เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมเอามาจากที่อื่นนะครับ เป็นเรื่องของคุณบอย ซึ่งผมประทับใจกับเรื่องนี้มากๆ จนอยากให้หลายๆ คนที่ยังไม่เคยมีโอกาสได้อ่าน ได้ลองอ่านดูบ้าง
(โดยหากมีผู้ชื่นชอบในเรื่องนี้ นั่นก็เป็นเพราะคุณบอยเพียงผู้เดียว รับความดีไปเต็มๆเลยนะครับ)
**************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับกรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0************************************************************************************
"สูง ยาว ขาว ตี๋ หล่อ โอ้ยเห็นแล้วนำลายสอ คนอะไรมันจะหล่อได้ใจขนาดนั้น"
"สเปคๆ ใครอย่ามาแย่งนะมีฟ้อนเล็บขอบอก "
"ได้ไงกูเห็นก่อนนะมึง "
"อ๊ะของอยากนี้ใครเร็วใครได้ "
"อย่างนี้กูก็ไม่ทันปลอบอย่างมึงนะสิ "
"นี่มึงด่ากูเหรออีนิว "
"มีสมองก็คิดเองดิ"
เอาอีกแล้วคับอีเพื่อนสองตัว เฮ้ย สองคนของผมมันเริ่มกัดกันอีกแล้วเรื่องแย่งผู้ชาย ไม่รู้พวกมันเป็นคู่อริกันแต่ชาติปางไหนถึงได้จ้องผู้ชายคนเดียวกันตลอด แต่แห้วทุกครั้งแหละคับ มันก็เถียงกันไปงั้นๆแหละคับเวลาเจอคนถูกใจ
"พวกมึงสองตัวนี่ยังไงนะจะให้กูเอานำร้อนมาสาดให้ได้ไช่ป่ะถึงจะหยุดกัดกัน "ผมเริ่มปรามพวกมันเมื่อเสียงมันเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ จนจะตกเป็นเป้าสายตาคนรอบๆข้างอยู่แล้ว
"มึงก็แหกตาดูสิบอย ว่าอีตาที่นั่งอยู่ตรงซุ้มนั่น มันน่าแย่งขนาดไหน หนังสือเดี๋ยวมึงค่อยอ่าน " นิวพูดพลางแย่งหนังสือผมออกจากมือผมนึกด่ามันอยู่ในใจแต่ก็ปรายตาไปมองตามที่มันบอกก่อนจะหันกลับมามองมันเหมือนเดิม
"เออกูเห็นแล้วทีนี้เอาหนังสือกูคืนมา "ผมพูดกะมันแต่มันดันหันไปทำหน้าเอ๋อใส่เอ
"อีนี่ต่อมเกย์มึงชำรุดเหรอมึง เห็นคนหน้าตาขนาดนี้มึงทำเฉยเนี่ยนะ" เอมันว่าผม
"แล้วมึงจะให้กูทำไงเข้าไปปล้ำมันเลยงั้นเหรอ "
"ไม่ขนาดนั้นก็ได้มึง ก็แค่แสดงท่าทีสนใจหรือครั่นเนื้อครั่นตัว ให้กูสองคนแน่ใจว่ามึงยังเป็นเกย์ปกติอยู่ ไม่ไช่เกย์กบฏ "
"ใช่เดี๋ยวกูสองคนก็จีบมึงซะหรอก นับวันยิ่งแมนนะมึง"
"เออน่ะ เรื่องของกูแล้วอีตาหน้าตี๋นั่นไช่ว่ากูจะเพิ่งเคยเห็น "
"หามึงว่าไรนะอย่าบอกนะว่ามึงแอบไปกินมาแล้วร้ายนะมึง "นิวทำตาโตใส่ผม ทั้งที่หน้าตาปกติมันก็ชวนให้หลอนอยู่แล้ว
"กินหอกไรล่ะ ไอ้นั่นน่ะมันรุ่นพี่กูตอนเรียนมัธยม " เอกะนิวอึ้งไปตามๆกันเมื่อผมบอกไปอย่างนั่น.....
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าบุบเพจะอาละวาดอะไรผมนักหนาให้ต้องมาเจออีตานี่อีก ตอนเรียนมัธยม ผมก็แค้นพอแล้วกับการกระทำของมัน ใช่ เมื่อก่อนผมก็เป็นเหมือนเอกะนิวน่ะแหละ ที่แค่เจอมันครั้งแรกก็หลงมันซะงั้นตามค้นเข้าไปสิประวัติมันผมสืบหมดเกิดเมื่อไหร่อยู่ไหนพยายามทำความรู้จัก โดนมันด่ากราดหลายต่อหลายครั้งก็แหงล่ะผู้ชายคนไหนมันจะชอบให้เกย์มาตามให้เพื่อนๆมันแซว
แต่นั่นไม่ไช่สาเหตุที่ผมแค้นมันหรอก แต่ที่ผมต้องขึ้นบันชีดำมันไว้ ก็ตอนที่มันเลิกกะแฟนมันแล้วมันเข้ามาหาเรื่องชกต่อยผมถึงในห้องเรียน จนเป็นเรื่องครึกโครมทั่วทั้งโรงเรียน โดยมันหาว่าผมไปบอกแฟนมันว่าผมกะมันมีอะไรกัน ทั้งที่แฟนมันเป็นใครผมยังไม่รู้
ผมต้องทนกับการถูกมองจากสายตาแปลกๆหลายๆคู่ วันนั้น ที่มันต่อยผมถ้าไม่โดนห้ามไว้ผมคงเละคาตีนมันแล้วมั้ง ตั้งแต่วันนั้น มันก็ตามราวีผมตลอดความรู้สึกดีๆที่ผมเคยมีให้มันถูกบั่นทอนลงเรื่อยๆจากการกระทำของมัน จนมันจบม.6 มันก็ยังขู่ผมไว้อีกก่อนที่มันจะไปว่า ถ้ามันเจอผมอีกเมื่อไหร่ผมไม่มีทางอยู่เป็นสุขหรอก
แล้ววันนี้ผมก็เข้ามาเรียนที่เดียวกะมันซึ่งมันก็รู้แต่เราก็ยังไม่มีโอกาสเจอกันซึ่งๆหน้าซักที ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะก่อกวนผมด้วยวิธีไหนในเมื่อผมจะไม่ยอมมันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
"บอยมึงพูดจริงเหรอตานั่นเป็นรุ่นพี่มึงจริงเหรอ " เอมันตั้งหน้าตั้งตาถามผม อีนี่มันไม่เคยเชื่ออะไรง่ายๆเลยจริงๆ
"กูหลอกมึงแล้วกูได้อะไรเอ" ผมด่ามันกลับ
"อะ กูดูหน้าตามึงกูนึกว่าตอนมัธยมมึงน่ะจบมาจากป่าช้าไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนหน้าตาดีจบมาจากที่เดียวกะมึงด้วยจริงป่าวอีนิว" เอมันหันไปขอความเห็นจากนิว ก่อนที่มันสองคนจะหัวเราะผมยกใหญ่กัดกูได้ สะใจกันดีนักนะพวกมึง
เร็วเท่าความคิดผมคว้าแก้วนำที่วางอยู่กลางโต๊ะสาดใส่พวกมันทันที
"อีHereบอย มึงเล่นไรของมึงเนี่ย "มันสองคนลุกขึ้นสะบัดตัวกันใหญ่ได้ทีผมขำพวกมันบ้าง
"ไง เหมือนโดนนำมนต์เลยนะพวกมึง ดีจะได้หุบปากลงซะบ้าง กูหนวกหู"
"ดอกแน่ะ กูคงปล่อยให้มึงรอดหรอก อีเอจัดการมันเลย "
แก้วนำสองใบที่เหลือกำลังจะถูกนิวกะเอคว้ามาเพื่อจัดการผม มีเหรอผมจะรอให้พวกมันทำผมลุกพรวดโดยไม่คิดหน้าคิดหลังเพื่อจะวิ่งหนีนำสองแก้วเต็มๆที่อีสองตัวนั่นมันสาดมา
ผลั๊กก.. เสียงร่างสองร่างปะทะกันอย่างแรง ก่อนที่ผมจะล้มเซไม่เป็นท่า เล่นเอามึนไปเหมือนกัน ดูเหมือนทุกสายตาจะจ้องมาที่ผมที่พยามพยุงตัวเองลุกขึ้น แม่งใครวะ มาเดินมาขวางทางให้กูวิ่งชนซะมึน ผมนึกด่าอยู่ในใจด้วยความโมโหและอายปนกัน แต่ผมแทบจะล้มลงไปกองที่พื้นใหม่ เมื่อผมมองเห็นหน้าคนที่ผมวิ่งชนจังๆเมื่อกี้
"ต้น" ผมเผลอเรียกชื่อมันออกมาเบาๆ มันลุกมาจากโต๊ะตอนไหนเนี่ย นานแล้วเหมือนกันที่ผมไม่ได้ยืนประจันหน้ามันจังๆแบบนี้ แววตามันยังทำให้ผมหวั่นๆได้เหมือนเคย อีเพื่อนผมสองคนนั่นมันยืนนิ่งเหมือนโดนสะกดทีอย่างงี้แข่งกันแอ็บแมนเลยนะพวกมึง
"โทษ" ผมพูดออกมาสั้นๆห้วนๆ จริงๆแล้ว ผมไม่รู้อะไรต่างหาก มันยังยืนนิ่งจ้องผมอยู่ อย่านะมึง มาต่อยกู ฃคราวนี้ กูสู้นะ มึงผมคิดทั้งที่ใจผมมันสั่นเป็นเจ้าเข้าแล้ว
"หน้าซีดเป็นไก่ต้มทำไม กลัวเหรอ" มันพูดออกมา เสียงมันก็ยังคงดุกับผมไม่เปลี่ยน ตรงข้ามกะหน้าใสๆของมัน
"เปล่า" ผมตอบห้วนๆอีกตามเคย จ้องตามันนิ่งเหมือนกัน
"อะไรกัน คนคุ้นเคยกัน รุ่นพี่รุ่นน้องทำไมทักกันเครียดจัง " นิวพูดขึ้นมาอีนี่มันคงเริ่มสงสัยอะไรอีกแน่ๆ กูรู้ทันมึง
"นั่นสิบอย มึงไม่ต้องเก็บอาการดีใจหรอก ตะกี้มึงยังบอกกูเลยว่า อยากไปทักพี่เค้าน่ะ" สาบานได้อีเอมันตอแหลอีกแล้วคับ มึงนะมึงอีเพื่อนเลว อยู่นิ่งๆแล้วมึงจะลงแดงตายเหรอไง เอาแล้วสิ ต้นมันเริ่มยิ้มเยาะที่มุมปาก อย่าเชียวนะมึงอย่าได้คิดเชียวว่ากูยังพิศวาสมึงอยู่ ถึงแม้ตอนนี้มึงจะโตขึ้นดูดีขึ้นกว่าเดิมก็ตามเถอะ
เวลามันเปลี่ยนใจคนไม่ได้จริงๆ "จะลองทบทวนอดีตดูก็ได้นะไม่ว่ากัน" ต้นผลักอกผมเบาๆเหมือนแกล้งเล่นเมื่อมันพูดจบแต่แววตาและสีหน้าผ มรู้ว่ามันไม่ได้เล่นกับผมแน่.
"ตายแล้วหยอกล้อกันน่ารักจัง" เอพูดขำๆ พลางแอบหัวเราะกันสองคนกับนิว จนผมต้องตะคอกกลับ
"มึงทั้งคู่เงียบไปเลยนะ แม่งปากดีนะพวกมึง "
"อ้าว ก็มึงบอกพวกกูเองว่า พี่เค้าเป็นแฟนเก่ามึงเอง ตอแหลนะมึง ต่อหน้าทำเป็นบึ้งตึง ทีลับหลังพี่เขาอย่างโน้นพี่เขาอย่างนี้..นี่พี่... "เอมันยังเล่นบทตอแหลของมันไม่เลิก แถมมันยังจะหันไปคุยกะต้น มึงจะหาเรื่องแกล้งอะไรกูอีก
กูไม่ทนแล้วนะ ผมชี้หน้ามันทันที "มึงจะพูดอะไรหุบปากไปเลยนะเอ"
ได้ผลมันเงียบครับมันคงเห็นผมหน้าตาเอาจริง แต่ที่ทำเอาผมตัวชาใจหายวูบไปชั่วขณะ ก็คือคำพูดของนิวนั่นเอง
"บอยมันบอกว่าพี่กะมันนะเคย....กันแล้ว" อีเพื่อนเลว กูหลงมาคบกะพวกมึงได้ไงเนี่ย ถ้าผมเห็นหน้าตัวเองได้ ตอนนี้มันคงไม่ต่างอะไรกับกระดาษขาวเป็นแน่
ต้นเม้มปากนิ่งจัองหน้าผม............"เอาอีกแล้วเหรอมึง" คราวนี้ต้นมันชี้หน้าผมเลยคับ เอกะนิวหน้าเหรอไปตามๆกันพวกมันคงงงว่า เกิดอะไรขึ้น พวกมึงจะทำกูชะตาขาดสะใจพวกมึงมั๊ยล่ะ ปากเสียกันดีนัก
"นี่ฉันเปล่านะ" ผมรีบปฎิเสธ ผมตั้งรับไม่ทันจริงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้น เหตุการณ์ในอดีตผุดขึ้นมาในหัวผมทันที
"อีตุ๊ด มึงอยู่ไหนมึงออกมานี่ดิ" เสียงตะคอกที่ดังอยู่หน้าห้องทำเอาเพื่อนๆร่วมชั้นของผมนิ่งเงียบ หันไปมองเจ้าของเสียงรวมทั้งผมดัวย
"นั่นพี่ต้นสุดสวาทของแกนี่บอย"เพื่อนในกลุ่มผมกระซิบบอกผม
"กูเห็นแล้ว แต่กูข้องใจว่าเขาเรียกหาใครในเมื่อเกย์ ตุ๊ด กระเทยห้องนี้ใช่จะมีกูคนเดียว"
"เฮ้ย...ต้นใจเย็นนะมึงนี่มันห้องเรียนนะ" เพื่อนอีกคนที่มาด้วยกันด้วยกันพยายามดึงแขนต้นไว้ เมื่อเห็นมันก้าวเข้ามาในห้อง
"อย่ายุ่งกะกู แม่งวันนี้กูจะเอาเลือดอีตุ๊ดนี่ออก กูรำคาญมันมานานแล้ว" งงดิคับผม เมื่อต้นพุ่งตรงดิ่งมาที่ผม เพื่อนๆแตกฮือไม่มีใครเข้าห้ามซักคน รักกูกันจังนะพวกมึง "ปากดีนักไช่ไหมมึง" ต้นชี้หน้าผม มันไม่รอฟ้งคำตอบอะไรผมเลย หมัดหนักๆซัดเขาที่ปลายคางผมเต็มๆ จนผมล้มคว่ำลงตรงนั่น ยังไม่พอมันกระชากคอเสื้อผมขึ้นมาอีก ไม่มีใครช่วยกูจริงเหรอเนี่ย ผมคิดในขณะที่ยังมึนงงกับเหตุการณ์
"ต้น พอแล้วมึง" เสียงเพื่อนคนเดิมของมันนั่นแหละมาห้ามไว้ และวิ่งมาลากมันออกจากตัวผม แต่ก็ช้ากว่าหมัดของมันที่ซัดเข้าอีกทีคราวนี้เล่นอาเลือดผมออกจริงๆเลยล่ะคับ
"มึงจำไว้นะ อย่าเอาปากหมาๆของมึงเที่ยวไปบอกใครว่ากูมีอะไรกะมึง แค่มึงตามกูทุกๆวัน กูก็สมเพชมึงพออยู่แล้ว สัตว์แม้แต่หางตา กูก็ไม่อยากมองมึงกูไม่ชอบกระเทยโว้ย"..มันด่าผมไว้ก่อนที่มันจะโดนเพื่อนลากตัวออกไป
มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยเพื่อนๆมองหน้าผมนิ่ง มีแต่กลุ่มผมเท่านั้นที่เข้ามาปลอบผม หอกแล้วเมื่อกี้เสือกไม่ช่วยกู..ข่าวที่ว่าผมโดนต้นชกหน้าแพร่เร็วยิ่งกว่าไฟลามทุ่ง ผมถึงได้รู้ว่ามันต่อยผมเพราะแฟนบอกเลิกโดยหาว่ามันเป็นเกย์ ร้ายกว่านั้นคือ แฟนมันน่ะบอกว่าผมพูดซะทั่วแล้วว่ามันมีอะไรกะผม...
นั่นแหละคือเหตุการณ์ที่ผมยังไม่ลืมง่ายๆและมันกำลังจะซ้ำรอยเพราะปากดีๆของเพื่อนผมมันแค่ต่างที่ต่างวาระเท่านั้นเอง
สองสายตาจ้องกันอยู่นานทั้งผมและต้น เรื่องไรผมจะต้องกลัวมันในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำ
"เอ่อ.พี่พวกเราล้อบอยมันเล่นๆอ่ะคับ" เอมันคงรู้สึกได้ถึงเรื่องไม่ดีที่กำลังจะเกิดขึ้นจึงรีบแก้ต่าง
"ผมก็ไม่ได้ว่าไรคับ แต่คนบางคนอาจจะกลัวจนตัวสั่นแล้วก็ได้ " ต้นบอกแถมมองผมด้วยแววตาเจ้าเล่ห์มึงจะมาไม้ไหนเนี่ย................