-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
--------
แบมย้ายนิยายทั้งเรื่องมาไว้ภายในหน้า 1-13 นะคะ จะได้ไม่ต้องเปิดกันยาวไกล แหะๆ
-
ตอนที่ 1
“เห็ด วันนี้เพื่อนกูมาแดกเหล้า มึงเตรียมกระติกด้วย แค่นี่แหละ” ติ๊ด แล้วพี่ชายผมก็วางหูไป เพื่ออะไรวะ ! สุดท้ายผมก็ต้องจัดให้มัน ผมก็รีบรื้อกระติกเทน้ำแข็ง ปูเสื่อหน้าบ้าน รอพวกพี่กับไอ้เพื่อนชุดเดิมก๊งกันประจำ สักพักกองทัพมอไซต์ก็แล่นมาจอด 3-4 คัน ไหนจะสาวๆซ้อนมาอีก
“เห็ดมึงเตรียมให้กูยัง”
“เตรียมแล้วว้อย เชิญแดกกันได้เลย ผมขอตัวล่ะ” ผมรีบชิ่งไม่งั้นต้องโดนแซวอีกเพราะผมดันเป็นที่แหย่เล่นของพวกเขา
“อย่าพึ่งไปดิน้องเห็ด พวกกูมาทีไรชิ่งทุกที มาชงเหล้าให้กูก่อน” ไอ้พี่จิมเพื่อนพี่ชายผมนั่นเอง
“เออ รีบขึ้นไปทำไม ชงให้พวกกูก่อน” ไอ้พี่ซูมเพื่อนในวงอีกคนก็ยิ้มแหย่ๆตามสไตล์
“ปล่อยน้องเค้าไปน่า เดี๋ยวกูชงให้เอง สงสารเด็กมัน” และแล้วพี่ชายที่รักก็ปกป้องผม แน่นอนว่าผมก็รีบชิ่งตัวปลิวทันที ใครจะอยากอยู่กลางวงเหล้าพวกมันกันล่ะครับ เมาเหมือนหมา เมาแล้วนัวเนียกับแฟน
ผมก็ขึ้นไปนอนกลิ้งไปกลิ้งมาก็นอนไม่หลับ เพราะเสียงข้างล่างมันดังมากมาย จนกระทั่งตี 3 ถึงค่อยเงียบลง
จ้อกก ! ท้องผมร้องจ้อกๆ เป็นการเตือนว่าลืมกินข้าวนี่หว่า ทนมาได้ไงวะเนี่ย ผมตัดสินใจค่อยๆย่อง ลงบันได มาพบศพพวกเพื่อนๆพี่นอนกันเกลื่อน สาวๆบรรดามเมียมั่งกิ๊กมั่งเกลื่อนกันครบชุด
ขลุกขลักๆ ! เฮ้ย มันมากันเท่านี้แล้วเสียงใครรื้อไรในครัววะ หรือว่า ขโมย ! เฮ้ขโมยขึ้นบ้าน ผมคว้าขวดเหล้าที่พวกพี่ก๊งกันหมด ค่อยๆย่องไปในครัว เสียงขลุกขลักเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
เห็นแล้ว
เห็นมันแล้ว
ง้างมือขึ้น แล้ว ฟาดลงไปเต็มแรง
เพล้ง !
‘โอ้ยยยย’ เสียงครวญครางพร้อมร่างสูงค่อยๆทรุดลงไปนั่งกับพื้น คราบเลือดเกาะเต็มหัว ผมซอยระต้นคอที่ก้มอยู่แดงฉาบด้วยเลือด
“เฮ้ยเสียงไรวะ” พวกพี่ๆตื่นวิ่งหน้าเลิกกันมาดู สภาพผมถือขวดเหล้าแตกๆ กับผู้ชายนั่งกุมหัวแตกๆ
“ไอ้สัสเซอร์ ไอ้เห็ดมึงทำไรเพื่อนกูวะ” พี่ชายผมมตะโกลั่น
“กะ… ก็ นึกว่าขโมยนี่หว่า ไม่เคยเห็นคนนี้อ้ะ”
“ห่าเอ้ยอ เออๆ พามันไป โรงบาล ก่อนเลย ตื่นโว้ยยย ไอ้เซอร์จะตายละสาสสส” แล้วทุกคนก็ไปโรงพยาบาลรวมถึงผมด้วย ซวยจริงเลยว่ะ ความหวังดีของผมทำให้เรื่องมันแย่ !
เวลาผ่านไปสักพักนายแพทย์ประจำโรงบาลก็ออกมาจากห้องฉุกเฉิน
“หัวแตกเล็กน้อยเย็บ 7 เข็ม ช่วงนี้ให้สกินเฮดไปก่อนนะครับ พยาบาลจัดการเรียบร้อยแล้วครับ นอนพัก 2-3 วันก็ไปพักผ่อนที่บ้านได้” จากรายงานสรุปผล เอาเป็นว่ามึนไม่ตาย โล่งใจหน่อยกู
“ไอ้เห็ด เพราะมึงคนเดียวเสียตังเลยสัส” พี่ชายทำหน้าดุใส่ผม
“กะ ก็ไม่รู้นี่ นึกว่าขโมยอ้ะ” ผมตอบหงอยๆใส่พี่
“มันพึ่งย้ายมาจากโรงเรียนอื่นเลยมาเลี้ยงต้อนรับ แล้วไฟสว่างโร่ขนาดนี้ขโมยที่ไหนจะเข้าวะ” พี่เขกหัวกูแรงๆสองที
“แล้วเอาไง บ้านก็ทิ้งไว้” ไอ้พี่ซูมถามหาวๆ
“เออๆ กลับบ้านก่อน พรุ่งนี้ต้องไปเรียนอีก เห็ดมึงเฝ้าไอ้เซอร์ซะ รับผิดชอบการกระทำมึง พวกกูไปละ”
“เฮ้ย เดี๋ยวดิ อย่าทิ้งผมมมมม” ไม่ทัน พวกมันพากันเดินจากไป ห่าเอ้ย สุดท้ายผมได้แต่ลากเท้าไปห้องพักเดี่ยวที่ไอ้คนโดนฟาดหัวพักอยู่
‘นายภัทรพัฒน์ พิพัฒน์มนตรี’
ชื่อหรูฉิบหายเลยพี่น้อง ผมเปิดประตูเข้าไป เห็นร่างที่มีผ้าผันแผลรอบหัวนอนอยู่บนเตียง ผมซอยระต้นคอถูกตัดเป็นสกินเฮดเรียบร้อย งั้นผมนอนละง่วงฉิบ
“ไอ้น้องเห็ดดดดดดดดดด” เสียงประสานกันนับล้านเดซิเบล ทำผมสะดุ้งตื่น กลิ้งตกเตียง
“ไอ้ห่า เรียกไม่ตื่น ต้องให้พวกกูตะโกนพร้อมกัน กูให้มาเฝ้าคนป่วยเสือกหลับไอ้นี่” พี่ผมบ่นยาว พวกกองทัพวงเหล้าเมื่อคืนเดินร่อนกันเต็มห้อง ไอ้คนป่วยเสือกหายอีก อ่าวตายห่า
“เฮ้ย หายไปไหนแล้วอ่ะ”
“โวยวายไรไอ้เห็ด”
“เมื่อคืนยังอยู่นะ ไปไหนแล้ว หรือ … ว่า เฮ้ยยยย” ผมนอนเฝ้าผีหรอวะ !
ผั้ว ! ฝ่ามืออรหันต์ของพี่ชายฟาดกลางกะบาล
“จินตนาการมึงจะล้ำเลิศไปละ ไอ้สัส”
“ก็ … ก็มันหายไปแล้วนี่หว่า”
“อยู่นี่” ผมหันขวับตามเสียง คนที่กูไม่เห็นหน้าเมื่อคืน ผ้าพันรอบหัว สายตากวนประสาท ผิวขาวๆ สูงๆ ขนาดไม่มีผมมันยังหล่อ ถ้าเห็นตอนรากไทรมันอยู่ผมไม่ตะลึงกว่านี้รึไงวะ
“เอ่อ”
“อะไร” จะขอโทษดีๆ เสือกเลิกคิ้ว ส่งสายตากวนตีน
“ก็ดีที่ยังไม่ตาย” ยักคิ้วกลับมั่ง หึหึ
“มึงจะกลับบ้านเลยมั้ยเซอร์” พี่ชายถามไอ้เหิ้ยนี้
“เออ กลับเลยขี้เกียจอยู่ กูไม่ชอบกลิ่น”
“งั้นกูไปจ่ายตังก่อน”
“เฮ้ย ไม่ต้องกูออกเอง”
“ไอ้ห่า น้องกูเป็นคนฟาดมึงกูรับผิดชอบเอง” ยืนมองพี่ชายกับไอ้หล่อเถียงกัน “ผมผิด ผมจ่ายเองวะ”
“มึงมีตังหรอน้องเห็ด” ไอ้พี่ซูมขัดขึ้นมา
“แม่ให้ไว้ เดี๋ยวผมไปกด” กูเดินเลี่ยงออกมา
หมับ ! ไอ้หล่อจับแขนผมไว้
“กูจ่ายเอง หัวกู ไม่ต้องเสือก”
“ผมจะรับผิดชอบ ผมไม่ได้อยากจ่ายให้พี่หรอก”
“บ้านกูรวยพอแค่นี้ขนไม่ร่วง มึงอยากรับผิดชอบนักไงสัส”
“เออ แต่ผมสุภาพบุรุษพอว่ะ” ประกายไฟฟ้า แปล่บๆ ระหว่างตาสองคู่
“งั้นก็ดี มาเป็นคนดูแลกูที่โรงเรียนแทน โอเคมั้ย เฮซ ให้น้องมึงมาดูแลกู”
“เออ ตามนั้น” พี่ชายผมรักผมจริงเลย แม่ง !
วันต่อมา
“ไอ้เห็ดมึงต้องรีบไปรับไอ้เซอร์ไม่ใช่หรอวะ” ผมสำลักนมในแก้วทันที เออว่ะ ไอ้สาสสสสส 7 โมงแล้ว
“เฮ้ยๆๆๆ ไปล่ะๆ” ผมคว้ากุญแจเวสป้าสีสนิมคันเก่ง ก่อนจะบึ่งไปบ้านไอ้เซอร์
ห่า หลังไหนวะ รู้แต่ว่าแถวนี้ ไหนวะ ! ไหน ไอ้สาสสสสสสส เฮ้ยเห็นแล้ว ผมเห็นมันแล้ว หน้าบ้านเดี่ยวสไตล์ยุโรป โถรวยแสส มันยืนพิงรั้ว ผ้าพันแผลเด่นหรามาแต่ไกล
“สาย”
“หลงทาง”
“ข้ออ้าง”
“ผมหลงจริงๆ อย่าหาเรื่องกันได้ปะ”
“พี่มึงโทรมาบอกว่ามึงพึ่งออกจากบ้าน 7 โมง นี่มัน 8 โมง เข้าเรียนแล้วว่ะ” ห่า พี่ผมโทรมาบอกมันทำไมวะ
“จะไปมั้ย ก็มารับแล้วไง บ่นเป็นตุ๊ด”
“ลองมั้ยมึง ตุ๊ดแบบกูก็เป็นผัวมึงได้” มันเขยิบตัวเข้ามาประชิดกู ที่นั่งคร่อมมอไซ แล้วก็เอาแขนมาล็อคคอ
“เฮ้ยยยย ปล่อยผม ผมจะไปเรียนนนนนน” ผมทั้งผลักทั้งดันมันสุดแรงง หัวผมก็มุดอยู่กับอกมัน ห่าแรงเยอะว่ะ
“หึหึ ลงมาซ้อนกู กูไม่ชอบซ้อนใคร” มันถีบขาตั้งลง กระชากผมออกจากมอไซ เหิ้ยยยยย แรงควาย
“รถกูนะสัส มึงออกมาเลยไอ้เหิ้ยยยย” ผมเริ่มหยาบใส่มันมั่ง แม่งพูดดีกับผมตายล่ะ ผมดึงแขนมัน แต่มันกระชากทีเดียวผมปลิวชนมันอีกรอบ
“จะซ้อนดีๆหรือให้กูทิ้งไว้ตรงนี้” ห่า กูต้องยอมมึงใช่มั้ย !
“ก็ได้วะแม่ง ไอ้เหิ้ยเอ้ย” ผมนั่งซ้อนอย่างเซ็งๆ ก่อนจะต้องกอดมันไว้ ไอ้ห่าออกตัวแรงไปไหน ผมหมดหล่อทำไง หมวกกันน๊อคก็ไม่มี สาสสส ลมปะทะหน้าจนต้องมุดหลังมัน ก่อนจะต้องกัดฟันกรอด กับเสียงหัวเราะที่ดังจากคนข้างหน้า
ณ โรงเรียน
“เห็ดเป็นไรไมมึงมาสายวะ”
“ปะทะกับหมามา สัสเอ้ยย”
“ใจเย็นดิ๊”
“ซิมกูกลับกับมึงนะวันนี้”
“เอ้าไมวะ รถมึงเสียไง”
“หมาขโมยกุญแจรถกูไป” ไอ้สัสซิมเบิ่งตาโต
“หมามันโดดคาบกุญแจมึงหรอวะ ห่าสมัยนี้หมาก็ไว้ใจไม่ได้” ไอ้นี่คิดว่าหมาจริงๆหรอวะเนี่ย “เออ โดดสูงด้วยสัส” ผมทรุดนั่งลงข้างไอ้ซิมที่บ่นเรื่องหมากลายพันธุ์ คิดถึงเมื่อเช้าแล้วแค้น !
‘ลง ถึงแล้ว’ ผมลงจากรถ ที่จอดเรียบร้อย
‘กุญแจมากูจะรีบไปเรียน’
‘กูยึด’
‘เหิ้ยไรวะ ของกูเอามา’ ผมถลาเข้าไปจะเอากุญแจแต่มันดึงแล้วชูสุดแขน ผมได้แต่กระโดดเหย็งๆ ไอ้หล่อก็ลุกขึ้นล็อคคอผม
‘แสรสปล่อยกู ไอ้ห่า’
‘ตอนเย็นมารับกูที่ห้องด้วย กูไปล่ะ’ มันเหวี่ยงผมล้มกับพื้น แล้วแกว่งกุญแจผิวปากไปตึก ม.6 ฝันไปเหอะว่าผมจะไปรับมึง !
“เห็ดเหม่อไรมึง ไปเรียนพละกัน” เสียงไอ้ซิมดึงผมออกจากห้วงความคิด
“เออๆ” ผมคว้าเสื้อพละวิ่งตามไป ค่อยไปเปลี่ยนที่สนามบอลวะ
“ม.5 ไวๆตั้งแถว เรียงเลขที่”
“วันนี้จะให้แข่งบอล กับพวก ม.6 อาจารย์ห้องพวกมันลา”
“ม.6 ห้องไหนวะจารย์ ถ้าเจอพวกเฮียเฮซก็แพ้แดกดิ” ไอ้ซิมมึงพูดถูกใจ
“ทำไมพวกกูทำไม ห่าป๊อดหรอสัส” พี่ชายผมเดินนำทัพพวกเพื่อนๆมันมา
“กริ๊ดดดดดดดด แก๊งฮัดเช่ย” แก๊งพวกพี่ผมเอง มาซะเรียกกริ๊ดสาวๆ
“เอ้าแบ่งทีมกันเล่นไป ครูจะนอน” อาจารย์โรงเรียนผมช่างดีเยี่ยม
“เฮ้ยไอ้เห็ด มึงลงกองหน้าไปฟัดกับพี่มึง”
“สาสซิม ส่วนสูงกูแค่ 165 เอาไปฟัดกับพี่ชายกู 180 มึงคิดได้ไง”
“เออน่า พี่น้องกันเผื่อมันเห็นใจมึงไง ไอ้มิวมึงไปช่วยไอ้เห็ดกองหน้า”
“กูโดนเตี้ยวิ่งชนแน่เลยว่ะ”
“สัสมิว แดกตีนกูก่อนลงสนามมั้ยสัส”
“ห่ากูแค่ล้อเล่น ก๊ากกก น้องเห็ดงอนกู”
แล้วแก๊งพวกผมก็จัดตำแหน่งกันพร้อม
“เฮ้ยฟ้า เชีร์ยพวกกูด้วย” ไอ้มิวบอกบรรรดาสาวๆ
“มือนี้ละ ไว้ใจได้” แล้วบรรดาสาวๆก็พากันพับกระโปรง กริ๊ดกร๊าดเชีร์ย ม.6 ก็ไม่น้อยหน้า เอาเข้าไป
“ลงสนามได้แล้วเว้ย” พี่ ม.6 ที่เป็นกรรมการตะโกน พวกผมก็วิ่งๆกันไป แล้วผมก็เห็นมัน ไอ้หมาหล่อ ! หัวคาดผ้าพันแผล ลงกองหน้า
ปี๊ดด เสียงนกหวีดดังขึ้น เอาล่ะศึกแห่งเกียรติยศเกรียนๆมาละ ผมวิ่งตามลูกกลมๆที่พี่ผมเลี้ยงอยู่ ห่าวิ่งไวฉิบหาย เสียงเชีร์ยจากสาวๆ ดังเพิ่มความมันส์ในอารมณ์
ไอ้มิวตัดลูกได้แล้ว เลี้ยงกลับ
“เห็ดรับ” มันจ่ายบอลมา แล้วผมก็เลี้ยงต่อ ประตูอยู่ตรงหน้าผมละ
“กูขอนะน้องเห็ด” ไอ้หล่อวิ่งมาจากไหนไม่รู้ สกัดบอลผม แต่ผมไม่ยอม ยื่นเท้าเข้าไป ชัยชนะผมเลยนะ แต่จังหวะมันยกเท้าพอดี
พลั่ก ! ผมล้มลงไปจ้ำเบ้ากับพื้น
“อูยย …. แม่งสาสเอ้ย” น้ำตาผมเล็ดเลยห่าเอ้ย
“เป็นไรเปล่าน้องเห็ด”
“เจ็บดิสัส”
“เห็ดมึงเล่นขัดไปแบบนั้นก็สมควรละว่ะ” พี่ชายผมเดินมาด่าอีก ผมทำไรก็ผิดตลอดอ่ะ
“เจ็บมากมั้ยมึง”
“มึงมาเจอแบบกูมั้ยล่ะไอ้เหิ้ย”
“โอ้ยย” ผมยันตัวลุกขึ้น แต่ผมเจ็บก้นเกินไปละ ล้มอีกรอบเลย
“เฮ้ย เดี๋ยวกูพามันไปห้องพยาบาลก่อน” ไอ้หล่อแบกผมขึ้นพาดบ่า ไอ้ห่า โลกสูงขึ้นเกือบ 20 เซ็น เดินดุ่มๆออกมา
“เหิ้ย ปล่อยกู สาสส”
ป้าบ !
“อยู่เฉยๆ” มันตีตูดผม แม่งเอ้ยยิ่งเจ็บๆตูดอยู่
“เหิ้ยเอ้ย อย่าให้กูลงไปได้”
“ลงได้เมื่อไหร่ค่อยว่ากัน” คิดว่าจะยอมรึไง สองมือทุบหลังไอ้เหิ้ยนี้แรงๆ ดิ้นไปดิ้นมา
“สัสไอ้เห็ดมึงจะอยู่นิ่งๆมั้ย”
“ฝันเหอะมึง” ผมดำเนินการจัดการต่อไป
ตุ้บ !
“เหิ้ย กูเจ็บนะสาสส” ก้นผมกระแทกอีกละ
“หึหึ กูจะทำให้มึงหยุดดิ้นให้ได้เลยน้องเห็ด” ผมพึ่งรู้สึกว่าตอนนี้มันปล่อยผมที่ห้องเก็บเบาะยูโดหลังโรงเรียน
“มึงจะทำไร” ผมเขยิบๆตัวหนี ห่ามันจะซ้อมผมปะวะ
“หนีทำไม ปากดีต่อดิ๊” มือมันบีบคางผมไว้แน่น กระชากเข้าหามัน สองมือสองตีนผมยันมันแต่ก็ไม่สำเร็จ
“มึงรู้จักกูน้อยไปไอ้เห็ด หึหึ” จบคำมันกระชากเสื้อผมออกจนขาด
“เหิ้ย มึงจะทำไรปล่อยกูนะ” ผมยกสองแขนปัดๆมือมันออก
“ทำให้มึงเป็นเมียกูไง หึหึ ปากดีอย่างมึงต้องเจอแบบกู” แล้วปากผมก็โดนมันเบียดจูบลงมา
“อื้อๆๆๆ” สองมือผมพยายามดันมันออก แต่ไอ้เหิ้ยแรงเยอะชิบ มันจับเสื้อขาดๆของผมมัดมือผมไว้
“ดิ้นเข้าไป กูชอบ หึหึหึ” มันแยกขาผมออก เอาขามันกดไว้ แล้วจัดการปลดกระดุมเสื้อตัวเอง สายตาวาวโรจน์ส่งมาจ้อง
“มึงจะทำไร ปล่อยกูนะ ไอ้เหิ้ยยยย ปล่อยกู อ้ะ” มันยกมือบีบคางผมแรงๆ ยื่นหน้ามาประชิด
“ร้องไป คนจะได้แห่มาดูกูเป็นผัวมึง มึงจะได้อายมากกว่านี้อีก” มันกระชากมือตัวเองออก เล็บมันบาดหน้าจนรู้สึกว่าเลือดซิบ สองมือง่วนอยู่กับการถอดเข็มขัดตัวเอง
“ไม่เอานะ มึงทำกับกูแบบนี้ไม่ได้”
“กูทำได้แล้วกัน หึหึ” มันจัดการถอดเสื้อผ้าออกจนหมด แล้วกระชากเข็มขัดกับกางผมต่อ
“แสสสส อย่ายุ่งกับกู ออกไปๆ” ผมพยายามดิ้น แต่มันก็กระชากขาผมแหกออก ยกตัวผมนั่งคร่อมตักมัน ช่องแขนของผมผวารวบคอมันไว้
“ไล่กูเข้าไป กูนี่แหละจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึง” มือของมันสองข้าง ไล้ไปทั่วหน้าท้อง แผ่นหลัง แล้วกลับมาสะกิดยอดอกผท ที่กำลังเริ่มแข็งสู้
“อื้อ …” ปากเบียดลงมาจูบหนักๆ ขมเม้มทั้งบนและล่าง ก่อนจะกระหวัดลิ้นหยอกล้อกับลิ้นผม ต้องยอมรับว่ามันจูบเก่งจริงๆ
“อ้ะ …” ปากเริ่มไล้ไปตามใบหู ซอกคอ แล้วขบเม้มตรงติ่งหูพอดี ผมผวาแอ่นตัวเข้าหามัน ที่มืออีกข้างสะกิดยอดอกผมเป็นจังหวะ
“อ้า .. อื้อออ” ผมเผลอครางออกมาจนไม่น่าเชื่อว่าเสียงตัวเอง สัสเอ้ย
“ครางดังๆกูชอบ หึหึ” ตัวผมแอ่นผวาอีกครั้ง ก่อนจะต้องบิดเร่า เพราะปากที่ครอบครองยอดอก ทั้งเม้มม ดึงดัน ขบเบาๆ ก่อนจะรวบเข้าไปในปากแล้วดูดแรงๆ สลับไปมา แก่นกายตรงกลางของผมรู้สึกได้ว่ามันกำลังแข็งขึ้น ของมันที่ผมนั่งทับก็กำลังแข็งขึ้นเช่นกัน
“ซี้ดดด น้องเห็ดมึงนี่ยั่วกูจริงๆ”
“ไอ้สัส …”
“เอาเวลาด่ากูไว้ครางเหอะ กูชอบ หึหึ” ไอ้หล่อเอนตัวผมลงนอนกับพื้น ชันเข่าผมขึ้น แล้วเลียแก่นกายตั้งแต่โคนจดปลาย
“ซี้ดด …” ความกระสันทำให้ผมยกสะโพกขึ้นแอ่นรับ ซึ่งมันรวบเข้าไปในปากมันทั้งอัน เสียวเว้ยยย ไอ้ห่า เอ้ย แม่งเริ่มขยับปากเข้าออก ฟันคมๆขูดไปมา จนผมเผลอขยับเอวตามจังหวะ มันถอนปากออกอยากล้อกับบอลสองข้างของผม ฟันคมๆของมันปลุกเร้าผมเป็นบ้า
“แบบนั้นแหละ ช่วยกันก่อนน้องเห็ด” มันยกขาผมพาดบ่ามัน ก่อนจะสอดนิ้วยาวๆเข้าไปทางช่องทางด้านหลัง
“อ้ะ เจ็บ … มะไม่นะ” ผมเขยิบตัวหนีทันที
“อย่าเกร็ง เดี๋ยวเจ็บ” ผมค่อยๆพยายามหยุดเกร็งตามที่มันบอก มันเอานิ้วสอดเข้าไปอีกนิ้ว อีกปากก็ก้มลงมารูดแก่นของผม มันกระแทกนิ้วเข้าออกจนสุด สามนิ้ว
“เริ่มเลยนะเห็ด” มันสอดแก่นกายของมันเข้ามาในตัวผม จนผมสะดุ้ง มันพยายาสอดเข้ามาจนสุด “ซี้ดด เห็ดมึงตอดกูเบาๆดิ๊ กูจะบินละ”
“ทะ .. ทำใหม่ มะ .. มันแน่นแบบ .. นี้”
“หึหึ ครางหวานๆเลยนะน้องเห็ด” มันค่อยๆเริ่มขยับตัวช้าๆ เข้าออกเนิบๆ ตอนนี้อารมณ์ผมขึ้นจนผมยังแปลกใจตัวเอง หน้าไอ้หล่อเสียวกระสันจนผมได้ยินมันซี้ดปากเบาๆ ผ่านไปสักพักมันก็เริ่มขยับแรงขึ้น
“อ้ะ อ้า ….. ” เสียงครางสองเสียงดังผสานกันจนอุณหภูมิห้องตอนนี้คงสูงน่าดู ไอ้หล่อเอามือมารูดแก่นกายผมแรงๆตามจังหวะกระแทกของมัน จนผมแอ่นตัวบิดไปมา
“มะ .. ไม่ไหว .. แล้ว”
“อีกนิด เห็ด จะ … ไปแล้ว” แล้วสักพักเราสองคนก็ปล่อยออกมา มันปล่อยในตัวผมจนรู้สึกถึงน้ำร้อนๆที่กำไหลออกมาจากตัว
“เต็มหน้ากูหมดเลย น้องเห็ด” มันคว้าเศษเสื้อกูที่ขาดร่องแร่งมาเช็ดหน้าที่เปื้อนน้ำกาม
“ลุกดิเห็ด จะคาอีกนานมั้ยหรือจะเอาอีกรอบ” ผมไม่อยากบอกมันแต่คงต้องพูดไป “กูลุกไม่ไหว” มันทำหน้า งงๆ ก่อนจะขำลั่น
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้องเห็ดเอ้ย”
“ก็ .. มัน ไม่ไหวนี่หว่า ขำเหิ้ยไรเล่า” ผมมองมันด้วยความโกรธ ทั้งโกรธทั้งอาย
“หึหึ ไอ้เห็ดมึงน่ารักว่ะ” มันเลื่อนตัวมานอนข้างผมแล้วท้าวแขนนอนตะแคงจ้อง
“อะไร ไม่ต้องมอง พากูกลับด้วย เสื้อกูก็ขาด”
“กูขออีกรอบก่อนดิ” ไอ้หล่อเขยิบตัวขึ้นมาคร่อมผมอีกครั้ง
“ไม่เอาแล้ว แค่นี้กูก็ลุกไม่ไหวละ ยังไม่เลิกเรียนด้วยนะสาส”
“ยังไงก็ออกไปไม่ได้ไม่ใช่รึไง เอากันอีกรอบจะเป็นไรไอ้เห็ด”
“ไม่เอากูไม่ไหวแล้ว” มือมันเริ่มไล้ๆ ตัวผมอีกครั้ง “ไม่เอา อย่าลูบดิ๊” ผมตีมือมันแรงๆ
“หน่อยน่า…” แล้วมันก็ประกบจูบลงมา
“อือ…” มือกูก็คล้องคอมันอัตโนมัติ สุดท้าย ก็ต่อกันอีก 3 รอบ
“เห็ด…ตื่น เลิกเรียนไป 1 ชั่วโมงแล้ว”
“อื้อ ..” กูลืมตาขึ้นมาในอ้อมแขนของไอ้หล่อ เหนอะไปทั้งขาเลยว่ะ คราบยังเกรอะอยู่จนเห็นชัด
“ไป ไปนอนบ้านกู กูโทรบอกเฮซแล้วว่ามึงกับกูกลับบ้านกันนานละ”
“กูจะกลับบ้าน”
“เดี๋ยวมันก็ถามหรอก มึงอยากให้มันรู้รึไง ว่าได้กูเป็นผัวแล้ว”
“หยาบคายว่ะ” ผมพลิกตัวหันหน้าหนีมัน
“อย่ามาทำงอนเหอะ โตแล้วไปครับคุณเมียกลับบ้าน สุภาพพอยัง”
“สุภาพตรงไหนวะเนี่ย” ผมบ่นประปอดกระแปดแต่มันขำลั่น แล้วช้อนตัวผมขึ้นจัดการคว้ากางเกงผมมาใส่ให้ แล้วเอาเสื้อที่มันขาดไปแล้วมาคลุมไว้ก่อน
“พรุ่งนี้ค่อยใส่เสื้อกูมาเรียนแล้วกัน” แล้วมันก็อุ้มผมออกมา
-
น้องเห็ดโหด เจอหน้าก็เสียเลือดซะแล้ว
-
จิ้ม
-
เป็นกำลังใจให้ค่าาาาาาาาาาาาาา :mc4:
-
มาเจิมเรื่องใหม่ค่ะ :mc4: :mc4:
เรื่องนี้ท่าทางจะเปียกน่าดูเนอะ "สาด" กันไปมา :laugh:ซะเต็มเรื่องเลยค่ะ
-
ชื่อนายเอกน่ารักมาก น้องเห็ด :jul3:
-
น้องเห็ด กับ พี่เฮซ ชื่อต่างกันมาก
หรือว่าน้องเห็ดเป็นฉายา หรือยังไงง
แต่ชอบเปิดเรื่องมาก็ทำให้ต้องติดตามตอนต่อไปซะแว๊ววววว
:sad4:
-
ตามน้องเห็ด เอิ๊กๆ
-
อืม...รักรุนแรงจัง อิอิ
-
พ่อแม่ช่างดูลำเอียงพี่ชื่อเฮซ ทำไมน้องชื่อเห็ด :m20:
-
ชอบชื่อ เห็ด อิอิ +1 เป็นกำลังใจให้คนแต่งจ้า
-
5555 น้องเห็น ฮาอ่ะ
-
โหดมาแต่แรกเลยนะ เลือกออกกันเลยทีเดียว
:laugh: :laugh: รอตอนต่อไปจ้า
ท่าทางน้องเห็ดจะแพ้ทางนะเนี่ยะ อิอิ
-
รับเรื่องใหม่ :mc4:
+1
-
ขำชื่อเห็ดอ่ะ
-
น้องเห็ด เด็ดสุดๆ o13
+1 ต้อนรับเรื่องใหม่จ้า :mc4:
-
น่าสนใจดี
-
น้องเห็ดสด 555
-
น้องเห็ดมาเร็วๆ นะ :กอด1:
-
ยินดีต้อนรับ
มีเรื่องใหม่มาให้อ่านอีกแล้ว
ชอบๆ :impress3:
-
ชื่อน้องเห็ดนี่เป็นฉายาใช่ป่ะ
ถ้าเป็นชื่อจริงๆ ทำไมถึงได้ต่างจากพี่ชายแบบสุดขั้วแบบนี้ล่ะ :laugh3: :laugh3:
-
น่ารักดีครับบ o13
-
น้องเห็ดฟาดซะแรงเลย
:really2: :really2:
-
oho
น้องเห็ด
ชื่อน่ากินจัง
:sad4:
-
น้องเห็ดน่ารักดี จะคู่กับพี่เซอร์เจ้าเล่ห์หรือเปล่านะ
-
:L1:หนุกดีเรื่องนี้ มาแนวคู่กัด น่าจะแรงพอดู ลุ้นตอนต่อไปๆๆๆๆๆๆ
-
น้องเห็ดน่ารักจัง
-
ชื่อน่ารักได้อีกน้องเห็ด
อ๊ากกกกกก
พระเอกชื่อสะไฮโซ(ใช่พระเอกหรือเปล่า)
-
สำนวนอย่างฮา
น้องเห็ดน่ารักจริงๆ กร๊าซซ
-
ฮ่าๆๆๆๆ :laugh: น้องเห็ด...ชื่ออย่างน่ารัก แต่เหมือนไม่ใช่ชื่อจริงแห๊ะ พี่ชื่ออย่างเท่ น้องจะชื่อนี้ได้ไง ฉายาเหรอจ๊ะ ^^ หุหุ
-
น้องเห็ด ชื่อน่ารักจัง อิอิ
-
มารอน้องเห็ด...น่ารักได้อีก
-
เข้ามาเพราะชื่อ
นายเอก(?)เค้าชื่อ"น้องเห็ด"แหละตัวเอง
น่ารักได้อีกกก :m3:
รอตอนต่อไปโลด :a9:
-
:pig4: :pig4: น้องเห็ด !!
จะรอนะจ๊ะ จริจ๊ะ คิกๆ
-
เซอร์เป็นพระเอกป่ะคะ? ชื่อเท่ห์ดีน๊า
แม๊นนน แมน โดนตีหัวขนาดนี้ยังไม่เอาเรื่อง
แถมยังจ่ายค่ารักษาพยาบาลเองอีก รวยดีแบบนี้
น้องเห็ดมีโอกาสก็คว้าไว้เหอะค่ะ ได้ข่าวว่าหล่อซะด้วย อิอิ
กว่าจะถึงโรงเรียนไม่ทะเลาะกันตายหรอคู่นี้ รอตอนหน้าจ้า
-
:z13: :z13: :z13:
หนุกๆๆ ชอบๆๆๆ
-
พี่ชื่ออย่างอินเตอร์เนอะ น้องก็ชื่อเข้าใจง่ายดีแฮะ ว่าแต่ใจง่ายด้วยอ่ะป่าวจ๊ะ :-[
รออ่านๆ หนุกหนานน่าติดตามค่ะ :L2:
-
แค่ชื่อก็กินขาดแล้ว
มาต่อไวๆ นร้า
-
น้องเห็ดตลกดี อิอิ...ชอบๆ
-
ตอนแรกมาได้เลือดกันเลยทีเดียว ว่าแต่ชื่อพระเอก(มั้ง)เนี่ยเขียนว่า เซอร์ อ่านว่า เซอร์ หรือออกเสียงว่า เซ่อ กันล่ะนั่น
-
ฟาดซะหัวแตกเลยหรอ :a5:
-
น่าร้ากกก...
-
ต้อนรับเรื่องใหม่จ้า
ชื่อน่ารักจัง น้องเห็ด
สู้ๆ ค่า
-
ตอนแรก ก็เสียเลือดกันซะแล้ว
อย่างแร๊งงงงงงง อิอิ
อัพไวไวน่า
-
น้องเห็ดน่ารัก 555 เป็นกำลังใจให้จ้า
กลับมาต่อหน่อย อยากอ่านต่อจัง
-
น้องเห็ด ชื่อน่ารักมาเลย
เรื่องนี้น่าหนุก
-
น้องเห็ด กับ พี่เฮซ
พวกพี่ๆน่ารักจังเลยค่ะ กรี๊ดๆ :-[
รีบมาอัพเร็วๆนะคะ อยากอ่านต่อ
-
น้องเห็ดน่ารักน้อ อิอิ
พี่เซอร์นี่พระเอกใช่ป่ะคะ
มาเร็วๆนะคะ
-
ต้อนรับเรื่องใหม่ :L2:
สงสัยเรื่องนี้จะดุเดือด หุๆ เปิดมาก็ได้เลือดเลย :laugh:
-
พ่อแม่ใจร้ายยยยยยยยยยยยยย
พี่ชื่อเฮซ แต่น้องชื่อเห็ด :m20:
สนุกตั้งแต่ตอนแรก กระชับฉับไว อิพี่เซอร์ก็จะหล่อไปไหน
(ที่จริงปลื้มสกินเฮดเป็นทุนเดิม)
สู้ๆนะคะ จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ ^o^
-
ฉบับรีไรท์แล้ว ตามที่จะพิมพ์ในหนังสือทั้งหมด
ตอนที่ 2
ผมอยู่ที่ไหน ? นี่คือคำถามที่ผมถามตัวเอง ผมจำได้แค่ว่าเมื่อวาน ผมโดนไอ้เหิ้ยอุ้มออกมาจากสนาม ห่า ทำไมผมลืม เกิดอะไรขึ้นกับผมวะ แล้วผมอยู่บนเตียงใคร
“อื้อ …” ควับ ! ไอ้เหิ้ยยยยยยยยยยยยยยย ผมตื่นมาในอ้อมกอดของไอ้หล่อ ได้ไงวะ เฮ้ย !
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
อุ้บ ! หมอนใบยักษ์ยัดลงมาปิดหน้าผม
“สัส ร้องทำไมไอ้เห็ด เป็นห่าไรมึง”
แท่ดๆๆ ผมพยายามดิ้น ไอ้เหิ้ย ทำไมมาอยู่ห้องมันวะ
“สัสเป็นเหิ้ยไร”
“ฮือออออออออออ แงงงงงงงงงงง โฮฮฮฮฮฮฮ มึงล่อลวงกู ฮือออออออออออออออ”
“ล่อลวงพ่องมึงสิ ลวงห่าไร มึงเป็นไรมากมั้ย เฮ้ยๆ หยุดร้องๆ โอ๋ๆ” มันดึงผมไปกอดปลอบ
“กูมาอยู่ห้องมึงได้ยังไงอ้ะ ฮืออออ มึงทำอะไรกู โฮฮฮฮ”
“สัสจำเรื่องเมื่อวานไม่ได้หรอวะ นึกดิไอ้สมองเห็ดเอ้ยยย” มันเอานิ้วจิ้มหัวผมแรงๆ
“…” นึก นึก นึก เฮ้ยยย เฮ้ยยยยยย เหิ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ไง นึกออกยังทำหน้าตาอุบาดจริงเมียกู”
“ไม่เอา กูไม่ยอมรับ เลิกกัน กูจะกลับบ้าน” ผมพยายามกลิ้งตัวออกมา แต่มันก็รวบผมไปกอดไว้
“สัส เอากูแล้วทิ้ง คิดว่ากูเป็นใคร ไอ้เมียเหิ้ย” แล้วผมก็โดนตีนมันยันตกเตียง
“สัสเอ้ย ต่อยกับกูเลยมา” ผมลุกขึ้นจะต่อยมันแต่ก็ล้มลงโดยอัตโนมัติ เจ็บตูดแสรส
“หึหึ ไหวค่อยมาต่อย กูรอได้” แล้วมันก็หันหลัวนอนตะแคงให้
“ห่า เอากูขึ้นไปก่อน ไอ้เหิ้ย อย่าทิ้งกูไว้กับพื้นสาส”
“อย่าบ่นคนจะนอน”
“ไหนมึงว่ากูเป็นเมียมึงไงฮะ” ไอ้เห็ดขึ้นเว่ยยย ไม่ยอมๆ
“ก็เมียกูไง” มันตะแคงหันมาละ
“ก็ดูแลกูหน่อยเด๊ะ”
“กูเลี้ยงมึงด้วยลำแข้ง จะได้ไม่ตายง่ายๆไง ถึกๆทึนๆ หึหึ ทนมือทนตีนกูได้”
“เหิ้ยชิงแชมป์โลกเลยมึง” ผมชูนิ้วกลางใส่มัน
“ชูใส่กูอยากได้หรอจ๊ะน้องเห็ด มาม๊ะพี่เซอร์จัดให้” แล้วมันก็เขยิบตัวมันมาหาผม
“อย่าเข้ามานะ” ผมก็เขยิบตูดหนี เจ็บแสสสส
“หึหึ”
“เฮ้ย !” มันอุ้มผมโยนลงบนเตียงยักษ์ของมัน แล้วขึ้นคร่อม
“อื้อ …” แล้วมันก็เบียดจูบหนักๆลงมา ก่อนที่ลิ้นของผมจะถูกมันกระวัดเกี่ยวเข้าไป จนน้ำใสๆไหลลงมาข้างแก้ม
‘คนหล่อครับรับโทรศัพท์ด้วยครับ คนหล่อรับช้าไม่ได้นะครับ’
“ใครโทรมาขัดกูวะ” ไอ้เหิ้ยผละออกไปรับไอโฟน 4 ของมัน อยากได้ อยากได้ เดี๋ยวกูยึด !
มันเหลือบมามองกูแวบนึง เฮ้ย กูเปล่าจ้องไอโฟนมึงนะ
“เออ อยู่กับกู”
“ที่ไหน เออเดี๋ยวกูไป เดี๋ยวเอามันไปส่งเย็นๆ หลับอยู่ อือๆ เจอกัน” มันปาไอโฟนใส่หัวผมอ๊ากกกไอโฟนสี่เลยนะ
“จ้องไอโฟนกูอยู่ได้ เอาไปเล่นไป กูออกไปข้างนอกก่อน เดี๋ยวไปส่งที่บ้านเย็นๆ” แล้วมันก็แต่งตัวออกไป
“อื้อๆ” กูไม่สนอะไรละ นั่งจิ้มๆกดๆ เปิดเฟสบุ๊ค ออนเอ็ม ทำทุกอย่างที่กูอยาก ก๊ากกกก เวลาผ่านไปกูก็ยังนัวเนียกับไอโฟน -,.- อยากได้ไว้สักเครื่องจริงว่ะ
หือ ข้อความเข้า อะไรวะ
‘เหิ้ยเซอร์ มาไวๆดิ๊ พวกไอ้เฮซมันจะตายคาตีนเหิ้ยหลอดแล้ว …คิว’ เฮ้ย นั่นมันชื่อพี่ผมนี่ว่า แล้วนั้นก็ชื่อพี่คิวเพื่อนในแก๊งพี่ผม เกิดไรขึ้นวะ ! ผมรีบกดโทรออกเบอร์นี้ทันที
“เหิ้ยเซอร์อยู่ไหน ไวๆดิ๊ เฮซมันจะเอาไม่อยู่แล้วสาส” กูได้ยินเสียงคนปะทะกันดังลอดโทรศัพท์
“อยู่ไหน”
“เฮ้ยใครวะ เซอร์อยู่ไหน”
“เห็ดเอง ผมถามว่าอยู่ไหนกันนน พี่คิวบอกผมมา เร็วๆ”
“อยู่ใต้สะพาน …. ว่ะมึงอย่ามาเลย เดี๋ยวไอ้เฮซก็ห่วงมึงอีก”
“พวกพี่โดนไอ้หลอดกระทืบ ผมจะทนเฉยได้ไงวะ ! ผมจะไป”
“เฮ้ย เห็ดเดี๋ยวๆ ..”
ติ๊ด ! ผมกดวางสาย วางไอโฟน เปิดตู้กระชากเสื้อผ้าที่ผมคิดว่าใส่ได้ บอกเซอร์ กับเสื้อยืด เออแค่นี้แหละวะ แล้วผมก็แบกสังขารอันร่อแร่เดินออกมาจากห้องนอน บ้านมันใหญ่มากแต่ผมไม่มีเวลามาสนใจ ผมรีบวิ่งๆๆๆๆๆ และวิ่ง ออกมาจากบ้านมัน ไปที่ใต้สะพานทันที รองเท้าแตะคู่ยักษ์ของใครไม่รู้ก็ยังเจ๋งพาผมวิ่งมาถึง
“แฮ่กๆๆ” ภาพตรงหน้าคือพวกไอ้หลอดอาชีวะ กำลังนัวเนียกับพวกแก๊งพี่ผม
“กูมาแล้วววววว พวกมึงตายคาตีนกูเหอะแสรสสส” ความบ้าทำให้ผมวิ่งเข้าไปต่อยใครได้กูซัดหมด
“เฮ้ยๆ จับไอ้เห็ดไว้ กูอยากได้มัน” เสียงใครไม่รู้ตะโกน
“จะจับกูเรอะฝันสัส” กูยังป่วนต่อยเตะไปทั่ว ตัวเล็กได้เปรียบเว้ย
หมับ !
“เฮ้ย !” ผมโดนอาชีวะแบกขึ้นไหล่ ไอ้สาสสสสสสสสสส
“พวกมึง กูได้ไอ้เห็ดน้อยๆมาแล้วเว่ย”
“ไอ้เหิ้ย ปล่อยกูๆๆๆ” แล้วสองฝ่ายที่นัวแม่งก็เดินไปยืนกันคนละข้าง โดยมีผมมาอยู่ดงอาชีวะ
“สัสเห็ด มึงจะมาทำไมวะเนี่ย” พี่ชายตะโกนด่าข้ามฟาก
“ก็คนมันเป็นห่วง ..”
“ไม่ต้องมาทำเสียงอ่อยเลยแสสสส เพราะมึงเนี่ย !”
“ฮ่าๆๆ เลิกกัดกันได้ละ ไอ้เฮซกูมีน้องมึงอยู่ในกำมือแล้วว่ะ” ไอ้เหิ้ยหลอดเอานิ้วชี้มาไล้หน้าผม พอเอียงหน้าหนี ก็จับไว้แล้วบีบคาง
“อ่อย อู อ้ะ” (ปล่อยกูนะ)
“กูว่า พวกเรามาทำเรื่องสนุกๆกับน้องเห็ดน้อยๆกันหน่อยดีปะวะ” แล้วพวกมันก็ส่งเสียงหัวเราะกันลั่น
“ปล่อยเมียกูได้ละ” ไอ้เหิ้ยเดินออกมา หน้าตามันโกรธสุดขีด
“หึหึ กูไม่ปล่อยมีไรมั้ย”
“มีแน่ หึหึ”
“แค่นี้ก็จะตายคาตีนพวกกูกันอยู่ละ เสือกปากดีนะพวกมึง”
“กูไม่ได้แค่ปากดี แต่พวกมึงกำลังตายคาตีนพวกกู” เสียงอีกคนดังขึ้น เฮ้ย นั่นมันแก๊งไอ้ฟาว อีกโรงเรียนนี่หว่ายกพวกมากัน 20 กว่าคน
“สัสเอ้ย หมาหมู่หรอวะ”
“หึหึ กลัวไรไอ้หลอด กูกับมึงบัญชีแค้นมันเยอะนะสัส ไหนว่าเก่งไง ราคาคุยมันแพงไปนะไอ้เหิ้ย” ไอ้ฟาวส์เดินนำหน้าเข้ามา ในมือถือไม้หน้าสาม
“พวกมึงไปได้ละ เดี๋ยวกูจัดเอง อย่าลืมสัญญานะไอ้เซอร์”
“เออๆ” ไอ้เซอร์เดินเข้ามาหา แต่ไอ้หลอดดันลอคคอผมไว้
“พวกมึงเข้ามาไอ้เห็ดตาย กูทำจริง”
“ถ้าไอ้เห็ดเป็นไร กูสาบานพวกมึงตายตรงนี้ยกแก๊งมึงแน่” ไอ้เหิ้ยเซอร์ตะโกน มันขบกรามขนขึ้นสัน น่ากลัววะ
“หึหึ มึงหมาแล้วไอ้หลอด เอาเด็กมาล่อ สกปรกโสโครกดีว่ะ กูยกถ้วยสันดานหมาให้มึงเลย” ไอ้ฟาวส์ยังคงหัวเราะอย่างน่ากลัว ยิ่งหัวสกินเฮดไถลาย ร่างผอมๆสูงๆของมัน ยิ่งทำให้มันเถื่อนทั้งๆที่หน้าตามันหล่อ
“กูเอาจริง มึงแน่ก็เข้ามา”
“หึหึ กูทำแน่ เพราะไอ้เห็ดกับกูไม่ได้เป็นอะไรกัน” แล้วไอ้ฟาวส์ก็เดินเข้ามา ก่อนจะชักมีดสั้นแล้วแทงเข้าที่สีข้างผม
“เฮ้ย !” เสียงเฮ้ยของใครหลายคนดังขึ้น ก่อนที่ผมจะล้มลง สิ่งสุดท้ายที่เห็นคือหน้าไอ้ฟาวส์ที่หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ..
“เห็ด !” ลืมตาตื่นมาไอ้เห็ดก็เห็นหน้าไอ้เซอร์คนแรกเลยว่ะ
“อะไร โอ๊ยยย” เจ็บสีข้างฉิบหาย
“อย่าพึ่งลุก มึงโดนแทง” อ้อ โดนแทงนี่เอง ห่า อะไรนะ
“เหิ้ยยยยยยยย กูโดนแทง โอ๊ยยยเจ็บสัสสสส”
“แค่ถากๆ ไม่ได้แดงเข้าไป มันบาดมากกว่า แต่รอยแผลมันยาว” ห่า ถากๆแต่กูก็เจ็บนะ ไอ้เห็ดเจ็บมากๆครับนักอ่านทุกคน
“กูเจ็บชิบหายเลยว่ะ”
ผั้ว ! ไอ้เซอร์บ้องหัวผมจนมึน
“ใครให้มึงไปล่ะ !”
“ก็พี่กูโดนพวกมันกระทืบ กูจะเฉยได้ไง !”
“พวกกูมีทางออกอยู่แล้ว มึงจะมาทำไม ! สุดท้ายก็ทำให้พวกกูมาเป็นห่วงมึงอีก” หนอย มึงโทษกูใช่มั้ย ได้ !
“แต่มึงก็ไม่อยู่เหมือนกันแหละ ทำมาปากดี มึงก็ชิ่งคนแรกไงไอ้เซอร์” ไอ้เห็ดขึ้นแล้วเว่ย
ผั้ว ! หัวกูโดนบ้องอีกรอบ
“กูรีบไปตามพวกไอ้ฟาวส์ต่างหากเล่า เพราะมันจะช่วยพวกพี่มึงได้ไง ไม่เหมือนมึงหรอก วิ่งไปหาเหาใส่หัว”
“มึงกลัวแพ้รึไง เลยต้องไปตามพวกไอ้ฟาวส์ ห่า สุดท้ายแม่งก็แทงกูเลือดอาบตีนมันอยู่ดี แก้ตัวได้ห่วยมาก”
มันเริ่มขึ้นหนัก ตาโหดๆจ้องผมเขม็ง กรามขบขึ้นสัน ไอ้เห็ดไม่กลัวหรอกเว่ย !
แล้วมือมันก็บีบคางผมแน่น
“มึงฟังนะไอ้เห็ด คนที่ดันทุรังสู้ไปทั้งๆที่ยังไงก็แพ้ต่างหากที่เรียกว่าโง่ พวกมันเล่นมีด ถ้ากูไม่ตามไอ้ฟาวส์ป่านนี้อาจจะพี่มึง ไม่ก็กูตายตรงนั้นแล้ว ชื่อเห็ดสมองยังเสือกเท่าเห็ดอีก” ห่าด่าผมโง่เรอะ คิดว่าไอ้เห็ดจะยอมเรอะ แน่นอนผมไม่ยอม จะชนะอ้ะ ผิดปะวะ ? จะชนะๆ จะเอาๆ
“แต่มันก็แทงกู ! มึงปกป้องมันชัดๆ” ไอ้เห็ดปัดมือมันได้ก็รีบแพล่ม เดี๋ยวอด
“เรื่องนี้กูเคลียกับมันแน่ มึงเลิกบ้าได้ยัง โดนแทงแท้ๆยังแว้ดๆได้อีกนะสัส”
“ทำไม เรื่องของกู เสือกอะไร” มันเถิบเข้ามา เอามือเท้าหัวเตียง ตัวผมก็ดันอยู่ในอ้อมแขนมันพอดี
“ก็ดีที่ไม่ตายง่ายๆ เมียกูมันต้องถึกๆนี่แหละ หึหึ” แล้วปากมันก็เบียดจูบลงมา
“อื้อ ..” ลิ้นมันกระหวัดลิ้นผม ดุนดัน ขบแรงๆ ที่ริมฝีปาก แล้วผละออก
“ซี้ด … กัดกูเลือดออก !” เจ็บเว่ยยย ทำกับเห็ดผู้บอกบางได้ไงเนี่ยยยยย
“สมน้ำหน้า” แล้วแม่งก็เดินไปนั่งโซฟา ผมพยายามปีนเตียงลงมา
“ไม่ต้องลง นอนไป”
“ทำไม มีสิทธิ์ไร”
“ผัวมึงไง” เจอคำนี้ไอ้เห็ดเงียบครับ ห่า ตอกย้ำแผลเก่า
“ไม่รับ ไม่เอา เลิก”
“เลิกก็ได้แต่มึงจำไว้ ว่าใครมาเจ๊าะแจ๊ะมึง มันตายคาตีนกูแน่ไม่ว่าหญิงหรือชาย”
“หวงก้าง”
“เมียกู กูไม่ยกให้ใครง่ายๆหรอก ไอ้เห็ดน้อย หึหึ”
“ไอ้เหิ้ยเซอร์ ! ”
“เหิ้ยแค่ไหน แต่ก็ได้ใจเธอ” เสี่ยวชิบหาย
“เมาแล้วสัส”
“เมาเห็ดอย่างมึงนี่ไง” แล้วมันก็ชูนิ้วกลางส่งมาให้ผม ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนโซฟา สาสสส
“ห่าเอ้ย” ผมคว้าหมอนแล้วเขวี้ยงใส่หัวมัน แต่มันเสือกรับได้แล้วเอาไปหนุน ส่วนผม ! ไอ้เห็ดก็นอนแบบไม่มีหมอน เลวชิบ
“เห็ดไปไงมั่ง” พี่ชายผมเดินเข้ามา แต่เอ๊ะ ?
“ใครตบหน้าพี่” พี่ชายผมหลบตาลง ก่อนจะยิ้มฝืนๆ เพราะแผลที่ปาก
“ไม่มีอะไรหรอก ก็นัวกันในวงนั่นแหละ” แล้วจะหลบตาทำไมวะ ไอ้เห็ด งง เว่ย
“อ่าวเฮซ มาแล้วหรอ” ไอ้เซอร์พึ่งตื่นหรอวะ แม่งหลับจริงๆหรอเนี่ย ขยี้ตาซะ
“ไม่ต้องมาคุยกับกูเลยสัส เอากูไปให้ไอ้ฟาวส์ได้ไง”
“ก็กูกลัวมึงตายก่อนไง กูเลยรับคำมันไปก่อน”
“อะไรกันอ่ะ มีอะไรกัน” ไอ้เห็ด งง แดก คุยไรกันวะ !
“สัสเซอร์มันยกกูให้ไอ้ฟาวส์ แลกกับมาช่วยตีไอ้หลอด”
“สัสเซอร์ ไปตายซะไป” ผมชูนิ้วกลางให้มัน พี่ชายก็เดินมายืนข้างผม ขอกอดหน่อยน่า แล้วผมก็กอดเอวพี่ชาย ตัวก็สูง เอวบางชิบหาย
“เฮ้ย กูหวังดีนะเว่ย แล้วไอ้ฟาวส์มันก็ชอบมึงไม่ใช่ไง” คำพูดของไอ้เซอร์ทำพี่ชายผมตัวเกร็ง “พี่ชาย…” พี่หันมายิ้มให้ผมน้อยๆ ก่อนจะหันไปหาไอ้เซอร์อีกครั้ง
“ชอบหรอ มันแค่อยากเอาชนะกูเท่านั้นแหละ”
“เฮ้ยเฮซ กูไม่ได้ตั้งใจนะเว่ย” ที่กับพี่กูล่ะยอม ไอ้เหิ้ยนี่หนิ
“เออๆกูรู้ แต่กูไม่เต็มใจ”
“แต่กูโคตรเต็มใจเลยว่ะ” เสียงของบุคคลที่เข้ามาใหม่ ไอ้ฟาวส์ที่มันแทงผมนั่นเอง
“สัสมาทำไม”
“มาดูน้องมึงว่าโดนแทงเป็นไง กูจ่ายค่าหมอให้หมดแล้วนะ”
“ไม่ต้องมายุ่ง ออกไปเลยไป” พี่ชายผมเขยิบถอยหลังมาใกล้ผมกว่าเดิม
“อย่าใจร้ายนักซี่ ลุกขึ้นมาได้คงไม่เป็นไรใช่มั้ยน้องเห็ด หึหึ”
“ยังไม่ตาย” ผมตอบไปแกนๆ ผมรู้สึกว่าพี่ชายผมไม่ชอบคนๆนี่อย่างรุนแรง
“แสดงว่ากูเลงไม่พลาด แค่เฉียดๆใช่มั้ยเซอร์”
“เออ ถากๆไป มึงกลับไปก่อนไปฟาวส์” ไอ้เซอร์พูดเสียงเครียด
“กลับก็ได้ แต่มึงต้องไปกับกู” แล้วมันก็กระชากพี่ชายผมอย่างแรง จนผมเกือบหน้าทิ่มตาม
“ปล่อยกู มึงจะไปไหนก็เรื่องของมึงกูไม่เกี่ยว”
“จะไปดีๆหรือจะให้กูย้อนความ” ทั้งสองคนจ้องตากันเขม็ง .. ผมกลัวมัน กลัวไอ้ฟาวส์
“ไม่เป็นไรเห็ด” ไอ้เซอร์เดินมากอดผมไว้ ผมทำได้เอียงพิงอกไอ้เซอร์ นั่งมองภาพของคนสองคนข้างหน้า
“มึงก็มีปัญญาแค่นี้แหละฟาวส์”
“กูทำได้มากกว่านี้” แล้วไอ้ฟาวส์มันก็ลากพี่ผมออกไป
“อย่า .. อย่าเอาพี่ชายไปนะ ไม่นะ ฮืออออ” ผมพยายามจะกระเสือกกระสนลงจากเตียง แต่ไอ้เซอร์ดันกอดผมไว้แน่น
“ไม่เป็นไรเห็ด เฮซมันไม่เป็นไรหรอก ไอ้ฟาวส์มันจะไม่ทำไรหรอก ไม่ต้องกลัวๆ” มันลูบหัวผม พร้อมกับปลอบไปมา
“เค้าแทงกูมาแล้ว เค้าอาจจะฆ่าพี่กูก็ได้ ฮือออ ไปตามกลับมานะ เอาพี่ชายกลับมา” น้ำหูน้ำตาผมไม่รู้ไหลลงมาจากไหนเยอะแยะ แต่มันไม่หยุดไหลสักที
“ไม่ต้องกลัวๆ มันไม่ทำไรเฮซแน่ๆ มันฆ่าทุกคนได้แต่มันจะไม่ทำอะไรเฮซหรอก อย่ากลัว เดี๋ยวมันก็กลับมา” ผมได้แต่พยักหน้ากับอกไอ้เซอร์ แล้วนั่งรอ รอ รอพี่ชายกลับมา จนเวลาผ่านไป 2 ชั่วโมงกว่าๆ
“กูกลับก่อนนะ” ไอ้ฟาวส์เดินจูงมือพี่ชายผมเข้ามา ในสภาพหน้าตาเบิกบานสุดๆ ต่างจากพี่ชายผมที่ปากขมุบขมิบเหมือนสาปแช่งคน
“พี่ชาย ฮือออออ” ไอ้เห็ดบ่อน้ำตาแตกเลยครับ พี่กูปลอดภัยดีไม่บุบสลาย
“เฮ้ย ร้องทำไม โอ๋ๆน้องเห็ดนน้อย” พี่ชายรีบเดินมากอดผมไว้โอ๋ๆ แต่ทำไมจังหวะการเดินมันแปลกๆวะ มันช้าๆกว่าเดิม
“เฮซกลับกับกูเปล่า จะได้เอาเสื้อผ้ามาให้น้องมึง” ไอ้ฟาวส์เดินมาโอบไหล่พี่ชายผม
“อือ ก็ได้ เซอร์เอาไรเปล่า เดี๋ยวกูเอามาให้” สีหน้าพี่ชายผมเซียวลงเรื่อยๆ เหมือนจะเป็นลม
“เสื้อผ้าชุดเดียวก็พอ”
“อือๆ”
“เฮ้ย !” พี่ชายผมทรุดล้มลงไป แต่ไอ้ฟาวส์รวบตัวไว้ทัน
“หนักไปหรอวะกู” มันพูดเบาๆ แต่ห้องมันเงียบเลยได้ยินกันชัดแจ๋ว
“กี่ยกล่ะสัส” ไอ้พี่เซอร์ถาม อะไรกี่ยกว่ะกูงง
“2 เอง”
“แต่มึงกระแทกไม่ยั้งปะล่ะ” อะไรวะกระแทก
“อดไม่ไหว น่ากินชิบหาย” อย่าบอกนะ ! มันกับพี่ชายกู ติ๊ด ตะดิ๊ด ติ๊ด
ผั้ว !
ไอ้เซอร์ตบหัวผมเบาๆทีนึง
“อย่างที่มึงคิดแหละเห็ด”
“มะ … หมาย ..ความ ว่า … ไอ้ฟาวส์ กะ .. กับ พี่ชาย มะ .. มี”
“ทำไม หรือมึงไม่เคย” ไอ้ฟาวส์ตะหวัดหางตาโหดๆมันมาถาม
“เฮ้ยๆ อย่ายุ่งกับเมียกูมาก มึงพาเฮซกลับไปก่อนไป ห่าเอาซะสลบ”
“ฮ่าๆ เออๆ น้องเห็ดหายไวๆนะน้องเมียกู ไปละ” แล้วไอ้ฟาวส์มันก็ช้อนอุ้มพี่ชายผมเดินออกไป
“เฮ้ย ไม่จริงอ้ะ”
“ไม่จริงอะไร”
“ก็พี่ชายกับไอ้ฟาวส์อะ พึ่งรู้จักกันไม่ใช่หรอ” ก็คนมันไม่เคยเห็นนี่หว่า
“มันเคยคบกันเมื่อสองปีก่อน” สองปีก่อน อืม ตอนที่ยังอยู่กับแม่สินะ
“คิดอะไรไอ้เห็ด นอนไป จะได้หายไวๆ หรือไม่อยากออกจากโรงบาลฮะเรา ?”
“อยากดิ”
“พักเยอะๆ หายแล้วพาไปทะเล” มันยักคิ้วให้ข้างนึง แล้วลูบหัวผมเบาๆ
“จริงปะ จริงนะ จะได้ไปจริงๆนะ”
“แหงดิ เพราะฉะนั้นนอนซะครับ”
“พูดเพราะแล้วแปลกๆ”
“ทำไม”
“เปล่า ก็น่ารักดี” ไอ้เห็ดรีบเอาผ้าคลุมหัว มุดหมอน เขินมันว่ะ แล้วก็ได้ยินเสียงหัวเราะของไอ้เซอร์ ก่อนนิทราจะมาเอาผมไป
-
ฮ้า ! เอาเลยหรอ :o
อย่า
ช้า ตึง!! :jul3:
ล้อเล่น :m20: อย่ารุนแรงกะนุ้งเห็ดเค้าดิ :m15:
-
ชื่อตอนส่อมาก ฮร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
จะตัดทามมายยยยยยยยย :z3:
ค้างค่ะ มาต่อด่วนนนนน :serius2:
-
ไรเตอร์ก็ค้างงง แอร๊ยยย (แล้วไมมึงไม่ต่อให้จบ) :serius2:
-
:เฮ้อ:
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดด
ไงต่อออ
-
ห้องพยาบาลนะเห้ยย
อูววววว ร้อนแรงดีจิง
-
อ้าวววววว พระเอกตอนแรกก็ว่าเป็นคนดี
ไงจะกลายร่างเป็นคนร้ายซะงั้น - -"
-
ไรเตอร์ก็ค้างงง แอร๊ยยย (แล้วไมมึงไม่ต่อให้จบ) :serius2:
อยากถามเหมือนกันค่ะ :m16:
แต่พอเห็นชื่อน้องเห็ด เจ๊ก็นะ :man1: ฝันดีค่ะ
-
เคลมเร็ว
-
ไรเตอร์ตัดฉับมากกกกกกกกกก
ทำไมทำอย่างเง้ :z3: :z3: :z3: :z3:
ไอ้พี่เซอร์ทำอะไรน้องเห็ดอ่ะ??
ปล. ไรเตอร์ขอถามหน่อยค่ะว่าน้องเห็ดนี่จิ้นมาจากจียงอ่ะป่าว?? :really2:
-
อ้าวๆ กระแทกเบาไปรึเปล่าาาาาาา
ยังไม่สะใจเล้ยยยยยยยยยยยยยยย
น่าจะอีกสักทีสองทีเอาให้ช้ำใน
:laugh: :laugh:
-
0-0 อะไรเนี่ยะ
เจอกันสองวันก็จะกระแทกกันแล้วหรอ
-
ค้างงงง
-
ตายห่า เด็กสมัยนี้เจอหน้ากันสองวันกระแทกกันแล้ว
บร๊ะเจ้า ชาบู ชาบู เมพขิงๆ 55555
-
น้องเห็ดเค้าออกจะน่ารักขนาดนั้น
ไอ้เซ่ออย่ารุนแรงสิ :angry2:
-
เง้อ เร็วไปไหนฟ่ะ
-
ก๊ากกกก พี่เซอร์เป็นวัยรุ่นใจร้อนมากเลยนะเนี่ยยยย :laugh:
เอาเลยๆๆ เอ๊ย ต้องบอกว่าอย่าทำไร(รุนแรง)กับน้องเห็ดนะ :jul3:
น้องเห็ดจะมีสามีแล้ว รออ่านกันต่อไป :z1:
-
:z3:
ไม่ยอมอะมันค้างอะ
รีบมาต่อนะ
:call:
-
อารมณ์เสีย ค้างคะค้าง
-
:a5: จ๊ากกกก!!! ไวไฟขนาดนั้นเลยยยย
-
เอาละเว้ยเฮ้ย งานนี้มีได้มีเสีย :z1:
-
ฮีชอน เค้าเล่นไพ่กันเหรอ ถึงมีได้เสีย คริๆ
-
กรรม น้องเห็ดของพี่
ไอ้พี่เซอร์ ไอ้บ้า ไอ้ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ปล.ทำไมอ่านตอนนี้แล้วฮามากกว่าสงสารน้องเห็ดนิเรา สงสัยเริ่มจิตใจร้ายกาจตามพวกตัวพระ :m20:
-
อ้าววว เฮ้ยยย พ่อพระเอกกกก
ไรแว๊ะ กร๊ากกกกกกกกก
มากระชกกระชากไรกันเนี้ยะ
คนอ่านยังไม่ทันตั้งตัวกับความ s ของพระเอก
555+
-
กรี๊ดดดดดดด จะทำไรน้องเห็ดอ่ะ ><
-
อ้าวววว...แววออกละงายยย
-
ค้่างงงงง!!
-
อ่ะ....จะปล้ำน้องเห็ดกันเลย..อิอิ
-
อ๊ากกกกก น้องเห็ด
-
น้องเห็ดอย่าไปยอมมันนะ
:serius2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดเห็ด =[]=!!!
ทำไมตัด ฉับ! ค้าง -..- :z3:
-
นั่น
มีปล่อยให้ค้างกันเล่นๆๆๆ
-
:a5:
-
ค้างงงงงงงงงงง
:a5: :a5: :a5: :a5:
-
o22 :a5:
-
เฮ้ย!! เอาจริงดิ :z1:
มา่ต่อด่วน อย่าให้ค้าง
-
:a5:บทจะได้ก็ได้ซะงั้น
อิพระเอกมันหวังไรไว้ก่อนป่ะเนี่ย :m12:
-
:a5:
-
แย่แล้ววววววววววว
-
:L1: :L1: :L1:
-
เอ้าเฮ้ย ไอ้เหี้ยของน้องเห็ดแมร่งรุกเร็วมากก
คนอ่านชอบ ฮ่า ฮ่า
-
ชื่อเรื่องนิก็เตรียมใจไว้แล้วว่า..ไม่เร็ว ก็เร็วกว่าเนี่ยละ5555
:impress2:
-
น้องเห็ดเห็นทีจะพลาดท่าซะแล้ว
-
เฮีย แรงงงงงงงง :z1:
น้องเห็ด :laugh: อาเมน o18
-
น้องเห็ด จาโดน....แล้วหรา
-
เหอๆคู่นี้เค้าซาดิสม์กันจริงๆเลยแฮะ
แต่แบบว่าทำไมมัน....ค้างแบบนี้!!!!
มาต่อเร็วๆนะคะ +1 จ้า :L2:
-
ค้างนะ นู๋เห็ดจะรอดหรือเปล่า
-
รอน้องเห็ดอยู่นะ
:call:
-
น้องเห็ดเจ๊จะรอดไหมเนี๊ยยยย
-
อ้ากกกกกกเอางี้เลย
ค้างงงงงงงงงงงง
น้องเห็ดโดนแน่งานนี้
-
โถน้องเห็ด จะโดน :oo1: :oo1:แระ
ฮิฮิ รีบมาต่อนะค่า ค้างมากอะ :impress2: :impress2:
-
:z3: งะ แน่จริงรีบกลับมาต่อเซ่ o12
-
ค้างมากกกกกกกกกกกก :serius2:
-
วันนี้จะจะมาอัพตอนใหม่ไหมน้อ???
เป็นกำลีังใจให้อัพไวๆค่า :L2:
-
ต่อด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ฉบับรีไรทืแล้ว ตามที่จะลงในหนังสือทั้งหมด
ตอนที่ 3
ผมออกจากโรงบาลมา 2 อาทิตย์ ก็ขลุกอยู่กับพวกพี่ๆเพื่อนๆเหมือนเดิม ไอ้เซอร์ก็มากวนประสาทเหมือนเดิม แต่มันก็ไม่ค่อยรุ่มร่ามเท่าไหร่ ส่วนพี่ชายผมก็ยังเฮฮากับเพื่อนๆเหมือนเดิม ไอ้ฟาวส์ก็ไม่ได้มาปรากฏให้เห็นแต่อย่างใด มันคงไม่มาแล้ว ผมไม่ชอบมันเลยว่ะ มันรังแกพี่ชาย !!!
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่พวกเรามาขลุกกันใต้ต้นหว้าริมสนามบอล
“เฮ้ย ไปทะเลกัน” ไอ้เซอร์พูดกลางวง เออว่ะ มันบอกจะพาไปทะเลนี่หว่า
“นึกไงไปทะเลวะ”
“กูสัญญากับเห็ดไว้ไงเฮซว่าหายแล้วจะพาไป นี่ก็หยุดสามวันพอดี ไปเปล่าๆ”
“เออๆก็ว่าก็น่าหนุกนะเว่ย ไปทะเล แดกเหล้า โหววว สวรรค์รำไร” ไอ้พี่ซูมกับพี่จิมพากันทำหน้าเพ้อฝัน
“เออ กูก็อยากไปว่ะ ” พี่คิวหนุ่มแว่นเด็กเรียนที่หลุดโผมาอยู่กลุ่มเลวๆของพี่ชายได้ไงก็ไม่รู้
“คิวไปกูก็ไป” ไอ้มิวเดินไปโอบพี่คิว
“ลามปาม เรียกพี่ดิวะ”
“แฟนกัน พ้งพี่อะไร๊”
“ไอ้พวกเกย์เอ้ย กูล่ะเอือม” ไอ้พี่ซูมบ่นเซ็งๆ แต่ไอ้พี่คิวและไอ้มิวก็พากันเถียงกันอยู่สองคนไม่แคร์โลก
“ไปด้วยนะอยากไปชิบหายเลยว่ะ”
“ใครให้มึงไปวะซิม”
“สัสเห็ด กูเพื่อนมึงนะเว่ย” ก๊ากก ไอ้เห็ดฮาหน้าไอ้ซิมครับ มันทำหน้าหมาหงอยอ้อนสุดตรีนจริงๆ
“งั้นตกลงเอาเป็นว่าไปทะเลกันพรุ่งนี้” ไอ้เซอร์สรุปกิจกรรมเรียบร้อย แล้วพี่ชายผมก็ยืนกลางวง
“เหล้า”
“กู” พี่จิมยกมือ
“เบีร์ย”
“จัดไป” ไอ้พี่ซิมตอบ
“โซดา”
“อืม” ไอ้พี่ชาร์ปที่หลับทั้งวัน งัวเงียตอบ แม่งตื่นตอนไหนวะ
“ที่พัก”
“เพื่อนกู” ไอ้เซอร์ตอบมั่ง
“เพื่องมึง ?”
“เออ มันมีบ้านพักอยู่หัวหิน เดี๋ยวมันไปด้วย”
“อืมๆๆ เฮ้ย แล้วไปรถไรกันวะ ไปกัน 9 คน เพื่อนมึงอีกเป็นสิบ”
“7 ที่นั่งคันนึงพอปะวะ” พี่ชาร์ปเสนอ สิบคนหรอวะ !
“เออๆ เอา สเปซวากอนพ่อไอ้ชาร์ปไป อัดๆกันหน่อย กูขี้เกียจไปปิ๊กอัพร้อน” พี่ผมรักสบายซะจริง กลัวไม่หล่อหรือไงวะเพ่
“เออๆ เจอกันบ้านชาร์ปพรุ่งนี้ 6 โมงจะได้มีเวลาเมาเยอะๆ ผลัดกันขับเอา ป่ะๆแยกย้ายกลับบ้าน” ไอ้เซอร์สรุปอีกรอบ ตื่นเต้นเว่ย อยากไปทะเล ทะเล๊ ทะเล ทะเลของเห็ด เห็ดอยากไป อ๊ากกกกกกกกกกกกก
ผั้ว ! สัสเซอร์ตบหัวผมม เหิ้ยเอ้ย
“กลับบ้านกับไอ้เฮซไป เวสป้ามึงเดี๋ยวกูขับไปไว้บ้านกู เจอกันะพรุ่งนี้ที่รัก”
“ห่า ที่รักพ่องมึง เฮ้ย !”
‘ฟอด’
มันหอมแก้มผมแล้วควงกุญแจเดินไปกับไอ้พี่ซูม ห่าเอ้ยย ไอ้เลว
“ไปเห็ดกลับบ้าน” แล้วกูก็กลับกับพี่ชาย เวสป้ากูคงไม่ใช่ของกูอีกต่อไปละ แม่ง
วันต่อมา
“เฮ้ยๆ พวกมึงโทษทีที่มาสาย ไอ้เห็ดเสือกตื่นสาย”
“โห เก๊าะคนมันตื่นเต้ววว อ่ะพี่” ไอ้เห็ดแบกกระเป๋าเป้สองใบของพี่กับตัวเอง เดินกะย่องกะแย่งมาจากแท็กซี่ ผมแค่ตื่นสายเล็กน้อยเองนะ กระซิก แค่อีก 5 นาทีถึงเวลานัด ผมสายหรอ !
“เออๆ เขามากันครบ จนไอ้ชาร์ปหลับไปอีกรอบละ”
“ขอโทษก๊าบบบ พี่ๆ เห็ดผิดไปแล้ว” ผมรีบยกมือท่วมหัวกราบงามๆ เดี๋ยวเจอรุมตีน แหะๆ ต้องประจบไว้ก่อน
“ไปๆขึ้นรถ รอบแรกเดี๋ยวเพื่อนไอ้เซอร์ขับ เออ ขาดมันสองตัวนี่หว่า”
“อ้าว แล้วเมื่อกี๊บอกครบอ้ะ พี่จิม” พี่แกเลยตวัดหางตามาทางผม เอาซะสะดุ้ง
“กูนับผิดแค่นี้มีปัญหารึไงวะ อย่างน้อยกูก็ไม่สาย” ฉึก ! แร๊งว์ กระทบจิตใจคนหล่อ กระซิก
“เฮ้ย กูมาแล้ว” เสียงไอ้เซอร์ที่นั่งแท็กซี่มาเหมือนกัน แต่คนที่ตามมันลงมาเสือกเป็น ไอ้ฟาวส์
“มาทำไมใครเชิญ แล้วไหนเพื่อนมึง” พี่ชายผมเริ่มอารมณ์เสีย
“มันเสือกมีธุระกะทันหัน แล้วกูเจอฟาวส์พอดีมันเลยมาแทน โทดว่ะที่ไม่ได้บอกก่อน” ปากบอกขอโทษแต่หน้าไอ้เซอร์ลัลล๊าเต็มที่
“ไงน้องเห็ด คิดถึงพี่เซอร์มั้ยจ๊ะ มาม๊ะชื่นใจที” แล้วมันก็กางแขนเดินมาหาผม
“ชื่นใจห่าไรวะ ไปไกลๆกูเลยไป” มันทำท่าชะงัก ก่อนจะเอามือวางไว้ตรงอกด้านซ้าย ทำหน้าเสียใจอย่างรุนแรง
“โถ่ เมียงอนกูว่ะทุกคน เจ็บมากมาย น้องเห็ดทำร้ายกู” ฮากันหมด พี่ๆก็พากันขำ ยกเว้นพี่ชายกับไอ้ฟาวส์จ้องกันไม่มีใครยอมใคร
“สัสอย่าเว่อ ห่าเอ้ย” ผมก็ได้แต่บ่นกระปอดกระแปด แง่ง แง่ง
“เออๆ ไหนก็มาละ อย่าตีกันตายแล้วกัน ไปๆขึ้นรถ เบียดๆกันหน่อยนะเว่ย” ไอ้พี่จิมก็เริ่มไล่คนขึ้นรถ สเปซวากอนคันใหญ่ที่จะเล็กลงไปถนัดตาเพราะผู้ชาย 10 คน
“ตกลงใครขับคนแรกวะ” ไอ้พี่ซูมยกกระเป๋าทุกคนไปวางไว้ด้านล่าง เพราะของมันเยอะจัดมันเลยต้องเบียด
“กูขับเอง ไม่ต้องเปลี่ยนกูขับให้” ไอ้ฟาวส์อาสา ดีเหมือนกันไม่ต้องไปนั่งเบียดกับมัน สีข้างกูยังแสบไม่หาย แง่งง พี่ๆคนอื่นก็สบายไม่ต้องผลัด มันส์กันแน่ๆ
“แต่ … เฮซต้องนั่งข้างกู”
“สัส ไม่เอากูจะนอนตลอดทาง” พี่ชายผมค้านทันที พี่ชายผมมันเป็นโรคเมารถน่ะครับ ถ้านั่งนานๆ ไปไหนไกลๆเลยต้องหลับตลอดทางนั่นเอง
“เมารถมันต้องนั่งหน้า อย่าดื้อดิ๊ มานั่งข้างกูนี่” แล้วมันก็กระชากพี่ผมเหวี่ยงขึ้นรถ มันรู้ได้ไงวะ ว่าพี่ผมเป็นยังไง
“เอ่อ … เอาเป็นว่าพวกมึงขึ้นกันเหอะ ให้ไอ้เฮซนั่งหน้าก็ดีเดี๋ยวอ้วกขึ้นมา”
“ไอ้พวกตัวเล็กๆไปอัดกันด้านหลังสุดเลยพวกมึง เบาะมันแคบ” ไอ้พี่ซูมเดินมาไล่ผม ห่า กูไม่ได้ตัวเล็กนะ แต่พวกมึงอ่ะตัวใหญ่กันเอง สุดท้าย 7 ที่นั่งมันเลยเป็นประการฉะนี้ ด้านหน้า พี่ชายกับฟาวส์ ตรงกลาง ไอ้เซอร์ พี่ซูม พี่จิม ด้านหลังก็มี พี่คิวที่นั่งตักไอ้มิว พี่ชาร์ป ไอ้ซิมก็เลยปีนหลังไปนั่งอีกคนในที่แคบๆมันตัวเล็กใกล้ๆกับผมเลย เหลือไอ้เห็ดยืนเอ๋อแดก ไม่มีที่ให้นั่ง
“เห็ดมานั่งกับพี่มา” เย้ นั่งกับพี่ชาย ผมก็เดิน ด่อกแด๊กๆ แต่ไอ้เซอร์ดันขัด
“เดี๋ยวมึงอ้วกใส่ไอ้เห็ด มึงนั่งดีๆไป เดี๋ยวไอ้เห็ดนั่งกับกู” แล้วมันก็ลากผมขึ้นรถไปนั่งตักมัน แล้วก็เริ่มออกเดินทาง
เหิ้ยยยยยยย ใครให้ไอ้ฟาวส์มันขับวะ แม่งซิ่งมาก มันขับไวมาก เบียดเลนส์ไปทั่วอีกต่างหาก
“สัสฟาวส์ ระวังๆๆๆ เฮ้ยนั่นเบนซ์นะมึง” พี่ชายผมตะโกนด่ามันหน้าซีด ไอ้พี่คิวก็กอดไอ้มิวแน่น ไอ้ซิมเพื่อนผมก็ล็อคคอพี่ชาร์ป แน่นเสียง เหวอๆ ดังออกมาจากปากมันทุกครั้งที่ไอ้ฟาวส์เหวี่ยง
“เออ ไม่ชนหรอกน่าเงียบๆไปมึง กูระดับไหนแล้ว” ไอ้ฟาวส์ไม่สนใจสิ่งใดมุ่งมั่นในการขับฉบับตีนผีต่อไป ส่วนไอ้เห็ดจะทำเยี่ยงไรเล่า ล็อคคอไอ้เซอร์แน่นน่ะสิ
“ก๊ากกก สะใจว่ะ เหวี่ยงมันส์ๆกูชอบ เนอะซูม” ไอ้สองซี้นี้ดันสนุกกันอยู่สองตัว
“เออๆ เหมือนอยู่ในเกมส์เลย ห่า ฟาวส์เหวี่ยงแรงว่ะ กูปลื้ม กดไลค์ๆ”
“ไอ้เหิ้ย ชีวิตจริงไม่ใช่เฟสบุ๊ค” พี่ชายผมตะโกนด่ามาอีก แต่ผมก็แอบเห็นไอ้เซอร์มันนั่งอมยิ้มนะ
“เออน่า มันส์ดีพี่เมียกอดด้วย ฮ่าๆ” ไอ้มิวกวนตีนมาจากด้านหลัง ผมนี่แถบจะผละออกจากไอ้เซอร์ แต่เค้ากลัวอ้ะ
“มึงหยุดเหวี่ยงได้ยัง กูจะอ้วก” พอพี่ผมจะอ้วกแค่นั้น รถกลับมาขับเรื่อยๆแบบปกติ พี่กูอำนาจเยอะจริงว่ะ
“เพื่อมึงเลยนะครับ สัส”
“ถุ้ยเหอะ ขับดีๆไปเหอะมึง”
“เขินอ่ะดิ ห่าทำเล่นตัวเสือกเขินกู”
“เขินเหิ้ยไรเล่า ขับๆไปกูจะนอน” พี่ชายผมก็เริ่มจะเฝ้าพระอินทร์ ผมก็เริ่มง่วงเหมือนกัน
“เห็ดนอนเหอะ กูก็จะนอนเหมือนกัน ไอ้ชาร์ปไอ้ซิมหลับไปละน่ะ” เออว่ะ มันไปนั่งตักกันตอนไหนวะ หลับแล้วซะงั้น ไอ้พี่คิวก็เริ่มงัวเงียซบอกไอ้มิวสามีที่รัก ที่ยังคงหน้าระรื่นได้กอดเมีย พี่ซูมพี่จิมสองซี้ก็นั่งจิ้มเกมส์ในไอโฟนกันสองคน งั้นผมขอนอนแล้วกันนะ แล้วผมก็เริ่มเอนหัวพิงอกพี่เซอร์ แล้วก็หลับ
แล้วผมก็สะดุ้งอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงพี่ซูม
“เฮ้ย มาปั๊มไหนกันวะเนี่ย แล้วไอ้ฟาวส์ไอ้เฮซหายไปไหน” ตื่นทั้งรถ หลับกันหมดเลยว่ะ
“เข้าห้องน้ำมั้งเดี๋ยวมันก็มากันว่ะ ไปเดินซื้อขนมกันดีกว่า” พวกผมทั้งรถเลยล็อครถไปเดินเอ้อระเหยกัน ปั๊มนี้มันเป็นปั๊มใหญ่ ของขายเลยมีเยอะ ซื้อไปเยอะๆดีกว่า
Ver. Haze
“มึงลากกูมาทำไม” ไอ้ฟาวส์อ่ะดิ อยู่ดีๆก็สะกิดผมให้ตื่นแล้วลากผมมาในห้องน้ำปั๊ม
“กูอยาก”
“อยากห่าไรวะ ที่ฉี่มันด้านหลังนี่มันส้วม มึงปวดขี้รึไง แล้วเอากูมาทำไมเนี่ยถ้ามึงจะขี้” ผมเลยเดินออกมา
“เฮ้ย” มันเสือกลากผมเข้าไปในห้องน้ำห้องหลังสุด แล้วล็อคประตู
“กูอยากกับมึง”
“สัส มาอยากไรตอนนี้ คนอื่นอยู่บนรถนะไอ้เหิ้ย” มันผลักผมพิงกำแพง แล้วยกแขนกันไว้
“รีบๆทำสิ กูไม่ไหวแล้ว” มันจับมือผมไปจับตรงนั้นของมัน แข็งพร้อมปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มกำลัง
“ไปทำยังไงมันแข็งขนาดนี้วะ” ผมว่าผมสูงแล้วแต่มันเสือกสูงกว่าผม มันเชยคางผมขึ้นมองหน้ามัน
“ก็มึงนอนยั่วกูอ่ะ” แล้วมันก็ยักคิ้วกวนๆ
“สัส กูนอนของกูดีๆ ยั่วมึงตรงไหนวะ คนอื่นเค้าก็นอน”
“ไม่รู้ เพราะมึงรับผิดชอบซะ ไม่งั้นก็ไม่ให้มึงออกไปแน่”
“กูจะโวยวาย”
“อยากอายก็เอาดิ๊” ไอ้นี่แม่งต้อนผมทุกทางเลยว่ะ
“แล้วจะให้เอาไง มึงก็รูดไปดิ เดี๊ยวกูออกไปบอกให้ว่ามึงปวดขี้”
“กูบอกว่าอยากกับมึง มาทำให้กู” แล้วมันก็นั่งลงบนชักโครก
“โอ๊ย สัสเบาๆ” มันกดหัวผมจนต้องนั่ง หน้าของผมอยู่ตรงหว่างขามันพอดี
“ใช้ปากไวๆ ก่อนคนอื่นจะสงสัย” มันปลดซิบแล้วดึงกางเกงลง แก่นกาย ก็ตวัดชูขึ้นมาให้รู้ว่าตอนนี้พร้อมจะทำงาน
“กูไม่ทำ มีไรปะ” ผมลุกขึ้นยืนแต่มันก็ลุกตามผลักผมเข้ากำแพง จับมือผมไปกุมน้องชายมัน
“ขยับสิ” มันกระซิบข้างหูผมเสียงพร่า ก่อนจะเริ่มเอามือผมขยับช้าๆ
“เงี่ยนนักก็เอาดิ กูอยากรู้เหมือนกันว่าจังหวะมึงเป็นไง” มันก็เหมือนช่วยตัวเองแหละวะ เพราะมือผมก็ขยับตามจังหวะมันอยู่ดี
“หึหึ ปากดีนะมึง”
“เฮ้ย !” แล้วมันก็เอามืออีกข้างดึงซิบกางเกงผมลง แกะกระดุม แล้วเลื่อนมือลงไปกุมตรงนั้นของผม
“จะ .. จะทำอะไร เอามือออกมานะ” สัสเอ้ย เสียงผมเริ่มพร่าตาม ตรงนั้นมันก็เริ่มมีอารมณ์ เอามืออีกข้างดันมันออกแต่มันเสือกแรงไม่เขยื้อนแม้แต่น้อย
“อื้อ … แต่ตรงนี้ของมึงมันอยากนะ”
“ซี้ด …” มันเอาปลายเล็บสะกิดยอด อารมณ์ผมเริ่มพุ่งขึ้น จนต้องยกแขนโอบคอมัน
“ขยับเร็ว ไม่งั้นกูปล่อยมึงค้างแน่ ที่รัก” แล้วมันก็เลื่อนปากมาจูบแรงๆ มือมันก็รูดของผมจนผมเองก็รูดให้มันตามจังหวะ
“อืมม อย่างนั้นแหละ” มันครางออกมา หน้าผมเชิดขึ้นตามอารมณ์ที่สูงขึ้นเรื่อยๆ
“อ้ะ … ยืน มะ .. ไม่ ไหวแล้ว” ขาผมเริ่มอ่อนแรง มันเลยยกขาผมข้างนึงขึ้นพาดเอวมัน
“อ้า .. เฮซ แบบนั้นแหละ ดีมากที่รัก” เสียงครางกระเส่าของเราสองคนรวมกันจนแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร จนสุดท้ายก็ปล่อยออกมาพร้อมกัน ซึ่งผมทรุดลงทันทีที่เสร็จ ไอ้ฟาวส์ก็เหมือนจะรู้ทัน รวมผมมากอดไว้ทัน
“หึหึ มึงน่ารักมาก ไปล้างมือแล้วออกไปกัน” ผมจับผมพิงกำแพงก่อนจะใส่กางเกงให้ผม แล้วจัดการกับตัวเอง ก่อนจะลากผมไปล้างมือ แล้วเดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
สัสเอ้ยน้ำแรกของทริปกูก็เสียทั้งๆที่ยังไม่ถึง มันจะคึกอะไรกันนักหนาวะ !! เจ็บใจกว่าที่กูยอมมึง เหิ้ยฟาวส์เอ้ย
และแล้วก็มาถึงทะเล ทะเล๊ ทะเล อ๊ากกกกกกกกกกกกก ทะเลลล ไอ้ฟาวส์ขับรถมาจอดหน้าบ้านพักริมทะเล บรรยากาศดีมาก ถึงมากที่สุด ห้องนอนมีทั้งหมด 2 ห้อง พวกเราเลยตัดสินใจไปกางเตนท์ริมหาดกันเพื่อจะได้ บรรยากาศแบบออริจินอลแท้ๆ แต่ละเตนท์นอนกันสองคน แน่นอนว่าไอ้เห็ดไม่ยอมห่างจากพี่ชายแน่ๆ เค้าจะนอนกับพี่ชายเค้าอ้ะ !
“เห็ดมึงไปนอนกับผัวมึงโน่น ไอ้เฮซจะนอนกับกู” ไอ้ฟาวส์ผลักหัวผมจนเซ แง่งๆ ไม่ยอมหรอก !
“ไม่เอา จะนอนกับพี่ชาย พี่ชายอยากนอนกับกู มึงอ่ะแหละ ไปนอนกับไอ้เซอร์ไป” ผมดึงแขนพี่ชายมากอด ไม่ยอมมันหรอกว่ะ ของกูเหอะ
“กูจะนอนกับเห็ด จบ” แล้วพี่ชายก็ถือกระเป๋าผมกับพี่เข้าไปในเตนท์ของเรา วะฮะฮ่า
“แบร่ๆ สมน้ำหน้า” ผมแลบลิ้นใส่ไอ้ฟาวส์แล้วดุ๊กดิ๊กๆเข้าไปในเตนท์เพื่อจัดของ ก่อนพวกเราจะลัลล๊าลงทะเล
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” ไอ้พี่ซูมกับพี่จิมผสานเสียงก่อนจะวิ่งลงน้ำไป เพื่ออะไรวะ ?
“ไม่เอานะ มันลึก ไม่เอาๆ ฮืออ ไม่ลง อย่านะ” ไอ้พี่คิวร้องไห้แทบขาดใจกอดคอไอ้มิวแน่น ไอ้มิวก็พยายามจะลากลงน้ำ เออตลกดี
“เห็ดเล่นน้ำกัน อยากลงแล้วว่ะ” เออกูก็อยากแล้วว่ะซิม ฮ่าๆๆ
“ป่ะไปกันมึง ตะโกนดังๆแล้ววิ่งเลยนะ”
“จัดไปเลยสาส เอาคำเดิมๆนะเว่ย”
“จัดไป 1 2 3!!”
“กูเหิ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ผสานเสียงก่อนจะวิ่งลงน้ำกับมัน วะฮะฮ่า มันส์ชิบหายเลยเว้ยยย
อีกมุมหนึ่ง
Ver : Zers
“ฟาวส์กูไม่ยอมนอนแยกไอ้เห็ดแน่ๆ” ผมเรียกไอ้ฟาวส์มาคุยหน้าบ้าน มองภาพไอ้เห็ดกับเพื่อนวิ่งลงทะเล
“กูก็ไม่ยอม หึหึ มาทั้งทีกูจะต้องเอาให้แม่งคุ้มค่า” ประกายตามันแรงมาก จ้องไปที่ไอ้เฮซที่นั่งดีดกีตาร์กับไอ้ชาร์ปริมหาด
“จะเอาไง”
“กูมีแผนว่ะ” แล้วทั้งสองก็ซุบซิบกัน คงมีเพียงแค่สายลมที่ได้ยิน
Ver.Haze
“เฮซๆ แย่แล้วว ไอ้ฟาวส์โดนแง่งหินบาดตีน เลือดออกเต็มเลยว่ะ” ไอ้เซอร์วิ่งหน้าตาตื่นมาหาผม ที่วางกีตาร์ลงทันที
“เฮ้ย เป็นไรมากเปล่าพาไปหาหมอยัง เหิ้ยเอ้ยไปเดินท่าไหนวะ”
“อยู่บนบ้านว่ะ ไม่ยอมไปหาหมอมึงลองไปคุยกับมันดิ๊มันยอมฟังมึงมากกว่ากูอีก” ไอ้เซอร์ขยี้หัวตัวเอง หน้าตามันเครียดมาก
“เออๆกูดูเอง ฝากดูไอ้พวกห่านั้นด้วยเดี๋ยวแม่งจมน้ำตาย ชาร์ปกูฝากกีตาร์ก่อนนะเว่ย” แล้วผมก็วิ่งสุดตีนไปที่บ้านพัก วิ่งผ่านเตนท์ ขึ้นบันไดไป ไอ้ห่ามันนอนห้องไหนวะ
“ฟาวส์ๆ มึงนอนห้องไหนวะ” ผมเลยตะโกนถาม มันอยู่ไหนวะ ไอ้เฮซหาไม่เจอเว่ย เดินเข้าไปห้องซ้ายก็ไม่มี ห้องขวาก็ไม่เจอ
“กูอยู่นี่” เสียงจากด้านหลังทำให้ผมหันไปทันที แต่ดันตกอยู่ในอ้อมแขนของมัน
“ไหน ดูตีนหน่อยบาดลึกเปล่า” ผมจะก้มลงไปดู แม่งบาดทะยักแดกตายได้นะมึง แต่ไอ้เหิ้ยนี่กลับ….
“อื้อ ….” ก้มหน้าลงมาจูบปากผม มึงเจ็บอยู่ยังมีอารมณ์หื่นอีกนะแสสส ผมพยายามดันมันออกแต่มันก็ไม่ขยับสักนิด
“หายตั้งแต่เห็นหน้ามึงแล้วที่รัก” แล้วมันก็อุ้มผม เฮ้ย !
“ห่าปล่อยกูนะเว่ยย มาอุ้มทำไม ไอ้เหิ้ยยย” แต่มันกลับโยนผมขึ้นจนต้องกอดคอมันแน่น กูตกไปทำไงวะแสรสนี่
“อยากอุ้มเมีย หึหึ”
“เมียห่าไร เมาไรเปล่า”
“มึงอ่ะเมาไรเปล่า ป่ะกูจะพาไปยืนยันว่ามึงเมียกู” แล้วมันก็เดินเข้าไปในห้องที่ใกล้ที่สุด
“ไม่เอาปล่อยกูนะ กูร้องจริงๆนะเว่ย” แต่มันกลับโยนผมลงบนเตียง แล้วเอาตีนเขี่ยประตูปิด กดล็อค
“ร้องไปก็ไม่ได้ยินพวกมันอยู่ที่หาดกันหมด แต่ถึงได้ยินมึงอยากอวดก็เอา กูชอบโชว์อยู่แล้ว หึหึ”
“โชว์เหิ้ยไรวะไอ้โรคจิต กูไม่ยอมนะสัส” ผมพยายามกระเถิบตัวลงจากเตียงแต่มันก็เดินขึ้นมาบนเตียง แล้วคลานมากักตัวผมไว้ในอ้อมแขนมัน ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ
“โชว์ว่ามึงเป็นเมียกูไง” แล้วมันก็เบียดปากลงมาที่ปากผม ขบเบาๆ … ไล้ไปเรื่อยๆ … แล้วสอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นผม … มันจูบเก่งเหมือนเดิม เหมือนเดิมหรอ ? ผมกำลังยอมมันอีกครั้ง ? ไม่ได้ ไม่ได้นะ ผมผลักมันออกสุดแรง
มันผงะ มองผมด้วยสายตา งงงวย ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“กูไม่ยอมมึงแล้ว กูไม่เหมือน 2 ปีที่แล้ว มึงไปเถอะ” ผมก้มหน้าลงกับหมอนรู้สึกถึงน้ำที่ไหลออกมาจากตาตัวเอง แล้วหน้าผากของมันก็แตะถูกหัวผม มันโน้มตัวลงมากอดผมไว้
“จนถึงวันนี้มึงยังไม่เข้าใจเรื่องนั้นอีกหรอ …” มันกระซิบเบาๆ ..
“กูทำใจไม่ได้ มึงไปเถอะอย่าเจอกันอีกเลย กูเจ็บพอแล้ว” เรื่องเมื่อสองปีก่อน มันทำให้ผมเกือบตายทั้งเป็น ไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่พักใหญ่แล้วใครมันจะลืมง่ายๆ
“ทั้งๆที่กูรักมึงขนาดนี้มึงยังไล่กูไปอีกหรอ”
“คำว่ารักของมึงที่กูถูกทรยศมาแล้ว”
“แต่กูไม่ได้ตั้งใจ ทำไมมึงไม่เข้าใจบ้าง” เสียงของมันเริ่มแข็งขึ้น
“ใครๆมันก็อ้างได้ไม่ใช่หรือไง”
Ver. Faw
ทำไมคนๆนี้ถึงไม่เข้าใจอะไรบ้างนะ ไม่รักก็ไม่กลับมาหรอกโว้ยย กูรักมึงจะตายห่าแล้วสัส เมื่อสองปีก่อนมันจบไปนานแล้วมึงก็รู้ยังจะงอแงอีก
“ใครๆมันก็อ้างได้ไม่ใช่หรือไง” คำพูดมันโคตรทำร้ายกูเลยไอ้เหิ้ยเอ้ย
“หึ ก็ดีถ้ามึงไม่ยอมงั้นก็ยัดเยียดเอง !” จะให้เสียมึงไปอีกครั้งกูไม่ยอมหรอก ในเมื่อรักไม่ได้ก็อยู่กันด้วยความเกลียดชังซะ มันยังดีกว่า … ดีกว่ากูเสียมึงไป
“เฮ้ยย ..” มันร้องตกใจเมื่อผมกระชากแขนมันมารวบไว้ทั้งสองข้าง แล้วผมก็ดึงเข็มขัดตัวเองออกมารวบมือมันไว้
“ปล่อยกูนะ กูไม่ต้องการมึง”
“มึงไม่ต้องการแต่กูต้องการว่ะ” กูจะทำให้มึงต้องการให้ได้เลยสัสเอ้ย น้ำตาของมันที่คลอจนเอ่อล้นออกมา ทำให้มันดูน่าสงสาร ตัวมันก็บางชิบหายทั้งๆที่สูง ปากแดงๆที่เม้มอยู่แม่งก็ยั่วกู มึงจะยั่วกูตลอดเวลารึไงเล่า !
“กูไม่ทนแล้วนะที่รัก” ผมกระซิบข้างหูมัน แล้วกระชากเสื้อมันออกมาสุดแรง ผิวขาวๆที่ขาวไม่เคยเปลี่ยนไป
“ปล่อยกู อย่าไม่เอา อื้อ… อ้ะ” ผมก้มลงใช้ปลายลิ้นแตะเบาๆที่ยอดอกสีชมพู ที่ระริกทันทีที่ปลายลิ้นได้สัมผัส
หึหึ น่าหมั่นไส้ชะมัด ขอกัดสักทีเหอะ ผมเลื่อนขึ้นไปจูบมัน แล้วกัดแรงๆ
“โอ๊ยย ซี้ดดด” เลือดไหลออกมาจากมุมปากของมัน สะใจว่ะ น้ำตามันไหลลงมา สายตาเหยียดหยามของมัน หึหึ
“อย่ามองกูแบบนั้นกูไม่ชอบ” มือผมบีบคางมันแน่น ทำไมมันชอบให้ผมรุนแรงกับมันด้วยนะ ทั้งๆที่ผมอยากจะถนุถนอมมันดูแลมัน
“แม่งเอ้ย” สุดท้ายผมก็ปล่อยมัน มานั่งปลายเตียง
“ฮือ …” เสียงสะอื้นร้องไห้ดังเบาๆ ไม่รู้เพราะอะไร แต่ผมรู้สึกเจ็บกับมัน … ผมกำลังทำร้ายเขาอีกแล้ว
Ver.Hed
“ทะเลนี่มันดีจริงๆเลยว่ะ เฟรชว้อยยยยย” ผมตะโกนสุดเสียงลั่นทะเล วะฮะฮ่า ก่อนจะว่ายไปเรื่อยๆด้วยความมันส์ในอารมณ์
“ชะ .. ช่วยด้วย ช่วยด้วยยยย” เสียงเหมือนคนจมน้ำ เฮ้ย ผมหันขวับหลังโขดหินนั่นมัน ไอ้เซอร์ !!
“เฮ้ยยย มึงงง” ไอ้เห็ดว่ายสุดแรง ตะเกียกตะกายไปที่โขดหิน แต่มันดันโดนน้ำพัดไปด้านหลังโขดหิน ! (น้องเห็ดโดนหลอก TT)
“มึงๆ อย่าเป็นไรนะ” ผมว่ายเข้าไปสุดแรงจนจับแขนมันได้ พยายามดึงมันขึ้นมา
“เฮ้ย !!” ผมโดนดันหลังชิดหิน โดยมีแขนคนจมน้ำเมื่อกี๊กั้นไว้
“เป็นห่วงรึไง” มันก้มหน้าลงมาจนหน้าผากติดกัน
“เหิ้ยหลอกกู ปล่อยกูเลยจะไปว่ายน้ำต่อ” ผมพยายามดันมันออกแต่มันก็ไปขยับ อะไรวะเนี่ย ไอ้เห็ดเซ็งครับ
“บรรยากาศออกจะดี มาทำกิจกรรมในน้ำกันเถอะน้องเห็ด หืมม” มันก้มลงมาขบติ่งหูผม ไล่ไปตามใบหู
“ยะ .. อย่า” เหิ้ยทำไมเสียงผมมันสั่นๆวะ ! สาบานนั่นไม่ใช่มือผมนะที่โอบคอมันอยู่
“อื้ม …” ปากของมันขบเบาๆที่ริมฝีปากผมก่อนจะเริ่มดุดันขึ้นจนผมแอ่นตัวเข้าหามัน มือมันล้วงเข้ามาในเสื้อผม ลูบไล้ไปทั้งหลัง แล้วเลื่อนลงไปในขอบกางเกง แม่งบีบก้นผม
“ก้นนิ่มว่ะ”
“สัส ปล่อยเลยไอ้เหิ้ย” ผมดึงๆแขนมันออก แต่มันไม่ยอม
“ไม่ทันแล้ว ขึ้นแล้วว่ะ” มันทำหน้าเสียใจที่ดูก็รู้ว่าเฟค
“อะไรขึ้น” แล้วมันก็มองลงในน้ำที่ ระดับน้ำอยู่ขอบบ๊อกเซอร์มันพอดี แต่ดันเกือบอกผม
“ตรงนั้นแหละเห็ด เพราะมึงแท้ๆเลยว่ะรับผิดชอบกูเลย”
“เฮ้ยไม่เกี่ยว .. อ้ะ…. อื้ออออ” มันล้วงมือเข้ามาในกางเกงจับแก่นกายของผม แล้วสะกิดไปมาที่ส่วนยอด ผมรู้สึกว่าตอนนี้อุณภูมิในตัวกำลังสูงขึ้นๆ ขาเริ่มอ่อนจนต้องเกาะไหล่ไอ้เซอร์เอาไว้
“น้องเห็ดหน้าแดงเชียว ฮะๆ ยกขาขึ้นหน่อย” ผมยกขาข้างหนึ่งขึ้นช้าๆแต่มันดันกระชากไปเกี่ยวเอวมัน ตัวผมยิ่งแอ่นเข้าหามันเข้าไปอีก
“มาเร็วน้องเห็ดน้อย พี่เซอร์ไม่ไหวแล้ว” ผมไล้มือไปตามเสื้อยืดของมันแล้วจับชายเสื้อถกขึ้น ซึ่งมันก็ให้ความร่วมมือจนเสื้อมันหลุดออกมา พาดไว้บนโขดหิน ผิวขาวๆ บ่ากว้างมีกล้ามกับหน้าท้องซิกแพคแบนราบ มีไรขนอ่อนๆที่หายเข้าไปในขอบบ็อกเซอร์ เซ็กซี่ชะมัด จนผมเผลอยกมือลูบไล้ไปตามแผ่นอก ผมแหงนมองหน้ามันที่กำลังเสียวซ่านตอนมือผมไล้ไปสะกิดยอดอกเบาๆ ร่างสูงสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะกัดปากขบกรามแน่น มือของมันเริ่มขยับรูดแก่นกายผมเบาๆ
“รู้ว่าอยากจะแค่ลูบทำไมหืมมม” น้ำเสียงยั่วเย้าแหบพร่าทำให้ผมชักเริ่มอามรมณ์เสีย ท้ากันชัดๆ ผมเลื่อนมือลงไปสัมผัสอวัยวะแข็งขันใต้ขอบบ็อกเซอร์ ในน้ำที่เย็นกับอุณภูมิที่ร้อนทำให้มันรู้สึกแปลกๆแต่ดีเป็นบ้า
จังหวะการรูดเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตัวผมแอ่นเข้าหามัน ขาที่ยกขึ้นเกาะเกี่ยวแน่น มือมันอีกข้างที่ว่างก็ไล้มาสะกิดยอดอกของผมจนแข็ง แน่นอนว่าผมก็ลูบสะกิดยอดอกมันเช่นกัน ความเร็วเริ่มเร่งจังหวะมากขึ้นๆ เสียงหอบน้อยๆดังออกมาจากปากผมและมันก่อนจะหายไปเมื่อไอ้เซอร์ก้มลงมาขบปากผม ก่อนจะกระหวัดลิ้นเกี่ยวกัน รู้สึกถึงน้ำใสๆที่ไหลลงมาตามแก้ม
“อื้ออออ” จูบเริ่มไล่จากปากไปตามคาง แล้วติ่งหู มือยังคงขยับต่อไปจนน้ำบริเวณนั้นกระเพื่อมเป็นวง
“เห็ดน่ารักมาก ครางออกมาสิ อยากฟังเสียงหวานๆ”
“ทำให้มันได้อารมณ์สิ จะครางให้ฟัง” ผมยักคิ้วกวนๆใส่มัน ซึ่งมันรูดมือออกมาจนสุดแล้วชักเข้าแรงๆที่เดียวเป็นการตอบโต้
“อื้ออ อา …” เสียงครางของผมหลุดลอดออกมา ตัวผมสั่นสะท้าน
“อีกนิดเดียวน้องเห็ด” เสียงเซอร์แหบพร่าพอกัน บ่งบอกถึงว่ากำลังจะถึงแล้ว
“จะ…ถึงแล้ว อา ” ผมครางออกมา ใกล้จะถึงเต็มที
“ไปพร้อมๆกันนะ” มันจูบผมลงมาแล้วรูดแรงๆซึ่งผมก็รูดตามจังหวะมันแล้วเราก็ปล่อยออกมาพร้อมกัน
“น่ารักมากน้องเห็ด” ผมหมดแรงเอียงตัวพิงอกมันไว้ เสียงหอบเหนื่อยๆของตัวเองได้ยินชัดแจ๋วพอๆกับเสียงเต้นของหัวใจมัน
“เดินไหวไหมเรา” มันลูบหัวผม แต่ผมก็ชอบแฮะ
“ไหวน่า ขึ้นเหอะหนาว” ผมดันตัวออกมา จะเดินขึ้นฝั่ง แต่มันก็ดึงมือผมมากุมไว้ คว้าเสื้อแล้วเดินไปด้วยกัน
-
ท่าจะสมกันดีน่ะคู่นี้ :m25:
-
อ้าวเห้ยยยยย
น้องเเห็ดโดนเร้วดีแท้
คู่นี้เหมาะกันไปไหน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
โดนเสียบเลยน้องเห็ด
-
น้องเห็ดครั้งแรกก็ออนท็อปซะแล้วว กีสสสส :pighaun:
อ๊ากกก ทำไมยอมเค้าง่ายๆอย่างนี้ล่ะลูก :z3:
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง
ทั้งคู่เลย เหอะๆ
ประโยคเด็ด...
“มึงเป็นเมียกูแล้วไอ้เห็ด ห้ามไปแรดให้ใครเสียบที่ไหนล่ะสัส”
“ถ้ามึงไม่แรดไปเสียบกับใครก่อน”
ฮ่าๆ
-
ครั้งแรกไม่เจ็บหรอหนู ไหนบอกใหญ่ :laugh:อ่ะล้อเล่น
-
หุหุหุ แรงมาแรงไป สมกันจิงจิง :laugh:
-
555555555555555555555555
-
แรงพอกันดี
+1
-
ไวไฟกันแท้ๆ :o8:
-
เป็นคู่ที่เหมาะกันจริงๆ
แรงทั้งคู่
-
กรี๊ดดดด~
คู่นี้เ้ค้าแรงนะฮะ
-
เธอชั่งเหมาะสมกันมากกกกก
แรงกันทั้งคู่
ครั้งเเรกก็ออนท๊อปแล้วอะ เเรงไปไหนเนี่ย
-
แรงพอกันจริง ๆ
-
แรงได้ใจเลยอ่ะคู่นี้ :L1:
-
:z3:
-
สุุดยอดจริง ๆ คู่นี้ไม่มีใครยอมใครอ่ะ ชอบ ๆ แบบนี้ 555
-
ปลื้มมมมมมมมมมมมมมมมมมม
น้องเห็ดของพี่เหี้ยนี่น่ารักที่สุดเลยนะคะ
(เริ่มเคลิ้มแระว่าพี่เซอร์แกชื่อนั้นจริงๆ :m20:)
-
Oh!!!! แรงด้วยกันทั้งคู่
:m25: :m25: :m25: :m25:
ชอบประโยคสุดท้ายที่สุดเลยยยยยยยยยยย
-
แรงทั้งคู่ ฮ่า ฮ่า
น้องเห็ดร้ายโคตร ๆ
-
แรกๆขัดขืนไม่ใช่หรอนุ้งเห็ดจ๋า ทำไม on top งั้นหล่ะ
อ๋อย เต็มใจอ่าสิ :-[ :-[
-
แรงทั้งคู่จริง ๆ
:m25: :m25:
-
อีป้าแก่ๆ อึ้งกิมกี่
เล่นกันไปรวม4ยก
แล้วเห็ดจะเดินขาถ่างไหมนั่น เออเห็ดเก่งมากเลยลูก แต่สงสัยอย่างนะคะเรื่องนี้เรทอะไรคะ คริๆๆ
-
:impress2: :impress2:
อยากบอกว่าชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องเห็ดที่น่ารักของเรา :-[
เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ :L2:
-
อยากบอกว่าแรงค่ะ ณ จุดนี้ 5555
แต่คำด่าเยอะไปหน่อย ผิดกับไรเดอร์ที่ ออกจะสุภาพ 555?
-
แรงมากเลยน้องเห็ด
:sad4:
-
" แรงงงงง์ "
ทั้งคู่ นะคู่นี้
คงมีอะไรมันส์ๆ ได้อีกเยอะ
-
น้องเห็ดแรงไม่ใช่เล่น
-
:m25:อ่าเจอกันไม่ทันไรก็เรียบร้อยโรงเรียนเห็ดซะแล้ว แรงทั้งคู่เลย ชอบๆ รอตอนต่อไปนะ :oo1:
-
น้องเห็ดแรง :-[
แรกๆก็ขัดขืนอยู่ดีๆไหงไปๆมาๆทำเองซะงั้น ^^
ล่อไปตั้ง 1 2 3 ...4 รอบเลยนะนั่น แบบนี้จะไหวเหรอเนี่ย อิอิ
-
แรงได้อีก :man1:
-
เร็วได้ใจจิงๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ของเค้าแรงจริงคู่นี้ :pighaun:
-
อูยยยยยย
แรงได้ใจจริงแม่คู้นนนน
^ ^
-
น้องเห็ดแิอบแรงอ่ะ
อู้ยท่าจะร้อนแรงอ่ะคู่นี้
-
หึหึ...แร๊วงงงงงง!
ฮ่าฮ่า....แรงดีจริงคู่นี้ ชอบๆๆ o13
-
o13 o13 o13
-
:m25: :m25: :m25:
คู่นี้นี่เค้าเหมาะสมกันจริงๆเลยแฮะ...แต่รู้สึกว่าแอบสั้นไปนีสสสนึง (เค้าป่าวหื่นนะเออแค้าหมายถึงเนื่อเรื่องหรอก)
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ มาต่อเร็วๆนะคะ :impress2:
-
น้องเห็ดง่ะ ไหงยอมเค้าซะงั้น
เล่นตัวบ้างอะไรบ้างสิคะคุณลูก
-
ฮ่าๆ ท่าทางคู่นี้จะเด็ดเข็ดฟันนะเนี่ย o13
-
ออกตัวแรงส์ค่ะ :laugh: ฮ่ะๆๆๆๆๆง่ายๆแบบนี้เลย อืม....... :pig2:
-
:m25:
แ.ร.ง.ทั้.ง.คู่!!
-
แรงค่าาาาาาาาาาาาาาา :haun4:
+1 กำลังใจ
-
ป๊าดดดดดดดดดดดด
เขาอะซาเดเฮกันแว้วววววว :m25:
เร็วแต๊ๆคู่นี้ มันเพิ่งเจอกันได้กี่วันล่ะนี่ :laugh:
-
“ถ้ามึงไม่แรดไปเสียบกับใครก่อน”
ถูกน้องเห็นแรงใมต้องแรงตอบ
:call: :call: :call:
-
มันดูง่ายๆแปลกๆ ไอ้น้องเห็ดก็ง่ายไปไหมลูก เค้าจับนิดทำหน่อยก็ยอมเค้าซะแล้ว โอ๊ยยยย เด็กสมัชยนี้ ไม่ไหวๆ เอิ๊กกกกก
แต่ชอบเวลามันเถียงกัน ขอแรงกว่านี้ได้ไหม หมายถึงเวลามันด่ากันน่ะ ไม่ใช่อย่างอื่นนะ เพราะแค่นี้ก็หมดตัวแล้วค่า!
-
ฉากเรียกเลือด :m25:
-
แรงทั้งคู่ ครั้งแรกนี่นู๋เห็ดกฌขย่มเทียนแล้ว สี่ยกจะเดินไหวหรือเปล่านะ
-
น้องเห็ดก็ร้ายเหมือนกันนะครับ
-
:a5: :a5: (อะเกน)
ตอนแรกนึกว่าน้องเห็ดจะทำตัวอ้อนว่าง่ายซะอีก ไหงเป็นแบบนี้ล่ะเนี่ยล่ะคะเนี่ย
-
น้องเห็ดแรงอะแต่พระเอกก็แรงพอๆกัน
555ชอบประโยคสุดท้ายเหมือนกัน
-
ครั้งแรกเห็ดออนท็อปเลยเหรอลูก ฮ่าๆๆ ตายๆๆ
เครมเร็วดี เจอกันไม่กี่ครั้งก็นั่นกันแระ เหอๆ
รอตอนต่อไปเจ้าค่ะ ไรเตอร์สู้ๆ
-
คู่นี้แรงได้ใจทั้งสองคนเลยยยยย :z1: :z1: :z1:
ขอบคุณค่ะ
หื่นกระจาย :pighaun: :pighaun:
-
ยอมง่ายไปมั้ยหนู
-
ของเขาอย่างแร๊งงงงงงง
5555555+
-
// ดับอนาด
แรงพอกันทั้งคู่ เหมาะสมแล้วคู่นี้ - -b
-
เร็ว
แรง
คู่...สร้าง คู่...สม
-
หุหุ
ทำรัยกันอ่าาา
:impress2:
-
สู้ๆน้องเห็ดอย่าไปยอม
-
แรดมากกกกกกกกกกก
-
แรงพอกันทั้งคู่ :laugh: :laugh:
-
ยอมกันง่ายๆเลยนะ :m20:
เข้ากันจริงๆคู่นี้ :กอด1:
ขอบใจหลายๆจ๊า :pig4:
-
คิดว่าน้องเห็ดจะต่อต้าน ที่ไหนได้ สมยอมจนได้ฮ่าๆๆ
อีกหน่อยก็คงรักกันมากนะคู่นี้ แต่แรงจริงนะ
ห้องพยายาบาลทำไปได้ตั้งหลายรอบ
แล้วไปนอนบ้านด้วยกันมีหวังได้ต่อกันอีกหลายรอบ อิอิ :z1:
-
:m25: :m25: :jul1:
แรงงงงงงงงงงงอ่ะ
แต่ชอบ อิอิ
:pig4: เปนกำลังใจให้คุณนักเขียนนะค่ะ
-
เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่องค่ะ น้องเห็ด 5555
พ่อแม่ลำเอียงจัง พี่ชื่อเฮซ น้องชื่อเห็ด = ="
ว่าแต่พระเอกมันชื่อไอ้พี่เซอร์ใช่ปะคะ? นึกว่าชื่อไอ้พี่เหี้ย :laugh:
เอ่ออ เค้าแร๊งงงงส์ กันทั้งคู่เลยเนอะ :m25:
รู้จักกันไม่ทันไรได้กันซะแล้ว แอร๊ยยย
-
:3123: :3123: :3123:
-
แรงๆเบาๆกันทั้งคู่ ฮ่ะ ฮ่ะ
รออ่านตอนต่อไปสู้ๆครับ :L2:
-
แรงจังเลย จะรออ่านต่อนะครับ
-
แรงส์ทั้งคู่เลยอ่ะ ชอบมาก +1 นะค่ะ o13
-
เค้าแรงพอกันเลยคู่นี้
ของเค้าแรงจริงๆ :m25:
+1 จัดไปเพื่อน้องเห็ด
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
555+
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
-
พอกันเลยคู่นี้ :m25:
-
เพิ่งตามมาอ่าน
กรี๊ดดด
แรงส์ได้ใจมั่ก !!
-
น้องเห็ด..ไม่เบา
:z1:
-
เดี๋ยวมาอัพนะคะ งานกำลังเยอะได้ที่
-
เดี๋ยวมาอัพนะคะ งานกำลังเยอะได้ที่
เดี๋ยว นี่หมายถึงคืนนี้ใช่มั๊ยค่ะ??
-
เดี๋ยวมาอัพนะคะ งานกำลังเยอะได้ที่
เดี๋ยว นี่หมายถึงคืนนี้ใช่มั๊ยค่ะ??
ขอเป็นวันนี้เย็นๆค่ำๆมืดๆ ดึกๆ นะคะ TT
โดนปะป๊าตัดเน็ต แง้ แล้วก็มีซ้อมหรีดด้วยอ่ะจ้า วันนี้แน่นอน !!
-
^
^
^
โอเค รับทราบค่ะ
สู้ๆนะคะ ^o^
-
มารอแต่เช้า ๕๕๕
-
เหมาะกันดีนะ คู่นี้
-
มารอน้องเห็ดจ้ะ
-
:haun4: น้องเห็ดโดนใจอะ รออัพตอนต่อไปค่ะ :L2: :L2:
-
กำ ได้กันเร็วได้ใจ เหอะๆๆ
-
ฉบับรีไรท์แล้ว ตามที่จะลงในหนังสือทั้งหมด
ตอนที่ 4
ตอนนี้พวกเรามาอยู่ที่ร้านอาหารริมทะเลบรรยากาศโคตรดี ดีมากๆ มากกกกกกกก มากจนผมกินอะไรไม่ลง ไอ้ฟาวส์กับพี่ชายมันทะเลาะกันหรอวะ ต่างคนต่างเงียบ คนอื่นเลยมันส์ไม่ออก พี่ชายผมนั่งเขี่ยข้าวเล่นส่วนไอ้ฟาวส์นั่งกระดกเหล้าไม่หยุด
“ฟาวส์พอๆ มึงจะเมาแต่หัววันเลยไง มาเที่ยวนะเว่ย มึงด้วยเฮซเสือกหงอยแดกไรตอนนี้” ไอ้พี่จิมที่ทนไม่ไหวก็โวยออกมา พี่ชายผมเลยเริ่มกินข้าว ส่วนไอ้ฟาวส์ก็วางแก้ว นั่งจ้องพี่ชาย ไอ้เห็ดแบบกระผมก็ก้มหน้าก้มตากิน
“อ่ะ ปลาหมึกอร่อยนะเห็ด” ไอ้เซอร์ยังคงลัลล๊าไม่แคร์สถานการณ์ตักนั่นตักนี่ให้ผม
“มึงกินไปเหอะ กูตักเองได้น่า”
“ถุ้ย หวานเอาโล่หรอคร๊าบบบ” ไอ้พี่จิมยังคงกวนตีนกลับมา ทีไอ้มิวมันแทบจะป้อนพี่คิวอยู่ละไม่เห็นแซว แม่งเอ้ย
“อิ่มว่ะกูไปเดินซื้อของก่อนนะ” พี่ชายวางช้อนที่กินไปได้คำเดียว ลุกเดินออกไป ไอ้ฟาวส์ก็วางแก้วเดินตามไป บรรยากาศเลยเริ่มดีขึ้นหน่อย ค่อยเจริญอาหารขึ้นมั่ง
“สวัสดีครับแขกทุกท่าน วันนี้อากาศดีหวังว่าทุกท่านจะอิ่มเอมกับบรรยากาศและรสชาติอาหารของร้านเรา ก่อนอื่นเรามาฟังเพลงเพราะๆ เศร้าๆกันดีกว่าครับ “ เสียงนิ่มๆของผู้ชายดังขึ้นจากเวทีเล็กๆ เค้าเป็นคนหน้าตาดีมากคนหนึ่งทีเดียว เขาหยิบกีต้าร์โปร่งขึ้นมา ก่อนจะเริ่มลีดเพลงๆหนึ่ง
‘ ไม่อยากเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว
ที่ไปรักใครง่ายดายเหลือเกิน
ที่ไปรักเธอไม่ทันจะรู้ตัว
ส่วนหนึ่งในใจของฉันก็กลัว
บอกกับหัวใจตัวเองทุกที
บอกมันทุกวันให้มันหยุดรักเธอ
รักแล้วก็ช้ำเปล่าๆ
ฉันรู้และพอเข้าใจ
เตือนตัวเองเอาไว้ห้ามตัวเองเอาไว้
ไม่ให้แสดงออกมา
อยู่ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว
ห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย
สั่งหัวใจให้เมินเฉย
ไม่รู้ต้องทำยังไง
ใกล้เธอทำไมทุกครั้งในมันสั่นๆ
จิตใจของฉันนั้นวุ่นวาย
ตัวของฉันควบคุมไม่ได้
เมื่อสุดท้ายหัวใจมันรักเธอ ’
“โห ขนาดเพลงผู้หญิงเสียงยังโคตรดี” ผมพูดออกมาแต่คงเสียงดังไป เพราะทุกคนหันมามองผมกันหมด แม้แต่นักร้องคนนั้น
“ขอบคุณครับ ขอเพลงได้นะครับ ฮะๆ” เค้าโค้งหัวให้ผม เขินว่ะ
“เหอะ เสียงไม่เห็นจะดี รอฟังกูนี่” ไอ้เซอร์ตบหัวผมทีนึง ก่อนจะลุกไปคุยกับนักร้องคนนั้น แล้วมันก็ได้ร้องเพลง
“ครับ ก็ขอร้องเพลงๆหนึ่ง ให้น้องเห็ดน้อยของผมนะครับ ก่อนอื่นขอบอกน้องเห็ดที่รักของผมว่า อย่าหลงคนอื่นนอกจากกูได้มั้ย เดี๋ยวกูคันตีนอยากกระทืบทั้งมึงและมันหรอกครับสัส หึหึ” เนื่องจากร้านนี้เป็นร้านกึ่งผับ มันเลยมีแต่วัยรุ่น คำหยาบเลยไม่ได้มีใครคิดมากอะไร แล้วเสียงลีดก็ดังขึ้นพร้อมเสียงนุ่มๆเป็นเอกลักษณ์ของไอ้เซอร์
‘ ใจหนึ่งใจ จะต้องการอะไร
ให้มันมากมาย ให้มันวุ่นวาย
เพียงเธอนั้น ใส่ใจกันเบาเบา
พอให้สองเรา ได้ทำอะไรมากมายในตอนนี้
บางเวลาไม่เป็นไร ถ้าเธออยู่ไกล
บางเวลาฉันเข้าใจ เธอลืมกันไป
บางเวลาไม่เป็นใจ ก็ไม่ต้องเสียดาย
ปล่อยมันไปก่อนนะ
คิดถึงฉันสักครั้ง เมื่อไม่ได้คิดถึงใคร
ทำตัวตามสบาย แล้วเจอกันในความฝัน
มีเวลาดีๆ ก็บอกให้ฉันได้ฟัง
ไม่มากเกินไป ดังนั้นค่อยๆ รักกันเบาเบา ‘
ร้องไปมันก็มองมาที่ผม เขินกว่าเดิมอีกว่ะ แม่ง ผมเลยได้แต่ก้มหน้างุดกินข้าว
“เพื่อนผมคร๊าบบ เพื่อนผม วู้ๆๆๆ” ไอ้พี่จิมพี่ซูม เคาะแก้ว เป่าปากกันเรียกเสียงฮาจากคนในร้าน
“มันเป็นเกย์ด้วยคร๊าบบบ ก๊ากกกก” ไอ้มิวก็ร่วมตะโกนอีกคน
“สัส พวกมึงเงียบปากไปเลยไป” ไอ้เซอร์ด่าผ่านไมค์ขำๆ ก่อนจะส่งกีตาร์ให้นักร้องเดินกลับมาที่โต๊ะ
“เป็นลูกค้าที่เสียงดีมากเลยนะครับ ฮะๆ ใครอยากได้เพลงอะไรรีเควสกันได้ครับ” แล้วเขาก็ร้องเพลงไปเรื่อยๆ ซึ่งไอ้เซอร์ก็รีเควสแต่เพลงแปลกๆ แต่มันก็ร้องได้ ไอ้เซอร์เลยอารมณ์เสียนั่งกินเหล้าเซ็งๆ สักพักก็มีนักร้องผู้หญิงอีกคนมาร้องแทน ไอ้หล่อเลยเดินมาโต๊ะผม
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ” เสียงนุ่มๆดังขึ้น ไม่รอคำตอบมันก็นั่งลงข้างไอ้เซอร์ ที่ส่งสายตาอาฆาตให้มัน แค่ผมชมมันว่าร้องเพลงเพราะแค่นี้ ง้องแง้งว่ะ
“ใครเชิญมึง ออกไปเลยไป”
“ก็ผมสนใจหนุ่มน้อยตรงนั้นนี่ครับ” มันส่งสายตาหวานเชื่อมมามองผม ผมเลยส่งสายตา งงๆประมาณว่า กูเหรอ ไรงี้
“เมียกูสัส อย่าลามปามไปไกลๆตีนไป”
“คบได้เลิกได้ครับ” ไอ้หล่อยักคิ้วกวนส้นตีนใส่ไอ้เซอร์ที่แทบจะถลาเข้าไปต่อยมัน
“มึงอย่ามาทำตัวสันดานเหิ้ยแถวนี้ ออกไปก่อนที่กูจะเรียกผู้จัดการร้าน”
“ไม่ต้องเรียกครับ ผมนี่แหละเจ้าของร้าน ฮะๆ” ไอ้หล่อเอาแก้วเปล่ามารินเหล้าเองก่อนจะกระดกรวดเดียวหมด
“ไม่มีปัญญาหาเองเลยต้องเอาของคนอื่นรึไง” ไอ่เซอร์เริ่มขึ้น ทั้งโต๊ะเงียบหมดรอดูท่าทีไอ้หล่อกับไอ้เซอร์
“เอ่อ ใจเย็นๆกินข้าวต่อเหอะยังไม่อิ่มเลยว่ะ” ผมเลยพูดขัดออกไปแต่ดันเป็นชนวนทำศึกกว่าเดิม
“กินเยอะๆครับ โต๊ะนี้ฟรีถือว่าผมเลี้ยงให้น้องน้อยนะครับ” มันส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจมาให้ผม
“ยังไม่เลิกฟุ้งซ่านอีกหรอวะ” ผมเดินไปหาไอ้เซอร์ที่ ยืนสาปแช่งกับลมกับฟ้า เตะทรายปลิวว่อน บ้าบอคอแตก
“มันหยาม หยามกันชัดๆ ไอ้สัสซี แม่งเอ้ยยยย” ซีก็คือเจ้าของร้านเมื่อกี๊ไง
‘ผมชื่อซีนะครับ ^^’
‘ ใครอยากรู้จังมึง ไอ้หน้าอ่อน ’ ไอ้เซอร์บ้าไม่เลิก
‘ แนะนำให้ว่าที่แฟนน่ะครับ ฮะๆ ’ ไอ้นี่ก็รีบไปไหนวะ
‘ สาส ต่อยกับกูเลยมา ’ ไอ้เซอร์ถลาจะเข้าไปต่อย ดีที่พวกพี่จิมดึงไว้
‘ พอเว้ยย กลับ ’ ผมเลยตะโกนแม่ง แล้วลากคอไอ้เซอร์กลับ
จนมันมานั่งเตะทราย บ้าบอนี่แหละ เหิ้ยจริงเลยว่ะ
“งั้นมึงบ้าต่อไป กูไปนอนละ”
หมับ ! มันจับแขนผมไว้ แล้วดึงผมเข้าไปกอดแน่น
“ห้ามไปชอบมันนะ ไม่สิ ห้ามชอบคนอื่นนะเห็ด” เฮ้อออออ ไอ้บ้าเอ้ย
“เดี๋ยวกลับกรุงเทพก็ไม่ได้เจอมันแล้ว อย่าไปซีเรียสมากเลยมันแค่พูดเล่นๆว่ะ โตๆกันแล้วมาคิดมากไรแค่นี้วะมึง” ผมก็โอบแขนรอบเอวมัน แหงนหน้าขึ้นมองคนตัวสูง ที่ก้มลงจ้องผมเช่นกัน สายตาคมคู่นั้นฉายความไม่แน่ใจ ลังเล … มันน่ารัก …. แวบหนึ่งในห้วงคิด บ้าแล้วเรา จะน่ารักได้ยังไงวะ ตัวอย่างกับควาย ฟุ้งแล้วกู
“หวงนะครับน้องเห็ด” คนตัวสูงก้มหน้าลงมาก่อนจะเชยคางผมขึ้นรับสัมผัสผ่านริมฝีปากที่แนบชิดกัน … จูบเบาๆ เนิบนาบ แต่หวานชะมัดในความรู้สึกผม .. ติดใจจูบมันแหงแซะเลยว่ะ แล้วแบบนี้จะขาดได้มั้ยว๊า ตายแน่กู
“อื้อ ..” ผมทุบไหล่มันบอกให้รู้ ว่ากูจะขาดอากาศตายคาอกมึงละ มันก็ผละออกเล็กน้อยๆ พอผมสูดหายใจเข้ามันก็จูบลงมาอีก ผมก็ยกแขนโอบคอมัน ยิ่งจูบยิ่งมัวเมา … ยิ่งเย้ายวน … แทบจะจมดิ่งลงไปในความหอมหวานราวกับลุ่มหลง ..
“กลัวทำมากกว่าจูบชะมัด” มันค่อยๆผละออกก่อนจะพูดออกมาอย่างหน้าไม่อาย ไอ้บ้าเอ้ย ไอ้เห็ดก็เขินสิครับ ยิ่งหลงๆมันอยู่ แต่อย่าให้มันรู้เชียว เดี๋ยวแม่งได้ใจ ฮ่าๆๆๆ เฮ้ยอะไรมันยุบยิบๆวะ ผมก้มลงไปมองขาตัวเอง เฮ้ย !
ไอ้สาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส !!
กูเหยียบรังมดแดงอยู่
“ฮะ เฮ้ยๆๆๆๆๆ” ผมตะโกนลั่น เตะรังหมดแดง ไปไกลๆ
“สัสสส มดมาจากไหนวะ อ๊ากกก” ไอ้เซอร์ก็มดไต่เต็มขา มันแบกผมขึ้นพาดบ่าวิ่งลงทะเล
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” สองเสียงผสานกัน ลอยคออยู่ในน้ำ แบบไม่แคร์โลก แม่งกัดกูซะเจ็บเลยมดเลวววว
“คันๆๆๆๆ คันว้อยยยย” ไอ้เซอร์ถอดเสื้อบ้าบอลุยน้ำลงไปไกล ผมจะบ่นเลยไม่ได้บ่น ฮ่าๆ มันแต่ขำมัน ไอ้บ้าเอ้ย แค่มด ตัวโตซะเปล่า ไม่ไหวเลยว่ะ
“พวกมึงทำเหิ้ยไรกันวะ” ไอ้ฟาวส์เดินมายืนริมหาด ถามผม เอือมๆ
“ฟาวส์ๆ มึงรีบหนีเร็ว” ผมมองเห็นกองทัพมดแดงกำลังขึ้นมาจากทราย ข้างรองเท้าไอ้ฟาวส์
“อะไรของมึงวะ หะ เห้ยยยย เหิ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย” แล้วกองทัพมดแดงมันก็ขึ้นไต่ขาไอ้ฟาวส์ มันวิ่งลงน้ำตามไอ้เซอร์ไป ไปไกลกว่าไอ้เซอร์อีก กูบอกมึงแล้วนะฟาวส์เอ้ยยยยย
“เห็ดๆๆๆ ยืมยืมยาสีฟันหน่อยสิ” ไอ้ซิมวิ่งมายืนอยู่ตรงฝูงมดแดง
“ซิมวิ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
“อะไร วิ่ง อะ เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย” มันกระโดดลงน้ำลงมา เออสรุป ทุกคนจะลงน้ำให้มันฮากันหมดรึไงวะ หลังจากปล่อยพวกแม่งล้างตัว พวกเราก็เดินหลบเลี่ยงฝูงมด กลับไปที่เต็นท์ ไอ้พี่ซูมพี่จิม ที่นั่งลีดกีตาร์กันอยู่ ก็ขำก๊าก พอกูเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง เฮ้อออ มดเหิ้ยไรมาอยู่ในทรายวะ !!
“ว่าแต่ … พี่ชายหายไปไหนอ่ะ” ผมหันไปถามฟาวส์ที่มันเงียบกริบ แล้วเดินหนี
“ฟาวส์ พี่ชายหายไปไหน”
“มันไปกับคนของมันแล้ว” ไอ้ฟาวส์ตอบมาเสียงเย็นชา
“คนของมัน คนของมันอะไร ก็มึงตามพี่ชายไปไม่ใช่หรอ” ผมเริ่มโวยวาย เดินไปหามันแล้วดึงแขนให้หันกลับมาเผชิญหน้ากัน ไอ้เซอร์รีบเดินมายืนข้างๆผม
“ใช่ ตามไป แล้วก็โดนมันไล่กลับมาไง เพราะมันเจอคนของมันแล้ว ชัดมั้ย” สีหน้าไอ้ฟาวส์เจ็บปวด .. เหมือนอยากจะร้องไห้ แต่ต้องกลั้นไว้ ไอ้คนกร่างๆแบบมันมีมุมนี้ด้วยหรอวะ
“แต่พี่ชายยังไม่กลับมา …. คนที่ว่านั้นเป็นใครมันทำอะไรพี่ชายหรือเปล่า”
“พี่มึงยินยอมไปกับมันเอง กูจะรู้มั้ยว่ามันจะทำอะไรรึเปล่า”
“ไม่โดนทำอะไรหรอก ไผ่เขาเป็นคนดีพอว่ะ” เสียงพี่ชายผมดังขึ้น เดินลงจากรถเก๋งมาพร้อมผู้ชายหน้าตาหล่อมาก ถึงมากที่สุด
“นั่นใครอ่ะพี่ชาย”
“ชื่อไผ่ครับน้องเห็ด” ผู้ชายคนนั้นยิ้มหล่อๆให้ผม ไอ้เซอร์นี่เริ่มไม่พอใจอีกละ
“เออๆ เอาเป็นว่าไปนอนกันเหอะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน”
“งั้นเราไปก่อนนะเฮซ อย่าคิดมากล่ะมีไรโทรหาไผ่นะ” คนชื่อไผ่ขยี้หัวพี่ชายผมแรงๆ ก่อนจะขับรถจากไป
“หึ ไม่ไปนอนกกกันซะเลยล่ะ” ฟาวส์แค่นเสียงออกมา
“กูไม่ได้นิสัยแบบมึงว่ะ” พี่ชายผมพูดเรียบๆก่อนจะเดินเข้าเต็นท์ไป แน่นอนว่าผมก็วิ่งด๊อกแด๊กตามไปชัวร์ๆ
“กลับบ้านกันเหอะว่ะ” พี่ชายพูดออกมาตอนกินอาหารเช้ากัน
“มาได้คืนเดียวเองเนี่ยนะ” พี่ซูมทำเสียงประหลาดใจ ผมก็งงๆ อะไรวะ ยังเล่นน้ำไม่เต็มอิ่มเลย แง่งง
“ไม่พอใจไรก็พูดตรงๆดิ” ไอ้ฟาวส์เริ่มขึ้นเสียง เอาแล้ว มวยคู่เอก เริ่มแล้วไง แล้วเห็ดแบบกูควรทำเช่นไร นอกจากเขยิบ ขยับ ออกไปไกลๆรัศมี
“ไม่มีไร แค่ไม่อยากอยู่ต่อ กูจะกลับ พวกมึงจะอยู่ก็ได้ เดี๋ยวกูกลับเอง” พี่ชายลุกขึ้น จะเดินกลับเต็นท์
“อยากไปหามันก็บอกตรงๆก็ได้ อย่ามาอ้างเหอะ”
“สัส มึงจะเอาไงกะกูอีกวะ” พี่ชายผมเดินเข้ามากระชากคือเสื้อไอ้ฟาวส์
“ทำไม ไม่พอใจรึไง หรือว่าแทงใจดำ”
“มึงทำลายชีวิตกูแค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรอ หึ หรือต้องให้กูตายต่อหน้ามึง มึงถึงจะพอใจ” พี่ชายผมผลักไอ้ฟาวส์แรงๆ สายตาฟาวส์มีแต่คำว่าเสียใจ ซึ่งไม่ต่างอะไร … กับสายตาพี่ชายเช่นกัน
Ver. Haze
“มึงทำลายชีวิตกูแค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรอ หึ หรือต้องให้กูตายต่อหน้ามึง มึงถึงจะพอใจ” คำพูดที่ผมอยากบอกมันมานาน
“เฮซ….”
“ทำไม มีอะไร ตอนนี้มึงจะพูดเหิ้ยไรอีก มึงจำไม่ได้รึไง ทำเองกับมือแท้ๆ ทำเหมือนกูเป็นสิ่งของ หึ ยกให้คนอื่นเค้าเอง เสือกอยากจะได้คืนเอาตัวสั่นตอนนี้รึไง”
“มึงเคยฟังกูพูดสักอย่างมั้ยล่ะ กูตามไปจะเคลียกับมึง มึงก็ไม่คุยกับกู แล้วไหนจะ….”
“มึงทำไว้งามหน้าขนาดนั้น คิดว่ากูจะยอมคุยกับมึงมั้ย ขนาดควายมันยังรู้เลยเรื่องแค่นี้ ไม่สิ ตอนนั้นกูโง่กว่าควายอีก”
“ไปใหญ่ละ ถ้ามึงฟังกู มึงถามกูสิ เรื่องมันก็จบไปนานแล้วไง”
“กูผิดงั้นหรอเรื่องนี้ ? กูผิดใช่มั้ย ที่ไม่ฟังมึง ที่ไม่ยอมคุยกับมึง เรื่องนี้กูผิดสินะ”
“ไม่ใช่ แต่….”
“มึงเคยโทษตัวเองมั่งมั้ย ว่าที่กูเป็นอย่างนี้เพราะใคร แล้วตอนมึงทำทำไมไม่ถามกูบ้าง ว่ากูต้องการมั้ยล่ะ ไปนอนในทะเลให้ปลาการ์ตูนมันตอดมึงจนพรุนเหอะ กูไม่อยากเห็นหน้ามึงว่ะ” ผมเดินหนีมันออกมา แต่มันกระชากแขนผม แล้วลากลงทะเล ผ่านไอ้พวกเพื่อนๆน้องๆที่ไปยืนหลบมุมๆ ไม่กล้าเข้ามายุ่ง
“สัส ปล่อยกูมึงจะทำเหิ้ยไรอีก ไอ้เหิ้ยยยยย” มันลากผมลุยน้ำลงไปเรื่อยๆ แล้วเหวี่ยงแขนผม แน่นอนว่ามันแรงควายจนผมล้มกระแทกลงไปเปียกทั้งตัว
“ลงน้ำซะ มึงจะได้เย็นลง”
“เรื่องนี้คือกูใจร้อนใช่มั้ย ? ทั้งๆที่กูเสียหาย ทั้งๆที่กูโดนมึงเอาไปใช้เป็นของเดิมพัน”
“กูไม่ได้อยากให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมึงเข้าใจมั้ย” มันตะโกนใส่ผมดังลั่น
“แต่มันเกิดไปแล้วไง เพราะมึงไง มึงทำของมึงเอง” เอาสิ ผมก็ตะโกนกลับ ให้มันตายไปข้างแหละวันนี้
“กูไปรอมึงหน้าบ้านอยู่เป็นเดือนๆ เพื่อจะคุยกับมึง มึงก็ไม่ยอมคุยกับกู เห็นกูก็วิ่งหนี แล้วมึงจะเข้าใจในสิ่งที่กูจะทำมั้ยล่ะ”
“ไม่เข้าใจ ไม่อยากเข้าใจ กูรู้แต่ว่ามึงเหยียบย่ำความรู้สึกของกู และกูทนไม่ได้ มึงได้ยินชัดยัง” ผมลุกขึ้นยืน สู้หน้ามัน
“ทำไม .. ทำไมไม่ฟังกูบ้าง .. ทำไมไม่เชื่อใจกูบ้าง ทั้งๆที่กูรักมึงขนาดนี้” คำพูดในโทนเสียงที่อ่อนลง เสียงที่เจือด้วยความเจ็บช้ำ … หวั่นไหว .. อีกแล้ว ..
“มึงรักแต่ตัวเองเท่านั้นแหละ ปล่อยกูไปเหอะ มันจบมาสองปีแล้ว อย่ามาทำให้มันเริ่มใหม่เลย กูไม่อยากเจออะไรแบบนี้อีก” ทั้งๆที่อยากบอก … ว่ารัก ยังรัก และ ยังจะรัก ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้กัน … เหตุผลที่ยังไม่อยากรู้ … มันเจ็บเกินไป มันเป็นแค่ข้ออ้าง หรือ เรื่องจริง มันหมดศรัทธาไปแล้ว ..
“เฮซ แต่กูขาดมึงไม่ได้” มันรวบตัวผมเข้าไปกอดแน่น กดหัวผมลงกับไหล่ แปลก…ที่ผมยอมยืนเฉยๆ น้ำตา … ที่ยังคงไหลให้กับเรื่องเดิมๆ ยังคงเอ่อล้นเหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนไป และเขา … ก็ร้องไห้เช่นกัน …
คนสองคนที่รักกัน ยืนร้องไห้ให้กับเรื่องเดียวกัน …
หนึ่งคน .. เป็นฝ่ายทำร้าย
แต่… รักคงมั่น
หนึ่งคน … ถูกทำร้าย
แต่ … รักมั่นคง
คำว่าเหตุผล …
ที่คนหนึ่งอยากอธิบาย
แต่อีกคน ….
กลัวการจะรับฟัง …
หนึ่งคน … เฝ้ารอ
หนึ่งคน … หลีกหนี
เพียงเพราะ …
เรื่องในอดีต …
ที่จบลงพร้อมน้ำตา
ตัวแปร …
คือสิ่งใดกัน …
-
:z13:
น้องเห็ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :z3: :z3: :z3:
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
-
อ้าวววววววว..เปตรน้องเห็ดกู!!!!!!!!!!!!!
ไอ้ฟาวบ้า ไอ้เหี้ยหลอดอีกก.. พี่เซอร์กระทืบหน้ามันเลย บังอาจนะพวกห่า :serius2:
-
ใครโดนเนี้ย
-
หวังไว้ในใจว่าไม่ใช่ เซอร์กะเห็ดโดนก็พอ :z3: :z3:
-
ใครโดนแทงอ้ะ?
น้องเห็ดซ่าไม่ดูเลยว่าสังขารน่ะไหวไหม
-
แว้กกกกกกกกกกกกกกก
ไม่นะ น้องเห็ดของพี่ ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:z3:
-
น้องเห็ดงานเข้าาาาาาาาา
-
ค้างอย่างแรงส์
-
พึ่งตามเข้ามาอ่าน
น้องเห็ดน่ารักได้อีก แรงๆแบบนี้ ชอบบบ
แต่ว่า ทำไมมาแทงน้องเห็ดดดด เด๋วตบๆๆๆฟ่ำให้หมดเลย :beat: :angry2:
พี่เหี้ย..เอ้ยย พี่เซอร์ ช่วยน้องเห็ดด้วยยย
-
น้องเห้็ดนี่ ฮาเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ
-
อ้าวไอ้เหี้ยแทงน้องเห็ดทำไม่
-
:5779: :5779: :5779: ยิงทิ้งเลย แทงน้องเห็ดเค้าไมอ่ะ
-
อ้าวว จากนิยายหื่นๆ กลายเปนนิยายโหดๆไปซะงั้น o22
-
น้องเห็ดแกจะเข้าไปทำม๊ายยยยยยยยย!!
จะเป็นไรมากไมเนี้ย O.o
-
:haun4:
-
o22
อีโมเดียวเลยละกัน =[]=
-
อะไรเนี่ย???
เห็ดโดนแทงหรอ?? ยังไงไม่เข้าใจ
ทำไมเห็ดต้องไปร่วมด้วยอ่ะ?? เป็นห่วงพี่ หรือว่าเห็ดอยู่กลุ่มนี้ด้วยหรือยังไง ไม่ค่อยเข้าใจอ่ะ
แต่พี่เซอร์แอบหวงเมียนะนั่นหนะ :m12: :m12: :m12:
-
กำลังมันส์เลยยยยยยยยยย รีบมาต่อเร็วๆนะคร้าบบบบบบ
-
แทงจริงหรอ :a5:
-
ว้าวว เรื่องนี้สนุกดีว่ะ ดูลุยๆ ดี
-
อ้าวไอ้หลอดตายแน่ แทงเมียเซอร์ได้ไง 555
-
ค้างงงงงงงง :o12:
รีบมาต่อให้หน่อยนะ
จะรออออ
:call:
-
น้องเห็ดดดดดดดดดดดดดด
-
น้องเห็ดโดนแทง พระเจ้าช่วย
ว่าแต่น้องเห็ดจะเข้าไปทำไม เฮ้อ
ชอบน้องเห็ด น้องเห็ดน่ารักมากมาย คุคุ
-
ฉบับรีไรท์แล้ว ตามที่จะลงในหนังสือทั้งหมด
ตอนที่ 5
หลังจากพี่ชายกับไอ้ฟาวส์ลงไปเคลียกันในทะเล ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปอยู่คนละมุม เงียบทั้งคู่ เห็ดแบบกูเลยได้แต่นั่งจ๋อย พวกคนอื่นๆก็พากันหนีไปเดินเที่ยวกันหมด แม้แต่ไอ้เซอร์ ก็ทิ้งผมเฝ้าสองคนนี้อีกคน นิสัยว่ะ อะไรว๊าแม่งๆ แง่งงง
“โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” กูจะตะโกนให้แม่งลั่นโลกเลยสาสสสส
“เฮ้ยเป็นเหิ้ยไรวะ ร้องเหมือนหมาถูกเชือด” ปากมันน่ากระทืบหนัก สัสฟาวส์เอ้ย
“ด่าน้องกูหาเหิ้ยไรวะ มึงเป็นใครมีสิทธิ์ไร” พี่ชายกูขึ้นอีกคน ชี้หน้าไอ้ฟาวส์จากอีกมุม เอาเข้าไป กูควรทำเช่นไร
“จบโว้ย จะเงียบไปไหนสองคนนี้นี่ กูทนไม่ไหวเพราะเสด็จพี่และเสด็จฟาวส์แหละคร๊าบบบ ไปเที่ยว อยากไปเที่ยว”
“แล้วไม่ไปแต่แรก มาบ่นทำห่าไร”
“เพราะกูกลัวมึงทำไรพี่กูไง สาส”
“มึงเห็นกูเป็นคนแบบนั้น”
“หรือมึงไม่คิด”
“กูคิด”
“อ้าว สัสกูเสียหายนะ พวกมึงคุยเหิ้ยไรกันเนี่ย” พี่เฮซโวยวายมั่ง เถียงกันก็ดีกว่าเงียบแหละวะ
“พอๆ ไปเที่ยวกันป่ะ ” แล้วผมก็เดินไปลากแขนพี่ชายกับไอ้ฟาวส์ ลากไป ลากไปเรื่อยๆ เดินเลียบชายหาด แต่เนื่องจากบ้านที่พวกเราพักมันอยู่บริเวณส่วนตั้วส่วนตัว พวกไอ้เซอร์ก็เอารถไป พวกเราเลยต้องเดินไกลชิบหาย
“เห็ด มึงลากกูมาลำบากกับมึงทำไมเนี่ย” ไอ้ฟาวส์บ่น เพราะเราเดินมาไกลเหิ้ยๆแล้ว มันไม่มีทีท่าจะเจอสิ่งที่เรียกว่าชุมชนคนอยู่เลย มันมีแต่ทางรถวิ่ง และหาดทราย แม่งเดอะเบสชิบหาย
“ก็กูไม่รู้นี่หว่า เมื่อวานตอนนั่งรถมันแป๊ปเดียวเองอ่ะ”
“ห่า ก็กูขับรถไวมากไง มันต่างกับเดินนะสาสสส” ไอ้ฟาวส์ยังคงโวยวายต่อไป พี่ชายกูก็เดินเงียบๆ
“โอ๊ย !” พี่ชายกูสะดุดอะไรไม่ทราบ ล้มลงไปหน้าทิ่มทราย แน่นอนไอ้ฟาวส์นี่เหมือนพี่กูโดนระเบิด วิ่งเข้าไปประคองดุจพี่กูใกล้ตายเต็มที(ดูมันแช่งพี่มัน)
“เฮ้ยเฮซ เป็นไรเปล่า” ตามสเต็ปหนังไทยสเต็ปแรก พี่กูก็สลัดมือไอ้ฟาวส์ออก แล้วลุกขึ้นเอง
“โอ๊ยยย” สเต็ปที่สองของหนังไทย พี่กูล้มลงแล้วไอ้ฟาวส์รับไว้
“มาขี่หลังกูเหอะ มึงนี่ก็เหลือเกินมีแต่ทรายยังเสือกสะดุดอะไรอีกนะ” ไอ้ฟาวส์ย่อตัวลง แต่พี่ชายผมก็ยังทำเก่งไม่ยอมขี่หลัง
“จะขี่ดีๆหรือให้กูอุ้ม ขึ้นมาอย่าให้พูดหลายรอบ” พี่ชายฮึดฮัดอยู่เล็กน้อย แล้วก็ยอมขี่หลังมัน เอาเข้าไป หนังไทยชิบหายเลยว่ะ
“ไปเดินต่อไอ้เห็ด เดี๋ยวก็ถึงวะ” ไอ้ฟาวส์กับพี่ชายก็ตัวไม่ได้แตกต่างกันทำไมมันแบกเหมือนพี่กูตัวเบาๆ ออกจะหน้าตาเบิกบานยิ้มแป้นเป็นจานยูบีซี เฮ้ย เค้าเปลี่ยนเป็นทรูวิชั่นส์แล้ว (มุกมัน ?)
“โอ๊ยยย กูเหนื่อยยยย” ไอ้เห็ดเดินไปบ่นไปเรื่อยๆ มันจะไกลอะไรนักหนาวะ สาสสสส
“อย่าบนๆ เดินไป” ไอ้ฟาวส์ยังอุตส่ายื่นมือมาผลักหัวกูอีกนะ แต่พี่ชายกูก็เหลือเกิน หลับคาหลังไอ้ฟาวส์ซะงั้น
ปริ๊นๆ !
เสียงแตรรถดังขึ้น พวกเราหันไปเจอรถคุ้นตาขับมาจอดเทียบ แล้วก็ไอ้เซอร์วิ่งกระหืดกระหอบลงมา
“ไง…เซอ…” ผมกำลังจะทัก แต่มันกระชากตัวผมไปกอดแน่น
“กูนึกว่ามึงเป็นอะไรไปแล้วซะอีก”
“กูก็ยังอยู่นี่ไง ไม่ได้เป็นไรนี่ อะไรของมึงวะ”
“กูขับกลับไปไม่เจอมึง นึกว่ามึงโดนใครเอาไป” มันลูบหัวผมซุกหน้าลงกับไหล่ มันน่ารัก …
“มึงก็น๊า ไอ้ฟาวส์ก็อยู่พี่ชายก็อยู่ ไม่มีใครทำไรกูได้หรอกน่า” ผมกอดเอวมันหลวมๆ
“กูลืมไป มัวแต่ห่วงมึง”
“อะแฮ่มๆ เลิกหวานได้ยังกูอิจฉา” ไอ้ฟาวส์สอดปากขึ้นแทรก
“อิจฉาด้วยหรอ ของมึงหลับคาหลังเลยน่าอิจฉากว่าเยอะ ฮ่าๆ ไปๆขึ้นรถพวกนั้นมันนั่งกินข้าวรอแล้ว” แล้วพวกเราก็ขึ้นรถ ผมนั่งข้างไอ้เซอร์ ไอ้ฟาวส์นั่งหลังมีพี่ชายผมยังคงหลับสนิทเอนหัวพิงไหล่มัน บทจะง่ายก็ง่ายเลยว่ะพี่กู แบบนี้มันได้ใจหมดแล้ว
ไอ้เซอร์ขับรถมาจอดหน้าร้านอาหารร้านหนึ่งบรรยากาศริมทะเล น่านั่งมาก ไอ้เห็ดก็ลัลล๊าดีด๊า ลมเย็นโคตรอ่ะ พวกเราเดินเข้าร้าน พี่ชายผมก็สะลึมสะลือเดินเข้ามาในร้านไม่ได้รู้เลยว่าจูงมือกับไอ้ฟาวส์อยู่
“อ้าวน้องน้อยนี่นา มาทานร้านนี้เหมือนกันหรอครับ” เสียงคุ้นๆ เฮ้ย ไอ้ซีเจ้าของร้านนั้นนี่หว่า
“สัสมึงมาทำเหิ้ยไรที่นี่เนี่ย” ไอ้เซอร์ดึงตัวผมไปอยู่หลังมัน ชี้หน้าไอ้ซีหาเรื่องสุดๆ
“แหม ก็ร้านนี้เป็นกิจการของผมอีกร้านนี่ครับ ไม่รู้ว่าน้องน้อยจะชอบร้านที่ผมแต่งขนาดมากินร้านนี้ด้วย”
“ถ้ากูรู้ว่าร้านมึงกูจะไม่แม้แต่เหยียบเข้ามาเลยสัส” สองสายตาปะทะกัน
“เลิกบ้าแล้วบอกกูนะ หิวข้าวว่ะ” กูเดินตามไอ้ฟาวส์กับพี่ชายเข้าไปนั่งโต๊ะที่พวกพี่ๆเพื่อนๆนั่งกินกันอยู่
Ver. Zer
“มึงไปไกลๆเลยอย่ามายุ่งกับเมียกู” แม่งเอ้ย ไอ้หล่อนี่หน้ากระทืบชะมัด
“ไม่ได้หรอกครับของแบบนี้ใครดีใครได้” มันยังส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจ ที่กวนตีนกูสิ้นดี
“สัส ชอบแย่งของๆคนอื่นนักไง”
“เขาว่ากันว่า ชอบคนโสดศัตรูเป็นร้อย แต่ชอบคนมีเจ้าของศัตรูแค่คนเดียวนี่ครับ ฮะๆ”
“สาสเอ้ย ตายซะเหอะมึง” กูกระชากคอเสื้อมันมาวาดแขนจะต่อยหน้ามัน แต่มีบุคคลที่สามมาดึงแขนกูไว้
“เฮ้ยไรวะ”
“พอเหอะน้อง เดี๋ยวพี่เคลียเอง” ไอ้หมอนี่คุ้นๆว่ามากับเฮซคืนนั้นนี่หว่า
“ไผ่มึงมาทำไม” ไอ้หล่อหลุดมาดเลยคับ พอเจอไอ้นี่
“คิดถึงมึงเลยมา ไม่ต้องไปย่งไปแย่งของๆคนอื่นหรอก เดี๋ยวกูสอยมึงเอง หึหึ” ไอ้ไผ่หน้าหล่อ แต่สันดานน่าจะเลว ลากไอ้หล่อเดินออกไปจากร้าน กูเชีร์ยไอ้ไผ่เต็มที่ อย่าให้มันมายุ่งกับเมียกูแล้วกัน !
ฆ่าได้หยามไม่ได้
เมียข้าใครอย่าแตะ !
ใครแย่งเห็ดกูไป กูจะตามไปปาดคอมัน หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ
Ver: Haze
ตอนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่นี่ เลยยกพวกกันไปนั่งดื่มกันชิวๆที่บาร์ริมหาดพวกเรามานั่งเรียงกันตรงบาร์เหล้า แต่ก็มีไอ้ฟาวส์มานั่งขัดอารมณ์ข้างๆ จะใครก็ตามที่ใกล้ผมมันแยกเขี้ยวใส่หมด หมาบ้าไปละมัน
“มึงเลิกบ้าได้ยัง”
“อะไร กูทำไร” มันทำหน้าเหลอหลาไม่รู้ตัว ถุ้ย
“ทำตัวเหมือนหมาหวงกูนี่ไง”
“แหงดิ หวงมากด้วย” มันยอมรับหน้าด้านๆมาก ไอ้บ้านี่ควรทำยังไงกับมันดีวะ
“ไปเต้นกันเหอะ เพลงกำลังมันส์” ไอ้เซอร์ดึงเห็ดออกไปแดนซ์ คึกกันจริงๆไอ้คู่นี้ ตอนแรกกัดกันจะเป็นจะตาย ไอ้เซอร์นี่ก็นุ่มขึ้นจริงๆ
“พี่ครับ เปปซี่แก้ว” เสียงผู้ชายที่คุ้นหูดังขึ้นข้างผม ก่อนจะนั่งลงแทนที่ไอ้เซอร์กับเห็ด
“อ้าวไอไผ่”
“ไงเฮซ มาบาร์นี้เหมือนกันหรอเรา”
“ก็ …”
“ไม่มาแล้วจะเห็นได้ไง ถามโง่ๆ” เสียงหมาบ้าแดกแฟ้บสอดปากขึ้นมา
“ฟาวส์หุบปากไปมึงปากไม่สร้างสรรค์เลยว่ะ”
“ทีกับมันพูดซะเพราะ กับกูนี่หยาบกระด้าง”
“เฮซเข้าเลือกปฏิบัติไงฟาวส์ ว่าคนไหนควรดีด้วย คนไหนควรเลวด้วย” พี่ไผ่พูดนิ่มๆ แต่เจ็บแทนไอ้ฟาวส์แปลกๆ
“สัส หาเรื่องกูหรอไอ้ไผ่”
“แค่พูดตรงๆ ไม่ได้เอ่ยชื่อใคร อยากรับก็รับไปครับ มาเฮซพี่เลี้ยงเหล้า”
“เอ่อ …”
“โอ้ยไอ้สัส อย่าอยู่แล้วไอ้เหิ้ย !” ไอ้ฟาวส์ถลาเข้าไปชกหน้าพี่ไผ่จนกองไปกับพื้น แต่พี่ไผ่ก็ไม่ทิ้งลายดีดตัวเหวี่ยงขาเตะไอ้ฟาวส์กระเด็น สองคนเริ่มวางมวย โดยมีผมอยู่ตรงกลางคอยห้าม
“เฮ้ย อะไรกันวะ” การ์ดประจำบาร์ตัวยักษ์มาแยกพวกมันออกจากกัน แต่ละคนก็แรงพอกัน พยายามจะถลาไปหาอีกฝ่าย
“สัสปล่อยกูโว้ยยยยยยยย” ไอ้ฟาวส์พยายามจะไปหาพี่ไผ่ให้ได้ แต่การ์ดลากมันออกไปประตูขวา ส่วนพี่ไผ่ก็โดนลากไปประตูซ้าย ผมควรตามใครไปดี ตอนนี้ทุกคนมองมาที่เราเพลงได้ถูกปิดลงชั่วคราว เมื่อมันสองคนโดนแยกไปแน่นอนว่าตรงกลางคือผมที่ถูกจ้องมอง
“ไผ่ !” เสียงคนๆหนึ่งตะโกนขึ้น นั่นมันไอ้หล่อที่มาจีบน้องเห็ดนี่หว่า มันวิ่งตามไอ้ไผ่จะเป็นจะตาย แล้วผมล่ะสมควรที่จะตามไอ้ฟาวส์ไปมั้ย
“โอ๊ย” เสียงไอ้ฟาวส์ดังขึ้นมา ผมรีบวิ่งตามไปแบบไม่คิดชีวิต ….. ขามันพาไปเอง เห็นการ์ดโยนมันออกหลังร้าน ด่าสองสามคำแล้วคาดโทษมันว่าอย่าโผล่มาอีก
“โธ่เว่ยไอ้สัส” มันสบถออกมา ก่อนจะมองผม
“ตามมาทำไม ไปหาไอ้ไผ่ดิ”
“เอองั้นกูไปก็ได้” น้อยใจเว่ยไม่น่าตามแม่งมาเลยไง ไอ้ห่า คนอุตส่าห์เป็นห่วง
“ใช่ดิกูมันไม่สำคัญ กูมันไม่สุภาพ กูมันเลว กูมันเหิ้ย กูมันเชี่ย กูมันสันดานหมา”
“รู้ตัวแล้วหรอ” ผมบอกกับมันเสียงเย็นชา
“นานละ ห่า แต่คนเลวๆหมาๆแบบกูมันก็รักมึงคนเดียว !”
“อะ… ไอ้บ้า .. พูดอะไร” หน้าผมเริ่มร้อนแปลกๆ
“พูดความจริงจากใจ” มันเดินเข้ามาดึงแขนผม
“อะไรปล่อยกูเลย”
“มึงเขินกูหรอ” มันก้มหน้าลงมาหน้าผากชนกับผม ผมได้แต่หลบตา แหมกูไม่เขินมั้งสาส
“เปล่า.. ปล่อยกูเลย กูจะไปแดกเหล้าต่อ”
“ไม่ปล่อย”
“อะไร.. อุ้บส์” มันจูบผม จูบรุนแรงมากมันจะกินปากผมแล้วเหอะแบบนี้ แต่ต้องยอมรับ … มันจูบเก่งมาก ผมเอามือทุบๆมัน กูหายใจไม่ออกครับ
“สัส มึงทำกูจะตาย” มันบ่นก่อนจะก้มหน้าลงซบไหล่ผม
“อะไรกูทำอะไร”
“มึงคว้าหัวใจกูไปอีกรอบแล้ว …”
-
ทำไมต้องแทงเห็ดด้วยยอ่า
ต้องมีเหตุผลอะไรแน่ๆเลย
ไรเตอร์คืนนี้มาอัพอีกรอบมั๊ย?? :call: :call: :call:
-
บังอาจทำน้องเห็ด ตบแม่ม - -
-
ฉบับรีไรท์แล้วตามที่จะลงในหนังสือทั้งหมด
ตอนที่ 6
หลังจากกลับจากทะเล เหมือนพี่ชายกับไอ้ฟาวส์ความสัมพันธ์เริ่มดีขึ้น แม้จะมีกัดจิก ตบตีต่อยเตะ กันบ้างเล็กน้อย แต่เหมือนทั้งคู่มันจะมีความสุขกันมาก ไอ้ฟาวส์ก็มารับพี่ชายที่โรงเรียนทุกวัน ทั้งๆที่โรงเรียนก็ไกลกัน แล้วแทนที่จะรับไอ้เห็ดกลับไปด้วย ขับไสไล่ส่งให้กลับกับไอ้เซอร์ที่ยังคงเป็นเวสป้าคันเดิม มันไม่ยอมคืนว่ะ ! ด้วยเหตุผลที่ว่า
‘เดี๋ยวมึงขับหนีกูไปหากิ๊ก’
คิดได้ไงวะสัส ! แต่ก็ดี บางทีก็แอบหลับคาหลังมันนั่นแหละ แต่ต้องรีบตื่นก่อนถึงบ้านไม่งั้นจะเจอมันทำอะไรแปลกๆอีก แม่งชอบเอาเปรียบ ลุกไม่ได้ทุกทีเพราะมันนั่นแหละวะ
วันว่างเอื่อยๆไร้ปัญหาก็ผ่านไปเรื่อยๆ และมันก็ถึงวันสอบกลางภาค ! พวกพี่ชายฟิตอ่านหนังสือกันเอาเป็นเอาตาย ถึงแม้พวกพี่ๆจะชอบมีเรื่องแต่เสือกเรียนสายวิทย์ซะงั้น จากเด็กแว๊นกวนประสาท สวมมาดเด็กเนิร์ดแว่นอันเท่าบ้าน นั่งอ่านหนังสือกันชิงแชมป์โลก พี่ชายผมปล่อยหัวฟูๆ ฝังตัวหลังกองหนังสือ ไอ้พี่จิมพี่ซูม หมดมาดเด็กเสเพลเปลี่ยนร่างราวกับโนบิตะ แม้แต่ไอ้เซอร์ ! ที่มักจะทำตัวหล่อล่อเด็กมาเป็นแฟนคลับ ก็ยังสวมแว่นนั่งอ่านหนังสือบนโต๊ะกินข้าวกลางโรงอาหารกับผม แต่ความหล่อของพวกพี่ๆทุกคนมันก็ยังไม่ลดลงไป กลับกลายเป็นขวัญใจ้เด็กเรียนกันซะงั้นด้วย ส่วนผมก็อยู่ห้องศิลป์ภาษาไม่ต้องเครียดอะไรมาก เรียนเท่าที่ได้ ตายก็ซ่อม ดังนั้นห้องศิลป์เลยจะลัลล๊ากันมากกว่าสายอื่น พวกที่ไม่ได้โอกาสหล่อก็จะพยายามหล่อกันงานนี้แหละ เพราะตัดคู่แข่งจากสายวิทย์ไปมากทีเดียว เช่นผม ก๊ากกกก ไอ้เห็ดทุกวันนี้แต่งตัวหล่อกว่าเดิม ทำหัวตั้งๆ โชว์หน้าขาวๆเรียกเรทติ้ง แน่นอนว่ารุ่นน้องรุ่นพี่หลงเห็ดกันชัวร์ๆ ก๊ากกกกกกกกกกกก
“ไอ้เห็ดมึงจะลัลล๊าไปหน่อยมั้ยช่วงนี้” ไอ้เซอร์มันพูดขึ้นมาหลังจากเงยหน้าจากกองหนังสือมาคุยกับผมที่ขยิบตาให้รุ่นพี่รุ่นน้องอยู่
“อะไร อ่านหนังสือไปเลยไป เดี๋ยวตกนะมึง”
ผั้ว ! มันเอาหนังสือฟาดหัวผม
“แสสส เป็นเหิ้ยไรวะ”
“มึงนั่นแหละ เป็นห่าอะไร อ่านหนังสือมั้ง อย่าตกให้กูเห็น”
“ทำไม กูตกแล้วใครจะตายพี่ชายกูยังไม่เดือดร้อน” พี่เฮซเงยหน้าส่งสายตาคาดโทษมาให้ก่อนจะก้มหน้างึมงำกับชีวะต่อไป
“กูไม่อยากมีเมียโง่”
“ใครเมียมึง”
“หรือต้องให้กูแสดงให้เห็นอีกว่าใครเมียกู” มันทำท่าจะลุกขึ้น แน่นอนไอ้เห็ดรีบดึงมันนั่ง เดี๋ยวมันทำอะไรแปลกๆอ้ะ
“เออๆ กูไม่ตกหรอกน่า ของดี”
“อะไร”
“กูบนไว้แล้ว ก๊ากกกกกก”
ผั้ว !
“พ่องมึงตายหราแสสส ฟาดหัวกูอยู่ได้ไอคิวกูหล่นหายทำไง”
“ถุ้ย ! กล้าพูดนะสัส ทุกวันนี้มึงก็มีแต่ขี้เลื้อยอยู่แล้ว ไอคิวมันคงหล่นไปหมดตั้งแต่มึงเกิดแล้วไง”
“มึงด่ากูโง่แต่เกิดหรอสาสส มึงก็เห็นเวลาพวกมึงแดกเหล้ากันกูก็หลบมุมอ่านหนังสืออยู่ดี”
“กูรู้ว่ามึงแอบอ่านการ์ตูนเหอะแสส เฟคดูดีชิบหาย” อ้าวห่ารู้ทันได้ไงวะ
“กูฉลาดไงเลยรู้”
“มึงรู้ได้ไงกูคิดอะไร”
“หน้าโง่ๆของมึงแสดงออก”
“โวะ อิสัส !”
“ด่าเป็นตุ๊ดเชียวมึง”
“กูหล่อและรวยมาก”
“กูว่ามึงสวยและยั่วมาก”
“อะไรนะ !” ไอ้นี่แม่งหื่นกลางโรงอาหาร
“ยั่วตีนกูนี่ไง หุบปากแล้วเอาหนังสือมาอ่านซะ” มันตะคอกใส่หูผมดังลั่น
“ตะโกนหาไรเนี่ย กูไม่ได้เอาหนังสือมา ใสเจีย เสียใจ ก๊ากก”
“หัวเราะทีหลังดังกว่าว่ะ เพราะกูถือของมึงติดมือมาด้วย” มันโยนวิชาภาษาไทย ม.5 ของผมขึ้นมา แอ๊ มันเอามาจากไหนวะ
“กูเอามาจากห้องนอนมึงเมื่อเช้าตอนมึงอาบน้ำไง”
“รู้ความคิดกูอีกแล้วว่ะ”
“สีหน้ามึงแสดงออกทุกอย่างแหละ ฮ่าๆ” มันขยี้หัวผมก่อนจะก้มหน้าอ่านชีวะที่ทั้งหน้ามีแต่ปลวก โปรโตซัวเหิ้ยไรนั่นต่อไป ผมเลยต้องมานั่งอ่านภาษาไทยสั่วๆของตัวเองมั่ง แหมเรียนมาตั้งแต่ อนุบาลยัง ม.5 ยัง งง ชิบหาย คำซ้อน คำซ้ำอะไรวะเนี่ย เปลี่ยนหน้าเว่ยเปลี่ยนหน้า อันนี้แหละคำสรรพนาม บุรุษที่หนึ่ง ฉัน เรา คำที่ใช้แทนตัวเอง งั้นคำว่า ‘กู’ จะได้ปะวะ แล้วบุรุษที่สองก็ ‘มึง’ แล้วกูกับมึงมาเกี่ยวอะไรกับบุรุษทั้งหลายเนี่ย หรือว่าคำหยาบมันต้องสำหรับผู้ชายเลยเป็น กูกับมึง งั้นบุรุษที่สาม ก็คนอื่น อ้อ ‘ไอ้เหิ้ย’ กูเกทละ (แน่ใจหรอน้องเห็ด)
“มึงเป็นไรอีกเห็ด บรรลุภาษาไทยแล้วไง”
“ฉลาดมาก กูบรรลุแล้วไง ก๊ากกกกก วะฮะฮ่า”
“ไหนว่ามาดิ๊ มึงรู้อะไร” ไอ้เซอร์เท้าคางมองผมยิ้มๆ สงสัยต้องรีบอวดวิชา
“กูรู้ที่มาของสรรพนามเว่ย”
“ว่าไป”
“เก๊าะ สรรพนามบุรุษที่ 1 จริงๆมันคือ ‘กู’ บุรุษที่สอง คือ ‘มึง’ และบุรุษที่ 3 คือ ‘เหิ้ยตัวนั้น’ แต่ตอนนี้มันดูเป็นคำหยาบใช่ปะ มีแต่ผู้ชายใช้คำหยาบซะส่วนใหญ่เลยให้เรียกว่าบุรุษ เพื่อเป็นการยกย่องภาษาพ่อขุนรามคำแหง ที่ตอนนั้นผู้ชายมีสิทธิเสรีมากกว่าผู้หญิง” ไอ้เซอร์ทำหน้าอึ้งๆ พี่ชายเงยหน้าขึ้นมาทำหน้าแขยงๆใส่ผม แล้วก้มหน้าอ่านต่อ
“กูเก่งใช่ปะ ที่หาที่มาเจอ หึหึ ไม่ต้องชมกูเก่ง กูจะเป็นสุดยอดอัฉริยะอันดับหนึ่งของโลก”
ผั้ว !!!
“สาสฟาดกูทำไมเนี่ย กูอุตส่าห์โชว์ความเมพ”
“เมพพ่องมึงเซ่ โง่แดกยังโชว์เกรียนอีก มึงเรียนมาเคยได้เหิ้ยไรกลับไปมั่งมั้ยวะ อ่านไปเลยแสสไม่ต้องวิเคราะห์ เพราะมึงจะควายกว่าเดิม”
“คำก็โง่ สองคำก็โง่ ใช่เซ่กูมันโง่ กูมันไม่มีอะไรดี” ผมเริ่มดราม่า น้อยใจเว่ย กูมันมีอะไรดีมั่งวะ
“มึงเป็นเหิ้ยอะไรเนี่ย” มันทำหน้า งงๆ แกมรำคาญ
“กูมันไม่ดี ไปหาคนฉลาดที่อื่นเหอะ” ผมน้ำตาคลอ น้อยใจเว่ย คว้าหนังสือภาษาไทยวิ่งหนีออกมา
“เฮ้ยเห็ด” เสียงไอ้เซอร์ดังตามมา อย่าวิ่งตามกูสิวะ กูกำลังงอแงนะเว่ย ผมวิ่งสุดตีน แต่ด้วยช่วงขาอันสั้นกว่ามัน แต่ผมไม่ได้เตี้ย! ย้ำ กูไม่ได้เตี้ย !!!
“งอแงอะไรหืม” มันดึงผมเข้ามากอดจากด้านหลัง พยายามหันหน้าผมให้สบตากับมัน แต่ผมขัดขืนก้มหน้าก้มตาหลบมัน
“อย่าทำตัวน่ารักดิ” มันหอมแก้มผมมาทีนึง ไอ้บ้า กูงอลมึงอยู่นะ
“ปล่อยกูเลยเดี๋ยวเชื่อโง่ติดมึง”
“ทำมาสะบัดเสียง ที่รักงอนผมหรือครับ ที่ว่าเพราะเซอร์เป็นห่วงเห็ดนะครับ”
“ผีเข้าหรอแสส เป็นไรของมึงเนี่ยปล่อยกู” แล้วมันก็พลิกตัวผมมาป๊ะหน้ากับมันจนได้ ผมก็พยายามมุดตัวหนี สุดท้ายมันก็ใช้วิทยายุทธ์ ก้มหน้าลงมาจมูกชนกับผม
“เขินหรอครับ”
“เปล่า .. ปล่อยดิ” ไอ้เห็ดหลบตา เห็ดอายมาก อายว่ะ ห่า
Ver. Zer
ตอนนี้ทุกคนคงเห็นเหมือนกับผม ไอ้เห็ดน้อยกำลังเขิน หน้าแดงแปร๊ด ก้มหน้าหงุดๆ น่ารักชิบหายเลยว่ะ ห้าม ! ห้ามใครมาชอบน้องเห็ดนะเว่ย หวงว่ะ ! (ดูมันหวงแม้แต่ลีดเดอร์) ถ้าใครมาแอบชอบน้องเห็ดนะ เซอร์ฆ่าถึงบ้าน !!
ดูมันยังก้มหน้าอายผมอีก จนผมต้องก้มหน้าจมูกชนกับผม มันก็ยังหลุบตาลง ฮ่าๆ โอ๊ยทำไมน่ารักขนาดนี้วะ
“เขินหรอครับ” ผมแกล้งแหย่มัน
“เปล่า .. ปล่อยดิ” ทำเสียงเข้ม ฮ่าๆ เขินซะน่าฟัด อยากฟัดมันจริงๆ
“ไม่ปล่อยครับ”
“ไอ้บ้า ไปอ่านหนังสือเลยไป เดี๋ยวตกนะมึง”
“ไม่แคร์”
“แต่กูแคร์ ปล่อยกู เอ้ยหมายถึงปล่อยกู” นั่นมีหลุด ฮ่าๆๆ โอยยไม่ไหวแล้ว
“แคร์จริงดิ”
“ไม่ได้หมายความว่าอย่างง้านน” ดูมัน ดูมันเถียงหน้าดำหน้าแดงเลยว่ะ ฮ่าๆๆ
“จูบทีนึงเดี๋ยวปล่อย” ผมยักคิ้วใส่มัน
“อะ … อะไรนะ นี่มันโรงเรียนนะไอ้บ้า”
“แล้วไง เร็วๆไม่งั้นใครมาเห็นเอาไปพูดต่อไม่รู้นะครับ” ไอ้เห็ดมองซ้ายมองขวาระแวงๆ ก่อนจะยื่นหน้าจุ๊บปากผมทีนึง แล้วมันก็ก้มหน้าหงุดๆ อายอีกแล้วทำเหมือนกับไม่เคยกันงั้นแหละ แต่ผมชอบแบบนี้แหละ ใสๆธรรมชาติ
“ปล่อยดิ จุ๊บแล้วไง”
“เอาจูบไม่ใช่จุ๊บ มันต้องแบบนี้” ผมล็อคคอมันก่อนจะบดจูบลงไป
“อ้ะ … อื้อ” มันขัดขืนนิดหน่อย แต่สุดท้ายมันก็ยอมผม แล้วค่อยๆจูบตอบ รู้สึกดีเป็นบ้าตอนลิ้นผมกับมันหยอกกันแล้วเกี่ยวกระหวัดกันในที่สุด ถ้าไม่ใช่ต้องอ่านหนังสือนะป่านนี้ผมฟัดมันไปแล้ว ไม่เป็นไรรอทบต้นทบดอกทีเดียว ผมถอนจูบออกมา มันนี่เซซบอกผมเลย เสียงหอบเบาๆมันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นแปลก …
“รักนะครับ”
ติ๊งต่อง
“เวลา 8.30 นาที ขอให้นักเรียนทุกระดับชั้นเข้าห้องสอบได้แล้วค่ะ จะเริ่มทำการสอบเวลา 8.40 นาที นักเรียนห้ามออกจากห้องสอบจนกว่าจะสอบเสร็จในภาคเช้าค่ะ ทุจริตปรับตกทุกวิชาค่ะ ขอบคุณค่ะ” เสียงอาจาร์ประชาสัมพันธ์ประกาศเวลาตาย ห้องผมก็ส่งเสียงถอนหายใจกันเฮือกใหญ่ มองไปทางไอ้มิว ที่วันนี้มันห้อยจตุคามองค์บิ๊กเบิ้มมา นั่งสวดมาเป็นเวลานานกว่า 10 นาที ขอให้ผ่านนะมึง กูขออนุโมทนาสาธุด้วย เหล่ไปอีกข้างก็ปะทะกับไอ้ซิมที่ตอนนี้หน้าตาเหมือนผีตายซาก กำลังนับลูกปะคำ เอาเข้าไปเพื่อนกูแต่ละตัว ไสยศาสตร์กันทั้งนั้น ไม่เท่เลยว่ะ ว่าแล้วผมก็เข้าสู่สมาธิมั่ง
“เฮ้ยเห็ดทำไรไม่เข้าห้องสอบ” ไอ้ฟ้าเพื่อนผู้หญิงในห้องเดินมาตบไหล่ผม
“แปปเดะ กูท่องคาถาเอาตัวรอดอยู่” (ว่าแต่คนอื่นนะน้องเห็ด)
ผั้ว ! ไอ้ฟ้าซัดกล่องดินสอใส่หัวผมทีนึงแรงๆ
“ทำเหิ้ยไรวะเนี่ย คาถากูกระเจิงหมดจะสอบผ่านมั้ยวะสาส”
“พ่องมึงคงสอบผ่านหรอกย่ะ พระเค้าช่วยคนดีเท่านั้นแหละ ไปได้แล้วเข้าห้องสอบ ไอ้มิวไอ้ซิมพวกแกก็ด้วย ฉันรำคาญว่ะ งึมงัมๆ กันแต่เช้าละ แทนที่จะรีบจำ ไอ้พวกสามเกรียนเอ้ย” ยัยฟ้าบ่นเสร็จแล้วสะบัดตูดเข้าห้องไป พวกผมก็หันหน้ามามองกันเอง
‘พวกเราคือสามเกรียนหรอวะ’ กระแสจิตแถมพยักเพยิดถามให้มิว
‘กูเกรียนหรอวะ’ มันพยักเพยิดกลับมา
‘อือ พวกมึงเกรียน และกูก็เกรียน’ ไอ้ซิมส่งกระแสจิตเข้ามาร่วมด้วย
“นายพัสดล ถึงนายจะสวดขอพรพระจตุคามแต่นายไม่อ่านหนังสือคงจะผ่านหรอกนะ ! จะสอบไม่สอบชาวบ้านเค้ารออยู่ เปลี่ยนชื่อเป็น สัปดน ได้แล้ว” อาจารย์นวลฉวี อาจารย์ที่โคตรดุเดินออกมาเรียก เจ๊หวีคุมห้องผมหรอนี่ ตายห่าแล้วกู ไอ้มิวรีบเก็บจตุคามใส่ใต้เสื้อวิ่งแท่กๆเข้าห้องไป
“เอ้าๆ มองออะไรฮะ นายรชา ลูกปะคำนายจะนับอีกนานมั้ย ไอ้นี่ก็อีกคนเปลี่ยนชื่อเป็นกัญชาได้แล้วไป๊” ไอ้ซิมวิ่งเข้าห้องทันที งั้นก็เหลือแต่กูสินะ เจ๊หวีเดินเข้ามาหาผม ยังไม่ทันที่ผมจะก้าวเท้าเจ๊แกก็บิดหูผมทันที
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จารรรย์ หูผม จะขาดแล้ววว”
“ยังน้อยไป นายเทียมฟ้า ฉันด่าเพื่อนเธอไปสองคนแล้วแทนที่จะรีบวิ่งตามไปยืนเซ่อทำอะไรอยู่ฮะ”
“จารรรย์ ผมไม่ไหวแล้ววว อ๊ากกกก” หูกูจะหลุดแล้วโว้ยยยยยยยย
“พี่ชายเธอชื่อสายฟ้าใช่มั้ย” ชื่อจริงพี่ชายผมเอง พ่อแม่ผมติดใจอะไรกับฟ้าๆก็ไม่รู้
“จารย์ มันเกี่ยวไรกับพี่ชายผมเนี่ย ปล่อยหูผมได้แล้วจะขาดๆๆๆ อ๊ากกก” ผมยังดิ้นแท่ดๆ ไปไม่หยุด
“น้องก็เซี้ยวพี่ก็ซ่าให้มันได้อย่างงี้สิ เข้าห้องสอบไปเลยไป” เจ๊หวีปล่อยหูผมที่เกือบหลุด ผมรีบวิ่งเข้าห้องสอบทันที ไอ้พวกเพื่อนๆก็ส่งสายตาประมาณว่า ‘มึงยังไม่ตายใช่มั้ย’ มาให้ เฮ้อออออ เกือบตาย
โรงเรียนผมระบบการสอบคือสอบภาคเช้ารวดเดียวถึงออกจากห้องได้ ทำไปสิครับ ทำไป คิดไปคิดมาวิชาแรกคณิตศาสตร์แม่งคนจัดตารางสอบอยากลองดีกับกูใช่มั้ย ! เอาข้อสอบตัดเซียนมาเห็นๆ หึหึ รู้จักไอ้เห็ดน้อยไปแล้ว แค่คณิตศาสตร์คนแบบเห็ดไม่แคร์เว่ย
‘จากโจทย์ จงหาค่าของสามเหลี่ยมมุมฉากต่อไปนี้’
สูตร ? สูตรอะไรวะ มันมีด้วยหรอ จารย์แม่งเอาไรมาออกเนี่ยยังไม่เรียนเลย สูตรอะไรวะ แม่งอันนี้แน่เลย E=mc^2 ชัวร์ๆ แทนแม่ง มุมนี้ใส่ M มั้ง อันนี้ใส่ นั่น อันนั้นใส่นี่ โถ่เบสิคๆ !!! (เห็ดน้อยผู้น่าสงสาร) ผมก็ละเลงข้อสอบอย่างเมามัน นึกอันไหนได้ก็อันนั้นแหละ วะฮะฮ่า !!
‘เวลา 12.00 หมดเวลาทำข้อสอบขอให้นักเรียนทุกคนออกจากบริเวณห้องสอบทุกห้องค่ะ ขอบคุณค่ะ’ พวกผมที่เสร็จกันตั้งแต่ 10 นาทีแรกก็ทยอยกันไปหาไรกิน
“ซิมมึงมั่นใจวิชาไหนมั่ง”
“ทุกวิชา”
“เฮ้ย มึงทำได้ทุกวิชาเลยหรอวะ”
“เปล่า กูมั่นใจกูตกทุกวิชา”
“มุกนี้ขำมั้ยมึง” ผมมองหน้ามัน
“ฮาๆๆๆๆ” มันส่งเสียง ฮา แต่หน้าอึนแดกมั่ง ไอ้มิวก็ลัลล๊าเลย
“ทำได้หรอวะมิว”
“แน่น๊อนน จตุคามช่วยกู สาธุ” แล้วมันก็ยกจตุคามไหว้หลายๆที เอาเข้าไป เพื่อนกูแต่ละคน จะรอดมั้ยเนี่ย
“เฮ้ย ทางนี้” พี่จิมโบกมือเรียกพวกเราทางโต๊ะมุมหนึ่งของโรงอาหาร
“ไงสอบกันได้เปล่า” พี่ซูมที่หน้าตาตอนนี้เนิร์ดชิงถ้วย ยักคิ้วถามกวนๆ ในมือยังคงมีวิชาฟิสิกข์เล่มเท่าบ้าน
“ระดับนี้ เบสิคๆ” ไอ้มิวคุยโว แล้วดอดไปนั่งลูบหัวพี่คิวที่ฟุบหลับคากองหนังสือ มันก็เนียนก้มตัวลงไปนอนฟุบข้างๆ แขนข้างนึงก็โอบไหล่พี่คิวไว้ สวีทรับสอบนี่เอง
“ไงซิมทำได้เปล่าเรา” ไอ้นี่ก็อีกคู่ ชาร์ปซิม มีแววจะได้กันในเร็ววัน (ดูมันใช้คำ)
“มีลูกปะคำปลุกเสกมา คงพอช่วยได้”
“โห มีไสยศาสตร์ด้วย ถ้ามันดีจริงพวกพี่คงไม่ต้องมานั่งอ่านก็เอนท์ติดหมอกันหมดแล้ว” พี่ชาร์ปแซวไอ้ซิมล้อๆ ที่แม่งก็อายหน้าแดง สุดท้ายก็คุยกันอยู่สองคน แล้วพี่ชายกับไอ้เซอร์หายไปไหนวะเนี่ย
“มองหาไอ้เซอร์อ่ะดิน้องเห็ด” พี่ซูมล้อผมทั้งๆที่ตัวเองยังนั่งอ่านฟิสิกข์
“เปล่าเว่ย หาพี่ชายหรอก” ผมไม่ได้โกหกนะเนี่ย
“ทำมาเขินๆ ก๊ากก เอาน่าเดี๋ยวก็มาอาจารย์เรียกไปช่วยยกของ” ไอ้พี่จิมสอดปาก
“ใครถาม” ผมก็ทำเนียนไม่รู้เรื่อง อะไร๊ ไม่มี๊
“หัวใจน้องเห็ดถาม ก๊ากกกกกก” แล้วไอ้พี่สองตัวนี่ก็ลัลล๊าแซวผมกันอย่างตั้งอกตั้งใจ
“พอเลยพวกมึง แกล้งไรเมียกูวะ” ไอ้พี่เซอร์ที่โผล่มาจากมุมหนึ่งของโลก นั่งลงข้างผม ยื่นมือมันมาขยี้หัวผมเล่น
“สนุกมั้ยนั่น”
“สนุก ไม่สนุกไม่เล่นหรอก ถามโง่ๆ” ไอ้เหิ้ยนี่ยังไม่เลิกด่าผมโง่อีกหรอวะ
“โทรศัพท์แปป” พี่ชายเดินออกไปโทรศัพท์ อะไรวะ ใครโทรมา
“รายนั้นก็ผัวโทรมา เมื่อไหร่แม่งจะคบกันปกติๆสักทีวะ กูเห็นมันตบเตะตีต่อย รักด้วยลำแข้งมานานละนะ” ไอ้พี่ซูมบ่นเซ็งๆ
“งี้แหละ พวกปากแข็ง ปากไม่ แต่การกระทำมันใช่ พวกมึงก็อีกคู่อย่าง้องแง้งแบบไอ้เฮซนะเว่ย กูขี้เกียจมานั่งรำคาญ ก๊าก” ไอ้พี่จิมพี่ซูมนี่มันเข้าขากันแปลกๆ
“ทำได้มั้ยเห็ด”
“ได้ทำ”
“บอกแล้วให้อ่านเยอะๆ”
“ขี้เกียจ”
“เดี๋ยวก็ตก”
“เดี๋ยวก็ซ่อม”
“เกรดแย่”
“ไม่แคร์”
“รักนะ”
“เหมือนกัน เฮ้ย !” ไม่น่าเลยกู หลุดปากได้ไงวะ
“ดีใจจัง ฮ่าๆ” ผมฟาดแขนมันแรงๆหลายทีแต่มันก็ไม่สะทกสะท้าน แม่งหลอกให้กูหลุดปากนี่หว่า
“ชิ” แล้วมันก็เอียงตัวลงนอนกับเก้าอี้ หนุนตักผม คว้าฟิสิกข์มาอ่าน
“หนัก”
“พอใจ” แพ้มันอีกละ !! แม่ง อะไรวะ
“เฮ้ย ไอ้เฮซปีนรั้ว” เสียวพี่คิวตะโกนขึ้น เห็นพี่ชายผมวิ่งไปปีนรั้วโรงเรียน
“ตามโว้ย” สิ้นเสียงพี่ซูมพวกผมก็วิ่งตามไปพอดี พี่ชายผมวิ่งแบบไม่คิดชีวิต พวกพวกก็วิ่งตามแบบไม่คิดชีวิต
“เฮซมึงหยุดก่อนสาสสสสสสสส” พวกพี่ๆตะโกนดังลั่น ไล่หลังจนชาวบ้านมอง แต่พวกเขาคงชินเพราะว่าโรงเรียนผมก็ตีกันบ่อยเกินไป
“พี่ชายหยุดก่อนนนนนน” ผมตะโกนดังลั่นเหมือนกัน จนในที่สุดไอ้เซอร์ก็คว้าพี่ชายผมไว้ได้ มันกอดพี่ชายแน่น
“เฮซมึงเป็นไร มึงบอกพวกกู” พี่ชายผมน้ำตาคลอ
“ฟาวส์ .. ฟาวส์อยู่โรงพยาบาล”
“โอเคป่ะ เดี๋ยวกูพาไปอย่าร้องๆ” ไอ้เซอร์ปลอบจนพี่เฮซใจเย็น ต่างจากผม .. ที่ทำอะไรไม่ได้เลย
“อื้อ” พี่ชายผมรับคำ พวกเราก็โบกแทกซี่ไปโรงพยาบาลกัน
พวกเรามาถึงโรงพยาบาลก็พบครอบครัวฟาวส์ที่มีพ่อ แม่ และผู้ชายคนหนึ่งในชุดนักศึกษาอยู่หน้าห้อง ICU
“พวกผมเป็นเพื่อนฟาวส์ครับ เขาเป็นไงบ้าง” ไอ้เซอร์ที่กุมมือพี่เฮซไว้เดินเข้าไปถาม
“รถล้มจ้ะ แต่มอไซมันตกลงไปในคลองที่ไม่ค่อยสะอาดทำให้สมองติดเชื้อ” คุณแม่ของฟาวส์อธิบายพร้อมร้องไห้ทั้งน้ำตา
“มะ .. ไม่นะ” พี่ชายผมหน้าซีดก่อนจะร้องไห้ออกมา ไอ้เซอร์ดึงพี่ชายผมไปกอดไว้แน่น
“ละ … แล้วจะทำยังไงต่อครับ” ไอ้เซอร์ที่เสียงเริ่มสั่นเหมือนกันถามต่อไป
“จะพาไปรักษาที่อเมริกาจ้ะ เพื่อนป้าเป็นหมออยู่ที่นั่น ที่นั่นอาจจะรักษาได้ดีกว่าเพราะมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเยอะกว่า พวกเธอคงไม่ว่าใช่มั้ย” คุณแม่ของฟาวส์เป็นคนที่ใจดีมากจริงๆ พวกเราก็ไม่อาจจะพูดอะไรเพราะรู้ว่าเขาคงทำทุกอย่างเพื่อลูก พวกเราก็ได้แต่มองฟาวส์ในสภาพที่ใส่เครื่องช่วยหายใจ พร้อมอุปกรณ์ทางการแพทย์มากมายถูกส่งตัวไปที่สนามบิน พร้อมครอบครัวที่ตัดสินใจไปอเมริกาทันที
-
ย๊ากกกกกกกกกกก น้องเห็ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m31:
ใครทำเห็ดดด เจอแน่ :a9: :a2: :z6: :beat: :serius2:
:L2: :pig4:
-
เซอร์กล้าประกาศว่าเห็นเปนเมีย เฮซไม่ว่าไงหรอ
ใครโดนแทงกันนะ หวังว่าคงไม่ใช่เห็ด :serius2:
ฟาวส์โรคจิตป่าวอ่ะ o22
-
:a5:
-
ละแทงเห็ดไมเนี๊ยะ ไอ่ง้าวฟาวส์ :z6:
-
ยัยน้องเห็น นู๋จะเข้าไปทำม๊ายยย :z3:
แล้วนี่เป็นไรมากมั้ยนั่น ไรเตอร์น่าจะมาลงอีกซักตอนน้า มันค้างอ่ะ
แต่ยังไงก็ขอบคุณมากค่า
-
:a5: อ๊ากก น้องเห็ดไม่น่ะ
-
สงสารน้องเห็ด
-
:a5:
ยิ่งอ่านยิ่งอึ้ง
ปอลอ. ชอบพี่เฮซค่ะ คึคึ :o8:
-
เอามันให้ตายคา Converse ทั้งเจ้าหลอด ทั้งเจ้าฟาวส์ เลยใหม เดี๋ยวเจ้ช่วย :z6:
-
:a5:
น้องเห๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เฮ้ยยยย ค้างเกิ๊นนนนนนนน
-
อย่าบอกนะว่าน้องเห็ดโดนแทง
:z3: :z3:
-
เด็กพวกนี้เล่นของมีคมไม่ดีๆๆๆ
อ้ากกกกน้องเห็ดโดนแทงเหรอเนี่ย
จะเป็นไรมากไหมเนี่ย
-
น้องเห็ดโดนแทงเหรอ o22 ไม่จริง...
-
น้องเห็ดโดนเเทงเหรอ o22
อิพี่เซอร์ทำไมไม่ดูแลน้องงงง :angry2:
-
พาดหัวข่าว...
น้องเห็ดถูกจิ้ม...เลือดทะลัก! เหอเหอ ..แล้วเอ็งเข้าไปร่วมกับเค้าทำม๊ายยยยย
-
ใครโดนแทงอ่ะเนี้ย
-
ใครเป็นอะไร?
ม่ายยยยยยยย
-
ที่แทงน่ะ แทงไอ้คนข้างหลังเห็ดใช่มะ
-
น้องเห็ด :serius2:
โดนจิงเหรอ ว่ะ
-
ใจร้ายมากเลย :m16:
+1 เป็นกำลังใจน้องเห็ด
-
น้องเห็ด ++++
-
ชื่อตอนแอบทำให้คิด
จึงรีบจิ้มเข้ามาอ่านโดยไวตามสัญชาติญาณสัตว์ป่าในฤดูผสมพันธุ์
แต่เอ่อ...
ตกลงแทงนี้ ไม่ใช่แทงนั้นใช่มั้ย
กร๊าก.
:laugh: :laugh:
-
เจ็บไหมนั่น :z3:
-
ใจแอบคิดว่าอยากให้เป็นน้องเห็ค(อีเจ้แม่ง โหดว่ะ)เพราะอยากรู้ว่านายเซอร์จะทำอย่างไร
เพราะถ้าเป็นเรื่องอื่นๆคนที่โดนน่าจะเป็นเชี่ยหลอดอยู่แล้ว ก็ไม่มันสะใจอ่ะ
-
น้องเห็ดดดดด
ตกเตียงยังขึ้นเองไม่ไหว กระแดะไปช่วยเขา55555
ฮาอ่ะ
แล้วมาต่ออีกนะคะ
-
^^
-
ฉบีบรีไรท์แล้วตามที่จะลงในหนังสือทั้งหมด
ตอนที่ 7
สภาพจิตใจของพวกเราตอนนี้ต้องเรียกว่าค่อนไปทางลบ พี่ชายไม่ยอมพูดอะไรเลย เซอร์ก็ซึมไปเลย … พี่ๆก็เงียบๆกัน แม้แต่ผมก็ยิ้มไม่ออก แต่ในวันต่อมาก็ยังต้องมารับฟังอะไรแสลงหูอีก
“พวกเธอคิดว่าเก่งมาจากไหนกัน ! กล้าปีนรั้วโรงเรียนออกไปทั้งๆที่รู้ว่าสอบเนี่ยนะ สายฟ้า เทียมฟ้า เลวทั้งพี่ทั้งน้องจริงๆ” “…” ไร้การตอบรับจากพวกเรา
“พัสดล เทียมฟ้า รชา ต่างคนต่างเป็นเพื่อนที่เลวต่อกันใช่มั้ย วันสอบแท้ๆ พากันโดด”
“จารย์จะเลิกบ่นได้ยัง รำคาญ” พี่จิมทำหน้ารำคาญ ได้กวนส้นมากเพ่
“นะ … นายจินพรต เธอกล้าว่าฉันหรอ”
“ผมก็เห็นด้วยนะจารย์ด่าไปแล้วได้ไร ยังไงพวกผมก็โดดไปแล้วหักคะแนนก็น่าจะพอม้างงง” พี่ซูมลูกคู่ชั้นหนึ่งก็ออกหน้าแทนพี่จิม
“รรันต์ธร ! เธอกล้าสอนฉันหรอ หา หัดมีมารยาทเหมือนนายชานนท์มั่ง” เจ๊หวีตะหวาดเสียงดังลั่นจนพวกเราสะดุ้ง พี่ชาร์ปที่ได้รับคำชมแบบ งงๆ ก็สะดุ้งเช่นกัน
“จารย์อย่าเสียงดังเดะ พี่คิวตกใจหมดแล้ว” ไอ้มิวสอดปากขึ้นมาได้ถูกจังหวะจริงๆ เลยโดนพี่คิวฟาดไปดี
“พัสดล นายคีตภัฒน์เป็นแม่นายหรือไงฮะ ปกป้องกันจริงนะ”
“ก็แม่ทูนหัวไงเล่า” ไอ้มิวบ่นกระปอดประแปด
“อะไรนะ”
“เปล่าคร๊าบบบ”
“แต่ที่ครูไม่คิดคือเธอนะ เซอร์” โหยย ที่ไอ้เซอร์เรียกชื่อเล่น
“ขอโทษครับจารย์แต่ว่าพวกเรามีเหตุจำเป็นต้องออกจากโรงเรียนด่วนจริงๆครับ”
“อืม ครูจะให้อภัยสักครั้งแล้วกัน รอซ่อมเลยนะพวกเธอตอนเย็น ไปสอบได้แล้วไป” พวกเราก็รีบดอดออกมา ไอ้เซอร์ไม่วายลากพี่ชายที่เหม่อหนักออกมาด้วย
“ทำไมจารย์แกยอมมึงวะเซอร์” พี่ซูมบิดขี้เกียจถาม
“พ่อกูบริจาคไว้เยอะ ไปเหอะไปสอบ”
“อำนาจเงินช่างน่ากลัวจริงๆ เปลี่ยนยักษ์หวี ให้เป็นนางฟ้าหวี ก๊ากกก” พี่ซูมกับพี่จิมแม่งจะลัลล๊ากันไปไหน แต่ดูก็รู้ว่ากลบเกลื่อนเรื่องพี่เฮซกันอยู่ ทุกคนพยายามไม่พูดถึง ไม่เอ่ยถึง …
พวกเราแยกย้ายกันไปสอบ กลัวพี่ชายไม่มีสมาธิจัง ช่างเหอะทำของตัวเองก่อนดีกว่า วิชาประวัติศาสตร์สากล มีเรียนด้วยหรอวะ ของไทยยังเอาไม่รอด เฮ้ออออออ กรีกโรมัน อะไรวะเนี่ย ไม่ใช่ประเทศเดียวกันเรอะ = = ซุยแม่งๆ
การมั่วข้อสอบระดับเซียนก็จบลงอย่างง่ายดาย …. ขอให้ผ่านเหอะสาธุ !
Ver. Zer
ผมเหลือบมองคนข้างหน้าที่มันเหม่อตลอดการสอบ จนต้องเตะเก้าอี้มันให้ทำข้อสอบได้แล้ว รู้ว่าเครียด รู้ว่าเสียใจแต่ตอนนี้สอบก่อนเหอะ ผมก็คอยสะกิดมันไปเรื่อยๆ มันก็ทำไปเหม่อไป เฮ้อ
“เฮซมันได้สอบมั่งมั้ยวะ” ไอ้จิมเดินมาถามผม เหลือบมองไอ้เฮซที่ยืนเหม่อ
“ก็นะ กูก็เตะเก้าอี้เตือนมันอยู่ กลัวมันจะตายว่ะอาการหนัก”
“เออๆ ช่วยกันดูมันก่อนแล้วกัน ห่าเอ้ยทำกูนึกเรื่องสมัยสองปีที่แล้วอีกครั้งเลยว่ะ”
“มันจะเยอะแยะไปไหนวะ ยังไม่จบ ม.ปลายเลยห่า อุปสรรคเยอะชิบ”
“เออๆ งั้นกูกลับก่อนละไปส่งไอ้เฮซด้วยนะเซอร์”
“เออๆ กูดูเอง” หลังจากลาไอ้จิมไอ้ซูม ก็หันไปเห็นไอ้ชาร์ปยืนปลอบไอ้เฮซอยู่
“อะไรกันวะ”
“เฮซมันร้องไห้ว่ะเซอร์ มึงไปส่งมันกลับบ้านเหอะก่อนคนอื่นจะรู้เรื่อง”
“เออๆ เฮ้ยชาร์ปกูฝากไอ้เห็ดหน่อยนดิ เดี๋ยวกูลากไอ้เฮซกลับบ้านก่อน ฝากกุญแจรถให้เห็ดด้วย เดี๋ยวกูไปรถเฮซ” ผมโยนกุญแจให้ไอ้ชาร์ป
“เออๆได้ เดี๋ยวกูดูให้” ผมจูงมือไอ้เฮซให้เดินตามมา มันเลิกร้องแล้วแต่ยังเงียบ เงียบไม่พูดอะไร จนมาถึงมอไซต์ไอ้เฮซ
“เอากุญแจมาเดี๋ยวกูไปส่ง”
“ไม่อยากกลับบ้าน” เสียงแผ่วๆดังลอดออกมา เพื่อนหนอเพื่อน ผมดึงตัวมันมากอดแน่น
“เฮซมึงจะตายก่อนนะ เชื่อกูช่วงนี้อย่าคิดอะไร พักก่อน”
“แต่ .. กูไม่ไหวแล้ว ฮืออออ” ไอ้เฮซขยุ้มเสื้อผม ร้องไห้ ..
“มึงต้องไหว เหมือนที่ไอ้ฟาวส์มันไหวดิ มึงจะตายก่อนมันหรอ อีกสองปีมันก็กลับมาแล้ว” ผมลูบหัวมัน แม่งเอ้ย ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้วะ
“ป่ะ กลับบ้านก่อนนะเชื่อกู” ผมดึงมันซ้อนมอไซ จับแขนมันโอบรอบเอวผม แล้วขับออกมา
Ver. Hed
“เห็ด วันนี้กลับบ้านเองได้มั้ยเรา ฮ่าๆ” พี่ชาร์ปเดินมาหาผมที่ยืนรอไอ้เซอร์อยู่หน้าตึก
“อ่าว ทำไมอ่ะ ไอ้เซอร์เป็นไร”
“มันไปส่งไอ้เฮซไง มันฝากกุญแจมาด้วย เอ้า” พี่ชาร์ปยื่นกุญแจให้ผม
“อ๋อ ขอบคุณมากพี่ชาร์ป ไปรับไอ้ซิมกลับบ้านเหอะ ฮ่าๆๆ” พี่ชาร์ปหน้าแดงเล็กน้อย ผลักหัวผมแล้วเดินจากไป เฮ้อ แอบเหงาเล็กๆแฮะไอ้เซอร์ไม่ไปส่งเนี่ย แต่ก็นะใครจะกล้าปล่อยพี่ชายอยู่คนเดียว กลับบ้านดีกว่า
ผมขับมาถึงบ้านก็เห็นรถพี่ชายจอดอยู่ รองเท้านักเรียนสองคู่ คู่หนึ่งของพี่ชายอีกคู่ของไอ้เซอร์ ผมก็ถอดต่อเป็นคู่ที่สาม ฮ่าๆ แต่เมื่อผมเข้าบ้าน ก็เหมือนมีอะไรมาทิ่มที่ใจเล็กน้อย พี่ชายนอนหลับหนุนตักไอ้เซอร์ ส่วนไอ้เซอร์ก็เสียบหูฟัง พิงโซฟาเงยหน้าแล้วหลับตา เหมาะสมกันเป็นบ้าเลยว่ะ อดเปรียบเทียบพี่ชายกับตัวเองไม่ได้ ทำไมตูเกิดมาเตี้ยจังวะ .. เฮ้อ นั่นสินะ .. ยังไงก็มีเลือดเหมือนกันแค่ครึ่งเดียว … ผมเลยเดินออกมาจากบ้านที่ทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองจะไปเป็น กขค คนรักกันซะงั้นอ่ะ คิดอีกทีก็อยากด่าตัวเอง พี่เค้าเป็นเพื่อนกัน แล้วไอ้เซอร์กับเรามันก็ …. นะ แล้วตกลงเรากับไอ้เซอร์เป็นอะไรกันวะ - - แล้วทำไมเราต้องยอมมัน ? แล้วตกลงอะไรยังไง ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ ? โอ๊ยยยยย อะไรวะเนี่ย
หงุดหงิดตัวเองว่ะ !
เวลาผ่านไป 3 เดือน
เวลาช่วงที่ผ่านมาเหมือนทุกคนเริ่มทำใจกับเรื่องไอ้ฟาวส์ได้ดีขึ้น พี่ๆพากันอ่านหนังสือเตรียมแอดมิชชั่น พี่ชายผมก็กำลังฟิตอ่านเหมือนกัน ทุกอย่างมันเหมือนจะไปได้ด้วยดีแต่ …
สำหรับผมกับเซอร์ …
เรียกว่าเป็นช่วงที่เราห่างกันไปเรื่อยๆ จนผมเองยังแปลกใจ
เซอร์ก็ยุ่งๆกับการเตรียมสอบ และ ดูแลสุขภาพพี่ชายผม .. ผมเองก็ยุ่งๆกับกิจกรรมกีฬาสีช่วงที่ผ่านมา เพราะ ม.5 เป็นสตาฟ ทำให้เราสองคนแทบไม่มีเวลาได้เจอกัน โทรศัพท์เริ่มห่างหาย มันเหมือนกับระยะห่างระหว่างเรากำลังเพิ่มขึ้นๆ จนเพื่อนๆผมคิดว่าเราคงเลิกกันแล้ว ซึ่งก็แปลกใจตัวเองเช่นกัน ที่ไม่ได้รู้สึกเจ็บอะไรมาก หรือก็เป็นเพราะผมเหมือนกัน
ที่ยอมปล่อยให้ช่องว่างมันเกิดขึ้น
และอาจเป็นผมเอง
ที่เป็นอีกตัวแปรสำคัญ
ที่ทำให้ห่างเหินกันไป
สามเดือนที่ผ่านมาเหมือนอะไรๆก็เปลี่ยนไปหลายอย่าง ผมเองก็เหมือจะคิดอะไรได้หลายมุมเหมือนกัน เหมือนโตขึ้นเล็กน้อย และยอมรับกับเรื่องบางเรื่องได้ดี และมันไม่ใช่ผมคนเดียวที่เปลี่ยน พี่ชายผมก็เปลี่ยน … เงียบๆลง และเหม่อบ่อย ในเรื่องบางเรื่องที่พี่เคยทำได้ดีก็มีพลาดลงไป ตอนนี้ผมเลยเหมือนพี่แทนละ - -;; ไอ้เซอร์ตอนนี้ก็ผมยาว และสูงขึ้นเล็กน้อย หน้าตาวิชาการเพราะช่วงเตรียมสอบ แม้เวลาเจอกันก็ต่างคนต่างเงียบแล้วแยกกันไป และในเวลาสามเดือนพี่ชาร์ปกับไอ้ซิมก็คบกัน เหมือนกับที่ไอ้มิวและพี่คิวเลิกกัน แค่สามเดือน มันเปลี่ยนไปมากจริงๆ …
เปลี่ยนจนน่าตกใจ …
“เห็ด” หันไปตามเสียงก็เห็น เซอร์ ..
“หืม”
“เป็นไงบ้าง” มันทรุดตัวลงนั่งโซฟาที่ผมนอนอยู่ แล้วลูบหัวผม
“ก็ดี”
“ดีนี่ดีแบบไหน”
“ก็ดี … ดีกว่าที่ผ่านมา” คิ้วมันขมวดเล็กน้อย เหมือนไม่ค่อยพอใจคำตอบ
“นานแล้วสินะ”
“ก็สามเดือนกว่า”
“นานไปมั้ย”
“อะไร”
“สำหรับเรื่องของเรา”
“เซอร์ …”
“หืม ….”
“เข้าใจอะไรผิดรึเปล่า”
“อะไร ….”
“มันเคยมีเรื่องของเราด้วยหรอ”
คำตอบของผม ผมไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกยังไง …
แต่ผมรู้ตัวว่า ที่ห่างหายกันไป ผมเจ็บปวด .. ผมอาจจะดูเลวที่หึงแม้กระทั่งพี่ตัวเอง แต่จะให้ทนต่อผมก็ไม่ไหวแล้วเช่นกัน บางทีมันอาจจะไม่ได้รักผมแต่เป็นพี่ผมก็เป็นได้ สามเดือนทุกสิ่งทุกอย่างมันเปลี่ยนไปเยอะจนผมไม่กล้าที่จะคาดหวัง
“ตัดสินใจแล้วสินะ” คำถามที่เอ่ยขึ้นหลังจากเงียบไปสักพัก
“อืม” ผมเอียงตัวเข้าหาพนักพิง เซอร์เอามือออกจากหัวผมก่อนจะลุกขึ้นยืน
“ขอบคุณมากเห็ด”
“ครับ”
แล้วเขาก็เดินจากไป …. จบลงแล้ว
ความสัมพันธ์อันคลุมเครือที่ยืดเยื้อมานานกว่า 3 เดือน แบบนี้คงดีที่สุดแล้ว
มันก็แค่เลิกกัน กับความสัมพันธ์ที่ไม่น่าจะยืดยาว
แค่เริ่มด้วยความไม่ตั้งใจ
แค่ต่างคนต่างไม่มีใคร
แค่ใกล้ชิด
แค่ผูกพัน
แค่เผลอไป
แค่เผลอใจ
แค่คิดว่ารัก
แค่คิดว่าชอบ
มันก็ ‘แค่’ เท่านั้นแหละ
ขอให้มันเป็น ‘แค่นั้น’ จะได้ไหม แม้ผมกำลังหลอกตัวเองก็ตาม
-
o22 คู่พี่เขยโหดไม่แพ้กัน
-
o22 คู่พี่เขยโหดไม่แพ้กัน
กดไลค์เม้นนี้ค่า 55555
-
มาแล้ว
-
สองคู่นี้รักกันด้วยเลือดและฝ่าตีนจริงๆ
-
โอ้ คู่คุณพี่ก็น่าลุ้น
-
คู่พี่เฮซเถื่อนได้อีก หุหุหุ น่าลุ้นๆ
ถึงน้องเห็ดจะน่ารัก แต่คู่พี่ชายเถื่อนกว่า ><!!!
-
น้องเห็ด โดนแทง เฉียดเฉียด :jul3:
พี่น้องคู่นี้ สงสัย ทางบ้านจะได้ ลูกเขย ทั้งคู่ :z2:
-
o13 o13 o13
-
คู่พี่เฮทท่าจะแรงส์ได้อีก :z2:
-
แม่งโหดทั้งฝูงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
โอววววววว ที่แท้ก็เป็นฉากเปิดตัวคู่ของคุณพี่นี่เอง คุณว่าที่พี่เขยอย่างโหดอ่ะ
-
ตอนแรกนึกว่าเฮซคงได้รุกเพื่อนน้องเห็ดคนไหนซักคน
ที่ไหนได้........อร๊างงงงง ชอบบบบบบบบบบบ :jul3:
ฟาวส์เถื่อนได้ใจ อิอิ :m25:
-
ง่ะ แต่ละคู่ โหดได้ใจดีแท้
-
พี่น้องบ้านนี้โดนสามีเลี้ยงด้วยลำแข้งสินะคะ o22
-
คู่พี่เอซก็ไม่น้อยหน้าน้องเห็ดเลย
:กอด1: :กอด1:
-
“เหิ้ยแค่ไหน แต่ก็ได้ใจเธอ” เสี่ยวชิบหาย
กร๊ากกกกกกกกกก ชัดเจนว่าจริงค่ะ
จะว่าไปพูดกันดีๆ ไม่ได้สักคู่เลยเนอะ
ต้องได้เลือดกันก่อนทุกที
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ไม่มีหวานเน๊อะ รักด้วยลำแข้งตลอดเลย ทั้งสองคู่อ่ะ :laugh: :laugh:
-
พี่เฮซๆๆ :z1:
-
หึหึ...แต่ละคน..
-
โอ๊ะ โดนทั้งพี่ทั้งน้อง
-
แรงมากมาย :man1:
-
พี่เขยโดหพอๆกะสามีน้องเห็ดเลย
-
เซอร์ เลวมาก เอาพี่เมียไปแลกเปลี่ยนเนี่ยนะ
สรุปพี่น้องครอบครัวนี้ รับทั้งคู่สินะ
-
ฉบับรีไรท์แล้ว ตามที่จะลงในหนังสือทั้งหมด
ตอนที่ 8
“อ้าว เห็ดนอนทำไรตรงนี้วะเรา ไม่ไปเที่ยวไหนเลยไง ปิดเทอมนะเว่ยปิดเทอม” พี่ชายผมนั่นเอง ช่วงนี้พี่เฮซเริ่มดีขึ้นแล้ว แต่ก็ยังไม่สดใสเหมือนเดิม
“ไม่รู้จะไปไหนว่ะ เบื่อๆ”
“เออ มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อยว่างเปล่า”
“สำหรับพี่ชาย เห็ดว่างเสมอล่ะครับ”
“ถุ้ย ซึ้งชิบหาย”
“ว่าแต่มีไรอ่ะ เรื่องใหญ่ปะ”
“ใหญ่อยู่ว่ะ คืองี้ ผลเอนท์ออกมาแล้ว ติดที่มหาลัย …. ”
“เฮ้ย เจ๋งว่ะคณะที่ว๊อนด้วยนี่”
“เออไง แต่ว่ามหาลัยมันไกล เลยจะไปอยู่หอ”
“อ่าว จะทิ้งผมไปอยู่หอหรอ” ผมลุกขึ้นดึงชายเสื้อพี่ชาย กระตุกแบบงอแง
“ก็เลยมาคุยนี่แหละ ว่าอยู่คนเดียวได้เปล่า”
“ไม่เอา ไม่อยู่ ไม่เอานะ อย่าทิ้งกันสิ”
“อย่างอแงดิว๊า” พี่ชายขยี้หัวผมแรงๆ
“ผมยังอายุ 16 วัยใสๆกิ๊งๆ อาจจะโดนฉุดได้นะพี่ชายยยย” ผมพยายามทำสายตาอ้อนสุดตีนให้พี่ชาย ที่ทำสีหน้าลำบากใจ
“กลับไปอยู่กับแม่มั้ย” คำถามเบาๆที่หลุดออกจากปากพี่ชาย … เราต่างคนต่างเงียบ
ผมพึ่งมาอยู่กับพี่ชายเมื่อปีก่อน .. เพราะผมกับพี่คนละแม่ …
แต่สุดท้าย พ่อพี่ชายกับแม่ผม ก็เลิกกันอยู่ดี ต่างคนต่างไปแต่งงานใหม่
พี่ชายอยู่กับพ่อสองคนจะกระทั่งสามปีก่อนพ่อได้ย้ายไปอยู่กับครอบครัวใหม่ทิ้งพี่ชายผมพร้อมเงินที่ส่งมาให้ทุกเดือน
เพราะที่บ้านใหม่รับไม่ได้ที่มีลูกติด
และพี่ชายยืนยันว่าอยู่ได้ …
แม่ผมก็พึ่งแต่งงานใหม่และผมกลัวเข้ากับทางนั้นไม่ได้ จึงขอมาอยู่กับพี่ชาย
เราเลยอยู่กันสองคนพี่น้องมาตั้งแต่นั้น …
ที่ๆผมจากมา กำลังจะต้องกลับไปอีกอย่างนั้นหรอ … ?
“ยังไงพี่ก็ไม่อยากให้เห็ดอยู่บ้านคนเดียวไง”
“อื้อ แต่ไม่อยากกลับบ้านเลยอ่ะ”
“บ้านแม่ก็ใกล้โรงเรียนอยู่นะ อาจจะไกลกว่าเดิมนิดหน่อย”
“อยากให้กลับไปหรอ”
“มันปลอดภัยกว่าสำหรับตัวเราเองนะ พี่เป็นห่วง”
“อื้อ งั้นกลับก็ได้ ยังไงก็ไม่มีที่ไป อยู่คนเดียวก็กลัวอ่ะ”
“รู้นะกลัวอะไร” พี่ชายมองผมล้อๆ
“อะไร อย่ามาๆ”
“กลัว ผ สระ อี ผี อ่ะเดะ โธ่ เด็กน้อยจังว๊า”
“อะ .. ไอ้พี่บ้า ชิส์ ”
“แทงใจดำล่ะสิ”
“เออ มากๆอ่ะ ฮือออ ใจร้าย”ผม เฟคร้องไห้ซุกหมอน เลยได้รับลูกตีนงามๆจากพี่ชายเต็มๆ
“ไว้จะไปหาทุกอาทิตย์นะเห็ด”
“อื้อ ผมจะรอ”
และแล้ววันที่ผมต้องย้ายกลับบ้านก็มาถึง …
แม่บอกว่าแม่กับพ่อเลี้ยงและลูกชายเขาที่เป็นลูกติดจะมารับด้วยตัวเอง …
เอาตรงๆผมไม่เคยเจอลูกติดที่ว่าคนนี้เลย สำหรับพ่อเลี้ยงผมก็เคยเจอแค่ครั้งเดียวจริงๆ เลยอดตื่นเต้นแปลกๆกับครอบครัวใหม่
“เห็ดของครบยังวะ” พี่ชายผมช่วยจัดของตั้งแต่เมื่อวาน ตรวจนั่นตรวจนี่เพราะผมชอบลืมประจำ
“ครบแล้วๆ ไม่ต้องห่วงน่าครบๆๆๆ”
“เออๆ เอ้านี่ของขวัญฉลองขึ้นบ้านใหม่ ฮ่าๆ” พี่ชายหย่อนกุญแจดอกนึงที่ผมคุ้นเคยใส่มือผม
“นี่มัน …”
“กุญแจบ้านหลังนี้ บ้านของเรา ถ้าที่นั่นมีอะไรไม่ดี ก็กลับมาที่นี่เข้าใจมั้ยเห็ด”
“อื้อออ ฮืออออ คิดถึงตายเลย” ผมกระโดดเกาะและกอดพี่ชายเหมือนลิง
“ไปๆ ได้ยินเสียงรถแล้ว แม่มาแล้วมั้ง” ผมกับพี่ลากกระเป๋าเสื้อผ้าผม และกล่องใบใหญ่ๆที่ใส่ของไร้สาระของผมมาจนเต็ม
“อ้าวเฮซ สวัสดีจ้ะ”
“สวัสดีครับคุณแม่ ไม่เจอกันนานนะครับสวยขึ้นเยอะ”
“แหม เขินนะ แล้วแฮตล่ะไปอยู่ไหนเนี่ย”
“อยู่นี่ค้าบบบ” ผมลากกล่องไปยักษ์ที่พี่ชายไม่ยอมช่วยลากออกมา
“แฮตสูงขึ้นนิดนึงนะเรา คุณลูกของแม่โตเป็นหนุ่มแล้วสิ”
“แน่นอน หล่อด้วยแม่”
“ไอ้เห็ดเพ้อว่ะ”
“อ้าว ยังไม่เลิกเรียกเห็ดกันอีกหรอเนี่ย” แม่ผมขำๆเล็กน้อย
“พี่เฮซเค้ารังแกผมอ่ะแม่” ผมรีบอ้อนแม่ประจบเอาใจ
“เห็ดก็ดีนะแม่ว่า ฮ่าๆๆๆ แต่เมื่อก่อนเราตัดผมเหมือนเห็ดจริงๆนี่”
“อ้ะ สวัสดีครับ” พี่ชายผมยกมือไหว้คนๆหนึ่ง ผมหันไปมองก็พบพ่อเลี้ยงผม กับผู้ชายตัวสูงๆในชุดนักศึกษาคนหนึ่ง ตัดผมเปิดหูข้างเดียว อีกข้างซอยปิดหูไล่ระดับเอียงลงไปท้ายทอย ปลายผมก็ย้อมเป็นสีควันบุหรี่ ม้าเฉียง สูงขาวและหล่อ ข้างที่เปิดหูเจาะรูเต็มหูด้วยอ่ะ
“สวัสดีครับคุณลุง” ผมยกมือไหว้พ่อเลี้ยง
“สวัสดีแฮต ไม่เจอกันนานโตเป็นหนุ่มแล้ว เอ้านี่รู้จักกันไว้ลูกชายลุงชื่อ พอยท์ น่าจะแก่กว่าเราสามปีนะ เพราะพอยท์ปีสองแล้ว”
“อ่ะครับ สวัสดีครับพี่พอยท์” ผมยกมือไหว้พี่ชายคนใหม่ พี่เฮซก็ยิ้มน้อยๆตามมมารยาท
“อื้อๆ ฝากตัวด้วยนะน้องชาย” พี่พอยท์ยิ้ม เผยให้เห็นรีเทนเนอร์สีแดง รับกับตาตี่ๆ ทำให้มันตรงคอนเซ็ป ขาวตี๋ดูดีน่ารักและไฮโซ เพราะผมแอบเห็นบีบีรุ่นใหม่ล่าสุดที่กำลังฮิตติดเทรนด์ วางคู่กับสี่จีจากแอ๊บเปิ้ล วางอยู่บนเบาะรถซึ่งทุกอันมีที่ห้อยเป็นอักษรแนวๆว่าพอยท์หมดตอนที่พี่เฮซช่วยยกของไปไว้หลังรถ
“แล้วเฮซอยู่คนเดียวได้มั้ยลูก”
“อ๋อ ผมจะไปอยู่หอพรุ่งนี้แล้วครับ นี่ก็รอส่งเห็ดก่อน” แม่กับพี่ชายคุยกันเล็กน้อย
“จ้ะ มีอะไรก็บอกกันนะ ยังไงเราก็ครอบครัวเดียวกัน”
“ครับผม เห็ดอย่าดื้อนะเว่ย พี่พอยท์ครับทนๆมันหน่อยนะ พูดมากและงอแง”
“อ๋อ ไม่ไรๆ เพราะพี่ก็งอแงเหมือนกัน ฮ่าๆ ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะเฮซ”
“ป่ะๆ ไปกันได้แล้ว พ่อมีธุระต่อ” แล้วผมก็ขึ้นรถเบนซ์คันหรูจากพี่ชายมา ผมเหมือนในหนังเลยว่ะ เกาะขอบหน้าต่างมองพี่ชายจากรถที่เลื่อนไปเรื่อยๆ แล้วผมก็หันกลับมามองคนข้างตัวที่กำลังหมกมุ่นกับการฟังเพลงในสี่จีจากเฮดโฟนอันยักษ์ สองมือก็กดบีบี โยกตัวตามจังหวะเพลง ผมสังเกตข้อมือพี่แกมีแต่จำพวกกำไลผู้ชายแนวๆ เสื้อนักศึกษาก็ตัวเล็ก กางเกงก็เดฟดำ เดฟแบบเดฟมากๆ รองเท้าคอนเวิร์สสีแดง ที่พี่แกนั่งขัดสมาธิ สงสัยคอนเซ็ปอินดี้ชัวร์ๆ
“แฮตก็ไม่ต้องสนใจพอยท์มันมาก มันเป็นพวกเด็กแนวอะไรทำนองนั้นแหละ ลุงก็ไม่ค่อยเข้าใจ”
“ฮ่าๆ อ่อครับ ผมว่าก็โอเคนะ”
“เห็นปะพ่อ น้องเค้าเข้าใจพอยท์ไง ว่าเด็กแนวมันเป็นยังไง พ่ออ่ะเชย”
“ไอ้พอยท์เดี๋ยวคืนนี้เด็กแนวอดกินข้าว”
“โหยไรอ้ะ พ่อค๊าบบบ พ่อสุดหล่อ คุณน้าช่วยพอยท์ด้วยนา เดี๋ยวพอยท์ไม่ได้กินมันจะไม่โตนะ พอยท์อยู่ในวัยกำลังเจริญเติบโต” พี่พอยท์นี่สุดตีนจริงๆ ออกจะเป็นคนอารมณ์ดีไม่ค่อยถือตัว ผมก็นั่งแบบเงียบๆมองดูสามคนครอบครัวเค้าคุยกันไป
“แฮตอย่าเงียบดิ มานี่ๆ มาแข่ง แทบๆ กับพี่ดีกว่า” แล้วพี่แกก็ยกสี่จีขึ้นมา
“อะไรคือแทบๆอ่ะพี่พอยท์”
“เกมส์ไงๆ มันเป็นสีวิ่งๆมาก็กดๆตามนั้นแหละ ไม่ยากๆ มาๆแข่งกัน ทัวร์นาเมนท์ๆ” พี่พอยท์นี่มันลัลล๊าไปไหนวะ แต่ผมก็ค่อนข้างโอเคกับพี่ชายคนนี้ อย่างน้อยเค้าก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกว่าเป็นคนนอกละนะ
แล้วสี่จีก็เปิดเกมส์แทบๆที่ว่านั่นขึ้นมา แรกๆสีมันก็มาแค่สามสี หลังๆก็ห้าสี อ๊ากกก กดไม่ทันเว่ย พี่พอยท์แกมือไวมากรัวกดยิกๆ ไม่กลัวพังกันเลยทีเดียว ผมเลยใส่อารมณ์กดแม่งแรงๆ มันส์ดีจริงๆ กดๆๆๆๆๆ
“เฮ้ยๆไรวะ สูสีได้ไงวะเนี่ย”พี่พอยท์เริ่มโวยวาย
“คนมันเซียนว่ะพี่ ฮ่าๆๆๆ”
“อ๊าก ไม่ยอมๆ นี่แน่ะเจอระดับอาจารย์พอยท์หน่อย” แล้วสงครามแทบๆก็ยังดำเนินต่อไป หลายรอบหลายตา กดกันจนมือหงิก ศึกศักดิ์ศรี !
“เอ้าๆ สองหนุ่มพอได้แล้วจ้า ถึงบ้านแล้ว”
“ค้าบบคุณน้า ป่ะไว้ค่อยแข่งใหม่วันหลัง ” พี่พอยท์เด็กแนวก็ลัลล๊าช่วยผมยกของเดินเข้าบ้านเดี่ยวสไตล์โมเดิ้นที่ผมเคยมาแค่ครั้งเดียวจริงๆ
“พอยท์ดูห้องให้น้องด้วย เดี๋ยวน้าทำอาหารก่อนนะ”
“งั้นพ่อไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน” ต่างคนต่างแยกย้ายไป ผมก็เดินตามพี่พอยท์กับคุณลุงขึ้นมาชั้นสอง มันมีห้องทั้งหมดสามห้อง กับโซนดูทีวี หรูมากอ่ะ
“ห้องสุดทางเดินนั้นของพ่อกับคุณน้า ห้องที่มีป้ายแขวนว่าอะเลิ้ดโซนอ่ะของพี่ แฮตนอนห้องตรงข้ามพี่แล้วกันนะ เล็กหน่อยแต่ก็โอเคว่ะ”
“ได้เลยพี่พอยท์”
“ดีมากๆ มาๆช่วยจัดของ” ห้องนอนผมมันโทนสีขาว ทุกอย่างขาวหมดมีห้องน้ำในตัว ของผมที่มันรกๆก็ได้จัดอย่างสวยงาม โดยฝีมือพี่พอยท์ซะส่วนใหญ่
“ป่ะ พี่จะพาไปเปิดโลกแห่งจินตนาการ ขอเสนอตอนนี้ว่า เดอะแฮตอินเดอะวันเดอร์แลนด์” เอิ่มม พี่พอยท์พี่จะอะโลฮ่ากับโลกนี้ไปไหนนะ และแล้วผมก็เข้ามาที่อะเลิ้ดโซน เรียกว่าล้ำหน้าเหนือจินตนาการจริงๆ ด้วยม่านสีดำ เพนท์ลายเลอะเทอะที่พี่พอยท์แกบอกว่าแอ๊บสแตร็ค กำแพงสีแดงทีเพนท์เป็นลวดลายของอักขระอักษรอาร์ตๆ รูปหัวกะโหลกหรือทางรถไฟ ไม้กางเขนแนวๆ ตู้เสื้อผ้าสีขาวที่ถูกเพนท์ด้วยสีน้ำเงินว่า Just ! ตัวใหญ่ยักษ์ เพื่ออะไรวะน่ะ เตียงคิงไซส์ที่ผ้าห่มสีขาวตัดกับหมอนและหมอนข้างสีดำคงดูปกติสุดๆแล้วล่ะ พื้นห้องที่มันเป็นไม้รามิเนต กับกลายเป็นพื้นที่ถูกเพนท์เป็นรูปรอยเท้าเจ้าตูบเดินจากประตูห้องไปห้องน้ำ ที่แหวกสุดๆคงจะเป็นโต๊ะคอมที่มีโน้ตบุคราคาแพง วางอยู่บนโต๊ะกระจกที่มีการเขียนด้วยปากกาเมจิคเป็นลวดลายล้อเลียนฮาๆ และกล้องถ่ายรูปราคาแพงวางอยู่คู่กับโน้ตบุค เก้าอี้ที่มีพนักพิงเป็นรูปมือสีรุ้ง ตัดกับเฉดสีห้องเป็นอย่างดี แค่นั้นยังไม่พอ ! เหนือโต๊ะโน้ตบุคมีไม้ที่ติดกับกำแพง เป็นชั้นวางซีดี ที่รกเล็กน้อย ในความคิดผมห้องมันจัดดี ไม่มีของเกะกะ แต่สภาพความอาร์ตของมันนี่แหละทำให้มันดูรก
“เป็นไงสุดๆเลยปะ”
“สุดยอดอ่ะครับ”
“ฮ่าๆๆ พี่ชอบอะไรแบบนี้อ่ะนะเราชอบแบบไหนก็จัดแบบที่ชอบแล้วกัน”
“ผมคงไม่ขนาดนี้แน่นอนว่ะ”
“อะไรๆ ออกจะดูดีมีไลฟ์สไตล์”
“เออครับ ผมรู้ละว่าแนว”
“ป่ะเว่ยกินข้าวกัน”
“เออ ผมก็หิว”
“เฮ้ยแฮต”
“หะ”
“เตี้ยว่ะ”
“โหย ไรวะ ผมไซส์มาตรฐานเว่ย 170 ต้นๆ อะไรแบบนี้”
“เตี้ยจริงๆนะเว่ย พี่ยัง 183 เลยกินนมเยอะๆเดะ เดี๋ยวพาไปอัพความสูง”
“มันทำได้ด้วยหรอ”
“ได้ด้มีวิธี”
“อะไรอ่ะ”
“เอียงหูมานี่ ความลับๆ” พี่พอยท์กระดิกนิ้ว ผมเลยเอียงหูเข้าไปใกล้ๆ
จุ๊บ !
“เฮ้ย”
“ก๊ากกก แก้มแม่งนิ่มเหมือนตูดเด็กเลยว่ะเรา แค่นี้ก็เชื่อรึไง ฮ่าๆๆ”
“ไอ้พี่พอยท์เลวว่ะ”
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกก”
“มาให้เตะเลยนะเว่ย” แล้วผมก็ไล่เตะพี่พอยท์จากชั้นสองยันห้องครัว !
Ver.Zer
ครืดๆ ๆๆ
เสี่ยงสั่นของไอโฟน เรียกสติผมออกจากภวังค์ได้ในที่สุด เหลือไปมองนาฬิกาบนผนัง ผมนั่งใจลอนมาเกือบ 20 นาทีบนเตียง ผมเอื้อมมือไปกดรับโทรศัพท์
“ครับแม่”
“เซอร์ เอนท์ติดที่ไหนลูก”
“ที่มหาลัย …. ครับ”
“ว้าว คณะดังซะด้วย ไปฉลองกันมั้ยเราไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้ากันนานแล้วนะ” บ้านผมพ่อแม่ไม่ค่อยว่างกันแต่ก็ไม่ได้รู้สึกขาดเหลืออะไร เพราะถึงจะยุ่งแค่ไหนแต่ทุกๆเดือนก็จะแบ่งเวลามาอยู่กับลูกชายคนเดียวแบบผมเสมอมา
“แล้วแต่แม่ครับ”
“เป็นอะไรไป ซึมๆนะเราหรือไม่ได้อยากเรียนมหาลัยนี้ หื้มม”
“เปล่าครับ พอดีเครียดๆจากสอบน่ะแม่”
“โอเค งั้นพรุ่งนี้ทำตัวให้ว่างจะพาไปทานข้าวโอเคนะ”
“ครับ”
“รักลูกจ้ะ”
“เช่นกันครับ” หลังจากวางสายจากแม่ ผมก็มองไปรอบๆห้อง ทำไมมันดูว่างๆแบบนี้นะ ผมละสายตาไปที่ขาตั้งวาดรูป มีภาพๆหนึ่งที่ลงสีไปแค่ 70% รูปเห็ด … เห็ด คือเห็ดจริงๆ ผมไม่รู้ทำไมถึงวาดรูปเห็ด ต้นเห็ดต้นน้อยๆ ที่ลงสีโทนร้อน ติดใจอะไรกับเห็ดนักหนาวะ
หรือเป็นเพราะ
คนที่พึ่งยืนยันในความสัมพันธ์อันชัดเจน ….
ยอมรับ … ว่าเสียดายวันเวลา
แต่ไม่อาจยอมรับได้ว่า
เสียใจ …
มันไม่ใช่
รัก
มันเป็นแค่
เหงา
นี่คือสิ่งที่ผมคิดได้หลังจากวันนั้น
หรือ อีกฝ่ายก็คงคิดได้เหมือนกัน
คำว่าชอบที่เริ่มก่อ
แต่ไม่ได้รับการสานต่อ
ให้มากกว่านั้น
มันก็แค่ถอยลงๆ
จนเหลือเป็นศูนย์
สามเดือนที่ผ่าน
ไม่ใช่ว่าไม่มีเวลา
แต่เหมือนจงใจให้มันผ่านไป
ด้วยเจตนา …
ทั้งสองฝ่าย
นี่คงเป็นการตัดสินใจที่ถูกแล้ว
ความสัมพันธ์ถ้ายังต้องดำเนินต่อ
คงกลายเป็นคำว่า
ดันทุรัง
ขอให้มันเป็นแค่ความทรงจำดีๆ
ณ มุมหนึ่ง
ของหัวใจ …
ผมทรุดตัวลงที่เก้าอี้นั่ง ผสมสีใส่จานสี ก่อนจะตวัดพู่กันระบายสีเห็ดต้นเดิม … ให้มีสีสันมากขึ้นๆ …
มันก็เหมือนกับช่วงเวลาที่ผ่านมา
ที่มีช่วงที่เริ่มจากศูนย์
กลายเป็นรูปเป็นร่าง
เพิ่มสีสันต์ให้กับชีวิต
เพิ่มคำว่าสดใส
แต่สุดท้าย
ก็จบลง ราวปิดไฟ
ผมกระชากรูปนั้นออกจากเฟรม ขยำๆแล้วโยนทิ้งถังขยะ
นี่แหละนะ การกลับมาเป็นศูนย์ล่ะนะ
ผมคว้าไอโฟนกับกระเป๋าตังค์เดินออกจากห้องนอนไปในที่สุด ไม่แม้แต่จะเหลือบแลกระดาษที่ถูกปาทิ้งลงถังขยะ
ความรู้สึกที่ควรละทิ้งไปสินะ ?
-
:m20: อิเซอร์เอาเฮซไปแลก
คู่พี่เฮซต้องตบจูบๆแน่ๆ :m20:
-
ดุเดือดจริงๆ
-
พี่น้องคู่โหด
โหดทั้ง 2 คู่
แต่
ชอบ
ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
คู่ท่านพี่นี่ได้อีก ตบจูบ กระทืบปล้ำ :z1:
แรงไม่แพ้กันเลย สองคู่ชู้ชื่น
-
คู่พี่เขยโหดมากก แกไปแทงน้องเมียเค้าทำไม!!! :beat:
-
รักด้วยลำแข้งจริงๆ พี่น้องเฮซ เห็ด :z1:
-
o13
-
เอ่อ อันนี้ เค้าทะนุถนอมกันแล้วใช่ไหม ทั้งสองคู่เลย
-
ทั้งเถื่อน ทั้งโหด
แต่ล่ะคู่ :haun4: :haun4:
-
พี่กับน้องโดนกินเรียบ
-
:pighaun:
-
พี่เฮซซซซซซ :serius2:
-
แรง แท๊ก ทีม จิงๆๆๆๆ
-
บ้านนี้ได้ลูกเขยพันธุ์โหด แบบนี้ลูกดก
-
อ่อนโยนหน่อยก็ดีน่ะคุณเธอ
เดี๋ยวสองพี่น้องจะช้ำกันหมด :a5:
-
ทั้งพี่ทั้งน้อง เป็นเมียเค้าหมดเลยเหรอ o22
-
มีสามีกันทั้งคู่หรอเนี่ย
-
โหด เถื่อนทั้งคู่พี่น้องเลย
ฮ่าๆๆ
แต่เซอร์แกทำอารายยยเอาพี่เฮซไปแลกได้ไงเนี่ยยยยยย
-
น้องเขยตัวแสบ... :laugh:
-
กริสสสสส เค้าชอบอ่า
หลังน้องเห็ดหัวปรักหัวปรำ กร้ากๆ
พี่เฮซซซซซซซซซซ หึหึ..
พี่ฟาวส์ แอบโหดนะเธอ -0-
แบบว่า กวนตีน(มาก)เฉยๆพอมิได้รึ นี่ล่อตบเลยหรอ ถนอมเมียหน่อยสิ๊ TT
-
ว๊ากๆๆ เพิ่งรู้น่ะเนี่ยว่าพี่เฮซเป็นเคะน้อยน่ารักเหมือนกัน
แต่ทำไมพี่ฟาวล์แอบโหดจังอ่ะ มาแบบนี้แอบน่ากลัว o22
-
น้องเห็ดน่ารัก แต่คู่พี่เฮซท่าจะเหนื่อยหน่อย 555
-
ฟาวน์แทงน้องเห็ดเพื่อจัดการหลอด
แถมยังจะจับกดพี่เฮซอีก
-
ดูท่าแล้วจะเป็นรักที่รุนแรงกันทั้ง 2 คู่
แต่ก็ชอบบบ
:call:
-
:L1: :L1: :L1:
-
ไม่ทราบว่าจะเลวทราม ต่ำช้าเอาโหล้อันทรงเกลียดกันหรอค่ะ :m31:
หรอว่าเดี๋ยวนี้มันมีถ้วยนักเรียนนักศึกษาแสนชั่วมอบเป็นรางวัล วัยรุ่นนักเรียนจึงหันมาทำตัวเลวกันก็ไม่รู้ :fire:
เกลื่อนไปหมดแล้วเนี่ย ในเล้านี้เยอะมาก(เป็นค่านิยมไปแล้ว) เดี๋ยวปีน่าจะมีพระเอกแสนเลวเป็นสาขาหนึ่ง :a5:
ในเซงเป็ดอาร์วอร์ดเลยดีกว่าค่ะ แต่แอบซะใจอีน้องเห็ดโดนแทงตามที่คิดเพราะเชี่ยฟาวส์คงเลวได้อีก
เอามาเลยคะจะชกต่อยตีด่าทำร้ายร่างกายเอ็นซีกันเลือดสาดเอสเอ็ม จัดหนักมาเลย
แต่ขึ้นเรทและคำเตือนในนิยายนิดส์นึงนะเจ้ว่าเท่าที่อ่านมาเรื่องราวค่อนข้างรุนแรงเลยทีเดียว
-
อีกคู่ก็เถื่อนได้ใจจริงๆ
-
ฉบับรีไรท์ ตามที่จะลงในหนังสือทั้งหมด
ตอนที่ 9
“แฮตๆ ตื่นเด้ ตื่นๆๆๆ”
“อื้อออ คนจะนอนนนน”
“ตื่นๆๆ”
“พี่เฮซอย่าพึ่งดิ ขอนอนก่อนน่า” ผมเอามือปัดๆออกไป คนจะนอนว้อย
“โธ่ แฮตตี้ขี้เซา งั้นก็นอนด้วยนี่แหละ” ผมรู้สึกมันมีอะไรหนักๆทับผม แต่ผมก็ไม่สนใจ นอนเบียดๆไอ้ที่หนักนั่นๆแหละ
ก๊อกๆๆ
“เด็กๆทำอะไรกันอยู่ อุ้ย” จากสายตาผู้มาใหม่ เห็นภาพพี่ชายตัวโตกอดน้องชายไว้แนบอก หลับสนิทกันไปทั้งคู่
“ทำอะไรคุณ”
“ดูสิคะ เด็กๆนอนน่ารักกันดี”
“ไหนๆ อื้อหือ อย่างกับเด็กห่วงขอแน่ะไอ้พอยท์”
“น่าดีใจนะคะที่พวกแกเข้ากันได้”
“คุณนี่ก็คิดมาก ไปทำงานกันดีกว่า เดี๋ยวตื่นเด็กๆคงมาหาอะไรกินกันเอง”
แล้วทั้งสองก็เดินออกไป
คนสองคนยังคงนอนแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว
จนกระทั่ง
เพล้ง !
“เฮ้ย ใครตายวะ” เสียงสบถ จากยอดชายนายเห็ดแฮต ตะโกนดังลั่น ส่วน คุณชายติสแตก ยังคงหลับไม่แคร์โลก
“เฮ้ย มานอนนี่ได้ไงพี่พอยท์ แล้วมันเกิดไรขึ้นวะเนี่ย” มองไปก็เห็นเศษกระจกหน้าต่างแตกละเอียดไม่เหลือสภาพ พร้อมกับลูกบาสสีส้มที่กลิ้งหยุดมุมห้อง
“ฮ้าววว มีอะไรหรอ”
“มีคนปาบาสใส่ห้อง”
“หืมม เฮ้ย กระจกแตก”
“เออเดะ ใครวะ”
“ใครวะห่าเรื่อง พ่อจับทำลูกบาสแม่ง” พี่พอยท์เริ่มอารมณ์เสีย (ช้าไปมั้ย) ลากแขนคนตัวเล็ก วิ่งลงไปด้านล่าง พอดีกับ ออด ดังขึ้นพอดี
“อะไร” พี่ติสของเราเปิดประตูรับแขกด้วยหน้าตากวนเบื้องล่างสุดๆ แต่ก็ปะทะกับ ชายที่สูงกว่าในชุดนักบาส
“มาขอโทษครับ เรื่องกระจก”
“ขอโทษแล้วมันหายมั้ย ถ้าน้องผมเป็นอะไรขึ้นมาทำไง” ว่าแล้วหนุ่มติส ก็กระชากคอน้องชายออกมาโชว์คู่กรณี
“อ่าว … เห็ด”
“แหะๆๆ สวัสดีครับพี่ไผ่”
“รู้จักกันหรอไง” ชายพอยท์ยังไม่หายอารมณ์เสีย
“ก็ นิดหน่อยอ่ะพี่พอยท์”
“ตกลงเรื่องกระจกจะเอายังไงครับ” พี่ไผ่ถามด้วยความสุภาพ
“ก็ชดใช้มาแล้วกัน” พี่พอยท์ออกจะหงุดหงิดแต่เริ่มอารมณ์ลัลล๊า มากขึ้น พวกติสนี่อารมณ์เปลี่ยนไวชะมัด
“โอเค ก็ตามนั้นเดี๋ยวมาวัดกระจกนะครับอีกสักครู่จะได้สั่งช่างมาทำให้ถูกขนาดหน่อย”
“พี่ไผ่บ้านอยู่แถวนี้หรอครับ” ผมถามด้วยความ งง
“อ๋อ บ้านหลังติดกันนี่ไง” พี่แกชี้ไปด้านขวา อ้ออ หลังนี้นี่เอง
“แต่เห็ดห้ามเดินผ่าน หรือ เข้าไปใกล้รั้วบ้านพี่นะครับ”
“ทำไมอ่ะ” ชายพอยท์ถามด้วยความ งง
“พอดีฉุดคนมาเป็นเมีย แล้วบังเอิญเมีย เคยจีบน้องเห็ดนี่ไง”
“อ้ะ … อ้อออ คนที่ชื่อซีอ่ะนะ” ผมเริ่มนึกออกเลือนๆ
“เยส ดังนั้นห้ามนะครับ เด็กเห็ด ไปละ ไว้ซื้อมาคืนนะ บาย”
“วู้ววว โลกกลมดีเนอะ” พี่พอยท์กระโดดไปรอบบ้านๆก่อนจะทิ้งตัวลงบ่นโซฟาหน้าทีวี แล้วกดเปลี่ยนช่องทีวีไปเรื่อยๆ พร้อมทำเสียง ปิ้วๆๆๆ ประดุจปืนเลเซอร์ก็ไม่ปาน
“วันนี้ไปเที่ยวกัน”
“หะ”
“ไปเที่ยวกัน”
“ไปไหนอ่ะ”
“เด็กกรุงเทพ ก็ต้องไปอะไรที่มันเทรนด์ๆ”
“สยามสินะ”
“ถูกต้องนะก๊าบบบบบบบบบบบ ป่ะๆ กินข้าว เดี๋ยวเฮียพาไปร่อน” พี่พอยท์แกก็กระดี๊กระด๊า ไล่ผมกินข้าวอาบน้ำแต่งตัว
หลังจากแต่งตัวเสร็จ ผมต้องยอมรับว่าพี่พอยท์เป็นอะไรที่ดูดีมาก และมีเซนส์เรื่องการแต่งตังออกมาดูดีสุดๆ ผมพี่แกถูกขยำๆ เป็นทรงด้วยเยล เสื้อยืดสีขาวขาดๆ ข้างในมีเสื้อกล้ามสีดำ กับเกางเกงยีนต์สั้นเสมอเข่าสีเข้มขาดๆพับขึ้นทบหนึ่ง กับรองเท้าคอนเวิร์สสีเหลืองสดใส รับกับหมวกแก๊บสีเหลืองในมือ ต่างหูลวดลายแปลกๆอีกเต็ม ที่สำคัญเขียนขอบตา ทำให้ดูเปลี่ยนลุคไปจากเดิมเลย กลายเป็นหนุ่มขี้เล่นทะเล้น แทนที่หนุ่มตี๋ซะงั้น แต่ที่เห็นตะเหมือนเดิมคือรีเทนเนอร์สีแดง กับรอยยิ้มอันเป็นเอกลักษณ์
“เป็นไง พี่หล่อยัง”
“สุดๆเลยว่ะ ผมเลยดูเชยเลยเนี่ย” ผมสำรวจเสื้อผ้าตัวเองที่มีแค่ เสื้อกล้ามสีดำ กางเกงยีนเสมอเข่าพับทบนึง แล้วก็รองเท้าผ้าใบไร้ยี่ห้อ คิดแล้วอนาถว่ะ
“เชยไร ปกติดีนี่หว่า”
“เดินกับพี่ผมดูเชยหน่า”
“เฮ้ยๆไม่หรอก คิดมากว่ะ มันอยู่ที่คนชอบ จะแคร์สายตาคนอื่นทำไม อย่างนายบอกว่าพี่ดูดี แต่เพื่อนพี่บางคนก็บอกพี่ว่าเด่นเกินไปก็มี อย่าคิดไรมากเลย”
“แต่ …”
“คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน ย่อมชอบอะไรที่แตกต่างกัน ไม่งั้นโลกคงเหมือนเมืองโรบอร์ตที่มีทุกอย่างไปตามแบบแผนของมันไปแล้ว”
อื้อหืออ พี่พอยท์แกเข้าใจเปรียบว่ะ แต่มันทำให้ผมสบายใจขึ้นเยอะเลย
“ป่ะ เว่ยไปกันได้แล้ว”
ผมไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่เจอกันเมื่อวาน แต่อยู่กับพี่พอยท์แล้ว …
โคตรมีความสุขเลยว่ะ !
แต่ในแวบหนึ่งขณะนั้น
มันทำให้ผมหวนนึกไปถึงใครอีกคน …
ผมสลัดความคิดตัวเองออกไป
ให้มันเป็นเรื่อง …
ที่เก็บไว้ในมุมหนึ่งของหัวใจ ก็แล้วกัน …
เกือบสามเดือนผ่านไป
ฤดูกาลใหม่กลับมาเยือนอีกครั้ง มหาลัยและโรงเรียน ได้เปิดเทอมอีกครั้ง จากสามเดือนที่ผ่านมา ผมกลายเป็นโรคคลั่งเห็ด ผมมีปากกาลายเห็ด ยางลบลายเห็ด ปลอกหมอนลายเห็ด และอีกสารพัดที่มันเป็นเห็ด วอลเปเปอร์ห้องนอนก็ลายเห็ด เวสป้าคันใหม่ก็ทำลายเห็ด จนตอนนี้เพื่อนๆเรียกผมว่า ไอ้เซอร์เห็ด - -* มันทำให้คิดถึงใครอีกคนชะมัด แต่ทำไง เห็นเห็ดแล้วอดใจไม่ได้ ซื้อมาหมด
“น้องปีหนึ่งเข้าแถวทางนี้คร๊าบบบบ” รุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่บนโต๊ะ จากใจเฮียแกจะจ๊าบชิงถ้วย ? ผมเปิดหูข้าง อีกข้างก็ติดกิ๊บดำเรียนแบบพวกญี่ปุ่น เซตหัวฟูๆตรงกลาง เขียนขอบตาดำ วาดรูปดาวใต้ตา พี่แกยังจ๊าบไม่พอ เสื้อนักศึกษา กับกางเกงยีนต์เดฟ แบบเดฟเหิ้ยๆ ขาดๆสีเทาซีด ข้อมือมีกำไลสีแดงดำมีไฟกระพริบ ถือโทรโข่ง ยืนเรียกพวกผม รองเท้าพี่แกอิมพอตมาจากไหนวะน่ะ รองเท้าลายเท้า มันเป็นลายเท้าคน มันเหมือนงานเพนท์เอง เพราะผมแอบเห็นตราคอรเวิร์ส อะเลิ้ดเหิ้ยๆ
“น้องๆ มองไร เข้าแถวครับ ว่องๆไวๆ ไวๆว่อง ตะละล๊าๆ ” แล้วเฮียแกก็เต้นท่าแปลกๆบนโต๊ะ ผมก็เดินมานั่งปกติ
“น้องๆจะแนะนำตัวพี่ว้ากแต่ละคนให้ จำไว้ให้ดีก่อนจบว้ากจะมีวันนี้วันเดียวที่พวกมันจะยิ้มให้น้อง” แล้วพี่แกก็ร่ายชื่อยาวมาเรื่อยๆ
“ส่วนพี่รูปหล่อ พ่อรวย อนาคตคาดว่าเมียต้องสวย ชื่อ พอยท์นะคร๊าบบบบบ” สาวๆก็แอบกริ๊ดกันระนาว พี่แกหน้าตาเกาหลีอินเทรนด์ รีเทนสีแดง ในปาก มั่นมาก แล้วเขาก็ให้รายงานตัว จนถึงตาผม
“เซอร์ ครับ รหัส 07” มีรุ่นพี่กริ๊ดผมด้วยให้ตายเหอะ
“อะไรนะ ไม่ได้ยิน” พี่แกทำหน้ากวนประสาท เอียงหูมาทางผม
“ชื่อเซอร์ครับ” ผมเริ่มเร่งเสียง
“อะไรนะ นะ นะ นะ” เสือกมีเอื้อน
“ชื่อเซอร์โว้ย ไอ้เหิ้ย หูมึงหนวกไงรุ่นพี่ ? ” ผมเริ่มขึ้น
“ฮะ อะไรน๊า น้องหูหนวก ?” สัส พ่องตาย !!!!
“กูชื่อเซอร์ เกทยังวะ” ผมเดินเข้าไปหาแล้วตะโกนใส่หูแม่งเลย
“โอเคได้ยินละน้องชาย แหย่นิดทำหน้าบูด ก๊ากกกก พี่ๆเชิญจับคู่กับน้องรหัสตัวเองครับ จะได้ดูแลเทคแคร์ให้น้องรู้สึกดีขณะผ่านช่วงว้ากจากทีมว้ากสุดหล่อของคณะเรา แน่นอนว่ามีผม คึกคึก”
หลายๆคนเริ่มจับคู่กันแล้วนั่งลง จนเหลือผมกับไอ้รุ่นพี่เหิ้ย - -
“น้องหูหนวกกับพี่หูหนวกได้คู่กัน เราช่างเหมาะสมกันจริงเชียว น้องเพ่ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก” ผมตามอารมณ์พี่แกไม่ถูกสุดตีน
“เอ้าน้องๆ แนะนำชื่อกันไปแล้วจะให้บอกของที่ชอบไม่ขอบ เริ่มจากเซอร์ก่อนแล้วกัน”
“สิ่งที่ไม่ชอบ คือ … กระเทียม สิ่งที่ชอบคือ .. เห็ด”
“ห่ะ ? เห็ด”
“เออ ชอบเห็ด”
“เห็ดที่กินได้เนี่ยนะ” พี่แกทำท่าประกอบ เพื่อ ?
“เออ”
“เรอะ”
“เออออออออออออออออ ข้องไรกับกูมากครับรุ่นพี่”
“เปล่าๆๆ แค่สงสัย ฮ่าๆๆน้องกูชอบเห็ดล่ะทุกคนนนนนนนนนนนน” แล้วพวกพี่ๆก็พากันตีกลองเต้นไปเต้นมา บ้ายกคณะ กูมาเรียนคณะไหนวะเนี่ย
กว่าจะจบการรับน้องวันแรก มันก็ผ่านอะไรบ้าๆ ทำให้ผมรู้ว่า ไอ้พอยท์ แม่งติสแตก แหวกแนว ด่าเท่าไหร่ก็ไม่โกรธ ลัลล๊าและอะเลิ้ด ผมจับมอไซเตรียมกลับคอนโด มหาลัยอยู่ค่อนข้างไกลบ้านผมเลยมาอยู่คอนโดแทน ผมขับซิกแซกผ่านไปเรื่อยๆ จนผ่านย่านการค้าที่ใกล้โรงเรียนที่ผมเคยเรียน .. ทำไมคิดถึงมันอีกแล้ววะ กูเป็นเหิ้ยไรเนี่ย ผมสลัดหัวหนึ่งทีแรงๆ ท่าจะเป็นเอามาก
มันแค่ …
คิดถึง …
แต่ ..
ไม่ใช่
โหยหา …
มันเหมือนแค่
ผ่านมา ..
และ …
ผ่านไป …. ‘ล่ะมั้ง’
Ver. Hed
“เฮ้ย เห็ดมาช้าไปมึง”
“ไรของมึงวะซิม”
“เมื่อกี๊เว่ยมีคนขับเวสป้าลายเห็ดด้วย ห่า โคตรอาร์ต”
“เห็ดมันอาร์ตยังไงวะ”
“ก็แม่งเป็นขาวดำไง แล้วเขียนว่า เมมโมรี่ อ่ะ เจ๋งปะ”
“คนเหิ้ยไรวะ มีความทรงจำอยู่กับเห็ด บ้าบอ”
“โวะ มึงนี่ เค้าอาจจะเจอกันที่ดงดอกเห็ดไง”
“อื้อหือ โรแมนติกเกินไปละสัส ดงดอกเห็ด กูจะอ้วก”
“อ่าวมึง ไปว่าเค้า”
“สัส เค้าอาจจะแบบเคยแดกเห็ดพิษแล้วลืมไม่ลงก็ได้นะ”
“กูว่ามันต้องความรักดิเฮ้ย”
“แล้วมึงกับกูจะเถียงกันเรื่องคนอื่นทำเหิ้ยไรวะ ไปๆไปซื้อของกัน”
“เออๆ แล้วนี่กลับไงวันนี้”
“พี่พอยท์มารับ”
“อื้อหือ พี่ชายคนใหม่มึงนี่สปอร์ตจริงๆ มารับมาส่ง”
“ผ่านมหาลัยพอดีไง เค้าเอาเวสป้าน้องหนิมกูไปขับด้วย มันไวกว่ารถยนต์”
“น้องหนิมมึงนี่ป๊อปปูล่านะ สมัยนู้นก็เฮียเซอร์ … เอ่อ ช่างมันเหอะ” ไอ้ซิมเหมือนจะรู้ว่าคำๆนี้มีอิทธิพลกับผม … แค่ได้ยินชื่อแม่งก็คิดถึงแฮะ
แต่ ……..
มันอาจจะ
ไม่ใช่
คิดถึง
แต่แค่ ….
นึกถึง
‘ล่ะมั้ง’
กลับมาถึงบ้านผมก็นั่งดูเทเลทับบี้กับพี่พอยท์ พี่แกปลื้มโพลมากครับ - -
“นั่นแหละน้องโพล แอ่นพุงแบบนั้น อ๊ากกกก น่ารัก กดไลค์ๆๆๆ” แล้วพี่แกก็จิ้มนิ้วชี้ไปที่โซฟาแรงๆหลายทีประสาคนกดไลค์ เด็กไทยติดเฟสบุค เฮ้อออ
“ก๊ากกก ทิงกี้ไอ้ตุ๊ดถือกระเป๋า ตุ๊ดเอ้ย ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ กดไลค์ๆ” พี่แกยังคงเมามัน มันสนุกตรงไหนวะเนี่ย ไอ้สีตัวสี่สีเนี่ย เดี๋ยวก็ โอ๋กันน๊า เดี๋ยวก็ดูทีวีที่ท้อง แม่งอุ้มทีวีกันตลอดเวลาหรอวะ
“เฮ้ย คราวนี้ท้องของใครวะ ลาล่าแน่ๆ ลาล่าๆๆๆ ใช่จริงๆด้วย ก๊ากกกก ลาล่าของพี่แม่ยอดยาหยี” พี่พอยท์เธอมันมาก
“เอ่อ ผมไปทำการบ้านก่อนนะ” ผมไม่อยากขัดเวลาสำราญพี่แกแต่อย่างใด น่ากลัวจริงๆ ผมเข้ามาในห้องนอนที่อดีตกระจกเคยแตกเพราะพี่ไผ่
เอ่ยถึงคู่พี่แก ก็นะ ผมเคยเห็นพี่ซีครั้งเดียว ครั้งเดียวจริงๆ แต่พี่แกก็ไม่เห็นผม ผมคิดว่ามันคงเป็นเรื่องดีแล้วล่ะ - -* เดี๋ยวครอบครัวเค้าร้าวฉานเพราะผม ผมเป็นคนดี ศรีสังคม หึหึหึหึหึหึหึหึหึ
ตึ่งตึงตึ่ง ! เสียงเอ็มเอ็สเอ็น พร้อมแถบขึ้นสีส้ม ดึงความสนใจจากผม
ซี # say : เห็ด ซิมชอบกินไรอ่ะ
Hatter’s say : แน่ะๆ จะทำไรวะพี่ซี
ซี # say : ก็กะจะพาไปฉลองครบ 4 เดือนน่ะ เออบอกมาเหอะ
Hatter’s say : มันชอบกินอาหารญี่ปุ่น เห็นมันเคยบ่นๆอยากิน
ซี # say : ขอบใจครับผม
แล้วพี่แกก็ออฟไป ช่วงนี้คนรอบตัวผมดูมีความสุขขึ้นกันทุกคน พี่ชายก็โทรมาเล่า ว่ากับฟาวส์ก็เจอกันทุกอาทิตย์ ยังหวาดฉ่ำ มิวกับพิ่คิวก็ดีกัน พี่ชาร์ปไอ้ซิมก็ไปได้สวย พี่จิมพี่ซูม ก็ยังลัลล๊า … ทุกคนยังมีความสุขกันเหมือนเดิม
แล้วผมล่ะ ?
ตอนนี้ผมมีความสุขดีมั้ย ?
ผมยังโอเคอยู่หรือเปล่า ?
ผมกลับมายิ้มได้หรือยัง ?
หรือยังคิดถึงใครคนนั้นอยู่ ?
คนที่เป็นแค่ส่วนหนึ่งในความทรงจำ ?
หรือ ผม ..
กำลังหลอกตัวเอง ?
-
สามีพี่น้องคู่นี้ โหด มาก
-
^^
-
ฟาวส์ได้ใจมากกกกก
"ได้มากกว่านี้ ขอแค่กูได้มึงก็พอ”
ชอบพระเอกเรื่องนี้จริงๆ แร๊งงงงงง
-
:z1: :z1: พี่เฮซกะพี่ฟาวล์ อ้ายๆๆ ฟาวแอบโดนใจอะ o13 o13
-
น่าลุ้นทั้งสองคู่เล้ย
-
หึหึ คู่ใหญ่โหดได้ใจเจ้ บทตบจูบๆอ่ะ เหอๆ
มิได้สนับสนุนความรุนแรงแต่อย่างใด อ่าๆๆ กันไว้ก่อนเดี๋ยวมีคนโวย เอิ๊กๆๆ
ขอบคุณไรเตอร์สำหรับความมันส์ของนิยายค่ะ
-
:a5: ฟาวโหด
-
พี่น้องบ้านนี้โดนสามีเลี้ยงด้วยลำแข้งสินะคะ o22
ถูกจาย+1ให้ไปเลย
-
คู่พี่ก็โหดเลือดสาด
คู่น้องก็โดนแทง(?)เลือดอาบ ฮ่าๆๆๆๆ
-
ฉบับรีไรท์ ที่จะลงในหนังสือทั้งหมด
ตอน 10
“แฮตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต”
เสียงคนๆหนึ่งกำลังเรียกผม แต่ผมลืมตาไม่ไหว น้ำตาร้อนผะผ่าวไหลลงจากตา แม้แต่ปลายนิ้วก็ขยับไม่ได้ หัวของผมมึน รับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือด ผมกำลังจะตายใช่ไหม …
3 ชั่วโมง ก่อนเกิดเหตุ
“แฮต ไปกินเหล้ากับพี่เปล่า ที่ ม. จะเลี้ยงต้อนรับรุ่นน้อง แต่ไปกันแค่พวกผู้ชาย เหล้าประเพณีอ่ะ” พี่พอยท์เดินมาบอก ขณะผมนั่งดูทีวี เหล้า น่าสน ไม่ได้กึ้บนานมากละ
“เอาๆ แต่ผมไปด้วยจะดีหรอ คนนอก”
“คิดมาก น้องประธานระดับเค้าไม่ทำไรหรอก ป่ะๆๆๆ เปิดหูเปิดตา” แล้วพวกเราก็รีบแต่งตัวไปร้านอาหารกึ่งผับ วันนี้พี่พอนท์เธอดูดีอีกเช่นเคย กับกางเกงยีนต์เดปสีดำที่ขาดรุ่งริ่งทั้งขาจนเห็นเนื้อ เสื้อกล้ามสีแดง ที่พี่แกนำเสนอว่าแฮนเมด มีลายว่า ‘กูชื่อพอยท์’ แล้วก็ละเลงสีเป็นหยดๆเต็มเสื้อ มิกซ์กับเสื้อสีดำแขนยาวไม่มีกระดุม รองเท้าไนกี้สีแดงคู่ใหญ่ ทรงผมพี่แกก็ไม่น้อยหน้า ใช้เยลเซตจนตั้งทั้งหัว เขียนขอบตาและกรีอายไลน์เนอร์ จนตาดุ วันนี้สีรีเทนเนอร์จากสีแดงเสมอมา กลายเป็นสีส้มสะท้อนแสง พึ่งรู้ว่ามันเปลี่ยนสีได้ - -;
“เป็นไงหล่อปะ”
“ให้ความรู้สึกเหมือนลุค เดธโน๊ตเลยว่ะ” ผมนึกถึงยมทูตในเรื่องเดธโน้ตจากใจ
“เออน่า หล่อก็พอ ก๊ากกกก ป่ะไปกันสายมากละ”
ผมซึ่งอยู่ในชุดกางเกงขาสั้นสีดำ เสื้อกล้ามสีเทา คลุมด้วยแขนยาวสีดำ กับหมวกใบนึง คอนเวิร์สที่พี่พอยท์ยัดเยียดให้ใส่สีส้มคู่นึง มันจะดูดีมากถ้าผมไม่ยืนเทียบกับพี่แก คนอะไรออร่าเปล่งประกาย
2 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุ
21.00 น.
พี่พอยท์พามาแนะนำให้รู้จักเพื่อนพี่พอยท์แล้วก็พวกปี 1 ผมด้วยความเป็นน้องเล็กก็ยกมือไหว้ทุกคน แต่น้องรหัสพี่พอยท์ยังไม่มา เพราะติดธุระต้องไปงานเลี้ยงกับเพื่อนเก่าก่อน จะตามมาทีหลัง ผมก็ด้วยความไม่ได้กึ้บมานาน เห็นเหล้าก็เลียปาก ของฟรีงานนี้ ลาภปากละว้อยยย พวกพี่ๆก็ขยันริน ผมก็ลัลล๊าสิครับ เราทั้งร้องทั้งเต้น ตะโกนกันมันส์ พี่พอยท์ก็โดนสาวๆลากไปเต้นกลางฟลอ ทรงผมหัวแหลมๆกับรีเทนส้มสะท้อนแสงทำให้พี่แกโดดเด่นท่ามกลางหมู่ผีเสื้อราตรี
1 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุ
23.00 น.
ทั้งโต๊ะเริ่มเมากันได้ที่ แต่ละคนเริ่มมึนกับชีวิต พี่พอยท์แกก็สั่งเล่นเกมส์พระราชาของโต๊ะเรา อันประกอบด้วย 6 ชีวิต ผลการจับไม้สั้นไม้ยาว พี่คนหนึ่งได้เป็นคิง ใครทำตามสั่งไม่ได้ต้องเพียว 1 แก้ว
ผ่านไปหลายเกมส์คำสั่งแปลกๆก็ยังคงออกมา เช่น คุกเข่าสวดมนต์กลางฟลอ ขัดสมาธิกลางฟลอ อะไรแผลงๆขนมาหมด ผมก็ทำไม่ได้ด้วยความอายของหนังหน้า ยอมเพียวไปหลายแก้ว แต่พี่พอยท์เขามั่นมาก ไม่ว่าจะสั่งอะไรพี่แกทำได้หมด ไม่เคยหวั่น
30 นาที ก่อน เกิดเหตุ
“พี่ๆผมไปห้องน้ำก่อนนนนไม่ไหวล้า” ผมเริ่มเบลอลุกออกมาจากที่นั่ง เพียวไปหลายแก้วมึนชิบ
“ไหวนะแฮต”
“ม่ายเมาๆ ไหวอยู่ๆๆๆ เดี๊ยวมา ฮ่าๆๆๆๆ”
“อ้ะ ! ขอโทษครับ” ผมเดินปะทะกับใครสักคน แต่ด้วยอารมณ์และความเบลอทำให้มองหน้าเขาไม่ชัดละ
“เห็ด … มาได้ไง” ห้ะ คนๆนี้รู้จักผมด้วย ผมเงยหน้าขึ้นมองเค้า
“ใครว้า …. ทำมายย รู้จักกันอ่ะ”
“จำกันไม่ได้แล้วหรอไง หืม …” คนๆนี้ยกมือไล้แก้มผมเบาๆ เอ…
“เซอร์ ..” ชื่อๆหนึ่งหลุดจากปากผม ทำให้ผมรู้สึกตัว เซอร์นี่หว่า
“จำกันได้แล้วหรอ” สัมผัสจากมือใหญ่ มันทำให้ผมคิดถึง … อยากให้สัมผัสมากกว่านี้ …
ผมเอียงแก้มแนบกับมือใหญ่
“คิดถึงงงงง”
“หืม … อะไรนะ” คนตรงหน้าก้มหน้าลงมาใกล้ผม กลิ่นน้ำหอมที่ห่างหายไปนาน
“คิดถึงงงง อื้อ”
คำพูดที่หายไป …
เพียงเพราะริมฝีปากของคนตัวสูงประกบเบียดลงมากับปากคนตัวเล็ก
ท่ามกลางแสง
สี
เสียง
ของสถานที่
ที่เปรียบดั่ง
เวทีเริงระบำของผีเสื้อราตรี
หาได้เป็นอุปสรรคขวางกลั้นของคนสองคน …
ปากบางถูกขมเม้มอย่างเร่าร้อน .. ด้วยความโหยหา … คิดถึง …. ก่อนที่ลิ้นนุ่มจะโดนเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อ
ราวกับ …
ตกลงไปในห้วงอารมณ์ที่ยากจะต้านทาน
แขนเล็กยกขึ้นคล้องคอคนตัวสูง เบียดตัวเข้าหาด้วยสัญชาติญาณ
มือหนาของคนตัวสูง ก็ล้วงเข้าไปในสาบเสื้อลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบาง
“เฮ้ยไรวะ ! สัสเซอร์มึงทำไรแฮต” ผมโดนกระชากจากใครสักคน แยกกับเซอร์ ….
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกริ๊ดของใครสักคนหรือหลายคน มันเกิดอะไรขึ้น ..
เซอร์หายไปไหน ..
“สัส มึงทำอย่างงี้ได้ไงไอ้เซอร์ ”
นี่มัน … เสียงพี่พอยท์
..
เซอร์ทำอะไรผิด ทำอะไรๆ
“เชี่ยเอ้ย มึงมาต่อยกูทำเหิ้ยไรสัสพอยท์”
เสียงเซอร์ …
“สัส เอ้ยยยย”
อะไรกัน เกิดอะไร
‘ เพล้ง ’
“เฮ้ยพอยท์ อย่า/ ไอ้เซอร์หยุดดดด”
พอยท์ .. เซอร์ ….
ทำไมผมมึนหัวแบบนี้
ไม่หน้าดื่มเพียวๆไปตั้งหลายแก้ว
แล้วตายตาผมก็เหลือบไปเห็น
ขวดเหล้าขวดหนึ่งลอยขึ้นไปบนฟ้า …
มันกำลังหล่นลงมา ..
บนหัว .. เซอร์
“ไม่นะ !!!!!” ผมสวมบทพระเอกนิยาย
‘เพล้ง ง ง’
“แฮตตตตตตตตตตตตตตตตต”
เสียงคนๆหนึ่งกำลังเรียกผม แต่ผมลืมตาไม่ไหว น้ำตาร้อนผะผ่าวไหลลงจากตา แม้แต่ปลายนิ้วก็ขยับไม่ได้ หัวของผมมึน รับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือด ผมกำลังจะตายใช่ไหม …
“เห็ด อย่าเป็นอะไรนะ อย่า…..”
เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน ก่อนทุกอย่างจะดับไป
ณ โรงพยาบาลใกล้ที่เกิดเหตุ
คนสำคัญของกู … ที่กูละเลยมาตลอด ได้เข้าห้อง ICU ไปแล้ว
เพราะกูมันถึงเป็นแบบนี้
“โว้ยยยยยยยยยยยย แม่ง !!!!”
ปึ้ก !
เสียงกำปั้นหลุนๆ กระแทกเข้ากับผนัง จนคนรอบข้างหันมาดู แต่กูก็ไม่สน
เลือดที่ค่อยๆไหลไม่ได้ทำให้รู้สึกอะไร
“สัส ปล่อยกู กูจะไปกระทืบมันนนนนน” เสียงคู่กรณีเส็งเคร็งดังมาตามทางพร้อมรุ่นพี่ที่ลากมันไว้
“พอยท์มึงจะหมาไปไหนวะเนี่ย น้องมันก็เข้า ICU ไปแล้ว นี่มัน รพ นะสัส”
“ไอ้เซอร์มันลวนลามน้องกู สาสสสสสสสสสส กูจะเอาเลือดมันออกหัว” กูมองไปที่ไอ้เชี่ยพอยท์ที่ตัวบางเสือกแรงควาย รุ่นพี่ห้าหกคนดึงมันไว้แทบจะไม่อยู่
“หลุดออกมาให้ได้ก่อนเหอะมึง ค่อยอยากเอาเลือดกู หึ” กูยกมือข้างอาบเลือดชี้หน้ามัน แต่หน้าตากูคงกวนตีนพอๆกับปาก มันเลยเลือดขึ้นหน้ากว่าเดิม
“สัส อย่ามาทำปากดี เหิ้ยเอ้ย ลวนลามผ้ชายมึงเป็นเกย์รึไง”
“แล้วไง เสือกเหิ้ยไร” เกิดปรากฏการณ์ตะโกนคุยกันหน้าห้อง ICU
“คนที่มึงลวนลามอ่ะน้องกูไอ้เหิ้ยยย”
“กูไม่เห็นจำได้ว่ามันมีพี่ชายอีกคนนอกจากไอ้เฮซ”
“สัส มันเป็นน้องกูด้วย แล้วมึงอ่ะเป็นใคร” คำถามของมัน ทำกูสะดุด
เออว่ะ
กูเป็นใครวะ
“ไงตอบไม่ได้ล่ะสิไอ้สัส ถุ้ย เสือกทำเก่ง เป็นตัวเหิ้ยไรในชีวิตนอกกูวะสาสสสสสสสสสสสสสสสส” ไอ้พอยท์มันเริ่มอารมณ์ขั้นอีกรอบ มันจะเวินเว่อไปไหนวะ
นั่นสิ กูเป็นตัวเหิ้ยไรวะ
หรือกูเป็นตัวเหิ้ย ?
หน้าแบบกูมีแฝดเป็นเหื้ย ?
สัส มันด่ากูเหิ้ยยยยยยยยยยยย
“สัสพอยท์มึงด่ากูเหิ้ยกี่รอบละ”
“จะตรัสรู้มั้ยสัส กูไม่ว่างมานับเหิ้ยแบบมึงนี่”
“สัสอย่าอยู่เลย แดกตีนกูแทนข้าวเหอะ” กูวิ่งเข้าไปกระโดดเตะมัน จนมันกระเด็น ไอ้พี่ห้าหกคนนั่นเลยปล่อยมันอัตโนมัติ แล้วเราก็เริ่มนัวเนีย
พลั่ก ๆ !! ฯลฯ
ทั้งสองคนแลกหมัดกันไม่มีใครยอมใครทั้งมือเท้า ขอแค่ให้ได้ทำฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บ
ปิ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงนกหวีดดังลั่นทำให้เราแยกกันโดยอัตโนมัติ ยามอ้วนสองคนในชุดรัดติ้วเซกซี่ ? วิ่งเข้ามา
“พวกคุณมาทะเลาะอะไรกันหน้าห้อง ICU คะ ถ้าคุณหมอไม่มีสมาธิแล้วคนไข้เกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง”
พยาบาลแว้ดใส่พวกเรา แต่มันทำให้กูคิดได้ ถ้าไอ้เห็ดไม่หายทำไงวะ สัสเอ้ย
เห็ดมึงอย่าเป็นไรนะ
“ว้าย คุณคะ มือคุณเลือดไหลเยอะมาก ไปทำแผลก่อนค่ะ” พยาบาลคนเดิมลากแขนกูจะไปทำแผล สลัดแล้วคุณเธอก็ยังไม่ละความพยายาม จนกูต้องเดินตามไป ไอ้พอยท์หน้าตาเหมือนหมาถูกกระทืบก็มองกูเคืองๆ แต่กูซึ่งหน้าตาไม่ต่างกัน ก็ได้แต่แยกเขี้ยวกลับไป
Ver. Hed
ผมลืมตาขึ้นเห็นเพดานขาวๆ กับกลิ่นยาฆ่าเชื้อ ให้ความรู้สึกว่านี่มันโรงพยาบาลชัดๆ
ทำไมแดกเหล้าอยู่ดีๆมันมาโผล่โรงบาลว่ะไอ้เหิ้ย
“โอ้ยยยย” ทำไมมันปวดหัวชิบหายเลยว่ะ กแฮงค์หรือผมเป็นไรวะ
“เห็ด ตื่นแล้วหรอ”
“พี่ชาย” พี่ชายกู พี่เฮซ ว่าแต่มาได้ไงวะ
“มาได้ไงอ่ะ”
“รพ โทรไปบอก แม่ไปต่างจังหวัดพอดีเลยมาเฝ้าให้”
“อ้าว แล้วพี่พอยท์ไปไหนอ่ะ”
“โดนสั่งห้ามเยี่ยม เสือกมีเรื่องกับไอ้เซอร์”
เซอร์ ?
ทำไมได้ยินชื่อนี้แล้วรู้สึกแปลกๆที่ปากวะ ? (เห็ดหื่น)
แล้วมันเกี่ยวอะไร ?
“เซอร์เกี่ยวอะไรอ่ะ”
“อ่าวก็เมื่อวาน ..”
ปัง !
“เห็ดโว้ยย กูมาเยี่ยมแล้นนน” เสียงไอ้มิวนำมาก่อนตัวที่มันถือเปปซี่มาขวด อีกมือลากกระชากแขนพี่คิวมาด้วย
“ห่างกันไม่ได้เลยนะมึง” พี่ชายแซวไอ้มิวก็ระรื่น พี่คิวก็หน้าแดงอายๆ เออแม่งรักกันแอ๊บแบ๊วจริง
“ขาดคิวเหมือนขาดใจ กริ้บกริ้วววว”
ผั้ว !
พี่คิวตบหัวมันไปที บรรลุเลยเพื่อนกู
“หึ คืนนี้จัดหนักแน่ที่รัก เห็ดอ่ะ กูเอาเปปซี่มาเยี่ยม ส่วนคิวเอาโค้กมาเยี่ยม”“เอามาทำเหิ้ยไรมันก็เหมือนกัน เอามาไมสองยี่ห้อสองขวด”“เดี๋ยวเขาหาว่าโฆษณาให้เจ้าเดียว ก๊ากกก กูมันคนของประชาชนนนน”“ถุ้ย กูจะอ้วก แล้วไอ้ซิมอ่ะกูเข้า รพ ไม่เคยมาเยี่ยม”
“สัสซิมมันไม่รู้เรื่อง มันไปเดทครั้งที่ล้านกับพี่ชาร์ปที่เกาะเสม็ด”
“ไปทำเหิ้ยไรวะเกาะเสม็ดไกลก็ไกล”
“พี่ชาร์ปเขาถือไปเสม็ดเสร็จทุกราย กริบกริ้ววววว แต่กูไม่ว่าที่ไหน ก็ได้ กูมันง่ายๆ ก๊ากกก”
ผั้ว !
โดนตบไปอีกที
“โวะ กูกลับละเห็ดผมไปละพี่เฮซ จะไปตบเมียขึ้นแบบหนักๆ” มันไม่พูดำพร่ำทำเพลง ลากพี่คิวออกไปทันที เออเอาเข้าไป
“ซ่านะเราเดี๋ยวนี้ เจ็บมากเปล่า” พี่ชายลูบหัวผมเบาๆ ช่วงนี้พี่ชายผมนิ่มนวลขึ้นแฮะ
“อะไรอ่ะ”
“หะ”
“คือ ยังไม่รู้เลยว่ะว่าเป็นอะไร รู้แต่ว่ามึนหัว”
“น้องกู แดกหญ้าแทนข้าวหรอวะ มึงโดนขวดเหล้าตกใส่หัวไงสัส”
นึกๆๆ
เหมือนเห็นขวดเหล้าลอยอยู่กำลังดิ่งลงมา
เห็นไอ้เซอร์ยืนอยู
เห็นตัวเองวิ่งเข้าไป
เวร
เหิ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กูนึกออกแล้ว !!
กูกับมัน…จะ… จูบกัน
เวรๆ เวร เวรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
“เป็นไรมึงหน้าซีดเชียว ไหวเปล่าเรียกหมอมั้ย”
“มะ ไม่เป็นไร แค่ .. ตกใจ” แหงดิตกใจมาก ตกใจสุดๆ ตกใจเหิ้ยๆ
“เออๆ นอนต่อเหอะ เดี๋ยวปวดหัวกว่าเดิมอีก นอนไปๆ” กูค่อยๆซุกหน้าลงกับผ้าห่ม และเริ่มเครียด
แต่ความง่วงก็มีชัย หลับไปในเวลาอีกไม่นาน
Ver. Point
กูกับมันต้องมานั่งรอหน้าห้องพัก ห้ามเยี่ยม เสือกติดป้ายชื่อไว้หน้าห้องด้วยว่าห้ามเยี่ยม
เจิ้ยเอ้ย แล้วน้องชายกูมันจะเป็นยังไงวะน่ะ !! ได้แต่มองไอ้คนข้างๆด้วยหางตา
นี่ก็น้องเสือกเป็นน้องรหัส ที่มาลวนลามน้องชายกู ! (เห็ดมันสมยอมนะพี่ - ไรเตอร์)
รู้จักไอ้พอยท์น้อยไปซะแล้ว
“มองเหิ้ยไร กูหน้าเหมือนญาติมึง ?” มันน่ามั้ย ไอ้เด็กปากดี
“หน้าเหมือนหมากู”
“มึงก็หน้าเหมือนหมากู”
“ปากมึงเลี้ยงหมากี่ตัว”
“เท่าๆกับในปากมึงอ่ะ”
“หึ เด็กน้อย”
“ไรไอ้แก่”
“สัสด่าใคร”
“ด่าหมา”
“เหิ้ย จะเอาไงว่ามาเลย”
“ก็ไม่ได้เอาไง ทำไม ข้อง ?”
“วาจาอ้อนตีนกูมาก”
“ไม่ต่าง”
“หึ ตัวตัวมั้ยสัส”
“จัดหนักได้เลย” ไอ้เซอร์กับกูมองหน้ากันสักพักแล้วต่างคนต่างง้างหมัดเตรียมจะใส่กัน
แต่ …
“นี่มัน รพ บอกแล้วใช่มั้ยคะ ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ !!!! ผู้ป่วยต้องการพักผ่อนนะคะ”
แล้วเราสองคนก็โดนเทศอีกยาวนานเกือบเขียนมหากาพย์ได้
และสุดท้ายก็โดนสั่งห้ามเข้าโซนที่เป็นห้องพักผู้ป่วย
เพราะมึงเลยไอ้เซอร์ !!!!
-
เริ่มหลงไหลคู่พี่เฮซ :o12:
-
หุหุ น้องเห็ดนี่น่ารักตลอดเวลาจริงๆ
เฮซก็น่ารักเหมือนกัน น่ารักทั้งพี่ทั้งน้องเลย :-[
-
อิอิ น้องเห็ดน้อยจ๋า ^o^
ส่วนไอ้คุณฟาวส์ เอ่อ......ยั้งบ้างไรบ้าง โถวววว พี่เฮซของน้องเห็ด
-
น่ารักขึ้นมาหน่อย อย่างนี้สิถึงถูกใจ :laugh:แต่อย่ากอ่านอ่ะว่าทำอย่างไรน้องเฮซเจ้ถึงสลบได้ :z1:
เจ้อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาเล่ารายละเอียด(เอาแบบละเอียด)ซะดีๆ o18
ไม่ทราบว่าจะเลวทราม ต่ำช้าเอาโหล้อันทรงเกลียดกันหรอค่ะ :m31:
หรอว่าเดี๋ยวนี้มันมีถ้วยนักเรียนนักศึกษาแสนชั่วมอบเป็นรางวัล วัยรุ่นนักเรียนจึงหันมาทำตัวเลวกันก็ไม่รู้ :fire:
เกลื่อนไปหมดแล้วเนี่ย ในเล้านี้เยอะมาก(เป็นค่านิยมไปแล้ว) เดี๋ยวปีน่าจะมีพระเอกแสนเลวเป็นสาขาหนึ่ง :a5:
ในเซงเป็ดอาร์วอร์ดเลยดีกว่าค่ะ แต่แอบซะใจอีน้องเห็ดโดนแทงตามที่คิดเพราะเชี่ยฟาวส์คงเลวได้อีก
เอามาเลยคะจะชกต่อยตีด่าทำร้ายร่างกายเอ็นซีกันเลือดสาดเอสเอ็ม จัดหนักมาเลย
แต่ขึ้นเรทและคำเตือนในนิยายนิดส์นึงนะเจ้ว่าเท่าที่อ่านมาเรื่องราวค่อนข้างรุนแรงเลยทีเดียว
ค่ะ จะระวังค่ะ ขอบคุณมากค่ะ แหะๆ
ขอบคุณค่ะหนู เอาไปเลยหนึ่งจิ้มเป็นของรางวัล :z13:
-
แอบชอบเฮซ :o8:
มีคู่นี้เยอะนะคะ
-
แอบคิดอยู่้เหมือนกันว่า ทำไมในเล้านี้ถึงมีแต่เรื่องของนักเรียนนักเลงออกแนวโหด แข่งกันทำเลว แล้วผมก็ค่อยๆลดเรื่องที่จะอ่านต่อลงไปเรื่อยๆ
ขอบคุณมากครับที่ขึ้นคำเตือน
ผมจะอ่านเืรื่องนี้ต่อครับ
-
อยากอ่านคู่พี่มากก่านี่ซะแล้ว ทำไงดีน่า อิอิ
-
:o8:
-
แหะๆ เริ่มชอบคู่พี่มากกว่าคู่น้องแฮะ
แต่ยังงัยก็ชอบทั้งคู่เลยน๊า
เอ่อ.ฟาวส์โหดไปมั้ย เล่นแทงน้องเห็ดเลยหรอ :m16:
-
ขอฉากหวาน ๆ ของพี่เอซ บ้างนะ
:-[ :-[
-
อยากอ่านคู่ของพี่เฮซ ว่ะ 3.ถ จริงๆ เถื่อน ถ่อย สถุลด้วยกันทั้งคู่ o13
-
ฟาวน์ ถนอม เฮชหน่อยเหอะ ดูดิ๊ ทำซะสลบเลย
เด๋วน้องเห็ดเป็นห่วงนะ สงสารนิ ขอหวานๆมั่งนะ
คู่พี่นะ รู้สึกจะเลี้ยงด้วยลำแข้งตลอด 555+
น้องเห็ดก็น่าร๊าก เป็นห่วงพี่ซะบ่อน้ำตาแตกเลย :laugh:
-
โอโห้..แรงไปไหนกัน..
-
ชอบ คู่ พี่ชาย จัง
-
พี่เฮซ กะ น้องเห็ด
น่ารักทั้งพี่ทั้งน้องอ่ะ o18
-
ได้กันไวๆ สุด
นายเอกชื่อเห็ดดดดดด!!!!!!
-
น้องเห็ดยังแรงเหมือนเดิม
:haun4:
-
พี่ฟาวสุดยอด o13 o13 เล่นซะสลบเลย เบาๆมั่งเหอะ สงสารเฮซเค้า ก๊ากกกกก
-
น้องเห็ด คริๆ
-
แอบมากระซิบคนแต่งว่า ขึ้นหัวเรื่องผิดอ่ะค่ะคุณขา :m26:
"วิจารณญาณ" จ้ะ ไม่ใช่ "วิจรณญาณ"
แต่ฟาวส์-เฮซนี่ แรงดีจริงๆคู่นี้ :laugh:
-
5555 อิน้องเห็ดเขิล
-
คู่พี่เฮซน่าสนใจอ้ะ ขอตอนพิเศษย้อนอดีตหน่อยได้มั้ยคะ :impress2:
-
ย้อนไปเมื่อสองปีที่แล้วได้มั้ยค่ะ
ย้อนไปตอนที่ เฮซกับฟาวส์ ตึ๋งหนืดกัน ได้มั้ยค่ะ
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
:haun4: :haun4: :haun4:
-
:z6: :beat: :oo1:สะใจคนอ่านนักแล :z6:
-
^^
-
อยากรู้จักคู่เฮซกะฟาวส์มากกว่านี้อ่ะ
ขอบคุณไรเตอร์มากนะคะ
-
หุหุ แอบชอบคู่เฮซกับฟาวส์แฮะ :-[
แต่ตอนนี้เห็ดดูน่ารักขึ้นแฮะเริ่มมีเขินกันด้วย
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ :L2:
-
ไรเตอร์ อยากอ่าน ของพี่เฮซ โฮก.....อยากอ่านว่าหนักแค่ไหน -.,- :haun4:
รักพี่เฮซกว่าเห็ดอีก
-
ไรเตอร์ อยากอ่าน ของพี่เฮซ โฮก.....อยากอ่านว่าหนักแค่ไหน -.,- :haun4:
รักพี่เฮซกว่าเห็ดอีก
อยาก อ่าน เหมือน กัน อ๊า
-
กร๊ากกก อยากรู้อดีตของคู่พี่ชายแล้วสิ
มันยังไงกันละเนี้ยะ
รักกันโหดๆ นี่ระวังลูกจะดก เอิ๊กกกก
-
น่ารักขึ้นมาหน่อย อย่างนี้สิถึงถูกใจ :laugh:แต่อย่ากอ่านอ่ะว่าทำอย่างไรน้องเฮซเจ้ถึงสลบได้ :z1:
เจ้อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาเล่ารายละเอียด(เอาแบบละเอียด)ซะดีๆ o18
ไม่ทราบว่าจะเลวทราม ต่ำช้าเอาโหล้อันทรงเกลียดกันหรอค่ะ :m31:
หรอว่าเดี๋ยวนี้มันมีถ้วยนักเรียนนักศึกษาแสนชั่วมอบเป็นรางวัล วัยรุ่นนักเรียนจึงหันมาทำตัวเลวกันก็ไม่รู้ :fire:
เกลื่อนไปหมดแล้วเนี่ย ในเล้านี้เยอะมาก(เป็นค่านิยมไปแล้ว) เดี๋ยวปีน่าจะมีพระเอกแสนเลวเป็นสาขาหนึ่ง :a5:
ในเซงเป็ดอาร์วอร์ดเลยดีกว่าค่ะ แต่แอบซะใจอีน้องเห็ดโดนแทงตามที่คิดเพราะเชี่ยฟาวส์คงเลวได้อีก
เอามาเลยคะจะชกต่อยตีด่าทำร้ายร่างกายเอ็นซีกันเลือดสาดเอสเอ็ม จัดหนักมาเลย
แต่ขึ้นเรทและคำเตือนในนิยายนิดส์นึงนะเจ้ว่าเท่าที่อ่านมาเรื่องราวค่อนข้างรุนแรงเลยทีเดียว
ค่ะ จะระวังค่ะ ขอบคุณมากค่ะ แหะๆ
ขอบคุณค่ะหนู เอาไปเลยหนึ่งจิ้มเป็นของรางวัล :z13:
แอร๊ย 555 จิ้มคืน :z13:
-
ฉบับรีไรท์ ตามที่จะลงในหนังสือทั้งหมด
ตอนที่ 11
‘ ตามหาหัวใจ ที่ลืมไว้กับใครซักคน
จะตามจะค้นจนเจอ เธอคนนั้นในความทรงจำของฉัน
ซักครั้ง….ให้หัวใจได้ตื่นขึ้นใช้ลมหายใจพร้อมเธอ
ไม่อยากสัมผัสรักจากเธอ อย่างไม่มีตัวตน ’
วูบหนึ่งของความคิดเพลงท่อนนี้ได้ลอยเข้ามาในหัวผม แล้วมันก็รู้สึกโหวงๆในใจ แค่เพลงเกี่ยวกับความรักทั่วไป ทำไมมันมีอิทธิพลต่อความรู้สึกแปลกๆ ..
หรือผมก็ยังเป็นอีกคนที่กำลังตามหาหัวใจ ?
“เซอร์ มึงเป็นไรวะเหม่อๆ” ไอ้พีเพื่อนที่มหาลัยผมเอง
“คิดไรเรื่อยเปื่อยอ่ะ แล้วมึงอ่ะ”
“กูมาตามมึงไปรับน้อง วันนี้แม่งให้ทำไรอีกก็ไม่รู้”
“อืม..”
“มึงดูเครียดๆ”
“ไอ้พี สมมุตินะเว่ยมึงเลิกกับแฟนมึง แบบเลิกกันตอนนั้นมึงเฉยๆกับเค้ามาก แล้วเค้าก็เป็นคนบอกเลิกมึงเอง แต่พอมาเจออีกครั้ง มันเหมือนกับว่ามึงต้องการเค้ามากอ่ะ มึงว่ามึงเป็นไร”
“โอ้โหเป็นชุด อืม .. ถ้าเป็นกูหรอ กูว่านะช่วงนั้นกูกับแฟนกูคงยุ่งๆเรื่องตัวเองมากไปจนไม่มาสนใจกันแค่นั้นแหละ พอเรื่องยุ่งๆมันหมดมันก็เลยคิดถึงกันมั้งมึง พอเจอกันมันก็เลยสปาร์ค ชอต แปลบๆๆ เปรี๊ยะๆ อะไรแบบนั้นมั้ง
“มึงว่ามึงยังรักเค้าอยู่มั้ย”
“ตั้งแต่เจอเค้าอีกครั้ง ถ้ากูคิดว่าขาดเค้าไปอีกรอบกูตายแน่ นั่นแหละรัก แต่ถ้าแค่ประหลาดๆนิดหน่อย มันคงแค่คิดถึงมั้งยังไงก็คนเคยคุ้นกันอยู่”
“แล้วมึงว่าเค้าจะรักมึงอยู่มั้ย”
“อันนี้กูก็ไม่รู้ว่ะ เขาอาจจะลืมกูแล้วก็ได้”
“มึงว่าจะมีหวังมั้ยวะ”
“เดี๋ยวนะ ที่มึงสมมุติมานี่คือกรณีที่เกิดขึ้นกับมึงใช่ปะ” ไม่อยากจะยอมรับเลยแฮะ
“เออ”
“โอ้ยมึง ถ้ามึงรักเค้าอยู่มึงก็ต้องแย่งให้มันรู้ดำรู้แดงไปข้าง ไม่งั้นเสียเชิงชายนะเว่ย ผู้หญิงเค้าชอบอะไรที่แบบทุ่มเทอะไรงี้อยู่แล้วเชื่อกู”
“แฟนกูเป็นผู้ชาย”
“ก็ผู้ชาย … เฮ้ย ! อะไรนะ ไอ้เซอร์ อย่าบอกกูว่ามึง เป็น … เป็นนนน”
“ไม่ใช่เกย์ แต่กับคนนี้กูไม่ไหวจริงๆว่ะ น่ารักชิบหาย”
“ไอ้สัส มึงคงไม่ได้หมายปองประตูหลังกูอยู่ใช่ปะ” ไอ้พี เขยิบออกห่างไปไกล เหมือนผมจะลอบฆ่ามัน
“ไอ้ห่า กูไม่ทำไรมึงหรอก เห็นหน้ากูก็หมดอารมณ์ละ”
“อ่าวสัส กูออกจะหล่อ ดูดี มีชาติตระกูล”
“ถุ้ย กูอยากจะอ้วก”
“มึงท้องหรอวะ มึงควีนหรอเนี่ยยย”
“ไอ้สัส มาลองสักรอบมา จะได้รู้ว่าคิงหรือควีน” ผมแกล้งเขยิบไปใกล้ๆมัน
“เฮ้ยๆ ไหนว่าเห็นหน้ากูก็หมดอารมณ์แล้วไง” มันดันอกผม ผลักแรงๆ แต่เสือกไม่มีแรง ฮาจริง
“เพื่อให้เพื่อนกูตาสว่างเรื่องความสามารถของกู กูจะยอมทนๆไปก็ได้”
“ไอ้เหิ้ยไม่ต้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
หลังจากแหย่กันไปอีกสักพัก ผมกับมันก็ไปรับน้องกันตามปกติ แม้จะเขม่นหน้ากับพี่รหัสตัวเองที่ต้องทำกิจกรรมคู่กับมันก็เหอะ คิดถึงแต่คนที่อยู่ รพ ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่นะ อยากเยี่ยมก็เยี่ยมไม่ได้เซ็งว่ะ
กล่าวถึงอีกคนที่อยู่โรงพยาบาล
“เห็ดมึงแดกไรเยอะแยะวะ” ไอ้มิวเริ่มโวยวาย
“กูแค่กินเลย์ถุงที่สองเองนะ”
“สัส นั่นเทสโต้อีกสามถุง คอนเน่อีกสอง ทวิสตี้อีกสาม ยังไม่รวมก๊อบกอบ อีก”
“กะ กูหิว กูคนป่วยนะเว่ยยย”
“ไอ้ห่าป่วยการเมืองชัดๆ หัวมึงก็ไม่ได้เป็นไรให้นอนทำห่าไรวะ รพ ”
“กูก็อยากกลับบ้านนะ เมื่อไหร่แม่งจะปล่อยกูวะ เหมือนโดนขังคุกเลยว่ะ”
“ห่าแดกทั้งวันอ้วนแน่มึง”
“อะไร กูออกจะหุ่นดีนะสัส”
“ระวังนะเว่ย อ้วนมากไม่มีใครคบเป็นแฟน ดูดิแขนมึงเริ่มอวบแล้วน่ะ แก้มมึงก็เยอะขึ้นนะเห็ด” อะไรนะ ตายละ ผมเริ่มคลำตัวไปเรื่อยๆ หรือผมจะอ้วนขึ้นจริงๆ ตั้งแต่อยู่บ้านพี่พอยท์ก็กินดีอยู่ดี ออกกำลังกายก็ไม่ค่อยได้ออกเป็นทุนเดิมอยู่ละ
เฮ้ยย กูอ้วนขึ้นจริงจริงหรอ เฮือกกกกกก
“ทำไงดีวะมิว กูอ้วนจริงๆแน่เลยอ่ะ”
“เฮ้ยๆ เห็ดกูพูดเล่น”
“ไม่ๆ กูว่ากูอ้วนขึ้นจริงๆนะ ตายห่าละ กูจะต้องไดเอต”
“สัส มึงไม่ใช่การ์ตูนโมเอะของญี่ปุ่นนะเว่ย มาไดองไดเอต”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กูอ้วนนนนน”
ณ วินาทีนี้ ยอดชายนายมิวน่าสงสารที่สุดที่ต้องมารับฟังเสียงครวญครางของผู้ป่วยการเมือง … อาเมน
วันต่อมา …
น้องเห็ดน้อยๆก็ได้เก็บเสื้อผ้าออกจา รพ ท่ามกลางความดีใจของผองเพื่อนและครอบครัว ที่น้องเห็ดสามารถกลับไปผจญภัยในโลกภายนอกได้อีกครั้ง กำลังจะได้กลับไปศึกษาร่ำเรียนวิทยายุทธ์เพื่อไปสู่รบกับสิ่งต่างๆที่กำลังเกิดขึ้นในอนาคต กลับไปสร้างเสริมกำลัง ความฉลาด และสติปัญญา เพื่อสู้กับศึกอันยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต
ศึกนี้ช่างยิ่งใหญ่นัก ยากนักจะมองข้าม
นั่นก็คือ………………………………..
การเตรียมตัวเอนสะท้าน ได้ยินคำนี้ทีไรเปรียนดุจเส้นตายของวัยรุ่น ม.6 และ ปวช. ปี 3 ที่ต้องเอนสะท้าน ให้สะเทิ้นกันไปข้าง
โอ้ แล้วจอมยุทธ์น้องเห็ดของเราจะทำเยี่ยงไรกับเวลาไม่กี่เดือนข้างหน้ากันละนี่ …
“ฮือออออออออออออออออ กูอ้วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน” ว่าแล้วเราก็โฟกัสกันไปที่จอมยุทธ์น้องเห็ด นั่น เขากำลังนั่งครวญครางอยู่บนโต๊ะม้าหินของโรงเรียน
“เห็ดมึงคิดมากไปแล้ว กูว่ามึงไม่ได้อ้วนนะ แค่อวบขึ้นนิดๆ”
“ซิมมึงอย่ามาปลอบใจกู กูอ้วนนน อ๊ากกกกก กูจะกลายเป็นโอ่ง”
“มึงก็ออกกำลังกายดิวะ จะได้เฟิร์มมมม เตะบอลแบบกูไง” จอมยุทธ์มิว ผู้เป็นเพื่อนจอมยุทธ์น้องเห็ดได้เสนอทางออกมาหนึ่งทาง ทว่า ..
“กูร้อนอ่ะ ”
“โวะไอ้ห่า มึงอะไรนักหนาวะ งั้นแม่งไม่ต้องทำเหิ้ยไรละ อ้วนบวมเป็นตุ่มต่อไป สัส โวยวายอยู่ได้กูรำคาญ”
“มันมีไรที่เหงื่อออกเยอะๆ ทำแล้วมีความสุข ไม่ต้องออกแรงมากปะวะ”
“กูนึกแปป” ผ่านไปสักพักหน้าตาจอมยุทธ์มิว ก็เริ่มเจ้าเลห์ ก่อนจะบอกจอมยุทธ์น้องเห็ดว่า
“กิจกรรมเข้าจังหวะไงมึง ไอ้ซิมกับกูก็ทำบ่อย”
“หะ สัสมิว มึงอย่าบอกนะ ไอ้เหิ้ย” จอมยุทธ์ซิมที่เงียบอยู่นานก็โวยวายก่อนจะเริ่มหน้าแดง ก้มหน้าลงหลบตาเพื่อนฝูง
“อะไรวะ กิจกรรมเข้าจังหวะ” จอมยุทธ์น้องเห็ดยังคงเอ๋อรับประทาน
“ก็กิจกรรมเข้าจังหวะบนเตียงไง ก๊ากกก” จอมยุทธ์มิวพูดออกมาแบบไม่อายใคร
“ไอ้สัสมิว ไอ้เหิ้ยยยยยยยยยยยยยยย”
“ก๊ากกกกกกก ทำเหมือนไม่เคย กิ้วๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ”
แล้วสถานฝึกวิทยายุทธ์ที่เรียกว่าโรงเรียน ก็กลายเป็นที่วิ่งไล่เตะของสามจองยุทธ์ ที่คงจะลืมไปแล้วว่า อีกไม่กี่เดือนจะมีการทดสอบวิทยายุทธ์ของจอมยุทธ์ทั่วประเทศไทยที่ชื่อว่า เอนสะท้าน …
-
สามีของสองพี่น้องนี้
สุดยอดจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อยากอ่านพี่เฮซอ่า ชอบจิงคู่นี้ :impress2:
-
สองชั่วโมง......
แอบไปทำไรกันน่ะึคะ :impress2:
-
อ้าวเคยคบกันหริกหรอ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
จัดสะทรุดเรยอ่า
-
ชอบน้องเห็ดเขินน
พี่เซอร์ชอบแหย่น้องอ้ะ
อยากรู้เรื่องพี่เฮซด้วย คึคึ
-
สั้นอ่ะ
-
ช็อคเรยทีเดียว :a5:
-
คนในอดีตนี้เอง
-
เสียดุลทั้งพี่ทั้งน้องเลยแฮะ
-
พี่เฮซเสร็จพี่ฟาวส์ไปซะแล้วว
-
เพิ่งอ่านค่ะ สนุกมากเลย น้องเห็ดน่ารักอ่ะ
-
:3123:
-
สองคู่ชู้ชื่น สามีคู่พี่ดูจะโหดและหื่นกว่า
แต่ตอนนี้ อยากรู้อดีตคู่พี่จัง แบบว่าน่าสนใจอย่างแรง ขอตอนอดีตไขความกระจ่างหน่อยนะจ้ะ ไรเตอร์ใจดี
-
รุนแรงเหลือเกิน :m20:
-
เริ่มชอบคู่พี่เฮช ! เอาสองยกแต่กระแทกไม่ยั้ง ! :impress2: :impress2:
น้องเห็ดน่ารักเกิ๊น ! 555555
ติดตามๆ
ขอบคุณนะคะ :กอด1:
-
แร๊งงงงงงง
-
ฉึก...ฉึก
.........
โดนแทงทั้งคู่
.........
555555555
-
o18แรงจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบคู่เฮซกับฟาว o13
-
เขิน เขิน :-[
:call:
-
คู่ฟาว เฮช น่รักจังเยยค่า
-
พี่ฟาวน์จะรุนแรงไปไหน อิอิ
-
ชอบทั้งสองคู่เลย o13
-
เข้ามาส่งแรงใจ น้องจะได้มีแรงมาอธิบายวิธีทำให้น้องเฮซสลบได้อย่างละเอียด :laugh:
มาต่อเร็วๆนะจ๊ะน้องแบมบี่ที่น่ารัก :กอด1:มามะกอดที :L2:
-
อ้าว พี่เฮซกับพี่ฟาวล์เลยคบกันมาก่อนแล้วทำไมถึงได้เลิกกันอ่ะ
แล้วพี่เฮซก็แอบแมร่งๆกับพี่ฟาวล์ด้วยอ่ะ หมายความว่าไง ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น??
เอิ่ม แต่พี่ฟาวล์จะแรงเกินไปมั๊ยค่ะ เอาซะสลบเลย o22 o22
-
แรง!! :man1:
-
:z1: :z1:โหดทั้งคู่เลย แต่คู่คนพี่โหดกว่านะเนี่ยถึงขั้นสลบเลย :z1: :z1:
-
:L1: :L1: :L1:
-
ตอนสุดท้ายของฉบับรีไรท์ ที่จะลงในหนังสือทั้งหมด ขอบคุณที่ตามอ่านค่ะ สนใจหนังสือเชิญหน้า 62
ตอนที่ 12
Ver. Poiiz
“พอยท์ช่วงนี้แฮตเป็นอะไรทำไมไม่ยอมกินข้าวเลย กินแต่ละทีก็น้อยมาก น้องยังไม่หายป่วยหรอ” สีหน้าคุณน้าเคร่งเครียดตอนพูดกับผม เออแต่ก็จริงช่วงนี้กินข้าวน้อยมาก หรือจะมีเรื่องกลุ้มใจกันนะ
“เอาน่าคุณ แฮตพึ่งหายป่วยไม่น่าเป็นไรมาก ยังไงพอยท์ก็ดูน้องหน่อยแล้วกัน”
“ครับพ่อ”
จบการสนทนาก็แยกย้ายกันเข้านอน ผมก็แยกตัวมาคิดๆ … อืมมม หรือว่าจะเป็นเรื่องไอ้เซอร์วะ ในผับคืนนั้นก็เหมือนสองคนนี้รู้จักกันมาก่อน แถมไอ้เวรซักคนที่โยนขวดแก้วขึ้นแฮตก็วิ่งไปรับแทน หรือว่าเราจะเข้าใจผิดไปเอง คืนนั้นเซอร์ไม่ได้ลวนลามแฮต แต่แฮตนี่แหละสมยอม โอ้พระเจ้า ! แล้วนี่เราไปมีเรื่องกับแฟนน้องแสดงว่าแฮตมันต้องไม่สบายใจเรื่องนี้แน่ๆ ปล่อยไว้ไม่ได้ละ เราต้องชดเชยให้แฮต โอ้ยย แฮตพี่ขอโทษษษ
“เฮ้ยเซอร์” เสียงคู่อริดีกรีพี่รหัสผมเรียกผมไว้น้ำเสียงค่อนข้างหาเรื่อง ผมก็ไม่ยอมแพ้ ตวัดหางตาที่มั่นใจมาเสมอมมาว่าคมกริบกลับไป แต่มันก็หาได้สะทกสะท้าน สงสัยความด้านมันจะเท่ากับผมเหมือนกัน
“อะไร”
“วันนี้ไปบ้านกูหน่อย”
“อะไรนะ มึงบ้าไปแล้วไงให้กูไปบ้านมึงเพื่อไร”
“กูจะจัดงานเลี้ยง ปาร์ตี้ในกลุ่มโว้ยยย มึงเสือกเป็นน้องรหัสกูไงยังไงก็ต้องไป”
“เออๆ เตรียมเรด บลู แบล็คให้ด้วย เอาไฮเนเก้นไปแกล้มด้วยก็ดี”
“ถุ้ย กูไฮโซมีแต่บรั่นดีว่ะ” แล้วสัสนี่มันก็ยักคิ้วกวนอวัยวะเบื้องล่าง
“ไฮโซก็น่าจะมีตังซื้อสิ่งที่กูขอ ใจเปล่าๆ”
“เออๆ เดี๋ยวกูเตรียมไว้ให้” ทำไมมันยอมผมแปลกๆวะ เออช่างแม่ง
“งั้นเจอกันหน้าคณะสี่โมงเดี๋ยวไปบ้านกูไม่ถูก”
“เดี๋ยวพอยท์”
“อะไร” ผมเงียบไปอึดใจหนึ่งก่อนจะถามคำถามที่คาใจออกมา
“มึงเป็นไรกับเห็ด”
“ห่ะ? มึงถามเพื่อไรเนี่ย กูจะไปเป็นไรกับเห็ดได้ไง”
“แน่นะ”
“เออสิวะ มึงคิดว่ากูไปผสมพันธุ์กับเห็ดในต้มยำหรือไงเล่า ถามเหิ้ยไรเนี่ยยย”
“ไอ้สัส ไม่ใช่เห็ดที่ใช้แดกโว้ยยยยย ไอ้แฮตอ่ะกูหมายถึงไอ้แฮต”
“อ้ออ หึหึหึหึหึหึหึหึ เดี๋ยวมึงก็รู้เอง ก๊ากกก” แล้วมันก็เดินลัลล๊าจากไป แม่งเอ้ย !!!
ณ บ้านพอยท์
“มีใครอยู่มั่งปะวะ กูจะได้ไปสวัสดีคุณอาคุณน้าก่อน” เพื่อนไอ้พอยท์เหมือนจะมาบ่อยจนเชี่ยวชาญละ
“ไม่มีๆ แดรกตามสะดวกเขาไปต่างจังหวัดกัน” แล้ววงเหล้าก็เริ่มขึ้นในเวลาหกโมงเย็นหลังเคารพธงชาติเสร็จ ที่บอกว่าหลังเคารพธงชาติเพราะไอ้พอยท์มันเปิดทีวีเคารถธงชาติด้วยน่ะสิ เลือดรักชาติแม่งท้วมท้นจริงจัง ทำให้ผมก็แอบคิดว่าจริงๆมันเป็นหน้าที่ของชาวไทยทุกคนนะ นับว่าน่าทำตามเป็นอย่างยิ่ง ( ป๊าดในที่สุดสาระก็ปรากฏในนิยายหนู TT )
“เฮ้ยพอยท์ห้องน้ำอยู่ไหนวะ อยากล้างมือ”
“อยู่มุมซ้ายติดบันไดอ่ะ ถ้ามีใครเข้าอยู่ก็ไปเข้าห้องกูข้างบน มันมีสามห้องห้องกูห้องที่สองนับจากบันได อย่าเข้าผิดนะมึง”
“เออกูไม่โง่” ผมก็เดินไปตามมันว่า ไอ้พีเพื่อนรักก็ดันปวดฉี่ผมเลยต้องระเห็จไปเข้าข้างบน บ้านมันนับว่าแต่งสวยจริงๆสไตล์โมเดิ้นล้ำสมัยน่าจะมีใครมายืมบ้านมันถ่ายละครนะเนี่ย เหมาะสุดๆอย่างกับสตูดิโอ ผมก็เดินขึ้นไปข้างบนปรากฏประตูสีขาวสามบาน ผมแน่ใจว่าประตูที่อยู่ตรงกลางในสุดคงไม่ใช่ห้องมันแน่ๆ แต่อีกสองประตูที่แม่งตรงกันพอดีนี่ดิ มันห้องไหนวะ ห้องหนึ่งมันมีป้ายอะไรซักอย่างหล่นลงมา สงสัยเขียนว่าห้ามเข้ามั้งขี้เกียจไปพลิกเปิด เอาเป็นว่าเข้าๆไปซักห้องไม่ใช่ค่อยเปลี่ยน แล้วผมก็เลือกเข้าห้องๆหนึ่งไป ห้องนอนสีขาวทั้งห้องปรากฏสู่สายตาผม โอ้โห ไม่น่าเชื่อไอพอยท์ห้องนอนจะเรียบง่ายสไตล์คุณชายปานนนี้ เออช่างแม่งรีบๆล้างมือดีกว่า ผมเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป
“เฮ้ย”
“เฮ้ย”
สองเสียงผสานกัน คนที่ทำให้ผมหวั่นไหวมาเสมอกำลังยืนอยู่ตรงหน้าในสภาพมีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวผูกอยู่ตรงเอว เรือนผมและร่างกายเต็มไปด้วยหยดน้ำ ผมรู้สึกตัวเองร้อนผ่าวขึ้นมาแปลกๆ
“อะ เอ่อ สวัสดี” คำทักทายเห่ยๆหลุดจากปากผม
“อะ .. สวั .. สวัสดี” คำพูดเบาๆหลุดออกจากปากคนตรงหน้า ที่หน้าขึ้นสีเรื่อหน่อยๆ
ผมเข้าข้างตัวเองหรือเปล่าที่คนตรงหน้ากำลังเขิน
“อาบน้ำพึ่งเสร็จหรอ หืมม” ผมก้าวเท้าเข้าไปใกล้ๆคนตัวเล็ก ที่ก้มหน้าหงุดๆ
“อื้มม” ผมเชยคางเขาขึ้นมา แต่คนตรงหน้าก็ยังไม่ยอมมองหน้าผม สองแก้มนี่แดงไปหมดละ น่ารักจริงๆ
“คิดถึงนะครับ” สิ้นคำพูดผมก็ประทับจูบลงบนริมฝีปากบางๆของคนตัวเล็ก แขนอีกข้างก็รวบคนตัวเล็กเข้ามากอด และเหมือนคนในอ้อมกอดก็ยกแขนโอบรอบคอผมเช่นกัน
กริยาของทั้งสองคนเป็นไปด้วยความเคยชินเหมือนเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นทั่วๆไป ไม่ใช่คนที่ห่างหายกันไปแม้แต่น้อย จูบที่เริ่มรุนแรงขึ้นเร่าร้อนขึ้นส่งผลให้ร่างบางแอ่นตัวเข้าหาร่างสูงตามสัญชาติญาณ เหมือนร่างสูงก็รับรู้ได้เช่นกันดันหลังร่างบางติดกำแพงก่อนจะยกขาคนในอ้อมแขนขึ้นกี่ยวกับเอวตัวเอง จูบที่ราวกับจะสูบดวงวิญญาณของกันและกันไม่ได้ลดความเร่าร้อนลงไปเลย ซ้ำยังทำให้รู้สึกโหยหากันมากขึ้น มากขึ้น ราวกลับไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ และไม่มีวันพอ
“อื้อ .. อ้ะ” เสียงครางเบาๆหลุดลอดออกมาจากลำคอของร่างบางที่กำลังถูกคนตัวสูงขบเม้นไปตามซอกคอ ไหปลาร้าและไหล่ จนเริ่มขึ้นรอยจางๆสีแดง ก่อนจะสะดุ้งหลุดเสียงครางยาวออกมาเมื่อยอดอกข้างหนึ่งถูกขบเม้นดุนดันจนแข็งขันตามแรงอารมณ์ ฝ่ายรุกก็ไม่ยอมปล่อยโอกาสให้ร่างบาง ใช้มืออีกข้างขึ้นสะกิดยอดอกอีกข้างทำให้ร่างบางที่โดนปลุกเร้าหอบเสียงกระเซ่าออกมาจนเข่าอ่อน
“ยะ ยืน มะ ไม่ไหว” เสียงสารภาพอายๆทำให้ร่างบางยิ่งดูน่ารัก ร่างสูงช้อนร่างบางขึ้นก้าวเท้ายาวๆวางคนในอ้อมแขนลงบนเตียง และผละออกไปล็อคประตูห้องแต่มือก็ไวพอจะดึงผ้าขนหนูผืนน้อยหลุดออกมาด้วย
“อ้ะ” ก่อนจะทันได้ว่าอะไร ร่างสูงก็หันกลับมาโน้มตัวขึ้นคร่อม ขณะนี้คนในอ้อมแขนไม่สามารถหนีไปไหนได้แล้ว สายตาคมกริบกวาดไปทั้งเนื้อทั้งตัวของร่างเปลือยเปล่าราวกับสำรวจขุมทรัพย์ก็ไม่ปาน คนถูกมองก็ทำอะไรไม่ถูกแค่เพียงสายตาคมเขาก็รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรม่ถูกแล้ว
มุมปากข้างหนึ่งของร่างสูงถูกยกขึ้นมาก่อนจะเลื่อนตัวลงไปข้างล่างชันเข่าทั้งสองของร่างบางขึ้น
“จะทำอะไร อะ .. อื้อออ อ้า” ส่วนกลางของร่างกายได้ถูกร่างสูงรวยเข้าไปในปากร้อน ก่อนจะใช้ปลายลิ้นดุนดันจนเขาขยุ้มผ้าปูเตียงแอ่นตัวขึ้น แล้วปากร้อนก็ค่อยๆรูดเบาๆ ฟันคมที่ขูดไปกับผิวเนื้อทำให้ร่างบางรู้สึกเสียวเป็นที่สุด ปากร้อนรูดไปได้สักพักก็ผละออก จนร่างบางร้องประท้วงเบาๆ
“ฮะๆ ใจเย็นๆสิครับ หืมม จะไปก่อนได้ยังไง” ร่างสูงประทับจูบลงบนขมับหนักๆก่อนจะผละไปในห้องน้ำแล้วออกมาพร้อมโลชั่น
“ระ .. เร็วๆไม่ .. วะ..ไหวแล้ว” เสียงกระเซ่าร้องประท้วงออกมา
“เดี๋ยวนี้แหละ” มือหนาหมุนขวดโลชั่นออกมาก่อนจะใช้นิ้วชี้ควักโชลั่นออกมาค่อยโน้มตัวเข้าหาร่างบาง ค่อยสอดนิ้วเข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง ก่อนปลายนิ้วจะสะกิดลงที่จุดๆหนึ่งส่งผมให้ร่างบางบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน แต่ก็เหมือนแกล้งกันร่างสูงกดย้ำลงไปหลายๆที จนแก่นกายของร่างบางที่แข็งขันอยู่แล้วเริ่มมีหยาดน้ำไหลออกมา แต่ร่างสูงกลับก้มลงไปใช้ปลายลิ้นเลียในส่วนยอดเบาๆ ก่อนจะสอดนิ้วที่สองที่สามตามลงไป เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าพร้อมแล้วก็เอานิ้วทั้งหมดออกแล้วถอดกางเกงของตัวเองอย่างรวดเร็วก่อนจะสอดแก่นกายที่ตั้งชันเต็มที่เข้าไปจนสุดในคราวเดียว
“อ๊า … อื้อออ อ้า” เสียงครางของทั้งสองคนดังผสานกันออกมา ร่างสูงแช่ไว้สักพักให้ร่างบางเริ่มชินก่อนจะเริ่มขยับตามจังหวะ จากช้าๆเริ่มเร็วขึ้นแรงขึ้น จนร่างบางยกแขนโอบคอร่างสูงไว้ ปากทั้งสองประกบกันอีกข้างจูบกันด้วยความรุนแรง ผสานกับจังหวะที่ยังคงรักษาความเร็ว แล้วร่างสูงก็เลื่อนมือข้างหนึ่งกอบกุมแก่นกายร่างบางก่อนจะรูดตามจังหวะไปพร้อมๆกัน อุณหภูมิห้องตอนนี้ร้อนดุเดือดแม้เปิดแอร์ เวลาผ่านไปทั้งสองคนก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน
“เก่งมากครับ” เซอร์ประทับจูบลงบนขมับผมแรงๆทีหนึ่ง ก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆแน่นอนว่าเขาดึงผมเข้าไปกอด หน้าผมก็ซุกหงุดๆอยู่ตรงแผงอกแกร่งนั่น มือมันก็ลูบอยู่แถวๆก้นผม
“จับอะไร ปล่อยเลยนะ” ผมพยาดึงมือมันออกแต่มันกลับรวบมือผมไว้แล้วยกขึ้นไปหอม
“คิดถึงจังเลย” มันกลับตอบคนละเรื่องซะงั้น
“โม้ชัดๆ”
“ที่แสดงออกเมื่อกี๊ยังไม่ชัดอีกหรอ สงสัยต้องอีกรอบ” ว่าแล้วมันก็จะขึ้นคร่อมผมอีกรอบ
“พอเลยนะ เมื่อกี๊มันแค่เผลอไผลเหอะ ออกไปเลยป่ะ”
“กลัวคนแถวนี้จะงอนถ้าออกไปมากกว่า”
“โหยไม่เคยเหอะ ไม่ได้สำคัญอะไรสักหน่อย”
“ไม่เชื่อหรอกวันนั้นในผับใครก็ไม่รู้มาบอกว่าคิดถึง” โอ้ยยย อยากกัดลิ้นตัวเองตาย
“อะไร .. กะตอนนั้น .. มันเมานี่”
“เค้าว่าคนเมามักพูดเรื่องจริงหรอกน่า ฮะๆ” แล้วมันก็จูบปากผมเบาๆ
“ไอ้บ้า”
“บ้ารักเห็ด”
“หน้าไม่อาย”
“ไม่อายที่จะรัก”
“ด้านรึไง”
“ด้านได้อายอด” แล้วมันก็ยักคิ้ว แม่งง มันน่าหมั่นไส้เว่ยยยย
“เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยครับ” สายตาคอมฉายแววง้องอน ทำให้ผมหวั่นไหวจนใจเต้น ได้แต่หลุบตาลง
“อย่าเลย หาคนที่ดีกว่านี้เหอะ” ผมหันตะแคงหนีมัน
“ทำไมคิดแบบนั้น ลืมกันได้แล้วหรอ” เสียงตัดพ้อทำให้ผมน้ำตาซึม
“ตะ.. แต่ว่า กูไม่ดีพอสำหรับมึงหรอก กูเปลี่ยนไปแล้ว”
“เปลี่ยน เปลี่ยนยังไง ไม่รักกันแล้วไง” มันดึงผมหันไปมองหน้ามัน
“ไม่ใช่ไม่รัก แต่ว่า …”
“แต่ว่าอะไร” น้ำเสียงและสายตาที่คาดคั้น ทำผมร้องไห้ออกมา
“ก็ .. ตอนนี้”
“ตอนนี้อะไร”
“ตอนนี้กูอ้วน อ่ะ ฮืออออ มึงอยากได้แฟนเป็นหมูรึไง โฮฮฮฮ” แล้วผมก็ปล่อยโฮออกมาแบบหยุดไม่อยู่ แต่ไอ้เซอร์กับนิ่งไปเลย แล้วมันก็
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก โอ้ยยย คิดได้ไง มึงนี่ฟุ้งซ่านชิบหาย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” ผมกับมันตอนนี้ร้องไห้เหมือนกันต่างกันที่มันขำจนร้องไห้
“อะไรเล่า ไม่จริงหรือไง” ผมยกหมอนฟาดมันแรงๆ
“โอ้ยย เห็ดน้อยขี้กังวลมานี่พี่เซอร์จะแสดงให้ดูว่าน้องเห็ดอ้วนๆนี่แหละ พี่เซอร์โคตรรักเลย” แล้วมันก็เลื่อนตัวขึ้นคร่อมผมอีกครั้ง จากนั้นก็เริ่มลีลาเพลงรักอีกรอบ ในขณะที่ผมกำลังเตลิดอารมณ์กำลังขึ้นอยู่นั้น
ปัง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เหิ้ยยยยเซอร์ ทำไรน้องชายกู ออกมาเดี๋ยวนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เสียงพี่พอยท์ทุบประตูพร้อมโวยวายดังลั่น และได้ยินเสียงใครอีกหลายคนตะโกนห้ามพี่พอยท์ไว้
“แม่งเอ้ยขัดจังหวะชิบหาย” ไอ้เซอร์สบถเซ็งๆ
ถ้าเป็นตอนอื่นผมก็อาจจะยินดีที่ได้แกล้งเซอร์นะ แต่แม่งทำไมต้องตอนนี้วะ อารมณ์กำลังเตลิด มันค้างว้อยยยยย
“ตกลงว่าไอ้เซอร์มึงกับน้องพี่พอยท์เป็นแฟนกัน” ไอ้พีถามผมกลางวงเหล้า ไอ้เห็ด(ที่คิดว่าตัวเอง)อ้วนก็ก้มหน้าหลบสายตาล้อเลียนจากคนทั้งวง
“เออ ตอนแรกกูก็ไม่รู้หรอกว่าไอ้พอยท์เป็นพี่เห็ด”
“แล้วไอ้เซอร์ก็เสือกถามกูว่ากูเป็นไรกับเห็ด แต่กูลืมว่าแฮตมันฉายาว่าเห็ดกูเลยเอ๋อแดกนึกว่ามันคิดว่ากูไปมีไรกับเห็ดที่มันกินได้”
“พวกมึงนี่ งง กันเองได้ทุเรศสิ้นดี ต่อไปไอ้เซอร์นอกจากเป็นน้องรหัสไอ้พอยท์ละยังเป็นน้องเขยอีกด้วย ก๊ากกกกกกก เกลียดอะไรได้แบบนั้นไงพอยท์” แล้วพวกรุ่นพี่ก็ขำก๊าก มีแต่ผมกับไอ้พอยท์ที่ยังเคืองๆ แล้วก็ไอ้เห็ดเบ๊อะที่หน้าแดงก่ำไปถึงหู ผมเลยอดใจไม่ไหวก้มลงไปงับหูมันทีนึง
“อะ.. ไอ้บ้า”
“เฮ้ยๆอย่าหวาน กูอิชชี่ วิดวิ้ววว” เรียกเสียงฮากันอีกรอบ ผมก็ยกแขนกอดคอไอ้เห็ดไว้เดี๋ยวมันจะอายกว่าเดิมซะก่อน เมื่อกี๊ตอนจะลงมาก็เดินไม่ไหวจนผมต้องอุ้มลงมาให้ชาวบ้านชาวเมืองแซวมันไปรอบละ
แต่แม่งเอ้ยเป็นใครก็อดไม่ไหววะตอนมันเขินนี่น่ารักชิบหายยยย
“พอยท์แล้วเมื่อไหร่มึงจะมีแฟนวะ กูเห็นมึงไม่แลใครสักคนโสดตลอดปีตลอดชาติ” รุ่นพี่คนหนึ่งถามพี่พอยท์
“ก็กูยังไม่ได้สนใจเรื่องรักๆใคร่ๆนี่หว่า เดี๋ยวมันจะมาก็มาเองแหละ กูไม่รีบ โสดๆหล่อๆชิวๆ”
“ถุ้ย ไอ้หล่อเลือกได้”
“แบบกูเค้าเรียกหล่อไม่เลือกโว้ยยยย” ฮากันไปอีกรอบ
“เออไอ้พีเมื่อไหร่มึงจะมีแฟน” แล้วไอ้พอยท์ก็หันมาถามไอ้พี
“หะ ผมหรอ”
“เออมึงนั่นแหละ”
“มีแล้วเหอะ”
“เฮ้ยจริงใครวะ”
“รุ่นน้อง รร เก่า น้องเขาพึ่งจะ ม.4 เอง”
“ไอ้พีกินเด็กกกกกกกกกกกกกกกกกก” แล้วไอ้พีก็เอารูปแฟนออกมาให้ดู น้องแกสวยแบ๊วจริงๆ
“เฮ้ยสวยจริงว่ะอย่างกับเด็กญี่ปุ่น” ผมชมไปตามที่เห็น แต่คนในอ้อมแขนเหมือนจะเคืองรีบมุดตัวออกจากแขนผมเลย
“เป็นไร งอนไรอีกเรา” ผมก็ลากมันกลับมากอดเหมือนเดิม
“อะไร ไม่มี ปล่อยร้อน”
“หึงอ่ะดิ”
“ไม่ได้หึง” แล้วเจ้าตัวก็สะบัดหน้าหนี ดูก็รู้เห็ดบ๊องเอ้ย
“เสียใจที่ไม่หึง”
“แล้วไง”
“รับผิดชอบเลยนะ”
“กูทำไรผิดเนี่ยยย”
“แฟนไปชมสาวอื่นไม่หึงได้ไง มาจูบซะดีๆ”
“พวกมึงเลิกสวีทกันได้แล้วโว้ยยย พวกกูอิจฉา ไอ้ห่า”
แล้วผมก็แหย่ไอ้เห็ดไปซักพักมันกะหายงอน วงเหล้าก็ยังคงดำเนินต่อไปด้วยความราบรื่น
ตอนนี้รู้สึกว่าหัวใจตัวเองกำลังอบอุ่นชะมัด
สองปีผ่านไป
ถึงเวลานี้ผมก็อยู่ปีสองแล้ว ใช่ปีสองมหาลัยเดียวกับเซอร์ด้วย ตลอดสองปีเหมือนเราคบกันอยู่บนความเข้าใจอ่ะครับ กัดกันมั่ง ทะเลาะมั่ง ตามประสาแต่ก็ไม่เคยเลิกกัน มันเป็นเรื่องดีใช่มั้ยล่ะ แต่เรื่องให้หงุดหงิดมันก็ยังมีอ่ะครับ
“พี่แฮตคะๆ ฝากขนมกับจดหมายให้พี่เซอร์หน่อยค่ะ” มาละรุ่นน้องปี 1 ที่ชอบคิดว่าผมกับมันเป็นพี่น้องกัน
“ได้ครับผม” ผมยิ้มและรับของมาแต่ในใจน่ะหรอ หึหึ ฝันไปเถอะจะถึงมือไอ้เซอร์
“โอ้โห มาอีกละขนมสำหรับเฮียเซอร์” ไอ้ซิมที่ตามมามหาลัยเดียวกันยิ้มหน้าระรื่น
“มึงกินไปเลยไป” ผมโยนคุ้กกี้ห่อโบว์อลังการให้มัน
“กูขออ่านจดหมายก่อนเดะ …. ถึงพี่เซอร์ แม้ว่าข้าวปุ้นจะรู้ว่าพี่เซอร์มีคนที่ชอบแล้วแต่ข้าวปุ้นก็ยังอดชอบพี่เซอร์ไม่ได้ หวังว่าพี่เซอร์จะไม่โกรธนะคะ สัญญาว่าจะอยู่ห่างๆไม่ทำให้พี่เซอร์รำคาญใจค่ะ”
“แต่แฟนแบบกูรำคาญใจโว้ยยยยยยยยย” ผมตะโกนลั่นฟ้า ดีนะนั่งอยู่ในห้องเรียนกันสองคน
“เอาน่ากูกับพี่ชาร์ปกะเงี้ยเหมือนกัน แต่ของกูเฉยๆ มันได้ขนมมายังมาแบ่งกูกินเลย 555” แล้วไอ้ซิมก็นั่งแกะขนมแดก
“โว้ยรำคาญสวดสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“ใจเย็น มาแดกขนมเหอะอร่อยดี มึงก็หัดเรียบร้อยมั่งระวังสาวๆเค้างาบไปแดกนะมึง”
“มึงว่าเซอร์ชอบคนเรียบร้อยหรอวะ”
“ใครๆก็ชอบคนอ่อนหวานกันทั้งนั้นแหละ คบไปแล้วด่ากันทุกวันมันจืดชืดเว่ย พี่ชาร์ปยังหวานใส่กูเลย”
เย็นวันนั้นผมก็เริ่มเครียดกับคำพูดมัน คนอ่อนหวาน .. อ่อนหวาน อ่อนหวาน ….
“คิดอะไรอยู่ครับ” ผมโดนอ้อมกอดที่คุ้นเคยกอดจากด้านหลัง ผมก็เอนตัวพิงมัน
“เปล่าครับ” สองปีที่ผ่านมาเราอยากรักกันแบบผู้ใหญ่จึงพูดครับกันตลอด
“คุณแฮตคิดอยู่คุณเซอร์รู้ดูสิครับขมวดคิ้วเชียว”
“ก็แค่กังวลนิดหน่อยครับคุณเซอร์”
มันก้มลงหอมแก้มผมแรงๆที
“กังวลอะไรครับ หืมมบอกคุณเซอร์ได้มั้ย”
“กลัวคุณเซอร์ไม่รัก”
“เลิกกังวลเลยครับไอ้คุณแฮต เพ้อละๆ รักขนาดนี้เสียใจนะครับ”
“ตะ..แต่ว่า …”
“เรารักกันมานานแล้วนะครับ”
“อื้มมม”
“เลิกกังวลได้แล้ว”
“แต่ว่า .. คุณแฮตเป็นแม่บ้านแม่เรือนให้คุณเซอร์ไม่ได้นะครับ”
“คุณเซอร์อยากได้เมียครับคุณแฮต ไม่ใช่อยากได้คนใช้”
“แต่ทำเป็นมั่งก็ดีไม่ใช่ไง”
“ไม่ต้องๆ เป็นงี้ดีละ คุณเซอร์รักที่คุณแฮตเป็นคุณแฮต”
“ไม่ได้เรื่องทำไรก็ไม่เป็นนะ”
“เมื่อก่อนก็ไม่ตาย ต่อไปก็ไม่ตาย อย่าคิดมากครับ”
“แต่ …”
“คุณแฮตรักคุณเซอร์มั้ย”
“อื้มมม”
“ถ้าคุณเซอร์บอกว่าดีไม่พอสำหรับคุณแฮต เลิกกันเถอะคุณแฮตยอมมั้ย”
“ไม่ยอมครับ”
“งั้นคุณเซอร์ก็เหมือนกันครับ”
“เรารักกันใช่มั้ย”
“มีเรื่องหนึ่งที่คุณเซอร์ลืมบอกคุณแฮตไปใช่มั้ยครับ”
“อะไรหรอครับ”
“ตั้งแต่วันแรกที่คุณแฮตฟาดหัวคุณเซอร์ คุณเซอร์ก็เอ๋อรักคุณแฮตคนเดียวแล้วล่ะครับ”
THE END
-
ค้างเชียว แบมๆ :angry2:
-
:z13: จิ้มๆ
แอร้ !!! ค้างนะคะเนี่ยยย
แล้วเพื่อนที่ว่านิ่คือฟาวส์ชิ่ิมิ่ ? 55555555555
อยากอ่านเฮชฟาวส์ง่ะ ~ แต่เซอร์เห็ดก็อยากนะคะ !
แบบโลภอ่ะค่ะคุณแบม 555
ติดตามมม :กอด1:
-
หุๆๆๆๆๆๆมาซะสั้นเชียว :L1:
-
รออ่านภาคทะเล๊ทะเล ขอบคุณแบมแบมจ้า :กอด1:
-
กำลังเคลิ้มมมมมม :o8:
ตัดหั้ยค้างซะงั้น :sad4:
-
น้องเห็ด
เมื่อไหร่จะพูดเพราะๆกับสามีสักทีอ่า
:o8:
-
ว๊ากๆๆ
-
ค้างงงนะ ....น้องแบม
-
คะ....ค้างงงง อยากอ่านพี่เฮซกับฟาวส์คู่ในดวงใจ ><
โอ้ ทะเลแสนงาม~~~
-
พี่เซอร์กับน้องเห็ดน่ารักจังเลยยย :-[ :-[
-
รีบมาต่อครับ
-
รออยู่น๊าาาาาาาาาาา อิอิ :impress2:
-
น้องแบมแบม พี่ขอยืมมือเจ้าเซอร์ เบิร์ดหัวน้องสองที :z6:
โทษฐานทำให้ค้างงงงง
-
น้องแบมแบม พี่ขอยืมมือเจ้าเซอร์ เบิร์ดหัวน้องสองที :z6:
โทษฐานทำให้ค้างงงงง
แง่ะ เมตตาหนูหน่อยค่า 5555
-
^^
-
ค้างอย่างแรง กลับมาต่อด้วยนะค่ะ
+ 111 ให้ไรเตอร์
อย่าลืมคู่พี่ด้วยนะค้า จะรอจ้า o13 o13
-
แรงนะคะ มาทำให้อยากแล้วบอกขี้เกียจพิมพ์
เพื่อนเซอเนี่ยฟาวส์ป่าวเอ่ย เหอๆๆ
ขอบคุณหนูแบมแบมค่ะสำหรับนิยาย
-
ค้างอ่ะ มาต่อไวๆ เน้อ
-
น้องแบมแบม พี่อยากไปทะเลกับน้องเห็ดด้วยอะ มาต่อเร็วๆน้าาา :impress2:
-
พ่อแม่ลำเอียงเปล่าเนี่ย ตั้งชื่อลูก 5555
คนพี่ชื่อ เฮ็ช >> ชื่อไฮโซ้ ไฮโซ อินเตอร์ดี
ส่วนคนน้ิองชื่อ เห็ด >>บ้านน้อก บ้านนอก แนวภูธรม้วกกกกกกกก 55555555
หมั่นไส้ไอ่ฟาวส์จัง แม่งเล่นซะพี่ H สลบ แถมแทงน้องเห็ดด้วยนี่สิ อิชั้นแอบเคือง(ถึงจะชอบความเถื่อนของมันก็เหอะ)
ส่วนหนูเห็ดก็น่ารักดีนะ ใส ๆ สมวัย
ส่วนพี่H ก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกกก
-
:3123:มอบช่อดอกไม้ให้กับน้องแบมแบม คนสวยแต่งเรื่องได้ใจพี่มากๆ อ่านแล้วนึกถึงไอ้คนปากแข็งเลย ประชดก็เก่ง หึงห็เก่ง แต่บอกว่าไม่ได้รัก คิดแบบพี่น้อง 555+ รออ่านต่อไปนะ รีบมาต่อไวๆ เลย อยากรู้คู่ของพี่เจ้าเห็ดว่าจะเป็นไงต่อไป :3123:
-
ขอยาวๆเลยอ่ะ
-
ทะเล ทะเล๊ ทะเล ไปเที่ยวทะเลกัน ^^
-
:call: :call: :call:
-
แบมแบมจ๋า...มาต่อเร็วๆน้า
น้องเห็ดนี่น่ารักขึ้นทุกวันๆจริงเชียว :กอด1:
-
รอแบบเต็มบทชุดใหญ่
ใส่เครื่องพิเศษด้วยนะ :pig4:
:call:
-
ไรท์เตอร์มาสั้นนนนน
ยกหน้าจัดเต็มเลยนะะะะ
น้องเห็ด ออน เดอะ บีชช แอร๊ยยย
-
อยากไปทะเลกะเค้ามั่งจัง
-
สั้นและค้างด้วยนะน้องแบมแบม
-
คุณน้องหนูแบมแบ่มแบ้มแบ๊มแบ๋ม
รีบมาต่อ ณ บัดนาวค่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :angry2:
-
:z3: :z3:สั้นไปมั้ยยยยยย ค้างอย่างแรงงงง :a5:
-
สั้นจัง :a6:
-
น้องแบมแบม จ๋า
กรุณามาอัพต่อ ณ บัดนาว
:กอด1: :กอด1:
-
อิอิ..รอน้องเห็ดพาไปทะเล
ไปคราวนี้จะได้หวานกับพี่เซอร์มั้ย? เอิ๊กกสสสส์ :z2:
-
ร๊อรอ!!
-
อร้ายส์หน้าแตกแหกกระเจิง เจ้ไปบางมดก่อนนะค่ะ จะให้หมอไปเย็บหน้าที่แหก(นิอีเจ้แกไปทำจมุกใหม่หรอกทำมาเป็นอ้าง)
เอ๊ะเสียงใคร......อร้ายส์ เจ้ขอโต้ด เกิดอาการสับสนกับน้องอีกเรื่องนึง(สับสนทางเพศอย่างเดี๋ยวไม่พอนะย่ะ)
อายค่ะอาย อ่ะเรียกใหม่น้องแบมบี่ อิอิอิอิ น่ารัก มามะกอดแน่นๆ เอาไปอีกบวกปลอบใจ
แต่มาต่อเรื่องไวๆน้าาาาาาาาาาาา
-
อร้ายส์หน้าแตกแหกกระเจิง เจ้ไปบางมดก่อนนะค่ะ จะให้หมอไปเย็บหน้าที่แหก(นิอีเจ้แกไปทำจมุกใหม่หรอกทำมาเป็นอ้าง)
เอ๊ะเสียงใคร......อร้ายส์ เจ้ขอโต้ด เกิดอาการสับสนกับน้องอีกเรื่องนึง(สับสนทางเพศอย่างเดี๋ยวไม่พอนะย่ะ)
อายค่ะอาย อ่ะเรียกใหม่น้องแบมบี่ อิอิอิอิ น่ารัก มามะกอดแน่นๆ เอาไปอีกบวกปลอบใจ
แต่มาต่อเรื่องไวๆน้าาาาาาาาาาาา
ค่าา รักเจ๊ 555
-
เพื่อนที่ว่าเนี่ยยยยย ................
พี่ฟาวส์รึเปล่าคะ แบมๆ :impress2:
-
ตอนที่ 6.2 น้ำแรก
“เฮ้ยๆ พวกมึงโทษทีที่มาสาย ไอ้เห็ดเสือกตื่นสาย”
“โห เก๊าะคนมันตื่นเต้ววว อ่ะพี่” ไอ้เห็ดแบกกระเป๋าเป้สองใบของพี่กับตัวเอง เดินกะย่องกะแย่งมาจากแท็กซี่ ผมแค่ตื่นสายเล็กน้อยเองนะ กระซิก แค่อีก 5 นาทีถึงเวลานัด ผมสายหรอ !
“เออๆ เขามากันครบ จนไอ้ชาร์ปหลับไปอีกรอบละ”
“ขอโทษก๊าบบบ พี่ๆ เห็ดผิดไปแล้ว” ผมรีบยกมือท่วมหัวกราบงามๆ เดี๋ยวเจอรุมตีน แหะๆ ต้องประจบไว้ก่อน
“ไปๆขึ้นรถ รอบแรกเดี๋ยวเพื่อนไอ้เซอร์ขับ เออ ขาดมันสองตัวนี่หว่า”
“อ้าว แล้วเมื่อกี๊บอกครบอ้ะ พี่จิม” พี่แกเลยตวัดหางตามาทางผม เอาซะสะดุ้ง
“กูนับผิดแค่นี้มีปัญหารึไงวะ อย่างน้อยกูก็ไม่สาย” ฉึก ! แร๊งว์ กระทบจิตใจคนหล่อ กระซิก
“เฮ้ย กูมาแล้ว” เสียงไอ้เซอร์ที่นั่งแท็กซี่มาเหมือนกัน แต่คนที่ตามมันลงมาเสือกเป็น ไอ้ฟาวส์
“มาทำไมใครเชิญ แล้วไหนเพื่อนมึง” พี่ชายผมเริ่มอารมณ์เสีย
“มันเสือกมีธุระกะทันหัน แล้วกูเจอฟาวส์พอดีมันเลยมาแทน โทดว่ะที่ไม่ได้บอกก่อน” ปากบอกขอโทษแต่หน้าไอ้เซอร์ลัลล๊าเต็มที่
“ไงน้องเห็ด คิดถึงพี่เซอร์มั้ยจ๊ะ มาม๊ะชื่นใจที” แล้วมันก็กางแขนเดินมาหาผม
“ชื่นใจห่าไรวะ ไปไกลๆกูเลยไป” มันทำท่าชะงัก ก่อนจะเอามือวางไว้ตรงอกด้านซ้าย ทำหน้าเสียใจอย่างรุนแรง
“โถ่ เมียงอนกูว่ะทุกคน เจ็บมากมาย น้องเห็ดทำร้ายกู” ฮากันหมด พี่ๆก็พากันขำ ยกเว้นพี่ชายกับไอ้ฟาวส์จ้องกันไม่มีใครยอมใคร
“สัสอย่าเว่อ ห่าเอ้ย” ผมก็ได้แต่บ่นกระปอดกระแปด แง่ง แง่ง
“เออๆ ไหนก็มาละ อย่าตีกันตายแล้วกัน ไปๆขึ้นรถ เบียดๆกันหน่อยนะเว่ย” ไอ้พี่จิมก็เริ่มไล่คนขึ้นรถ สเปซวากอนคันใหญ่ที่จะเล็กลงไปถนัดตาเพราะผู้ชาย 10 คน
“ตกลงใครขับคนแรกวะ” ไอ้พี่ซูมยกกระเป๋าทุกคนไปวางไว้ด้านล่าง เพราะของมันเยอะจัดมันเลยต้องเบียด
“กูขับเอง ไม่ต้องเปลี่ยนกูขับให้” ไอ้ฟาวส์อาสา ดีเหมือนกันไม่ต้องไปนั่งเบียดกับมัน สีข้างกูยังแสบไม่หาย แง่งง พี่ๆคนอื่นก็สบายไม่ต้องผลัด มันส์กันแน่ๆ
“แต่ … เฮซต้องนั่งข้างกู”
“สัส ไม่เอากูจะนอนตลอดทาง” พี่ชายผมค้านทันที พี่ชายผมมันเป็นโรคเมารถน่ะครับ ถ้านั่งนานๆ ไปไหนไกลๆเลยต้องหลับตลอดทางนั่นเอง
“เมารถมันต้องนั่งหน้า อย่าดื้อดิ๊ มานั่งข้างกูนี่” แล้วมันก็กระชากพี่ผมเหวี่ยงขึ้นรถ มันรู้ได้ไงวะ ว่าพี่ผมเป็นยังไง
“เอ่อ … เอาเป็นว่าพวกมึงขึ้นกันเหอะ ให้ไอ้เฮซนั่งหน้าก็ดีเดี๋ยวอ้วกขึ้นมา”
“ไอ้พวกตัวเล็กๆไปอัดกันด้านหลังสุดเลยพวกมึง เบาะมันแคบ” ไอ้พี่ซูมเดินมาไล่ผม ห่า กูไม่ได้ตัวเล็กนะ แต่พวกมึงอ่ะตัวใหญ่กันเอง สุดท้าย 7 ที่นั่งมันเลยเป็นประการฉะนี้ ด้านหน้า พี่ชายกับฟาวส์ ตรงกลาง ไอ้เซอร์ พี่ซูม พี่จิม ด้านหลังก็มี พี่คิวที่นั่งตักไอ้มิว พี่ชาร์ป ไอ้ซิมก็เลยปีนหลังไปนั่งอีกคนในที่แคบๆมันตัวเล็กใกล้ๆกับผมเลย เหลือไอ้เห็ดยืนเอ๋อแดก ไม่มีที่ให้นั่ง
“เห็ดมานั่งกับพี่มา” เย้ นั่งกับพี่ชาย ผมก็เดิน ด่อกแด๊กๆ แต่ไอ้เซอร์ดันขัด
“เดี๋ยวมึงอ้วกใส่ไอ้เห็ด มึงนั่งดีๆไป เดี๋ยวไอ้เห็ดนั่งกับกู” แล้วมันก็ลากผมขึ้นรถไปนั่งตักมัน แล้วก็เริ่มออกเดินทาง
เหิ้ยยยยยยย ใครให้ไอ้ฟาวส์มันขับวะ แม่งซิ่งมาก มันขับไวมาก เบียดเลนส์ไปทั่วอีกต่างหาก
“สัสฟาวส์ ระวังๆๆๆ เฮ้ยนั่นเบนซ์นะมึง” พี่ชายผมตะโกนด่ามันหน้าซีด ไอ้พี่คิวก็กอดไอ้มิวแน่น ไอ้ซิมเพื่อนผมก็ล็อคคอพี่ชาร์ป แน่นเสียง เหวอๆ ดังออกมาจากปากมันทุกครั้งที่ไอ้ฟาวส์เหวี่ยง
“เออ ไม่ชนหรอกน่าเงียบๆไปมึง กูระดับไหนแล้ว” ไอ้ฟาวส์ไม่สนใจสิ่งใดมุ่งมั่นในการขับฉบับตีนผีต่อไป ส่วนไอ้เห็ดจะทำเยี่ยงไรเล่า ล็อคคอไอ้เซอร์แน่นน่ะสิ
“ก๊ากกก สะใจว่ะ เหวี่ยงมันส์ๆกูชอบ เนอะซูม” ไอ้สองซี้นี้ดันสนุกกันอยู่สองตัว
“เออๆ เหมือนอยู่ในเกมส์เลย ห่า ฟาวส์เหวี่ยงแรงว่ะ กูปลื้ม กดไลค์ๆ”
“ไอ้เหิ้ย ชีวิตจริงไม่ใช่เฟสบุ๊ค” พี่ชายผมตะโกนด่ามาอีก แต่ผมก็แอบเห็นไอ้เซอร์มันนั่งอมยิ้มนะ
“เออน่า มันส์ดีพี่เมียกอดด้วย ฮ่าๆ” ไอ้มิวกวนตีนมาจากด้านหลัง ผมนี่แถบจะผละออกจากไอ้เซอร์ แต่เค้ากลัวอ้ะ
“มึงหยุดเหวี่ยงได้ยัง กูจะอ้วก” พอพี่ผมจะอ้วกแค่นั้น รถกลับมาขับเรื่อยๆแบบปกติ พี่กูอำนาจเยอะจริงว่ะ
“เพื่อมึงเลยนะครับ สัส”
“ถุ้ยเหอะ ขับดีๆไปเหอะมึง”
“เขินอ่ะดิ ห่าทำเล่นตัวเสือกเขินกู”
“เขินเหิ้ยไรเล่า ขับๆไปกูจะนอน” พี่ชายผมก็เริ่มจะเฝ้าพระอินทร์ ผมก็เริ่มง่วงเหมือนกัน
“เห็ดนอนเหอะ กูก็จะนอนเหมือนกัน ไอ้ชาร์ปไอ้ซิมหลับไปละน่ะ” เออว่ะ มันไปนั่งตักกันตอนไหนวะ หลับแล้วซะงั้น ไอ้พี่คิวก็เริ่มงัวเงียซบอกไอ้มิวสามีที่รัก ที่ยังคงหน้าระรื่นได้กอดเมีย พี่ซูมพี่จิมสองซี้ก็นั่งจิ้มเกมส์ในไอโฟนกันสองคน งั้นกูขอนอนแล้วกันนะ แล้วผมก็เริ่มเอนหัวพิงอกพี่เซอร์ แล้วก็หลับ
แล้วผมก็สะดุ้งอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงพี่ซูม
“เฮ้ย มาปั๊มไหนกันวะเนี่ย แล้วไอ้ฟาวส์ไอ้เฮซหายไปไหน” ตื่นทั้งรถ หลับกันหมดเลยว่ะ
“เข้าห้องน้ำมั้งเดี๋ยวมันก็มากันว่ะ ไปเดินซื้อขนมกันดีกว่า” พวกผมทั้งรถเลยล็อครถไปเดินเอ้อระเหยกัน ปั๊มนี้มันเป็นปั๊มใหญ่ ของขายเลยมีเยอะ ซื้อไปเยอะๆดีกว่า
Ver. Haze
“มึงลากกูมาทำไม” ไอ้ฟาวส์อ่ะดิ อยู่ดีๆก็สะกิดผมให้ตื่นแล้วลากผมมาในห้องน้ำปั๊ม
“กูอยาก”
“อยากห่าไรวะ ที่ฉี่มันด้านหลังนี่มันส้วม มึงปวดขี้รึไง แล้วเอากูมาทำไมเนี่ยถ้ามึงจะขี้” ผมเลยเดินออกมา
“เฮ้ย” มันเสือกลากผมเข้าไปในห้องน้ำห้องหลังสุด แล้วล็อคประตู
“กูอยากกับมึง”
“สัส มาอยากไรตอนนี้ คนอื่นอยู่บนรถนะไอ้เหิ้ย” มันผลักผมพิงกำแพง แล้วยกแขนกันไว้
“รีบๆทำสิ กูไม่ไหวแล้ว” มันจับมือผมไปจับตรงนั้นของมัน แข็งพร้อมปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มกำลัง
“ไปทำยังไงมันแข็งขนาดนี้วะ” ผมว่าผมสูงแล้วแต่มันเสือกสูงกว่าผม มันเชยคางผมขึ้นมองหน้ามัน
“ก็มึงนอนยั่วกูอ่ะ” แล้วมันก็ยักคิ้วกวนๆ
“สัส กูนอนของกูดีๆ ยั่วมึงตรงไหนวะ คนอื่นเค้าก็นอน”
“ไม่รู้ เพราะมึงรับผิดชอบซะ ไม่งั้นก็ไม่ให้มึงออกไปแน่”
“กูจะโวยวาย”
“อยากอายก็เอาดิ๊” ไอ้นี่แม่งต้อนผมทุกทางเลยว่ะ
“แล้วจะให้เอาไง มึงก็รูดไปดิ เดี๊ยวกูออกไปบอกให้ว่ามึงปวดขี้”
“กูบอกว่าอยากกับมึง มาทำให้กู” แล้วมันก็นั่งลงบนชักโครก
“โอ๊ย สัสเบาๆ” มันกดหัวผมจนต้องนั่ง หน้าของผมอยู่ตรงหว่างขามันพอดี
“ใช้ปากไวๆ ก่อนคนอื่นจะสงสัย” มันปลดซิบแล้วดึงกางเกงลง แก่นกาย ก็ตวัดชูขึ้นมาให้รู้ว่าตอนนี้พร้อมจะทำงาน
“กูไม่ทำ มีไรปะ” ผมลุกขึ้นยืนแต่มันก็ลุกตามผลักผมเข้ากำแพง จับมือผมไปกุมน้องชายมัน
“ขยับสิ” มันกระซิบข้างหูผมเสียงพร่า ก่อนจะเริ่มเอามือผมขยับช้าๆ
“เงี่ยนนักก็เอาดิ กูอยากรู้เหมือนกันว่าจังหวะมึงเป็นไง” มันก็เหมือนช่วยตัวเองแหละวะ เพราะมือผมก็ขยับตามจังหวะมันอยู่ดี
“หึหึ ปากดีนะมึง”
“เฮ้ย !” แล้วมันก็เอามืออีกข้างดึงซิบกางเกงผมลง แกะกระดุม แล้วเลื่อนมือลงไปกุมตรงนั้นของผม
“จะ .. จะทำอะไร เอามือออกมานะ” สัสเอ้ย เสียงผมเริ่มพร่าตาม ตรงนั้นมันก็เริ่มมีอารมณ์ เอามืออีกข้างดันมันออกแต่มันเสือกแรงไม่เขยื้อนแม้แต่น้อย
“อื้อ … แต่ตรงนี้ของมึงมันอยากนะ”
“ซี้ด …” มันเอาปลายเล็บสะกิดยอด อารมณ์ผมเริ่มพุ่งขึ้น จนต้องยกแขนโอบคอมัน
“ขยับเร็ว ไม่งั้นกูปล่อยมึงค้างแน่ ที่รัก” แล้วมันก็เลื่อนปากมาจูบแรงๆ มือมันก็รูดของผมจนผมเองก็รูดให้มันตามจังหวะ
“อืมม อย่างนั้นแหละ” มันครางออกมา หน้าผมเชิดขึ้นตามอารมณ์ที่สูงขึ้นเรื่อยๆ
“อ้ะ … ยืน มะ .. ไม่ ไหวแล้ว” ขาผมเริ่มอ่อนแรง มันเลยยกขาผมข้างนึงขึ้นพาดเอวมัน
“อ้า .. เฮซ แบบนั้นแหละ ดีมากที่รัก” เสียงครางกระเส่าของเราสองคนรวมกันจนแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร จนสุดท้ายก็ปล่อยออกมาพร้อมกัน ซึ่งผมทรุดลงทันทีที่เสร็จ ไอ้ฟาวส์ก็เหมือนจะรู้ทัน รวมผมมากอดไว้ทัน
“หึหึ มึงน่ารักมาก ไปล้างมือแล้วออกไปกัน” ผมจับผมพิงกำแพงก่อนจะใส่กางเกงให้ผม แล้วจัดการกับตัวเอง ก่อนจะลากผมไปล้างมือ แล้วเดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
สัสเอ้ยน้ำแรกของทริปกูก็เสียทั้งๆที่ยังไม่ถึง มันจะคึกอะไรกันนักหนาวะ !! เจ็บใจกว่าที่กูยอมมึง เหิ้ยฟาวส์เอ้ย
----
เพื่อนที่ว่าก็ต้องพี่ฟาวส์สิคะ 555 ไม่งั้นความมันส์มันไม่เกิด เนอะ >< (หนูหื่น 55) เดี๋ยวมีงุบงิบกันตลอดทริป สามวันแน่นอน วะฮะฮ่า
-
พี่ฟาวส์นี่หื่นนะ เค้าหลับยังไปหาว่ายั่ว :sad4:
-
ยังไม่ถึงทะเลเลยก็ :oo1: :oo1: ซะแล้ว
ติดตามต่อจ้า
:กอด1: :กอด1:
-
ฟาวส์เสียไปก่อนแล้ว1น้ำ
ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แหม๋ ฟาวน์อยากแล้วมาบอกว่ายั่ว ชริ ก็คนนอนอ่ะ งี้
เฮชไม่ได้นอน 3 วันแน่ นอนแล้วยั่วอ่ะ :laugh: :laugh:
มารอไปทริป รับรอง ไม่ได้พัก กรี๊ดๆๆๆ :z2: :z2:
-
:jul1:
-
พี่ฟาวส์หื่น กรี๊ดดด !! :z1:
555555555555
ชอบมากอ่ะ ชอบฟาวส์เฮช น่ารักสุ๊ดๆๆ o13
ติดตามค่าา าา
รักฟาวส์เฮช , เซอร์เห็ด อรั๊ยย ย ยย :o8:
-
หุหุหุ น้ำแรกของพี่เฮซ
-
อิอิิ แค่แวะปั้มก็น้ำแรกแล้ว ถึงทะเลคงจะน้ำท่วม :haun4: :haun4:
-
กดไลค์ๆๆๆ
ชีวิตจริงไม่ใช่เฟซบุ๊ค
ฮ่าๆๆ
><
-
ฟาวส์ กะ เฮซน่ารักสุดๆ ไปเรยยยยยยย :z2: :z2: :z2:
-
แร๊งมาก ในปั๊มเลย
-
พี่ฟาวส์นี่ยังไง ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจเอาซะเลย :haun4:
สงสัยจะยังเสียอีกหลายน้ำนะพี่เฮซ :z1:
-
ตลอดทริปเฮซไม่เสียน้ำตายเลยหรอ เจ้าฟาวส์หื่นได้เร็วมากๆ
แล้วคาดว่าจะหื่นได้ตลอดทริป กร๊ากกกก
-
:haun4:
เรื่องนี้ทำเอาคนอ่านหื่นขึ้นเท่าตัว
-
:z1:อ่านเรื่องนี้แต่ละคนโคตรจะหื่นเลย อิอิ :z1:
-
:z1:อ่านเรื่องนี้แต่ละคนโคตรจะหื่นเลย อิอิ :z1:
คนอ่านก็หื่นทุกคนค่ะ แบมไม่หื่นคนเดียว แอร๊ย >///< (กล้ามาก)
-
ไปทะเลคราวนี้ต้องมีอะไรมันส์ๆแน่ๆ
ีนี่ยังไม่ถึงไหนคู่แรกเราก็เสียน้ำไปซะแร้ว อิอิ
คู่เอกก็อย่าให้น้อยหน้าเค้านะคร้าา ฮี่ๆ
รอตอนหน้าจ้า
-
พี่ฟาวส์ สุดยอด o13
-
:m25:
+1
-
:z2: :z2: นี่ขนาดยังไม่ถึงทะเลนะเนี่ย 5555
-
:pighaun:
-
ยังไม่ทันถึงทะเลก็เอาซะละ
น้องเห็ดของช้านจะโดนไรมั๊ยเนี่ย
-
โอ๊ยๆ อิฟาวล์ทำอย่างนี้เค้าเขินนะนี่ :o8:
รอท่านเซอร์กับน้องเห็ดอยู่นะจ๊ะ
-
ฟาวส์ แกจะคึกไปถึงไหนนั่น :jul1:
หยุดหื่นสักพักเหอะฟาวส์ เลือดเค้าจะหมดตัวตายแว้ว :m25:
-
ชื่อแต่ละตอนนี้ สุโค่ยจริงๆ!!! :haun4:
ฟาวส์เถื่อนดีอะ ช็อบชอบ :laugh:
-
><!!!!
พี่เฮซ // กอดแน่น
อ้ากกกก รักคู่นี้จิงจังว่ะคับ *0*
-
:haun4:หื่นแตก
-
+1 ชอบค่ o18ะ
-
พี่เฮซๆๆ จะรอดมั้ยนิ :z3:
-
:o8:
-
อยากรู้จัง ความหลังของฟาวส์กับเฮซเป็นจั๋งใด
-
รอคู่น้องเห็ดอยู่นะ
:call:
-
กดไลค์ ชีวิตจริงไม่ใช่เฟสบุค ก๊ากกกก
ชอบพี่เฮซจัง น่ารักอ้ะ ชอบแบบนี้ :impress2:
แต่พูดถึงมันต้องมี น้องสอง น้ำสาม สี่ ห้า ตามมา เอิ๊กกก
-
โห หื่นมากอิพี่ฟาวส์ สงสารพี่เฮซเนอะ
หลับเฉยๆก็หาว่ายั่ว อิอิ
-
^^
-
:haun4: :pighaun:
จิ้นกระจาย :jul1:
:pig4: :pig4: ขอบคุณนะ แบมแบมจัง กิกิ
-
กดไลค์ๆๆ ฮ่าๆ
ฟาวล์หื่นม้ากกกกก
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
ถ้าบอร์ดมี LIKE ให้กด จะขอกดให้ตอนนี้ซัก 1000 ครั้ง 555+
-
ฟาวล์ไม่ค่อยจะหื่นเลยให้ดิ้นตายเหอะ
นี่ขนาดยังไม่ถึงที่หมายนะ แล้วอีกสามวันที่เหลือหนูเฮซจะเป็นยังไงมั่งเนี่ย
-
ฟาวส์=ตัวแปรอิสระ
เดาใจมันไม่ออก :z3:
-
ทิ้งเพื่อนไว้ที่รถแล้วก็มาห้องน้ำนี่นะ
สามารถมากกกกกกกกกกกกกก
-
อู้ว~~~!! น้ำแรกนี่ของพี่เฮซกะนายฟาว์สรึเนี่ยคิก
-
ฟาวแมร่งหื่นนมากกก
-
โห เค้ามากันเป็นคู่ๆเลย แบบนี้น้ำจะท่วมไหม
เเค่แวะปั๊มก็เสียน้ำไปแล้ว ทั้งเฮซและฟาวส์
-
กรี้ดดดดด เค้าชอบเมะเรื่องนี้ :impress2:
หื่น+เถื่อนได้ใจหนูมากๆเลยค่ะ o13
:pig4: :pig4:
-
ฟาวส์หื่นมากกกกกกกกกกกกกกก
-
แหมๆมากันเป็นคู่ๆ
ฟาวส์ก็นะ เพื่อนนอนกันเต็มคันรถ กล้า!!!
-
หื่นไม่เลือกสถานที่จิงๆ ไม่ม๊าวๆ
-
ชอบมากกกก นิยายหื่นๆเถื่อนๆแบบนี้ ฮ่า ฮ่าๆๆ :z1:
ว่าแต่แก๊งค์นี้ มันจะเกย์ทั้งแก๊งค์เลยรึป่าวหว่า??
แต่ละคน มีเป็นคู่ๆ กร๊ากกกก สนุกๆ
หื่นแบบน่าร๊ากกกก ชอบค่าาาา
-
:m25:ชอบคู่เฮซกะฟาวเว่อออออออออออออออออออออออออ o13
-
หื่นได้ใจจริงๆๆ o13
-
ฟาว์ลเอ๊ย...ยับยั้งชั่งใจบ้างไรบ้างเน้อ...คนหลับ แถมในปั๊มยังไม่เว้น :jul3:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เออนะ
ผิดเองที่นอนยั่ว
กร๊ากกกกก
-
น้ำแรก แตกในปั๊ม :m20:
กว่าจะถึงทะเล แวะทุกปั๊มเลยมั้ย ฟาวส์
-
ขนาดในปั๊มยังไม่เว้น :haun4:
-
ลักหลับ..เท่านั้น
-
อรา้ยส์ "น้ำแรก" ได้เสียไปแล้ว เจ้รอน้ำต่อไปที่ถึงใจมากกว่านี้(หื่นว่ะ) ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่ชายนายเฮชโดนไปแล้ว น้องเห้ดน้อยล่ะจะ เจ้จะอ่าน"น้ำแรก"ของน้องเห็ดบ้างอ่ะ ฮิฮิฮิ
-
กด like กด like
o13 o13
-
นี่ขนาดยังไม่ถึงนะเนี่ย :z1:
-
ฟาวน์หื่นไม่เลือกสถานที่เลยนา ทีหลังจับกดเลย ไม่ต้องหยุดแค่นี้นะ 55555
-
สงสัยพี่เฮซจะเจอศึกหนัก
-
ขอตามเป็นเอฟซีน้องเห็ดด้วยคนนะคะ
ชอบอ่ะชอบมากๆๆเลย
น่าติดตามมากๆๆ
รอตอนต่อไปนะคะ
-
นี้ขนาดยังไม่ถึงทะเลยเลยน่ะ เอซเอ้ย นายเจอศึกหนักแน่ล่ะว่ะงานเนี้ย เตรียมตัวไว้ดีๆน่ะ คริ คริ คริ
-
5555
ชอบ ๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆๆ :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
ไลค์ๆ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
เหอๆ ชอบๆ :haun4: :haun4:
-
ตอนที่ 7 เริ่มแผน
และแล้วก็มาถึงทะเล ทะเล๊ ทะเล อ๊ากกกกกกกกกกกกก ทะเลลล ไอ้ฟาวส์ขับรถมาจอดหน้าบ้านพักริมทะเล บรรยากาศดีมาก ถึงมากที่สุด ห้องนอนมีทั้งหมด 2 ห้อง พวกเราเลยตัดสินใจไปกางเตนท์ริมหาดกันเพื่อจะได้ บรรยากาศแบบออริจินอลแท้ๆ แต่ละเตนท์นอนกันสองคน แน่นอนว่าไอ้เห็ดไม่ยอมห่างจากพี่ชายแน่ๆ เค้าจะนอนกับพี่ชายเค้าอ้ะ !
“เห็ดมึงไปนอนกับผัวมึงโน่น ไอ้เฮซจะนอนกับกู” ไอ้ฟาวส์ผลักหัวผมจนเซ แง่งๆ ไม่ยอมหรอก !
“ไม่เอา จะนอนกับพี่ชาย พี่ชายอยากนอนกับกู มึงอ่ะแหละ ไปนอนกับไอ้เซอร์ไป” ผมดึงแขนพี่ชายมากอด ไม่ยอมมันหรอกว่ะ ของกูเหอะ
“กูจะนอนกับเห็ด จบ” แล้วพี่ชายก็ถือกระเป๋าผมกับพี่เข้าไปในเตนท์ของเรา วะฮะฮ่า
“แบร่ๆ สมน้ำหน้า” ผมแลบลิ้นใส่ไอ้ฟาวส์แล้วดุ๊กดิ๊กๆเข้าไปในเตนท์เพื่อจัดของ ก่อนพวกเราจะลัลล๊าลงทะเล
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” ไอ้พี่ซูมกับพี่จิมผสานเสียงก่อนจะวิ่งลงน้ำไป เพื่ออะไรวะ ?
“ไม่เอานะ มันลึก ไม่เอาๆ ฮืออ ไม่ลง อย่านะ” ไอ้พี่คิวร้องไห้แทบขาดใจกอดคอไอ้มิวแน่น ไอ้มิวก็พยายามจะลากลงน้ำ เออตลกดี
“เห็ดเล่นน้ำกัน อยากลงแล้วว่ะ” เออกูก็อยากแล้วว่ะซิม ฮ่าๆๆ
“ป่ะไปกันมึง ตะโกนดังๆแล้ววิ่งเลยนะ”
“จัดไปเลยสาส เอาคำเดิมๆนะเว่ย”
“จัดไป 1 2 3!!”
“กูเหิ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ผสานเสียงก่อนจะวิ่งลงน้ำกับมัน วะฮะฮ่า มันส์ชิบหายเลยเว้ยยย
อีกมุมหนึ่ง
Ver : Zers
“ฟาวส์กูไม่ยอมนอนแยกไอ้เห็ดแน่ๆ” ผมเรียกไอ้ฟาวส์มาคุยหน้าบ้าน มองภาพไอ้เห็ดกับเพื่อนวิ่งลงทะเล
“กูก็ไม่ยอม หึหึ มาทั้งทีกูจะต้องเอาให้แม่งคุ้มค่า” ประกายตามันแรงมาก จ้องไปที่ไอ้เฮซที่นั่งดีดกีตาร์กับไอ้ชาร์ปริมหาด
“จะเอาไง”
“กูมีแผนว่ะ” แล้วทั้งสองก็ซุบซิบกัน คงมีเพียงแค่สายลมที่ได้ยิน
----------
ตอนนี้สั้นๆค่ะ 55+ ตอนหน้ารับรองเอาถึงใจ !! มันส์หยด รอก่อนนะคะ 5555
-
:z13: :z13: :z13:
ไวๆๆ โลดดดดดดดดดดดดดดด
-
เริ่มสงสารเฮซ กับ เห็ดแล้วสิเนี่ย
ท่าทางจะรับบทหนัก
-
ห๊ะ!!~ ตะเอ๊งงง มันสั้นมากเลยนะเนี่ย :z3:
มาต่อเร็วๆๆนะ เค้าอยากรู้ว่าสองสามีมันมีแผนอะไรกะคุณภรรยา :z1:
-
จัดหนักไปเลยค่ะ
-
เจ้รอตอนนั้นเจ้าค่ะ หุหุ
-
:serius2:สั้นนนนนน
ค้างงงงงงงงงงงงง
มาเร็วววววววววววววววว
สงสารเฮซๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
ง้าวว
ไรเตอร์ทำไมสั้นอย่างงี้อ่าาา :z3: :z3: :z3:
อยากอ่านตอนหน้าแล้วอ่ะ คงมันส์หน้าดู :really2:
-
แผนอะไรล่ะเนี่ย ฟาวส์นี่เจ้าแผนการจริงๆ
แต่คงไม่ดีกับพี่เฮซกับน้องเห็ดเท่าไหร่มั้ง
แต่คนอ่านชอบ 555
-
คนแต่ง สั้น !!!
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มไรเตอร์ !!!!
แง่งงง ใจร้ายจังนะคะ มันค้างค่ะค้างง
ยังงี้ตอนหน้าขอสเปเชี่ยลได้ไหมเค่อะ ? ห๊าๆ
แอร๊ ฟาวส์กับเซอร์ต้องมีแผนร้ายอย่างแน่นอนอ่ะ !
ติดตามค่ะ :กอด1:
-
:m16: :m16:
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :m31:
-
คู่เขยร่วมมือกันแล้ว
แต่สั้นไปนะ
-
หง่ะ สั้นกุึดเลยตะเอง
อ๊ากกกก
รอดูแผนของสองหนุ่ม - -"
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด สั้นไปค่า :z3:
ตอนหน้าขอแบบยาวพิเศษษษษษษ :z1:
-
สองพี่น้องเคะจะโดนอะไรบ้างเนี้ย
:impress2:
-
เฮ้ย มันค้างงงงงงงงงงง
-
เอาอย่างนี้เลยนะไรท์เตอร์ สั้นไปไหมมมมมม o9
ตอนหน้าขอยาวๆนะ.. เหอะๆ มันต้องเป็นแผนชั่วร้ายแน่เลยอ่ะ รอๆๆๆ
-
อ้ากกกกก ทำไมสั้นยังเง้ๆๆๆ :z3:
อ่านไปตดยังไม่ทันหายเหม็นเล้ยยยยยยยยยย =[]=!
ยังไม่ทันหายคิดถึงน้องเห็ดเลย T^T
ถ้าตอนต่อไปมันส์ถึงใจ มาต่อเร็วๆหน่อยน้า อยากอ่านต่อโคตรรรรรรรรรร
ปล ฟาวส์มันมาเจ้าเล่ห์เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ สงสัยจะ เอา ให้คุ้มแน่ๆ = =
-
อ่าว ซะงั้นไรเตอร์ เล่นมาเท่าเนี่ย จะรอตอนต่อไปนะคะ
-
ฮ่าๆ
น้องไรท์เต้อบอกว่าสั้น... ก้อสั้นจริง อะไรจริงเว้.. :call:
-
จะรอดมั๊ยเนี๊ยะ พี่เฮช&น้องเห็ด :fox2: :fox2:
-
เอิ่ม...สั้นไปมั๊ย?
อ๊ากกก ค้างๆ :serius2:
-
สั้นมากจริง ๆ ด้วย
รอตอนมัน ๆ อยู่นะ :z1:
:call:
-
มีแผนรายอ่ะบอกมั่งดิอยากรู้
แต่น้องเห็ดกับน้องเฮซท่าทางจะรับศึกหนัก
-
รอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อค่ะ :impress2:
-
รอมันส์หยด :z1:
-
แผนอะไรหว่า??? :confuse:
-
สั้นมากอ่ะไร้เตอร์
รอตอนต่อไปนะคะ
-
แผนอ่ะไรอ่า :m28: :m28:
ท่าทาง พี่น้องจะไม่รอดนะ งานนี้ บอกเลยว่ายากกกกกกก
-
:z1:สั้นจริง สั้นเหมือนคนแต่งอะเปล่าเนี่ย 2 คนนั้นวางแผนร้ายอะไรอีกละเนี่ย :z1:
-
^^
-
มาให้กำลังใจครับ
-
:angry2:สั้นๆๆๆเน๊อะ
-
งานนี้ น้องเห็ด กับ พี่เฮช จะรอด ไอ้สองหื่นมั้ยเนี่ย :z2:
-
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ :o8:
-
ทะเลหวานแน่งานนี้ :z1:
-
หุ หุ หุ
ตอนหน้าพลาดไม่ได้สินะ เห็นว่าจะเอาถึงใจ >.,<
-
:z1: :z1: :z1:
ฮุฮุ อยากรู้จัง พระเอกเรามีแผนอะไรมาพิชิตภรร-ระ-เมีย
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
:L2: :L2:
-
เล่นซะค้างกลางอากาศ สั้นง่ะ :serius2:
-
เรื่องนี้เค้าใช้สัญชาติญาณดิบกัน ใสๆ o18 o18
ฟาวส์อย่ารุนแรงนักดิ เดี๋ยวเฮซช้ำ
-
สั้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
แผนอะไรน๊า..อิอิ รออ่านต่อจ้า
-
:-[ :-[
เรื่องนี้โอเคเลย
น่ารักดี น่ารักแบบแสบๆอ่ะ 555
เด๋วนี้เหมือนเป็นค่านิยมเนอะ แนวนี้เยอะยุน่ะ
แต่คอนข้างจะชอบนายเอกแรงๆและไม่แอ๊บแบ๊วแบบนี้อ่า
+1จร้า
-
ง่ะ <<(o_O)!!!
สั้นมากมายยยยยยยยยยยย
ค้างอย่างแรงงงงงงงง
-
ตอนที่ 7 : เจ็บ
Ver.Haze
“เฮซๆ แย่แล้วว ไอ้ฟาวส์โดนแง่งหินบาดตีน เลือดออกเต็มเลยว่ะ” ไอ้เซอร์วิ่งหน้าตาตื่นมาหาผม ที่วางกีตาร์ลงทันที
“เฮ้ย เป็นไรมากเปล่าพาไปหาหมอยัง เหิ้ยเอ้ยไปเดินท่าไหนวะ”
“อยู่บนบ้านว่ะ ไม่ยอมไปหาหมอมึงลองไปคุยกับมันดิ๊มันยอมฟังมึงมากกว่ากูอีก” ไอ้เซอร์ขยี้หัวตัวเอง หน้าตามันเครียดมาก
“เออๆกูดูเอง ฝากดูไอ้พวกห่านั้นด้วยเดี๋ยวแม่งจมน้ำตาย ชาร์ปกูฝากกีตาร์ก่อนนะเว่ย” แล้วผมก็วิ่งสุดตีนไปที่บ้านพัก วิ่งผ่านเตนท์ ขึ้นบันไดไป ไอ้ห่ามันนอนห้องไหนวะ
“ฟาวส์ๆ มึงนอนห้องไหนวะ” ผมเลยตะโกนถาม มันอยู่ไหนวะ ไอ้เฮซหาไม่เจอเว่ย เดินเข้าไปห้องซ้ายก็ไม่มี ห้องขวาก็ไม่เจอ
“กูอยู่นี่” เสียงจากด้านหลังทำให้ผมหันไปทันที แต่ดันตกอยู่ในอ้อมแขนของมัน
“ไหน ดูตีนหน่อยบาดลึกเปล่า” ผมจะก้มลงไปดู แม่งบาดทะยักแดกตายได้นะมึง แต่ไอ้เหิ้ยนี่กลับ….
“อื้อ ….” ก้มหน้าลงมาจูบปากผม มึงเจ็บอยู่ยังมีอารมณ์หื่นอีกนะแสสส ผมพยายามดันมันออกแต่มันก็ไม่ขยับสักนิด
“หายตั้งแต่เห็นหน้ามึงแล้วที่รัก” แล้วมันก็อุ้มผม เฮ้ย !
“ห่าปล่อยกูนะเว่ยย มาอุ้มทำไม ไอ้เหิ้ยยย” แต่มันกลับโยนผมขึ้นจนต้องกอดคอมันแน่น กูตกไปทำไงวะแสรสนี่
“อยากอุ้มเมีย หึหึ”
“เมียห่าไร เมาไรเปล่า”
“มึงอ่ะเมาไรเปล่า ป่ะกูจะพาไปยืนยันว่ามึงเมียกู” แล้วมันก็เดินเข้าไปในห้องที่ใกล้ที่สุด
“ไม่เอาปล่อยกูนะ กูร้องจริงๆนะเว่ย” แต่มันกลับโยนผมลงบนเตียง แล้วเอาตีนเขี่ยประตูปิด กดล็อค
“ร้องไปก็ไม่ได้ยินพวกมันอยู่ที่หาดกันหมด แต่ถึงได้ยินมึงอยากอวดก็เอา กูชอบโชว์อยู่แล้ว หึหึ”
“โชว์เหิ้ยไรวะไอ้โรคจิต กูไม่ยอมนะสัส” ผมพยายามกระเถิบตัวลงจากเตียงแต่มันก็เดินขึ้นมาบนเตียง แล้วคลานมากักตัวผมไว้ในอ้อมแขนมัน ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ
“โชว์ว่ามึงเป็นเมียกูไง” แล้วมันก็เบียดปากลงมาที่ปากผม ขบเบาๆ … ไล้ไปเรื่อยๆ … แล้วสอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นผม … มันจูบเก่งเหมือนเดิม เหมือนเดิมหรอ ? ผมกำลังยอมมันอีกครั้ง ? ไม่ได้ ไม่ได้นะ ผมผลักมันออกสุดแรง
มันผงะ มองผมด้วยสายตา งงงวย ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“กูไม่ยอมมึงแล้ว กูไม่เหมือน 2 ปีที่แล้ว มึงไปเถอะ” ผมก้มหน้าลงกับหมอนรู้สึกถึงน้ำที่ไหลออกมาจากตาตัวเอง แล้วหน้าผากของมันก็แตะถูกหัวผม มันโน้มตัวลงมากอดผมไว้
“จนถึงวันนี้มึงยังไม่เข้าใจเรื่องนั้นอีกหรอ …” มันกระซิบเบาๆ ..
“กูทำใจไม่ได้ มึงไปเถอะอย่าเจอกันอีกเลย กูเจ็บพอแล้ว” เรื่องเมื่อสองปีก่อน มันทำให้ผมเกือบตายทั้งเป็น ไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่พักใหญ่แล้วใครมันจะลืมง่ายๆ
“ทั้งๆที่กูรักมึงขนาดนี้มึงยังไล่กูไปอีกหรอ”
“คำว่ารักของมึงที่กูถูกทรยศมาแล้ว”
“แต่กูไม่ได้ตั้งใจ ทำไมมึงไม่เข้าใจบ้าง” เสียงของมันเริ่มแข็งขึ้น
“ใครๆมันก็อ้างได้ไม่ใช่หรือไง”
Ver. Faw
ทำไมคนๆนี้ถึงไม่เข้าใจอะไรบ้างนะ ไม่รักก็ไม่กลับมาหรอกโว้ยย กูรักมึงจะตายห่าแล้วสัส เมื่อสองปีก่อนมันจบไปนานแล้วมึงก็รู้ยังจะงอแงอีก
“ใครๆมันก็อ้างได้ไม่ใช่หรือไง” คำพูดมันโคตรทำร้ายกูเลยไอ้เหิ้ยเอ้ย
“หึ ก็ดีถ้ามึงไม่ยอมงั้นก็ยัดเยียดเอง !” จะให้เสียมึงไปอีกครั้งกูไม่ยอมหรอก ในเมื่อรักไม่ได้ก็อยู่กันด้วยความเกลียดชังซะ มันยังดีกว่า … ดีกว่ากูเสียมึงไป
“เฮ้ยย ..” มันร้องตกใจเมื่อผมกระชากแขนมันมารวบไว้ทั้งสองข้าง แล้วผมก็ดึงเข็มขัดตัวเองออกมารวบมือมันไว้
“ปล่อยกูนะ กูไม่ต้องการมึง”
“มึงไม่ต้องการแต่กูต้องการว่ะ” กูจะทำให้มึงต้องการให้ได้เลยสัสเอ้ย น้ำตาของมันที่คลอจนเอ่อล้นออกมา ทำให้มันดูน่าสงสาร ตัวมันก็บางชิบหายทั้งๆที่สูง ปากแดงๆที่เม้มอยู่แม่งก็ยั่วกู มึงจะยั่วกูตลอดเวลารึไงเล่า !
“กูไม่ทนแล้วนะที่รัก” ผมกระซิบข้างหูมัน แล้วกระชากเสื้อมันออกมาสุดแรง ผิวขาวๆที่ขาวไม่เคยเปลี่ยนไป
“ปล่อยกู อย่าไม่เอา อื้อ… อ้ะ” ผมก้มลงใช้ปลายลิ้นแตะเบาๆที่ยอดอกสีชมพู ที่ระริกทันทีที่ปลายลิ้นได้สัมผัส
หึหึ น่าหมั่นไส้ชะมัด ขอกัดสักทีเหอะ ผมเลื่อนขึ้นไปจูบมัน แล้วกัดแรงๆ
“โอ๊ยย ซี้ดดด” เลือดไหลออกมาจากมุมปากของมัน สะใจว่ะ น้ำตามันไหลลงมา สายตาเหยียดหยามของมัน หึหึ
“อย่ามองกูแบบนั้นกูไม่ชอบ” มือผมบีบคางมันแน่น ทำไมมันชอบให้ผมรุนแรงกับมันด้วยนะ ทั้งๆที่ผมอยากจะถนุถนอมมันดูแลมัน
“แม่งเอ้ย” สุดท้ายผมก็ปล่อยมัน มานั่งปลายเตียง
“ฮือ …” เสียงสะอื้นร้องไห้ดังเบาๆ ไม่รู้เพราะอะไร แต่ผมรู้สึกเจ็บกับมัน … ผมกำลังทำร้ายเขาอีกแล้ว
---
ฉึบ ! 50 % แอร๊ย ><
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :serius2: :serius2:
ขอให้เซอร์เจอเห็ดแกล้งคืนบ้างเถอะ มาหลอกพี่เฮซ ชริ
-
ไรเตอร์โหดร้ายมาก
ตัดฉับเลยได้ไง ไม่ย๊อม!!
-
โอ๊ยยอยากรู้สาเหตุที่เลิกกันเมื่อสองปีก่อนจัง
ว่าแต่ฟาล์วแผนสูงนะ
-
อยากรู้เรื่องอดีต
-
ฆ่ากันเถอะคุณนักเขียนขา
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงคร่าค้างงงงงงงงงง :serius2:
-
ง่ะ ค้างอีกแล้วว !! :z13: :z13:
จิ้มๆ - 0 -
อยากรู้เรื่องสองปีแล้วอ่ะ เกิดอะไรขึ้น ? ฟาวส์ทำอะไรเฮชช ช ?
ไปมีคนอื่นอ่อ ? :m16:
เดี๋ยวเซอร์จะโดนดีมิ่ใช่น้อย ไปโกหกพี่เฮช หึหึ :z6:
ติดตามค่ะ ! TT
50 % !!! :กอด1:
-
:m31: :m31: :m31:
ตัดฉับอย่างรวดเร็ว
ค้างโคตร ๆ
-
ค้างอีกแล้วววววววววววววววววว
มาไวน้ะค้ะ อยากรุ้เรื่องพี่เฮซ :เฮ้อ:
-
ซุบซิบไรกัน
ขอฟังด้วยคนจิ :z2: :z2:
-
ขออีก ด่วนนนนนนนนนนนน
ขาดตอนมากคับ
-
2 ปีก่อนเกิดอะไรขึ้นอ่ะ
อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต่อด่วนจร้า
-
ค้างอ่า
:a5:
รอตอนต่อไป
-
มาต่อด่วนๆเลยไรเตอร์
-
:serius2: :serius2: :serius2:ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
รอตอนที่เหลืออยู่น้า
-
กูรักมึงจะตายห่าแล้วสัส โอยยย ขอยืมไปใช้นะประโยค โดนอ่ะ
มันเกิดอะไรขึ้นค่ะ เมื่อ 2 ปีก่อน ต้องรีบมาขยายความนะค่ะ
ปล.ขอให้โพไซดอนลงโทษอิเซอร์ด้วยเถิด (ก็มันอยู่ทะเลอ่ะ)
-
ค้างงงงงงงงงง :fire:
มาต่อเร็วๆนะคะ
-
สงสารพี่เฮซจังเลยยย
-
:m15:2 ปีที่แล้วฟาวล์ทำอะไรให้เฮซผิดหวังหรือ เฮซถึงได้เสียใจและเกลียดฟาวล์ได้ขนาดนี้ :m15:
-
ค้างอย่างแรงเลยพี่น้อง :serius2:
มาต่อเร็ว ๆ นะ :monkeysad:
:call:
-
ผมเคยอยู่ด้วยความความเกลียดชัง แต่มันทำให้เขามีแต่น้ำตา......
ก็เลยต้องถอยออกมา................ โอกาสมันมีเสมอเฟ้ย
อยู่ที่คนว่าใช้เป็นหรือไม่
-
ตัดอย่างนี้ เหมือนตัดเส้นเลือดใหญ่คนอ่านเลยอ่ะ ไรเตอร์ :serius2:
-
ไรเตอรร์ค้างงงงงงงง :z3: :z3:
แล้วพี่ฟาวล์ไปทำอะไรไว้อ่ะ พี่เฮซถึงได้เสียใจมากขนาดนั้น :monkeysad: :monkeysad:
รออ่านต่อค่ะ :call:
-
ค้างอีกแล้วคร๊าบท่านนนนนนนนนนนนนนนน :z3: :z3:
-
ไร้เตอร์อ่ะ
ตัดกัน ฉึก ฉึก แบบนี้เรยอ่ะ
ค้างงงงงง
-
เรื่องไรหนออยากรู้อ่าส์
-
เค้าเคยมีซัมธิงกันนน o22
เชียร์อิพี่ฟาวส์ (ชอบพระเอกเลว ฮา)
-
โอ้ยยยย
ไรเตอร์โคตรใจร้ายอ่ะ โคตรทรมานคนอ่านเลย กระซิกๆ
พี่เฮซกับฟาวส์มีเรื่องไรกันอ่ะ แต่ฟาวสืแม่งง โคตรโหดเลย
เข้าข้างพี่เฮซเต็มที่ว้อยยยยยยยยยยย
-
กริ๊ดดดดด ทำกันได้ลงคอ
ตัดให้ค้างกันแบบนี้เลยหรอ
อยากรู้สาเหตุที่ำให้ทั้ง 2 คนเค้าเลิกกันอะ
มาต่เร็วนะ
-
เซอร์ไว้ใจไม่ได้เลย พวก ฟาวส์นิ :a14:
-
:oo1:
-
อดีตที่อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อะไรว้าาาาาาาาาาาา
ไปทำไรกันตอนไหนนิ
เอาอดีตมาต่อเรยน้าาาาา
ว้อนนน :serius2:
-
อ่านทันแล้วค่ะ...เย้ๆๆ
ทั้ง2คู่เนี้ย...แรงดีนะคะ
แต่คู่คุณพี่ชายนี่ มีปม...น่าสงสาร
-
โอ้วเย้ ... มันอะไรกัน 2 ปีอะไรหว่า ??
-
เออสั้นไปไหมอ่ะไรเตอร์
แล้วไอ้สองตัวนี้มันวางแผนไรกันล่ะเนียะ เลือดท่วมหาดแน่งานนี้
-
ค้างอย่างแรงนิ :z3:
แล้วก็สั้นมากด้วย
คราวหน้าขอแบบยาวๆนะ
ปอลอ...2ปีที่แล้วเกิดอันใดขึ้น เข้าอยากรู้ :monkeysad:
-
กรี๊ดดดดดด ค้างค่า ค้างคาที่สุด ฮ่าๆๆๆๆ
อยากรู้จังว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงทำให้คู่นี้ต้องเลิกกัน
แล้วทำไมเฮซถึงแค้นนัก
เอ่อ...จะผิดมั้ยถ้าจะบอกว่าชอบคู่นี้มากๆ อิอิ :-[
รีบมาต่อนะคะ รออยู่ๆ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^
-
^^
-
สองปีที่แล้วเกิดอะไรขึ้น
มากระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นแล้วก็จากไป :z6:
-
ไรท์เตอร์...เค้าจะโป้งตัวเองแหละ :m16:
ทำไมทำเค้าค้างแบบนี้ล่ะ สองปีที่แล้วมีเรื่องไรกันยังไม่เคลียร์
พอจะเคลียร์กันบนเตียง ฟาวส์ก็ฟาวส์จริงๆ :haun4:
สงสารเฮซอะ ท่าท่างจะเคยเสียใจมากถึงมากที่สุด :monkeysad:
-
:เฮ้อ:
-
โอ้ย พี่เฮซ ไม่เอาน้าๆอย่าคิดมาก
เรื่องมันผ่านไปแล้วนะ(เรื่องอะไร? ฮ่าๆ)
พี่ฟาวส์ช่วยกลับตัวกลับใจด่วนนะ!!
ไรท์เตอร์ด้วยนะ ต่อด่วน ก๊ากก
-
มากดบวกให้แล้วชิ่งออกไปก่อนที่จะเหวี่ยงแรงๆนายฟาวถ้าไม่เคลียร์ ตอนหน้าเจ้มีเฮกับนายแน่ เตรียมไว้ได้เลย
-
ป๊าดดดดดด คนเขียนตัดซะอิชั้นค้างเลยนะ มาต่อเร็วๆน้า
-
เหอเหอ....ค้างกลางอากาศ o22
-
เย้ยยยยยยยยยยย
ทำกันค้างคาแบบนี้ได้ไง :serius2:
-
ฉึบ ! ฉึบ ! ฉึบ ! ฉึบ ! :o12:
มันชั่งบาดลึกถึงหัวจายยยยยย 5555
:กอด1:
-
ฟาวส์ :z3: คุยกันดีดีดิ
เมื่อ 2 ปีก่อนมีไรกัน
เล่ามาเลย :z3: เค้าอยากรู้ :z2:
-
อ่านจนครบ!!! 55555
สนุกดีๆๆๆๆ 2ปีก่อนมันเกิดอะไรขึ้น!!! อยากรู้ๆๆๆๆๆๆ
ฟาวส์เฮซเด่นนำหน้าเห็ดไปแล้ว! 5555
ที่จริงฟาวส์มันเป็นซาดิสม์ใช่ไหม? รุงแรงกับเฮซเหลือเกิน!
ตัดฉึบได้ใจ 50%มันสั้นมากกกกกกกกก T^ T
-
มันค้างนะแบมแบม (ไม่รู้ว่าจะเรียกพี่หรือน้อง)
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
:กอด1: :กอด1:
:bye2:
-
แอร็ย ตัดกันแบบนี้
-
ชิชะ! มา ฉึบ แบบนี้ได้ยังไง T^T
แบบนี้เดี๋ยวคนอ่านก็ ฉึบ ไรท์เตอร์มั่งหรอก =..=
-
อื้อ เรื่องนี้มันต้องยาวแน่ๆเลยว่ะ มีไรกันเยอะแน่ๆ
-
อยากรู้ว่าสองปีก่อนเกิดอะไรขึ้น
-
ค้าง............อ่ะ อยากอ่านต่ออ่าาาาาาาาา
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
คนอ่าก็เจ็บ
มาต่อด่วน
:sad4: :sad4: :sad4:
-
กรี๊ดดดด ตบจูบ ตบจูบ กันแว้ววววววว :-[ :m25:
-
:z3: :z3:
โหดร้ายมากอ่ะ
มีความหลังไรกันหรอ
ขอเดาน่ะ
เฮซกับฟาวเคยคบกัน แต่ฟาวไม่มีอะไรกับคนอื่นเฮซจึงรับมิได้จึงเลิก
ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ ขอให้เฮซอย่าคืนดีเลย เราเข้าใจความรู้สึกคนถูกทรยศน่ะ บังเอิญเคยมีประสบการณ์แบบนี้
(((คนที่รักกันจริงๆเค้าไม่ทรยศกันแบบนี้หรอก))) **อินจัด 555
-
เฮ้อ ความเชื่อใจมีได้แค่ครั้งเดียว เท่านั้น
-
:z3: :z3: :z3: :serius2: :serius2: :serius2:
-
มาย้อนอดีตกันดีกว่า
-
ไรท์เตอร์ตัดได้โหดมั่กๆ o18
รอ ร๊อ รอ :o12:
-
ชอบน้องเห็ด
รักพี่เฮซ
กดLike ไรเตอร์ไปเลย มาต่อเร็วๆนะคะ
-
ย้อนอดูตด่วนๆ
-
ตอนที่ 7 (ครึ่งหลัง)
“ทะเลนี่มันดีจริงๆเลยว่ะ เฟรชว้อยยยยย” ผมตะโกนสุดเสียงลั่นทะเล วะฮะฮ่า ก่อนจะว่ายไปเรื่อยๆด้วยความมันส์ในอารมณ์
“ชะ .. ช่วยด้วย ช่วยด้วยยยย” เสียงเหมือนคนจมน้ำ เฮ้ย ผมหันขวับหลังโขดหินนั่นมัน ไอ้เซอร์ !!
“เฮ้ยยย มึงงง” ไอ้เห็ดว่ายสุดแรง ตะเกียกตะกายไปที่โขดหิน แต่มันดันโดนน้ำพัดไปด้านหลังโขดหิน ! (น้องเห็ดโดนหลอก TT)
“มึงๆ อย่าเป็นไรนะ” ผมว่ายเข้าไปสุดแรงจนจับแขนมันได้ พยายามดึงมันขึ้นมา
“เฮ้ย !!” ผมโดนดันหลังชิดหิน โดยมีแขนคนจมน้ำเมื่อกี๊กั้นไว้
“เป็นห่วงรึไง” มันก้มหน้าลงมาจนหน้าผากติดกัน
“เหิ้ยหลอกกู ปล่อยกูเลยจะไปว่ายน้ำต่อ” ผมพยายามดันมันออกแต่มันก็ไปขยับ อะไรวะเนี่ย ไอ้เห็ดเซ็งครับ
“บรรยากาศออกจะดี มาทำกิจกรรมในน้ำกันเถอะน้องเห็ด หืมม” มันก้มลงมาขบติ่งหูผม ไล่ไปตามใบหู
“ยะ .. อย่า” เหิ้ยทำไมเสียงผมมันสั่นๆวะ ! สาบานนั่นไม่ใช่มือผมนะที่โอบคอมันอยู่
“อื้ม …” ปากของมันขบเบาๆที่ริมฝีปากผมก่อนจะเริ่มดุดันขึ้นจนผมแอ่นตัวเข้าหามัน มือมันล้วงเข้ามาในเสื้อผม ลูบไล้ไปทั้งหลัง แล้วเลื่อนลงไปในขอบกางเกง แม่งบีบก้นผม
“ก้นนิ่มว่ะ”
“สัส ปล่อยเลยไอ้เหิ้ย” ผมดึงๆแขนมันออก แต่มันไม่ยอม
“ไม่ทันแล้ว ขึ้นแล้วว่ะ” มันทำหน้าเสียใจที่ดูก็รู้ว่าเฟค
“อะไรขึ้น” แล้วมันก็มองลงในน้ำที่ ระดับน้ำอยู่ขอบบ๊อกเซอร์มันพอดี แต่ดันเกือบอกผม
“ตรงนั้นแหละเห็ด เพราะมึงแท้ๆเลยว่ะรับผิดชอบกูเลย”
“เฮ้ยไม่เกี่ยว .. อ้ะ…. อื้ออออ” มันล้วงมือเข้ามาในกางเกงจับแก่นกายของผม แล้วสะกิดไปมาที่ส่วนยอด ผมรู้สึกว่าตอนนี้อุณภูมิในตัวกำลังสูงขึ้นๆ ขาเริ่มอ่อนจนต้องเกาะไหล่ไอ้เซอร์เอาไว้
“น้องเห็ดหน้าแดงเชียว ฮะๆ ยกขาขึ้นหน่อย” ผมยกขาข้างหนึ่งขึ้นช้าๆแต่มันดันกระชากไปเกี่ยวเอวมัน ตัวผมยิ่งแอ่นเข้าหามันเข้าไปอีก
“มาเร็วน้องเห็ดน้อย พี่เซอร์ไม่ไหวแล้ว” ผมไล้มือไปตามเสื้อยืดของมันแล้วจับชายเสื้อถกขึ้น ซึ่งมันก็ให้ความร่วมมือจนเสื้อมันหลุดออกมา พาดไว้บนโขดหิน ผิวขาวๆ บ่ากว้างมีกล้ามกับหน้าท้องซิกแพคแบนราบ มีไรขนอ่อนๆที่หายเข้าไปในขอบบ็อกเซอร์ เซ็กซี่ชะมัด จนผมเผลอยกมือลูบไล้ไปตามแผ่นอก ผมแหงนมองหน้ามันที่กำลังเสียวซ่านตอนมือผมไล้ไปสะกิดยอดอกเบาๆ ร่างสูงสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะกัดปากขบกรามแน่น มือของมันเริ่มขยับรูดแก่นกายผมเบาๆ
“รู้ว่าอยากจะแค่ลูบทำไมหืมมม” น้ำเสียงยั่วเย้าแหบพร่าทำให้ผมชักเริ่มอามรมณ์เสีย ท้ากันชัดๆ ผมเลื่อนมือลงไปสัมผัสอวัยวะแข็งขันใต้ขอบบ็อกเซอร์ ในน้ำที่เย็นกับอุณภูมิที่ร้อนทำให้มันรู้สึกแปลกๆแต่ดีเป็นบ้า
จังหวะการรูดเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตัวผมแอ่นเข้าหามัน ขาที่ยกขึ้นเกาะเกี่ยวแน่น มือมันอีกข้างที่ว่างก็ไล้มาสะกิดยอดอกของผมจนแข็ง แน่นอนว่าผมก็ลูบสะกิดยอดอกมันเช่นกัน ความเร็วเริ่มเร่งจังหวะมากขึ้นๆ เสียงหอบน้อยๆดังออกมาจากปากผมและมันก่อนจะหายไปเมื่อไอ้เซอร์ก้มลงมาขบปากผม ก่อนจะกระหวัดลิ้นเกี่ยวกัน รู้สึกถึงน้ำใสๆที่ไหลลงมาตามแก้ม
“อื้ออออ” จูบเริ่มไล่จากปากไปตามคาง แล้วติ่งหู มือยังคงขยับต่อไปจนน้ำบริเวณนั้นกระเพื่อมเป็นวง
“เห็ดน่ารักมาก ครางออกมาสิ อยากฟังเสียงหวานๆ”
“ทำให้มันได้อารมณ์สิ จะครางให้ฟัง” ผมยักคิ้วกวนๆใส่มัน ซึ่งมันรูดมือออกมาจนสุดแล้วชักเข้าแรงๆที่เดียวเป็นการตอบโต้
“อื้ออ อา …” เสียงครางของผมหลุดลอดออกมา ตัวผมสั่นสะท้าน
“อีกนิดเดียวน้องเห็ด” เสียงเซอร์แหบพร่าพอกัน บ่งบอกถึงว่ากำลังจะถึงแล้ว
“จะ…ถึงแล้ว อา ” ผมครางออกมา ใกล้จะถึงเต็มที
“ไปพร้อมๆกันนะ” มันจูบผมลงมาแล้วรูดแรงๆซึ่งผมก็รูดตามจังหวะมันแล้วเราก็ปล่อยออกมาพร้อมกัน
“น่ารักมากน้องเห็ด” ผมหมดแรงเอียงตัวพิงอกมันไว้ เสียงหอบเหนื่อยๆของตัวเองได้ยินชัดแจ๋วพอๆกับเสียงเต้นของหัวใจมัน
“เดินไหวไหมเรา” มันลูบหัวผม แต่ผมก็ชอบแฮะ
“ไหวน่า ขึ้นเหอะหนาว” ผมดันตัวออกมา จะเดินขึ้นฟัง แต่มันก็ดึงมือผมมากุมไว้ คว้าเสื้อแล้วเดินไปด้วยกัน
--
ขอโทษที่ไม่ค่อยอัพบ่อยนะคะ พ่อตัดเนต T[]T นี่ก็แอบมา ขอโทษจริงๆน๊า
-
:m25: :m25: :m25:
-
โอ้ว เสียน้ำกลางทะเล :jul1: :jul1:
-
แงะ out door กันเลยทีเดียว แรว์งงงงง
แล้วคู่คุณพี่อ่าาาา ยังมาม่าอยู่เลยน้าาาา
-
:m22: แอบดูที่หลังโขดหิน
เลือดนองทะเล :jul1:
-
อุ๊ปส์ ! น้องเห็ดเสียตัวกลางทะเล :z1:
อาจจะ .. อู้อ๊าไปนิส 5555555555
รอค่ะๆ ;D
ขอบคุณนะคะ :กอด1:
-
ทำไปได้ :z1: :z1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :m25:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L1: :L1:
:bye2:
-
:m25:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
กรุ๊ปโอนะคะ ใครมีบริจาคด่วนค่ะ
-
พี่เซอร์กับน้องเห็ดเล่นกันกลางน้ำ
โอ้ววววว :m25: :m25: :m25: :m25:
-
จะจะ กลางทะเล
ไวไฟสุดๆน้องเห็ดพี่เซอร์
บวกหนึ่ง :z1:
-
น้องเห็ดเสียสาวกลางทะเล ระวังซ้อเจ็ดเอาไปนินทานะ
-
:m25:
หายไปนาน
พอกลับมาต่อก็
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
:pig4: นี้แค่น้ำจิ้มใช่ไหมอ่ะ
-
:impress2: มาต่อยาวๆๆๆน้าต่อหน้าอ่าไม่ไหวทีตอนแบบนี้พูดเพาะเชียว
-
พ่ออะ น้อยใจแทนเลยอะ :m15:
พ่อจะรู้เปล่าอะว่าพ่อทำร้ายใจของใครอีกหลายคน
ที่ไม่ได้อ่านคิดถึงน้องเห็ด :monkeysad:
:call:
-
แวะมาถึง ก็เสียเลือด :man1:
-
ดีนะไม่มีปลาที่ชอบกินหนอนกินปลิงทะเลผ่านมาแถวนั้น
-
เสียตัวกลางทะเล
-
นักข่าวขอสัมภาษณ์ค่ะ : มาทะเลกะเสียซักกี่ "น้ำ" ค่ะเด็กๆ ??
:m25: :m25: :m25:
-
พ่ออะ น้อยใจแทนเลยอะ :m15:
พ่อจะรู้เปล่าอะว่าพ่อทำร้ายใจของใครอีกหลายคน
ที่ไม่ได้อ่านคิดถึงน้องเห็ด :monkeysad:
:call:
กดlike กดlike
*อยาก อ่าน ฟาว-เฮซ ค๊าบบ
-
:jul1: :jul1: :jul1:
-
:pighaun:
-
ชอบทะเล
+1
-
:m25: :m25: โอ้ยยยยยยยยย เอาหัวทิ้มบ่อ น้องเห็ดเลิฟๆ
-
ในทะเลก็ไม่เว้น
:pighaun: :pighaun:
-
เล่นกันซะในน้ำ
ไม่กลัวปลาตอดเอาเหรอค่ะเนี่ย ^^
-
:m25: :m25: :m25:
เดี๋ยวนี้น้องเห็ดเราไม่ธรรมดานะเนี่ย
ยังไงจะรออ่านตอนต่อไปนะคะ :L2:
-
ทะเลไหนเนี่ย
ตามไปๆๆๆ
-
น้องเห็ดของพี่ >////////////<
ไหว้เจ้าที่เจ้าทางก่อนนอนด้วยนะคะลูก :m32:
-
ทะเล้ ทะเล :jul1:
-
โอ๊ย..เหนื่อย
-
เหือก!! หลังโขดหิน
-
:z1:ทะเลคาวเลยอะงานนี้ ช่างกล้ากันจริงๆ ไม่กลัวคนเห็นหรือ อิอิ :z1:
-
:m25:
-
โอ้วข้างโขดหิน 55555555
เสียเลือดๆ
กว่าจะกลับจากทะเลเลือดแห้งไปหลายแน่ ๆ หื่นทั้งคู่
-
:z13:
-
มาสมัครเป็นแฟนคลับน้องเห็ด กับพี่เฮซ สองพี่น้องน่ารัก
เรื่องสนุกมากๆๆเลยค่ะ
ติดตามตอนต่อไป อยากรู้เรื่องของเฮซกับฟาว เมื่อสองปีอ่ะ
:pig4:
-
:pighaun:
-
โหไม่มีเหนียมเลย ฮุๆๆ
-
:pighaun: :pighaun:
เริ่ดดดดดด
ว่าแต่เค้าอยากรู้เรื่อง เฮซ-ฟาวส์อ่ะ
-
อุ๊ย out door กันกลางทะเล ไม่ใช่สิแถวๆโขดหิน อิอิ
-
โหหหหหหหห
กลางน้ำเลยยยยยยย
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
นอกจากทะเลจะหวานแล้ว สงสัยจะมีรสอย่างอื่นด้วยเนอะ 555 :haun4:
-
กุ้ง หอย ปู ปลา
คงเป็นตากุ้งยิง
5555
-
:jul1: :jul1: :jul1:
-
วันนี้เรามาเมาทะเล :jul1:
-
อะ....โอยยยย // หงายท้องตึง!!!
ในทะเลก็ไม่เว้นหรอว่ะ!!!
คู่พี่เฮซล่ะ*^*
-
หันหน้ามาคุยกันสิ
จะได้แฮปปี้นะ
-
ใจร้ายจังให้เค้าชื่อน้องเห็ดอ่ะ
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าชื่อเรื่องดึงดูดให้เข้ามาอ่านมากๆ
อ่านครั้งแรกหน้าน้องแทม ณ.ชายนี่(ทรงผมตอนเปิดตัว)ลอยมาเลย55+
สรุปแล้วน้องเห็ดน่ารักมากๆ
ขอบคุณน้องแบม สำหรับเรื่องสนุกๆนะจ๊ะ
-
:L2: :L2: :L2:
-
เหอๆ น้องเห็ดยอมเค้าตลอดๆ
อยากรู้เรื่องของฟาวเฮซ............
รออยู่นะคร้าบ
-
:pighaun:
คนละยก พี่เฮซ น้องเห็ด
โดนทั้งพี่ ทั้งน้อง
-
เอ๊อะ!! (>< )( ><)(>< )( ><)
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
คิดถึงน้องเห็ด...มาต่อตอนใหม่เร็วๆนะคะ :call:
-
เมื่อไหร่น้องเห็ดจะมาน้อ.... :call:
-
อยากจะไปเที่ยวทะเลด้วยจังง จะได้ไปแอบดู :haun4: :pighaun: :z1:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
ตอนพิเศษ : เฮซ – ฟาวส์ กับอดีตที่สร้างรอยร้าว
Ver.Haze
เราสองคนเจอกันในห้องสมุดแถวปริมณฑล แปลกดีที่ผมกับมันไม่เคยเข้าห้องสมุด แต่วันนั้นผมดันโดนอาจารย์ลากไปทำรายงาน เพราะเกรดมันห่วย ! ในระหว่างที่ผมกำลังเขียนยุกยิกลายมืออันดีเลิศไม่เกินเท้าไก่ของผมยังคงละเลงไปเรื่อยๆดุจดั่งประติมากรรมตัวอักษรชั้นยอดที่แม้แต่ชาวอียิปต์ยังต้องก้มหัวให้ ! ในวัยเพียง 15 จะ 16 ที่เพิ่งผ่านพ้น ม.ต้น ทำให้ช่วงนี้ตัวผมมันสูงขึ้นแต่ดันบอบบาง เหมือนตุ๊ดชิบหาย
“เฮ้ยฟาวส์มึงระวังดีๆนะเว่ย เดี๋ยวคนมาเห็น” เสียงซุบซิบดังมาจากมุมในสุดของชั้นหนังสือ
“เออๆ ว่าแต่พวกมันจะไปกันยังวะ” ควันบุหรี่ลอยออกมาจากมุมนั้นเอื่อยๆ แถวนั้นมีผมนั่งอยู่คนเดียว ควรไปบอกบรรณารักษ์ดีมั้ยวะกู
“รออีกแปปละกัน เฮ้ยควันมันออกแล้วนะเว่ย ดับก่อนค่อยดูดข้างนอก” เสียงคนสองคนที่เถียงกันแต่ผมดันนั่งมุมนั้นพอดี เหม็นก็เหม็นเขยิบหนีดีกว่ากู ผมค่อยๆยกหนังสือสามเล่มหนาปึ้กขึ้น กระย่องกระแย่งไปหาที่นั่งใหม่
“เฮ้ยเหรียญหล่น”
ปึ้บ !! โครม !! เท้าผมเหยียบอะไรสักอย่างที่กลิ้งมาจนล้มหัวฟาดพื้น หนังสือเล่มยักษ์กางออกคลุมหน้าผมพอดี กระดาษที่ผมนั่งเขียนปลิวว่อนร่อนกระจาย
“เฮ้ยมีคนได้รับบาดเจ็บว่ะ” เสียงของคนๆหนึ่งดังขึ้น ดึงหนังสือออกไป แล้วเราก็ได้สบตากันครั้งแรก แล้วผมก็ไม่คิดว่าคนๆนี้จะกลายมาเป็นแฟนของผม
---
ฟาวส์เริ่มจีบผม เขาเทคแคร์ดี บ้านรวย ทุกวันที่อยู่ด้วยกันมันเหมือนผมเป็นคนพิเศษ อะไรก็ดีไปหมด ยกเว้นเรื่องเดียวที่ทำให้เราทะเลาะกันบ่อย คือการชอบวิวาทเป็นชีวิตจิตใจ ชอบมีเรื่อง ชอบการวางเดิมพัน ชอบเอาชนะ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ทุกๆเรื่องจะต้องเป็นที่หนึ่ง ชอบแข่งรถ ชอบความเร็ว ชอบความท้าทาย แต่ฟาวส์เป็นคนมีเสน่ ช่วงนี้ก็สูงเร็วมาก แต่ด้วยความเป็นคนออกกำลังกายทำให้มันไม่เหมือนผมที่สูงแล้วบาง แต่มันดันสูงแต่อุดมด้วยกล้ามเนื้อ ที่ไม่มากจนน่าเกลียด แต่กำลังพอดีมีเสน่ จนสาวๆหลงมันกันทั่ว แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะรู้ว่ายังไงมันก็รักผมคนเดียว พูดแล้วเขินแฮะ วันดีๆผ่านไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง …
“เฮซๆ วันนี้ไปดูแข่งรถหน่อยดิ” มันเดินมากอดผมไว้ แต่ผมกำลังง่วนกับการปั่นงานส่งอาจารย์
“ไม่เอา ก็รู้ว่าไม่ชอบเสียงยางบดถนน มันเสียดหู” ผมพยายามดันมันออกแต่มันก็มือเหนียวจริงๆว่ะ
“เอาน่าไปเชีร์ยหน่อย วันนี้แข่งกับพวกไผ่ไงมันเก่ง ต้องการกำลังใจ”
“เลิกๆมั่งเหอะแข่งรถเนี่ย จะตายขึ้นมาวันนี้พรุ่งนี้ก็ไม่รู้นะเว่ย” ผมบ่นเหมือนแม่มันเข้าไปทุกวัน ก็คนมันเป็นห่วงอ่ะนะ
“ก็รู้ว่าห้ามกูไม่ได้เรื่องนี้ กูยอมมึงทุกเรื่อง แต่แข่งรถมันชีวิตกู เหมือนที่กูขาดน้ำไม่ได้”
“สำคัญกว่ากูอีกหรอ” แล้วมันก็เงียบ
“พอเหอะ อย่าทะเลาะกันเรื่องนี้อีกเลย ไปเชีร์ยกูหน่อย” มันดึงดันจนสุดท้ายก็ลากผมไปจนได้ มันไม่เคยบังคับผมให้มาสักครั้ง ทำไมครั้งนี้มันถึงลากผมมา
“เดินพันมายัง” ผู้ชายหน้าเถื่อนคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเมื่อเราขับรถมาถึง
“ของไอ้ไผ่อ่ะ” เหมือนๆไอ้ฟาวส์จะรู้จักคนๆนี้
“รออยู่เส้นชัยแล้ว นี่หรอวะของมึง” มันหันมามองผม
“เออ ดูแลมันด้วย กูไปเตรียมตัวก่อน” แล้วมันก็เดินจากไปท่ามกลางฝูงชน ทิ้งผมไว้กับไอ้หน้าเถื่อน
“มาน้องตามมานี่” มันกวักมือเรียกผมให้เดินตามมันไป ออกจากฝูงชนไปที่ลานแข่ง
“พึ่งจะเคยเจอครั้งแรก สวยขนาดนี้มิน่าไอ้ฟาวส์ไม่เคยพามาเลย หึหึ” สวยตรงไหนวะ ต้องหล่อสิ ! ผมได้แต่เดินเงียบๆตามไปไม่ตอบอะไร จนมาถึงที่เส้นชัยที่มีผู้หญิงหน้าตาสวย เขาก็ให้ผมยืนตรงนี้แล้วจากไป แต่การแต่งตัวสก๊อยยืนอยู่ เธอหันมามองผมประหลาดใจหน่อยๆ
“ของฟาวส์หรอเนี่ย หล่อซะด้วย” เสียงจีบปากจีบคอดัวออกมาจากปากแดงลิปติกนั่น
“ทำไมต้องมายืนตรงนี้ด้วย” ผมถามไป งงๆ พาผมมายืนกลางเลนรถแข่งพอดีคู่กับผู้หญิงคนนี้ข้างหน้าเราห่างออกไปมีเสาไม้ที่มีผ้าเช็ดหน้าเสียบอยู่
“นี่มาไม่รู้เรื่องเลยรึไง” เสียงประหลาดใจแบบมีจริตดังออกมา
“ไม่รู้” ก็คนมันไม่รู้นี่หว่า
“คนที่มายืนตรงนี้เค้าเรียกว่าของเดินพันไง แฟนฉันกับแฟนนายแข่งรถกัน ใครที่ถึงผ้าเช็ดหน้าออกไปได้ก่อนก็ได้แฟนคืน แต่ถ้าอีกฝ่ายได้ก่อนแฟนตัวเองต้องยอมไปนอนกับคนชนะไงล่ะ” อะไรนะ ! ของเดิมพัน ยัยผู้หญิงบ้านี่ก็ยังหน้าระรื่นอยู่ได้ อาจจะต้องไปเป็นของผู้ชายอื่นเนี่ยนะ งั้นหมายความว่าถ้าชนะฟาวส์ก็ได้นอนกับยัยนี่ ? แล้วถ้าแพ้ผมก็ต้องไปนอนกับแฟนยัยนี่ ให้ตายเหอะ ! กลับบ้านดีกว่า ผมจะเดินออกแต่มอไซสองคนกันขับมาจอดเรียบร้อยแล้วๆข้างผมคือไอ้ฟาวส์ที่ใส่หมวกกันน็อคหันมามองผม
“ให้กำลังใจกันหน่อย”
“กูมันแค่ของเดิมพัน” คำพูดของผม ที่ส่งไปพร้อมสายตาตัดพ้อ ตามันเบิกกว้างขึ้นเหมือนตกใจ แต่ก่อนจะได้พูดอะไรสัญญาณปล่อยตัวก็ดังขึ้น ฟาวส์และไผ่บิดรถออกไปกัน ทั้งคู่ขับเบียดกันไปมา จังหวะเพลงเริ่มเปิดกันดังลั่น ยัยแรดข้างๆผมก็เต้นสะบัดสะโพกไปตามเพลง ไม่อนาทรร้อนใจใดๆทั้งสิ้น ต่างกับผมในชุดนักเรียน ดีนะโรงเรียนผมไม่ต้องปรักตรา รร ที่เสื้อ ไม่งั้นสถาบันผมคงโฉ่งฉ่างเต็มที รถสองคนตีคู่กันกลับมาแล้ว เสียงเร่งเครื่องดังสนั่นหวั่นเมือง ….
จนกระทั่งผ้าเช็ดหน้าสีแดงได้ถูกดึงออกไปโดยมือของคนๆหนึ่งที่ไม่ใช่ฟาวส์ …. เจ้าของมือคู่นั้นขับรถมาทางผมแล้วดึงผมขึ้นรถ แต่สายตาผมกลับมองไปที่ฟาวส์ที่ถอดหมวกกันน็อคออกมองผมด้วยสายตาเสียใจเป็นที่สุด ….
ไม่มีการตามมา … ไม่มีการร้องห้าม ในตอนนั้นผมสัญญากับตัวเองว่านับจากนี้ผมกับมันไม่รู้จักกัน
… ผมมันแค่ของเดิมพัน
------
ทำไมรู้สึกว่าของเฮซกับฟาวส์มันจะเยอะกว่าน้องเห็ดล่ะนี่ ไม่ได้นะ T^T น้องเห็ดจ๋า แง้ (คุ้นๆว่าแกแต่งเองนะ - -)
-
นิสัยว่ะ
ไม่ควรทำแบบนี้เลย
-
นิสัย
ฟาวส์มีสิทธิ์อะไรทำกับเฮซอย่างนั้น อย่าไปดีกับมันเลยเฮซ
-
แล้ว .. เฮชก็เสียจิ้นให้ไอ่นั้นอ่ะหรอ !!!!!!!! :sad4:
ฟาวส์แย่หว่ะ แย่มาก แย่สุดๆ !!!!! :angry2: :angry2:
ใจร้ายมาก ก็แค่ของเดิมพัน ..
สงสารเฮชเว้ยย ย ย ย !!!
ขอยาวกว่านี้ไม่ได้หรอก๊ะ ?TT
ติดตามๆ , ขอบคุณนะคะ :pig4:
-
ทำไมนิสัยอยา่งนี้ว่ะ
ของเดิมพัน คนนะโว๊ยย
-
:monkeysad:สงสารเฮซๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เกียจฟาววววววว แต่สั้นจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :serius2:
-
เลวหว่ะ
-
^
^
^
กอดแนนแนบแน่นนนนนนนนนนนนน
คิดฮอดดดดดดดด
รู้สึกเหมือนกำลังอ่านผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ มีการแข่งรถแล้วเอาคนของตัวเองเดิมพัน
เรื่องนั้นจำได้ว่าให้ผู้หญิงเกาะอยู่หลังรถเหมือนหัวรถหกล้อมั้ง
ผู้ชาย....มักจะเห็นบางสิ่งสำคัญกว่าคนที่เรียกว่าเป็นของตัวเองเสมอ ชนะหรือแพ้..แล้วได้อะไร เสียอะไร
มันมีอะไรที่ต่างกันนักเชียว......
(ดีนะเกิดมาขี้เหร่ ชีวิตจริงเลยไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ฮี่ๆๆๆ)
-
ฟาวศ์แมร่งเลวอ่ะ :beat: :beat: ทำอย่างงี้กับเฮซได้ไง
แมร่งนิสัยไม่ดี แต่หวังว่าที่ทำกับเฮซครั้งนี้น่าจะมีเหตุผลที่ดีพอน่ะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ฟาวศ์ แมร่ง ฮึ๊ยยยย :m16:
-
เกียดไอ้ฟาวน์ ไม่เชียร์แม่มแล้ว :z6: :z6:
สันดานมากๆอ่ะ เหอะ :m16: :m16:
-
ทำแบบนี้ได้ ฟาวส์ก็คงไม่ได้รักเฮซจริงๆหรอก
กลับไปกอดมอเตอร์ไซค์ดีกว่ามั้งฟาวส์
:fire:
-
รีบมาต่อเร็ว ๆ นะ อยากรู้เรื่องชาวบ้าน
:call:
-
ฟาวส์รักเฮซจริงหรือเปล่า ทำไมทำแบบนี้ล่ะห๊ะ :angry2:
สมควรแล้วที่เฮซจะโกรธ แอนด์ เกลียด อย่าคืนดีกับมันง่ายๆนะเฮซ :กอด1:
ส่วนน้องเห็ด หายไปจริงด้วย :laugh:
+1 ขอบคุณจ้า ช่วงนี้อ่านหนังสือสอบป่ะจ๊ะ ตั้งใจอ่านน้า :man1:
-
แรงงงง
แล้วพี่เฮซก็ไปกะไอ้นั่นเหรอ ม่ายยน๊า :serius2:
พี่ฟาวส์ :beat:
รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
-
เกลียดมาก ผู้ชายแบบนี้
:z6: :z6: :z6:
-
เสียใจแทนเฮซวะ
-
เฮ้ย ไรว่ะ ไมมันเป็นแบบนี้ แม่งไอ่ฟาวส์ เมิงงงงงงงงงงงงงงง
ไปตายเหอะ ห่า!!! เอาพี่เฮซเป็นของเดิมพันไม่พอ เสือกแพ้อีกนะมึง!!!
-
สมควรที่เฮซจะโกรธ จะเกลียด เฮชไม่ผิดเลยค่ะ
ฟาวก็นะ . . . เห็นมันเป็นเรื่องเล็กๆ
ไ่ม่ขำนะว้อยยยย เล่นกับความรู้สึกคนอื่นน่ะ !!!!!!
ฮ่วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เลวววววววววววววที่สุด
ไปนอนกอดรถซะเถอะปายยยย
เข้าใจเลยว่าทำไมเฮชถึงไม่ยอมลงให้สักที
ทำกับเค้าขนาดนี้แล้ว
ยังหาว่าเค้าไม่ยอมจบอีก เป็นใครใครจะยอม
หึ้ยๆๆๆ เห็นแก่ตัวว่ะ แง่งงง
-
สมควรแฃ้วที่เฮซจะไม่ให้อภัย
-
ลวร้ที่ติ
ชั่วว่...คนที่รรักอรปป็นของดิมพัน
ม่งทุรส...อินมกลยชั้น
อซอย่คืนดีง่ยๆพรมันลวจริงๆ
-
อย่าเอามันทำพันธุ์ :o12:
-
อ่านแล้วจี๊ด :fire:
รักมากเลยสิ ไอ้แข่งรถน่ะ
ยอมแลกแม้กระทั่งแฟนตัวเองเนี้ยนะ
....ไม่รู้จะว่าไงเลย :serius2:
-
อ้าว อะไรอย่างไรเนี่ย..เอาเฮซมาเป็นตัวเดิมพันได้ไงอ่ะ.. :m31:
-
อ้าว ทำงี้ได้ไงถึงว่าทำไมเฮซถึงโกรธนัก
อยู่ดีๆเอาไปเดิมพันได้ไง
หวังว่าเฮซคงไม่ได้เสียจิ้นให้ไอ้คนนั้นหรอกนะ เพราะแกคนเดียวอิฟาวส์
เฮซจะไม่ให้อภัยเพราะแกทำตัวแกเองนั่นล่ะ
-
เฮ้ย..เลวอ่ะ :m31:
-
lสมควรแล้วที่เฮซ จะเลิก แล้วต่อจากนั้นเป็นไงอะ เฮซ ไปมีไรกับไผ่ ตามที่แพ้พนันเหรอ
อยากลุ้นคู่นี้อะ
-
:serius2:
ไม่มีคำบรรยาย
-
สั้น ไปป่าว วว ว
ค้าง ไปม๊า ยย ย ย ย ย ยย ย
-
อย่าไปยอมคืนดี ไหนๆมันก็ตามมาง้อแล้ว อย่างนี้จับมันฆ่าหั่นศพไปเลยดีกว่า
เพราะขืนดีด้วย
วันร้ายคืนซวยมันจับเอาไปเป็นของรางวัลอีก
แมร่งโคตรเลว
ปล.อีกนิดนะครับพอดีเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า พวกนักแข่งเนี่ยมันจะไม่เอา "ตัวจริง" ไปเป็นของรางวัล เพราะรู้ว่าจะเจอกับอะไรบ้าง
พวกสก๊อยท์ทั้งหลายก็แค่ของซ้อนท้ายเป็นตัวล่อทั้งนั้นแหละ
-
:z6: :beat:
ตบบบบบบ ไอ้พี่ฟาวส์
ทำไมทำงี้วะ เดี๊ยะะะะะะะะ
โอ้วว คิดถึงน้องเห็ดดดด
-
รีบมาต่อเร็ว ๆ นะ อยากรู้เรื่องชาวบ้าน
555 โดนอ่ะ รีนี้โดน
เอาตามรีนี้ล่ะกัน
และขอแถมนิดนึงว่า
ไอ้ฟาวส์เป็นแฟนที่เลวมาก
-
แล้วๆๆ น้องเฮซก็โดนไอ่คนนั้น...หรอออออ :o12:
ม่ายยยยยยย :serius2:
-
พออ่านตอนพิเศษแล้ว
เสียใจแทนเฮซอ่ะ มีแฟนแบบนี้
ก็สมควรแล้วล่ะที่ยังไม่ยอมคืนดี
-
ง่ายๆแค่นี้หรอค่ะ กับคนรักกันที่ให้ความสำคัญกัน มันก็แค่สิ่งของไว้แลกเปลี่ยนแล้วกลับมาทำไม
มันหมดเวลาของนายไปตั้งแต่นายพาเอซไปยืนตรงนั้นแล้ว อยากบอกว่าเจ้รับไม่ได้รุนแรงที่สุด
กับเรื่องแบบนี้ เราเป็นคน มีจิตใจค่ะ ไม่ใช่ของแลกเปลี่ยนเดิมพันที่ใครจะมาเล่นพนันกันได้
มันบ่งบอกว่าจริงๆแล้วเราไม่ได้มีค่าไปกว่าสิ่งของไร้ราคาเลย อดีตที่นายฟาวน์ทำอยากเกินกว่าที่จะให้อภัยได้เลย
ไม่ขอเชียร์ไม่มีการสงสารใดๆทั้งสิ้น แถมการกลับมายังใช้ขอแลกเปลี่ยน การบังคับให้ได้วึ่งความต้องการของตัวเอง
เนี่ยหรอค่ะที่เรียกว่าคน คำว่าเลวยังใช้อธิบายสัตว์ประเภทนี้ไม่ได้เลย ต้องบอกว่าตอนนี้สะเทือนใจเจ้สุดๆค่ะ
เราต้องใช้ร่างกายเข้าแลกเพื่ออะไรค่ะ โกรธมากค่ะที่เรื่องราวในอดีตมันเป็นรูปแบบนี้ ตั้งแต่นี้ต่อไปไม่มีพระเอกที่ชื่อฟาวน์
ในเรื่องนี้อยู่ในใจเจ้อีกต่อไป และขอเสนอชื่อนายฟาวน์เข้าชิง บุคคลชาติชั่วแสนเลวแห่งปีค่ะ
หวังอย่างเดียวว่าน้องเอซคงไม่โดนทำ้ร้ายอย่างที่ใครๆคิด(ถึงแม้โอกาศจะน้อยนิดก็ตามที)
-
เลวว่ะ :angry2: ฟาวส์ :z6:...ความคะนอง คิดว่าตัวเองเก่ง เจ๋ง กว่าคนอื่น
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเฮซถึงไม่ยอมให้อภัย
:pig4:ไรท์เตอร์ แต่มันสั้นไปอ่ะ อยากอ่านต่ออ่า
-
เลวว่ะ
ก็สมควรที่เฮซมันโกรธมากจนไม่อยากเห็นหน้า
แต่มันต้องไม่ใช่แบบนี้ซิ
เฮซต้องไปนอนกับไอ้ไผ่จริงอ่ะ ไม่จริงมั๊ง :serius2:
-
^^
-
ค้างอ่ะ
เป็นแค่ของเดิมพันเจ็บว่ะ เฮซมีจิตใจนะเฮ้ยไอ้ฟาว
-
:m15:การที่โดนคนที่เรารักทำร้ายจิตใจแบบนี้ ต่อให้มาทำดีแค่ไหนก็ไม่มีทางให้อภัย เฮซอย่าให้อภัยง่ายๆ นะ :m15:
-
ฟาวส์ แก ฟาวส์
-
ม่าย...ย รับไม่ได้ เกลียดฟาวส์อ้ะ
-
ไอ่ฟาวส์ เกลียดเมิงแล้ว ไอ่เลว :angry2:
-
เอาเอซ ฟาวส์อีกอ่ะ
ต้องมีอีกอ่ะ
ลุ้นๆๆๆ
^^
-
ให้ฟาวส์นะ :beat: :beat: :z6: :z6: :z6: :z6:
ทำแบบนี้ได้ไง
เลวคำเดียวจบ
-
โหยยยย เนี่ยหรือสิ่งที่ทำกับคนรัก :fire:
-
อยากฆ่าฟาวส์ว่ะ :m16: :m16: :m16: :m16:
:fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
:L1: :L1:
:call: :call: :call: :call: :call: :call:
:bye2:
-
ฟาวส์ทำแบบนี้ได้ยังไง :beat: :z6:
เป็นกำลังใจให้จ้่าาา
-
:angry2:ไอ้ฟาวววววววววววววววววว
เอี้ยว่ะ
น้องเฮซ อย่ายอมมันนะลูก
จัดหนักลูกจัดหนัก
:angry2: :fire: :m31: :z6:
-
เพราะรัก...จริงหรือ
-
อย่าไปยอมมันนนนนน :angry2: :angry2: :angry2:
โกรธมัน เกลียดมัน ไอ้ยอดชายนายฟาวส์
-
:beat: :beat: :beat:
-
ต่อยกับกูมั้ยฟาวส์
ส.ด. มากๆ เลวเกินมนุษย์โลก
-
อิอิอิอิอิอิ
-
ทันล่ะค่ะ
โกรธฟาวส์ที่สุด
ทำงี้ได้ไง
-
ทำอย่างนี้เอา ส๊ตรีน มาเหยียบหน้ากันเลยดิกว่าฟาวส์
แต่คงมีเหตผล(เลวๆ) ละมั๊ลเลยทำแบบนี้ ฟายมากอ่ะ :z6:
-
ฟาวส์มันเลวของเเท้อ่ะ
ไม่ต้องให้อภัยมันหรอก
มันคงเป็นสันดานไปเเล้วเเหละ :fire:
-
ทำงี้ได้ไงเนี่ย :fire: :fire: :fire:
-
:m16:
ฟาวส์ แม่ง มีคำแก้ตัวม่่ะ
สงสาร เฮซ สุดสุด
-
สัด Faw ไอ้เวรเอ๊ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!
มึงมันเลวอ่ะ
ลองมึงมาเป็นเฮียเฮรซดิ ห่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
อุตสาห่ว่าจะเชียร์
แม่งงงงงงงงงงงงง
ไม่ต้องแล้ว
เดี๋ยวให้เฮียไปหาผัวใหม่ดีกว่าาาาาาาาาาาาาาาาาา
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เกลียดมึง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
เรื่องอดีตมันเจ็บปวดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สงสารเฮซๆๆๆๆ สงสารฟาวส์ด้วย!
เคลียร์กันด่วน! ชอบคู่นี้ๆๆๆ 5555
-
เลวมากกกกกกกกกกกกอ่ะ
-
ก็ว่าทำไมคุณพี่เฮชถึงเกลียดฟาวมาก....สมควรเกลียดอยู่ ว่าแต่ตกลงคุณพี่เสียตัวไหมเคอะ???หรือรอดมาได้^^
ปล.ขอคุณพี่เฮชช่วยเอาคืนไอ้ฟาวแบบเจ็บแสบหน่อยเหอะ เจอพวกนิสัยแบบนี้แล้วอยากให้โดนให้เข็ดบ้างไรบ้าง
-
อืม สงสัยเหมือนรีบนเลยมา :a12:รอ
-
อิฟาวส์ :z6: เลวมาก
-
อัพได้แล้วว เหอะ ไรเตอร์ พลีสส :call: :call:
-
ไมทำอย่างละบักฟาวส์ นิสัยเสียเป็นที่สุด!!
-
ไอ้ฟาวส์ :angry2:
แกทำกับเฮียเฮซได้ยังง้ายยยยยยยยยย :m31:
อ๊ากกกกกกกกกกกก
ช้านอยากฆ่าแก้!!!!!! :fire:
-
ตอนที่ 8 ศัตรูหัวใจ
ตอนนี้พวกเรามาอยู่ที่ร้านอาหารริมทะเลบรรยากาศโคตรดี ดีมากๆ มากกกกกกกก มากจนผมกินอะไรไม่ลง ไอ้ฟาวส์กับพี่ชายมันทะเลาะกันหรอวะ ต่างคนต่างเงียบ คนอื่นเลยมันส์ไม่ออก พี่ชายผมนั่งเขี่ยข้าวเล่นส่วนไอ้ฟาวส์นั่งกระดกเหล้าไม่หยุด
“ฟาวส์พอๆ มึงจะเมาแต่หัววันเลยไง มาเที่ยวนะเว่ย มึงด้วยเฮซเสือกหงอยแดกไรตอนนี้” ไอ้พี่จิมที่ทนไม่ไหวก็โวยออกมา พี่ชายผมเลยเริ่มกินข้าว ส่วนไอ้ฟาวส์ก็วางแก้ว นั่งจ้องพี่ชาย ไอ้เห็ดแบบกระผมก็ก้มหน้าก้มตากิน
“อ่ะ ปลาหมึกอร่อยนะเห็ด” ไอ้เซอร์ยังคงลัลล๊าไม่แคร์สถานการณ์ตักนั่นตักนี่ให้ผม
“มึงกินไปเหอะ กูตักเองได้น่า”
“ถุ้ย หวานเอาโล่หรอคร๊าบบบ” ไอ้พี่จิมยังคงกวนตีนกลับมา ทีไอ้มิวมันแทบจะป้อนพี่คิวอยู่ละไม่เห็นแซว แม่งเอ้ย
“อิ่มว่ะกูไปเดินซื้อของก่อนนะ” พี่ชายวางช้อนที่กินไปได้คำเดียว ลุกเดินออกไป ไอ้ฟาวส์ก็วางแก้วเดินตามไป บรรยากาศเลยเริ่มดีขึ้นหน่อย ค่อยเจริญอาหารขึ้นมั่ง
“สวัสดีครับแขกทุกท่าน วันนี้อากาศดีหวังว่าทุกท่านจะอิ่มเอมกับบรรยากาศและรสชาติอาหารของร้านเรา ก่อนอื่นเรามาฟังเพลงเพราะๆ เศร้าๆกันดีกว่าครับ “ เสียงนิ่มๆของผู้ชายดังขึ้นจากเวทีเล็กๆ เค้าเป็นคนหน้าตาดีมากคนหนึ่งทีเดียว เขาหยิบกีต้าร์โปร่งขึ้นมา ก่อนจะเริ่มลีดเพลงๆหนึ่ง
‘ ไม่อยากเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว
ที่ไปรักใครง่ายดายเหลือเกิน
ที่ไปรักเธอไม่ทันจะรู้ตัว
ส่วนหนึ่งในใจของฉันก็กลัว
บอกกับหัวใจตัวเองทุกที
บอกมันทุกวันให้มันหยุดรักเธอ
รักแล้วก็ช้ำเปล่าๆ
ฉันรู้และพอเข้าใจ
เตือนตัวเองเอาไว้ห้ามตัวเองเอาไว้
ไม่ให้แสดงออกมา
อยู่ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว
ห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย
สั่งหัวใจให้เมินเฉย
ไม่รู้ต้องทำยังไง
ใกล้เธอทำไมทุกครั้งในมันสั่นๆ
จิตใจของฉันนั้นวุ่นวาย
ตัวของฉันควบคุมไม่ได้
เมื่อสุดท้ายหัวใจมันรักเธอ ’
“โห ขนาดเพลงผู้หญิงเสียงยังโคตรดี” ผมพูดออกมาแต่คงเสียงดังไป เพราะทุกคนหันมามองผมกันหมด แม้แต่นักร้องคนนั้น
“ขอบคุณครับ ขอเพลงได้นะครับ ฮะๆ” เค้าโค้งหัวให้ผม เขินว่ะ
“เหอะ เสียงไม่เห็นจะดี รอฟังกูนี่” ไอ้เซอร์ตบหัวผมทีนึง ก่อนจะลุกไปคุยกับนักร้องคนนั้น แล้วมันก็ได้ร้องเพลง
“ครับ ก็ขอร้องเพลงๆหนึ่ง ให้น้องเห็ดน้อยของผมนะครับ ก่อนอื่นขอบอกน้องเห็ดที่รักของผมว่า อย่าหลงคนอื่นนอกจากกูได้มั้ย เดี๋ยวกูคันตีนอยากกระทืบทั้งมึงและมันหรอกครับสัส หึหึ” เนื่องจากร้านนี้เป็นร้านกึ่งผับ มันเลยมีแต่วัยรุ่น คำหยาบเลยไม่ได้มีใครคิดมากอะไร แล้วเสียงลีดก็ดังขึ้นพร้อมเสียงนุ่มๆเป็นเอกลักษณ์ของไอ้เซอร์
‘ ใจหนึ่งใจ จะต้องการอะไร
ให้มันมากมาย ให้มันวุ่นวาย
เพียงเธอนั้น ใส่ใจกันเบาเบา
พอให้สองเรา ได้ทำอะไรมากมายในตอนนี้
บางเวลาไม่เป็นไร ถ้าเธออยู่ไกล
บางเวลาฉันเข้าใจ เธอลืมกันไป
บางเวลาไม่เป็นใจ ก็ไม่ต้องเสียดาย
ปล่อยมันไปก่อนนะ
คิดถึงฉันสักครั้ง เมื่อไม่ได้คิดถึงใคร
ทำตัวตามสบาย แล้วเจอกันในความฝัน
มีเวลาดีๆ ก็บอกให้ฉันได้ฟัง
ไม่มากเกินไป ดังนั้นค่อยๆ รักกันเบาเบา ‘
ร้องไปมันก็มองมาที่ผม เขินกว่าเดิมอีกว่ะ แม่ง ผมเลยได้แต่ก้มหน้างุดกินข้าว
“เพื่อนผมคร๊าบบ เพื่อนผม วู้ๆๆๆ” ไอ้พี่จิมพี่ซูม เคาะแก้ว เป่าปากกันเรียกเสียงฮาจากคนในร้าน
“มันเป็นเกย์ด้วยคร๊าบบบ ก๊ากกกก” ไอ้มิวก็ร่วมตะโกนอีกคน
“สัส พวกมึงเงียบปากไปเลยไป” ไอ้เซอร์ด่าผ่านไมค์ขำๆ ก่อนจะส่งกีตาร์ให้นักร้องเดินกลับมาที่โต๊ะ
“เป็นลูกค้าที่เสียงดีมากเลยนะครับ ฮะๆ ใครอยากได้เพลงอะไรรีเควสกันได้ครับ” แล้วเขาก็ร้องเพลงไปเรื่อยๆ ซึ่งไอ้เซอร์ก็รีเควสแต่เพลงแปลกๆ แต่มันก็ร้องได้ ไอ้เซอร์เลยอารมณ์เสียนั่งกินเหล้าเซ็งๆ สักพักก็มีนักร้องผู้หญิงอีกคนมาร้องแทน ไอ้หล่อเลยเดินมาโต๊ะผม
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ” เสียงนุ่มๆดังขึ้น ไม่รอคำตอบมันก็นั่งลงข้างไอ้เซอร์ ที่ส่งสายตาอาฆาตให้มัน แค่ผมชมมันว่าร้องเพลงเพราะแค่นี้ ง้องแง้งว่ะ
“ใครเชิญมึง ออกไปเลยไป”
“ก็ผมสนใจหนุ่มน้อยตรงนั้นนี่ครับ” มันส่งสายตาหวานเชื่อมมามองผม ผมเลยส่งสายตา งงๆประมาณว่า กูเหรอ ไรงี้
“เมียกูสัส อย่าลามปามไปไกลๆตีนไป”
“คบได้เลิกได้ครับ” ไอ้หล่อยักคิ้วกวนส้นตีนใส่ไอ้เซอร์ที่แทบจะถลาเข้าไปต่อยมัน
“มึงอย่ามาทำตัวสันดานเหิ้ยแถวนี้ ออกไปก่อนที่กูจะเรียกผู้จัดการร้าน”
“ไม่ต้องเรียกครับ ผมนี่แหละเจ้าของร้าน ฮะๆ” ไอ้หล่อเอาแก้วเปล่ามารินเหล้าเองก่อนจะกระดกรวดเดียวหมด
“ไม่มีปัญญาหาเองเลยต้องเอาของคนอื่นรึไง” ไอ่เซอร์เริ่มขึ้น ทั้งโต๊ะเงียบหมดรอดูท่าทีไอ้หล่อกับไอ้เซอร์
“เอ่อ ใจเย็นๆกินข้าวต่อเหอะยังไม่อิ่มเลยว่ะ” ผมเลยพูดขัดออกไปแต่ดันเป็นชนวนทำศึกกว่าเดิม
“กินเยอะๆครับ โต๊ะนี้ฟรีถือว่าผมเลี้ยงให้น้องน้อยนะครับ” มันส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจมาให้ผม
------------
ต่อเลยนะคะ
-----------------
“ยังไม่เลิกฟุ้งซ่านอีกหรอวะ” ผมเดินไปหาไอ้เซอร์ที่ ยืนสาปแช่งกับลมกับฟ้า เตะทรายปลิวว่อน บ้าบอคอแตก
“มันหยาม หยามกันชัดๆ ไอ้สัสซี แม่งเอ้ยยยย” ซีก็คือเจ้าของร้านเมื่อกี๊ไง
‘ผมชื่อซีนะครับ ^^’
‘ ใครอยากรู้จังมึง ไอ้หน้าอ่อน ’ ไอ้เซอร์บ้าไม่เลิก
‘ แนะนำให้ว่าที่แฟนน่ะครับ ฮะๆ ’ ไอ้นี่ก็รีบไปไหนวะ
‘ สาส ต่อยกับกูเลยมา ’ ไอ้เซอร์ถลาจะเข้าไปต่อย ดีที่พวกพี่จิมดึงไว้
‘ พอเว้ยย กลับ ’ ผมเลยตะโกนแม่ง แล้วลากคอไอ้เซอร์กลับ
จนมันมานั่งเตะทราย บ้าบอนี่แหละ เหิ้ยจริงเลยว่ะ
“งั้นมึงบ้าต่อไป กูไปนอนละ”
หมับ ! มันจับแขนผมไว้ แล้วดึงผมเข้าไปกอดแน่น
“ห้ามไปชอบมันนะ ไม่สิ ห้ามชอบคนอื่นนะเห็ด” เฮ้อออออ ไอ้บ้าเอ้ย
“เดี๋ยวกลับกรุงเทพก็ไม่ได้เจอมันแล้ว อย่าไปซีเรียสมากเลยมันแค่พูดเล่นๆว่ะ โตๆกันแล้วมาคิดมากไรแค่นี้วะมึง” ผมก็โอบแขนรอบเอวมัน แหงนหน้าขึ้นมองคนตัวสูง ที่ก้มลงจ้องผมเช่นกัน สายตาคมคู่นั้นฉายความไม่แน่ใจ ลังเล … มันน่ารัก …. แวบหนึ่งในห้วงคิด บ้าแล้วเรา จะน่ารักได้ยังไงวะ ตัวอย่างกับควาย ฟุ้งแล้วกู
“หวงนะครับน้องเห็ด” คนตัวสูงก้มหน้าลงมาก่อนจะเชยคางผมขึ้นรับสัมผัสผ่านริมฝีปากที่แนบชิดกัน … จูบเบาๆ เนิบนาบ แต่หวานชะมัดในความรู้สึกผม .. ติดใจจูบมันแหงแซะเลยว่ะ แล้วแบบนี้จะขาดได้มั้ยว๊า ตายแน่กู
“อื้อ ..” ผมทุบไหล่มันบอกให้รู้ ว่ากูจะขาดอากาศตายคาอกมึงละ มันก็ผละออกเล็กน้อยๆ พอผมสูดหายใจเข้ามันก็จูบลงมาอีก ผมก็ยกแขนโอบคอมัน ยิ่งจูบยิ่งมัวเมา … ยิ่งเย้ายวน … แทบจะจมดิ่งลงไปในความหอมหวานราวกับลุ่มหลง ..
“กลัวทำมากกว่าจูบชะมัด” มันค่อยๆผละออกก่อนจะพูดออกมาอย่างหน้าไม่อาย ไอ้บ้าเอ้ย ไอ้เห็ดก็เขินสิครับ ยิ่งหลงๆมันอยู่ แต่อย่าให้มันรู้เชียว เดี๋ยวแม่งได้ใจ ฮ่าๆๆๆ เฮ้ยอะไรมันยุบยิบๆวะ ผมก้มลงไปมองขาตัวเอง เฮ้ย !
ไอ้สาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส !!
กูเหยียบรังมดแดงอยู่
“ฮะ เฮ้ยๆๆๆๆๆ” ผมตะโกนลั่น เตะรังหมดแดง ไปไกลๆ
“สัสสส มดมาจากไหนวะ อ๊ากกก” ไอ้เซอร์ก็มดไต่เต็มขา มันแบกผมขึ้นพาดบ่าวิ่งลงทะเล
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” สองเสียงผสานกัน ลอยคออยู่ในน้ำ แบบไม่แคร์โลก แม่งกัดกูซะเจ็บเลยมดเลวววว
“คันๆๆๆๆ คันว้อยยยย” ไอ้เซอร์ถอดเสื้อบ้าบอลุยน้ำลงไปไกล ผมจะบ่นเลยไม่ได้บ่น ฮ่าๆ มันแต่ขำมัน ไอ้บ้าเอ้ย แค่มด ตัวโตซะเปล่า ไม่ไหวเลยว่ะ
“พวกมึงทำเหิ้ยไรกันวะ” ไอ้ฟาวส์เดินมายืนริมหาด ถามผม เอือมๆ
“ฟาวส์ๆ มึงรีบหนีเร็ว” ผมมองเห็นกองทัพมดแดงกำลังขึ้นมาจากทราย ข้างรองเท้าไอ้ฟาวส์
“อะไรของมึงวะ หะ เห้ยยยย เหิ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย” แล้วกองทัพมดแดงมันก็ขึ้นไต่ขาไอ้ฟาวส์ มันวิ่งลงน้ำตามไอ้เซอร์ไป ไปไกลกว่าไอ้เซอร์อีก กูบอกมึงแล้วนะฟาวส์เอ้ยยยยย
“เห็ดๆๆๆ ยืมยืมยาสีฟันหน่อยสิ” ไอ้ซิมวิ่งมายืนอยู่ตรงฝูงมดแดง
“ซิมวิ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
“อะไร วิ่ง อะ เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย” มันกระโดดลงน้ำลงมา เออสรุป ทุกคนจะลงน้ำให้มันฮากันหมดรึไงวะ หลังจากปล่อยพวกแม่งล้างตัว พวกเราก็เดินหลบเลี่ยงฝูงมด กลับไปที่เต็นท์ ไอ้พี่ซูมพี่จิม ที่นั่งลีดกีตาร์กันอยู่ ก็ขำก๊าก พอกูเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง เฮ้อออ มดเหิ้ยไรมาอยู่ในทรายวะ !!
“ว่าแต่ … พี่ชายหายไปไหนอ่ะ” ผมหันไปถามฟาวส์ที่มันเงียบกริบ แล้วเดินหนี
“ฟาวส์ พี่ชายหายไปไหน”
“มันไปกับคนของมันแล้ว” ไอ้ฟาวส์ตอบมาเสียงเย็นชา
“คนของมัน คนของมันอะไร ก็มึงตามพี่ชายไปไม่ใช่หรอ” ผมเริ่มโวยวาย เดินไปหามันแล้วดึงแขนให้หันกลับมาเผชิญหน้ากัน ไอ้เซอร์รีบเดินมายืนข้างๆผม
“ใช่ ตามไป แล้วก็โดนมันไล่กลับมาไง เพราะมันเจอคนของมันแล้ว ชัดมั้ย” สีหน้าไอ้ฟาวส์เจ็บปวด .. เหมือนอยากจะร้องไห้ แต่ต้องกลั้นไว้ ไอ้คนกร่างๆแบบมันมีมุมนี้ด้วยหรอวะ
“แต่พี่ชายยังไม่กลับมา …. คนที่ว่านั้นเป็นใครมันทำอะไรพี่ชายหรือเปล่า”
“พี่มึงยินยอมไปกับมันเอง กูจะรู้มั้ยว่ามันจะทำอะไรรึเปล่า”
“ไม่โดนทำอะไรหรอก ไผ่เขาเป็นคนดีพอว่ะ” เสียงพี่ชายผมดังขึ้น เดินลงจากรถเก๋งมาพร้อมผู้ชายหน้าตาหล่อมาก ถึงมากที่สุด
“นั่นใครอ่ะพี่ชาย”
“ชื่อไผ่ครับน้องเห็ด” ผู้ชายคนนั้นยิ้มหล่อๆให้ผม ไอ้เซอร์นี่เริ่มไม่พอใจอีกละ
“เออๆ เอาเป็นว่าไปนอนกันเหอะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน”
“งั้นเราไปก่อนนะเฮซ อย่าคิดมากล่ะมีไรโทรหาไผ่นะ” คนชื่อไผ่ขยี้หัวพี่ชายผมแรงๆ ก่อนจะขับรถจากไป
“หึ ไม่ไปนอนกกกันซะเลยล่ะ” ฟาวส์แค่นเสียงออกมา
“กูไม่ได้นิสัยแบบมึงว่ะ” พี่ชายผมพูดเรียบๆก่อนจะเดินเข้าเต็นท์ไป แน่นอนว่าผมก็วิ่งด๊อกแด๊กตามไปชัวร์ๆ
--------------
จบตอนนี้นะคะ สุขสันต์วันปีใหม่จ๊ะ ตอนหน้ามาแบบยาวๆ 5555 + รู้สึกตอนนี้มันพิมพ์แล้วลื่นไหลยังไงไม่รู้แฮะ
ก็เป็นมุมหวานๆของเซอร์กับเห็ดนิดนึง 55
-
หึง..เว้ย
-
วะฮ่าๆ ๆ เจ้าของร้านแีรง!!
-
5 5 5
น้องเห็ดโดนจีบต่อหน้าเลยเว๊ยยยยย
-
คึคึ มีคนไม่กลัวตายด้วยเว้ยเฮ้นฃย o18
-
:call: :call: :call:
-
ผู้จัดการร้านแรง!!
พี่เซอร์จัดการมันเลย :z6:
รอตอนต่อไปจ้าา
-
:m20:น้องเห็ดเสน่ห์แรงแบบนี้ เซอร์ก็ขี้หึงน่าดู งานนี้จะมีมวยคู่เอกไหมนะ เพราะดูท่าทางคู่แข่งก็แรงไม่ใช่เล่น :m20:
-
อะฮ้าาา น้องเห็ด (น่าจะฮา อิ อิ) เม้นไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวมาอ่าน o13
-
น้องเห็ดเสน่ห์แรงมากมายเหอะ...
-
เหมือนงานจะงอก :man1:
-
อยากอ่าน คู่ พี่ชายอ่ าา
มันค้าง งงง
-
โดนใจ ทั้งพี่น้องงานนี้
ว่าแต่ อยากรู้ว่า ไอ้ฟาวส์ตัวดีมันจะง้อเมียมันไง :z2:
อย่ายอมดีกับมันง่ายๆนะ เฮซ แกล้งมันเข้าไป :z2:
-
ฮีแรงส์
-
แอบเข้ามาอ่านนิดนึงตอนแรกกับตอนล่าสุด
แค่นั้นก็รู้และ ว่าทำไมใครๆก็อิน ด่าแต่ไอ้ฟาวส์
ไรเตอร์ฝีมือเยี่ยมจริงๆครับ o13
เดี๋ยวถ้าว่าแล้วจะตามมาอ่านให้หมดนะครับ
-
ท่านเซอร์!!!!!
ต่อยโลดดดดดดดดดดดดดดดด
ก๊ากกกกกกกๆๆ
-
เฝ้าเห็ดดีๆนะ
เซอร์
-
แอบเข้ามาอ่านนิดนึงตอนแรกกับตอนล่าสุด
แค่นั้นก็รู้และ ว่าทำไมใครๆก็อิน ด่าแต่ไอ้ฟาวส์
ไรเตอร์ฝีมือเยี่ยมจริงๆครับ o13
เดี๋ยวถ้าว่าแล้วจะตามมาอ่านให้หมดนะครับ
ขอบคุณค่ะ จุ๊บๆ
-
เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆ
-
ระวังเจอคนจริงอะไรจริงแล้วจะหนาวนะเว้ย หึหึ จะหาว่ามะเตือน
-
โฮะๆ งานเข้าน้องเห็ด
-
ชอบคุณเจ้าของร้านจังเลยอ่ ะ :-[
-
น้องเห็ดนี่เนื้อหอมจริงเชียว...อย่างนี้เซอร์ตามหึงตาย :laugh:
ปล.ชอบคุณเจ้าของร้านเหมือนกัน :-[
-
เสน่ห์เเเรงอ่าาา
55.
-
:z1: :z1:เจ้าของร้านมาเอง
น้องเห็ดน้อยๆก้อเสน่แร๊งจิงๆๆๆ
-
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
น้องเห็ดนี่เนื้อหอมจิง
ไอ้เซอร์หึง :m20: :m20: :m20: :m20:
:กอด1: :กอด1:
:bye2:
-
o18 ไอ้เจ้าของร้านสงกะสัยไม่อยากแก่ตาย o18
ว่าแต่ น้งเฮช กะไอ้เอี้ยฟาวไปไหนแล้วอ่ะ
ขอ :beat: ฟาวสักทีเหอะ หมั้นไส้ว่ะ
-
อยากอ่านอดีตของเฮซต่ออะค่ะ คาใจมากว่าเป็นไงต่อ ไม่เอาแบบร้าวรานได้มั้ย TT^TT
-
ขาดตอน :sad4:
-
ไอ่ขี้หึงงงง เอ้ย !!!
5555 มาต่อไวน้าจ้ะ :3123:
-
น้องเห็ดระวังนะ
ฝาละมีเริ่มหึงแล้ว
เดียวน้องจะงานเข้า
-
น้องเห็ด เสน่ห์แรงจริง ๆ
:กอด1: :กอด1:
-
อยากอ่านฟาวส์กับเฮซต่ออ่ะ :serius2:
-
คัยหน่า...มาทัมหั้ยอีพี่เซอร์ หึง อย่าง แรงงงง 5555++ กล๊าจิง
-
รักนุ้งเห็ด แต่ยังรอ เฮซ-ฟาวส์ ต่อไป o18
-
หึงๆๆๆๆ^^
ถึงจะชอบคู่นี้
แต่อยากรู้อยากเห็นเรื่องเฮซกะฟาวม๊ากมากค่ะ
-
น้องเห็ดเสน่แรงจังนิ เขาว่ากันว่าคนมีความรักมักเสน่แรง มีความรักบ้างดีกว่า อร๊างงงง
-
น้องเห็ดน้อย หุหุ อย่าว่างั้นงี้เลยนะ ใจคนอ่านเดินตามเฮชไปแล้วง่ะ เหอๆ
-
:z13:
-
น้องเห็ดสเน่ห์แรงอ่ะ
-
สามีหึงแรงและออกนอกหน้ามากเลยเห็ดน้อย :z1:
ว่าแต่เสน่ห์แรงมากอะ สงสัยเพราะมีสามีแล้วแน่เลย กิ๊วๆๆๆ :laugh:
-
หึงรุนแรงไปไหน :z1:
-
งานนี้มีมวยชิงเห็ดแน่ๆค่ะ :laugh:
เห็ดน้อยหอยสังข์ก็ชอบทำพี่เซอร์หึงซะจริงจริ๊ง :impress2:
-
มีคู่แข่งซะแล้ว :laugh:
-
^^
-
ศึกชิงนาย :m11:
-
ค้างอะรีบมาต่อนะ
ต่อเรื่องของเฮซกับด้วยนะ
เพราะค้างเหมือนกัน
:call:
-
เจ้าของร้านก็แอบแรง+ด้านเล็กๆนะ :laugh:
ค้างอีกแล้วว ยังไม่กระจ่างเรื่องพี่เฮซเลยน๊า
รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
-
อ่านไปแระ ตอนนึง แสสสสสส เต็มเลย โย่ว โย่ว
น้องเห็ดสู้ๆ แสสสสส โย่ว โย่ว :m9:
เดี๋ยวมาอ่านอีก วันนี้ปวดหัว แต่ต้องฝืนสังขารมานั่งอ่าน...เพราะใจมันอยาก...เห็นชื่อเรื่องแล้วแม่ง แสสสสสสสส...อยากอ่านเรื่องน้องเห้ด(เมียกู) โย่ว โย่ว :m9:
-
น้องเห็ดสเน่ห์แรงนะจ้ะ
พี่เซอร์จะคุ้มคลั่งเอา ฮ่าๆๆๆ
-
กล้ามากกกกไรมากอ่ะ
-
มาแปะไว้ก่อนเน้อ
(ได้ข่าวว่าเมิงอ่านแล้ว)
แฮ่ ~ โทษทีนะคะไม่ได้เม้นเลย
แต่ปริ้นอ่านเอา T^T
ไม่มีเวลาพอเน้อ
แต่งเก่งมากเลยอ่ะ >O<
-
อิอิอิอิอิ
-
ชอบเฮซกับฟาวส์มากที่สุด อยากอ่านต่อออออ
-
โหย คุณเจ้าของร้านเล่นงี้เลยเรอะ ไม่กลัวตายจริงๆ
รู้เบื้องลึกเบื้องหลังของเฮซและฟาว์ลแล้ว ไม่น่าให้กลับมาคืนดีกันนะ เลวมากทำกับฟนตัวเองได้แบบนั้นอ่ะ ยังคิดได้เนอะว่ามันผ่านมาสองปีแล้ว มันจบไปแล้ว แต่ความรู้สึกของคนที่โดนแฟนทรยศมันไม่ได้หายไปหรอกนะ เจ็บและจำจนวันตายเลยล่ะ
-
พี่เจ้าของร้านHEแร๊งงงง
ส่วนเรื่องเฮซ-ฟาวส์ยังไม่เคลียร์น๊าๆๆๆๆๆๆ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
หวงเมียจังเลยยย
-
เหอะเหอะ น่ารักกันอีกแล้ววววววว
อ่านแล้วติดเลย ติดน้องเห็ดเลยย
เพราะฉนั้น เอามาลงยาวๆๆเยอะ ด้วยนะจ๊ะ ๕๕๕๕
-
น้องเห็ดน่ารัก งานหนักหน่อยนะเซอร์ :z6:
ก็นะ ยังไม่ทันทำให้น้องมันหลงรัก ก็ปล้ำน้องมันก่อนนิ เห็ดดูแลพี่เฮซหน่อยซิจ้า เซอร์ช่วยเป็นห่วงเพื่อนซักนิด
คุณ faw มันเลว เอาเฮซออกห่างมันที :z3: :z3:
เฮซ อย่าได้แคร์ เสียแล้วเสียไป ช่างมันเต๊อะ
-
เจ้าของร้านแรงจิงจิง
-
หึงรุนแรงๆๆๆๆๆ
รอตอนต่อไปปปปปปปปปปปปปปป~
-
พอรู้เรื่องอดีตกของคู่ H แล้ว แบบว่า - -" ไม่ใช่ผู้ชายที่ดีเลยนะฟาวเนี่ย เหอะ เรียกว่าเลวเลย เชียร์ไม่ลง คนชั่วๆ 5555
-
ควรใช้วิจารณญาณอย่างมาก
...................
เห็นด้วยกับผู้แต่งมากๆๆ
-
เฮซฟาวล์!!!!!!!!!!
-
ว้าวววว
เสน่ห์น้องเห็ด
-
:serius2:เค้ามาช้าาาา อ่านถึงตอนสามแล้วค่ะ เลือดกระฉูดดดดออกมาเลย อ่าาา ใช้กระดาษหมดไปหลายกล่อง
น้องเห็ดกะคุณเซอร์ ใจด่วนได้ใจเจงเจงงงแสดดดดด o13
-
ฟาวส์-เฮซเฟ้ยยยยยย
ชั่งเห็ดก่อน
ไอ่ห่าฟาวส์ เมิง แบบว่า อยากจะโดนเข้าเรื่องไปฉุดพี่เฮซ
-
:z2: เพิ่งตามอ่านตั้งแต่ตอนที่ 1
น้องเห็ดเรากำลังโดนจีบซะแล้ว อ่าาาาาาาาาาา
-
:z2:เย่ๆๆๆๆๆจะตามทันแล้ว ตอนนี้ไปเที่ยวทะเลกับน้องเห็ดอยู่ :haun4: :pighaun: :jul1:
-
น้องเห็ดดดดด o13
-
ประกาศจากไรเตอร์นะคะ ^^
คือต้องขอโทษทีอัพๆหายๆ อย่าพึ่งเบื่อกันก่อนนะคะ
แล้วก็ที่อัพตอนสั้นๆ ไม่ได้รอเพื่อปั่นเม้นแต่อย่างใด แต่เนื่องจากบางครั้งมันแต่งไม่ทันเพราะ
แบมมีสอบกลางภาค แล้วก็ ของมหาลัยรามด้วยอ่ะค่ะ พอดีเรียนเทียบ ก็เลยบางทีต้องแบ่งตอนมาลง ไม่งั้นจะหายไปนานมาก
อาทิตย์นี้ขอยังไม่ลงนะคะ สอบเยอะมาก หัวฟูฟ่อง
ดังนั้น ขอสัญญากับนักอ่านทุกคนว่า !!
1.จะกลับมาพร้อมตอนยาวๆ
2. จะพยายามอัพบ่อยๆ
แต่ .... ฟาวส์กับเฮซอาจจะลดลง เพราะจากเห็ดมันจะกลายเป็นเรื่องพี่เฮซซะแล้ว
ขอน้องเห็ดจบก่อน เดี๋ยวพี่เฮซฟาวส์ต่อให้ ช่วงนี้ก็เป็นแทรกๆไปก่อนนะคะ
สำหรับคนที่เมลลมาหาแบมเรื่องจะทำหนังสือ คือแบมยังไม่ได้คิดขนาดนั้นค่ะ TT
อาจจะไม่ทำกลัวขายไม่ออก ฮ่าๆๆๆ เอาไว้แต่งจบก่อนค่อยว่ากันเนอะ
--------
สุดท้ายนี้ขอบอกว่า ไม่ต้องเม้นทุกตอน แค่เม้นกันบ้างให้รู้ว่ายังมีคนติดตามค่ะ ขอบคุณค่ะ
-
ขอให้ทำข้อสอบได้นะน้อง(รึป่าว?)แบม :กอด1:
ตอนต่อไปอยากได้แก้ปมเฮซกระจ่างๆจังเลยยย :m1:
-
เข้าใจค่ะ ^^ สู้ๆนะคะ
เพิ่งสอบเสร็จวันนี้เอง สอบมาราธอนกันครึ่งเดือนเลยทีเดียวคณะเรา 55
-
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: bambooiihallo คร่า
-
สู้ๆกะการสอบค่า :a2:
-
อ้าก พี่เฮซT^T แบมใจร้ายที่ซู้ดดด
TT มีเสียงเชียร์ทำหนังสือเรอะ
งั้นผมเชียร์ด้วย ทำเหอะๆๆ ซื้อๆๆ
-
รตอร์สู้ๆน๊
ค้จม้นทุกตอนนิ อิอิ
-
ไรท์เตอร์สู้ๆนะคะ ว่างแล้วกลับมาเน่อ เอาคู่น้องเห็ดอะดีแระ อีกคู่เราก็เฉยๆค่ะ เพราะพระเอกคู่นั้นแบบว่า เหอะๆ เชียร์ไม่ลงอะ
-
สู้ๆ นะค้าบ
ไงก็รอนะ : )
-
สู้ๆๆนะคะ :กอด1:
-
โอเช
รอได้อ่ะ
สู้ๆๆๆ
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆได้จ้า
:bye2:
-
รอรอรอน่ะค่ะ
-
สู้ๆจ้า ขอให้เกรดออกมางามๆเน้อ
จะรออ่านตอนใหม่นะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า :L2:
-
เรื่องเรียนมาเป็นอันดับแรกเลยจ้า สู้ๆๆ ขอให้ Get A ทุกตัวโลดดดดดดไว้หายเหนื่อย แล้วค่อยมาต่อได้จ้า รอได้ๆ
-
รับทราบจ้า ถ้าทำหนังสือเราจองด้วย ฮ่าๆๆ ชอบเก็บแบบหนังสือมากกว่า อิอิ
-
รับทราบจ้า
ยัไงก็รออ่านได้จ้ะ สู้ๆเรื่องเรียนน๊าา :L2:
-
อยากเรียนรามมั้งอ่ะ เรียนเทียบ น่าจะมันน่าดู :z2:
-
จะเม้นท์ทุกตอนค่ะ หึหึ ส่วนเรื่องสอบก็สู้ๆ นะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
สู้เน้อ มาเป็นกำลังใจให้
-
สู้ๆ นะค่ะไรท์เตอร์
ใจเย็นๆ เน้อ ยิ่งเครียดยิ่งคิดไม่ออกนะทั้งนิยายทั้งการเรียนเลย
สู้ๆค่า
ยังคงสงสารเฮซอย่างต่อเนื่อง ฟาวส์เลวได้โล่
ส่วนน้องเห็ดก็ยังคงน่ารักต่อไป 5555
-
สู้ๆๆนะคะไร้เตอร์
ขอให้ทำข้อสอบได้เยอะๆๆนะคะ
^^
-
และแล้วข้าพเจ้าก็ตามอ่านจนทันซะที :o8: (เซอร์มึงเจอคู่แข่งแล้วว่ะแสดดดดด o12)
-
:L1: รับแซ่บค่ะ สู้ๆนะคะไรท์เตอร์
-
ไรท์เตอร์สู้ๆ นะจ้ะ
-
เรื่องนี้เคยอ่านไปทีนึงละ แต่...ไม่ชอบภาษาอ่ะ แรงมาก
วันนี้ไม่รู้เป็นไง กลับมาอ่านไป อ่านไปๆ
ชอบเนื้อเรื่องแฮะ ชอบคู่ฟาวด์กับเฮซอ่ะ รักกันรุนแรงมาก :-[
ชอบพล็อต "ของเดิมพัน" มากๆ
ดังนั้น จะอ่านต่อจ้า
-
สู้ โว้ย..
-
รอเสมอ
ไรเตอร์สู้ๆ o13
-
อัพแล้วว
-
ขำ กองทัพมดตัวน้อยตัวนิด
-
ฮาตอนรังมดนี่หล่ะ จับวิ่งลงทะเล อ๊ากกกกกกกกกกกก
-
เกลียดฟาวล์ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
น้องเห็ดน่าร้ากกกก
-
วุ่นวายไม่เลิก ประชดกันทำไม
คู่น้องเห็ดเริ่มหวาน
ไม่ชอบทานมาม่านะ writer
... :mc4: Happy New Year 2011 .. :L2:
-
ไอ้มดแดง :a5:
-
ซอร์-ห็ดน่รักอ่หวนๆ
อซน่สงสรชียร์ผ่พรฟวส์มันลวกิน
-
พี่เฮซ >< Happy New Year ค้าบ
สวัสดีปีใหม่คนเขียนด้วย
-
มดแดงพาฮานิ แต่ละคนไม่ได้ดูเลยยยย 55+
:L1:
สวัสดีปีใหม่จ้าา
-
มีจิ้นไว้ในใจแล้วล่ะ แต่ก็แค่เดาเอานะ ต้องรอให้น้องนักเขียนมาเฉลย
แต่ก็ยังอยากกระโดดถีบไอฟาวน์อยู่นะ รังเกียจมันโคตรไม่รู้แหละ
แม่งยุให้เฮซคบไผ่ดีกว่า ชิ.........(ตบมัน)
-
ตอนแรกงง เห็นชื่อเรื่องอัพแล้ว แต่ดันลืมอ่านว่าต่อในตอนที่แล้ว โง่ววว ได้อีก :z3:
น้องเห็ดกับพี่เซอร์หวานกันจนมดอิจฉาเลยเห็นป่ะล่ะ :z1:
สุดท้าย
(http://i.kapook.com/glitter/2010/th/12/T021210_05CC.gif) (http://glitter.kapook.com/category.php?category_id=116&sid=07a58ae393944df2fd87c27d1362f916)
มีความสุขมากๆนะคะ
-
ค้างมาก -___-///
ทำไมพี่เฮซถึงไปกะนังไผ่เนี่ย
เรื่องเป็นไงมาไง?
ส่วนคุ๋น้องเห็ดนี่หวานไม่แคร์หัวใจป้าคนนี้เลย
ติดดามมมมมมมมมมม
-
ค้างค่ะ ไผ่เป็นใคร ใช่คนที่ชนะแล้วได้เฮซไปรึเปล่านะ ไม่ว่ากันนะถ้าอยากให้เฮซเลือกไผ่อ้ะ แต่ถึงยังไงก็ต้องเป็น เฮซ-faw สินะ จะพยายามจิ้นคู่นี้แล้วกัน สงสารเฮซซซซซ :o12:
น้องเห็ดยังน่ารักเหมือนเดิม :m20: ฮ่าฮ่า มดแดงได้กลิ่นน้ำตาลก็เลยเข้ามาหานะสิ อย่าไปโทษมันนะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ :L1: :L1:
-
ค้างมั้ย
น่าจะค้าง
:m20:
-
คู่น้องรักกันดีจัง แต่คู่พี่นี่น่าจะ เคลียร์กันอีกยาว เหอะๆ
[attachment deleted by admin]
-
o18หึงงงงงงงงงงงงงงงงง o13
-
:call: :call: :call:
มาต่อเถอะค่ะ
:sad11: :sad11: :sad11:
-
สนุกม้ากกกกกกค่ะ :impress2:
มาต่อโลด :-[
-
สวัสดีปีใหม่ค่า
ขอให้มีความสูขทุกคนนะคะ
-
หึง ก็ถามให้มันรู้เรื่องไปเลย
-
^^
-
:mc2: Happy New Year :mc2:
โฮ่ มีต่อในตอนเดิ เพิ่งเห็น
ไผ่ ใครหว่า ว่าแต่มแดงมาจาไหนเนี่ย ก๊ากกกกกกกกกกกกก ฮาสุดๆ
-
ตอนนี้น้องเห็ดน่ารัก ส่วนอีคนที่ชื่อซีนี่หน้าด้านไปไหน= ='
555: D
เเฮปปี้นิวเยียร์นะคับ :mc3:
-
สะใจเว้ย :laugh:
สมน้ำหน้าไอ้ฟาวมัน
:z6:
-
ไผ่คือใครหว่า?
-
ดีแล้ว พี่เฮซ อย่าไปยุ่งกับบฟาวว ไม่ชอบบฟาวว
-
โพสงงๆอ่ะ
แต่ก็หนุกดี
-
ไผ่เป็นใครค่ะ !! ไผ่มันเป็นใครรรรรร!!! o22 o22
ฮือออออออออออออออออ พี่ฟาวส์ TT TT
เชียร์พี่ฟาวส์ เลวแต่ชอบ !!!
น้องเห็ดห้ามไปชอบใครนะ !!!!!!!!!!!!
ต้องชอบพี่เซอร์คนเดียวนะ !
ติดตามค่ะ
-
ไร้เต้อสู้ๆค้ะ :L2:
-
มีคู่แข่งละ
ฟาวส์กะเซอร์หงอยเลย
-
สวัสดีปีใหม่
เซอร์กับเห็ดหวานกันจนมดขึ้นเนอะ
-
ไผ่คือใคร
ถ้าเป็นคนดี ก็คู่กับพี่ชายน้องเห็ดไปเลย
ไม่ชอบพระเอกเลว
:L2: :L2:
-
น้องเห็ดน่ารักอ่ะค่ะ :o8:
เซอร์ขี้หึงโครต o18
:bye2:
-
ไผ่ เป็น ครายยยย....
รอ เฮซ - ฟาวส์ นะ ค๊าบบบ
จัด เต็มๆๆ เลย ค๊าบบบ
5555555+
น้อง เห็ด น่า ร๊ากกกกก
:L2:ให้ ไรท์ จร้า...
HNY*
-
ทันแล้วๆ
แค่จะบอกว่ามาเชียร์ฟาว&เฮซ :-[
รักน้องเห็ดสุดใจ :กอด1:
-
ไผ่คือคนที่ชนะตอน แข่งรถเมื่ออดีต รึเปล่าหน๋ออออออออ
:กอด1:
-
ไผ่ ?
ชื่อนี้คุ้นนะ คนที่ชนะตอนแข่งรถ ชื่อเดียวกันเลยยยย
อยากรู้เรื่องหลังจากเเข่งรถอ่ะ :z3:
รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
-
ก๊ากกกกกกกก
สมน้ำหน้าอิตาฟาวส์ 5555555555555+
-
อ่านตามจนทันแล้ว เย้ :L2: น้องเห็ดน่ารักจัง หลงรักแล้ว ฮ่าๆๆๆ จะโดรพี่เซอร์ฆ่ามั้ยเนี่ย เอาน่าพี่ แค่ปลื้มๆนะ
พี่เซอร์ก็ได้ใจจริงๆ ว่าแต่คุณพี่ชายเฮซ น่าๆฟาวส์ไม่ได้ตั้งใจเรื่องตอนแข่งรถหรอก ส่วนไผ่นะ =w= คงเป็นแนวพี่ชายที่แสนดีคอยให้กำลังใจสินะ
น่ารักกกก >w< หวังว่า เฮซคงยังไม่ได้เสร็จไผ่ไปแน่ๆ แต่ว่าๆๆ อยากรีเควสตอนที่เฮซโดนไผ่ลากออกจากห้องพยาบาลจังเลย +0+
ไม่ได้หื่นนะ แต่ว่า อยากรุ้ง่ะ โฮ๊ะๆๆๆๆ มิวกับพี่คิวเนี่ย น่ารักไปไหน!! รีเควสคู่นี้ฉากเรทค่ะ ส่วนมิวกับพี่ชาร์ป มีแววนะเนี่ย คู่นี้ ฮุๆๆๆ
ความจริงก็รีเควสทุกคู่อ่าน๊า คิริคิริคิริ
**แบมแบมเองก็เป็น VIP. หรอ MV ตัวล่าสุดของ GD&TOP เท่มากๆเลยเนอะ >w< รักมากๆ
***สู้ๆนะ ละก็ สวัสดีปีใหม่คร้าบบ รอตอนต่อไปอยู่นะ :กอด1:
-
จะสมน้ำหน้าหรือสงสารฟาว์ดีเนี่ย
ปล.น้องเห็ดพี่เซอร์น่ารักอ่ะ^^
-
ไผ่มาๆ
น่าจะเป็นคนเดียวกะที่ชนะแข่งรถชิมิ
:z1: รอตอนต่อไป
สวัสดีปีใหม่ไรท์เตอร์นะคะ
-
ปีใหม่แล้วรีบมาต่อนะ
มีคนรออยู่นะ
:pig4:
-
ตลกตรงมดแดงอ่ะ ฮ่าๆๆ
เจ้าของร้านชื่อซีเหรอ? :impress2: อ๊าย ชื่อก็น่ารัก เสียงก็ดี แถมยังน่าสนใจสุดๆ
-
ฮารังมดแดง :D
-
ตอนนี้ มีการใช้ภาษาที่รุนแรง เนื้อหาบางส่วนค่อนข้างไม่เหมาะสม กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน เป็นเพียงเรื่องแต่งเท่านั้นนะจ๊ะ
ตอนทื่ 9 : เพราะอะไร
Ps. พิมพ์ผิดพิมพ์พลาด อย่าโกรธเคืองกันนะคะ
“กลับบ้านกันเหอะว่ะ” พี่ชายพูดออกมาตอนกินอาหารเช้ากัน
“มาได้คืนเดียวเองเนี่ยนะ” พี่ซูมทำเสียงประหลาดใจ ผมก็งงๆ อะไรวะ ยังเล่นน้ำไม่เต็มอิ่มเลย แง่งง
“ไม่พอใจไรก็พูดตรงๆดิ” ไอ้ฟาวส์เริ่มขึ้นเสียง เอาแล้ว มวยคู่เอก เริ่มแล้วไง แล้วเห็ดแบบกูควรทำเช่นไร นอกจากเขยิบ ขยับ ออกไปไกลๆรัศมี
“ไม่มีไร แค่ไม่อยากอยู่ต่อ กูจะกลับ พวกมึงจะอยู่ก็ได้ เดี๋ยวกูกลับเอง” พี่ชายลุกขึ้น จะเดินกลับเต็นท์
“อยากไปหามันก็บอกตรงๆก็ได้ อย่ามาอ้างเหอะ”
“สัส มึงจะเอาไงกะกูอีกวะ” พี่ชายผมเดินเข้ามากระชากคือเสื้อไอ้ฟาวส์
“ทำไม ไม่พอใจรึไง หรือว่าแทงใจดำ”
“มึงทำลายชีวิตกูแค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรอ หึ หรือต้องให้กูตายต่อหน้ามึง มึงถึงจะพอใจ” พี่ชายผมผลักไอ้ฟาวส์แรงๆ สายตาฟาวส์มีแต่คำว่าเสียใจ ซึ่งไม่ต่างอะไร … กับสายตาพี่ชายเช่นกัน
Ver. Haze
“มึงทำลายชีวิตกูแค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรอ หึ หรือต้องให้กูตายต่อหน้ามึง มึงถึงจะพอใจ” คำพูดที่ผมอยากบอกมันมานาน
“เฮซ….”
“ทำไม มีอะไร ตอนนี้มึงจะพูดเหิ้ยไรอีก มึงจำไม่ได้รึไง ทำเองกับมือแท้ๆ ทำเหมือนกูเป็นสิ่งของ หึ ยกให้คนอื่นเค้าเอง เสือกอยากจะได้คืนเอาตัวสั่นตอนนี้รึไง”
“มึงเคยฟังกูพูดสักอย่างมั้ยล่ะ กูตามไปจะเคลียกับมึง มึงก็ไม่คุยกับกู แล้วไหนจะ….”
“มึงทำไว้งามหน้าขนาดนั้น คิดว่ากูจะยอมคุยกับมึงมั้ย ขนาดควายมันยังรู้เลยเรื่องแค่นี้ ไม่สิ ตอนนั้นกูโง่กว่าควายอีก”
“ไปใหญ่ละ ถ้ามึงฟังกู มึงถามกูสิ เรื่องมันก็จบไปนานแล้วไง”
“กูผิดงั้นหรอเรื่องนี้ ? กูผิดใช่มั้ย ที่ไม่ฟังมึง ที่ไม่ยอมคุยกับมึง เรื่องนี้กูผิดสินะ”
“ไม่ใช่ แต่….”
“มึงเคยโทษตัวเองมั่งมั้ย ว่าที่กูเป็นอย่างนี้เพราะใคร แล้วตอนมึงทำทำไมไม่ถามกูบ้าง ว่ากูต้องการมั้ยล่ะ ไปนอนในทะเลให้ปลาการ์ตูนมันตอดมึงจนพรุนเหอะ กูไม่อยากเห็นหน้ามึงว่ะ” ผมเดินหนีมันออกมา แต่มันกระชากแขนผม แล้วลากลงทะเล ผ่านไอ้พวกเพื่อนๆน้องๆที่ไปยืนหลบมุมๆ ไม่กล้าเข้ามายุ่ง
“สัส ปล่อยกูมึงจะทำเหิ้ยไรอีก ไอ้เหิ้ยยยยย” มันลากผมลุยน้ำลงไปเรื่อยๆ แล้วเหวี่ยงแขนผม แน่นอนว่ามันแรงควายจนผมล้มกระแทกลงไปเปียกทั้งตัว
“ลงน้ำซะ มึงจะได้เย็นลง”
“เรื่องนี้คือกูใจร้อนใช่มั้ย ? ทั้งๆที่กูเสียหาย ทั้งๆที่กูโดนมึงเอาไปใช้เป็นของเดิมพัน”
“กูไม่ได้อยากให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมึงเข้าใจมั้ย” มันตะโกนใส่ผมดังลั่น
“แต่มันเกิดไปแล้วไง เพราะมึงไง มึงทำของมึงเอง” เอาสิ ผมก็ตะโกนกลับ ให้มันตายไปข้างแหละวันนี้
“กูไปรอมึงหน้าบ้านอยู่เป็นเดือนๆ เพื่อจะคุยกับมึง มึงก็ไม่ยอมคุยกับกู เห็นกูก็วิ่งหนี แล้วมึงจะเข้าใจในสิ่งที่กูจะทำมั้ยล่ะ”
“ไม่เข้าใจ ไม่อยากเข้าใจ กูรู้แต่ว่ามึงเหยียบย่ำความรู้สึกของกู และกูทนไม่ได้ มึงได้ยินชัดยัง” ผมลุกขึ้นยืน สู้หน้ามัน
“ทำไม .. ทำไมไม่ฟังกูบ้าง .. ทำไมไม่เชื่อใจกูบ้าง ทั้งๆที่กูรักมึงขนาดนี้” คำพูดในโทนเสียงที่อ่อนลง เสียงที่เจือด้วยความเจ็บช้ำ … หวั่นไหว .. อีกแล้ว ..
“มึงรักแต่ตัวเองเท่านั้นแหละ ปล่อยกูไปเหอะ มันจบมาสองปีแล้ว อย่ามาทำให้มันเริ่มใหม่เลย กูไม่อยากเจออะไรแบบนี้อีก” ทั้งๆที่อยากบอก … ว่ารัก ยังรัก และ ยังจะรัก ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้กัน … เหตุผลที่ยังไม่อยากรู้ … มันเจ็บเกินไป มันเป็นแค่ข้ออ้าง หรือ เรื่องจริง มันหมดศรัทธาไปแล้ว ..
“เฮซ แต่กูขาดมึงไม่ได้” มันรวบตัวผมเข้าไปกอดแน่น กดหัวผมลงกับไหล่ แปลก…ที่ผมยอมยืนเฉยๆ น้ำตา … ที่ยังคงไหลให้กับเรื่องเดิมๆ ยังคงเอ่อล้นเหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนไป และเขา … ก็ร้องไห้เช่นกัน …
คนสองคนที่รักกัน ยืนร้องไห้ให้กับเรื่องเดียวกัน …
หนึ่งคน .. เป็นฝ่ายทำร้าย
แต่… รักคงมั่น
หนึ่งคน … ถูกทำร้าย
แต่ … รักมั่นคง
คำว่าเหตุผล …
ที่คนหนึ่งอยากอธิบาย
แต่อีกคน ….
กลัวการจะรับฟัง …
หนึ่งคน … เฝ้ารอ
หนึ่งคน … หลีกหนี
เพียงเพราะ …
เรื่องในอดีต …
ที่จบลงพร้อมน้ำตา
ตัวแปร …
คือสิ่งใดกัน …
อดีต : เฮซ – ฟาวส์ (ต่อ)
ผู้ชายสองคนนั่งซ้อนมอไซ ออกมาจากสนามแข่ง คนข้างหลังไม่มืทางรู้ว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเป็นใคร …
ผมไม่รู้ ..
รู้แต่ว่าหัวใจมันชา .. ชาเพราะเจ็บไม่ไหวแล้ว .. ที่ตัวเองเป็นได้เพียงของเดิมพัน … ของเดิมพัน .. สิ่งของ
ที่รักเจ้าของ .. แล้วเขาทิ้งขว้าง ไม่ใส่ใจ …
รถขับมาจอดนิ่งที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง
“เอ้าลงได้ละ” ผู้ชายคนข้างหน้าถอดหมวกกันน็อคออก ลงจากมอไซ เขาเป็นคนสูง เครื่องหน้าระกับทรงผม ดูดี … เขี้ยวสองข้างทำให้ดูมีเสน่ … รอยบุ๋มที่สองแก้ม … เป็นคนที่หล่อและน่ารัก แต่ดวงตาคมๆ ทำให้มันหล่อมากกว่า
“ไปเหอะ คืนนี้ต้องอยู่ด้วยกันอยู่ดี อย่ามัวแต่คิดมากเลย” เขาจับมือผมเบาๆแล้วลากเดินเข้าไป ผมไม่มีอารมณ์จะทำอะไรแล้ว ได้แต่เดินตามไปเรื่อยๆ
“จะทำอะไรผมมั้ย” คำถามง่ายๆ ที่หลุดจากปากผม ทำให้คนตรงหน้าชะงักเล็กน้อย เขาไม่ตอบอะไร พาผมเดินมาหยุดที่ห้องๆหนึ่ง รูดคีย์การ์ดแล้วพาเข้าไป …
“กังวลหรอเรา” เขาหันมาถามผมเมื่อเราเข้าห้องมาแล้ว ผมพยักหน้าง่ายๆ
“อยากให้ทำปะล่ะ”
“…” ผมไม่ตอบอะไร แต่ส่ายหน้าให้แทน
“งั้นก็ไม่ทำ” เขายิ้มออกมา แล้วเดินไปรินเหล้าที่เคาน์เตอร์
“เอ๋ ..” ผมทำหน้า งงๆ อะไรจะง่ายดายปานนั้นวะ
“ก็ไม่ชอบขัดใจคนอื่นอ่ะ ไม่ดีรึไง” มันยิ้มจนโชว์เขี้ยวสวยๆนั่น จนผมหมั่นไส้ ตกลงกูคิดมากใช่มั้ยเนี่ย
“ขอบใจแล้วกัน”
“ไม่ไร เสียใจกับเรื่องนี้มาพอแล้วนี่” มันกระดกเหล้าชิวๆ นั่นสินะ … มันเจ็บมาพอแล้ว .. ถ้ามันเจ็บกว่านี้อีก ผมคงทนไม่ไหว
“แต่ต้องอยู่นี่คืนนี้แหละนะ มันดึกแล้ว แล้วก็ขี้เกียจไปส่งด้วย หาที่นอนเอาเองแล้วกัน” แล้วมันก็เดินเข้าห้องไป ผมเลือกโซฟาห้องรับแขกเป็นที่นอน เบียดตัวเข้ากับพนักพิง … น้ำตามันเริ่มไหล ออกมา … ออกมา …
“ร้องไห้ทำไม อย่าไปเสียน้ำตาให้กับเรื่องแค่นี้” ผู้ชายคนเดิม เดินมานั่งโซฟาที่ผมนอนอยู่ เขาลูบหัวผมเบาๆ … ทำไมอีกคนไม่เข้าใจผมแบบนี้บ้าง ไม่คิดมาปลอบกันบ้าง หรือมัวแต่เสียดายที่ตัวเองแพ้
“ไม่ไปรับแฟนรึไง” ผมถาม นึกได้ว่ามีผู้หญิงอีกคน
“ก็ไม่ได้จริงจังอะไร ป่านนี้คงไปบ้านกิ๊กแล้วล่ะ เดี๋ยวก็เลิก”
“…”
“จริงๆก็ไม่อยากพูดอะไรมาก แต่คนที่มาแข่งมีแต่ไอ้ฟาวส์นี่แหละไม่เคยพาแฟนมันมาสักครั้ง”
“แต่ก็พามาเป็นของเดิมพันแล้วนี่”
“จะว่างั้นก็ไม่ค่อยถูก เพราะจริงๆมันไม่ได้เดิมพันอะไร” ผมลุกขึ้นนั่งมองหน้าอีกคน
“แต่ .. แฟนนายบอกว่า …”
“มันแค่ให้เอาแฟนมายืนถือผ้าแค่นั้นแหละ เหมือนมีหวานใจมารอรับตอนได้ชัยชนะไง”
“แล้วลากกูมาทำไม” เริ่มเคือง เคืองว่ะ เคือง … แสดงว่าไอ้ฟาวส์มันก็ไม่ได้ผิดอะไร .. แล้วทำไมไม่ตามมา …
“หมั่นไส้ไอ้ฟาวส์ก็แค่นั้น เลยลากมา”
“มึงนี่น่ากระทืบว่ะสัส กูไปละ” ผมเดินออกมาใส่รองเท้าที่ประตู ไอ้ห่า กูแค่คิดมากไปเองเพราะคำพูดของยัยผู้หญิงนั่นแท้ๆเลยว่ะ
“เดี๋ยว … มึงชื่ออะไร”
“เฮซ”
“ยินดีที่ได้รู้จัก จำกูไว้ให้ดี กูชื่อ ไผ่”
ผมโบกแท็กซี่กลับไปที่บ้านไอ้ฟาวส์ เพื่อจะได้คุยกันให้รู้เรื่อง ว่าคราวหลังอย่าทำอีก ผมไม่ได้ติดใจอะไร …
แต่
ภาพที่ผมเห็น ..
ณ ตรงนี้ หน้าบ้านมันตอนนี้
คือภาพที่มัน กำลังจูบแบบดูดดื่ม …. กับผู้หญิงคนหนึ่ง ร่างสองร่างที่นัวเนียกันไม่อายว่าใครจะผ่านมาเห็น และมันก็เป็นฝ่ายกระชากเสื้อผู้หญิงคนนั้นออก …
“หึ นึกว่าทำอะไรกัน” ผมแค่นเสียงออกมา
“เฮ้ย เฮซ …” มันรีบผละออกมาจากเธอคนั้น ผมเดินถอยหลังออกมาเรื่อยๆ ทั้งน้ำตา …
“จะไปไหน กลับมาก่อน” มันพยายามจะตามมาแต่เธอคนนั้นไม่ยอมปล่อยให้มันมาหาผม ผมหันหลังแล้ววิ่ง วิ่งเท่าที่แรงทั้งหมดจะมี วิ่งออกมาสุดแรงจากที่ตรงนั้น …
ตอนนี้ เขาบนหัว มันจะยาวขนาดไหนกัน …
-----------------
รุนแรง TT เขียนเอง อ่านเอง แซดเอง ทำไมๆ ทำไมมันรุนแรงจัง แง้ TOT
ตอนนี่รู้กันแล้วนะ ว่าไผ่เป็นใคร ^^
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
สงสารเฮซ
ฟาวส์ไปจูบกับผู้หญิงคนนั้นได้ไง
ไม่ห่วงแฟนลยหรือไง
:z6: :z6: :z6: ฟาวส์
-
^^
-
สมน้ำหน้าฟาวส์ ในเมื่อไม่ได้ตั้งใจให้เฮซเป็นเดิมพัน แล้วทำไมไม่ไปตามกลับมา
ทำไมปล่อยตัวไปแบบนั้น ถ้าไผ่ไม่เป็นสุภาพบุรุษพอ อะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตของเฮซ :m16:
ไม่ไปตามกลับมาไม่ว่า ยังไปจูบกับผญอื่นอีก สมแล้วที่โดนเมินใส่มาสองปีเต็ม
เฮซอย่าไปยอมคืนดีง่ายๆ นะ ต้องเมินซะให้เข็ดไปเลยคนแบบนี้ ชิ :fire:
สำหรับฟาวส์ :beat: :z6:
ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ :pig4:
-
ปวดตับแทนเฮซอย่างแรง
อย่าไปยอมมันอีกเฮซทำถูกต้องแล้ว ให้มันฟาวสมชื่อมันนั่นแหล่ะ :z6:
-
:fire:
ไอฟาวส์ทุเรส เลว ชั่ว ต่ำช้า
เอาความรักของคนเรามาทำแบบนี้หรอ
ดีน่ะที่ไผ่ไม่ทำอะไรเฮซ
แล้วยิ่งมาเห็นไอฟาวส์ยืนดูดปากกะชะนีอีกล่ะก็
ไอAnimalเอ๊ย! อย่ามาพูดว่าขาดเฮซไม่ได้เพราะมันทำให้ทุกอย่าง ขาดเอง
:เฮ้อ: อินจัด 5555
อย่าคืนดีน่ะเฮซ คู่กะไผ่ซ่ะเลย 555
-
สมควรตายล้านครั้งนะ ฟาวส์
:m16:
-
แล้วหายไปไหนตั้ง 2 ปีกว่าจะมาง้ออีกครั้ง
อันนี้สงสัยมากๆ
ปล.พอเป็นเรื่องมีคนอื่นเราว่ายังดีกว่าเอาไปเดิมพันอ่ะนะ แต่ก็เลวอยู่ดี :เฮ้อ:
-
ไม่อยากได้พระเอกเลวค่ะ
:m16: :m16: :m16: :m16: :m16:
:z6: :z6: :z6: :z6:
-
ไอ้เชี่ยฟาวล์ ทำไมทำอย่างงี้
จิงๆแล้วอีผู้หญิงคนนั้นมันเริ่มก่อนใช่มั๊ยยยยยยย :m15: :m15:
-
สรุปว่า เฮซไม่ได้โกรธฟาวล์เรื่องเอาไปเป็นของเดิมพัน แต่มาเง็กเพราะเห็นแฟนตัวเองจูบกะชะนีอื่นอยู่ เหอๆ
-
:m16:สมควรแล้วที่เฮซจะโกรธขนาดนี้ เป็นใครลองเห็นแฟนตัวเองจูบกับคนอื่น ก็รับไม่ได้ทั้งนั้นแหละ แต่ตอนนั้นเฮซไม่น่าวิ่งหนีเลย น่าจะจัดการมันทั้งคู่เลย :m16:
-
ยังดีที่ไม่ได้เดิมพันกัน แต่..เรื่องผู้หญิงคนนั้น :m16:
ไรท์เตอร์ เคลียร์ด่วนเลย
:pig4:
-
ไม่แปลกใจเลย ที่เฮซไม่ยอมฟัง เป็นเรานะจะหนีไปไม่ให้แม่งตามเจออีกเลย
แต่อย่างว่าแหละ คนเราย่อมผิดพลาดกันได้ สุดท้ายฟาวน์มันอาจจะรู้ตัว
ตอนที่เสียเฮซไปแล้วนี่เป็นการลงโทษ หึหึ เอาให้เข็ดนะ สันดานแบบนี้
เฮ้อ เศร้าแทนเฮซ
-
คิดว่าไอ้ฟาวส์คงมีเหตุผลนะ
แต่ถ้าเราเป็นเฮซเราขอ :z6: :beat: สักสองสามที
ก่อนฟัง ไอย่ะ สะจายยยยยยย :laugh:
-
ถ้าไอ้ฟาวส์ไม่ไปจูบกับอินั่นป่านฉะนี้คงดีกันไปนานแล้ว มิน่าเป็นเยี่ยงนี้เลยนะจ้าวคะ
-
ฟลาวส์มันโง่เอง ทำตัวเอง ช่วยไม่ได้
-
อ้าว..นึกว่า เฮซ โดน ไผ่ ทำมิดีมิร้าย
ที่แท้ ไอ้ฟาวส์ ก่อเรื่องซะเอง
เข้าข้าง เฮซ นะ :z6: :beat:
-
ไม่ได้เอาเฮซมาเป็นเดิมพัน แล้วทำไมไม่ตามไปช่วยล่ะ
อย่าบอกนะว่ายืนจูบกับผู้ญ. เพื่อให้เค้าตายใจจะได้บอกว่าไผ่พักอยู่ที่ไหน
เฮ้อ....
:เฮ้อ:
-
ไม่ชอบพระเอกเลว
โปรดเปลี่ยนแมนๆอย่างไผ่เป็นพระเอก
เพื่อให้คนดีได้เป็นพระเอกบ้างเหอะ เรื่องไหนเรื่องนั้นคนดีๆ กินแห้วตลอด
เซ็ง
-
หนุ่มที่มาส่งเฮซนี่
-
ฟาวส์สมควรโดน :z6:
-
น้องเห็ดน่ารัก น่าหยิกมากเลย แต่เจ้าเซอร์เนี่ยดิ ดูท่าจะหลงน้องจนแทบจะโงหัวไม่ขึ้นเลยนะเนี่ย เป็นเอามากจริงๆ :o8:
แต่ฟาวส์อ่ะ เลวไปนะ :beat: :z6:
เชียร์ให้พี่เฮซคู่กับพี่ไผ่ดีกว่าาาาาาาา :impress2:
:กอด1: นู๋แบมแบมจ้ะ
-
อื้ม ม มมม ม ม
สรุปแล้วใครเลว!!!!!!
ฟาวล์ หรือ ผู้หญิงคนนั้น?
-
ตกลงฟาวล์ ก็ผิดอยู่ดี พอเลย เฮซ งอนนานๆ หมั่นไส้อ้ะ 5555+
ไผ่ เท่ >w< ชิวๆ แมนๆ มากๆ หรือที่ไม่ทำ เพราะขี้เกียจออกแรงจับกด เวลาดิ้น?
ส่วนฟาวล์ อีกรอบ สมควรร แล้ววว ไม่ตามไป แถมไปจูบกับชะนี -.- เฮซน่าจะเข้าไปตบฟาวล์สักที
เฮซไม่ได้มีเขาหรอก ฟาวล์อ่ะแหละ มีของดีๆอยู่ แต่ดันไปจูบกับชะนี!!
**ไรท์เตอร์สู้ๆนะครับ :กอด1:
-
กระจ่างเลยงานนี้ = ='
ยังไงมึงก็ผิดอยู่ดีเเหละฟาวส์เอ๋ย! เเต่นังชะนีที่ฟาวส์จูบมันคือใครกัน ? :beat:
เฮซ สู้ๆ ><'
-
:monkeysad:สงสารเฮซๆๆๆๆๆๆ
แต่ฟาวคงมีเหตุผลมั้งง ถ้าม่ายมีโดนแน่ๆๆๆๆๆ :angry2:
-
:beat: และ :z6: อิ พี่ ฟาวส์
-
ดูดิ๊ว่าฟาล์วจะให้เหตุผลกับเรื่องนี้ว่าไง..
แต่เคืองว่ะ ที่ยืนจ๊วบปากกะผู้หญิงอยู่ได้ :angry2:
-
เชียร์ ผ่ายยยย~~!
(ชอบทุกคนที่ไม่ใช่พระเอก สุดท้ายก็กลับมาปลื้มพระเอกอยู่ดี - -*)
ไรเตอร์ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้~!
-
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย
เจ็บปวดอ่าาาาาาาา อ่านแล้วอึดอัดเลยอ่าา
รีบมาต่อน้า คนอ่านทรมานแล้ววววว
-
มันเป็นยังงี้นี้เอง !!! สมควรที่เฮซจะโกรธแหละ
ฟาวส์ฉลาดบ้างอะไรบ้างก็ได้ ยืนให้ชะนีจูบต่อหน้าแฟน ไม่ทำไรเลยมันก็น่าโบกอยู่หรอก :beat:
-
มีอะไรที่ไรท์เตอร์ยังบอกไม่หมด
รีบเล่ามาเร็วๆนะ
อยากรู้ใจจะขาด :angry2:
-
ไม่เข้าใจค่ะ ยังไงก็ไม่เข้าใจฟาวส์ จะให้หาเหตุผลยังไง
จะแก้ตัวยังไง ณ มุมมองของเฮซ ฟาวส์มันก็เลวสุดๆอยู่ดี
อืม ชื่อตอนสื่อมาก ตอนนี้คนอ่านก็สงสัยเหมือนกัน
"เพราะอะไร" ฟาวส์มันถึงทำกะคนที่บอกว่ารักนักหนาได้ขนาดนี้
-
+1 เป็น 55 เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะจ๊ะ ไม่ค่อยได้ลอกอินมาเมนท์ แอบอ่านแต่ในมือถือ
-
ก็สมควรที่เฮซจะไม่ให้อภัยล่ะนะ สม!!! :laugh:
-
:angry2:ตลอดดดดดดดดด อิพี่ฟาวส์นี่ก็ตลอดอ่าาาาาาา :seng2ped:
แต่ก็อยากให้คุยกันนะ จะได้เข้าใจกัน
:monkeysad:
-
ไม่มีสำนึกเลย ทำได้ไงเีนี่ย สุดยอดๆ :angry2:
-
พี่เฮซT^T // กอดๆ
ไอ่เชี่ยฟาวส์แม่ง
ไปทำไรกะนังนั่นว่ะ
-
บอกว่าใคร แต่ใครถ้าเจออย่างเฮซก็ทำใจให้ย้อนกลับไปใหม่ไม่ลง
ฟาวส์รู้มั๊ยว่าผู้ชายคนนั้น . . เขาไม่ได้ทำอะไรเฮซ ในขณะที่ตัวเองน่าจะรีบวิ่งตามเฮซไปด้วยซ้ำ
แต่กลับไปยืนกอดยืนจูบกับผู้หญิงอีกคนนึง
ฮ่วยยยย ถึงจะบอกว่าอดีตมันแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่อดีตก็ทำให้รู้ว่าเจ็บแล้วต้องจำ จะได้ไม่โง่ซ้ำสอง
-*-
ตอนนี้ชายไผ่ได้ใจไปเต็มๆ เลยค่่ะ
ฮิ๊วววววววววววววววววววว
-
ถ้าอิฟาวล์เลวแบบนี้ ก็อย่าไปคืนดีด้วยเลย เกลียดมันว่ะ คนโลเล :beat:
อย่าว่าแต่ไรท์เตอร์อิน คนอ่านอิ๊นอิน อยากกระทืบอิฟาวล์ :z6:
-
เฮ้อ เศร้าใจจริงกับการกระทำของนายฟาล์ว
:serius2:
-
เชียร์ไผ่ดีกว่าอ่ะ แมนดี 5555
-
โหยยยยย
ฟาวส์น่ะ!!!
เยอะเหลือเกิน คดีมันเยอะไปมั้ย
ถ้าเป็นตัวเอง จะเจ็บปวดป่าวล่ะ
เอ...หลงคู่ละค่ะ
เริ่มเอาใจออกห่างคู่เอก...หุหุหุ
-
เรื่องไม่เป็นอย่างที่คิด
แต่ก็เศร้าอยู่ดี เฮ้อ!!
รู้แล้วว่าไผ่เป็นใคร
-
เป็นเราจะไม่วิ่งหนี กล้าทำขนาดนี้ต้อง..... :z6:
-
โธ่ๆๆ เฮสสสสส
-
อิพี่ฟาวส์ :m31:
อิฉันหล่ะก็คิดไปตั้งนานว่าพี่เฮซมีซัมธิงกับพี่ไผ่
โอ๊ยยๆๆๆ
อยากอ่านต่อ รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
-
ขอ อีก นิส ส สส สส
จะได้ ม๊าย ย ย ยย ย ย ย ย ยย
-
:beat: :z6: สำหรับฟาวส์ !
ไปจูบผู้หญิงทำไม กรี๊ดดดดดดดด :m31: :m31: :m31:
จริงๆ เฮซไม่ได้โกรธฟาวส์เรื่องเดิมพัน แต่เป็นเรื่องนี้ใช่ไหม ?
ขอให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายจูบแล้วฟาวส์ไม่ทันตั้งตัวเถอะ !
อ๋อยยยยยย ตอนนี้โมโหฟาวส์ค่ะ !!! 555
พี่ไผ่แอบคนดีอ่ะ ~ จะหันไปเชียร์พี่ไผ่แล้วนะฟาวส์ ถ้าตอนต่อไปคนเขียนไม่เคลียร์ๆ
55555555555
ติดตามค่ะ ขอบคุณนะคะ :pig4:
-
เชียร์ไผ่!!!!! :a14:
-
อย่างนี้ต้องจัดหนักครับผู้เขียน :z6: :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat: :beat:
เอาให้เสียใจตายกันไปข้างนึงเลย
น้องเฮซ อย่าไปยอมใจอ่อนให้ไอ้เลวฟาวส์มันนะลูก
-
สมน้ำหน้าไอ้เลว แค่นี้แหละที่อยากจะพูด
-
ตอนแรกคิดว่าถูกพาไปแล้วทำอะไรซะอีก คิดไปไหนเลย
แต่แบบว่า คนเขียนน่าจะหักมุม ให้คนเกลียดฟาวน์ก่อนแน่เลย
มันต้องแบบว่า มีลับลมคมในซ่อนอยู่
ตอนที่จูบกับผู้หญิงก็ต้องไม่เต็มใจ
แต่ไม่เข้าใจว่าทำไม ไม่ออกไปตามแฟนแต่แรกอ่ะ
-
รักกันแต่ไร้คำพูด เอาน่าตื้อเท่านั้นที่ครองโลก จะรออ่านหวานๆ นะ
-
สมควรว่ะ เจ้ไม่สงสารหรอเห็นใจนะตัวผู้เชี่ยๆแบบนี้ โกรธมานนนนนนนนนนนนน
ชิ......น้องเอซค่ะ เอาน้องไผ่ทำผัวดีกว่าค่ะ เจ้สนับสนุน เพราะไอฟาวมันปลวกจิต
-
เป็นใครๆก็โกรธอ่ะ
-
อ่อที่โกรธอ่ะอีกเรื่องนึง
-
อ่อที่โกรธอ่ะอีกเรื่องนึง
-
+1 แต่เกลียดคนหลายใจ :z6:
-
ไปนอนในทะเลให้ปลาการ์ตูนมันตอดมึงจนพรุนเหอะ ไอ้ฟาว!!!!!
ไผ่แอบเป็นคนดีแฮะ เริ่มเอนเอียงแล้วไง ฮิ้ว~~~
รอตอนต่อไปค่ะ
-
สงสารเฮซอยากจะเชียร์ให้คู่กับไผ่ซะจริง :m16:
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
แล้วจะให้สงสารหรือสมน้ำหน้า ดี..
-
ชอบน้องเห็ด น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ฟาล์วกับเฮซ หวังว่าจะคืนดีกันเร็วๆ น้อ
และไอ้พี่เซอร์ของน้องเห็ดก็นะ หวานๆ
เจ้าของร้านอาหารนี่น่าตบซักรอบนะ ฮ่าฮ่า
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
หสม. มากๆอ่า
ฆ่ามันนนนนนนนนนนนนนน
-
ฟาล์ว ... เล๊ววว :z6: :z6:
-
ทำไมล่ะ
ทำอย่างนี้ทำไม
หายไปนานกลับมาดราม่าเลยนะค่ะ
-
รุ้ว่าฟาวส์เลวแต่ก้อรักวะ 55 :impress2: :-[
-
ไม่ค่อยได้เห็นคนอ่านด่าเยอะขนาดนี้ อิอิ
แต่คิดว่าไรท์เตอร์คงต้องบอกว่าฟาวล์มันมีเหตุผลใช่ป่ะครับ
งั้นก็ฟังเหตุผลมันหน่อยนะครับทุกๆคน อิอิ o13
-
รอเหตุผลนายฟาลว์
ถ้าไม่ดีพอก็ปล่อยเฮซเหอะ
-
สัดดดด...... จิงๆ
แต่ก็ควรรับฟังกันบ้างก็ดีนะ
-
อยากจะตบฟาวส์ให้ตายยยไปเลยย
-
:m15: :m15: :m15:
-
น้องเห็ดรีเทอร์น พลีสสสสส
แต่เอาเฮซได้ป่าว อยากอ่าน
-
เป็นเรื่องที่น่าติดตามมากกกก
ชื่อแอบฮาด้วย = =
ชื่อพี่ออกจะเท่อ่ะ ฮ่าๆ
-
คืนดีกันเร็วๆๆนะฟาวกะเฮซ
ยังไงต่างคนต่างก็ยังรักกันอยู่อ่ะ
เฮซฟังเหตุผลของฟาวหน่vยนะ ^^
-
เฮส สู้ สู้ :sad4:
-
หนึ่งคน .. เป็นฝ่ายทำร้าย แต่… รักคงมั่น
หนึ่งคน … ถูกทำร้าย แต่ … รักมั่นคง
คำว่าเหตุผล …
ที่คนหนึ่งอยากอธิบาย
แต่อีกคน ….
กลัวการจะรับฟัง …
หนึ่งคน … เฝ้ารอ
หนึ่งคน … หลีกหนี
เพียงเพราะ …
เรื่องในอดีต …
ที่จบลงพร้อมน้ำตา
ตัวแปร …
คือสิ่งใดกัน …
ชอบบบบบบบบบบ ><
-
อืมม ภาคน้องก็ดูฮาๆนะ ไหงภาคคนพี่มันเครียดแท้ o22
-
ทำไมมีแต่คนด่าฟาวส์ 5555
-
ต่อด่วน เอาเฮสกะฟาวส์ ปีใหม่แล้ว จะรออ่านนะ
-
ฟาวล์ทำตัวเองชัดๆ จะพามาทำไมก็อธิบายเสีย ไอ้เวรนั้นมันแย่งขึ้นรถ ก็ตามไปเอาคืนสิวะ
ไม่แย่งขึ้น สุดท้ายยังไปดุดปากกับชะนีอีก เหตุผลร้อยแปดอะไรก็ช่วยมึงไม่ได้แล้วเหี้ยเอ๋ย
-
ฟาวส์จูบกับผู้หญิงมันต้องมีเหตุผลสิน่า แต่ที่ไม่เข้าใจคือทำไมไม่ตามเฮซไปล่ะ
น้องเห็นคราวนี้รู้งานดีนะจ้ะ งานเข้าละหลบเชียว
ต่อจากตอนนี้เฮซจะใจอ่อนมั้ยนะ อยากให้เฮซโกรธนาน ๆ สะจายย
-
ตอนที่ 10 หวงเห็ด 50%
หลังจากพี่ชายกับไอ้ฟาวส์ลงไปเคลียกันในทะเล ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปอยู่คนละมุม เงียบทั้งคู่ เห็ดแบบกูเลยได้แต่นั่งจ๋อย พวกคนอื่นๆก็พากันหนีไปเดินเที่ยวกันหมด แม้แต่ไอ้เซอร์ ก็ทิ้งผมเฝ้าสองคนนี้อีกคน นิสัยว่ะ อะไรว๊าแม่งๆ แง่งงง
“โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” กูจะตะโกนให้แม่งลั่นโลกเลยสาสสสส
“เฮ้ยเป็นเหิ้ยไรวะ ร้องเหมือนหมาถูกเชือด” ปากมันน่ากระทืบหนัก สัสฟาวส์เอ้ย
“ด่าน้องกูหาเหิ้ยไรวะ มึงเป็นใครมีสิทธิ์ไร” พี่ชายกูขึ้นอีกคน ชี้หน้าไอ้ฟาวส์จากอีกมุม เอาเข้าไป กูควรทำเช่นไร
“จบโว้ย จะเงียบไปไหนสองคนนี้นี่ กูทนไม่ไหวเพราะเสด็จพี่และเสด็จฟาวส์แหละคร๊าบบบ ไปเที่ยว อยากไปเที่ยว”
“แล้วไม่ไปแต่แรก มาบ่นทำห่าไร”
“เพราะกูกลัวมึงทำไรพี่กูไง สาส”
“มึงเห็นกูเป็นคนแบบนั้น”
“หรือมึงไม่คิด”
“กูคิด”
“อ้าว สัสกูเสียหายนะ พวกมึงคุยเหิ้ยไรกันเนี่ย” พี่เฮซโวยวายมั่ง เถียงกันก็ดีกว่าเงียบแหละวะ
“พอๆ ไปเที่ยวกันป่ะ ” แล้วผมก็เดินไปลากแขนพี่ชายกับไอ้ฟาวส์ ลากไป ลากไปเรื่อยๆ เดินเลียบชายหาด แต่เนื่องจากบ้านที่พวกเราพักมันอยู่บริเวณส่วนตั้วส่วนตัว พวกไอ้เซอร์ก็เอารถไป พวกเราเลยต้องเดินไกลชิบหาย
“เห็ด มึงลากกูมาลำบากกับมึงทำไมเนี่ย” ไอ้ฟาวส์บ่น เพราะเราเดินมาไกลเหิ้ยๆแล้ว มันไม่มีทีท่าจะเจอสิ่งที่เรียกว่าชุมชนคนอยู่เลย มันมีแต่ทางรถวิ่ง และหาดทราย แม่งเดอะเบสชิบหาย
“ก็กูไม่รู้นี่หว่า เมื่อวานตอนนั่งรถมันแป๊ปเดียวเองอ่ะ”
“ห่า ก็กูขับรถไวมากไง มันต่างกับเดินนะสาสสส” ไอ้ฟาวส์ยังคงโวยวายต่อไป พี่ชายกูก็เดินเงียบๆ
“โอ๊ย !” พี่ชายกูสะดุดอะไรไม่ทราบ ล้มลงไปหน้าทิ่มทราย แน่นอนไอ้ฟาวส์นี่เหมือนพี่กูโดนระเบิด วิ่งเข้าไปประคองดุจพี่กูใกล้ตายเต็มที(ดูมันแช่งพี่มัน)
“เฮ้ยเฮซ เป็นไรเปล่า” ตามสเต็ปหนังไทยสเต็ปแรก พี่กูก็สลัดมือไอ้ฟาวส์ออก แล้วลุกขึ้นเอง
“โอ๊ยยย” สเต็ปที่สองของหนังไทย พี่กูล้มลงแล้วไอ้ฟาวส์รับไว้
“มาขี่หลังกูเหอะ มึงนี่ก็เหลือเกินมีแต่ทรายยังเสือกสะดุดอะไรอีกนะ” ไอ้ฟาวส์ย่อตัวลง แต่พี่ชายผมก็ยังทำเก่งไม่ยอมขี่หลัง
“จะขี่ดีๆหรือให้กูอุ้ม ขึ้นมาอย่าให้พูดหลายรอบ” พี่ชายฮึดฮัดอยู่เล็กน้อย แล้วก็ยอมขี่หลังมัน เอาเข้าไป หนังไทยชิบหายเลยว่ะ
“ไปเดินต่อไอ้เห็ด เดี๋ยวก็ถึงวะ” ไอ้ฟาวส์กับพี่ชายก็ตัวไม่ได้แตกต่างกันทำไมมันแบกเหมือนพี่กูตัวเบาๆ ออกจะหน้าตาเบิกบานยิ้มแป้นเป็นจานยูบีซี เฮ้ย เค้าเปลี่ยนเป็นทรูวิชั่นส์แล้ว (มุกมัน ?)
“โอ๊ยยย กูเหนื่อยยยย” ไอ้เห็ดเดินไปบ่นไปเรื่อยๆ มันจะไกลอะไรนักหนาวะ สาสสสส
“อย่าบนๆ เดินไป” ไอ้ฟาวส์ยังอุตส่ายื่นมือมาผลักหัวกูอีกนะ แต่พี่ชายกูก็เหลือเกิน หลับคาหลังไอ้ฟาวส์ซะงั้น
ปริ๊นๆ !
เสียงแตรรถดังขึ้น พวกเราหันไปเจอรถคุ้นตาขับมาจอดเทียบ แล้วก็ไอ้เซอร์วิ่งกระหืดกระหอบลงมา
“ไง…เซอ…” ผมกำลังจะทัก แต่มันกระชากตัวผมไปกอดแน่น
“กูนึกว่ามึงเป็นอะไรไปแล้วซะอีก”
“กูก็ยังอยู่นี่ไง ไม่ได้เป็นไรนี่ อะไรของมึงวะ”
“กูขับกลับไปไม่เจอมึง นึกว่ามึงโดนใครเอาไป” มันลูบหัวผมซุกหน้าลงกับไหล่ มันน่ารัก …
“มึงก็น๊า ไอ้ฟาวส์ก็อยู่พี่ชายก็อยู่ ไม่มีใครทำไรกูได้หรอกน่า” ผมกอดเอวมันหลวมๆ
“กูลืมไป มัวแต่ห่วงมึง”
“อะแฮ่มๆ เลิกหวานได้ยังกูอิจฉา” ไอ้ฟาวส์สอดปากขึ้นแทรก
“อิจฉาด้วยหรอ ของมึงหลับคาหลังเลยน่าอิจฉากว่าเยอะ ฮ่าๆ ไปๆขึ้นรถพวกนั้นมันนั่งกินข้าวรอแล้ว” แล้วพวกเราก็ขึ้นรถ ผมนั่งข้างไอ้เซอร์ ไอ้ฟาวส์นั่งหลังมีพี่ชายผมยังคงหลับสนิทเอนหัวพิงไหล่มัน บทจะง่ายก็ง่ายเลยว่ะพี่กู แบบนี้มันได้ใจหมดแล้ว
ไอ้เซอร์ขับรถมาจอดหน้าร้านอาหารร้านหนึ่งบรรยากาศริมทะเล น่านั่งมาก ไอ้เห็ดก็ลัลล๊าดีด๊า ลมเย็นโคตรอ่ะ พวกเราเดินเข้าร้าน พี่ชายผมก็สะลึมสะลือเดินเข้ามาในร้านไม่ได้รู้เลยว่าจูงมือกับไอ้ฟาวส์อยู่
“อ้าวน้องน้อยนี่นา มาทานร้านนี้เหมือนกันหรอครับ” เสียงคุ้นๆ เฮ้ย ไอ้ซีเจ้าของร้านนั้นนี่หว่า
“สัสมึงมาทำเหิ้ยไรที่นี่เนี่ย” ไอ้เซอร์ดึงตัวผมไปอยู่หลังมัน ชี้หน้าไอ้ซีหาเรื่องสุดๆ
“แหม ก็ร้านนี้เป็นกิจการของผมอีกร้านนี่ครับ ไม่รู้ว่าน้องน้อยจะชอบร้านที่ผมแต่งขนาดมากินร้านนี้ด้วย”
“ถ้ากูรู้ว่าร้านมึงกูจะไม่แม้แต่เหยียบเข้ามาเลยสัส” สองสายตาปะทะกัน
“เลิกบ้าแล้วบอกกูนะ หิวข้าวว่ะ” กูเดินตามไอ้ฟาวส์กับพี่ชายเข้าไปนั่งโต๊ะที่พวกพี่ๆเพื่อนๆนั่งกินกันอยู่
Ver. Zer
“มึงไปไกลๆเลยอย่ามายุ่งกับเมียกู” แม่งเอ้ย ไอ้หล่อนี่หน้ากระทืบชะมัด
“ไม่ได้หรอกครับของแบบนี้ใครดีใครได้” มันยังส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจ ที่กวนตีนกูสิ้นดี
“สัส ชอบแย่งของๆคนอื่นนักไง”
“เขาว่ากันว่า ชอบคนโสดศัตรูเป็นร้อย แต่ชอบคนมีเจ้าของศัตรูแค่คนเดียวนี่ครับ ฮะๆ”
“สาสเอ้ย ตายซะเหอะมึง” กูกระชากคอเสื้อมันมาวาดแขนจะต่อยหน้ามัน แต่มีบุคคลที่สามมาดึงแขนกูไว้
“เฮ้ยไรวะ”
“พอเหอะน้อง เดี๋ยวพี่เคลียเอง” ไอ้หมอนี่คุ้นๆว่ามากับเฮซคืนนั้นนี่หว่า
“ไผ่มึงมาทำไม” ไอ้หล่อหลุดมาดเลยคับ พอเจอไอ้นี่
“คิดถึงมึงเลยมา ไม่ต้องไปย่งไปแย่งของๆคนอื่นหรอก เดี๋ยวกูสอยมึงเอง หึหึ” ไอ้ไผ่หน้าหล่อ แต่สันดานน่าจะเลว ลากไอ้หล่อเดินออกไปจากร้าน กูเชีร์ยไอ้ไผ่เต็มที่ อย่าให้มันมายุ่งกับเมียกูแล้วกัน !
ฆ่าได้หยามไม่ได้
เมียข้าใครอย่าแตะ !
ใครแย่งเห็ดกูไป กูจะตามไปปาดคอมัน หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ
------------------
ตอนที่ 10 หวงเฮซ 100%
Ver: Haze
ตอนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่นี่ เลยยกพวกกันไปนั่งดื่มกันชิวๆที่บาร์ริมหาดพวกเรามานั่งเรียงกันตรงบาร์เหล้า แต่ก็มีไอ้ฟาวส์มานั่งขัดอารมณ์ข้างๆ จะใครก็ตามที่ใกล้ผมมันแยกเขี้ยวใส่หมด หมาบ้าไปละมัน
“มึงเลิกบ้าได้ยัง”
“อะไร กูทำไร” มันทำหน้าเหลอหลาไม่รู้ตัว ถุ้ย
“ทำตัวเหมือนหมาหวงกูนี่ไง”
“แหงดิ หวงมากด้วย” มันยอมรับหน้าด้านๆมาก ไอ้บ้านี่ควรทำยังไงกับมันดีวะ
“ไปเต้นกันเหอะ เพลงกำลังมันส์” ไอ้เซอร์ดึงเห็ดออกไปแดนซ์ คึกกันจริงๆไอ้คู่นี้ ตอนแรกกัดกันจะเป็นจะตาย ไอ้เซอร์นี่ก็นุ่มขึ้นจริงๆ
“พี่ครับ เปปซี่แก้ว” เสียงผู้ชายที่คุ้นหูดังขึ้นข้างผม ก่อนจะนั่งลงแทนที่ไอ้เซอร์กับเห็ด
“อ้าวไอไผ่”
“ไงเฮซ มาบาร์นี้เหมือนกันหรอเรา”
“ก็ …”
“ไม่มาแล้วจะเห็นได้ไง ถามโง่ๆ” เสียงหมาบ้าแดกแฟ้บสอดปากขึ้นมา
“ฟาวส์หุบปากไปมึงปากไม่สร้างสรรค์เลยว่ะ”
“ทีกับมันพูดซะเพราะ กับกูนี่หยาบกระด้าง”
“เฮซเข้าเลือกปฏิบัติไงฟาวส์ ว่าคนไหนควรดีด้วย คนไหนควรเลวด้วย” พี่ไผ่พูดนิ่มๆ แต่เจ็บแทนไอ้ฟาวส์แปลกๆ
“สัส หาเรื่องกูหรอไอ้ไผ่”
“แค่พูดตรงๆ ไม่ได้เอ่ยชื่อใคร อยากรับก็รับไปครับ มาเฮซพี่เลี้ยงเหล้า”
“เอ่อ …”
“โอ้ยไอ้สัส อย่าอยู่แล้วไอ้เหิ้ย !” ไอ้ฟาวส์ถลาเข้าไปชกหน้าพี่ไผ่จนกองไปกับพื้น แต่พี่ไผ่ก็ไม่ทิ้งลายดีดตัวเหวี่ยงขาเตะไอ้ฟาวส์กระเด็น สองคนเริ่มวางมวย โดยมีผมอยู่ตรงกลางคอยห้าม
“เฮ้ย อะไรกันวะ” การ์ดประจำบาร์ตัวยักษ์มาแยกพวกมันออกจากกัน แต่ละคนก็แรงพอกัน พยายามจะถลาไปหาอีกฝ่าย
“สัสปล่อยกูโว้ยยยยยยยย” ไอ้ฟาวส์พยายามจะไปหาพี่ไผ่ให้ได้ แต่การ์ดลากมันออกไปประตูขวา ส่วนพี่ไผ่ก็โดนลากไปประตูซ้าย ผมควรตามใครไปดี ตอนนี้ทุกคนมองมาที่เราเพลงได้ถูกปิดลงชั่วคราว เมื่อมันสองคนโดนแยกไปแน่นอนว่าตรงกลางคือผมที่ถูกจ้องมอง
“ไผ่ !” เสียงคนๆหนึ่งตะโกนขึ้น นั่นมันไอ้หล่อที่มาจีบน้องเห็ดนี่หว่า มันวิ่งตามไอ้ไผ่จะเป็นจะตาย แล้วผมล่ะสมควรที่จะตามไอ้ฟาวส์ไปมั้ย
“โอ๊ย” เสียงไอ้ฟาวส์ดังขึ้นมา ผมรีบวิ่งตามไปแบบไม่คิดชีวิต ….. ขามันพาไปเอง เห็นการ์ดโยนมันออกหลังร้าน ด่าสองสามคำแล้วคาดโทษมันว่าอย่าโผล่มาอีก
“โธ่เว่ยไอ้สัส” มันสบถออกมา ก่อนจะมองผม
“ตามมาทำไม ไปหาไอ้ไผ่ดิ”
“เอองั้นกูไปก็ได้” น้อยใจเว่ยไม่น่าตามแม่งมาเลยไง ไอ้ห่า คนอุตส่าห์เป็นห่วง
“ใช่ดิกูมันไม่สำคัญ กูมันไม่สุภาพ กูมันเลว กูมันเหิ้ย กูมันเชี่ย กูมันสันดานหมา” (มันรู้ตัวแล้วค่าท่านผู้ชมมม)
“รู้ตัวแล้วหรอ” ผมบอกกับมันเสียงเย็นชา
“นานละ ห่า แต่คนเลวๆหมาๆแบบกูมันก็รักมึงคนเดียว !”
“อะ… ไอ้บ้า .. พูดอะไร” หน้าผมเริ่มร้อนแปลกๆ
“พูดความจริงจากใจ” มันเดินเข้ามาดึงแขนผม
“อะไรปล่อยกูเลย”
“มึงเขินกูหรอ” มันก้มหน้าลงมาหน้าผากชนกับผม ผมได้แต่หลบตา แหมกูไม่เขินมั้งสาส
“เปล่า.. ปล่อยกูเลย กูจะไปแดกเหล้าต่อ”
“ไม่ปล่อย”
“อะไร.. อุ้บส์” มันจูบผม จูบรุนแรงมากมันจะกินปากผมแล้วเหอะแบบนี้ แต่ต้องยอมรับ … มันจูบเก่งมาก ผมเอามือทุบๆมัน กูหายใจไม่ออกครับ
“สัส มึงทำกูจะตาย” มันบ่นก่อนจะก้มหน้าลงซบไหล่ผม
“อะไรกูทำอะไร”
“มึงคว้าหัวใจกูไปอีกรอบแล้ว …”
-----------------------------------
หมอไม่ยอมให้เล่นคอมนาน มันอาจจะกะท่อนกะแท่นแปลกๆนะคะ จะพยายามฝากน้องมาอัพ โดนเจาะเลือดทุกวันเลย ทุกคนระวังอย่าเป็นแบบแบมนะ TT
-
อ่า
'เมียข้าใครอย่าแตะ !'
ขี้หวงจิงอะไรจิง
^^
55555
------
ดูเหมือนจะมีอีกคู่แล้ว
แต่ตอนนี้
ว้อน ฟาว-เฮซ เป็นอย่างยิ่ง
ฮ๋า
มาไวๆๆนะ
จะรอ :a12:
-
5555
ชอบคำนี้
เมียข้าใครอย่าแตะ 5555
-
ชอบคู่ฟาวส์กับเฮซอ่ะ
-
555+ อย่างฮา
-
รออออออออ
ตอนที่ 10 หวงเฮซ 100%
:call:
-
ฟาวส์-เฮซ น่าร้ากก ><'
อิอิ
รอตอนหน้าเเบบเต็มๆ น๊า :กอด1:
-
555555555
ชอบคู่เฮซกับฟาว อ่ะ
-
มีคู่ไผ่ - ซี ให้ลุ้นอีกคู่
:L2: :L2:
-
ตกลงไผ่คู่กับซีหรอ?????
ว้าวววว
น่าสนใจๆๆๆๆ o13
-
ซู๊ดดดดดดดดดยอด
เฮียเซอสู้ๆ :ped149: เมียทั้งคนให้ใครได้ไง o13
-
มีคนไม่กลัว ติง ด้วยอ่า ระวังน๊าาาาา จะหาว่ามะเตือน
-
ซี - ไผ่ ???
-
ประโยคสุดท้ายเหมือนจะโหดนะพี่เซ่อ เอ๊ย! เซอร์ o18
แต่ทำไมชั้นอ่านแล้วฮา กร๊ากกกกกกกกกกก เลยอ่ะ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ซี - ไผ่ อยากอ่านนนนนนนนนนนนนนนนน o13
-
ชอบคำว่า เดี่ยวกุซอยมึงเอง มาก
555555555555555555555555555 :m20: :laugh: :m20: :laugh: :m20: :laugh:
-
เห็ดกับเฮชน่าร๊ากกที่สุด
:-[
-
เหอะๆ หวงเอาจิงเอาจัง
-
:laugh: สมควรที่จะต้องหึงน้องเห็ด
ว่าแต่พี่ไผ่กะหนุ่มหล่อคนนั้น กรี๊ดดดดดด :-[ ไม่อยากจะจิ้น
-
ถ้อยคำหยาบคาย
ได้ใจม๊าก มาก
กระแทกใจอย่างแรง
แล้วยิ่งตอนเศร้า แมร่ง เหมือนเดจาวู
อดีตที่เคยลืมๆไปย้อนกลับเข้ามาในหัวให้ร้องให้เล่นๆเฉยเลย
เพิ่งครบรอบสองปีแต่ทำไม
มันไม่ย้อนกลับมาเหมือนในนิยายเรื่องนี้วะ
รอตอนใหม่จะมีฉากเรียกเลือดไหมอ่ะ
-
โหยยย....เซอร์หวงน้องเห็ดออกหน้าออกตาสุดๆอะ :laugh:
มีอีกคู่ให้ลุ้นแล้วสิ o13
-
อ้าว ไผ่ไม่ได้มาตามเฮซเหรอเนี่ย ปล่อยให้ฟาวส์ได้ใจไปแทนซะงั้น
-
น้องเห็ด อย่างฮาอ่ะ สนุกดีค่ะ
มาต่อเร็วๆ นะ เฮซ+ฟาวส์
:pig4:
-
พี่ไผ่เป็นรุกหรือรับ หึๆ :z1:
ลุ้นๆๆๆๆ รอตอนต่อไปจ๊า
-
5555 โดนไผ่สอยไปแล้ว
-
รอลุ้นคู่ใหม่ที่จะเกิดขึ้น
ไผ่-ซี เต็มที่ไปเลย
-
คู่ใหม่น่าสนใจ :oni2:
-
คู่ใหม่น่าจะแร๊วงงงงงง
-
รอตอนหน้า
พี่ฟาวส์จะหวงพี่เฮชเพราะใครหนา
:sad4:
เสร็จเขสแล้วเนอะ
พีไผ่
-
:z1:หึงแบบนี้ชอบจริงๆ เพราะคนที่เป็นแฟนจะได้รู้ว่าหึง ไม่ใช่มานั่งปากแข็งบอกมไหงแต่การกระทำไม่ใช่ อิอิ :z1:
-
ปาดดดดดดคอมันเล๊ยยยยย
อย่าให้เหลือ
-
ตกลงดีกันยัง เฮซ กะ ฟาวส์ เคลียร์ๆ กันซะ ค่ำคืนนี้รออยู่ :m25:
ส่วน น้องเห็ด :z1: ยากจะรอด
-
รอลุ้นคู่ใหม่ที่จะเกิดขึ้น
ไผ่-ซี เต็มที่ไปเลย
รอด้วยคน คิคิ
-
รั่วขนาดนี้ก็ต้องหวงกันบ้างชิมิ :z1:
-
อ่านแล้วสนุกมากเลย :laugh:
ชอบมากเลยโดยเฉพาะคู่ของน้องเห็ด :-[
-
ของมันน่าหวง นี่หว่า..
-
เชียร์พี่ไผ่กะเฮซ
ไผ่น่ารักๆ55
-
ฟาวส์-เฮซ สู้ๆ!!
เฮซ ใจอ่อนมั่งสิ-*-[อ่อนมานานละมั้ง]
o18
-
มาต่อเร็วๆนะ...ฮ้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
อ่านมาก็หลายเรื่องละตัดสินใจสมัครเพื่อมาเมนท์น้องเห็ดโดยเฉพาะ...อิอิ
ชอบผู้ชายแข็งแรงปกป้องเราได้ดูอบอุ่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ปวดตับเรื่องนี้
-
คู่ เอซ - ฟาว กับคุ่ เห็ด - เซอร์
สองคู่นี้ช่างเหมาะสมจริงๆๆๆๆๆๆ
+1ให้ไรเตอร์ค่า
-
หวงๆๆๆๆ ^^
-
พี่ไผ่ จัดการไอ้พี่ หล่อเล๊ยยยยยยย 555++
-
ไผ่จัดการซีเลย :z2: :z2: :z2:
-
*0*
คู่ไผ่น่าเชียร์ หึหึหึ
-
ไผ่ ซี อ๊า~~~!! มวยคู่เอกอีกคู่สินะ คิกๆ
-
มีอีกคู่โผล่มาอีกแล้ว
เซอร์นี่แบบหวงโหดจริงๆ แต่ก็นะน้องเห็ดเสน่ห์แรงขนาดเนี้ย
เป็นกำลังใจให้จ้า :L2:
-
พี่เฮซกับฟาวส์ไม่รู้อีกนานมั้ยกว่าจะดีกัน แต่คู่ไผ่กับซีนี่่น่าลุ้นเนอะ :z1:
-
มีคู่ให้ลุ้นเพิ่มแล้วว
-
พี่ไผ่จะสอยหนุ่มหล่อ
-
เรามาทวงเห็ดดดดด ด่วนนนน
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
อิอิอิ มาดันนนน
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
ไผ่กับพี่หล่อคนนั้นไปเป็นกิ๊กกันตั้งแต่เมื่อไหร่
จะรอตอนต่อไปนะคะ
:L2: :L1: :L2:
-
หวงกันก็โอ แต่ปล่อยสัตว์เลี้ยงมาเดินเต็มไปหมดเยย วิ้ว
ยังไงก็
ตอนนี้ชอบพี่เฮซที่สุดเลยจ้า
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
รีบๆมาอัพน้า :z3: :z3: :z3:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
ป๊าดดดดดดดดดด
งี้ก็มีสามคู่เลยสิค่ะ 5555555555555
อยากอ่านฟาวส์เฮซเยอะๆ อ่า
ไรท์เตอร์สู้ๆ นะค่ะ
-
คือ พี่แบมเข้าโรงพยาบาลค่ะ
พี่แบมเป็นไข้เลือดออก
พี่แบมฝากมาบอกว่าขอโทษทุกๆคนด้วยค่ะ ที่ยังไม่ได้มาลงต่อให้
ถ้าหายแล้วจะรีบมาลงค่ะ
ตอนนี้คุณหมอยังไม่ให้ไปไหนเลยค่ะ
ไข้ยังขึ้นลงไม่คงที่
ทุกคนอย่าพึ่งลืมพี่แบมนะคะ
TT
-
หายป่วยไวๆน่ะค่ะ
-
ขอให้หายไวๆนะคะ :L2:
-
พักให้พอ.....ให้หายสนิทก่อนค่อยมาต่อนะคะ
ฝากบอกคุณแบมด้วยว่าไม่ต้องกลัวคนอ่านลืมค่ะ รอได้
ให้คุณแบมรีบๆหายดีกว่า ^o^
-
สู้ๆๆ ^0^
-
หายป่วยไวๆน้า ตัวเอง :L2:
-
เยี่ยมไข้คนป่วย หายเร็วๆนะคะ ไม่ลืมแน่นอน :L2:
-
มาเยี่ยมครับ :L2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
รอพี่ไผ่สอยซี!!! 5555555555555
โผล่กันมาอีกคู่แล้ว!
อยากรู้เบื้องหลังของเฮซกับฟาวส์เร็วๆจังเลย!
รออ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :call:
-
อร้ายยยยยยยยยย
หายเร็วๆ นะค่ะ
รักษาสุขภาพมากๆ ทำตามที่แพทย์แนะนำนะค่ะ
:L2:
-
ขอให้หายไวไวนะคะ เรื่องอื่นยังไม่ต้องคิดหรอกนะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ
-
รับทราบค่ะ
เราก็เคยเป็นไข้เลือดออกนี่ตั้ง2รอบค่ะตั้งนานนนนนนแล้วล่ะ ตอนป.1กะม.1(อาถรรพ์หมายเลข1 T^T)
ตอนนั้นนอนโรงบาลเซ็งมาก โดนจิ้มนิ้วทุกวัน T_T
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ตี่อไปก็หมั่นฉีดยากันยุง กำจัดลูกน้ำดีๆเน้อ
-
หายเร็วๆนะคะ
ถ้าหายแล้วก็พยายามอย่าเป็นอีกนะคะ
หุหุหุ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สู้ๆๆๆ :กอด1:
-
หายเร็วๆนะค่ะ
-
:L2: เยี่ยมไข้ ดูแลตัวเองด้วยน้าาาาาคร้าบบบบบ
-
อยากจะอวยพรให้หายป่วยนะครับแต่คงจะซ้ำกับรีบน
เอาเป็นว่าตามที่ทุกคนบอกละกันครับ :L2: :L2: :L2:
-
:L2:หายไวๆนะคะ
-
หายไวๆ นะ
-
หายป่วยไวๆนะจ๊าาาา
-
หายไวไวนะค่ะ
รออ่านนะค่ะ :ped149: :ped149:
-
:L2: :L2: หายไวๆ นะคะ พักผ่อนเยอะๆ คนอ่านรอได้
-
:L2:มาเยี่ยมไข้น้องเห็ด
เอ๊ย! พี่แบม :-[
หายวันหายคืน แข็งแรงเร็วๆนะค้าบ :z2: :L1:
-
หายป่วยไวไวนะค่ะ
-
ขอให้หายเร็วๆนะ!!
-
หายป่วยเร็วๆนะคะ :L2:
-
ขอให้หายไวๆนะคะ
:L2:
-
สู้ๆ น้ะค้ะ :L1: :3123: :L2: :กอด1:
-
หายไวๆค่ะ
-
หายเร็วๆ นะค่ะ
-
หายไวไวนะครับบ :L2:
-
:sad11:
น่าสงสารอ่ะๆ
สู้ๆ นะคะ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
หายไวๆนะ
-
หายเร็วๆนะคะ เราเคยเป็นเป็นไข้หลายวันแต่หมอไม่ให้แอดมิ ได้แอดมิทตอนที่อาการหนักพ่อพาไปเอกชนไม่ไปแล้วรพ.รัฐ ดีที่แข็งแรงน้ำเกลือ 2 ถุงก็กลับบ้านได้ แต่เห็นใบเสร็จแล้วแทบลมจับ--' ดีที่อยู่แค่ 2วัน
รู้ตัวเร็วก็ปลอดภัยค่ะ พักผ่อนเยอะๆ หายดีแล้วค่อยมาต่อนะคะ ทุกคนรอได้อยู่แล้วค่ะ
-
หายเร็วๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ขอให้หายไวๆ พักผ่อนเยอะๆนะ
:L2:
-
:3123: :L2:
สู้สู้นะ
-
หายไวไวนะค่ะ
สู้สู้เพื่อน้องเห็ด
-
พักผ่อนให้แข็งแรง หายป่วยไวๆนะค่ะ
คนอ่านรออ่านได้จ้า พักให้หายสนิทแล้วค่อยมาก็ได้จ้าาา
-
ขอให้หายไวๆนะคะ ^^
-
มาก็หึงหวงเลยทีเดียว
55+
ต่อนะค่ะ
-
หายป่วยไว ๆ นะ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
น้องแบมรักษาตัวให้หายดีก่อนก้ได้ค่า พักผ่อนเยอะๆจะได้หายไวๆ :กอด1:
ขอบคุณน้องสาวน้องแบมด้วยนะจ๊ะที่มาต่อให้ :pig4:
-
เชียร์ฟาวส์สุดใจ!! o13
-
o13 เยี่ยมมาฟาวส์ !
สู้ๆโว้ยยยย เป็นกำลังใจให้ คึหึหึ
อีกนิดเดียวๆๆ ><
ติดตามค่ะ ขอบคุณนะคะ ;D
-
อยากรู้ความหลังคู่ ฟาวส์ เฮซ เวอร์ชั่น ฟาวส์ เล่าเองบ้าง
คืออยากรู้ว่า มันมีเหตุผลอะไร เบื้องหลังอะไรมั้ย
เพราะยังคงคาใจ ไม่ต่างจากเฮซ จิ้นตัวเองเป็นเฮซซะงั้น อิอิ
-
ขอเคลียร์เรื่องอดีตของฟาวส์กับเฮซด่วน
แล้วยังไงต่ออ่ะ
เฉลยเร็วๆ นะ
-
ขอบคุณจ้าาา
เค้าเริ่มหวานกันอีกแล้วววววววววว ดีใจๆ
ขอให้หายป่วยไวๆนะ
-
แต่ละคู่เฮ้อ หวงกันจัง
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
ฟาว...เน่าสนิท!
-
:mc4: โอ้ย เฮซใจอ่อนแล้วหรอ พ่อฟาวส์นี่แสดงออกดีมาก หวงก้างขนาดนี้ ถึงจะเคยทำเลยด้วย ถ้าเป็นเราเองก็ใจอ่อนละว้า :-[ :-[ :-[
สงสัยคู่ ไผ่-ซี ม้ากมากค่า เค้ามีความหลังกันแน่ ๆ เลย ซีรู้ตัวแหง ๆ ว่าอนาคตอาจจะไม่มีโอกาสได้ไปจิ้จ้ะที่ไหน เลยจีบน้องเห็นตุนไว้ก่อน แต่ว่าดวง(ไรเตอร์)กำหนดไว้แล้ว ดีใจด้วยนะซี :z1:
ปล.ถ้อยคำที่เฮซพูดอาจไม่สวยหรู แต่ความจริงใจน่ะ เอาใจเราไป 100 % เลยค่ะ
-
สงสัยไอ้หล่อที่มาจีบน้องเห็ดจะเสดดดดดพี่ไผ่
คริ คริ
-
ฟาว...เน่าสนิท!
o13 เห็นด้วย อย่างแร๊งสสสสสสสสสส
-
โหยยย นับถือ คนเขียนสปิริตแรงกล้ามาก กกก กกก
พี่ฟาวส์เน่ากว่านี้ได้อีกมั๊ยเนี่ย o22
ปล.ขออนุญาติแสดงความเห็นไรหน่อยนะ เราว่าถ้าขึ้นตอนใหม่เอาหน้าใหม่เลยอ่านง่ายกว่านะ (ง่ายๆเราขี้เกียจเปิดหา)
รอตอนต่อไปจ๊า หายไวๆนะจ๊ะ :bye2:
-
มีคู่ไผ่ - ซี ให้ลุ้นด้วย
เห็นด้วยกับตอนใหม่แล้วขึ้นหน้าใหม่เลยค่ะ
:กอด1: :กอด1:
หายป่วยเร็ว ๆ จ้า
-
ดีกันซะที
-
ฟาวส์เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองเลว o22
:L2: อันนี้ให้กำลังใจคนเขียนค่ะ ขอให้หายไวๆนะคะ :กอด1:
-
อยากรู้เรื่องของไผ่ - ซีที่สุด
จะคู่กันเหรอ เชียร์สุดใจ
-
ฟาวส์เสี่ยว่ะ ^^
-
อ่า เวลาอัพ อัพรีใหม่เลยก็ได้ค่ะ
ไปอัพรีเก่า ขี้เกียจไปกดย้อนหาน่ะค่ะ แหะๆ :m23:
ส่วนคู่พี่ชายนี่ก็หวานแบบโหดๆนะ อร๊ายยยยย :o8:
-
ขอให้หายไวๆนะคะ รักษาตัวก่อนอย่าฝืนมาเขียนนา
-
เขินแทนเฮซ
กรี๊๊๊๊๊ดดดดดดดดดดดดดด
น่าจะมีใครมาทำแบบนี้กับเรามั่ง T^T
คู่เฮซน่ารักได้ใจเลย o13
-
เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก...
สรุปไอ้พี่ไผ่ชอบผู้ชายหรอเนี่ย...แล้วอีน้องคนนั้นไปไหนซะละ
แล้วไอ้หล่อเป็น...แบบไหน...ดูท่าทางจะเป็นเมียพี่ไผ่แต่เจือกจะมาเป็นผัวน้องเห็ด....
โอย... :z3: :z3: :z3: :z3:
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หายไวๆนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบ.... :call:
-
ขี้หวงเนอะ..
น่าจะขึ้นหน้าไปไปเลยนะ ไม่น่าย้อน
งงงง
-
อ่า เมียพี่ไผ่ อยากจะเป็นปั๋วนุ้งเห็ด 555
-
เอาอีกกกกกกกกกกกกกก
อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมฟาวส์ถึงต้องทำยังงั้น
อยากฟังมุมฟาวส์บ้าง
-
มาเป็นกำลังใจให้คนแต่ง :L2: สปิริตแรงกล้ามาก
รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:
-
จากมุมนี้ฟาวส์เลวได้อีกนะ คนเค้าเกลียดกันทั่วบ้านทั่วเมืองแระ
แต่อยากรู้มุมของฟาวส์มั่ง เผื่อจะมีเหตุผล ในแบบของเค้าอ่ะ
-
พี่เฮซซซซ
ว่าแต่แบมเป็นอะไร
เป็นเหมือนผมไหม? หรือเราเป็นเหมือนกัน?
-
ตอนที่ 11 รักนะครับ
หลังจากกลับจากทะเล เหมือนพี่ชายกับไอ้ฟาวส์ความสัมพันธ์เริ่มดีขึ้น แม้จะมีกัดจิก ตบตีต่อยเตะ กันบ้างเล็กน้อย แต่เหมือนทั้งคู่มันจะมีความสุขกันมาก ไอ้ฟาวส์ก็มารับพี่ชายที่โรงเรียนทุกวัน ทั้งๆที่โรงเรียนก็ไกลกัน แล้วแทนที่จะรับไอ้เห็ดกลับไปด้วย ขับไสไล่ส่งให้กลับกับไอ้เซอร์ที่ยังคงเป็นเวสป้าคันเดิม มันไม่ยอมคืนว่ะ ! ด้วยเหตุผลที่ว่า
‘เดี๋ยวมึงขับหนีกูไปหากิ๊ก’
คิดได้ไงวะสัส ! แต่ก็ดี บางทีก็แอบหลับคาหลังมันนั่นแหละ แต่ต้องรีบตื่นก่อนถึงบ้านไม่งั้นจะเจอมันทำอะไรแปลกๆอีก แม่งชอบเอาเปรียบ (แต่ทำไมไรเตอร์ช้อบชอบ ><) ลุกไม่ได้ทุกทีเพราะมันนั่นแหละวะ
วันว่างเอื่อยๆไร้ปัญหาก็ผ่านไปเรื่อยๆ และมันก็ถึงวันสอบกลางภาค ! พวกพี่ชายฟิตอ่านหนังสือกันเอาเป็นเอาตาย ถึงแม้พวกพี่ๆจะชอบมีเรื่องแต่เสือกเรียนสายวิทย์ซะงั้น จากเด็กแว๊นกวนประสาท สวมมาดเด็กเนิร์ดแว่นอันเท่าบ้าน นั่งอ่านหนังสือกันชิงแชมป์โลก พี่ชายผมปล่อยหัวฟูๆ ฝังตัวหลังกองหนังสือ ไอ้พี่จิมพี่ซูม หมดมาดเด็กเสเพลเปลี่ยนร่างราวกับโนบิตะ แม้แต่ไอ้เซอร์ ! ที่มักจะทำตัวหล่อล่อเด็กมาเป็นแฟนคลับ ก็ยังสวมแว่นนั่งอ่านหนังสือบนโต๊ะกินข้าวกลางโรงอาหารกับผม แต่ความหล่อของพวกพี่ๆทุกคนมันก็ยังไม่ลดลงไป กลับกลายเป็นขวัญใจ้เด็กเรียนกันซะงั้นด้วย ส่วนผมก็อยู่ห้องศิลป์ภาษาไม่ต้องเครียดอะไรมาก เรียนเท่าที่ได้ ตายก็ซ่อม ดังนั้นห้องศิลป์เลยจะลัลล๊ากันมากกว่าสายอื่น พวกที่ไม่ได้โอกาสหล่อก็จะพยายามหล่อกันงานนี้แหละ เพราะตัดคู่แข่งจากสายวิทย์ไปมากทีเดียว เช่นผม ก๊ากกกก ไอ้เห็ดทุกวันนี้แต่งตัวหล่อกว่าเดิม ทำหัวตั้งๆ โชว์หน้าขาวๆเรียกเรทติ้ง แน่นอนว่ารุ่นน้องรุ่นพี่หลงเห็ดกันชัวร์ๆ ก๊ากกกกกกกกกกกก
“ไอ้เห็ดมึงจะลัลล๊าไปหน่อยมั้ยช่วงนี้” ไอ้เซอร์มันพูดขึ้นมาหลังจากเงยหน้าจากกองหนังสือมาคุยกับผมที่ขยิบตาให้รุ่นพี่รุ่นน้องอยู่
“อะไร อ่านหนังสือไปเลยไป เดี๋ยวตกนะมึง”
ผั้ว ! มันเอาหนังสือฟาดหัวผม
“แสสส เป็นเหิ้ยไรวะ”
“มึงนั่นแหละ เป็นห่าอะไร อ่านหนังสือมั้ง อย่าตกให้กูเห็น”
“ทำไม กูตกแล้วใครจะตายพี่ชายกูยังไม่เดือดร้อน” พี่เฮซเงยหน้าส่งสายตาคาดโทษมาให้ก่อนจะก้มหน้างึมงำกับชีวะต่อไป
“กูไม่อยากมีเมียโง่”
“ใครเมียมึง”
“หรือต้องให้กูแสดงให้เห็นอีกว่าใครเมียกู” มันทำท่าจะลุกขึ้น แน่นอนไอ้เห็ดรีบดึงมันนั่ง เดี๋ยวมันทำอะไรแปลกๆอ้ะ
“เออๆ กูไม่ตกหรอกน่า ของดี”
“อะไร”
“กูบนไว้แล้ว ก๊ากกกกกก”
ผั้ว !
“พ่องมึงตายหราแสสส ฟาดหัวกูอยู่ได้ไอคิวกูหล่นหายทำไง”
“ถุ้ย ! กล้าพูดนะสัส ทุกวันนี้มึงก็มีแต่ขี้เลื้อยอยู่แล้ว ไอคิวมันคงหล่นไปหมดตั้งแต่มึงเกิดแล้วไง”
“มึงด่ากูโง่แต่เกิดหรอสาสส มึงก็เห็นเวลาพวกมึงแดกเหล้ากันกูก็หลบมุมอ่านหนังสืออยู่ดี”
“กูรู้ว่ามึงแอบอ่านการ์ตูนเหอะแสส เฟคดูดีชิบหาย” อ้าวห่ารู้ทันได้ไงวะ
“กูฉลาดไงเลยรู้”
“มึงรู้ได้ไงกูคิดอะไร”
“หน้าโง่ๆของมึงแสดงออก”
“โวะ อิสัส !”
“ด่าเป็นตุ๊ดเชียวมึง”
“กูหล่อและรวยมาก”
“กูว่ามึงสวยและยั่วมาก”
“อะไรนะ !” ไอ้นี่แม่งหื่นกลางโรงอาหาร
“ยั่วตีนกูนี่ไง หุบปากแล้วเอาหนังสือมาอ่านซะ” มันตะคอกใส่หูผมดังลั่น
“ตะโกนหาไรเนี่ย กูไม่ได้เอาหนังสือมา ใสเจีย เสียใจ ก๊ากก”
“หัวเราะทีหลังดังกว่าว่ะ เพราะกูถือของมึงติดมือมาด้วย” มันโยนวิชาภาษาไทย ม.5 ของผมขึ้นมา แอ๊ มันเอามาจากไหนวะ
“กูเอามาจากห้องนอนมึงเมื่อเช้าตอนมึงอาบน้ำไง”
“รู้ความคิดกูอีกแล้วว่ะ”
“สีหน้ามึงแสดงออกทุกอย่างแหละ ฮ่าๆ” มันขยี้หัวผมก่อนจะก้มหน้าอ่านชีวะที่ทั้งหน้ามีแต่ปลวก โปรโตซัวเหิ้ยไรนั่นต่อไป ผมเลยต้องมานั่งอ่านภาษาไทยสั่วๆของตัวเองมั่ง แหมเรียนมาตั้งแต่ อนุบาลยัง ม.5 ยัง งง ชิบหาย คำซ้อน คำซ้ำอะไรวะเนี่ย เปลี่ยนหน้าเว่ยเปลี่ยนหน้า อันนี้แหละคำสรรพนาม บุรุษที่หนึ่ง ฉัน เรา คำที่ใช้แทนตัวเอง งั้นคำว่า ‘กู’ จะได้ปะวะ แล้วบุรุษที่สองก็ ‘มึง’ แล้วกูกับมึงมาเกี่ยวอะไรกับบุรุษทั้งหลายเนี่ย หรือว่าคำหยาบมันต้องสำหรับผู้ชายเลยเป็น กูกับมึง งั้นบุรุษที่สาม ก็คนอื่น อ้อ ‘ไอ้เหิ้ย’ กูเกทละ (แน่ใจหรอน้องเห็ด)
“มึงเป็นไรอีกเห็ด บรรลุภาษาไทยแล้วไง”
“ฉลาดมาก กูบรรลุแล้วไง ก๊ากกกกก วะฮะฮ่า”
“ไหนว่ามาดิ๊ มึงรู้อะไร” ไอ้เซอร์เท้าคางมองผมยิ้มๆ สงสัยต้องรีบอวดวิชา
“กูรู้ที่มาของสรรพนามเว่ย”
“ว่าไป”
“เก๊าะ สรรพนามบุรุษที่ 1 จริงๆมันคือ ‘กู’ บุรุษที่สอง คือ ‘มึง’ และบุรุษที่ 3 คือ ‘เหิ้ยตัวนั้น’ แต่ตอนนี้มันดูเป็นคำหยาบใช่ปะ มีแต่ผู้ชายใช้คำหยาบซะส่วนใหญ่เลยให้เรียกว่าบุรุษ เพื่อเป็นการยกย่องภาษาพ่อขุนรามคำแหง ที่ตอนนั้นผู้ชายมีสิทธิเสรีมากกว่าผู้หญิง” ไอ้เซอร์ทำหน้าอึ้งๆ พี่ชายเงยหน้าขึ้นมาทำหน้าแขยงๆใส่ผม แล้วก้มหน้าอ่านต่อ
“กูเก่งใช่ปะ ที่หาที่มาเจอ หึหึ ไม่ต้องชมกูเก่ง กูจะเป็นสุดยอดอัฉริยะอันดับหนึ่งของโลก”
ผั้ว !!!
“สาสฟาดกูทำไมเนี่ย กูอุตส่าห์โชว์ความเมพ”
“เมพพ่องมึงเซ่ โง่แดกยังโชว์เกรียนอีก มึงเรียนมาเคยได้เหิ้ยไรกลับไปมั่งมั้ยวะ อ่านไปเลยแสสไม่ต้องวิเคราะห์ เพราะมึงจะควายกว่าเดิม”
“คำก็โง่ สองคำก็โง่ ใช่เซ่กูมันโง่ กูมันไม่มีอะไรดี” ผมเริ่มดราม่า น้อยใจเว่ย กูมันมีอะไรดีมั่งวะ
“มึงเป็นเหิ้ยอะไรเนี่ย” มันทำหน้า งงๆ แกมรำคาญ
“กูมันไม่ดี ไปหาคนฉลาดที่อื่นเหอะ” ผมน้ำตาคลอ น้อยใจเว่ย คว้าหนังสือภาษาไทยวิ่งหนีออกมา
“เฮ้ยเห็ด” เสียงไอ้เซอร์ดังตามมา อย่าวิ่งตามกูสิวะ กูกำลังงอแงนะเว่ย ผมวิ่งสุดตีน แต่ด้วยช่วงขาอันสั้นกว่ามัน แต่ผมไม่ได้เตี้ย! ย้ำ กูไม่ได้เตี้ย !!!
“งอแงอะไรหืม” มันดึงผมเข้ามากอดจากด้านหลัง พยายามหันหน้าผมให้สบตากับมัน แต่ผมขัดขืนก้มหน้าก้มตาหลบมัน
“อย่าทำตัวน่ารักดิ” มันหอมแก้มผมมาทีนึง ไอ้บ้า กูงอลมึงอยู่นะ
“ปล่อยกูเลยเดี๋ยวเชื่อโง่ติดมึง”
“ทำมาสะบัดเสียง ที่รักงอนผมหรือครับ ที่ว่าเพราะเซอร์เป็นห่วงเห็ดนะครับ”
“ผีเข้าหรอแสส เป็นไรของมึงเนี่ยปล่อยกู” แล้วมันก็พลิกตัวผมมาป๊ะหน้ากับมันจนได้ ผมก็พยายามมุดตัวหนี สุดท้ายมันก็ใช้วิทยายุทธ์ ก้มหน้าลงมาจมูกชนกับผม
“เขินหรอครับ”
“เปล่า .. ปล่อยดิ” ไอ้เห็ดหลบตา เห็ดอายมาก อายว่ะ ห่า
Ver. Zer
ตอนนี้ทุกคนคงเห็นเหมือนกับผม ไอ้เห็ดน้อยกำลังเขิน หน้าแดงแปร๊ด ก้มหน้าหงุดๆ น่ารักชิบหายเลยว่ะ ห้าม ! ห้ามใครมาชอบน้องเห็ดนะเว่ย หวงว่ะ ! (ดูมันหวงแม้แต่ลีดเดอร์) ถ้าใครมาแอบชอบน้องเห็ดนะ เซอร์ฆ่าถึงบ้าน !!
ดูมันยังก้มหน้าอายผมอีก จนผมต้องก้มหน้าจมูกชนกับผม มันก็ยังหลุบตาลง ฮ่าๆ โอ๊ยทำไมน่ารักขนาดนี้วะ
“เขินหรอครับ” ผมแกล้งแหย่มัน
“เปล่า .. ปล่อยดิ” ทำเสียงเข้ม ฮ่าๆ เขินซะน่าฟัด อยากฟัดมันจริงๆ
“ไม่ปล่อยครับ”
“ไอ้บ้า ไปอ่านหนังสือเลยไป เดี๋ยวตกนะมึง”
“ไม่แคร์”
“แต่กูแคร์ ปล่อยกู เอ้ยหมายถึงปล่อยกู” นั่นมีหลุด ฮ่าๆๆ โอยยไม่ไหวแล้ว
“แคร์จริงดิ”
“ไม่ได้หมายความว่าอย่างง้านน” ดูมัน ดูมันเถียงหน้าดำหน้าแดงเลยว่ะ ฮ่าๆๆ
“จูบทีนึงเดี๋ยวปล่อย” ผมยักคิ้วใส่มัน
“อะ … อะไรนะ นี่มันโรงเรียนนะไอ้บ้า”
“แล้วไง เร็วๆไม่งั้นใครมาเห็นเอาไปพูดต่อไม่รู้นะครับ” ไอ้เห็ดมองซ้ายมองขวาระแวงๆ ก่อนจะยื่นหน้าจุ๊บปากผมทีนึง แล้วมันก็ก้มหน้าหงุดๆ อายอีกแล้วทำเหมือนกับไม่เคยกันงั้นแหละ แต่ผมชอบแบบนี้แหละ ใสๆธรรมชาติ
“ปล่อยดิ จุ๊บแล้วไง”
“เอาจูบไม่ใช่จุ๊บ มันต้องแบบนี้” ผมล็อคคอมันก่อนจะบดจูบลงไป
“อ้ะ … อื้อ” มันขัดขืนนิดหน่อย แต่สุดท้ายมันก็ยอมผม แล้วค่อยๆจูบตอบ รู้สึกดีเป็นบ้าตอนลิ้นผมกับมันหยอกกันแล้วเกี่ยวกระหวัดกันในที่สุด ถ้าไม่ใช่ต้องอ่านหนังสือนะป่านนี้ผมฟัดมันไปแล้ว ไม่เป็นไรรอทบต้นทบดอกทีเดียว ผมถอนจูบออกมา มันนี่เซซบอกผมเลย เสียงหอบเบาๆมันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นแปลก …
“รักนะครับ”
-------
หวานเล็กๆ ><
-
คู่นี้มันคู่รักคู่ฮา :m20:
ส่วนคู่พี่นั่น คู่รักคู่โหด :laugh:
-
แอร๊ยยยย
เขิลแทนน้องเห็ด :-[
-
+1 ให้คู่นี้ :o8:
น้องเห็ดน่ารักมากๆ
-
กรี๊ดดดดดดดด
เห็ดน่ารัก อ๊าก !
-
เหอ เหอ หวานเล็กๆ
-
SO CUTE
-
:-[
เขินเหมือนกัน
แอ๊กกกกกก :-[
-
หวานขนลุก! o22
รออ่านฟาวล์ หุหุ :o8:
-
เห็ดน่ารักอะ :o8:
เขิล.. :-[
-
:call:
-
น่ารักจังงงงงงงงงงงงงงงงง :o8: :o8: :o8:
-
น่ารักจังเลย ^^
-
น่ารักแบบนี้แหละ พี่เฮซถึงไปไหนไม่รอด :-[
-
คู่นี้รักกันหวานชื่นจิงๆ :-[
-
:L2:
-
โกรธง่ายหายเร็วจริงๆ นะหนู
ก็นะเจอง้อแบบนี้เป็นใครก็ใจอ่อนวะ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
เขินค่ะ หนูเขินนนนนนนน !
55555555555
แบบหวานกันเกินิ่ั อิจฉา !
น้องเห็ดน่ารัก ฮิฮิ , อย่างน้อยพวกพี่เฮชก็ตั้งใจเรียนอ่ะ ><
เย่ ! ฟาวส์กับเฮชเริ่มกลับมารีเทิร์นแล้ว ฮิฮิ
ขอบคุณนะคะ ;D
-
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
เห็ดน่ารักกกกกกกกกก ><' :-[
-
หวานเล็กๆ เฮ้อ ชื่นใจ
-
น้องเห็ดน่ารัก แอบรักในใจก็ได้ฟระ :-[ :-[ เซอร์คงไม่รู้นะ .... ไม่อยากโดนตามฆ่าถึงบ้าน :laugh:
-
เซอร์ว่าน้องเห็ดอีกแล้ว
:angry2:คำก้อโง่ สองคำก้อโง่
แต่นายหลงรักคนโง่อยู่นะเฟร้ย
เด๋วก้อให้น้องเห็ดหาแฟนใหม่เลยนี่ :serius2:
-
ชอบมุขภาษาไทยสุดๆ กร๊ากกก น้องเห็ดคิดได้ไง เอิ๊กๆๆๆๆๆ :m20:
-
เขิ๊ลล เขินนน รักน่ะครับบ
-
หวานกันน้ำตาลหกเรี่ยราดไปหมด
:กอด1: :กอด1:
-
หวานไม่เล็กนะ
นั่งอ่านอยู่ยังอายแทนเลย
น่ารักอะชอบบบ
:call:
-
เซอร์อะ น้องเห็ดจะโง่เพราะถูกตบหัวนี่แหละ
-
น่ารักสุดๆ ฮ่ะๆ
-
ชอบที่เห็ดตรัสรู้วิชาภาษาไทยมากๆ
-
:o8: :o8:น่ารักอ่ะ น่ารักๆๆๆ
-
เขินด้วยคน
-
:-[ เขินแทน
-
ถึงช่วง love love ^^ :L1:
-
อ๊ากกก
พี่เซอร์มาหวานมากกกกๆๆๆเลยอะ
ชอบค่ะ :-[ :-[
-
ทั้งหวาน ทั้งฮา
ไม่แน่ใจว่าจะขำหรือเขินกอนดี :m3:
-
งอน ง้อ เขิน อาย :o8: :o8:
-
ง่า บทจะหวานนะ
คนเขียนขา พวกเค้าเป็นรีดเดอร์ readerนะตัว (แม้ว่าจะเป็นเชียร์ลีดเดอร์คู่ฟาวล์*เฮซในบางครั้งก็เหอะ)
-
หวานแบบฮาๆดี น้องเห็ดรั่วได้ใจ o13
-
อร๊าย~~~ :o8:
-
:man1: แอบน่ารัก
-
น้องเห็ดตั้งใจเรียนหน่อยดิ๊
ฮ่า ฮ่า น่ารักจริงเซอร์ชอบแกล้งเห็ดหว่ะ
-
:z1: น้องเห็ด
-
อีคู่นี้หาสาระยากจิงๆ กร๊ากกกก แต่เค้าชอบแบบนี้เพราะเค้าเป็นคนไม่มีสาระคือกัน 55555+
มีประโยคที่อ่านแล้วชอบมากกกก ไม่รู้ทำไมคือประโยคนี้
“งอแงอะไรหืม” มันดึงผมเข้ามากอดจากด้านหลัง พยายามหันหน้าผมให้สบตากับมัน แต่ผมขัดขืนก้มหน้าก้มตาหลบมัน
“อย่าทำตัวน่ารักดิ” มันหอมแก้มผมมาทีนึง ไอ้บ้า กูงอลมึงอยู่นะ
กรี๊ดดดอ่านไปกัดเสื้อไป กร๊ากกกกก :-[
-
อ่านรวดเดียว แบบว่าม้วนเดียวจบ
ยังไม่รู้เหตุผลเลยว่าทำไมน้องเห็ดถึงต้องยอมน้องเซอร์ :z1:
แต่ก็น่ารักดี :-[
-
กรี้ดดดด บทจะหวานก็หวานนะพ่อคุณ
ทำคนอ่านเขินนนน :o8:
-
อย่างฮา ไม่โง่นี่ไอ้เห็ดคิดไม่ได้นะ 555
-
อัพ อัพ
-
เพิ่งรู้ นี่หรือคือที่มาของสรรพนาม สุดยอด o13 น้องเห็ดคิดได้ไง o13
-
:-[
ตามอ่านทันแล้ววววววววววววว
น้องเห็ดน่ารัก
แต่แอบเห็นว่ามีคู่ ไผ่/ซี :laugh: อยากอ่านคู่นี้จริงๆค่า
:กอด1: กอดไรท์เตอร์ ฐานที่แต่งได้น่ารักดดนใจ :L2:
-
อ่านทันแล้วๆพลาดไปหลายตอน 555 หวานน้ำตาลชิดซ้ายกันจริงๆ อิจฉา...
-
หวานกันกลางโรงเรียน :-[
-
หวาน..แต่รู้สึกว่า ไม่เล็กกันนะ
-
นิดๆ หน่อยๆ พอเป็นกำลังใจในการอ่านหนังสือรึจ๊ะ โฮะๆๆๆ
-
รักนะคะคนดีของฉัน >///<
-
แอร๊ยยยยยยย
เขิลๆๆๆๆ
-
^^
-
น่ารักจริงๆด้วยอ่ะ อิจฉาเห็ดอ่ะ 55
-
แหม มุมน่ารักๆของคู่นี้ก็หวานใช่เล่น.. อิอิ
+1 o13
-
หวานจัง :z1: :z1:
-
รักที่ได้อ่านเหมือนกันครับ
-
ตอนที่ 10 หวงเฮซ 100%
ดีกันแล้ววววววว รักกันๆๆๆๆ
แอบจิ้นพี่ไผ่กับสุดหล่อคนนั้นนะนั่น
ตอนที่ 11 รักนะครับ
อยากจะหวานก็หวานซะงั้น!
รวมตัวกันให้กลายเป็นเด็กเรียน!!!
ขอหลงน้องเห็ดได้ไหมนั่น? อยากให้เซอร์มาถึงบ้าน! 5555
-
น่ารักมากๆเลยอ่ะ ทุกคู่เลย
อ่านแล้วต้องยิ้มตาม แต่บางฉากก็ทำเอาซะน้ำตาซึมเลย
สนุกมากๆ ชอบเรื่องนี้สุดๆ
-
เห็ดคร้าบบบ...มาต่อเหอะ
อยากอ่านฟาวส์
-
น่าร้ากกกกก
พวกเราต้องการนิยายแบบนี้แล...
-
ตอนที่ 12 สองปี
ติ๊งต่อง
“เวลา 8.30 นาที ขอให้นักเรียนทุกระดับชั้นเข้าห้องสอบได้แล้วค่ะ จะเริ่มทำการสอบเวลา 8.40 นาที นักเรียนห้ามออกจากห้องสอบจนกว่าจะสอบเสร็จในภาคเช้าค่ะ ทุจริตปรับตกทุกวิชาค่ะ ขอบคุณค่ะ” เสียงอาจาร์ประชาสัมพันธ์ประกาศเวลาตาย ห้องผมก็ส่งเสียงถอนหายใจกันเฮือกใหญ่ มองไปทางไอ้มิว ที่วันนี้มันห้อยจตุคามองค์บิ๊กเบิ้มมา นั่งสวดมาเป็นเวลานานกว่า 10 นาที ขอให้ผ่านนะมึง กูขออนุโมทนาสาธุด้วย เหล่ไปอีกข้างก็ปะทะกับไอ้ซิมที่ตอนนี้หน้าตาเหมือนผีตายซาก กำลังนับลูกปะคำ เอาเข้าไปเพื่อนกูแต่ละตัว ไสยศาสตร์กันทั้งนั้น ไม่เท่เลยว่ะ ว่าแล้วผมก็เข้าสู่สมาธิมั่ง
“เฮ้ยเห็ดทำไรไม่เข้าห้องสอบ” ไอ้ฟ้าเพื่อนผู้หญิงในห้องเดินมาตบไหล่ผม
“แปปเดะ กูท่องคาถาเอาตัวรอดอยู่” (ว่าแต่คนอื่นนะน้องเห็ด)
ผั้ว ! ไอ้ฟ้าซัดกล่องดินสอใส่หัวผมทีนึงแรงๆ
“ทำเหิ้ยไรวะเนี่ย คาถากูกระเจิงหมดจะสอบผ่านมั้ยวะสาส”
“พ่องมึงคงสอบผ่านหรอกย่ะ พระเค้าช่วยคนดีเท่านั้นแหละ ไปได้แล้วเข้าห้องสอบ ไอ้มิวไอ้ซิมพวกแกก็ด้วย ฉันรำคาญว่ะ งึมงัมๆ กันแต่เช้าละ แทนที่จะรีบจำ ไอ้พวกสามเกรียนเอ้ย” ยัยฟ้าบ่นเสร็จแล้วสะบัดตูดเข้าห้องไป พวกผมก็หันหน้ามามองกันเอง
‘พวกเราคือสามเกรียนหรอวะ’ กระแสจิตแถมพยักเพยิดถามให้มิว
‘กูเกรียนหรอวะ’ มันพยักเพยิดกลับมา
‘อือ พวกมึงเกรียน และกูก็เกรียน’ ไอ้ซิมส่งกระแสจิตเข้ามาร่วมด้วย
“นายพัสดล ถึงนายจะสวดขอพรพระจตุคามแต่นายไม่อ่านหนังสือคงจะผ่านหรอกนะ ! จะสอบไม่สอบชาวบ้านเค้ารออยู่ เปลี่ยนชื่อเป็น สัปดน ได้แล้ว” อาจารย์นวลฉวี อาจารย์ที่โคตรดุเดินออกมาเรียก เจ๊หวีคุมห้องผมหรอนี่ ตายห่าแล้วกู ไอ้มิวรีบเก็บจตุคามใส่ใต้เสื้อวิ่งแท่กๆเข้าห้องไป
“เอ้าๆ มองออะไรฮะ นายรชา ลูกปะคำนายจะนับอีกนานมั้ย ไอ้นี่ก็อีกคนเปลี่ยนชื่อเป็นกัญชาได้แล้วไป๊” ไอ้ซิมวิ่งเข้าห้องทันที งั้นก็เหลือแต่กูสินะ เจ๊หวีเดินเข้ามาหาผม ยังไม่ทันที่ผมจะก้าวเท้าเจ๊แกก็บิดหูผมทันที
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จารรรย์ หูผม จะขาดแล้ววว”
“ยังน้อยไป นายเทียมฟ้า ฉันด่าเพื่อนเธอไปสองคนแล้วแทนที่จะรีบวิ่งตามไปยืนเซ่อทำอะไรอยู่ฮะ”
“จารรรย์ ผมไม่ไหวแล้ววว อ๊ากกกก” หูกูจะหลุดแล้วโว้ยยยยยยยย
“พี่ชายเธอชื่อสายฟ้าใช่มั้ย” ชื่อจริงพี่ชายผมเอง พ่อแม่ผมติดใจอะไรกับฟ้าๆก็ไม่รู้
“จารย์ มันเกี่ยวไรกับพี่ชายผมเนี่ย ปล่อยหูผมได้แล้วจะขาดๆๆๆ อ๊ากกก” ผมยังดิ้นแท่ดๆ ไปไม่หยุด
“น้องก็เซี้ยวพี่ก็ซ่าให้มันได้อย่างงี้สิ เข้าห้องสอบไปเลยไป” เจ๊หวีปล่อยหูผมที่เกือบหลุด ผมรีบวิ่งเข้าห้องสอบทันที ไอ้พวกเพื่อนๆก็ส่งสายตาประมาณว่า ‘มึงยังไม่ตายใช่มั้ย’ มาให้ เฮ้อออออ เกือบตาย
โรงเรียนผมระบบการสอบคือสอบภาคเช้ารวดเดียวถึงออกจากห้องได้ ทำไปสิครับ ทำไป คิดไปคิดมาวิชาแรกคณิตศาสตร์แม่งคนจัดตารางสอบอยากลองดีกับกูใช่มั้ย ! เอาข้อสอบตัดเซียนมาเห็นๆ หึหึ รู้จักไอ้เห็ดน้อยไปแล้ว แค่คณิตศาสตร์คนแบบเห็ดไม่แคร์เว่ย
‘จากโจทย์ จงหาค่าของสามเหลี่ยมมุมฉากต่อไปนี้’
สูตร ? สูตรอะไรวะ มันมีด้วยหรอ จารย์แม่งเอาไรมาออกเนี่ยยังไม่เรียนเลย สูตรอะไรวะ แม่งอันนี้แน่เลย E=mc^2 ชัวร์ๆ แทนแม่ง มุมนี้ใส่ M มั้ง อันนี้ใส่ นั่น อันนั้นใส่นี่ โถ่เบสิคๆ !!! (เห็ดน้อยผู้น่าสงสาร) ผมก็ละเลงข้อสอบอย่างเมามัน นึกอันไหนได้ก็อันนั้นแหละ วะฮะฮ่า !!
‘เวลา 12.00 หมดเวลาทำข้อสอบขอให้นักเรียนทุกคนออกจากบริเวณห้องสอบทุกห้องค่ะ ขอบคุณค่ะ’ พวกผมที่เสร็จกันตั้งแต่ 10 นาทีแรกก็ทยอยกันไปหาไรกิน
“ซิมมึงมั่นใจวิชาไหนมั่ง”
“ทุกวิชา”
“เฮ้ย มึงทำได้ทุกวิชาเลยหรอวะ”
“เปล่า กูมั่นใจกูตกทุกวิชา”
“มุกนี้ขำมั้ยมึง” ผมมองหน้ามัน
“ฮาๆๆๆๆ” มันส่งเสียง ฮา แต่หน้าอึนแดกมั่ง ไอ้มิวก็ลัลล๊าเลย
“ทำได้หรอวะมิว”
“แน่น๊อนน จตุคามช่วยกู สาธุ” แล้วมันก็ยกจตุคามไหว้หลายๆที เอาเข้าไป - - เพื่อนกูแต่ละคน จะรอดมั้ยเนี่ย
“เฮ้ย ทางนี้” พี่จิมโบกมือเรียกพวกเราทางโต๊ะมุมหนึ่งของโรงอาหาร
“ไงสอบกันได้เปล่า” พี่ซูมที่หน้าตาตอนนี้เนิร์ดชิงถ้วย ยักคิ้วถามกวนๆ ในมือยังคงมีวิชาฟิสิกข์เล่มเท่าบ้าน
“ระดับนี้ เบสิคๆ” ไอ้มิวคุยโว แล้วดอดไปนั่งลูบหัวพี่คิวที่ฟุบหลับคากองหนังสือ มันก็เนียนก้มตัวลงไปนอนฟุบข้างๆ แขนข้างนึงก็โอบไหล่พี่คิวไว้ สวีทรับสอบนี่เอง
“ไงซิมทำได้เปล่าเรา” ไอ้นี่ก็อีกคู่ ชาร์ปซิม มีแววจะได้กันในเร็ววัน (ดูมันใช้คำ)
“มีลูกปะคำปลุกเสกมา คงพอช่วยได้”
“โห มีไสยศาสตร์ด้วย ถ้ามันดีจริงพวกพี่คงไม่ต้องมานั่งอ่านก็เอนท์ติดหมอกันหมดแล้ว” พี่ชาร์ปแซวไอ้ซิมล้อๆ ที่แม่งก็อายหน้าแดง สุดท้ายก็คุยกันอยู่สองคน แล้วพี่ชายกับไอ้เซอร์หายไปไหนวะเนี่ย
“มองหาไอ้เซอร์อ่ะดิน้องเห็ด” พี่ซูมล้อผมทั้งๆที่ตัวเองยังนั่งอ่านฟิสิกข์
“เปล่าเว่ย หาพี่ชายหรอก” ผมไม่ได้โกหกนะเนี่ย
“ทำมาเขินๆ ก๊ากก เอาน่าเดี๋ยวก็มาอาจารย์เรียกไปช่วยยกของ” ไอ้พี่จิมสอดปาก
“ใครถาม” ผมก็ทำเนียนไม่รู้เรื่อง อะไร๊ ไม่มี๊
“หัวใจน้องเห็ดถาม ก๊ากกกกกก” แล้วไอ้พี่สองตัวนี่ก็ลัลล๊าแซวผมกันอย่างตั้งอกตั้งใจ
“พอเลยพวกมึง แกล้งไรเมียกูวะ” ไอ้พี่เซอร์ที่โผล่มาจากมุมหนึ่งของโลก นั่งลงข้างผม ยื่นมือมันมาขยี้หัวผมเล่น
“สนุกมั้ยนั่น”
“สนุก ไม่สนุกไม่เล่นหรอก ถามโง่ๆ” ไอ้เหิ้ยนี่ยังไม่เลิกด่าผมโง่อีกหรอวะ
“โทรศัพท์แปป” พี่ชายเดินออกไปโทรศัพท์ อะไรวะ ใครโทรมา
“รายนั้นก็ผัวโทรมา เมื่อไหร่แม่งจะคบกันปกติๆสักทีวะ กูเห็นมันตบเตะตีต่อย รักด้วยลำแข้งมานานละนะ” ไอ้พี่ซูมบ่นเซ็งๆ
“งี้แหละ พวกปากแข็ง ปากไม่ แต่การกระทำมันใช่ พวกมึงก็อีกคู่อย่าง้องแง้งแบบไอ้เฮซนะเว่ย กูขี้เกียจมานั่งรำคาญ ก๊าก” ไอ้พี่จิมพี่ซูมนี่มันเข้าขากันแปลกๆ
“ทำได้มั้ยเห็ด”
“ได้ทำ”
“บอกแล้วให้อ่านเยอะๆ”
“ขี้เกียจ”
“เดี๋ยวก็ตก”
“เดี๋ยวก็ซ่อม”
“เกรดแย่”
“ไม่แคร์”
“รักนะ”
“เหมือนกัน เฮ้ย !” ไม่น่าเลยกู หลุดปากได้ไงวะ
“ดีใจจัง ฮ่าๆ” ผมฟาดแขนมันแรงๆหลายทีแต่มันก็ไม่สะทกสะท้าน แม่งหลอกให้กูหลุดปากนี่หว่า
“ชิ” แล้วมันก็เอียงตัวลงนอนกับเก้าอี้ หนุนตักผม คว้าฟิสิกข์มาอ่าน
“หนัก”
“พอใจ” แพ้มันอีกละ !! แม่ง อะไรวะ
“เฮ้ย เฮซไปไหน มีสอบบ่ายนะเว่ย” เสียงพี่ซูมตะโกน ไอ้เซอร์เด้งตัวขึ้นทันที ทุกคนมองไปที่พี่ชาย ที่วิ่งไปที่รั้วแล้วปีนออกไป ทิ้งไว้แต่มือถือ ไอ้เซอร์วิ่งไปคว้ามาดู
“เบอร์ไม่คุ้นว่ะ ยังไม่วาง เฮ้ยใครวะโทรมาเรื่องไร”
“มันปีนรั้วออกไปแล้ว”
“เออ อะไรนะ ที่ไหน”
“ไม่ต้อง พวกกูซ่อมได้ อยู่ไหน”
“เออเจอกัน”
“เกิดไรวะเซอร์” พวกพี่ๆหน้าเครียดแม้แต่ไอ้พี่คิวก็ตื่นมาเครียดด้วย
“เพื่อนไอ้ฟาวส์โทรมาบอก เด็กไอ้ฟาวส์มีเรื่องฆ่าคนตาย”
“แล้วไอ้เฮซเกี่ยวไรวะ ไอ้ฟาวส์ไม่ได้ทำนี่หว่า”
“เด็กไอ้ฟาวส์กลัวโดนจับ ไอ้ฟาวส์เลยสารภาพแทนว่าไปข่มขู่เด็กถ้าไม่ทำจะฆ่าแม่มัน”
“เฮ้ย ได้ไง” ไอ้พี่ซูมเริ่มโกรธ
“เออ ไอ้ฟาวส์เสือกเห็นใจเด็ก รับแทนไง บอกมันเด็กเคยช่วยมันไว้”
“แบบนี้หนักนะเว่ย ถือว่าข่มขู่ให้ฆ่าอ่ะ” พี่ชาร์ปเริ่มกุมขมับ
“แล้วตอนนี้มันอยู่ไหน” พี่คิวพูดออกมา
“อยู่ศาล ดีพ่อแม่งเป็นญาติรัฐมนตรีเลยยื่นเรื่องลดโทษ ประกันตัว ไม่รู้แม่งจะยอมได้ถึงขนาดไหน”
“งั้นไป ค่อยมาซ่อมเว่ย ไปดูไอ้เฮซด้วย แม่งเดี๋ยวทำไรโง่ๆอีก” พวกพี่ๆวิ่งกันไปที่รั้ว ไอ้มิวก็วิ่งตามพี่คิวสุดที่รักมันไป ผมกับไอ้ซิมมองหน้ากัน สอบก็ตกไม่สอบก็ตก งั้นไปกันเว่ย พวกเรา 8 ชีวิตวิ่งพากันปีนรั้ว ยาม อาจารย์วิ่งตามก็ไม่สนละ
“แทกซี่ !” คันเดียวแปดคน เบียดก็ต้องไป แม่งเอ้ย
Ver.Haze
ทำไม ทำไมมันต้องรับ ทำไมกัน ในหัวมีแต่คำว่าทำไม ผมปีนรั้วออกมาแบบไม่คิดอะไร รู้แต่ว่าต้องไปหามัน แทกซี่คันหนึ่งผ่านมาพอดี ฟาวส์อย่าพึ่งไปไหน รอกูก่อนนะ รอกูก่อน
“ถึงแล้วครับ 2 ร้อย ..” ผมโยนแบงค์ห้าร้อยให้คนขับก่อนจะวิ่งไปที่ศาล คนที่มารอฟังคำตัดสินยืนออกันอยู่หน้าศาล เป็นสรุปที่ว่าการตัดสินคดีจบลงแล้ว ประตูเปิดออกมา ฟาวส์ … ในชุดนักโทษสีเลือดหมู มือสองข้างถูกจองจำด้วยกุญแจมือ มีคำต่อว่าต่อขานดังขึ้นรอบๆ จนการ์ดต้องกันเอาไว้ มันเงยหน้าขึ้นมา เมื่อเราสบตากัน …. น้ำตาของผมคลอก่อนจะหยดลงมา ก่อนที่ภาพทุกอย่างจะพร่าเรือน ปากของมันขยับเบาๆ
… ขอโทษ
ฟาวส์ถูกพาไปที่โต๊ะแถลงข่าวโดยมีนายตำรวจสองคนนั่งประกบไว้
“นักโทษชาย นายศรศิลป์ พลกรกิจวัฒนา ติดคุกเป็นเวลา 2 ปี ข้อหาข่มขู่ผู้อื่นให้ฆ่าคนโดยเจตนา” นายตำรวจพูดชื่อพร้อมข้อหา ก่อนที่นักข่าวจะเริ่มสัมภาษณ์
“ทำไมติดคุกแค่สองปีคะ ทั้งๆที่เป็นการข่มขู่ให้ฆ่า”
“ไม่มีหลักฐานการข่มขู่ นอกจากคำสารภาพจากปากนักโทษครับ และยังอายุไม่ถึง 20 ถือว่ายังเป็นเยาวชนครับ” นายตำรวจคนหนึ่งตอบกลับ
“ทำไมต้องให้คนอื่นฆ่าคนแทนคุณคะ ตอนนั้นคิดอะไรอยู่”
“ไม่ได้คิดครับ”
“เสียใจที่กระทำลงไปไหม”
“ครับ”
“มีอะไรอยากบอกไหม”
“ครับ ผมขอโทษพ่อแม่ญาติพี่น้องทุกคนด้วยครับ … และฝากไปถึงเพื่อนๆทุกคนว่ากูไม่เป็นไร สุดท้ายอยากบอกกับคนๆหนึ่งว่า …….. ขอโทษสำหรับสองปีที่ผ่านมา ก่อนเกิดเรื่องกูอาจจะพยายามยื้อมึงได้ แต่จากนี้อีกสองปี กูกลายเป็นคนที่เคยผ่านคุก …. กูคือคนเลวที่สังคมจะจำกูในฐานะคนเลว … มึงลืมกูซะ จากนี้กูกับมึงคงไม่ได้เจอกันอีก นี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่กูจะให้มึงได้” แล้วไอ้ฟาวส์ก็ไม่ตอบคำถามใครอีก เอาแต่นั่งเงียบ ผมก้าวเท้าช้าๆ เดินไปเรื่อยๆ ก่อนจะวิ่งไปที่โต๊ะที่ให้สัมภาษณ์นั่น กระชากคอเสื้อมันขึ้นมา แล้วกอดคอมันไว้
“เฮซ … ”
“สองปีอีกแล้วหรอ”
“อืมอีกแล้วล่ะ” ฟาวส์ก้มหน้าลงซบไหล่ผม สองมือที่มีกุญแจมือไม่สามารถกอดตอบหรือทำอะไรได้ ความชื้นที่ไหล่ผมทำให้รู้ว่ามันเสียใจแค่ไหน
“เฮ้ยเอาตัวออกไป ทำแบบนี้ได้ยังไง” นักข่าว ตำรวจ รวมถึงคนอื่นๆ งงกับสิ่งที่เกิดขึ้น การ์ดเริ่มเข้ามาจะดึงผมออก
“จะรอ … ”
“นานนะ”
“จะไปเยี่ยม”
“ไม่อายหรอ” แขนผมเริ่มถูกดึงออก ตัวผมถูกดึงออกจากฟาวส์ เราสองคนสบตากัน
“ไม่ ห้ามเป็นอะไรไปก่อนนะ” ผมตะโกนลั่น
สุดท้ายผมก็ได้แค่เห็นมันขยับปากเป็นคำๆเดียว
…. รัก
-----
แต่งตอนนี้แล้วอยากร้องไห้เอง TT ทำไมถึงทำร้ายพี่ฟาวส์ลงคอนะเรา 555 (ได้ข่าวว่าทำมาแต่แรก)
-
มันน่าเศร้าจัง
กรุณาให้ศาลเปลี่ยนแปลงคำตัดสินในฐานะเป็นยาวชนด้วย
ขอร้อง
-
:z3: :z3:
-
:m15: :m15: :m15:
-
เศร้าเลย
-
เห้ออออออออออออออออออ
สงสาร :seng2ped: :seng2ped:
-
รุ่นน้องคนที่ฟาวส์เคยช่วย เค้ามีเคยช่วยฟาวส์ระดับใหนอ่ะคะ ถึงขั้นฟาวส์ยอมแลกอนาคตให้เลยแบบง่ายดาย
ประมาณว่าเคยช่วยชีวิตฟาวส์ไว้ หรือช่วยชีวิตพ่อแม่ฟาวส์??
คือมันไม่ได้ปูที่มาที่ไปเลยอินน้อยหน่อยอ่ะค่ะ :a5:
ถึงเค้าจะทำอย่างนั้นจริง ก็ไม่มีวิธีตอบแทนวิธีอื่นเลยหรอ เช่นหาทนายช่วยคดีเต็มที่
บอกพ่อแม่ให้ช่วยออกค่าใช้จ่ายเพราะเคยมีบุญคุณต่อกันก็ว่ากันไป
อันนี้อยู่ดีๆ รับผิดแทนคนผิดจริง แบบไม่ห่วงหาคนข้างหลังเลยประหนึ่งไม่มีพ่อแม่แฟนเพื่อนพี่น้องหรืออนาคต
อยากจะชื่นชมความแมนเหมือนกัน แต่มันตะหงิดๆได้แต่เอิ่มส์ ..... งงเล็กน้อยค่ะ อย่าว่ากันน้าแค่ความเห็นส่วนตัว :bye2:
-
:monkeysad:สงสารฟาววววววววววววววววววว
สงสารเฮซๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :monkeysad:
-
:o12: เศร้าอะ... อ่านคู่เห็ดกับเซอร์หวานอยู่ดีดี... เจอคู่นี้เข้าไปถึงกับร้องเฮ้ยยย... "เศร้า"
-
:seng2ped:
-
ทำแบบนี้ ฆ่ากันดีกว่า :sad4:
-
อิฟาวส์แมร่งเป็นพระเอกได้อีกมรึงงงง
เป็นเปาของแป้งร่ำหรือเปล่าเนี่ย 5555
เฮซ สู้ สู้
-
มันน่าจะมีทางออกที่ช่วยน้องเค้าได้มากกว่านี้นะ..
กรรมเลย....นอนคุกอีก 2 ปี :เฮ้อ:
-
:fire:
:serius2:
รับไม่ได้
:z3:
-
อย่าเอาฟาวส์ไปนะคะ :serius2:
ไม่อยากหั้ยเฮซเสียจัยอีกแล้วอ่ะ :sad11:
-
:a5:
-
เศร้าอ่ะ ตอนนี้เศร้ามากๆ T_T
-
ไม่รู้จะบอกว่าอะไร วิธีแก้อย่างอื่นทำไมไม่ทำ แต่รับแทนคนอื่นอย่างงี้
"โง่" นะ
-
เอ่อ...
เรื่องนี้ไม่ใช่แนวรักใสๆ ใจสี่ดวงหรือคะ
-
:a5: ติดคุกกันเลย!!!!!!!
ขอเหตุผลด่วน!! 2 ปีเลยนะนั่น
:o12: เศร้าาาาาาาาาาาาา
-
สองปีอีกแล้วหรอ
ไม่หรอก เด๋วฟาวล์ก็ต้องออกมาในเมื่อไม่ได้ทำอะไรผิด
แค่ไปรับผิดแทนคนอื่นเอง
เด๋วทุกคนก็จะต้องหาทางช่วยออกมาจนได้ ไม่มีทางเป็นอย่างงั้นแน่ๆ :กอด1: :กอด1:
-
มาม่ากันเลยทีเดียว
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
ทำไมคู่นี้ถึงเจอแต่เรื่องเศร้าๆนะ
-
แย่อะ :sad4: :sad4:
-
:m15: :monkeysad:สงสารเฮซ สงสาร ฟาร์ว แงแง ทำไมเรื่องต้องเป็นแบบนี้ โอ้ ม่ายยยยยยยยยยยยย :z3:
-
ตำรวจโรคพักไหนคะเนี่ย ทำงานกันเร็วมากอ่ะ
สอบสวนแปปๆก็สรุปคดีแล้ว
แบบนี้ก็จับแพะสิคะ มันน่าจะยื่นอุทรธ์ได้
เป็นเยาวชนเข้าสถาพินิจดีกว่าเนอะฟาวเนอะ :z2:
-
:z3: ทำไมๆๆๆๆ
สงสารอ้ะ คู่นี้เศร้ามากมาย
แต่คู่น้้องเห็ดนี่ฮาไม่เลิกจริงๆนะเออ
-
ดูมันไม่ค่อยสมเหตุสมผล
ตามที่เข้าใจ คือ เพิ่งโดนจับตอนเพื่อนๆ โทรมา
แต่ไหงพอเฮซไปถึง มันจึงได้ตัดสินคดีไปแล้ว
ตำรวจเค้าไม่สืบพยานอะไรกันต่อเลยเหรอเนี่ย
แล้วยืนเรื่อง เปิดศาลเนี่ย มันต้องรอคิวไม่ใช่เหรอ แบบเราว่า มันง่ายไป
ไหนๆ ก็สร้างพลอตมาให้ ดราม่าแล้ว ก็น่าจะดูมีเหตุมีผล และความเป็นไปได้หน่อย
นี่ถ้าตำรวจทำงานได้เร็วแบบนี้ในโลกแห่งความจริงนี่ สังคมเราคงน่าอยู่ขึ้นเยอะ
-
อ๊ากกกกกก ทำไมๆๆๆๆ :z3: :z3:
หวังว่าไอ้เด็กคนนั้นมันจะมาสารภาพผิดนะ !! อ่านเเล้วช๊อก อึ้ง ทึ่ง เเบบว่าสุดๆ :a5:
ติดคุกเลยนะเนี่ย ไม่จริง สงสารฟาวส์( ได้ข่าวว่าเเต่ก่อนเกลียดเเทบตาย-___-'') :sad4:
ตำรวจก็ตัดสินคดีเร็วได้ใจ จริงๆ สน.ไหนเนี่ยย ฮึ่ยย!!
ปล.หวังว่าฟาวส์คงจะโดนปล่อยตัวนะครับ โฮกก TT
-
ไม่น้า :sad4: :sad4: อย่าทำฟาวส์ แบบนี้ :serius2: :serius2:
:m15: :m15: :m15: :m15:
-
เนื้อเรื่องเป็นเรื่องแต่งขึ้นทั้งหมด ไม่ใช่เรื่องจริง หากมีการพาดพิงการทำงานของใคร สามารถลบให้ได้ค่ะ เพราะมันไม่ใช่เรื่องจริง คนอ่านโปรดใช้วิจารณญาณอย่าอินมากเน้อ ติชมกันได้
ตอนที่ 13 (ตอนที่แล้วลืมอัพส่วนนี้)
Ver.Haze
ผมที่ถูกกันออกมา หลังจากโดนตักเตือนก็ถูกปล่อยตัวออกมา เจอเพื่อนๆยืนให้กำลังใจอยู่
“มันมีเหตุผลของมันแหละ” ไอ้เซอร์กอดปลอบผม
“พี่ชาย ไม่เป็นไรนะ”
“กูว่าเรื่องนี้มันแปลกๆ”
“ยังไงวะจิม”
“กูว่าเรื่องมันไวไป”
“เออ กูก็ว่ามันไวไป” ไอ้ซูมก็เห็นด้วย แต่ตอนนี้หัวผมมันเบลอไปหมดแล้ว
“จัดฉากปะวะ”
“เอาตรงๆไอ้ฟาวส์ผ่านคดีแบบนี้มาเยอะ ญาติรัฐมนตรีนะเว่ยมันรอดมาได้ทุกครั้งแล้วครั้งนี้อะไรวะ”
“กูว่าเรื่องนี้มีที่มาที่ไป”
“เฮซ มึงใจเย็นไปถามต้นเหตุกันดีกว่า” ไอ้เซอร์โทรหาใครสักคน ก่อนมันจะลากผมมาที่ตึกแถวห้องหนึ่ง
“มาหาใครจ๊ะ” ป้าคนหนึ่งเดินออกมาจากตึกที่พวกเรายืนอยู่
“มาหาคนชื่อโป่งครับ”
“อ้อ เดี๋ยวป้าเรียกให้ ไอ้ลูกคนนี้นี่เพื่อนจะมายังไม่รู้เรื่องอีก”
“อะไรแม่ ใครมา” เมื่อป้าคนนั้นเข้าไป ไอ้ตัวต้นเหตุก็ออกมา
“เฮ้ย … เฮียเซอร์” มันทำหน้าตกใจนิดๆ
“มึงทำไรของมึง”
“ทำอะไรผมไม่รู้เรื่อง”
“ไอ้ฟาวส์เข้าคุกไปแล้วไง” ผมกระชากคอเสื้อมันมาทำ จนไอ้เซอร์ต้องรีบดึงออก
“เฮ้ย อะไรผมไม่รู้เรื่องพี่ฟาวส์ทำไรผิดตอนไหน” มันทำหน้าเหลอหลา งง แดก
“แล้วไอ้สี่โทรมา บอกมันยอมติดคุกเพราะมึงเรื่องมันยังไงกันแน่ มันบอกมึงฆ่าคนตายแล้วโบ้ยไอ้ฟาวส์”
“บ้าหรอเฮียเซอร์ ผมพึ่งกลับจาก รด 5 วันหัวยังเกรียนแดกอยู่เลยจะไปฆ่าคนที่ไหน ถึงบ้านเมื่อวานนี้เอง”
“มึงแน่ใจนะไอ้โป่ง” มันรีบพยักหน้า
“แน่ดิพี่ ผมยัง งง เลยเนี่ย ผมไม่เคยฆ่าคนเว่ย”
“งั้นไอ้สี่เอามาจากไหน” ไอ้จิมถามขึ้นมา
“เออ กูว่าคนที่พวกเราควรจะไปถามจริงๆคือไอ้สี่แล้วล่ะ” ไอ้เซอร์โทรหาไอ้สี่ โดยมีไอ้โป่งนั่งหน้าเอ๋อๆอยู่ด้วย พวกเราเริ่มเครียด เครียดกันกว่าเดิม
ใครกันแน่ที่โกหก ?
เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงไอ้สี่ก็ขับมอไซต์มาจอดหน้าบ้านไอ้โป่ง ไอ้เซอร์ลากคอมันมานั่งกลางวงพวกเรา
“พวกมึงอะไรเนี่ย”
“เล่ามา”
“เรื่องอะไร”
“ไอ้ฟาวส์ไง อะไรยังไง มึงอย่าหลอกพวกกูอีกรอบ”
“ไอ้ฟาวส์ไม่ให้กูบอก”
“บอกมา” ไอ้เซอร์เริ่มข่มขู่ไอ้สี่
“คือ … จริงๆคือ ไอ้ฟาวส์มัน …..”
“อะไร”
“มันรับผิดแทนพี่มัน”
“พี่ ?” ไอ้ฟาวส์มีพี่ด้วยหรอ
“เออตอนแรกคือกูก็งง ไม่เคยรู้ว่ามันมีพี่จนวันเกิดเรื่องคือเมื่อวาน หลังจากที่มันไปส่งมึงที่บ้านอ่ะเฮซ พี่ชายไอ้ฟาวส์ชื่อเฟรม คือไอ้เฟรมอ่ะมันเป็นเด็กเรียนไงพ่อแม่ก็เลยเห็นไอ้เฟรมดีเลิศทุกอย่าง แต่คือจริงๆแล้วไอ้เฟรมมันนักเลงไง คือมันแค่ปั่นเกรดจนติดหมอ แต่จริงๆมันก็ชอบตีต่อยไปเรื่อยเหมือนไอ้ฟาวส์นั่นแหละ เอาง่ายๆพวกไอ้เฟรมโหดกว่าไอ้ฟาวส์อีก มันฆ่ามาหลายคนแล้ว ยิงทิ้งจริงๆ ไอ้ฟาวส์มันก็พยายามกันพวกกูไม่ให้ไปยุ่งกับแก๊งไอ้เฟรมมากเพราะไอ้พวกนี้เอะอะก็ยิงทิ้ง แล้วจริงๆคือ ไอ้เฟรมที่ต้องติดคุกแล้วหนักด้วย เพราะมันยิงคนต่อหน้าตำรวจพอดี แต่พ่อแม่ไอ้ฟาวส์รับไม่ได้ไง ปกป้องลูกไม่คิดว่าไอ้เฟรมจะเลว ก็เลยเครียดกัน ไอ้เฟรมมันเรียนหมอปีสามแล้วด้วย ไอ้ฟาวส์มันไม่อยากให้พ่อแม่มันเครียดอีกก็เลยไปบอก ว่ามันไปขู่ไอ้เฟรม พ่อแม่มันก็เลยด่าไอ้ฟาวส์ แล้วพ่อมันก็ไปขอให้ลุงมันที่เป็นรัฐมนตรีช่วยให้ไอ้เฟรมพ้นผิด ส่วนไอ้ฟาวส์ก็ได้เท่านั้นแหละ”
“เรื่องมันเกิดเมื่อไหร่ ทำไมพวกกูรู้สึกว่ามันไวไป” ไอ้เซอร์เริ่มกุมขมับ
“ไอ้เฟรมยิงมาตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว แต่พ่อแม่มันไม่ยอมให้ไอ้เฟรมมอบตัว แล้วเมื่อวานไอ้ฟาวส์ไปรับผิดแทนไง วันนี้เค้าก็ขึ้นศาลพอดี มีหมายเรียกมาแล้วถ้าไม่ไปก็คือประกาศจับ แล้วแน่นอนว่าทางนั้นไม่ส่งไอ้เฟรมไปแน่ ไอ้ฟาวส์เลยต้องไป แล้วไปสารภาพว่าขู่ไอ้เฟรมให้ไปฆ่าแทนมัน แต่ไอ้เฟรมไม่ทำมันเลยยิงเอง แล้วจะยิงไอ้เฟรมที่เป็นพี่มันอีก”
“เรื่องมันง่ายไปมั้ย” ไอ้จิมเถียงขึ้น
“พวกกูก็คิดว่าเรื่องมันง่าย แต่มึงบ้านมันมีหน้ามีตาเขาไม่อยากให้เรื่องฉาวๆมันยืดเยื้ออยู่แล้วไง แล้วไอ้ฟาวส์ก็เกเรมาตลอดมันเลยโดนยัดเยียดแล้วตัวมันเองก็เสือกเต็มใจด้วย”
“ตกลงคือไอ้เฟรมพ้นข้อหาแบบสบายๆ ส่วนไอ้ฟาวส์แดกข้าวแดงสถานพินิจหรอวะ” ผมเริ่มขึ้น เชี่ยเอ้ย
“ใช่ ถ้าไม่มีพยานแย้งก็ไม่ได้เลยไง ทนายไอ้ฟาวส์วันนี้ก็โดนพ่อแม่มันจ้างมาให้แพ้ด้วย เอาง่ายๆคือทุกคนยัดไอ้ฟาวส์เข้าสถานพินิจ แล้วปล่อยไอ้เฟรมลอยหน้าลอยตาเพราะแค่เป็นคนดีมาตลอด”
“แล้วแถลงข่าวเหิ้ยไรนั่นมีไว้เพื่อ ? กูฟังแล้วกูยังขัดหู มันง่ายไปมั้ยไม่มีชี้แจงเหิ้ยไรเลย” ผมตบโต๊ะดังลั่น
“มันจัดฉากเพื่อให้ทุกคนเห็นไงว่าจริงๆแล้วไอ้ฟาวส์ทำ มันจะได้เกิดข้อเปรียบเทียบระหว่างมันกับไอ้เฟรม ว่าพี่ดีน้องเหิ้ยไง” ไอ้สี่ก็ตะคอกกลับ
“เอ่อ … แล้วสรุปผมเกี่ยวอะไรหว่า” ไอ้โป่งพูดมาเสียงกลัวๆ
“ไอ้ฟาวส์มันไม่อยากให้เฮซโวยวายเลยบอกให้กูโบ้ยมึงไปก่อน เพราะนึกว่ามึงยังไม่กลับจาก รด เผื่อผ่านไปสองสามวันเฮซจะใจเย็น มึงเสือก รด จบพอดีไง” ตกลงไอ้โป่งโดนโบ้ยแบบไม่รู้เรื่องอะไรเลย
“แต่มันมีแค่คำสารภาพจากปากไอ้ฟาวส์ ไม่มีพยานไม่มีอะไรเลยว่าไอ้เฟรมถูกขู่ แล้วอีกข้อหาที่ไอ้ฟาวส์ยิงเองไปไหน” ไอ้จิมเริ่มทนไม่ไหว
“มันไม่ชัดเจนว่าตกลงใครยิง ก็เลยตัดข้อหานั้นทิ้งเอาแค่ข้อหาเดียว ตำรวจมันเร่งสร้างผลงาน เลยจับๆไปแม่งให้คดีจบๆ เพราะทางบ้านไอ้ฟาวส์ก็รีบๆให้จบเหมือนกัน”
“อ่าวไอ้ห่า ง่ายไปมั้ยไอ้ฟาวส์ไม่ได้ทำเหิ้ยไรโดนแบบนี้ได้ไง”
“มึงเข้าใจมั้ยว่าไอ้ฟาวส์มันรับเองทุกข้อกล่าวหา หลักฐานเหิ้ยไรก็ไม่มี ไอ้เฟรมที่เด็กดีมาตลอดในสายตาผู้ใหญ่ก็ออกมาพูดว่าถูกข่มขู่จากน้องตัวเอง พ่อแม่ก็รักไอ้เฟรมมากกว่า ตำรวจก็อยากทำผลงาน ดังนั้น … มันไม่มีอะไรที่จะทำให้ไอ้ฟาวส์พ้นได้เลย … แม้แต่พยานก็ถูกยัดเงินคนละสิบล้าน มึงเข้าใจมั้ยบ้านมันยอมทิ้งไอ้ฟาวส์เพื่อไอ้เฟรม” ไอ้สี่ตะโกนลั่นก่อนจะก้มหน้าลงลูบหน้าตัวเอง พวกเราได้แต่เงียบ
“งั้นที่ติดคุกสองปีหมายความว่าไง” เสียงผมเริ่มสั่น
“ยัดเงินเจ้าหน้าที่คนละสามล้าน นั่นแหละสิ่งที่พ่อแม่ไอ้ฟาวส์ได้ทำเพื่อมัน ยัดเงินเพื่อให้ลดโทษเหลือแค่สองปี” พวกผมหมดความสงสัยกับเรื่องนี้ …
ถ้าลองคิดดูแล้ว
คนที่น่าสงสารที่สุด …
ไม่ใช่ใคร …
แต่เป็นตัวไอ้ฟาวส์เอง …
คนรอบข้าง
พ่อแม่
แม้แต่พี่ชาย
ไม่เคยคิด
ว่ามันรู้สึกยังไง
ฟาวส์ …. กูควรทำยังไงดี
กูจะทำอะไรเพื่อมึงได้บ้าง ….
สองปีที่มึงไม่ได้เป็นคนก่อ ……
----
ขอโทษทุกคนด้วยนะคะ ตอนนี้มันกระท่อนกระแท่นแบบแปลกๆ อัพไม่ครบค่ะ ขอโทษค่า TT มันเลยดูไร้สาระไปเลย ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นนะคะ ><
-
แม่ง..
พ่อแม่กับพี่เหี้ยๆแบบนี้
อย่ามีดีกว่าว่ะ
-
แมร่งเอ๊ย
เลวกันทั้งบ้าน เหี้ยจริงอะไรจริง
ของโทษที่หยาบ
:z6: :z6: :z6:
-
หยุดเศร้า
รอการเปลี่ยนแปลงครั้งต่อไป
-
อ้าว..เหี้ย พ่อแม่ก็เป็นไปเขาด้วย เรียนเก่งใช่ว่าจะเลวไม่เป็นซะหน่อย สาดดดดด
ขอบคุณที่อย่างน้อยยังยอมยัดตังค์ ให้ลูกชายตัวเองติดคุก ตั้งสองปี ดอกกกก
:z3: :m15:
ไอ้เหี้ยเฟรม ตัวๆดีกว่ามา!!!!!!!!! :angry2: :fire:
ปล.ขอโทษที่หยาบคาบมากไปหน่อย แต่เรื่องเห็นลูกที่เรียนดีแล้วคิดจะเลวไม่เป็นนี่มีจริงๆ :a5:
-
ขอโทษนะคะ แต่นิสัยพ่อแม่ก็ไ่ต่างอะไรจากเฟรมเลย ..
นิสัยมันนิ่ไม่เข้าใครออกใครเลยจริงๆค่ะ แบบอ่านไปโมโหไป :m31: :m31:
รู้เลยเฟรมคงได้นิสัยมาจากทั้งสองคน หึ !
สงสารฟาวส์อ่ะ สงสารมาก !
แม้ตอนแรกๆจะแอบ(ไม่แอบ)หมั่นไส้อยู่ก็เหอะ ..
ฮืออออ ติดตามค่ะ T^T
-
จะมีใครช่วยฟาวส์ได้บ้างมั๊ยนี่ ตั้งสองปี เสียทั้งเวลาทั้งอนาคตกับสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำ :z3: :z3: :z3:
-
:o12: :o12: :o12: :o12:
ไม่รุจะพูดรัย :o12: :o12:
เศร้าแปลกๆ
-
ต่อให้ลูกเลวแค่ไหน แต่คนเป็นแม่ก็คงทนไม่ได้หรอกที่จะเห็นลูกตัวเองหมดอนาคตแบบนี้
แอบหวังว่าแม่ของฟาวส์จะไม่ยอมให้ลูกตัวเองติดคุกอ่ะนะ... ส่วนไอ้เฟรม :angry2: ไปเอาผ้าถุงมานุ่งดีกว่ามั้ย ฆ่าคนยังกล้าเลย แต่ไม่กล้ายอมรับผิด หน้าตัว เียจริงๆ
:pig4: อย่าเครียดนานนะ คู่นี้เค้ายังเคลียร์กันไม่ลงตัวเลย เกิดเรื่องอีกแล้ว :pig4:
-
ฟาวล์ลูกคนอื่นรึเปล่า พ่อแม่รักน้อยเกินไปมั้ย :z3:
-
แมร่งโคดลำเอียงอ่ะ
งั้นถ้าฟาล์วปั่นเกรดให้ได้หมอเหมือนกันแล้วค่าใครตายก็คงไม่โดนเหมือนกันใช่มั๊ย??
เฮ้อออ นี่หรือพ่อแม่ ไม่น่าเกิดมาเพื่อสืบพันธุ์เลยจิงๆ
เสียดายจิงๆว่ะ
ฟาล์วสู้ๆๆๆน่ะ :monkeysad:
เฮซและเพื่อนๆสู้ๆๆๆๆๆน่ะ :กอด1:
-
แต่มันมีจริงๆนะ พ่อแม่ที่รักลูกไม่เท่ากันเนี่ย
สงสารฟาวส์จริงๆเลย :sad11:
-
มาต่อ
อ่านตอนนี้จบแล้ว
เหตุผลค่อนข้างเคลียร์คะคุณน้อง ^^
เรื่องเหตุผลที่พ่อแม่ทำแบบนี้ มันมีน้ำหนักพอที่จะทำให้เกิดกรณีฟาลว์
แต่อ่านแล้ว รู้สึกเสื่อมหน่อยๆ กะความเป็นพ่อ แม่ พี่ น้อง เป็นครอบครัว
แต่ก็นั่นหละหนาาา ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันไม่มีจิงในสังคมเนาะ
ดราม่าจบ ต่อไปคือการเฮฮาปาจิงโกะของน้องเห็ดอ๊ะป่าวเนี่ย
รอติดตามจ้าาา ^^
ปล. แิอบคิดว่า เหตุผลที่เอาฟาล์วเข้าคุกซะไวขนาดนี้
ก็เพื่อที่จะให้เนื้อเรื่องกลับไปสู่ตัวละครหลัก อย่างคู่น้องเห็ดรึเปล่าค่ะ
-
บางคนอาจสงสัยเรืองกฎหมาย
ในกรณีที่ในคดีความผิดที่มีโทษจำคุกจริง ๆ
ซึ่งกรณีนี้โทษจริงๆ จำคุกเป็นสิบปี ซึ่งในคดีที่มีอัตราโทษ
เกินกว่า 3 ปี แม้จำเลยจะรับสารภาพศาลก็ต้องสืบพยานให้ได้ความจริง
จะลงโทษทันทีไม่ได้
และเราก็มาลุ้นกันต่อไป :pig4:
-
ฮืออออออ...เศร้าอ่ะ
ทำไมกัน เห็นใจคนอื่นก็ดีอยู่หรอก
แต่ทำไมต้องทำให้ตัวเองเดือดร้อนด้วย
แล้วคนที่รักอ่ะ จะอยู่ยังไงT____T
-
อือ แต่ก็ไม่น่าเอาพ่อ แม่ มามีส่วนร่วมทำนองนี้นะ มันรู้สึกไม่ดีงัยก็ม่ายรู้
-
ทำไมเป็นงี้ล่ะ..... :m31:
-
หวังว่าฟาวส์จะรอดคดีนะ
พ่อแม่ทำไมทำแบบนี้เนี่ย
น่าสงสารฟาวส์สุด ๆ
-
อืม เริ่มดาร์คมากแล้วนะนี่
เดี๋ยวแฟนๆรับไม่ได้กันนะ อิอิ
+ให้่คนเขียนครับ
อย่าโหดร้ายกับตัวละครมากนะ :monkeysad:
-
อืม เริ่มดาร์คมากแล้วนะนี่
เดี๋ยวแฟนๆรับไม่ได้กันนะ อิอิ
+ให้่คนเขียนครับ
อย่าโหดร้ายกับตัวละครมากนะ :monkeysad:
^
ตรงใจ o13
-
คำเดียวเลย เหี้ยทั้งบ้าน อุ้ย!ขอโทษ เผลอหยาบคาย พ่อแม่แบบนี้มัน...ไม่ไหวจะเคลียร์แล้วนะ จริงอยู่ที่เฟรมเลวกว่าฟาวส์ แต่ที่เลวที่สุดก็พ่อแม่เนี่ยแหละ ทำไปไงได้วะ ลำเอียงแท้ๆงานนี้ สงสารฟาวส์อ่า...
-
อ่านตอนแรกๆเกลียดฟาวส์นะ
แต่พออ่านมาถึงตอนนี้เกลียดครอบครัวของฟาวส์มากกว่า
มีที่ไหนพ่อแม่แบบนี้
กรรมของแกแหละฟาวส์เอ๋ย
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ
-
ดีใจที่อัพ เข้ามาอ่านอยู่ดีๆเริ่มรู้สึก
อ้าวเฮ้ย...ลางเริ่มมาแล้ว
อ้าวเฮ้ย...ติดคุกซะงั้น
อ้าวเฮ้ย...ตั้ง 2 ปี แล้วพี่ชายเห็ดน้อยจะทำยังไงอ่า
สรุป 2 ปีอ่า เหลือ 2 ย่อหน้าได้ม้าา เอาแบบ 2 ปีต่อมา ไรเงี้ย :laugh: :laugh: :laugh:
ขอบคุณคับป๋มสำหรับที่สร้างเห็ดน้อยขึ้นมา น่าร้ากกกมากกก
-
:m15:
สงสารตัวเองมากที่สุด
-
เอิ่ม 2ปี มันนานไปมั้ย
อยากอ่านหวานแหว๋วเฮสกะฟาลว์-ใจจะขาด
-
:z3:
สองปี
:z3:
เป็นเรื่องจริงของสังคม พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน :monkeysad:
-
ซะงั๊นนะคนเรา
-
:monkeysad:สงสารฟาวร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
ไม่สงสารเลย
อ่านแล้วรู้อยู่คำเดียวสำหรับ ฟาวส์
โง่
ไม่รักตัวเอง ก็อย่าหวังให้ใครเขามารักเลยค่ะ
-
:pig4:
-
สงสารเฮทอ่ะ :monkeysad:........
-
มีัพ่อแม่แบบนี้ด้วยเหรอวะ
ตำรวจก็เอาเงินยัด ๆ ให้มันไปก็จบแล้ว
สงสาวฟาวส์จริง ๆ
-
มันเป็นเหตุผลที่มีอยู่จริง แต่รับไม่ได้ค่ะ พ่อแม่และพี่แบบนี้อย่ามีเลยดีกว่า รักลูกไม่เท่ากัน แล้วไงมันเรียนเก่งแล้วไง ในเมื่อมันทำผิดทำไมคนที่ไม่ผิดไปรับผิดแทน นี้ขนาดแค่ยังเรียนอยู่ยังทำแล้ว ต่อไปเป็นหมอมันจะไม่ยิ่งไปกว่านี้หรอ
-
ทุกคนมีเหตุผล ด้วยกัน
อย่าตัดสินเพียงด้านเดียวนะครับ..
-
พ่อแม่รังแกฉัน...และยังถือหางลูกชั่ว
อืม....ประโยคนี้น่าจะเหมาะ....
-
ฮืออออ ไม่ยอมรับอ่ะ
-
:serius2:
-
เกลียด อีเฟรม ตบมัน :m31: :m31: :m16: :fire: :angry2: :beat: :beat: :beat: :beat:
-
มันโหดร้ายกับพี่ฟาวส์เกินไปแล้วนร้า :fire: :angry2:
พ่อแม่ภาษาติ๊กหรือไงทำกับลูกแบบนี้ :m31: :beat:
ไปตายกันซะเหอะ พ่อ แม่ แล้วก้อไอ่เชี่ยเฟรมอ่ะ :z6:
-
:pig4:
:serius2:
-
พ่อแม่แบบนี้ก็มีด้วย? พี่ชายเห้ๆอย่างนี้ก็มีอีก? เออ เจริญ!!
-
พ่อแม่ก็............นะ
พี่ชายก็เหี้ยสุด ๆ.
สงสารฟาวส์อ่ะ
-
:o12:ทำไมชีวิตมันรันทดเช่นนี้ :z3:
-
:monkeysad: พี่ฟาวส์
-
สงสารฟาวส์อ่ะ
แล้วใครจะช่วยเนี่ย..
-
คนรอบข้างนี่อะไรวะนั่น??
เรียกว่าครอบครัวเรอะ???????
สงสารฟาวส์ สงสารเฮซ!
-
^^
-
โดเรม่อนขอยืมไทม์แมชชีนหน่อยน้า
จะได้ช่วยให้ฟาวน์ออกมาเร็วๆๆ
ฟาวน์กะเฮซจะได้อยู่ด้วยกันซักที
-
ตอนที่ 14 หงุดหงิด
สภาพจิตใจของพวกเราตอนนี้ต้องเรียกว่าค่อนไปทางลบ พี่ชายไม่ยอมพูดอะไรเลย เซอร์ก็ซึมไปเลย … พี่ๆก็เงียบๆกัน แม้แต่ผมก็ยิ้มไม่ออก แต่ในวันต่อมาก็ยังต้องมารับฟังอะไรแสลงหูอีก
“พวกเธอคิดว่าเก่งมาจากไหนกัน ! กล้าปีนรั้วโรงเรียนออกไปทั้งๆที่รู้ว่าสอบเนี่ยนะ สายฟ้า เทียมฟ้า เลวทั้งพี่ทั้งน้องจริงๆ” “…” ไร้การตอบรับจากพวกเรา
“พัสดล เทียมฟ้า รชา ต่างคนต่างเป็นเพื่อนที่เลวต่อกันใช่มั้ย วันสอบแท้ๆ พากันโดด”
“จารย์จะเลิกบ่นได้ยัง รำคาญ” พี่จิมทำหน้ารำคาญ ได้กวนส้นมากเพ่
“นะ … นายจินพรต เธอกล้าว่าฉันหรอ”
“ผมก็เห็นด้วยนะจารย์ด่าไปแล้วได้ไร ยังไงพวกผมก็โดดไปแล้วหักคะแนนก็น่าจะพอม้างงง” พี่ซูมลูกคู่ชั้นหนึ่งก็ออกหน้าแทนพี่จิม
“รรันต์ธร ! เธอกล้าสอนฉันหรอ หา หัดมีมารยาทเหมือนนายชานนท์มั่ง” เจ๊หวีตะหวาดเสียงดังลั่นจนพวกเราสะดุ้ง พี่ชาร์ปที่ได้รับคำชมแบบ งงๆ ก็สะดุ้งเช่นกัน
“จารย์อย่าเสียงดังเดะ พี่คิวตกใจหมดแล้ว” ไอ้มิวสอดปากขึ้นมาได้ถูกจังหวะจริงๆ เลยโดนพี่คิวฟาดไปดี
“พัสดล นายคีตภัฒน์เป็นแม่นายหรือไงฮะ ปกป้องกันจริงนะ”
“ก็แม่ทูนหัวไงเล่า” ไอ้มิวบ่นกระปอดประแปด
“อะไรนะ”
“เปล่าคร๊าบบบ”
“แต่ที่ครูไม่คิดคือเธอนะ เซอร์” โหยย ที่ไอ้เซอร์เรียกชื่อเล่น
“ขอโทษครับจารย์แต่ว่าพวกเรามีเหตุจำเป็นต้องออกจากโรงเรียนด่วนจริงๆครับ”
“อืม ครูจะให้อภัยสักครั้งแล้วกัน รอซ่อมเลยนะพวกเธอตอนเย็น ไปสอบได้แล้วไป” พวกเราก็รีบดอดออกมา ไอ้เซอร์ไม่วายลากพี่ชายที่เหม่อหนักออกมาด้วย
“ทำไมจารย์แกยอมมึงวะเซอร์” พี่ซูมบิดขี้เกียจถาม
“พ่อกูบริจาคไว้เยอะ ไปเหอะไปสอบ”
“อำนาจเงินช่างน่ากลัวจริงๆ เปลี่ยนยักษ์หวี ให้เป็นนางฟ้าหวี ก๊ากกก” พี่ซูมกับพี่จิมแม่งจะลัลล๊ากันไปไหน แต่ดูก็รู้ว่ากลบเกลื่อนเรื่องพี่เฮซกันอยู่ ทุกคนพยายามไม่พูดถึง ไม่เอ่ยถึง …
พวกเราแยกย้ายกันไปสอบ กลัวพี่ชายไม่มีสมาธิจัง ช่างเหอะทำของตัวเองก่อนดีกว่า วิชาประวัติศาสตร์สากล มีเรียนด้วยหรอวะ ของไทยยังเอาไม่รอด เฮ้ออออออ กรีกโรมัน อะไรวะเนี่ย ไม่ใช่ประเทศเดียวกันเรอะ = = ซุยแม่งๆ
การมั่วข้อสอบระดับเซียนก็จบลงอย่างง่ายดาย …. ขอให้ผ่านเหอะสาธุ !
Ver. Zer
ผมเหลือบมองคนข้างหน้าที่มันเหม่อตลอดการสอบ จนต้องเตะเก้าอี้มันให้ทำข้อสอบได้แล้ว รู้ว่าเครียด รู้ว่าเสียใจแต่ตอนนี้สอบก่อนเหอะ ผมก็คอยสะกิดมันไปเรื่อยๆ มันก็ทำไปเหม่อไป เฮ้อ
“เฮซมันได้สอบมั่งมั้ยวะ” ไอ้จิมเดินมาถามผม เหลือบมองไอ้เฮซที่ยืนเหม่อ
“ก็นะ กูก็เตะเก้าอี้เตือนมันอยู่ กลัวมันจะตายว่ะอาการหนัก”
“เออๆ ช่วยกันดูมันก่อนแล้วกัน ห่าเอ้ยทำกูนึกเรื่องสมัยสองปีที่แล้วอีกครั้งเลยว่ะ”
“มันจะเยอะแยะไปไหนวะ ยังไม่จบ ม.ปลายเลยห่า อุปสรรคเยอะชิบ”
“เออๆ งั้นกูกลับก่อนละไปส่งไอ้เฮซด้วยนะเซอร์”
“เออๆ กูดูเอง” หลังจากลาไอ้จิมไอ้ซูม ก็หันไปเห็นไอ้ชาร์ปยืนปลอบไอ้เฮซอยู่
“อะไรกันวะ”
“เฮซมันร้องไห้ว่ะเซอร์ มึงไปส่งมันกลับบ้านเหอะก่อนคนอื่นจะรู้เรื่อง”
“เออๆ เฮ้ยชาร์ปกูฝากไอ้เห็ดหน่อยนดิ เดี๋ยวกูลากไอ้เฮซกลับบ้านก่อน ฝากกุญแจรถให้เห็ดด้วย เดี๋ยวกูไปรถเฮซ” ผมโยนกุญแจให้ไอ้ชาร์ป
“เออๆได้ เดี๋ยวกูดูให้” ผมจูงมือไอ้เฮซให้เดินตามมา มันเลิกร้องแล้วแต่ยังเงียบ เงียบไม่พูดอะไร จนมาถึงมอไซต์ไอ้เฮซ
“เอากุญแจมาเดี๋ยวกูไปส่ง”
“ไม่อยากกลับบ้าน” เสียงแผ่วๆดังลอดออกมา เพื่อนหนอเพื่อน ผมดึงตัวมันมากอดแน่น
“เฮซมึงจะตายก่อนนะ เชื่อกูช่วงนี้อย่าคิดอะไร พักก่อน”
“แต่ .. กูไม่ไหวแล้ว ฮืออออ” ไอ้เฮซขยุ้มเสื้อผม ร้องไห้ ..
“มึงต้องไหว เหมือนที่ไอ้ฟาวส์มันไหวดิ มึงจะตายก่อนมันหรอ อีกสองปีมันก็กลับมาแล้ว” ผมลูบหัวมัน แม่งเอ้ย ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้วะ
“ป่ะ กลับบ้านก่อนนะเชื่อกู” ผมดึงมันซ้อนมอไซ จับแขนมันโอบรอบเอวผม แล้วขับออกมา
Ver. Hed
“เห็ด วันนี้กลับบ้านเองได้มั้ยเรา ฮ่าๆ” พี่ชาร์ปเดินมาหาผมที่ยืนรอไอ้เซอร์อยู่หน้าตึก
“อ่าว ทำไมอ่ะ ไอ้เซอร์เป็นไร”
“มันไปส่งไอ้เฮซไง มันฝากกุญแจมาด้วย เอ้า” พี่ชาร์ปยื่นกุญแจให้ผม
“อ๋อ ขอบคุณมากพี่ชาร์ป ไปรับไอ้ซิมกลับบ้านเหอะ ฮ่าๆๆ” พี่ชาร์ปหน้าแดงเล็กน้อย ผลักหัวผมแล้วเดินจากไป เฮ้อ แอบเหงาเล็กๆแฮะไอ้เซอร์ไม่ไปส่งเนี่ย แต่ก็นะใครจะกล้าปล่อยพี่ชายอยู่คนเดียว กลับบ้านดีกว่า
ผมขับมาถึงบ้านก็เห็นรถพี่ชายจอดอยู่ รองเท้านักเรียนสองคู่ คู่หนึ่งของพี่ชายอีกคู่ของไอ้เซอร์ ผมก็ถอดต่อเป็นคู่ที่สาม ฮ่าๆ แต่เมื่อผมเข้าบ้าน ก็เหมือนมีอะไรมาทิ่มที่ใจเล็กน้อย พี่ชายนอนหลับหนุนตักไอ้เซอร์ ส่วนไอ้เซอร์ก็เสียบหูฟัง พิงโซฟาเงยหน้าแล้วหลับตา เหมาะสมกันเป็นบ้าเลยว่ะ อดเปรียบเทียบพี่ชายกับตัวเองไม่ได้ ทำไมตูเกิดมาเตี้ยจังวะ .. เฮ้อ นั่นสินะ .. ยังไงก็มีเลือดเหมือนกันแค่ครึ่งเดียว … ผมเลยเดินออกมาจากบ้านที่ทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองจะไปเป็น กขค คนรักกันซะงั้นอ่ะ คิดอีกทีก็อยากด่าตัวเอง พี่เค้าเป็นเพื่อนกัน แล้วไอ้เซอร์กับเรามันก็ …. นะ แล้วตกลงเรากับไอ้เซอร์เป็นอะไรกันวะ - - แล้วทำไมเราต้องยอมมัน ? แล้วตกลงอะไรยังไง ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ ? โอ๊ยยยยย อะไรวะเนี่ย
หงุดหงิดตัวเองว่ะ !
--------------------------------------------------------
ก็ช่วงนี้ตามพลอตก็จะมืดๆอึมครึมนิดนึง (เรอะ) นะคะ ยืนยันมาตั้งแต่ตอนแรกนะจ๊ะว่าเรื่องนี้มันต้องใช้วิจารณญาณ มีการปรับพลอตบางส่วนให้ซอฟต์ขึ้นนะคะ ไม่รู้เป็นไร แต่งทีไรมีแต่ดิ่งๆๆ พิมพ์ไปพิมพ์มาพี่เฮซฆ่าตัวตายซะงั้น = = ก็จะพยายามนะคะ ขอบคุณทุกคนที่ตามอ่านค่ะ TT
-
แอบจิ้ม
*********************
"พิมพ์ไปพิมพ์มาพี่เฮซฆ่าตัวตายซะงั้น = = "
:serius2:
ถ้ามีจิงแพทตี้ขอตั้งม๊อบค่ะ!
แอบแซดค่ะ ตอนนี้
-
:z3:
ไม่อยากจะ said
-
ตายแน่งานนี้!!! พี่เฮซถึงกับจะฆ่าตัวตายเลยหรอคะ ไม่เอานะ มันมาม่าเกินไปแล้ว
-
ตอนนี้โคดมาม่าเลย :serius2:
-
ท่าทางจะไม่อึมครึมนิดหน่อยล่ะ...ตั้งเคล้ามืดครึ้มมาเลยล่ะ
ท่าทางพายุหนักกำลังจะมา :z1:
-
เห็ดอย่าคิดมากเลยยังไงเซอร์ก็รักเห็ดคนเดียว^^
.
.
.
สองปีจงผ่านไปเร็วๆๆด้วยเหอะ
-
เฮซ ต้องผ่านมันไปให้ได้นะ
ชีวิตคือการต่อสู้
ส่วนน้องเห็ด นั่นพี่ชายนะ สภาพจิตใจพี่ชายแย่มากๆ น้องเห็ดยังคิดอิจฉาหรือนั่น
พี่ชายแค่นอนตัก ไอ้เซอร์ แต่น้องเห็ดได้นอนบนตัวมันนะ :z2: อย่าลืมซิ :z2:
-
มาม่ามากมาย
:o12: :o12: :o12: :o12:
-
เฮซ ต้องผ่านมันไปให้ได้นะ
ชีวิตคือการต่อสู้
ส่วนน้องเห็ด นั่นพี่ชายนะ สภาพจิตใจพี่ชายแย่มากๆ น้องเห็ดยังคิดอิจฉาหรือนั่น
พี่ชายแค่นอนตัก ไอ้เซอร์ แต่น้องเห็ดได้นอนบนตัวมันนะ :z2: อย่าลืมซิ :z2:
กด LIKE
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
อย่าถึงกับต้องฆ่าตัวตายเลยนะ
เท่าที่ผ่านมาดูเฮซเป็นคนที่มีวิธีการปรับตัวต่อปัญหาได้พอสมควรนะ
-
เวอร์ได้ใจ ยังไงก็รอ ปาติหาน อยู่นะจ๊ะ
-
:z3: :z3: :z3:
ทำไมถึงเปนแบบนี้ :sad4: :sad4: :sad4:
-
ถ้าเอซตายฟาวก้อเปนม่ายดิ :monkeysad:
-
เชื่อใจกันมากๆนะ
-
เหอๆๆ ไรเตอร์อะไรอ่ะ พิมพ์ไปพิมพ์มากลายเป็นเฮซฆ่าตัวตายซะเลยหรอ o22 o22 :a5:
ไม่ไหวม๊างง แรงไป เรารับไม่ได้
เฮซสู้ๆๆๆน่ะ
ปล. เห็ด อย่าคิดมากน่ะเค้าเป็นแค่เพื่อนกัน
-
ชอบๆๆ ตอนเห็ดหึงเซอร์ <3
มันดูน่ารักดี >O< (กับผีดิ)
แต่ว่าน้า เชื่อใจกันไว้ๆๆ
เซอร์ไม่นอกใจเห็ดอยู่แล้ว
-
เหอๆ อย่าให้ถึงต้องมีการฆ่าตัวตายเล้ยยย หนักใจแทน
-
:z3:รีบมาต่อนะ
น้องเห็นน่ารักตอนนี้หลงมาก
:call:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ไม่เอามาม่า o9
-
ปัญหามีไว้ให้แก้ นี่แหละชีวิต!!! ตอนต่อไปสองปีให้หลังเลยได้มั้ยเนี่ย อ่านแล้วมันเจ็บปวด........
-
พิมพ์ไปพิมพ์มาพี่เฮซฆ่าตัวตายซะงั้น
เวงกำ แหล่วพี่เฮซตู :a5:
ไม่เอาน๊าาาาาาาาาาาา :sad4: :sad4: :sad4:
-
ตอนนี้ทำไมมันสั้น+เศร้าอ่ะ
:z3: :z3:
-
น้องเห็ดคิดมากไปซะงั้น...
-
มาแค่เนี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :เฮ้อ:
-
มาม่าอ่ะ :m15:
สะเทือนใจแทนนุ้งเห็ดนิดนิด
@นุ้งเห็ด รักกันต้องไว้ใจกันนะคะ
@เซอร์ อย่าทำให้แม่ยกผิดหวังนะ
@เฮซ อย่าเข้าอีหรอบรักแท้แพ้ใกล้ชิดเน้อ
@ฟาวส์ ออกมาโอ๋เฮซเร็วๆนะคะ
-
อย่ารีบตัดสินใจ ในเวลาที่สั้น ๆ
-
:เฮ้อ:เป็นบรรยากาศที่อึมครึมได้อีก
-
แย่อะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เฮ้อ! ขี้หึงจริง
-
ไอ้หนูเห็ด เป็นไรมากไหมจ๊ะนั่น นั่นพี่ชายแกนะเว้ย พี่ชายแกสภาพจิตใจแย่ขนาดนั้น อย่ามาบ้าไปหน่อยเลยน่ะ!
-
:z3:
ขอเม้นรวบยอดน่ะครับ
เรื่องนี้ทำไมช่วงนี้มันดาร์คมาก
รับไม่ได้ที่พ่อแม่ทำแบบนี้กับลูกตัวเอง
พ่อแม่ทุกคนรักลูกไม่เท่ากันแต่ก้ไม่ควรลำเอียงขนาดนี้
รับไม่ได้ตรงนี้จิงๆ
ส่วนฟาวส์ เรื่องที่ควรเป้นพระเอกกับไม่เป้นพอเรื่องแบบนี้ล่ะก้พระเอกทันที
สงสรเฮซมากกกกกกก ไม่รู้จะอธิบายยังไง
เซอร์-น้องเห็ดก็เรื่อยๆกันไป
แต่ตอนนี้ น้องเห็ดคิดมากอีกกกก มาม่ากันไม่รู้จักจบจักสิ้น
..ไรเตอร์ชอบบอกว่าอย่าคิดมากเพราะเป็นเรื่องแต่ง แต่การที่ไรเตอร์เลือกที่จะลงให้ทุกคนอ่านแล้ว
..แปลว่าทุกคนต้องอินกับมันไม่มากก็น้อยแล้ว พยายามจะไม่อิน ไม่คิดมากแต่ทำไม่ได้อ่ะ :เฮ้อ:
รอวันฟ้าโปร่งใส
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
หึงเขาเถอะลูกกกกกกกกก
แบบนี้เขาเรียกหึง!!!
นั่นพี่แกนะๆ อย่าคิดมากๆๆ
แถมพี่เขานี่มีเจ้าของเป็นตัวเป็นตน ถึงตอนนี้จะต้องไปอยู่ในคุกก็เถอะ T^T
-
มาแบบสั้นๆ ได้ใจความาากค่ะ
-
น้องเห็ดแอบหึงน่ารักนะเนี่ย
เป็นกำลังใจเฮซละกัน ขอให้สองปีผ่านไปเร็วๆ :call:
-
พิมพ์ใหม่เถอะ ไม่เอาเศร้า
-
หึงจนตาลายเเล้วเห็ดน้อย นั่นพี่ชายเเกนะ
ไม่เอา อย่าคิดมาก อิอิ ><' เเต่หึงเเบบนี้ก็น่ารักดีนะ ฮ่าๆๆๆ :กอด1:
ปล.ยังอยากจะให้ฟาวส์ได้รับการปล่อยตัว เเง๊ TOT
-
ตอนที่ 15 รักนะจุ้บบุๆ
เวลาผ่านไป 3 เดือน
เวลาช่วงที่ผ่านมาเหมือนทุกคนเริ่มทำใจกับเรื่องไอ้ฟาวส์ได้ดีขึ้น พี่ๆพากันอ่านหนังสือเตรียมแอดมิชชั่น พี่ชายผมก็กำลังฟิตอ่านเหมือนกัน ทุกอย่างมันเหมือนจะไปได้ด้วยดีแต่ …
สำหรับผมกับเซอร์ …
เรียกว่าเป็นช่วงที่เราห่างกันไปเรื่อยๆ จนผมเองยังแปลกใจ
เซอร์ก็ยุ่งๆกับการเตรียมสอบ และ ดูแลสุขภาพพี่ชายผม .. ผมเองก็ยุ่งๆกับกิจกรรมกีฬาสีช่วงที่ผ่านมา เพราะ ม.5 เป็นสตาฟ ทำให้เราสองคนแทบไม่มีเวลาได้เจอกัน โทรศัพท์เริ่มห่างหาย มันเหมือนกับระยะห่างระหว่างเรากำลังเพิ่มขึ้นๆ จนเพื่อนๆผมคิดว่าเราคงเลิกกันแล้ว ซึ่งก็แปลกใจตัวเองเช่นกัน ที่ไม่ได้รู้สึกเจ็บอะไรมาก หรือก็เป็นเพราะผมเหมือนกัน
ที่ยอมปล่อยให้ช่องว่างมันเกิดขึ้น
และอาจเป็นผมเอง
ที่เป็นอีกตัวแปรสำคัญ
ที่ทำให้ห่างเหินกันไป
สามเดือนที่ผ่านมาเหมือนอะไรๆก็เปลี่ยนไปหลายอย่าง ผมเองก็เหมือจะคิดอะไรได้หลายมุมเหมือนกัน เหมือนโตขึ้นเล็กน้อย และยอมรับกับเรื่องบางเรื่องได้ดี และมันไม่ใช่ผมคนเดียวที่เปลี่ยน พี่ชายผมก็เปลี่ยน … เงียบๆลง และเหม่อบ่อย ในเรื่องบางเรื่องที่พี่เคยทำได้ดีก็มีพลาดลงไป ตอนนี้ผมเลยเหมือนพี่แทนละ - -;; ไอ้เซอร์ตอนนี้ก็ผมยาว และสูงขึ้นเล็กน้อย หน้าตาวิชาการเพราะช่วงเตรียมสอบ แม้เวลาเจอกันก็ต่างคนต่างเงียบแล้วแยกกันไป และในเวลาสามเดือนพี่ชาร์ปกับไอ้ซิมก็คบกัน เหมือนกับที่ไอ้มิวและพี่คิวเลิกกัน แค่สามเดือน มันเปลี่ยนไปมากจริงๆ …
เปลี่ยนจนน่าตกใจ …
วันนี้เป็นครั้งแรกที่ทางการอนุญาตให้ไปเยี่ยมไอ้ฟาวส์ได้ พี่ชายผมตื่นเต้นมาก ช่วงนี้อย่างที่ผมบอกพี่เฮซทำตัวได้น่าปกป้องมาก บ๊องๆ เอ๋อๆ เหลอๆ แบ๊วๆ วันนี้ก็ลนลานจนไอ้เซอร์ต้องเข้ามาคุม ตัวติดกันประจำ ผมก็ได้แต่นั่งมองอ่านการ์ตูนบนโซฟา วันปิดเทอมใหญ่มันช่างน่าเบื่อจริงๆ
“เห็ดไปด้วยกันมั้ย”
“ไม่อ่ะพี่ ไปเหอะ ผมขี้เกียจแปลกๆ”
“อือๆงั้นไปก่อนนะ ไปกันเซอร์” ไอ้เซอร์เหมือนอยากพูดอะไรกับผม แต่ก็เดินตามพี่เฮซไป มันรู้สึกโหวงแปลกๆแฮะ
สถานพินิจบ้านกาญจนา
Ver.Haze
ผมยอมรับว่าตื่นเต้นมาก ที่บ้านกาญจนาไม่ค่อยจะเคร่งมากนัก เพราะที่นี่เหมือนกับการอยู่แบบโรงเรียน แต่ละบ้านมีครูที่ปรึกษา 1 คน แล้วก็มีการเรียนการสอน รวมถึงอิสระในเรื่องเสื้อผ้าหน้าผม และเป็นสถานพินิจที่ไม่มีรั้ว เรียกว่าเหมือนเยาวชนชายมาอยู่ หอโรงเรียนนี่เอง การมาเยี่ยมของผมจึงมาเยี่ยม มาคุยได้เลย แต่ต้องอยู่ในสายตาผู้ดูแล
“รอสักครู่นะครับ นายศรศิลป์กำลังมา” ผู้คุมบอกแค่นั้นก่อนแยกไปยืนมุมหนึ่งที่ไม่ไกลจากโต๊ะที่ผมกับเฮซนั่งอยู่ แล้วผมก็เจอเขา … ฟาวส์
กำลังเดินมาช้าๆ ทรงผมที่รากไทรยาวระต้นคอ ผิวขาวๆที่คล้ำขึ้นเล็กน้อย กับร่างสูงๆกว่า 190 เซ็น …
“สู้นะเฮซ เดี๋ยวไปเดินเล่นก่อนเดี๋ยวมา” ไอ้เซอร์ตบไหล่ผม เดินไปหาไอ้ฟาวส์คุยกันสองสามคำแล้วเดินจากไป ทิ้งให้ผมสบตากับคนที่กำลังเดินตรงมา
“เฮซ…”
แค่คำๆเดียว …
น้ำตาผมก็ร่วงลามาเหมือนทำนบพัง
“โอ๋ๆอย่าร้องไห้ครับ” ฟาวส์ทรุดลงนั่งข้างผม กดหัวผมลงกับอกมัน
“อย่าร้องดิ ดีใจที่เจอกันก็ต้องยิ้มๆหน่อย ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม” ผมเงยหน้ามองมัน ทั้งๆที่บอกให้คนอื่นยิ้มแท้ๆตัวเองนั่นแหละจะร้องไห้อยู่แล้ว
“ก็ … คิดถึง”
“อือ .. คิดถึงเหมือนกัน”
“มากกว่า”
“มากกว่าเยอะ”
“มากกว่าเยอะเยอะ”
“มากกว่าโคตรเยอะ”
“มากกว่าโคตรๆเยอะๆ”
“มากกว่าโคตรของโคตรเยอะๆ เยอะๆ”
“เอ๊ะ อย่าเยอะกว่าดิ” ผมฟาดแขนมันไปทีนึง
“ฮ่าๆๆๆ แพ้แล้วพาลหรอที่รัก”
“ใครที่รัก มั่วว่ะ”
“ไม่รักแล้วมาทำไม”
“ผ่านมาไง”
“แล้วร้องไห้ทำไม”
“ฝุ่นเข้าตา”
“ตอแหล”
“สัส ด่ากู”
“กูชมมั้ง”
“กูอุตส่าห์มา”
“มึงแค่ผ่านมา”
“งั้นกูกลับ”
“เชิญ”
“ไม่รั้งเลยไง”
“กูไม่ชอบขัดใจมึง”
“เป็นคนดีตั้งแต่เมื่อไหร่”
“นานละแต่มึงไม่รู้”
“ก็ไม่ได้อยากรู้”
“แต่กูอยากให้รู้”
“ใจมึงทำไมกูต้องรู้”
“ก็มึงเป็น คนรู้ใจ กูนี่หว่า”
“อะ … ไอ้บ้า”
“เขินไง?”
“ป๊าว”
“แล้วไมหน้าแดง”
“กูร้อน”
“ตอแหล”
“เสือก”
“ยอมรับ”
“มารยาทมีมั้ย”
“ไม่มี”
“ยอมรับหน้าด้านๆมาก”
“ดีกว่าหน้าด้านพูดโกหก”
“ถุ้ย”
“โสโครก”
“แล้วไง”
“ก็รัก”
“ห้ะ อะ … ไอ้บ้า”
“รักครับ”
“หยุดพูดเลยนะ !”
“รักนะ”
“ไอ้ฟาวส์ !”
“รักนะจุ๊บบุๆ”
“สัส เลี่ยนชิบ”
“จากใจ”
“ไอ้เหิ้ยหน้าไม่อาย”
“ไม่ร้ายไปกว่ากันหรอก ไอ้เหิ้ยของกู”
----
แวะดื่มน้ำตาลกับคู่พี่ชาย 555 โอเคขึ้นมั่งยังคะทุกคน ? ฮ่าๆ เดี๋ยวเราจะค่อยๆฝ่าฝันดาร์คๆ มาม่าๆ ไปสักพัก แล้วจะเปิดฉากบ่อน้ำตาลท่วมเรื่องจนเอียนกันไปเลยทีเดียว 555 ขอบคุณทุกเม้นค่ะ ^^
-
ต้องเตรีมผ้าเช็ดหน้าไว้ซักร้อยผืนซะแล้วว!!มิวกับคิวเลิกกันไมอ่ะ??
-
ตอนนี้น่ารักจังเลย :-[
-
คู่พี่หวานแหววน่ารักกก
ส่วนอีกคู่ :เฮ้อ: มาคุอ่ะ
แต่ถ้าเห็ดกะเซอร์เลิกกันก็ดีไปอีกแบบ
ในฐานะคนอ่านไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่
อย่างที่เห็ดบอกค่อยๆห่างกันไปไม่ได้โกรธหรือเกลียดกัน
ไม่ชอบเซอร์อ่ะ เรียงลำดับความสัมพันธ์ไม่ถูกเห็นเพื่อนดีกว่าแฟน
รู้ว่าเป้นห่วงเฮซแต่ก็ไม่ควรที่จะทิ้งเห็ดแบบนี้ เหมือนเห็นเห็ดเป็นของตาย เลย
ไม่ปลื้มเซอร์มากกกกก
-
ทำไมมิวกับคิวเลิกกันอ่ะ
:monkeysad:
ไอ้เซอร์ไปง้อน้องเห็ดสิว่ะ ไอ้นี่นิ
เด๋วแม่ :z6:ซะหรอก
-
เฮซกับฟาวส์ น่ารักจริง ๆ
น้องเห็ด สู้ สู้ เด๋วก็เจอคนใหม่ ฮ่า ฮ่า
o13
-
ยาวเลยเรื่องน้องเห็ด
-
ไรเตอร์ รวบรัดมากอ่ะค่ะ
โนดีเทลส์ 55555555555
ขอรายละเอียดนิดนึงดิ่ค่ะะะะ อันนี้นิดไปเน๊าะ 55
แต่คู่ฟาวส์เฮชก็น่าฟัดตามเคย อรั๊ยยยยย ..
ทำไม เซอร์ตอนเป็นคนดูแลเฮชอ่ะ ? เพื่อนสนิทกันที่สุดเลยหรอ ? 55
ติดตามค่ะ ;D
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอนนี้สั้นจัง
แต่เริ่มหวานปะแล้มๆ แล้ว
-
บางทีในความทุกข์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
มันก็ยังมีเรื่องดีๆอยู่บ้างน่ะ :L2: :L2:
เป็นกำลังใชให้เอซกับฟาวสู่ต่อไป o13 o13 o13
-
แค่ 3 เดือน ทำไมห่างเหินกันจังง มิวเลิกกับพี่คิวด้วยหรออ
-
ขอยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆหน่อยยยยยยยยยยยยย
คู่พี่ชายก้อหวานเว่อออออออออออออออออ :impress2:
คู่น้องเห็ดนี่เฮ้อออออออออออออออออ :เฮ้อ:
-
อ่า คู่ซิมกับชาร์ปก็น่าคบกันอยู่หรอก
อ่านมาต้องแต่แรกแล้วก็รู้
แต่สาเหตุที่พี่มิวและพี่คิวเลิกเพราะอาร้ายยย
อยากรู้มั่ก และก็น้องเห็ดด้วย ฮืออ สงสารเห็ด
ทำไมเซอร์ทำเฉยชา เดี๋ยวตรูก็ไปปลอบแทนเลย
อิๆ (หาเรื่องสอดด)
คู่เฮซกับฟาวส์น่ารักสุดๆๆ รวบรัดคำได้เพราะพริ้งจริงๆๆ
:pig4:
-
น่ารักจังเลย
.
.
.
เห็ดกะเซอร์อ่ะไม่เคลียร์เลย
อย่าปล่อยไว้นานแบบนี้เลยนะ
กลับมาน่ารักๆแบบเดิมเถอะน้า ^^
-
เป็นสามเดือนที่มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายจิงๆ
เฮ้ออออ จะมาม่าขนาดไหนเนี่ยย
-
ลืมไปว่าเป็นนิยายวัยใส น่ารักโคตร
-
น่ารัก
-
รักได้ก็เลิกได้เนอะ เรื่องปกติ :เฮ้อ:
-
สั้นอะ :sad4:
:call: :call:
-
เป็นการต่อปากต่อคำที่น่ารักมากๆๆ หึหึ
-
ช่องว่างที่ก่อตัวขึ้น
เห็ดต้องมีคนอื่นเข้ามาแล้วเซอร์หึงแน่ๆๆ
-
ตอนนี้สั้นจัง
แต่เริ่มหวานปะแล้มๆ แล้ว
เห็นด้วย
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
เตรียมผ้าเช็ดหน้ารอ
:z3: :z3:
-
เถียงอะไรกันนั้น o22
-
จะเอาน้องเห็ดๆๆๆๆๆๆๆ
-
แง่วๆๆๆๆๆ จะเอาน้องเห็ด กะ เซอร์อ๊าาาาาาา
:sad4:
-
สามเดือน เกิดอะไรขึ้น :z3:
อะไรๆก็เปลี่ยนอย่างเห็ดว่าจริงๆ :เฮ้อ:
ชอบเรื่องนี้ โหด ดิบ เถื่อน หื่น :haun4:
ลืมคู่พี่ไผ่กับสุดหล่อซีกันรึยัง อยากอ่านอ่ะ :sad4:
-
นี่หวานแล้วเหรอ
o18
-
สองคนนี้ก็หวานกันซ้า~~~~
ซิมกับชาร์ปคบกัน มิวกับคิวเลิกกัน แล้วเห็ดกับเซอร์ล่ะ???
-
^^
-
สามเดือน ไหงเฮียเซอร์เงียบกะน้องล่ะ
คู่พี่สมใจล่ะ แต่มีอีกเปล่า ชอบหวานๆ
เห็ดไม่น้อยใจนะ เดี๋ยวเซอร์ก็กลับมาแล้ว
-
o22เอ่อ ทำไมเซอร์ทำกะน้องเห็ดแบบนี้ :z3:ทำไมน้องเห็ดเปลี่ยนไปอ่ะ :serius2:เค้าไม่ยอมเอาน้องเห็ดคนเดิมคืนมา
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกเหมือนได้กินมาม่าแบบหวานๆที่อืดเต็มชาม :m15:
อินจัด นุ้งเห็ดเอ๊ยกลับมาเฮฮาเหมือนเดิมเถอะลูก
คนอ่านจะไม่ไหวแหล่ว
-
เห็ดทำใจได้จริงเหรอ...
แต่ก็แปลกที่เซอร์ก็ไม่เข้าหาน้องเห็ด...
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนาน ทำไมเป็นแบบนี้ :z3:
-
เข้ามารอพี่เซอรืกะน้องเห็ดกลับมาเป็นเหมือนเดิม ^^
-
คู่เฮซน่ารักอ่ะ
เเล้วคู่เห็ดอ่ะ
รออ่านนะค่ะ
-
ชอบบทสนทนา
เฮซ-ฟาวส์
เจ๋งดี
ชอบ
o13
-
น้องเห็ดละ น้องเห็ดๆๆๆๆ
-
เวลา 3 เดือน ทำไมมันเป็นได้ถึงขนาดนี้ :serius2:
คู่พี่กะลังจะดี เเต่คู่น้องกลับ... T^T'
**เตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้รอซับน้ำตา :sad11:
-
ทำไปเพื่ออะไรอ่ะ เพื่อคนที่ไม่เห็นคุณค่าของเราหรอ
2ปีในคุก วัดใจมากเลยนะ
-
รีบมาต่อไวๆ นะครับ สงสารน้องเห็ดจัง ไม่เท่าไหร่ก็ต้องเจอความจริงของชีวิตซะแล้ว :monkeysad:
เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วยคับ สนุกดี
-
เฮซ ฟาวส์ น่ารักดี
เเต่คู่นี้เห็ด..
-
ชอบเวลา2คนนี้คุยกันอ่ะ มันส์มากกกกกก
ทำไมแค่3เดือนอะไรๆก็ผ่านไปเยอะจัง
ยังไงก็อยากให้จบแบบดีๆนะคะ
-
พี่เซอร์นุ้งเห็ด :monkeysad:
-
:เฮ้อ: สามเดือนไมเกิดเรื่องเยอะอย่างนี้ เหมือนผ่านมาสามปีง้านแหละ :m16:
เซอร์ไมทำกับน้องเห็ดงี้อ่ะ แล้วมิวกับคิวอีกไมเลิกกันค้ะ :sad4:
-
ตอนนี้น่ารักอ่ะ
สู้ๆ นะ
......
-
ยาว..เลย
บรรทัดยาวมาก.ๆๆ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
สามเดือน ตั้งสามเดือน ปล่อยให้ค้างคาได้ไงเซอร์ :serius2: :serius2:
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
น่ารักๆๆๆๆๆๆ
น่ารักเกิน!!!!!!!!
ทำไมเห็ดกับเซอร์กลายเป็นอย่างนั้นซะงั้นล่ะ??????? :serius2:
-
งงอ่ะ ทำไม คิวกับมิวเลิกกันอ่ะ? ขยายความหน่อยจ้า
แล้วก็นะ อยกจะบอกว่า เรายินดีมากถ้าเซอร์กับเห็ดจะเลิกกัน ไม่รู้สินะ มันรู้สึกดีกว่าตอนนี้ที่เป็นอยู่ แล้วอีกอย่าง ซีจะได้เสียบได้ ฮ่าๆๆ(อันนี้จุดประสงค์หลัก)
-
ไม่มีคำบรรยาย ขอบคุณผู้เขียนมากมาย
จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ
-
ระบายเล็กน้อยก่อนไปอ่านตอน 16 :
ช่วงที่ผ่านมา ไม่ได้มาลงเพราะเกิดแอ็กซิเด็น เพื่อนเปิดบอร์ดนิยายแห่งหนึ่งแล้วเจอนิยายเรื่องนี้ของเราแปะอยู่ ทั้งๆที่แบมไม่ได้เป็นคนไปลง … ก็ได้ติดต่อกับคนๆนั้นไปแล้วทราบว่าเอามาจากที่นี่ ก็เลยเคลียไปว่าขอให้เอาออก ทุกคนคะเรื่องนี้มันอาจจะไม่ได้มีค่าในสายตาใครหลายๆคน แต่แบมแต่งมาด้วยตัวเองล้วนๆ จะเอาไปจะยืมประโยคไหนไม่เคยว่า อยากเอาไปแปะบอร์ดอื่นก็ได้ ถ้าคุณเห็นค่ามันขนาดนั้น แต่เอาไปกรุณาบอกกันก่อนได้มั้ยคะ ? เจอแบบนี้เสียใจมากๆเลยค่ะ
------------------------------
ตอนที่ 16 พอยท์
“เห็ด” หันไปตามเสียงก็เห็น เซอร์ ..
“หืม”
“เป็นไงบ้าง” มันทรุดตัวลงนั่งโซฟาที่ผมนอนอยู่ แล้วลูบหัวผม
“ก็ดี”
“ดีนี่ดีแบบไหน”
“ก็ดี … ดีกว่าที่ผ่านมา” คิ้วมันขมวดเล็กน้อย เหมือนไม่ค่อยพอใจคำตอบ
“นานแล้วสินะ”
“ก็สามเดือนกว่า”
“นานไปมั้ย”
“อะไร”
“สำหรับเรื่องของเรา”
“เซอร์ …”
“หืม ….”
“เข้าใจอะไรผิดรึเปล่า”
“อะไร ….”
“มันเคยมีเรื่องของเราด้วยหรอ”
คำตอบของผม ผมไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกยังไง … แต่สำหรับผม คงต้องยอมรับตามตรงว่าที่ผ่านมา ความรู้สึกมันผิวเผินเกินไป ความสัมพันธ์ที่มันไม่ได้มีอะไรชัดเจนตั้งแต่ต้น นอกจากความต้องการทางร่างกาย … มันเหมือนแค่คบกันไป … อาจจะดูไร้ความรับผิดชอบแต่มันเหมือนเซ็กเฟรนด์นั่นแหละ อาจจะเคยเผลอคิดว่าชอบ แต่ … มันไม่ใช่ มันเป็นความรู้สึกที่พึ่งเริ่มต้น และช่วงที่ผ่านมา .. มันไม่ได้พัฒนาอะไรไปกว่านั้น จนเหือดและหายไปเอง
“ตัดสินใจแล้วสินะ” คำถามที่เอ่ยขึ้นหลังจากเงียบไปสักพัก
“อืม” ผมเอียงตัวเข้าหาพนักพิง เซอร์เอามือออกจากหัวผมก่อนจะลุกขึ้นยืน
“ขอบคุณมากเห็ด”
“ครับ”
แล้วเขาก็เดินจากไป …. จบลงแล้ว
ความสัมพันธ์อันคลุมเครือที่ยืดเยื้อมานานกว่า 3 เดือน แบบนี้คงดีที่สุดแล้ว …
แรกเริ่มมันก็เป็นเพียงแค่การอยากเอาชนะกันเท่านั้นแหละ
แค่ต่างคนต่างไม่มีใคร
แค่ใกล้ชิด
แค่ผูกพัน
แค่เผลอไป
แค่เผลอใจ
แค่คิดว่ารัก
แค่คิดว่าชอบ
มันก็ ‘แค่’ เท่านั้นแหละ
“อ้าว เห็ดนอนทำไรตรงนี้วะเรา ไม่ไปเที่ยวไหนเลยไง ปิดเทอมนะเว่ยปิดเทอม” พี่ชายผมนั่นเอง
“ไม่รู้จะไปไหนว่ะ เบื่อๆ”
“เออ มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อยว่างเปล่าว๊าน้องชาย”
“สำหรับพี่ชาย เห็ดว่างเสมอ ฮ่าๆๆๆ”
“ถุ้ย ซึ้งชิบหาย”
“ว่าแต่มีไรอ่ะ เรื่องใหญ่ปะ”
“ใหญ่อยู่ว่ะ คืองี้ ผลเอนท์ออกมาแล้ว ติดที่มหาลัย …. ”
“เฮ้ย เจ๋งว่ะคณะที่ว๊อนด้วยนี่”
“เออไง แต่ว่ามหาลัยมันไกล เลยจะไปอยู่หอ”
“อ่าว จะทิ้งผมไปอยู่หอหรอ” ผมลุกขึ้นดึงชายเสื้อพี่ชาย กระตุกแบบงอแง
“ก็เลยมาคุยนี่แหละ ว่าอยู่คนเดียวได้เปล่า”
“ไม่เอา ไม่อยู่ ไม่เอานะ อย่าทิ้งกันสิ”
“อย่างอแงดิว๊า” พี่ชายขยี้หัวผมแรงๆ
“ผมยังอายุ 16 วัยใสๆกิ๊งๆ อาจจะโดนฉุดได้นะพี่ชายยยย” ผมพยายามทำสายตาอ้อนสุดตีนให้พี่ชาย ที่ทำสีหน้าลำบากใจ
“กลับไปอยู่กับแม่มั้ย” คำถามเบาๆที่หลุดออกจากปากพี่ชาย … เราต่างคนต่างเงียบ …
ผมพึ่งมาอยู่กับพี่ชายเมื่อปีก่อน .. เพราะผมกับพี่คนละแม่ …
แต่สุดท้าย พ่อพี่ชายกับแม่ผม ก็เลิกกันอยู่ดี ต่างคนต่างไปแต่งงานใหม่
พี่ชายอยู่กับพ่อสองคนจะกระทั่งสามปีก่อนพ่อได้ย้ายไปอยู่กับครอบครัวใหม่ทิ้งพี่ชายผมพร้อมเงินที่ส่งมาให้ทุกเดือน
เพราะที่บ้านใหม่รับไม่ได้ที่มีลูกติด
และพี่ชายยืนยันว่าอยู่ได้ …
แม่ผมก็พึ่งแต่งงานใหม่และผมกลัวเข้ากับทางนั้นไม่ได้ จึงขอมาอยู่กับพี่ชาย
เราเลยอยู่กันสองคนพี่น้องมาตั้งแต่นั้น …
ที่ๆผมจากมา กำลังจะต้องกลับไปอีกอย่างนั้นหรอ … ?
“ยังไงพี่ก็ไม่อยากให้เห็ดอยู่บ้านคนเดียวไง”
“อื้อ แต่ไม่อยากกลับบ้านเลยอ่ะ”
“บ้านแม่ก็ใกล้โรงเรียนอยู่นะ อาจจะไกลกว่าเดิมนิดหน่อย”
“อยากให้กลับไปหรอ”
“มันปลอดภัยกว่าสำหรับตัวเราเองนะ พี่เป็นห่วง”
“อื้อ งั้นกลับก็ได้ ยังไงก็ไม่มีที่ไป อยู่คนเดียวก็กลัวอ่ะ”
“รู้นะกลัวอะไร” พี่ชายมองผมล้อๆ
“อะไร อย่ามาๆ”
“กลัว ผ สระ อี ผี อ่ะเดะ โธ่ เด็กน้อยจังว๊า”
“อะ .. ไอ้พี่บ้า ชิส์ ”
“แทงใจดำล่ะสิ”
“เออ มากๆอ่ะ ฮือออ ใจร้าย”ผม เฟคร้องไห้ซุกหมอน เลยได้รับลูกตีนงามๆจากพี่ชายเต็มๆ
“ไว้จะไปหาทุกอาทิตย์นะเห็ด”
“อื้อ ผมจะรอ”
และแล้ววันที่ผมต้องย้ายกลับบ้านก็มาถึง …
แม่บอกว่าแม่กับพ่อเลี้ยงและลูกชายเขาที่เป็นลูกติดจะมารับด้วยตัวเอง …
เอาตรงๆผมไม่เคยเจอลูกติดที่ว่าคนนี้เลย สำหรับพ่อเลี้ยงผมก็เคยเจอแค่ครั้งเดียวจริงๆ เลยอดตื่นเต้นแปลกๆกับครอบครัวใหม่
“เห็ดของครบยังวะ” พี่ชายผมช่วยจัดของตั้งแต่เมื่อวาน ตรวจนั่นตรวจนี่เพราะผมชอบลืมประจำ
“ครบแล้วๆ ไม่ต้องห่วงน่าครบๆๆๆ”
“เออๆ เอ้านี่ของขวัญฉลองขึ้นบ้านใหม่ ฮ่าๆ” พี่ชายหย่อนกุญแจดอกนึงที่ผมคุ้นเคยใส่มือผม
“นี่มัน …”
“กุญแจบ้านหลังนี้ บ้านของเรา ถ้าที่นั่นมีอะไรไม่ดี ก็กลับมาที่นี่เข้าใจมั้ยเห็ด”
“อื้อออ ฮืออออ คิดถึงตายเลย” ผมกระโดดเกาะและกอดพี่ชายเหมือนลิง
“ไปๆ ได้ยินเสียงรถแล้ว แม่มาแล้วมั้ง” ผมกับพี่ลากกระเป๋าเสื้อผ้าผม และกล่องใบใหญ่ๆที่ใส่ของไร้สาระของผมมาจนเต็ม
“อ้าวเฮซ สวัสดีจ้ะ”
“สวัสดีครับคุณแม่ ไม่เจอกันนานนะครับสวยขึ้นเยอะ”
“แหม เขินนะ แล้วแฮตล่ะไปอยู่ไหนเนี่ย”
“อยู่นี่ค้าบบบ” ผมลากกล่องไปยักษ์ที่พี่ชายไม่ยอมช่วยลากออกมา
“แฮตสูงขึ้นนิดนึงนะเรา คุณลูกของแม่โตเป็นหนุ่มแล้วสิ”
“แน่นอน หล่อด้วยแม่”
“ไอ้เห็ดเพ้อว่ะ”
“อ้าว ยังไม่เลิกเรียกเห็ดกันอีกหรอเนี่ย” แม่ผมขำๆเล็กน้อย
“พี่เฮซเค้ารังแกผมอ่ะแม่” ผมรีบอ้อนแม่ประจบเอาใจ
“เห็ดก็ดีนะแม่ว่า ฮ่าๆๆๆ แต่เมื่อก่อนเราตัดผมเหมือนเห็ดจริงๆนี่”
“อ้ะ สวัสดีครับ” พี่ชายผมยกมือไหว้คนๆหนึ่ง ผมหันไปมองก็พบพ่อเลี้ยงผม กับผู้ชายตัวสูงๆในชุดนักศึกษาคนหนึ่ง ตัดผมเปิดหูข้างเดียว อีกข้างซอยปิดหูไล่ระดับเอียงลงไปท้ายทอย ปลายผมก็ย้อมเป็นสีควันบุหรี่ ม้าเฉียง สูงขาวและหล่อ ข้างที่เปิดหูเจาะรูเต็มหูด้วยอ่ะ
“สวัสดีครับคุณลุง” ผมยกมือไหว้พ่อเลี้ยง
“สวัสดีแฮต ไม่เจอกันนานโตเป็นหนุ่มแล้ว เอ้านี่รู้จักกันไว้ลูกชายลุงชื่อ พอยท์ น่าจะแก่กว่าเราสามปีนะ เพราะพอยท์ปีสองแล้ว”
“อ่ะครับ สวัสดีครับพี่พอยท์” ผมยกมือไหว้พี่ชายคนใหม่ พี่เฮซก็ยิ้มน้อยๆตามมมารยาท
“อื้อๆ ฝากตัวด้วยนะน้องชาย” พี่พอยท์ยิ้ม เผยให้เห็นรีเทนเนอร์สีแดง รับกับตาตี่ๆ ทำให้มันตรงคอนเซ็ป ขาวตี๋ดูดีน่ารักและไฮโซ เพราะผมแอบเห็นบีบีรุ่นใหม่ล่าสุดที่กำลังฮิตติดเทรนด์ วางคู่กับสี่จีจากแอ๊บเปิ้ล วางอยู่บนเบาะรถซึ่งทุกอันมีที่ห้อยเป็นอักษรแนวๆว่าพอยท์หมดตอนที่พี่เฮซช่วยยกของไปไว้หลังรถ
“แล้วเฮซอยู่คนเดียวได้มั้ยลูก”
“อ๋อ ผมจะไปอยู่หอพรุ่งนี้แล้วครับ นี่ก็รอส่งเห็ดก่อน” แม่กับพี่ชายคุยกันเล็กน้อย
“จ้ะ มีอะไรก็บอกกันนะ ยังไงเราก็ครอบครัวเดียวกัน”
“ครับผม เห็ดอย่าดื้อนะเว่ย พี่พอยท์ครับทนๆมันหน่อยนะ พูดมากและงอแง”
“อ๋อ ไม่ไรๆ เพราะพี่ก็งอแงเหมือนกัน ฮ่าๆ ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะเฮซ”
“ป่ะๆ ไปกันได้แล้ว พ่อมีธุระต่อ” แล้วผมก็ขึ้นรถเบนซ์คันหรูจากพี่ชายมา ผมเหมือนในหนังเลยว่ะ เกาะขอบหน้าต่างมองพี่ชายจากรถที่เลื่อนไปเรื่อยๆ แล้วผมก็หันกลับมามองคนข้างตัวที่กำลังหมกมุ่นกับการฟังเพลงในสี่จีจากเฮดโฟนอันยักษ์ สองมือก็กดบีบี โยกตัวตามจังหวะเพลง ผมสังเกตข้อมือพี่แกมีแต่จำพวกกำไลผู้ชายแนวๆ เสื้อนักศึกษาก็ตัวเล็ก กางเกงก็เดฟดำ เดฟแบบเดฟมากๆ รองเท้าคอนเวิร์สสีแดง ที่พี่แกนั่งขัดสมาธิ สงสัยคอนเซ็ปอินดี้ชัวร์ๆ
“แฮตก็ไม่ต้องสนใจพอยท์มันมาก มันเป็นพวกเด็กแนวอะไรทำนองนั้นแหละ ลุงก็ไม่ค่อยเข้าใจ”
“ฮ่าๆ อ่อครับ ผมว่าก็โอเคนะ”
“เห็นปะพ่อ น้องเค้าเข้าใจพอยท์ไง ว่าเด็กแนวมันเป็นยังไง พ่ออ่ะเชย”
“ไอ้พอยท์เดี๋ยวคืนนี้เด็กแนวอดกินข้าว”
“โหยไรอ้ะ พ่อค๊าบบบ พ่อสุดหล่อ คุณน้าช่วยพอยท์ด้วยนา เดี๋ยวพอยท์ไม่ได้กินมันจะไม่โตนะ พอยท์อยู่ในวัยกำลังเจริญเติบโต” พี่พอยท์นี่สุดตีนจริงๆ ออกจะเป็นคนอารมณ์ดีไม่ค่อยถือตัว ผมก็นั่งแบบเงียบๆมองดูสามคนครอบครัวเค้าคุยกันไป
“แฮตอย่าเงียบดิ มานี่ๆ มาแข่ง แทบๆ กับพี่ดีกว่า” แล้วพี่แกก็ยกสี่จีขึ้นมา
“อะไรคือแทบๆอ่ะพี่พอยท์”
“เกมส์ไงๆ มันเป็นสีวิ่งๆมาก็กดๆตามนั้นแหละ ไม่ยากๆ มาๆแข่งกัน ทัวร์นาเมนท์ๆ” พี่พอยท์นี่มันลัลล๊าไปไหนวะ แต่ผมก็ค่อนข้างโอเคกับพี่ชายคนนี้ อย่างน้อยเค้าก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกว่าเป็นคนนอกละนะ
แล้วสี่จีก็เปิดเกมส์แทบๆที่ว่านั่นขึ้นมา แรกๆสีมันก็มาแค่สามสี หลังๆก็ห้าสี อ๊ากกก กดไม่ทันเว่ย พี่พอยท์แกมือไวมากรัวกดยิกๆ ไม่กลัวพังกันเลยทีเดียว ผมเลยใส่อารมณ์กดแม่งแรงๆ มันส์ดีจริงๆ กดๆๆๆๆๆ
“เฮ้ยๆไรวะ สูสีได้ไงวะเนี่ย”พี่พอยท์เริ่มโวยวาย
“คนมันเซียนว่ะพี่ ฮ่าๆๆๆ”
“อ๊าก ไม่ยอมๆ นี่แน่ะเจอระดับอาจารย์พอยท์หน่อย” แล้วสงครามแทบๆก็ยังดำเนินต่อไป หลายรอบหลายตา กดกันจนมือหงิก ศึกศักดิ์ศรี !
“เอ้าๆ สองหนุ่มพอได้แล้วจ้า ถึงบ้านแล้ว”
“ค้าบบคุณน้า ป่ะไว้ค่อยแข่งใหม่วันหลัง ” พี่พอยท์เด็กแนวก็ลัลล๊าช่วยผมยกของเดินเข้าบ้านเดี่ยวสไตล์โมเดิ้นที่ผมเคยมาแค่ครั้งเดียวจริงๆ
“พอยท์ดูห้องให้น้องด้วย เดี๋ยวน้าทำอาหารก่อนนะ”
“งั้นพ่อไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน” ต่างคนต่างแยกย้ายไป ผมก็เดินตามพี่พอยท์กับคุณลุงขึ้นมาชั้นสอง มันมีห้องทั้งหมดสามห้อง กับโซนดูทีวี หรูมากอ่ะ
“ห้องสุดทางเดินนั้นของพ่อกับคุณน้า ห้องที่มีป้ายแขวนว่าอะเลิ้ดโซนอ่ะของพี่ แฮตนอนห้องตรงข้ามพี่แล้วกันนะ เล็กหน่อยแต่ก็โอเคว่ะ”
“ได้เลยพี่พอยท์”
“ดีมากๆ มาๆช่วยจัดของ” ห้องนอนผมมันโทนสีขาว ทุกอย่างขาวหมดมีห้องน้ำในตัว ของผมที่มันรกๆก็ได้จัดอย่างสวยงาม โดยฝีมือพี่พอยท์ซะส่วนใหญ่
“ป่ะ พี่จะพาไปเปิดโลกแห่งจินตนาการ ขอเสนอตอนนี้ว่า เดอะแฮตอินเดอะวันเดอร์แลนด์” เอิ่มม พี่พอยท์พี่จะอะโลฮ่ากับโลกนี้ไปไหนนะ และแล้วผมก็เข้ามาที่อะเลิ้ดโซน เรียกว่าล้ำหน้าเหนือจินตนาการจริงๆ ด้วยม่านสีดำ เพนท์ลายเลอะเทอะที่พี่พอยท์แกบอกว่าแอ๊บสแตร็ค กำแพงสีแดงทีเพนท์เป็นลวดลายของอักขระอักษรอาร์ตๆ รูปหัวกะโหลกหรือทางรถไฟ ไม้กางเขนแนวๆ ตู้เสื้อผ้าสีขาวที่ถูกเพนท์ด้วยสีน้ำเงินว่า Just ! ตัวใหญ่ยักษ์ เพื่ออะไรวะน่ะ เตียงคิงไซส์ที่ผ้าห่มสีขาวตัดกับหมอนและหมอนข้างสีดำคงดูปกติสุดๆแล้วล่ะ พื้นห้องที่มันเป็นไม้รามิเนต กับกลายเป็นพื้นที่ถูกเพนท์เป็นรูปรอยเท้าเจ้าตูบเดินจากประตูห้องไปห้องน้ำ ที่แหวกสุดๆคงจะเป็นโต๊ะคอมที่มีโน้ตบุคราคาแพง วางอยู่บนโต๊ะกระจกที่มีการเขียนด้วยปากกาเมจิคเป็นลวดลายล้อเลียนฮาๆ และกล้องถ่ายรูปราคาแพงวางอยู่คู่กับโน้ตบุค เก้าอี้ที่มีพนักพิงเป็นรูปมือสีรุ้ง ตัดกับเฉดสีห้องเป็นอย่างดี แค่นั้นยังไม่พอ ! เหนือโต๊ะโน้ตบุคมีไม้ที่ติดกับกำแพง เป็นชั้นวางซีดี ที่รกเล็กน้อย ในความคิดผมห้องมันจัดดี ไม่มีของเกะกะ แต่สภาพความอาร์ตของมันนี่แหละทำให้มันดูรก
“เป็นไงสุดๆเลยปะ”
“สุดยอดอ่ะครับ”
“ฮ่าๆๆ พี่ชอบอะไรแบบนี้อ่ะนะเราชอบแบบไหนก็จัดแบบที่ชอบแล้วกัน”
“ผมคงไม่ขนาดนี้แน่นอนว่ะ”
“อะไรๆ ออกจะดูดีมีไลฟ์สไตล์”
“เออครับ ผมรู้ละว่าแนว”
“ป่ะเว่ยกินข้าวกัน”
“เออ ผมก็หิว”
“เฮ้ยแฮต”
“หะ”
“เตี้ยว่ะ”
“โหย ไรวะ ผมไซส์มาตรฐานเว่ย 170 ต้นๆ อะไรแบบนี้”
“เตี้ยจริงๆนะเว่ย พี่ยัง 183 เลยกินนมเยอะๆเดะ เดี๋ยวพาไปอัพความสูง”
“มันทำได้ด้วยหรอ”
“ได้ด้มีวิธี”
“อะไรอ่ะ”
“เอียงหูมานี่ ความลับๆ” พี่พอยท์กระดิกนิ้ว ผมเลยเอียงหูเข้าไปใกล้ๆ
จุ๊บ !
“เฮ้ย”
“ก๊ากกก แก้มแม่งนิ่มเหมือนตูดเด็กเลยว่ะเรา แค่นี้ก็เชื่อรึไง ฮ่าๆๆ”
“ไอ้พี่พอยท์เลวว่ะ”
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกก”
“มาให้เตะเลยนะเว่ย” แล้วผมก็ไล่เตะพี่พอยท์จากชั้นสองยันห้องครัว !
------
มาแบบยาวๆ 5555 ห้องพี่พอยท์ที่เอามาแต่งคือแบบที่อยากได้ในจินตนาการของแบมเลยค่ะ >< รักทุกคนนะจ๊ะ
-
เลิกกับเซอร์จริงอะ
เศร้านะเนี้ย :sad4:
เสียดายความรู้สึกที่เคยมี
:call:
-
เอ๊ะ!!!!
อยากร้องดังๆ เลิกกันงี้เลยหรอคะ
เซอร์ไหนเห็นว่ารักนักไง
เดือดเลยอ่ะ
-
ทำไม เกิดอะไรขึ้นกับน้องเห็ดกับเซอร์ :serius2: :serius2: เลิกกันจริงๆเหรอ :z3: :z3:
แล้วสองคนไม่มีใครเศร้า ไม่มีใครเสียใจเลยเหรอ :serius2: :serius2:
คนอ่านเสียใจเองก็ได้วะ :m15: :m15: :m15:
-
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบ พอยท์อ่ะ
ดูมีสไตล์มากๆ น่ารักอ่า
-
:monkeysad:เอ้ยยยยยยย เลิกกันจริงๆๆๆๆๆๆหรอ
ม่ายน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา แล้วจะได้คู่กันไหมนี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :monkeysad:
-
ถึงพอยท์จะน่ารัก แต่เราเชียร์ไอ้เซอร์ :o12: :o12: :o12:
-
เฮ้ย! พี่ชายแบบนี้เราชอบว่ะนาย ชอบจริงๆนะเนี่ย อินดี้สุดๆอ่ะ ยกใจให้เลยพี่พ้อยท์เนี่ย อ๊ายยยย :o8:
ว่าแล้วเซอร์ก็ตกกระป๋องไปซะ!! ชิ้วๆ
แต่จะว่าไป สไตล์ห้องของพี่พ้อยท์เนี่ย มาจากวามคิดของแบมสินะ อยากจะบอกว่า ชอบมากมาย เราก็ฝันอยากจะมีห้องที่มันหลุดโลกแบบนี้เหมือนกัน แต่คงยาก TT^TT
ps.คิดถึงซีจังเลยเน้อ
-
ตกลงเซอร์ไม่ใช่หรอ...อืมม
-
ชอบพี่พอยส์จัง
^^
-
พี่พ้อยโคตรใจเลยอ่ะ ช๊อบบบบบ
แต่ไม่อยากให้เห็ดเลิกกับเซอร์เลย จริงๆนะ TT
-
เลิกกันแล้วหรอ :z3: :z3: :z3:
-
พอยท์ o13 o13 o13 o13
-
อ่าว เลิกกันซะแล้ว o22
-
เอ้า ยังไงๆๆ ตกลงจะเปงพี่พ้อย เรอะ โว้ววว
ืำทำไมไอเซอร์เลิกง่ายจังง่ะ ไปมีคนใหม่หรา เซอร์ๆๆๆๆๆๆ
-
เซอร์ ? ไม่เข้าใจเซอร์อย่างแรงจริง ๆ
พี่พอยท์นี่เอาใจไปเลยอ่ะ ชอบสุด ๆๆๆๆๆ
ปลื้มพี่พอยท์อย่างแรงว่ะ > <'
-
ปวดตับ เลิกกันแบบนี้เลย
:z3: :z3:
-
เอ้ยยยยยยยยย!!
ทำไมบทจะเลิกมันก็เลิกกันง่ายๆ อย่างนี้เลยล่ะคะ o22
แอบรู้สึกว่าน้องเห็ดเปลี่ยนไป... ในทางที่ดีขึ้น แหม! ค่อยดูน่ารักสมวัยขึ้นมาหน่อย o18
ชอบพอยท์ แต่ไม่เชียร์ให้คู่กับน้องเห็ดค่ะ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
สมน้ำหน้าเซอร์ไหม555+
ทิ้่งช่วงไว้นานเกินไป ไม่เอาใจใส่ เป็นไง โดนบอกเลิกเลย
ที่แท้เห็ดก็ชื่อ แฮต นี่เองว่าอยู่่พ่อแม่ทำไมตั้งชื่อให้เห็ด555
-
เห็ดกะเซอร์เลิกกาน
-
อ่ะนะ เจอเซอร์ไพรส์จากคนเขียน :serius2:
หรือว่าจริงๆแล้ว กว่าน้องเห็ดจะเจอคนรักที่แท้จริง
ต้องผ่านอะไรมาอีกมากมาย
จะได้ทำใจไว้ล่วงหน้าค่ะ :เฮ้อ:
-
พอยท์แนวจัดจริงๆ
แอบเสียดายความรู้สึกที่มีมาทั้งหมดของเซอร์กับเห็ด
ตกลงใครพระเอก :z3:
-
ไหงมันคอนเวิร์ดกันง่ายๆ งี้เลยยยยยย
-
เลิกกันซะงั้นอ่ะ...คนอ่านแอบเศร้าเลย
....เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ...เข้าใจความรู้สึกเลยว่าเป็นไง....คนเอาไปก็ไม่คิดเนาะ
เพราะเรื่องแบบนี้มันก็เกิดขึ้นบ่อย จะบอกว่าไม่ตั้งใจก็คงไม่ใช่ล่ะ
ขอบคุณที่ผู้เขียนยังคงกลับมา :L2: :3123:
-
ทำไม เกิดอะไรขึ้นกับน้องเห็ดกับเซอร์ :serius2: :serius2: เลิกกันจริงๆเหรอ :z3: :z3:
แล้วสองคนไม่มีใครเศร้า ไม่มีใครเสียใจเลยเหรอ :serius2: :serius2:
คนอ่านเสียใจเองก็ได้วะ :m15: :m15: :m15:
ฮือ จิงด้วย คนอ่านเศร้าเองก็ได้ ฮึก ฮึก
-
น่ารักว่ะพอยท์ หรือจะได้กับพอยท์แทนหว่า แล้วเซอร์ล่ะ จะได้เจอกันอีกไหมนิ
นานๆทีนะเนี่ยจะเห็นนายเอกตัดสินใจเองได้ ยอมบอกเลิกเนี่ย ชอบบบบบบบบบบบบ
น้องเห็ดสู้ๆ
-
อ้าว น้องเห็ดมีชื่อด้วย
ส่วนพ้อยต์นี่... นึกถึงน้องชายตัวเองยังไงไม่รู้ ห้องมันนี่...
-
เลิกกันง่ายได้อีก..
ชอบพอยท์อะ 555 แนวโคตร
แต่..
แทปๆมันส์จิง คอนเฟิร์ม
:laugh:
-
ตกลงไอ้บ้านั่นก็ยอมปล่อยง่ายๆ แบบนี้น่ะเหรอ
น่ายิงทิ้งเป็นอันมาก เห็นแฮซเป็นอะไรเนี่ย
-
จะมี เซอร์+เห็ด The Return ไหม่อ่ะ
เศร้าอย่างแรวงงงงง :m15:
แต่แอบชอบพอยท์นะ :-[
-
^^
-
แอบมาเช็คเรทติ้ง พี่พอยท์ขายดี กริ๊ดๆ 555555
-
เลิกกันง่ายได้อีก..
ชอบพอยท์อะ 555 แนวโคตร
แต่..
แทปๆมันส์จิง คอนเฟิร์ม
:laugh:
ถูกต้องนะค๊าบบบบ กดกันมือปลิวอ้ะ 555555
-
พี่พ้อยท์น่ารักดี :z1:
-
แอบถูกใจพอยท์อ่ะะ เป๊ะสุดๆ !
5555555555
ชอบแนวๆ แต่แนวเกินอย่างพอยท์ก็ไม่ไหวนะ
ชอบแค่สไตร์การแต่งตัวงี้ (y) 55
แต่ยังไงก็ .. พี่เซอร์-น้องเห็ดนะคะ tt'
พี่เซอร์ เสียใจใช่ไหม ? ใช่หรือเปล่า ? (ทีหน้าเหี้ยมๆถาม หุหุ)
ติดตามค่ะ ! ;D
-
อร๊ายยยยยยยยยยยย
มันยังไงกันละเนี่ย
ทำไมเดินจากกันมาแบบง่ายๆ แบบนี้
-
ตามอ่านทันจนได้ สนุกมากๆเลยค่า
เป็นกำลังใจให้สำหรับแต่งตอนต่อไปเรื่อยๆค่า :L2: :L2: :L2:
ชอบตอนเห็ดแทนตัวเองว่าผม ในตอนหลังๆ
มากกว่ากูอีกแฮะ ดูน่ารักๆ ดี ฮ่าๆๆๆๆ
แอบสงสัย มิวกับพี่คิวเลิกกับทำไมหว่า
แล้ว พี่พอยท์นี่ยังไง จุ๊บแก้มน้องเห็ดดดดดดด
มันยังไงๆอยู่น่าาาา
แต่พี่พอยท์เอาใจไปเลย :กอด1: แนวว่ะ ชอบบบบบบบบบบบบ
พี่เซอร์หายไปเลย คิดถึงๆ งุงิๆ
-
ทำไมล๊ะ เลิกกับพี่เซอร์งั้นอะ ทำไมมันไม่มีการยื้อ ไม่รั้งกันเลยเหรอ ที่ผ่านมาไม่มีเหรอ คำว่ารักและผูกพัน :sad4:
เศร้าอะ ทำไมเป็นแบบเน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :o12:
ยิ่งเศร้าลงเรื่อย ๆ อะ ตกลงพี่พอยท์ จะเข้ามาเป็น.....กันเห็ดอะ งือออออออออออออ :serius2: :serius2:
ไม่ งง แล้ว รออ่านอย่างเดียวคะ :เฮ้อ:
-
อิอิ สงสัยผมคงจะแก่เกินไปรึนี่ ถึงได้ไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของเด็กๆสมัยนี้
ว่าเค้าเลิกกันง่ายยังงี้เชียว แล้วไหนจะคนที่เป็นเจ้าของร้านที่เคยมาแย่งจีบเห็ดนั่นก็อีก
แต่ลมที่พัดผ่านมาหรือนี่ ตอนนี้เลยรู้สึกยังไงไม่รู้แฮะ เหมือนไม่ค่อยสบายใจเลยอ่ะที่เรื่องมันเป็นแบบนี้ไปซะแล้ว :เฮ้อ:
-
พี่พอยนี่จะยังไงเนี่ย - -+++
เซอร์ ไม่รั้งเลยเรอะ TT
-
พอยท์ นี่คงไม่แนวธรรมดา
:เฮ้อ:
-
ไม่น่าจะเปลี่ยนพระเอกได้นาาาา ..
แล้วอย่างนี้มันก็ขัดกะชื่อเรื่องแล้วดิ ไม่จริงๆ ต้องกลับมาเป็นของเซอร์สิ เนอะ
-
Pointo
Watch out!
-
เลิกกับเซอร์เเล้วอ่อ :sad4: :sad4:
เศร้าาาาง่า ฮืออ TT'
ปล.เเต่พี่พ้อยท์เเอบน่ารักนะ :m13: อิอิ
-
รอตอนต่อปัย
-
ตอนที่ 17 ณ มุมหนึ่งของใจ
ครืดๆ ๆๆ
เสี่ยงสั่นของไอโฟน เรียกสติผมออกจากภวังค์ได้ในที่สุด เหลือไปมองนาฬิกาบนผนัง ผมนั่งใจลอนมาเกือบ 20 นาทีบนเตียง ผมเอื้อมมือไปกดรับโทรศัพท์
“ครับแม่”
“เซอร์ เอนท์ติดที่ไหนลูก”
“ที่มหาลัย …. ครับ”
“ว้าว คณะดังซะด้วย ไปฉลองกันมั้ยเราไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้ากันนานแล้วนะ” บ้านผมพ่อแม่ไม่ค่อยว่างกันแต่ก็ไม่ได้รู้สึกขาดเหลืออะไร เพราะถึงจะยุ่งแค่ไหนแต่ทุกๆเดือนก็จะแบ่งเวลามาอยู่กับลูกชายคนเดียวแบบผมเสมอมา
“แล้วแต่แม่ครับ”
“เป็นอะไรไป ซึมๆนะเราหรือไม่ได้อยากเรียนมหาลัยนี้ หื้มม”
“เปล่าครับ พอดีเครียดๆจากสอบน่ะแม่”
“โอเค งั้นพรุ่งนี้ทำตัวให้ว่างจะพาไปทานข้าวโอเคนะ”
“ครับ”
“รักลูกจ้ะ”
“เช่นกันครับ” หลังจากวางสายจากแม่ ผมก็มองไปรอบๆห้อง ทำไมมันดูว่างๆแบบนี้นะ ผมละสายตาไปที่ขาตั้งวาดรูป มีภาพๆหนึ่งที่ลงสีไปแค่ 70% รูปเห็ด … เห็ด คือเห็ดจริงๆ ผมไม่รู้ทำไมถึงวาดรูปเห็ด ต้นเห็ดต้นน้อยๆ ที่ลงสีโทนร้อน ติดใจอะไรกับเห็ดนักหนาวะ
หรือเป็นเพราะ
คนที่พึ่งยืนยันในความสัมพันธ์อันชัดเจน ….
ยอมรับ … ว่าเสียดายวันเวลา
แต่ไม่อาจยอมรับได้ว่า
เสียใจ …
มันไม่ใช่
รัก
มันเป็นแค่
เหงา
นี่คือสิ่งที่ผมคิดได้หลังจากวันนั้น
หรือ อีกฝ่ายก็คงคิดได้เหมือนกัน
คำว่าชอบที่เริ่มก่อ
แต่ไม่ได้รับการสานต่อ
ให้มากกว่านั้น
มันก็แค่ถอยลงๆ
จนเหลือเป็นศูนย์
สามเดือนที่ผ่าน
ไม่ใช่ว่าไม่มีเวลา
แต่เหมือนจงใจให้มันผ่านไป
ด้วยเจตนา …
ทั้งสองฝ่าย
นี่คงเป็นการตัดสินใจที่ถูกแล้ว
ความสัมพันธ์ถ้ายังต้องดำเนินต่อ
คงกลายเป็นคำว่า
ดันทุรัง
ขอให้มันเป็นแค่ความทรงจำดีๆ
ณ มุมหนึ่ง
ของหัวใจ …
ผมทรุดตัวลงที่เก้าอี้นั่ง ผสมสีใส่จานสี ก่อนจะตวัดพู่กันระบายสีเห็ดต้นเดิม … ให้มีสีสันมากขึ้นๆ …
มันก็เหมือนกับช่วงเวลาที่ผ่านมา
ที่มีช่วงที่เริ่มจากศูนย์
กลายเป็นรูปเป็นร่าง
เพิ่มสีสันต์ให้กับชีวิต
เพิ่มคำว่าสดใส
แต่สุดท้าย
ก็จบลง ราวปิดไฟ
ผมกระชากรูปนั้นออกจากเฟรม ขยำๆแล้วโยนทิ้งถังขยะ
นี่แหละนะ การกลับมาเป็นศูนย์ล่ะนะ
ผมคว้าไอโฟนกับกระเป๋าตังค์เดินออกจากห้องนอนไปในที่สุด ไม่แม้แต่จะเหลือบแลกระดาษที่ถูกปาทิ้งลงถังขยะ
ความรู้สึกที่ควรละทิ้งไปสินะ ?
“แฮตๆ ตื่นเด้ ตื่นๆๆๆ”
“อื้อออ คนจะนอนนนน”
“ตื่นๆๆ”
“พี่เฮซอย่าพึ่งดิ ขอนอนก่อนน่า” ผมเอามือปัดๆออกไป คนจะนอนว้อย
“โธ่ แฮตตี้ขี้เซา งั้นก็นอนด้วยนี่แหละ” ผมรู้สึกมันมีอะไรหนักๆทับผม แต่ผมก็ไม่สนใจ นอนเบียดๆไอ้ที่หนักนั่นๆแหละ
ก๊อกๆๆ
“เด็กๆทำอะไรกันอยู่ อุ้ย” จากสายตาผู้มาใหม่ เห็นภาพพี่ชายตัวโตกอดน้องชายไว้แนบอก หลับสนิทกันไปทั้งคู่
“ทำอะไรคุณ”
“ดูสิคะ เด็กๆนอนน่ารักกันดี”
“ไหนๆ อื้อหือ อย่างกับเด็กห่วงขอแน่ะไอ้พอยท์”
“น่าดีใจนะคะที่พวกแกเข้ากันได้”
“คุณนี่ก็คิดมาก ไปทำงานกันดีกว่า เดี๋ยวตื่นเด็กๆคงมาหาอะไรกินกันเอง”
แล้วทั้งสองก็เดินออกไป
คนสองคนยังคงนอนแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว
จนกระทั่ง
เพล้ง !
“เฮ้ย ใครตายวะ” เสียงสบถ จากยอดชายนายเห็ดแฮต ตะโกนดังลั่น ส่วน คุณชายติสแตก ยังคงหลับไม่แคร์โลก
“เฮ้ย มานอนนี่ได้ไงพี่พอยท์ แล้วมันเกิดไรขึ้นวะเนี่ย” มองไปก็เห็นเศษกระจกหน้าต่างแตกละเอียดไม่เหลือสภาพ พร้อมกับลูกบาสสีส้มที่กลิ้งหยุดมุมห้อง
“ฮ้าววว มีอะไรหรอ”
“มีคนปาบาสใส่ห้อง”
“หืมม เฮ้ย กระจกแตก”
“เออเดะ ใครวะ”
“ใครวะห่าเรื่อง พ่อจับทำลูกบาสแม่ง” พี่พอยท์เริ่มอารมณ์เสีย (ช้าไปมั้ย) ลากแขนคนตัวเล็ก วิ่งลงไปด้านล่าง พอดีกับ ออด ดังขึ้นพอดี
“อะไร” พี่ติสของเราเปิดประตูรับแขกด้วยหน้าตากวนเบื้องล่างสุดๆ แต่ก็ปะทะกับ ชายที่สูงกว่าในชุดนักบาส
“มาขอโทษครับ เรื่องกระจก”
“ขอโทษแล้วมันหายมั้ย ถ้าน้องผมเป็นอะไรขึ้นมาทำไง” ว่าแล้วหนุ่มติส ก็กระชากคอน้องชายออกมาโชว์คู่กรณี
“อ่าว … เห็ด”
“แหะๆๆ สวัสดีครับพี่ไผ่”
“รู้จักกันหรอไง” ชายพอยท์ยังไม่หายอารมณ์เสีย
“ก็ นิดหน่อยอ่ะพี่พอยท์”
“ตกลงเรื่องกระจกจะเอายังไงครับ” พี่ไผ่ถามด้วยความสุภาพ
“ก็ชดใช้มาแล้วกัน” พี่พอยท์ออกจะหงุดหงิดแต่เริ่มอารมณ์ลัลล๊า มากขึ้น พวกติสนี่อารมณ์เปลี่ยนไวชะมัด
“โอเค ก็ตามนั้นเดี๋ยวมาวัดกระจกนะครับอีกสักครู่จะได้สั่งช่างมาทำให้ถูกขนาดหน่อย”
“พี่ไผ่บ้านอยู่แถวนี้หรอครับ” ผมถามด้วยความ งง
“อ๋อ บ้านหลังติดกันนี่ไง” พี่แกชี้ไปด้านขวา อ้ออ หลังนี้นี่เอง
“แต่เห็ดห้ามเดินผ่าน หรือ เข้าไปใกล้รั้วบ้านพี่นะครับ”
“ทำไมอ่ะ” ชายพอยท์ถามด้วยความ งง
“พอดีฉุดคนมาเป็นเมีย แล้วบังเอิญเมีย เคยจีบน้องเห็ดนี่ไง”
“อ้ะ … อ้อออ คนที่ชื่อซีอ่ะนะ” ผมเริ่มนึกออกเลือนๆ
“เยส ดังนั้นห้ามนะครับ เด็กเห็ด ไปละ ไว้ซื้อมาคืนนะ บาย”
“วู้ววว โลกกลมดีเนอะ” พี่พอยท์กระโดดไปรอบบ้านๆก่อนจะทิ้งตัวลงบ่นโซฟาหน้าทีวี แล้วกดเปลี่ยนช่องทีวีไปเรื่อยๆ พร้อมทำเสียง ปิ้วๆๆๆ ประดุจปืนเลเซอร์ก็ไม่ปาน
“วันนี้ไปเที่ยวกัน”
“หะ”
“ไปเที่ยวกัน”
“ไปไหนอ่ะ”
“เด็กกรุงเทพ ก็ต้องไปอะไรที่มันเทรนด์ๆ”
“สยามสินะ”
“ถูกต้องนะก๊าบบบบบบบบบบบ ป่ะๆ กินข้าว เดี๋ยวเฮียพาไปร่อน” พี่พอยท์แกก็กระดี๊กระด๊า ไล่ผมกินข้าวอาบน้ำแต่งตัว
หลังจากแต่งตัวเสร็จ ผมต้องยอมรับว่าพี่พอยท์เป็นอะไรที่ดูดีมาก และมีเซนส์เรื่องการแต่งตังออกมาดูดีสุดๆ ผมพี่แกถูกขยำๆ เป็นทรงด้วยเยล เสื้อยืดสีขาวขาดๆ ข้างในมีเสื้อกล้ามสีดำ กับเกางเกงยีนต์สั้นเสมอเข่าสีเข้มขาดๆพับขึ้นทบหนึ่ง กับรองเท้าคอนเวิร์สสีเหลืองสดใส รับกับหมวกแก๊บสีเหลืองในมือ ต่างหูลวดลายแปลกๆอีกเต็ม ที่สำคัญเขียนขอบตา ทำให้ดูเปลี่ยนลุคไปจากเดิมเลย กลายเป็นหนุ่มขี้เล่นทะเล้น แทนที่หนุ่มตี๋ซะงั้น แต่ที่เห็นตะเหมือนเดิมคือรีเทนเนอร์สีแดง กับรอยยิ้มอันเป็นเอกลักษณ์
“เป็นไง พี่หล่อยัง”
“สุดๆเลยว่ะ ผมเลยดูเชยเลยเนี่ย” ผมสำรวจเสื้อผ้าตัวเองที่มีแค่ เสื้อกล้ามสีดำ กางเกงยีนเสมอเข่าพับทบนึง แล้วก็รองเท้าผ้าใบไร้ยี่ห้อ คิดแล้วอนาถว่ะ
“เชยไร ปกติดีนี่หว่า”
“เดินกับพี่ผมดูเชยหน่า”
“เฮ้ยๆไม่หรอก คิดมากว่ะ มันอยู่ที่คนชอบ จะแคร์สายตาคนอื่นทำไม อย่างนายบอกว่าพี่ดูดี แต่เพื่อนพี่บางคนก็บอกพี่ว่าเด่นเกินไปก็มี อย่าคิดไรมากเลย”
“แต่ …”
“คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน ย่อมชอบอะไรที่แตกต่างกัน ไม่งั้นโลกคงเหมือนเมืองโรบอร์ตที่มีทุกอย่างไปตามแบบแผนของมันไปแล้ว”
อื้อหืออ พี่พอยท์แกเข้าใจเปรียบว่ะ แต่มันทำให้ผมสบายใจขึ้นเยอะเลย
“ป่ะ เว่ยไปกันได้แล้ว”
ผมไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่เจอกันเมื่อวาน แต่อยู่กับพี่พอยท์แล้ว …
โคตรมีความสุขเลยว่ะ !
แต่ในแวบหนึ่งขณะนั้น
มันทำให้ผมหวนนึกไปถึงใครอีกคน …
ผมสลัดความคิดตัวเองออกไป
ให้มันเป็นเรื่อง …
ที่เก็บไว้ในมุมหนึ่งของหัวใจ ก็แล้วกัน …
-----------------------------------
ก็มาแบบเรื่อยๆ เมื่อคืนตกใจนึกว่าบอร์ดล่ม TT ชอคมากค่า แบมเข้าไม่ได้ ฮือออ มาลงให้แล้วเนะ
-
....เซอร์ only....
-
แล้วตกลงใครจะคู่ใครหว่า!!!ดูเครียดๆงงๆนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะที่มาต่อให้ แล้วมาต่ออีกไวๆนร้า
-
เง้อๆๆ :serius2:
ต่างคนต่างเก็บไว้ที่มุมหัวใจ
รอวันที่จะกลับมาอยู่ตรงกลางนะคะ
ปล ยังไงก็ยังชอบพี่พอยท์ :-[
-
เลิกกันจริงเปล่าวะ
สงสัยแล้วนะ
:call:
-
ได้โปรดอย่าทำร้ายจิตใจคนอ่านคนนี้เลยน้าน้องเห็ด ...
สาวกเซอร์ :z1:
-
ฝากตัวด้วย ครับ ตามอ่านทันแระ ทั้งๆ ที่สอบ อิอิ o18 o18 o18
^^~
-
เซอร์จ๋าาาาาาาาาา :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
ตกลงแยกทางกันจริงๆๆเหรอ แล้วที่ผ่านมาคืออะไร งงงง
-
+1 ให้ค่ะ
มุมหนึ่งของทุกห้องใจหรือเปล่าคะ
เซอร์-เห็ด
-
พี่เซอร์จะตัดใจจากน้องเห็ดได้จริงๆนะเร้อออออ
ถ้าพี่เซอร์ตัดใจจากน้องเห็ดจริงๆ
เชียร์พี่พอยท์แทนแล้วกันนน ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ฮ่าๆ
อยากมีพี่แบบพี่พอยท์จัง :-[ :-[ :-[
-
....เซอร์ only....
....เซอร์ only....
เช่นกัน... พอยท์ จงเป็นพี่ชายแสนดีต่อไป :laugh:
-
:เฮ้อ:
ไม่รู้จะเม้นอะไรดี
มันทั้งเศร้าทั้งอึดอัด 555
เห็ด-เซอร์มีโอกาสรีเทิร์นไหม
แต่ไม่ชอบที่เซอร์พูดว่า แค่เหงาอ่ะ 555
อยากอ่านตอนต่อไปไวไวอ่ะ
-
:serius2:ไม่เอาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
จะเอาเห็ด เซอร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
อ่านแล้วก็รู้สึกเสียดายนะ
อุตส่าห์มีวันเวลา ความทรงจำดีๆร่วมกัน
แต่ก็กลับมาจบลง เพราะต่างคนต่างเว้นช่องว่างต่อกันมากเกินไป
จากช่องเล็กๆ มันก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็กลายเป็นแยกกันไปในที่สุด
-
....เซอร์ only....
....เซอร์ only....
เช่นกัน... พอยท์ จงเป็นพี่ชายแสนดีต่อไป :laugh:
ตามนั้นครับ :laugh: :laugh: :laugh:
-
อืม พ้อยมันลั๊ลลาจริงๆ
ส่วนไผ่ สรุปว่าวันนั้นฉุดเค้ามาจริงๆเหรอเนี่ย โห(แต่ก็ยังชอบไผ่นะ)
-
หรือว่าพี่พอยท์จะเป็นพระเอกตัวจริง
-
แอบงง ตกลงใครเป็นพระเอก ?
แต่ชอบสไตล์พี่พอยท์ที่สุด กรี๊ด ;)
-
เห้ยยยย เลิกกันเเล้วอ่ะ - *-
รออ่านนะค่ะ :กอด1:
-
เหอ ตกใจ ตกลงเลิกกันจริงๆแล้วสิ ดูจากที่เซอร์ว่าเหมือนจะไม่ได้รักกันสินะ แล้วที่ผ่านมาคืออะไร
รออ่านต่อไปค่า
-
ไม่อยากให้เป็นแบบนี้
กลับมาคืนดีกันไม่ได้หรอ
:sad4: :sad4:
-
ขอพี่เซอร์กลับมาเถอะน๊า :o12:
เซอร์ๆๆๆๆๆๆๆ
-
เลิกกันง่ายจัง :a5:
ว่าแต่น้องเห็ดชื่อแฮตหรอ? o22
-
ชี้แจงเรื่องฉุดคนด่วนค่ะ :impress2:
-
จะได้กลับไปคู่กันอีกไม๊นี่ จริงๆก็ดูเหมือนว่าจะยังรักกันอยู่นา
-
ณ มุมหนึ่งของหัวใจ..ยังเชียร์เห็ดเซอร์อยู่นะ :monkeysad: :monkeysad:
-
โอลลี่พี่เซอร์ค่ะ !
ส่วนพอยท์ รีดเดอร์คนนี้ขอนะคะ :z1:
55555555555555
ถึงพอยท์จะถูกใจเราแค่ไหน แต่ยังไงก็เซอร์โอลลี่ค่ะ ! tt'
คือ ที่ผ่านมา มันไม่ได้เกิดความรู้สึกที่เรียกว่ารักเลยสิ่นะ :sad4:
ขอบคุณนะคะ ;D
-
พี่พ้อยท์แรงได้ใจจริงๆ
-
ท่าทางพี่เซอร์ของเราคงตกกระป๋องเเล้วจริงๆๆ
พี่พอทย์ ชนะ ขาดลอยยกนี้ อิอิ
-
พี่เซอร์เท่านั้น ++
[/b][/size][/size]
-
เซอร์ต้องคู่กับเห็ดสิ :sad4:
อย่างงี้ไม่ยอมม อ๊ากก ก่อม๊อบดีฟ่าา :serius2:
ONLY เซอร์!!!! พี่พ้อยท์ไปไกลๆเลย ฮึ่มม :m16:
รักเซอร์ T^T
-
:a5: แรง ติดคุกเลยอ่ะ ถึงจะแอบแช่งฟาวส์ในใจมาหลายเพลาก็เถอะ :a5:
-
เรียนรู้การทำความเข้าใจความจต้องการของตนนะครับเห็ดเซอร์
-
ปวดร้าวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทำไมต้องเก็บไว้ที่มุมหนึ่งของใจ !!!! :angry2: :angry2: :angry2:
เอาออกมาข้างนอกสิ ไม่ต้อเก็บไว้ในใจ
พี่เซอร์จงกลับมา
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส :m31:
พาพี่พอยท์กลับไปซะ :z3: :z3:
เค้าจะรอพี่เซอร์นะ น้องเห็ดโปรดจงรอพี่เซอร์พร้อมกับเค้าด้วย อ๊ากกกกกกกกกกกกก :z3:
-
อ๊ากกกกกกก ตกลง อะไร อย่างไร
ขอให้เคลียกันอีกรอบ(ไหญ่ๆ)ได้มั้ยคะเนี้ย
เหมือนต่างคนต่างคิดว่าไม่ใช่รักสินะคะ>*<
-
หนูก็ลุ้นค่าา TT (ได้ข่าวว่าแก่เป็นไรท์เตอร์นะ)
-
...ตอนนี้ก็ยังคงกรี๊ดพี่พอยท์ต่อไป... ขอสวนกระแส เพราะเราอินดี้!
ส่วนเซอร์น่ะเหรอ? ก็ยังคงอยู่ในหลืบต่อไปเหอะ
Ps. รู้สึกดีที่ไผ่ได้ตาซีเป็นภรรเมีย ฮ่ะๆๆ
-
จะเซอร์ รึจะ พอยท์ เอาใครดี เอิ๊กๆๆๆ ลุ้นๆ ว่าไฟจะมอดจริงๆรึป่าว
-
ปรับอารมณ์ตามไม่ทันมากมาย เซอร์เห็ดเลิกกันแบบ งง ๆ
-
เข้ามาอ่าน
ดูงงๆ เหมือนคนแต่งตัดสินใจเปลี่ยนบทกระทันหันไงไม่รู้ค่ะ
อ่านแล้วคนละอารมณ์กะแรกๆเลย
เหมือนคนละเรื่องไปเลยอ่ะค่ะ
-
ยอมรับ … ว่าเสียดายวันเวลา
แต่ไม่อาจยอมรับได้ว่า
เสียใจ …
มันไม่ใช่
รัก
มันเป็นแค่
เหงา
นี่คือสิ่งที่ผมคิดได้หลังจากวันนั้น
หรือ อีกฝ่ายก็คงคิดได้เหมือนกัน
คำว่าชอบที่เริ่มก่อ
แต่ไม่ได้รับการสานต่อ
ให้มากกว่านั้น
มันก็แค่ถอยลงๆ
จนเหลือเป็นศูนย์
สามเดือนที่ผ่าน
ไม่ใช่ว่าไม่มีเวลา
แต่เหมือนจงใจให้มันผ่านไป
ด้วยเจตนา …
ทั้งสองฝ่าย
นี่คงเป็นการตัดสินใจที่ถูกแล้ว
ความสัมพันธ์ถ้ายังต้องดำเนินต่อ
คงกลายเป็นคำว่า
ดันทุรัง
ขอให้มันเป็นแค่ความทรงจำดีๆ
อ่านประโยคนี้แล้วไม่ปลื้มไอ้เซอร์(เรียกแกแบบนี้แหละ ไม่เข้าตากรรมการ ชิส์)
ที่ผ่านมาหมายความว่ายังไง แล้วที่อึ๊บน้องมันครั้งแล้วครั้งเล่านี่คือแค่ระบาย แค่เจอคู่ขาที่ถูกใจเหรอ สมแล้วที่เห็ดยุติความสัมพันธ์ เอ็งมันไม่ได้เรื่อง ไม่ได้เท่าฟาวส์ด้วยซ้ำ ฟาวส์ยังดูว่ารักเฮ็ชจริงจัง เฮอะ แต่เอ็งนี่ยังไง แถมยังตั้งใจที่จะหาถอยห่วงออกไปเอง ตั้งใจที่จะปล่อยไป เหอะ เพราะพฤติกรรมแกนี่แหละ เห็ดถึงมองอะไรชัดขึ้น เข้าใจอะไรมากขึ้น
เออ ไม่รักก็ไม่รััก แล้วอย่ามาน้ำลายหกที่หลังแล้วกัน ช้านจะรอสมน้ำหน้าแก
_me`/ โหมดเซ็งไอ้เซอร์ :seng2ped:
ถ้าไอ่เซอร์ยังเป็นพระเอก(ของนู๋เห็ดละก็) ขอให้มันง้อคืนยากๆๆๆนะคะ ให้มันเจ็บให้มันเสียใจ ให้มันรู้ไปเลยว่ามันได้ปล่ิอยมือคนที่มันรักไปเอง
รอสมน้ำหน้า
ที่พ้อยด์แนวได้ใจมาก :z2:
__
ต่อไปเห็ดก็ลั้ลล้ากะชีวิตหนุกๆๆ อยู่กะพี่พ้อยต์นั้นแหละดีแล้ว ส่วนไอ้เซอร์ช่วงหัวเผือกมันเถอะ คิดซะว่าราหูมันคายแล้ว :beat: ไม่ปลื้มไอ้เซอร์กะประโยคที่ืำทำสี
-
หลุดมือไปแล้วหลอกตัวเองว่าไม่รัก
หึหึ เดี๋ยวก็รู้สึก
ถ้าไม่คิดถึงเลยแล้ว สติลวาดรูปทำห..ก อารายค๊าาาาาาาาาาา
-
มาบ่นๆด้วยกัน
เห็นเขาบอกกันว่าเซอร์เลิกกับเห็ด
(อ่านคอมเม้นท์เอา ยังไม่ได้อ่าน)
ท่าทางจะมีโอกาสคู่พ้อยท์ด้วย
ชอบสไตล์แบบพ้อยท์
แต่ก็อยากให้คู่เห็ดมากกว่าจริง :เฮ้อ:
-
อยากเห็น " ท้องฟ้า " เป็นอย่างวันนั้น
จะเป็นไปได้มั้ย
จะมีทางมั้ย
เซอร์...แกจะไม่ทำไรจิงๆหรือ หรือแค่เหงา ฉันไม่เข้าใจเธอ???
-
เลิกกันแต่ก็ยังคงคิดถึงกันและกันอยู่สินะ
จะมีรีเทิร์นไม๊นี่ รอลุ้นอย่างใจจดใจจ่อ
ป้อล้อ.....คาใจคำว่า JUST ที่อยู่ในห้องเฮียพ้อยท์อ่ะ มีความหมายแอบแฝงรึเปล่า หึหึ
รักไรท์เตอร์นะคะ ลงได้ต่อเนื่องมั่กๆ
-
เปลี่ยนพระเอกถูกต้องที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ชอบพี่พอยท์อ่ะ คนอะไรติสแตกที่สุด 55555
-
ชอบพี่พอยท์ที่อารมณ์ดี และขอให้เป็นพี่ชายที่ดีตลอดกาล :impress2:
-
เข้ามาอ่าน
ดูงงๆ เหมือนคนแต่งตัดสินใจเปลี่ยนบทกระทันหันไงไม่รู้ค่ะ
อ่านแล้วคนละอารมณ์กะแรกๆเลย
เหมือนคนละเรื่องไปเลยอ่ะค่ะ
ขอชี้แจงเม้นนี้นะจ๊ะ ต้องยอมรับค่ะว่า อ่านแล้วคนละอารมณ์ เนื่องจากได้ปรับเปลี่ยนภาษาให้ซอฟลงด้วยค่ะ
ทำให้เรื่องมันหวานขึ้น แต่ไม่ได้เปลี่ยนบทใดๆนะจ๊ะ แต่ได้ปรับเนื้อหาให้มันนิ่มเพราะแรกๆมันแรงไปหน่อย ถ้าเกิดยังใช้ภาษาแบบเดิมๆ
ตัวละครดีๆในเรื่องหลายตัวจะเถื่อนกว่านี้อีกค่ะ แหะๆ ขอบคุณที่ติชมนะคะ ^^
-
^^
-
ตอนพิเศษ : โง่ กับ โง่กว่า
เราเลิกกันแล้ว … เมื่อเดือนก่อน
คำที่ไม่คาดคิด ว่าจะเกิดขึ้นกับชีวิตคู่ของผม
เกือบสามปีที่คบกัน ..
ตั้งแต่ ที่ผมชอบเขาครั้งแรก …
ในตอน ม.3 จน ตอนนี้ผมกำลังจะขึ้น ม.6
จนวันนี้ผมถึงระลึกได้
“เหิ้ยเอ้ย !”
พลั่ก !
กำปั้นสดๆเสยกำแพงจนเลือดออก
แม่ง งง ทำไมเป็นงี้วะ
“สาสสส” ผมเสยผมตัวเอง สบถหนักๆ
“ไปตายซะไอ้โง่”
พลั่กๆ ๆ !
กำปั้นสองข้างที่ต่อยกำแพงไปอีกหลายรอบ
ใช่ ผมมันโง่
ควายมหาควายไง
เป็นคน บอกเลิก เองแท้ๆ
หึ น่าสมเพชที่สุด
รักขนาดนี้ แคร์ขนาดนี้ หวงขนาดนี้
อะไรกันที่ทำให้เป็นแบบนี้ ถ้าไม่ใช่ความโง่ล้วนๆ เขาควายมันคงงอกมาแข่งกับไอ้ทุยจนชนะการประกวดเขาควายงามเลิศ ชิงถ้วยระดับโลก ไอ้ทุยมิว
“เฮ้ย มิว ใจเย็นมึง อะไรกันวะเนี่ย” พี่ชายฝาแฝดผม ไอ้มิลค์ มันเดินเข้ามาในห้องก็ตกใจกับรอยเลือด ไม่รู้มันเกิดมาเป็นแฝดได้ไง เตี้ยกว่าผมตั้งห้าเซ็น
“เรื่องของกู”
“สัส เป็นเหื้ยไร มึงนี่ เลิกกกกกก มาทำแผลก่อน”
“ปล่อยกูไอ้ตุ๊ด”
“พี่มึงนะ กูตุ๊ดมึงก็ตุ้ดแล้ว ไอ้เหิ้ย ”
“กูไม่อ้อนแอ้น กูไม่เตี้ย”
“สัส กูคงอยากเตี้ยนักแหละ มาทำแผล อย่ามาเรื่องมาก ไวๆดิ๊” แล้วไอ้มิลค์ก็ลากกระชากผมไปทำแผล
“ทำไรไม่คิด เลือดออกเต็มไปหมด”
“มึงเป็นแม่กูตั้งแต่เมื่อไหร่”
พั้ว ! แล้วแม่งก็ซัดเข้าให้ผ่ากลางกะบาน
“สาสสสสสสสสสสสส พ่องตายหรอไอ้เหิ้ย”
“ไอ้ควาย พ่อมึงกับพ่อกูคนเดียวกัน จะโวยวายหาเหิ้ยไรอีกนานมั้ย ?” คำว่าควาย เหมือนมีดปักลงกลางใจ สัสกูควายจริงๆ
“เป็นเหิ้ยไรเงียบทำไม เล่ามาดิ๊ อะไรทำให้มึงบ้าเหมือนหมาแดกแฟ้บขนาดนี้”
“กูเลิกกับคิว”
“หะ อะไรนะ เลิกกับพี่คิว”
“เออ ตกใจไรไอ้ตุ้ด”
“สัส แล้วเลิกกันได้ไง” มันทำแผลไป ก็ซักไป เอาตรงๆผมมีไรก็มาปรึกษามันนี่แหละ ยังไงแฝดกันมันก็รู้ใจกัน แต่มันเก่งกว่า เลยได้เรียนโรงเรียนแนวหน้าระดับประเทศ
“กูบอกเลิก”
“ควายบรม รักแล้วบอกเลิกทำไม”
“กู .. ไม่มั่นใจในตัวเอง”
“ยังไงวะ”
“กูเผลอหวั่นไหวกับน้อง ม.3”
“สวยปะล่ะ”
“สัสๆ”
“แล้วตอนนี้ยังหวั่นอยู่ปะ”
“ไม่”
“มันก็เหมือนมึงชอบดารา”
“ยังไง”
“ปลื้ม แต่ก็แค่นั้น ไม่ได้อยากเอามาทำเมียเหมือนคิวไง”
“เออว่ะ”
“เข้าใจยัง”
“สุดๆ”
“เลิกควายได้ละ”
“กูควรทำไง”
“ไปง้อเมียมึงสิ ให้กูไปง้อมั้งไอ้ควายยย ถอดเขาแล้วหา โอเมก้า 3 แดกเยอะๆนะ”
“เหิ้ยตุ้ด ได้ทีด่ากูใหญ่เลยนะ รอกูง้อเมียกูเสร็จก่อนเหอะ กูมาถีบมึงแน่”
“เออ กูจะรอนะจ๊ะ” พอไอ้มิลค์ทำแผลเสร็จแล้วผมก็รีบวิ่งออกจากบ้าน ไปบ้านคิว แต่บ้านคิวแม่งไกลเกิน ผมเลยหอบแดกครึ่งทาง
“โอย ย ย ย จะตายแล้วกู” สัส โง่อีกแล้วกู เสือกไม่เอามอไซต์มาทำตัวเป็นพระเอกวิ่งมา มันไม่ได้เหมือนในหนังนะเว่ย แล้วผมก็วิ่งต่อ จนเห็นรั้วบ้านที่แสนคุ้นเคย
ถึงแล้ว …..
แต่รั้วดันเปิดออกพอดี คนคุ้นเคยในชุดสูทดูดีราศีจับกำลังเดินออกมา ผมหยุดตัวเองลงทันที ก่อนย้อนมองตัวเอง เสื้อยืดกางเกงขาสั้น รองเท้าฮิปโป เหงื่อๆชุ่มๆ มีดีที่ความขาว แค่นั้น ทำไมมันให้ความรู้สึกของฟ้ากับเหวดีๆนี่เอง ในระหว่างที่ผมกำลังช่างน้ำหนักความคิดว่าจะเข้าไปหาหรือเดินกลับ สายตาของเขาคนนั้น … ก็หันมาสบตากับผมพอดี
ดวงตาของเขาที่ผมชอบเสมอมา ฉายแววแปลกใจที่เห็นผม ผมได้แต่แค่นยิ้มให้ คุณชายผู้สูงส่งกับควายวิ่งมาราธอน คงเข้ากันดีหรอกนะ ไม่เจียมจริงๆ ไม่น่าทำเขาแปดเปื้อนมาตั้งหลายปี ผมเดินถอยหลังออกมาก่อนจะหันหลังให้กับเขา …
“มิว !” เสียงที่คุ้นเคย แล้วผมก็โดนกอดจากด้านหลัง
“ปล่อยมิว”
“ไม่ !”
“ปล่อยเซ่ !” ผมสลัดตัวเองออก แต่คนข้างหลังยังคงกอดแน่น
“ไม่ปล่อย !”
“จะทำให้ตัวเองเปื้อนไปอีกนานมั้ย”
“อะไรนะ”
“สะอาดมาตั้งเกือบเดือน ยังจะมาแตะต้องให้แปดเปื้อนอีกทำไม หืมม …คิว”
“อะไร เปื้อน ไม่เข้าใจ”
“มิวไง ที่มันไม่ดี สกปรก”
“แล้วไง มิวก็เป็นมิว ไม่ใช่หรอ”
“เออ มิวเป็นมิว”
“แค่นั้นก็พอแล้ว”
“ไม่เกลียดกันมั่งหรือไง มิวทิ้งคิวนะ”
“โกรธ แต่ไม่เกลียด”
“แล้วหายโกรธทำไม”
“ก็รักมากกว่าโกรธ”
“แต่มิวไม่ได้รัก”
“โกหก”
“รู้ได้ไงว่าโกหก”
“เวลามิวโกหก มิวจะกำมือแน่น”
“……”
“กะว่าถ้ามิวไม่มา คิวจะไปหาแล้ว”
“ควรดีใจมั้ย”
“รู้ว่าดีใจ”
“ไม่เหอะ”
“ก็มิวอมยิ้ม”
“เกลียดนักพวกรู้ทัน”
“เรารักกันมาเกือบสามปีแล้วนะ”
“แต่มิวก็นอกใจคิวไง”
“แต่คิวก็ให้อภัยไง”
“มิวโง่ที่ทำตัวแบบนั้น”
“แต่คิวโง่กว่า ที่ยังรักคนโง่แบบมิว”
“ใส่สูทจะไปไหน”
“พ่อตัดให้ ฉลองเอนท์ติดเลยลองใส่ เห็นมิววิ่งออกมาเลยรีบออกมาดู”
“เห็นได้ไง”
“มิลค์โทรมาบอก”
“แม่งเสือก”
“เราดีกันแล้วนะ”
ผมหันไปเผชิญหน้ากับคิว .. จะวันไหนยัง
ก็ยังตกหลุมรักคนๆนี้อยู่ดีแหละนะ
--------
เอาเป็นว่าเคลียนเนอะ ? ฮ่าๆๆ ขอลาไปสอบนะคะ จะกลับมาอาทิตย์หน้า ฮือออ TT (โบกมือบ้ายบาย) อาทิตย์นี้ไปปั่นงานส่ง อาทิตย์หน้าสอบ รักทุกคน ใครยังไม่สอบขอให้โชคดีในการสอบ ใครสอบแล้ว ขอให้คะแนนออกมาดีๆ TT
-
:impress2: :impress2:หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกก เค้ากลับมารักกันแล้ว เหลือ เห็ดกะเซอร์อะ เมื่อไหร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2:
-
เป็นกำลังใจให้กับการสอบ
:L2: :L2:
แต่น้องเห็ดอ่ะ
คืนดีกันเถอะน่ะ
-
โอเคซึ้งค่ะ สรุปดีกันแล้วใช่ป่าวคะ^^ แล้วเซอร์กับเห็ดมันจะเป็นไงเนี่ยย???ขอให้คนเขียนโชคดีในการสอบนะคะ
-
ฮ่าๆๆๆๆ ขอบคุณที่มาให้เคลียร์ค่า ขอให้สอบได้คะแนนเยอะๆนะคะ
-
แอ๋! ซึ้งมากเค่อะ
:z3: อยากต๊ายยย
รอนุ้งเห็ดฮือออ
สงสารเห็ด
ชอบพี่พอยท์
หมันใส้อีเซอร์
จัดมาให้หนักๆๆ
:z2:
-
คู่นี้ปรับความเข้าใจกันได้แล้ว
ส่วนอีกคู่ต่างคนหาเอาใหม่ดีกว่ามั้ย
โชคดีในการสอบนะจ๊ะ
-
กดบวกเป็นกำลังใจให้ค่ะ
แล้วคู่ของเห็ดกับเซอร์เมื่อไหร่จะแฮปปี้แบบนี้บ้าง
-
อุ้ยยย น่ารัก :-[
ขอให้คู่นู้นหายโง่ไวๆนะ จะได้กับมาสวีทกันเหมือนเดิมไวๆ 555
ปล.โชคดีกับการสอบคร๊าบบ :L2: :กอด1:
-
:-[ :really2: :-[ :-[
-
เหมือนจะดีกันง่ายไปนิดนะ :z3:
แต่ช่างเหอะ ดีกันก็ดีแล้ว
ปล.โชคดีในการสอบค่ะ o13
-
เป็นคนโง่ที่น่ารักกันดีนะค่ะ :impress2:
-
ง่ายได้อีก
:z3:
-
คิวไม่น่าคืนดีเร็วเลย
อย่างมิวต้องเอาให้เจ็บเสียใจ ซะบ้าง เยอะๆๆ :z6:
-
ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไอ่มิว โง่บรมจิงๆ บอกเลิกเพราะว่าเผลอไปหลงอิเด็กมอสาม อินี่วอนนนนนนมากก :z6:
กว่าจะรู้ตัวนะว่ารัก ดีนะที่คิวให้อภัย ไม่งั้นตายแน่ๆ ชีวิตจบสิ้นค่าาาา
คิวก็นะ นี่เหรอโกด โกดแต่รอ แต่จะไปหาไอ่มิวที่เป็นคนบอกเลิก พระเจ้า จะดีไปไหน
ไอ่มิว ขอสักทีเหอะ :z6:
ขอบคุณที่มาต่อนะค่า นิดหน่อยก็ขอบคุณมากๆเลยคะ โชคดีในการสอบนะค่า ^^ :pig4:
-
ห้าๆๆๆ
มิวแมร่งงง ใจตุ๊ดอ่าาา
ตั้งใจสอบนะครับ ไรเต่อ
-
ไม่เข้าใจอย่างแรว๊งงงงง มันคืออะไรหว๊า ??
-
ให้อภัยง่ายไปอ่ะ งอนอีกจิ งอนอีก...
แต่ บอกตรงๆนะ แบบนี้ก็ดีเหมือนกันจ้าา
ขอให้คนเขียนสอบได้คะแนนเยอะๆนะ
-
มิว คิว เค้าก้อเคลียร์กันแล้ว
เซอร์กับน้องเห็ด จะมีวันนั้นมั้ย :z3:
พี่ชายคนใหม่ก้อมาแรงงงงง์ซะด้วยงานนี้
-
เย้ มิวคิวดีกันแล้ว งั้นก็เหลือเห็ดกับเซอร์อะดิ ทำไงดีๆ
-
:impress2:
มิว-คิว น่ารักดีอ่ะ
หวานๆงอนๆ
มิว-คิว เคลียร์แล้ว
รอเซอร์-เห้ด มาเคลียร์บ้าง 555
-
กลับมารักกันสักที o13 o13 o13
-
คู่นี้เค้าน่ารักมากมาย :o8:
-
หมดปัญหาไปคู่หนึ่ง
อีกคู่ยังไม่รู้เลยว่าจะเป็นลูกผีหรือลูกคน
:call:
-
มิวคิวน่ารักมากกกกกกกกกกกกกก :m25: :m25:
ง้อกันน่ารัก คืนดีก้อน่ารัก โอ้วววววววววววววววววววววว :jul1: :jul1:
-
มิวกะคิวกลับมาแล้ววว :laugh:
ต่อไปก็....เรียกร้อง
น้องเห็ก กะ เซอร์ ๆๆๆๆๆๆๆ
:serius2:
-
มิวคิวดีกันแล้ววววว ดีจังๆ o13
แล้วเมื่อไหร่เซอร์จะมาง้อเห็ดน้ออออ
แต่ถ้าเฮียเซอร์จะซึนต่อไป เค้าก็จะไปเชียร์พี่พ้อยท์แทนแล้ว o18
-
ชอบเฟ้ยยยย โง่กับโง่กว่าาาาา
รอเซอร์กับน้องแฮตตตตนี่แหล่ะะะ
-
ง้อได้หวานมาก o13
-
รอเห็ดครับ
:L2:
-
มิวแม่งงงงงงงง
มิน่ามิลค์ถึงได้เรียนรร.ระดับแนวหน้า ชริ!
-
มิว คิว หวานนนนนนนน น่ารักๆ
:-[ :-[ :-[ :-[
เป็นกำลังใจให้ในการสอบค่า
-
^^
-
อยากอัพๆ แต่อัพไม่ได้ ฮือออ TT รักลีดเดอร์ทุกคน ตอนหน้ามันส์แม่ก !
-
รออ่านต่อจ้า...คืนดีกันไปคู่นึงแล้ว...
รอมาลุ้นต่อว่าจะเป็น
เห็ด-เซอร์ หรือว่า
เห็ด-พ้อยท์
-
แล้วน้องเก็ดจะคู่กะใครนิ
-
ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้
-
เหอๆ โง่กับโง่กว่า แบบนี้นี่เองสินะ 55+
เพิ่งได้รับรู้ว่าจริงๆ แล้วเห้ดชื่อแฮต แต่มันก็ออกเสียงคล้ายๆ เห็ดนะ ก๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
เหอๆ มารอตอนหน้าที่ว่ามันส์มั๊กๆ
-
ตอนที่ 18 : คนสองคน
เกือบสามเดือนผ่านไป
ฤดูกาลใหม่กลับมาเยือนอีกครั้ง มหาลัยและโรงเรียน ได้เปิดเทอมอีกครั้ง จากสามเดือนที่ผ่านมา ผมกลายเป็นโรคคลั่งเห็ด ผมมีปากกาลายเห็ด ยางลบลายเห็ด ปลอกหมอนลายเห็ด และอีกสารพัดที่มันเป็นเห็ด วอลเปเปอร์ห้องนอนก็ลายเห็ด เวสป้าคันใหม่ก็ทำลายเห็ด จนตอนนี้เพื่อนๆเรียกผมว่า ไอ้เซอร์เห็ด - -* มันทำให้คิดถึงใครอีกคนชะมัด แต่ทำไง เห็นเห็ดแล้วอดใจไม่ได้ ซื้อมาหมด
“น้องปีหนึ่งเข้าแถวทางนี้คร๊าบบบบ” รุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่บนโต๊ะ จากใจเฮียแกจะจ๊าบชิงถ้วย ? ผมเปิดหูข้าง อีกข้างก็ติดกิ๊บดำเรียนแบบพวกญี่ปุ่น เซตหัวฟูๆตรงกลาง เขียนขอบตาดำ วาดรูปดาวใต้ตา พี่แกยังจ๊าบไม่พอ เสื้อนักศึกษา กับกางเกงยีนต์เดฟ แบบเดฟเหิ้ยๆ ขาดๆสีเทาซีด ข้อมือมีกำไลสีแดงดำมีไฟกระพริบ ถือโทรโข่ง ยืนเรียกพวกผม รองเท้าพี่แกอิมพอตมาจากไหนวะน่ะ รองเท้าลายเท้า มันเป็นลายเท้าคน มันเหมือนงานเพนท์เอง เพราะผมแอบเห็นตราคอรเวิร์ส อะเลิ้ดเหิ้ยๆ
“น้องๆ มองไร เข้าแถวครับ ว่องๆไวๆ ไวๆว่อง ตะละล๊าๆ ” แล้วเฮียแกก็เต้นท่าแปลกๆบนโต๊ะ ผมก็เดินมานั่งปกติ
“น้องๆจะแนะนำตัวพี่ว้ากแต่ละคนให้ จำไว้ให้ดีก่อนจบว้ากจะมีวันนี้วันเดียวที่พวกมันจะยิ้มให้น้อง” แล้วพี่แกก็ร่ายชื่อยาวมาเรื่อยๆ
“ส่วนพี่รูปหล่อ พ่อรวย อนาคตคาดว่าเมียต้องสวย ชื่อ พอยท์นะคร๊าบบบบบ” สาวๆก็แอบกริ๊ดกันระนาว พี่แกหน้าตาเกาหลีอินเทรนด์ รีเทนสีแดง ในปาก มั่นมาก แล้วเขาก็ให้รายงานตัว จนถึงตาผม
“เซอร์ ครับ รหัส 07” มีรุ่นพี่กริ๊ดผมด้วยให้ตายเหอะ
“อะไรนะ ไม่ได้ยิน” พี่แกทำหน้ากวนประสาท เอียงหูมาทางผม
“ชื่อเซอร์ครับ” ผมเริ่มเร่งเสียง
“อะไรนะ นะ นะ นะ” เสือกมีเอื้อน
“ชื่อเซอร์โว้ย ไอ้เหิ้ย หูมึงหนวกไงรุ่นพี่ ? ” ผมเริ่มขึ้น
“ฮะ อะไรน๊า น้องหูหนวก ?” สัส พ่องตาย !!!!
“กูชื่อเซอร์ เกทยังวะ” ผมเดินเข้าไปหาแล้วตะโกนใส่หูแม่งเลย
“โอเคได้ยินละน้องชาย แหย่นิดทำหน้าบูด ก๊ากกกก พี่ๆเชิญจับคู่กับน้องรหัสตัวเองครับ จะได้ดูแลเทคแคร์ให้น้องรู้สึกดีขณะผ่านช่วงว้ากจากทีมว้ากสุดหล่อของคณะเรา แน่นอนว่ามีผม คึกคึก”
หลายๆคนเริ่มจับคู่กันแล้วนั่งลง จนเหลือผมกับไอ้รุ่นพี่เหิ้ย - -
“น้องหูหนวกกับพี่หูหนวกได้คู่กัน เราช่างเหมาะสมกันจริงเชียว น้องเพ่ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก” ผมตามอารมณ์พี่แกไม่ถูกสุดตีน
“เอ้าน้องๆ แนะนำชื่อกันไปแล้วจะให้บอกของที่ชอบไม่ขอบ เริ่มจากเซอร์ก่อนแล้วกัน”
“สิ่งที่ไม่ชอบ คือ … กระเทียม สิ่งที่ชอบคือ .. เห็ด”
“ห่ะ ? เห็ด”
“เออ ชอบเห็ด”
“เห็ดที่กินได้เนี่ยนะ” พี่แกทำท่าประกอบ เพื่อ ?
“เออ”
“เรอะ”
“เออออออออออออออออ ข้องไรกับกูมากครับรุ่นพี่”
“เปล่าๆๆ แค่สงสัย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้องกูชอบเห็ดล่ะทุกคนนนนนนนนนนนน” แล้วพวกพี่ๆก็พากันตีกลองเต้นไปเต้นมา - - บ้ายกคณะ กูมาเรียนคณะไหนวะเนี่ย
กว่าจะจบการรับน้องวันแรก มันก็ผ่านอะไรบ้าๆ ทำให้ผมรู้ว่า ไอ้พอยท์ แม่งติสแตก แหวกแนว ด่าเท่าไหร่ก็ไม่โกรธ ลัลล๊าและอะเลิ้ด ผมจับมอไซเตรียมกลับคอนโด มหาลัยอยู่ค่อนข้างไกลบ้านผมเลยมาอยู่คอนโดแทน ผมขับซิกแซกผ่านไปเรื่อยๆ จนผ่านย่านการค้าที่ใกล้โรงเรียนที่ผมเคยเรียน .. ทำไมคิดถึงมันอีกแล้ววะ ? กูเป็นเหิ้ยไรเนี่ย ผมสลัดหัวหนึ่งทีแรงๆ ท่าจะเป็นเอามาก
มันแค่ …
คิดถึง …
แต่ ..
ไม่ใช่
โหยหา …
มันเหมือนแค่
ผ่านมา ..
และ …
ผ่านไป ..
Ver. Hed
“เฮ้ย เห็ดมาช้าไปมึง”
“ไรของมึงวะซิม”
“เมื่อกี๊เว่ยมีคนขับเวสป้าลายเห็ดด้วย ห่า โคตรอาร์ต”
“เห็ดมันอาร์ตยังไงวะ”
“ก็แม่งเป็นขาวดำไง แล้วเขียนว่า เมมโมรี่ อ่ะ เจ๋งปะ”
“คนเหิ้ยไรวะ มีความทรงจำอยู่กับเห็ด บ้าบอ”
“โวะ มึงนี่ เค้าอาจจะเจอกันที่ดงดอกเห็ดไง”
“อื้อหือ โรแมนติกเกินไปละสัส ดงดอกเห็ด กูจะอ้วก”
“อ่าวมึง ไปว่าเค้า”
“สัส เค้าอาจจะแบบเคยแดกเห็ดพิษแล้วลืมไม่ลงก็ได้นะ”
“กูว่ามันต้องความรักดิเฮ้ย”
“แล้วมึงกับกูจะเถียงกันเรื่องคนอื่นทำเหิ้ยไรวะ ไปๆไปซื้อของกัน”
“เออๆ แล้วนี่กลับไงวันนี้”
“พี่พอยท์มารับ”
“อื้อหือ พี่ชายคนใหม่มึงนี่สปอร์ตจริงๆ มารับมาส่ง”
“ผ่านมหาลัยพอดีไง เค้าเอาเวสป้าน้องหนิมกูไปขับด้วย มันไวกว่ารถยนต์”
“น้องหนิมมึงนี่ป๊อปปูล่านะ สมัยนู้นก็เฮียเซอร์ … เอ่อ ช่างมันเหอะ” ไอ้ซิมเหมือนจะรู้ว่าคำๆนี้มีอิทธิพลกับผม … แค่ได้ยินชื่อแม่งก็คิดถึงแฮะ
แต่ ……..
มันอาจจะ
ไม่ใช่
คิดถึง
แต่แค่ ….
นึกถึง
กลับมาถึงบ้านผมก็นั่งดูเทเลทับบี้กับพี่พอยท์ พี่แกปลื้มโพลมากครับ - -
“นั่นแหละน้องโพล แอ่นพุงแบบนั้น อ๊ากกกก น่ารัก กดไลค์ๆๆๆ” แล้วพี่แกก็จิ้มนิ้วชี้ไปที่โซฟาแรงๆหลายทีประสาคนกดไลค์ เด็กไทยติดเฟสบุค เฮ้อออ
“ก๊ากกก ทิงกี้ไอ้ตุ๊ดถือกระเป๋า ตุ๊ดเอ้ย ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ กดไลค์ๆ” พี่แกยังคงเมามัน - - มันสนุกตรงไหนวะเนี่ย ไอ้สีตัวสี่สีเนี่ย เดี๋ยวก็ โอ๋กันน๊า เดี๋ยวก็ดูทีวีที่ท้อง แม่งอุ้มทีวีกันตลอดเวลาหรอวะ
“เฮ้ย คราวนี้ท้องของใครวะ ลาล่าแน่ๆ ลาล่าๆๆๆ ใช่จริงๆด้วย ก๊ากกกก ลาล่า” พี่พอยท์เธอมันมาก
“เอ่อ ผมไปทำการบ้านก่อนนะ” ผมไม่อยากขัดเวลาสำราญพี่แกแต่อย่างใด น่ากลัวจริงๆ ผมเข้ามาในห้องนอนที่อดีตกระจกเคยแตกเพราะพี่ไผ่
เอ่ยถึงคู่พี่แก ก็นะ ผมเคยเห็นพี่ซีครั้งเดียว ครั้งเดียวจริงๆ แต่พี่แกก็ไม่เห็นผม ผมคิดว่ามันคงเป็นเรื่องดีแล้วล่ะ - -* เดี๋ยวครอบครัวเค้าร้าวฉานเพราะผม ผมเป็นคนดี ศรีสังคม หึหึหึหึหึหึหึหึหึ
ตึ่งตึงตึ่ง ! เสียงเอ็มเอ็สเอ็น พร้อมแถบขึ้นสีส้ม ดึงความสนใจจากผม
ซี # say : เห็ด ซิมชอบกินไรอ่ะ
Hatter’s say : แน่ะๆ จะทำไรวะพี่ซี
ซี # say : ก็กะจะพาไปฉลองครบ 4 เดือนน่ะ เออบอกมาเหอะ
Hatter’s say : มันชอบกินอาหารญี่ปุ่น เห็นมันเคยบ่นๆอยากิน
ซี # say : ขอบใจครับผม
แล้วพี่แกก็ออฟไป ช่วงนี้คนรอบตัวผมดูมีความสุขขึ้นกันทุกคน พี่ชายก็โทรมาเล่า ว่ากับฟาวส์ก็เจอกันทุกอาทิตย์ ยังหวาดฉ่ำ มิวกับพิ่คิวก็ดีกัน พี่ชาร์ปไอ้ซิมก็ไปได้สวย พี่จิมพี่ซูม ก็ยังลัลล๊า … ทุกคนยังมีความสุขกันเหมือนเดิม
แล้วผมล่ะ ?
ตอนนี้ผมมีความสุขดีมั้ย ?
ผมยังโอเคอยู่หรือเปล่า ?
ผมกลับมายิ้มได้หรือยัง ?
หรือยังคิดถึงใครคนนั้นอยู่ ?
คนที่เป็นแค่ส่วนหนึ่งในความทรงจำ ?
หรือ ผม ..
กำลังหลอกตัวเอง ?
---------------------------------------
เนื้อเรื่องกำลังจะเชื่อมกันแล้วนะคะ อิอิ โอะ นั่น หักมุม ! อุ้บ OxO ไม่ได้หลุดอะไรไปนะ 55555 ก็ตอนนี้มันกำลังชิวๆ เป็นการผูกเรื่องตัวละคร ให้จ๊ะกันธรรมดาๆ แต่ตอนหน้า แลกเลือด หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ
Ps, แอบมาอัพ อดใจไม่ไหว TT
-
ไรเตอร์มันสั้นได้คาใจมากกกกกก
โอ๊ยยยยย ทำไมเรื่องของเซอร์กับเห็ดมันถึงได้ดูยุ่งเหยิงค้างคาใจยังไงไม่รุ้อ่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด เครียดแทน T^T
-
แลกเลือดคู่ใครกับใครอ่ะคะ ชอบอิพี่พอยท์อ่ะบ้าได้จัย จะมีเห็ดเซอร์คัมแบ็คหรือยังไงคะ???
-
ไรเตอร์จากไปพร้อมทิ้งความอยากรู้อยากเห็นตลอด :z3:
-
สงสัยจะมีน้ำตาท่วมแน่ชั้น เห็ดจะเลือกพี่พอยท์มั้ย ลุ้นนนนนน :z13: :z13:
ปล. เซอร์มึงเปงเอามากนะ รู้ตัวได้แล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :really2: :really2:
-
ทำไมเปนแบบนี้ได้ละคะ
รอคำอธิบาย
ค้างคาอย่างแรง :serius2: :serius2:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
เมื่อไหร่น้องเห็ดจะคืนดีกันสักที
เครียดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ขำอิพี่พอยท์บ้าสุดตีนมากกกกกก น่าร๊ากกกกโฮกกกก :-[
เซอร์ได้เวลาไปเอาเห็ดตัวจริงกลับมาแล้วย่ะ
อย่ามัวแต่บ้ากับรูปเห็ด
ตัวจริงจะเหียวแห้งแล้วววววว
ขาดน้ำไปหลายเดือน :z1:
:กอด1:
-
ทำไมทุกคนถึงเครียด :serius2: หนูเครียดตาม แอ๊
-
อ่านไม่จบแต่ชอบคู่ของฟาวส์กับพี่ชายมากเลย
ตอนแรกก็แอบเลวอ่ะ สุด ๆ
ตกใจที่เห็ดโดนแทง ฟาวส์มันคิดไรอยู่ฟะ
ไม่รู้เป็นไรกับคู่รอง = ='
อ่านแล้วติดใจกว่าคู่หลัก เหอะๆ
ชอบนะ ฮาดี ไม่ค่อยดราม่า เข้าใจกันง่ายๆ ไม่ลีลา >.,<
-
พี่พ้อยท์ไลค์เทเลทับบี้
งั้นขอไลค์พี่พ้อยท์ต่อ :laugh:
คนอะไร้ด่าก็ไม่โกด
-
ไอ้พี่เซอร์บ้า
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาสปอยล์ ไส้ให้อยาก เชอะ
แต่เค้ายังไม่ได้อ่านเลย โฮะๆ
แต่ปริ้นไปแล้ว อ่านจบมาเม้นน
:z2: ฟิ้วววววววว
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาสปอยล์ ไส้ให้อยาก เชอะ
แต่เค้ายังไม่ได้อ่านเลย โฮะๆ
แต่ปริ้นไปแล้ว อ่านจบมาเม้นน
:z2: ฟิ้วววววววว
-
ลุ้นๆๆๆๆ
-
ผ่านไปหลายเดือน เซอร์อยู่กับทุกอย่างที่เกี่ยวกับเห็ด แต่กลับไม่ไปเจอน้องเห็ด :เฮ้อ:
แล้วจะหักมุมคู่ไหนนี่ :serius2: :serius2: ยังไงก็ขอเห็ดเซอร์
-
อ๊ากกกกก ขอกรีดร้อง
มาสปอยล์ให้อยากรู้แบบนี้
จะมีรีเทิร์นทูเลิฟใช่มั้ยเอ่ยยยย^^
ส๊าาาาธุ อยากให้เป็นอย่างนั้น
-
เซอร์อ่า เมิงกล้าๆ หน่อย เชียร์อยู่
แต่อิพี่พอย์ทแม่ม ค่อดดดดดด
-
ซีนหน้าเรียกเลือด เอ๊ะนี่มันฉากอะไร :z3: แต่ซีนนี้เซอร์เป็นเอามาก เหอๆ คิดถึงเห็ดมากมาย
-
ถูกครับ น้องเห็ดมีความสุขรึป่าว
คู่นี้หลอกตัวเองกันอยู่รึป่าว
-
คิดถึงเห็ดด :z3:
รีบๆมาอัพน้าคะ :monkeysad: :monkeysad:
-
สุดท้ายก็คิดถึงกันแบบไม่รู้ตัว(แต่พี่เซอร์ท่าจะเป็นหนัก!)
-
จะมีรายการพี่พอยส์กะเซอร์มาตบตีแย่งชิงเห็ดกันรึเปล่าเนี่ย ก๊ากกกกกกกกกก
แต่ขอบอกว่าพี่พอยส์อย่างรั่วอ่ะ 55+ แต่คนรั่วๆ เวลาดกรธมักจะแร๊งมากๆ เลยนะ 555+ ท่าทางจะมันส์~~~
-
ต่างคนต่างคิดถึงกันขนาดนี้ก็ลองหันกลับมาคุยกันดี๊..
ว่าจะเชียร์พี่พ้อยท์ แต่อ่านแล้วเห็นกดไลค์ระรัวให้เทเลทับบี้ แล้วแบบ...เอร่อ...ปล่อยพี่แกไปดีมั้ย...เหอเหอ
-
ต่างคนต่างคิดถึงกันขนาดนี้ก็ลองหันกลับมาคุยกันดี๊..
ว่าจะเชียร์พี่พ้อยท์ แต่อ่านแล้วเห็นกดไลค์ระรัวให้เทเลทับบี้ แล้วแบบ...เอร่อ...ปล่อยพี่แกไปดีมั้ย...เหอเหอ
-
มาม่า = =
เดี๋ยวอ่าน เหอะๆ
-
รอสานสัมพันธ์กันนะ น้องเห็ดกะพี่เซอร์ :o8: :z1: :pighaun: :haun4: :jul1:
-
อ่านตอนนี้แล้วมันเหงาๆ จัง
-
เซอร์เป็นเอามากนะนี่นะ
-
หวังว่าพี่พอยท์จะเป็นตัวเชื่อมนะครับ
อย่าได้เป็นตัวขัดเลยยยยยยย
เพี้ยง!!
-
รอเค้าเจ๊อะกัน :-[
-
แล้วตกลงใครได้เป็นพระเอกล่ะเรื่องนี้ :serius2:
ชอบพี่พอยท์อ่ะ อารต์ได้ใจ o13
-
หักมุม เซอร์กะพอยต์ 555555555555555555
-
ต่ออีกๆๆ
-
งง :m28:
-
เกิดศึกแย่งเห็ดในหม้อต้มยำ หรือป่าว..
-
สงสานเห็ด :z3: :z3: :z3:
-
ตอบให้ค่ะ ! น้องเห็ดกำลังหลอกตัวเอง ! 55555555
เดี๋ยวก็คงจะมีแบบว่า ศึกแย่งน้องเห็ดระหว่างพี่รหัสและน้องรหัส ..
โอลลี่เซอร์เห็ดค่ะ ! TwT
ติดตามมิๆๆ จุ๊บๆ
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย พี่พอยท์ พี่พอยท์ขา~ พี่ท่านช่างน่าหลงใหลมากอ่ะ :-[
คนอะไรวะ!? indy ได้ใจจริงๆ โฮกกกกกกกก
สำหรับเซอร์ มันคือ คิดถึง
แต่! สำหรับเห็ด มันแค่ นึกถึง
ต๊ายตาย! มันต่างกันมากเลยนะเนี่ยไอ้ความหมายเนี่ย หึหึหึ ถูกใจเราจริงจริ๊ง!
-
รออ่านนะค่ะ
:L1: :L1:
-
ไอ่พี่เซอร์ มีของเป็นลายเห็ดเยอะแยะแล้ว โปรดมารับเห็ดตัวเป็นๆไปอยุ่ด้วยนะ !!!!!
ไอ่พี่เซอร์เมื่อไหร่จะกล้าวะ คิดถึงกันอยุ่นั่นแหละ กลับมารักกันสักทีสิ :angry2:
ไอ่พี่เซอร์ก้อต้องคู่กับเห็นอยู่แล้วละ ปล่อยไอ่พี่พอยท์ไปอยุ่กับโพลเถอะ พี่แกคงมีความสุขละนะ
ส่วนพี่พอยท์กับพี่เซอร์ ก็ยังคงวงเวียนในฐานะน้องและพี่ในมหาลัย ซึ่งมันจะมีการแย่งเห็ดกันอย่างเป็นทาการ ในไม่ช้านี้ แน่ๆ
รอตอนต่อไปค่า :pig4:
-
ชอบพี่พอยท์ 5555555555+ คนบ้าไรโคตรบ้าเลย(?)
ไอ้พี่เซอร์ รักเห็ดชอบเห็ดขนาดนั้นก็มาบอกรักเห็ดซักทีเด๊!~
อะไรจะโลกกลม(พรหมลิขิต)ขนาดนั้น *^*
-
เมื่อไหร่จะกลับมาดีกานอ่า
-
เฮ้อ รีบๆ คืนดีไปซิว่ะ :angry2:
อีคนอ่านเครียดดดดดดดดดดดดดดดด :m31:
-
รีบคืนดีจิ๊~
เรื่องนี้ทำแอบเครียด
555
มาเร็วๆเน้อออออออ
-
มาต่อให้ไวเลยคุณน้อง... มันคลุมเครือโว๊ย :angry2:
ลุ้นนะเนี่ย สองคนนั้นเค้าจะคืนดีกันมั้ย แต่น่าจะรู้ใจตัวเองกันแล้วล่ะ
-
มาขอตามอ่านด้วยคนค่า
ปลื้มพี่เฮซมากมาย
-
:เฮ้อ:
ลุ้นต่อไปน่ะ
ไหนนักเขียนว่าจะไม่ดาร์คแล้วไง
แต่นี้มันอึมครึมสุดๆอ่ะ :เฮ้อ:
ต่อด่วนนนนนนนนนนนนน
-
ฮาอิพี่พอยท์จิงๆ ก๊ากก :laugh: 555
ส่วนเฮซก็น่ารักซะ อะไรๆก็เห็ดด หุหุ
กลับมาดีกันไวๆน้า :กอด1:
-
ตอน 19 เพล้ง
“แฮตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต”
เสียงคนๆหนึ่งกำลังเรียกผม แต่ผมลืมตาไม่ไหว น้ำตาร้อนผะผ่าวไหลลงจากตา แม้แต่ปลายนิ้วก็ขยับไม่ได้ หัวของผมมึน รับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือด ผมกำลังจะตายใช่ไหม …
3 ชั่วโมง ก่อนเกิดเหตุ
“แฮต ไปกินเหล้ากับพี่เปล่า ที่ ม. จะเลี้ยงต้อนรับรุ่นน้อง แต่ไปกันแค่พวกผู้ชาย เหล้าประเพณีอ่ะ” พี่พอยท์เดินมาบอก ขณะผมนั่งดูทีวี เหล้า น่าสน ไม่ได้กึ้บนานมากละ
“เอาๆ แต่ผมไปด้วยจะดีหรอ คนนอก”
“คิดมาก น้องประธานระดับเค้าไม่ทำไรหรอก ป่ะๆๆๆ เปิดหูเปิดตา” แล้วพวกเราก็รีบแต่งตัวไปร้านอาหารกึ่งผับ วันนี้พี่พอนท์เธอดูดีอีกเช่นเคย กับกางเกงยีนต์เดปสีดำที่ขาดรุ่งริ่งทั้งขาจนเห็นเนื้อ เสื้อกล้ามสีแดง ที่พี่แกนำเสนอว่าแฮนเมด มีลายว่า ‘กูชื่อพอยท์’ แล้วก็ละเลงสีเป็นหยดๆเต็มเสื้อ มิกซ์กับเสื้อสีดำแขนยาวไม่มีกระดุม รองเท้าไนกี้สีแดงคู่ใหญ่ ทรงผมพี่แกก็ไม่น้อยหน้า ใช้เยลเซตจนตั้งทั้งหัว เขียนขอบตาและกรีอายไลน์เนอร์ จนตาดุ วันนี้สีรีเทนเนอร์จากสีแดงเสมอมา กลายเป็นสีส้มสะท้อนแสง พึ่งรู้ว่ามันเปลี่ยนสีได้ - -;
“เป็นไงหล่อปะ”
“ให้ความรู้สึกเหมือนลุค เดธโน๊ตเลยว่ะ” ผมนึกถึงยมทูตในเรื่องเดธโน้ตจากใจ
“เออน่า หล่อก็พอ ก๊ากกกก ป่ะไปกันสายมากละ”
ผมซึ่งอยู่ในชุดกางเกงขาสั้นสีดำ เสื้อกล้ามสีเทา คลุมด้วยแขนยาวสีดำ กับหมวกใบนึง คอนเวิร์สที่พี่พอยท์ยัดเยียดให้ใส่สีส้มคู่นึง มันจะดูดีมากถ้าผมไม่ยืนเทียบกับพี่แก คนอะไรออร่าเปล่งประกาย
2 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุ
21.00 น.
พี่พอยท์พามาแนะนำให้รู้จักเพื่อนพี่พอยท์แล้วก็พวกปี 1 ผมด้วยความเป็นน้องเล็กก็ยกมือไหว้ทุกคน แต่น้องรหัสพี่พอยท์ยังไม่มา เพราะติดธุระต้องไปงานเลี้ยงกับเพื่อนเก่าก่อน จะตามมาทีหลัง ผมก็ด้วยความไม่ได้กึ้บมานาน เห็นเหล้าก็เลียปาก ของฟรีงานนี้ ลาภปากละว้อยยย พวกพี่ๆก็ขยันริน ผมก็ลัลล๊าสิครับ เราทั้งร้องทั้งเต้น ตะโกนกันมันส์ พี่พอยท์ก็โดนสาวๆลากไปเต้นกลางฟลอ ทรงผมหัวแหลมๆกับรีเทนส้มสะท้อนแสงทำให้พี่แกโดดเด่นท่ามกลางหมู่ผีเสื้อราตรี
1 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุ
23.00 น.
ทั้งโต๊ะเริ่มเมากันได้ที่ แต่ละคนเริ่มมึนกับชีวิต พี่พอยท์แกก็สั่งเล่นเกมส์พระราชาของโต๊ะเรา อันประกอบด้วย 6 ชีวิต ผลการจับไม้สั้นไม้ยาว พี่คนหนึ่งได้เป็นคิง ใครทำตามสั่งไม่ได้ต้องเพียว 1 แก้ว
ผ่านไปหลายเกมส์คำสั่งแปลกๆก็ยังคงออกมา เช่น คุกเข่าสวดมนต์กลางฟลอ ขัดสมาธิกลางฟลอ อะไรแผลงๆขนมาหมด ผมก็ทำไม่ได้ด้วยความอายของหนังหน้า ยอมเพียวไปหลายแก้ว แต่พี่พอยท์เขามั่นมาก ไม่ว่าจะสั่งอะไรพี่แกทำได้หมด ไม่เคยหวั่น
30 นาที ก่อน เกิดเหตุ
“พี่ๆผมไปห้องน้ำก่อนนนนไม่ไหวล้า” ผมเริ่มเบลอลุกออกมาจากที่นั่ง เพียวไปหลายแก้วมึนชิบ
“ไหวนะแฮต”
“ม่ายเมาๆ ไหวอยู่ๆๆๆ เดี๊ยวมา ฮ่าๆๆๆๆ”
“อ้ะ ! ขอโทษครับ” ผมเดินปะทะกับใครสักคน แต่ด้วยอารมณ์และความเบลอทำให้มองหน้าเขาไม่ชัดละ
“เห็ด … มาได้ไง” ห้ะ คนๆนี้รู้จักผมด้วย ผมเงยหน้าขึ้นมองเค้า
“ใครว้า …. ทำมายย รู้จักกันอ่ะ”
“จำกันไม่ได้แล้วหรอไง หืม …” คนๆนี้ยกมือไล้แก้มผมเบาๆ เอ…
“เซอร์ ..” ชื่อๆหนึ่งหลุดจากปากผม ทำให้ผมรู้สึกตัว เซอร์นี่หว่า
“จำกันได้แล้วหรอ” สัมผัสจากมือใหญ่ มันทำให้ผมคิดถึง … อยากให้สัมผัสมากกว่านี้ …
ผมเอียงแก้มแนบกับมือใหญ่
“คิดถึงงงงง”
“หืม … อะไรนะ” คนตรงหน้าก้มหน้าลงมาใกล้ผม กลิ่นน้ำหอมที่ห่างหายไปนาน
“คิดถึงงงง อื้อ”
คำพูดที่หายไป …
เพียงเพราะริมฝีปากของคนตัวสูงประกบเบียดลงมากับปากคนตัวเล็ก
ท่ามกลางแสง
สี
เสียง
ของสถานที่
ที่เปรียบดั่ง
เวทีเริงระบำของผีเสื้อราตรี
หาได้เป็นอุปสรรคขวางกลั้นของคนสองคน …
ปากบางถูกขมเม้มอย่างเร่าร้อน .. ด้วยความโหยหา … คิดถึง …. ก่อนที่ลิ้นนุ่มจะโดนเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อ
ราวกับ …
ตกลงไปในห้วงอารมณ์ที่ยากจะต้านทาน
แขนเล็กยกขึ้นคล้องคอคนตัวสูง เบียดตัวเข้าหาด้วยสัญชาติญาณ
มือหนาของคนตัวสูง ก็ล้วงเข้าไปในสาบเสื้อลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบาง
“เฮ้ยไรวะ ! สัสเซอร์มึงทำไรแฮต” ผมโดนกระชากจากใครสักคน แยกกับเซอร์ ….
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกริ๊ดของใครสักคนหรือหลายคน มันเกิดอะไรขึ้น ..
เซอร์หายไปไหน ..
“สัส มึงทำอย่างงี้ได้ไงไอ้เซอร์ ”
นี่มัน … เสียงพี่พอยท์
..
เซอร์ทำอะไรผิด ทำอะไรๆ
“เชี่ยเอ้ย มึงมาต่อยกูทำเหิ้ยไรสัสพอยท์”
เสียงเซอร์ …
“สัส เอ้ยยยย”
อะไรกัน เกิดอะไร
‘ เพล้ง ’
“เฮ้ยพอยท์ อย่า/ ไอ้เซอร์หยุดดดด”
พอยท์ .. เซอร์ ….
ทำไมผมมึนหัวแบบนี้
ไม่หน้าดื่มเพียวๆไปตั้งหลายแก้ว
แล้ตายตาผมก็เหลือบไปเห็น
ขวดเหล้าขวดหนึ่งลอยขึ้นไปบนฟ้า …
มันกำลังหล่นลงมา ..
บนหัว .. เซอร์
“ไม่นะ !!!!!” ผมสวมบทพระเอกนิยาย
‘เพล้ง ง ง’
“แฮตตตตตตตตตตตตตตตตต”
เสียงคนๆหนึ่งกำลังเรียกผม แต่ผมลืมตาไม่ไหว น้ำตาร้อนผะผ่าวไหลลงจากตา แม้แต่ปลายนิ้วก็ขยับไม่ได้ หัวของผมมึน รับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือด ผมกำลังจะตายใช่ไหม …
“เห็ด อย่าเป็นอะไรนะ อย่า…..”
เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน ก่อนทุกอย่างจะดับไป
---------------------------------------
เพล้ง !!!! T[]T แต่งเองเจ็บปวดเอง ฮือออ น้องเห็ด TT (รับลูกถีบลากรีดเดอร์)
-
งะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาทำให้เค้าค้างอะ
ชิชิชิ :angry2: :angry2: :angry2:
-
กลับมาต่อเยยน่ะ ค้างงงงงงงอ่า :serius2:
-
:serius2: ค้างงงงอ่า ต่อเยยน่ะ
-
:serius2: :serius2: :serius2:
-
เพล้ง...แตก...เลือด... ค้างงงงงงงงงงงง :serius2:
-
:a5: :serius2: :serius2: :z3: :z3:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :serius2:
ตายเเล้ว เห็ดชั้นนน :o12: ช้ำหมด
-
เอ๊าส์คุณน้องงงงงงงง เจ็บตัวซะแล้ว
-
น้องเห็ดของเค้าาาาาาาาาาา สงสารน้องเห็ดดดดดดด
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
แล้วไอ้บ้าพอยท์เอ๊ยก่อนตีไม่แหกตาดูก่อน ใช้แต่อารมณ์
หมูจะหามอย่าเอาคานเข้ามาสอดได้มั้ย คนกำลังเข้าได้เข้าเข็ม
ไม่เคยมีละสิเลยชอบเข้ามาขัดจังหวะเค้า
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
+1 กร๊ากกกก พร้อม จิ้มๆๆๆ :z13:
นี่แน่ะๆๆๆ ทำคนอ่านค้างมากกกกกก
:กอด1: ตอนใหม่มาไวๆนะคะ :monkeysad: ทำตาออดอ้อน
-
โอ้ว ไม่นะ :serius2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
น้องเห็ด เอาหัวเข้าไปรับแทนเซอร์
เพราะยังรักและห่วงอยู่ใช่ไหม
:L2: :L2: :L2:
-
วู้ๆๆๆๆเจอกันแล้วโว้ย :mc4: :mc4:
-
สั้นจิงๆ
ต่ออีกๆ
-
เห็ดไม่น่าเอาหัวไปรับแทนเลยอ่ะ
จะเป็นอะไรมากมั๊ยเนี่ยย :serius2: :serius2: :serius2:
-
พี่เซอร์
ดูแลบักเห็ดด้วยเน้อ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
ขอบใจ
ค้างมากมาย :a5:
-
อยู่ดี ๆ ความซวยก็มาเยือนถึงตัว ซวยแท้ ๆ เลยนะค่ะ...เห็ดดด :monkeysad:
-
:a5:
-
อย่าความจำเสื่อมเป็นพอ
-
อ้าวววว...แว้กกกกก....ค้างงงงงงงง :z3:
-
เหอะๆค้างงงงงอ่า เห็ดจะเป็นรัยมั้ยง่ะ พี่พอยท์ใจร้อนจัง มาต่อเร็วๆนะคะ
-
แงงงงงง อย่ามาทำเห็ดเค้าเลือดตกยางออกนะ
ไอ้เซอร์ตามประกบด่วน เซอร์เท่านั้นนนนน!!!
แต่ แมร่มมมม ค้างว่ะ ค้างมั่ก
-
เย้...กลับมาเจอกันแล้ว
-
ยังรักกันอยู่มั้ย ...เนอะ เห็ด เนอะ
เกือบ ล่ะ เกือบ
ครั้งนี้ถ้า เซอร์ ยังปล่อย น้องเห็ดไปอีก
:fire:
-
โถๆๆๆน้องเห็ด..
เมาขนาดนั้นยังสุตส่าห์ .. :เฮ้อ:
-
ค้าง! :m31: :m31: :m31:
-
คุรพี่ต่อยน้องเขยแบบนี้ไม่ดีเลยนะ ดูจิน้องเห็ดน้อยหัวแตกรุ้ย TT^TT ( กระโดดถีบขาคู่ไรท์ที 1 ทำไมชอบให้เห็ดน้อยเจ็บตัวเลยรุ้ย ตอนแรกๆ ก้โดนมีดเสียบพุงโดนพี่เขย ตอนนี้มาหัวแตกเพราะป้องเซอร์จากขวดเหล้า [อันนี้มาดว่าจากท่านพี่ชาย] อีก ไรท์จะทารุณเห้ดน้อยไปถึงไหน~~~~ )
-
น้องเห็ดเราแมน คอด คอด
-
ทำไมถึงทำกับเห็ดแบบนี้ :z3: :z3: :z3: :z3:
-
เห็ดโคตรรักเซอร์อะ..
แต่ว่า..
ค้าง!
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด :o12:
ค้างมาก และสั้นมากด้วยยย!!! ( :m16: กระทืบไรเตอร์ ชิ!)
เซอร์ยังรักเห็ดอยู่นี่ ทำเป็นบอกไม่รัก แต่น่าสงสารเห็ดเหลือเกิน
สมองจะเสื่อมไหมเนี่ยยย แต่อยากให้เสื่อมเพราะอยากแก้เผ็ดนังเซ่อ
แต่คู่ขอเป็นคู่เดิมเหอะ มะกี้อ่านมา ใจเต้นตึกตัก คิดว่าเปลี่ยนคู่ :เฮ้อ:
-
โอลลี่เซอร์ค่ะ ! :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
พอยท์ .. ถ้ารุ้เรื่องทั้งหมดแล้วจะช็อค ..
แล้วไปต่อยเซอร์เข้าทำหม๊าย ! หวงน้อง ?- -
ค้างตัวโตๆค่ะ
-
เห็ดน้อยอย่าพึ่งเป็นอาไรไปน้า
:serius2: :serius2: :serius2:
-
พี่พอยท์ อัดไอ้เซอร์เลยยย
-
แอบโหดนิดๆ
-
แลกเลือดจริงๆ
หวังว่าคงไม่ความจำเสื่อมนา
ไม่อยากดราม่ามากกว่านี้
-
ละเลงเลือดกันมันเลย ๕๕
-
แอบแซดดด และแอบฮา นึกภาพเหล้าลอยละลิ่วขึ้นไปข้างบนก่อนตกลงมา...ใครโยนฟะ ทำกรูฮา
-
ทำไงดีหนูไม่กล้าอัพ กลัวมันย้อน ฮือออ TT
-
อัพเถอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:pighaun:
:z3:
มาต่อไว ๆ เลย ค้างแหละ
-
:L1:
-
ค้างค่าาาาา :z3: :z3:
-
เง้อ เห็ดจะเป็นไรมากไม๊เนี่ย
-
บอกได้แค่ ค้่างงงงงงงง มากมาย ค้างงงง มากมายย
-
พี่พอยท์ขา~ ถึงพี่จะอินดี้แค่ไหนแต่พี่ก็อย่าวู่วามสิคะ(เกี่ยววกันไหม?)
ชิชะ! หมั่นไส้เซอร์แบบไม่มีเหตุผล
Ps. เหมือนตอนนี้มันสั้นเนอะ!?
-
เจอกันแล้ว....
แล้วยังไงต่ออ่ะ....
"ค้างอ่ะ"
ปล.พี่พ้อยท์แมนมากกกก ก ก ก ก 55555
-
^^
-
ค้างไม่ไหวล่ะ :angry2:
-
ชอบคำว่า "คิดถึง" ที่น้องเห็ดพูดกะเซอร์อ่ะ
ต้องน่ารักมากแน่ๆเลย
-
เห็ดเซอร์รีเทิร์นทีเถิด !
อย่าค้างๆคาๆกันอีกเลย
*ชอบพี่พอยท์ มากมาย ><,,
อ๊ากกก ผช.ในฝัน
-
อั๊ยยะ :a5:
เห็ดอย่าเป็นไรไปนะ :o12:
-
สอบเสร็จเดี๋ยวมาอัพ !!!!! ขอไปสอบก่อนนนนนนนนนน T[]T
-
สอบเสร็จเดี๋ยวมาอัพ !!!!! ขอไปสอบก่อนนนนนนนนนน T[]T
ตั้งใจทำข้อสอบนะคะ :กอด1:
สอบเสร็จรีบกลับมานะ
คนอ่านจะขาดใจแล้ว :o12:
-
O[ ]O!!! o22ฮะ ๆ นี่มันอะไรไหงเป็นงี้อ่ะ :sad4:ไม่น้า
น้องเห็ดอย่าเป็นไรน้า :m15:
-
โธ่!! พระเอก :a5:
-
Ver. ก่อนรีไรท์ ยังไม่มีการปรับคำ มาแบบหยาบๆนะจ๊ะ อย่าลอกเลียนแบบ
ตอนที่ 20 : เหตุเกิดที่โรงพยาบาล
ณ โรงพยาบาลใกล้ที่เกิดเหตุ
คนสำคัญของกู … ที่กูละเลยมาตลอด ได้เข้าห้อง ICU ไปแล้ว
เพราะกูมันถึงเป็นแบบนี้
“โว้ยยยยยยยยยยยย แม่ง !!!!”
ปึ้ก !
เสียงกำปั้นหลุนๆ กระแทกเข้ากับผนัง จนคนรอบข้างหันมาดู แต่กูก็ไม่สน
เลือดที่ค่อยๆไหลไม่ได้ทำให้รู้สึกอะไร
“สัส ปล่อยกู กูจะไปกระทืบมันนนนนน” เสียงคู่กรณีเส็งเคร็งดังมาตามทางพร้อมรุ่นพี่ที่ลากมันไว้
“พอยท์มึงจะหมาไปไหนวะเนี่ย น้องมันก็เข้า ICU ไปแล้ว นี่มัน รพ นะสัส”
“ไอ้เซอร์มันลวนลามน้องกู สาสสสสสสสสสส กูจะเอาเลือดมันออกหัว” กูมองไปที่ไอ้เชี่ยพอยท์ที่ตัวบางเสือกแรงควาย รุ่นพี่ห้าหกคนดึงมันไว้แทบจะไม่อยู่
“หลุดออกมาให้ได้ก่อนเหอะมึง ค่อยอยากเอาเลือดกู หึ” กูยกมือข้างอาบเลือดชี้หน้ามัน แต่หน้าตากูคงกวนตีนพอๆกับปาก มันเลยเลือดขึ้นหน้ากว่าเดิม
“สัส อย่ามาทำปากดี เหิ้ยเอ้ย ลวนลามผ้ชายมึงเป็นเกย์รึไง”
“แล้วไง เสือกเหิ้ยไร” เกิดปรากฏการณ์ตะโกนคุยกันหน้าห้อง ICU
“คนที่มึงลวนลามอ่ะน้องกูไอ้เหิ้ยยย”
“กูไม่เห็นจำได้ว่ามันมีพี่ชายอีกคนนอกจากไอ้เฮซ”
“สัส มันเป็นน้องกูด้วย แล้วมึงอ่ะเป็นใคร” คำถามของมัน ทำกูสะดุด
เออว่ะ
กูเป็นใครวะ
“ไงตอบไม่ได้ล่ะสิไอ้สัส ถุ้ย เสือกทำเก่ง เป็นตัวเหิ้ยไรในชีวิตนอกกูวะสาสสสสสสสสสสสสสสสส” ไอ้พอยท์มันเริ่มอารมณ์ขั้นอีกรอบ มันจะเวินเว่อไปไหนวะ
นั่นสิ กูเป็นตัวเหิ้ยไรวะ
หรือกูเป็นตัวเหิ้ย ?
หน้าแบบกูมีแฝดเป็นเหื้ย ?
สัส มันด่ากูเหิ้ยยยยยยยยยยยย
“สัสพอยท์มึงด่ากูเหิ้ยกี่รอบละ”
“จะตรัสรู้มั้ยสัส กูไม่ว่างมานับเหิ้ยแบบมึงนี่”
“สัสอย่าอยู่เลย แดกตีนกูแทนข้าวเหอะ” กูวิ่งเข้าไปกระโดดเตะมัน จนมันกระเด็น ไอ้พี่ห้าหกคนนั่นเลยปล่อยมันอัตโนมัติ แล้วเราก็เริ่มนัวเนีย
พลั่ก ๆ !! ฯลฯ
(ฉากต่อสู้มีเนื้อหาที่รุนแรง ไรเตอร์บอบบางไม่สามารถแต่งได้ – เหรอออออออออ)
ปิ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงนกหวีดดังลั่นทำให้เราแยกกันโดยอัตโนมัติ ยามอ้วนสองคนในชุดรัดติ้วเซกซี่ ? วิ่งเข้ามา
“พวกคุณมาทะเลาะอะไรกันหน้าห้อง ICU คะ ถ้าคุณหมอไม่มีสมาธิแล้วคนไข้เกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง”
พยาบาลแว้ดใส่พวกเรา แต่มันทำให้กูคิดได้ ถ้าไอ้เห็ดไม่หายทำไงวะ สัสเอ้ย
เห็ดมึงอย่าเป็นไรนะ
“ว้าย คุณคะ มือคุณเลือดไหลเยอะมาก ไปทำแผลก่อนค่ะ” พยาบาลคนเดิมลากแขนกูจะไปทำแผล สลัดแล้วคุณเธอก็ยังไม่ละความพยายาม จนกูต้องเดินตามไป ไอ้พอยท์หน้าตาเหมือนหมาถูกกระทืบก็มองกูเคืองๆ แต่กูซึ่งหน้าตาไม่ต่างกัน ก็ได้แต่แยกเขี้ยวกลับไป
Ver. Hed
กูลืมตาขึ้นเห็นเพดานขาวๆ กับกลิ่นยาฆ่าเชื้อ ให้ความรู้สึกว่านี่มันโรงพยาบาลชัดๆ
ทำไมกูแดกเหล้าอยู่ดีๆมันมาโผล่โรงบาลว่ะไอ้เหิ้ย
“โอ้ยยยย” ทำไมมันปวดหัวชิบหายเลยว่ะ กูแฮงค์หรือกูเป็นไรวะ
“เห็ด ตื่นแล้วหรอ”
“พี่ชาย” พี่ชายกู พี่เฮซ ว่าแต่มาได้ไงวะ
“มาได้ไงอ่ะ”
“รพ โทรไปบอก แม่ไปต่างจังหวัดพอดีเลยมาเฝ้าให้”
“อ้าว แล้วพี่พอยท์ไปไหนอ่ะ”
“โดนสั่งห้ามเยี่ยม เสือกมีเรื่องกับไอ้เซอร์”
เซอร์ ?
ทำไมได้ยินชื่อนี้แล้วรู้สึกแปลกๆที่ปากวะ ? (เห็ดหื่น)
แล้วมันเกี่ยวอะไร ?
“เซอร์เกี่ยวอะไรอ่ะ”
“อ่าวก็เมื่อวาน ..”
ปัง !
“เห็ดโว้ยย กูมาเยี่ยมแล้นนน” เสียงไอ้มิวนำมาก่อนตัวที่มันถือเปปซี่มาขวด อีกมือลากกระชากแขนพี่คิวมาด้วย
“ห่างกันไม่ได้เลยนะมึง” พี่ชายแซวไอ้มิวก็ระรื่น พี่คิวก็หน้าแดงอายๆ เออแม่งรักกันแอ๊บแบ๊วจริง
“ขาดคิวเหมือนขาดใจ กริ้บกริ้วววว”
ผั้ว !
พี่คิวตบหัวมันไปที บรรลุเลยเพื่อนกู
“หึ คืนนี้จัดหนักแน่ที่รัก เห็ดอ่ะ กูเอาเปปซี่มาเยี่ยม ส่วนคิวเอาโค้กมาเยี่ยม”
“เอามาทำเหิ้ยไรมันก็เหมือนกัน เอามาไมสองยี่ห้อสองขวด”
“เดี๋ยวเขาหาว่าโฆษณาให้เจ้าเดียว ก๊ากกก กูมันคนของประชาชนนนน”
“ถุ้ย กูจะอ้วก แล้วไอ้ซิมอ่ะกูเข้า รพ ไม่เคยมาเยี่ยม”
“สัสซิมมันไม่รู้เรื่อง มันไปเดทครั้งที่ล้านกับพี่ชาร์ปที่เกาะเสม็ด”
“ไปทำเหิ้ยไรวะเกาะเสม็ดไกลก็ไกล”
“พี่ชาร์ปเขาถือไปเสม็ดเสร็จทุกราย กริบกริ้ววววว แต่กูไม่ว่าที่ไหน ก็ได้ กูมันง่ายๆ ก๊ากกก”
ผั้ว !
โดนตบไปอีกที
“โวะ กูกลับละเห็ดผมไปละพี่เฮซ จะไปตบเมียขึ้นแบบหนักๆ” มันไม่พูดำพร่ำทำเพลง ลากพี่คิวออกไปทันที เออเอาเข้าไป
“แล้ววันนี้ไม่ไปหาไอ้ฟาวส์หรอพี่”
“ไว้ค่อยไปอาทิตย์หน้าก็ได้มาดูเราก่อนไง เจ็บมากเปล่า”
“อะไรอ่ะ”
“หะ”
“คือ ยังไม่รู้เลยว่ะว่าเป็นอะไร รู้แต่ว่ามึนหัว”
“น้องกู แดกหญ้าแทนข้าวหรอวะ มึงโดนขวดเหล้าตกใส่หัวไงสัส”
นึกๆๆ
เหมือนเห็นขวดเหล้าลอยอยู่กำลังดิ่งลงมา
เห็นไอ้เซอร์ยืนอยู
เห็นตัวเองวิ่งเข้าไป
เวร
เหิ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กูนึกออกแล้ว !!
กูกับมัน…
จะ… จูบกัน
เวรๆ เวร เวรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
“เป็นไรมึงหน้าซีดเชียว ไหวเปล่าเรียกหมอมั้ย”
“มะ ไม่เป็นไร แค่ .. ตกใจ” แหงดิตกใจมาก ตกใจสุดๆ ตกใจเหิ้ยๆ
“เออๆ นอนต่อเหอะ เดี๋ยวปวดหัวกว่าเดิมอีก นอนไปๆ” กูค่อยๆซุกหน้าลงกับผ้าห่ม และเริ่มเครียด
แต่ความง่วงก็มีชัย หลับไปในเวลาอีกไม่นาน
Ver. Point
กูกับมันต้องมานั่งรอหน้าห้องพัก ห้ามเยี่ยม เสือกติดป้ายชื่อไว้หน้าห้องด้วยว่าห้ามเยี่ยม
เจิ้ยเอ้ย แล้วน้องชายกูมันจะเป็นยังไงวะน่ะ !! ได้แต่มองไอ้คนข้างๆด้วยหางตา
นี่ก็น้องเสือกเป็นน้องรหัส ที่มาลวนลามน้องชายกู ! (เห็ดมันสมยอมนะพี่ - ไรเตอร์)
รู้จักไอ้พอยท์น้อยไปซะแล้ว
“มองเหิ้ยไร กูหน้าเหมือนญาติมึง ?” มันน่ามั้ย ไอ้เด็กปากดี
“หน้าเหมือนหมากู”
“มึงก็หน้าเหมือนหมากู”
“ปากมึงเลี้ยงหมากี่ตัว”
“เท่าๆกับในปากมึงอ่ะ”
“หึ เด็กน้อย”
“ไรไอ้แก่”
“สัสด่าใคร”
“ด่าหมา”
“เหิ้ย จะเอาไงว่ามาเลย”
“ก็ไม่ได้เอาไง ทำไม ข้อง ?”
“วาจาอ้อนตีนกูมาก”
“ไม่ต่าง”
“หึ ตัวตัวมั้ยสัส”
“จัดหนักได้เลย” ไอ้เซอร์กับกูมองหน้ากันสักพักแล้วต่างคนต่างง้างหมัดเตรียมจะใส่กัน
แต่ …
“นี่มัน รพ บอกแล้วใช่มั้ยคะ ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ !!!! ผู้ป่วยต้องการพักผ่อนนะคะ !”
แล้วเราสองคนก็โดนเทศอีกยาวนานเกือบเขียนมหากาพย์ได้
และสุดท้ายก็โดนสั่งห้ามเข้าโซนที่เป็นห้องพักผู้ป่วย
เพราะมึงเลยไอ้เซอร์ !!!!
Ver. Faw
วันนี้ทำไมมึงไม่มาหากู …..
มึงลืมกูแล้วหรอ ….
กูนั่งรออยู่ริมสนามที่ปกติวันนี้ไอ้เฮซจะมาหา แต่นี่มันนานไปครึ่งชั่วโมงแล้วนะ .. หรือมันเป็นอะไร ที่ไหน ยังไง
หรือเกิดอุบัติเหตุ
อยากออกไป
อยากออกไป
ที่นี่ไม่มีรั้ว …
แต่หากใครฝ่าฝืนหนีออกไป ก็ต้องโดนย้ายไปคุกใหญ่แน่ๆ …
จะเจอกันยากกว่านี้ ..
หรือจะทำได้แค่รอ …
เฮซ ..
เฮซของกู …
มึงไปไหน ..
รู้มั้ยมีใครเขารอ ?
หรือมึงรับกูไม่ได้แล้ว …
รับกันไม่ได้แล้ว …
รังเกียจกูแล้ว …
ไม่ใช่แบบนั้นใช่มั้ย ?
--------------------------
มาอัพดึกนิสนึง 55 พึ่งได้เปิดคอม ขอโทษด้วยเน้อ
-
คนอื่นน้องก้อเข้าใจสถานการณ์น่ะค๊า
แต่ฟาวค๊า นายเปนไรมากไหม แค่เฮชมะมาแค่วันเดียว
เพ้อได้ขนาดน่ะ ทามท่าจะเปนเยอะ อิอิ
-
หวาย แรกๆก็ดีอยู่ค่ะ เห็ดท่าทางเขินหนัก
555+...แต่แบบว่าหลังๆนี่
แอบกลัวความคิดฟาวส์มากมาย
รอตอนต่อไปค่ะ
-
ป๊าดดดดดดด !
อย่าถีบอิพี่ฟาวส์ ! :z6:
ถ้าไม่รับแล้วจะไปเยี่ยมเองทุกอาทิตย์หร๊าาาาาาาา !
แหม ไม่ไปอาทิตย์เดียวทำคิดมาก เดี๋ยวแม่ปั๊ด !
พ้อยท์ เซอร์ เลือดเยอะไปล่ะ
ทะเลาะกันได้ทุกทีสิ่หน่า - -
ไหนๆก็อยู่โรง'บาลล่ะ ไม่ไปบริจาคเลือดหน่อยอ่ะ เผื่อจะได้เย็นลง ..
ติดตามฮ๊าฟฟ ฮิฮุ
ขอบคุณก๊ะ ;D
-
ให้เค้าได้เจอกันสีกทีเซ่
ดิ้นไป ดิ้นม 55555+
อยากให้กลับมาเคลียร์ๆ กัน จะได้รู้ว่าใครเป็นอะไรกับใคร
-
รู้สึกชุลมุนวุ่นวายยังไงไม่รู้ :really2:
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
แอร้ยยยยยยยยยยยยยย เข้าใจกันเถอะ
อีคนอ่านจะขาดใจตาย :monkeysad:
-
สงสารฟาวส์อ่ะ อย่าเพิ่งน้อยใจเฮซนะ
เค้ามีเหตุผลของเค้า
-
ขำอิมิว ตั้งแต่ของเยี่ยมยันเป็นคนง่ายๆ ได้ทุกที่ :m20:
แต่พออ่านพาร์ทฟาว :sad4: รู้สึกใจหาย กลัวใจเฮียแกอ่ะ จะทำไรก็ใจเย็นๆ นะ คิดดีๆ :z3:
-
^^
-
:เฮ้อ:
-
ส่งข่าวฟาวหน่อยเห้อออ
เวิ่นเว้อแล้วนั่น
-
แง่ง ไอ้ฟาล์วคิดมากเกินไปป่ะว่ะ อย่าน่ะ :serius2: :serius2: เดี๋ยวจะยุ่งกันไปใหญ่ รอเฮซแปปหนึงเอง
แล้วเรื่องพี่พ้อยท์กับเซอร์จะเอาไงต่อไปเนี่ยยยย
-
จับฟาวส์กดไว้อย่าหนีออกมานะ เดี๋ยวเฮซก้อมาหา
เรื่องเซอร์เอ่อออ โนคอมเม้นล่ะกัน
-
ฮ่าๆๆ พี่พอยท์ กับเซอร์ กลายเป็นบุคคลอันตรายสำหรับโรงพยาบาลนี้ไปซะแล้วล่ะ กรั้กๆๆๆ :m20:
คิวกับมิวดูท่าทางจะมาเพื่อขชายความฮาอย่างเดียวสินะ = =;;
ส่วนพี่ฟาล์ว พี่อย่าคิดสั้นเซ่(?)
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
พี่ฟาวส์เอ๊ย ! คิดมากไปได้
มาไม่ตรงเวลาแค่นี้เอง เดี๋ยวเฮซก็มาแล้ว
เซอร์ พอยท์ - -* บ้า
-
555
-
หลายคน เปลี่ยนอารมณ์ไม่ทัน
-
ฮาอันนี้
เสียงนกหวีดดังลั่นทำให้เราแยกกันโดยอัตโนมัติ ยามอ้วนสองคนในชุดรัดติ้วเซกซี่ ? วิ่งเข้ามา
กร๊าก
สงสารหนูฟาวอ่ะ จิตตกแล้วนั่น
-
ชอบเฮียพ้อยท์อ่ะ
อยากมีพี่ชายแบบนั้นบ้าง
แนว แรง และรักน้องโคดๆ ฮิ้ว~~~
ฟาวส์ อดทนไว้ลูก เดี๋ยวอาทิตย์หน้าเฮซก็มา
-
รออ่านนะค่ะ
:L1:
-
กรรม เฮซทำฟาว์ลจิตตก ฟาว์ลค่ะน้องเห็ดน้อยเข้าร.พ. พี่ที่ดีต้องไปเฝ้าน้องนะ เดี๋ยวเขาก็มาเยี่ยมเหมือนเดิม แข็งใจนิดนึงนะตะเอง
ว่าแต่คู่พอย์สกะเซอร์นิ จับมันคู่กันเลยดีไหม? น่าจะเหมาะสมกันนะ เหอๆ อ้อนตรีนทั้งคู่เลย ปากอ่ะ ก๊ากกกกก
-
:z3: :z3: ค้างอย่างแรงงงงง มาต่อไวๆๆน้า
-
แหม ฟาว อะไรจะขนาดน๊านนนน ทีตอนยังไม่เข้าคุกทำเป็นยกให้คนอื่น ทีตอนนี้ดูซิๆ ชริ!
-
กรรม เฮซทำฟาว์ลจิตตก ฟาว์ลค่ะน้องเห็ดน้อยเข้าร.พ. พี่ที่ดีต้องไปเฝ้าน้องนะ เดี๋ยวเขาก็มาเยี่ยมเหมือนเดิม แข็งใจนิดนึงนะตะเอง
ว่าแต่คู่พอย์สกะเซอร์นิ จับมันคู่กันเลยดีไหม? น่าจะเหมาะสมกันนะ เหอๆ อ้อนตรีนทั้งคู่เลย ปากอ่ะ ก๊ากกกกก
ก็ดีนะคะ 5555 แอบเห็นด้วยเบาๆ (ไรเตอร์ก็ชอบพี่พอยท์อ้ะผิดหรอ TT)
-
พี่พ้อยท์โหดน่ากลัวง่าาาา = ='
เซอร์เเม่งก็กวนได้ใจจิงๆๆ ฮา :laugh:
ปล.ตอนนี้ฟาวส์เเอบจิตตกไปนะ คิดมากน่า :z3:
ปล2. อัพต่อไวๆน้าาาา :กอด1:
-
อ๊าย สงสารน้องเห็ดหัวแตกเลย
-
อย่าได้คิดหนีเชียวนะฟาว
:L2: :L2:
-
เหอะ ๆ ทะเลาะกันได้หน้า ICU เนี้ยนะ
-
เป็นกำลังใจให้
-
แต่ละตัวน่าถีบจริงๆ ทั้งไอ้พี่พอยท์ ทั้งไอ้เซอร์ ทั้งไอ้ฟาวส์ :beat:
-
:a5:เถียงกันได้สมน้ำสมเนื้อดีจริง ๆ พี่ชายกับน้องเขยเนี่ย จัดหนักกันเลยว่าง้าน o18
ฟาวส์อย่าได้คิดไปไกลดกินเลย เฮซเค้าอยู่กับน้องชายสุดรัก เค้าไม่ได้ลืมแก :เฮ้อ:
-
:a5:เถียงกันได้สมน้ำสมเนื้อดีจริง ๆ พี่ชายกับน้องเขยเนี่ย จัดหนักกันเลยว่าง้าน o18
ฟาวส์อย่าได้คิดไปไกลดกินเลย เฮซเค้าอยู่กับน้องชายสุดรัก เค้าไม่ได้ลืมแก :เฮ้อ:
ถูกใจ~ เหนเทอเเล้วต้องกดLIKE~
:เฮ้อ:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
-
น้องเห็ดน่าสงสาร :เฮ้อ:
ฟาวก็คิวมากไปนะฮ้ะ :sad11:
รีบๆมาอัพนน้าคะ รออ่านต่อ :call: :call:
-
หุหุ
ตอนเดียวหลายอารมณ์มาก
-
สงสารฟาวส์ เฮซไปหาฟาวส์หน่อย
คิดไปถึงไหนเเล้วนั่นน่ะ
รีบมาต่อนะคะ
ค้างอย่างเเรงๆๆๆๆ
-
เกิดอาการหาแฟลชไดรฟ์ไม่เจอ
-
แอบสงสารฟาวส์
T___T และนุ้งเห็ด
-
เฮซส่งข่าวบอกฟาวส์หน่อย
-
ฮ่าๆๆ :m20: ไรเตอร์บอบบางไม่สามารถแต่งได้ :m20: :m20:
แหมๆๆ +1 ให้คนแต่งจ้า
รอตอนต่อไปน้า สู้ๆๆ
-
:monkeysad:
ฟาวส์ กำลังคิดมากอ่า เฮซส่งข่าวหน่อยจิ
:z2: รอเห็ดๆๆๆ
-
พอยส์กะเซอร์นี่ถ้าได้กันเอง ลูกคงดก เอิ๊กๆๆ รู้สึกว่าหนักสุดนี่น่าจะเป็นฟาวส์นะเนี่ย จิตตกอยู่คนเดียว
-
:L2: น่ารักเนาะ กวนๆฮาๆ ไม่เครียดมาก ชอบค่ะ
แต่อยากให้เซอร์กับน้องเห็ด ได้กัน เอ๊ยไม่ใช่ ดีกันไวๆอ่ะค่ะ :impress2:
-
เป็นอะไรกันเนี่ย เซอร์กับพ้อยท์ต่อยกันอยู่ได้...หุหุ สมน้ำหน้าโดนห้ามเยี่ยมทั้งคู่
ฟาล์วกจิตตกเลยแค่เฮซไม่มาแค่วันเดียว
-
รอๆๆๆๆ :z13: :z13:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ +1
-
รอครับรอ :pigha2:
-
พอหวานคู่นึง อีกคู่นึงก็ขม :z3:
อยากให้หวานให้ฮา กันทุกๆคู่เลย :z10:
:L2:
:กอด1:
-
เซอร์ & เห็ด only :L1: :pig4:
-
เจ้าแฟรชไดฟ์หายไปไหนน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้เลย
คนอ่านจะลงแดงแล้วน่ะ :z3:
:กอด1:
-
โหยหาละซิน้องเห็ด รสจูบ พี่เซอร์
ก้อดีดีกันสะซิ
ยังไม่รู้ใจตัวเองกันอีก :m16:
-
แล้วตกลงเป็นไรกันล่า
55
-
เจอแฟลชไดรฟ์อ๊ะยังอ่า โฮๆๆ รอนานแล้วนะ
-
ร๊อรอ
-
ตอนที่ 21 อ้วน
‘ ตามหาหัวใจ ที่ลืมไว้กับใครซักคน
จะตามจะค้นจนเจอ เธอคนนั้นในความทรงจำของฉัน
ซักครั้ง….ให้หัวใจได้ตื่นขึ้นใช้ลมหายใจพร้อมเธอ
ไม่อยากสัมผัสรักจากเธอ อย่างไม่มีตัวตน ’
วูบหนึ่งของความคิดเพลงท่อนนี้ได้ลอยเข้ามาในหัวผม แล้วมันก็รู้สึกโหวงๆในใจ แค่เพลงเกี่ยวกับความรักทั่วไป ทำไมมันมีอิทธิพลต่อความรู้สึกแปลกๆ ..
หรือผมก็ยังเป็นอีกคนที่กำลังตามหาหัวใจ ?
“เซอร์ มึงเป็นไรวะเหม่อๆ” ไอ้พีเพื่อนที่มหาลัยผมเอง
“คิดไรเรื่อยเปื่อยอ่ะ แล้วมึงอ่ะ”
“กูมาตามมึงไปรับน้อง วันนี้แม่งให้ทำไรอีกก็ไม่รู้”
“อืม..”
“มึงดูเครียดๆ”
“ไอ้พี สมมุตินะเว่ยมึงเลิกกับแฟนมึง แบบเลิกกันตอนนั้นมึงเฉยๆกับเค้ามาก แล้วเค้าก็เป็นคนบอกเลิกมึงเอง แต่พอมาเจออีกครั้ง มันเหมือนกับว่ามึงต้องการเค้ามากอ่ะ มึงว่ามึงเป็นไร”
“โอ้โหเป็นชุด อืม .. ถ้าเป็นกูหรอ กูว่านะช่วงนั้นกูกับแฟนกูคงยุ่งๆเรื่องตัวเองมากไปจนไม่มาสนใจกันแค่นั้นแหละ พอเรื่องยุ่งๆมันหมดมันก็เลยคิดถึงกันมั้งมึง พอเจอกันมันก็เลยสปาร์ค ชอต แปลบๆๆ เปรี๊ยะๆ อะไรแบบนั้นมั้ง
“มึงว่ามึงยังรักเค้าอยู่มั้ย”
“ตั้งแต่เจอเค้าอีกครั้ง ถ้ากูคิดว่าขาดเค้าไปอีกรอบกูตายแน่ นั่นแหละรัก แต่ถ้าแค่ประหลาดๆนิดหน่อย มันคงแค่คิดถึงมั้งยังไงก็คนเคยคุ้นกันอยู่”
“แล้วมึงว่าเค้าจะรักมึงอยู่มั้ย”
“อันนี้กูก็ไม่รู้ว่ะ เขาอาจจะลืมกูแล้วก็ได้”
“มึงว่าจะมีหวังมั้ยวะ”
“เดี๋ยวนะ ที่มึงสมมุติมานี่คือกรณีที่เกิดขึ้นกับมึงใช่ปะ” ไม่อยากจะยอมรับเลยแฮะ
“เออ”
“โอ้ยมึง ถ้ามึงรักเค้าอยู่มึงก็ต้องแย่งให้มันรู้ดำรู้แดงไปข้าง ไม่งั้นเสียเชิงชายนะเว่ย ผู้หญิงเค้าชอบอะไรที่แบบทุ่มเทอะไรงี้อยู่แล้วเชื่อกู”
“แฟนกูเป็นผู้ชาย”
“ก็ผู้ชาย … เฮ้ย ! อะไรนะ ไอ้เซอร์ อย่าบอกกูว่ามึง เป็น … เป็นนนน”
“ไม่ใช่เกย์ แต่กับคนนี้กูไม่ไหวจริงๆว่ะ น่ารักชิบหาย”
“ไอ้สัส มึงคงไม่ได้หมายปองประตูหลังกูอยู่ใช่ปะ” ไอ้พี เขยิบออกห่างไปไกล เหมือนผมจะลอบฆ่ามัน
“ไอ้ห่า กูไม่ทำไรมึงหรอก เห็นหน้ากูก็หมดอารมณ์ละ”
“อ่าวสัส กูออกจะหล่อ ดูดี มีชาติตระกูล”
“ถุ้ย กูอยากจะอ้วก”
“มึงท้องหรอวะ มึงควีนหรอเนี่ยยย”
“ไอ้สัส มาลองสักรอบมา จะได้รู้ว่าคิงหรือควีน” ผมแกล้งเขยิบไปใกล้ๆมัน
“เฮ้ยๆ ไหนว่าเห็นหน้ากูก็หมดอารมณ์แล้วไง” มันดันอกผม ผลักแรงๆ แต่เสือกไม่มีแรง ฮาจริง
“เพื่อให้เพื่อนกูตาสว่างเรื่องความสามารถของกู กูจะยอมทนๆไปก็ได้”
“ไอ้เหิ้ยไม่ต้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
หลังจากแหย่กันไปอีกสักพัก ผมกับมันก็ไปรับน้องกันตามปกติ แม้จะเขม่นหน้ากับพี่รหัสตัวเองที่ต้องทำกิจกรรมคู่กับมันก็เหอะ คิดถึงแต่คนที่อยู่ รพ ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่นะ อยากเยี่ยมก็เยี่ยมไม่ได้เซ็งว่ะ
กล่าวถึงอีกคนที่อยู่ รพ
“เห็ดมึงแดกไรเยอะแยะวะ” ไอ้มิวเริ่มโวยวาย
“กูแค่กินเลย์ถุงที่สองเองนะ”
“สัส นั่นเทสโต้อีกสามถุง คอนเน่อีกสอง ทวิสตี้อีกสาม ยังไม่รวมก๊อบกอบ อีก”
“กะ กูหิว กูคนป่วยนะเว่ยยย”
“ไอ้ห่าป่วยการเมืองชัดๆ หัวมึงก็ไม่ได้เป็นไรให้นอนทำห่าไรวะ รพ ”
“กูก็อยากกลับบ้านนะ เมื่อไหร่แม่งจะปล่อยกูวะ เหมือนโดนขังคุกเลยว่ะ”
“ห่าแดกทั้งวันอ้วนแน่มึง”
“อะไร กูออกจะหุ่นดีนะสัส”
“ระวังนะเว่ย อ้วนมากไม่มีใครคบเป็นแฟน ดูดิแขนมึงเริ่มอวบแล้วน่ะ แก้มมึงก็เยอะขึ้นนะเห็ด” อะไรนะ ตายละ ผมเริ่มคลำตัวไปเรื่อยๆ หรือผมจะอ้วนขึ้นจริงๆ ตั้งแต่อยู่บ้านพี่พอยท์ก็กินดีอยู่ดี ออกกำลังกายก็ไม่ค่อยได้ออกเป็นทุนเดิมอยู่ละ
เฮ้ยย กูอ้วนขึ้นจริงจริงหรอ เฮือกกกกกก
“ทำไงดีวะมิว กูอ้วนจริงๆแน่เลยอ่ะ”
“เฮ้ยๆ เห็ดกูพูดเล่น”
“ไม่ๆ กูว่ากูอ้วนขึ้นจริงๆนะ ตายห่าละ กูจะต้องไดเอต”
“สัส มึงไม่ใช่การ์ตูนโมเอะของญี่ปุ่นนะเว่ย มาไดองไดเอต”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กูอ้วนนนนน”
ณ วินาทีนี้ ยอดชายนายมิวน่าสงสารที่สุดที่ต้องมารับฟังเสียงครวญครางของผู้ป่วยการเมือง … อาเมน
วันต่อมา …
น้องเห็ดน้อยๆก็ได้เก็บเสื้อผ้าออกจา รพ ท่ามกลางความดีใจของผองเพื่อนและครอบครัว ที่น้องเห็ดสามารถกลับไปผจญภัยในโลกภายนอกได้อีกครั้ง กำลังจะได้กลับไปศึกษาร่ำเรียนวิทยายุทธ์เพื่อไปสู่รบกับสิ่งต่างๆที่กำลังเกิดขึ้นในอนาคต กลับไปสร้างเสริมกำลัง ความฉลาด และสติปัญญา เพื่อสู้กับศึกอันยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต
ศึกนี้ช่างยิ่งใหญ่นัก ยากนักจะมองข้าม
นั่นก็คือ………………………………..
การเตรียมตัวเอนสะท้าน ได้ยินคำนี้ทีไรเปรียนดุจเส้นตายของวัยรุ่น ม.6 และ ปวช. ปี 3 ที่ต้องเอนสะท้าน ให้สะเทิ้นกันไปข้าง
โอ้ แล้วจอมยุทธ์น้องเห็ดของเราจะทำเยี่ยงไรกับเวลาไม่กี่เดือนข้างหน้ากันละนี่ …
“ฮือออออออออออออออออ กูอ้วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน” ว่าแล้วเราก็โฟกัสกันไปที่จอมยุทธ์น้องเห็ด นั่น เขากำลังนั่งครวญครางอยู่บนโต๊ะม้าหินของโรงเรียน
“เห็ดมึงคิดมากไปแล้ว กูว่ามึงไม่ได้อ้วนนะ แค่อวบขึ้นนิดๆ”
“ซิมมึงอย่ามาปลอบใจกู กูอ้วนนน อ๊ากกกกก กูจะกลายเป็นโอ่ง”
“มึงก็ออกกำลังกายดิวะ จะได้เฟิร์มมมม เตะบอลแบบกูไง” จอมยุทธ์มิว ผู้เป็นเพื่อนจอมยุทธ์น้องเห็ดได้เสนอทางออกมาหนึ่งทาง ทว่า ..
“กูร้อนอ่ะ ”
“โวะไอ้ห่า มึงอะไรนักหนาวะ งั้นแม่งไม่ต้องทำเหิ้ยไรละ อ้วนบวมเป็นตุ่มต่อไป สัส โวยวายอยู่ได้กูรำคาญ”
“มันมีไรที่เหงื่อออกเยอะๆ ทำแล้วมีความสุข ไม่ต้องออกแรงมากปะวะ”
“กูนึกแปป” ผ่านไปสักพักหน้าตาจอมยุทธ์มิว ก็เริ่มเจ้าเลห์ ก่อนจะบอกจอมยุทธ์น้องเห็ดว่า
“กิจกรรมเข้าจังหวะไงมึง ไอ้ซิมกับกูก็ทำบ่อย”
“หะ สัสมิว มึงอย่าบอกนะ ไอ้เหิ้ย” จอมยุทธ์ซิมที่เงียบอยู่นานก็โวยวายก่อนจะเริ่มหน้าแดง ก้มหน้าลงหลบตาเพื่อนฝูง
“อะไรวะ กิจกรรมเข้าจังหวะ” จอมยุทธ์น้องเห็ดยังคงเอ๋อรับประทาน
“ก็กิจกรรมเข้าจังหวะบนเตียงไง ก๊ากกก” จอมยุทธ์มิวพูดออกมาแบบไม่อายใคร
“ไอ้สัสมิว ไอ้เหิ้ยยยยยยยยยยยยยยย”
“ก๊ากกกกกกก ทำเหมือนไม่เคย กิ้วๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ”
แล้วสถานฝึกวิทยายุทธ์ที่เรียกว่าโรงเรียน ก็กลายเป็นที่วิ่งไล่เตะของสามจองยุทธ์ ที่คงจะลืมไปแล้วว่า อีกไม่กี่เดือนจะมีการทดสอบวิทยายุทธ์ของจอมยุทธ์ทั่วประเทศไทยที่ชื่อว่า เอนสะท้าน …
--------------------------------------------------------------------------
แฮ่ ยอมรับผิดละค่ะ หนีไปเที่ยวต่างประเทศมา TT แต่กลับมาก็นอนอู้ไปอีกหนึ่งอาทิตย์ ไม่โกรธกันนะ TT ตอนนี้ก็เป็นมุมน่ารักๆของคำว่ามิตรภาพอะไรแบบนั้น แม้มันจะออกมาแปลกๆ ก็เหอะเนอะ 55
เรื่องนี้ก็เดินทางเลยครึ่งมาแล้วนะคะ อาจจะแลดูน้อยๆ แต่ลองไปจัดหน้าดูปรากฏว่า 175 หน้าแล้วแหละ
-
นุ้งเห็ดเปงโอ่งแต่ก็ น่ารักนะ จุ๊บๆๆๆ
-
ขอยาวหน่อยน๊ จุ๊ฟๆ :pigha2:
-
รออ่านนะคะ
:pig4:
-
อยากให้น้องเห็ดกลับมาคืนดีกับเซอร์เร็ว ๆ จัง
:เฮ้อ:
-
โอ้วววววววววววววววววว กิจกรรมบนเตียงงงงงง :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ไรเดอร์หายไปนานนนนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คิดว่าจะไม่อัพต่อแล้วววววววว :z13: :z13: :z13: :z13:
-
เหมือนตอนนี้เป็นตอนพักยกแบบชิวๆนะ
-
:man1: รอมานาน มาก ขอบคุณคะ :m25:
-
รอนานมากกก
เห็ดน่ารักเหมือนเคย ๕๕
-
แอบฮา เอ็นสะท้านนนนน กร๊ากกกกกกกก :laugh:
-
มีน้ำมีนวล จับถนัดมือไงเห็ด ไม่เครียดลูกๆ :กอด1:
-
เมื่อไหร่เซอร์จะมาอ๊ะ :m11: :m11: :m11:
-
^^
-
แหม ๆ ถึงน้องเห็ดจะอ้วนแค่ไหนพี่เซอร์ก็รักหมดใจ :o8:
-
แค่อวบ
ดีออก
เต็มไม้เต็มมือ :z1:
-
ว้าววว ได้ไปต่างประเทศมาด้วย ไปไหนมาคะ หนุกมั้ยๆ
น้องเห็ดใกล้จะอ้วนแล้ว ระวังพี่เซอร์ไม่รักนะคะ555
-
น้องเห็ดก็ไปเล่นกิจกรรมที่ว่าอ่ะไรนะเหงื่อออกเยอะ และมีความสุข ใช่มะ
ลองทำกับพี่เซอร์ดูดิ อิอิ :z1: :z1:
-
น้องพีทำไมไม่ลองละจ๊ะ ,,
-
โอ่งน้องเห็น คงน่ารักเนาะ^^
อยากให้เซอร์ง้อเห็ดเร็วๆจังเลยอ่ะค่ะ
ขอให้กลับมารักกันนะ เข้าใจหัวใจตัวเองกันซักที
-
แล้วงี้เซอร์จะกลับมาคบกับเห็ดมั๊ยอ่ะ?? :serius2:
-
รอเซอร์เห็ดโอนลี่ ><
-
แต่หนูแอบเชีย เซอร์พอยท์อ่ะ TT
-
ว๊าวๆๆไปเที่ยวด้วย
ได้อะไรมาฝากบ้างเอ่ย
-
น้องเห็ดอ้วนก็น่ารัก ^^
-
อิน้องเห็ด :z6: มาไดองไดเอท แรด!
เรื่องไม่คืบหน้าเพราะแกมัวแต่ห่วงอ้วนน่ะแหละ :serius2:
-
555 กร๊ากกกก
ไรเตอร์ฮาไปไหน
-
:a5: เดี๋ยวนี้เห็ดไดเอ็ด
เห็ด แรดมาก! สุดยอดๆ
จะรอนะคะ :mc4:
-
ไม่อ้วนมั้ง แค่อวบเหอะ เอิ๊กๆๆๆ
-
คนเขียนอ่า
อย่าหนีหายไปบ่อยๆนา o18
ไปทีเป็นชาติ = = :seng2ped:
เค้าคิดถึงเห็ดนา :กอด1:
-
เห็ดน้อยๆ
-
อ้วนไม่อ้วนก็น่ารักอ่ะ
-
:L2: ถึงอ้วนก็น่ารัก
-
ค้างคามากมาย :z3:
:seng2ped: นอกจากจะไม่ได้เจอกันแล้ว
ยังมาคิดมากกันอีก :laugh:
-
สั้นจัง :monkeysad:
-
หายไปนาน
เนื้อเรื่องไม่คืบหน้า
-
หายไปไหนมาตั้งนาน
-
เย้!!!!!!!! อ่านทันแล้ว
ดีใจจัง
เรื่องสนุกมากๆๆ
ชอบหนูเห็ดกับเฮียเซอร์
แต่ชอบพี่เฮดกับพี่ฟาวมากกว่า
มาต่อเร็วๆๆๆนะค่ะ
-
ตอนที่ 22 ขัดจังหวะ
Ver. Poiiz
“พอยท์ช่วงนี้แฮตเป็นอะไรทำไมไม่ยอมกินข้าวเลย กินแต่ละทีก็น้อยมาก น้องยังไม่หายป่วยหรอ” สีหน้าคุณน้าเคร่งเครียดตอนพูดกับผม เออแต่ก็จริงช่วงนี้กินข้าวน้อยมาก หรือจะมีเรื่องกลุ้มใจกันนะ
“เอาน่าคุณ แฮตพึ่งหายป่วยไม่น่าเป็นไรมาก ยังไงพอยท์ก็ดูน้องหน่อยแล้วกัน”
“ครับพ่อ”
จบการสนทนาก็แยกย้ายกันเข้านอน ผมก็แยกตัวมาคิดๆ … อืมมม หรือว่าจะเป็นเรื่องไอ้เซอร์วะ ในผับคืนนั้นก็เหมือนสองคนนี้รู้จักกันมาก่อน แถมไอ้เวรซักคนที่โยนขวดแก้วขึ้นแฮตก็วิ่งไปรับแทน หรือว่าเราจะเข้าใจผิดไปเอง คืนนั้นเซอร์ไม่ได้ลวนลามแฮต แต่แฮตนี่แหละสมยอม โอ้พระเจ้า ! แล้วนี่เราไปมีเรื่องกับแฟนน้องแสดงว่าแฮตมันต้องไม่สบายใจเรื่องนี้แน่ๆ ปล่อยไว้ไม่ได้ละ เราต้องชดเชยให้แฮต โอ้ยย แฮตพี่ขอโทษษษ
“เฮ้ยเซอร์” เสียงคู่อริดีกรีพี่รหัสผมเรียกผมไว้น้ำเสียงค่อนข้างหาเรื่อง ผมก็ไม่ยอมแพ้ ตวัดหางตาที่มั่นใจมาเสมอมมาว่าคมกริบกลับไป แต่มันก็หาได้สะทกสะท้าน สงสัยความด้านมันจะเท่ากับผมเหมือนกัน
“อะไร”
“วันนี้ไปบ้านกูหน่อย”
“อะไรนะ มึงบ้าไปแล้วไงให้กูไปบ้านมึงเพื่อไร”
“กูจะจัดงานเลี้ยง ปาร์ตี้ในกลุ่มโว้ยยย มึงเสือกเป็นน้องรหัสกูไงยังไงก็ต้องไป”
“เออๆ เตรียมเรด บลู แบล็คให้ด้วย เอาไฮเนเก้นไปแกล้มด้วยก็ดี”
“ถุ้ย กูไฮโซมีแต่บรั่นดีว่ะ” แล้วสัสนี่มันก็ยักคิ้วกวนอวัยวะเบื้องล่าง
“ไฮโซก็น่าจะมีตังซื้อสิ่งที่กูขอ ใจเปล่าๆ”
“เออๆ เดี๋ยวกูเตรียมไว้ให้” ทำไมมันยอมผมแปลกๆวะ เออช่างแม่ง
“งั้นเจอกันหน้าคณะสี่โมงเดี๋ยวไปบ้านกูไม่ถูก”
“เดี๋ยวพอยท์”
“อะไร” ผมเงียบไปอึดใจหนึ่งก่อนจะถามคำถามที่คาใจออกมา
“มึงเป็นไรกับเห็ด”
“ห่ะ? มึงถามเพื่อไรเนี่ย กูจะไปเป็นไรกับเห็ดได้ไง”
“แน่นะ”
“เออสิวะ มึงคิดว่ากูไปผสมพันธุ์กับเห็ดในต้มยำหรือไงเล่า ถามเหิ้ยไรเนี่ยยย”
“ไอ้สัส ไม่ใช่เห็ดที่ใช้แดกโว้ยยยยย ไอ้แฮตอ่ะกูหมายถึงไอ้แฮต”
“อ้ออ หึหึหึหึหึหึหึหึ เดี๋ยวมึงก็รู้เอง ก๊ากกก” แล้วมันก็เดินลัลล๊าจากไป แม่งเอ้ย !!!
ณ บ้านพอยท์
“มีใครอยู่มั่งปะวะ กูจะได้ไปสวัสดีคุณอาคุณน้าก่อน” เพื่อนไอ้พอยท์เหมือนจะมาบ่อยจนเชี่ยวชาญละ
“ไม่มีๆ แดรกตามสะดวกเขาไปต่างจังหวัดกัน” แล้ววงเหล้าก็เริ่มขึ้นในเวลาหกโมงเย็นหลังเคารพธงชาติเสร็จ ที่บอกว่าหลังเคารพธงชาติเพราะไอ้พอยท์มันเปิดทีวีเคารถธงชาติด้วยน่ะสิ เลือดรักชาติแม่งท้วมท้นจริงจัง ทำให้ผมก็แอบคิดว่าจริงๆมันเป็นหน้าที่ของชาวไทยทุกคนนะ นับว่าน่าทำตามเป็นอย่างยิ่ง ( ป๊าดในที่สุดสาระก็ปรากฏในนิยายหนู TT )
“เฮ้ยพอยท์ห้องน้ำอยู่ไหนวะ อยากล้างมือ”
“อยู่มุมซ้ายติดบันไดอ่ะ ถ้ามีใครเข้าอยู่ก็ไปเข้าห้องกูข้างบน มันมีสามห้องห้องกูห้องที่สองนับจากบันได อย่าเข้าผิดนะมึง”
“เออกูไม่โง่” ผมก็เดินไปตามมันว่า ไอ้พีเพื่อนรักก็ดันปวดฉี่ผมเลยต้องระเห็จไปเข้าข้างบน บ้านมันนับว่าแต่งสวยจริงๆสไตล์โมเดิ้นล้ำสมัยน่าจะมีใครมายืมบ้านมันถ่ายละครนะเนี่ย เหมาะสุดๆอย่างกับสตูดิโอ ผมก็เดินขึ้นไปข้างบนปรากฏประตูสีขาวสามบาน ผมแน่ใจว่าประตูที่อยู่ตรงกลางในสุดคงไม่ใช่ห้องมันแน่ๆ แต่อีกสองประตูที่แม่งตรงกันพอดีนี่ดิ มันห้องไหนวะ ห้องหนึ่งมันมีป้ายอะไรซักอย่างหล่นลงมา สงสัยเขียนว่าห้ามเข้ามั้งขี้เกียจไปพลิกเปิด เอาเป็นว่าเข้าๆไปซักห้องไม่ใช่ค่อยเปลี่ยน แล้วผมก็เลือกเข้าห้องๆหนึ่งไป ห้องนอนสีขาวทั้งห้องปรากฏสู่สายตาผม โอ้โห ไม่น่าเชื่อไอพอยท์ห้องนอนจะเรียบง่ายสไตล์คุณชายปานนนี้ เออช่างแม่งรีบๆล้างมือดีกว่า ผมเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป
“เฮ้ย”
“เฮ้ย”
สองเสียงผสานกัน คนที่ทำให้ผมหวั่นไหวมาเสมอกำลังยืนอยู่ตรงหน้าในสภาพมีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวผูกอยู่ตรงเอว เรือนผมและร่างกายเต็มไปด้วยหยดน้ำ ผมรู้สึกตัวเองร้อนผ่าวขึ้นมาแปลกๆ
“อะ เอ่อ สวัสดี” คำทักทายเห่ยๆหลุดจากปากผม
“อะ .. สวั .. สวัสดี” คำพูดเบาๆหลุดออกจากปากคนตรงหน้า ที่หน้าขึ้นสีเรื่อหน่อยๆ
ผมเข้าข้างตัวเองหรือเปล่าที่คนตรงหน้ากำลังเขิน
“อาบน้ำพึ่งเสร็จหรอ หืมม” ผมก้าวเท้าเข้าไปใกล้ๆคนตัวเล็ก ที่ก้มหน้าหงุดๆ
“อื้มม” ผมเชยคางเขาขึ้นมา แต่คนตรงหน้าก็ยังไม่ยอมมองหน้าผม สองแก้มนี่แดงไปหมดละ น่ารักจริงๆ
“คิดถึงนะครับ” สิ้นคำพูดผมก็ประทับจูบลงบนริมฝีปากบางๆของคนตัวเล็ก แขนอีกข้างก็รวบคนตัวเล็กเข้ามากอด และเหมือนคนในอ้อมกอดก็ยกแขนโอบรอบคอผมเช่นกัน
กริยาของทั้งสองคนเป็นไปด้วยความเคยชินเหมือนเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นทั่วๆไป ไม่ใช่คนที่ห่างหายกันไปแม้แต่น้อย จูบที่เริ่มรุนแรงขึ้นเร่าร้อนขึ้นส่งผลให้ร่างบางแอ่นตัวเข้าหาร่างสูงตามสัญชาติญาณ เหมือนร่างสูงก็รับรู้ได้เช่นกันดันหลังร่างบางติดกำแพงก่อนจะยกขาคนในอ้อมแขนขึ้นกี่ยวกับเอวตัวเอง จูบที่ราวกับจะสูบดวงวิญญาณของกันและกันไม่ได้ลดความเร่าร้อนลงไปเลย ซ้ำยังทำให้รู้สึกโหยหากันมากขึ้น มากขึ้น ราวกลับไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ และไม่มีวันพอ
“อื้อ .. อ้ะ” เสียงครางเบาๆหลุดลอดออกมาจากลำคอของร่างบางที่กำลังถูกคนตัวสูงขบเม้นไปตามซอกคอ ไหปลาร้าและไหล่ จนเริ่มขึ้นรอยจางๆสีแดง ก่อนจะสะดุ้งหลุดเสียงครางยาวออกมาเมื่อยอดอกข้างหนึ่งถูกขบเม้นดุนดันจนแข็งขันตามแรงอารมณ์ ฝ่ายรุกก็ไม่ยอมปล่อยโอกาสให้ร่างบาง ใช้มืออีกข้างขึ้นสะกิดยอดอกอีกข้างทำให้ร่างบางที่โดนปลุกเร้าหอบเสียงกระเซ่าออกมาจนเข่าอ่อน
“ยะ ยืน มะ ไม่ไหว” เสียงสารภาพอายๆทำให้ร่างบางยิ่งดูน่ารัก ร่างสูงช้อนร่างบางขึ้นก้าวเท้ายาวๆวางคนในอ้อมแขนลงบนเตียง และผละออกไปล็อคประตูห้องแต่มือก็ไวพอจะดึงผ้าขนหนูผืนน้อยหลุดออกมาด้วย
“อ้ะ” ก่อนจะทันได้ว่าอะไร ร่างสูงก็หันกลับมาโน้มตัวขึ้นคร่อม ขณะนี้คนในอ้อมแขนไม่สามารถหนีไปไหนได้แล้ว สายตาคมกริบกวาดไปทั้งเนื้อทั้งตัวของร่างเปลือยเปล่าราวกับสำรวจขุมทรัพย์ก็ไม่ปาน คนถูกมองก็ทำอะไรไม่ถูกแค่เพียงสายตาคมเขาก็รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรม่ถูกแล้ว
มุมปากข้างหนึ่งของร่างสูงถูกยกขึ้นมาก่อนจะเลื่อนตัวลงไปข้างล่างชันเข่าทั้งสองของร่างบางขึ้น
“จะทำอะไร อะ .. อื้อออ อ้า” ส่วนกลางของร่างกายได้ถูกร่างสูงรวยเข้าไปในปากร้อน ก่อนจะใช้ปลายลิ้นดุนดันจนเขาขยุ้มผ้าปูเตียงแอ่นตัวขึ้น แล้วปากร้อนก็ค่อยๆรูดเบาๆ ฟันคมที่ขูดไปกับผิวเนื้อทำให้ร่างบางรู้สึกเสียวเป็นที่สุด ปากร้อนรูดไปได้สักพักก็ผละออก จนร่างบางร้องประท้วงเบาๆ
“ฮะๆ ใจเย็นๆสิครับ หืมม จะไปก่อนได้ยังไง” ร่างสูงประทับจูบลงบนขมับหนักๆก่อนจะผละไปในห้องน้ำแล้วออกมาพร้อมโลชั่น
“ระ .. เร็วๆไม่ .. วะ..ไหวแล้ว” เสียงกระเซ่าร้องประท้วงออกมา
“เดี๋ยวนี้แหละ” มือหนาหมุนขวดโลชั่นออกมาก่อนจะใช้นิ้วชี้ควักโชลั่นออกมาค่อยโน้มตัวเข้าหาร่างบาง ค่อยสอดนิ้วเข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง ก่อนปลายนิ้วจะสะกิดลงที่จุดๆหนึ่งส่งผมให้ร่างบางบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน แต่ก็เหมือนแกล้งกันร่างสูงกดย้ำลงไปหลายๆที จนแก่นกายของร่างบางที่แข็งขันอยู่แล้วเริ่มมีหยาดน้ำไหลออกมา แต่ร่างสูงกลับก้มลงไปใช้ปลายลิ้นเลียในส่วนยอดเบาๆ ก่อนจะสอดนิ้วที่สองที่สามตามลงไป เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าพร้อมแล้วก็เอานิ้วทั้งหมดออกแล้วถอดกางเกงของตัวเองอย่างรวดเร็วก่อนจะสอดแก่นกายที่ตั้งชันเต็มที่เข้าไปจนสุดในคราวเดียว
“อ๊า … อื้อออ อ้า” เสียงครางของทั้งสองคนดังผสานกันออกมา ร่างสูงแช่ไว้สักพักให้ร่างบางเริ่มชินก่อนจะเริ่มขยับตามจังหวะ จากช้าๆเริ่มเร็วขึ้นแรงขึ้น จนร่างบางยกแขนโอบคอร่างสูงไว้ ปากทั้งสองประกบกันอีกข้างจูบกันด้วยความรุนแรง ผสานกับจังหวะที่ยังคงรักษาความเร็ว แล้วร่างสูงก็เลื่อนมือข้างหนึ่งกอบกุมแก่นกายร่างบางก่อนจะรูดตามจังหวะไปพร้อมๆกัน อุณหภูมิห้องตอนนี้ร้อนดุเดือดแม้เปิดแอร์ เวลาผ่านไปทั้งสองคนก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน
“เก่งมากครับ” เซอร์ประทับจูบลงบนขมับผมแรงๆทีหนึ่ง ก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆแน่นอนว่าเขาดึงผมเข้าไปกอด หน้าผมก็ซุกหงุดๆอยู่ตรงแผงอกแกร่งนั่น มือมันก็ลูบอยู่แถวๆก้นผม
“จับอะไร ปล่อยเลยนะ” ผมพยาดึงมือมันออกแต่มันกลับรวบมือผมไว้แล้วยกขึ้นไปหอม
“คิดถึงจังเลย” มันกลับตอบคนละเรื่องซะงั้น
“โม้ชัดๆ”
“ที่แสดงออกเมื่อกี๊ยังไม่ชัดอีกหรอ สงสัยต้องอีกรอบ” ว่าแล้วมันก็จะขึ้นคร่อมผมอีกรอบ
“พอเลยนะ เมื่อกี๊มันแค่เผลอไผลเหอะ ออกไปเลยป่ะ”
“กลัวคนแถวนี้จะงอนถ้าออกไปมากกว่า”
“โหยไม่เคยเหอะ ไม่ได้สำคัญอะไรสักหน่อย”
“ไม่เชื่อหรอกวันนั้นในผับใครก็ไม่รู้มาบอกว่าคิดถึง” โอ้ยยย อยากกัดลิ้นตัวเองตาย
“อะไร .. กะตอนนั้น .. มันเมานี่”
“เค้าว่าคนเมามักพูดเรื่องจริงหรอกน่า ฮะๆ” แล้วมันก็จูบปากผมเบาๆ
“ไอ้บ้า”
“บ้ารักเห็ด”
“หน้าไม่อาย”
“ไม่อายที่จะรัก”
“ด้านรึไง”
“ด้านได้อายอด” แล้วมันก็ยักคิ้ว แม่งง มันน่าหมั่นไส้เว่ยยยย
“เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยครับ” สายตาคอมฉายแววง้องอน ทำให้ผมหวั่นไหวจนใจเต้น ได้แต่หลุบตาลง
“อย่าเลย หาคนที่ดีกว่านี้เหอะ” ผมหันตะแคงหนีมัน
“ทำไมคิดแบบนั้น ลืมกันได้แล้วหรอ” เสียงตัดพ้อทำให้ผมน้ำตาซึม
“ตะ.. แต่ว่า กูไม่ดีพอสำหรับมึงหรอก กูเปลี่ยนไปแล้ว”
“เปลี่ยน เปลี่ยนยังไง ไม่รักกันแล้วไง” มันดึงผมหันไปมองหน้ามัน
“ไม่ใช่ไม่รัก แต่ว่า …”
“แต่ว่าอะไร” น้ำเสียงและสายตาที่คาดคั้น ทำผมร้องไห้ออกมา
“ก็ .. ตอนนี้”
“ตอนนี้อะไร”
“ตอนนี้กูอ้วน อ่ะ ฮืออออ มึงอยากได้แฟนเป็นหมูรึไง โฮฮฮฮ” แล้วผมก็ปล่อยโฮออกมาแบบหยุดไม่อยู่ แต่ไอ้เซอร์กับนิ่งไปเลย แล้วมันก็
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก โอ้ยยย คิดได้ไง มึงนี่ฟุ้งซ่านชิบหาย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” ผมกับมันตอนนี้ร้องไห้เหมือนกันต่างกันที่มันขำจนร้องไห้
“อะไรเล่า ไม่จริงหรือไง” ผมยกหมอนฟาดมันแรงๆ
“โอ้ยย เห็ดน้อยขี้กังวลมานี่พี่เซอร์จะแสดงให้ดูว่าน้องเห็ดอ้วนๆนี่แหละ พี่เซอร์โคตรรักเลย” แล้วมันก็เลื่อนตัวขึ้นคร่อมผมอีกครั้ง จากนั้นก็เริ่มลีลาเพลงรักอีกรอบ ในขณะที่ผมกำลังเตลิดอารมณ์กำลังขึ้นอยู่นั้น
ปัง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เหิ้ยยยยเซอร์ ทำไรน้องชายกู ออกมาเดี๋ยวนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เสียงพี่พอยท์ทุบประตูพร้อมโวยวายดังลั่น และได้ยินเสียงใครอีกหลายคนตะโกนห้ามพี่พอยท์ไว้
“แม่งเอ้ยขัดจังหวะชิบหาย” ไอ้เซอร์สบถเซ็งๆ
ถ้าเป็นตอนอื่นผมก็อาจจะยินดีที่ได้แกล้งเซอร์นะ แต่แม่งทำไมต้องตอนนี้วะ อารมณ์กำลังเตลิด มันค้างว้อยยยยย
-----------
ใครค้างยกมือเร้ว 55555
-
ค้างอย่างแรง
แต่น้องเห็ด แรงนะเค๊อะ
-
ยกมือ ยกมือ :m20:
น้องเห็ดอ้วน :laugh:
ตาเซอร์รับผิดชอบด่วนนนนน
-
ยกสองมือเลย :serius2:
-
ขอยกสองมือเลยนะ
ค้างอย่างแรงอ่ะ
พี่พอยท์แม่งจะให้เสร็จก่อนก็ไม่ได้เน่อ^^
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
นาน ๆ มา แต่สั้นมากมาย
:กอด1:
-
แอร๊ยยยยย ! :o8: :o8:
-
โอวววว เจอปุ๊ปไฟติดปั๊ป ไม่ต้องรื้อฟื้นด้วยคำพูด แต่ทบทวนความหลังด้วยการกระทำ โฮกเสียเลือด :haun4: แต่แหม๋ดันมีคนมาขัดจังหวะต่อรอบสอง ค้างงงทั้ง น้องเห็ด พี่เซอร์และคนอ่าน 5555+
-
ค้างค่าาาา อย่างแร๊ง
-
:laugh:ชอบตอนนี้จัง(แอบหื่นเนอะ) :z1:
พี่พอยท์ช ก็ปล่อยๆเเฮตไปเถอะ
-
ค้าง !! + +
มาต่อด่วนเลย __ '
พี่พอยท์มาไมตอนนี้ TT"
+1 :)
-
เอ่อ ยังไม่ทันได้ตกลงเป็นชิ้นเป้นอันก็ขึ้นเตียงกันแล้วหรือคะ โอ้วววว เครื่องเขาแรงจริงๆ
-
ค้างสุดๆ มาตอนนี้อ่ะพี่พอยท์ :z3:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงง
พี่พ้อยท์มาขัดทำไม :serius2: :serius2: :serius2:
ไรเตอร์กรุณาหาคู่ให้พี่พ้อยท์ด่วน จะได้ไม่ต้อมาขัดจังหวะอีก :laugh:
-
มึงเป็นอะไรกับเห็ด?
เห็ด=>ใช้ทำต้มยำ
กูจะเป็นอะไรกับเห็ดได้ไงว่ะ
5555คิดได้นะ ตัวเอง
-
:z6:พี่พอยท์ มิน่ามาขัดความสุขของเค้าเลย โฮฮฮฮฮฮ
-
อ่าว อ่าว อ่าวววว ว ว ว ไหงงั้นอ่ะ :z3:
-
หนูยกสี่มือเลยยยยยยย
-
โธ่เฮียพอยท์อ่ะมาทำไมค่ะ
จะยกกี่มือดีค่ะ
ไม่ไหวๆๆ
รีบมานะค่ะ
สนุกมากเลย
-
ค้างงงง เเหมๆคืนดีกันอย่างรวดเร็ว เห็ดไม่มีเล่นตัวเล้ยย ย :เฮ้อ:
-
ยกมือค้่างด้วยคน ว่าแต่พี่พอยท์ ชวนเซอร์มาไม่ใช่เพราะจุดประสงค์นี้เหรอ
มีขึ้นมาตามด้วย 55555
-
ค้างแบบขำ ๆ ส่งสารเซอร์ :laugh:
:call:
-
พี่พอยท์สุดยอด o13 :laugh: :m20:
-
ค้างแบบนี้ไม่เปนไร :laugh:
รักพี่พอยท์ :กอด1:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
-
อ๊ายยยยยยยย
อยากเป็นเห็ดจริงๆเลย
-
:a5: :a5: :a5:
อะ อะ อะ อ้ายเห็ดมันบ้า!!!!! ก๊ากกกกกกกกกกก
-
เข้ามายกมือสองมือเลย ยกค้างไว้ด้วย :serius2: :serius2:
น้องเห็ดกับพี่เซอร์เจอกันทีไรต้องทำอะไรที่ชดเชยเวลาที่เสียไปใช่มั๊ยนี่ :z1:
-
:serius2: ยกสองมือเลย
-
กิจกรรมเข้าจังหวะ ปฏิบัติ !!!!!!!!!!!
-
ยกมือสุดแขน!!!!!!
555+...พี่พ้อยท์เป็นพี่ที่ดีนะเนี้ย^^
ช่วยน้องคืนดีก๊ะแควน...ฮิฮิฮิ
-
รอเห็ดกับเซฮร์คืนดีกันอยู่ tt
ตอนนี้น่ารัีก 55555+
อ้วนแต่น่ารักนะเห็ด
-
... :serius2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
:m20: กร๊ากกกกก มันอ้วน :m20:
ว่าแต่..ป่านนี้ไอ้คนที่สถานพินิจรอเงกแล้วมั้ง(ถึงขั้นลืมแล้วว่าชื่ออะไร ก๊ากกก)
-
อิคู่นี้ เจอหน้าปั๊ป สปาร์คทันที เสียบปุ๊ปทันใดเลยนะ :laugh: :laugh:
-
:haun4:
ซะงั้น
น้องเห็ดอ้วน :laugh:
ถึงอ้วนก้อรักเนอะเซอร์
-
น้องเห็ด กับ พี่เซอร์ ค้างใช่ไม
คนอ่านก็ "ค้าง"
-
ขอ เฮ็ชกับฟาร์ว ให้เค้าหน่อยนะตัวเอง
เอาแบบหวานๆๆๆๆ น้เตาลเรี่ยราด ไม่เอามาม่านะ
:pig4:
-
อ้าว ปะฉะดะ กันซะงั้น
แต่มาทุบประตูทามมายยยย ค้าง :z3:
-
ค้างหลายอย่างเลย..
-
รอรอรอ :กอด1:
จิ้มจึก ๆ+1
-
พี่พอยท์ก้อแหมมม
ทำร้ายเวอร์ได้ลงคอ จะรีบมาขัดจังหวะทำไมเนี่ย
:z3:
-
:-[เฮียเซอร์นี่ได้ใจจริงๆ เจอปุ๊บเฮียก้อปั๊บๆเลยนะ 55555
น้องเห็ดก็นะนู๋ไม่อ้วนหรอก อ้วนยังไงเฮียแกก็รัก อีกอย่างดีกันงี้นู๋คงได้ออกกำลังกายกับเฮียจนผอมแน่ๆเลย
แต่แหมเฮียพอยท์นี่ก็นะมาขัดจังหวะทำม๊ายยยยเนี่ย ค้างงงงเลย
-
ค้างๆ
ต่อด่วนๆๆ
-
:z3: ยกมือค้างด้วยคนค่ะ :fire:
:L2: แต่ตอนนี้มันเป็นอะไรทีเค้าเรียกว่า... :-[
ไม่พูดพร่ำ ทำเพลง อะไรทำนองนี้ใช่มั้ยคะ o13
-
ค้างอ่า :z3: :z3: :z3:
-
+1 ให้กับเหตุผลของน้องเห็ด
คิดได้ไงเนี่ย :m20:
-
จิ้ม
-----------------
อีก2ตอนมันยังไม่จบหรอกนะค่ะ จิงไหม o18
*******************
OKค่ะ แพทจะพยายามยอมรับ
TT_TTT
-
อีก2ตอนจะจบหรอ
แต่ก็ดีฟาวจะได้ออกจากสถานพินิจส๊ากที เฮซจะได้มีความสุข
เห็ด เซอร์ก็ดีกานแระ
-
โฮก นานๆถึงมีหวานๆให้อ่าน ดีใจจัง ปกติกวน(ส้นติง)กันไปก็กวนส้นกันมา^^
-
อย่าเพิ่งจบสิค่ะ :m15: :monkeysad: :sad11:
-
ยังไม่อยากให้จบเลย กำลังหวานได้ที่ ฮ่า ๆ :L1: :L2:
-
จิ้ม
-----------------
อีก2ตอนมันยังไม่จบหรอกนะค่ะ จิงไหม o18
ไม่จริงค่ะ 5555
ยังไม่อยากให้จบเลย กำลังหวานได้ที่ ฮ่า ๆ :L1: :L2:
พี่พอยท์รอแล้วๆ 555
จะรีบจบไปไหน
จัดคู่ให้พี่พอยท์เค้าก่อน :m26:
พี่พอยท์เรื่องต่อไปเลยจ้า พลอตเรียบร้อย ++
-
จะรีบจบไปไหน
จัดคู่ให้พี่พอยท์เค้าก่อน :m26:
-
ชอบคู่เฮซ ฟาวส์
-
‘ เวลามึงคิดถึงกูมึงก็ซื้อถุงยางมาหนึ่งกล่องใส่ตระกร้าไว้ กูออกไปเมื่อไหร่เดี๋ยวกูไปนับกล่องแล้วทบต้นทบดอกค่าความคิดถึงมึงให้ ’
พี่เซอร์แม่งคิดได้ตามความหื่นจริงงงงงงง :fire:
-
หวานก็หวานนะะะะะ
แต่พระเอกแต่ละคนของเราช่างงง..........หื่น :pighaun:
-
^^
-
จะจบแล้วอ่อ ? T_T
-
อยากอ่านเรื่องของพ้อยท์อ่ะ ท่าทางจะมันส์
-
รันทดมาตั้งนาน :z1: :haun4:
สมหวังกันสักที
พี่เฮซ น้องเห็ด
-
หวานสมชื่อตอนจริงๆ :-[ :-[ แต่จะจบแล้วเหรอ
-
ยังไม่อยากให้จบเรย
น่ารักกกมากกกกกกกกกกก
-
อยากอ่านตอนของพี่พอยท์วะแล้วสิ
จะรอนะคะ 3p อิอิ ชอบบบบบ :impress2:
-
ให้จบก้ได้นะ แต่ต้องมีตอนพิเศษมเซ่นด้วยนะ
-
หวานจนอิจฉาตาร้อนแล้ว
-
:o8: :o8: :o8:
-
รออ่านตอนพี่พอยท์ด้วย -.,-
ตอนนี้ทั้งหวานทั้งเรียกเลือด อุอุ
หนังสืออยากได้ค่ะ >< แต่.....เงินพึ่งหมดไปกับค่าบัตรคอน เก็บตังค์แปปนึง *^*
-
น่ารักเนอะ
:z1:
-
:o8: หวานกันจริงๆค่ะ(หุหุ)
อีก 2 ตอนจะจบแล้ว เสียดายอ่า
-
อ่านทันละ แม้จะแอบตกใจว่ามันจบไวเหลื๊อเกิ๊น~~~
555
ชอบเห็ดนะ เพราะมันน่ารัก แต่พอพี่พอยท์มันโผล่มา เอาใจไปเลยเพ่!!
ไอ้เฮคนไม่เต็มสลึง กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
ว่าแต่ สามพีนี่ พอยท์>เซอร์>เห็ด ชิมิ
บับว่า เซอร์มันน่าจะได้ทั้งคู่นะ กรั่ก กรั่ก กรั่ก
ว่าแต่>>>ปกนิยายของแบมจะน่ารักเรียบๆแบ๊วๆ ป้องกันผู้ปกครองตกใจ พอดีเพื่อนเคยซื้อฟิคมาแล้วเป็นรูปผู้ชายสองคนแม่เพื่อนเปิดอ่านเป็นลมไปทันที ฉะนั้นเราต้องหลอกสายตาผู้ปกครองเล็กน้อย 555 <<< ประสบการ์ณเหมือนไอ้เฮเดี๊ยะ ผิดกันก็แต่ คนที่เจอมาเป็นลุง แล้วไอ้ที่เจอน่ะ มันการ์ตูนเกย์ (ปล.สำนักพิมแมวกวัก แม้จะเซ็นเซอร์ แต่มันก็... ไม่น้อย) กรั่ก กรั่ก กรั่ก
-
:กอด1:สนุกมากๆ
:monkeysad:รออยู่เนาะ
-
จะทำหนังสือเหรอ เหอะๆๆๆๆๆ เค้าเอาด้วย 1 ชุด (ไม่รุว่ากี่เล่ม) แต่เอานะจร้า ไม่ถึง3ก้อเอานะ
-
เห็นด้วยกับการรีไรท์ใหม่นะคะ เพราะเนื้อเรื่องหลักมันน่าสนใจมาก
โดยเฉพาะเฮซฟาล์ว
ส่วนเห็ดกับเซอร์.... รายละเอียดบางตอนมันแปลกๆ
เหมือนเล่าเรื่องข้ามไปบางตอน เลยไม่ต่อเนื่องเท่าไหร่
แต่ก็ชอบเรื่องนี้มาก(แน่ละก็อ่านมาตลอดนี่น่า)
รออ่านตอนจบนะคะ
-
:laugh: หนุกดี อิอิ
-
อีกสองตอนเท่าน้านนนนนนนนน !!!!!!!!!!! ฉันจะเป็นไทแล้ววว
และก็มีเรื่องใหม่มาแทนที่
ไปแอบเปิดเรื่องพี่พอยท์ดีกว่า 5555
-
หน้าปกน่ารักน่าเห็ดจริงๆ
-
ในที่สุดฟาลว์ก็มีบท
เมื่อไหร่จะออกมาหาเฮซนะ
-
เฮ้ยยยยย :z3:
สองตอนจะจบแล้วง่ะ :m15:
ของพอยท์3P นี่เป็นยังไงง่ะ รออ่านๆ อิๆ :o8:
หนังสือไม่น่าตัดตอนออกไปเลย :fire:
ปกหนังสือสวยมากก่ะ พี่แบมมมม อ๊ากกกก
แล้วอีกอย่างง่ะพี่แบม ถ้าทำหนังสือจริงๆ
เค้าคนหนึ่งแหละที่อยากได้ ^O^
แต่เลื่อนหน่อยเน้อ งบหมด T^T
-
พี่พอยท์ 3p
แล้วอย่างนี้พี่พอยท์จะรุก หรือ รับ หว่าาา
รออ่านนะคะ :L2:
-
:jul3: o13
-
หวานทั้งสองคู่เลย :o8:
ของพี่พ้อยท์เป็น 3P ชอบ!!!
อีกสองตอนก้จะจบแล้ว :m15: แต่ไม่เปนไรเดวตามพี่พ้อยท์ไป :laugh:
-
อีก 2 ตอนจะจบเเล้วหรือจะไรอ่านทันไหมเนีย จัดไปจองไว้ก่อน 1 เล่ม จ้า ไปอ่านต่อละ :z2: :really2:
-
น้องเห็ดก็ดีกับพี่เซอร์แล้ว รอติดตาม 3P ของพี่พ้อยท์ :laugh:
-
รอของพี่พ้อยท์3P งานนี้สนุกแน่ ๆ :3123: :L1: :L2:
-
จะรีบจบไปหนาย 55
-
ยังไม่อยากให้จบเลย :m15: :m15:
-
LAST …. ZERHED
สองปีผ่านไป
ถึงเวลานี้ผมก็อยู่ปีสองแล้ว ใช่ปีสองมหาลัยเดียวกับเซอร์ด้วย ตลอดสองปีเหมือนเราคบกันอยู่บนความเข้าใจอ่ะครับ กัดกันมั่ง ทะเลาะมั่ง ตามประสาแต่ก็ไม่เคยเลิกกัน มันเป็นเรื่องดีใช่มั้ยล่ะ แต่เรื่องให้หงุดหงิดมันก็ยังมีอ่ะครับ
“พี่แฮตคะๆ ฝากขนมกับจดหมายให้พี่เซอร์หน่อยค่ะ” มาละรุ่นน้องปี 1 ที่ชอบคิดว่าผมกับมันเป็นพี่น้องกัน
“ได้ครับผม” ผมยิ้มและรับของมาแต่ในใจน่ะหรอ หึหึ ฝันไปเถอะจะถึงมือไอ้เซอร์
“โอ้โห มาอีกละขนมสำหรับเฮียเซอร์” ไอ้ซิมที่ตามมามหาลัยเดียวกันยิ้มหน้าระรื่น
“มึงกินไปเลยไป” ผมโยนคุ้กกี้ห่อโบว์อลังการให้มัน
“กูขออ่านจดหมายก่อนเดะ …. ถึงพี่เซอร์ แม้ว่าข้าวปุ้นจะรู้ว่าพี่เซอร์มีคนที่ชอบแล้วแต่ข้าวปุ้นก็ยังอดชอบพี่เซอร์ไม่ได้ หวังว่าพี่เซอร์จะไม่โกรธนะคะ สัญญาว่าจะอยู่ห่างๆไม่ทำให้พี่เซอร์รำคาญใจค่ะ”
“แต่แฟนแบบกูรำคาญใจโว้ยยยยยยยยย” ผมตะโกนลั่นฟ้า ดีนะนั่งอยู่ในห้องเรียนกันสองคน
“เอาน่ากูกับพี่ชาร์ปกะเงี้ยเหมือนกัน แต่ของกูเฉยๆ มันได้ขนมมายังมาแบ่งกูกินเลย 555” แล้วไอ้ซิมก็นั่งแกะขนมแดก
“โว้ยรำคาญสวดสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“ใจเย็น มาแดกขนมเหอะอร่อยดี มึงก็หัดเรียบร้อยมั่งระวังสาวๆเค้างาบไปแดกนะมึง”
“มึงว่าเซอร์ชอบคนเรียบร้อยหรอวะ”
“ใครๆก็ชอบคนอ่อนหวานกันทั้งนั้นแหละ คบไปแล้วด่ากันทุกวันมันจืดชืดเว่ย พี่ชาร์ปยังหวานใส่กูเลย”
เย็นวันนั้นผมก็เริ่มเครียดกับคำพูดมัน คนอ่อนหวาน .. อ่อนหวาน อ่อนหวาน ….
“คิดอะไรอยู่ครับ” ผมโดนอ้อมกอดที่คุ้นเคยกอดจากด้านหลัง ผมก็เอนตัวพิงมัน
“เปล่าครับ” สองปีที่ผ่านมาเราอยากรักกันแบบผู้ใหญ่จึงพูดครับกันตลอด
“คุณแฮตคิดอยู่คุณเซอร์รู้ดูสิครับขมวดคิ้วเชียว”
“ก็แค่กังวลนิดหน่อยครับคุณเซอร์”
มันก้มลงหอมแก้มผมแรงๆที
“กังวลอะไรครับ หืมมบอกคุณเซอร์ได้มั้ย”
“กลัวคุณเซอร์ไม่รัก”
“เลิกกังวลเลยครับไอ้คุณแฮต เพ้อละๆ รักขนาดนี้เสียใจนะครับ”
“ตะ..แต่ว่า …”
“เรารักกันมานานแล้วนะครับ”
“อื้มมม”
“เลิกกังวลได้แล้ว”
“แต่ว่า .. คุณแฮตเป็นแม่บ้านแม่เรือนให้คุณเซอร์ไม่ได้นะครับ”
“คุณเซอร์อยากได้เมียครับคุณแฮต ไม่ใช่อยากได้คนใช้”
“แต่ทำเป็นมั่งก็ดีไม่ใช่ไง”
“ไม่ต้องๆ เป็นงี้ดีละ คุณเซอร์รักที่คุณแฮตเป็นคุณแฮต”
“ไม่ได้เรื่องทำไรก็ไม่เป็นนะ”
“เมื่อก่อนก็ไม่ตาย ต่อไปก็ไม่ตาย อย่าคิดมากครับ”
“แต่ …”
“คุณแฮตรักคุณเซอร์มั้ย”
“อื้มมม”
“ถ้าคุณเซอร์บอกว่าดีไม่พอสำหรับคุณแฮต เลิกกันเถอะคุณแฮตยอมมั้ย”
“ไม่ยอมครับ”
“งั้นคุณเซอร์ก็เหมือนกันครับ”
“เรารักกันใช่มั้ย”
“มีเรื่องหนึ่งที่คุณเซอร์ลืมบอกคุณแฮตไปใช่มั้ยครับ”
“อะไรหรอครับ”
“ตั้งแต่วันแรกที่คุณแฮตฟาดหัวคุณเซอร์ คุณเซอร์ก็เอ๋อรักคุณแฮตคนเดียวแล้วล่ะครับ”
THE END
เหลืออีกตอนของพี่เฮซ 55
-
ครับตลอด มันอ่านแล้วแอบจี้อยู่ :m20:
อีกตอนนึงก็จบแล้วสินะ ไม่เป็นไรพี่พอยท์มาต่อ
-
เอ๋อรักเห็ด อิอิ น่ารักอ่ะ หวานกันจริงๆ
-
เห็ดน่ารักขึ้นนะ
-
:impress2:เห็ดเซอร์น่ารักอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
มารอพี่ฟาวร์ พี่เฮซ o13
-
อวสานน้ำตาลเรียนพี่ไปแล้วหนึ่ง
เหลืออีกคู่ :z2:
:กอด1:
-
น่ารักกันจิง :man1: :man1: :man1:
ไม่รอตอนพี่เฮซได้มั้ย รอหนังสือเลยดีกว่า o13 o13 o13
-
น้องเห็ด...ฮาว่ะ :m20: คิดไรอยู่เนี่ย
จริงอย่างที่เซอร์บอก เป็นน้องเห็ดแบบเดิมอ่ะ น่ารักสุดแล้ว ยิ่งเอ๋อยิ่ง น้ำลายไหล :z1:
-
ในที่สุดก็ลงเอยแบบเข้าใจกัน ปนหวานเล็กน้อย :impress2: แต่คุยกันซะเพราะเลยวุ้ย :L2:
:pig4: :pig4: o13
-
จบง่ายๆอย่างนี้เลย
แต่ก้อจบแบบน่ารักเล้กๆ :o8:
-
น่ารักจริงๆ
-
2ปีผ่านไปไวเหมือนโกหกนะ
แต่แฮปปี้ๆก็ดีแล้วละเน้อ
-
:man1:
-
คุณ
...คับตลอดแบบนี้
เราว่าโคตรหวานน้ำตาลเยิ้มล่ะเนี่ย
-
:a5: :a5:
อ่านเพลินๆ จะจบจริงดิ
-
มาแบบสั้นๆ แต่ได้ใจความ
-
"คุณแฮต" "คุณเซอร์"
โอ้วววววววววววววววววว
ถึงจะฟังดูแปลก ขัดหูไปนิสสสสส 55555
เเต่ก็น่ารักอ่ะะะะ :o8:
-
:m20:
มีคุณแฮตกับคุณเซอร์ด้วย น่ารักดีๆ
-
สองปี...ไม่เปลี่ยนเลยน้องเห็ด :laugh:
+1
-
^^
-
จะจบแล้วหรอคะ :o12:
-
เรียกคุณแฮตคุณเซอร์ด้วย
*0* :o12: จะจบแล้วอ่า
-
เห็ดน่ารัก :-[
-
:L2: :L2:
-
น่ารักกกกกกกกกกกกกก :-[ :-[ :-[
รออีกตอนของพี่เฮซค่า
ชอบประโยคที่ว่า อยากได้เมีย ไม่ใช่อยากได้คนใช้ ฮ่าๆ
-
จะจบ แย้วหรอ ยังมะอยากให้จบเลย
-
หวานนะ
แต่มันสั้น กระชับ ไปมั๊ย?
ขอตอนพี่เฮซหวานๆ เยอะๆ นะคะ
-
จะน่ารักไปไหนน้องเห็ด
-
น่ารักวะเฮ้ย 555555+
พอครับๆตลอดแล้วดูเป็นผู้ใหญ่ดี ><
-
กูมึงมาตั้งนานมาจบครับซะงั้น 55
-
ช่ายๆๆเห็นด้วยกะคุณเซอร์นะคะ
ถ้าเป็นเราเราก็รักน้องเห็ดในแบบที่น้องเห็ดเปน เนาะ :-[ :-[ :-[ :-[
ปล แต่อ่านไอ้เซอร์กะไอ้เห็ดพูดเพราะแล้วมันแปลกๆว่ะ
:m20: :m20: :m20:
-
รอ 3p กร๊ากกกก
ชอบปกจัง แบ๊วได้อีก
-
รอ3 P ด้วยคน ขอเจ๋งๆนะ :pig2: :pig2:
-
so good แต่สั้นไปหน่อยนะ :m13:
-
:a5: สั้นไปหน่อยนะคะ แต่น่ารักดีค่ะ
พูดกันเพราะเชียว :o8:
-
คุนเซอร์ คุนแฮต น่ารักจังเลยย
-
จบแบบงงๆ555 จบไม่ว่า แต่ขอตอนพิเศษมาเรื่อยๆนะคะ ยังอ่านตอนคู่นี้รักกันไม่ค่อยหนำใจเท่าไหร่อ่ะ^^
-
รอคู่คุณพี่ :L2: :L2:
-
รักกันแบบผู้ใหญ่ หุหุ น่ารักดี o13
-
จบจริงหรือคับ.
-
:-[ ชอบจังเลย เวลาเห็นคู่รัก เค้าพูด คุณ กะ ครับ กันอ่ะ
ดูให้เกียรติกันสุดๆ
-
มารอคู่โปรด เฮช+ฟาว ของเราอะค่ะ
มาเร็วๆนะค่ะ เอาแบบคบกันแบบผู้ใหญ่ๆๆมั้งนะ
เค้า ตัวเอง ไรเนี้ย :impress2:
-
:z1: ชอบเซอร์ กรีดร้องงงงง 55+
เห็ดน่ารักมากๆเลย
ว่าแต่พูด คุณแฮซ คุณเซอร์
โค่ดแปลกเลย หวานกันสุดๆอ่าคู่นี้
รอหวานๆจากคู่ฟาวเฮซบ้างเน้
ว่าแต่อยากได้คู่ไผ่-ซีจังเลยยยยย :haun4:
-
:L2: รอ3P กร๊ากกกกกกกกกกกก ของชอบ :z1:
-
เง้อ :a5:
สั้น ง่าย ห้วน
เกินไปไหมๆๆๆ!!!!!!! :m31:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านคร้า
อ่านวันเดวรวดเลย สนุกมากคร้า
จารอติดตามตอนต่อไปนร้าคร้า :o8: :o8: :o8:
-
แจ้งๆ จบเลยดีกว่าค่ะ
เฮซ - ฟาวส์ เดี๋ยวแต่งเรื่องยาวต่อจากพี่พอยท์แทน
แม่ยกคู่นี้เยอะ 55555
;;;;;;;
ส่วนเรื่องพี่พอยท์อัพไปตอนนึงแล้ว
ชื่อเรื่อง feeling นะคะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=23821.msg1402041#msg1402041
หวังว่าจะตามอ่านกันนะคะ
-
ง่ะ ง่าย ๆ แบบนี้เลยหรอ
ขอตอนพิเศษให้คนอ่านได้ชื่นใจซัก 2-3 ตอนได้ไหม๊ค๊า
:L2: :L2:
-
เฮ้ย!!! จบไม่รู้เนื้อรู้ตัว เอาก็เอา _ _"
เดี๋ยวตามไปเจิมเรื่องพี่พ้อยท์เน้อ
-
ไม่นะ o22
-
ตอน LAST..ZERHED เป็นตอนที่สุภาพที่สุดในเรื่อง ณ ปัจจุบันอ่ะนะ แต่คาดว่าคงหาไม่ได้แล้วมั้ง ไอ้ ครับๆ คุณๆ เนี่ย ฮ่ะๆๆ
ว่าแต่ ของพี่พอยท์สุดอินดี้จะเป็น 3Pงั้นเหรอ? โอ๊แหม อยากจะบอกว่าชอบที่สุด!
-
น่ารักที่สุด
เซอร์หลงรักเห็ดตั้งแต่โดนฟาดหัว กรี๊ดดด หวานๆๆๆๆ :-[ :-[
-
จะจบจริงอะ :เฮ้อ:
อย่าพึงจบเลอยนะ
:call:
-
อ่า จบแล้วหรอ
เดี๋ยวตามไปอ่านพี่พอยต์นะคะ :pig4:
-
โถ น้องเห็ดเรา
อายที่อ้วนนี่เอง น่ารักจัง
-
อ๊ากกกกกก จบแล้ววววววว
-
ง่ะ จบแล้วหรอ :serius2:
-
:a5:
-
หนังสือเอาแน่ๆค่ะ ราคาเท่าไหร่ก็ยอมเสียได้เพื่อเธออออออ :-[
-
(ยกมือ)อยากได้หนังสือด้วยค่ะ :impress2:
น้องเห็ดน่ารัก แบ๊วๆ ไอ้พี่เซอก็...อืมนะ (กลายร่างเป็นพี่ปั๊ป :: ไม่รู้จะอธิบายยังไง~♫)
ตอนเลิกกันนี่ใจหายนิดหน่อย เพราะมันก็จริงๆนั่นแหละ ที่ไม่เคยมีเรื่องระหว่างมันสองตัวซะเท่าไร..
เดียวตามไปอ่านของพี่พ้อยต่อ อิๆ 3P จงเจริญ!!! :laugh:
-
จบแล้ว น้องเห็ดยังน่ารักได้อีกนะเนีย ยกสองมือ +1 จองหนังสือ 1 เล่มด้วยค้า :-[
-
จบแล้ว
หวายๆๆ
เรื่องของพี่พอยต์ชื่อเรื่องอะไรบอกด้วยนะคะ
-
จบแล้วหรอ ว๊า แย่จุง หนุกอยู่เลยอ่ :oo1:
-
:z2: ตามไปหาพี่พ๊อยท์โลดค่าาาาาาาาา
-
แม่ยก เฮซ&ฟาว มาแสดงตัวคร๊า จัดมาอย่าให้เสีย
ไม่เอาดร่าม่าใดๆทั้งสิ้น เพราะลูกชายทั้ง 2 ของคุณแม่นั้นเสียน้ำตากันมาเยอะแล้วนะ
:m1:
-
จบกันอย่านี้เลยTT'
-
เรื่องนี้ทุกใจมากอะ
โดนสุดๆๆ
ต้องหาซื้อให้ด้ายยย
o13
-
น่าร้ากกกก :-[
อิจฉาจังเลย :m31:
-
จบแบบแปลกๆอะ
เดี๋ยวตามไปอ่านอีกเรื่องนึง
-
รอคู่ของ เฮซ&ฟาว อยู่นะครับ
:sad4:
-
กูมึงไอ้เหรี้ย เปลี่ยนเป็นคุณผมครับบบ
ความรักเปลี่ยนแปลงได้ทุกอย่าง ฮริ้วววว
ว่าแต่คู่เฮซกับฟาวค้างมากถึงมากที่สุดค่ะ
:pig4:
-
:impress2: :impress2: น้องเห็ด><
-
จบแล้วเหรอ เสียดายจัง กำลังสนุกเลยอ่ะ แต่ไม่เป็นไรจะตามไปอ่านคู่พ้อยต่อนะจ๊ะ o13 :bye2:
-
อ๊ายยยยยยย น้องเห็ดน่ารักสุดๆ
ชอบๆ แต่พูดครับๆมันตลกดีอะ แต่ก็น่ารักยปอีกแบบ
-
คุณๆ ครับๆ เนื่ยไม่ชินอะ ยังไงไม่รุ เหมือนมัไมช่ายยย ว่าแต่ 3p เมื่อไร่ค่ะ รอๆๆ
-
น่ารักดีค่ะ
-
น้องเห็ดน่ารักจริงๆ คู่นี้โหดมันฮาจริงๆ นึกว่าจะเลิกกันไปจริงๆซะแล้ว
สงสารฟาวจังเลย ตั้ง2ปี เสียดายเวลาจัง แต่มีครอบครัวแบบนั้นแย่ชมัดเลย
ง่าหาตอนคู่พี่ชายไม่เจอ??หรือว่ายังไม่ได้ลง
อิอิ อยากอ่าน 3P พี่พ้อยจังเลย รอๆๆนะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
-
ชอบหลายคู่ค่ะ อย่างคู่พี่ชายก็ชอบ ส่วนคู่ของซีกับไผ่ก็ชอบมากกกกแล้วยังต้องรอลุ้นของพ๊อยอีก ถ้ามีภาคพิเศษจะดีสุดๆเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
-
จบแล้ว :a5: :a5:
เอาดื้อๆ
ให้อภัย เพราะจะมีเรื่องยาวของทั้งคู่ เชียร์ :L2:
:กอด1:
-
ตอนพิเศษ …
ทะเลาะ ใช่ เรากำลังทะเลาะกัน
“ทำไมคุณแฮตถึงไม่เข้าใจเลย มันเป็นงาน”
“คุณเซอร์อย่ามาอ้างนู่นนี่เลย เรื่องนี้สำหรับคุณเซอร์มันไม่สำคัญมากกว่า”
“เรื่องแค่นี้ทำไมต้องให้มันเป็นเรื่องใหญ่ด้วย”
“เหอะ ถ้าเรื่องนี้สำหรับคุณเซอร์มันไม่สำคัญ เราก็คงไม่มีอะไรจะต้องพูดกันอีก”
ผมเดินหนีออกมา ยอมรับว่าผิดหวัง มาก …
“คุณแฮต คุณแฮต โธ่เว่ย”
เสียงสบถดังไล่หลังมา พร้อมๆกันที่น้ำตาผมเริ่มไหลลงมาช้าๆ หวนนึกไปเมื่อหลายวันก่อน ที่ผมมัวแต่บ้าตื่นเต้นและเฝ้ารออยู่คนเดียว …
‘วันครบรอบคบกันอย่างเป็นทางการ 5 ปี’
ในตอนนี้ผมเรียนจบแล้ว และกำลังทำงานอยู่ที่บริษัทท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง เรียกง่ายๆผมเป็นไกด์นั่นเอง แม้ว่ามันอาจจะดูงี่เง่าแต่ผมก็ยังคงคิดว่าวันนี้มันเป็นวันสำคัญนะ … เขาไม่คิดแบบผมมั่งเลยหรอ
ผมคงบ้าไปคนเดียวที่ตื่นขึ้นมาแต่เช้า มาจัดห้องของเรา ใช่ ‘ห้องของเรา’ ผมกับเซอร์ย้ายมาอยู่ด้วยกันตอนผมได้งาน ผมจัดห้องเตรียมพร้อมเพื่อรอตอนเย็นที่นัดกันมาฉลอง
แต่ …. เขากลับไม่มา ผมนั่งรอบนโต๊ะกินข้าวที่มีเค้ก มีไวน์ มีอาหารที่ผมพยายามทำซึ่งเป็นของโปรดเซอร์ทั้งหมด จนผมฟุบหลับคาโต๊ะไป
ตอนเช้าผมที่ตื่น เซอร์ก็ยังไม่มา .. เค้กที่เริ่มละลาย อาหารที่เย็นชืด ผมกินมันได้แค่สองคำแทนอาหารเช้าก็จัดการเททิ้งลงถังขยะ เปิดทีวี เปิดเพลง เพื่อรอใครบาง
ที่พึ่งจะโผล่หน้ามาตอนเย็น เพื่อบอกว่า
‘พาลูกสาวลูกค้าไปเลี้ยงต้อนรับ พึ่งกลับจากเมืองนอก เห็นดึกแล้วเลยนอนที่แกล’
ตอนนี้เซอร์เปิดแกลลอรี่เป็นของตัวเอง มีศิลปินมากมายมาใช้แกลลอรี่ของเซอร์แสดงผลงานและฝากรูปมาขาย บางส่วนก็วาดเอง รวมถึงรูปภาพและงานพิมพ์สีต่างๆ ที่ผมไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่
เลี้ยงต้อนรับต้องเป็นเมื่อวานด้วยหรอ .. แล้วจะบอกกันก่อนหน้านั้นไม่ได้ใช่มั้ย
จะได้ไม่ต้องรอ ..
รู้ว่าเป็นงานที่ต้องเอาใจลูกค้า แต่ผมคนนี้ก็ต้องการความเอาใจใส่เหมือนกัน
คืนนั้นผมไปนอนข้างบ้านพี่เฮซ ที่ยังคงทะเลาะกับไอ้ฟาวส์เหมือนเดิม ตอนนี้ไอ้ฟาวส์ก็เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แต่เขาก็ทะเลาะกันแม้มันจะขำๆไม่ดุเดือนเหมือนเมื่อก่อนก็ตาม
“มาไมไอ้เห็ดผัวเมียจะสวีท กลับไปเลยไป” ไอ้ฟาวส์ยักคิ้วกวนประสาทใส่ แต่ก็รู้ว่ามันไม่ได้ไล่ผมจริงจังนักหรอก
ผั้ว ! ไม้กวาดฟาดหัวไอ้ฟาวส์ลงไปเต็มๆ
“พูดให้มันดีๆดิ๊ ว่างมากไปตัดหญ้าหน้าบ้านไป”
พี่เฮสกับฟาวส์เลือกมาอยู่บ้านเดิมที่เคยอยู่ และผมก็เคยอยู่ เวลาเปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยน แต่ความอบอุ่นที่ได้มาบ้านหลังนี้ไม่เคยเปลี่ยน
“คืนนี้หนักแน่คุณภรรเมีย”
“ปากดี เดี๋ยวพ่อเอามีดแทงเลย”
“เดี๋ยวเจอมีดเฉพาะตัว เสียบจนสะอึกแน่คืนนี้”
ถ้าเป็นตอนอื่นผมคงแซวในความสวีท แต่ตอนนี้ผมหมดอารมณ์จริงๆ
“ผมนอนด้วบคืนนึงนะ”
ผมเดินขึ้นมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของผม ที่ยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลย ของที่ผมทิ้งไว้ก่อนไปอยู่บ้านพี่พอย์ก็ยังอยู่ พูดแล้วคิดถึงเพื่อนเก่าๆ เฮ้อ …
ผมกำลังหวังให้เซอร์โทรมา …
ให้รู้ว่าผมมีความสำคัญ
แต่เซอร์ก็ไม่โทรมา ไม่มีแม้แต่แมสเสจใดๆ
ผมนอนจ้องโทรศัพท์ Black Berry ที่เซอร์ซื้อให้ ค่าโปรมันก็จ่ายให้
‘ จะได้อัพเดทกันง่ายๆ ไว้คุยกันทั้งวันเผื่อเวลาคุณแฮตทำงานคุยโทรศัพท์ไม่ได้ ก็คุยกันผ่านบีบีนี่แหละ แล้วมีเรื่องไรอัพเดทในเฟสบุคจะได้รวดเร็ว เวลาคุณแฮตทำอะไรคุณเซอร์จะได้รู้ก่อนคนอื่น ’
ผมยิ้มให้กับความทรงจำนั้น ก่อนจะมองรูปบนหน้าจอที่เป็นรูปผมกับมันชูสองนิ้วหัวชิดติดกัน ในชุดนอนคู่สีฟ้าลายจุดสีขาว รอยยิ้มของเซอร์ที่เห็นเขี้ยวมุมปาก ทำให้ผมยิ้มตาม
คิดถึงจริงๆนะ …
ตอนนี้เซอร์ทำอะไรอยู่
นอนหรือยัง กินข้าวหรือยัง
ความคิดผมหมุนไปเรื่อยๆ มันเป็นมานานจนผมต้องยอมรับว่า ความคิดผมส่วนใหญ่มันวนไปรอบๆตัวเซอร์ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ผมจะคิดถึงเซอร์ก่อนตัวเอง ไปเที่ยวกับเพื่อน หรือครอบครัว เวลาเห็นของฝากก็นึกว่าเซอร์จะชอบมั้ย ขนมนี่เซอร์เคยบอกว่าอร่อย เซอร์คงจะชอบอันนั้น .. อันนี้ หรือ ว่า อันนี้กันนะ
หรือแม้แต่ตอนจะตัดผม ทรงนี้เซอร์จะชอบมั้ย .. จะถูกมองแปลกๆเปล่า หรือเซอร์จะมองว่าตลก
ผมคงเป็นคนเดียวที่บ้าไปเอง แคร์แต่เซอร์ บางทีเซอร์อาจจะไม่ได้คิดมากเท่าผมก็ได้ เพราะเขาเพียงแต่ตามใจเวลาผมถามอะไรก็ว่าดีทุกอย่าง จนผมเหลิง ..
ไม่สมควรเลยจริงๆ ไม่ควรเลย จนตอนนี้ต้องมานั่งเสียใจ
ผมคาดหวังมากไปหรือเปล่า
แล้วสักพักผมก็นอนหลับไปทั้งน้ำตา …
“เช้าแล้วครับคุณแฮตตื่นยังเอ่ย” ผมรู้สึกเหมือนโดนหอมแก้มหนักๆ สัมผัสที่คุ้นเคย ที่เซอร์จะตื่นก่อนผมเสมอและมาหอมแก้วเป็นการปลุก
“อื้อ อีกหน่อยน่า”
“ฮะๆ ตื่นได้แล้ว สายแล้วนะครับ” ผมค่อยๆงัวเงียลุกขึ้นมาก่อนจะเห็นเซอร์นั่งอยู่ข้างๆ มองไปรอบห้องก็กลายเป็นห้องนอนในคอนโด จำได้ว่าอยู่บ้านพี่เฮสนี่นา
“คุณเซอร์ไปอุ้มคุณแฮตกลับมาเองเมื่อคืน โกรธแค่ไหนก็ห้ามไปค้างนอกบ้านเข้าใจมั้ย”
“หึ คุณเซอร์เคยสนใจด้วยหรอ”
“คุณเซอร์ผิดเองครับที่คืนนั้นไม่ยอมโทรหาคุณแฮตก่อน คุณเซอร์ยอมรับผิดแต่โดยดีครับ”
เซอร์ดึงผมไปนั่งตัก กอดเอวผมไว้หลวมๆ วางคางไว้ที่ไหล่ผม
“แล้วทำไมไม่รีบกลับมาแต่เช้า”
“คุณแฮตลืมไปหรือเปล่าว่าวันนั้นพ่อแม่คุณเซอร์นัดคุณเซอร์ไปทานข้าว คุณเซอร์เลยยังไม่ได้กลับมา แต่ก็รีบกลับมาหาคุณแฮตเลยนะ .. งอนไปนอนที่อื่นได้ไง”
จริงด้วย เซอร์บอกไว้แล้วนี่หว่า ว่านัดกับที่บ้านไว้ แต่ผมก็ยังไม่ยอมรับหรอก
“แต่มันก็ไม่ได้สำคัญสำหรับคุณเซอร์เลยนี่”
“ใช่ แค่วันครบรอบมันไม่ได้สำคัญเลย”
น้ำตาผมแทบจะไหลออกมาอยู่แล้ว
“เพราะยังไงไม่ว่าจะวันไหนคุณเซอร์ก็รักคุณแฮตอยู่ดีนี่ครับ ทุกๆวันก็เลยสำคัญเท่ากันหมดเลย”
“บ้า !”
“แน่ะหน้าแดง เขินใช่มั้ยครับ หืมมม” เซอร์เชยคางผมให้หันมาสบตาหวานๆของเขา รอยยิ้มมุมปากทำให้ผมเผลอมอง
“ปะ …เปล่าซะหน่อยครับ” ผมหลุบตาลงไม่กล้าสบสายตาคมๆ
แค่นี้ก็เขินจะตายยู่แล้ว
“แต่คุณเซอร์ก็มีของขวัญด้วยนะ เมื่อวานที่ไม่ได้วิ่งตามไปพอดีรีบไปรับของที่สั่งไว้”
“อะไรหรอครับ”
เซอร์ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง คว้ากล่องกำมะหยี่สีแดงกล่องเล็กออกมา แล้วเปิดออก
แหวนทองคำขาวเรียบๆสองวงวางคู่กันอยู่ แม้มันจะเป็นแค่แหวนเรียบๆ แต่น้ำตาผมหยดลงทันที
“คุณเซอร์รู้ว่ายังไงเราก็แต่งงานกันไม่ได้ สังคมก็ไม่ได้ยอมรับเรื่องแบบนี้มากนัก แต่คุณเซอร์ก็อยากใส่แหวนคู่คนแฮต เวลาเดินด้วยกันมันก็อาจจะเรียกสายตาแปลกๆจากคนรอบข้างได้ คุณแฮตจะรังเกียจมั้ย ถ้าต้องอายพร้อมคุณเซอร์”
“ไม่ .. เราจะอายไปพร้อมๆกัน” ผมยิ้มเขินๆให้คุณเซอร์
“นี่มันสุดยอดของความโรแมนติกเลยนะ ฮ่าๆ”
เซอร์จับมือผมขึ้นมาก่อนจะใส่แหวนวงหนึ่งไว้ที่นิ้วนางข้างซ้าย ผมก็รับอีกวงหนึ่ง แต่ผมกลับใส่ไว้ที่นิ้วนางข้างขวา
“ทำไมใส่ให้ข้างขวาล่ะครับคุณแฮต”
“ในเมื่อความรักของเรามันไม่ได้เปิดกว้าง เราก็สร้างธรรมเนียมใหม่ขึ้นมา ใส่ข้างซ้ายคนหนึ่งขวาคนหนึ่งเวลาจับมือกัน แหวนจะได้อยู่คู่กัน เหมือนกับว่าใจเราคู่กันไงครับ”
“รักคุณแฮตนะครับ”
“รักคุณเซอร์เหมือนกันครับ”
-----------------------------------------------------------------------------------------
จบแล้ว ตอนพิเศษ 5555
ใครที่สอบถามมีเรื่อง หรือว่างงาน แอดมาคุยกันได้นะคะ ไม่ว่าจะลากแบมให้มาตามอัพนิยาย หรือ ติดต่ออะไรก็แล้วแต่
Bambam_oh at hotmail.com :: ส่วนเรื่องทำหนังสือ ใครจะเอาแอดมาลงชื่อนะคะ :’D
PS; กำลังหาสำนักพิมพ์ใหม่ สำนักพิมพ์ที่ติดต่อไปมันไม่ยอมเสนอราคามา แนะนำกันได้นะ
Ps2; เชิญติดตามเรื่องพี่พอยท์ต่อได้เลย !!
ชื่อเรื่อง feeling นะคะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=23821.msg1402041#msg1402041
-
จิ้มมมม จิ้มให้มันทะลุไปหน้าที่แล้วเล้ยยยย
โฮกกกกก เค้ากรี๊ด คุณแฮต-คุณเซอร์จริงๆ อันที่จริงแล้ว สำหรับเราคำว่า"คุณ"น่ะ มันห่างเหินเป็นบ้าเลยอ่ะ แต่พออ่านแบบนี้แล้วไม่รู้สึกว่ามันห่างเหินเลย มันน่ารักชะมัด
-
หุหุ น้องเห็ดขี้งอนจริง ๆ ฮ่า ฮ่า
แต่น่ารักทั้งคู่ ว่าแต่คู่เฮซออกแนวโหดโคตร
-
หุหุ มีเฮซ ฟาว ออกมาทักทายด้วย วู้วู้
:L2:
-
น่ารักจังเลย^^
-
เย้ๆ ได้อ่านตอนพิเศษแล้วดีจัง... พ่อแง่แม่งอนนะเนี่ยคุณน้องเห็ด ฮิฮิ :bye2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
ตอนพิเศษมาแล้ว .....เย้เย .
คุณเซอร์คะคุณแฮตคะ รักกันนานๆนะคะ . :-[
-
แอร๊งงงงงงงงง โรแมนติกจริงๆคู่นี้ :กอด1:
น้องเห็ดน่ารักขึ้นมากมาย รักคุณเซอร์มากขึ้นด้วยง่ะ น่ารัก~(กอดน้องเห็ด) :m3:
สรรพนามที่เรียกกันนี่...อื้อหือ...ทวีคูณความหวานมากค่ะ
จะแอดไปนะคะ :bye2:
-
มาแอดชื่อจองนิยายค่ะ จองที่ไหนคะเนี่ย !
-
สำหรับคนที่ต้องการหนังสือ เปิดจองแล้วนะคะ จะลงชื่อไว้ก่อน ขอคนที่เอาแน่ๆนะจ๊ะ
(ราคาอยู่เม้นล่างๆลงไปอีกค่ะ)
ปกฉบับจริง 555
(http://upic.me/i/9h/ir0d0.jpg)
(http://upic.me/i/rl/x8nwc.jpg)
ส่งวิธีการที่สามารถติดต่อกลับคุณได้ โดย
แอดติดต่อมา หรือส่งเมลมา bambam_ohแอทhotmail.com
เท่านั้นนะคะ
แล้วจะทำสรุปรายชื่อมาให้อีกที
เมื่อส่งหนทางติดต่อได้มา แบมก็จะส่งเบอร์ พิน แบมให้เหมือนกัน เพื่อเป็นการมั่นใจว่าตามตัวได้ ไม่เอาเงินหายไปเฉยๆ แฮ่
ส่วนเรื่องราคาต้องขอโทษจริงๆ สำนักพิมพ์มันไม่ยอมเสนอราคามาโทรไปตามแล้วตามอีก ก็ไม่มา TT กำลังหาให้ใหม่นะคะ
เนื้อเรื่องจะมีทั้งหมด 172 หน้า รีไรท์ให้ใหม่ทั้งหมด ทุกอย่างจะโอเคกว่านี้ แถมตอนพิเศษให้ด้วย ยัดๆเข้าไปครบ 250 หน้าแน่ๆ
ถ้าได้ราคาแล้วจะมาแจ้งอีกทีนะคะ
ค่าจัดส่งตาม EMS ถ้าสะดวกรับเองก็ตัดตรงนี้ออกไป คนที่มารับเองขอเป็นตามสถานี BTS หรือ MRT หรืออนุสาวรี เท่านั้น
ยังไม่มีการโอนเงินแต่อย่างใดจนกว่าจะได้ราคาที่แน่นอน ไม่มีการเมคเพื่อเอากำไรนะคะ ราคาไม่เบียดบังประชาชนแน่นอน เลือกหนูเป็นนายก(สมาคมบ้าบอคอแตก)สิคะ ><
-
น่ารัก
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
:o8:หวานอ่ะ หุหุ :L2:
-
มาเรียกคุณแฮตคุณเซอร์ไรกันเนี่ย ไม่ชินอ่ะ555
ลืมไปเลยว่าตอนแรกๆไอ้เซอร์ถ่อยแค่ไหน
-
น่าร๊ากกกกกกกกก
o13 o13 o13
-
หลังๆนี่หวานมากกก
อยากอ่านเรื่องเฮซ - ฟาวซ์ บ้างครับ
-
แรก ๆ โหด หลัง ๆ หวานกันจัง
-
รีไรท์เรียบร้อยค่ะ
-
โอ๊ยยยย มากระตุ้นต่อมความอยากได้อีกแล้ว
ยิ่งหลังๆคู่นี้เค้าขยันหวานกันจัง
แทบจะลืมความเถื่อนตอนแรกๆไปเลย :laugh:
-
เปลี่ยนบทฟาวล์ สินะคะ เพิ่งมาอ่านค่ะ
สนุกมากคะ o13
-
พี่มาอ่านใหม่ค่ะ เปลี่ยนบทฟาส์วชิมิ
แล้วจะมีเรื่องของเฮส ฟาส์ว ให้แม่ยกคนนี้อ่านได้ที่ไหนค่ะ หรือรอรวมเล่มเอ่ย แจ้งด้วยน๊า
:z1:
-
พี่มาอ่านใหม่ค่ะ เปลี่ยนบทฟาส์วชิมิ
แล้วจะมีเรื่องของเฮส ฟาส์ว ให้แม่ยกคนนี้อ่านได้ที่ไหนค่ะ หรือรอรวมเล่มเอ่ย แจ้งด้วยน๊า
:z1:
สำหรับแม่ยกเฮซฟาวส์นะคะ จบเรื่องพี่พอยท์จะเปิดต่อทันทีแน่นอน เป็นเรื่องแยกไปเลยจ้า จัดเต็มเอาใจแม่ยกแน่นอน อิอิ
-
ฮ้า ~ คิดว่าปกหัวเห็ดนะนั่น :z2:
สรุปปกนี้ใช่ไหมคะ?
มันหวานแหววไม่เหมือนนังเห็ดเลย :fire:
แต่สรุปสวยมากๆค่ะ ชอบ ๆๆๆ o13
-
:m11: ฮิ้วววววววววววววววววว
หว่นเว่อร์เจ้าค่าาาาาาาาาาา :m1:
-
ส่งเมล์ไปจองแล้วค่ะ ^^
-
ใครยังไม่ได้เมลแจ้งการโอนเงินเมลมาบอกเค้าอีกรอบน๊า TT
ถึงวันที่ 20 /5 เท่านั้นนะคะ ><
-
ส่งเมลไปจองแล้วนะคะ
-
แจ้งโอนเงินทางเมลไปแล้วนะคะ
ได้รับแล้วตอบกลับหน่อยค่า
กลัวตกสำรวจ^^
-
แจ้งโอนเงินไปแล้วนะครับ รบกวนตอบกลับด้วยนะครับ
-
โอนเงินไปแล้วนะค่ะ
รบกวนเช็คยอดแล้วบอกด้วย ^^
-
โอนเงินไปแล้วนะค่ะ แต่ยังไม่ได้แจ้งทางเมล์เพราะยังไม่ได้ถ่ายสลิป-*-
-
โอนเงินไปแล้วนะค่ะ
รบกวนเช็คยอดแล้วบอกด้วย ^^
ถ้าส่งเมลมาแล้วแบมตอบกลับทุกเมลเรียบร้อยแล้วจ้า >< ถ้าตกหล่นยังไง pm มาได้เลยนะคะ
โอนเงินไปแล้วนะค่ะ แต่ยังไม่ได้แจ้งทางเมล์เพราะยังไม่ได้ถ่ายสลิป-*-
แง่ะ อย่าลืมส่งมานะคะ แบมกลัวรับเงินมาแล้วหาเจ้าของไม่เจอ 5555
-
:กอด1: ชอบตอนพิเศษที่สุด :กอด1:
-
โอนเงินและแจ้งโอนแล้วรบกวนเช็คด้วยนะคะ :L2:
-
โอนเงินและแจ้งโอนแล้วรบกวนเช็คด้วยนะคะ :L2:
ของคุณพี่เรียบร้อยแล่วค่า กำลังฝึกเซ็นเลยนะเนี่ย 5555 (อายจัง)
-
โอนเงินแล้ว แจ้งไปทางเมลล์แล้ววววว
รบกวนเช็คด้วยนะคะ
จะลัลล้ารอน้องเห็ด ฮี่ ๆ :z2:
-
ตอนนี้ยังสั่งจองได้อยู่ไมอ่ะค่า พอดีว่าพึ่งเข้ามาเหนอ่ะค่า ไม่ได้เข้าเวปมานานเลยไม่รุว่าเรื่องนี้สั่งจองได้แล้วอ่ะค่า สั่งจองได้ก้อ PM มาบอกด้วยนะค่ะ
-
อัพเดท
ส่งหนังสือทุกเล่มแล้วนะคะ หลังจากไปรบกับไปรษณีย์มา แฮ่ เดี๋ยวคืนนี้มาอัพเลขที่ EMS ให้ค่ะ
(http://upic.me/i/zk/thawiwatthana-20110525-00887.jpg)
><
-
o13
ขอบคุณนะจ๊ะ
อ่านแล้วยิ้ม เหงา เศร้า ได้หลายอารมณ์
ครบหลากรสเลยทีเดียว บางทีก็ร้องไห้
ไปกับความรู้สึกที่รับรู้ได้ เป็นกำลังใจให้น้า
ขอบคุณอีกครั้งที่มีนิยายดีดี น่ารักๆ มาแบ่งปันจ๊ะ ^ ^
-
เขารอนะฮ๊าฟว์พี่แบมม o13
ขอบคุณพี่แบมมากสำหรับนิยายน่ารักๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ส่งเมล์ไปจองแล้วค่ะ ไม่ทราบว่า ทันป่าว ถ้าไง ตอบกลับด้วยนะคะ
-
มารอหนังสือหลุดจองค่ะ แหะๆ ส่งเมลไปแล้วจองไม่ทันไปสองวันเอง o22
ถ้ามีเหลือยังไงบอกด้วยนะค้าา ไม่งั้นก็รอรีปริ้นค่ะ
-
มารอหนังสือหลุดจองค่ะ แหะๆ ส่งเมลไปแล้วจองไม่ทันไปสองวันเอง o22
ถ้ามีเหลือยังไงบอกด้วยนะค้าา ไม่งั้นก็รอรีปริ้นค่ะ
รอรีปรินซ์นะคะ TT รอบนี้หมดแล้วจริงๆค่ะ เล่มที่พิมเผื่อก็หมดตั้งแต่วันแรกหลังจากสั่งพิมพ์แล้วอ่า TT
-
ออกมากรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
5555555 จะได้แล้วโว้ยยยยย
ขอบคุณพี่แบมมากๆที่มีเรื่องดีๆ(?) น่ารักๆมาให้อ่าน
รักพี่แบม :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
ได้หนังสือแล้วพี่แบม T^T
ได้เมื่อกี้เอง พี่ไปรมาส่ง
แต่ขาดที่คั่นง่า ฮือออออ
เสียจายยยยยยยย :monkeysad:
แต่ว่างงมากๆ วันอาทิตย์บุรุษไปรษณีย์ทำ(งาน)ด้วยหรือวะ? o22
-
โอ้ส่งหนังสือแล้วหรือค่ะ
ยังไม่ได้ง่ะรอลุ้นวันจันทร์
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
ได้หนังสือแล้วพี่แบม T^T
ได้เมื่อกี้เอง พี่ไปรมาส่ง
แต่ขาดที่คั่นง่า ฮือออออ
เสียจายยยยยยยย :monkeysad:
แต่ว่างงมากๆ วันอาทิตย์บุรุษไปรษณีย์ทำ(งาน)ด้วยหรือวะ? o22
ที่คั่นโรงพิมมันไม่ยอมพิมให้ TT
-
วันนี้...ได้รับหนังสือแล้วครับ
-
ว๊ายๆๆ อ่านรวดเดียวจบ *-* น้องเห็ดน่ารักได้ตลอดงานอ่ะ คุคุ
เรื่องต่อไปจะติดตามค่ะ :-[
-
ส่งหนังสือแล้วหรือคะ เร็วมากกกกกก O_o
คงต้้องไปลุ้นที่บ้านตอนเย็นนี้
ขอบคุณมากนะคะ
-
มาแจ้งว่า ได้รับแล้วค๊าาาาาา แหะ ๆ แต่ส่งเมลไปบอกแล้วละ 555+++
-
:z1:
-
ได้รับแล้วจ้า
-
น่ารักมากเลยค่ะ ^^ :-[
-
แอร๊ย :m31:
ลืมไปว่าพี่แบมบอกแล้ววววว :z3:
หอบเห็ดไปเรียนก่อนเด้ออออออ :กอด1: :กอด1:
-
จองหนังสือด้วยช่วยส่งเมล์บอกวิธีโอนเงินด้วย
-
ได้รับหนังสือแล้วนะจ๊ะ :กอด1:
-
ได้รับหนังสือแล้วนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ :o12: :o12:
-
ได้หนังสือแล้วค่ะ
-
ตามอ่านจนจบแล้วค่า
สนุกจังเลย น้องเห็ดน่ารัก กรี๊ดๆๆๆๆ น่ารักแบบธรรมชาติจริงๆค่ะ
พี่เซอร์ก็โรแมนติกดีนะคะ แรกๆออกแนวรักรุนแรงด้วย พอๆกับคู่พี่ฟาวส์พี่เฮซเลย เอิ๊กๆ
ชอบพี่พอยท์จังเลยค่ะ ฮาได้โล่ ติสท์ได้อีก อะไรจะแนวปานนั้น แต่ปลื้มที่เป็นคนรักน้องนะคะ(รักชาติด้วยยิ่งปลื้มเข้าไปใหญ่)
-
:impress2: ชอบมากมาย กด like ล้านครั้ง อิอิ
น่าร๊าก อ่ะ :laugh:
-
อ่านจบแล้วค่า อยากบอกว่าเรื่องนี้สนุกมาก ๆ เลย เป็นกำลังใจให้คนแต่นะคะ :pig4: :pig4:
-
เปิดรีปรินซ์แล้ววววววววววววววววววววว !!!!
-
จองด้วยคนค่ะ o18
-
ชอบอ่ะน้องเห็ดน่ารัก
เปิดฉากมาก็เสียเลือด
กันเร็วไปมั๊ย
:pighaun: :haun4:
ที่เหลือแปะไว้ก่อน
พรุ่งนี้มาอ่าน
-
จองด้วยค๊า
ส่งmailไปให้แล้ว
-
ส่งเมล์จองไปแร้วนะคร๊า
-
แก้อีเมลล์นะทุกคนนน T^T ขอโทษที่พิมพ์ตกค่า
-
จองใหม่แล้ว ส่ง mail แล้วค่ะ :laugh:
-
^^^^ เรียบร้อยค้าบ !!
-
กะลังจะส่งเมลไปจองจ้า อย่าเพิ่งรีบปิดรับน้าาา
ตอนนี้งานยุ่งสุดๆไปเลยยT T
-
เห็ดน่ารัก
เซอร์เถื่อนดีชอบจัง
พระเอกแนวเนี่ย
-
ฮาอยู่ดีดี
เศร้าซะงั้น
:sad4:
-
จองใหม่
ส่งเมลล์ไปให้แล้วน๊า
-
^^^ รับเมลล์แล้วค้าบบบบ !!
-
อ่านจบแล้ว สั่งจองไปแล้วด้วยโชคดีจริงๆพี่มีการพิมพ์เพิ่มด้วย :impress2:
-
โอนเงินไปให้แล้วนะค่ะ 270.50 บาท o13 :laugh: o18
-
^^^^ รับทราบค้าบบบ
-
อ่านน้องเห็ดจนจบแล้ว, ยังไม่เคยมาเม้นเลย
น่ารักม๊ากก! ตอนนี้กำลังจะอ่านของพี่พ้อยท์
:impress2:
-
โอนเงินให้แล้วนะครับ ไม่ทราบว่าได้รับหรือเปล่า ยังไงช่วยตอบกลับหน่อยนะครับ
เมลล์ g_O_L_f_2529แอทhotmail.com
ขอบคุณมากครับ
-
^^^^ ตอบกลับแล้วค่า พอดีแบมยังไม่ได้เปิดคอม TT ติดงาน รร โทษทีจ้า
-
อย่าบอกน้าว่าที่เห็นที่หน้า 1 คือหน้าปกฉบับรีปริ๊นท์ น่ารักโฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เค้าเอาแต่ปกได้ป่าว เพิ่งสั่งรอบที่แล้วไปเอง :P
-
อยากให้เหมือนกันแง้ T^T
-
>< แจ้งโอนเงินแร้วน๊า ได้รับเมล์มั้ยคร๊า
-
^^^ ได้แล้วค่า แต่อาจจะยังไม่ได้ตอบ T^T ขอโทษด้วยนะคะ
-
:-[ :-[
-
เห็ดกับเซอร์น่ารักสุดยอด ! :a9:
-
เพิ่มเวลาโอนแล้วเด้อ
-
เย้ จบแล้ว(ปวดตามากมาย)
น้องเห็ดน่ารักมากคร้าถึงจะงง
ช่วงของรีปริ้นกะตอนที่เอามาลงก็เถอะ
ชอบๆๆคะ ^^
แต่อยากอ่านของฟาวล์แบบเต็มบ้างจัง^^
เพิ่งจะสั่งปจะทันไหมอะคะ
วันนี้ไปโอนเงินมาช่วยเช็คเมลล์ให้ด้วยนะคะ ขอบคุณคะ
-
หนังสือมาแล้ววววว ใครสั่งซื้อไว้ !! รอรับได้เลย เย้ๆ ><
(http://upic.me/i/df/o_img-20110922-02043.jpg)
-
กดlike แอร๊ยยยไม่ใช่Facebook :beat:
-
กรี๊ดกร๊าดดด!! สิ้นสุดการรอข่าวจากพี่แบม มารอหนังสือแทนได้แล้วววววว ><"
-
:mc4: รอรับๆ :mc4:
-
รอ ๆ ๆ ๆ ค้าบบบบ ^^
-
อยากได้หนังสืออ่าต้องทำไงอ่า บอกโผ้มหน่อยค๊าบบบบบบบบบบบบบ :call:
-
อยากได้หนังสืออ่าต้องทำไงอ่า บอกโผ้มหน่อยค๊าบบบบบบบบบบบบบ :call:
ดูวิธีจองที่หน้า1 จ้า
-
เอ่อ คือปิดจองแล้วค่ะ TT
-
เย้ๆๆๆจะได้แล้ว แต่พรุ่งนี้ต้องกลับบ้านแล้วอะ เศร้าจริง
แต่ไม่เป็นไร อิอิ ดีใจมากมายเจ้าคะ อยากน้อยก็จะได้
มาไว้ครอบครองละกัน ฮ่าๆๆๆๆ
-
คิดถึงน้องเห็ดเข้ามาอ่านอีกรอบ
เย้ๆๆๆๆๆๆๆรอรับหนังสือด้วยใจระทึก
-
แปะๆๆ
-
มารายงานตัวครับ ได้รับเรียบร้อยและครับ ของเค้าดีจริงอะไรจริง ^^"
-
รับเรียบร้่อยเหมือนกันจ้าาาาา >< ขอบคุณค่ะ
-
:pig4:รับเรียบร้อยแล้วจ้า
-
อ่านจบเเล้วพึ่งกลับมาเมนท์ ขอบคุณค่ะ เเต่ใจหายตอนเเรกที่เลิกกันเเต่เรื่อง สั้น กระชับ ฉับไวดีค่ะ ชอบๆๆ
-
เรื่องน่ารักอะ เซอร์แบบว่าไม่ทำไรเลยน้า มาถึงจับปล้ำละ
แต่เรื่องฟาวล์กะเฮซสั้นไปนิดนึงอะ เรื่องในอดีตคือไรหว่า
-
เห็ดน่ารักดี อยากรู้เรื่องของเฮชกับฟาวน์ว่าเป็นยังไง
-
น้องเห็ดน่ารักๆๆๆๆ
ชอบๆๆคะ ^^
-
หนูเห็ดกับพี่เซอร์น่ารัก :o8: :-[
-
น่ารักมากมายอะ >w< เห็ดกับเซอร์ :o8:
โอ๊ย อยากอ่านคู่พี่เฮชอีกอะ 55555
-
อ่านจบแล้ว. น่ารักดีครับ ชอบมากๆ
-
ผมไปอ่านเรื่องพี่พอย์มาก่อนที่จะเจอน้องเห็ดหล่ะครับ ตอนแรกก็งงๆ :a5: :a5: :a5:
แต่พอมาอ่านน้องเห็ดแล้วก็เข้าใจเนื้อเรื่องขึ้นเยอะเลยครับ o13 o13 o13
จะรออ่านเรื่องคู่ เฮสxฟาวส์ ต่อนะครับ :bye2: :bye2: :bye2:
จะติดตามผลงานต่อไปครับ :z13: :z13: :z13:
-
ผมไปอ่านเรื่องพี่พอย์มาก่อนที่จะเจอน้องเห็ดหล่ะครับ ตอนแรกก็งงๆ :a5: :a5: :a5:
แต่พอมาอ่านน้องเห็ดแล้วก็เข้าใจเนื้อเรื่องขึ้นเยอะเลยครับ o13 o13 o13
จะรออ่านเรื่องคู่ เฮสxฟาวส์ ต่อนะครับ :bye2: :bye2: :bye2:
จะติดตามผลงานต่อไปครับ :z13: :z13: :z13:
Thx to much ka ><
-
ง่าา ไม่รีปริ๊นแล้วหรอ TT
อยากได้หนังสืออ่ะ
แต่งสนุกมากมายค่ะ ><
จะคอยติดตามนะคะ :)
-
เข้ามา :กอด1:น้องเห็ดเบาๆ
แล้ว :oni1:ไปอ่านน้องเป็ดต่อ
ขอบคุณแบมบี้ และเล้าเป็ดเช่นเคย
-
อยากจะถามคนเขียนว่า จะสั่งจองตอนนี้ทันไหมอ่ะฮ่ะ???
คือ อยากได้มากๆเลย แล้วมาไม่ทันอ่ะ :o12:
-
อยากจะถามคนเขียนว่า จะสั่งจองตอนนี้ทันไหมอ่ะฮ่ะ???
คือ อยากได้มากๆเลย แล้วมาไม่ทันอ่ะ :o12:
หมดจริงๆค่า TT เหลือตแต่ภาคพี่พอยท์ที่เปิดจองอยู่ค่า
-
สนุกดีนะคะ
อ่านตอนรีไรท์น่ะค่ะ
พี่พอยท์น่ารักมากๆอ่ะ :กอด1:
จะรอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ :pig4:
-
พี่พอยท์ เรื่องนี้รักมากอ่ะ^^ ชอบๆๆ
-
เกรียนกันทั้งเรื่องเลย สนุกมากค่ะ o13
-
จะมีรีปริ๊นอีกไหมคร้าบ :sad4: อยากได้อ่ะ ทุกคู่เลย
อยากได้ๆๆๆๆๆ :serius2: จองไม่ทัน เพราะพึ่งเป็นสมาชิกเล้าได้ไม่นาน ฮือออๆๆๆๆ
-
จะมีรีปริ๊นอีกไหมคร้าบ :sad4: อยากได้อ่ะ ทุกคู่เลย
อยากได้ๆๆๆๆๆ :serius2: จองไม่ทัน เพราะพึ่งเป็นสมาชิกเล้าได้ไม่นาน ฮือออๆๆๆๆ
ไม่มีหนังสือแล้วอ่ะค่า TT; ที่ตัวแบมเองก็ไม่มี ฮือออ
-
ไม่มีหนังสือแล้วอ่ะค่า TT; ที่ตัวแบมเองก็ไม่มี ฮือออ
ถ้ามีเรื่องไหนออกเป็นหนังสือช่วยแจ้งหน่อยนะคร้าบ กลัวตามไม่ทัน :m15:
-
น้องเห็ดน่าร๊ากกกกกกกกกกกกก
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อิจฉาอ่า อยากมีบ้าง :sad4:
แอบงงกับรีไรท์ กับแบบเดิมเล็กๆหล่ะ :o8:
ขอบคุณครับ :pig4:
-
ชอบน่ารักมากๆเลยครับ
น้องเห็ดกับเซอร์
แล้วคู่ฟาวส์กับเฮซหละ
พอยท์สุดอาร์ต
-
ยังไม่อยากให้จบเลยอะ :z3: :z3: :z3: :z3:
-
น้องเห็ดด :impress2:
-
+1 :L2: :L2:
ชอบ ๆ อ่านทีเดียวจบเลย แต่อยากรู้เรื่อง สองปีที่ผ่านมาของนายเฮซกะฟลาวว่ามันเป็นไงมาไง
-
น้องเห็ดน่ารักอ่ะ :impress3:
-
ลงชื่ออ่านเจ้าขาาาาาาาาาา :pig2:
-
ของเขาดีจริง ๆ ขอบอก o13 o13 o13
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ขอบคุณค่ะ
น้องเห็ดน่าร๊ากกก :D
-
อยากได้หนังสือ ...รีปริ๊นส์เถอะครับ ...กี่บาทก็ยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม :sad2: :o7: :dont2:
-
น่ารักดี o13 o13 o13 o13 o13
-
Re print <3
-
เย้ๆ รีปริ๊นแล้ว เรื่องนี้น่ารักโครตๆ คุณเซอร์คุณแฮต คราวนี้แหละจะได้มาครอบครองแล้ว ฮุฮุ
-
เพิ่งอ่านจบ
เนื้อเรื่องสนุกดีค่ะ ชอบบบบ น่ารักดี
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
สั้นไปหน่อย แต่สนุกมากเลยค่า :katai2-1:
-
เรื่องนี้ก็สนุกอีกแล้ว
ขอบคุณมากๆค่ะ ^^
-
จิ้มๆ ไว้ก่อน
กะลังตุนนิยายไว้อ่าน อิอิ :hao7:
-
เห็ดน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น่ารักจนทนไม่ไหวต้องอ่านรวดเดียวจบ ♥
แต่คนที่รู้สึกว่าจะเอาใจไปเลยก็ พี่พอยท์ นี่แหละ
อินดี้โดนใจมาก 555555 แต่อิพี่เซอร์นางก็เป็นพระเอกเกินไปนะ
โหยยยย รักเค้าอยู่แต่ก็ปล่อยมือน้อง อะไรงี้
เกือบไม่ได้กลับมารักกันแล้ว แต่ว่า...
ไม่น่าเชื่อว่าจะคืนดีด้วยการ... กันก่อน 5555555555555
ตอนจบนี่แอบฮาสุดๆ ขำกับน้องเห็ดมาก โหยยยยย น้องตัวแค่นี้ไม่ต้องแคร์เรื่องน้ำหนักหรอกกกก
พาลทำให้พี่พอยท์เครียดไปด้วยเลย กร๊ากกกก แต่ก็เพราะเรื่องนี้ทำให้ได้กลับมารักกันอีก
ดีๆๆ เยี่ยมๆๆๆ อิอิอิ สนุกมากๆเลยค่า จะติมตามผลงานทุกเรื่องเลยนะคะ ♥
-
55ชื่อตลกดีค่ะ
-
รักน้องเห็ด :impress3:
-
สงสัยเรามาอ่านตอนรีเลย งง งง บางช่วง รึไงหว่า คาใจเยอะเลย แต่ก็ขอบคุณนักเขียนสำหรับนิยายนะคะ :pig4: :pig4: :pig4:
-
o13 :katai5: :mew5:
-
คิดถึงน้องเห็ดกะไอ้พี่เซอร์ เลยกลับมาอ่านอีกรอบค่ะ ^^
-
เห็ด เห็ด เห็ด
o13
-
น้องเห็ดน่ารักดีค่ะถึงบางทีจะดูเอ๋อๆขี้งอนไปหน่อย
-
o13 o13สนุกๆๆๆ น้องเห็ดน้อย
-
เห็ดน้อย น่ารักน่าฟัด :katai5: :katai5:
-
o13 เห็ด น่ารักที่สุดเบยยย o13 เพิ่งมาตามอ่าน สนุกมากค่าาา
-
จบแฮปปี้ก็ดีแล้ว คิดอยู่ว่าจะกลับมาคบกันยังไง
เพราะตอนเลิกทั้งคู่ดูไม่เจ็บ ไม่ปวด
แค่หางกันไปตามธรรมชาติ
แต่เมื่อกลับมาพบกันอีก
ส่วนลึกในใจยังเรียกร้องหากัน กลับมารักกันอีกครั้ง แถมรักกันแบบผู้ใหญ่ด้วยความเข้าใจมากขึ้น
ถ้าตอนนั้นยังทู่ซี้คบต่อ ผลลัพท์อาจไม่ออกมาแบบนี้ก็ได้
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คืออะไรอ่ะ งง จะจบก็จข แบบว่า ไม่เข้าใจ เริ่มเมื่อจะดีนะแต่ จบแหละ คือ งง งง งง คะ เรียงก็ไม่รู้เรื่อง อันไหนอย่างไงก็ไม่รู้
-
น้องเห็ดน่ารักอะ เบลอๆเมาๆดี 555555
เรื่องนี้ชื่อเท่ทุกคนเลยอะ
เฮช แฮต ฟาวล์ เซอร์
-
เรื่องนี้น่ารักมากกกกกกก
เด่วจะตามไปอ่านพี่พอย์
-
ขวดเหล้าเป็นใจสินะ :o8:
-
ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ :กอด1: :pig4:
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:น่ารักมากกกชอบบบ
-
จบแบบงงๆดี เหมือนตัดจบแบบดื้อๆอ่ะ แตก็หนุกดี :katai2-1:
-
จบแบบงง แต่ก็สนุกดีครับ คุณเซอร์ - คุณแฮต น่ารักมาก ๆ
ขอบคุณครับ
-
สงสัยผมจะอ่านข้ามบางตอนไปเลยงงๆ
ตอนแรกฟาวส์เข้า ร.พ. ที่เมกา 2 ปี กับคู่เพื่อนเห็ดเลิกกัน
มาอีกทีตอนเห็ดขึ้น ม.6 อ้าว เฮซบอกเห็ดว่าเจอฟาวส์ทุกอาทิตย์ กะคู่ที่เลิกกันก็ยังสวีทหวานแหว
แถมซี MSN มาถามของที่ซิมชอบกินอีก ทั้งๆที่ซีเมียไผ่ มันควรจะเป็น ชาร์ปป่าว?
เห็นว่าทำรวมเล่มแล้วที่อ่านนี่รีไรท์แล้วด้วย ยังไงคนเขียนก็พรู๊พดีๆนะครับ
ขอบคุณครับ
-
:L1:
-
นิยายสนุกมาก
ขอบคุณครับ
-
:pig4: :pig4:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:haun4:
-
ขอบคุณนะคะ นิยายสนุกทุกเรื่องเลย :pig4:
-
ไม่ได้อ่านเรื่องนี้หลายปีล่ะ
มารื้อฟื้นซะหน่อย ^^
-
:pighaun:
ตอนที่ 1
“เห็ด วันนี้เพื่อนกูมาแดกเหล้า มึงเตรียมกระติกด้วย แค่นี่แหละ” ติ๊ด แล้วพี่ชายผมก็วางหูไป เพื่ออะไรวะ ! สุดท้ายผมก็ต้องจัดให้มัน ผมก็รีบรื้อกระติกเทน้ำแข็ง ปูเสื่อหน้าบ้าน รอพวกพี่กับไอ้เพื่อนชุดเดิมก๊งกันประจำ สักพักกองทัพมอไซต์ก็แล่นมาจอด 3-4 คัน ไหนจะสาวๆซ้อนมาอีก
“เห็ดมึงเตรียมให้กูยัง”
“เตรียมแล้วว้อย เชิญแดกกันได้เลย ผมขอตัวล่ะ” ผมรีบชิ่งไม่งั้นต้องโดนแซวอีกเพราะผมดันเป็นที่แหย่เล่นของพวกเขา
“อย่าพึ่งไปดิน้องเห็ด พวกกูมาทีไรชิ่งทุกที มาชงเหล้าให้กูก่อน” ไอ้พี่จิมเพื่อนพี่ชายผมนั่นเอง
“เออ รีบขึ้นไปทำไม ชงให้พวกกูก่อน” ไอ้พี่ซูมเพื่อนในวงอีกคนก็ยิ้มแหย่ๆตามสไตล์
“ปล่อยน้องเค้าไปน่า เดี๋ยวกูชงให้เอง สงสารเด็กมัน” และแล้วพี่ชายที่รักก็ปกป้องผม แน่นอนว่าผมก็รีบชิ่งตัวปลิวทันที ใครจะอยากอยู่กลางวงเหล้าพวกมันกันล่ะครับ เมาเหมือนหมา เมาแล้วนัวเนียกับแฟน
ผมก็ขึ้นไปนอนกลิ้งไปกลิ้งมาก็นอนไม่หลับ เพราะเสียงข้างล่างมันดังมากมาย จนกระทั่งตี 3 ถึงค่อยเงียบลง
จ้อกก ! ท้องผมร้องจ้อกๆ เป็นการเตือนว่าลืมกินข้าวนี่หว่า ทนมาได้ไงวะเนี่ย ผมตัดสินใจค่อยๆย่อง ลงบันได มาพบศพพวกเพื่อนๆพี่นอนกันเกลื่อน สาวๆบรรดามเมียมั่งกิ๊กมั่งเกลื่อนกันครบชุด
ขลุกขลักๆ ! เฮ้ย มันมากันเท่านี้แล้วเสียงใครรื้อไรในครัววะ หรือว่า ขโมย ! เฮ้ขโมยขึ้นบ้าน ผมคว้าขวดเหล้าที่พวกพี่ก๊งกันหมด ค่อยๆย่องไปในครัว เสียงขลุกขลักเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
เห็นแล้ว
เห็นมันแล้ว
ง้างมือขึ้น แล้ว ฟาดลงไปเต็มแรง
เพล้ง !
‘โอ้ยยยย’ เสียงครวญครางพร้อมร่างสูงค่อยๆทรุดลงไปนั่งกับพื้น คราบเลือดเกาะเต็มหัว ผมซอยระต้นคอที่ก้มอยู่แดงฉาบด้วยเลือด
“เฮ้ยเสียงไรวะ” พวกพี่ๆตื่นวิ่งหน้าเลิกกันมาดู สภาพผมถือขวดเหล้าแตกๆ กับผู้ชายนั่งกุมหัวแตกๆ
“ไอ้สัสเซอร์ ไอ้เห็ดมึงทำไรเพื่อนกูวะ” พี่ชายผมมตะโกลั่น
“กะ… ก็ นึกว่าขโมยนี่หว่า ไม่เคยเห็นคนนี้อ้ะ”
“ห่าเอ้ยอ เออๆ พามันไป โรงบาล ก่อนเลย ตื่นโว้ยยย ไอ้เซอร์จะตายละสาสสส” แล้วทุกคนก็ไปโรงพยาบาลรวมถึงผมด้วย ซวยจริงเลยว่ะ ความหวังดีของผมทำให้เรื่องมันแย่ !
เวลาผ่านไปสักพักนายแพทย์ประจำโรงบาลก็ออกมาจากห้องฉุกเฉิน
“หัวแตกเล็กน้อยเย็บ 7 เข็ม ช่วงนี้ให้สกินเฮดไปก่อนนะครับ พยาบาลจัดการเรียบร้อยแล้วครับ นอนพัก 2-3 วันก็ไปพักผ่อนที่บ้านได้” จากรายงานสรุปผล เอาเป็นว่ามึนไม่ตาย โล่งใจหน่อยกู
“ไอ้เห็ด เพราะมึงคนเดียวเสียตังเลยสัส” พี่ชายทำหน้าดุใส่ผม
“กะ ก็ไม่รู้นี่ นึกว่าขโมยอ้ะ” ผมตอบหงอยๆใส่พี่
“มันพึ่งย้ายมาจากโรงเรียนอื่นเลยมาเลี้ยงต้อนรับ แล้วไฟสว่างโร่ขนาดนี้ขโมยที่ไหนจะเข้าวะ” พี่เขกหัวกูแรงๆสองที
“แล้วเอาไง บ้านก็ทิ้งไว้” ไอ้พี่ซูมถามหาวๆ
“เออๆ กลับบ้านก่อน พรุ่งนี้ต้องไปเรียนอีก เห็ดมึงเฝ้าไอ้เซอร์ซะ รับผิดชอบการกระทำมึง พวกกูไปละ”
“เฮ้ย เดี๋ยวดิ อย่าทิ้งผมมมมม” ไม่ทัน พวกมันพากันเดินจากไป ห่าเอ้ย สุดท้ายผมได้แต่ลากเท้าไปห้องพักเดี่ยวที่ไอ้คนโดนฟาดหัวพักอยู่
‘นายภัทรพัฒน์ พิพัฒน์มนตรี’
ชื่อหรูฉิบหายเลยพี่น้อง ผมเปิดประตูเข้าไป เห็นร่างที่มีผ้าผันแผลรอบหัวนอนอยู่บนเตียง ผมซอยระต้นคอถูกตัดเป็นสกินเฮดเรียบร้อย งั้นผมนอนละง่วงฉิบ
“ไอ้น้องเห็ดดดดดดดดดด” เสียงประสานกันนับล้านเดซิเบล ทำผมสะดุ้งตื่น กลิ้งตกเตียง
“ไอ้ห่า เรียกไม่ตื่น ต้องให้พวกกูตะโกนพร้อมกัน กูให้มาเฝ้าคนป่วยเสือกหลับไอ้นี่” พี่ผมบ่นยาว พวกกองทัพวงเหล้าเมื่อคืนเดินร่อนกันเต็มห้อง ไอ้คนป่วยเสือกหายอีก อ่าวตายห่า
“เฮ้ย หายไปไหนแล้วอ่ะ”
“โวยวายไรไอ้เห็ด”
“เมื่อคืนยังอยู่นะ ไปไหนแล้ว หรือ … ว่า เฮ้ยยยย” ผมนอนเฝ้าผีหรอวะ !
ผั้ว ! ฝ่ามืออรหันต์ของพี่ชายฟาดกลางกะบาล
“จินตนาการมึงจะล้ำเลิศไปละ ไอ้สัส”
“ก็ … ก็มันหายไปแล้วนี่หว่า”
“อยู่นี่” ผมหันขวับตามเสียง คนที่กูไม่เห็นหน้าเมื่อคืน ผ้าพันรอบหัว สายตากวนประสาท ผิวขาวๆ สูงๆ ขนาดไม่มีผมมันยังหล่อ ถ้าเห็นตอนรากไทรมันอยู่ผมไม่ตะลึงกว่านี้รึไงวะ
“เอ่อ”
“อะไร” จะขอโทษดีๆ เสือกเลิกคิ้ว ส่งสายตากวนตีน
“ก็ดีที่ยังไม่ตาย” ยักคิ้วกลับมั่ง หึหึ
“มึงจะกลับบ้านเลยมั้ยเซอร์” พี่ชายถามไอ้เหิ้ยนี้
“เออ กลับเลยขี้เกียจอยู่ กูไม่ชอบกลิ่น”
“งั้นกูไปจ่ายตังก่อน”
“เฮ้ย ไม่ต้องกูออกเอง”
“ไอ้ห่า น้องกูเป็นคนฟาดมึงกูรับผิดชอบเอง” ยืนมองพี่ชายกับไอ้หล่อเถียงกัน “ผมผิด ผมจ่ายเองวะ”
“มึงมีตังหรอน้องเห็ด” ไอ้พี่ซูมขัดขึ้นมา
“แม่ให้ไว้ เดี๋ยวผมไปกด” กูเดินเลี่ยงออกมา
หมับ ! ไอ้หล่อจับแขนผมไว้
“กูจ่ายเอง หัวกู ไม่ต้องเสือก”
“ผมจะรับผิดชอบ ผมไม่ได้อยากจ่ายให้พี่หรอก”
“บ้านกูรวยพอแค่นี้ขนไม่ร่วง มึงอยากรับผิดชอบนักไงสัส”
“เออ แต่ผมสุภาพบุรุษพอว่ะ” ประกายไฟฟ้า แปล่บๆ ระหว่างตาสองคู่
“งั้นก็ดี มาเป็นคนดูแลกูที่โรงเรียนแทน โอเคมั้ย เฮซ ให้น้องมึงมาดูแลกู”
“เออ ตามนั้น” พี่ชายผมรักผมจริงเลย แม่ง !
วันต่อมา
“ไอ้เห็ดมึงต้องรีบไปรับไอ้เซอร์ไม่ใช่หรอวะ” ผมสำลักนมในแก้วทันที เออว่ะ ไอ้สาสสสสส 7 โมงแล้ว
“เฮ้ยๆๆๆ ไปล่ะๆ” ผมคว้ากุญแจเวสป้าสีสนิมคันเก่ง ก่อนจะบึ่งไปบ้านไอ้เซอร์
ห่า หลังไหนวะ รู้แต่ว่าแถวนี้ ไหนวะ ! ไหน ไอ้สาสสสสสสส เฮ้ยเห็นแล้ว ผมเห็นมันแล้ว หน้าบ้านเดี่ยวสไตล์ยุโรป โถรวยแสส มันยืนพิงรั้ว ผ้าพันแผลเด่นหรามาแต่ไกล
“สาย”
“หลงทาง”
“ข้ออ้าง”
“ผมหลงจริงๆ อย่าหาเรื่องกันได้ปะ”
“พี่มึงโทรมาบอกว่ามึงพึ่งออกจากบ้าน 7 โมง นี่มัน 8 โมง เข้าเรียนแล้วว่ะ” ห่า พี่ผมโทรมาบอกมันทำไมวะ
“จะไปมั้ย ก็มารับแล้วไง บ่นเป็นตุ๊ด”
“ลองมั้ยมึง ตุ๊ดแบบกูก็เป็นผัวมึงได้” มันเขยิบตัวเข้ามาประชิดกู ที่นั่งคร่อมมอไซ แล้วก็เอาแขนมาล็อคคอ
“เฮ้ยยยย ปล่อยผม ผมจะไปเรียนนนนนน” ผมทั้งผลักทั้งดันมันสุดแรงง หัวผมก็มุดอยู่กับอกมัน ห่าแรงเยอะว่ะ
“หึหึ ลงมาซ้อนกู กูไม่ชอบซ้อนใคร” มันถีบขาตั้งลง กระชากผมออกจากมอไซ เหิ้ยยยยย แรงควาย
“รถกูนะสัส มึงออกมาเลยไอ้เหิ้ยยยย” ผมเริ่มหยาบใส่มันมั่ง แม่งพูดดีกับผมตายล่ะ ผมดึงแขนมัน แต่มันกระชากทีเดียวผมปลิวชนมันอีกรอบ
“จะซ้อนดีๆหรือให้กูทิ้งไว้ตรงนี้” ห่า กูต้องยอมมึงใช่มั้ย !
“ก็ได้วะแม่ง ไอ้เหิ้ยเอ้ย” ผมนั่งซ้อนอย่างเซ็งๆ ก่อนจะต้องกอดมันไว้ ไอ้ห่าออกตัวแรงไปไหน ผมหมดหล่อทำไง หมวกกันน๊อคก็ไม่มี สาสสส ลมปะทะหน้าจนต้องมุดหลังมัน ก่อนจะต้องกัดฟันกรอด กับเสียงหัวเราะที่ดังจากคนข้างหน้า
ณ โรงเรียน
“เห็ดเป็นไรไมมึงมาสายวะ”
“ปะทะกับหมามา สัสเอ้ยย”
“ใจเย็นดิ๊”
“ซิมกูกลับกับมึงนะวันนี้”
“เอ้าไมวะ รถมึงเสียไง”
“หมาขโมยกุญแจรถกูไป” ไอ้สัสซิมเบิ่งตาโต
“หมามันโดดคาบกุญแจมึงหรอวะ ห่าสมัยนี้หมาก็ไว้ใจไม่ได้” ไอ้นี่คิดว่าหมาจริงๆหรอวะเนี่ย “เออ โดดสูงด้วยสัส” ผมทรุดนั่งลงข้างไอ้ซิมที่บ่นเรื่องหมากลายพันธุ์ คิดถึงเมื่อเช้าแล้วแค้น !
‘ลง ถึงแล้ว’ ผมลงจากรถ ที่จอดเรียบร้อย
‘กุญแจมากูจะรีบไปเรียน’
‘กูยึด’
‘เหิ้ยไรวะ ของกูเอามา’ ผมถลาเข้าไปจะเอากุญแจแต่มันดึงแล้วชูสุดแขน ผมได้แต่กระโดดเหย็งๆ ไอ้หล่อก็ลุกขึ้นล็อคคอผม
‘แสรสปล่อยกู ไอ้ห่า’
‘ตอนเย็นมารับกูที่ห้องด้วย กูไปล่ะ’ มันเหวี่ยงผมล้มกับพื้น แล้วแกว่งกุญแจผิวปากไปตึก ม.6 ฝันไปเหอะว่าผมจะไปรับมึง !
“เห็ดเหม่อไรมึง ไปเรียนพละกัน” เสียงไอ้ซิมดึงผมออกจากห้วงความคิด
“เออๆ” ผมคว้าเสื้อพละวิ่งตามไป ค่อยไปเปลี่ยนที่สนามบอลวะ
“ม.5 ไวๆตั้งแถว เรียงเลขที่”
“วันนี้จะให้แข่งบอล กับพวก ม.6 อาจารย์ห้องพวกมันลา”
“ม.6 ห้องไหนวะจารย์ ถ้าเจอพวกเฮียเฮซก็แพ้แดกดิ” ไอ้ซิมมึงพูดถูกใจ
“ทำไมพวกกูทำไม ห่าป๊อดหรอสัส” พี่ชายผมเดินนำทัพพวกเพื่อนๆมันมา
“กริ๊ดดดดดดดด แก๊งฮัดเช่ย” แก๊งพวกพี่ผมเอง มาซะเรียกกริ๊ดสาวๆ
“เอ้าแบ่งทีมกันเล่นไป ครูจะนอน” อาจารย์โรงเรียนผมช่างดีเยี่ยม
“เฮ้ยไอ้เห็ด มึงลงกองหน้าไปฟัดกับพี่มึง”
“สาสซิม ส่วนสูงกูแค่ 165 เอาไปฟัดกับพี่ชายกู 180 มึงคิดได้ไง”
“เออน่า พี่น้องกันเผื่อมันเห็นใจมึงไง ไอ้มิวมึงไปช่วยไอ้เห็ดกองหน้า”
“กูโดนเตี้ยวิ่งชนแน่เลยว่ะ”
“สัสมิว แดกตีนกูก่อนลงสนามมั้ยสัส”
“ห่ากูแค่ล้อเล่น ก๊ากกก น้องเห็ดงอนกู”
แล้วแก๊งพวกผมก็จัดตำแหน่งกันพร้อม
“เฮ้ยฟ้า เชีร์ยพวกกูด้วย” ไอ้มิวบอกบรรรดาสาวๆ
“มือนี้ละ ไว้ใจได้” แล้วบรรดาสาวๆก็พากันพับกระโปรง กริ๊ดกร๊าดเชีร์ย ม.6 ก็ไม่น้อยหน้า เอาเข้าไป
“ลงสนามได้แล้วเว้ย” พี่ ม.6 ที่เป็นกรรมการตะโกน พวกผมก็วิ่งๆกันไป แล้วผมก็เห็นมัน ไอ้หมาหล่อ ! หัวคาดผ้าพันแผล ลงกองหน้า
ปี๊ดด เสียงนกหวีดดังขึ้น เอาล่ะศึกแห่งเกียรติยศเกรียนๆมาละ ผมวิ่งตามลูกกลมๆที่พี่ผมเลี้ยงอยู่ ห่าวิ่งไวฉิบหาย เสียงเชีร์ยจากสาวๆ ดังเพิ่มความมันส์ในอารมณ์
ไอ้มิวตัดลูกได้แล้ว เลี้ยงกลับ
“เห็ดรับ” มันจ่ายบอลมา แล้วผมก็เลี้ยงต่อ ประตูอยู่ตรงหน้าผมละ
“กูขอนะน้องเห็ด” ไอ้หล่อวิ่งมาจากไหนไม่รู้ สกัดบอลผม แต่ผมไม่ยอม ยื่นเท้าเข้าไป ชัยชนะผมเลยนะ แต่จังหวะมันยกเท้าพอดี
พลั่ก ! ผมล้มลงไปจ้ำเบ้ากับพื้น
“อูยย …. แม่งสาสเอ้ย” น้ำตาผมเล็ดเลยห่าเอ้ย
“เป็นไรเปล่าน้องเห็ด”
“เจ็บดิสัส”
“เห็ดมึงเล่นขัดไปแบบนั้นก็สมควรละว่ะ” พี่ชายผมเดินมาด่าอีก ผมทำไรก็ผิดตลอดอ่ะ
“เจ็บมากมั้ยมึง”
“มึงมาเจอแบบกูมั้ยล่ะไอ้เหิ้ย”
“โอ้ยย” ผมยันตัวลุกขึ้น แต่ผมเจ็บก้นเกินไปละ ล้มอีกรอบเลย
“เฮ้ย เดี๋ยวกูพามันไปห้องพยาบาลก่อน” ไอ้หล่อแบกผมขึ้นพาดบ่า ไอ้ห่า โลกสูงขึ้นเกือบ 20 เซ็น เดินดุ่มๆออกมา
“เหิ้ย ปล่อยกู สาสส”
ป้าบ !
“อยู่เฉยๆ” มันตีตูดผม แม่งเอ้ยยิ่งเจ็บๆตูดอยู่
“เหิ้ยเอ้ย อย่าให้กูลงไปได้”
“ลงได้เมื่อไหร่ค่อยว่ากัน” คิดว่าจะยอมรึไง สองมือทุบหลังไอ้เหิ้ยนี้แรงๆ ดิ้นไปดิ้นมา
“สัสไอ้เห็ดมึงจะอยู่นิ่งๆมั้ย”
“ฝันเหอะมึง” ผมดำเนินการจัดการต่อไป
ตุ้บ !
“เหิ้ย กูเจ็บนะสาสส” ก้นผมกระแทกอีกละ
“หึหึ กูจะทำให้มึงหยุดดิ้นให้ได้เลยน้องเห็ด” ผมพึ่งรู้สึกว่าตอนนี้มันปล่อยผมที่ห้องเก็บเบาะยูโดหลังโรงเรียน
“มึงจะทำไร” ผมเขยิบๆตัวหนี ห่ามันจะซ้อมผมปะวะ
“หนีทำไม ปากดีต่อดิ๊” มือมันบีบคางผมไว้แน่น กระชากเข้าหามัน สองมือสองตีนผมยันมันแต่ก็ไม่สำเร็จ
“มึงรู้จักกูน้อยไปไอ้เห็ด หึหึ” จบคำมันกระชากเสื้อผมออกจนขาด
“เหิ้ย มึงจะทำไรปล่อยกูนะ” ผมยกสองแขนปัดๆมือมันออก
“ทำให้มึงเป็นเมียกูไง หึหึ ปากดีอย่างมึงต้องเจอแบบกู” แล้วปากผมก็โดนมันเบียดจูบลงมา
“อื้อๆๆๆ” สองมือผมพยายามดันมันออก แต่ไอ้เหิ้ยแรงเยอะชิบ มันจับเสื้อขาดๆของผมมัดมือผมไว้
“ดิ้นเข้าไป กูชอบ หึหึหึ” มันแยกขาผมออก เอาขามันกดไว้ แล้วจัดการปลดกระดุมเสื้อตัวเอง สายตาวาวโรจน์ส่งมาจ้อง
“มึงจะทำไร ปล่อยกูนะ ไอ้เหิ้ยยยย ปล่อยกู อ้ะ” มันยกมือบีบคางผมแรงๆ ยื่นหน้ามาประชิด
“ร้องไป คนจะได้แห่มาดูกูเป็นผัวมึง มึงจะได้อายมากกว่านี้อีก” มันกระชากมือตัวเองออก เล็บมันบาดหน้าจนรู้สึกว่าเลือดซิบ สองมือง่วนอยู่กับการถอดเข็มขัดตัวเอง
“ไม่เอานะ มึงทำกับกูแบบนี้ไม่ได้”
“กูทำได้แล้วกัน หึหึ” มันจัดการถอดเสื้อผ้าออกจนหมด แล้วกระชากเข็มขัดกับกางผมต่อ
“แสสสส อย่ายุ่งกับกู ออกไปๆ” ผมพยายามดิ้น แต่มันก็กระชากขาผมแหกออก ยกตัวผมนั่งคร่อมตักมัน ช่องแขนของผมผวารวบคอมันไว้
“ไล่กูเข้าไป กูนี่แหละจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึง” มือของมันสองข้าง ไล้ไปทั่วหน้าท้อง แผ่นหลัง แล้วกลับมาสะกิดยอดอกผท ที่กำลังเริ่มแข็งสู้
“อื้อ …” ปากเบียดลงมาจูบหนักๆ ขมเม้มทั้งบนและล่าง ก่อนจะกระหวัดลิ้นหยอกล้อกับลิ้นผม ต้องยอมรับว่ามันจูบเก่งจริงๆ
“อ้ะ …” ปากเริ่มไล้ไปตามใบหู ซอกคอ แล้วขบเม้มตรงติ่งหูพอดี ผมผวาแอ่นตัวเข้าหามัน ที่มืออีกข้างสะกิดยอดอกผมเป็นจังหวะ
“อ้า .. อื้อออ” ผมเผลอครางออกมาจนไม่น่าเชื่อว่าเสียงตัวเอง สัสเอ้ย
“ครางดังๆกูชอบ หึหึ” ตัวผมแอ่นผวาอีกครั้ง ก่อนจะต้องบิดเร่า เพราะปากที่ครอบครองยอดอก ทั้งเม้มม ดึงดัน ขบเบาๆ ก่อนจะรวบเข้าไปในปากแล้วดูดแรงๆ สลับไปมา แก่นกายตรงกลางของผมรู้สึกได้ว่ามันกำลังแข็งขึ้น ของมันที่ผมนั่งทับก็กำลังแข็งขึ้นเช่นกัน
“ซี้ดดด น้องเห็ดมึงนี่ยั่วกูจริงๆ”
“ไอ้สัส …”
“เอาเวลาด่ากูไว้ครางเหอะ กูชอบ หึหึ” ไอ้หล่อเอนตัวผมลงนอนกับพื้น ชันเข่าผมขึ้น แล้วเลียแก่นกายตั้งแต่โคนจดปลาย
“ซี้ดด …” ความกระสันทำให้ผมยกสะโพกขึ้นแอ่นรับ ซึ่งมันรวบเข้าไปในปากมันทั้งอัน เสียวเว้ยยย ไอ้ห่า เอ้ย แม่งเริ่มขยับปากเข้าออก ฟันคมๆขูดไปมา จนผมเผลอขยับเอวตามจังหวะ มันถอนปากออกอยากล้อกับบอลสองข้างของผม ฟันคมๆของมันปลุกเร้าผมเป็นบ้า
“แบบนั้นแหละ ช่วยกันก่อนน้องเห็ด” มันยกขาผมพาดบ่ามัน ก่อนจะสอดนิ้วยาวๆเข้าไปทางช่องทางด้านหลัง
“อ้ะ เจ็บ … มะไม่นะ” ผมเขยิบตัวหนีทันที
“อย่าเกร็ง เดี๋ยวเจ็บ” ผมค่อยๆพยายามหยุดเกร็งตามที่มันบอก มันเอานิ้วสอดเข้าไปอีกนิ้ว อีกปากก็ก้มลงมารูดแก่นของผม มันกระแทกนิ้วเข้าออกจนสุด สามนิ้ว
“เริ่มเลยนะเห็ด” มันสอดแก่นกายของมันเข้ามาในตัวผม จนผมสะดุ้ง มันพยายาสอดเข้ามาจนสุด “ซี้ดด เห็ดมึงตอดกูเบาๆดิ๊ กูจะบินละ”
“ทะ .. ทำใหม่ มะ .. มันแน่นแบบ .. นี้”
“หึหึ ครางหวานๆเลยนะน้องเห็ด” มันค่อยๆเริ่มขยับตัวช้าๆ เข้าออกเนิบๆ ตอนนี้อารมณ์ผมขึ้นจนผมยังแปลกใจตัวเอง หน้าไอ้หล่อเสียวกระสันจนผมได้ยินมันซี้ดปากเบาๆ ผ่านไปสักพักมันก็เริ่มขยับแรงขึ้น
“อ้ะ อ้า ….. ” เสียงครางสองเสียงดังผสานกันจนอุณหภูมิห้องตอนนี้คงสูงน่าดู ไอ้หล่อเอามือมารูดแก่นกายผมแรงๆตามจังหวะกระแทกของมัน จนผมแอ่นตัวบิดไปมา
“มะ .. ไม่ไหว .. แล้ว”
“อีกนิด เห็ด จะ … ไปแล้ว” แล้วสักพักเราสองคนก็ปล่อยออกมา มันปล่อยในตัวผมจนรู้สึกถึงน้ำร้อนๆที่กำไหลออกมาจากตัว
“เต็มหน้ากูหมดเลย น้องเห็ด” มันคว้าเศษเสื้อกูที่ขาดร่องแร่งมาเช็ดหน้าที่เปื้อนน้ำกาม
“ลุกดิเห็ด จะคาอีกนานมั้ยหรือจะเอาอีกรอบ” ผมไม่อยากบอกมันแต่คงต้องพูดไป “กูลุกไม่ไหว” มันทำหน้า งงๆ ก่อนจะขำลั่น
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้องเห็ดเอ้ย”
“ก็ .. มัน ไม่ไหวนี่หว่า ขำเหิ้ยไรเล่า” ผมมองมันด้วยความโกรธ ทั้งโกรธทั้งอาย
“หึหึ ไอ้เห็ดมึงน่ารักว่ะ” มันเลื่อนตัวมานอนข้างผมแล้วท้าวแขนนอนตะแคงจ้อง
“อะไร ไม่ต้องมอง พากูกลับด้วย เสื้อกูก็ขาด”
“กูขออีกรอบก่อนดิ” ไอ้หล่อเขยิบตัวขึ้นมาคร่อมผมอีกครั้ง
“ไม่เอาแล้ว แค่นี้กูก็ลุกไม่ไหวละ ยังไม่เลิกเรียนด้วยนะสาส”
“ยังไงก็ออกไปไม่ได้ไม่ใช่รึไง เอากันอีกรอบจะเป็นไรไอ้เห็ด”
“ไม่เอากูไม่ไหวแล้ว” มือมันเริ่มไล้ๆ ตัวผมอีกครั้ง “ไม่เอา อย่าลูบดิ๊” ผมตีมือมันแรงๆ
“หน่อยน่า…” แล้วมันก็ประกบจูบลงมา
“อือ…” มือกูก็คล้องคอมันอัตโนมัติ สุดท้าย ก็ต่อกันอีก 3 รอบ
“เห็ด…ตื่น เลิกเรียนไป 1 ชั่วโมงแล้ว”
“อื้อ ..” กูลืมตาขึ้นมาในอ้อมแขนของไอ้หล่อ เหนอะไปทั้งขาเลยว่ะ คราบยังเกรอะอยู่จนเห็นชัด
“ไป ไปนอนบ้านกู กูโทรบอกเฮซแล้วว่ามึงกับกูกลับบ้านกันนานละ”
“กูจะกลับบ้าน”
“เดี๋ยวมันก็ถามหรอก มึงอยากให้มันรู้รึไง ว่าได้กูเป็นผัวแล้ว”
“หยาบคายว่ะ” ผมพลิกตัวหันหน้าหนีมัน
“อย่ามาทำงอนเหอะ โตแล้วไปครับคุณเมียกลับบ้าน สุภาพพอยัง”
“สุภาพตรงไหนวะเนี่ย” ผมบ่นประปอดกระแปดแต่มันขำลั่น แล้วช้อนตัวผมขึ้นจัดการคว้ากางเกงผมมาใส่ให้ แล้วเอาเสื้อที่มันขาดไปแล้วมาคลุมไว้ก่อน
“พรุ่งนี้ค่อยใส่เสื้อกูมาเรียนแล้วกัน” แล้วมันก็อุ้มผมออกมา