หัวข้อ: น้องเห็ดเมียกู !!

[nunamicky]

อ่านตอนนี้แล้วมันเหงาๆ จัง

[~MeiMeiZ@~]

เซอร์เป็นเอามากนะนี่นะ

[j4c9y]

หวังว่าพี่พอยท์จะเป็นตัวเชื่อมนะครับ

อย่าได้เป็นตัวขัดเลยยยยยยย

เพี้ยง!!

[a_tapha]

รอเค้าเจ๊อะกัน   

[mink2538]

แล้วตกลงใครได้เป็นพระเอกล่ะเรื่องนี้

ชอบพี่พอยท์อ่ะ อารต์ได้ใจ

[anukung]

หักมุม เซอร์กะพอยต์ 555555555555555555

[TanyaPuech]

ต่ออีกๆๆ

[indy❣zaka]

งง 

[Dee^daY]

เกิดศึกแย่งเห็ดในหม้อต้มยำ หรือป่าว..

[Maimai]

สงสานเห็ด

[peachlc]

ตอบให้ค่ะ ! น้องเห็ดกำลังหลอกตัวเอง ! 55555555
เดี๋ยวก็คงจะมีแบบว่า ศึกแย่งน้องเห็ดระหว่างพี่รหัสและน้องรหัส ..
โอลลี่เซอร์เห็ดค่ะ  ! TwT


ติดตามมิๆๆ จุ๊บๆ

[Pumpkin]

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย พี่พอยท์ พี่พอยท์ขา~ พี่ท่านช่างน่าหลงใหลมากอ่ะ 
คนอะไรวะ!? indy ได้ใจจริงๆ โฮกกกกกกกก


สำหรับเซอร์ มันคือ คิดถึง
แต่! สำหรับเห็ด มันแค่ นึกถึง
ต๊ายตาย! มันต่างกันมากเลยนะเนี่ยไอ้ความหมายเนี่ย หึหึหึ  ถูกใจเราจริงจริ๊ง!

[Rhythm]

รออ่านนะค่ะ
 

[faNg]

ไอ่พี่เซอร์ มีของเป็นลายเห็ดเยอะแยะแล้ว โปรดมารับเห็ดตัวเป็นๆไปอยุ่ด้วยนะ !!!!!
ไอ่พี่เซอร์เมื่อไหร่จะกล้าวะ คิดถึงกันอยุ่นั่นแหละ กลับมารักกันสักทีสิ 
ไอ่พี่เซอร์ก้อต้องคู่กับเห็นอยู่แล้วละ ปล่อยไอ่พี่พอยท์ไปอยุ่กับโพลเถอะ พี่แกคงมีความสุขละนะ

ส่วนพี่พอยท์กับพี่เซอร์ ก็ยังคงวงเวียนในฐานะน้องและพี่ในมหาลัย ซึ่งมันจะมีการแย่งเห็ดกันอย่างเป็นทาการ ในไม่ช้านี้ แน่ๆ

รอตอนต่อไปค่า 

[gasia]

ชอบพี่พอยท์ 5555555555+  คนบ้าไรโคตรบ้าเลย(?)

ไอ้พี่เซอร์ รักเห็ดชอบเห็ดขนาดนั้นก็มาบอกรักเห็ดซักทีเด๊!~

อะไรจะโลกกลม(พรหมลิขิต)ขนาดนั้น *^*

[4559]

เมื่อไหร่จะกลับมาดีกานอ่า

[pita]

เฮ้อ รีบๆ คืนดีไปซิว่ะ 
อีคนอ่านเครียดดดดดดดดดดดดดดดด 

[✪PATTY✪]

รีบคืนดีจิ๊~

เรื่องนี้ทำแอบเครียด

555

มาเร็วๆเน้อออออออ

[dolphins]

มาต่อให้ไวเลยคุณน้อง... มันคลุมเครือโว๊ย 

ลุ้นนะเนี่ย สองคนนั้นเค้าจะคืนดีกันมั้ย  แต่น่าจะรู้ใจตัวเองกันแล้วล่ะ

[♠♥♦♣]

มาขอตามอ่านด้วยคนค่า
ปลื้มพี่เฮซมากมาย

[TanyaPuech]

 

ลุ้นต่อไปน่ะ

ไหนนักเขียนว่าจะไม่ดาร์คแล้วไง
แต่นี้มันอึมครึมสุดๆอ่ะ   

ต่อด่วนนนนนนนนนนนนน

[MARCHMALLOW]

ฮาอิพี่พอยท์จิงๆ ก๊ากก  555
ส่วนเฮซก็น่ารักซะ อะไรๆก็เห็ดด หุหุ
กลับมาดีกันไวๆน้า 

[bambooiihallo]

ตอน 19 เพล้ง

“แฮตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต”

เสียงคนๆหนึ่งกำลังเรียกผม แต่ผมลืมตาไม่ไหว น้ำตาร้อนผะผ่าวไหลลงจากตา แม้แต่ปลายนิ้วก็ขยับไม่ได้ หัวของผมมึน รับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือด ผมกำลังจะตายใช่ไหม …


3 ชั่วโมง ก่อนเกิดเหตุ


“แฮต ไปกินเหล้ากับพี่เปล่า ที่ ม. จะเลี้ยงต้อนรับรุ่นน้อง แต่ไปกันแค่พวกผู้ชาย เหล้าประเพณีอ่ะ”  พี่พอยท์เดินมาบอก ขณะผมนั่งดูทีวี  เหล้า น่าสน ไม่ได้กึ้บนานมากละ

“เอาๆ แต่ผมไปด้วยจะดีหรอ คนนอก”

“คิดมาก น้องประธานระดับเค้าไม่ทำไรหรอก ป่ะๆๆๆ เปิดหูเปิดตา” แล้วพวกเราก็รีบแต่งตัวไปร้านอาหารกึ่งผับ วันนี้พี่พอนท์เธอดูดีอีกเช่นเคย  กับกางเกงยีนต์เดปสีดำที่ขาดรุ่งริ่งทั้งขาจนเห็นเนื้อ เสื้อกล้ามสีแดง ที่พี่แกนำเสนอว่าแฮนเมด มีลายว่า ‘กูชื่อพอยท์’ แล้วก็ละเลงสีเป็นหยดๆเต็มเสื้อ มิกซ์กับเสื้อสีดำแขนยาวไม่มีกระดุม รองเท้าไนกี้สีแดงคู่ใหญ่ ทรงผมพี่แกก็ไม่น้อยหน้า ใช้เยลเซตจนตั้งทั้งหัว เขียนขอบตาและกรีอายไลน์เนอร์ จนตาดุ  วันนี้สีรีเทนเนอร์จากสีแดงเสมอมา กลายเป็นสีส้มสะท้อนแสง พึ่งรู้ว่ามันเปลี่ยนสีได้ - -;

“เป็นไงหล่อปะ”
“ให้ความรู้สึกเหมือนลุค เดธโน๊ตเลยว่ะ” ผมนึกถึงยมทูตในเรื่องเดธโน้ตจากใจ
“เออน่า หล่อก็พอ ก๊ากกกก ป่ะไปกันสายมากละ”

ผมซึ่งอยู่ในชุดกางเกงขาสั้นสีดำ เสื้อกล้ามสีเทา คลุมด้วยแขนยาวสีดำ กับหมวกใบนึง คอนเวิร์สที่พี่พอยท์ยัดเยียดให้ใส่สีส้มคู่นึง มันจะดูดีมากถ้าผมไม่ยืนเทียบกับพี่แก คนอะไรออร่าเปล่งประกาย



2 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุ

21.00 น.

พี่พอยท์พามาแนะนำให้รู้จักเพื่อนพี่พอยท์แล้วก็พวกปี 1 ผมด้วยความเป็นน้องเล็กก็ยกมือไหว้ทุกคน แต่น้องรหัสพี่พอยท์ยังไม่มา เพราะติดธุระต้องไปงานเลี้ยงกับเพื่อนเก่าก่อน จะตามมาทีหลัง ผมก็ด้วยความไม่ได้กึ้บมานาน เห็นเหล้าก็เลียปาก ของฟรีงานนี้ ลาภปากละว้อยยย พวกพี่ๆก็ขยันริน ผมก็ลัลล๊าสิครับ เราทั้งร้องทั้งเต้น ตะโกนกันมันส์ พี่พอยท์ก็โดนสาวๆลากไปเต้นกลางฟลอ ทรงผมหัวแหลมๆกับรีเทนส้มสะท้อนแสงทำให้พี่แกโดดเด่นท่ามกลางหมู่ผีเสื้อราตรี

1 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุ

23.00 น.


ทั้งโต๊ะเริ่มเมากันได้ที่ แต่ละคนเริ่มมึนกับชีวิต พี่พอยท์แกก็สั่งเล่นเกมส์พระราชาของโต๊ะเรา อันประกอบด้วย 6 ชีวิต  ผลการจับไม้สั้นไม้ยาว พี่คนหนึ่งได้เป็นคิง ใครทำตามสั่งไม่ได้ต้องเพียว 1 แก้ว

ผ่านไปหลายเกมส์คำสั่งแปลกๆก็ยังคงออกมา เช่น คุกเข่าสวดมนต์กลางฟลอ  ขัดสมาธิกลางฟลอ อะไรแผลงๆขนมาหมด ผมก็ทำไม่ได้ด้วยความอายของหนังหน้า ยอมเพียวไปหลายแก้ว  แต่พี่พอยท์เขามั่นมาก  ไม่ว่าจะสั่งอะไรพี่แกทำได้หมด ไม่เคยหวั่น

30 นาที ก่อน เกิดเหตุ

“พี่ๆผมไปห้องน้ำก่อนนนนไม่ไหวล้า”  ผมเริ่มเบลอลุกออกมาจากที่นั่ง เพียวไปหลายแก้วมึนชิบ
“ไหวนะแฮต”
“ม่ายเมาๆ ไหวอยู่ๆๆๆ เดี๊ยวมา ฮ่าๆๆๆๆ”

“อ้ะ ! ขอโทษครับ”  ผมเดินปะทะกับใครสักคน แต่ด้วยอารมณ์และความเบลอทำให้มองหน้าเขาไม่ชัดละ
“เห็ด … มาได้ไง” ห้ะ คนๆนี้รู้จักผมด้วย ผมเงยหน้าขึ้นมองเค้า
“ใครว้า …. ทำมายย รู้จักกันอ่ะ”
“จำกันไม่ได้แล้วหรอไง หืม …” คนๆนี้ยกมือไล้แก้มผมเบาๆ เอ…
“เซอร์ ..” ชื่อๆหนึ่งหลุดจากปากผม ทำให้ผมรู้สึกตัว เซอร์นี่หว่า
“จำกันได้แล้วหรอ” สัมผัสจากมือใหญ่ มันทำให้ผมคิดถึง … อยากให้สัมผัสมากกว่านี้ … 

ผมเอียงแก้มแนบกับมือใหญ่

“คิดถึงงงงง”
“หืม … อะไรนะ” คนตรงหน้าก้มหน้าลงมาใกล้ผม  กลิ่นน้ำหอมที่ห่างหายไปนาน
“คิดถึงงงง  อื้อ”


คำพูดที่หายไป …

เพียงเพราะริมฝีปากของคนตัวสูงประกบเบียดลงมากับปากคนตัวเล็ก


ท่ามกลางแสง



สี



เสียง



ของสถานที่


ที่เปรียบดั่ง


เวทีเริงระบำของผีเสื้อราตรี



หาได้เป็นอุปสรรคขวางกลั้นของคนสองคน …


ปากบางถูกขมเม้มอย่างเร่าร้อน .. ด้วยความโหยหา … คิดถึง …. ก่อนที่ลิ้นนุ่มจะโดนเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อ

ราวกับ …


ตกลงไปในห้วงอารมณ์ที่ยากจะต้านทาน


แขนเล็กยกขึ้นคล้องคอคนตัวสูง เบียดตัวเข้าหาด้วยสัญชาติญาณ


มือหนาของคนตัวสูง ก็ล้วงเข้าไปในสาบเสื้อลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบาง


“เฮ้ยไรวะ ! สัสเซอร์มึงทำไรแฮต”  ผมโดนกระชากจากใครสักคน แยกกับเซอร์ ….

“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกริ๊ดของใครสักคนหรือหลายคน มันเกิดอะไรขึ้น ..

เซอร์หายไปไหน ..

“สัส มึงทำอย่างงี้ได้ไงไอ้เซอร์ ” 

นี่มัน … เสียงพี่พอยท์

..

เซอร์ทำอะไรผิด ทำอะไรๆ


“เชี่ยเอ้ย มึงมาต่อยกูทำเหิ้ยไรสัสพอยท์” 



เสียงเซอร์ …


“สัส เอ้ยยยย”


อะไรกัน เกิดอะไร



‘ เพล้ง ’


“เฮ้ยพอยท์ อย่า/ ไอ้เซอร์หยุดดดด”   


พอยท์ .. เซอร์ ….



ทำไมผมมึนหัวแบบนี้



ไม่หน้าดื่มเพียวๆไปตั้งหลายแก้ว


แล้ตายตาผมก็เหลือบไปเห็น




ขวดเหล้าขวดหนึ่งลอยขึ้นไปบนฟ้า …



มันกำลังหล่นลงมา ..




บนหัว .. เซอร์


“ไม่นะ  !!!!!” ผมสวมบทพระเอกนิยาย



‘เพล้ง ง ง’




“แฮตตตตตตตตตตตตตตตตต”

เสียงคนๆหนึ่งกำลังเรียกผม แต่ผมลืมตาไม่ไหว น้ำตาร้อนผะผ่าวไหลลงจากตา แม้แต่ปลายนิ้วก็ขยับไม่ได้ หัวของผมมึน รับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือด ผมกำลังจะตายใช่ไหม …

“เห็ด อย่าเป็นอะไรนะ อย่า…..”

เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน ก่อนทุกอย่างจะดับไป


---------------------------------------

เพล้ง !!!! T[]T  แต่งเองเจ็บปวดเอง  ฮือออ น้องเห็ด TT  (รับลูกถีบลากรีดเดอร์)

[Pa'veaw]

งะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


มาทำให้เค้าค้างอะ

ชิชิชิ 

[NiNJA]

กลับมาต่อเยยน่ะ  ค้างงงงงงงอ่า   

[NiNJA]

   ค้างงงงอ่า ต่อเยยน่ะ

[kitty]

 

[Piaanie]

เพล้ง...แตก...เลือด... ค้างงงงงงงงงงงง

[donutnoi]

     

[MARCHMALLOW]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด 
ตายเเล้ว เห็ดชั้นนน  ช้ำหมด