จบแล้วหรอ? เรื่องราวของพวกเค้าจบแล้วหรอ
แต่ตัวตนของพวกเค้าจะยังไม่จบนะ เราจะคิดถึงงงงทุกคน ^^
เราดีใจ ที่ได้เดินมาพร้อมๆกับพวกเค้า
ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เริ่มต้นจากจุดเดียวกัน แต่เราก็มาพบกันในระหว่างทาง
และมาจนถึงจุดสุดท้ายพร้อมๆกัน
ถึงเวลาที่ต้องกล่าวคำอำลาแล้วสินะ แต่บอกแล้ว พวกเค้าจะอยู่ในใจเสมอไป
นิยายเรื่องนี้ ทำให้เรามองความรักในมุมมองที่หลากหลายขึ้น
ตัวละครทุกตัว มีบทบาทที่สื่อออกมาในรูปแบบและการกระทำที่แตกต่าง แต่สามารถเข้ากันได้อย่างลงตัว
ความรักของคนสองที่ต้องมีทั้งอุปสรรค ความสุข ความทุกข์ และการยอมรับ
ความรักคือเรื่องราวของคนสองคนก็จริง แต่เราไม่สามารถอยู่ด้วยกันแค่สองคนในโลกได้
นิยายเรื่องนี้ ทำให้เราอยากย้อนเวลากลับไปในช่วงชีวิตมหาวิทยาลัย
อยากกลับไปทำอะไรใหม่ๆอีกมากมาย ลองใช้ชีวิตที่ไม่เคยได้ใช้
ลองทำในสิ่งที่ได้แค่คิด แต่ไม่สามารถลงมือทำได้จริง
ภูมิ-พีม พวกนายสุดยอด จับมือกันไว้ แล้วไปด้วยกัน
แม้ว่าอุปสรรคที่ผ่านเข้ามา จะเล็กหรือใหญ่ขนาดไหน
ขอแค่ต่อสู้และจับมือกันก้าวข้ามผ่าน เราเชื่อว่า ทุกสิ่งจะต้องมีทางออกที่ดีเสมอ
รักนะ รักมากๆ
แทน-ข้าวฟ่าง รักด้วยกำปั้น 5555555
ข้างฟ่างอย่าโหดกับพี่แทนมากสิคะ พี่แทนน่วมไปหมดแล้ววว
เอ๊ะ หรือพี่แทนมีเวลาเอาคืนคะ ฮ่าาา
ความรักไม่จำเป็นต้องหวานนนตลอดเวลา แต่สามารถแสดงได้ทุกการกระทำ
คุณไม่จำเป็นต้องมีคำหวาน แต่สื่อมันออกทางตา
คิว-เต้ย เด็กแสบบบบบบบบบบบบ รักมากกกๆนะน้องเต้ย
เป็นไปได้ก็อยากจะขอเซ้งต่อจากพี่คิว 5555555555
แต่คาดว่าพี่คิวคงจะตื้บซะก่อนเป็นแน่แท้
น้องเต้ย อดทนและพยายามมากๆๆ จริงๆแล้วว น้องเต้ยเป็นเด็กดี
แต่ป่วนไปงั้นนนนนน ใช่มั้ยล่าา ( แอบกระซิบ เรารักน้องเต้ยที่สุด เพราะหนึ่งชอบคนประเภทนี้ ไฮเปอร์ และสอง อิมเมจจของน้องเต้ยยย ถูกใจที่สุดดดดดด )
ทุกๆคนในวีอาร์ พวกนายทำให้เรื่องนี้มีสีสัน และลงตัวได้อย่างกลมกล่อมมากที่สุด
ทู คุณตาล ::ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่คุณถ่ายทอดออกมา เป็นตัวหนังสือให้เราได้อ่านกัน
แต่อยากจะบอกว่า มันไม่เพียงเป็นแค่ตัวหนังสือนะคะ
แต่ตัวละครทุกตัวมีชีวิต มีความรู้สึก ที่เรารู้สึกไปกับเค้าด้วย
จริงๆแล้วเราไม่อยากให้จบเลย แต่งานเลีย้งย่อมมีวันเลิกลา
และเมื่อวันนั้นมาถึง เราจะเอ่ยคำใดเสีย นอกจาก "ขอบคุณค่ะ"