น้องนุ่น
พี่ตามอ่านใช้เวลาอยู่หลายวันเหมือนกัน
ตอนแรกว่าจะเข้ามาส่งข้อความถึงน้องนุ่น
จะชมว่า แต่งเก่งเหลือเกิน บรรยายได้ลึกซึ้ง เห็นภาพ
แต่บางภาพพี่ก็ต้องอ่านหลายหน ถึงจะเข้าใจได้
แรกๆ ก็หม่นๆ เศร้าๆ กับน้องดอว์น
กลางๆ ก็หวานไม่เกรงใจใครทั้งสิ้น
แต่ตอนหลังนี้ทำเอาปวดใจ
ก็เข้าใจน้องดอว์นนะคะ คนคิดมาก ขึ้น้อยใจ แถมยังขาดรัก
กำพร้าพ่อแต่เล็ก มีน้องแฝดก็ต้องให้น้องได้อะไรก่อน ต้องคอยปกป้องน้อง
พอมีรัก ดันมารู้ว่า คนรักตัวเอง (อาจจะ) รักน้องตัวเองอยู่ก่อน
ทั้งที่พี่เพชรก็บอกรัก ทำทุกอย่างแบบที่คนรักกันทำ
เพียงแค่การเริ่มต้นมองกัน พี่เพชรคิดไปถึงน้องรุ่งเท่านั้น
น้องดอว์นก็เอามาเป็นจุดใหญ่ที่ทำให้เข้าใจผิด
น้องดอว์นทำแบบนี้ พี่เพชรปวดใจแย่ น้องจะรู้หรือเปล่าน้อ
พี่เพชรก็น่ะ ตัวเป็นพี่ ก็น่าจะตามหา จับมาคุยกันให้เข้าใจ
จะมาำทำใจน้อย น้อยใจ ทรมานตัวเองอยู่แบบนี้ มันก็ไม่เคลียร์กันสักทีสิ
ตอนนี้พี่ยังกดบวกไม่ได้ แต่ขอให้กำลังใจน้องนุ่นนะคะ
แอบอยากขอคำแนะนำในการเขียนนิยายจากน้องด้วยแหละ