Love Story Ten & Champ ตอนที่ 33-34 อวสาน พร้อมเปิดจองหนังสือ : 25.04.54
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Love Story Ten & Champ ตอนที่ 33-34 อวสาน พร้อมเปิดจองหนังสือ : 25.04.54  (อ่าน 161488 ครั้ง)

Bboyseries

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 30

แชมป์เดินไปทรุดตัวนั่งช้าๆ บนม้านั่งหน้าบ้าน ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะยืนต่อได้หลังได้ฟังถ้อยคำสุดท้ายของเต็นก่อนเจ้าตัวจะวางสายไป อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคืนนั้น คืนสุดท้ายก่อนที่เต็นจะหายจากการติดต่อตนไป
“ฮัลโหล”
   “แชมป์เหรอนี่เต็นนะ”
   “อืม มีอะไร”
   “ขอบคุณนะแชมป์ที่ยอมคุยกับเต็น”
   “ไม่หลับไม่นอนหรือครับ คุณดูจะล้ำเส้นกับผมมากเกินไปแล้วนะ”
   “เต็นขอโทษ เต็นแค่อยากคุยกับแชมป์”
   “แต่นี่มันเป็นเวลานอนนะครับ”
   “ก็ที่ผ่านมาแชมป์ไม่เคยรับสายเต็นเลย”
   “ผมว่าผมบอกคุณไปแล้วนะว่าถ้าไม่จำเป็นอย่าติดต่อมาหาผม ทำไมไม่ฟังกันบ้าง”
   “แล้วถ้าตอนนี้เต็นบอกว่าเต็นจำเป็นล่ะ”
   “จำเป็นยังไง”
   “เต็นเหงา เต็นโดดเดี่ยว แชมป์รู้มั้ยว่าเต็นไปเจออะไรมาบ้างระหว่างที่แชมป์หายไป”
   “เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว มันไม่จำเป็นเลยที่ผมจะรับรู้เรื่องของคุณ”
   “ทำไมแชมป์ถึงร้ายกับเต็นได้ขนาดนี้”
   “ผมจะร้ายกว่านี้อีกถ้าคุณยังดึงดันที่จะติดต่อผมอยู่”
   “สรุปว่าไม่ว่าจะยังไงเราก็กลับมาคุยกันไม่ได้แล้วใช่มั้ย”
   “ก็น่าจะเป็นยังงั้น”
   “แชมป์ไม่เสียดายวันเวลาดีๆ ที่เราทำด้วยกันบ้างเหรอ”
   “คุณครับ เรารู้จักกันกี่วันกันครับ วันดีๆ ที่คุณพูดถึงน่ะ มันจะน่าจดจำและน่านึกถึงขนาดไหนกัน”
   “แชมป์”
   “โทษผมไม่ได้นะ คุณบังคับให้ผมพูดเอง แค่นี้นะครับ ผมจะนอน”
   จำได้ว่าเขาวางสายไปตอนเอ่ยจบประโยคนั่น หลังจากนั้นเต็นจะเป็นเช่นไร หรือตกอยู่ในอาการไหนเขาไม่รับรู้ เพราะไม่ได้อยากใส่ใจ แต่ในวันนี้ ตอนนี้ สิ่งที่เต็นทำกลับมาให้เขาได้สำนึกว่าบาปกรรมมันมีจริง ฝ่ายนั้นจะรู้มั้ยว่าเขากำลังน้ำตาไหล
   
เพลงรู้ตัวช้า
ศิลปิน โจ-ป๊อป
http://youtu.be/8JPZGDcUJmM
เพราะว่าฉันมันไม่ทันคิด
ทำอะไรผิดไปกับเธอหลายอย่าง
และไม่เคยแคร์อะไร
ที่เธอนั้นคอยถามคอยหวง
ฉันก็มองว่าเธอห่วงจนก้าวก่าย
บอกให้เธอไปไกลๆ

แต่..ตอนนี้ คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวด..หัวใจ มองอะไรก็เป็นภาพเธอ

จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน
ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันไม่เหลืออะไร

รู้ว่าสายไปถ้าวันนี้
ฉันจะขออภัยให้เธอหายโกรธ
โปรดกลับคืนมาได้ไหม
ถึงจะช้าแต่ขอบอกไว้
ให้เธอรู้หมดใจอยากจะขอโทษ
กับสิ่งเลวๆร้ายๆ

ก็..ตอนนี้ คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวด..หัวใจ มองอะไรก็เป็นภาพเธอ

จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน
ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันไม่เหลืออะไร

จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน
ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันไม่เหลืออะไร

จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน
ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันไม่เหลืออะไร
(วันนี้..รู้ตัวว่าต้องเสียเธอไป)
เต็นกับแชมป์ห่างหายไปจากชีวิตของกันและกันอีกครั้งเมื่อต่างฝ่ายต่างคิดอะไรไม่ตรงกัน
แชมป์ยอมอยู่แบบเหงาๆ ตามที่เต็นได้เอ่ยบอกเพื่อให้หัวใจได้ชาชิน ไม่ใช่ว่าไม่อยากจะตามงอนง้อกับเต็น แต่หัวใจฝ่อทุกครั้งกับการที่จะกดโทรศัพท์ไปหาเจ้าตัว เด็กหนุ่มใช้เวลาที่อยู่กับตัวเองทบทวนเรื่องราวต่างๆ และหาคำตอบให้กับหัวใจว่าตกลงตัวเองเป็นคนที่รักผู้ชายแล้วจริงๆ หรือ ทำไมหัวใจถึงปิดตายไม่ยอมรับสัมพันธ์ที่ดีที่ผู้หญิงหลายๆ คนยื่นให้ ไม่ว่าจะกับมิวที่ยังคงตามง้อขอคืนดี หรือกับคนใหม่ๆ ที่เพื่อนๆ พยายามชักนำมาให้เพื่อหวังให้คลายความเหงา
“กูมีคนที่กูรักแล้ว ขอโทษที พวกมึงเลิกหาคนคลายเหงาให้กูเถอะ เพราะยังไงมันก็ไม่หายหรอก” เด็กหนุ่มเอ่ยบอกเพื่อนในวันหนึ่งขณะที่นัดเจอกันตามปกติ เมื่อหาคำตอบให้กับใจได้แล้วว่าคนที่จะมาเติมเต็มให้หัวใจคลายความเหงาได้คือเต็นเท่านั้น ถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีโอกาสได้รับรู้ความเป็นไปหรือได้พบเจอกับฝ่ายนั้นเลยก็เถอะ
ด้านเต็นเมื่อกลับมากรุงเทพฯ อีกครั้งในวันใกล้รับปริญญา เด็กหนุ่มคิดจะยอมเปิดใจให้กับแม็คมากว่าคำว่าเพื่อนเมื่อเห็นเจ้าตัวเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด แต่แล้วเรื่องนี้กลับไม่ได้สร้างความยินดีให้แม็คเมื่อเด็กหนุ่มกำลังจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศตามคำบอกของครอบครัว สองคนนัดเจอกันเพื่อพูดคุยเรื่องนี้ในเย็นวันหนึ่ง
“แม็คดีใจนะที่ในที่สุดเต็นก็เปิดใจให้แม็ค แต่เราสองคนคงไม่ได้เกิดมาคู่กันมั้ง พอตกลงจะคบกันปั๊บ ก็อันมีเรื่องต้องจากกันซะงั้น” แม็คเอ่ยติดตลก แต่ทว่านัยน์ตาฉายแววเศร้าออกมาให้เห็น เด็กหนุ่มไม่ใช่คนไร้สาระพอที่จะเอาเหตุผลข้อนี้มาแย้งครอบครัวเพื่อจะได้ไม่ต้องไปเรียนต่างถิ่น เข้าใจว่าสิ่งที่ครอบครัวหยิบยื่นให้ก็เพื่ออนาคตของเขาเอง การจะที่จะออกอาการต่อต้านเพื่อที่จะได้คบกับเต็นนั่นคงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีจึงยอมก้มหน้ารับคำบอกที่ได้รับ แม้ว่าส่วนลึกจะอดเศร้าและเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย
“คนคบกันคนรักกันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันเสมอไปนี่แม็ค” เต็นเอ่ยปลอบ รู้สึกใจหายอยู่เหมือนกันที่เหตุการณ์มันเป็นแบบนี้ แต่ก็เข้าใจและยอมรับมันได้ดี
“แม็คดีใจนะที่เต็นพูดแบบนี้ แต่โชคชะตามันขีดให้เราสองคนเป็นได้แค่เพื่อนกัน แม็คเข้าใจและยอมรับได้ เต็นไม่ต้องปลอบแม็คก็ได้” แม็คเอ่ยขึ้นยิ้มๆ เลื่อนมือไปกุมมือคนที่ตนกำลังจะได้หัวใจมาครอบครองดังต้องการ ที่เต็นบอกมันก็ถูก คนรักกันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันเสมอไป แต่เขากับเต็นยังไม่เริ่มถึงจุดนั้น และเขาก็ไม่มีทางจะเริ่มด้วยเมื่อรับรู้ว่าจะต้องห่างไกลเจ้าตัวไปแล้ว ความสัมพันธ์ของเขากับคนๆ นี้มันสวยงามมาแต่ไหนแต่ไร ที่ผ่านมาแม้เต็นไม่ได้ยอมให้เขาเกินเลยมากกว่าคำว่าเพื่อนแต่เขาก็ไม่ได้เหงาจนทุรนทุราย เพราะจิตใจดีๆ และการกระทำพร้อมคำพูดที่จริงใจตรงไปตรงมาของเต็นมันช่วยเติมเต็มให้เขารู้สึกว่าเขาก็เป็นคนมีความสำคัญอยู่ไม่น้อย จนบางทีเขาก็มองเลยผ่านไปยังความสัมพันธ์แบบลึกซึ้งที่น่าจะพึงมีต่อกันได้แล้ว เขามีความสุขที่ได้สบตากับคนๆ นี้ เขามีความสุขที่ได้เห็นรอยยิ้มคนๆ นี้ เขามีความอบอุ่นทุกครั้งที่โอบไหล่เจ้าตัวเบาๆ แม้จะในฐานะเพื่อนก็ตาม แค่นี้มันก็เพียงพอแล้วสำหรับภาพความทรงจำดีๆ ที่เขาจะเก็บเอาไว้ในใจใตอนที่ต้องห่างกัน เขาจะไม่ยอมเป็นคนเห็นแก่ตัวโดยการใช้คำว่าให้รักและให้รอมาเป็นเชือกผูกมัดคนๆ นี้ไว้ เขาพร้อมจะยินดีและเต็มใจหากว่าจะมีใครสักคนมารับตำแหน่งคนรู้ใจของเจ้าตัวที่เขากำลังจะเป็นเจ้าของแต่โชคไม่ถึง เขายินดีที่จะเป็นผู้ที่คอยมองและคอยพยุงเจ้าตัวหากว่าเจ้าตัวล้มลงอีกครั้งเพียงห่างๆ เพราะทุกครั้งที่เขาทำเช่นนั้นมันทำให้เขารู้สึกสุขใจได้อย่างพิลึก
“งั้นเต็นก็เคารพในการตัดสินใจของแม็ค เพราะตอนนี้เต็นถือว่าเต็นเปิดใจให้แม็คแล้ว ส่วนที่เหลือแม็คจัดการเองละกัน จะรับไปในสถานะใด เต็นก็พร้อมยินดีมอบให้ทั้งนั้น” เต็นเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เขายอมรับเสมอมาว่าแม็คเป็นคนดีหนึ่งคนที่หากใครได้รู้จักคงหลงรักเอาง่ายๆ ซึ่งหากว่าเขาไม่เคยมีแผลใจจนขอเวลาตั้งตัวแล้วล่ะก็ เขาก็อาจจะมอบใจให้คนๆ นี้ไปตั้งแต่แรกเริ่มแล้วก็ได้ แต่ถึงแม้ว่าตอนสุดท้ายทั้งเขาและคนๆ นี้จะเป็นได้แค่เพื่อนกันจริงๆ เขาก็ยิ้มรับด้วยความเข้าใจในโชคชะตาที่คนบนฟ้าขีดเอาไว้ และสัญญาด้วยใจที่หนักแน่นว่าไม่ว่าชีวิตเขาจะเดินไปทางใดหลังจากนี้ คนเช่นแม็คก็จะอยู่ในใจเขาตลอดไป
“เฮ้อ น่ารักขนาดนี้ไม่รู้คนบางคนเขาทิ้งเต็นได้ไงเนอะ” แม็คเอ่ยติดตลกเมื่อบรรยากาศเริ่มผ่อนคลายลงบ้างแล้ว เขากับเต็นมักจะเข้าใจอะไรง่ายๆ แบบนี้อยู่เสมอ ซึ่งนี่ก็คือหนึ่งอย่างที่เขาประทับใจในตัวคนๆ นี้
“ว่าคนอื่นถูกทิ้ง ยังกะตัวเองไม่โดนงั้นแหละ” เต็นแซวกลับบ้าง ถึงตอนนี้แม็คได้แต่ยิ้มอายๆ ก่อนจะยกมือยีผมคนแซวแก้เขิน เต็นเองจึงยีกลับบ้านสองคนจึงหยอกล้อกันอย่างสนุกสนานโดยไม่รู้ว่ามีอีกหนึ่งสายตาที่บังเอิญเดินผ่านมาเจอพอดี
แชมป์ยืนนิ่งมองภาพคนสองคนที่กำลังหยอกล้อกันอยู่ตรงหน้า เด็กหนุ่มไม่รู้หรอกว่าก่อนหน้าสองคนคุยอะไรกัน แต่ภาพที่เห็นตอนนี้มันชวนให้เหงาใจได้ดีพิลึก สองคนนี้คงกำลังคบกันอยู่จริงๆ สินะถึงได้หยอกล้อกันอย่างสนุกสนานแบบนั้น เด็กหนุ่มก้มมองกล่องของขวัญในมือ มันเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจเดินหาซื้อเพื่อเป็นสิ่งแทนใจสำหรับแสดงความยินดีกับคนที่กำลังจะรับปริญญาในวันอันใกล้นี้ เด็กหนุ่มรู้เรื่องนี้ก็จากการบังเอิญเจอกับนพ และได้พูดกันนิดหน่อย ฝ่ายนั้นจึงบอกข่าวคราวเรื่องนี้ของเต็นให้ได้ทราบ วันนั้นคงเป็นวันที่เขาจะหาขออ้างเพื่อพบหน้าและพูดคุยกับคนที่หัวใจกล้าพูดว่ารักได้เต็มปาก เคยคิดปลอบใจตัวเองว่าเต็นคงจะไม่ขับไล่คนที่มาแสดงความยินดีด้วยหรอกมั้ง แต่พอมาเห็นภาพนี้แล้วก็ชักไม่แน่ใจว่าตัวเองจะใจแข็งพอที่จะเดินไปยื่นของขวัญกล่องนี้ให้ไหวหรือไม่
สองคนตรงหน้ายังหยอกล้อกันไม่หยุด จากตอนแรกแค่ยีเส้นผมกันและกันบัดนี้ต่างถึงเนื้อถึงตัวกันมากขึ้น กระทั่งภาพสุดท้ายที่ทำให้ทนยืนต่อไปไม่ไหวคือสายตามองเห็นแม็คก้มลงจุมพิตหน้าผากของเต็นซึ่งยืนนิ่งไม่ขัดขืน ภาพนั้นทำเด็กหนุ่มอึ้งได้สักพักก่อนจะตัดสินใจเดินหนีไปอย่างเจ็บปวด
ทางด้านสองคนที่กำลังยืนมองสบตากันอยู่หลังจากที่คนหนึ่งจุมพิตหน้าผากอีกคน
แม็คเอ่ยขอโทษที่ทำแบบนั้น แต่เต็นบอกไม่ได้ซีเรียส มันเป็นสิทธิ์ที่แม็คพึงจะทำได้ อย่างที่บอกไปแล้วว่าคนตรงหน้าจะรับหัวใจตนไปในสถานะใดตอนนี้ตนก็พร้อมยินดีมอบให้ทั้งนั้น
แชมป์เดินหนีมาจากภาพบาดตาไม่ไกลนักก็ต้องหาที่นั่งพักเพราะไร้เรี่ยวแรงที่จะเดินต่อไปได้ ภาพที่เห็นเมื่อครู่ก็เป็นดั่งเข็มที่เข้าทิ่มแทงให้ใจต้องเจ็บปวดขึ้นหนักขึ้นอีก นั่งได้สักพักก็ต้องสะดุ้งกับหนึ่งเสียงที่ดังทักมา
“นึกว่าจะไม่มีโอกาได้เจอกันอีกแล้วนะแชมป์”
เสียงนั่นเป็นเสียงกาย แชมป์เตรียมจะลุกหนีเมื่อหันไปเจอ ยังจำได้งการกระทำที่น่ารังเกียจของเจ้าตัวเมื่อคราวก่อนโน้น แต่เพียงแค่ขยับตัวฝ่ายนั้นก็ทักให้ต้องหยุดจนได้
“จะไม่ทักไม่ทายกันหน่อยเหรอ”
“ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย” แชมป์ยอมเอ่ยทัก และรอดูว่าวันนี้กายจะมาไม้ไหน ด้านกายเมื่อเห็นอีกคนไม่เดินหนีจึงเริ่มชวนคุย
“มาเดินเล่นเหรอ”
“อืม”
“แล้วเจอภาพบาดตาบาดใจหรือยัง”
“นายหมายความว่ายังไง”
“ก็ภาพเต็นกับแม็คที่กำลังหวานใส่กันไง”
“มันไม่เห็นเกี่ยวกับฉัน”
“อย่าปากแข็งหน่อยเลยแชมป์ ที่นายต้องมานั่งหมดแรงแบบนี้ก็เพราะภาพนั้นไม่ใช่เหรอ”
“ไร้สาระ ถ้านายจะมาทักฉันเพราะเรื่องนี้ ฉันขอตัวนะ” แชมป์กำลังจะเดินหนีแล้วจริงๆ แต่พอทางที่จะไปเห็นคนสองคนเดินคู่กันมาและได้มองเห็นตนแล้วจริงชะงักเท้า กายที่มองสังเกตด้านหลังแอบยิ้มเยาะ ก่อนหน้านั้นเขาเห็นแล้วล่ะว่าแชมป์เดินหงอยเหงาหนีจากภาพหยอกล้อของคนรักเก่าของตนและนายเต็นนั่น ถึงได้เดินตามมาเพื่อหาจังหวะแทรกความสัมพันธ์ เขาไม่ใช่คนที่มัวมานั่งละอายใจในเรื่องที่เคยทำในอดีต เกิดมาไม่ได้คิดจะเป็นนางเอกในนวนิยายหรือละครนี่ บทตัวร้ายเท่านั้นที่เขาสนใจ มีจังหวะตะครุบคนที่นึกอยากกินอยากสัมผัสเมื่อไหร่จะปล่อยให้โอกาสมันหลุดลอยไปทำไม เสียดายตายเลย น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อนเอ็นเนื้ออ่อนๆ ของแชมป์เขาต้องมีโอกาสปลุกปั่นให้มันแข็งเป็นท่อนเหล็กสำหรับทิ่มแทงกายเขาได้สักวันสิน่า
แชมป์รู้สึอายและประหม่าต่อการเผชิญหน้าคนสองคนที่ตัวเองคิดว่าคงตกลงคบกันในฐานะคนรักกันแล้วเรียบร้อย แต่จะให้เดินหนีไปทางไหนก็เกรงจะเสียเชิง ในที่สุดก็ยอมยืนนิ่งๆ ให้สองคนนั้นเดินมาถึงร่าง
เต็นกับแม็คเพียงแค่มองคนรู้จักสองคนเมื่อเดินผ่าน ไม่คิดจะแวะเข้ามาทักทายเพราะในสายตาสองคนนี้ก็คือสองคนที่เคยทิ้งให้พวกเขาเคยจมอยู่กับความผิดหวังจนหันไปใช้วิธีลืมเลือนด้วยยานรก
“ไม่คิดจะทักทายกันบ้างเลยนะทั้งสองคน กลัวว่าจะเปลืองเวลาทำกิจกรรมเข้าจังหวะหรือไง” กายอดที่จะเอ่ยกระทบกระทั่งตามนิสัยไม่ได้ ส่งผลให้สองคนที่กำลังจะเดินผ่านต้องอยู่หันมาเอ่ยด้วยอย่างเสียไม่ได้
“เราสองคนเพิ่งทำกิจกรรมอย่างว่ามาจนเหนื่อยต่างหากล่ะกาย จึงไม่มีแรงพอที่จะพูดคุยกับใครได้ ขอโทษนะที่ทำให้นายเข้าใจผิด”
แม็คเป็นคนเอ่ยตอบ กายหน้าง้ำอย่างเสียเชิงที่โดนคนรักเก่าตอกกลับซะร่างแทบจมดิน  ส่วนแชมป์นั่นก็ไหวเอนกับคำพูดที่แม็คเอ่ยว่าไปไม่น้อย เด็กหนุ่มคิดจะเดินหนีเพราะไม่อยากรับฟังอะไรต่อ แต่กายมองเห็นซะก่อนจึงรีบรั้งเอาไว้เป็นพวกด้วยการเอ่ยเชิงเสี้ยมให้เจ้าตัวละอายใจในพฤติกรรมของคนสองคนที่ตอบโต้คำจิกกัดของตนได้เจ็บแสบนัก
“เชื่อหรือยังล่ะแชมป์ในสิ่งที่เราเล่าให้นายฟัง สองคนนี้เขาร้ายใส่เราจริงๆ อย่างที่เราว่าหรือเปล่า อุตส่าห์หลีกทางให้คบกันแทนที่จะขอบคุณดันมาพูดจาเย้ยหยันกันแบบนี้ไม่ละอายใจกันบ้างหรือไงก็ไม่รู้”
จากคำพูดของกายทำให้แชมป์ต้องจำใจหันไปมองสองคนที่ถูกเอ่ยถึง บางทีเขาน่าจะเอ่ยอะไรบ้างเพื่อเตือนสติให้สองคนอย่าทำอะไรที่จุดชนวนให้คนอย่างกายรู้สึกไม่พอใจ เพราะเขาเคยเห็นการกระทำของคนๆ นี้ยามไม่พอใจมาแล้ว ถ้อยคำหยาบคายต่างๆ และพรรคพวกเจ้าตัวที่เกณฑ์กันมาด่าทอเขาวันนั้นเขายังจำได้ดี มันคงไม่ดีนักหรอกที่สองคนที่กำลังหวานชื่นกันอยู่จะต้องมาโดนคนอย่างกายราวี
“ที่กายเอ่ยมันก็ถูกนะ พวกนายสองคนจะคบกันก็ไม่มีใครว่าหรอกนะ แต่อย่าร้ายใส่คนที่เสียสละให้พวกนายให้มันมากนัก ฉันคิดว่ามันไม่ใช่ผลดีนักหรอก”
แชมป์เอ่ยออกไปตามที่คิด สามคนตีความหมายกันไปคนละทิศละทาง กายนั้นแอบยิ้มสมใจคิดว่าคนพูดนั่นเข้าข้างตน เต็นนั่นรู้สึกใจหายเล็กๆ เมื่อคิดว่าแชมป์น่าจะเข้าใจอะไรผิดๆ ส่วนแม็คนั่นไม่พอใจเลยกับคำพูดที่ได้ยิน เพราะคิดว่าแชมป์หูเบาเกินไปจึงเอ่ยโต้กลับ
“หากนายยังไม่รู้อะไรเป็นอะไรนายไม่พูดจะดูดีกว่านะแชมป์”
แชมป์มองสู้สายตากับแม็คในตอนที่โดนโต้กลับ สายตาสองคนมองจ้องกันนิ่ง เต็นนึกไม่สบายใจเลยที่เห็นอย่างนั้น ส่วนกายนั้นพอใจอย่างที่สุดที่เห็นแววขัดแย้งแสดงชัดตรงหน้า เด็กหนุ่มเอ่ยเสี้ยมต่อทันทีหวังให้สองคนทะเลาะกันกลางฝูงชน ตั้งแต่เกิดมาเคยหวังดีกับใครจริงๆ จังๆ ซะที่ไหน เจออะไรพอเสี้ยมได้ก็มักจะทำมันอยู่ร่ำไป สนุกจะตาย ชิส์!
“แชมป์ เราว่านายอย่าเสียเวลาสั่งสอนคนไม่มีจิตสำนึกเลยนะ เสียเวลาเปล่าๆ เพราะหากเขาจะคิดได้ตั้งแต่แรกคงไม่หักหลังเราเพื่อไปคบกันเองหรอก”
“เลิกพูดอะไรที่คอยแต่จะให้ร้ายคนอื่นเถอะกาย สนุกนักหรือไงที่เห็นคนรู้สึกไม่ดีต่อกัน” เต็นเอ่ยบอกอย่างเหลืออด มองด้วยตาเปล่าก็พอจะรู้ว่าคนอย่างกายคงจะเสี้ยมให้มีการทะเลาะกันเกิดขึ้น ด้านกายพอได้ยินคำพูดแรกของเต็นก็หัวเราะออกมาเบาๆ แล้วเอ่ยกระทบกระทั่งอีก
“เอาปากมาด้วยเหรอ ฉันนึกว่านายจะเก็บเอาไว้ทำอะไรอย่างว่ากับน้องชายของแม็คซะอีกนะ”
   “เลิกหยาบคายเถอะกาย ไปเถอะเต็น อย่าสนใจอะไรเลยนะ แม็คหิวแล้วล่ะ” ประโยคแรกแม็คหันมาสั่งกายเสียงดุ แต่ประโยคหลังเด็กหนุ่มหันไปชวนคนข้างกายเดินหนีพลางทำสีหน้าออดอ้อนว่าตนหิวก่อนจะเดินจูงมือเจ้าตัวไป ปล่อยให้คนสองคนที่ยืนมองตามหลังอึ้งไปตามๆ กัน
“น่าไม่อาย” กายว่าค่อนแคะตามหลัง ก่อนจะแลสายตามามองอีกคนที่ยืนนิ่งเป็นหุ่น เด็กหนุ่มมองพินิจดูอาการ เห็นฝ่ายนั้นคล้ายคนที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว แบบนี้ก็เข้าจู่โจมได้น่ะสิ วุ้ย ได้ไม่ได้ก็จะลองวะ เผื่อโชคมันจะเข้าข้าง คิดได้เช่นนั้นเด็กหนุ่มจึงเดินเข้าไปแตะแขนฝ่ายนั้นเบาๆ เอ่ยนำชวนเบาๆ
“ไปดื่มเหล้ามั้ย คลายเครียด เรารู้ว่านายกำลังเจ็บปวดกับภาพที่เห็น คราวนี้ไม่ไปแล้ว อตก นายไม่ต้องกลัว”
แชมป์หันมองหน้าคนชวน คิดในใจว่าไหนๆ ตัวเองก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวเต็นแล้ว ประชดประชันชีวิตมันให้สุดเหวี่ยงสักครั้งให้สาแก่ใจที่กำลังบอบช้ำมันจะเป็นไรไป ที่สุดเด็กหนุ่มจึงเอ่ยออกมาว่า
“เอาเหอะ นายจะพาฉันไปไหนก็ตามสบายเลยกาย”

โปรดติดตามตอนต่อไป

แอบสปอยล์หน่อยว่าตอนหน้ามีได้เสีย แต่ระหว่างใครกับใคร ตามเชียร์ตามลุ้นกันดีกว่า

กด 1 แชมป์ & กาย
กด 2 แม็ค & เต็น
กด 3 เต็น & แชมป์
กดแล้วไม่ต้องส่งไปที่ไหน
 จิ้มรีพลายกันที่กระทู้นี้แหละ หุหุ อยากรู้จังว่าหลายคนเชียร์ใคร อิอิ
และอีกไม่กี่ตอน ก็จะจบลงแล้วสำหรับนิยายเรื่องนี้ คาดว่าวันที่ 25 นี้ ผมจะนำตอนจบมาให้ได้อ่านกัน
ส่วนใครที่ต้องการสะสมผลงานนี้ในแบบพ็อคเก็ตบุ๊ค
วันนี้เปิดจองแล้วนะครับ ติดตามอ่านรายละเอียดที่กระทู้นี้ครับ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=23985.0
ขอบคุณครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-04-2011 03:12:43 โดย Bboyseries »

ออฟไลน์ namngern

  • Flowers need to bloom
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1848
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-2
กด  3 รัวๆๆ เค้าจะเอาสองคนนี้  :serius2:
เครียดๆ สงสารและสมน้ำหน้าแชมป์ในเวลาเดียวกัน เหอะๆ
หมั่นไส้กายวะ นิสัยแม่งเหอะ

รออ่านตอนต่อไปจ้า
+1 จุ๊บๆ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
น่าจะเป็นข้อหนึ่งอยู่แล้ว

เลวพอกัน  ไอ้แชมป์มักง่ายอยู่แล้ว ส่วนอีกายไม่ต้องพูดถึงอีเหี้ยนี่ดีกว่า  เสียชื่อคำว่าเกย์ๆทีดีๆยังมีอีกเยอะแต่มาเสียเพราะอีเหี้ยนี่



ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118

ออฟไลน์ primmi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 242
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
เอาข้อ1แล้วกัน
แล้วแชมป์ก็ติดเอดส์ ก่อนตายเต็นกับแชมป์ก็มาอโหสิกรรมให้กัน
แฮปปี้เอนดิ้ง 55555

ออฟไลน์ สมาคมโคแก่

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 176
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
นังกายมันมาชุบมือเปิบอีกแล้ว   :serius2:

ออฟไลน์ pppp

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-0
ได้เสียกันทั้งสามคู่ มีความเป็นไปได้ทั้งหมดเลยอ่ะ
แชมป์นี่หูเบาเนอะ ตอนหน้าโดนล่อลวงแน่ๆ

ออฟไลน์ noina

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 719
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
เอาข้อ1แล้วกัน
แล้วแชมป์ก็ติดเอดส์ ก่อนตายเต็นกับแชมป์ก็มาอโหสิกรรมให้กัน
แฮปปี้เอนดิ้ง 55555

กดไลค์เลยจ้า  สาปส่งมันไปเลย

ออฟไลน์ kyoya11

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4680
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +340/-12
เกลียดกาย -*-
กด 3 มันต้องได้สิ

ออฟไลน์ myall

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 525
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-3
กด 3 ด้วยคน ถึงแชมป์จะไม่ดียังไงก็ไม่อยากให้ไปพลาดท่าเสียทีนายกายจอมวายร้ายนั่นเลย
สงสารเต็นอ่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
 
:z2:
อยากจะกด 2


แต่ไงนิ้วไปกด 1 ได้ฟ่ะ
ฮ่าฮ่า ไอ่หำเหม็น เสร็จ อิหลุมดำ
เจิดจริงอะไรจริง  กร๊ากกกกกกกก
 :laugh:


ขอบคุณครับ คุณบอย
 :pig4:

t-unseen

  • บุคคลทั่วไป
เอ่ออ...กด 3 เต็น & แชมป์   :m29:
ถึงแชมป์มันจะเหี้** ยังไง แต่
ตอนนี้ก็รู้ใจตัวเอง แล้วก็กำลังรับรู้ถึงความรู้สึกถูกทิ้งอยู่ :m14:
 เรื่องบางเรื่องที่ทำผิดพลาดไปแล้ว ก็คงจะจำแล้วคงไม่ทำพลาดอีกเป็นครั้งที่สอง....มั้ง
แต่ที่รู้ๆ หมั้นไส้ กายยยยยย โว้ยยยยย :m31:



ออฟไลน์ kit

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +186/-3

ว้าย ให้ทายรึคะ ได้เลยค่ะ อิอิ

กายพาแชมป์ไปมอมเหล้าในผับสห.ย่านข้าวสาร
เพราะไม่กล้าพาไปผับชายรักชายอีกแล้ว(กลัวเจอเพื่อนตนเอง)
ในผับ ชีต้องเหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส ในการป้องกันแชมป์จากการ‘ฉก’ของสาวๆในผับ
ที่พยายามจะลากแชมป์ออกไปเล่นน้ำสงกรานต์ยามค่ำคืน(พร้อมๆกับต้องแอ๊บชงไปด้วย)
เฮ้อ กายเหนื่อยจังค่ะ

ในที่สุด เหล้าผสมหมดไปครึ่งเหยือก แชมป์ก็เมา(นายคนนี้คอ‘อ่อน’มาก เมาประจำ)
กายลงทุนพาแชมป์ไปเข้าโรงแรมหรูริมแม่น้ำ จับลอกคราบลงอ่าง‘จะคุฉิ’
แล้วพยายามลวนลามแชมป์อย่างสุดชีวิต

แชมป์เมามาก ใช้การไม่ได้
กายผิดหวัง อุตส่าห์ลงทุนขนาดนี้
ยอมไม่ด๊าย
ชีจับแชมป์กด



.



.



.



.



ให้จมอ่างน้ำ หวังจะให้รู้สึกตัว(บ้างเล็กน้อย)

แชมป์ได้สติขึ้นมา ดิ้นพล่านๆ สลัดกายลื่นหัวชนก๊อกน้ำ
แล้วรีบแต่งตัว หนีออกมาจากโรงแรม
โบกแท็กซี่ ไปที่พักของเต็น
กะจะไปคอยอาละวาด ถ้าแผนร้องไห้ไม่สำเร็จผล

ระหว่างนั่ง,ยืน,เดินรอ เต็นก็ไม่กลับมาสักที
(เพราะแม๊คชวนดูหนังรอบดึกต่อ)
เลยเมาหลับไปแถวๆ 7-11
ยามเลยลากไปนอนในตู้ เพราะจำแชมป์ได้

แม๊คมาส่งเต็น บังเอิ๊ญ ลุงยามแกเข้าห้องน้ำ เลยไม่เห็น
แชมป์จึงหลับอยู่ในตู้จนสายแดดส่องก้น
เต็นออกไปใส่บาตรแล้ว(แม๊คมารับ)

แชมป์เลยอร่อยกับแห้วกระป๋องใหญ่

กลับบ้าน เก็บข้าวของ ไปบ้านเพื่อนที่ต่างจังหวัด
ไปทำซึมเศร้าแบบมิวสิควิดีโอที่นั่น

ข้างบ้านเพื่อน เป็นไร่ส้ม มีเจ้าของเป็นหญิงม่ายใจดี
อยู่กับน้อง(ไม่)สาว(แล้ว)สติไม่ค่อยสมประกอบ
กับหลานชายท่าทางซึมๆ ชื่อ อาทิตย์

เล่ากันว่า ลูกชายบ้านนี้ หนีออกจากบ้านไปอยู่กับเพื่อนตั้งแต่ชั้นมัธยม
เมื่อเรียนจบ ทั้งคู่มีแฟนเป็นหนุ่มต่างชาติ พาไปอยู่(และเรียนต่อ)ที่ต่างประเทศ
บ้านไร่เลยเหลืออยู่กันแค่นี้

แชมป์กับอาทิตย์สนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆ
เห็นใจซึ่งกันและกัน ในฐานะโจรกลับใจทั้งคู่
เลยจับคู่ คบกัน เพื่อปลอบใจให้แก่กัน

จบแล้วค่ะ

 :z7:
And they lived happily ever after.......
ขอบคุณนะคะ คุณ Bboyseries


ltahset

  • บุคคลทั่วไป
เลือกแชมป์-กาย
สะใจดี ฮ่าๆๆ
เริ่มออกแนวตัวร้าย

ดูเต็นน่ารักขึ้นนะ
หรือคิดไปเองหว่า

^^
ขอบคุณค่ะ

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
นางร้ายมักได้กับพระเอกก่อนเสมอ  แต่เชียร์เต็นค่ะ


แต่ถ้อีกายได้กินไป ก็ขอให้เรื่องจบแบบไม่ต้องมีใครสมหวังมันสักคน ต่างคนต่างอยู่   แล้วก็ให้แต่ละฝ่ายจดจำการกระทำของตัวเองในชาิตินี้ไว้ให้ดีๆ เกิดชาิติหน้า ถ้ามีวาศสนาต่อกัน ค่อยกลับมาคู่กันใหม่แล้วกัน

stupidchild

  • บุคคลทั่วไป
ถ้าได้ข้อหนึ่ง เลิกอ่าน จริงๆ
ได้ข้อสาม สั่งซื้อเล่มนึง

ไม่ค่อยชอบเลยถ้าจะดราม่าต่อ อิกายแม่งก้เหี้ยไป ขอร้องค่ะไรเตอร์ ขอข้อ สาม เท่านั้นนะ

Bboyseries

  • บุคคลทั่วไป

ว้าย ให้ทายรึคะ ได้เลยค่ะ อิอิ

กายพาแชมป์ไปมอมเหล้าในผับสห.ย่านข้าวสาร
เพราะไม่กล้าพาไปผับชายรักชายอีกแล้ว(กลัวเจอเพื่อนตนเอง)
ในผับ ชีต้องเหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส ในการป้องกันแชมป์จากการ‘ฉก’ของสาวๆในผับ
ที่พยายามจะลากแชมป์ออกไปเล่นน้ำสงกรานต์ยามค่ำคืน(พร้อมๆกับต้องแอ๊บชงไปด้วย)
เฮ้อ กายเหนื่อยจังค่ะ

ในที่สุด เหล้าผสมหมดไปครึ่งเหยือก แชมป์ก็เมา(นายคนนี้คอ‘อ่อน’มาก เมาประจำ)
กายลงทุนพาแชมป์ไปเข้าโรงแรมหรูริมแม่น้ำ จับลอกคราบลงอ่าง‘จะคุฉิ’
แล้วพยายามลวนลามแชมป์อย่างสุดชีวิต

แชมป์เมามาก ใช้การไม่ได้
กายผิดหวัง อุตส่าห์ลงทุนขนาดนี้
ยอมไม่ด๊าย
ชีจับแชมป์กด



.



.



.



.



ให้จมอ่างน้ำ หวังจะให้รู้สึกตัว(บ้างเล็กน้อย)

แชมป์ได้สติขึ้นมา ดิ้นพล่านๆ สลัดกายลื่นหัวชนก๊อกน้ำ
แล้วรีบแต่งตัว หนีออกมาจากโรงแรม
โบกแท็กซี่ ไปที่พักของเต็น
กะจะไปคอยอาละวาด ถ้าแผนร้องไห้ไม่สำเร็จผล

ระหว่างนั่ง,ยืน,เดินรอ เต็นก็ไม่กลับมาสักที
(เพราะแม๊คชวนดูหนังรอบดึกต่อ)
เลยเมาหลับไปแถวๆ 7-11
ยามเลยลากไปนอนในตู้ เพราะจำแชมป์ได้

แม๊คมาส่งเต็น บังเอิ๊ญ ลุงยามแกเข้าห้องน้ำ เลยไม่เห็น
แชมป์จึงหลับอยู่ในตู้จนสายแดดส่องก้น
เต็นออกไปใส่บาตรแล้ว(แม๊คมารับ)

แชมป์เลยอร่อยกับแห้วกระป๋องใหญ่

กลับบ้าน เก็บข้าวของ ไปบ้านเพื่อนที่ต่างจังหวัด
ไปทำซึมเศร้าแบบมิวสิควิดีโอที่นั่น

ข้างบ้านเพื่อน เป็นไร่ส้ม มีเจ้าของเป็นหญิงม่ายใจดี
อยู่กับน้อง(ไม่)สาว(แล้ว)สติไม่ค่อยสมประกอบ
กับหลานชายท่าทางซึมๆ ชื่อ อาทิตย์

เล่ากันว่า ลูกชายบ้านนี้ หนีออกจากบ้านไปอยู่กับเพื่อนตั้งแต่ชั้นมัธยม
เมื่อเรียนจบ ทั้งคู่มีแฟนเป็นหนุ่มต่างชาติ พาไปอยู่(และเรียนต่อ)ที่ต่างประเทศ
บ้านไร่เลยเหลืออยู่กันแค่นี้

แชมป์กับอาทิตย์สนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆ
เห็นใจซึ่งกันและกัน ในฐานะโจรกลับใจทั้งคู่
เลยจับคู่ คบกัน เพื่อปลอบใจให้แก่กัน

จบแล้วค่ะ

 :z7:
And they lived happily ever after.......
ขอบคุณนะคะ คุณ Bboyseries



โอวว์ ไม่ต้องลงต่อแล้วมั้งทั้งสองเรื่อง คุณกิตเล่นเอามาคลุกเคล้าเข้ากันซะแบบว่ายำหนังจี้ของฮอลลีวูดยังอาย อิอิ

สุดยอดดดด

ขอบคุณสำหรับทุกคะแนนโหวต ทุกรีพลายนะครับ ขำๆ เนาะ นานๆ ได้พูดคุยที

สำหรับเรื่องราวตอนต่อไปรออีกแป็บคร้าบบบบ



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-04-2011 07:23:15 โดย Bboyseries »

ออฟไลน์ kyoya11

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4680
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +340/-12
^
จิ้มเข้าให้

ออฟไลน์ bvan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
ไม่เอามาม่าได้ไหม ร้อนๆอย่างนี้ขออะไรที่ชุ่มฉ่ำหัวใจเถอะ เชียร์ เต็น กับ แชมป์ (ถึงจะไม่ชอบแชมป์ก็เถอะ) :call:

ออฟไลน์ creator

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 184
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
กด 4 แม๊ค & เต็น & แชมป์ 
55555555555

สามพีซะเลย เหนื่อยจะลุ้น สร้างตัวเลือกให้ตัวเอง
//โดนคุณบอยเตะ//

จริง ๆ ก็เชียร์ทั้งคู่ แค่ไม่มีอีกายพอ  :m31:

รอตอนต่อไปจ้ะ  :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ kit

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +186/-3

• “ขอบคุณสำหรับทุกคะแนนโหวต ทุกรีพลายนะครับ ขำๆ เนาะ นานๆ ได้พูดคุยที”
คุณบีบอยให้สัญญา....
ต๊าย ได้อ่านข้อความนี้แล้ว กิต.ใจชื้นขึ้นเลยค่ะ
เรื่องโน้น‘คง’จะจบดีเป็นที่คาดหวังได้
กิต.ละกลั๊ว กลัวค่ะ กลัวว่าจะเป็น....
"ทุกฝีเข็ม ทุกเส้นไหม ทุกลมหายใจ
ความทุกข์ ความเจ็บแค้นใด ที่พวก(ไร่ส้ม)มันทำไว้กับข้า
ขอจงฝังอยู่ในผ้าห่มไหมปักทองผืนนี้
พวกมันจะต้องเจ็บ
และทรมานมากกว่าที่ข้าเคยเจ็บ
นับสิบ นับร้อยเท่า"
อิทธิคร่ำครวญอย่างแค้นใจ....
Edited: ต๊าย หน้าแตกเลยค่ะ กิต.หมายถึงอีกเรื่องนะคะ(อิทธิ-อาทีค่ะ)
P.S. คิดถึง Amine, Justin & Phillipe จังค่ะ

ขอบคุณนะคะ คุณ Bboyseries

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-04-2011 02:09:31 โดย kit »

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
กดไปทั้งสามเลข ทำยังงัยดีอ่ะ

กีซซซ

runynam

  • บุคคลทั่วไป
กดสาม เชียร์ เต็น-แชมป์....
โอ้วไม่นะ  :z3:ถ้าแชมป์จะไปได้กับกาย มันสุดจะทน เดี๋ยวกายจะได้ใจใหญ่
(แต่พี่บอยมาแนว แชมป์-กาย แน่เลย) อ้ากกกกกกกก :serius2:
ปวดตับอีกล่ะ จะรอตอนต่อไปค่ะ  :กอด1: :L2:

ออฟไลน์ tarkung

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 997
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
กด 2 แม็ค & เต็น
กด 3 เต็น & แชมป์
(ชอบ 2 ข้อเลย)
สรุปง่ายๆ ไม่ชอบข้อ 1 เชียร์ข้อ 3  เต็น & แชมป์

ขอข้อ 3  เต็น & แชมป์ ละกันนะ

ป.ล. ชอบความคิดนี้ ขอเป็นตอนพิเศษละกันนะ 555+

กด 4 แม๊ค & เต็น & แชมป์ 
55555555555

สามพีซะเลย เหนื่อยจะลุ้น สร้างตัวเลือกให้ตัวเอง
//โดนคุณบอยเตะ//

จริง ๆ ก็เชียร์ทั้งคู่ แค่ไม่มีอีกายพอ  :m31:

รอตอนต่อไปจ้ะ  :กอด1:

ออฟไลน์ I_ARMS

  • >*<
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
กด5 อีกาย+ผู้ชายเป็นเอดส์. อยากร่านดีนัก ^^

FanJKi

  • บุคคลทั่วไป
กด 3 เต็น & แชมป์  ค่ะ

 :o12:  ไม่อยากเศร้าอ่ะ 

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
กด หนึ่งค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

Bboyseries

  • บุคคลทั่วไป

    ตอนที่ 31

ภายนอกร้านที่นั่งอยู่ บรรยากาศตอนนี้ครึ้มลงจนน่ากลัวว่าฝนจะเทเม็ดลงในอีกไม่กี่อึดใจ บรรยากาศแบบนี้ชวนให้เต็นนึกถึงภาพในอดีตไม่ได้ในตอนที่แม็คขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
ภาพวันวานที่เด็กหนุ่มนึกถึงคือวันแรกที่ได้รู้จักกับแชมป์ วันนั้นเพราะสายฝนแท้ๆ ที่ทำให้ชีวิตของผู้ชายอ่อนไหวอย่างเข้าได้เข้าไปเกี่ยวพันกับผู้ชายแท้ๆ อย่างใครคนนั้น
“ไม่แน่นะเกย์อย่างมึงอาจได้ชายแท้เป็นแฟนก็ได้” ประโยคนี้ของแชมป์ที่เคยเอ่ยให้ได้ยินตอนนั้นทำให้เด็กหนุ่มส่ายหน้าให้กับความโง่เขลาของตนที่เคยคิดว่ามันจะเป็นจริง นิยามรักของเขากับนิยามรักของแชมป์ยังไงซะมันก็ไม่มีทางมาบรรจบกันได้ เขาเป็นผู้ชายอ่อนไหวที่ชีวิตไม่ได้ถูกขีดเส้นจากคนรอบข้างว่าจะต้องมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบเฉกเช่นปุถุชนทั่วไป เขาเป็นผู้ชายที่รักผู้ชาย นิยามรักของเขาก็คงเป็นแบบชายรักชาย ส่วนแชมป์ทั้งๆ ที่รับรู้มาตลอดว่าเจ้าตัวไม่ได้มีรสนิยมเช่นเขา แต่ครั้งหนึ่งหัวใจก็เคยเรียกร้องที่จะครอบครองผู้ชายคนนั้น ในวันที่ทำใจได้แล้วเช่นวันนี้ เหตุการณ์ในอดีตจึงเป็นดั่งฉากหนึ่งในหนังตลกซึ่งนึกถึงแล้วมันก็น่าขันน้อยอยู่ซะเมื่อไหร่ แชมป์เป็นผู้ชายซึ่งวันใดวันหนึ่งเจ้าตัวก็คงมีชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ มีภรรยา มีลูก และก็คงเป็นหัวหน้าครอบครัว จะว่าไปเขาก็น่าจะเข้าใจเรื่องนี้ซะตั้งแต่ตอนแรก มัวบ้าบอเสียสติไปเรียกร้องในสิ่งที่มันไม่มีทางเป็นไปได้ทำไมก็ไม่รู้
“นั่งเหม่อเชียวเต็น คิดอะไรอยู่เหรอ สั่งอาหารมายังอ่ะ” เสียงแม็คดังทักมาทำเด็กหนุ่มตื่นจากภวังค์ แม็คนั่งลงฝั่งตรงข้ามแล้วเรียบร้อยจึงหันไปสนใจเจ้าตัวแทนการเหม่อมองบรรยากาศครึ้มฝนด้านนอกด้วยการตอบคำถาม
“สั่งไปสองสามอย่าง เต็นยังไม่รู้ว่าแม็คจะทานอะไรเลยยังไม่สั่งให้”
“แล้วเต็นจะเอาอะไรเพิ่มอีกมั้ยแม็คจะได้สั่งไปทีเดียวเลย” แม็คถามกลับยิ้มๆ เด็กหนุ่มเพียงส่ายหน้า ในจังหวะที่แม็คกำลังดูเมนูเพิ่มจึงหันไปมองดูบรรยากาศด้านนอกอีก ซึ่งคราวนี้ฝนเริ่มทิ้งเม็ดลงบ้างแล้ว
“มีอะไรอยากเล่าให้แม็คฟังมั้ย” แม็คถามขึ้นอีกหลังสั่งอาหารไปเรียร้อยแล้ว และเงยหน้าขึ้นมองคนที่มาด้วย ซึ่งเอาแต่นั่งจ้องบรรยากาศด้านนอก
“ทำไมเหรอแม็ค เต็นดูเหมือนคนมีอะไรอยากเล่าเหรอ” เต็นหันมาถาม อาการเหม่อๆ ของตนคงทำให้แม็คนึกห่วงขึ้นมาอีกแล้วสินะ
“เราไม่ใช่คนเพิ่งคบกันนะ มีอะไรให้คิดอีกบอกแม็คมาเถอะ” แม็คบอกยิ้มๆ เด็กหนุ่มจึงเล่าเรื่องราวที่ตนกำลังคิดอยู่ให้เจ้าตัวฟัง
“เต็นกำลังคิดถึงเรื่องตลกๆ ระหว่างเต็นกับแชมป์น่ะ”
“เรื่องตลกๆ มีด้วยเหรอ”
“จริงๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องตลกหรอก ออกจะเป็นเรื่องเศร้าเสียด้วยซ้ำ แต่ถึงตอนนี้เต็นคิดว่ามันตลก”
“อะไรล่ะที่ว่าตลก บอกแม็คบ้างดิ อยากขำด้วย”
เห็นคนตรงหน้าอยากรับฟังเรื่องราวเต็นจึงเอ่ยบอกถึงเรื่องของตนกับและแชมป์ให้เจ้าตัวฟังอีกครั้ง ทั้งเรื่องที่ฝ่ายนั้นเคยรู้แล้ว และยังไม่เคยรู้นั่นก็คือเรื่องที่แชมป์มาขอคืนดีกับตน
“เฮ้อ แม็คว่าแม็คไปเรียนต่อคราวนี้แม็คเรียนด้านทำหนังทำละครด้วยดีกว่า” แม็คเอ่ยติดตลกเมื่อรับฟังเรื่องราวจากเต็นจนจบ
“ทำไมอ่ะ” เต็นถามฉงน
“แม็คจะทำหนังรักน่ะสิ หนังรักแบบเกย์ด้วยนะ เรื่อง Ten & Champ รักในสองนิยาม”
“อย่ามาตลก เล่าให้ฟังก็มาแซวกันแบบนี้คราวหลังไม่เล่าแล้ว”
“อ้าว ทีตัวเองยังบอกว่ามันเป็นเรื่องตลก พอคนอื่นจะตลกกับมาว่า เอาใจยากนะเราเนี่ย”
“ช่างมันเถอะ ทานข้าวกันดีกว่าอาหารมาแล้ว หน้าตาดีเชียว” เต็นหันไปสนใจกับอาหารที่ถูกนำมาเสิร์ฟ แม็คยิ้มเพียงนิดตอนเห็นเจ้าตัวแสดงท่าทีพอใจกับหน้าตาของอาหารตรงหน้า

*********************************************************************

อีกร้านหนึ่งซึ่งเป็นบรรยากาศที่ต่างไปเพราะเป็นผับสำหรับนักท่องราตรีที่ชอบเสพรสชาติของแอลกอฮอล์ ภายในร้านตกแต่งแสงไฟเพียงสลัวๆ ผนังทุกทิศทึบหมด ประกอบกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มร้านทำให้หลายคนภายในไม่มีโอกาสรู้ได้เลยว่าภายนอกกำลังเกิดพายุฝนย่อมๆ
แชมป์นั่งพิงพนักโซฟานึกคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยเมื่อสั่งเครื่องดื่มที่เจือแอลกอฮอล์ไม่มากนักมาดื่มก่อนแล้วสองสามแก้ว ข้างๆ ตัวตอนนี้คือกายที่กำลังดื่มไปโยกไปกับจังหวะเสียงเพลงที่เร้าใจคนรักสนุกอย่างเขา ผับแห่งนี้แม้ไม่ใช่ผับเฉพาะของชายรักชายแต่เด็กหนุ่มก็รู้จักมักจี่กับเจ้าของที่จับธุรกิจแนวนี้ทุกประเภทนักเที่ยว แน่นอนว่าเจ้าของที่นี่ก็เป็นเป็นเจ้าของผับแบบชายรักชายที่เขาเคยเที่ยวอยู่บ่อยๆ เช่นกัน
“ชอบมั้ยที่นี่” เด็กหนุ่มหันไปถามคนที่ตนพามาในตอนที่เสียงเพลงเบาลง
   “ก็ดี” แชมป์ตอบส่งๆ ตอนนี้จิตใจเขาไม่สนใจเรื่องบรรยากาศใดๆ เท่าไหร่ เพราะทั้งหมดทั้งมวลของความคิดตอนนี้คืออยากรู้ว่าเต็นกับแม็คกำลังอยู่ที่ไหนและกำลังทำอะไรกันอยู่มากกว่า
   “ท่าทางนายยังคงคิดถึงนายเต็นอยู่นะไม่ต้องคิดถึงนายนั่นหรอก ป่านนี้คงกำลังอัพยาและสนุกสุดเหวี่ยงอยู่กับแม็คอย่างเคยน่ะแหละ” กายเอ่ยยั่วเพื่อปลุกอารมณ์ให้คนข้างๆ อยากเมาหนัก แต่ผิดคาดเมื่อโดนตวาดกลับมาซะหน้าเสีย
   “เลิกให้ร้ายเต็นทีเถอะกาย”
   “ให้ร้ายตรงไหน เราพูดเรื่องจริง เราเห็นกับตา” เด็กหนุ่มโต้กลับทันควันเช่นกัน แล้วก็นึกขัดใจกับคำอธิบายของอีกคน
   “ขนาดเหล้าเต็นยังดื่มไม่เป็นเลย แล้วเขาจะอัพยาอย่างที่นายว่าได้ไง”
   “มันแอ็บน่ะสิ รู้เหรอว่ามันดื่มเหล้าไม่เป็น”
   “ฉันรู้ก็แล้วกัน”
   “เข้าข้างมันจังเลยนะ ความรักมันทำให้คนตาบอดได้จริงๆ เสียดายเราน่าจะอัดคลิปวันนั้นไว้ให้นายได้ดู”
   “ถ้าหากมันเป็นจริงฉันก็เชื่อว่าที่เต็นทำอย่างนั้นคงเกิดจากที่ฉันทำร้ายเขา มันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่นายพยายามให้ร้ายเขาหรอก อย่าพยายามอีกเลย”
   “เออๆๆ เราไม่พูดเรื่องนี้ก็ได้ แต่ไอ้ที่นายดื่มๆ ไปน่ะ มันจะช่วยอะไรนายได้ ทำไม ไม่กล้าดื่มของแรงเพราะกลัวเราจะปล้ำเหรอ อย่าปอดไปหน่อยเลย ถึงเราจะเป็นแบบนี้เราก็มีศักดิ์ศรีนะ ใครไม่เล่นด้วยเราก็ไม่ตื้อหรอก ที่พามาเนี่ยเพียงอยากจะให้หายเครียด”
   แชมป์มองหน้ากายพินิจ แรกๆ ก็กลัวเรื่องที่เจ้าตัวเอ่ยว่าจึงสั่งเพียงแค่เครื่องดื่มเบาๆ มานั่งดื่มเท่านั้น แต่พอได้ยินประโยคเมื่อครู่ ประกอบกับกำลังคิดเตลิดว่าป่านนี้คนที่ตนเอ่ยปกป้องเมื่อครู่คงกำลังมีความสุขจนลืมนึกถึงตนแล้วจึงตัดสินใจสั่งเครื่องดื่มมึนเมาที่มากด้วยแอลกอฮอล์มาดื่มบ้าง กายมองดูอย่างสมใจ คำว่าศักดิ์ศรีสะกดยังไงเขาก็ยังคิดหนัก ที่เอ่ยไปเมื่อครู่แอ็บทั้งนั้น ขอบคุณบทตัวร้ายทั้งหลายแหล่ของนักเขียนนิยายทางอินเตอร์เน็ตคนหนึ่งที่เคยอ่านผ่านตาจริงๆ ที่สอนให้เขาปลูกต้นสตอเบอรี่กลางผับแล้วได้ผลงามขนาดนี้ โดยเฉพาะไอ้อธิศร ได้ข่าวว่าฮอตฮิตติดลมบนด้วยสิ แต่ เชอะ! นั่นมันก็แค่นิยาย ร้ายแล้วยังไง สุดท้ายก็เป็นเอดส์ตาย ได้กินไส้กรอกหนุ่มหล่อมั้ยก็ไม่ มันต้องฉันนี่สิ นั่งอยู่ต่อหน้าต่อตาตอนนี้มันหนุ่มหล่อระดับเทพตัวเป็นๆ ชัดๆ  เมาเมื่อไหร่เป็นได้เสีย แม่จะทำให้ครางสนั่นลั่นห้องให้ได้ยินไปสามช่วงตึกเลยเชียวตอนได้วาดลวดลายชิวหาพาเสียว ถึงตอนนั้นอดใจไม่นึกอยากกระแทกกระทั้นบั้นท้ายฉันให้มันรู้ไป
   “ไม่ไหวแล้วว่ะ ฉันชักมึนๆ แล้วขอตัวกลับนะ” แชมป์เอ่ยขึ้นในตอนที่เริ่มมึนๆ เบลอๆ กายลอบยิ้มสมใจอีกครา แสดงความปรารถนาดีจอมปลอมออกมาอีกครั้ง
   “ให้เราไปส่งนะ เมาแบบนี้กลับแท็กซี่ไม่ดีหรอก เผลอหลับแล้วแท็กโกงมิเตอร์ล่ะซวยเลย”
   “ไม่ต้องหรอก สติฉันยังมี แค่มึนๆ เท่านั้น”  แชมปฏิเสธ กายได้ยินคำว่าสติยังมีก็รู้สึกขัดใจ จึงลองๆ หยั่งเชิงดูว่าสติเจ้าตัวมีจริงอย่างที่บอกหรือเปล่าโดยการเลื่อนมือลงไปเพื่อสัมผัสกับเป้ากางเกง แต่มือยังไม่ถึงเป้าหมายก็โดนคนที่บอกว่ายังมีสติจับไว้ซะก่อน พร้อมกับที่เจ้าตัวเอ่ยบอก
   “บอกแล้วไงว่าฉันยังมีสติอยู่ อย่าเล่นไม่ซื่อแบบนี้กาย”
   “แหม ก็แค่แหย่เล่น โอเค มีสติก็ดีแล้ว” กายบอกออกไปอย่างนึกขัดใจเสียมิได้ ยอมชักมือกลับแล้วลุกขึ้นบอกจะไปลาเจ้าของร้านหน่อยเพราะรู้จักกัน
   “รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ ยังไงเราก็ไม่ยอมให้นายกลับเองหรอก เมาแบบนี้อันตราย” เด็กหนุ่มบอกตอนจะเดินผละไป คำเตือนเมื่อครู่ใช่ว่าจะเกิดจากความห่วงใย แต่การดึงผู้ชายคนนี้ให้อยู่กับตนได้นานมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ มันก็ยังดีกว่าปล่อยให้เจ้าตัวหลุดมือไปโดยง่าย
   แชมป์รู้สึกมึนอยู่ไม่น้อยจึงยอมนั่งรอตามคำบอก ส่วนหนึ่งที่ตัดสินใจรอเพราะเชื่อว่าตัวเองยังมีสติรับรู้สถานการณ์รอบตัวอยู่นั่นเอง
   กายเดินไปก็บ่นไปเพราะรู้สึกขัดใจที่แผนพิชิตสวาทหนุ่มหล่อในดวงใจดูจะพลาดไปหน่อย
   “ดอก ทำมาเป็นคอแข็งวันนี้ ทีอยากอื่นอยากให้แข็งล่ะไม่แข็ง โอ้ย เซ็ง!”
   “เซ็งอะไรกันจ๊ะหนูกาย” เจ้าของร้านซึ่งเป็นสาวใหญ่เอ่ยถามในตอนที่เดินไปถึง
   “ขัดใจน่ะพี่ปัด พี่ปัดเห็นผู้ชายที่กายพามาใช่มั้ย” เด็กหนุ่มเอ่ยตอบพร้อมถามกลับ
   “เห็น ไปล่ามาจากไหนเหรอหล่อเชียว”
   “อย่าสนใจเลยพี่ว่ากายไปล่ามาจากไหน สนใจแต่ว่าตอนนี้พี่ปัดมีอะไรแรงๆ ให้กายสักแก้วมั้ย เอาแบบกรอกปากแล้วหมอบอ่ะ มีป่ะ”
    “อะไรกัน จะไม่กลับบ้านกลับช่องหรือไง ถึงอยากเมาขนาดนั้น”
   “บ้านไม่กลับ แต่จะไปโรงแรม”
   “หมายความว่าไงคุณน้อง”
   “คุณพี่ไม่น่าโง่เลยนะคะ คุณน้องก็จะเอาไปมอมผู้ชายหน้าหล่อนั่นไง”
   “อ้าวอีนี่ ลามปามนะยะ มันน่าจัดให้มั้ยเนี่ยที่ขอเนี่ย”
   “โหพี่ กายก็ตามนี่ปัดน่ะแหละ จัดมาอย่าให้ต้องขอรอบสอง เดี๋ยวคุณน้องเหวี่ยงร้านแตกไม่รู้ด้วยนะ”
   “แรงมาก อีนี่ ว่าแต่เพิ่งหัดร้ายหรือยะถึงคิดได้แค่มอมเหล้าผู้ชายน่ะ”
   “พี่ปัดหมายความว่ายังไง”
   “พี่มีของดีกว่านั้น รับรองน้องสุดหล่อนั่นไปไหนไม่รอดหรอกหากได้จิบเข้าไป”
   “อะไรอ่ะ”
   “ยาปลุกเซ็กส์ขนานดีสูตรคุณพี่เอง เห็นผลได้ภายในครึ่งชั่วโมง และออกฤทธิ์ยาวนานไปกว่าสองชั่วโมง สนมั้ยล่ะ”
   กายนิ่งคิด ใช่สินะนี่เขาเพิ่งหัดเป็นตัวร้ายหรือยังไง ถึงไม่คิดถึงข้อนี้เลย ต๊าย ถ้าได้ยานี้ไปก็เท่ากับว่าได้ขึ้นสวรรค์แน่ๆ สินะ
   “จัดมา งานนี้น้องทุ่มเต็มที่” เด็กหนุ่มหันไปบอกกับเจ้าของร้านซึ่งยืนยิ้มกรุ่มกริ่มอยู่ ก่อนจะหันไปหยิบซองยาขนาดจิ๋วตรงเคาน์เตอร์ส่งให้พร้อมบอกราคา
   “ตายแล้วแพงจนเซ็กส์แทบเสื่อมเลยนะคุณพี่ ราคาขนาดนี้ไม่เอามีดมาจี้กรรโชกทรัพย์คุณน้องไปเลยล่ะ” กายเอ่ยออกไปอย่างแดกดันเมื่อรู้ราคาที่ถูกเสนอให้
   “ไม่เอาพี่ก็ไม่ว่า ยาแบบนี้คนต้องการเพียบ” เจ้าของร้านทำท่าจะเก็บยาเข้าที่เดิม ด้วยตัณหาราคะอยากจะงาบคนที่ตนหมายปองใจแทบขาดเด็กหนุ่มจึงยอมจ่ายค่ายาที่แพงหูฉี่นั่น พร้อมกับคว้ามาถือไว้ในมือและฟังวิธีการใช้งานจากเจ้าของร้าน
   “ท่าทางคุณน้องน่าจะโง่มากกว่าแรด เอายามานี่เดี๋ยวคุณพี่ผสมให้เอง แล้วเอาแก้วเครื่องดื่มนี้ไปให้น้องสุดหล่อนั่นดื่ม รับรองสมใจอยากคุณน้องทุกประการ” เจ้าของร้านคว้าซองยากลับไป พร้อมหันไปจัดหารผสมเครื่องดื่มหนึ่งแก้วแล้วเทยาผสมลงไป คนช้าๆ อย่างใจเย็น กายจึงเหวี่ยงออกมาเพราะขัดใจ
   “ชักช้าสมกับเป็นคุณป้าวัยทองจริงๆ ได้หรือยังล่ะ คุณน้องอยากเสียตัวจนตูดขมิบผิดจังหวะแล้วเนี่ย”
   “เสร็จแล้ว แหมแค่นี้ทำเป็นเหวี่ยง  เอ้า เอาไป ขอให้โชคดีนะจ๊ะ”
   “โชคไม่ดีหรือไม่ได้ผล ขอให้ร้านคุณพี่เจ๊งนะจ๊ะ” กายหยิบแก้วเครื่องดื่มเดินกลับที่โต๊ะ เจ้าของร้านได้ฟังประโยคทิ้งท้ายจึงได้แต่ด่าตามหลัง
   “อีดอกกกกกกกกกกก!”
   กายถือแก้วเครื่องดื่มกลับมาที่โต๊ะ เห็นแชมป์เอนหลังพิงพนักโซฟาและกำลังหลับตาจึงลอบยิ้มที่มุมปากออกมานิดๆ ก่อนจะนั่งลงวางแก้วเครื่องดื่มที่ถือมาด้วยไว้บนโต๊ะแล้วหันไปจับร่างนั้นเขย่าปลุกเพราะคิดว่าเจ้าตัวคงจะหลับ
   แชมป์ค่อยปรือตาขึ้นมาตอนโดนสัมผัสตัว เห็นกายนั่งชิดร่างไปหน่อยจึงขยับตัวออกห่าง
   “รังเกียจกันได้ทุกยามเลยนะ” กายเอ่ยว่า แชมป์ไม่โต้ตอบนอกจากถามว่าจะกลับกันได้หรือยัง หากไม่กลับตนจะออกไปเรียกแท็กซี่กลับเอง
   “กลับแล้ว แต่นี่พี่ปัดเจ้าของร้านเขาฝากนี่มาให้นายดื่ม บอกมันจะทำให้นายสดชื่นได้ มันไม่ใช่เหล้าแต่เป็นเครื่องดื่มสูตรพิเศษที่พี่ปัดแกคิดค้นขึ้นเพื่อเอาไว้ให้คนที่เมามายดื่มเพื่ออาการเมามายจะได้สร่างขึ้น” กายกุเรื่องบอกเป็นตุเป็นตะประมาณว่าคนตรงหน้าเป็นพระเอกละครไทยที่น่าจะโง่เง่าฟังคำบอกของนางร้ายอย่างตัวเอง แต่แล้วก็ต้องผิดหวังนิดๆ เมื่อพระเอกคนนี้ดูจะไม่เชื่อในสิ่งที่ตนบอกง่ายๆ โดยการตอบกลับมาว่า
   “ฉันยังไม่ได้เมา ฉันบอกแล้วไงว่าฉันมีสติอยู่ ไม่จำเป็นต้องดื่มหรอก”
   “นายนี่มันปากแข็งไปซะทุกเรื่องเลยนะแชมป์ ทั้งเรื่องนายเต็นและก็เรื่องนี้ เห็นก็เห็นอยู่ว่าเมา นี่ฉันหวังดีนะถึงไปขอเครื่องดื่มนี้มาให้นาย” กายเริ่มออกอาการหงุดหงิดเมื่อแผนการนี้ดูจะไม่ง่ายซะแล้ว
   “ตกลงนายไปขอหรือพี่เจ้าของร้านเขาให้มา” แชมป์ถามกลับ พอจะรู้ทันว่าในแก้วเครื่องดื่มนั้นน่าจะมีอะไรเจือปนมาด้วย กายอึกอักเมื่อคิดว่าเหยื่อน่าจะรู้ทัน จึงหยิบแก้วเครื่องดื่มนั้นมาดื่มไปหนึ่งอึกแล้ววางกระแทกลงบนโต๊ะ
   “นี่ไงเรากล้าดื่มให้นายเห็นว่าเราบริสุทธิ์ใจ นายกำลังคิดว่าเรามอมยานอนหลับนายใช่มั้ย เราเสียใจนะที่พยายามพานายมาคลายเครียดและให้เกียรตินายตลอด แต่นายกลับไม่ไว้ใจเราเลย คิดบ้างสิว่าถ้าเราจะทำมิดีมิร้ายกับนายจริงๆ เราถึงไม่ชิงลงมือไปตั้งแต่พาก้าวเข้ามาร้านนี้ หรือตั้งแต่เหล้าแก้วแรกที่นายดื่ม บอกแล้วไงว่าเรามีศั้กดิ์ศรีพอ ใช่สิ ภาพเราในสายตานายคือเกย์ร่าน เกย์แรด เกย์มั่วใช่มั้ยนายถึงไม่ไว้ใจเราเลย เราอาจจะเคยพลาดทำนายไม่ไว้ใจแต่ครั้งนี้เราเห็นใจนายจริงๆ ที่นายเต็นทำกับนายแบบนี้ ไม่มีใครเข้าใจหัวอกคนอกหักได้เท่ากับคนอกหักหรอกนะ เราเองก็โดนแม็คหักหลังมาเหมือนกัน ทำไมเรากับนายไม่ไว้ใจซึ่งกันและกันและเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันล่ะ เนี่ยเมื่อกี้เราก็พิสูจน์ให้นายเห็นแล้วว่าเครื่องดื่มแก้วนี้ไม่มีอะไรเจือปน นายกล้าไว้ใจเรามั้ย อย่าทำให้เราต้องสงสารตัวเองไปกว่านี้เลย ที่เกิดมามีแต่คนไม่ไว้ใจ”
   กายเริ่มบีบน้ำตาตอนเอ่ยจบ ภาวนาให้คนตรงหน้านึกเห็นใจกับถ้อยคำของตนเมื่อครู่ แล้วก็แทบกรี๊ดเมื่อโดนแชมป์ถูกเนื้อต้องตัวเป็นครั้งแรกโดยที่ฝ่ายนั้นยอมเอามือมาตบหัวไหล่เบาๆ เอ่ยบอก
   “ขอโทษทีถ้าฉันทำอะไรให้นายคิดว่าฉันไม่ไว้ใจและรังเกียจนาย ฉันเคยพลาดรังเกียจคนๆ หนึ่งที่เป็นแบบนายมาแล้ว แต่สุดท้ายก็ต้องมานั่งคิดเสียดายในสิ่งที่ทำพลาดไป ครั้งนี้ฉันควรเริ่มต้นมีมุมมองที่ดีกับคนที่เป็นอย่างพวกนายซะที” แชมป์เห็นกายแสดงความจริงใจด้วยการยกเครื่องดื่มแก้วที่ตนสงสัยดื่ม ประกอบกับที่เจ้าตัวเอ่ยตัดพ้อออกมาเสียยืดยาวจึงทำให้จิตใจที่เคยมีอคติลดน้อยลง เด็กหนุ่มยอมหยิบแก้วเครื่องดื่มนั้นขึ้นมาดื่มเพื่อแสดงว่าตัวเองพร้อมที่จะเปลี่ยนมุมมองการมองเพศอย่างกายในทางที่ดีขึ้น
   กายใจสั่นเป็นจังหวะกองที่เห็นหนุ่มหล่อตรงหน้ายกแก้วเครื่องดื่มที่ผสมยาปลุกเซ็กส์ที่เจ้าของร้านบอกขึ้นกรอกปาก ลุ้นสุดใจว่าเจ้าตัวจะดื่มหมดแก้วหรือไม่ และก็ไม่ผิดหวังเมื่อฝ่ายนั้นจัดการดื่มเครื่องดื่มนั้นหมดแก้วต่อหน้าต่อตา อาการใจเต้นเพราะลุ้นนั้นทำเด็กหนุ่มอุปทานไปแล้วว่ายาที่ตนก็ดื่มไปด้วยกำลังออกฤทธิ์กระตุ้นประสาทตนเอง นึกแล้วก็ขอคารวะบทบาทตัวร้ายฮอตฮิตอย่างนายอธิศรแห่งไฟรักตอนหลอกล่อนายธนู เพราะบทบาทนั่นแท้ๆ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เขากล้ามารยาสาไถได้ขนาดยอมยกแก้วเครื่องดื่มผสมยาปลกเซ็กส์ขึ้นซด จะว่าไปดื่มไปมันก็ไม่เสียหายอะไรนี่ ดีซะอีกจะช่วยปลุกอารมณ์ร่านได้อีกทาง ซึ่งตอนนี้น่าจะออกฤทธิ์แล้ว เพราะใจเริ่มสั่น เหงื่อเริ่มออก และเริ่มเบลอๆ วิงค์ๆ เห็นคนตรงหน้าเป็นดั่งเทพบุตรที่นั่งเปลือยกายรอตนขึ้นไปขย่มมังกรแล้ว กรี๊ดดดด ฉันรักคนสร้างตัวละครอย่างอธิศร ไอดอลของฉัน ฉันรักพี่ปัดที่ให้ยานี้แก่ฉัน และฉันพร้อมจะร่วมรักกับหนุ่มหล่อตรงหน้าแล้ว โ อววว์ ที่รัก ออกจากที่นี่ไปหาที่ฟัดกันเถอะ
   “รสชาติมันไม่ต่างกะเหล้าเลยนะ ไม่ใช่เหล้าแน่เหรอ” เสียงแชมป์เอ่ยให้ได้ยิน กายจึงตื่นจากภวังค์ฝันชั่วคราว เด็กหนุ่มเกิดร้อนรนอยากจะเสียตัวเจียนใจจะขาดจึงรีบเอ่ยชวนคนกำลังสงสัยเครื่องดื่มที่ดื่มไปออกไปจากร้าน
   “เชี่ย!ฝนตกตั้งแต่ตอนไหนวะ” แชมป์หลุดปากสบถในตอนที่ออกมาเจอสภาพอากาศภายนอกร้าน ถ้อยคำหยาบคายที่ได้ยินปลุกเร้าอารมณ์ดิบของกายได้ดีนัก
   “นายนี่มันแมนได้ใจจริงๆ แชมป์ เร้าใจดีชะมัด” เด็กหนุ่มพูดด้วยสีหน้าและแววตายั่วยวน เพราะคิดว่าฤทธิ์ยาคงจะเริ่มทำงานต่อแชมป์บ้างแล้ว
   “เป็นอะไรของนาย ตอนอยู่ข้างในยังดีๆ อยู่ ตอนนี้มาทำยั่วอะไร เห็นฉันดีด้วยหน่อยก็ใช่ว่าฉันจะมีอารมณ์กับนายนะ” แชมป์เอ่ยบอกออกไป เมื่อนึกไม่ชอบใจกับท่าทีของกายที่ตนเห็น แต่ยอมรับว่าหลังจากดื่มเครื่องดื่มนั้นไปรู้สึกสดชื่นขึ้นเยอะ
   “นายไม่มีอารมณ์บ้างเหรอแชมป์ ทำไมเราไม่ไหวแล้วอ่ะ โอ้ย ไปเถอะที่รัก ไปโรงแรมกันนะ อย่าฝืนเลย ปล่อยร่างกายให้สุดเหวี่ยงไปเลยนะ” กายเริ่มควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ มือไม้ป้วนเปี้ยนไปตามใบหน้าลำคอของแชมป์ไล่วนลงมาตามร่างกาย แชมป์เกิดอาการขนลุกเมื่อโดนลวนลามแบบนั้น เด็กหนุ่มปัดมือกายออกอย่างพัลวัน พลางถอยร่างออกห่างจากตัวเมื่อเห็นสีหน้าและแววตาของคนหื่นกามชัดเจน
   “เชี่ยเอ้ย เป็นห่าอะไรวะ อยู่ในร้านก็ดีๆ อยู่” เด็กหนุ่มเอ่ยว่า พยายามถอยร่างหนีจากกายที่ตามลวนลาม
   “ที่รัก อย่าปฏิเสธแบบนั้นสิ ปะ ไปขึ้นสวรรค์กันนะ” กายตามเว้าวอนเมื่ออารมณ์อยากร่วมรักปะทุอยู่ในอกจนอยากระบายออกมา แต่ทำไมเขาถึงเป็นคนเดียวล่ะ อีกคนที่พยามเดินหนีนั่นก็ดื่มเครื่องดื่มไปจนหมดแก้วนี่ ทำไมถึงไม่มีความต้องการเลย
   “แม่งเอ้ย กูนึกว่าที่พูดเมื่อครู่จะน้อยใจจริงๆ นิสัยเชี่ยไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ” แชมป์เห็นอาการเว้าวอนของคนที่เดินตามแล้วเกิดเสียความรู้สึกที่นึกหลงเชื่อคำพูดตอนอยู่ในร้าน ก็ไม่รู้หรอกนะว่าเกิดอะไรกับเจ้าตัวตอนนี้ถึงได้แสดงความต้องการตัวเขาเหลือเกิน แต่ไม่ไหวล่ะ เกิดใครผ่านมาเห็นท่าทีของนายนั่นที่มีให้กับเขาแบบนี้ก็ได้อายกันพอดี เด็กหนุ่มตัดสินใจวิ่งฝ่่าสายฝนออกไปเพื่อรอเรียกแท็กซี่ตรงถนนใหญ่ เพราะเริ่มไม่ไว้ใจในท่าทีของกาย
   กายเห็นเหยื่อสวาทวิ่งหนีไปต่อหน้าต่อตาก็เกิดอาการอึ้ง นี่มันอะไรกัน ทำไมยาถึงออกฤทธิ์กับเขาคนเดียว ไม่จริง ไม่จริง เขาโดนอีพี่ปัดหลอกเหรอ ยาที่เขาผสมเครื่องดื่มไปมันยาอะไรกัน
   แม้จะใจสั่นนึกอยากเสพสวาทกับใครสักคนเต็มแก่แล้วตอนนี้ แต่กายก็พยายามข่มอารมณ์ดิบเดินกลับเข้าไปในร้านเพื่อไปขอคำอธิบายจากคนที่ให้ยานี้แก่ตนมาว่าทำไมมันถึงออกฤทธิ์แบบนี้ พอได้ฟังคำอธิบายก็แทบกรี๊ดออกมาด้วยความเสียดายเม็ดเงินที่เสียไป เมื่ออียัยพี่ปัดนั้นบอกว่ายานี้จะออกฤทธิ์กับคนที่ไม่ได้เมามายมากนัก ส่วนคนที่เมามายนั้นตัวยากจะออกฤทธิ์ตรงกันข้ามคือทำให้เจ้าตัวสดชื่นและสร่างจากอาการเมา
   “อีพี่ปัดบ้า ทำไมถึงทำกันแบบนี้ ยาปลุกเซ็กส์ประเภทไหนกันทำไมมันเป็นแบบนี้ แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกว่ามันจะออกฤทธิ์แบบนี้” เด็กหนุ่มโวยวายใส่เจ้าของร้านทันทีที่รู้คุณสมบัติ
   “อ้าวอีนี่ ก็แถมาขออะไรหนักๆ ที่มันดื่มแล้วสามารถทำให้ผู้ชายคอพับได้ ฉันก็นึกว่าเด็กนั่นยังไม่เมาน่ะสิฉันถึงจัดยานี้ให้ แล้วไม่บอกล่ะว่าเหยื่อหล่อนน่ะเมาแล้ว ฉันจะได้จัดยาอีกประเภทให้” เจ้าของร้านแถไปหน้าด้านๆ นึกสมเพชที่เห็นเหยื่อมาโวยวายแบบนี้ จะว่าหล่อนไม่ได้หรอก ก็อีกคนโวยวายมันอยากกินผู้ชายจนหน้ามืดตัวมัวไม่บอกเล่าที่มาที่ไปเอง เชอะ!
   “โอ้ย! ทำไมกายถึงร้อนรุ่มแบบนี้ล่ะพี่ปัด ทำไงจะหายล่ะ ทำไงจะหายล่ะ มียาแก้มั้ย ขอกายเถอะ กายไม่ไหวแล้ว” กายออกอาการวิงวอนเมื่อร่างกายร้อนรุ่มร่อแร่จนต้องคลายเสื้อผ้าตัวเองออกบ้างบ้างชิ้นเพื่อระบายอารมณ์
   “ยาแก้ไม่มีมีแต่หนุ่มๆ แก้ให้เอามั้ยจ๊ะ” เจ้าของร้านบอกอย่างรู้ทัน กายได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งเพิ่มดีกรีความอยากเท่าทบทวี เอ่ยออกไปอยากคนคุมสติไม่อยู่
   “จัดมาเจ๊ อย่าให้เสีย ไหนอยู่ไหน วันนี้อีกายขอฟาดเรียบ”
   “หลังร้านคุณพี่เลยค่ะคุณน้อง เด็กร้านคุณพี่เอง เตี้ยล่ำดำถึกทั้งนั้นเชิญคุณน้องไปเลือกฟาดได้หนำใจ” เจ้าของร้านผายมือไปยังทางหลังร้าน หัวเราะกระซิกๆ เมื่อเห็นกายถลาไปยังทิศทางนั้น เอ่ยตามหลัง
   “ขอให้สนุกนะจ๊ะอีดอก สมน้ำหน้ามาแช่งให้ร้านกูเจ๊ง”

ฝากผลงานรวมเล่มด้วยนะครับ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=23985.0
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-04-2011 00:39:14 โดย Bboyseries »

Bboyseries

  • บุคคลทั่วไป

    ตอนที่ 32

ด้านแชมป์ยืนรอเรียกแท็กซี่อยู่นานก็ไม่มีมาสักคัน เด็กหนุ่มนึกขัดใจที่ฝนตกทีไรมักจะเป็นแบบนี้ไปเสียทุกครั้ง ร่างกายหรือก็เริ่มเปียกปอนจากเม็ดฝนที่สาดเข้ามาเป็นระยะๆ ป้ายรถประจำทางที่ยืนอยู่มันได้ช่วยบดบังอะไรได้เลยจริงๆ
   เด็กหนุ่มกลับไปทรุดนั่งกอดอกเมื่อรู้สึกเหน็บหนาวขึ้นมาจากละอองฝน สายฝนที่หล่นอยู่ตรงหน้าทำให้ภายในใจหวนนึกถึงวันแรกที่ได้พบกับเต็นอย่างเสียไม่ได้ก่อนจะยิ้มเหงาๆ ให้กับตัวเองเมื่อคิดว่าความสัมพันธ์ของตนกับคนๆ นั้นมันมาสุดทางที่กลับมาพูดคุยกันได้ดังเดิมแล้ว
   ระหว่างที่แชมป์นั่งกอดอกคิดอะไรอยู่นั้น บนถนนรถของแม็คที่กำลังจะขับไปส่งเต็นได้ขับผ่านมาเส้นทางนี้พอดี เต็นเป็นฝ่ายมองเห็นร่างของแชมป์ก่อนจึงเอ่ยขึ้น
   “นั่นแชมป์นี่ มาทำอะไรที่นี่”
   “นั่นดิ ท่าทางจะรอเรียกแท็กซี่กลับบ้านมั้งน่ะ” แม็คมองตามแล้วเอ่ยขึ้นก่อนจะขับรถตรงไปจอดเทียบร่างนั้น เลื่อนกระจกฝั่งเต็นร้องบอกไป
   “เฮ้! นาย ขึ้นมาดิ ไปด้วยกันเดี๋ยวฉันไปส่ง”
   แชมป์ตกใจที่เห็นว่ารถคันที่เข้ามาจอดเทียบตนเป็นรถของใคร เด็กหนุ่มไม่คิดที่จะขึ้นไปนั่งในตอนแรกเพราะคิดว่าตัวเองคงเป็นส่วนเกินจึงนั่งเฉย ส่วนเต็นไม่รู้จะพูดอะไรดีจึงนั่งเฉย เพราะไม่ได้รู้สึกรู้สากับท่าทีเฉยๆ ของแชมป์ มีแต่แม็คเท่านั้นที่พยามร้องเรียกต่อ
   “นายจะกลับบ้านใช่มั้ย ฝนตกแบบนี้แท็กซี่ไม่ค่อยมีหรอก ขึ้นมาก่อนเดี๋ยวฉันไปส่ง”
   แชมป์มองหน้าคนบอกแล้วมองไปที่เต็นที่นั่งนิ่งๆ บ้าง เด็กหนุ่มยอมเอ่ยขึ้นเมื่อนึกน้อยใจในท่าทีของเต็น
   “ไปเหอะ คนบางคนคงไม่อยากให้ฉันขึ้นไปบนรถด้วยหรอก”
   เต็นได้ยินประโยคนี้ก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองหน้าคนเอ่ย สองคนมองสบตากันสักพัก โดยมีแม็คคอยจับอาการ สักพักเมื่อเห็นไม่มีใครยอมพูดยอมจาเอาแต่จ้องหน้ากันอย่างเดียวเด็กหนุ่มจึงเอ่ยขึ้นเอง
   “อย่าเพิ่งมาแง่งอนใส่กันตอนนี้เลยนะ เต็นเขาบอกให้ฉันมารับนายเอง ทีนี้นายจะขึ้นมาได้หรือยัง”
   เต็นชะงักกับคำบอกของแม็ค แต่ไม่รู้จะท้วงยังไงจึงได้แต่หันมามองหน้า ส่วนแชมป์ได้ยินแบบนั้นประกอบกับเริ่มหนาวเหน็บด้วยไอฝนจึงยอมพาร่างเปียกปอนขึ้นไปนั่งตรงเบาะหลังของรถ
   “ตกลงว่าให้นายแม็คไปส่งใครก่อนดีล่ะ” แม็คเอ่ยขึ้นยิ้มๆ ขณะออกรถไปตามท้องถนนดังเดิม เต็นเห็นว่าที่นี่อยู่ใกล้เขตหอพักตนแล้วจึงให้แม็คไปส่งตนก่อนแล้วค่อยไปส่งแชมป์ก็ได้ เพราะไม่อยากให้เจ้าตัวขับรถวนไปวนมา แม็คจึงยอมทำตาม
   ภายในรถที่นั่งกันแม็คพยายามชวนสองคนที่เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จาคุยโน่นคุยนี่เพื่อลดทอนบรรยากาศที่ดูตึงเครียด แต่เด็กหนุ่มก็ทำไม่สำเร็จเมื่อสองคนยังคงแสดงท่าทีเมินเฉยและบึ้งตึงใส่กันและกัน กระทั่งไปถึงหอพักเต็น
   “ขอบใจนะแม็ค ขับรถดีๆ ล่ะ” เต็นเอ่ยบอกแม็คยิ้มๆ ตอนจะลงจากรถ เอ่ยเสร็จเด็กหนุ่มก็เปิดประตูรถลงไปพร้อมๆ กับแชมป์ที่ลงมาจากเบาะหลังเพื่อย้ายมานั่งข้างหน้า สองคนจึงยืนเผชิญหน้ากันอีกครั้งภายนอกตัวรถ ที่สุดก็ไม่มีใครยอมพูดอะไร และเต็นก็เป็นคนที่เดินผละเข้าหอพักไปก่อน แชมป์มองตามหลังสักพักจึงเปิดประตูเข้าไปนั่งคู่กับแม็ค
“พร้อมจะกลับบ้านหรือยังล่ะ” เสียงแม็คเอ่ยถามขึ้น เด็กหนุ่มแปลกใจในคำถามจึงหันไปถามกลับ
   “นายหมายความว่ายังไง”
   “ก็หมายความว่านายพร้อมที่จะกลับบ้านหรือว่ายังไม่พร้อมจะกลับ” แม็คตอบ
   “ทำไมฉันจะต้องไม่พร้อมล่ะ”
   “ถามใจตัวเองสิ อย่าให้ฉันต้องตอบเลยแค่มองตานายฉันก็รู้แล้วว่านายคงอยากอยู่เคลียร์กับเต็นมากกว่าการกลับบ้านจริงมั้ย”
   “ฉันกับเต็นไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมฉันจะต้องมีอะไรเคลียร์กับเขา”
    “ปากแข็งแบบนี้มันน่าช่วยให้สมหวังมั้ยเนี่ย สงสารเต็นชิปเป๋ง”
“นายหมายหมายความว่ายังไง” อีกครั้งที่แชมป์ต้องยิงคำถามใส่ เพราะเริ่มไม่เข้าใจว่าแม็คจะบอกอะไรตน
“ก็หมายถึงนิสัยปากแข็งแย่ๆ ของนายน่ะแหละ คุยกันเปิดอกเลยนะโว้ย ฉันขอถามนายจริงๆ ว่าตอนนี้นายรู้สึกยังไงกับเต็น”
“ไม่ได้รู้สึกอะไร” แชมป์ไม่กล้าบอกความรู้สึกส่วนลึกจึงเอ่ยออกไปแบบนั้น หนำซ้ำยังงงๆ อยู่ว่าแม็คกำลังจะเอ่ยจะบอกอะไร ที่สุดเด็กหนุ่มก็เข้าใจเมื่อแม็คยอมเล่าอะไรให้มันกระจ่างขึ้น
 “อย่าโกหกฉันเลยแชมป์ เต็นเล่าเรื่องที่นายตามขอคืนดีเขาให้ฉันฟังแล้วล่ะ และฉันก็กำลังจะช่วยให้นายสมหวังอยู่ตอนนี้ แต่ในเมื่อนายปากแข็งไม่ยอมรับใจตัวเองแบบนี้ฉันคิดว่าฉันไม่ช่วยดีกว่าว่ะ”
“ช่วยฉัน นายหมายความว่ายังไง ตกลงนายกับเต็นไม่ได้เป็น…”
“ใช่ฉันกับเต็นไม่ได้เป็นแฟนกัน เราสองคนเป็นเพื่อนกัน อะไรๆ ที่นายเข้าใจอยู่ก็เข้าใจเสียใหม่ด้วยนะ”
“แต่กายบอกว่า…”
“กายคงบอกนายล่ะสิว่าไปเจอเต็นที่คอนโดฉัน นั่นมันก็ถูก แต่เต็นไปหาฉันก็ตอนที่ฉันกับกายไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว ฉะนั้นอะไรที่กายให้ร้ายเต็น ฉันไม่อยากให้นายเชื่อไปเสียหมด ที่ฉันอยากจะเปิดอกคุยกับนายตอนนี้เพราะฉันกำลังจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ซึ่งก็คงจะห่างเหินกับเต็นพอสมควร เราสองคนตกลงเป็นเพื่อนกันก็เพราะเรื่องนี้ และหากถามใจฉันจริงๆ การที่เต็นจะคบกับใครใหม่สักคนในฐานะคนรัก ฉันยอมให้เต็นคบกับคนที่เคยมาก่อนฉันอย่างนายหรือพี่นพดีกว่าให้เต็นไปคบกับใครก็ไม่รู้ที่ฉันไม่รู้จัก แต่ระหว่างนายกับพี่นพ ฉันว่านายน่าจะดูแลเต็นได้มากกว่าพี่นพหากว่านายมีความจริงใจพอ เพราะพี่นพเขางานยุ่งเกินกว่าที่จะมาดูแลเต็นได้ ถามใจตัวเองให้ดี ตอบใจตัวเองให้ชัดๆ ว่าวันนี้นายรักเต็นใช่มั้ย เพราะฉันคงไม่ยอมให้ใครหน้าไหนที่ไม่มีความจริงใจมาทำร้ายเต็นได้อีก แต่หากนายจริงใจ แม้เต็นจะต่อต้านนายตอนนี้แต่ฉันว่าฉันสามารถช่วยให้นายได้หัวใจเต็นกลับคืนมาได้”
“นายไม่ต้องมายุ่งเรื่องนี้หรอก หากฉันจะเอาชนะใจเต็น ฉันทำเองได้ ไม่จำเป็นต้องยืมมือนายมาช่วย”
“แน่ใจเหรอว่านายทำได้ เพราะดูจากสถานการณ์ตอนนี้เต็นไม่เหลือใจให้นายแม้แต่เสี้ยวเล็บ และนายเองก็ปอดแหกเสียจนหากมีกองเชียร์เขาพวกเขาคงเลิกเชียร์นายไปนานแล้ว เพราะรำคาญแกมสมเพชกับทิฐิที่นายมี จะบอกอะไรให้นะว่ากว่าที่เต็นจะเข้มแข็งอย่างวันนี้ได้ก่อนหน้านั้นนายได้เหยียบเขาเสียแทบจมดินมาแล้ว มันก็ไม่แปลกหรอกที่วันนี้เต็นจะเย็นชาและหมดใจให้กับคนนิสัยเสียอย่างนาย จะเล่าให้ฟังก็ได้ว่าวันที่เต็นมาหาฉันที่คอนโดแล้วกายมาพบเต็นมาในสภาพแบบไหน คำว่าศพเดินได้มันยังน้อยไปที่จะใช้เรียกเต็น ก่อนหน้าที่เต็นจะมาหาฉันเราแชทกันและเต็นก็เล่าเรื่องราวของนายให้ฉันฟัง ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันจริงเท็จแค่ไหน แต่ฉันก็ปลอบไปในฐานะที่ฉันเคยโดนกายทิ้งไปและฉันก็เริ่มรู้สึกชอบเต็นตั้งแต่เห็นรูปเขารูปแรกจึงชวนเขามาที่คอนโด นายอาจจะคิดว่าเต็นใจง่ายก็ได้ที่บยอมมาหาฉัน แต่คนไม่เคยอกหัก ไม่เคยเจ็บ มันไม่มีทางรู้ได้หรอกว่าความรู้สึกนี้มันเจ็บปวดเพียงใด เต็นเขาก็แค่อยากหาวิธีลืมนายได้เร็วที่สุด ซึ่งฉันก็ใช้วิธีของฉันเข้าช่วย ซึ่งฉันคิดว่ากายคงจะเล่าให้นายฟังแล้วล่ะ ฉันยอมรับว่าฉันกับเต็นมีอะไรกันคืนนั้นจริง และก็ต่างคนต่างไม่ป้องกันด้วยเพราะฤทธิ์ยาพาไป พอได้สติฉันมันไม่เท่าไหร่เพราะเคยเล่นของพวกนี้มาบ้าง แต่กับเต็นมันเหมือนตราบาปที่ฉันนำไปติดตัวเขาไว้ วันนั้นเต็นร้องไห้ฟูมฟายเสียสติก่อนที่กายจะมาเห็นและเขาก็ขอตัวกลับบ้านเพียงลำพัง และก็เลิกติดต่อฉันไปแบบตามตัวไม่เจอ ฉันไม่รู้หรอกว่าระหว่างนั้นเขาตามกลับไปตื้อนายใหม่หรือเปล่า ฉันรู้แต่ว่าฉันเป็นห่วงเขาแต่ก็ไม่รู้ว่าจะตามตัวเจอได้ยังไง แต่แล้วสามสี่เดือนต่อมาเราก็มาพบเจอกันโดยบังเอิญ ฉันดีใจที่เห็นเต็นสบายดี และฉันก็รู้สึกอยากดูแลคนๆ นี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แต่ตอนนั้นเต็นเขาก็ยังสารภาพกับฉันว่าลืมนายได้ไม่สนิทนัก ฉันก็เคยเข้าถึงตัวเขาในฐานะเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น ช่วงเวลานั้นต่อหน้านายเต็นอาจจะดูเข้มแข็งนะ แต่ลับหลังนายมันไม่ใช่ เต็นยังเป็นเหม่อๆ ซึมๆ ตลอดในทุกครั้งที่หันหลังเดินจากนาย เขาเคยคิดตัดใจจากนายแต่ก็ทำไม่สำเร็จ นายจำวันที่นายนอนไม่สบายที่ห้องเต็นได้หรือเปล่าล่ะ เรื่องนั้นเต็นก็เล่าให้ฉันฟังว่าเขาซื้อยากลับไปให้นายแต่นายก็ทำท่าทีเฉยชาและไม่ใยดีจนเขากลัวว่าความหวังดีของเขาจะกลายเป็นความน่าขยะแขยงในสายตานาย เขาจำได้ทุกคำพูดทุกการกระทำที่นายแสดงออกมาว่ารังเกียจเขาได้ตลอด ฉันเองก็คอยปลอบเขาเรื่อยมาหวังว่าสักวันเขาจะลืมนายได้ และมันก็เป็นจริงในวันที่เต็นเรียนจบและกลับต่างจังหวัด เต็นบอกกับฉันว่าเมื่อกลับแล้วจะเปิดใจคบกับฉันในฐานะคนรักหากว่าฉันยังเสมอต้นเสมอปลาย และฉันก็พิสูจน์ให้เต็นเห็นว่าฉันเป็นคนแบบนั้นจริงๆ แต่สุดท้ายฉันก็ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศอย่างที่ฉันบอกนายน่ะแหละ เราสองคนจึงตกลงคบกันในฐานะเพื่อนเท่านั้น และเรื่องที่นายตามง้อเต็นฉันก็เพิ่งรู้วันนี้ ซึ่งฉันก็จะยินดีมากหากว่าสิ่งที่นายรู้สึกวันนี้เป็นความรู้สึกที่นายมีต่อเต็นจริงๆ และฉันก็อยากจะช่วยให้นายทำสำเร็จก่อนที่ฉันจะไปเรียนต่อด้วย อย่างน้อยฉันก็ได้เห็นว่าก่อนที่ฉันจะไปไกลจากที่นี่ ฉันก็อยากเห็นเต็นสมหวังในเรื่องความรักสักที”
แชมป์ได้แต่อึ้งฟังในสิ่งที่แม็คเอ่ยบอก ระหว่างที่ฟังเด็กหนุ่มก็หวนคิดถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เคยกระทำต่อเต็น ก่อนที่ภาพสุดท้ายที่ทำให้ต้องสะท้านใจเพราะนึกสงสารคนๆ นั้นคือตอนที่พบกับเจ้าตัวโดยบังเอิญที่หน้าคลินิกนิรนาม วันนั้นเต็นคงจะไปตรวจเลือดเพราะรู้ว่าตัวเองพลาดทำอะไรที่เสี่ยงต่อการติดโรคร้ายลงไป โชคดีแค่ไหนแล้วที่วันนี้เขายังเห็นเต็นแข็งแรงดี นี่สิ่งที่เขาทำเพราะนึกสนุกเกือบทำลายชีวิตคนๆ หนึ่งได้ถึงเพียงนี้เลยเชียวหรือ อย่างที่แม็คบอกว่าใครจะด่าจะว่าเต็นใจง่ายยังไงก็ได้ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เขาแน่เพราะเขาเข้าใจและซึ้งใจถึงสถานะของการเป็นคนอกหัก ก็เพราะความรู้สึกนี้ไม่ใช่หรือที่ทำให้เขาลงมือดึงเอาความรู้สึกของเต็นมาล้อเล่นให้เป็นเรื่องสนุกเพื่อที่เขาจะได้ลืมความเจ็บปวดที่คนรักอย่างมิวทิ้งไว้ให้ คนเรามักมีวิธีการทำให้ชีวิตลืมความปวดร้าวต่างกัน เขาเลือกวิธีทำร้ายเต็นแต่เต็นเลือกวิธีที่เสี่ยงต่อการเสียอนาคต ลองนึกดูดีๆ หากว่าคืนนั้นเต็นไม่พบกับแม็ค หรือแม็คไม่ใช่คนดี อะไรจะเกิดขึ้นกับเต็นเขาก็สุดจะคาดเดา
“เต็นเหงา เต็นโดดเดี่ยว แชมป์รู้มั้ยว่าเต็นไปเจออะไรมาบ้างระหว่างที่แชมป์หายไป”
เด็กหนุ่มนึกถึงถ้อยคำนี้อีกครั้ง มันออกมาจากปากของเต็นในคืนที่โดนเขาด่าทออย่างไม่ไว้หน้าหลังเจ้าตัวติดต่อมาหากลางดึก ค่ำคืนนั้นมันคงเป็นค่ำคืนที่ฝ่ายนั้นกำลังหวาดกลัวหลังจากที่พลาดท่าพาชีวิตทำสิ่งที่ผิดพลาดครั้งใหญ่หลวงลงไปและคงกำลังมองหากำลังใจและที่ยึดเหนี่ยวพอให้จิตใจคลายความกังวลสินะ แต่แล้วเขากลับเป็นฝ่ายทำร้ายเจ้าตัวซ้ำอีกด้วยถ้อยคำตัดรอนที่ถือว่าร้ายแรงพอสมควรกับจิตใจของคนที่กำลังกระจิดกระเจิง
“เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว มันไม่จำเป็นเลยที่ผมจะรับรู้เรื่องของคุณ”
   “ทำไมแชมป์ถึงร้ายกับเต็นได้ขนาดนี้”
   “ผมจะร้ายกว่านี้อีกถ้าคุณยังดึงดันที่จะติดต่อผมอยู่”
   “สรุปว่าไม่ว่าจะยังไงเราก็กลับมาคุยกันไม่ได้แล้วใช่มั้ย”
   “ก็น่าจะเป็นยังงั้น”
   “แชมป์ไม่เสียดายวันเวลาดีๆ ที่เราทำด้วยกันบ้างเหรอ”
   “คุณครับ เรารู้จักกันกี่วันกันครับ วันดีๆ ที่คุณพูดถึงน่ะ มันจะน่าจดจำและน่านึกถึงขนาดไหนกัน”
   “แชมป์”
   “โทษผมไม่ได้นะ คุณบังคับให้ผมพูดเอง แค่นี้นะครับ ผมจะนอน”
   หลังจากวันนั้นเต็นก็หายไปจากชีวิตเขาจริงๆ คงเพราะคำพูดพวกนี้สินะที่ทำให้เต็นไม่กล้ามาตอแยเขาอีก โดนยอมทนอยู่กับความเหงา ความโดดเดี่ยว และฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนเพียงลำพัง
“ใครๆ เขาก็ไม่อยากรับคำว่าเหงาเข้ามาเป็นเพื่อนหรอกแชมป์ เราเองก็ไม่เคยต้องการ พยายามวิ่งหนีมันทุกวิถีทาง สุดท้ายก็ไปไม่รอดเพราะตอนนั้นไม่มีใครสักคนที่จะอ้าแขนรับเราพอให้ความเหงามันหวาดกลัวจนไม่กล้าจู่โจม นายลองนึกดูดีๆ ละกันนะว่าเราเคยเหงาจนทุรนทุรายในตอนไหน แต่สุดท้ายเราก็ผ่านมันมาจนกลับมายืนหายใจในบ้านเกิดได้ตอนนี้ ยอมรับมันแล้วอยู่กับมันให้ชิน เราเคยรอดจากมันมาได้แล้วเราก็คิดว่านายคงจะรอดจากมันเช่นกัน แค่นี้นะ เราต้องนอนแล้วล่ะ”
ถ้อยคำเหล่านี้ของเจ้าตัวมันช่างสนับสนุนความคิดทั้งหมดได้ดีนัก แล้วอย่างนี้เขาจะมัวมานังใจฝ่อ มานั่งมีทิฐิอย่างที่แม็คว่าทำไมกัน ในเมื่อเขาเป็นคนที่เกือบทำลายอนาคตทำลายชีวิตของเต็นให้ดิ่งลงเหว มันจะแปลกอะไรที่เต็นจะไม่ยอมคืนหัวใจที่เริ่มหายดีจากอาการบอบช้ำมาให้เขาโดยง่าย ใครมันจะกล้าพาตัวเองเข้าใกล้คนที่เคยถือคมมีดไว้กรีดใจจนเป็นเคยเป็นแผลเหวอะหวะกันล่ะ แล้วคืนนี้ล่ะ เขายอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นดั่งสิ่งแหลมคมไว้คอยทิ่มแทงใจเจ้าตัวแล้ว จะเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนที่เขาจะขอขึ้นไปตามไปขอโทษเจ้าตัวถึงบนห้องนั้นอีกครั้ง
“ไม่ต้องแหงนมองหรอกจะขึ้นก็ขึ้นไป จะว่าไปปล่อยให้นายเอาชนะใจเต็นด้วยฝีมือนายเองมันน่าจะสมกับเป็นพระเอกของเรื่อง ส่วนฉันขอเป็นพระรองเอาใจช่วยอยู่ห่างๆ ละกัน” แม็คยกมือขึ้นตบบ่าให้กำลังใจคนที่กำลังแหงนมองไปบนตึกหอพักของคนที่ตนอยากให้สมหวังในเรื่องความรักก่อนที่ตนจะจากไป
“ขอบใจว่ะพวก ฉันจะไม่ทำให้นายผิดหวัง” แชมป์หันมาตอบแม็คด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้หัวใจพร้อมแล้วที่จะเข้าไปเผชิญกับคนที่ตนเคยทำร้ายจนบอบช้ำ เป็นไงก็เป็นกัน คืนนี้มีทางไหนที่เขาจะทำให้เต็นเชื่อใจและไว้ใจเขาว่าเขาพร้อมจะเป็นผู้ชายที่รักผู้ชายเขาก็ยินดีที่จะทำ
ท่ามกลางเม็ดฝนที่หล่นลงแค่ปรอยๆ แชมป์ก้าวลงมาจากรถของแม็ค แล้วยืนส่งจนแม็คเคลื่อนรถออกไป เด็กหนุ่มจึงหันไปมองยังทางที่จะพาหัวใจก้าวไปขอโทษใครบางคนด้วยสายตาที่มีความหวังว่าใครคนนั้นจะเต็มใจอ้าแขนโอบกอดรับความจริงใจจากเขาอีกครั้ง


เพลงกอดฉันอีกครั้ง
ศิลปิน ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง

http://youtu.be/4tskJy0bPGc

รู้ฉันรู้ ความผิดครั้งนั้น มันเกินวิงวอนให้เลือนไป
จะพูดกี่ครั้ง ว่าฉันไม่ตั้งใจ เธอคงไม่ต้องการ

รู้ฉันรู้ ฉันมาครั้งนี้ เราคงเป็นเพียงแค่เพื่อนกัน
ไม่หวังว่าเธอ จะให้อภัยกัน แต่มีสิ่งหนึ่งอยากจะขอ

กอดผู้ชายคนนี้ อีกครั้งนึง อยากจดจำให้ซึ้ง ถึงหัวใจ
ว่าคนที่รักฉัน คนที่ดีกับฉัน แต่ตัวฉันเอง ก็ทำลาย

ณ อีกครั้งนึง (อีกครั้งนึง) อยากจดจำให้ซึ้ง ถึงหัวใจ
ให้ไออุ่นเธอนั้น อยู่ในใจของฉัน จากวันนี้ไปจนวันตาย

ค้นฉันค้น หัวใจของฉัน มาเจอในวันที่สายไป
อยากย้อนกลับมาเพื่อขอให้เริ่มใหม่ เธอคงไม่ต้องการ

รู้ฉันรู้ ฉันมาครั้งนี้ เราคงเป็นเพียงแค่เพื่อนกัน
ไม่หวังว่าเธอ จะให้อภัยกัน แต่มีสิ่งหนึ่งอยากจะขอ

กอดผู้ชายคนนี้ อีกครั้งนึง อยากจะจำให้ซึ้ง ถึงหัวใจ
ว่าคนที่รักฉัน คนที่ดีกับฉัน แต่ตัวฉันเอง ก็ทำลาย


ณ อีกครั้งนึง (อีกครั้งนึง) อยากจะจำให้ซึ้ง ถึงหัวใจ
ถ้าเธอจะโกรธฉัน ก็อย่าเกลียดฉัน อย่าเกลียดฉันเลย จะได้ไหม
ณ อีกครั้งนึง (อีกครั้งนึง) อยากจะจำให้ซึ้ง ถึงหัวใจ
ให้ไออุ่นเธอนั้น อยู่ในใจของฉัน จากวันนี้ไปจนวันตาย
จากวันนี้ไปจนวันตาย

โปรดติดตามตอนต่อไป (อวสาน)
ตอนหน้าจะอวสานแล้วนะครับ สำหรับเรื่องราวนี้ มาเอาใจช่วยแชมป์กันดีกว่าว่าลมหายใจเฮือกสุดท้าย
ของการสำนึกผิดว่าจะเอาชนะใจเต็นได้หรือเปล่า ส่วนเรื่องผลโหวต ผมบอกแล้วว่ามันขำๆ แต่ก็มีได้เสียจริงนะ
ก็กายกับหนุ่มๆ เจ้ปัดไง 555 คงหายอยากไปอีกนานล่ะกายเอ้ย  อิอิ

ก่อนไปก็ฝากผลงานรวมเล่มกันเช่นเคยครับ


http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=23985.0
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-04-2011 03:23:46 โดย Bboyseries »

ออฟไลน์ kyoya11

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4680
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +340/-12
ตอนหน้าอวสาน
กายก็ไม่ได้กับแชมป์ ลุ้นมากเลย 55+
รอตอนจบจ้า^^

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด