(ต่อจ้ะ)
คืนนั้นของผมจบลงด้วยการนอนที่บ้านคุณอู๋ ฮ่ะ ๆ ไม่ต้องไปกันล่ะหัวหิน แต่มันพิเศษก็ตรงที่ว่าคืนนี้ผมกับคุณอู๋นอนห้องเดียวกันเป็นครั้งแรกหน่ะสิ หุหุ ผมก็อาบน้ำนานแล้วหล่ะ รอแต่คุณอู๋ที่อาบน้ำอยู่ หุหุ อย่างน้อยก็ชั่วโมงมึงล่ะครับ ผมนอนรอก่อนดีกว่า ฮี่ ๆๆ คิดถึงที่อีกบกับอีเมธมันเทรนเข้าไว้คืนนี้ได้ใช้แน่....กึ๋ย ๆๆๆๆ
แต่ผมก็หยุดคิดว่าเพราะคุณอู๋ออกจากห้องน้ำมาในชุดนอนมิดชิด เอ่อ...คืนนี้นอนคุยกันอย่างเดียวก็ได้ครับผมยิ้มให้คุณอู๋ที่เพิ่งออกจากห้องน้ำ เดี๋ยวปล่อยให้เค้าบำรุงนู่นนี้ตามสบาย แต่พอถึงตอนที่เขาหวีผมหลังไดร์เสร็จนี่สิ โอ้ววว ทำไมมันดูเซ็กซี่ขึ้นทันตาเห็นอย่างนี้ ผมยาวสลวยนั้นค่อย ๆ ทิ้งตัวลงกลางหลัง กลิ่นหอม ๆ นั้นช่างกระตุ้นอารมณ์ของผมนัก .....ผมเลยขอเข้าไปช่วยเขาหวีผมทันที
“ผมหวีผมให้นะครับ”
คุณอู๋พยักหน้ารับคำ ผมเลยรับแปรงขึ้นมาค่อย ๆ หวีเส้นผมยาวสลวยนั้นอย่างเบามือจนสุดปลาย เส้นผมนุ่ม ๆ หอม ๆ นั้นลื่นพลิ้วเหมือนเส้นไหม ผมอดใจไม่ไหวแล้วครับ......
ผมวางหวีลงและซุกไซร้ท้ายทอยคุณอู๋ผ่านเส้นผมนุ่ม ๆ นั้น โอ๊ย ในหัวของผมตอนนี้เต็มไปด้วยความต้องการในตัวคนสวยข้างหน้า ผมยังไม่หยุดที่จะดอมดมดอกไม้งามในอ้อมแขน มือไม้ของผมสอดเข้าไปในชุดนอนเพื่อลูบคลำตามตัวคุณอู๋ อืมเนียนนุ่มดีจัง แต่ว่า..อู๊ย...ตอนนี้น้องผมมันปวดไปหมดแล้วครับ ซี๊ดดดดด
“อืมมมม ตัวคุณอู๋หอมจังเลยครับ” ผมกระซิบเสียงแผ่ว ๆ ข้างหู แต่ก็ยังไม่หยุดลวนลาม
“อื้มมมมมมม” คุณอู๋ครางออกมาอย่างมีความสุข ตัวเขาก็สั่นน้อย ๆ เหมือนกัน ผมเลยจับผมคุณอู๋หลบไปอีกข้างเพื่อซุกไซร์ซอกคอให้ถนัดขึ้น อื้มมม คุณอู๋ใช้ครีมอาบน้ำยี่ห้ออะไรเนี่ยหอมจังง
แต่คุณอู๋นั้นหันกลับมาเผชิญหน้ากับผม ผมมองหน้าสวย ๆ แล้วลูบแก้มเนียนเบา ๆ ก่อนจะบรรจงจูบที่หน้าผากและริมฝีปาก จากที่ปากต่อปาก กลายเป็นลิ้นต่อลิ้น ผมรู้สึกได้ว่าคุณอู๋นั้นลงไปทักทายน้องผมซะแล้ว โอ๊ะ!
“โอ๊ะ โอวววว ซี๊ดดดดดดดด.....” คุณอู๋จัดการน้องผมอย่างเบามือแต่ทว่ายิ่งทำให้ผมเตลิดมากขึ้น โอ้วว ไม่ไหวแล้ว ผมจูงมือคุณอู๋ไปที่เตียงแล้วก็มอบความสุขให้เขาอย่างเต็มตัวตามที่ใจผมสั่งมา....
“หืมมมมม...” ผมลืมตาขึ้นมาตอนใกล้สว่าง ก็เห็นคุณอู๋ยังคงนอนเปลือยเปล่าที่อกผมอย่างมีความสุข หน้าสวยหวานนั้นหลับพริ้มจนผมไม่กล้าขยับตัวไปไหนเพราะกลัวว่าคุณอู๋จะตื่นมา ผมยิ้มให้นางฟ้าของผมอีกครั้ง แล้วก็ค่อย ๆ หอมแก้มของเขาเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ ขยับตัวไปเข้าห้องน้ำ (แบบว่าปวดฉี่หน่ะครับ)
เมื่อผมลุกยืนก็รู้สึกได้เลยว่าร่างกายของผมเปลี่ยนไป เหมือนกับว่าผมเป็นชายหนุ่มเต็มตัวแล้ว (ไอ้บ้า เพิ่งมารู้สึก นี่มึงอายุ 27 แล้วนะ เสียงในหัวมันบอกผม) ผมรู้สึกตึง ๆ แสบ ๆ ตรงปลายน้องชายของผม แต่ทว่าก็ยังมีความสุขแทบขาดใจของเมื่อคืนติดอยู่ด้วยเช่นกัน
เมื่อผมเข้าห้องน้ำก็พบว่าน้องผมมันดูขยายตัวขึ้นเล็กน้อย เหมือนกับว่ามันดีใจที่ได้ใช้งานแล้ว ผมก็ดีใจครับ ที่คนแรกของผมเป็นคนที่ผมรักและเผ้ารอมาอย่างอดทน ถึงแม้ผมจะมีประสบการณ์มาน้อยและช้ากว่าชาวบ้านเค้า แต่วันนี้ผมมีความสุขมากครับ อ่อ อยากรู้ใช่มั๊ยครับว่ามันรู้สึกยังไง ของอย่างนี้ต้องมีเองถึงจะรู้ครับ ผมก็บอกไม่ถูกและบอกมากไม่ได้เหมือนกัน ฮิฮิฮิฮิฮิ ๆๆๆ
ผมฉี่เสร็จและเดินกลับมาที่เตียงก็พบว่าคุณอู๋ตื่นแล้ว ผมตกใจที่ทำให้เขาตื่นขึ้นมา คุณอู๋ยิ้มหวานให้ผมเหมือนเคย แต่ผมรู้สึกว่ารอยยิ้มนี่มันมีความหมายมากกว่าที่เขาเคยยิ้มให้ผมหรือคนรอบข้าง
“คุณอู๋ตื่นแล้ว...ผมทำให้ตื่นหรือเปล่าครับ”
“ไม่หรอกครับ” คุณอู๋ส่ายหน้า “คิดมากน่าครับ” เขาค่อย ๆ สบายผมยาวนั้นปกคลุมช่วงบน แต่ช่วงล่างยังมีผ้าห่มปิดอยู่
“นอนต่อมั๊ยครับ” คุณอู๋ถามผม
“ก็ ไม่รู้สิครับ” เอ่อ คือ จะบอกว่าตอนนี้ผมไม่อยากออกไปไหนอ่ะครับ แต่ก็ไม่อยากนอนต่อเหมือนกัน เพราะว่ารอบเดียวเมื่อคืนมันคงไม่พอสำหรับผมแล้ว ผมเลยนอนลงข้าง ๆ คุณอู๋ คุณอู๋ยิ้มให้ผม ก่อนจะจับมือผมไปที่ใต้ผ้าห่มของเขา
“ผมก็ไม่อยากนอนเหมือนกัน” คุณอู๋บอกเสียงเบา ๆ รู้แล้วครับทำไมคุณอู๋นอนต่อไม่ได้ ผมเลยจู่โจมจูบเค้าตอบรับ เพราะผมก็ตื่นแล้วเหมือนกัน อิอิอิ
4 เดือนต่อมา
"เฮ้ยๆๆๆๆๆไอ้โจ้มาแล้ว" ไอ้ปลิวที่กำลังชงเหล้าวางแก้วทันทีเมื่อเห็นผมเข้างานมากับคุณอู๋ อ่อ วันนี้เป็นวันเลี้ยงรุ่นของคณะอ่ะครับ ก็จะจัดทุกปีตอนต้นเดือนมกราคม ทุกปีผมก็มากับไอ้ปลิวและเพื่อน ๆ นี่หล่ะ แต่ว่าปีนี้ผมขอมากับคุณอู๋ เพราะทุกคนในรุ่นรู้กันท่วนหน้าแล้วว่าผมได้อำลาตำแหน่งแห้วตัวพ่อเรียบร้อยแล้ว เพราะว่าคนสวยที่มากับผมนี่เอง วันนี้ทุกคนในงานแตกฮือกันยกใหญ่ที่ผมมากับแฟน แถมพวกมันยังชมกันซึ่ง ๆ หน้าซะด้วยว่า “แฟนมึงสวยอิ๊บอ๋ายเลย...” หึหึหึ อย่างนี้หล่ะที่เค้าว่าช้า ๆ ได้พร้าเล่มงามโว้ย
เมื่อผมไปถึงที่โต๊ะกลุ่มเพื่อนผม เพื่อน ๆ ทุกคนก็อึ้งกันเป็นแถบ ๆ
“เอ่อ คุณอู๋ครับ นี่ ปลิว ไก่ อาร์ต กอล์ฟ วัต” ผมแนะนำเพื่อน ๆ ที่นั่งเรียงให้คุณอู๋รู้จัก ผมก็เลยแนะนำ อะแฮ่ม! แฟนผมให้พวกมันรู้จัก
“นี่คุณอู๋ แฟนกู”
“อ่า....” พวกมันทุกคนยกเว้นไอ้ปลิวมองตามอย่างเคลิบเคล้ม “สวัสดีครับบบ”
“หวัดดีครับ” คุณอู๋รับคำ
“เป็นไงล่ะ แฟนไอ้โจ้ สวยอย่างที่กูบอกป่าว” ไอ้ปลิวเริ่มโม้
“โหยยยย...” ไอ้อาร์ตตาลอย “ขอโทษนะครับ นี่ผมตายรึยัง”
ไอ้ไก่รับมุข “ไมวะ”
“กูรู้สึกว่ากูกำลังอยู่บนสวรรค์ เพราะว่ามีนางฟ้าอยู่ตรงหน้า”
“ถุย!!!!” ทุกคนพร้อมใจกันพูด แต่คุณอู๋หัวเราะขำ ๆ ไม่ถือสา
คุณอู๋บอกกับพวกมัน “ผมเป็นผู้ชายนะครับ”
“เอ่อ ครับ แต่สวยครับ สวยมากเลย”
ผมเห็นว่าชักเลอะเทอะเลยถามตัดบท “แล้วนี่แฟนมึงไปไหนกันวะ ไม่มาเหรอ”
“อ่อ ไม่ได้บอกหน่ะ โธ่บอกแฟนให้มาด้วยก็ไม่หนุกสิวะ” ไอ้วัดตอบก่อนยกเหล้ามาจิบ มันถามผมอีกว่า
“เอ่อ ทำยังไงวะให้แฟนกูสวยได้อย่างนี้มั่ง”
“ทำบุญว่ะ 5555+” ผมตอบไป พวกมันก็หัวเราะกันครื้นเครงตามประสา และผมกับพวกมันก็อยู่ในงานกันจนเลิก แต่ผมไม่ได้ไปต่อกับพวกมันนะครับ เพราะเกรงใจคุณอู๋ แฮ่ ๆๆ
“เพื่อนคุณโจ้ตลกดีเนอะ” คุณอู๋พูดขณะขับรถกลับบ้าน(บ้านผม)เพราะผมดื่มไปเล็กน้อย คุณอู๋เลยขับให้
“ก็บ้า ๆ บอ ๆ กันหน่ะครับ”
“อืม ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน พอดีว่ามีแต่เพื่อนผู้หญิงหน่ะ ไม่ค่อยมีเพื่อนผู้ชายซะด้วย”
พอพูดถึงเพื่อนผู้ชายผมก็แอบงอนขึ้นมาทันที ก็คุณหยกคนนั้นไง
“แล้วคุณหยกล่ะ”
“ก็ เป็นเพื่อนผู้ชายที่สนิทกันหน่ะ” คุณอู๋ถามต่อ “หึงเหรอ”
“ก็ ครับ” ผมตอบตามจริง
“หึหึหึ ก็ว่าอยู่” คุณอู๋ดูไม่ตกใจ เขาพูดต่อว่า “ถ้าเค้าจะจีบผมจริง คงไม่ขับรถพากลับมาในวันนั้นหรอก”
“แล้วทำไม ช่วงนั้นคุณอู๋เจอเค้าบ่อยจัง” ผมถาม เพราะสงสัยมานานแล้ว
“ก็ เพราะคุณหน่ะแหล่ะ”
ผมสร่างมึนทันที “หะ..”
“อื้มม....ผมไม่รู้ว่าเมื่อไหร่คุณจะกล้าจีบผมหน่ะสิ ก็เลยไปปรึกษาหยกว่าควรวางตัวยังไงกับคุณดี”
“......” อย่างนั้นเหรอครับ โหยย เพิ่งรู้นะเนี่ย
“ถ้าปรึกษาอั่งตรงไม่ได้เรื่องหรอก ก็ต้องปรึกษาเพื่อนผู้ชายด้วยกันนี่หล่ะ”
ผมเลยนึกต่อมาได้กับเรื่องที่ลืมไปแล้ว
“งั้นตอนที่อีกบกับ..อี..เอ่อ เมธและไอ้แจ้ตามผมมานี่ เพราะคุณโทรตามใช่มั๊ย”
“อื้ม.....” คุณอู๋รับคำ “ใครจะรู้ล่ะว่าคุณจะใจน้อยอย่างนั้น ผมก็เลยโทรหาคุณกบแล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง คุณกบเลยชวนคุณเมธกับคุณแจ้มาด้วย”
โหยยย นี่แสดงว่าวันนั้นทุกคนรวมหัวกันอำผมเหรอเนี่ย...
“แอ๊.....คุณอู๋แกล้งผม....ผมโดนรังแก” ผมแกล้งร้องไห้หลอก ๆ
“อือหึ”คุณอู๋ยิ้มรับ ถามต่อ “และรู้รึเปล่าทำไมผมถึงซื้อป๊อกกี้ให้คุณตอนนั้น”
“ตอนแรกผมไม่รู้หรอก แต่มีคนบอกว่า คนเกาหลีที่เขาเป็นแฟนกันจะซื้อป๊อกกี้ให้กัน แต่ไม่รู้ว่า ผมเดาถูกเปล่าน้า”
“เก่งมากครับ” คุณอู๋ตอบรับ
“จริงเหรอ คุณซื้อให้ผมเพราะคิดแบบนี้จริงเหรอ”
คุณอู๋พยักหน้า แล้วตอบว่า “อีกอย่างก็อยากรู้ว่าคุณจะโวยวายมั๊ยถ้าเห็นว่าผมซื้อแค่ป๊อกกี้มาให้ แต่คุณก็เฉย ๆ นะ เฉยจนไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ แล้วคุณรู้รึเปล่าว่ามันแปลว่าอะไร”
“ก็ต้องรู้สิครับ ผมเป็นแฟนคนโรแมนติกอย่างคุณกิมอู๋นี่นา ฮิฮิฮิ”
“อื้ม หุหุหุ” คุณอู๋ยิ้มรับ และพูดต่อ “ขอบคุณนะครับ”
“หะ....ขอบคุณอะไรอ่ะครับ”
“ขอบคุณที่ทำให้ผมรู้ว่า ตัวผมมีค่ามากแค่ไหน”
ผมมองเขางง ๆ เขาเฉลยให้ฟังว่า
“ก็ตอนที่ผมเข้าโรงพยาบาลครั้งนั้นไง คุณมาจับมือผม และบอกให้ผมตื่นขึ้นมา คุณบอกผมว่า ชีวิตผมมีค่ากับคุณมาก รู้มั๊ย ว่าที่คุณบอกผมตอนนั้นหน่ะ มันทำให้ผมมีสติ และตัดสินใจว่าจากนี้ไปผมจะไม่ทำให้ตัวเองอ่อนแออย่างนั้นอีก”
คุณอู๋หันมายิ้มหวานกับผมที่อึ้งกิมกี่อยู่ นี่คุณอู๋ได้ยินหมดเลยเหรอเนี่ย อายจังงง
“และก็วันนั้นผมก็รู้ว่า ยังมีผู้ชายดี ๆ อย่างคุณรอผมอยู่เสมอ ผมถึงได้รู้สึกว่าผมโชคดีที่สุดไงล่ะ”
ผมนิ่งสิครับเมื่อได้ยินอย่างนั้น
“คุณโจ้ ๆ หลับแล้วเหรอครับ”
“ป่ะ..เปล่าครับ” ผม...พูดไม่ออกครับ ดีใจและก็ปลื้มใจมาก ๆ ด้วย
“ผม พูดไม่ออกหน่ะ คิดไม่ถึงว่าคุณจะจำเรื่องนี้ได้ด้วย”
“ผมจำได้ทุกเรื่องเกี่ยวกับคุณหน่ะแหล่ะ”
ผมมองหน้าคุณอู๋ ด้วยความสงสัย “จริงเหรอ....”
“อื้มม....” เขารับคำและอมยิ้มตอบ “ก็จำได้ว่า ตอนที่ผมไปกินข้าวที่วิลล่ามาร์เก็ต มีหนุ่มออฟฟิศคนนึงแอบมองและก็แอบเดินตามผมอยู่ จนมารู้อีกทีว่าหนุ่มออฟฟิศคนนั้นเป็นวิศวะกรที่ผมหามาทำบ้านให้”
“เฮ้ยยยย......” ผมตกใจที่สุดเลยครับ อะไรเนี่ย ผมว่าผมเนียนแล้วนะ นี่คุณอู๋ก็รู้ตัวเหรอ
“เห็นมั๊ยว่าผมจำได้ทุกเรื่องเกี่ยวกับคุณ”
“โหยยยย รู้แล้วก็ไม่บอกนะครับ ปล่อยให้ผมแอบมองตั้งนาน ฮ่ะๆๆ”
“ได้ไงล่ะครับ ผมว่าผมอยู่เฉย ๆ แล้วลุ้นดีกว่าว่าคุณจะมาหาผมมั๊ย ฮ่ะๆๆๆ”
ผมกับคุณอู๋หันมาหัวเราะให้กันอย่างมีความสุข ผมนึกถึงคำพูดของใครสักคนที่ว่าทุกอย่างบนโลกนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ตอนนี้ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับคำพูดนั้น เพราะว่าเรื่องของผมทั้งหมดนี้ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลยจริง ๆ ที่ผมกับคุณอู๋จะมารักกันได้ และผมก็ไม่ได้ฝันไปด้วยที่วันนี้คนที่ผมแอบรักแอบมองจะมาอยู่เคียงข้างผมอย่างนี้
จบจ้ะ
ขอบคุณคุณผู้อ่านที่รักทุกท่านมาก ๆ เลยนะคะ เจอกันใหม่เรื่องหน้าค่ะ สวัสดีค่ะ
หัวข้อ: (จบจริง ๆ นะ)บทส่งท้ายมาแล้ว- - [Beep] - - แอบมองนายหน้าหวาน(Update:01/12/2011) (อ่าน 158785 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก