@<<รักแท้..หรือแค่บำเรอ >>@ Special part ..HBD...กร-น๊อต 28/06/54
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @<<รักแท้..หรือแค่บำเรอ >>@ Special part ..HBD...กร-น๊อต 28/06/54  (อ่าน 616612 ครั้ง)

ออฟไลน์ SungJimun

  • ♥ 끝까지준홍 ♥
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 542
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-1
คราวนี้ต้องหันมาพูดจาดีๆกันได้แล้วนะคะ พี่เร
อย่าเอาอารมณ์เปนที่ตั้งอีกล่ะ เด๋วน้องแฮมก็หนีไปหรอก

nine-poo

  • บุคคลทั่วไป
พี่เรเรียกคะแนนนิยมได้แระ
ค่อยเป็นค่อยไปอ่ะถูกแล้ว รักกันๆ นะ

taem2love

  • บุคคลทั่วไป
จะเป็นคนดีแล้วใช่ไหมค่ะอีตาเรย์ ขอตบ :beat:สั่งสอนทิ้งท้ายสักทีได้ไหมอ่ะ พูดมาได้ไม่อายปาก :m16: ทำเพราะรักแม่ง.....

ถ้ารักใครแล้วต้องทำร้ายเนี่ย เดี๋ยวเจ้รักมากกกกก ฆ่าทิ้งดีไหมค่ะ o18 ปลวกจิต........

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
ยังเคลียร์ไม่หมดอะ แล้วสาวควงเล่นคนอื่นๆ คนที่ หมูแฮมเคยเห็น เดินนัวเนียด้วยตอนวันเปิดเทอมวันแรกล่ะ

ออฟไลน์ whistle

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 766
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-4
สู้ๆนะพี่เร.........

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
พี่เร ไฟท์ติ้ง :a2:

win200

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ aehJTS

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-8

เอาใจช่วยพี่เรอย่างแรงเจ้าคะ
จะได้เห็นพี่เรกับน้องแฮมหวาน ๆ ซะที
 :pig4: คะ

ออฟไลน์ ณ ที่เดิม™

  • มากกว่าชีวิต...
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1699
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +72/-0
เริ่มจะเข้าใจกันละ :man1:

ออฟไลน์ tekeela

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 166
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-2

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ TanyaPuech

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4341
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +531/-23
 :impress2: :impress2:


สู้ๆๆ  รักกันบ้าง  โลกจะได้สงบสุข 555

ออฟไลน์ kny

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1800
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-16

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106
ดีใจจัง ที่ไอ้คุณพี่เรสำนึกได้ และอิฉันอ่านจนทัน 555

ออฟไลน์ nunamicky

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2285
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-3
อ่านแล้วไม่รู้ว่าใครน่าสงสารกว่ากัน
แต่ก็เนอะจะได้ปรับความเข้าใจกันแล้ว
 :L1:

ออฟไลน์ bun

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-5
กว่าจะคิดได้นะพี่เร

ออฟไลน์ ~MeiMeiZ@~

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
พี่เรเริ่มที่จะค่อยเป็นค่อยไปแล้ว
อยากอ่านฉากหวานๆบ้างจะมีไหมอะ
+1 นะคะ

Sugar_Love

  • บุคคลทั่วไป
@ <<  รักแท้.....หรือแค่บำเรอ >> @  ////  ตอนที่  10 ....ผู้ร้ายคนใหม่...   ////// 07/12/2010

   
   ผมมองดูร่างสูงที่นอนเหยียดยาวบนเตียงโรงพยาบาล  หัวใจยังเต้นไม่หยุด ความดีใจวิ่งริ่วขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินเสียงแหบพร่าเรียกชื่อ แต่เมื่อหันไปเห็นใบหน้านั้นความรู้สึกเดิม ๆ ก็กลับมา สายตาที่มองมาบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง แค่ไม่กล้าที่สบดวงตาคมนั่น เท้าหยุดชะงักเมื่อได้ยินสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะได้ยินจากปากผู้ชายคนนี้

   “หมูแฮม...พี่ขอโทษ” คำพูดที่เหมือนกระซิบแต่มันชัดทุกถ้อยคำ ไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไง ถ้าหันไปมองแล้วต้องทำหน้ายังไง จึงตัดสินใจเดินออกมา


   “แฮมญาติเป็นไงบ้างวะ หายยัง” ไปส์ถามแต่ตามันจ้องไอติมตัวเองที่แบ่งไอ้ไทกิน คงกลัวเพื่อนจะกินหมด พร้อมกับรีบแย่งกลับมาเมื่อไอ้ไททำท่าจะกัดอีกคำ

   “อืม ดีขึ้นแล้วล่ะ ไม่มีอะไรแล้ว” ผมเงยหน้าจากหนังสือการ์ตูน แล้วตอบมัน

   “สัดไทพอ ทีกูถามว่าฝากซื้อไหม บอกไม่เอา เลวว”

   “ไอ้ขี้หวง ระวังขี้แข็งนะมึง ก็กูไม่ซื้อ กูจะกินกับมึงไง เหอ ๆๆ” พวกมันถกเถียงกันเรื่องของกินเป็นปกติ คนนึงขี้หวง อีกคนก็ขี้ขอ แต่มันก็ขอแต่ไอ้ขี้หวงนี่คนเดียว เหมือนอยากแกล้งมากกว่า

   “เย็นนี้ว่างไหมแฮมไปซื้อของเป็นเพื่อนหน่อยสิ เดี๋ยวไปส่ง” ไอ้คนที่นั่งข้างผมถามขึ้นหลังจากมันพึ่งคุยโทรศัพท์เสร็จ

   “อืม..คงไปไม่ได้ว่ะ ต้องรีบกลับบ้าน” ไอ้น๊อตหันหน้ามามองผม ผมรู้ในใจมันสงสัยว่าจะผมจะรีบกลับบ้านไปทำไม

   “อือ ไม่เป็นไร  ป่ะไปเรียนได้แล้ว” มันลุกแล้วดึงข้อมือผมขึ้น ก่อนจะก้าวขาออกจากม้าหินอ่อนเดินนำออกไปพร้อมกับถือกระเป๋าผมไปด้วย  ผมวิ่งตามมันจนทัน แล้วคว้ากระเป๋าคืนเพื่อจะเอาหนังสือการ์ตูนใส่ แต่ไอ้น๊อตมันไม่ยอมปล่อย

   “น๊อตกระเป๋ากู เร็วดิ จะเอาหนังสือการ์ตูนใส่” มันยังไม่ปล่อยเหมือนเดิมพร้อมกับหันมายักคิ้วกวนตีนให้อีก ไอ้สองเกลอนั่นเดินไปก่อนแล้ว

   “น๊อตเร็วดิ เชี่ยน๊อตจะเอาไงมึงนิ” ผมเริ่มขึ้นเสียงกับมัน แต่มันก็เฉยทำลอยหน้าลอยตา ไม่ได้รู้สึกอะไร มองหน้ามันแบบระอา ก่อนจะก้าวออกมาตรงนั้นไม่ได้โกรธ แค่ขี้เกียจเซ้าซี้กับมัน ได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งมาแล้วแรงกอดที่รอบคอจนต้องเซตามแรงกอดรัด

   “งอนเก่งจริง เอาไป  แล้วทีหลังอย่ามาทำหน้าอย่างนี้ใส่อีกนะ” มันก้มลงมากระซิบข้างหูพร้อมกับกอดคอเดินกันไปเรื่อย ๆ มองเห็นนักเรียนหญิงหลายคนมองมาที่พวกผมสองคนแล้วพากันกรี๊ดเบา ๆ อะไรของพวกเขากัน หรือกรี๊ดไอ้หล่อนี่ ผมหันไปมองหน้ามัน จนแก้มเกือบจะชนจมูกมันอีกแล้ว

   “ทำไม กูทำหน้าอะไรใส่”

   “ทำหน้า เหมือนอ่อยกูอ่ะ…”

   “สัดน๊อต!!” ผมกำลังจะเอากระเป๋าฟาดหัวมันแต่ก็ไม่ทันขายาว ๆ ที่รีบวิ่งนำไปแล้ว ผมก็รีบวิ่งตามมันจนทันเพราะมันหยุดรอ

   “น๊อตกูปวดเยี่ยว รอแป๊บดิ หรือจะขึ้นไปก่อน” ผมบอกมัน ก่อนจะฝากกระเป๋าไว้ที่มันเหมือนเดิม

   “ให้กูไปช่วยประคอง ป่ะล่ะ” ยังหันมาทำหน้ากรุ้มกริ่มใส่อีก พร้อมกับเดินไปนั่งรอที่ขั้นบันไดขึ้นตึกเรียน

   “ไม่ต้อง กูมีไม้ค้ำ ไม่ต้องกลัวเสียงทรง” ผมยักคิ้วให้มันก่อนจะเดินออกมา เพราะรู้สึกปวดฉี่มากเหมือนกัน

   “แหมเสียดาย กูว่าจะทำให้มึงติดใจรสสัมผัสกูซักหน่อย ต้องการเมื่อไหร่บอกละกานน” ยัง..ยังจะตะโกนไล่หลังมาอีก ผมหันกลับไปชูนิ้วกลางสรรเสริญมัน ก่อนจะรีบวิ่งไปห้องน้ำ.....ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ โถฉี่มีนักเรียนยืนเรียงเต็ม ผมเลือกเข้าห้องน้ำริมฝั่งทางเข้า ซึ่งโถฉี่ติดผนังในสุด ผมทำธุระเสร็จกำลังจะถอดกลอนห้องน้ำ แต่เสียงที่ได้ยินทำให้ผมชะงักทันที

   “ห่าเชี่ยกร ของใหญ่จริงมึงหกออกมาโดนรองเท้ากู”

   “เออ ของมันแน่ไม่งั้นกูไม่เป็นไบที่เพอเฟคที่สุดหรอกเว้ย” เสียงที่ผมจำได้ว่าเป็นไอ้รุ่นพี่หน้าหม้อนั่น เสียงเพื่อนมันหัวเราะเฮฮา แสดงว่าพวกที่ยืนฉี่ก็คงเป็นกลุ่มพวกนี้ ดีที่ตอนเข้าไม่เห็นเพราะฉี่ที่โถต้องหันหน้าเข้าไปอีกด้าน ถ้ามันยังแค้นเรื่องที่ผมไปเหยียบมือมันซะเต็มทีน ผมมีหวังได้โดนซ้อมหมกส้วมแน่ ๆ

   “ ถุย !! ไบเพอเฟคเชื่ยไรวะ ไปจีบน้องหมูแฮมให้ติดก่อนเถอะมึงค่อยมาพูด” ผมยืนนิ่งตัวแข็งเมื่อได้ยินชื่อตัวเอง

   “มึงไม่ต้องท้า  กูทำแน่ เด็กเชื่ยไรวะ แม่งน่าฟัดชิบหาย กูเห็นทีไรอยากจับแม่งกดตรงนั้น” มันพูดเสียงหื่น ๆ ทำเอาขนคอผมตั้งเหมือนกัน

   “เออ ว่ะขนาดกูไม่ได้เป็น กูเห็นแขนขาเนียน ๆ ขาว ๆ นั่นก็ยังอดมองไม่ได้เลย”

   “สัดโอ๊ตอย่ายุ่ง เดี๋ยวเถอะมึง กูให้มองแล้วชักว่าวเฉย ๆ ดูแต่ตา มืออย่าต้องของของกูจะหมอง” เสียงไอ้หม้อนั่นยังพูดคุย เกี่ยวกับเรื่องผมอยู่ ได้ยินแล้วยิ่งแทบไม่กล้าหายใจกลัวพวกมันได้ยิน

    ผมจะออกไปยังไง... ทำไงดี....  ผมรอซักพักพวกมันยังไม่มีทีท่าว่าจะออกไป ทั้งที่ถึงชั่วโมงเรียนเกือบจะ 20 นาทีแล้ว หนำซ้ำยังได้กลิ่นบุหรี่ฉุนเข้าจมูก เวลานี้ไม่มีใครเข้ามารึไงนะ อย่างว่าเขาเริ่มเรียนกันแล้ว .....ไอ้น๊อตรอผมแน่ ๆ ถ้ามันมาตามผม มีเรื่องแน่ ๆ ต้องโทรบอกให้มันขึ้นไปก่อน แล้วผมค่อยหาโอกาสออกไป  ผมรีบควักโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกง กดเบอร์โทรแล้วโทรออกทันที   

   “หยุดไม่อยู่แล้วใจ  เจอะเธอคนนี้เข้าไป  ฝันก็คิดถึงเธอ นอนก็ยังละเมอ ว่าเธอ..เธอ..เธอ โอ้เบ้เบ…..
ก็เธอน่ะทำให้เริ่มมีเมโลดี้ในหัวใจ..คิดถึงขึ้นมาเมื่อไหร่ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไป...............”

   เพลงรอสายมันดังไปเรื่อย ๆ แต่มันไม่รับโทรศัพท์ รึว่าขึ้นเรียนแล้ว ผมวางโทรศัพท์ กำลังจะใส่กระเป๋ากางเกงเหมือนเดิน แต่พลาดโทรศัพท์หลุดจากมือ...หล่นลงกระทบพื้นไม่พอ ยังกระเด็นออกไปนอกห้องน้ำที่ผมเข้าอยู่ ผมตกใจ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริง ๆ

   “ของใครวะ” เสียงหนึ่งในบรรดาเพื่อนมันถาม ดีนะผมไม่ถ่ายรูปตัวเองขึ้นหน้าจอไม่งั้น มันไม่ต้องถามแน่

   “กระเด็นออกมาจากห้องนี้ว่ะ ไปดูดิ๊” จะมาดูกันทำไมวะ คนเข้าห้องน้ำมันผิดนักรึไง

   “ปึง !! ปึง ๆๆๆ ใครวะออกมาดิขี้เสร็จยัง เร็วดิสาดด” เสียงทุบประตูรัวจนผมแทบควบคุมตัวเองไม่ได้รีบเดินชิดเข้าไปอีกฟากผนังแทบจะสิงได้อยู่แล้ว

   “จะออกไม่ออก ไม่ออกกูสาดน้ำเข้าไปแน่มึง” ผมไม่ตอบนิ่งได้ซักพัก

   “ซ่า!!!!!!!” พวกบ้านั่นมันสาดน้ำเข้ามาจริง ๆ ละลองน้ำโดนผมเข้าไปข้างหนึ่ง ชื้นเหมือนกัน

   “ไม่ออกมาอีก กูสาดอีกแน่มึง” มันจะอะไรนักหนากับอีแค่คนเข้าห้องน้ำ ผมว่าพวกมันอยากแกล้งมากกว่า พวกนี้มันเกเรได้โล่จริง ๆ 

   “ออกมาแล้ว ขอโทรศัพท์คืนด้วย” ผมพูดกับพวกมันหลังจากถลาออกมาเปิดประตู กลัวว่าจะเปียกซกซะก่อน พวกมันหันมามองผมเป็นตาเดียว ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมากันแทบทุกคน..ผมเดินเบี่ยงตัวออกมาให้ใกล้ประตูทางออก ถ้าเกิดอะไรขึ้นผมจะได้วิ่งให้เร็วที่สุด

   “แกร็ก!!” ผมหันไปตามเสียง แล้วรีบวิ่งไปที่ประตูเมื่อเพื่อนมันคนนึงเดินไปปิดประตูห้องน้ำ พวกมันจะทำอะไรกัน

   “จะไปไหน....มานี่” ตัวผมเซตามแรงฉุดที่แขน เป็นไอ้หม้อนั่นที่เป็นคนดึงแขนผมก่อนที่ผมจะวิ่งถึงประตู

   “จะทำส้นตีนอะไรกัน ...ปล่อย” ผมตวาดพวกมันเสียงดังออกแรงดิ้นออกจากมือของไอ้คนที่จับผมอยู่ แต่มือมันก็บีบแขนผมแรงขึ้น

   “จุ๊ ๆๆ พูดไม่เพราะเลยครับ หน้าตาออกจะน่ารัก พูดกับพี่กรเพราะ ๆ สิครับน้องหมูแฮม” มันยื่นหน้าเข้ามาหาผมจนต้องก้าวขาถอยออกมา กลิ่นบุหรี่โชยเข้าจมูกจนต้องกลั้นหายใจ

   “จะเอายังไง ...ผมต้องเข้าเรียนแล้ว เพื่อนรออยู่” ผมพูดกับมันดี ๆ ตามที่บอก ดีที่สุดกับอารมณ์ผมตอนนี้

   “เฮ้ย ..จับไว้หน่อย” มันส่งผมให้เพื่อน.. เพื่อนมันสองคนจับแขนผมไว้คนละข้าง ไอ้หม้อมันหยิบโทรศัพท์ผมขึ้นมากด ๆ อะไรของมัน มันกดไปด้วยเงยหน้าขึ้นมองหน้าผมด้วย พร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างพอใจ ถ้าไม่ติดว่ามันเลว มันถือว่าเป็นคนหน้าตาดีมากคนนึง ผมยังเคยได้ยินเพื่อนผู้หญิงในห้องพูดถึงกลุ่มนี้เหมือนกันว่าเป็นเด็กเกรียน แต่เป็นเด็กกิจกรรมและพ่อแม่มีหน้ามีตาด้วยกันทั้งนั้น ที่สำคัญแต่ละคนยังหล่อจนสาว ๆ หยิบยกไปเป็นประเด็นพูดคุยกัน แต่ผมไม่เห็นว่ามันจะหล่อกว่าเพื่อนผมตรงไหน

   “คืนให้ครับ อย่าปิดเครื่อง อย่าเปลี่ยนเบอร์ รับสายพี่ด้วยนะครับเด็กดี” ไอ้บ้านั่นก้มมากระซิบที่หูพร้อมกับหย่อนโทรศัพท์ลงกระเป๋าเสื้อนักเรียนผม...

   “ฟอด !!!” ไอ้เลววววว มันหอมแก้มผม...ผมหันหน้าขึ้นไปมองหน้ามัน อยากจะกระโดดถีบเหลือเกิน แต่กลัวว่าอะไรมันจะบานปลายไปกว่านี้ ถ้าลองมันกล้าทำอย่างนี้ มันกล้าที่จะทำมากกว่านี้แน่ ผมกัดฟันข่มอารมณ์ตัวเองเต็มที่

   “ปึง ๆๆๆ แฮมอยู่เปล่าวะ แม่งเยี่ยวนานเป็นชาติ” เสียงไอ้น๊อตทุบประตูด้านนอก ผมกำลังจะอ้าปากตะโกนออกไป

   “อะ..อุ๊ฟ” แต่ก็ถูกมือใหญ่ปิดปากไว้ก่อน….โทรศัพท์ผมสั่นในกระเป๋าเสื้อไอ้น๊อตคงโทรเข้าแน่ ๆ

   “อย่าเอะอะไปครับ พี่ฝากบอกเพื่อนน้องด้วยว่า ระวังตัวด้วย...อย่ากวนตีน ไม่งั้นมันจะหมดหล่อ” มันกระซิบบอกผมเบา ๆ ปล่อยมืออกจากปาก แล้วพยักหน้าเป็นสัญญาณให้เพื่อนมันปล่อยผมด้วย เมื่อพวกมันปล่อยผมรีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำทันที

   “โหมึง ไปอาบน้ำมารึไงแฉะเชียวมึง”

   “เปล่า...ไม่มีไรไปเรียนเถอะสายแล้ว” ผมบอกมันแล้วรีบเดินนำออกมา ผมจะบอกมันได้ยังไงว่าเกิดอะไรขึ้น มีหวังมันได้วิ่งกลับเข้าไปในห้องน้ำแน่ ๆ

   “เออ พึ่งคิดได้รึงายย ฟายย” มันด่าก่อนจะวิ่งมาให้ทันผม

                                    **********************************

   ตอนเย็นพี่แนทมารับผมเหมือนเคย ตอนนี้ผมกับพี่แนทพูดคุยกันได้ตามปกติ เมื่อคบแล้วพี่แนทเป็นผู้หญิงที่ดีคนนึงและเป็นคุยสนุกสนาน มีเรื่องมาเล่ามาคุยให้ผมรู้สึกเป็นกันเองได้ พี่แนทพาแวะซุปเปอร์ซื้อของติดรถเข้าบ้าน บอกว่าวันนี้มีเพื่อน ๆ แวะเข้าไปเยื่ยมพี่เร และให้แม่บ้านทำกับข้าวไว้ พี่เรออกจากโรงพยาบาลวันนี้ ตอนสาย ๆ ผมรู้เพราะพี่แนทโทรมาบอก รถวิ่งเข้ามาจอดในตัวบ้านผมเปิดประตูและช่วยพี่แนทถือของเข้าบ้าน ในห้องนั่งเล่นมีเสียงเฮฮาดังเป็นระยะ ๆ

   “หมูแฮมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะจ๊ะ เดี๋ยวลงมาช่วยพี่เตรียมกับข้าวดีกว่าเนอะ”

   “ครับพี่แนท” ผมรับคำพี่แนทก่อนจะวิ่งขึ้นบนห้อง พี่เรคงอยู่ข้างล่างกับเพื่อน ผมรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงไปหาพี่แนทในครัว ต้องเดินผ่านห้องนั่งเล่นเข้าไป เจอบรรดาพี่ ๆ ตั้งวงกันอยู่ อยู่กันครบเลยครับ

   “ฮิ้ววววววววว ว่างายคร๊าบบ นางฟ้า..ควายรออยู่นานแล้วครับ” เสียงพี่ปอนด์พูดแซว ผมไม่เข้าใจว่าแซวอะไรกันแต่ก็หันไปยิ้มให้ และยกมือไหว้ทุก ๆ คนรวมถึงคนที่นั่งมองผมอยู่ตั้งแต่แรก... ตอนที่พี่เรเข้าโรงพยาบาลพวกพี่ ๆ ผลัดเปลี่ยนมาเยื่ยมและเฝ้าพี่เรจนผมจำได้ทุกคนแล้ว แต่ละคนก็เป็นกันเองสนุกสนานเหมือนพี่แนท เลยทำให้ผมคุ้นเคยได้ง่าย

   “อย่างผมต้องลูซิเฟอร์ครับพี่ปอนด์..นางฟ้าอยู่ในครัวนู่น” ผมแซวกลับก็พึ่งรู้ว่าพี่ปอนด์กับพี่แนทเขาคบกันอยู่

   “อั๊ก โดน รู้จัยเหมือนเข้าไปอยู่ในใจพี่” พี่ปอนด์ทำท่ากุมหัวใจตัวเองอย่างเจ็บปวดจนพี่เคลทนไม่ไหวคว้าเม็ดถั่วที่เป็นกับแกล้มอยู่ขว้างใส่

   “น้อย ๆ หน่อยไอ้ปอนด์ เดี๋ยวก็โดนไอ้เรมันยิงกบาลเอาหรอก” พี่ปอนด์แกล้งทำท่างอน เพื่อน ๆ ก็หัวเราะกันสนุกสนาน

   “เออ... ให้มันรู้หน่อย...ของใคร....ใครก็หวง..ก็รักว่ะ”ผมอดที่จะหันไปสบตากับคนที่พูดไม่ได้ ซึ่งก็มองผมอยู่เหมือนกัน หน้าตาและแววตาไม่ได้ดุดันอะไร กลับเฉย และยังยิ้มน้อย ๆ อย่างคนเจ้าเล่ห์ให้ผมด้วย เพื่อน ๆ พากันส่งเสียงแซวกันเกรียวกราว ผมอดใจเต้นไม่ได้ และคำที่ได้ยิน..ของใคร ใครก็หวง..ก็รัก ...มันคงทำให้หน้าผมแดงเห่อแน่ ๆ ผมรีบก้มหน้า แล้วเดินเข้าในครัว คงต้องไปถามพี่แนท ........พี่แนทลืมเล่าให้ฟังรึเปล่าว่าอุบัติเหตุทำให้สมองพี่เรได้รับความกระทบกระเทือนด้วย.............

pinkky_kiku

  • บุคคลทั่วไป
แย่ละหมูแฮม ถ้าพี่เรรู้เข้านี่ ไม่ยิงพวกนั้นตายคาที่หรอ
อ๋อยยยยยยยย ไม่ใช่พวกนั้นลากหมูแฮมไปทำมิดีมิร้ายนะ
 :z3: :z3: :z3: น่ากลัวอ่า

win200

  • บุคคลทั่วไป
จับพวกที่หากินในห้องน้ำไปส่งชายแดนทีจินายเร

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
เริ่มจะมีกลิ่นไปความหวานละ

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106
555 สมองได้รับความกระทบกระเทือนจากอุบัติเหตุ
แต่ดูไปแล้วก็เป็นการดี มากๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ Acacha

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-2
อ้างถึง
พี่แนทลืมเล่าให้ฟังรึเปล่าว่าอุบัติเหตุทำให้สมองพี่เรได้รับความกระทบกระเทือนด้วย
555+ ถูกกกกกกกก  :eiei1:

YELLOWSTAR

  • บุคคลทั่วไป
ไอ้พวกเลวนั่นแมร่งน่าจะโดน :z6: :z6: :z6:

นี่ถ้าเชี่ยกรโทรมาตอนที่พี่เรอยู่ด้วย แล้วหมูแฮมจะโดนพี่เรโมโหใส่มั๊ยอ่ะ??

นากลัว :monkeysad: :monkeysad:

song2150794

  • บุคคลทั่วไป
หมูเเฮมน่าร้าก ก กกกกกก :-[

เพิ่งได้เข้ามาอ่านชอบมากเลยค่า o13

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
อื้มมมมมมมมมม เริ่มหวานๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-12-2010 21:09:39 โดย samsoon@doll »

OT

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ kinjikung

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2940
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-8
พี่เรมาโหมดหวานแล้วโว๊ยยยย
เล่นเอาหมูแฮมไปไม่ถูกเลยย

Killua

  • บุคคลทั่วไป
สมองคงไม่ได้กระทบกระเทือนหรอก แต่ใจอ่ะโดนกระทบไปเต็มๆอ่ะหมูแฮม ฮ่าๆๆ

dolphins

  • บุคคลทั่วไป
อ้างถึง
พี่แนทลืมเล่าให้ฟังรึเปล่าว่าอุบัติเหตุทำให้สมองพี่เรได้รับความกระทบกระเทือนด้วย
555+ ถูกกกกกกกก  :eiei1:
^
^
ชอบประโยคนี้เหมือนกันเลย :eiei1: :eiei1:
หมูแฮมน่ารักจัง :m1: หวังว่าต่อจากนี้พี่เรจะเป็นผู้ร้ายกลับใจจริงๆนะ
 :pig4:ไรท์เตอร์

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด