หัวข้อ: [เรื่องเล่า]" - - คิมคิม - โมโม กระทู้เฉพาะกิจ2...

[sun]

*******************************
ตอนที่ 59

พออ้อนมาถึง ก้อส่งยิ้มให้พวกผมสองคน โดยโผล่หัวออกมาก่อน แล้วตัวจึงค่อยๆโผล่ ออกมา อะ แล้วก่อนที่อ้อนจะผ่านประตูเข้ามาทั้งตัว ยังยักคิ้วข้างเดียว(ทำได้ไง) ให้ไอคิมด้วยอะ..แถมยังส่งยิ้มประหลาดๆมาให้ผม จึ๋งนึงด้วย

“ยิ้ม ไมงั้นอะ สยองนะเว้ย” ผมบอกไออ้อนพร้อมทำหน้าสยองจริงๆ ก็มันน่ากลัวอะ...

“อะไรยะ ..สยองสเยิ่ง อะไร ฉันก็ยิ้มของฉัน แบบนี้มาแต่ไหนแต่ไหรแหละ..มากลัวอะไรเอาวันนี้..เหอ” ไออ้อน มันทำเสียงเล็กเสียงน้อย ที่ปกติ มันจะไม่มีวันทำ ....ความระแวงเข้าครอบงำไอโมอีกแล้วครับ...

ผมจึงหันไปมองหน้าไอคิมสลับกับหน้าไออ้อน มองสลับกันไปมาอยู่ 2-3 ทีก็ไม่เห็นมีอะไรที่ผิดปกติ ไอคิมยังคงนั่งนิ่งๆอยู่เหมือนเดิม และยังยิ้มสยองๆแบบที่มันชอบทำเหมือนเดิม..ไม่มีอะไรผิดปกติ...อืม..สงสัยกูจะเป็นวัวสันหลังหว่ะ จริงๆวะ

“เออ..ช่างเหอะ...ไหนอะหนัง.” พูดแล้วแบมือออกไป เพื่อรับวีซีดี ที่คาดว่าไออ้อน มันได้ไปเอามา

“อือ..นี้...” มันพูดแล้วยื่น วีซีดี หนัง 2-3 เรื่องให้ผม ตอนนี้มันไม่ยิ้มแล้วครับ กลับมาเป็นอ้อนผู้จองหองเหมือนเดิม(ดูมันว่าเพื่อน โทษหว่ะอ้อน กูคิดงี้จริงๆ เหอๆ)

พอผมได้แผ่นหนังมาก็จัดการกดทีวี ไปที่ช่อง ดู วีซีดีหล่ะครับ แล้วกระโดดลงจากเตียง แล้วจัดการเปิดเครื่องเล่น วีซีดี ของไออ้อนทันที(เครื่องนี้ผมเป็นคนซื้อให้มันเอง..เอาไว้มาดูหนังตอน รอไปเรียนหน่ะครับ)

“อะไร...” ในขณะที่ผมกำลังก้มหน้าก้มตากดปุ่มบนเครื่องเล่นอยู่นั้นผมก็ได้ยินเสียง ไอคิมพูดขึ้นมาเบาๆ เบาจริงๆครับ เเป็นกระซิบเลยด้วยซ้ำ

พูดอะไรกันวะ อยากรู้สุดฤทธิ์ ผมจึงแกล้งทำเป็นพลิกวีซีดี พลิกไปพลิกมาอย่างตัดสินใจไม่ถูกว่าจะดูเรื่องไรก่อนดี แต่หูอะ เป็นจานดาวเทียมไปแล้ว เงี่ยแล้วเงี่ยอีก เพื่อให้ได้ยินว่ามัน 2 คนคุยอะไรกัน นินทาอะไรผมรึเปล่า..อย่างว่าหล่ะครับ คนมันร้อนตัวทำไงได้...ตอนนั้นลืมไปชั่วขณะว่ามัน 2 คนเป็น แฟนกันคงมีเรื่องอะไรที่อยากพูดกันโดยที่ไม่อยากให้ผมได้ยินแหละ เฮ้อ

“เผี๊ยะ”
“โอ้ย…ซี๊ด..กูปล่าว”

หือ และหูที่แสนดีของผมก็ได้ยิน เสียง เผี๊ยะ เหมือนฝ่ามือกระทบกับผิวหนังของคน ดังพอควรฮะ และตามด้วยเสียงโอ้ย และเสียงซี๊ด เบาๆของไอคิม..และเสียงกระซิบกระซาบอะไรอีก หลายคำที่ผมฟังไม่ได้ยิน.หง่ะ ..

ตาย ห่ะ มัน2 คนตบกันเรื่องอะไรหล่ะเนี๊ยะ หรือว่า หรือว่า เรื่องกู รึเปล่าวะ มันต้องรู้เรื่องกู กับไอคิมแล้วแน่ๆเลย มันต้องหึงกูกับไอคิมแน่ๆเลยอะ..คิดอย่างกระสับกระส่าย ..ใจสั่นผลับๆ ความกลัวเข้าครอบงำผมแล้วครับ...จิตตกสุดฤทธิ์

“อย่า แม้ แต่จะคิด..” เสียงไออ้อน พูดเบาแสนเบาออกมาอีกครั้ง ที่ผมจับใจความได้ก็ราวๆนี้

พอไอโมได้ยินดังนั้น คำถามก็ผุดขึ้นมาบนหัวอีกแล้วครับ ว่า อะไร เกี่ยวกับกูรึเปล่า อย่านะเว้ย....สาธุเพี้ยง ขออย่าให้เป็นไปอย่างที่ลูกช้างคิดเลย..พูดแล้วก็ยกมือขึ้นท่วมหัว ก่อนที่จะตัดสินใจเอาแผ่นวีซีดีหนังวางลงในถาดเครื่องเล่นฯ แล้วกดปุ่ม

“แหม๋ โม ...กลัวขนาดนั้นเลยเหรอ...” ไออ้อนมันพูดแซวผมขึ้นเบาๆ

ผมอมยิ้มเล็กน้อยกับการกระทำของตัวเองเหมือนเป็นการ ขออนุโมทนาสาธุ ให้กับบรรดา คุณผี ที่ผมจะดูเลยจริงๆนั้นแหละ..คิดได้ดังนั้นผมจึงหัวเราะออกมาเบาๆ แล้วหันหน้ากลับไปหาพวกมัน 2 คน แต่แล้ว..รอยยิ้มผมก็ต้องค้างเติ้ง..หัวใจ ลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม เสียแล้ว..

.บนเตียงที่ผมพึ่งจะเดินลงมาเมื่อกี้ตอนนี้ มีไออ้อนขึ้นมานั่งขัดสมาธิเอี่ยมเฟี่ยม... หน้าบึ้งนิดๆดูจะหงุดหงิดเล็กๆอีกด้วย..มีหมอน วางไว้บนตัก..และมี..เอ่อ..หัวไอคิม วางอยู่บนหมอน อีกที..

ผมคงจะทำหน้าอีลักอีเลี่ย ให้พวกมัน 2 คนเห็นหล่ะมั้ง..ไออ้อนมันจึงพยายามผลักหัวไอคิมออกจากตักมัน...หน้าเริ่มเสียแล้วด้วย...ตาก็จ้องสบกับตาผม.....มันทำหน้าทำตาเหมือนกำลังลำบากใจสุดๆ อยู่งั้นแหละ ..

พอผมเห็นดังนั้นก็สันนิฐานว่า มันคงอายผม...พอผมเลื่อนสายตามามองที่ไอคิม ไอคิมไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลย..นอกจากแววตาที่มองผมประมาณว่า มึงเป็นอะไร..มองกูทำไมอะไรประมาณนั้น...

“เอ่อ...” ผมยกมือขึ้นเกาท้ายทอยตัวเองอย่างประหม่า ..เก่อเขิน..ทำตัวไม่ถูก และ..ปวดที่ใจหนึบๆ...

“เอ่อ..เรา..ว่า เรา กลับบ้านดีกว่า หว่ะ อ้อน...” รู้สึกลำบากใจจริงๆครับไอโมตอนนี้..ไม่ดูไม่เด้อ มันแล้วเว้ยหนัง..กูอยากออกไปจากห้องนี้เป็นที่สุด เจี้ย.ทำไมต้องมาทำสวีทต่อหน้ากูด้วยวะ..

“อ้าว..ไมอะ..เป็นอะไรรึเปล่า...” ไออ้อนทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ..ทำหน้าจ๋อยๆให้ผมด้วย กำไรจริงๆ ไม่เคยเห็นมันทำหน้างี้เลยจริงๆครับ ท่านผู้ชม

“ไอคิม มัน ..ทำอะไรให้โมไม่สบายใจรึเปล่า..โมอย่าไปสนใจมันเลยนะ..ไอคิมมันบ้า..มันเพี้ยนไปแล้ว....” ไออ้อนมันพูดแล้วเอากำปั้นทุบหน้าอก ไอคิม ดังปึกๆ..หง่ะ จะมาหยอกล้ออะไรต่อหน้ากูหล่ะ..ฮ่วย..กูอยากร้องไห้

“..จะบ้าเหรอ..เห็นกูเป็นคนยังไงวะ อ้อน..หน้าอย่างกูจะไปทำอะไรใครเค้าได้..มีแต่คนอื่นแหละทำกู.”มันต่อว่าไออ้อน เสียงดัง ส่วน มือมันก็คว้าหมับเข้าที่มือไออ้อน แล้วกำไว้แน่น..ก่อนที่มันจะมองผมด้วยสายตาที่ไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่นัก

“.พูดมากน่า..เงียบไปเลย...” ไออ้อนมันทำเสียง จิ๊กจั๊ก ในลำคอ อย่างไม่ใคร่พอใจ นัก

“น่าโม...อยากดูไม่ใช่เหรอ หนังหน่ะ..ที่ร้านเช่า มันหมด อ้อน อุตส่าห์ ไปยืมพี่หญิงมา..เพื่อโมเลยนะเนี๊ยะ..อย่าไปสนใจไอบ้านี้เลย..เดี๋ยว มันก้อกลับบ้านไปแล้วหล่ะนะ..มานั่งตรงนี้มา” อ้อนส่งยิ้มประนีประนอมให้ผม ..และพยายามเอามือออกจากมือไอคิมที่ดูท่าคงจะกำไว้แน่นน่าดู... .มือที่ว่างอยู่อีกข้างก็ตบที่ว่างข้างตัวปุๆ

มือไอคิมหน่ะจับมือ อ้อน ไว้ แต่ตามันอะ มองมาที่ผมเขม็งเลยแหละ..มันมองผมอย่างรำคาญสุดๆ..ผมคาดว่าถ้ามันไม่เกรงใจแฟนมัน มันคงไล่ตะเพิดผมออกจากห้องแฟนมันไปแล้ว......

ทำให้ผมที่ตอนแรกกะจะกลับบ้าน...ต้องกำกำปั้นไว้แน่น..ด้วยรู้สึกหยิ่งในศักดิ์ศรีของตัวเอง .....หึ กลับก้อกลัวดิวะ..เอาซี้..มึงจะทำอะไรหยามหน้ากูอีก ก็ลองดูไอคิม...ผมยิ้มใส่ตามันนิดๆ แล้วเดินไปนอนปุ ลงตรงที่ว่างข้างตัวไออ้อน..
และจากนั้นห้องทั้งห้อง ก็ตกอยู่ในความเงียบ...ด้วยตอนนี้ความน่ากลัวอันน่าสะพรึงของหนังผีที่ผมอยากดูสุดๆ กำลัง.เล่นอยู่..แต่ผมไม่รู้หรอกครับว่าหนังมันไปถึงไหน น่ากลัวอะไรยังไงแล้ว..ด้วยตอนนี้ภายในใจกำลังเดือดปุดๆ...

“โม..ขอโทษนะ” ในขณะที่ผมกำลังนอนหงายท้องใจลอย ขอบตาร้อนผ่าวๆ ด้วยความน้อยอกน้อยใจอยู่นั้น(น้อยใจทำซากอะไรวะ) อ้อนมันก็เอามือสะกิดผมเบาๆ แล้วเอ่ยปากขอโทษผมออกมาเบาๆเช่นกัน

ขนาดเบาๆแค่นั้น ไอโมที่กำลังใจลอยอยู่ก็สะดุ้งโหยง เลยแหละครับ พอเลื่อนสายตาไปมองมัน ผมก็เห็นไออ้อนมันยิ้มให้ผมอย่างจริงใจ..ผมจึงยิ้มตอบกลับมันไป...ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันขอโทษผมทำไม ผมซะอีกที่น่าจะเป็นฝ่ายขอโทษมัน ที่มาขัดขวางเวลาแห่งความสุข ของคู่รัก แทนที่พวกมัน 2 คนที่นานๆจะได้เจอหน้ากันซักที จะได้มีเวลา จู๋จี๋กัน ดันมีมารอย่างผมมาแทรกซะงั้น ..หึ ไม่แปลกใจเลยจริงๆที่ไอคิม จะทำหน้าไม่พอใจผมอย่างรุนแรง

และจากนั้นผมก็ดูหนังไม่รู้เรื่องหรอกครับ..แต่ผม ก้ได้ยินเสียง วี๊ด ว้าย ของไออ้อน ลอย เข้าหู ผมมาเป็นระยะ.. และได้ยินเสียง หัวเราะแผ่วๆของไอคิม พร้อมเสียงกระเง้ากระงอดของไออ้อนลอยเข้าหูผมมาเช่นกัน...ฮึก คิดผิดจริงๆ ที่เมื่อกี้ ไม่เดินออกจากห้องไป เจ็บใจจริงโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยแม่มเอ้ย...

ชักทนไม่ไหวครับ จะเดินออกจากห้องไป ก็เกรงใจไออ้อนมากมาย ด้วยกลัวมันจะเข้าใจผิด และจะกลายเป็นเรื่องใหญ่โต มันอาจจะคิดว่า เพื่อนกับแฟนมันเขม่นกันอะไรเทือกๆนี้ก็ได้ ...ผมจึงค่อยๆนอนหันหลังตะแคงข้างให้พวกมันซะเลย..เวลาลืมตาจะได้ไม่เห็นภาพบาดตา. ถอนหายใจเฮือก แล้วทำการหลับตาลงทันที. ตาหลับแต่หัวใจและสมองไม่ได้หลับด้วย..ผมจึงเริ่มเกิดอาการฟุ้งซ่านขึ้นมาอีกครั้ง..หลังจากที่ไม่ได้เป็นแบบนี้มาซะนาน

พร้อมกับเสียงทีวี ที่ค่อยๆเบาลง เสียงหัวเราะอย่างถูกอกถูกใจของไอคิม เสียงตัดพ้อต่อว่าเบาๆของไออ้อน ก็ค่อยๆหายไปเช่นกัน..และในที่สุดไอโมก็หลับไปจนได้..ในสถาณการณ์แบบนี้ แม่ม ยังเจือก นอนหลับได้อีก เชื่อเค้าจริงๆให้ตาย

****************************

[sun]

****************************

เสียงทีวีหยุดดังไปแล้ว แต่เสียงที่ผมได้ยินในขณะนี้คือเสียงซี๊ดซ๊าด ที่ดังอยู่ใกล้ๆ หู ทำให้ไอโมรู้สึกตกใจนิดหน่อย ที่พอลืมตาตื่นขึ้นมา ก็ต้องมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้เข้าให้ จะขยับตัวก็ไม่กล้าครับ แม่ม เอ้ย..ฮึก ทำไมวะ ทำไมไม่รอให้กู กลับไปก่อนหล่ะ ..จะทำอะไรกันก้อให้กูกลับไปก่อนไมได้รึไง...ฮือ..เจ็บ..เจ็บ มากมาย เมื่อคิดได้ว่าเสียง ครางแผ่วๆ เสียง ซี๊ด ปาก ซี๊ด ซ๊าดเบาๆ ที่ลอยเข้าหู ถึงไม่เห็นภาพได้ยินแต่เสียง.คนโคตรโง่ขนาดไหนก็คงเดาออกว่าเสียงที่แสดงถึงความเสียวซ่าน สุขสุดๆนี้คือเสียงอะไร

ไม่กล้าขยับตัว ไม่กล้าหายใจแรง ด้วยกลัวว่า เจ้าของเสียงครางแผ่วๆนั้นจะรู้ว่าผมตื่นแล้ว ไม่ได้หลับอยู่อย่างที่พวกมันคิด...ผมนอนฟังเสียงนั้นด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดใจอย่างเหลือล้น.......

หยุด หยุด ซะที ได้ไหม ฮึก ฮือ...ไอคิม อย่าทำโทษ กูแบบนี้ได้ไหม..ฮึก กูไม่ไหวแล้วนะ..พอซะที..เลิกทำเสียงแบบนี้ซะที...

“โม..โม....อา. ซี๊ด..”หา แล้วไอโมก็ต้องตาโตครับ

แค่เสียงที่เรียกชื่อผมด้วยเสียงสั่นพร่า ก็ทำให้ผมตกใจมากพออยู่ แล้ว

แต่สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับผม ณ ตอนนี้ ยิ่งทำให้ผมช๊อคตาตั้ง ยิ่งขึ้นไปอีก...พร้อมกับเสียงซี๊ด ซ๊าดที่ตอนนี้ขยับเข้ามาที่ใบหูผม..ผมรับรู้ถึงลมหายใจร้อนๆปากร้อนๆที่แตะลงที่ซอกคอผมเบาๆ..หง่า ไอโมขนลุกซู่ นอนแข็งทื่อ กลั้นหายใจด้วยความกลัว..แม่ม มึงจะทำอะไรกูวะ..ไอคิมไอชั่ว มึงไม่เกรงใจแฟนมึงรึไง..ฮือ..ใครก็ได้ช่วยกูด้วย

***********************************


โมโม..Say ::     ตอนนี้สั้นนิดนึงน้า.....แฮะ....

ยังไงก็มาต่อให้แล้วนะคร้าบ

อ๋อ..ไม่ต้องถามนะครับว่าไปดูหนัง เรื่อง เพื่อนฯ มารึยัง

ไปดูมาแล้ว..ไปกัน 3 เสือ แฮะ....

น่ากลัวโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆบรื้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยที่ดูหนังเกย์ ไม่นับหนัง กระเทย กะ หนังโป้นะ หุหุ

มีความสุขทุกวันคร้าบผม.....



******************

     มาโพสให้แล้วน๊า....     
กว่าจะโพสได้  เล่นเอาเหงื่อตกเลย    
ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนซินมั๊ย.....เข้าเล้าลำบาก   
เปิดก้อกว่าจะขึ้น  ใช้เวลาตั้งนาน
โพสก้อโพสยาก   เรย์แบ๊คอัพ เสร็จยังหว่า     

[THIP]

ตาคิมทำอะไรอ่ะ       ไม่กลัวอ้อนรึไงนะ เอหรือว่าโมฝันไป 
ให้เดานะ อ้อนคงรู้เรื่องคิมกับโมแล้วแน่นอน แต่ยังดูท่าทีอยู่อ่ะ 

[taebin7]

จะเกิดไรขึ้นเนี้ยยย

รอน๊า

[มูมู่น้อย]

อ้อนกับคิมรู้กัน  วางแผนกันแหงๆ เลย คึคึ

รออ่านต่อค้าบบบ  โมโม่ กับ ซิน 

[RN]

โมตื่นมาก็ได้เรื่องเลยยยยย

คึคึคึ....ตื่นมาช่วยนายคิมด่วน..คึคึ... ทำไรกันหว่า..

[archi_10_001]

 

รู้สึกว่าจะมีคนที่คิดเหมือนเรา

อ้อ้น กะ คุณคิม รู้กันแหงเลย

ชริๆ

ไปไหนไม่รอดหรอก  คุณคอมของคุณโม

อิเอิ๊กๆ

  สงสารแต่คุณโมของคุณคิมนั่นแหละ...ขนาดพยายามจะหลับยังมาทำร้ายกันได้......

ไม่รู้รึไงว่าเลิกรักนี่มันยากแค่ไหน  แง่งๆ.....คุณคิมนี่ใจร้ายจัง  ฮือๆ

  ......คุณเต็มไม่ได้ออกโรงรึเจ้าคะ....แหะๆ แอบปันใจไปทางนั้นเสียแล้ว.....เอ๊กๆ....

ป๊าปๆ......เจ้าเดิม.....   คุณคิมช่างโหดร้าย...


รักกันมากๆเจ้าค่ะ.....คุณคิมของคุณโม....เอิ๊กๆ.....คุณโมของคุณคิม  555+++

รอตอนต่อไปเจ้าค่ะ....อีก 1 week อิอิ

.............................

ส่วนเรื่อง board นี่คิดว่าน่าจะมีปัญหา เพราะกว่าจะเข้าได้นี่ก็นานโขอยู่เจ้าค่ะ....ไม่งั้นเครื่องที่นี่คงเสีย...ได้ยกเข้าศูนย์อีกเป็นแน่แท้....เอิ๊กๆ......

ขอบคุณเรื่องราวดีๆของท่านทั้งสอง....

อ่านแล้ว สุข....เศร้า(น้ำตาพรากเลยทีเดียวเจ้าะ เหอๆ)

เจ็บใจ  แค้น...ปวดจี๊ดดดดดดดดดดดดด

หลากหลายอารมณืเกินจะบรรยายเจ้าค่ะ....ขอบคุณจริงๆ

...............................

ขอบคุณคนโพสต์..........เจ้าค่ะ

ต้องลำบากคุณอีกแล้ว.................ขอบคุณเจ้าค่ะ อิอิ

อิอิ.....................สู้ๆเจ้าค่ะ........

สนุกที่สุดเลย  ติดอย่างจริงจัง เหอๆ

[pongsj]

อะไรเนี่ย สถานการณ์บีบคั้นมาก เป็นเราต่อมน้ำตาแตกตายไปแล้ว ทนไม่ไหวหรอก 

แล้วนายคิมจะทำอะไรโมเหรอ ค้างคาที่สุดเลนอ่ะ 

[DeShiWa]

 

อะครับผม ผมว่าแล้วอะครับมีไรแปลกๆๆระหว่างอ้อนกับคิม

ผมว่า2คนนี้คงไม่ได้เป็นเพื่อนกันหรอก อิอิ

แต่คิดอีกทีหรือว่าพี่โมฝันไปครับ อิอิ ฝันไปหรือป่าวพี่โม

 

[dekchin]

 
เรื่องมันชักจะยังไงๆแล้วนะ

ไอ้คิมมันทำไรของมันอ่ะ...ซี๊ดซ๊าดในนายโมได้ยินได้ไงเนี่ย

ไม่เกรงใจชาวบ้านชาวช่องเลย

 :เฮ้อ:สุดท้ายมันจะลงเอยแบบไหนหนอ

ติดตามอยู่นะจ๊ะ

ไปล่ะ

 

[~ScAreD:SAcreD~]

         

ขอกรี้ดดดดดดดดดดดดดด ดังๆให้คู่นี้เลย

ขอให้ลงเอยกันซะทีนะ

ลุ้น ลุ้น คิมทามอารายยยยย 

[suregirl]

เข้าใจจบตอนเนอะ  จบค้างคาแบบนี้ ถ้าไม่รีบมาต่อ จะมาทวงทุกวันเลย 

[DeShiWa]

 

อะครับผม รออยู่นะครับพี่โม

หายป่วยยังอะครับ อิอิ

 

[suregirl]

มาต่อ มาต่อ  รออยู่ รออยู่ 

[uknowvry]

 
ค้าง
ค้าง
ค้าง
ค้าง
อย่างแรงงง

[しろやま としんや]

สั้นอ่ะ 

ค้างคาด้วยอ่า 

ตอนหน้าขอเยอะๆนะโมนะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

[DeShiWa]

 

อะครับผม รออ่านอยู่นะครับพี่โม

รีบๆๆมาต่อได้แล้วครับผม ชอบมากเลย

ติดตามมานานมากแล้วนะครับ อิอิ

 

[suregirl]

ดันรอ ตอนต่อปาย 

[โมโม]

  มาบอกว่า รักนะ ทู้กโค้น ..

แค่นี้แหละ ไปแหละ หุหุ

[Poes]

โม มาหยอดแล้วจากไป   

ไม่รักโมหรอก เค้ารักคิม   

[archi_10_001]

 

โมโมจัง มาบอกเพียงเท่านี้รึพี่ท่าน...............ใจร้าย

แง่มๆ.......

 

ไปนอนละ อิเอิ๊กๆ

[~Brand New Beat~]

มารอด้วยความตื่นเต้น เกิดอะไรขึ้นกับโมอะ

สงสัยคิมแน่ๆเลย อิอิ 

[suregirl]

มาทวง มาทวง  :m26:เอาตอนต่อไปมาซะดีๆ   

[sun]

ตอน 59 ต่อ..


*********************

พอมันเห็นผมนิ่งไม่ขยับมันยิ่งได้ใจ ไอคิมมันกดปาก จมูกของมันลงซุกไซร้ไปตามซอกคอผม พร้อมทั้งมือของมันที่เลื้อยเข้ามาในตัวเสื้อด้านหน้าของผม ...

“เฮ้ย..ทำบ้าอะไรวะ” ทนไม่ไหวครับ(มันหยิว) เลยสะบัดตัวสุดแรง

แล้วหนีตาย (แฮะ) ขยับตัวออกให้พ้นรัศมีแขนขา ฝ่ามือมันให้มากที่สุด..จ้องหน้ามันเขม็ง ....ไอคิมค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นนั่งอย่างช้าๆ แล้วมองหน้าผมตาเยิ้มหยดย้อย เลยทีเดียว ชาหยองชิบหายเลย ..

**เพื่อนๆลองนึกภาพดูนะครับ ผู้ชายตัวใหญ่ยักษ์ นัยตาแดงก่ำ ค่อยๆลุกขึ้นนั่งโดยในระหว่างนั้นสายตาก็จ้องมองคุณเขม็งเหมือนกับจะกระโดดเข้าขย้ำคอคุณ..(บรื้อๆๆๆ)..**
“เฮ้ย..อย่านะเว้ย..”  ไอโมยกตีนขึ้นแล้วยันไปที่หน้าอกมันทันที่ ที่มันทำท่าเหมือนจะยื่นมือมาคว้าตัวผม หลังจากที่มันนั่งนิ่งๆ จ้องผมเหมือนหมา มองแมว(น่ารักซะ) อยู่อึดใจนึง

บรรยากาศรอบตัว ขมุกขมัวลงทันที ..จากนัยตาหวานเยิ้ม ที่ทำให้ผมใจหวิวๆ เมื่อกี้นี้เปลี่ยนไปโดยทันที ที่ตีนผมไปกระทบกับหน้าอกมัน และยันไว้อย่างนั้น...ขนตามตัวไอโมลุกซู่เลยครับ กลัวหง่ะ...

ไอชั่ว มึงจะมาโกรธ กูทำซากอะไรหล่ะ คนที่สมควรโกรธ คือกูต่างหากเล่า...พอคิดได้ดังนั้นจากหวาดๆ ในตอนแรก ไอโม ก็ฮึดสู้ครับ...จ้องมันตอบด้วยอาการฉุนๆ ไม่พอใจไปเหมือนกัน ในระหว่างนั้นไอโมก็แอบสำรวจ ภายในห้อง ของไออ้อนไปด้วย

ต่ายหะ ..ความคิดที่ว่าไออ้อนกับไอคิมกำลัง ปั่มปั้มกันนั้นไม่เหลือหลอเลยครับ..ก็ ก็..ผมไม่เห็นไออ้อนเลยแม้แต่ซาก...ไม่มีวี่แววของสิ่งมีชีวิตอื่นใดนอกจากผมกับไอคิม..อยู่ภายในห้อง สี่เหลี่ยมแคบๆนี้เลย....

ทำไงหล่ะ ที่นี้ ในใจลึกๆยังแอบหวังว่า มันคงไม่ทำอะไรผมหรอก แฟนมันยังอยู่ในห้องทั้งคน มันคงเกรงใจแฟนมันบ้าง...แต่แล้ว ความหวังที่จะพึ่งคนอื่นของผมก้ต้องดับลง เมื่อตัวช่วยของผม หายหัวไปไหนก็ไม่รู้...

ยิ่งมองสบตามันผมก้อยิ่งกลัว กลัวมันก็ส่วนนึง...กลัวความโกรธที่กำลังฉายออกมาทางสีหน้าและแววตาของมัน...แต่ที่ผมกลัวยิ่งกว่า คือ.....ใจของผมเอง..

เอาวะ..กูจะไม่ยอมให้มึงทำอะไรกูหรอกไอคิม..ตอนนั้นแฮะ ไม่ได้กลัวมันปล้ำอย่างเดียวหรอกครับ แฮะ กลัวมันต่อยเอาด้วยแหละ...

ไอโม สู้ตายยยยยยยยยยยยยยยย..

เมื่อปลอบใจตัวเองเสร็จสรรพ ไอโมก็เอาแขนทั้งสองข้างยันที่นอนไว้ รวบรวมพละกำลังทั้งหมดไปไว้ที่ขาขวา ที่ยันอยู่ที่หน้าอกไอคิมมัน ...

“เฮ้ย...” และก่อนที่ไอโม จะได้ทำอะไรอย่างที่ใจคิด..

ไอคิม..ที่นั่งนิ่งๆขบเขี้ยวเคี้ยวฟันมองผมเหมือนจะฆ่าให้ตายอยู่เมื่อครู่นี้..ได้คว้ามือจับที่ขาผมที่ยันอยู่หน้าอกมัน แล้วกระชากอย่างแรง...ผมที่ไม่ได้ระวังตัวจึงถลาเข้าไปหามันทั้งตัว พร้อมกับที่มันได้ลุกขึ้นและโถมตัวเข้าหาผม...เมื่อแรงกระชากนและแรงโถมตัวของมันที่โถมเข้าหาตัวผม มาเจอะกัน..

“โป๊ก”“โอ้ยยยยย..” ความพินาศจึงเกิดกับผมเพียงผู้เดียว กระซิก

ผมที่ถลาตัวเข้าไปหามันอย่างแรงตอนแรก ได้เจอกับแรงโถมตัวมหาศาลของมันที่ตามมาทำให้กระผมเกิดอาการกระเด็นกลับ ..หัวจึงไปโขกกับผนังห้องที่โบกด้วยปูนซีเมนต์ตราเสืออย่างดี...ทำให้ไอโมเกิดอาการมึน งง ตาลาย ..เบลอ..และ ตัวอ่อนยวบหมดเรี่ยวหมดแรงลงในบัดดล

“มะ โม..โม...เจ็บมากไหม..เราไม่ได้ตั้งใจ เรา ขอโทษ โม..ได้ยินเราไหม” ได้ยินจิ ไอเจี้ย....นี้ขนาดมึงไม่ตั้งใจนะ...กูถึงกับหมดสิ้นเรี่ยวแรงถึงเพียงนี้ ถ้ามึงตั้งใจกูไม่ตายไปจริงๆเหรอ...ไอชั่วววววววววววว

ไอโมพยายามที่จะลืมตาขึ้น..แต่หนังตาแม่ม โคตรหนักเลย..ปวดหัวจี๊ดดดๆ...และเมื่อความมึน ความเบลอ ค่อยๆหด หาย อาการปวดร้าวไปทั้ง หัวก็เริ่ม เข้าครอบงำไอโม..กูจะตายไหมวะเนี๊ยะ ฮือ..

คร่ำครวญ กับตัวเองพร้อมกับหนังตาที่ค่อยๆเผยอออก อาการปวดหัวที่แล่นลิ่วเข้าสู่ไอโมอย่างปัจจุบันทันด่วนอีกครั้ง ทำให้ไอโม ถึงกับน้ำตาร่วง...เปาะแปะ..

“โม โม..เจ็บเหรอ..เจ็บมากเหรอ..เราขอโทษ ไปหาหมอนะโมนะ..นะ..โม” พร้อมกับเสียงไถ่ถามอย่างเป็นห่วงเป็นใย ที่พูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก

ผมรับรู้ถึงริมฝีปากร้อนๆที่สัมผัสไปตามปลายคางข้างแก้ม และนิ้วมือใหญ่ๆที่แทรกตัวเข้าไปตามเส้นผม ของผม..แล้วขยับลูบคลึงแผ่วๆไปทัวหัวด้านหลังของผม ที่โขกกับผนังห้องเต็มแรงเมื่อกี้นี้...

“โอ้ยยโอ้ยยๆ..เจ็บ อ้า เจ็บจัง...เจ็บ ฮือ..” น้านสำออยโคตร

เมื่อไอโมสัมผัสถึงความอ่อนโยนทั้งน้ำเสียงและสัมผัสแผ่วๆที่จูบผะผ่าวไปทั่วไปหน้าผม ไม่นึกถึงอะไรแล้วครับ รู้แค่ว่า คิดถึง คิดถึงไอคิมมากเหลือเกิน อยากอ้อน อยากอ้อนมันให้สมกับความคิดถึงของผมที่มีต่อมันอย่างล้นเหลือ..

“ไปหาหมอนะ..” ไอคิมมันพูดอู้อี้อยู่กับแก้มผม

มือนึงของมันมันยังคลึงแผ่วๆอยู่ที่หัวผมเหมือนเดิม ส่วนอีกมือที่เหลือก็รวบเอวผมไว้แล้วกอดไว้แน่น แล้วมันก็ทำท่าเหมือนจะลุกขึ้น..ซึ่งสภาพไอคิมในตอนนี้คือ นั่งคุกเข่าโดยมีผมนั่งคร่อมตักมันอยู่ ...โดยมีผนังห้อง....เป็นแบล็คกราวน์ ให้ผมไอ้เอนหลังพิง

และเมื่อผมรู้สึกว่าไอคิมมันจะลุกขึ้นโดยมีผมติดสอยห้อยตามไปด้วย ผมจึงดึงตัวเองออกจากผนังห้อง แล้วซบหน้าลงกับบ่ามัน..

“มะ ไม่ไป..อู้ย ซี๊ดดดด” พูดเสียงสั่นๆ ซี๊ดปากเบาๆด้วยตอนนี้ไออาการปวดหัวจี๊ดๆยังไม่ได้จากลาไอโมไปไหน..

“หือ...แน่ใจเหรอ...เจ็บมากไม่ใช่เหรอ...”น้ำเสียงอ่อนโยนมากมาย

มือของมันที่ตอนแรกกอดอยู่ที่เอวผมเฉยๆเปลี่ยนมาลูบไล้แผ่นหลังผมอย่างปลอบโยน...

ไอโมพยักหน้ายุกยิกอยู่กับซอกคอมัน..พร้อมกับค่อยๆยกแขนขึ้นโอบกอดรอบคอมัน อย่างฉวยโอกาส ช่วงชุลมุน ...ทำไงได้ก็ใจมันอยากนี้หว่า ชิ..

“หึ..ขี้อ้อน ไม่เปลี่ยนเลยนะนาย...” น้ำเสียงมันดูเย้าๆแหย่ๆผมอย่างอารมณ์ดี แต่ยังคงไว้ซึ่งความอ่อนโยนอยู่เหมือนเดิม

มันโยกตัวไปมาเหมือนกล่อมเด็กให้นอนหลับงั้นแหละ ชิ...กูไม่ใช่ลูกมึงซะหน่อยไอชั่ว..คิดอย่างงอนๆครับ เลยงับที่คอมันเบาๆไปทีนึง

ขอสารภาพตามตรงว่าตอนนั้นอารมณ์ไอโมเหมือนได้ของรักของหวงกลับคืน อิ่มใจ จนไม่คิดคำนึงถึงอะไรหรือใครใดๆทั้งสิ้น ..เหตุผลที่ควรจะมีไม่เหลือหรอแค่อยากจะกอดอยากจะอยู่กับมันแบบนี้ไปนานๆ...ก่อนที่จะกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง ที่ทั้งผม และมัน ต่างเลิกรากันไปตั้งนานแล้ว และต่างมีคนใหม่ไปแล้วทั้งผมและมัน

“คิดถึงเราไหม...เราคิดถึงนายมากเลยนะ ...” พร้อมกับคำพูดหวานๆนั้น

ริมฝีปากร้อนๆของมันที่ตอนแรกป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆซอกคอผม ได้ขยับเข้ามาที่ข้างแก้มผม..แล้วลากลิ้นเลียไปตามใบหูติ่งหู อา..แล้วซอกซอนเข้าไปในรูหูของผม

“อือ..ซี๊ดด” สะดุ้งน้อยๆเงยหน้าหน้าขึ้นจากซอกคอไอคิม ซี๊ดปากออกมาอย่างสุดสยิวตัวอ่อนปวกเปียกลงอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้ไม่ได้เกิดจากความเจ็บ แต่เกิดจากความสยิว .จากสัมผัสคุ้นเคยที่ผมห่างเหินไปนาน...

*********************************



ป๋อล๋อ*...   มาต่อให้แล้วนะจ๊ะ  จะถูกใจคนรออ่านกันมะน่อ...
นายโม ปั่น สุดเชวิต  แล่ะ ได้เท่านี้แล่ะค๊าบ...     

"ขอบคุนทุกคนค๊าบป๋ม"   
             
ป๋อล๋อ*... 2   อ้อ ลืมๆ   "โมร๊ากกกกกกกกทู้กคนนนนนน"       << จ๋งจั๋ยกลัวโดนเชือด หึหึ

[~ScAreD:SAcreD~]

วู้ววววววววววววววววววว   ในที่สุด

แล้วอ้อนล่ะ งง

[Karn12]

แล้วอ้อนหายไปไหนเหรอครับ  หรือว่าจะสมรู้ร่วมคิดกับคุณคิมอ่ะ

เป็นแฟนคลับคุณโมมานานแล้ว  แต่ไม่เคยได้รีพลายเลย 

แล้วรีบมาต่อตอนต่อไปนะครับ

[THIP]

ถ้าอ้อนมาเห็นเข้า ไม่อยากจะคิดเลย   

[DeShiWa]

 

ว่าละอ้อนรู้เห็นเป็นใจแน่เลย อิอิ

คิมยังรักโมมะเปลี่ยนเลยนะครับ

ดูจากการกระทำอะครับ ใช่ป่าว อิอิ

อะครับ มาต่อเร็วๆๆนะครับผม รอมานานอะครับ อิอิ

 

[MiLCH]

พี่อ้อนเป็นใจให้พี่คิมกะพี่โมแหงๆเลยอะ

[pongsj]

อ้อนรู้เห็นเป็นใจแน่ๆเลย ใช่ม่ะ