(อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ​ 4 (100%) 22/1
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ​ 4 (100%) 22/1  (อ่าน 352508 ครั้ง)

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
ที่ห้องโปรเฟสเซอร์ มีท่านอาจารย์ที่ปรึกษาของผมกับพี่เบิร์ด โปรเฟสเซอร์ซูซุกิ กับเจ้าหน้าที่ประจำมหาลัยคุณโอบะ ทั้ง 3 คนกำลังคุยกันอยู่
ตอนที่ผมเดินเข้าห้องไป
“อ้าว...โต้ง รู้เรื่องแล้วใช่ไหม โต้งอยู่ที่นี่ต่อนะ” ท่านอาจารย์แลดูไม่เดือดร้อนใจอะไรเลย พูดกับผม
ผมงงเล็กน้อย เพราะนึกว่าจะเจออาจารย์ในสภาพร้องให้ หรือหน้าเคร่งเครียด
“ผมรู้เรื่องแล้วครับ ให้ผมกลับพร้อมอาจารย์เถอะครับ “
“อ้าวทำไมละโต้ง เห็นว่าโต้งก็มีเพื่อนอยู่ที่นี่นิ อ๊ะ ....นั่นไง เบสใช่ไหมลูก ที่เจอกันที่สนามบิน มาพาโต้งเค้าไปเที่ยวหรือ” ท่านอาจารย์หันไปทักเบสที่เดินตามเข้ามาด้วย
“สวัสดีครับอาจารย์ เมื่อคืนโต้งเค้าไปค้างบ้านป้าผมครับ วันนี้เลยพาโต้งเค้ามาส่ง”
“อ้าว พอดีเลย โต้งว่าไง ทำไมไม่อยู่กับเพื่อนต่อละ “
“ผมไม่อยากเห็นแก่ตัวอยู่แค่คนเดียวครับ อาจารย์กำลังมีเรื่อง ผมจะอยู่เที่ยวคนเดียวได้ยังไง”
ผมตอบท่านอาจารย์ แล้วก็หันไปยิ้มเศร้าๆ ให้กับเบสทีนึง

ท่านอาจารย์มองผมกับเบสคนละทีสลับไปมา
“เรื่องของครูไม่ต้องห่วงนะ ตะกี้โทรคุยกับที่บ้านแล้ว พ่อของครูตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว ออกจาก ICU แล้วละ โต้งไม่ต้องห่วงหรอกนะ
อยู่เที่ยวกับเพื่อนไปก่อนเถอะ ครูไม่อยากทำให้เรื่องของครูทำให้คนอื่นเดือดร้อนเหมือนกันละ ถ้าโต้งเห็นแก่ครู ก็ไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ”
“ใช่โต้ง ถ้านายยังขืนปฏิเสธความหวังดีของท่านอาจารย์ จะยิ่งทำให้ท่านอาจารย์เสียใจนะ” พี่เบิร์ดที่ยืนอยู่ด้านหลังเอ่ยแทรกเข้ามา
“เอ่อ.........” ผมทำหน้าครุ่นคิด ใจนึงก็อยากอยู่กับเบส ใจนึงก็เกรงใจ อยากกลับพร้อมทุกคน
“เอาตามนี้ละกัน เบสจ๊ะ ครูขอฝากโต้งด้วยละกันนะ”
“ครับ ไม่ต้องห่วงครับอาจารย์ เด๋ียวผมดูแลโต้งให้เอง ถ้ายังไง ให้โต้งเค้ากลับพร้อมผมเลยก็ได้ครับ ผมจะอยู่ที่นี่อีกสัปดาห์นึง”
“ก็แล้วแต่โต้งเค้าละ ที่เหลือครูขอฝากด้วยละกัน”
“แล้วโต้งจะเอายังไง จะพักที่นี่ต่อหรือไปบ้านเบส” พี่เบิร์ดหันมาถามผม
“เอ่อ.............” ผมตอนนี้ งงไปหมดละไม่รู้จะทำยังไงดี ทุกอย่างมันไวมากจนผมตั้งตัวไม่ติด
“ให้ไปพักบ้านผมละกันพี่เบิร์ด ยังไงก็คนไทยเหมือนกัน คุยกันง่ายกว่า” เบสรีบเสนอตัวช่วยผม
“เอางั้นละกันนะโต้ง” พี่เบิร์ดรีบประสาน เข้าขากันดีกับเบสมาก
“เอ่อ.............” ผมกำลังจะอ้าปากพูด พี่เบิร์ดก็รีบแทรกเข้ามาทันที
“ตกลงแล้วครับอาจารย์ โต้งเค้าจะไปอยู่กับเบสครับ”
“งั้นเดียวครูคงต้องบอกโปรเฟสเซอร์ก่อนละ เพราะเรารบกวนทางมหาลัยพักอยู่ที่นี่ จะออกไปก็คงต้องบอกกันก่อน”
อาจารย์ผมหันไปคุยกับโปรเฟสเซอร์ซูซุกิทันที ปกติทั้งสองจะคุยกันด้วยภาษาอังกฤษผสมภาษาญี่ปุ่นเล็กๆ น้อยๆ
เพราะอาจารย์ผมก็พอได้ภาษาญี่ปุ่นเหมือนกัน

ผมที่ยืนงง ไม่รู้จะทำยังไงต่อดี เลยปล่อยเลยตามเลย ให้ทุกคนตัดสินใจให้ละกัน ผมขี้เกียจคิดแล้วละ
ท่านอาจารย์หันกลับมาหาผมอีกรอบ
“ตกลงยังงี้นะโต้ง ครูคุยกับโปรเฟสเซอร์ให้แล้ว เค้าเข้าใจสถานการณ์ของพวกเราแล้วละ โปรเฟสเซอร์ยังชมพวกเธอสองคนด้วยนะว่าขยัน
ตั้งใจและรับรู้เรื่องที่เค้าสอนได้ดีมาก
เค้าบอกว่า ไว้โต้งเรียนจบ ให้ติดต่อมานะ เค้าจะหาทุนให้โต้งมาเรียนต่อที่นี่
ส่วนเบิร์ด ท่านรู้เรื่องที่เธอจะไปเรียนต่อที่อเมริกาแล้ว ท่านก็บอกเสียดาย ไม่งั้นก็อยากให้มาเป็นลูกศิษย์ท่านเหมือนกัน”
ท่านอาจารย์แปลสิ่งที่ตนเองคุยให้กับผม
“ขอบพระคุณมากเลยครับ” ผมกับพี่เบิร์ดอดยิ้มไม่ได้ ได้รับคำชมจากคนดังระดับโปรเฟสเซอร์ซูซุกิ
แถมได้รับคำชวนให้มาเรียนต่อด้วยแบบนี้ เป็นใครก็คงดีใจ

หลังจากตกลงกันในเรื่องรายละเอียดกันอีกเล็กน้อย
ก็สรุปว่า ผมจะย้ายไปอยู่กับเบส และกลับเมืองไทยพร้อมกับเบสเลยในอาทิตย์หน้า ส่วนพี่เบิร์ดจะกลับเมืองไทยพร้อมกับอาจารย์
.................................................................
ในห้อง ผมกำลังนั่งเก็บของกับพี่เบิร์ด ส่วนเบสบอกจะรออยู่ข้างล่าง
“ทำไมพี่เบิร์ดไม่อยู่กับผมต่อละ.......” ผมอดถามพี่เบิร์ดไม่ได้
“พี่ไม่อยากให้ท่านอาจารย์กลับคนเดียว อีกอย่างจะอยู่เป็นก้างขวางคอคนบางคนทำไม”
“แสดงว่าพี่กำลังเปิดโอกาสให้ผมหรือ?”
“ก็แบบนั้นมั้ง ไม่มีอะไรหรอก พี่ก็อยากกลับบ้านแล้วด้วยละ”
“แต่ พี่รู้หรือว่า พวกผมจะไปกันได้ดี ทำไมพี่มั่นใจแบบนั้นละ เบสเค้าอาจจะไม่อยากต้อนรับผมก็ได้”
“............ก็แค่คิดว่าเบสก็น่าจะอยากต้อนรับโต้ง.....ก็แค่คาดเดานะละ ...เค้าเรียกว่าเซ็นส์ไงโต้ง”
พี่เบิร์ดแถได้เก่งจริงๆ ผมคิด
“แล้วนี่ถ้าเกิดเบสเค้าไม่ต้อนรับผม ผมต้องอยู่คนเดียวเลยนะเนี่ย”
“เอาน่า แต่สุดท้าย เค้าก็ตอนรับโต้งใช่ไหมละ จะมาคิดมากทำไม คิดแต่ว่าถ้า ถ้า ถ้า ไม่มีประโยชน์หรอก”
ผมมองหน้าพี่เบิร์ดนิ่ง จากนั้นก็ค่อยๆ เอ่ยขึ้นมาว่า
“ขอบคุณครับพี่เบิร์ด พี่ทำอะไรเพื่อผมมามากแล้ว ผมยังไม่เคยได้ทำอะไรให้พี่เลย”
พี่เบิร์ดเองก็หยุดมือ เงยหน้าขึ้นมามองผม
“โต้งเองก็ได้ให้พี่แล้วละ ขอบใจนะ โต้งให้น้องชายที่แสนดีกับพี่ไงละ พี่ดีใจนะที่มีน้องอย่างโต้ง”
ผมสะเทือนใจอย่างมาก พี่เบิร์ดเป็นคนแบบนี้ละ เค้าไม่คาดหวังอะไรจากตัวผมเลย
เค้าแค่หวังดีกับผม ด้วยความรู้สึกอยากขอบคุณ ผมคว้าพี่เบิร์ดเข้ามากอด ผมกอดพี่เบิร์ดแน่น พี่เบิร์ดเองก็กอดตอบผมเช่นกัน เราสองคนกอดกันอยู่นาน
พี่เบิร์ดเป็นฝ่ายดันผมออกก่อน
“เก็บกระเป๋ากันต่อเถอะโต้ง บ่ายโมงกว่าแล้ว พี่ต้องไปสนามบินแล้วละ”
“ครับ” ผมตอบได้แค่นี้จริงๆ
จากนั้นเราก็สองคนก็เก็บกระเป๋า เดินลากกระเป๋าลงมาจากหอ
เบสนั่งรอพวกผมอยู่ข้างล่าง พร้อมคุณโอบะ ดูท่าทั้งสองกำลังนั่งคุยกันอยู่
“เสร็จแล้วหรอโต้ง พี่เบิร์ด” เบสหันมาทักทายพวกผมทันทีที่เห็น
“อึม เสร็จแล้ว แต่หิวชะมัด ไม่รู้จะได้กินอะไรก่อนถึงสนามบินหรือเปล่า”
“ตะกี้เราคุยกับคุณโอบะให้แล้วนะ เห็นเค้าว่าจะแวะจุดพักตามทางด่วนที่ไปสนามบินละ”
“เบสเก่งนะพูดภาษาญี่ปุ่นได้ด้วย สบายเลยซิมาอยู่ที่นี่”
“ก็พอได้นะครับพี่เบิร์ด”

คุณโอบะเดินเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย เค้าบอกให้พี่เบิร์ดไปที่ลานจอดรถที่นัดเจอกัน เดี๋ยวอาจารย์ของพวกผมก็จะไปที่นั่นด้วย
ผมเดินไปส่งพี่เบิร์ดที่รถ แน่นอนว่าเบสก็ตามไปด้วย
ที่รถท่านอาจารย์กับโปรเฟสเซอร์ซูซุกิรอพวกเราอยู่
“เดินทางปลอดภัยนะครับอาจารย์ .....พี่เบิร์ด” ผมหันไปลาทั้งสองคน
“โต้งก็ดูแลตัวเองนะ” ท่านอาจารย์ของพวกผมพูด จากนั้นก็หันไปทางเบส
“เบส ครูฝากโต้งด้วยละกันนะ”
“ครับอาจารย์”
“เบสพี่ฝากโต้งด้วยละกัน“ พี่เบิร์ดพูดกับเบสบ้าง จากนั้นพี่เบิร์ดก็เดินเข้าไปหาเบส ยื่นหน้าไปกระซิบที่ข้างหู

ไม่รู้ว่าพี่เบิร์ดพูดอะไร แต่เบสหน้าแดงเข้มขึ้นมาเลย
ผมแอบเห็นนะ ไม่ใช่แค่กระซิบ พี่เบิร์ดยังแอบล้วงถุงกระดาษจากในเป้ข้างตัว มายัดใส่มือเบส เบสรับของสิ่งนั้นไว้
แล้วก็รีบยัดใส่กระเป๋าสะพายข้างตัว

“เอาละ ออกเดินทางกันเถอะเบิร์ด ไม่อยากให้ท่านอาจารย์ซูซุกิรอนาน ท่านบอกจะไปส่งพวกเราที่สนามบินด้วย”
“งั้นลาละครับ สวัสดีครับ สวัสดีครับ” ผมหันไปลาท่านอาจารย์กับพี่เบิร์ด
จากนั้นผมก็หันไปลาโปรเฟสเซอร์ซูซุกิ กับคุณโอบะ
รถตู้ค่อยๆ หายลับไปจากสายตาผม พวกเค้าไปกันแล้ว
ทีนี้ เหลือแค่ผมกับเบส
เบสหันมามองหน้าผม
“กลับบ้านเรากันเถอะโต้ง”
...

ออฟไลน์ silverspoon

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +275/-12
อ๊ะ อะไรน้า ที่พี่เบิร์ดให้เบส :z1:

gnetophyta

  • บุคคลทั่วไป
ให้ ... อิอิอิอิ ป๊ะเนี่ย ....... จัดไปเลย อย่าให้เสีย

ออฟไลน์ n2

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +113/-4
พี่เบิร์ดแอบให้อะไรเบสอ่ะมีหน้าแดงด้วย
น่าสงสัยอยู่นา :laugh:

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
อะไรกัน
เธอสองคนมีลับลมคมนัยอะไรกัน
 :sad4:

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
***** ตอนที่ 43 *****
ผมกลับมาบ้านเบสอีกครั้ง
ที่บ้าน คุณป้าไม่อยู่ออกไปข้างนอก เหลือแค่ผมกับเบสสองคน
“โต้งเอากระเป๋าไปวางข้างๆ กระเป๋าเรานะละ เดียวค่อยรื้อของออกมาเก็บที่ตู้ละกัน”
“หึหึหึ ขำดีนะ เมื่อก่อน นายไปค้างบ้านเรา มาตอนนี้เราต้องมารบกวนบ้านนายบ้างละ”
“บ้านเราที่ไหนกัน บ้านป้าตะหาก แฮะๆ” เบสหันมาแลบลิ้นล้อเลียนผม จากนั้นเบสก็พูดต่อว่า
“เพราะโต้งดีกับเราไง เราก็ตั้งใจแล้วว่าจะดีกับโต้งตอบแทน”
“หึ แค่ตอบแทนเท่านั้นเองหรอ นึกว่าอย่างอื่นซะอีก.......” ผมแกล้งพูดยั่วเบส
“..........” เบสที่เหมือนมีความในใจ แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินผม
“แล้วนี่พี่เบิร์ดกระซิบอะไรกับนายละ ไหนจะมีแอบให้ของกันอีก” ผมคาใจเรื่องนี้มาตั้งแต่ตอนอยู่มหาลัยละ แต่ยังไม่อยากถาม จนมาตอนนี้ได้โอกาสที่อยู่กันสองคนพอดี
“.............................เปล่า .............ก็แค่บอกฝากโต้งนะละ” เบสตอบเลี่ยงๆ
“จะเปล่าได้ไง ถ้าเรื่องนั้นก็พูดได้เลยดิ ไม่เห็นต้องกระซิบกระซาบกันเลย แล้วถุงกระดาษสีน้ำตาลนั้นละคืออะไร”
“ก็บอกว่าเปล่า ก็เปล่าดิ ไม่มีอะไร โต้งคิดมากไปเองละ .......ไม่เอาละเราลงไปหาขนมมากินดีกว่า”
เบสแกล้งเฉไฉผม แล้วก็หันหลังไปทำท่าจะเดินออกจากห้อง
“ไม่พูดงั้นหรอ ได้ งั้นต้องเจอลงโทษ” ผมว่าแล้วก็ วิ่งไปด้านหลังเบสกอดเค้าจากด้านหลัง เบสดิ้นโวยวายจะหนีออกนอกห้อง แต่ผมก็จับเบสกอดแน่น ไม่ยอมให้ออกไปได้
ผมเหวี่ยงเบสลงบนเตียง จากนั้นก็ปล้ำ!!! ใช่ผมปล้ำเบส แต่เป็นปล้ำจักกะจี้นะ
ผมจี้เอวเบส ปากก็ว่าไปพลาง
“นี่ๆๆ จะยอมบอกไหม ไม่งั้นเราจะจี้นายให้ตายเลย” มือผมไม่หยุดนิ่ง ชอนไชไปตามตัวเบสที่กำลังดิ้นพร่านๆ
“อ๊ากก ฮ่าๆๆ โอ้ยย ฮ่าๆๆ พอๆๆ พอแล้ว ฮ่าๆๆ โต้ง เราขอร้อง ฮ่าๆๆ” เบสพยายามดิ้นหนีไปจากผม
แต่ผมไม่ยอมแล้วละ สองคนนั้นอยากมีความลับกับผมทำไม
ผมมองเบสที่ดิ้น หัวเราะอยู่ข้างใต้ร่างกายผม เบสมีเหงื่อซึมเล็กน้อยจากการดิ้น
ผมมองภาพตรงหน้าอย่างอิ่มใจ เบสน่ารักได้ทุกเวลาจริงๆ แม้แต่เวลาที่ผมยุ่งๆ เหงื่อหยดตามหน้า
ผมอดใจไม่ไหว ก้มลงไปแตะลิ้นที่เหงื่อตรงบริเวณจอนผมเบสเบาๆ
“เห้ย โต้ง ทำอะไร “ เสียงเบสปลุกให้ผมตื่นจากภวังค์
“เอ่อ.......อ้อ คือ เห็นนายเหงื่อออกเลยว่าจะเช็ดให้นะ”
“เช็ดแบบไหนกันโต้ง .......ใช้ลิ้นเนี่ยนะ” เบสที่เริ่มหน้าแดงตอบโต้ผม
“ก็..........................แบบคนบ้านเราไง ไม่รู้หรอที่เชียงใหม่เค้าทำกันแบบนี้ละ” ผมแถจนสีข้างแทบจะถลอก
“แถสุดๆ เลย” เบสทำปากยื่นไม่พอใจ
ผมมองริมฝีปากตรงหน้า ริมฝีปากนุ่มๆ ที่เคยจุมพิตผมเมื่อคืน ผมนึกถึงจูบที่พวกเราเคยมีต่อกัน ผมโหยหามันเหลือเกิน
เบสก็หยุดดิ้นแล้ว เค้ามองมาที่ผม ที่กำลังมองไปยังริมฝีปากเบส
ปากเบสสั่นเล็กน้อย เหมือนจะพูดอะไร แต่ก็ไม่ได้พูด สายตาสองข้างของเราประสานกัน
ผมค่อยๆ ยื่นหน้าลงไป เบสเองก็ค่อยๆหรี่ตา ผมบรรจงจูบที่ริมฝีปากสีชมพูของเบส
สัมผัสเพียงแผ่วเบา ปากเราสัมผัสกันเบามาก ราวกับแมลงปอแตะผิวน้ำ

หลังจากนั้น ก็ค่อยๆ เปลี่ยนจากความนุ่มนวลเป็นความกักขฬะ ผมขยี้ริมฝีปากเบสอย่างรุนแรง
เปลี่ยนจากความนุ่มนวลเป็นดุดัน ผมสอดลิ้นเข้าไปในปากเบส และเบสเองก็ยินดีรับมันไว้
เบสก็สอดลิ้นคืนกลับมายังผมเหมือนกัน สองมือผมประคองใบหน้าเบสให้อยู่กับที่ไว้ ในขณะที่มือของเบสเองก็สอดเข้าไปในเสื้อผม สองมือของเบสลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของผมอย่างช้าๆ
เราสองคนแลกจูบกันอยู่นานพอดู
ผมค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกมา มองดูเบสที่นอนหอบอยู่ภายใต้ร่างผมที่กำลังคร่อมเค้าอยู่
เราสองคนมองตากันอยู่นาน ต่างฝ่ายต่างก็ไม่มีใครพูดอะไร เวลานี้ เงียบเสียงยังประเสริฐกว่ามีเสียงเป็นร้อยเท่า

จากสายตาเบส ผมรู้ว่าเบสรู้สึกยังไงกับผม เบสถ่ายทอดความรัก ความโหยหาในตัวผมออกมาทางสายตา
และผมเองก็เช่นกัน สายตาที่ผมส่งไปให้เบส ผมพยายามบอกเค้าทางสายตาว่า ผมรักเค้ามากแค่ไหน ผมต้องการเค้ามากแค่ไหน

เบสเป็นฝ่ายหลบสายตาผมก่อน เบสเอ่ยขึ้นมาว่า
“โต้ง เราหนัก .................ลงไปหาอะไรกินกันเหอะ ตะกี้กินแค่แซนวิชมาไม่ใช่หรอ” เบสพยายามเปลี่ยนเรื่อง
แต่เวลานี้ ผมไม่ยอมแล้ว ความคิดผมพลุ้งพล่านดังมรสุม ผมห้ามตัวเองไม่ได้อีกแล้ว
“ไม่ ไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่าเราจะคุยกันรู้เรื่อง...........”
“คุยอะไรโต้ง...ลงไปก่อนค่อยคุยก็ได้” เบสพยายามกล่อมผม
แต่ผมรู้ว่า ไม่มีช่วงเวลาไหนจะดีไปกว่าเวลานี้แล้ว ถ้าผมปล่อยเบสไป พวกเราคงกลับไปเป็นเหมือนเดิม ผมไม่ยอมเสียโอกาสดีๆแบบนี้ไปอีกแล้ว
“ไม่ แบบนี้ละดีแล้ว...............เรารู้นะว่านายคิดยังไงกับเรา”
“............นายจะไปรู้อะไร” เบสตอบกลับแบบไม่มองหน้าผม เค้าเบือนหน้าไปอีกทาง
“...............รู้ซิ .............เรื่องเมื่อคืนที่นายพูดกับเรา เราก็รู้”

เบสหันกลับมามองหน้าผมอย่างตกใจ เค้าคงไม่คิดว่า ผมจะตื่นอยู่
“................เรารักนายนะเบส แม้แต่ตอนนี้เราก็ยังรักนาย......เราต้องการมาก มากขนาดไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน.............เรารู้ นายลำบากใจ
.............แต่.............ขอแค่ตอนนี้ได้ไหม เวลานี้เท่านั้น ........ที่เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันอย่างไม่แคร์ใคร.........”
เบสนิ่งเงียบ มองไปทางหน้าอกผม ไม่ยอมสบสายตา
“เบส.......ช่วงเวลา อีก7วันที่เหลือ .............นายจะเป็นแฟนเราได้ไหมครับ “ ผมเอ่ยปากขอเบสเป็นแฟน
เบสหันมามองหน้าผมอย่างงงๆ

“เรารู้ ว่านายลำบากใจเรื่องอะไร แต่ผมก็ขอใช้สิทธิ สิทธิของคนรักกัน เราไม่บังคับให้นายคบเราไปตลอดหรอก .............เราขอแค่นี้ละ 7วันในญี่ปุ่น นายจะช่วยเป็นแฟนกับผมได้ไหมครับเบส นะคนดีของผม...”
ว่าแล้วผมก็ถือวิสาสะ ก้มลงจุมพิตที่หน้าผากเบส
พอเงยหน้ามา ผมก็ต้องตกใจ มีหยดน้ำไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยๆของเบส

“โต้ง.......เราขอโทษนะที่เห็นแก่ตัว เราทำให้นายต้องเจ็บปวด ..............
เราเองก็เจ็บปวดไม่แพ้นาย...................พอแล้วเราจะเลิกหลอกใจตัวเองอีกต่อไป” เบสกอดผมแน่น จนผมคร่อมเค้าไม่อยู่ ผมต้องล้มลงไปนอนทับเบสเอาไว้
“โต้ง..........นายไม่ต้องขออะไรเราเลย นายทำดีกับเรามาตลอด มีแต่เราที่ทำร้ายนาย เรามันบ้า จริงๆประโยคเมื่อกี้ เราตะหากที่ต้องเป็นคนพูด............................โต้งครับ เป็นแฟนผมเถอะนะ ถึงแม้จะแค่ 7วัน แต่ผมสัญญา ผมจะทำให้นายมีความสุข”
ทุกคำพูดของเบส เหมือนเป็นน้ำทิพย์ ชะโลมหล่อเลี้ยงใจของผม ให้มันกลับมาชุ่มชื้น
ผมรู้สึกตัวเบา สมองผมขาวเบลอไปหมด ผมยิ้ม ยิ้มแบบไม่มีเหตผล ผมเหมือนคนบ้าจริงๆ ผมว่าผมกำลังจะลอย
เบสเองก็ยิ้มเหมือนผม เป็นยิ้มที่สวยงามที่สุดที่ผมเคยเห็น
โดยไม่ต้องพูดอะไรอีก เราสองคนจูบกันอย่างดูดดื่ม หลังการจูบ ผมก็กอดเบสไว้แน่น

หลังจากนั้นซักพัก เราก็กลับมาจูบกันอีกรอบ
เราสองคนลูบไล้สองมือไปตามร่างกายอีกฝ่ายอย่างโหยหา แรงกอดบีบรัดแน่น เหมือนจะประสานเราสองคนเป็นร่างเดียวกัน ในปาก ลิ้นของพวกเราก็สอดส่าย ควานหาความหวานจากปากอีกฝ่ายไม่หยุดยั้ง
........ขณะที่อารมณ์ความต้องการของมั้งสองกำลังพุ่งขึ้นถึงจุดสูงสุด ก็มีเสียงเรียกเบสดังขึ้น
“เบสกลับมาแล้วหรือลูก” เสียงคุณป้านั่นเอง คุณป้ากลับมาบ้านแล้ว
เราสองคนผละออกจากกันอย่างช่วยไม่ได้ เบสหันไปตะโกนบอกป้าเค้าว่า
“ครับ เดี๋ยวลงไปครับ”
เบสหันกลับมาสบสายตาผม เราสองคนยิ้มให้กันอย่างอัตโนมัติ ผมจุ๊บเบาๆไปที่ปากเบส
“ลงไปกันเถอะ เรายังต้องลงไปทักทายคุณป้าก่อนด้วย”
“อึม” เบสยิ้มให้ผมอย่างยินดี

เราสองคนลุกลงมาจากเตียง จัดเสื้อผ้า กับผมที่ยุ่งเหยิงให้เข้าที่
“เพราะโต้งนะล่ะ ดูดิ ผมเรายุ่งหมดเลย” เบสแกล้งโวย
“อ๊ะ .....นายก็ผิด อยากทำตัวน่ารักเกินไปตะหาก” ผมแกล้งตอบหน้าเฉย
“มีงี้ด้วย เราผิดตรงไหนเนี่ย” เบสหันมาทำหน้ายู่ใส่ผม ผมหันกลับไปยิ้มตอบ
เราสองคนเดินจูงมือกันลงบันได พอใกล้ถึงห้องนั่งเล่น ค่อยแยกมือออกจากกัน
“สวัสดีครับคุณป้า”
“อ้าว โต้ง นี่ มาพอดีเลย ป้าซื้อเค้กกลับมาพอด้วย โต้งชอบใช่ไหม เดี๋ยวคืนนี้เราจะจัดปาร์ตี้ตอนรับโต้งกัน เบสเค้าโทรไปบอกป้าแล้วละ”
ผมหันไปมองหน้าเบส
“อ๋อ เราลืมบอกไป เราโทรไปบอกป้าตั้งแต่นายขึ้นไปจัดของกับพี่เบิร์ดแล้วละ” เบสตอบกลับมายิ้มๆ
“ขอบคุณมากครับคุณป้า เกรงใจจัง ไม่ต้องถึงขั้นปาร์ตี้ก็ได้ครับ”
“ไม่เป็นไร จะมาเกรงใจทำไมลูก ถ้าผู้ใหญ่เค้าให้ เป็นเด็กนะ ก็รับไว้เถอะ ไม่ต้องเกรงใจป้าหรอก ป้าเองก็ชอบโต้งเหมือนกันนะ เดียวคอยหน่อยนะ ป้าจะไปจัดของเตรียมทำอาหารเย็นให้”
“ขอบพระคุณมากครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ” ผมถาม
“ไม่ต้องๆ เบส พาโต้งเค้าเข้าเมืองไปเที่ยวเถอะ เดียวป้าจัดการเอง”
“ให้พวกผมช่วยจะดีกว่าไหมครับป้า เรื่องเที่ยวไว้พรุ่งนี้ก็ได้ ตอนนี้ก็บ่าย3 จะบ่าย4แล้ว คงไปไหนไกลไม่ได้แล้วด้วย” เบสเสนอตัวอีกคน
“ใช่ครับ ให้พวกผมช่วยเหอะ ผมเองก็ชอบทำอาหารด้วย เพื่อจะได้สูตรฝีมือคุณป้าไปด้วย” ผมรีบเอ่ยเสริม
“ได้ๆ งั้นก็มาช่วยป้ากันทั้งสองคนเลยละกัน” คุณป้ายิ้มอย่างใจดี

จากนั้น พวกเรา 3 คนก็ช่วยกันทำอาหารสำหรับปาร์ตี้เย็นนี้
เบสไม่มีพื้นฐาน เลยช่วยล้างผัก เตรียมของเล็กๆ น้อยๆ
ผมที่พอจะทำอาหารเป็น เลยได้เรียนรู้วิธีทำอาหารญี่ปุ่นหลายอย่างเลย
คุณป้าบอกว่า เดือนตุลา เป็นช่วงจะย่างเข้าฤดูใบไม้ร่วง ซึ่งฤดูนี้ของกินจะอร่อยกว่าปกติ
โดยเฉพาะปลาหลายๆชนิด จะมีไขมันเยอะ ปลาที่มีชื่อก็ปลาซัมมะ
คุณป้าพอได้รับโทรศัพท์จากเบส ก็รีบขับรถไปซุปเปอร์มาร์เก็ตแถวบ้านซื้อของกินมาเพียบเลย
“เด๋ียวสุดท้ายค่อยกินเค้กกันนะ เบสเอาเค้กไปแช่ตู้เย็นก่อนซิ” คุณป้าสั่ง

พวกเราสนุกสนานกับการเตรียมปาร์ตี้กันมาก ผมกับเบส หันไปสบตายิ้มให้กันบ่อยๆ
บางทีตอนคุณป้าเผลอๆ ผมก็แอบไปกุมมือเบสระหว่างเตรียมอาหารไปด้วย เบสเองก็ยอมให้ผมจับดีๆ ไม่ขัดขืน
มีจังหวะนึง ผมเดินผ่านด้านหลังเบส ผมแกล้งเอามือบีบก้นเบสด้วยละ!! เบสหันมาทำตาดุใส่ผมเลย
แต่ผมก็ยิ้มลอยหน้าลอยตา สุดท้ายเบสเองที่ทนทำหน้าดุไม่ไหว ก็หัวเราะออกมาซะเอง
พวกเราเตรียมอาหารกันเสร็จตอน 6โมงเย็นกว่าๆ

“เด๋ียวรอลุงเค้าแป๊บนะทั้งสองคน ลุงเค้าจะกลับบ้านประมาณทุ่มนึงประจำละ”
“ได้ครับ” ผมรับคำ
จากนั้นเบสก็ชวนผมไปเดินเล่นแถวบ้านกัน
แถวนั้นมีสวนสาธารณะ ที่สวน มีทุ่งดอกไม้สวยๆ ด้วยละ เห็นเบสบอกว่าเป็นดอกคอสมอส
เราสองคนนั่งเล่นที่ชิงช้าภายในสวน
“ช่วงนี้พระอาทิตย์จะเริ่มตกไวแล้วละ ยิ่งหน้าหนาวจะมืดไวกว่านี้อีก” เบสเอ่ย
“ค่อยๆ หนาวขึ้นเนอะ” ผมตอบกลับไปบ้าง
“......นี่โต้ง......นายโกรธเราปะ ที่เรา.......ตอนนั้นพูดไปแบบนั้น“ เบสถามผมเรื่องที่เค้ายังคาใจ
“.............ไม่โกรธหรอก เราจะโกรธนายได้ไง เรารักนาย เราเข้าใจนายหรอก........... นายแคร์สายตาคนรอบข้างก็ไม่แปลกหรอก
ไม่งั้นป่านนี้เกย์คงเปิดเผยตัวกันหมดละ ไม่มีพวกอีแอบเยอะแยะแบบนี้หรอก..”
“............ตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้ใจตัวเองหรอก.............รู้แต่ว่าเราเสียใจมากที่พูดไปแบบนั้น...........”
“....................พอแล้วละ เลิกโทษตัวเองได้แล้ว ตอนนี้ทุกอย่างก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ.....อนาคตจะเป็นยังไง ไม่มีใครรู้ เรามาเสพรับความสุขตรงหน้ากันก่อนเหอะ”
เบสหันมามองทางผม
“อึม ...เราเข้าใจแล้ว เราเชื่อว่าช่วงเวลาที่อยู่ที่นี่กับโต้ง มันต้องเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของเราแน่ๆ”
“เหมือนกันละ ถึงเราจะเป็นแฟนกันที่ไทยไม่ได้ แต่อย่างน้อย ที่นี่ เราจะมีความสุขกัน” ผมหันไปพูดกับเบส
เบสเองก็ยิ้มตอบผมกลับมา
ผมยื่นมือออกไป เบสเองก็ยื่นมือมากุมมือผม เราสองคนกุมมือกันและกันไว้ ถ่ายทอดความอบอุ่นไปยังอีกฝ่าย
ฟ้าเริ่มมืดลง และก็ใกล้ทุ่มแล้ว ผมกับเบสค่อยๆเดินกลับบ้านคุณป้ากัน เราสองคนเดินจูงมือกันเดินกลับ

พวกเราไม่กลัวหรอกใครจะมาเห็น อาจจะถนนในซอยที่เรากำลังเดินอยู่นี้ค่อนข้างเงียบด้วยมั้ง
แต่ก็แล้วทำไมละ เห็นก็เห็นไปซิ ผมไม่แคร์ และเชื่อว่าเบสก็ไม่แคร์แล้วเหมือนกัน

......................................................................................

ลงให้เต็มๆ แล้วนะครับ ช่วงนี้คุณดรีมจะเขียนตอนหนึ่งเท่ากับชีวิตหนึ่งวัน
7วันแห่งความสุขในแดนอาทิตย์อุทัยจะเร่ิมแล้ว อย่าลืมแวะมาอ่าน ตอบบ้างอะไรบ้างเถอะนะครับ

ออฟไลน์ DREAM COME TRUE

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 379
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-1
^ ^ กระแสโต้งโดนถล่มเยอะเลยเนอะ ก่อนหน้านี้

เบสก็โดนไปหลายดอก ฮ่าๆๆ

ดูท่า จะเป็นตัวเอกนิยายที่โดนคนหมั่นใส้มากๆ คู่นึงเลยเนอะ  :bye2:

ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3
7 วันเท่านั้น

ออฟไลน์ silverspoon

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +275/-12
เป็นแฟนกันแล้ว  :monkeysad: it will be a memorable 7 days from now on ...

gnetophyta

  • บุคคลทั่วไป
เจ็ดวันเองเหรอ ..... ทดเวลาบาดเจ็บด้วยดิ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
เจ็ดวันเองเหรอ ..... ทดเวลาบาดเจ็บด้วยดิ
เห็นด้วยยยยยยยยย
ทดเวลาที่เบสทำให้โต้งบาดเจ็บ(ในใจ)

ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
7 วันแห่งความสุข  ก่อนที่จะทุกข์ระทมตลอดชีวิต :เฮ้อ:



เอาน่าจะยังไงก็ตามช่วงนี้ก็ขอให้แฮปปี้กันทั้งคู่แล้วกัน เศร้ามาเยอะแล้ว
เพราะฉะนั้น 7 วัีนนี้เอาให้คนอ่านเป็นเบาหวานตายกันไปเลยเนอะคนแต่ง  :z2:

_i3i2owne_

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ talentcs

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 357
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1

เวลาที่มีน้อยยิ่งหรอยเหรอ
มิอาจต่อซ้ำตัดขาดสะบั้น
วันสุขสันต์มันจะมีสักกี่วัน
วันโศกสันต์นั้นยังมีทั้งชีวา

 :o12:

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
***** ตอนที่ 44 *****
ปาร์ตี้คืนนี้เป็นไปอย่างสนุก คุณลุงกลับมาถึงบ้านตอนราวๆ ทุ่ม 15
อาหารที่ทำจัดเลี้ยงต้อนรับผม เยอะมากจนเต็มโต๊ะ
มีทั้งสลัดมันฝรั่ง หมูชุบแป้งทอด กุ้งซอสครีม ผัดบล๊อกเคอรี่ ซาชิมิถาดใหญ่ ปลาคินเมไดต้มซีอิ้ว ปลาซัมมะย่างอีกคนละตัว พร้อมซุปมิโซะหอยลาย แล้วก็ข้าวสวยร้อนๆ
คุณลุงของเบสพอจะพูดภาษาไทยได้บ้าง คงเพราะเรียนมาจากคุณป้า ชวนผมคุยหลายอย่าง
บางจังหวะเราก็คุยด้วยภาษาอังกฤษกัน หรือถ้าไม่ได้จริงๆ เบสกับคุณป้าก็จะแปลญี่ปุ่นให้
คุณลุงเป็นคนใจดีเหมือนคุณป้า แล้วก็รักเมืองไทยมากด้วย
เนื่องจากเป็นคืนวันศุกร์ พรุ่งนี้เป็นวันหยุด คุณลุงเลยดื่มเบียร์ใหญ่ แล้วก็คะยั้นคะยอให้ผมกับเบสดื่มเป็นเพื่อนด้วย
พวกเราไม่สามารถกินอาหารได้หมด เพราะมันเยอะเหลือเกิน คุณป้าบอกจะเก็บไว้เป็นอาหารเช้าให้พวกผมทาน
จากนั้นก็เป็นคิวของเค้ก เค้กญี่ปุ่นที่ผมชอบแสนชอบ คุณป้าซื้อสตอเบอร์รี่ช๊อตเค้กมาให้ 2ปอนด์
และแน่นอนว่า ผมก็กินไม่หมดอีกแล้ว

หลังการพูดคุย และรับประทานอาหาร คุณป้าก็ไล่พวกเราไปอาบน้ำกันทีละคน
โดยเริ่มจากแขกเช่นผมก่อน ค่อยเป็นเบส แล้วก็คุณลุง คุณป้าเป็นคนสุดท้าย
แม่บ้านที่ญี่ปุ่น ต้องรับผิดชอบเรื่องในบ้านเยอะมาก นอนทีหลังตื่นก่อน งานบ้านก็จุกจิกมาก ขนาดอาบน้ำ ยังต้องอาบเป็นคนสุดท้าย เพื่อจะทำความสะอาดอ่างและล้างห้องน้ำ
คุณป้าคงทำมาตั้งแต่สาวๆ เลยชินที่จะทำตัวแบบแม่บ้านญี่ปุ่น
หลังมื้ออาหาร พวกเราก็ลาพวกคุณลุงคุณป้า กลับขึ้นมาบนห้องกัน
“โอ้ยยย อิ่มอะ อิ่มมากๆ เลย “ ผมกล่าวกับเบส
“ไม่ใช่แค่โต้งหรอก เราก็เจอยัดเยียดให้กินเหมือนกันละ...”
“ป้านายใจดีจัง”
“ก็เค้าถูกใจนายด้วยละโต้ง จริงๆป้าเราก็ไม่ได้ใจดีแบบนี้กับทุกคนนะ เค้าเลือกคนเหมือนกัน สงสัยจะถูกชะตากับโต้ง
เราเคยเล่าให้เค้าฟังเรื่องโต้งต้องทำงานพิเศษเลี้ยงตัวเองด้วย ทั้งๆ ที่ ที่บ้านไม่ได้ลำบากอะไร คุณป้าชมใหญ่เลยนะว่าโต้งมีความคิดดี เรายังโดนว่ากลับซะอีกว่าให้หัดพยายามแบบโต้งบ้าง”
เบสเล่าอย่างอารมณ์ดี
“โหย นายนินทาเราไว้เยอะเลยละดิ”
“นินทาอะไร เรารึอุตส่าห์เล่าแต่ด้านดีๆ ของโต้งให้ป้าฟัง”
“อ้าวๆ หมายความว่าไง ด้านดีๆ เรามีด้านไม่ดีด้วยหรอ”
“.........ก็........เอ่อ...ที่มาลวนลามเราตั้งเยอะแยะไงละ นั่นเรียกว่าดีหรอ” เบสยิ้มอย่างยียวน
“อ๊ะๆ นายก็สมยอมนะเฟ้ย ไม่ได้ปล้ำซะหน่อย แล้วอีกอย่าง เรื่องนั้นเค้าก็เรียกว่า เรื่องดีตะหาก ไม่ใช่เรื่องไม่ดีซะหน่อย เสียดายน่ะ นี่เพราะอิ่มไปหรอก กลัวจุก ไม่งั้นเราจะสอนนายทำเรื่องดีๆ อีก ดีไหม อิอิอิ” ผมแกล้งแซวเบสบ้าง
“บ้า......” เบสอายหน้าแดงพอได้ยินว่าผมอยากทำอะไรกับเค้า
จากนั้นเราสองคนก็นอนดูทีวีกันบนเตียง ผมโอบเบสเอาไว้ เบสเองก็ซบหน้าเค้ากับแผงอกผม เราเปิดทีวีดูไปเรื่อยๆ ตอนนี้ก็ดึกแล้ว รายการทีวีน่าสนใจๆ ก็ไม่ค่อยมี
“........นี่....โต้ง พรุ่งนี้ไปไหนกันดี” เบสถามผม
“แล้วแต่นายเลย หรือจะให้อยู่กับนายแต่ในห้องตลอดทั้งวันเราก็อยู่ได้นะ” ผมยิ้มตอบอย่างอารมณ์ดี
“บ้าหรอ มาญี่ปุ่นทั้งที จะอยู่แต่ในบ้านได้ไง.....นายมีอะไรต้องซื้อปะ”
“เออ...ลืมไปเลย ต้องซื้อกล้องตัวใหม่ให้น้องด้วย”
“งั้นพรุ่งนี้ไปซื้อกันเลยไหม”
“ก็ดี แล้วแต่นายเลย นายจัดโปรแกรมให้เลย”
“ก็กะว่า ช่วงเสาร์อาทิตย์ คนจะออกเที่ยวกันเยอะ เราก็เที่ยวซื้อของในเมืองตามธรรมดาไปก่อน
ไว้วันจันทร์ เราไปเที่ยวต่างจังหวัดกันไหม
ไปนิกโก้กัน ตอนนี้อาจจะเร็วไปหน่อย คงไม่ทันได้เห็นใบไม้เปลี่ยนสีเป็นสีแดง แต่ไปแช่น้ำร้อนกันก็ไม่เลว”
“เอาดิ เราให้นายจัดโปรแกรมเลย เราขอแค่มีนายอยู่ข้างๆ จะให้ไปไหนเราก็โอเคแล้วละ”

เบสพอได้ยิน ก็ยิ้มหน้าแดง
ผมก้มลงไปจูบเบสที่ปากเบาๆ เบสก็จูบตอบกลับผม
ตอนนี้จากจูบเบาๆ กลายเป็นหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ผมเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในปากเบส
มือผมเริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว เบสเองก็ครางอื้ออ้า โดยที่ปากยังประกบกับผม
พวกเราสองคนเริ่มไม่สนใจรายการโทรทัศน์กันแล้ว ความสนใจทั้งหมด ทุ่มให้กับอีกฝ่าย
ไฟรักกำลังคุกรุ่น แผดเผาเราทั้งสองคน อารมณ์ข้าวใหม่ปลามันคงเป็นแบบนี้กระมั้ง
สองมือผมก็ล้วงเข้าไปในเสื้อของเบส
เบสเองก็เช่นกัน สอดมือเข้ามาในเสื้อผม ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง
ผมใช้สองมือบี้ไปที่หัวนมเบสเบาๆ เบสถึงกับครางตัวสั่น
เบสเอาแบ่งมือมาขยุ้มหัวผมข้างนึง ส่วนอีกข้างก็ยังคงลูบแผ่นหลังผมอยู่
ผมเปลี่ยนเป็นมือข้างนึงลูบไล้ไปตามร่างกายเบส อีกมือนึงก็คว้าไปที่เป้าเบส ตอนนี้น้องชายของเบสแข็งเต็มที่ในมือผม
ผมถอนริมฝีปากออกมา แล้วเปลี่ยนเป็นไซ้ที่ข้างหู และคอเบส
เบสค่อยๆ เอนกายลงนอนกับเตียง มือข้างนึงของเบสโอบเอวผมไว้ อีกข้างก็ยังลูบหัวผม
ผมจับเบสถอดเสื้อออก ซึ่งเบสก็ยอมถอดออกอย่างว่าง่าย
ผมลงลิ้นไปตามซอกคอ จากนั้นก็ลากลิ้นมาที่หัวนมสีชมพูของเบส ผมทั้งขบ เม้ม ดูดหัวนมเบสอย่างเมามัน
เบสครางไม่เป็นภาษาและพยายามดันหัวผมออก
ผมไม่ยอมถอนตัว แต่กลับลากลิ้นไปต่อจนถึงสะดือเบส
หน้าทองเบสแบนราบ เนียนนุ่ม ผมซุกหน้าลงที่หน้าท้องเบส เบสยิ่งครางใหญ่ พยายามจะดิ้นหนีผม
ผมจับเอวเบสล๊อกเอาไว้ไม่ให้ไปไหนได้
จากนั้นผมก็เลื่อนใบหน้าลงไปยังเป้ากางเกงเบส ตอนนี้เบสใส่ชุดนอนบางๆอยู่
ผมรู้สึกได้ถึงน้องชายเบสที่แข็งปั๋ง
ผมซุกหน้ากับน้องชายเบส แล้วก็ขมเม้มมันเบาๆจากนอกร่มผ้า
เบสครางและเปลี่ยนจากผลักผมออกเป็นกดหัวผมแทน
ผมค่อยๆ ถอดกางเกงเบสออกมาพร้อมกับกางเกงใน
เบสยกสะโพกให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่
น้องชายเบสแม้จะไม่ได้เห็นซะนาน แต่ก็ยังขาวสวยหัวแดงเหมือนเดิม
“นายได้มีอะไรกับหนิงหรือเปล่า” ผมเงยหน้าถามเบส
“ไม่ ไม่ เราไม่ได้มีอะไรกับใครอีกเลย อ้า....โต้ง” เบสตอบผม
ผมพอได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มตอบไปว่า
“ดีมาก งั้นเดี๋ยวเราให้รางวัล”
พูดจบ ผมก็ก้มลงไปคว้าน้องชายเบสมาใส่ปาก ผมบรรจงใช้ลิ้นและปากอย่างสุดความสามารถ
เบสยิ่งครางใหญ่ กดหัวผมแน่น
ขนอ่อนๆ ที่มีเพียงเบาบางตรงกลางกายเบสทิ่มที่หน้าผม แต่มันก็นุ่มนิ่ม ทำให้ผมจั๊กกะจี้เล็กน้อย
“พอแล้วโต้ง เดียวเราจะเสร็จซะก่อน มาให้เราช่วยนายบ้างเหอะ” เบสว่า พลางผลักผมออก

ผมลงไปนอนบนเตียงอย่างว่าง่าย
เบสลุกมานั่งคร่อมผม และพยายามทำเลียนแบบผมเมื่อซักครู่ เบสอาจจะยังไม่เก่ง แต่ก็ดีกว่าตอนแรกสุดที่เรามีอะไรกันเยอะ
เบสค่อยๆ ลงลิ้นที่หน้าอกผม แล้วก็ลากมายังหน้าท้อง สุดท้าย ผมก็ถอดทั้งเสื้อและกางเกง ปล่อยให้เบสให้ความสุขกับผม
เบสใช้ปากกับน้องชายผมอย่างนุ่มนวล เค้าพยายามไม่ทำให้ฟันมาครูดกับน้องชายผม
ริมฝีปากนุ่มๆ ของเบส ปลุกเร้าอารมณ์ผมได้สุดๆ เลยละ
เบสหยุดปากแล้วเงยหน้ามาถามผม

“โต้งอยากทำมากกว่านี้ไหม”
------------------------------------------------------------------------------------------
แอบตัดฉับ ให้ค้างกันเล่นๆ จัดเป็นทดเวลาบาดเจ็บได้ไหมอะเนี้ย

ออฟไลน์ silverspoon

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +275/-12
กรี๊ดดด เจ็ดวันอันเร่าร้อน  :m10: ไม่ต้องออกไปเที่ยวไหนหรอกค่ะ แนะนำ  :m26:

gnetophyta

  • บุคคลทั่วไป
อ๊าาาาาาาก เจ็บ เจ็บเลย ...... คนอ่านเนี่ย เจ็บมาก

DexTunG

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3
โอ๊ะ วันแรกก็เลือดสาด 555+

jokirito

  • บุคคลทั่วไป
7 วันอันตราย 555+

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
ตัดได้แรงมาก
 :serius2:

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
“หึมมม มากกว่านี้ยังไง” ผมถามกลับแบบงงๆ
“ก็....เอ่อ......เราก็เป็นแฟนกันแล้ว.........เอ่อ......เซ็กส์ไงละ เอ่อ..........หรือว่านายไม่อยากทำกับเรา”
ในที่สุดผมก็เข้าใจสิ่งที่เบสพยายามจะบอก
“เราอยากทำนะ อยากทำกับเบสมากๆ แต่ตอนนี้เราก็ไม่มีอุปกรณ์อะไรด้วย ทำไม่ได้หรอก......”
“เรามีนะ !! ............เอ่อ.....มีเจล....” เบสโพลงขึ้นมา แล้วเค้าก็ลดเสียงเบาลง พูดแบบอายๆ
“เอ๊ะ......นายไปมีได้ไงละ”
“ก็.....เอ่อ....ที่พี่เบิร์ดเค้าให้เราไปเมื่อกลางวันนะ ถุงกระดาษสีน้ำตาลนั่นละ ........เค้าบอกว่า ให้มาใช้กับโต้ง.....”
เบสยิ่งพูดก็ยิ่งเขินอายหน้าแดง
พี่เบิร์ดนี่ร้ายกาจมาก แอบไปซื้อเจลเตรียมมาให้ผมด้วย

ผมว่ามันแปลกๆนะ แต่แปลกตรงไหน ผมคิดไม่ออกหรอกตอนนี้ ตอนนี้ในหัวผม มีแต่เบสที่อยู่ตรงหน้า เรื่องอื่นเดียวไว้ค่อยคิดละกัน
“งั้น เบสครับ ผมขอมีอะไรกับเบสได้ไหม” ผมหันไปถามเบสอย่างจริงจัง
เบสเขินอายหน้าแดง ก้มหน้ากับหมอน ตอนนี้เบสนอนคว่ำ ผมเลยฉวยโอกาส มองแผ่นหลังเนียนๆ กับก้นขาวๆ ของเบส ผมเอามือนึงลูบเบาๆ ที่ก้น เบสสะดุ้งถึงกับสะดุ้งพอโดนมือผม
ผมก้มลงไปนอนข้างๆ เบสแล้วก็กระซิบเบาๆ ที่ข้างหู
“เป็นของผมนะคนดี เจลนั่นอยู่ไหนละ..”
เบสไม่ตอบ จนผมต้องถามอีกรอบ เบสถึงค่อยๆ ยื่นมือชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้า
ผมลุกจากเตียงเดินไปเปิดตู้ ก็พบเจลหล่อลื่นขวดนึง วางตั้งอยู่ เป็นแบบที่ผมเคยเห็นในหนังโป๊ซะด้วย

ผมเดินกลับมาค่อยๆ ใช้มือลูบไล้ไปตามร่างกายเบส เบสตัวสั่นตามมือผมที่ไล้ผ่าน
จากนั้นผมจับเบสให้นอนหันหน้าขึ้นมา แล้วก็ก้มลงไปจูบ เบสยอมจูบกับผมอย่างดูดดื่ม
มือนึงผมก็ช่วยชักที่น้องชายเบสให้ อีกมือนึงก็สะกิดเบาๆ ที่หัวนมเบส
ตอนนี้หัวนมเบส แข็งเป็นไตเลยละ น้องชายเบสในอีกมือนึงของผมก็เริ่มมีน้ำหล่อลื่นไหลออกมา
ผมก้มลงไปใช้ปากกับเบสอีกรอบ เบสพยายามครางเสียงเบาๆ ด้วยการเอามือปิดปาก
พอได้จังหวะ ผมก็ช้อนสะโพกเบสขึ้นมา ผมบีบที่ก้นเบสเบาๆ
จากนั้นผมก็ยกขาเบสขึ้น เบสเอามือปิดหน้าด้วยความอาย ผมพิจารณารูถ้ำของเบสอย่างละเอียด
ปากรูเป็นสีชมพู เหมือนส่วนอื่นของร่างกายเบสเลยละ
ปากถ้ำ แทบไม่มีขนเลย มีแต่ไรขนอ่อนๆ บางๆ ไม่กี่เส้น ก้นเบสขาวเนียนมาก
ผมบรรจงใช้ลิ้น กับรูของเบส อย่างที่เค้าเรียกว่าล้างตู้กัน
“อย่าโต้ง มันสกปรก” เบสตกใจ เอามือออกจากหน้า รีบห้ามผม
แต่ผมไม่ฟังแล้ว ผมกดหน้าลงไปใช้ลิ้นกับรูของเบสอย่างนุ่มนวล เบสถึงกับครางตัวสั่น พยายามดันหัวผมออก

พอเห็นว่าได้ที่แล้ว ผมก็ยอมถอนหน้าผมออกมา
ผมเปิดขวดเจลบีบออกมาเล็กน้อย ค่อยๆ ใช้นิ้วป้ายเจลไปที่รูถ้ำของเบส ผมเริ่มจากใช้นิ้วชี้นิ้วเดียวก่อน
ค่อยๆเปิดปากรูให้กับเบส อีกมือก็ไม่อยู่เฉย พยายามชักน้องชายเบสไปด้วย
เบสนอนพริ้มตารอรับการจัดการจากผมอย่างว่าง่าย ปากก็ครางซี้ดซาดเป็นระยะๆ
จากตอนแรกรูของเบสมีการต่อต้านเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ ขยายขึ้น ผมเพิ่มนิ้วเป็นสองนิ้ว ส่วนปากผมก็ไม่อยู่เฉยๆ
ผมคว้าน้องชายเบสเข้าปากอีกรอบ อีกมือก็เพิ่มเป็นสามนิ้วแล้วก็ค่อยๆชักเข้าออกที่รูของเบส
พอถึงแก่เวลาอันเหมาะสม ผมถอนปากออกแล้วก็ไปกระซิบเบาๆที่ข้างหูเบสอีกรอบว่า
“เป็นของผมนะที่รัก”
เบสมองหน้าผมนิ่ง ก่อนจะตอบผมด้วยการใช้สองมือประคองหน้าผมไปจูบ

หลังจูบอันดูดดื่ม ผมก็ค่อยๆใช้ความเป็นชายของผม สอดแทรกเข้าไปในร่างกายของเบส
เบสขยับหนีด้วยความเจ็บ
“ผ่อนคลายนะเบส เชื่อเรานะ เราไม่ทำนายเจ็บหรอก เราจะนุ่มนวลที่สุด นายจะได้มีความสุขไปกับเรา”
ผมปลอบเบสเบาๆ
ผมเริ่มจากขยับเบาๆ ช้าๆ ที่บริเวณหัวก่อน ก่อนที่จะค่อยๆ สอดลึกขึ้นไปเรื่อยๆ
ผมเริ่มขยับสะโพกช้าๆ จับสองขาของเบสขึ้นพาดบ่า ผมชะโลมเจลไปที่น้องชายเบสส่วนนึง ก่อนที่จะใช้มือข้างซ้ายชักว่าวให้เบส
เบสครางไม่ได้ศัพท์แล้วละ เราสองคนดื่มด่ำกับเซ็กส์ครั้งแรกของการเป็นแฟนของพวกเรา
เบสจากตอนแรก พยายามขยับหนีด้วยความเจ็บ ก็เริ่มตอบสนองผมมากขึ้น มีแอ่นสะโพกรับด้วย

จากนั้นผมก็เปลี่ยนท่า เป็นให้เบสขึ้นนั่งขี่บนตัวผม ผมจะนอนลงบนเตียง
ผมสอนให้เบสขยับตัวเอง จะได้ควบคุมความเจ็บได้
เบสเรียนรู้ได้ไวมาก เค้าค่อยๆ ควบอยู่บนตัวผม อย่างช้าๆ จนชำนาญ และเริ่มร้อนแรง เร็วขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากทำท่านี้ไปได้ซักพัก ผมก็จับเบสไปยืนพิงกำแพงตรงหน้ากระจก
“เบสดูกระจกซิ ตอนนี้พวกเรากำลังมีอะไรกันนะ” ผมชี้ชวนให้เบสมองไปทางกระจกบานใหญ่ที่ติดผนัง กระจกบานใหญ่ ช่วยปลุกเร้าอารมณ์พวกเราได้มากยิ่งขึ้น

ตัวของเบสแนบแน่น ประสานกับร่างกายของผม ใบหน้ามีหยาดเหงื่อซึมเล็กน้่อย เนื้อตัวแดงเป็นจ้ำจากรอยดูดของผม
ผมจับเบสหันหน้าเข้าหากำแพงอีกด้าน ให้เบสยืนโก้งโค้ง เอามือพิงพนังห้อง แล้วผมก็เข้าด้านหลัง มือนึงก็โอบเอวเบสไว้ อีกมือก็ชักน้องชายเบสไปด้วย
ตอนนี้รูของเบสเริ่มชินกับของๆ ผมแล้ว ผมสามารถเร่งความเร็วได้มากขึ้น แล้วก็เริ่มกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ เบสทำหน้าเหย่เก จะด้วยอารมณ์ไหนก็ไม่อาจทราบ
จนเบสบอกว่า “จะเสร็จแล้วโต้ง ใกล้แล้ว”
“งั้น กลับมาบนเตียงแล้วกัน จะได้ไม่เลอะพื้นห้อง” ผมชวนเบสกลับมาบนเตียง ผมให้เบสนอนหงาย สองมือก็จับขาเบสชี้ฟ้า
ผมเริ่มซอยเร็วขึ้น แรงขึ้น
“จะเสร็จหรือยังเบส เราใกล้แล้ว”
“อ้าๆๆ เราก็ใกล้แล้วโต้ง จะเสร็จแล้ว จะเสร็จแล้ว” เบสคราง พร้อมกับพูดรัวเร็ว
“เราก็เสร็จแล้ว เสร็จแล้ว อ้า” ผมครางออกมาพร้อมกับฉีดพุงน้ำรักเข้าไปในท้องของเบส
เบสเองจังหวะที่ผมเสร็จ เค้าก็เสร็จตามมาติดๆ น้ำรักของเบสพุ่งมาเปรอะเลอะหน้าอกเบสไปหมด
ทั้งผมและเบส ต่างก็หอบเหนื่อย อารมณ์ปั่นป่วนเมื่อซักครู่เริ่มสงบ
ผมก้มลงไปจูบปากเบส เบสก็จูบผมกลับ
ผมค่อยๆ ถอนความเป็นชายออกมา เบสทำหน้าเบี้ยวนิดนึงตอนที่น้องชายผมหลุดออกมาจากรูเบส
ผมหันไปคว้ากระดาษทิชชูมาเช็ดตามตัวเบส และที่ตัวเองด้วยนิดนึง
ถึงจะเป็นครั้งแรกของเบส แต่เบสก็สะอาดมาก
ผมลงไปนอนข้างๆ พร้อมกับจับเบสมานอนหนุนอกผม เราสองคนนอนกอดกันเงียบๆอยู่นาน
“เจ็บไหมครับ” ผมก้มไปถามเบสที่นอนหนุนอกผมอยู่
“......ตอนแรกก็เจ็บละ....แต่เราก็ทนเพราะอยากให้โต้งมีความสุข ......หลังๆ เริ่มไม่เจ็บแล้วละ ...ก็เสียวดีนะ” เบสตอบหน้าแดง
“ชอบไหมละ ขอบใจนะ” ว่าแล้วผมก็จูบเบาๆที่หน้าผากเบส พร้อมกับเอามือเสยผมเบสที่ยุ่งๆให้เข้าที่
“.................ถ้าโต้งชอบ เราก็ชอบละ........” เบสตอบแบบอายๆ
“ขอบใจนะ” ผมพูดได้แค่นี้จริงๆ
เบสส่ายหน้าเล็กน้อย ก่อนจะมานอนกอดผมต่อ
เห้อ...........ช่วงเวลาดีๆแบบนี้ ผมอยากร้องตะโกนออกมาดังๆจังเลย ว่ารักเบสมากแค่ไหน
...
จบตอนครับ อีโรติกดีไหมฮะ ตอนแต่งก็....เค้นสมองมากมายว่าจะใช้ท่าไหนดีบ้าง ฮ่าๆๆ :P

มาจากประสบการณ์ส่วนนึงด้วยละ ผมเชื่อแล้วว่า นักเขียนที่ดี ต้องมีประสบการณ์หลายๆแบบ ไม่งั้นคงบรรยายให้เห็นภาพไม่ได้แน่ๆ ( เห็นภาพกันบ้างไหมครับ คนไหนไม่เห็นแสดงว่ายังซิงแหง่ๆ)


กำลังจะเร่ิมนิราศความรัก ณ แดนอาทิตย์อุทัยแล้วนะครับ เตรียมตรวจเลือดไว้ให้ดี ระวังน้ำตาลและความดัน จะพุ่งเกินขีด จนต้องหามส่งกันนะครับ

ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
 :haun4: :haun4: ตอนนี้เลือดตกยางออกกันถ้วนหน้า

เอ่อขอทิชชู่มาซับน้ำหมากจะได้มั้ยคะ กระเด็นไปเปื้อนหน้าจอแล้วเนี่ย  :z1:

ออฟไลน์ silverspoon

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +275/-12
 :m10:ไม่มีคำบรรยาย

อีกหกวัน ขออย่างนี้อีกได้มั้ย ตึง! 55555 :laugh: หื่นมากคนอ่าน

gnetophyta

  • บุคคลทั่วไป
โอ๊วววววว สุดๆ ..... น้ำตาลกับความดันขึ้นน่ะไม่เป็นไร แต่ว่าไม่เอาน้ำตานะ T_T

DexTunG

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
เฮือก
โฮก
ฮาก
 :pighaun:

เสร็จแล้วววววววววว
ดีใจๆ

ออฟไลน์ talentcs

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 357
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
รักร้าวรักรอนร้าง
ร้กเคยสร้างเคยประจักษ์
ครานี้จักหยุดพัก
บทเพลงรักจักพักร้อน

:L2:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด