หัวข้อ: -.\Ql.ปล้นรักเจ้าวายร้าย.๐.-ll-จบแล้ว-ll-150112-ll

[hahn]

สงสารปาล์ม

[Baruda]

 

[nueng_w]

thank you .....

[PLENGTON JAA]

บทสรุปมันคงจะไม่เป็นแบบนี้น่า มันจะต้องมีอะไรมาหยุดเรื่องของสองคนนั่นสิ จริงมั้ยๆ คนแต่งๆ  วิ้งๆๆๆ  (ทำสายตาวิบวับ แด่ผู้เขียน) 

[patsakon]

 :เฮ้อ:อะนะต่างคนต่างถือทิฐิกันเข้าไปแล้วมันจะจบยังไงอะคร๊าบ

[TanyaPuech]

 

คนเขียนคงชอบกับการทรมานคนอ่าน

เพราะติดตามตั้งแต่เรื่องคุณต้น  เรื่องนั้นยิ่งกว่าละครซะอีก น้ำเน่าสิ้นดี  ยืดแล้วยืดอีก

เรื่องนี้ก็เหมือนกัน ยืดแล้วยืดอีก  เน่าซะ   

จบแบบนี้ก็ดีในเมื่อพิมมี่ดีขนาดนั้น  เก่งก็รักซะขนาดนั้น  ปล่อยเค้าไปเถอะ

[taroni]

เหมือนน้องปาล์มจะเป็นผู้ถูกกระทำตลอดเลย

[Coolsipie]

อ่านแล้วเศร้า ไอ้เก่งน่าโง่ 

[tookta]

เฮ้ย !!! ไม่นะ
อย่าจบแบบนี้เลยไม่ย๊อมไม่ยอม T0T
เก่ง จะเป็นคนเลวอะไรช่างมัน
ไม่ต้องไปสนใจแล้ว ปล่อยมันไปเล้ย
อยู่กับตัวเอง กลับมารักตัวเองให้มากนะปาล์ม

รักกันรักกัน........

[nueng_w]

มาต่อไวๆนะครับพี่ ชอบมากๆ

[numio]

 

[BlackKnight09]

ขอบคุณมาก แต่ไม่รู้จะไปอ่านที่ไหนเพราะว่า ที่ให้มาหาไม่เจอ

บอกหน่อยได้ไหม ทำอย่างไรถึงจะได้อ่าน

อยากอ่านต่อนะ

ขอบคุณมาก

มาต่ออีก กำลังสนุกเลย

[Winer]

ขอบคุณมาก แต่ไม่รู้จะไปอ่านที่ไหนเพราะว่า ที่ให้มาหาไม่เจอ

บอกหน่อยได้ไหม ทำอย่างไรถึงจะได้อ่าน

อยากอ่านต่อนะ

ขอบคุณมาก

มาต่ออีก กำลังสนุกเลย

เดี๋ยวพี่จะเอาลิ้งไปแปะที่เมลให้นะครับ
แต่ว่ารอ  พี่ยังไม่ได้อัพใหม่เลยนะ คิคิ
เอาเป็นพี่จะพยายามอัพให้เรื่อยน่อ

****พี่แปะลิ้งส่งไปให้แล้วนะ  ลองดูได้หรือไม่ได้  บอกพี่อีกที
แต่วันนี้เดี๋ยวพี่ก็ต้องไปทำงานแล้ว  ถ้าหนูไปได้อ่าน  พี่จะอัพให้เรื่อยๆนะครับ....

[BlackKnight09]

โอ๊ะ ดีใจจังจะได้อ่านแล้ว

ยังไงก็ขอบคุณมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆ

กำลังท้อ อยู่พอดีเลย

ไปอ่าน ปาล์มก่อนนะ

[KaeM_PonG]

 

ลุ้นมากๆ เลยย มาต่อ เร็วๆ นะคะ

 

[debubly]

รออ่านอยู่นะ

[numio]

เดี๋ยวพี่จะเอาลิ้งไปแปะที่เมลให้นะครับ
แต่ว่ารอ  พี่ยังไม่ได้อัพใหม่เลยนะ คิคิ
เอาเป็นพี่จะพยายามอัพให้เรื่อยน่อ

****พี่แปะลิ้งส่งไปให้แล้วนะ  ลองดูได้หรือไม่ได้  บอกพี่อีกที
แต่วันนี้เดี๋ยวพี่ก็ต้องไปทำงานแล้ว  ถ้าหนูไปได้อ่าน  พี่จะอัพให้เรื่อยๆนะครับ....

ให้เขามั้งจิ เขาอยากอ่านคุณพ่อออออ

 

[som]

ปาล์มปล่อยมันไปเหอะอย่าเก็บมันใว้เลยไอ้คนแบบนี้

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :m15:สงสารน้องปลาม์มากๆเลย ความรักความผูกพันธ์ที่มีมานาน
กลับถูกพังทลาย และความเปลี่ยนแปลงต่างๆของเก่ง แต่สุดท้าย
พิมมี่ก็ได้รับความรักจากเก่งไป คนที่เจ็บคือ น้องปลาม์

[Dee^daY]

+1 ให้แล้ว
ให้รักเดินทางมาเจอกัน แบบเบาๆ

[Winer]

-เพื่อนๆน้องๆที่อยากอ่านเรื่องคุณพ่อ  กรุณารอซักนิดนะครับ
-เดี๋ยวจะเอามาโพสน์ให้อ่านที่  เรื่องพี่ต้นจนจบตามที่เคยโพสน์
-เอาไปทดลองที่เฟส  แล้วน้องๆตามไปไม่เจอ  คนเขียนเองก็ยังหัดใช้+55 (เอ่อน่า ลองใช้ดูปกติก็ไม่ค่อยได้เล่นอะไร)
-แล้วถ้าหากว่าโพสน์ในเล้าเวลาอ่านก็จะได้รสเหมือนอ่านจากเล่มด้วย(คิดว่าอย่างนั้น)
-เดี๋ยวทยอยโพสน์ให้เรื่อยๆ
-อย่าลืมตามให้กำลังใจกันนะ  ไม่งั้นคนเขียนงอล  ไม่โพสน์นะเออ+555

*********
ส่วนเรื่องน้องปาล์ม  ยังไม่ได้เขียนอะไรนะครับ
ที่ได้อ่านบ่อยๆช่วงที่ผ่านมา  ก็เพราะว่าเป็นช่วงพัก ช่วงลา เลยทำให้ว่าง
แต่ก็จะมาต่อให้แน่นอน+555
++น่าจะจบภาคสองพอดี...


 
****

[BlackKnight09]

อ๊ะ
ขอบคุณมาก ๆๆๆๆ อีกที ที่จะลงคุณพ่อให้ จะรออ่านนะ ว้าวววววว

ส่วนปาล์ม เอาภาคสามด้วย แต่เรื่องจะไปยังไงละเนี่ย
เพราะคิดว่าปาล์มคงมีใจโอนเอียงเสียแล้ว
แล้วเรื่องจะจบอย่างไร คิดตามไม่ออกเลย
อย่าให้ค้างนะ ไม่งั้น นอนไม่หลับแน่ ๆๆๆๆๆๆ 

ป.ล คุณพ่อลงเมื่อไหร่บอกด้วยนะ 

[loveis]

บอกตามตรงนะนักเขียน

เรื่องนี้ ไม่อยากให้ปาล์มรักเก่งเลย พระเอกมองยังไง ก็ไม่เห็นมีด้านดีๆ ให้รักเลย

ปาล์มชอบไปได้ยังไง หรือว่า ผีพี่สาวดลใจให้รัก????

[KoTo_Nat]

โอ้สงสัยเรื่องนี้คงจบแบบเศร้าแน่เลย

[tookta]

อิอิอิ
เดี๋ยวไปแอบอ่านด้วยดีก่า
เป็นกำลังใจให้จ้า ^^
แอบขอตอนพิเศษของ นายชาติ && นายไม้ ด้วยได้ไหมเอ่ย ? (O_o)

[Winer]

อิอิอิ
เดี๋ยวไปแอบอ่านด้วยดีก่า
เป็นกำลังใจให้จ้า ^^
แอบขอตอนพิเศษของ นายชาติ && นายไม้ ด้วยได้ไหมเอ่ย ? (O_o)

จัดให้ครับ  เป็นการขอบคุณที่เอื้อเฟื้อดูแลกันมาตลอด  ทำให้คนเขียนมีแรงเขียนนิยาย+555
--

โอ้สงสัยเรื่องนี้คงจบแบบเศร้าแน่เลย

-ปาล์มจะเป็นนายเอกที่แข็งแรง

บอกตามตรงนะนักเขียน



เรื่องนี้ ไม่อยากให้ปาล์มรักเก่งเลย พระเอกมองยังไง ก็ไม่เห็นมีด้านดีๆ ให้รักเลย

ปาล์มชอบไปได้ยังไง หรือว่า ผีพี่สาวดลใจให้รัก????

-พระเอกดีๆ มีเยอะ น่ารักเยอะแล้ว  ขอแหวกกกโปรเจคเขาบ้างนะครับ  จะได้หลากหลาย

อ๊ะ
ขอบคุณมาก ๆๆๆๆ อีกที ที่จะลงคุณพ่อให้ จะรออ่านนะ ว้าวววววว

ส่วนปาล์ม เอาภาคสามด้วย แต่เรื่องจะไปยังไงละเนี่ย
เพราะคิดว่าปาล์มคงมีใจโอนเอียงเสียแล้ว
แล้วเรื่องจะจบอย่างไร คิดตามไม่ออกเลย
อย่าให้ค้างนะ ไม่งั้น นอนไม่หลับแน่ ๆๆๆๆๆๆ 

ป.ล คุณพ่อลงเมื่อไหร่บอกด้วยนะ 

**ถ้าไม่เหนื่อยจากงาน  พรุ่งนี้จะทยอยลงให้นะครับ
แบบว่าช่วงนี้พี่ทำงานช่วงกลางคืน  เลิกเช้า  มันจะเหนื่อยๆ  เพราะว่านอนยากอยู่แล้ว
อยู่กลางคืนก็ยิ่ง  ไม่ค่อยได้นอน  เพื่อนๆทัก ผีตายซากทุกทีเวลาลงดึก+555

**ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจ  ไม่มีเม้นท์ก็ไม่ค่อยมีกำลังเขียนนะเออ  ตอนนี้ก็พยายามปะติดปะต่อตอนต่อไปอยู่ครับ

[anuruk97]

โหวดให้แสนครั้งเลยครับ+++++++++++++แต่ต้องมาต่อนะครับ :3123:อาร์มชอบมากและติดตามมาตั้งแต่เรื่องคุณต้นแล้ว
ส่วนเรื่องน้องปาล์มขอให้คืนดีกันและจบอย่างมีความสุขนะครับไรเตอร์ไม่งั้นไม่ยอมจริงๆๆด้วยถึงเก่งจะเลวจะเหี้ยยังไงก็ขอขอให้มารักกัน

[Winer]

 

**ฉลองยอดโหวตทะลุ 60 นะครับ.....
**มาต่อกันเลย  เนื้อเรื่องเดินมาเกือบสุดสายป่านแล้วววววววววว.....


8888888888888888888888888888888888



ผมยิ้มให้กับความผิดหวังของตัวเองอย่างภาคภูมิ  นั่นนะซิจะให้ผมร้องไห้ มันคงเป็นอะไรที่ตลกโปกฮา  มันก็เพียงแค่เจ็บๆคันจิ๊บๆ ยุกยิก ยุบยิบ กระสับกระส่ายเหมือนเนื้อที่ต้องลนไฟอ่อนๆ หรือไม่ก็คล้าย เดินผ่านต้นหมามุ่ย  แล้วลมมันก็พัดกันโชกมาโดนผิวบอบบางจนระคายเคือง มีผืนขึ้นเป็นเป็นของแถม
ไม่มีความรัก ผมก็อยู่ของผมได้ไม่มีปัญหา  ผมยังมีแม่ มีพ่อ มีหลานที่น่ารักอีกคน  แค่นี้ผมก็ว่าอยู่ได้ถึงชาติหน้าล่ะ  ถึงไม่มีความรักนำทาง  ผมก็จะใช้ใจชี้นำ  ไม่มีความรัก  ก็ใช่ว่าผมต้องตาย  ผมจะเป็นคนเดียวที่ผิดหวังเรื่องรักอย่างนั้นเหรอ  ไม่จริงน่า  บนยอดดอยแห่งความผิดหวังมันน่าจะมีเพื่อนร่วมทางไม่น้อย

“ปาล์ม  ทำไมมันต้องลงเอยแบบนี้ด้วย”พี่หนึ่งส่ายหน้าเซ็งๆ หายใจทิ้งแรงๆ
“อะไร  เป็นยังไง  ใครเหรอครับ”ผมยังทำหน้าซื่อเซ่อ
“..นี่ปาล์มไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ”แกย้ำ
“รู้สึกดิ  อิสระกำลังรออยู่ข้างหน้าไม่ไกล”
“ปาล์มก็คิดแต่แบบนั้น”แกทำหน้าผิดหวังอย่างแรง
“สิ่งที่พี่หวัง รวมทั้งพ่อกับแม่ด้วย ล้มเหลวไม่เป็นท่า”
“แล้วพี่หนึ่งไม่สงสารปาล์มบ้างเหรอ  ที่ผ่านมาปาล์มโดนคลุมถุงชน  ปาล์มฝืนความรู้สึก  ไอ้เก่งก็กล้ำกลืน  มันจบแบบนี้ดีสำหรับทั้งสองฝ่าย”

แกนิ่งเงียบไปซักพัก เหมือนจะทบทวนความคิดที่ทับถมซับซ้อนไว้หลายชั้น
“พี่เคยคิดว่าปาล์มมีใจให้มัน...”
“ฮ่าฮ่า...มันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ”ผมหลบหน้าแกวูบ
“.พี่ก็เคยคิดว่าไอ้เก่งมันก็มีใจให้ปาล์ม”แกยักไหล่หน้านิ่วคิ้วขมวดต่อ  เหมือนที่คาดการณ์ไว้ผิดถนัด
“.ผมนี่นะจะรักมัน  รอให้พระอาทิตย์ขึ้นตอนกลางคืนเถอะพี่ ฮึฮึ.”
“คงจะจริง  อย่างที่ปาล์มพูด”แกทำหน้าเห็นด้วย
“พี่อยากให้ปาล์มอยู่ที่นี่ต่อไป”
“อย่าดีกว่าครับพี่  เมื่อทุกอย่างกระจ่างเราควรที่จะยอมรับมัน  ไม่ใช่ฝืนทน ดันทุรัง”
“ปาล์มพูดอะไร  มันก็ถูกทั้งนั้นแหละตอนนี้  พี่ไม่อยากขัด แต่อย่างไรก็ตามแต่ มีอะไรพูดไม่ได้  แก้ไขไม่ออก  พี่หนึ่งคนนี้ยินดีร่วมเป็นหุ้นส่วนหัวใจปาล์มเสมอนะ  ถึงน้องชายมีน้องชายไม่เป็นสับปะรด  แต่พี่คงจะลบข้อเสียให้กับพ่อกับแม่ได้บ้างละน่า”แกขยี้หัวผม

“ปาล์มจะบอกหลานว่ายังไง”
“..ไม่ยากหรอกครับ  ปุ๊บปั๊บ เขาเข้าใจอะไรง่าย”
“แต่ยามดื้อรั้น ก็คงไม่ต่างจากพ่อ”
“เชื้อไม่ทิ้งแถว”
“เห็นพ่อกับแม่บอกว่า  จะให้แกเลือกเองว่าอยากอยู่ที่ไหน”ผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าหลานคนเดียวของผมจะเลือกอยู่ตรงไหน
“เจ็บ.....”แกยกมือตบอกแข็งๆ

..ผมได้แต่ยิ้มสู้
“ปาล์ม  พี่ถามอะไรปาล์มซักข้อได้มั้ย”แกทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม  คงนั่งท่องในใจมานาน
ผมพยักหน้า  ได้ทุกเรื่องแหละ..
“..ปาล์ม  แต่งงานกับพี่ได้มั้ย”
“หา......”ผมร้องออกมาดังๆ แทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง
“..มุกฝืดไปหรือเปล่าพี่”ผมขำกลิ้ง
“เฮ้ย  พี่พูดจริงนะ”
“เลิกพูดเลยพี่”
“ทำไมล่ะ”
“ไม่ตลกเลยนะ”
“.พ่อกับแม่  เขาให้พี่ถามด้วยนะ  ไม่ใช่พี่คนเดียว”ดูแกจริงจัง
“ให้ปาล์มมีความรัก  ในแบบฉบับที่ไม่มีแรงกดดันจากใครเถอะนะพี่”
“ปาล์มผิดหวัง  จนขยาดความรักไปเลยเหรอ”
“บ้าดิ พี่ก็พูดแปลกๆ ปาล์มยังไม่เริ่มด้วยซ้ำ..”
“ปาล์มอยากเรียนให้จบ มีงานดีๆทำ”
“ใจแข็งเหมือนกัน เยี่ยมจริง”แกยกนิ้วให้  คงหมายถึงว่าจนป่านนี้ผมก็ยังไม่มีความรักกับใครเขา
“ก็ถ้าปาล์มเลือกพี่  ปาล์มก็ไม่ต้องเหนื่อยเรื่องแบบนั้น”
“..ส่วนของไอ้เก่งที่ปาล์มได้ไป  ก็สบายไปทั้งชาติ”
“มันไม่ใช่ของปาล์ม  ปาล์มจะคืนทั้งหมดให้มัน”
“เห้ย  ไม่ได้นะ”แกแย้งเสียงแข็ง
“..ปาล์มไม่ต้องไปสน  เชื่อพี่”
ผมยิ้มๆขี้เกียจพูดอะไรต่อ  อีกอย่างผมก็ไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด  เดี๋ยวมันจะพาลเข้าตัวอีก  แต่ทำไมพี่หนึ่งต้องชวนผมแต่งงานด้วย  นี่สิคือปมปวดหัว  พี่หนึ่งกำลังทำอะไรอยู่  หรือว่าแกจะเจาะใจผม หลอกให้ผมเผยความจริง.ยากนะจะบอกให้เรื่องจะง้างปากผม  คงต้องใช้เหล็กหนาชนิดพิเศษ


วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายที่ผมจะอาศัยบ้านหลังโตนี้เป็นที่ซุกหัวนอน  โดยมีพ่อกับแม่มารอรับผม  เรียกว่างานการคงไม่ต้องเสียเวลาไปทำ  ผมไม่เศร้าให้ขายหน้าหรอกนะ  รักได้ก็เลิกได้  หักดิบไงผมไม่ให้มันมาเกาะกัดกินใจเล่นนานๆหรอก  ผมพร้อมที่จะสลัดมันทิ้งเสมอ ยามตื่นขึ้นมาทุกเช้า  ผมว่าท่องนะโมไม่กี่บทก็คงจะลืมได้..

“แต่งตัวสวยจังเลยนะครับแม่”
วันนี้แม่ผมแปลกนะ ใส่กระโปรงผ้าลูกไม้สีขาวพริ้วระหัวเข่า เลียนพวกดารา  ที่เขากำลังทิ้งเทรน  แต่มันก็กระชากวัยเป็นพี่สาวผมได้ละกัน

“..อู้วว วะ วะวะ ว้าววว แม่เจ้า..”พ่อร้องด้วยความประหลาดสายตา
“ใครวะ..”
“พ่อก็ลงถามชื่อแซ่ดูสิครับ”
“.สวย แต่อีกหน่อยคงไม่สวย”พ่อพูดแบบลับลมคมใน
“เงียบน่าพ่อ  วันนี้ขอแม่สวยซักวันเถอะ ขืนแต่งมอซอ  เดี๋ยวใครบางคนเขาจะว่าไม่เกียรติ”
“ไปไหนหรือครับแม่”
“ไม่ต้องรู้ตอนนี้หรอกน่า”แม่ทำปากจิ๊จ๊ะ
“ตามใจแม่ละกัน  ขี้เกียจเถียง เอ้ย ถาม”ผมขอตามใจแม่ซักวัน

วันนี้เป็นวันที่ผมทิ้งหลานให้อยู่กับน้องชิน  ติดกันเป็นตังเมผสมปาท่องโก๋ไปละ  แต่นั่นก็ช่วยภาระงานของผมลงไปได้ไม่น้อย  เห็นคุณราเชนกับพี่หนึ่งก็ดูเข้าขากันดีด้วยซินะเออพักนี้  หรือว่าเขาจะมีซัมติ่งรองกันหรือเปล่านี่คู่นี้  ตั้งแต่ไปเที่ยวกันครั้งนั้น  ผมจับตาภาพแปลกๆตั้งแต่วันที่ทั้งคู่ไม่กลับมาค้างที่โรงแรมในช่วงดังกล่าว ท่าทางจะมีลุ้น...

พ่อจอดรถลงข้างหน้าตึกใหญ่สูงสิบกว่าชั้น หลังจากนั้นก็ลากแขนผมเข้าไปดื้อๆ  ผมก็เดินตามแบบงงๆ  นี่พ่อกับแม่พาผมมาทำไมที่นี่  หรือพ่อกับแม่อยากได้ที่พักใหม่..

ผมสงบปากสงบคำ  ยังไม่อยากจะถาม  เพราะคิดว่าพ่อกับแม่อยากเซอร์ไพรส์อะไรผมหรือเปล่า  เพราะเห็นแกทั้งคู่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่  เอาเหอะ  ถ้าทั้งคู่อยากจะบอกก็คงจะพูดเอง เย็บปากเก็บตารอไว้ดูดีกว่า  พูดมากเกรงท่านจะรำคาญเอา..

แล้วเราทั้งสามก็มายืนหน้าห้อง 1123 ชั้นที่เท่าไหร่ผมก็ลืมดู  แม่เดินเข้าไปเคาะห้องนั้น  เวลา 6 โมงเย็นแป๊ะผมจับเวลาอยู่

“แม่  เคาะห้องใครอ่ะ”ผมเกรงแม่จะรุกล้ำเขตแดนใครหรือเปล่า
“เฉยๆไว้ปาล์มเดี๋ยวก็รู้”พ่อบุ้ยใบ้ให้เงียบเข้าไว้
เพียงประตูแง้มเปิด  พ่อผมก็ออกแรงผลักมันเข้าไปสุดแรง

“อ๊ากกก.....”
พ่อพุ่งร่างเข้าไปข้างใน คงคิดว่าตัวเองเป็นกระทิงเปลี่ยว
ผมสิใจหายใจคว่ำ  พ่อกับแม่เล่นอะไรกันนี่  แบบนี้มันระรานความเป็นส่วนตัวคนอื่นเขาแบบตั้งใจ  คุกนะนี่  แบบนี้มันต้องว่ากล่าวตักเตือนกันบ้าง
“..พ่อครับ  ทำอะไรกันนี่...”พูดจบ  เจ้าของห้องมันก็เริ่มโวยวายเสียงดัง

“.สบายดีหรือค่ะ..”แม่ทักคนตรงหน้า  มองยังไงก็ไอ้เก่ง แม้จะดูโทรมลงไปซักนิด
“แม่..พ่อ.. มาทำอะไร ที่นี่ กลับเถอะ..”ผมไม่คิดว่าพ่อกับแม่จะนักเลง  มาหาเรื่องมันถึงที่

แม่แทรกขาเข้าไปสำรวจ  ราวกับเป็นเจ้าของ  ส่วนพ่อก็ด้อมๆมองๆ อยากรู้อยากเห็น ไปกับแม่ด้วย เล่นอะไรของเขานี่ ผมจะพูดอะไรก็ห้ามไม่ออก  เลยเถิดมาถึงขนาดนี้  พ่อกับแม่คงเตรียมตัวกันมาตั้งแต่เนิ่นๆแน่  ไม่งั้น  คงไม่รู้แหล่งพักพิงแห่งนี้แน่  ขนาดผมยังไม่รู้เลย  ว่ามันอยู่ที่ไหนกันแน่นอกจากที่ทำงานเมียมัน ที่ผมให้พี่โป้งสืบให้  ส่วนอย่างอื่นขี้เกียจรับรู้  ยิ่งรู้มันก็ยิ่งหงุดหงิด กวนใจ

“.เหมือนจะไม่ค่อยสบายเท่าไหร่เลยนะคะ”
“อยากจะทับถมอะไรผม ก็ตามสบายเถอะ หิวน้ำหิวข้าวก็หาเอาตามสะดวก  มือผมไม่ว่าง”อีกคนก็ใช่ย่อย  นอกจากจะไม่ว่าแล้วยังเชิญให้ทำตัวราวกับเป็นเจ้าของเองซะงั้น
“เสียดายพิมมี่ไม่อยู่  ไม่งั้นคงจะสนุกกว่านี้”แม่ผมจะกัดมันไปถึงไหน
“.อย่ายุ่งกันเลยดีกว่าน่า  ต่างคนต่างอยู่  ผมเงียบที่สุดแล้ว”มันพูดเหมือนปลง
พลางทำหน้าไม่แคร์  ที่กำลังโดนแม่ผมย่ำยี  ความเป็นอยู่ที่ถดถอย  หรือนั่นเพราะว่าผมเอาของเดิมมาเทียบดู  แต่มันก็สบายของมันนี่..
“เกาะชายผ้าถุงผู้หญิงเกิด  ไม่คิดว่าจะยังมีแมงดาประเภทนี้อยู่บนตึก”
“แม่....”ผมร้องเสียงหลง  ไม่คิดว่าแม่เล่นแรง
“..ใช่... ผมมันแมงดา  แล้วพวกคุณจะมาหาเรื่องแมงดาทำไม”
“..คุณเก่ง  ไอ้ความเป็นผู้ชายของคุณ มันหลบไปอยู่ที่ไหนหมด  ไม่สงสารพ่อแม่คุณบ้างเหรอ ชื่อเสียงถูกประนาม  ผู้ชายดีๆที่ไหนเขาคิดแบบคุณมั่งเหอ หาทำยายากนะประเภทนี้”พ่อผมก็เอามั่ง  คงนัดแนะกับแม่มาอย่างดี
“..เชิญ  ตอนนี้ผมตกเหวอยู่...”มันเหลือบตามองมาทางผม คงคันปากยิกๆ
“..พ่อครับ  แม่ครับ กลับกันเถอะครับ  ไหนๆก็ไหนๆแล้ว  เรื่องมันจบแล้ว  อย่าสร้างปัญหาขึ้นอีกเลยนะ”
“ไอ้ปาล์ม มึงไม่ต้องห้ามหรอก  ตั้งใจยกพลมาถล่มกูขนาดนี้  ก็เอาให้ตายไปข้างเลยดีกว่าน่า”

“คุณเก่ง  ผมมีอะไรจะให้คุณรู้และดูด้วย”
“นั่นซิ  ทำตัวเป็นคนไม่มีห่วง ลอยเป็นปุยนุ่นไปได้”
“แต่งตัวให้หล่อ สมาร์ทนะครับ ไอ้ลูกเขย..”พ่อผมยังจะมีอารมณ์ไปหยอกมันอีก
เอ๋..พูดแบบนี้พ่อกับแม่จะพามันไปที่ไหน  ทำไมผมเองก็ยังไม่รู้ ผมชักอยากจะรู้มากกว่าไอ้เก่งด้วยซ้ำ ว่าพ่อกับแม่ จะพามันไปไหน  เขาเตรียมการอะไรกันไว้ทำไมผมถึงได้งมโข่งอยู่คนเดียว
“ไปไหนอ่ะแม่...”
“เฉยเหอะน่าเดี๋ยวก็รู้เองล่ะ”แม่ยกกระจกขึ้นมาส่อง ทำหน้าชะมดชะม้อย อย่างกับสาวรุ่นกระเตาะติดสวย  พาลจะให้ผมขำ  ถ้ามันไม่อยู่ในเหตุตรึงเครียด  ผมคงปล่อยก๊าก  ที่แม่ผมลุกขึ้นมาปฏิวัติในสงครามโลกครั้งที่สาม
“.ถ้าไม่บอกว่าจะพาผมไปไหน  ยังไงผมก็ไม่ไปหรอก”
ท่าทางมันกวนตีนไม่เบา  สายตาแข็งขืน  พ่อกับแม่ก็น่าจะรู้สันดานหยาบกร้านของมันดี  คิดว่าจะจูงลากเหมือนม้าวัวควายได้ง่ายๆอย่างนั้นเหรอ  เฮ้อ  แค่คิดผมก็เหนื่อยแทน

“นี่คุณเก่ง  ให้เกียรติผมกับภรรยาซักหน่อยก็ได้ครับ  นี่เรามาเชิญคุณถึงที่เลยนะ”
“พวกเราไม่เอาคุณไปทำตั้มยำทำแกงหรอกนะ”แม่เบ้ปาก

แม่หยิบลิปมาแต่งแต้มริมฝีปากเรียวงาม  นี่ปากแม่มันยังแดงไม่พอเหรอ  ผมละเหนื่อยกับคุณนายเธอเหลือเกิน  วิญญาณมิสเวิลด์เข้าสิงตั้งแต่เมื่อไหร่นี่  พ่ออมยิ้มประปราย  แกคงนึกขำการกระทำแปลกของแม่ขึ้นมา  อารมณ์เดียวกับผม  ถ้าไม่มีไอ้บ้าหน้าบึ้งนั่งหน้าตึงเปรี๊ยะ  ผมคงอดระเบิดเสียงหัวเราะไม่ไหวแน่..
“ก็ได้  ขอผมอาบน้ำซักหน่อยก็แล้วกัน  นอนจนเหนื่อย”
“ตามสบายเลยพ่อลูกเขย”พ่อหัวเราะ  แต่ผมหัวเราะไม่ออก  ทำไมพ่อต้องใช้คำนั้นกับมันด้วย
“.ไปรอข้างล่าง  แล้วผมจะตามไป”มันลุกขึ้นยืน
“ไม่  พวกเราจะรอคุณอยู่ที่นี่  จนกว่าคุณจะทำทุกอย่างให้เสร็จ”แม่ผมไม่ยอม
“ใช่  จะว่าพวกผมน่าด้านก็ได้นะ”พ่อผมก็เอากับแม่ด้วย
มันจ้องหน้าผม  แล้วมึงจะมองหาพระแสงอะไรวะ  มันไม่ใช่ไอเดียของกู  กูยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อกับแม่จะพามึงไปที่ไหน  ดูดู  มันมองผม  อยากจะควักลูกกะตามันโยนให้หมาเตะเล่นจริง
มันกวักมือเรียกผม...
“อะไร...”ผมถามเบาๆ
“มานี่...”
“ไปสิลูก..”พ่อผลักหลังผม  เห็นดีเห็นงามจริงๆ


มันกระชากแขนไปที่ระเบียง  ทำเป็นคนมีความลับเยอะ  ผมเห็นแม่กับพ่อยิ้มๆ
“.จะไปไหนกัน  บอกกูมา”
“.กูไม่รู้...”
มันทั้งบิด ทั้งบีบข้อมือผมใหญ่  ผมเริ่มเจ็บล่ะ
“จะบอกหรือไม่บอกกก..”
“เอ๊ะ  ก็บอกว่ากูไม่รู้  พ่อกับแม่พามานี่  กูยังไม่รู้เลยว่าที่นี่เป็นห้องเมียมึง”
“ปากแข็ง...”มันกัดฟันด่า
“..กูจะเชื่อซักครั้ง ถ้าจับได้ว่ามึงโกหก  มึงเจ็บตัวแน่”
“_วยเหอะ.”
“ปากดีนะมึง  จับขึงกำแพงเอาทำเมียอีกคนดีมั้ยวะ  ยิ่งพิมมี่ติดไฟแดงหลายวันละ”
“.ไอ้จิ้งจอก..”


“..อุ๊บบ...”
.
.
.
.

พ่อครับแม่ครับช่วยน้องพลับ  เอ้ยปาล์มด้วย  ให้เหี้ย  มันจูบผม กอดผม แถมยังจับหลังบ้านผม  ผมดิ้นขยุกขยิก หนีแรงหืนของมัน  มึงทำแบบนี้ทำไมวะ..


“.อย่าดิ้นน่า  อยากให้พ่อกับแม่มึงเห็นหรือไง”

“.ไอ้เหี้ย..”
“.ด่ากูจัง  วันไหนกูหน้ามืด  วันนั้นมึงจะได้ผัวเป็นเหี้ย  กูสาบาน”

พูดจบมันปัดตูดทิ้งให้ผมยืนค้างคากับสายลมที่พัดโกรกคนเดียว  ส่วนมันก็คงไปทำสิ่งที่มันบอกกับพ่อแม่ไว้  ผมยังยืนเซ่ออยู่กับที่  มึงมักชอบทำให้ตบะกูแตกได้เสมอซิน่า นะโม นะโม  ผมท่องใหญ่  เกรงความอยากในใจมันรั่วออกมาฟ้องชาวบ้าน

“..กูก็สาบาน  สาบานว่า  จะไม่เอาเหี้ย.......”ผมยิ้มเบาๆยกนิ้วเตะที่ริมฝีปาก
“เห้ยๆๆ  จะบ้าหรือเปล่านี่..”ผมดึงสติกลับมาใหม่  แล้วก็เดินไปหาพ่อกับแม่บ้าง (แอบเซ็ง


33333333333333333333333333333333333333333333


****เป็นกำลังใจให้กันก็อย่าลืมเม้นท์นะ  รักกันรักกัน*****
 

33333333333333333333333333333333333333333333

[hahn]

พ่อกับแม่คิดจะทำอะไรอ่ะ

[a_om]

+1