เวลาก็ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ผมกับทีมงานสร้างเรือนหอของคุณอู๋ก็ทำงานชิ้นนี้กันอย่างตั้งใจ (ถึงแม้ลึก ๆ แล้วผมจะปวดใจทุกครั้งเมื่อนึกถึงตอนที่คุณอู๋อยู่กับแฟนก็เถอะ) น้องจอยกับอีกบกำลังออกแบบอย่างตั้งใจ ก่อนจะส่งมาที่ผมที่ตอนนี้ก็ทำงานชิ้นอื่นรอไปก่อน เอาเถอะ อย่างน้อยมันก็ดีตรงที่ตอนคุมงานได้ไปหัวหินนี่หล่ะครับ ส่วนเรื่องคุณอู๋นั้น ผมไม่ได้เจอเค้าอีกเลยเพราะฝ่ายก่อสร้างอย่างผมไม่จำเป็นต้องเจอลูกค้าบ่อย ๆ เหมือนน้องจอยและอีกบก็ได้ อีกบนี่หล่ะครับชอบเอาเรื่องของลูกค้ามาเมาท์ให้ผมฟัง วันนี้ก็เช่นกัน อีกบมาเมาท์กับผมตามปกติที่บ้านของผมเอง หลังจากคุยเล่นกับครอบครัวที่ตอนนี้แยกย้ายกับไปทำงานบ้าน (พ่อไปรดน้ำต้นไม้,แม่กับพี่นกทำกับข้าวส่วนไอ้แจ้กับน้องผักกาดไปว่ายน้ำกัน) ก็เหลือแต่ผมกับอีกบอยู่หน้าจอทีวี แต่ก็เปิดไว้งั้น ๆ หล่ะครับให้เปลืองไฟเล่น เพราะอีกบมันเมาท์แข่งกับทีวีซะแล้ว
“หูยย อีโจ้ เมื่อวานนะคะมึงคุณอู๋สวยมากค่ะ”
“ไมวะ” ยังไงผมก็ยังชอบฟังอยู่ดี อีกบมันพูดผิด เพราะว่าปกติคุณอู๋ก็สวยทุกวันอยู่แล้ว
“ก็มึงคะ วันนี้เค้าลากแอร์เมสสีชาเย็นมากับผ้าพันคอของอเล็กซานเดอร์แม็กควีนมาหล่ะมึงง ต๊ายยแล้วเห็นแล้วน้ำลายไหล ชั้นต้องทำงานกี่ชาติคะเนี่ยกว่าจะได้มาถือสวย ๆ แบบเค้าเนี่ยะ”
“เหรอ แค่กระเป๋ากับผ้าพันคอเนี่ยนะ”
“ไม่ใช่ค่ะมึง คนอะไรก็ไม่รู้นะคะสวยทุกกระเบียดนิ้วมาก ๆ มิน่าล่ะคะคุณเคนถึงนั่งโอบเอวตลอดเลย”
ผมจิ๊กขึ้นมาเมื่อได้ยินอย่างนั้น เลยถามอีกบไป
“แล้วมึงคิดว่าแฟนคุณอู๋เป็นไงวะ ไม่เห็นมึงเล่าใฟ้ฟังเลย ปกติมีงชอบไม่ใช่เหรอผู้ชายเนี่ย”
“โอ๊ยย ชอบก็ชอบค่ะ แต่ว่าคุณอู๋เค้าชนะเลิศ ชั้นยอม อีดรอกกก มึงงง เค้าเป็นอะไรที่เหมาะสมกันยิ่งกว่ากิ่งทองใบหยกอีนะคะอีโจ้ มึงต้องเห็นตอนเค้านั่งมองหน้าขอความเห็นกันค่ะ อีโจ้ค่ะ กูรู้สึกเหมือนกำลังดูพระเอกนางเอกละครเกาหลีมาเล่นให้ดูตรงหน้างั้นล่ะคะมึ๊งง”
“ระ..เหรอ” ผมรับคำ เฮ้อ...ให้มันได้อย่างนี้สิวะโจ้เอ๊ย
“มีข่าวด่วนล่าสุดค่ะ แจ๊คตัวพ่อออกมารับแล้วนะคะว่าหนุ่มน้อยปริศนาที่ปาปารัสซี่ถ่ายรูปได้ เป็นแฟนตัวจริงค่ะ”
การเมาท์ของพวกผมหยุดชะงักลง เมื่อได้ยินพาดหัวจากทีวีในข่าวบันเทิงตอนเย็น ผมกับอีกบหันหน้าเข้าทีวีกันแทบไม่ทัน
“อ๊ายยยยย อีโจ้ คุณแจ๊คของช้านนนนน” อีกบกรี๊ดออกมาอย่างเสียจริตเมื่อได้ยินอย่างนั้น
“ฟังสิมึง เงียบก่อน” ผมปราม ไม่รู้หมู่นี้ผมเป็นอะไรเหมือนกันถึงได้สนใจเรื่องรัก ๆ ของผู้ชายด้วยกันเหลือเกิน
“แสดงว่าน้องคนนี้คือตัวจริงของคุณแจ๊คอย่างที่บอกมาหน่ะสิครับ”
“ครับใช่ครับ”
“ออกมายอมรับอย่างเป็นทางการแล้วนะคะ สำหรับแจ๊คตัวพ่อ ที่ก่อนหน้านี้มีภาพถ่ายจากปาปารัซซี่ขณะตามง้อหนุ่มน้อยปริศนาร่างอวบทีหน้าโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง งานนี้เจ้าตัวเปิดใจยอมรับเป็นครั้งแรกค่ะว่า กำลังคบหากับหนุ่มน้อยคนนั้นในฐานะคนรู้ใจอยู่จริง”
“อร๊ายยยยย แก๊...แจ๊คกี้ของชั้น แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย”
ผมหันไปมองมันที่กำลังเสียจริตดุ ๆ ผมดูทีวีที่มีการสัมภาสน์แจ๊คตัวพ่ออยู่ นักข่าวก็ช่างถามกันจริง แต่แจ๊คตัวพ่อก็ตอบคำถามตรงไปตรงมาและดูเค้ามีความสุขมากเมื่อพูดถึงคนที่เค้าออกมายอมรับ
“ก็ต้องรอลุ้นกันต่อไปล่ะค่ะว่า ความรักของแจ๊คตัวพ่อครั้งนี้จะเป็นทอล์ค ออฟ เดอะ ทาวน์ อีกหรือเปล่า”
“แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” อีกบกรี๊ดออกมาอย่างเก็บไม่อยู่และปิดทีวี พ่อกับแม่และพี่นกก็วิ่งออกมาดูกันแทบไม่ทัน
“กบบ เป็นอะไรไปลูก” แม่ผมถามอย่างเป็นห่วง
“คุณแม่ขา แจ๊คกี้ของหนู เค้ามีแฟนแล้วค่ะ คุณแม่ แอร๊ยยยย”
ทุกคนมองหน้ากันงง ๆ ผมเลยบอกว่า
“เมื่อกี๊ดูข่าวบันเทิงกันอ่ะแม่ ก็ไฮโซแจ๊คอ่ะครับ ที่เค้าเป็นเกย์อ่ะ เค้าแถลงข่าวว่าเค้ามีแฟนจริงจังแล้ว”
“งั้นเหรอน้องโจ้” พี่นกทำท่าตื่นเต้น
“เฮ้อ พ่อก็นึกว่ามีเรื่องอะไร” พ่อส่ายหน้าเบา ๆ
“หนูเสียใจค่ะคุณพ่อ ทำไมคะ คนสวย ๆ อย่างหนูถึงไม่มีแฟนหล่อ ๆ เหมือนคุณแจ๊ค ฮืออ ๆๆ”
“เอาเถอะๆๆ” แม่ผมเข้าไปกอดปลอบ
“เอาน่ากบ พ่อเชื่อว่าเราเป็นคนดี สักวันก็เจอคนดี ๆ เอง”
“ฮือออ” อีกบยังดราม่าไม่หยุด ตรอแหลล จริง ๆ เพื่อนผม
“พอเถอะอีกบ ไม่ได้โดนไล่ออกจากงานนะ ถามจึงเค้าเคยรู้จักกับมึงเหรอฮะ”
“อ่ะค่ะ อีโจ้” อีกบเลิกเศร้าฉับพลัน “ชั้นรอผักกาดโตก่อนก็ได้”
“ว้ายย อย่านะคะน้องกบ” พี่นกรีบห้ามแทบไม่ทัน
“ล้อเล่นค่ะ” อีกบยิ้มทะเล่น “ว่าแต่ เอ๊ะ คุณแม่คะได้กลิ่นอะไรไหม้ ๆ มั๊ยคะ”
“ตายแล้ว นก ปลาทอดของเรา” แม่ผมนึกได้ เลยรีบวิ่งเข้าครัวไปกับพี่นกเช่นกัน พ่อมองอีกบขำ ๆ และบอกว่า
“พ่อไปปิดน้ำก่อนนะลูก เดี๋ยวน้ำท่วมกันพอดี”
“ค่ะ คุณพ่อ”
“ไงล่ะอีกบ เย็นนี้มึงได้แดรกปลาทอดนิโกรแน่”
“โอ๊ยย ชั้นขอเฮริ์ทบ้างอะไรบ้างเถอะค่ะเดื๋อยยย” อีกบจิกตา “แอร๊ยย นังเด็กแฟนคุณแจ๊คมันมีดีตรงไหนคะ สวยก็ไม่สวย อ้วนก็อ้วน ชั้นออกจะเริ่ดกว่าอะไรกว่าตั้งเยอะทำไมไม่เป็นชั้นคะ”
“ก็มึงมันตรอแหลไงล่ะ”
“อีโจ้ แอร๊ยยยยย””
“อ่ะก็จริงมั๊ยล่ะ ดูดี ๆ น้องคนนั้นเค้าก็ดูเป็นเด็กใส ๆ ธรรมดา ๆ ผู้ชายที่เขาเจออะไรมาเยอะหน่ะ เขามักจะเลือกใครสักคนที่ธรรมดา ๆ แต่จริงใจไว้เป็นคนสุดท้าย”
“อู๊ยยย อีนักรัก แล้วมึงมีใครไว้ผ่านมาหรือยังล่ะคะ”
“อ๊าวว ก็กูพูดจริง ๆ นะมึง สังเกตุดูเพื่อน ๆ เราสิ ไอ้ที่หล่อ ๆ เจ้าชู้ ๆ เมื่อก่อน เดี๋ยวนี้เป็นไงมีเมียมีลูกกันแล้ว แถมเมียมันก็หน้าตาธรรมดา ๆ กันอีก มิหนำซ้ำพวกมันยังกลัวเมียกันแทบขาดใจอีกด้วย”
อีกบมองหน้าผมแล้วทำหน้าคิดตาม
“เออ ก็จริงของมึงนะคะ ต๊าย เพิ่งรู้นะคะว่ายานนาวุธก็เป็นคนช่างสังเกตุเหมือนกัน”
“เออ แน่นอน” ผมพูดต่อ “กูว่านะ ถ้าแจ๊คกี้ของมึงอยู่กับน้องคนนี้จริง เค้าคงได้เข้าเกียร์แน่ ๆ”
“อะไรของมึงเข้าเกียร์”
“เกียร์มัว ก็ กลัวเมียไง”
“ขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“เออ กูเห็นมันนัดต่อนัดแล้ว พวกมีเมียเด็กเนี่ย หลัง ๆ ไอ้พวกนี้กลัวเมียกันทั้งน้านน”
“โอ๊ย เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ เค้าต้องเลิกกันแน่ ๆ ใครจะมาทนอยู่กันนาน ๆ คะ”
“ไมมึงคิดอย่างนั้นวะ”
“อีโจ้คะ มึงคิดเหรอคะว่ารักของเกย์มันจะยืนยง”
ผมมองหน้าอีกบอย่างมีคำถาม
“แล้วยิ่งเป็นเกย์เจ้าชู้ตัวพ่ออย่างแจ๊คกี้แล้วนะคะ เชื่อเถอะค่ะว่าไม่นานเค้าก็ตอดไปจีบคนอื่น โอ๊ย ใครจะทนได้คะ เมียตัวเองหุ่นเหมือนปลาพยูนขนาดนั้น สวยรึเปล่าก็ไม่ เค้าไม่ได้มีเมียสวยแบบคุณอู๋นี่คะ แต่ต่อให้สวยแค่ไหน ก็ต้องมีสักวันค่ะที่ต้องแยกกันอยู่ดี”
“แล้วมึงคิดว่าคุณอู๋กับแฟนอ่ะ เค้าจะแยกกันมั๊ยวะ”
“โอ๊ยย อันนี้ไม่รู้ค่ะ แต่คิดว่าไม่นะคะ เพราะว่าเค้าดูรักกันหมั่นหมายจากครอบครัวขนาดนั้น เนี่ย กูว่าจะให้คุณอู๋กับคุณเคนแนะนำเพื่อนหล่อ ๆ รวย ๆ ให้กูสักคนเป็นไง ดีมะ”
“เออ ดี” ผมรับคำ อีกบเอ๊ย ไปแช่งให้คนที่เค้ารักกันจริง ๆ เลิกกันเร็ว ๆ นี่คงดีหรอกนะ ไอ้ที่ควรแช่งก็ไม่แช่งซะด้วย แสรดดดด
แต่ผมก็เอาใจช่วยแจ็คตัวพ่อเค้านะครับ ขอให้เค้ากับแฟนรักกันนาน ๆ ก็แล้วกัน
เพื่อว่าความปรารถนาดีต่อผู้อื่นของผมอันนี้ มันจะช่วยให้ผมสมหวังกับเค้าบ้าง T_T
หัวข้อ: (จบจริง ๆ นะ)บทส่งท้ายมาแล้ว- - [Beep] - - แอบมองนายหน้าหวาน(Update:01/12/2011) (อ่าน 145504 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก