อ๋องมาต่อให้แล้วน้า รอกันนานเปล่าเอ่ย ถ้านานก็ไปว่าอ๋องเลยนะ
เราไม่เกี่ยว อิอิ
///////////////////////////
หลังจากให้ เต้ เอารถเข้ามาจอดข้างในหอและจัดการล็อครถแล้ว ผมก็เดินนำเต้ เดินขึ้นข้างบน โดยเดินผ่าน น้องที่นั่งดูโทรทัศน์กันอยู่ข้างล่าง โดยไม่มีใครพูดหรือถามอะไร เพราะผมบอกทุกคน ตอนที่ผมรับโทรศัพท์เมื่อกี้นี่แล้ว ว่าเต้
จะขอมานอนด้วย เพราะเข้าหอไม่ได้ ตอนเดินผ่านขึ้นข้างบน เต้ได้แต่ยิ้มๆให้น้องๆผม ที่นั่งดูโทรทัศน์กันอยู่ ซึ่งทุกคนก็ยิ้มให้ พอถึงห้อง ผมขอตัวไปอาบน้ำ โดยที่เต้เดินเข้าไปนั่งเปิดโทรทัศน์ดู ผมใช้เวลาอาบน้ำไม่นาน
ก็เพราะพึ่งอาบก่อนออกไป ดูหนังกับเต้และเกรงใจเต้ด้วย เดินออกมา
เต้ยังนั่งดูโทรทัศน์อยู่เลย ผมยิ้มให้ เต้นั่งอมยิ้ม มองดูผม นั่งทาครีม
" พี่อ๋อง ผมนอนเลยได้ป่าว ง่วงแล้วด้วย " เต้ทำท่า เอามือขยี้ตาให้เหมือนเด็กอ้อนขอดูดนมแม่ แบบว่าไม่ไหวแล้ว ง่วงมากกกกกกกกกกกกกก
" เฮ้ย จะนอนได้ไง น้ำยังไม่ได้อาบเลย ถ้าจะนอนโดยไม่อาบน้ำล่ะก็ ลงไปนอนเฝ้ารถ ข้างล่างเลย " ผมบอกพร้อมขู่เต้ ฟู่ๆๆๆๆๆๆๆ
" จะให้อาบน้ำแล้วใส่ชุดเก่าหรอ ผมไม่มีชุดเปลี่ยนอะ " มามุขนี้อีกแล้ว
" ลุกไปอาบน้ำเลย " ผมพูดพร้อมกับเดินไปหยิบชุดใส่เล่นกับผ้าเช็ดตัวของอ้ายเอ๋งให้เต้ ไปอาบน้ำ โดยที่ผมนั่งดูโทรทัศน์รอ ง่วงก็ง่วง แป๊บเดี๋ยว เต้ก็อาบน้ำเสร็จ เดินเข้ามา
" เป็นไง ชุด ใส่ได้ป่าว "
" ใส่ได้พอดีเลย พี่อ๋อง ใส่ตัวเท่ากันเลยนะเนี่ย พี่อ๋องกับผม " แฮ่ๆๆๆๆๆๆ ชุดอ้ายเอ๋งมัน ใครอย่าไปบอกมันนะครับ
" ง่วงนอนยัง ง่วง ก็มานอนได้แล้ว " ผมเองก็ง่วง
" เออ พี่อ๋อง" อ้ายเต้ ทำหน้าเล็กลง
"ว่าไง " อ้ายอ๋อง ทำหน้าสงสัย(ผมเอง)
" ผมมีเรื่องจะบอก " อ้ายเต้พูดแล้วเดินเข้ามานั่งข้างผม ทำหน้าเล็กลงอีก
" มีไร " อ้ายอ๋อง ทำหน้าฉงน
" คือว่า ผมซํกกางเกงใน ตากไว้ในห้องน้ำ พรุ่งนี้เตือนด้วยนะ" โถนึกว่าเรื่องอะไร
" อ้าว " อ้ายอ๋องร้องทำท่าตกใจ แสดงซะ
"ถูกต้องแล้ว ผมไม่ได้ใส่กางเกงในนอนนะ ก็พี่อ๋องไม่ให้ยืมนี่ ไม่กล้าใส่หน้าบีหร๊อก กลัวเป็นพุทธัง ธรรมมัง สังคังอะ" พ่ออนามัย
โอ๊ะ อ้ายนี่ อย่างงี้ก็มีด้วย ใครที่ไหนเขาให้ยืมกางเกงในกันฟะ
อ้ายบ้า พูดเสร็จมันก็ล้มตัวลงนอน สบายใจมัน
" ดูโทรทัศน์ต่อป่าว ไม่ดู ปิดนะง่วงนอนแล้ว " ผมถามอ้ายเต้ โดยไม่รอคำตอบจากมัน พูดเสร็จผมก็ปิดสวิทซ์แล้วถอดปลั๊กโทรทัศน์ ปิดไฟ เดินเข้าไปนอนที่นอนตำแหน่งตัวเอง (คิดดูขนาดที่นอนยังมีตำแหน่งอะ ผมนี่ไม่ใช่ย่อยยยย)
" พี่อ๋อง หลับยัง " อ้ายเต้เรียกชื่อผม พร้อมกับผมรู้สึกว่ามันขยับตัวเข้ามานอนติดกับผมแล้ว มีเพียงแค่ผ้าห่มที่กั้นมันกับผมไว้เท่านั้น
ต่อให้ผมง่วงนอนขนาดไหน แต่ถ้าต้องให้มานอนกับคนอื่นที่ไม่คุ้น พร้อมกับผิดกลิ่นอย่างงี้ใครจะข่มตาหลับลงได้
แถมมันยังไม่นุ่งกางเกงในซะด้วย ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผมเองก็รู้ว่าอ้ายเต้มันชอบผม ผมก็คงมีใจให้มันบ้างเหมือนกัน(ต้องยอมรับ)
ถ้าตอนนี้อ้ายเต้มันคิดจะทำอะไรผม ผมก็คงต้องเอาตัวรอดไว้ก่อน อย่างน้อยก็คงไม่ยอมให้มันฆ่าแล้วข่มขืนผมแน่
เพราะถ้ามันคิดอย่างั้นกับผมจริงๆ ก็คงขอให้มัน ข่มขืน แล้ว ฆ่า ผมดีกว่า
นี่คงเป็นสิ่งสุดท้าย ที่ผมจะขอให้ตัวผมเองได้ก่อนที่ผมจะต้องเสียชีวิตจริงๆ
แต่นี่ยังไม่มีสัญญาณอะไรจากผู้บุกรุก ว่าจะทำอะไรผมเลย
เซ็ง กรูเริ่มง่วงแล้วนะ
ได้ยินแต่เสียงอ้ายเต้ นอนหายใจ รดต้นคอผมอยู่
ถ้าเป็นคนอื่นผมคงถามมันไปแล้ว ว่ามรึงจะรดต้นคอกรู ให้ออกใบแตกยอดอ่อนเลยหรอไง กรูจะนอนโว๊ยยยยยยยย
เสียงหายใจ อ้ายเต้ที่ดังอยู่หลังใบหูผม เสียงมันเริ่มคล้ายเสียงกะทิงที่สเปนไปทุกที่แล้ว
สงสัยอ้ายเต้ จะเริ่มขวิดผมแน่แล้ว หอกที่ผมมีอยู่ ก็คงช่วยอะไรผมไม่ได้ เพราะมันไม่เคยใช้งาน สนิมกินจนสั้นฉู๋หมดแล้ว แฮ่ๆๆๆ
" พี่อ๋อง ผมขอกอดนะ " มุขประจำ มันจะขออนุญาตผมทำไม ก็ในเมื่อมันไม่รอให้ผมอนุญาตเลย พูดจบมันก็แทรกตัว เข้ามาในผ้าห่มผม พร้อมกับกอดเอวผมไว้ คราวนี้เสียงกะทิงวิ่งเข้ามา หายใจรดแก้มผมแล้ว
ก่อนที่อะไรจะเกิดขึ้น ผมหันหน้าตะแครงไปทางอ้ายเต้ พร้อมกับที่มันกอดผมให้มานอนซบอยู่ที่อกมัน รู้สึกว่าตอนนี้มือผมเริ่มเกะกะแล้ว ไม่รู้จะไปวางไว้ที่ไหน
เพราะถ้า ไปวางไว้มั่วซั่ว ไปโดนอ้ายที่ไม่ได้ห่อไว้ มีเรื่องแน่
ทางที่ดี กอดมันเลยดีกว่า
อ้ายเต้ ก้มตัวลงมาหอมผม
" กลัวผมป่าวพี่อ๋อง " กลัวดิ กลัวมรึงปล่อยมือแล้วหลับอะ (ล้อเล่น)
" ป่าวนี่ นอนเหอะง่วงแล้ว "
" ผมไม่ทำไรพี่อ๋องหลอก แค่ได้มานอนด้วย ได้กอด ก็มีความสุขแล้ว "
เซ็งเลยกรู งั้นกลับไปนอนหอ มรึงเลยไป ชิ้วๆ ฮิๆๆ
" นอนเหอะ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนด้วย ดึกแล้ว "
" ผมขอนอนกอดพี่อ๋องนะ "
" อึม ก็กอดอยู่นี่ไง " แล้ว ความเงียบก็เข้ามาครอบงำ ผมกับอ้ายเต้
ถึงผมจะเริ่มรู้สึกดีกับอ้ายเต้มั่งแล้ว แต่ผมก็ยังไม่คิดที่จะมีอะไรกับอ้ายเต้
แค่ อ้ายเอ๋งกับเอ็ม ผมก็เลวมากแล้ว ถึงผมกับเอ็มยังไม่เคยมีอะไรกันก็ตาม
แต่ เอ็มก็เป็นคนที่ผมรักก่อนที่ผมจะมาเจออ้ายเอ๋ง ผมก้ทำผิดกับเอ็มมากแล้ว
ผมคงยังเลวไม่พอที่จะมีอะไรกับอ้ายเต้ ไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตนไหนมาทำให้ผมคิดได้ในตอนนั้น
เซ็งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง