" บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559  (อ่าน 1250602 ครั้ง)

ออฟไลน์ anukul

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3086
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-6
อยากมารออีกนะครับ

ออฟไลน์ KimDit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-1
 :bye2: นอนเน้อ พรุ่งนี้งานเข้า


“ ให้กูกลับไปเอาเสื้อผ้าให้ไหมวะ ” ไอเรเดินมาถาม มันรู้ว่ายังไงผมคงนอนเฝ้าไอดิษ
“ อืม ฝากไอเดย์ เมทกูจัดให้ก็ได้ ” ผมยังนั่งรอดิษที่หน้าห้องฉุกเฉิน แม่เลี้ยงของมันยังไม่ออกมา หรือมีเรื่องให้ผมหนักใจกว่านี้อีก

ผมนั่งรออีกไม่นาน แม่เลี้ยงของไอดิษถึงเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน พร้อมกับหมออีกหลายคน แปลกนะ ตอนที่เข้าไปไม่เห็นจะมีมากขนาดนี้ ผมรีบแจ้นไปหา
“ รออยู่เหรอลูก ”
“ ครับ ดิษเป็นยังไงครับน้า ” สีหน้าของแม่เลี้ยงไอดิษดูซีดมาก ทำเอาผมใจหายเหมือนกัน
“ ขอบคุณมากนะคะ เดี๋ยวพี่ขอตัวก่อน ..... คิมตามมาลูก ” ผมยกมือไหว้คุณหมอทุกคน แล้วตามแม่เลี้ยงของไอวากดิษมา
“ คิม คิมเว้ยๆๆ ไปไหนล่ะ ” ที่โรงพยาบาลตอนนี้ เวลาประมาเกือบตีสอง ชาวเกษตรเรานั่งนอนกองกันอยู่แถวนั้นหลายสิบคนครับ พวกนั้นยังไม่กลับ ผมได้ยินแว่วๆว่า จะไม่กลับจนกว่าไอดิษจะปลอดภัย
“ กูคุยอาการของพี่ดิษเดี๋ยว รออยู่ข้าวนอกก่อน ไม่นานๆๆ ” ผมรีบบอก กลัวพวกเราจะทำให้โรงพยาบาลวุ่นวาย
“ ไปเหอะ ” ยัยนัทผลักผมเข้าไป

ไอดิษนอนสลบอยู่บนเตียงผู้ป่วย ผมเพิ่งรู้ว่าห้องฉุกเฉินมีเครื่องมือผ่าตัดเล็ก (เดานะ) ด้วย
“ น้า ดิษเป็นอะไรมากไหมครับ ”
“ ปลายมีดมันคาที่ช่องท้อง ข้าวกล้องเสียเลือดมาก แม่คิดว่าหนัก ” ผมได้ยินนี่เข่าแทบทรุดเลย
“ เราเอามีดออกแล้ว แต่เค้าเสียเลือดมากตอนเอามีดออก เราช่วยเต็มที่แล้ว ถึงดึงกลับมาได้ ”
“ ตกลงยังไงกันครับ ” ผมไม่เข้าใจที่พูดเลยจริงๆ
“ แม่ไม่แน่ใจว่าจะฟื้นไวๆนี้ อาจจะวันหรือสองวัน ” ผมร้องไห้ต่อหน้าของแม่ไอดิษเลย แม่ของดิษเดินมากอดผม

ท่านต้องรอนาน กว่าผมจะหยุดร้องไห้ จากนั้นถึงอธิบายว่าเกิดจากอะไร ดิษเสียเลือดมาก่อนที่จะคลานหนีมาที่ห้องน้ำ มากน้อยไม่รู้ แต่มันทำให้มีดที่คาอยู่ ฝังลึกที่ช่องท้อง แม่ของดิษต้องผ่าเอามีดออกมา แต่ตอนนั้นเลือดของมันออกมาก และอาการโรคหัวใจที่เป็นอยู่เดิมก็กำเริบอีกรอบ มันหยุดหายใจ ถูกช่วยชีวิตสองครั้ง กว่าอาการจะน่าวางใจ ทีมแพทย์ดูอาการอยู่เกือบชั่วโมง จึงลงความเห็นว่าปลอดภัย
“ เรื่องฟื้นนี่ยังไงล่ะครับ ”
“ ช่วงนึง แม่ต้องรออ่านผลก่อน ช่วงที่ว่าคือเลือดเลี้ยงสมองไม่ทัน แม่ไม่กล้ายืนยัน แต่เข้าใจว่าใช่ ข้าวกล้องอาจจะมีปัญหาตามมา ” ผมหายใจไม่ทั่วท้อง กลัวไปหมดทุกอย่าง ผมไม่กล้าบอกเพื่อนๆ ไม่กล้าบอกพี่ๆด้วย
“ น้าครับ พ่อของข้าวกล้อง ”
“ เดี๋ยวน้าพูดเอง คิมกลับก่อนก็ได้ลูก ดิษต้องนอนให้ดูอาการก่อน ”
“ น้าครับ ผมขออยู่ดูมันซักเดี๋ยวได้ไหมครับ ” น้าพยักหน้า ผมเดินมาหยุดตรงเตียงผู้ป่วย

ครั้งนี้ ผมไม่กล้าคิดไปไกลถึงขนาดว่าดิษจะเป็นอะไรมากกว่านี้หรือปล่าว แต่ผมกลัวจะไม่ได้เจอกับมันอีก ผมไม่อยากมีมันแค่ในความทรงจำ ผมอยากได้ยินเสียงกวนๆ อยากเห็นหน้าดุๆ อยากให้มันอยู่ใกล้ๆ นี่ผมรักมันช้าไปใช่ไหม
“ คิม มึงจะเอาไง พี่ๆรออยู่ ” ไอโต้งถามผม หลังจากที่ผมตัดใจเดินออกมา
“ ใครจะลุยกับกูล่ะ ” พวกผมแทบทุกคนลุกกันทันที งานนี้ผมไม่ปล่อยแน่ ผมต้องหาที่ระบายโทสะ

ผมนัดแนะกันกลับมาที่ร้าน เราถามเจ้าของร้านว่าพวกนั้นเป็นใคร ได้ความว่าเป็นเด็กใกล้ๆนี้เอง สอบถามกันเรียบร้อย ผมกับพวก พากันไปล้อมเพื่อเอาตัวมันออกมา

ไอเด็กคนนั้น เป็นเด็กอู่ซ่อมรถ พอเจอพวกผมร่วมร้อยยืนอยู่ มันเข่าอ่อน ฉี่ราดเลย มันยกมือไหว้กราบพวกผมงกๆ
“ กราบทำเชี้ยอะไร ไอเลว มันเอามีดแทงพวกกู ตายซะไอ .... ” พี่อดีตประธาน ยกเท้าจะถีบหน้าของไอคนนั้น
“ พี่อย่าเพิ่ง ” ผมขอ
“ เอา มึงจัดการคิม ”
“ มึงเอามีดแทงพี่กูทำไม ไม่มีมือมีตีนเหรอ ” ผมถามเสียงเย็นๆใส่มัน มันยังนั่งกองอยู่ สั่นไปทั้งตัว
“ ผมไม่ได้แทงๆ ...... มีคนแทงพี่เค้า ผมไม่รู้ พี่คนนั้นจะช่วยพวกผม พี่เค้าหันหลัง ..... มีคนเอามีดแทง ไม่ใช่ผมๆ ” มันพูดซ้ำๆหลายครั้ง จนผมกลัวมันจะบ้า เลยขอให้เลิกๆกันไป
“ พี่ๆ นึกถึงใจเค้าใจเรา วันนี้เสียเลือดกันมากแล้ว กลับไปพักเถอะ คนที่เจ็บไปโรงพยาบาล ”
“ เออ บอกนักเลงกระจอกพวกมึงด้วย มีอีกครั้ง กูจะมากันทั้งมหาลัยเลย ” พี่อีกคนตะคอกใส่ พวกผมตัดสินใจไม่เอาเรื่องต่อ ต่างคนต่างไป

ผมกลับมาที่ห้องฉุกเฉิน ถึงรู้ว่าไอดิษถูกย้ายไปที่ห้องพิเศษ ใกล้กับสำนักงานของแม่เลี้ยงไอดิษ ผมตามไปที่นั่น และขอเฝ้าไอดิษ ผมต้องเปลี่ยนเสื้อ และทำอะไรอีกหลายอย่าง ทางโรงพยาบาลกลัวว่าจะมีการแพร่เชื้อกัน

สองวันผ่านมาแล้ว อาการของยังทรงๆอยู่ ไอดิษไม่ได้สลบแบบไม่รู้ตัว มันยังขยับไปมาได้ แต่ไม่ลืมตา ผมไม่รู้ว่าตอนที่ผมป่วย ผมเป็นแบบนี้หรือปล่าว ผมรู้แค่เพียงว่าตอนนี้ ผมสงสารไอดิษมาก ถ้าเป็นอย่างที่ไอเด็กนั่นพูดจริง แสดงว่ามันทำตัวเป็นฮีโร่จนกลายเป็นแบบนี้
“ น้าครับ มันจะฟื้นขึ้นมาไหมครับ ”
“ คิมเป็นห่วงข้าวกล้องมากเลยนะ ลูก ” ผมหลับตาลง และตัดสินใจทำสิ่งที่ไอดิษหวังมาตลอด
“ น้าครับ ผมชอบกับดิษมาระยะนึงแล้วครับ ”
“ ........... ”
“ ผมอาจทำในสิ่งที่ไม่ปกติ แต่ผมไม่อยากโกหกใครอีกแล้วครับ ผมไม่รู้ว่ามันจะฟื้นขึ้นมาพูดกับผมอีกหรือปล่าว ดังนั้นผมไม่สนใจแล้วว่า .......... เฮ้ย ” ขณะที่ผมกำลังพูดๆอยู่ มีมือเย็นๆมากุมที่มือของผม
“ ข้าวกล้อง เค้าฟื้นแล้วจ้ะ สงสัยจะนอนหลับ ” ผมยิ่งตกใจกว่าเดิม นี่มันฟื้นตั้งแต่เมื่อไร แล้วทำไมผมถึงไม่รู้
“ ได้ยินสิ่งที่อยากได้ยินแล้วใช่ไหมล่ะ ” ไอผู้ป่วยจอมกะล่อนนอนยิ้มจืดๆ
“ มันพูดได้หรือยังครับ ”
“ พี่ไม่ได้เป็นใบ้นะ ...... หูไม่หนวกด้วย ” ผมเริ่มโมโห รู้สึกร้อนหูวูบๆ แม่ของท่านวากคงดูออก รีบเล่าความจริงให้ผมฟัง

ไอดิษอาการหนักอย่างที่เห็นกันจริงๆ เพียงแต่อาการไม่ได้กระทบสมองหรือหัวใจ ทำให้มันฟื้นตัวเร็ว บาดแผลที่ท้อง และที่ผ่าตัดน่ากลัวมากทีเดียวครับ
“ งั้น ทำไมน้าไม่บอกผม ตอนที่ผมอยู่ด้วย ” ผมหันไปค้อนแม่ท่านวากนิดหน่อย
“ ตามใจคนป่วยน่ะจ้ะ อย่าคุยมากนะ ข้าวกล้องยังไม่หายดี ” แม่ท่านวากยิ้มอย่างจริงใจให้ แล้วเดินออกไป ผมหันกลับมา หักนิ้ว เตรียมจะประหารไอที่นอนอยู่บนเตียง
“ หยุดๆ ” ไอดิษยกมือยอมแพ้
“ วางแผนกันใช่ไหม หือออออ ”
“ ปล่าว แม่พี่รู้ตั้งนานแล้ว พี่แค่อยากให้เห็นกับตาไง ” มันพูดติดๆ ห่างๆ นะครับ ไม่ได้พูดชัดเหมือนปกติ
“ เหรอ อะไรต้องเห็นกับตา ”
“ ว่าน้องรักพี่ไง ” มันยิ้มไปพูดไป น่ารักน่าชังเชียวมึง ไม่ติดว่าป่วย กูเตะมึงแน่ไอวากบ้า

ผมถามถึงเหตุการณ์วันนั้น ว่าเป็นอย่างที่ไอเด็กนั่นพูดไหม ปรากฏว่าไอดิษบอกตรงกัน เฮ้อออ โชคดีที่ไม่อัดคนผิด
“ คิมใจเย็นขึ้นนะ น่าดีใจจัง ” หึ ชมหรือล้อเลียน
“ ข้าวกล้อง ..... ” ผมกำลังนั่งอยู่กับไอดิษ พ่อของมันเดินเข้ามาพอดีครับ
“ สวัสดีครับอา ”
“ เป็นไงลูก ” พ่อของไอดิษไม่สนใจผมเลยครับ แปลกแฮะ ทำไมเมินๆกันผิดปกติ
“ ไม่เป็นไรหรอก ...... คิมสวัสดี ไม่รับไหว้เหรอ ” พ่อของไอดิษยังไม่มองหน้าผมอีก
“ อืม ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว คิมออกมากับอาหน่อย ”
“ จะไปไหนกัน โอ๊ยยย ” ไอดิษรีบพยุงตัวขึ้น จนแผลที่ท้องมีรอยเลือดซึม
“ มึงนอนเหอะ เดี๋ยวกลับมา เชิญครับอา ” ผมตามอาออกมาข้างนอก

“ คิม อย่ายุ่งกับลูกน้า มันไม่สนใจคิมหรอก ” ผมช็อกนะครับ พี่ของไอดิษรู้เรื่องนี้แล้วเหรอ หรือเป็นแม่ของไอดิษบอก 
“ อะไรนะครับ ”
“ ดิษหลอกคนมากแล้ว อาไม่อยากให้มันหลอกคิม อาไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้ แต่ขอดีกว่า แยกๆกัน วันนี้ไม่ต้องมาเฝ้าลูกของอานะ ” อาพูดจบ ก็เดินไปอีกทาง ทันทีนั้นเอง ที่ผมเกิดเดือดขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ
“ เป็นพ่อคนหรือปล่าวครับ ” ผมโพล่งออกไปเสียงดังพอสมควร
“ ว่าอะไรนะ ” พ่อของท่านวากเดินกลับมา หน้าตาโหดพอดี แต่ผมหรือจนกลัว พ่อกูน่ากลัวกว่านี้หลายเท่า
“ ผมเคารพอา เพราะอาเป็นเพื่อนพ่อ ผมเคารพที่อาเป็นผู้ใหญ่ แต่ในฐานะพ่อของดิษ อาทำแย่มากนะครับ อาบอกว่ามันเป็นลูกอา แต่มันไม่ใช่ทาสที่อาจะบังคับขู่เข็ญมันได้ทุกวี่ทุกวัน ตั้งแต่เล็กจนโตหรอกนะครับ ผมไม่กล้าพูดว่าผมรู้จักมันดีกว่าอา แต่ผมมั่นใจว่า ผมทำให้มันมีความสุขได้ และอย่านะครับ อย่าให้มันต้องตกนรกเป็นรอบที่สอง ผมขอตัวครับ ”
“ คะ คิม ช่วย .... ช่วยอา ” ผมหยุด และมองกลับไป
“ อาครับ อา ..... ” พ่อของท่านวากนอนฟุบ ผมตะโกนเรียกพยาบาล แม่ของท่านวากอยู่พอดี ท่านช่วยกันปฐมพยาบาลเบื้องต้น ไม่นานก็อาการดีขึ้น พ่อท่านวากโดนส่งมานอนอีกห้อง ไม่ไกลจากไอดิษมากนัก

ผมมาทำให้ครอบครัวนี้เกิดปัญหาหรือปล่าว ผมทำเกินไปไหมนะ ผมเพียงแต่อยากให้พ่อของไอดิษ เข้าใจไอดิษมากกว่านี้ แค่อยากพูดในสิ่งที่ไม่มีใครคิดจะพูด ไม่รู้ล่ะ ผมไม่ตัดสินสิ่งที่ตัวเองทำหรอก ผมจะให้ทั้งไอดิษ พ่อของมัน และแม่เลี้ยงของมันตัดสิน ว่าผมทำถูกแล้วหรือปล่าว

************************************************
ปล. ฝากเชียร์แมนฯยูให้โตยเน้อ 

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
โชคดี ที่พี่ข้าวไม่เป็นไรมาก   :m15: :m15: :L2:

โจ๊กกุ้ง

  • บุคคลทั่วไป
จากพี่ดิษมาเป็นพ่อพี่ดิษอีกเหอๆ งานเข้าจริงๆ

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
แค่คิดว่าพี่ดิษไม่ฟื้น แล้วคิมไปมีเรื่อง ก็กลุ้มแล้ว
พอโล่งใจว่าพี่ดิษปลอดภัย ก็มามีเรื่องพ่อพี่ดิษอีก
ท่าทางวิบากกรรมของคิมยังไม่หมดง่าย ๆ

Milk

  • บุคคลทั่วไป
ที่คิมพูดหน่ะถูกต้องทุกอย่างเลย เป็นพ่อแต่ไม่เคยเข้าใจลูกเลย :เฮ้อ:

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
คิม ได้ใจ!!!!!
เอาไปเต็มสิบ

ออฟไลน์ Chomin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 362
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +146/-1
โชคดีที่พี่ดิษปลอดภัย เข้าใจเลยว่ากว่าคิมจะผ่านจุดนั้นมาได้คงกังวลไม่น้อย เห็นด้วยกับความคิดของคิมนะ ถูกแล้วที่ไม่ทิ้งพี่ดิษเพราะเชื่อคำพูดของพ่อพ่ีดิษ เรื่องนี้คงต้องเปิดอกคุยกันอย่างจริงจังอ่ะ ความรักไม่ใช่เรื่องผิด และรักแบบนี้ก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนสักวันพวกท่านคงเข้าใจ เวลาเท่านั้นที่จะทำให้คนเราคิดได้มากขึ้น

ออฟไลน์ MoMoRin

  • I am Fujoshi! (・∀≦)ゞ
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
:fire: โอ้ย เยอะตลอดดดด พ่อพี่ข้าวเนี่ยยยย งื่ออออ  :sad4:

namtarn11

  • บุคคลทั่วไป
คิม เปลี่ยนไปเพราะพี่ดิษนะ 555 (แซว)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Sabaijai

  • บุคคลทั่วไป
คราวนี้ปลื้มคิม นายแน่มาก

ออฟไลน์ anukul

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3086
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-6
อ่านแรกๆยิ้ม อ่านหลังๆพูดไม่ออกและไม่ยิ้มด้วย

ออฟไลน์ Kfc_Pizza

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2195
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-1
 :L2: :L2: :L2:
น้องคิมแมนมากๆ
ทำเพื่อคนที่เรารัก
ทำอะไรก็ทำไปเถอะ
สู้ สู้

ออฟไลน์ ka[ze]na

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3767
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-6
ปกป้อง..หรือเหนี่ยวรั้ง...

ไม่เข้าใจอ่ะ.......พ่อไม่อยากให้ลูกเจ็บ ถ้ามันเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม??
ไม่รู้นะ เดาเอาอ่ะ????

ออฟไลน์ gambee

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
พี่ข้าวกล้องนอนป่วยอยู่ยังจะแกล้งคิมอีกนะ
เหตุการณ์นี้คงจะช่วยย้ำว่าคิมจริงใจกับข้าวกล้องมาก
ดีใจละสิกำลังใจดีขนาดนี้หายป่วยเร็วแน่นอน
ส่วนพ่อไม่แปลกใจที่รับไม่ได้ในตอนแรกก็ต้องให้เวลาเขา
แต่คิดว่าไม่นานเพราะรู้สึกว่าพ่อก็รักและรู้สึกผิดต่อพี่ข้าวกล้องอยู่แล้ว
น่าจะเห็นแก่ความสุขของลูก....
ก็คิมออกปากว่าจะทำให้พี่ข้าวกล้องมีความสุขขนาดนั้น :mc4:

เพื่อนบ้าน

  • บุคคลทั่วไป
ก็เข้าใจว่าพ่อท่านคงเป็นห่วง ถึงแม้จะมึนตึงต่อกันแต่ก็พ่ออ่ะนะ
แต่ทำแบบนี้มันก็ไม่ถูก รักแต่ไม่แสดงออก รักแต่ไม่ถูกวิธี
ก็สมควรแล้วที่คิมจะพูดอะไรบ้าง เผื่อท่านจะได้เข้าใจ
หวังว่าต่อไปเรื่องต่างๆคงไม่แย่ลงนะ ไหนจะพ่อคิมอีก จะไหวไหมเนี่ย -*-

่นทยนส

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ GeTOuTNoW

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 415
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
มีเรื่องอีกจนได้ :เฮ้อ:

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
เหนื่อยใจแทน รีบคุยกับพี่ข้าวด่วน
อย่าคิดคนเดียว ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาใหญ่
+1


yayee2

  • บุคคลทั่วไป
เออ..คนเป็นแม่เลี้ยงดูว่าจะเข้าใจลูกเลี้ยง และใจกว้างกว่าคนเป็นพ่อจริงๆอีกนะ
เอ๊ะ..รึว่าพอแก่ตัวมาแถมมีโรคภัยไข้เจ็บรุมเร้า เลยอยากยึดลูกไว้กับตัว เป็คนคนแก่ขี้อิจฉาเหรอคุณพ่อ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ kataiyai

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-1
เอาใจช่วยจ้า

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
รอจ้า

ออฟไลน์ bomm

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 399
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
เฮียดิษแอบเจ้าเล่ห์อ่ะ แกล้งหลับไม่รู้สึกตัวจนคิมเผยความในใจต่อคุณแม่ของเฮีย แม่ของเฮียก็ดูจะเป็นใจให้ลูกชายเหลือเกิน....
และนี่คงจะเป็นจุดเปลี่ยนที่จะทำให้ฝ่ายผู้ใหญ่ได้รับรู้ความรักระหว่างคิมกับเฮีย  จะยากง่ายหรือต้องใช้เวลาก็รอลุ้นให้คิมเล่า 
พูดถึงขั้นของการยอมรับจากฝ่ายผู้ใหญ่ก็ถือเป็นอุปสรรค์ความรักอย่างหนึ่งเลยนะ ตอนนี้เฮียกับคิมคงจะผ่านจุดนั้นมาได้แล้ว...
ไม่งั้นคิมก็คงจะไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกับเฮียและได้แอบอ่านบันทึกของเฮีย คิๆ  ไม่รู้ว่าป่านนี้เฮียพิมพ์ไปถึงไหนแล้วอ่ะ...อยากอ่านบันทึกของเฮียดิษด้วยนะ (แอบทวง)
>>> ดีใจที่เฮียไม่เป็นอะไรมาก แต่คิมเล่าก็เสียวไส้ได้เหมือนกัน มีดคาอยู่ที่ช่องท้อง โห...ไอ้คนแทงมันตั้งใจจะค่ากันเลยไหมนั่น
เย้!! ได้อ่านก่อนครบหนึ่งอาทิตย์  วันหยุดนี้จะมาต่อไหมนะ อยากอ่านต่ออ่ะ

ออฟไลน์ นิรนาม

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 489
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
เป็นกำลังใจให้ ^^

ออฟไลน์ cassper_W

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2052
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-1
โชคดีจริงๆ ที่ดิษไม่เป็นไรมาก แต่ตอบตามตรงตั้งแต่อ่านมา
งงกะนิสัยพ่อดิษมาก อย่างรู้ว่าลูกไม่ได้ทำให้ย่าเสียก็ไม่บอกออกไป
ปล่อยให้ลูกรู้สึกผิด มันงงๆแฮะ แถมรู้ว่าไม่ผิดแต่ดันกระทืบลูกนี่ดิ งงกว่า

มาตอนนี้บอกดิษหลอกคนมามาก อย่ามายุ่งอีก. เป็นคุณพ่อที่ดูงงพอใช้ได้เลยค่ะแต่
ทุกกคนทำไรย่อมมีเหตุผล แค่ไม่เข้าใจเหตุผลคุณพ่อดิษเท่านั้น ดูงงงวยมาก

ออฟไลน์ anukul

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3086
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-6
เอ๊...วันนี้เกือบลืม อยากมารอพี่คิมพี่ดิษครับ

iten

  • บุคคลทั่วไป
ตามทันแล้วคับท่าน ฮ่าๆๆๆ
********************เที่ยงคืนพอดี**************
อ่านตาแฉะเลย คลายเหงาดี อ่านไปลุ้นไป สนุกมากๆขอร๊าบบ

อ่านแล้วอยากกลับไปเรียน ม.เก่าเลย ไม่ใช่คณะเกษตรหรอกน่ะ แต่มีชื่อด้านเกษตรนี่แหละคับ แต่ผมเรียนวิศวะ ฮ่าๆๆๆ ไม่ค่อยถูกกะพวกเกษตรเท่าไหร่ เหอะๆๆ ผมกดบวกให้เกือบทุกตอนเลยน่ะขอรับ ยกเว้นแต่เซพไปอ่านในห้อง

------------------------------------------------------
ชอบคู่นี้มากเลยครับ ดูเป็นธรรมชาติดี
ปล. ผมต้องเป็นศรัตรูกะพี่คิมแหละครับ เพราะผมมันเด็กหงษ์ ไม่ใช่เด็กผี

ออฟไลน์ anukul

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3086
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-6
มารอแต่เช้าครับผมมมมมมมมมม

ออฟไลน์ StillLoveThem

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-10
...อ่านตอนนี้ เหมือนกับทั้งคุณพ่อ และคุณลูก เค้าลองใจน้องคิมยังไงไม่รู้เนอะ
...ลองใจแบบ ...เธอรักฉันหรือเปล่า...เธอรักลูกของฉันจริงๆๆหรือเปล่า
:laugh:

iten

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้ยๆๆ พี่คิม มาต่อไวไว

คืนนี้แมนยู จะรอดูความพ่ายแพ้ ฮ่าๆๆๆ



 :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด