ไฮโฮๆๆ กลับมาพร้อมเรื่องเน้~ 
ขอบคุณทุกท่านที่รออ่านน้า~°o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ( level 12 : 24/10/10)
วาลอน กายาเร่ นั่งดื่มน้ำเมาอยู่เพียงลำพังในผับประจำไม่ห่างจากตึกกานาชเอมไพร์มากนัก...
Old Grand-dad วิสกี้หายากยี่ห้อเก่าคร่ำคร่าของอเมริกา รสชาติคล่องคอท่านจ้าว
แถวนี้มีเพียงผับโบราณกาลที่นี่แห่งเดียวที่มีขาย
ชายหนุ่มตาสีมรกตจึงมักย่องเงียบมาสิงสู่อยู่นานๆ...ในช่วงกลางดึกกลางดื่น
คืนนี้...ไม่เหมือนคืนอื่น ที่วาลอนมัก
ดื่ม ด้วยความรื่นอารมณ์
ใบหน้าของใครบางคนรบกวนจิตใจหนัก จนทนนอนอยู่เฉยไม่ไหว...ต้องออกมา ดื่ม เพื่อให้ลืมเลือนไปวันๆ
หนุ่มร่างยักษ์มักขบขันเพื่อนฝูงมิตรสหายที่เลือกหนทางลงขวดเมรัยเพื่อให้ลืม รัก...
นับแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน สาวหรือหนุ่มผู้ซึ่งต้องตาวาลอน ไม่เคยทำให้เขาผิดหวัง...
ด้วยคุณสมบัติยอดเยี่ยมอย่างพิเศษสุดอันประกอบขึ้นเป็นตัววาลอน กายาเร่
บางครั้งแค่เพียงคุยกันครั้งเดียว หญิงชายเหล่านั้นยอมทอดร่าง ตกเป็นของเขาโดยง่าย
ชายหนุ่มยกแก้ว...ดื่ม เหล้ารสเข้มอึกใหญ่ พอร้อนคอ พลางทอดถอนใจ เอนหลังพิงเก้าอี้นวมนิ่ม...
สมองชาญฉลาดล้ำครุ่นคิด
ไม่สนเราเลยสักนิด... อิงดินไม่เหมือนหลายคนผู้เคยผ่านมา ไม่แคร์...ไม่ใส่ใจเลยว่าเขาเป็นใคร
รูปลักษณ์ภายนอกไม่สามารถทำให้ใจเล็กๆ ดวงนั้นหวั่นไหวแม้เพียงน้อยนิด
รุกหนักก็แล้ว
อุตส่าห์พูดตรงเผงเป็นเสาธงชาติก็แล้ว...
ยังนั่งกินข้าวเฉยเมย ราวกับทองไม่รู้ร้อนหนาวอยู่ได้นี่...ชิวาว่าหมากระเป๋า
อย่างว่าแหละ มีไอ้หนุ่มหล่อนักเทนนิสหน้าหวานอยู่ด้วยตลอดเวลาแทบร่างติดกันเป็นเนื้อเดียว
ยังสามารถเห็นมนุษย์หน้าไหนดีเลิศกว่า
เด็ก ของตัวได้อีกล่ะ...
ทีเรากอดล่ะ ทำเล่นท่าขัดขืนดีดดิ้นเข้าไปสิ...พอบิลล์กอดเข้าหน่อย ตัวอ่อนปวกเปียกราวตัวนิ่ม
ซ้ำร้ายกอดเขาตอบแน่นเป็นตัวสล็อทเกาะเกี่ยวกิ่งไม้อีกด้วย เชอะ ขัดลูกตายักษ์นัก ชิวาว่าไม่รักดี 
แต่แรก แค่อยากเอาชนะ...อยากแกล้งให้ตาโตๆ เป็นไข่นกกระจอกเทศนั่นหันมองทางนี้นานอีกนิด
เลยพูดจาไม่เข้าหูใส่ตั้งมากยั่วโมโห จน...ถูกเกลียดเข้าแล้วรึเปล่าหนอ?
เวลาได้เจอนั้นสั้นเพียงแค่สิบวัน...หรือไร่แห้วถึงคราวมีผลผลิตดีในปีนี้
ไม่เอา...ยักษ์ตาเขียวไม่อยากแห้ว ยิ่งคิด วาลอน ยิ่งขุ่นข้องอึดอัดมากมายยกกำลัง n
ทำได้แต่ดื่ม...แก้กลุ้มสถานเดียว
“ คุณอา แอบมานั่งดื่มคนเดียวอีกแล้ว..” เสียงคุ้นหูดังจากด้านหลังของยักษ์ตาเขียว
มาร์โก้ กายาเร่ หลานชายโผล่หน้าทักทายรอบดึก พร้อมกับใช้มือบีบสัมผัสบนบ่าของผู้เป็นอาเบาๆ
“ ครึ้มฟ้าครึ้มฝนน่าดูชม...คุณพี่อิงดินหมางเมิน ทำให้ท่านชายใหญ่วาลอน แห่งตระกูลกายาเร่เป็นไปได้ถึงเพียงนี้เชียว? ” มาร์โก้นั่งลงบนเก้าอี้นวมตรงกันข้ามกับญาติสนิท
พลางกวักมือเรียกบริกรจากเคาน์เตอร์บาร์ เพื่อสั่งไวน์เกรดหนึ่ง
Châteua Margaux รสนุ่มที่เจ้าตัวชื่นชอบมาดื่มให้นึกครึ้ม
“ รู้ดีนักนะ ทีเรื่องอย่างนี้ หูตาเป็นสับปะรด ” วาลอนพูดเสียงเยาะ
เสตามองไปยังความมืดนอกกระจกร้านโดยไม่สนใจมองหน้าหลานชายจอมกวน
มาร์โก้ยิ้มในหน้า...ใครมีตาและได้ร่วมโต๊ะอาหารเมื่อกลางวัน เป็นต้องรู้ความนัยของวาลอนทั้งนั้นแหละ...
ทั้งน้องบิลลี่ คาร์ลอส หรือเจ้าแมวดำสุดยอดลามก ทุกคนคงรู้หมดเปลือก
ท่านอายักษ์เอาอกเอาใจชิวาว่าถึงขั้นให้อาหารด้วยตัวเอง
ตลอดมามาร์โก้ไม่เคยเห็นวาลอนประคบประหงมมนุษย์หน้าไหนขนาดนั้น...
คนนี้...คงถูกใจจริงจัง “ แหม...ก็รสนิยมเราเหมือนกันออกจะตาย” ตั้งแต่เล็กจนโต ถูกเลี้ยงมาด้วยน้ำนมแม่นมชาวเอเชียคนเดียวกัน
ถึงตามศักดิ์เรียกอาหลาน ทว่าในความรู้สึกแท้จริง...ชายหนุ่มทั้งสองเสมือนพี่น้องท้องเดียว
อยู่ด้วยกันนับแต่เกิดจนบัดนี้...
ถึงวาลอนไม่ใช่เป็นเอเชียมาเนีย...เข้าเส้นเทียบเท่ามาร์โก้
แต่ชนชาวเอเชีย...น่ารักน่าใคร่ นับเป็นเป้าหมายแรกตามความพอใจของอายักษ์ตาสีมรกต...แมวตาเพชรรู้ดีแก่ใจ
“ เห็นตอนประชุม เอาแต่มองตามคุณพี่ของน้องบิลล์จนตาเหล่ ไม่รู้ก็บ้าแล้วล่ะท่านอาขอรับ ” มาร์โก้กระเซ้าเย้าแหย่
“ พอดีเห็นอองเดรชอบนักชอบหนา ก็เลยติดใจแค่นั้นแหละ ไม่มีอะไรมากมายหรอกน่า ” ท่านอายักษ์หันหน้าหนีหลานชายตามเคย กิริยาเพียงเท่านี้ราชาช็อกโกแลตก็รู้ซึ้งแล้วว่า...อาของเขา กำลัง...ปากไม่ตรงกับใจ
วาลอนนึกแปลกพิกลไม่น้อย เจ้าลูกชายหมาขนตัวดีที่ไม่ยอมตีซี้กับมนุษย์หน้าไหนง่ายๆ ดันสนิทสนมเข้าขั้นดีเยี่ยมกับ
แขกหน้าใหม่ ทั้งสามคนของมาร์โก้ซะอย่างงั้น...
ทั้งที่บริษัทและบ้าน คนที่อองเดรยอมให้จับตัวได้ตามสะดวก มีแค่ วาลอน มาร์โก้ และคาร์ลอส
ผู้อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่อองเดรยังเป็นลูกหมาทารกวัยกระเตาะ
คราเจออิงดินครั้งแรก...อองเดรวิ่งควบอย่างร่าเริงตามหลังชิวาว่ากระเป๋าไปต่อหน้าต่อตาวาลอนที่นอนร้องโอดโอยอยู่บนพื้น
เล่นเอาพ่อยักษ์ปักหลั่นตกตะลึงงงเป็นไก่ตาแตกไปเลย...
“ คุณอาชอบคุณพี่อิงดิน...แล้วไม่ชอบน้องชายของเขาบ้างเหรอ? ฝาแฝดกัน หน้าเหมือนมากด้วยนา ” มาร์โก้ลองโยนหินถามทาง...ถ้าเกิดวาลอนชอบเดือนดับขึ้นมาอีกคน มีหวังยุ่งเหยิงหัวฟูแหง...
อื๋อ ทำไมต้องยุ่งยากด้วย? ไอ้แมวเดือนมืดจะเป็นจะตายยังไง ไม่เห็นเกี่ยวข้องกับมาร์โก้สักหน่อย ชิ... 
“ ไม่อยากทะเลาะเบาะแว้งแย่งของใคร หนุ่มของแกไม่ใช่รึไง? ไอ้นักสืบหน้าคมคนนั้นน่ะ...” วาลอนตอกกลับแมวตาสลับสีเข้ากลางเป้า...
ท่าทางบวกท่าทีของแมวดำหนุ่มเอเชีย แฝดน้องของชิวาว่า แหลมคมมิใช่เบาไม่ต่างกับจิ้งจอกเก้าหาง บิลลี่
ถ้าหากไอ้ทอมแอ๊บแมนบิลล์เป็นเม่นชายหาด ไอ้แมวดำตัวแสบนั่นก็เป็นเม่นในป่าลึก
“ ไม่ใช่เด็กผมสักหน่อย...ท่านอาคิดไปเองหรอก? ” มาร์โก้ร้อนตัวปฏิเสธทันควันพัลวัน...
วาลอนจิบเหล้าเคล้าเสียงหัวเราะในลำคอ...
เออ ฉันคิดไปเองๆ
ตอนกินข้าว นั่งกระแซะเค้าหงิมเชียว ไอ้หลานชาย ถ้านั่งตักเค้าได้...คงนั่งตั้งนานแล้วมั้ง รักนวลสงวนตัวจนงามหน้าดีแท้... ไหนบอกว่าชอบบิลลี่...งี้งั้นโง้น น้ำใจแมวยากแท้หยั่งรู้ เชื่อไม่ได้แม้เพียงลมปาก “ ว่าแต่แกเถอะ คิดคั่วนักสืบคนนั้น หาเรื่องเจ็บตัวไม่เข้าท่า ” วาลอนเอ่ยเตือนญาติสนิทเสียงเข้ม ท่าทางจริงจัง...
มาร์โก้ถอนใจยาวหนักอก ทำไมเขาจะไม่รู้ ไม่ได้อ่อนโลกเป็นเด็กอมมือสักหน่อย
โลกธุรกิจสอนให้ต้องระวังตนทุกทิศทาง
เดือนดับต้องมาที่ฝรั่งเศสพร้อมพวกบิลล์ด้วยเหตุผลอะไรสักอย่างแน่นอน
บางที เหตุผลนั้นสมควรเกี่ยวข้องกับ มาร์โก้ กายาเร่ ไม่มากก็น้อย
นักสืบแมวดำแฝงอันตราย ผู้ชายที่ไม่น่าคบค้าสมาคมด้วยเลยไม่ว่าเรื่องใด
ทั้งที่...รู้ทั้งรู้นี่แหละหนอ...
กลับ...ห้ามใจตัวเอง ไม่ให้หวั่นไหว เมื่อนักสืบตัวร้ายเข้ามาสู่ระยะสายตาไม่ได้...เผลอไผลมองตามเดือนดับอยู่ร่ำไป
ไม่เห็นหน้าดันกลุ้มใจ เห็นหน้าก็หมั่นไส้...มาร์โก้ทวีความไม่ชอบใจแมวดำเจ้าเล่ห์ขึ้นทุกขณะ
ความรู้สึกตนเองอันมีต่อเดือนดับนั้นอธิบายเป็นถ้อยคำแสนยาก
ไม่เข้าใจสักหน ทำไมถึงไม่โกรธ ไม่พอใจ...บ้างเลย
เวลาถูก....นั่นนะ ทำไมต้องรู้สึกคึกคักกระดี๊กระด๊าด้วย มาร์โก้สู้อุตส่าห์มั่นใจในความรักมั่นคงเกินหลักล้านที่มีต่อบิลล์แท้ๆ เดือนดับดันทำให้ลังเลเสียเรื่อง...
ไม่เคยนึกเสียใจที่ตัวเอง แรด...มาก่อน เพิ่งนึกเอาเสียใจเอายามนี้...นับว่าเสียผี สิ้นคิดโดยแท้ “ ไม่อยากเสียใจโดดหน้าผาตาย ก็อย่าให้ใกล้ชิดถึงเนื้อถึงตัวมาก ” วาลอนชี้แนะ มาร์โก้ยิ้มแหย...กลบเกลื่อน
สายไปแล้วล่ะป่านฉะนี้ คุณอาที่เคารพรักของมาร์โก้ครับ นัวเนียพันกันเป็นเกลียวเคี้ยวโปเต้บนเตียง ณ ห้องผม
ก็ทำไปเรียบร้อยโรงเรียนแมว
“ เดี๋ยวถูกถ่ายคลิปฉาว ไม่ช่วยนะ ขอบอก ” วาลอนบอกปัดสะบัดบ๊อบเช่นยักษาไร้น้ำใจ
มาร์โก้ยิ้มกว้างขวางเท่ามหาสมุทรแปซิฟิค บอกมั่นใจใช่เลยอย่างหน้าชื่นตาบาน...ไม่มีต้องให้ย้อนถามซ้ำซาก
“ โอ๊ย ถ้าแค่นั้น ไม่ต้องห่วงเลย ไม่สนเสียงไก่เสียงกาเสียงหมาเสียงควายหรอก...ใครๆ ก็รู้ทั้งโลกว่าผมได้ทั้งชายทั้งหญิง ” ...ถูกของหลานมัน
ที่ต้องห่วงคือ
ความไร้ยางอาย ของมันต่างหาก
ไม่คิดมีบ้างเลยใช่ไหม ไอ้ยางอายเนี่ย.........................................................................................
วาลอนเทียบรถแสนรักเข้าซองในที่จอดรถส่วนตัว ชายหนุ่มกลับถึงตึกกานาชเอ็มไพร์ดึกพอดู
แต่ไม่ดึกกว่ามาร์โก้ผู้พบเพื่อนสนิทโดยบังเอิญ และยังคงอยู่นั่งคุยกับเพื่อนต่อ
ยักษ์ตาเขียวกดรีโมทล็อคอัตโนมัติ ขณะกำลังก้าวไปตามทางเดินหินเล็กๆ ในสวนเพื่อกลับขึ้นห้องพัก...
บางสิ่งพุ่งพรวดออกจากพุ่มไม้ริมทางระยะประจันหน้า วาลอนสะดุ้งสุดตัวตามวิถีมนุษย์ปกติเมื่อรู้สึกไม่ปลอดภัย
“ คุณวาลอน ” ใครบางคน...ยืนเด่นขนาบข้างชายหนุ่มร่างยักษ์
......................................................................................
Thanks: Ragnarok ฝากรูป
หัวข้อ: °o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ย้ายไปห้องจบแล้วได้เลยค่า (อ่าน 263760 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก