หัวข้อ: We are...คือ เรารักกัน ตอนพิเศษ ด้วยความคิดถึง100%... 16/12/13 [P.314]

[ruby]

อ่านไปเรื่อยๆ จนมาถึงช่วงสุดท้ายไม่ไหวๆๆๆ
ยิ้มแก้มเกือบแตก กรี๊ดดดด จะน่ารักไปไหนเนี่ยภูมิ

อ่านแล้วเขินแทนพีม 

[DarkAki]

จองที่

..............

ฉันรัก We Are ที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ไม่อยากให้จบเลยอ่าาาาาาาาาาา 

จบแฮปปี้ แต่... ทำไมน้ำมันไหลออกตาอ่ะ แงงงงงงง

ขอบคุณพี่ตาลนะค่ะที่แต่ง We Are ขึ้นมา

We Are ทำหนูมีความสุข ได้หัวเราะ ยิ้ม เขิลเป็นบ้าเป็นหลัง และร้องไห้จนน้ำตาหมดก๊อก

เป็นเรื่องแรกที่หนูอาลัยอาวรณ์ ไม่อยากให้จบ อยากให้แต่งต่อไปเรื่อยๆ อยากเห็นภูมิพีม แทนฟ่าง และเดอะแก๊งค์ทุกคนตลอดไป

แต่ัมันก็เป็นอย่างที่หลายๆคนว่า มีพบก็ต้องมีจาก  งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา ใช่มั้ยค่ะ ^^//

ทุกคนจะอยู่ในใจตลอดไป แล้วสักวันเราจะพบกันใหม่เนอะ ^^

รักพี่ตาลน้าาาาาา 

[-~iK@iZ_KunG~-]

จบแล้วหรอเนี่ย ไม่นะ
มารอตอนพิเศษแล้วกัน
เป็นนิยายอีกเรื่องที่ชอบ (รู้สึกว่าจะชอบทุกเรื่อง) ฮ่าๆๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ครับ

[jedi2543]

เป็นการจบที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มค่ะ ชอบมิตรภาพหนุ่มๆ พวกนี้มาก ตัวละครโปรดที่สุดของเรานอกจากพีมภูมิแล้วคงเป็นปัน ปันทำให้พี่นึกถึงภาพสมัยตัวเองเป็นนักศึกษาบ้ากิจกรรมเพื่อสังคมค่ะ อยากบอกว่าไอ้ที่ปันขยันพูด พี่ก็เคยพูดๆ มาก่อน ตอนนี้อาจลืมๆ อุดมการณ์หลายๆ อย่างไปบ้างตามประสาจบนานแล้ว ครอบครัวก็มี แต่อย่างน้อยคำพูดคำจาและความคิดของตัวละคร รวมถึงบรรดาเพลงออกค่ายทั้งหลายพี่ก็เคยร้อง ตอนนี้เพื่อนๆ ร่วมกลุ่มก็ดำเนินตามอุดมการณ์กันหลายคนอยู่ทั้งประชาไท สารคดี นสพ ก็แยกย้ายกันไป แต่นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวจริงๆ ที่ทำให้ภาพสมัยร่วมหัวจมท้ายทั้งทำค่ายและประท้วงกับชาวบ้านคืนมาในความทรงจำอยู่

เรื่องที่ชอบอีกอย่างของเรื่องนี้คือคาแรคเตอร์ที่แต่ละคนค่อนข้างชัดเจนไม่สับสน และรายละเอียดของเรื่องที่คนเขียนเก็บทุกอย่างไม่มีลืม อ่านแล้วชอบค่ะ

สรุปง่ายๆ ก็คือ ถ้าเรื่องนี้รวมเล่มเมื่อไหร่ พี่รอจองนะคะ ถ้าน้องว่าทำเองไม่ไหว พี่แนะนำสนพ.ไร้กรอบนะ  สั่ง XY มา รูปเล่มสวย ทำดีมากๆ หรือลองเสนอนาบูดูก็น่าจะเวิร์ค เล่มสวยดี

[jeeu]

The End
ไม่อยากให้We are มีคำนี้เลยจริงๆ
แต่ก็เข้าใจนะคะ ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกลา
รักทุกคนในwe are ปลื้มมิตรภาพของเพื่อนๆกลุ่มนี้
ขอบคุณพี่ตาลที่แต่งนิยายดีๆให้อ่าน
รักwe are ค่ะ

[Horizon]

ประทับใจกับมิตรภาพของเพื่อนกลุ่มนี้มาก ไม่อยากให้จบเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ
ขออ่านตอนพิเศษด้วยครับ หรือพาพวกนี้กลับมาเยี่ยมแฟนๆ ตามโอกาสบ้าง
+1 +เป็ด

[moneza]

รักนิยายเรื่องนี้ มีความสุขมากๆท่่ีได้อ่าน  ขอบคุณทุกตัวอักษรที่สร้างรอยยิ้มให้เราค่ะ

[suginosama]

ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆอีกเรื่องที่เราชอบมากค่ะ 

[MapleZelpaM_68]

มาถึงบทสรุปสุดท้ายแล้วนี่เนอะ ขอบคุณตาลที่ทำให้เราได้มารู้จักกับเหล่าเดอะแกงค์ ตอนนี้บอกตรงๆอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกอ่ะ แต่อยากให้รู้ไว้ว่า เราจะไม่ลืมพวกคุณนะ => น้องพีม น้องภูมิ น้องฟ่าง น้องแทน น้องคิว น้องเต้ย น้องเบียร์ น้องเชน น้องมิค น้องปัน พี่โอ๊ต น้องแมท และคนอื่นๆ เลิฟยูวววว

 

[jojobuffy]

ยอดเยี่ยมมากคะ จะติดตามผลงานไปเรื่อยๆ

รัก...ทะเลหัวใจ

[mamew13 jk]

 จบแร้ววววว  ไม่อยากหั้ยจบเลยจิงๆ  มีตอนพิเศษไหมเนี้ย คุนตาลลลล    รักกก พีม-ภูมิ และชาวแก๊งงงง

[sapphire_yaoi]

ใจหายมากเลยวีอาร์จบแล้ว ตามอ่านมานานมาก รักทุกคนในเรื่องมากค่ะ ขอบคุณพี่ตานที่เขียนผลงานดีๆแบบนี้ต่อมา เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ ปล.ขอตอนพิเศษด้วยนะคะ อิอิ

[iforgive]

  ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ  รอรวมเล่มนะ

[TanyaPuech]

    ขอบคุณสำหรับเรื่องที่ดีมากๆ 

อ่านจนผูกพันธ์จนคิดว่าทุกๆตัวละครมีตัวตนจิงๆ

รักทุกๆตัวละคร   

รักคนเขียนพี่ตานที่ให้เราได้อ่าน 

[nolirin]

 

[wdaisuw]

เป็นตอนจบที่สวยงาม และเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ความหวัง กำลังใจ เหงา เรียกว่าครบทุกอารมณ์
ขอบคุณ คุณตาลที่ทำให้ตัวละครมีชีวิตขึ้นมาจริงๆ

ตอนนี้หลายอารมณ์มาก ใจหายจริงๆนะคะ
เพราะทุกวันจะรออ่านเรื่องนี้ด้วยความหวังว่าเมื่อไหร่คุณตาลจะมาต่อ

ไม่ว่ายังไง หนุ่มๆwe are จะอยู่ในใจของพวกเราตลอดไปค่ะ
รอคอยตอนพิเศษอยู่นะคะ

[NannY]

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ แบบนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณสำหรับ 2 ปีที่ให้ความสนุกแก่คนอ่านด้วยนะคะ

[BBnuna]

จบแล้วซิน่ะ นิยายที่รักที่สุดเรื่องหนึ่ง
เรื่องนี้ทำให้เขิน เวลาอ่าน
ทำให้ซึ้ง จนน้ำตาไหล
ทำให้หัวเราะ จนปวดแก้ม
ทำให้ได้เมาท์ จนฟิน
ทำให้มีความสุข จนอยากจะขอบคุณพี่ตาลมากที่แต่งเรื่องราวดีๆให้คนอ่านคนนี้อ่าน
ขอบคุณค่ะ

[spisyjames]

ว๊ายยยยยยยยยย


หวานมาก รักภูมิกับพีมที่สุด

[mueypoo]

จบแล้วเหรอนี่ ใจหายยังไงไม่รู้ เราจะไม่ได้เจอหนุ่มๆพวกนี้แล้วเหรอนี่ ติดตามมาตลอดและจะติดตามเรื่องต่อๆไปนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[nn~~NN]

เชื่อไม๊  ตอนที่ภูมิพูดว่า "ทางข้างหน้าไกลนะ"  น้ำตารื้นเลย
เหมือนเป็นอินโทรก่อนจาก ทำให้รู้ว่าเวลามันจะหมดแล้วจริงๆ 

เป็นนิยายที่ดีที่สุดเรื่องนึงที่เคยอ่านนะคะ  เรามีความสุขทุกตอนที่ได้อ่าน (ยกเว้นตอนดราม่านิดนึง)
ได้รับความรู้สึกดีๆ ข้อคิดเยอะมากๆ

ขอบคุณตาล บอททุกคน แล้วก็เล้าเป็ดมากๆค่ะ
ปล. ถ้ายังไงมีตอนพิเศษมาเรื่อยๆก็ดีนะคะ  ถือว่าได้มาเยี่ยมเยียนกัน   

[pooinfinity]

ขอบคุณสวยสำหรับนิยายดีมากๆเรื่องนี้

ขอบคุณที่สร้างรอยยิ้ม ความสุขให้คนแก่คนนึง เดินทางมากะนิยายเรื่องนี้นานมาก

ตามจากเด็กดี ยาวจนถึงในเล้าเป็ด ทั้งยิ้ม ทั้งเขิน ทั้งร้องไห้ ทั้งนอยด์กะนิยายเรื่องนี้

รักสวย รักทุกคนในเรื่องน้าาา

[สมุนไพร]

จบแล้ว เสียดายมาก อยากอ่านต่อไปอีก
เหมือนคุณตาลยังรวบรัดใหจบเร็วไป เราหมายถึงแบบว่าปุบปับ หวังว่าจะได้อ่านตอนพิเศษกันเนอะ
ขอบคุณคุณตาลมากที่เขียนเรื่องดีๆให้พวกเราได้ตามอ่าน รออ่านกัน มันกลายเป็นกิจวัตรเราไปแล้ว ที่เข้าเล้ามาต้องเลื่อนหาหนุ่มๆ

ปล.ทุกคนปีสี่กันแล้วสินะ งั้นก็ใกล้เวลาของพี่คิวกับน้องเต้ยแล้วล่ะสิ คริคริ
แล้วยังองุ่นปันอีก เรายังไม่ลืมนะ รอคุณตาลมาขยายความอีกที
สุดท้ายนี้ เราก็เป็นอีกหนึ่งคนที่จะอุดหนุนหนังสือเล่มนี้ของคุณตาลนะ

[Loveyoujung]

อ่านแล้วมีความสุขจิงๆค่ะ เป็นเรื่องที่เราอ่านหลายรอบมากก
เวลารู้สึกว่าไม่มีใคร เหงา หรือว่าหมดกำลังใจ เราจะเข้ามาอ่านเรื่องนี้ เพราะเวลาที่เราอ่านแล้ว
เรารู้สึกว่าเราได้เพื่อน..แม้ว่าจะไม่ได้มีตัวตน แต่ก็เป็นเพื่อนที่อยู่ในใจ ทุกๆตัวละครใน we are
ทำให้เรามีความสุข เหมือนมีเพื่อนที่พร้อมจะเดินไปด้วยกัน ขอบคุณตาลที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ
แอบหวิวนิดๆที่เรื่องนี้จบแล้ว ไม่อยากให้จบเลย แต่ก็นะ มีเริ่มก็มีจบ เป็นเรื่องธรรมดา แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
ความทรงจำ ก็จะอยู่ในใจเราตลอดไป

ขอบคุณค่ะ

[IchigO15]

พอคิดว่า อ่า จบแล้วเหรอ ._..... รู้สึกเหมือนว่างเปล่าเลยค่ะ ; A ;

อยากตามภูมิพีมอยู่อย่างนี้ อยากร้องไห้กับฉากดราม่า อยากหัวเราะกับมุขจีบของภูมิอีก

ขอบคุณนิยายเรื่องนี้มากๆค่ะ !!!  รักคนแต่ง รักภูมิพีม รักคิวเต้ย รักทุกคนในวีอาร์เลยค่ะ!!

ยินดีด้วยที่จบบริบูรณ์ค่ะ !

[DraCo_SLa13]

นิยายดีๆอีกเรื่องแล้วสินะที่จบไป เฮ้อ~~ใจหายค่ะ 

วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรอยากอ่าน WE ARE มากๆเลย เราก็เลยเริ่มสตาร์ทใหม่ตั้งแต่ตอนแรก พอตกกลางคืน อ่าวจบซะแล้ว

ปล.ไปอ่านตอนที่5ต่อนะคะ TT^TT

[VINQ]

จบแล้วเอ่าะ จากใจเลยนะไม่อยากให้จบเลยจริงๆ
แต่งานเลี้ยงก็ต้องมีวันเลิกลาเนาะ
ประทับใจมากเกินกว่าจะพูดออกมาเหมือนกันนะ
วี อาร์ คือ...เรารักกัน จริงๆ *ปาดน้ำตา*
ความรักอัดแน่นเหลือเกิน อ่านแล้วยิมแก้มแทบปริ
น่ารักกันมากกกก หลายๆตอนก่น้ำตาซึมกันไปอะไรไป
ตอนจบซึ้งอะไม่ว่าจะอีกไกลแค่ไหนก็สู้กันต่อไป
อยู่ข้างกันแล้วก็สู้ไปพร้อมกัน ไม่ว่าจะเจออุปสรรคแค่ไหนก็ไม่หวั่น

ต่อจากนี้ต้องคิดถึงพีมกับภูมิแน่ๆ
แวะมาต่อตอนพิเศษให้หายคิดถึงมั่งนะคะ
แล้วก่คู่อื่นๆ อยากรู้ความคืบหน้าด้วยอีกเยอะๆ 5555
ไม่ก็รวมเล่มเลยยย เชียร์ขาดใจ
เรื่องน่ารักๆอย่างนี้อยากจะมีเก็บไว้ จะดีสุดๆเลยอ่าาาา ><

[aishiteru.]

ใจหายจังเลย คิดถึงคนแต่ง คิดถึงทุกๆคนในเรื่องนี้จัง นิยายเรื่องนี้เป็นมากกว่านิยายมันเหมือนชีวิตครบทุกรส
ขอบคุณคุณตาลมากๆเลยที่แต่งเรื่องราวของพวกเขา we are ออกมาให้ได้อ่านกันยาวนานขนาดนี้
ไม่อยากให้จบเลย ยังอยากเจอพวกเขาโล้ดแล่นเป็นตัวหนังสือต่อไปเรื่อยๆๆๆๆ คิดถึง คิดถึงจริงๆ T^T
อ่านตอนที่ทิ้งท้าย พร้อมๆกับเปิดลิ้ง youtube ที่ลงไว้ ดูรูปภาพประกอบก็เหมือนกับเจอฉากต่างๆในเรื่องที่ผ่านๆมา
ฟังเพลงก็ซึ้งเศร้าได้อีก เสียงซินซิงกูล่าก็เพราะได้อีก โฮฮฮ น้ำตาคลอเลยยยย
ไม่รู้จะพิมพ์อะไรออกมาดี รักเรื่องนี้ รักทุกคนในเรื่องนี้ รักคุณตาลที่แต่งเรื่องดีดีแบบนี้ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ กอดดดดด
คิดถึง ภูมิพีม แทนฟ่าง คลื่นด้วย คิวเต้ย หมอเชน ชายเบียร์น้องโตเกียว มิค ปันพี่องุ่น น้องแมท เจ้ๆทั้งหลายอื่นๆอีกมากมาย
 

[gupalz]

จบแล้วนิยายที่ทำให้เราอินได้ตลอดไม่ว่าจะหัวเราะฮาแตก
หรือเสียน้ำตาตอนตาลบอก แต่งดราม่าไม่เป็น
เป็นกำลังใจให้ในการสร้างผลงานใหม่ๆมาให้อ่านนะจ๊ะ

[rujaya]

  ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆอีกเรื่องนึงนะคะ

คงถึงเวลาที่ต้องจบลงโดยสมบูรณ์แล้ว ขอบคุณตัวละครทุกตัวที่เหมือนชีวิตจริงมากๆ

ขอบคุณน้องตาลที่เขียนเรื่องนี้ได้ยอดเยี่ยม 

คงจะได้เจอกันในรวมเล่มนะคะ