http://www.mixpod.com/playlist/88412623“i never love another like i love you baby
you my number one lady yeah...
ฉันมักจะถามเธอเป็นประจำว่าเธอนะรักฉันไหม
และหากว่าเธอนะบอกว่ารักแล้วเธอนะรักแค่ไหน
รักเท่าฟ้าหรือมหาสมุทร รักเท่าผืนดินหรือผืนน้ำรักฉันที่สุด
เธอบอกว่าบางทีมันยากที่จะอธิบายไม่ต้องกังวลจะไม่ไปไหน
จนกว่าวันสุดท้ายไม่ใช่ว่าฉันนั้นไม่เชื่อใจ
ฉันรู้ว่าเธอทำเพื่อฉันนะไม่ใช่เพื่อใครย้ำคิดย้ำทำอยากได้ยินซ้ำๆ
เวลาเธอหายไปก็อยู่กับใจช้ำๆช่วยมองตาตอนฉันถามเธอ
ฉันยังรอฟังเธอรู้ไหมเธอต้องห้ามเหม่อ
**you my number one lady...จะไม่มีใครที่มาแทนที่เธอ
และไม่ว่านานแค่ไหนฉันจะรักเธอตลอดไป...
**ให้บอกว่ารักเท่าจักรวาลมันก็ยังไม่พอก็อยากได้ยินเธอพูดซ้ำ
like i never heard that beforeก็อยากได้ยินมันทุกวัน
อยากได้ยินที่เธอจะบอกรักฉัน(ได้ไหมเธอ)
ถึงแม้ว่าเสียงเพลงมันคือชีวิตฉัน แต่ตื่นขึ้นมาไม่มีเธอมีชีวิตไปก็เท่านั้น
เพราะอยู่กับเธอฉันไม่ต้องแกล้งทำ เหมือนว่าเข้มแข็งถึงอ่อนแอก็ไม่สำคัญ
ซุปเปอร์แมนบางครั้งต้องแกล้งทำเป็นคนธรรมดา
แต่อยู่กับเธอนั้นฉันเป็นซุปเปอร์แมนได้ทุกเวลา
ไม่ใช่ใครเพียงแค่คนหนึ่ง มันคือคำว่าเราก็เท่านั้นไม่ใช่คนอื่น
ฉันไม่ใช่คนดีอะไรแถมยังเอาแต่ใจ
แต่เธอก็รักฉันแบบที่เป็นไม่ว่าเธอไม่เหมือนใคร
แค่กอดฉันไว้ทุกๆคืน ทำให้อุ่นใจไม่ว่ายามนอนหรือเมื่อยามตื่น….” พอร้องเสร็จมันสามตัวก็หัวเราะตัวเองแต่พวกผมน่ะขำจนหงายหลังไปแล้ว โอยยยยย แม่งฮาหน้าไอ้ภูมิชิบหายคืนนี้มึงหลุดขรึมมากภูมิ ฮ่าๆๆ ไอ้เบียร์ถึงกับน้ำตาเล็ดเลยครับมันคงรับเพื่อนมันไม่ได้ ผมเองบอกตรงๆว่ากูก็รับไอ้หล่อไม่ได้เหมือนกัน
ผมอัดคลิปหลุดของมันไว้แล้วเรียบร้อยมึงไม่รอดแน่ภูมิพรุ่งนี้พอมึงสร่างเมามึงก็จะเหมือนแมงเม่าตัวกระจิดริดกระจ้อยร่อยคอยทำตามคำสั่งกูไม่งั้นกูจะเอาไปปล่อยในยูทูป อุวะฮะฮ่า เสร็จไอ้พีมล่ะ
“ครับ……หลังจากที่พวกเราได้ฟังบทเพลงเพราะๆจากเป็กออฟไอซ์” เชี่ยปันเข้าใจเปรียบ ฮา “ต่อไปผมก็จะให้พวกคุณลองชิมเหล้าสูตรใหม่ซึ่งคุณเตชทัตได้ลิ้มลองไปแล้ว ไม่ทราบว่ารู้สึกยังไงบ้างครับกับการรับบทหนูทดลองในครั้งนี้” ไอ้ปันยื่นแก้วที่อะแด๊ปเป็นไมค์ไปตรงหน้าไอ้มิค
“มิครู้สึกดี๊ดีนะครับ เอิ้กกกกก ออกมาจากท้องพ่อ อั้วววว อึก ท้องแม่ก็เพิ่งเคยแดกเป็นครั้งแรกต้องขอบคุณคุณปัญญพัฒน์มากๆนะครับที่กรุณา คุณจิณทราภัทรสนใจไหมครับ” เชี่ยมิคพูดไม่เป็นภาษาแล้วมันคอพับลงไปนอนหลายรอบแล้วด้วยแต่ไอ้ปันก็ตามไปคว้าคอมันขึ้นมา ดูไปดูมาเหมือนทรมาณสัตว์เลยว่ะ
“เอาไว้ให้พ่อมึงแดกเหอะ” ไอ้ฟ่างปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยก็ใครจะไปกล้ากินล่ะมันเอาอะไรผสมกันบ้างก็ไม่รู้ มะนาวเป็นชิ้นๆเลยสัด
“เฮ้ยมึงๆไอ้เชนมันไปนานแล้วนะ แมทมึงไปตามลูกพี่มึงดิไม่ใช่ป่านนี้คุยโทรศัพท์จนมันระเบิดใส่หัวตายห่าไปแล้วนะ” ไอ้คิวเอาตีนสะกิดไอ้แมทที่ซดเหล้าอยู่ให้ลุกไปตามไอ้เชน
“ไปตามไสละอ้ายคิว” ยังไม่ทันที่ไอ้แมทจขยับไปไหนไอ้เชนก็เดินหล่อคุยโทรศัพท์ออกมาพอดี
“มะปรางพี่เชนต้องวางแล้วนะคะเพื่อนรออยู่…..มะปรางก็รีบนอนนะไว้พรุ่งนี้พี่เชนจะไปดูคะแนนเอ็นฯเป็นเพื่อน…..ติดอยู่แล้วมะปรางของพี่เก่งจะตาย…ค่ะ..ฝันดีนะคะคนดี บาย” พวกคุณชินกันรึยังถ้ายังก็รีบๆชินซะนะครับเพราะพวกผมชินกันแล้ว คนก่อนมะหมี่คนนี้มะปรางสับให้ละเอียดเลยนะรางรถไฟมึงเนี่ย
“กูนึกว่ามึงตายห่าไปแล้วไอ้หมอฟันดะแล้วนี่มึงคั่วเด็กมัธยมหรอสัด” ไอ้คิวว่าไอ้เชนมันก็แค่ยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างๆไอ้เบียร์
“พรากผู้เยาว์ผิดกฎหมายอาญานะมึง” ไอ้ภูมิว่ายิ้มๆ
“ถ้ากูพรากผู้เยาว์แล้วไอ้เบียร์เรียกอะไรได้ข่าวรายนั้นเพิ่งม.5เองไม่ใช่เหรอวะ” เอ้ววววววววววววววว นี่แหละเวลาที่รอคอยไอ้เบียร์ตายแน่มึงถึงมึงจะสำลักเหล้าจนหูแดงกูก็ไม่เมตตามึงหรอก เอาละถึงเวลาชำระความซะที
“ไอ้เบียร์กูว่าจะเคลียร์เรื่องโตเกียวกับมึงนานแล้ววันนั้นที่มึงโทรหากูตอนตีสี่มึงเอาเบอร์โตเกียวโทรมันหมายความว่าไงวะ” ผมไม่รอช้ารีบเดินหน้าคว้าโอกาสไว้ทันทีตอนนี้ทุกสายตาจับจ้องมองไปที่ไอ้เบียร์กันหมด ยกเว้นไอ้เต้ยกับไอ้มิคที่ชวนกันไปเล่นซ่อนตาดำแล้วเรียบร้อยโรงเรียนเมา
“พวกมึงอย่ามองเหมือนกูทำอะไรผิดดิว ะที่กูใช้เบอร์น้องโตเกียวเพราะมึงบล็อกเบอร์พวกกูไงพอโทรหามึงไม่ติดกูเลยคิดว่าถ้าเอาเบอร์น้องโตเกียวโทรมึงน่าจะรับ” แลดูมีเหตุมีผล แต่……………….
“เสียงมึงเพลียๆด้วย”
“เชี่ยพีมมึงคิดอะไรเนี่ยก็กูดูแลไอ้ภูมิจนแทบจะไม่ได้นอน พอตอนนั้นคิดได้ก็เลยขับรถไปบ้านโตเกียวเสียงมันก็เลยอาจจะฟังดูเหนื่อยๆ ก็แค่นั้น” ไอ้เบียร์มันยังยืนยันกระต่ายขาเดียวอย่างหนักแน่น
“นี่มึงสนิทกันจนถึงขั้นเข้าบ้านน้องเค้ายามวิกาลได้หรอวะ” ไอ้ฟ่างตั้งประเด็นต่อ
“กูโทรบอกน้องก่อนแล้วว่าจะไปหา พอกูไปถึงแล้วน้องก็ลงมากูไม่ได้ขึ้นไปบนบ้านน้องด้วยซ้ำนี่พวกมึงคิดกันไปถึงไหนวะ” ทำไมไอ้คุณชายมันไม่หลุดอะไรบ้างเลยวะหรือว่ามันไม่ได้กิ๊กกั๊กกับน้องโตเกียวจริงๆแต่ที่ผมเห็นมันก็น่าจะมีอะไรบ้างดิวะ
“เออถ้าไม่ได้รักไม่ได้ชอบก็อย่าไปให้ความหวังเด็กมัน….กูไม่อยากให้โตเกียวเสียใจ”
“แล้วใครบอกว่ากูไม่ได้ชอบ หึหึ” เอ้อวววววววววววววววววววว แหล่วๆๆๆๆๆๆๆๆแล้วววววว
“ไอ้คุณชายตกลงมึงเอาไงแน่วะ” ไอ้คิวถาม
“เอาไว้แน่ใจแล้วกูจะบอก” ไอ้เบียร์อมยิ้มเลยถูกไอ้ภูมิผลักหัวเบาๆ
“สรุปที่บอกกูเรื่องจริง?”
“ก็ดูๆอยู่” แม่งคุยไรกันสองคนวะกูไม่เข้าใจผมพยายามเสนอหน้าเข้าไปแต่ก็ถูกภูมิดึงแก้มไว้
“ประมวลกฎหมายอาญามาตรา319บัญญัติไว้ว่าผู้ใดพรากผู้เยาว์อายุกว่าสิบห้าปี แต่ยังไม่เกินสิบแปดปีไปเสียจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล เพื่อหากำไร หรือเพื่อการอนาจาร โดยผู้เยาว์นั้นเต็มใจไปด้วย ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สองปีถึงสิบปี และปรับตั้งแต่สี่พันบาทถึงสองหมื่นบาท”
เชี่ยปันโผล่มาจากไหนไม่รู้ครับมันพรวดพราดลอยมาแทรกกลางระหว่างไอ้เชนกับไอ้เบียร์“กาลครึ่งหนึ่งมึงเคยท่องไปสอบนะเบียร์” ไอ้ราชนิกูลมันก็หัวเราะลั่นเลย
“กูไม่ได้เข้าข่ายที่มึงว่านี่ปันเพราะกูไม่ได้พาน้องโตเกียวไปเพื่อหากำไรหรือไปเพื่อการอนาจาร แค่พาไปกินข้าวดูหนังซึ่งไม่นับเป็นความผิดหรือหากเป็นความผิดก็ผิดแค่หลักขนบธรรมเนียมจารีตประเพณีไม่มีบทลงโทษทางอาญา”
มันเอากฎหมายมาสู้กันครับไอ้เบียร์มันก็ยิ้มหวานตาหวานต่อไปและคงลืมไปมั้งว่าปล่อยไก่ตัวเบ้อเร่อ กินข้าวดูหนังเหรอ เชี่ยยยยยยยยยยมึงพาน้องกูไปตอนไหนวะไอ้ภูมิต้องรู้เห็นเป็นใจแน่ๆ
“เออๆได้เรื่องได้ความยังไงก็บอกพวกกูด้วยล่ะไหนๆเพื่อนก็จะมีเมียเด็กแล้ว เออคิวมึงจำพี่ซันได้ไหม” ไอ้เชนมันถาม อืมมมมซันเหรอ อืมมมมชื่อคุ้นๆว่ะแต่กูมึนกูนึกไม่ออก
“ซันไหนวะ” ไอ้คิวถามกลับ
“ซันคณะมึงไง”
“ซัน….พี่ซันดุริยางค์ปีสี่น่ะเหรอ”
“เออ คนนั้นแหละ”
“อ๋ออออออ ไอ้พี่ซันที่เคยจีบไอ้พีมตอนปีหนึ่งอ่ะนะ” เย้สสสสสเขร้โซดาแทบออกจมูกผม ไอ้ปันนนมึงจะมานึกออกอะไรตอนนี้ไอ้ภูมิหันมาจ้องหน้าผมทันทีด้วยสายตาที่ทำมุม 45 องศาลิปดาเหนือ ละติจูดที่หกเส้นทแยงมุมโค้งระนาบกับแกนโลก (เกรดสี่วิชาภูมิศาสตร์) เชี่ยเชนมึงจะพูดทำม๊ายยย
“อ่ะ เอ่อ เรื่องมันนานมาแล้วโว้ยอีกอย่างกูไม่ได้ชอบพี่เค้า” ต้องรีบออกตัวครับไม่งั้นพ่อกับแม่ผมอาจจะได้เงินประกันชีวิตแทนที่จะได้เห็นหน้าลูกชายเพราะหน้าไอ้ผู้ชายที่ชื่อภูมิตอนนี้กำลังเข้าใกล้คำว่าอสุรกายเต็มที ไอ้พวกเพื่อนเวรนี่ก็ชอบหางานให้กูจริงๆแถมแม่งก็กำลังหัวเราะด้วยนะ
“ไอ้คิวบอกว่าพี่คนนั้นดูแลเทคแคร์ไอ้พีมทุกอย่าง” ไม่จบนะไม่จบมึงอยากมีปัญหากับกูใช่ไหมแทน
“จริงหรอเตี้ย” ไอ้นี่ก็จะแดกหัวกูอยู่แล้ว
“มันนานแล้วมึงกูก็จำไม่ค่อยได้” ได้ไม่ได้ก็ต้องบอกว่าไม่ได้ไว้ก่อนครับเพราะสวัสดิภาพของการมีชีวิตอยู่ถือเป็นเรื่องสำคัญ
“แทน พรุ่งนี้พากูไปหาไอ้เวรนั่นด้วยนะ” เสียงไอ้ภูมิโหดได้อีก อูยยยย ใครแม่งเปิดประเด็นว้าก็รู้ๆอยู่ว่าไอ้ภูมิมันเป็นยังไง กูเลยซวยเลยเนี่ย
“ภูมิ” ผมเรียกไอ้ภูมิด้วยน้ำเสียงที่ติดจะอ้อนวอนนิดๆอย่าให้มีเรื่องเพราะประเด็นแค่นี้เลยคร้าบบบบเพ่
“กูไม่ทำอะไรมันหรอกน่าแค่อยากเห็นหน้าคนที่เคยจีบมึงเฉยๆ” แต่หน้ามึงไม่ได้บอกอย่างนั้นเลยนะ
“อยากรู้จักพวกเทสเดียวกันว่างั้น” ไอ้แทนนี่ก็สนับสนุนกันดีจริงๆเดี๊ยะๆ
“สันดานนะมึง” ผมหันไปด่าไอ้ภูมิซะหน่อยแต่มันก็แค่ไหวไหล่แล้วไล้แก้มผมเล่น แม่ง ถ้ามันไปหาเรื่องพี่ซันจริงๆนะผมจะ…..จะอะไรดีวะ นึกไม่ออก
ล่วงเลยเข้าสู่วันใหม่มาได้ครึ่งชั่วโมงกว่าๆสภาพเพื่อนผมแต่ละตัวนี่แทบจะดูไม่ได้เลยครับ ฮ่าฮ่า รวมถึงผมด้วยแต่ดีหน่อยที่ผมยังพอจะครองสติได้บ้างนิดหน่อย เดี๋ยวผมจะพาทุกท่านไปไล่ชมวงเวียนชีวิตของพวกขี้เมากทันละคนนะครับ
“ครับนี่คือรายการคนอวดหมีผมคิวเจี๊ยวสัมผัสและผู้ช่วยไอ้แคระสัมผัสเจี๊ยวเราจะพาทุกท่านไปชมซากศพกันนะครับตามมาเลยครับ ฮ่าฮ่า…..และนี่ก็คืออดีตผู้นำเชียร์คณะสถาปัตยกรรมที่ผันตัวเองมาเป็นเมียนักบอลมหาลัย หล่อไหมครับ”
ไอ้คิวทำตัวเป็นMCกร้ากกกกผมกับไอ้คิวรวมหัวกันถ่ายคลิปพวกมันแต่ละคนไว้ ฮ่าๆ ถ่ายไปกล้องก็สั่นไปเพราะแม่งขำมาก รายแรกมาเริ่มที่ไอ้ฟ่างกันก่อนครับมันกอดกระติกหลับไปแล้วผมกับไอ้คิวก็เข้าไปซูมใกล้ๆ
เชี่ยท่าหลับไอ้ฟ่างอย่างฮามือนึงกอดกระติกอีกมือถือแก้วเหล้า มึงจะเมาหรือมึงจะนอนเลือกเอาซักอย่างเถอะเพื่อน ฮ่าๆ “กรั่กๆเชี่ยฟ่างโคตรหมดสภาพอะสัด” ผมจับมันมัดจุกด้วยครับ สะใจๆๆๆ
“ต่อไปเราจะพาทุกท่านไปดูสัตว์ป่าหายากของแปลกใกล้สูญพันธุ์กันนะครับ” รายต่อมาคือไอ้ปันมันก็มัดผมจุกแล้วเอาตะเกียบปักประหนึ่งปิ่นเสียบจุกเป็นจอมยุทธเอี้ยก้วยแล้วพี่ท่านก็เป่าปากเรียกสัตว์คู่กาย “พี่เอี้ยง” กร้ากกกกกกก มังกรหยกเลี้ยงนกเอี้ยง ห่าปันมันต้องอินทรียักษ์ไม่ใช่หรอวะแล้วที่สำคัญทั้งหมดทั้งมวลนี้ไอ้ปันมันหลับตาและพูดคนเดียวนะครับ
“ฮ่าๆคิวๆมึงลองพูดกับมันดิเดี๋ยวกูถ่ายเองโคตรฮาไอ้สัส” ผมรับไอโฟนไอ้คิวมาถือพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่ให้สั่น
“ปัน ไอ้ปัน” ไอ้คิวเข้าไปสะกิดไหล่ไอ้ปัน
“อืออ ครายยยย ครายยย ครายยย” มันร้องเพลงของปามมี่ป่ะวะ ฮ่าๆ
“เซียวเหล่งนึ่งไปไหนวะ”
“หืออออ มันหนีตามทศกัณฐ์ไปแล้ว อีกากี อีหลายใจไม่รักผัว” กร้ากกกกกกก เมียเอี้ยก้วยหนีตามทศกัณฐ์ที่สำคัญชื่อกากี ไอ้คิวต้องวิ่งออกไปขำไกลๆผมเลยต้องทำหน้าที่ช่างภาพและผู้ดำเนินรายการต่อ
“ครับต่อไปเราก็จะไปดูหนุ่มคณะทันตแพทย์กันบ้างนะครับ….พี่เชนๆมองกล้องหน่อยครับ” ไอ้เชนที่นั่งอยู่ที่ม้านั่งหน้าบ้านหันมาโชว์สองนิ้ว
“พี่เชนทำไรอยู่ครับ” ผมเดินเข้าไปหามัน
“พี่เชนคุยโทรศัพท์กับแฟนอยู่ค่ะ”
“วู้ววว ใครค้าบบบผมพีมนะเพื่อนไอ้เชน ว่าแต่พี่เชนคุยทั้งวันเลยนะครับไม่ค่อยสนใจเพื่อนเลยสาดดด…….เหี้ยปรับเสียงตรงไหนวะ” ผมส่งเสียงทักทายเด็กไอ้เชนมันหัวเราะแล้วก็บอกคนในสายว่าเพื่อนเมา โด่กูไม่ได้เมาซะหน่อย ผมกำลังจะให้ไอ้เชนช่วยปรับแสงแต่ไอ้คิวกลับมาพอดีผมเลยคืนโทรศัพท์ให้มันถ่ายต่อ
“ก็เพราะสนใจเพื่อนมากินเหล้ากับเพื่อนแฟนก็เลยงอนจนต้องคุยโทรศัพท์นี่แหละ” ไอ้เชนบอกแล้วเดินออกไปคุยที่อื่นไม่มันส์ๆปล่อยมันไป เราไปดูศพอื่นกันต่อดีกว่าเหยื่อรายต่อไปของเราก็คือ.....
ไอ้แทนครับเชิญมาดูสภาพไอ้แทนกันบ้างมันหลับในท่าที่อุบาทมากนอนคว่ำหน้าโดยที่ครึ่งตัวบนอยู่นอกเนื้อพื้นที่เสื่อที่พวกผมปูไว้ ฮ่าฮ่า ไม่รู้มันกินดินกินหญ้าเข้าไปกี่ไร่แล้วล่ะนั่น
“พีมๆเอาปากกาเมจิกมาดิ หึหึ” ไอ้คิวบอกให้ผมไปหาปากกาเมจิกแค่นี้ก็รู้แล้วว่าไอ้คิวจะทำอะไรคือไอ้แทนมันนอนไม่ใส่เสื้อครับ เสร็จกู ผมถือกล้องไอ้คิวเป็นคนละเลงศิลปะชั้นสูงมันวาดรูปยกทรงตรงนมไอ้แทนแล้วก็เขียนคำว่า “เมียดุ” เต็มท้องไอ้แทนเลยครับเขียนขนาดนี้แม่งยังไม่รู้ตัวเอง ฮ่าฮ่า
เมื่อจัดการไอ้แทนเสร็จแล้วเรียบร้อยก็ได้เวลาไปตามหาไอ้มิคกันครับเพราะมันหายตัวไปจากวงเหล้าเข้าไปในบ้านได้ซักพักแล้ว นานจนไอ้ภูมิไอ้เบียร์ต้องไปตามและจนบัดนี้พวกมันก็ยังไม่กลับออกมาเลย
ผมกับไอ้คิวเดินหัวเราะเป็นคนบ้าเข้ามาในบ้านก็เจอไอ้ภูมิกำลังจัดที่นอนกลางห้องนั่งเล่นสำหรับพวกเราในคืนนี้ สู้ๆนะที่รัก
“พี่ภูมิหวัดดีกล้องหน่อยครับ นี่คือผู้ชายที่เกือบได้เป็นเดือนมหาลัยนะครับ เพื่อนกูๆ เหี้ยใครเอาไม้ขนไก่มาวางตรงนี้” ไอ้คิวเรียกไอ้ภูมิให้ทักทายกล้องไอ้หล่อก็ยอมหันมามองและยิ้มให้ก่อนจะเดินหลบออกไปเพราะมันไม่ค่อยชอบ
แต่ภาพที่เห็นตอนนี้ทำเอาผมแทบล้มทั้งยืนเมื่อไอ้เบียร์กับไอ้ภูมิกำลังช่วยกันแงะแกะไอ้มิคออกจากชักโครกครับเพราะแม่งนั่งพับเพียบสัปหงกยกมือไหว้ชักโครกอย่างเอาเป็นเอาตาย “กร้ากกกกเจ้าพ่อชักโครกไอ้เหี้ยกูมือสั่น พีมมึงมาถ่ายดิ” ไอ้คิวถึงกับไปไม่เป็นเลยครับผมนี่ลงไปขำกับพื้นเลยเชี่ยมิคคคคคคค
“เจ้าพ่อออออค้าบบบบ….อึก อั้วววววว งวดหน้าลูกช…ช้างขอสามตัวเด็ดๆเลยนะค้าบบบบถ้าลูกช้างโดนหวยลูกช้างจะถวายชากูซ่าสามกระป๋อง อ๋อง อ๋อง” โอยยยยยยยไม่ไหวแล้ว
“ฮ่าๆๆครับนี่ก็คือสภาพไอ้มิคหลังจากออก ฮ่าๆ ออกจากหลังคาแดง” ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะถือกล้องอัดวิดิโอต่อไปไอ้ภูมิไอ้เบียร์ทั้งขำทั้งแงะ “ฮ่าฮ่า พี่เบียร์ทำไรอยู่ครับ เฮ้ยคิวมึงยัดใบไม้ใส่มือมันดิ ภูมิๆมองกล้องๆ” อยากแกล้งไอ้หล่ออ่ะครับ หึ ภูมิมันเอามือมาปิดกล้องพร้อมกับผลักหัวผม
“ห่า เลิกถ่ายมาช่วยพวกกูก่อน มิคไอ้มิคลุกเว้ยออกมานอนข้างนอก” ไอ้เบียร์เงยหน้ามาต่อว่ายิ้มๆเพราะมันก็กำลังหัวเราะไอ้มิคเหมือนกัน ดูคนเมานี่มันฮาจริงๆนะครับโดยเฉพาะถ้าคนเหล่านั้นคือเพื่อนเรา
“ปล่อยกู ปล่อยยยยยย กูจะคุยกับเจ้าพ่อ” กว่าจะพาไอ้มิคออกมานอนได้ก็เกือบตายครับพอออกมาก็มาเจอไอ้เต้ยกำลังจะเดินขึ้นบ้านไม่ใช่สิดูจากท่าทางเราไม่สามารถใช้ verb เดินได้ verb เดียวที่เหมาะสมและคู่ควรกับท่าทางของไอ้เต้ยมากที่สุดในตอนนี้คือคำว่า คลาน กร้ากกกก มันกำลังคลานเข้าบ้านแล้วทำท่าว่าจะคลานเข้าครัวต่อ ไอ้คิวแม่งโครตรักแฟนเลยมันนั่งขำมันอย่างเดียวไม่คิดเข้าไปช่วยเลย
“เต้ย ฮ่าๆ เต้ย ไอ้เต้ยมึงจะไปไหน”
“…………………” ไม่มีเสียงตอบรับเพราะมันหงายท้องหลับไปตรงหน้าประตูน่ะแหละ
“เตี้ยเลิกเล่นได้แล้วไปพาพวกนั้นเข้ามานอนไป” ภูมิบอกก่อนจะขึ้นไปเอาหมอนกับผ้านวมมาเพิ่มพวกผมเลยเลิกเล่นไอ้คิวก็แบกไอ้เต้ยไปนอนผมก็ต้องไปลากพวกที่อยู่ข้างนอกเข้ามา
“เชนๆช่วยกูหน่อย ปลุกไอ้ปันไปนอน” ผมตะโกนเรียกไอ้เชนที่นั่งดูดบุหรี่คุยโทรศัพท์อยู่หน้าบ้านให้มาช่วยจัดการร่างเน่าๆพวกนี้ ไอ้เชนมันบอกคนในสายว่าเดี๋ยวโทรกลับแล้วมองไปรอบๆว่าจะเอายังไงเริ่มจากไหนดี
“พวกไอ้ภูมิอยู่ไหนวะพีม”
“ในบ้าน หึหึ มันกำลังปราบไอ้มิคอยู่มึงไปดูดิแม่งโคตรฮา” ไอ้เชนมันขำหึก่อนจะแบกไอ้ปันเข้าบ้านไป
“ฟ่างๆ พาไอ้แทนไปนอนในบ้าน” ผมสะกิดไอ้ฟ่างอยู่ซักพักมันก็งัวเงียตื่นก่อนจะคลานไปปลุกไอ้แทน
“แทน แทน ลุก เข้าบ้านเร็ว”
“อืออออ อึก” ไอ้แทนมันปัดมือว่อน สะอึก ตามสเต็ปคนเมา “ฟ่างงงงง ฟ่างงคร้าบบบ อึก ฟ่างค้าบบบบบ” ผมเห็นไอ้ฟ่างก้มลงจูบไอ้แทนก่อนจะพยุงหิ้วปีกแฟนมันเดินเข้าบ้าน หมดสภาพทั้งผัวทั้งเมียทีนี้ก็เหลือแค่ไอ้หนุ่มลูกทุ่งแมทธิวคนหล่อแล้ว
“แมท ไอ้แมทเชี่ยแมท ตื่นๆ เข้าบ้านโว้ย” เออ ไอ้แมทดีหน่อย ถึงจะไม่ลืมตาแต่ก็สามารถเดินเองได้ เฮ้ย นั่นมันจะปีนรั้วไปไหนละนั่นผมต้องรีบวิ่งไปคว้าคอมันไว้ “เฮ้ยเชี่ยมึงเดินดีๆดิวะ มาๆกูพยุงเข้าบ้าน”
“ไม่เป็นไรๆพี่ เดินได้ๆ ผมไม่มาวววววววว ไม่เมาพี่ไม่เมา เอิ้กกกกก หึหึ แค่นี้สบ๊ายยยเดี๋ยวผมเดินเองพี่ รับรอง…..ตรงเป๊ะ” เป๊ะมากพอกูปล่อยมึงก็ฮวบลงไปกองที่พื้น ตอนแรกมันพยายามยืนด้วยตัวเองครับแต่เหมือนมันจะหนักหัวแม่งเดินๆแล้วเริ่มเร็วขึ้นจนกลายเป็นวิ่งแล้วแม่งก็พุ่งล้มลงนอนอย่างสวยงาม
ผมนั่งขำไอ้แมทจนปวดลิ้นปี่รอไอ้เชนออกมาช่วยกันหิ้วมันคนละข้างเข้ามานอน คืนนี้ก็นอนกองกันในห้องนั่งเล่นนี่แหละ ลำดับการนอนไอ้ปันติดผนังเพราะมันกรนเสียงดัง ไอ้แทน ไอ้ฟ่าง ไอ้เบียร์ ไอ้คิว ไอ้เต้ย ไอ้แมท ไอ้มิค ไอ้เชน ไอ้ภูมิ แล้วก็ผม หมอนครบ ผ้าห่มครบ อย่าอ้วกใส่เป็นพอคนอื่นเขาหลับกันหมดแต่ไอ้เชนก็ยังไม่เลิกคุยโทรศัพท์
“อยู่บ้านเพื่อนค่ะ……ขา? ผู้ชายสิ หึหึ…… แบมทำอะไรอยู่หื้ม” ไอ่นี่เมาแล้วอ้อนแฟน มันนอนคุยโทรศัพท์ยิ้มหวานตาเยิ้ม ท่ามกลางซากศพ ไอ้ปันกรนดังมากแต่ไอ้แทนก็ยังนอนกอดมันแถมเอาขาก่ายอีกคงคิดว่าเป็นฟ่าง ไอ้มิคก็นอนร้องไห้พร่ำเพ้อหาเทพเจ้าชักโครกของมันไป
“คืนนี้ขอนอนกอดนะ” ไอ้ภูมิมันกอดผมไว้ทั้งตัวและเริ่มซุกๆลงที่ซอกคอ
“แล้วที่ทำอยู่นี่ไม่เรียกว่ากอดรึไง” ถ้ามากกว่านี้อีกนิดแถวบ้านกูก็เรียกได้กันอ่ะ
“งั้นจูบนะ” ห่า เพื่อนอยู่กันเต็มแต่…….
“ก็……. ก็จูบดิ……โอ้ย” ไอ้เชนปาหมอนใส่ผมสองคนก่อนจะลุกออกไปข้างนอก
“เชน มึงจะไปไหน ห้ามเลยนะห้ามขับรถ นอนที่นี่” ผมลุกขึ้นมาเรียกมันไว้ถึงมันจะไม่เมาจนหมดสภาพเหมือนคนอื่นแต่ก็ไม่ไว้ใจให้ขับรถ
“เออกูไม่ไปไหนหรอกแค่จะออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอกอยู่ตรงนี้แม่งรำคาญมดอึ้บกันว่ะ หึหึ” เชี่ย จะไปไหนก็ไปเลย ห่าภูมิแม่งขำไรวะ
“เออภูมิจะว่าไปไอ้พวกนี้ก็ดีเหมือนกันเนอะเมาปลิ้นแต่ก็ไม่อ้วก”
อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกเชี่ยมิค สาดดดดดดดดดดดที่นอนกูวววววววววววววววววววว
คืนนี้กว่าจะได้ปิดไฟนอนก็ฮาและเหนื่อยไปตามๆกันครับ
พรุ่งนี้จะตื่นไปเดินกล่องไหวไหมเนี่ย
TBC >>>>>>>>>>>>>>>
…………………………….
- อย่าสงสัยว่าทำไมชื่อตอนลูกอม เพราะ เราก็ไม่รู้ อย่าไปแคร์เราแค่อินดี้ คิดว่าถ้าภูมิร้องเพลงนี้ให้พีมคงจะน่ารักดี
- ช่วงนี้ตาลสอบค่ะแล้วก็มีเรื่องวุ่นวายในชีวิตนิดหน่อยหลังจากวันที่ยี่สิบอะไรหลายๆอย่างน่าจะเข้ารูปเข้ารอย ถ้าอัพช้าก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ แล้วพบกันวันอังคารหน้าค่ะ