หัวข้อ: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ​ 4 (100%) 22/1

[yeyong]

ใช่หนิงมาเรียกหรือเปล่า

[zwin]

ชอบมากมายมาต่ออีกนะครับชอบ

อยากได้แบบนี้

[DexTunG]

 

[LalaBam]

ใครฟ่ะ

[heefever]

กำลังหวาน ๆ มีมารมาผจญอีกแระ

[WhatLoveIs]

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ

บอกความรู้สึกไปเลยดีกว่ามั้ยเนี่ย

ถ้าเราเป็นเบส เรารู้สึกอยู่แล้วว่า โต้งทำหลายๆ อย่างให้เราพิเศษกว่าเพื่อนทั่วไป
แล้วโต้งมาบอกว่า ไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อย อย่างงี้
เราเสียใจอ่ะ อยากจับโต้งกดจริงๆ

[ChiOln]

ใครอ่ะ ??

[litlittledragon]

***** ตอนที่ 22 *****
“เบส” มีเสียงเรียกมาจากด้านหลัง
ผมกับเบสหันไปดูก็พบ หนิง!!
ที่ยืนข้างๆ หนิง เป็นเพื่อนผู้หญิงของหนิงอีกคนที่พวกผมสองคนเคยเห็น แต่ไม่รู้ชื่อ
“เอ่อ...อ้า ..สวัสดีหนิง” เบสหันกลับไปทัก
“เบสมาเที่ยวหรอ” หนิงทำท่ามองพวกผมสองคน สายตาเต็มไปด้วยคำถาม
“อึม มาเดินเล่นดูหนังกับโต้งเค้านะ”
“ดูเรื่องอะไรกันละ สนุกไหม” หนิงยังคงถามต่อ
“ก็เรื่อง.....นิวยอร์ค นิวยอร์ค ไง หนังเศร้าแต่สนุกดีนะ หนิงลองไปดูซิ”
“งั้นหรือ ผู้ชาย 2คน มาดูหนังรักกันหรอ แปลกดีเนอะ ว่าไหมปู”
 ท้ายประโยค หนิงหันไปถามเพื่อนเค้าที่ชื่อปู
ตอนนี้ผมชักเริ่มหงุดหงิดๆละ หนิงต้องการอะไร
เหมือนเธอกำลังจะหาเรื่องเบส แต่ผมเลือกที่จะเงียบก่อน ไม่อยากสร้างปัญหาให้เบส
“ก็ไม่เห็นแปลกนิ ทำไมหรอ” เบสสวนกลับไป
“เบสว่าไม่แปลกหรอค๊ะ ผู้ชาย 2คนมาดูหนังรัก มีแต่คู่เกย์เท่านั้นละ ที่มาดูกันเป็นคู่ๆ“
 หนิงพยายามเน้นคำว่าเกย์


สงสัยเธอจะโกรธเรื่องที่เบสหนีออกมาวันก่อนแน่ๆ เธอเลยพยายามจิกกัดเบส
“...หนิงอย่าไปว่างี้ดิ เด๋ียวโต้งเค้าเสีย อุตส่าห์มาดูหนังเป็นเพื่อนเรา เราชวนโต้งเค้ามาเอง”
ผมรู้สึกซึ้งใจมากที่เบสเป็นห่วงผมมากกว่าตัวเอง เค้าพยายามพูดปกป้องผม
“ทำไมหรอพี่หนิง ผมมาดูหนังกับพี่เบส แบบพี่น้องบ้างไม่ได้หรอ เราสนิทกันจะตายเนอะ”
 ผมอดไม่ได้ ต้องเดินเข้าไปโอบไหล่เบส แล้วพูดกับหนิงบ้าง
“ไม่มีอะไรหรอกน้องโต้ง พี่ก็แซวเล่นไปงั้นละ เออนี่เบส พรุ่งนี้ว่างไหม หนิงอยากจะชวนเบสไปเที่ยวด้วยกัน”
“พรุ่งนี้เราไม่ว่างนะ เรามีนัดกับโต้งแล้ว” เบสตอบแบบซื่อๆ
“กับโต้งอีกแล้วหรอ สนิทกันจริงนะคู่นี้” หนิงทำหน้าตาไม่พอใจเล็กน้อยที่โดนปฏิเสธ
“แล้วนี่กำลังจะไปไหนกัน ไปกินข้าวด้วยกันไหมเบส” หนิงยังคงไม่ยอมแพ้ พยายามชวนเบสให้ได้
“เอ่อ..ไม่เป็นไร เดียวเรากำลังจะไปกินข้าวกับโต้ง หนิงไปกับเพื่อนตามสบายเหอะ”
 เบสปฏิเสธอย่างสุภาพ
“งั้นก็ตามใจ ดูท่าเบสจะยุ่งนะ คงไม่มีเวลาให้หนิงแล้วละ ตามสบายนะ”
 หนิงทำหน้าไม่พอใจ สะบัดเสียงใส่ แล้วก็ไม่รอคำตอบ ลากเพื่อนเดินจากไปในทันที
ผมสังหรณ์ใจว่า หนิงจะมาสร้างความยุ่งยากให้กับเบสในอนาคตแน่ๆ ผมไม่สบายใจเลย
“ขอโทษนะโต้ง ที่ต้องให้มาเจออะไรแบบนี้”

“ไม่หรอกเบส ดีแล้วที่เบสเลิกสนใจหนิง ผู้หญิงแบบนี้ เราว่าไม่เหมาะกับเบสหรอก”
“....หนิงจริงๆ เธอนิสัยไม่เลวนะ แค่เอาแต่ใจไปบ้างเท่านั้นเอง” 
เบสยังคงความดีเสมอต้นเสมอปลาย
“ช่างเหอะ ไปหาไรกินกันเหอะ”
“อึม”
หลังจากนั้น ผมสองคนก็ไปกินข้าวเย็นกันที่ฟู้ดคอร์ท ก่อนกลับบ้าน เบสยังหาซื้อขนมจากร้านเบเกอรี่น่าทานในห้างไปอีก เบสบอกว่าไว้เป็นอาหารเช้า ระหว่างเดินทางวันพรุ่งนี้
จากนั้นเราก็เดินทางกลับบ้านกัน วันนี้ถนนค่อนข้างโล่ง คงเพราะคนหนีไปเที่ยว ตจว กันหมด
ไม่รู้ว่า ต่อกับพี่บอลจะกลับมาแล้วหรือยัง ผมอดคิดถึงเพื่อนไม่ได้

ระหว่างอยู่ในรถผมชวนเบสคุยต่างๆ นานา รวมไปถึง เรื่องวันพรุ่งนี้ด้วย
“เรายังไม่ได้ถามเลย จะไปวัดที่ไหนนะเบส?”
“ราชบุรีนะ บ้านเกิดแม่เราอยู่ที่นั่น”
“อ๋อ...ก็ไม่ไกลเท่าไร จากบ้านไปก็น่าจะ 2ชม.ได้มั้ง”
“ใช่ แต่เราอยากออกเช้าหน่อย ออกสายแล้วมันร้อน”
“โอเค งั้นอย่านอนดึกละกัน”
หลังจากกลับถึงบ้าน เราสองคนก็ช่วยกันเก็บของ เอาของกินใส่ตู้เย็น เตรียมของถวายสังฆทานจัดใส่ถัง
ผมกับเบสไม่อยากซื้อถังสังฆทานสำเร็จรูป เลยเลือกซื้อของมาจัดกันเอง เนื่องจากถังที่ตามร้านจัดไว้ มักเป็นของที่ไม่น่าใช้ หรือใกล้หมดอายุ

“เสร็จละ ไม่มีอะไรลืมนะเบส”
“อึม หมดแล้วละของที่ซื้อมา”
“งั้นเบสไปอาบน้ำก่อนเลย เดี๋ยวเรากวาดบ้านรอบนึงก่อน ฝุ่นติดเท้าละ”
“เดี๋ยวเราช่วย มา ให้เราถูบ้านละกัน”
“ก็ตามใจ” ตอนนี้ผมชินแล้วกับการที่เบสจะมาช่วยผมทำงาน ไล่ยังไงเบสก็คงไม่ไป เลยยอมให้ทำตามใจดีกว่า
ผมกวาดบ้าน เบสถูพื้น เราสองคนช่วยกันทำงานบ้าน ถึงจะเหนื่อยหน่อย แต่ก็ไม่เบื่อเลย ออกจะสนุกด้วยซ้ำ
หลังจากการทำความสะอาดในตอนกลางคืนเสร็จ ผมก็ไล่เบสไปอาบน้ำอีกรอบ เบสก็ยอมไปอย่างว่าง่าย
พอเบสออกมาก็เป็นคิวผม ที่จะต้องไปอาบน้ำต่อ ผมอาบน้ำไปพลางคิดไปพลาง
ตั้งแต่เมื่อคืนละ ที่ผมมีความสุขมากมายเหลือเกิน จนทำให้ผมกลัว 
กลัวว่าผมจะเสียความสุขเหล่านี้ไป
ไม่รู้ทำไม เหมือนมีเงาทะมึนในใจผม ทั้งๆ ที่ผมตอนนี้มีความสุขดี แต่เหมือนผมลืมอะไรไปบางอย่าง
อะไรที่สำคัญมาก แต่ผมแกล้งทำเป็นลืมไป
ผมพยายามขับไล่ความคิดแย่ๆ นั้นออกไปจากหัว ทั้งๆ ที่ยังไม่รู้เลยว่า อะไรที่มันแย่
ตอนนี้ผมขอตักตวงความสุขให้เต็มที่ก่อนละกัน
ผมสะบัดหัวเพื่อรีเซ็ตสมองใหม่ จากนั้นก็รีบล้างตัวออกมาจากห้องน้ำ

อาบน้ำเสร็จ ผมก็เดินเข้ามาในห้อง เห็นเบส นอนเล่นอ่านหนังสืออยู่ที่เตียงแล้ว
“ผมแห้งแล้วหรอ นอนไปนั่นนะ”
“เป่าแล้ว” เบสตอบมาสั้นๆ
“ไม่รอให้เรามาเป่าให้ละ อุตส่าห์ว่าจะตอบแทนเรื่องเมื่อคืน”
“ไม่เป็นไรหรอก โต้งตะหาก ทำผมให้เราทุกเช้า เราควรต้องตอบแทนซะอีก”
“งั้นนายก็ควรจะเซ็ทเองให้เป็นได้แล้วนะ แต่....ถึงจะให้เราเซ็ทผมให้ทุกวัน เราก็ไม่เบื่อหรอกนะ เรายินดีทำ”
 ผมอดไม่ได้ที่จะแอบบอกความในใจผ่านประโยคธรรมดาๆ เมื่อกี้
ผมอยากอยู่กับเบสตลอดไป จะให้ตื่นมาทำผมให้เบสทุกเช้าผมก็ทำได้
“ก็เคยอยากลองทำอยู่ แต่ยังไงก็ไม่ถนัดเหมือนโต้งทำให้หรอก” 
ดูท่าเบสไม่รู้ตัวว่าผมหยอดความในใจไว้ในประโยคเมื่อกี้
เค้าตอบคำพูดผมโดยที่สายตาเค้ายังคงจดจ่อกับหนังสือ
ผมเดินเช็ดหัวเข้าไปในห้องหาไดร์เป่าผม
“เบสแล้วนายเอาไดร์ไปไว้ไหนนะ เราจะเป่าบ้าง”

[silverspoon]

ยัยหนิง

ก้างชิ้นโต

ปล. เรื่องนี้มีทั้งหมดกี่ตอนคะ

[SuSaya]

เพราะต่างคนต่างยังกลัว...ก็เลยไม่กล้าสารภาพความรู้สึกจริง ๆ ออกไปให้อีกฝ่ายรู้ 

อยากให้เข้าใจกันเร็ว ๆ จังเลย...เดี๋ยวมีคนอื่นมาป่วนอีกจะได้เป็นกำลังใจให้กัน 

[WhatLoveIs]

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ
บอกความในใจสักทีเถอะน้าาาา อึดอัดแทนจังเลย

[litlittledragon]

“มานี่ซิ เด๋ียวเป่าให้” เบสลุกมานั่งแล้วกวักมือเรียกผม
“เห้ย เกรงใจ ไม่ต้องก็ได้มั้ง”
“มาเหอะน่า มานี่ๆ มานอนนี้“ เบสตบลงที่บนหน้าตักอันเนียนนุ่มไร้ขนของเค้า
ผมรับคำด้วยความยินดี ในเมื่อเสนอมาแล้ว ผมไม่สนองก็โง่ไปละ
ผมลงไปนอนหนุนตักเบส ปล่อยให้เบสเอาไดร์มาเป่าผมให้ผม ผมทำหน้าตาเคลิ้มไปกับรสมือของเบส
“โต้งผมหนานะเนี่ย”
“อืม” ผมตอบสั้นๆ เวลามีความสุขแบบนี้ผมไม่อยากพูดมากเลย
“ผมหนา เลยยิ่งแห้งช้า อึม..นี่ถ้าโต้งทำผมแบบนี้ละ ฮ่าๆๆ” เบสพูดพลางจับผมเป็นก้อนๆ เล่นกับหัวผมใหญ่เลย
“อึม” ผมตอบแค่นี้ละ ตอนนี้เบสอยากเล่นกับหัวผมยังไงก็ตามใจ ผมยอม ยอมแล้ว มีความสุขเหลือเกิน
หลังจากเล่นกับหัวผมพอใจแล้ว เบสก็มาเป่าหัวให้ผมต่อ
“กลิ่นยาสระผมบ้านนี้หอมดีนะ เราชักติดแล้วซิ คงต้องหามาใช้ที่บ้านบ้างละ” เบสพูด
“ของถูกๆนะ แต่เราก็ชอบกลิ่นนี้นะ ยิ่งได้กลิ่นจากหัวนาย เวลานอนกอดนายนะ ยิ่งหอมละ” ผมเอ่ยแซวเบสเรื่องเบสนอนละเมอมากอดผม
“อ๊ะนะ คนฉวยโอกาส เราแค่นอนติดหมอนข้างเอง ไม่ใช่จะกอดนายซะหน่อย”
 ตอนที่เบสตอบผมเบสจะทำหน้ายังไงนะ จะหน้าแดงหรือเปล่า
ตอนนี้ผมมองไม่เห็นเพราะนอนหลับตาพริ้มอย่างสบายใจอยู่
จู่ๆ บรรยากาศก็เงียบไปเอง เราสองคนต่างก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก มีเพียงเสียงจากไดร์เป่าผม และเครื่องปรับอากาศ
จู่ๆ ผมก็รู้สึกถึงอาการตื่นตัวของน้องชายเบส!!! แน่นอนซิ ..ก็ผมนอนหนุนตักเบสอยู่นิ จะรู้สึกก็ไม่แปลก
ผมหันเงยขึ้นไปมองหน้าเบส เบสเหมือนจะรู้ตัวว่า ผมรู้สึกถึงน้องชายเบสแล้ว เบสอายหน้าแดง หันหน้าหนีผม
แต่น้องชายของเบสก็ยังคงแข็งขัน ไม่มีทีท่าจะอ่อนลงเลย กลับยิ่งแข็ง แทงหัวผม (ฮ่าๆๆ)
ผมจึงแกล้งเปลี่ยนท่านอน บี้หัวกับน้องชายเบส เบสทำท่าขยับตัวหนีด้วยความอึดอัดเล็กน้อย มือที่ลูบหัวผมก็สั่นเล็กน้อย
“เมื่อยคอจัง..ขอเปลี่ยนท่านอนนะเบส” ผมแกล้งพูดไปงั้นละ แต่ตอนนี้ผมนอนคว่ำหน้าแล้ว
จากนั้นเขยิบเข้าไปให้ใกล้เป้าเบสมากกว่าเดิม หน้าผมตอนนี้ซุกอยู่ตรงเป้าเบสพอดี
“เอ่อ...โต้ง ทำไมนอนท่านั้น เห้ย เดียวหายใจไม่ออก” เบสรีบโวยวาย ตอนนี้เบสคงกำลังหน้าแดงอย่างมากแน่ๆ ผมคิดในใจ
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ผมไม่สนใจฟังเบสละ เอาหน้าซุกเป้าเบส แล้วก็ใช้จมูกโด่งๆของผม กดบี้ ขยี้ไปที่น้องชายเบสอย่างเมามัน
เบสครางอย่างอดไม่ได้ “อ้า..” ตอนนี้เบสเลิกเป่าหัวให้ผมละ มือที่ลูบคลำหัวผมเล่น เปลี่ยนเป็นจิกผม ของผมแทน
ผมเงยหน้าขึ้นไปสูดดมตรงหน้าท้องของเบส อ้า...กลิ่นหอมชื่นใจ ผมเปลี่ยนมาไซร้ที่หน้าท้องเบสแทน
ตอนนี้เบสทนนั่งไม่ไหว ล้มลงไปนอนตามแรงกดของผม ผมก็เปลี่ยนจากนอนคว่ำหน้า เป็นคร่อมเบสแทน
ผมค่อยๆ ไซร้เบสไปทั้งตัว ตั้งแต่ซอกคอ หลังใบหู หน้าอก หน้าท้อง
เบสได้แต่ดิ้นไปมา ครางซี้ดซาด ผมค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าเบสทีละชิ้นๆ
“อ้า....โต้ง ตรงนั้นอย่า เราจั๊กกะจี้ อ้า...ซี้ดดด”

ผมลงลิ้นไปตรงโคนขาเบส
“ตรงนี้ละชอบไหม” ผมเงยหน้าไปถามเบส เบสเงียบแทนคำตอบ
“งั้น ถ้าไม่ตอบเราจะทำต่อไปนะ “ ผมยิ่งไซร้ไปทั่วซอกคอ และเอวเบส เบสครางร้องบอกทนไม่ไหวแล้ว พอแล้ว
ยิ่งได้ยินแบบนั้น ผมยิ่งได้ใจทำใหญ่
พอผมไซร้ถึงซอกคอ ผมก็หันมาจูบปากเบส เราสองคนแลกลิ้นกันอย่างเมามัน
จนผมปลดกางเกงนอนเบสออก เหลือแต่กางเกงใน ผมค่อยถอนริมฝีปากออกจากปากเบส เปลี่ยนไปลิ้มชิมรสน้องชายเบส โดยผ่านกางเกงในกั้นอีกที
ทั้งขบ ทั้งเม้ม ดูด ดุน เลีย ทำจนกระทั่งน้องชายเบสแข็ง หัวน้องชายเบสโผล่พ้นขอบกางเกงในออกมา

ผมค่อยๆดูดเลียหัวน้องชายเบสที่โผล่พ้นขอบกางเกงในมา
“อ้า...โต้ง อย่าทรมานเราอีกเลย ทำเถอะ อ้า....ซี้ดดเสียวจังเลย”
พอได้ยินเช่นนั้นผมก็ปลดเอากางเกงในเบสออก และจัดการให้ความสุขกับเบสอย่างเต็มที่
ผมใช้ทุกลีลาที่นึกออก
แต่ครั้งนี้ผมจะไม่ยอมให้เบสเสร็จไปก่อนคนเดียวแล้ว ผมหยุดปาก แล้วลุกขึ้นนั่งบนเข่า
“เบสช่วยเราด้วยได้ไหม?” ผมหันไปถามเบส
เบสไม่ตอบ แต่พยักหน้าเบาๆ แล้วค่อยยื่นมือมา เบสขยำบี้ไปที่เป้าผม
“อ้า...”ผมคราง
เบสเล่นกับน้องชายผมที่นอกกางเกงยอยู่ซักพัก เบสก็ปลดเอากางเกงของผมออก
ปกติตอนนอนผมไม่ใส่กางเกงในอยู่แล้ว นั่นเลยทำให้น้องชายผมออกมาสูดอากาศข้างนอกในทันที
เบสจับน้องชายผมมาชักเบาๆ จากนั้นเบสก็ลุกมานั่ง ทำหน้าลังเลนิดนึง ก่อนจะก้มลงเอาปากครอบน้องชายผม
“อ้า....อย่างนั้นละ ซี้ดดด” ผมกุมหัวเบสที่ก้มอยู่ตรงกลางตัวผมแน่น
“เด๋ียวพอก่อนเบส เรามาทำพร้อมกันเหอะ”
เบสค่อยถอนปากออกจากน้องชายผมแล้วถามว่า
“ทำยังไงโต้ง ที่ว่าพร้อมกัน”
“ทำงี้ไง นายนอนยังงี้ ตะแคงข้างนะ เด๋ียวเรากลับหัว ท่านี้เรียกว่า ท่า 69 หันมานี่”
ผมจับเบสลงนอนในท่า 69แบบตะแคง จากนั้นผมก็นอนกลับหัวกับเบส
ผมค่อยๆ ส่งน้องชายเบสเข้าปาก ในขณะที่เบสก็ทำแบบเดียวกัน
มือผมกุมที่ก้นเบสแน่น ในขณะที่ใช้ปากกับน้องชายเบส มือผมก็ซุกซนอยู่กับก้นของเบส ทั้งบีบทั้งคลึง
ก้นเบสเนียนมาก ผมไม่เคยเห็นใครก้นเนียนเรียบแบบนี้ ผมแหวกรูของเบสดู ก็พบว่า มันเนียน ไม่มีขนเลย เหมือนกับขาเบส ที่เนียนราบเรียนไม่มีขน

เราสองคนต่างผลัดกันป้อนความสุขให้แก่กัน จนผมกลัวว่าเบสจะเมื่อยปากก่อน เลยบอกให้เบสพอก่อน
แล้วผมก็ลุกมาทำให้เบสฝ่ายเดียว ในขณะที่มือนึงท้าวกับเตียง อีกข้างก็ชักว่าวให้ตัวเองไปด้วย
“อ้า...โต้ง อย่างนั้น ดี ...ดีจัง เราจะเสร็จแล้ว ๆ ๆ” เบสครางเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ผมเองก็ใกล้เสร็จแล้วเช่นกัน
ในที่สุดเบสก็แตกทะลักความสุขมาในปากผม ผมดูดกลืนมันไป พร้อมกับที่ชักน้องตัวเองไปด้วย ผมเองก็กำลังจะทนไม่ไหว
ในตอนที่ผมถึงจุดสูงสุด ผมกลัวที่นอนจะเลอะ เลยตัดสินใจ ยืนขึ้น ปลดปล่อยน้ำรักลงบนตัวเบส
น้ำรักที่ฉีดพุง พุงแรงไปไกลถึงหน้าเบสเลยที่เดียว และมันก็เต็มไปทั่วอกและหน้าท้องของเบส

“อ้า...อ้า.... ขอ ขอโทษเบส เลอะนายไปหมดจนได้”
“ อ้า....ไม่เป็นไรโต้ง เดี๋ยวไปอาบน้ำเอาก็ได้ ” เบสตอบแบบหอบๆ
ผมลงไปนอนข้างๆเบส เราสองคนนอนเงียบกันอยู่นาน
“ไปอาบน้ำก่อนนะโต้ง” เบสเอ่ยทำลายความเงียบ
“เด๋ียวซิ....เอ่อ.......”
“มีไร? หรอโต้ง”
“เอ่อ...ขอ...”
“ขอไร อย่าบอกนะขออีกรอบ เราไม่ไหวแล้วนะ เมื่อเช้าก็เพิ่งทำไปเอง”
“ไม่ใช่ๆ ขอ เอ่อ...ขอจูบทีดิ”
“เห้ย มาขอไรแบบนั้น ตะกี้ก็เพิ่งจูบไปไง”
“มันไม่เหมือนกันนะ นะๆๆ” ผมตื้อขอจูบเบสต่อ
“ไม่เอาละ เราจะไปอาบน้ำละ” เบสตอบหน้าแดง ทำท่าจะลุกไปอาบน้ำ
ผมไม่รอช้า รีบลุกตามมาแล้วดึงเบสกลับลงมานอน แล้วผมก็จู่โจมโดยไม่ถามอีกละ
ผมบดขยี้ริมฝีปากไปที่ปากเบส แต่เบสก็ไม่ขัดขืนนะ เค้ากลับให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ค่อยๆ ยื่นมือมาโอบคอผม แล้วจูบแลกลิ้นกับผมอย่างว่าง่าย
เราสองคนจูบกันอย่างโหยหา เหมือนจะขาดใจให้ได้
นานจนซักพัก ผมถึงยอมถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดาย
“อึม หลังเมนดิช ก็ต้องเป็นของหวานแบบนี้ละนะ” ผมแกล้งพูดยิ้มๆ แลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง
“บ้า” เบสด่าผมเบาๆ จากนั้นก็อมยิ้ม ลุกออกไปเข้าห้องน้ำ
“นี่ๆ ไปอาบด้วยได้ไหม”
“บ้า ไม่เอาหรอก ไอ้คนลามก แบร่....” เบสหันมาแลบลิ้นใส่ผม
ผมนอนหัวเราะคนเดียวอยู่บนเตียง เห้อ....ทำไม ผมมีความสุขขนาดนี้นะ
มีความสุขมากจนน่ากลัว เค้าว่ากันว่า ภูเขายิ่งสูง เหวยิ่งลึก..... เวลามีความสุขมากๆ ความทุกข์ที่ตามมายิ่งลึกล้ำ
พอๆ ไม่คิด ตอนนี้มีความสุข ขอตักตวงให้เต็มที่ก่อน
ตอนนี้ผมอดคิดไม่ได้ว่า เบสน่าจะชอบผมเหมือนที่ผมชอบเบส
มันไม่ใช่แค่อารมณ์ไคร่ มันมีอารมณ์มากกว่านั้นแฝงอยู่ ถึงเราจะยังไม่ถึงขั้นมีเซ็กส์ขั้นสุดท้ายกัน แต่ผมก็คิดว่า เบสยอมทำตามผมมาตลอด เบสน่าจะมีใจให้ผมบ้างซิ
ผมมีความมั่นใจที่จะบอกรักมากขึ้น ขอดูสถานการณ์อีกนิดเดียวพอ
อีกนิดเดียวเท่านั้น ผมจะพูด ผมสัญญา ผมจะพูดทุกอย่างในใจ ผมจะบอกรักเบส ผมมั่นใจเวลานี้ ผมรักเบสมาก ผมอยากอยู่กับเค้าไปตลอดชีวิต
หลังจากนอนยิ้มฝันหวานถึงอนาคตได้ซักพัก เบสก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
“นอนยิ้มบ้าอะไรคนเดียว เนี่ยเพราะโต้ง เราเลยต้องอาบน้ำสองรอบเลย ตัวจะเปื่อยหมดละ” เบสโวยวาย
“จ๊ะๆ เราผิดเอง เราขอโทษ เราเป็นคนมีอารมณ์ก่อน เราเริ่มก่อนจ้า โอเคมะ” ผมหันไปล้อเบส
เบสอายหน้าแดง เพราะรู้ตัวว่า คนที่มีอารมณ์ก่อนนะคือเจ้าตัวเอง ไม่ใช่ผมซะหน่อย
“ไปอาบน้ำเลย จะมานอนอะไรตรงนี้ ไปชิ้วๆ” เบสทำท่าไล่ผมน่ารักๆ
ผมลุกขึ้นมายืน ทำท่าจะไปกอดเบสอีกรอบ เบสสะดุ้ง รีบเบียงตัวหนี
“ไปอาบน้ำก่อนเลยไป ตัวเลอะ อย่ามาแตะโดนเรานะ เราอาบน้ำแล้ว”

“ไปอาบน้ำก่อนเลย แสดงว่าหลังอาบก็กอดได้ดิ” ผมพูดกวนๆ
“ฝันไปเหอะ ไม่เกี่ยวเฟ้ย ไปๆๆ “ เบสอายทำท่าเก้ๆกังๆ
ผมหัวเราะ แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างว่าง่าย
พอออกจากห้องน้ำมา เบสก็นอนหลับอยู่บนเตียงละ สงสัยจะเพลีย
อาบครั้งนี้ ผมไม่ได้สระผม ดังนั้นเลยเดินไปเช็กรอบบ้านก่อนรอบนึง ดื่มน้ำเสร็จแล้วก็เข้านอนมาพร้อมกับแก้วใบนึงที่ใส่น้ำไว้เต็ม
“เบส ลุกมาดื่มน้ำก่อนนอนนะ อย่าเพิ่งหลับ”
ผมลงไปนั่งข้างๆเตียง เบสลืมตาขึ้น ตายังใสเลยนิ แสดงว่าไม่ได้หลับจริง
เบสลุกมานั่งอย่างว่าง่าย ทำท่าจะรับแก้วน้ำในมือผมไป แต่ผมไม่ให้ ผมกลับยื่นแก้วไปป้อนเบส
เบสมองหน้าผมทีนึงแล้วก็ก้มลงไปดื่มน้ำตามที่ผมป้อน แน่นอนว่า มันยากเล็กน้อยที่จะควบคุมปริมาณน้ำ ผมทำน้ำเลอะ ไหลออกมาจากมุมปากเบสเล็กน้อย
“แค๊กๆ เกือบสำลักน้ำแนะ เล่นบ้าอะไร” เบสโอดครวญ
“เอาน่า ครั้งแรกก็งี้ละ กะไม่ถูก ไว้คราวหลังค่อยแก้มือ” ผมพูดแบบทิ้งท้าย มีความหมายแฝงไว้
เบสบ่นงึมงำอะไรไม่รู้คนเดียว ผมไม่ได้ยินหรอก จากนั้นก็ล้มลงไปนอน
ผมยิ้มแล้วก็เดินไปเก็บแก้ว เข้าห้องมาก็ปิดไฟ ลงไปนอนข้างๆคนน่ารัก
“ราตรีสวัสดิ์ครับเบส”
“อืม ราตรีสวัสดิ์โต้ง”
ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน ผมค่อยๆ ปิดเปลือกตาลง พร้อมกับดึงเอาเบสมานอนกอด
เบสขัดขืนจะหนีเล็กน้อย แต่เตียงเล็กๆแบบนี้ หนีไปไหนได้
สุดท้าย เค้าก็ยอมนอนหลับลงในอ้อมแขนผม

...........................................................................

จบแล้วครับ
ไว้มาต่อตอนหน้ากันครับ เรื่องชักจะเข้มข้นแล้วครับ
------------------------------------------------------------------
เอามาให้เสียเลือดกันแต่เช้า

ขอไม่บอกจำนวนตอนทั้งหมดนะครับ ผมรู้สึกว่ามันเป็นการทำให้เสียอรรถรสไปไม่น้อย เพราะจะรู้พอประมาณไปได้ว่า มีไคลแม็กซ์ช่วงไหน
เรื่องจะผ่านไปด้วยดีไหม ตอบคร่าวๆ ว่า อีกหลายสิบตอนครับ พร้อมกับ ตอนนี้คุณดรีมใจดี มีตอนพิเศษให้ด้วย เป็นฉบับอนาคตหลัง
เรื่องหลักจบ ดังนั้น ทุกคนได้อ่านจุใจแน่ครับ

[ChiOln]

หวานฉ่ำ จนน่ากลัว

[WhatLoveIs]

ขอให้สมหวัง สาธุๆ

[jokirito]

สู้เค้านะ เจ้าไก่โต้ง

[anajulia]

งุงิ โต้งเนียนมากเหอะ
เบสจ๋า โต้งมันไม่บอกว่ารักเบสชอบเบสสักที เบสก็บอกก่อนไปโลดเลยนะจ๊ะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

(แหงะ เหลืออีกหลายสิบตอน งั้นก็เดาว่าจะมีระลอกมาม่ามาเรื่อยๆแหง เฮ้ออออออออออออ)

[yayee2]

                                   
                 

[silverspoon]

ไม่จบเศร้าก็พอแล้วคร้าบ ชิมิคะคนโพสต์

 

[litlittledragon]

คุณดรีมจะโป้งผมไหมเนี้ย ถ้าผมสร้างเงื่อนไขกับคนอ่าน ผมเชื่อนะว่ามีหลายคนที่เข้ามาแวะเวียน
แต่โพสกันน้อยมาก หรือเพราะผมเข้ามาประจำ โพสให้สม่ำเสมอ เลยยิ่งไม่โพสกันใหญ่

เซ็งพอประมาณครับ ไงวันนี้ช่วยใจดีโพสสิบคนได้ป่ะ ถ้าครบแล้วผมเอาตอนใหม่มาให้ทั้งตอนเลยนะ
มีของมาล่อจะทำให้เพื่อนๆ จะเห็นใจคนโพสปะเนี้ย คืนนี้ผมจะห้ามใจ ไม่แวะเข้ามาในบอร์ดจนกว่าจะ
ทำงานเสร็จ ถ้าตอนนั้นยังไม่ถึงก็รอจนกว่าจะครบนะครับ

เอาบทสนทนามาเรียกน้ำย่อยไปก่อนเลย

“ก็นายไม่ตื่นนะซิ เราปลุกจะให้นายย้ายไปนอนในห้อง แต่นายนะเป็นเจ้าหญิงขี้เซา ต้องได้รับจุมพิตก่อนถึงจะยอมตื่น”

[jokirito]

โหยย ไรอ่ะ เราอ่านเสร็จเราก็โพสทุกทีเลยน้าาา

คนโพสใจร้ายเป็นที่สุด กระซิกๆ

นักอ่านเงา ช่วยปรากฎตัวด่วน!!!

[DexTunG]

 

[akera]

โทดจร้า     


   นานๆเราได้เข้ามาทีอ่ะ
อย่างอนเลยนะจร๊ะ

วันหน้าจะพยายามเม้น
ให้บ่อยๆนะ

[heefever]

ถ้ารีพลายไม่ถึง 10 ก็ไม่ลงต่อเหรอ

ทำไมต้องมีเงื่อนไขด้วยน้า แล้วคนที่เค้า เมนท์ให้เป็นประจำจะรู้สึกยังไงหว่า

[litlittledragon]

ผมก็ได้แต่สะบัดง่วง หงิดหงุดไปมา ไม่กล้าถึงขั้นไม่โพสหรอกครับ

แต่เรื่องสิบคนนี้ ผมว่าเอาจริงๆ ก็ถึงเหอะ
คนที่โพสประจำนับแล้วก็สิบกว่ามานิดๆ นะ

ก็แค่คิดว่าถ้าถึงสิบ ดึกๆ ทำงานเสร็จ (ซึ่งก็เสร็จแล้ว) จะมาโพสให้ ถ้าไม่ถึงยังไง
พรุ่งนี้ก็ห้ามใจไม่ไหวมาโพสอยู่ดีละ ถ้าไม่ไปติดอ่านเรื่องอื่นในบอร์ด ก็ลงให้เร็วอยู่แล้วครับ

แต่จะลงแค่ครึ่งหรือเต็มตอนนี้ แล้วแต่อารมณ์คนโพสเน้อ 

[Wordslinger]

^
^
^
^
^
ขออนุญาตจิ้มคุณ "มังกรน้อย" นะคะ หุหุ (กรี๊ดพอแปลชื่อแล้วมันฟังดูน่ารักแบบจั๊กกะจี้ดีนะคะ)

นายโต้งเนียนได้อีกลูก เห็นด้วยนะคะ ตักตวงความสุขตอนยังมีโอกาสแต่ก็อย่าหลงระเริงล่ะลูก เพราะอาจจะตกจากที่สูงได้

ชอบเรื่องนี้มากจริงๆ ชอบที่ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์ของสองคนไปเรื่อยๆ ทำให้เขาใจว่าทำไมคนสองคนจึงรักกัน

อ้อ...จิ้มทะลุฝากไปถึงคุณดรีมคนเขียนด้วยนะคะ

[litlittledragon]

***** ตอนที่ 23 *****
ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนรถของเบส
พวกเราตื่นกันตั้งแต่ 6โมงเช้า และออกเดินทางตอน 7โมง
เช้านี้ฝนตกปรอยๆ

ดีที่เมื่อวานเบสซื้อของกินมาเผื่อแล้ว เราเลยไม่ต้องแวะซื้อของกินอีก
ผมมีแซนวิชแฮมชีส ขนมปังแดนิชใส่กรอก กับนมสดขวดเล็ก
เบสมีแซนวิชปูอัด กับนมสดขวดเล็กขวดนึง
“นายกินน้อยจัง จะอิ่มหรอ” ผมถาม
“อึม พอแล้วละ เดี๋ยวค่อยไปหาของกินอร่อยๆ แถววัด”
“อ้าว แล้วเราละ “
“ก็ถ้านายกินไหว นายก็กินอีกไง “ เบสตอบยิ้มๆ
ผมพยายามชวนเบสคุยไปตลอดทาง ไม่อยากให้เค้าขับรถคนเดียว　กลัวจะง่วงแล้วจะหลับในเอา
ยิ่งตอนนี้บรรยากาศน่านอนมาก ฟ้าครึ้มๆ ฝนพรำ บวกกับปกติเบสเป็นคนขี้เซา ผมยิ่งกังวลมาก
เสียงฟ้าร้องดังมาเป็นระยะ
ในรถนอกจากเสียงพูดคุยกันบ้างแล้วก็เป็นเสียงจากวิทยุ ซึ่งเปิดเพลงคลอเบาๆ
บทจะเงียบ พวกเราก็เงียบกันจริงๆ ผมเหลือบไปมองหน้าเบสเป็นระยะๆ เบสทำสีหน้าจริงจังเวลาขับรถเสมอๆ
“ให้เราช่วยขับบ้างก็ได้นะ ถ้านายง่วงก็บอกละ” ผมเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง ไม่ไกล เราขับไหวนะ”
“เบสหัดขับมานานยังละ”
“ไม่นานหรอก ก็ตอนขึ้นปี 2 นั่นละ ช่วงที่เราขับรถเฉี่ยวโต้งนั่นละ กำลังเพิ่งหัดเลยละ”
“อ้อ......นั่นเลยทำให้นายเกือบชนเราซินะ”
“ใครว่า นายตะหากที่ข้ามไม่ดูทาง เราขับของเรามาดีๆนะเฟ้ย” เบสแย้ง
“ฮ่าๆ รู้นะๆ แซวเล่นๆ อย่าโกรธน๊ะๆ น้า น๊ะ”
“ฮ่าๆ ไม่โกรธหรอก จะโกรธทำไม บ้า หึหึ” เบสพูดไปขำไป
วัดที่เราจะไป อยู่ใน อ.โพธาราม หลังจากเลี้ยวเข้าตัวอำเภอแล้ว เบสก็ขับตรงเข้าไปในตลาดโพธาราม วัดที่เป็นจุดหมายของพวกเราคือ....วัดโพธารามนั่นเอง
“อ้อ....คนสวยโพธาราม...” ผมแอบพูดเบาๆ แต่เบสก็ยังได้ยิน
“ใช่ คนสวยโพธาราม ...เราไม่เคยเจอแม่หรอกนะ แต่เห็นจากรูปก็รู้ละว่า สวยมาก”
ข้อนี้ผมเชื่อ ไม่งั้นเบสจะสวย เอ้ย หล่อน่ารักขนาดนี้หรอ ถ้าพ่อกับแม่ไม่หล่อไม่สวยมาก่อน

“นาย...เอ่อ..มาบ่อยหรือเปล่า”
“ก็ทุกปีนะ มากับพ่อประจำ เพิ่งมี สองปีมานี้ละที่พ่องานยุ่ง แล้วเราก็ขับรถเป็นแล้ว เลยมาเอง”
เบสพูดกับผม ขณะที่พวกเราเดินเข้ามาในวัด ดีที่พวกเราพกร่มกันมา เพราะฟ้าครึ้มๆ แต่เช้าแล้ว แต่ถึงจะกางร่ม ก็เหมือนไม่ช่วยอะไรเท่าไรเลย
ลมแรงมาก พัดเอาละอองน้ำสาดมาทางพวกผมจนเปียกนิดๆ ละ

“จริงๆ พ่อไม่อยากให้มาเองหรอก เพราะกลัวเราจะขับรถไกลๆ แล้วเกิดอันตราย แต่เราก็ดื้อมาเองละ”
“อย่างน้อย ครั้งนี้ นายไม่ได้มาเองแล้วนิ นายมากับเรา” ผมหันไปพูดกับเบส
เบสชวนผมมาไหว้แม่ มีความหมายแฝงอะไรหรือเปล่า ผมอดคิดไม่ได้ ทำไมเบสไม่ชวนเพื่อนคนอื่นมา....ทำไมต้องเป็นผม !!
“ใช่ ขอบใจโต้งมาก ครั้งนี้ได้โต้งมาเป็นเพื่อน เราไม่เหงาแล้วละ” เบสหันมายิ้มให้ผม ซึ่งแน่นอนว่าผมยิ้มตอบกลับไป
หลังจากนั้นเราสองคนก็ไปทำบุญถวายสังฆทานกัน จากนั้นก็นิมนต์พระไปทำบังสุกุลที่หน้าเจดีย์เก็บกระดูก
ช่วงนั้น ฝนหยุดตกพอดี แต่ฟ้ายังมืดน่ากลัวอยู่
ผมเห็นรูปคุณแม่เบสเป็นครั้งแรก ในรูปเธอยังดูสาว ยังดูสวย คาดว่าตอนที่มีเบส คงยังอายุไม่เท่าไร
น่าเสียดาย...ชีวิตไม่แน่นอน หลังจากคลอดลูกที่แสนน่ารักคนนี้ออกมาไม่เท่าไร ก็ต้องเสียชีวิต
ชีวิตมันไม่แน่นอนจริงๆ

หลังจากกรวดน้ำเสร็จ ส่งหลวงพ่อกลับไปแล้ว ผมกับเบสก็ไปขอยืมไม้กวาดจากเด็กวัด มาเก็บกวาดบริเวณวัดกัน

เนื่องจากฝนเพิ่งหยุดตกไป บริเวณรอบๆจึงเต็มไปด้วยน้ำเจิงนองและขยะ
“พวกคนมักง่าย ชอบทิ้งขยะเกลื่อน นี่ขนาดในวัดนะ ยังไม่รู้จักรักษาความสะอาดกันเลย น่าเบื่อจริงๆคนพวกนี้” ผมบ่นให้เบสฟัง
“โต้งรักความสะอาดนินะ ใช่ เราเองก็เคยคิดแบบนั้นนะ แต่สุดท้าย ก็ได้คิดว่ามันมาจากการสั่งสอนตั้งแต่เด็ก
เราคงได้แต่คาดหวังกับคนรุ่นใหม่ละโต้ง กว่าจะถึงยุคที่ทุกคนมีความรู้สึกรับผิดชอบกับสังคมและสิ่งแวดล้อม
คงต้องรอหลายสิบปีแน่ๆ เราต้องค่อยๆ เริ่มปลูกฝังกันตั้งแต่เด็กวันนี้ละ จริงไหม”
เบสหันมาถามผมกลับ
“ก็จริง....เราก็จะพยายามเท่าที่เราทำได้ละกัน” ผมและเบสยิ้มให้กัน จากนั้นก็กวาดลานวัดกันต่ออย่างสงบ
พอเสร็จจากทำความสะอาดบริเวณวัด พวกเราก็คิดจะไปหาอะไรกินกันในตลาด เนื่องจากใกล้จะเที่ยงแล้ว อาหารที่ผมกินไปก็คงย่อยหมดละ ความหิวเริ่มครอบงำพวกเรา
“กินไรดีเบส” ผมหันไปถาม
“ตามเรามา เราพาไปหาอะไรอร่อยๆ กินเอง” เบสว่าแล้วก็ชวนผมเดินไปทางท้ายตลาด
ตลาดโพธาราม ยังมีเสน่ห์อยู่มาก จากตลาดแห่งนี้เราจะได้รับรู้ลักษณะบ้านเมืองเมื่อหลายสิบปีก่อน รูปแบบการใช้ชีวิตของคนแถวนี้อาจจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา แต่หลายๆ อย่าง ยังคงเหลืออยู่
ร้านก๋วยเตี๋ยวที่เบสพามา อร่อยมาก ผมทานไปสองชามเลยทีเดียว
วันนี้เบสดูไม่ค่อยอยากอาหาร สงสัยเพราะเค้าคิดถึงแม่มั้ง ผมไม่ได้เอะใจคิดไปเรื่องอื่นเลยเวลานั้น
หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ เราก็เดินตลาดกันอีกนิดหน่อย เพื่อดูของฝาก
ของฝากที่ขึ้นชื่อของที่นี่เป็นเต้าหู้ดำ ผมเลยซื้อไปฝากพี่เอกเพื่อนร่วมบ้านเช่า กับเก่งและต่อคนละถุง
พอเสร็จ เราก็เดินกลับไปที่รถ ระหว่างทางฝนตกมาอีกระลอกแบบไม่ทันตั้งตัว
กว่าจะถึงตัวรถ
เราสองคนก็เปียกชุ่ม เป็นลูกหมาตกน้ำกันเลย
“โธ่..ดันตกมาได้ ไม่ให้สัญญาณเลย เห้อ ...หนาว ....หนาวไหมเบส” ผมหันไปถามเบสที่กำลังสตาร์ทรถอยู่
“หนาวซิ..แต่ช่วยไม่ได้นะ เด๋ียวเราไม่เปิดแอร์ละกันถ้าโต้งหนาว”
“นายอะดิ เป็นไรปะ ดูหน้าตาซีดเซียว ไม่สบายหรือเปล่า? เห็นดูซึมๆ ตั้งแต่เช้าละ”
“เปล่าๆ ไม่เป็นอะไร เราก็งี้ละ ปกติดีออก โต้งละคิดมาก ฮ่าๆ”
หลังจากนั้น เบสก็ค่อยๆเคลื่อนรถออกไป
ระหว่างทางพวกเราตัดสินใจแวะปั้มน้ำมัน เพื่อเข้าไปซื้อผ้าเช็ดตัวจากในร้านสะดวกซื้อมาเช็ดหัวเช็ดตัวกัน
หลังจากพักกันเล็กน้อย ก็เดินทางต่อ เพื่อกลับบ้านของพวกเรา
ตั้งแต่เมื่อไรกันนะ ที่ผมเรียกบ้านเช่าที่ผมอยู่ว่า บ้านของพวกเรา...เบสเองก็ใช้คำๆ นี้เหมือนกัน เค้าก็คงจะชินกับบ้านหลังนี้แล้ว..... ผมว่า มันฝังดูมีความหมายดีนะ
เนื่องจากเป็นวันหยุดวันสุดท้ายของหยุดยาว ขากลับ กทม พวกเราเจอขบวนรถ ที่วิ่งเข้าสู่จุดหมายเดียวกันเป็นพันๆ คัน
รถติดมาก กว่าพวกเราจะกลับถึงบ้าน ก็....ปาไป5 โมงเย็นแล้ว...
“เบส รีบไปอาบน้ำก่อนเลย นายเหนื่อยมามากแล้ว ไปอาบน้ำสระผมเลย ตัวเปียกมาทั้งวัน เดี๋ยวจะไม่สบาย”
“อึม เราขออาบก่อนนะโต้ง ตอนนี้รู้สึกไม่ค่อยดีเลย” 
เบสรับคำอย่างว่าง่าย ดูหน้าเบสเพลียๆ และซีดๆ
ระหว่างที่รอเบส ผมก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็หุงข้าวรอ ดูท่าวันนี้คงออกไปกินข้างนอกกันไม่ไหวละ ผมทำกับข้าวให้เบสกินดีกว่า
ท่าทางเบสกำลังจะไม่สบาย คงไม่อยากอาหารมากนัก ผมเลยเลือกทำข้าวต้ม
จากนั้นก็หันไปเตรียมวัตถุดิบทำกับข้าวอีก สาม สี่ อย่าง
ระหว่างนั้น พอดีกับเบสอาบน้ำมาเสร็จ เบสเลยไล่ให้ผมไปอาบต่อทันที
ผมบอกให้เบสนั่งพัก ไม่ต้องทำอะไรแล้ว เด๋ียวผมจะกลับมาทำกับข้าวให้ต่อ
“ให้เราช่วยอะไรโต้งหน่อยไหม หันผัก ตอกไข่อะไรก็ได้” เบสถามในทันทีที่ผมบอกให้พัก
“ไม่ต้องๆ นายเหนื่อยมาแล้วทั้งวัน ไหนจะขับรถวันฝนตก รถติด โอ้ย สารพัด ไปพักเหอะน่า” ผมคะยั้นคะยอให้เบสไปพัก
หลังจากอาบน้ำอย่างรวดเร็วเสร็จ พอผมออกจากห้องน้ำมา ก็เห็นเบส นอนหลับอยู่บนโซฟา
ผมลองจับตัวเบสดู ก็พบว่า เบสไข้ขึ้นแล้ว ตัวร้อนมาก
-------------------------------------------------------------------------
ครึ่งตอนก่อนแล้วกันนะครับ

[Wordslinger]

 

ขอบคุณค่ะ

โต้งเป็นผู้ชายที่รัก "ครอบครัว" มาก 

เหมือนฟ้าสร้างมาให้คู่กันเลยล่ะ ประมาณว่าตอนนี้พี่เบสก็พาน้องโต้งไปไหว้แม่แล้วนิ

ขอบคุณ คุณ "มังกรน้อย" นะคะสำหรับโพสต์ตอนใหม่

[LalaBam]

โต้งดูแลเบสด้วยนะ

[silverspoon]

อ่า เป็นไข้นี่เอง นึกว่ามีไรในใจซะอีก

[roseen]