หัวข้อ: เธอคือ...ลมหายใจ by Anonymus

[bellity]

สมน้ำหน้า เจอริวตาขวางใส่ ชริ ชอบชินกีแล้วมายุ่งกับพสุทำไม

หนูริวไม่ต้องน้อยใจไปนะยังไงพสุก็ต้องเป็นของริวคนเดียว

[-~iK@iZ_KunG~-]

กลับมาจากภูกระดึงเหนื่อยๆ
ได้อ่านแล้วมีความสุขดี
แต่น่าจะยาวๆ กว่านี้ก็ดีนะครับ อิอิ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งครับ

[minchy]

ริวคะ  ริวยังน่ารักเหมือนเดิม แถมเดี๋ยวนี้กล้าแต๊ะอั๋งกันซึ่งหน้า

เรื่องตัวมารหนูโทรไปบอกอลันให้เทคโอเวอร์บริษัทมันเลยดีมั้ยลูก  



ปล. มาม่าที่ว่าคงไม่ใช่พี่ไผ่รู้ว่าริวคิดยังไง แล้วถอยห่างนะ 
     ส่วน NC อิช้านหล่ะงง ว่าหนูริวจะเป็นคนกดพี่ไผ่ยังไงในเมื่อหนูอิโนเซ้นท์ซะขนาดนั้น  ส่วนจะให้คุณพี่ไผ่มากดอืมถึงตอนนี้พี่แกก็ยังไม่รู้ตัวแล้วมันจะเป็นไปได้มั้ย

+1 ให้น้องคนโพสต์และน้องคนแต่งค่ะ

[cheyp]

โอ๊ยยยย เซ็ง มีตัวป่วนความรักเพิ่มขึ้นมาอีกคน

แต่ริวก็ทำตามที่พี่ไผ่บอกนะ ไม่ชอบก็เก็บไว้ในใจ แล้วค่อยแทงข้างหลังตอนมันเผลอ คนอื่นจะได้ไม่รู้ด้วย อิอิ

แต่แหม หนูริวออกจะใสซื่อขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อเนอะ

ลุ้นๆ เชียร์นู๋ริวกะพี่ไผ่ให้ร้ากกกกกกันไวๆ

ส่วนนายปาร์คไรนั่นก็...นี่ของขวัญ...

[lasom]

อลันอยู่ไหนจัดไปสักดอกจิ น้องริวจะไม่ไหวล่ะนะ

[punchnaja]

อ๊ายยย คนเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ มันส์แน่ๆค่ะ

[Noi]

เข้ามาทวงตอนต่อไป

[lomekung]

 

[minchy]

 


รอนะ


 

[morrian]

พี่ไผ่ ยังคงน่ารักกับน้องเสมอ 

[Kimchuchu]

เรื่องนี้..............................อาจไม่ต้องถึงมืออลัน !!!!!!!

น้องริวก็สามารถทำได้ !!   อิอิ                  อย่าลืมว่าน้องริวสามารถปั่นป่วนหุ้นให้ตลาดหุ้นโลกได้ !!

เรื่องแค่นี้จิ๊บ ๆ !!  ริวจัดการเลยลูก !!!  เคี๊ยกๆๆ

[tutu]

หนูริว......จัดหนักกับค่ายเพลงเกาหลีเลยลูก....โทษฐานลุกชายบริษัทริอาจใช้สายตาโลมเลียพี่ไผ่ของหนูริว

[A-J.seiya*]

มารอ ....
วันนี้จะมามั้ยนะ
^^

[aphanite]

แวะมาเปน fc,,Kiss Me

ด้วยคนนะค่ะ

ปล.ต่อไว ๆนะ แบบว่าอ่านรวดเดียว ค้างอ่ะค่ะ ^^

[Noi]

เข้ามานอนรอตอนต่อไป

[Kimchuchu]

คิดถึงน้องริวกะพี่ไผ่แล้วน้า!  ^^

[k00_eng^^]

เมื่อไหร่จาอัพอ่า~
รอนานแร้วน้า

[konmaidee]

รออยุ่นะครับบบบบบ 

[Tageszeit]

ริว สู้ๆ เอาน่าไม่กี่อาทิตย์ก็กลับไทยแล้ว

[V_we]

เข้ามายุให้ริวจัดการด้วยอีกคน
เอาให้หนักเลยริว
โทษฐานมองพี่ไผ่ด้วยสายตาหน้าเกลียด
 

[sogato]

กลับไปอ่านตั้งแต่ตอนแรกใหม่ ริวน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกมาก แถมอ่านแล้วไม่สะดุดด้วย ยาวสะจัย
แต่ก็อ่านจนถึงตอนปัจจุบันจนได้ เฮ้อออออออออออออออสะดุดเลย

[spring]

ตอนที่ 58



ทีมงานเกาหลีหลายคนนั่งคุยกันอยู่บนพรมกลางห้อง  เพราะคนจำนวนมากหากจะนั่งให้พอดีก็ต้องใช้โต๊ะอาหาร  แต่ทรงเผ่าอยากได้บรรยากาศแบบสบายๆ มากกว่าจึงเลือกที่จะนั่งคุยกันบนพรมในห้องโถง  พสุพาริวไปนั่งข้างๆ ทรงเผ่า  ไมตรีเหลือบมองหน้าริวแล้วเอาศอกกระทุ้งให้ทรงเผ่าดู  ทรงเผ่าเหลือบมาสบตากับริวแล้วอมยิ้ม  ถึงริวจะทำท่าจ๋อยๆ ซึมๆ อยู่ข้างพสุ  แต่ดวงตาที่มองมายังเขายังเป็นประกายดื้อดึงอย่างเห็นได้ชัด  จนทรงเผ่าชักแน่ใจว่าถ้างานนี้ไม่มีพสุมาด้วยก็คงไม่มีใครควบคุมเด็กหนุ่มได้แน่ๆ
ซาวด์เอ็นจิเนียร์ที่เคยคุยอยู่กับทรงเผ่าเดินมานั่งข้างริวแล้วก็คุยกันเรื่องดนตรีจนพสุชักมึน  ถึงเขาจะมีความรู้เรื่องดนตรีพอสมควรแต่ก็ไม่ลึกซึ้งเท่าริว  ทั้งสองคนคุยไปได้สักครู่ทรงเผ่าก็ชะโงกไปคุยด้วย  พสุเลยต้องแอบลุกย้ายไปนั่งข้างไมตรีแทน  พอดีกับที่ไมตรีเอาเนื้อเพลงใหม่ของไวยากรณ์มาให้พสุช่วยดู  ทรงเผ่าจึงขยับเข้าไปนั่งประกบริวเพื่อคุยกันสามคนได้ถนัดๆ  ริวนั้นแม้จะโดนประกบอยู่ระหว่างซาวน์เอ็นจีเนียร์ของเกาหลีและโปรดิวเซอร์มือทองของไทย  แต่เด็กหนุ่มก็ยังคอยชำเลืองมองมาเป็นระยะๆ  พอเห็นว่าพสุยังนั่งดูเนื้อเพลงอยู่กับไมตรีเด็กหนุ่มถึงได้มีสีหน้าวางใจ
หลังจากทุกคนมารวมกันครบทรงเผ่าก็แจ้งตารางงานคร่าวๆ  โดยเริ่มจากการอัดเพลงที่เหลือให้เสร็จแล้วจะเร่งถ่ายทำเอ็มวีทันทีเพื่อให้เสร็จภายในอาทิตย์นี้  ซึ่งทุกคนก็เห็นด้วย


“ถ้าประชุมเสร็จแล้ว  เราออกไปสังสรรค์กันดีไหมครับ”  ปาร์ควังซองชวนทุกคนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม  พสุสังเกตเห็นทีมงานเกาหลีบางคนหันไปสบตากันแล้วทำหน้าเยาะๆ  ขณะที่ทีมงานไทยตอบรับอย่างเต็มใจ

“แต่พวกเราบางคนต้องขอตัวนะครับ  เพราะมีบางคนอายุยังไม่ถึง” กรเวชออกตัว แล้วปรายตามาทางไวยากรณ์กับริวเป็นเชิงเตือนว่าไม่ให้ไปด้วย

“โอ้  ไม่มีปัญหาครับ  ที่ๆ เราจะไปกันเป็นสถานที่เฉพาะของเมมเบอร์  รับรองว่าไม่มีปัญหาเรื่องตรวจบัตรอย่างแน่นอนครับ  เวลาเราเลี้ยงนักร้องในสังกัด  เราก็พากันไปฉลองที่นี่ครับ” ปาร์ควังซองรับรองแล้วส่งยิ้มมาให้พสุ  ซึ่งชายหนุ่มก็แสร้งทำไม่เห็นเสีย  สุดท้ายไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่  ทุกคนก็ต้องไปตามคำเชิญของปาร์ควังซองอยู่ดี


สมกับเป็นเมมเบอร์คลับชั้นสูงเพราะเมื่อปาร์ควังซองพาทีมงานเข้าไปก็ได้รับการต้อนรับอย่างดี  ทุกคนถูกเชิญขึ้นไปยังชั้นลอยที่แยกเป็นสัดส่วนมีแต่พวกเขาล้วนๆ ไม่มีคนอื่นมาปะปนและยังสามารถมองลงมาเห็นเวทีได้ถนัดตา
วังซองมีเพื่อนมาสมทบอีกสองคน  แม้จะหน้าตาดีแต่บุคลิกหลุกหลิกและสายตาไม่น่าไว้ใจก็ทำให้พสุอดจับตาดูคนของวังซองไม่ได้  คนของวังซองไม่พูดพร่ำทำเพลง  มาถึงก็ชงเหล้าแจกทุกคนทันที  แต่พอจะส่งมาให้  พสุก็ขอชงเหล้าเอง  ชายหนุ่มเลือกชงเหล้าบางๆ  เพราะไม่ต้องการให้ทุกคนเมากันไปเสียก่อน  ริวทำหน้าที่เป็นเด็กเสิร์ฟอย่างขมีขมัน  เด็กหนุ่มรับแก้วเหล้าที่ชงแล้วยกไปแจกจ่ายกับทุกคนอย่างทั่วถึง  ยกเว้นชินกี วังซองและเพื่อนอีกสองคนของวังซองเท่านั้น


“ใจร้ายจังเลยนะริว  ทำไมไม่เสิร์ฟเหล้าให้ผมบ้าง”ชินกีกระแซะเข้าไปถามซะใกล้  พอไม่ได้อยู่ในช่วงทำงาน ชายหนุ่มก็แสดงออกอย่างเต็มที่ว่าเขาสนใจริว  เด็กหนุ่มขมวดคิ้วแล้วเดินหนีชินกีดื้อๆ  ไม่สนใจจะรักษามารยาทใดๆ ทั้งสิ้น  แต่ชินกีไม่ยอมแพ้  ริวเดินหนีเขาก็เดินตาม  พอริวนั่งลงข้างพสุ  ชินกีก็ตามไปนั่งที่เก้าอี้ตัวข้างๆ  แล้วยื่นแก้วเหล้ามาตรงหน้าพสุเหมือนเห็นเขาเป็นเด็กชงเหล้า 


พสุรับแก้วมาชงเหล้าให้อย่างไม่เกี่ยงงอน  แม้จะรู้ว่ามีสายตาหยันๆ ของชินกีคอยจ้องมองเขาตลอดเวลาก็ตาม


“แต้งกิ้วนะพสุ  ถ้าวันหลังไม่ร้องเพลงจะเอาดีทางชงเหล้าก็เข้าท่านะ  ท่าทางคุณคล่องดี”


พสุเพียงแต่ยิ้ม  สีหน้านิ่งๆ ไม่แสดงท่าทีอะไรของเขายิ่งกระตุ้นให้ชินกีหงุดหงิดมากขึ้น  เพราะรู้สึกเหมือนเขาเป็นแค่อากาศธาตุในสายตาของพสุ  ขณะที่ริวหน้าเรียบเป็นกระดาษแต่ตาวาววับด้วยความไม่พอใจในคำพูดและกิริยาของชินกี  เพียงแต่เขารับปากพสุไว้แล้วว่าจะอดทนเด็กหนุ่มจึงทำได้เพียงขยับเข้าไปใกล้พสุจนไหล่กระทบกัน  พอพสุหันมามองริวก็ส่งยิ้มให้  ซึ่งพสุก็ยิ้มตอบเป็นเชิงรู้กัน
พอเห็นว่าพสุต้องชงเหล้าเอง  วังซองก็เรียกเด็กเสิร์ฟขึ้นมาชงเหล้าให้  เพราะเดาได้ว่าพสุคงไม่ค่อยไว้ใจเพื่อนเขา  และดูเหมือนเพื่อนๆ ของวังซองก็รู้ตัว  พวกเขานั่งดื่มเฉยๆ  ไม่วอแววุ่นวายกับใครอีก  ทำให้บรรยากาศเริ่มสบายๆ มากขึ้น  ทุกคนดื่มกินกันอย่างสนุก  หลายคนเริ่มออกไปยืดเส้นยืดสายเพราะอดใจไม่ไหวกับเพลงจังหวะเร้าใจ  ไวยากรณ์ก็ลากธีรดลลงไปเต้นที่หน้าเวทีเพราะตอนนี้บนเวทีมีนักร้องสาวเซ็กซี่ขึ้นโชว์ลีลาทั้งร้องทั้งเต้นอุณหภูมิบนเวทีแทบเดือดด้วยความร้อนแรงของเธอและทีมแดนเซอร์สาว
ริวถอนหายใจเฮือกอย่างเบื่อๆ แล้วยกแก้วน้ำอัดลมขึ้นจิบ  พสุกระซิบขอไว้ไม่ให้เขากินเหล้า  แต่ถึงพสุไม่ขอริวก็ไม่เคยคิดจะกิน  เด็กหนุ่มไม่ชอบมาสถานที่อึกทึกวุ่นวายแบบนี้  ถ้าเป็นไปได้เขาอยากใช้เวลาอยู่กับพสุสองคนมากกว่า  หากจะมองหาข้อดีสักข้อของการมาที่นี่คือการที่เขาได้มาคอยดูแลพสุไม่ให้วังซองมาวุ่นวายกับพี่  ริววางแขนไปตามพนักโซฟาทำให้เหมือนโอบพสุอยู่กลายๆ  เด็กหนุ่มขยับเข้าไปใกล้อีกนิดเพื่อฟังบทสนทนาของพสุกับทรงเผ่าที่นั่งถัดจากพสุไป  กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวพสุทำให้ริวเผลอขยับเข้าไปใกล้ยิ่งกว่าเดิมเพื่อสูดกลิ่นให้ถนัดๆ  ยอมรับว่าน้ำหอมกลิ่นนี้ก็ให้ความรู้สึกสดชื่นดี  แต่เขาชอบกลิ่นเดิมที่พสุใช้มากกว่า


“พี่...เปลี่ยนน้ำหอมเหรอครับ”

“หืม?  อืม วันนี้ลองใช้น้ำหอมที่พี่แก้วเขาซื้อมาให้”

“ของขวัญวันเกิดของพี่นะเหรอ?”

“ใช่...หอมไหมริว”

“ก็หอมครับ  แต่ริวชอบกลิ่นเดิมมากกว่า” ริวตอบแล้วถอยออกมานิดหนึ่ง  แค่รู้ว่าน้ำหอมที่พสุใช้เป็นของใครในอกก็ยอกแสยงแปลบปลาบ ริวคว้าแก้วขึ้นดื่มแล้วสำลักพรวด!


รสชาติขมขื่นบาดคอจนเขาสำลักทำให้เด็กหนุ่มแสบร้อนไปทั้งโพรงจมูกและในอก  ริวไอโขลก  รู้สึกได้ถึงอาการร้อนวาบไปหมดทั้งใบหน้าและในท้อง  สิ่งที่ตามมาติดๆ คืออาการมึนหัวจนหมุนติ้ว  ตาลายไปหมดจนทรงตัวไม่อยู่


“ริว! เป็นอะไร...นี่กินเหล้าเหรอ?” พสุถามพร้อมกับลูบหลังให้ 

“ริวไม่รู้ครับ  ริวกินแต่น้ำอัดลม  แต่ไม่รู้แก้วนี้มาได้ยังไง”

“โทษที  ผมเผลอวางเองแหละ  ไม่คิดว่าริวจะหยิบไปกิน”  ชินกีตอบยิ้มๆ  แล้วขยับเข้ามาช่วยลูบหลังให้ริวที่ยังไอโขลกเพราะสำลักเหล้า



เพี๊ยะ!



ชินกีสะดุ้งเมื่อริวปัดมือเขาออกแรงจนเจ็บ  สีหน้ารังเกียจไม่ปิดบังของเด็กหนุ่มทำให้ชินกีหน้าชาด้วยความอายแล้วแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ


“ผมแค่จะช่วยลูบหลังให้เพราะเห็นว่าคุณสำลักหรอกนะริว!”

“ไม่ต้อง  อย่าแตะตัวผม” ริวตอบเสียงห้วนแต่ไม่ดังนัก  และขยับถอยหนีจนเบียดชิดกับพสุ 

“ก็ตามใจ!  ผมก็แค่อยากจะช่วย  ไม่คิดว่าจะรังเกียจกันขนาดนี้” ชินกีต่อว่าแล้วลุกพรวดขึ้นยืน  ชายหนุ่มเดินลิ่วๆ ไปห้องน้ำเพื่อสงบสติอารมณ์  ไม่เคยมีใครปฏิเสธลีชินกีมาก่อน   เขาคือฟันเฟืองสำคัญในทีมโปรดิวเซอร์ของ JKG  และได้ชื่อว่าเป็นซาวด์เอ็นจิเนียร์ที่อายุน้อยที่สุดในวงการนี้ด้วย  แม้แต่ปาร์คแทอุงผู้บริหารของ JKG  ยังยอมรับในความสามารถของเขาและคอยเอาอกเอาใจเขาไว้ไม่ยอมให้เขาลาออกแม้เขาจะยื่นใบลาออกมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง  นับตั้งแต่มีปัญหากับปาร์ควังซอง

“เดี๋ยวช่วยเอาน้ำอัดลมมาให้มิสเตอร์เกรสันใหม่นะ”  วังซองหันไปสั่งพนักงานเสิร์ฟสองคนที่ทำหน้าที่ชงเหล้า  หนึ่งในสองลุกออกไปครู่เดียวก็กลับมาพร้อมขวดน้ำอัดลมใหม่ๆ ที่ยังไม่ได้เปิดและแก้วน้ำแข็งใบใหม่  พสุเหลือบมองนิดหนึ่ง เห็นพนักงานเสิร์ฟรินแต่น้ำอัดลมล้วนๆ ให้ริวก็โล่งใจ  ครั้นเหลือบไปเห็นเพื่อนของปาร์ควังซองขยับไปนั่งใกล้ตะวัน  ชายหนุ่มก็ยื่นเท้าไปเตะขาตะวันเบาๆ  พอตะวันเหลือบมองมาพสุก็ยกแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นมาเคาะเบาๆ เป็นสัญลักษณ์ที่รู้กันว่าให้ตะวันระวังแก้วเครื่องดื่มให้ดีๆ

“ริว...เป็นไงบ้าง” อาการนั่งกุมหัวและยังคงมีเสียงกระแอมกระไอของริว ทำให้พสุต้องหันมาลูบหลังให้เด็กหนุ่ม

“แสบคอครับ  ตาร้อนหน้าร้อนไปหมด”  ริวตอบแล้วสลัดศีรษะแรงๆ เพราะความมึนงงในฤทธิ์เหล้า  ถึงไร้เดียงสาแค่ไหนเด็กหนุ่มก็รู้ว่าชินกีแกล้งเขา  เหล้าล้วนๆ เพียวๆ แรงจนแทบทรงตัวไว้ไม่ได้

“กินน้ำเข้าไปเยอะๆ ริว  เดี๋ยวได้เข้าห้องน้ำสักรอบสองรอบก็ดีขึ้น”  พสุกระซิบบอกเบาๆ  หวังว่าถ้าดื่มน้ำเข้าไปมากๆ จะช่วยขับแอลกอฮอล์ออกจากร่างกายริวได้บ้าง


ริวยกแก้วน้ำอัดลมขึ้นดื่มรวดเดียวหมดติดๆ กันหลายแก้วอย่างที่พสุแนะนำ  แม้จะรู้สึกถึงรสหวานเลี่ยนแปลกๆ ของน้ำอัดลมก็ยังฝืนกินเข้าไป  แต่ยิ่งกิน  คอก็ยิ่งแห้ง  อาการร้อนวูบวาบด้วยฤทธิ์เหล้าเริ่มแปลกไปเล็กน้อย  น้ำอัดลมเย็นๆ ไม่ได้ทำให้เขาเย็นขึ้นแต่กลับร้อนจนแสบไปหมดทั้งตัว  เด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกจนต้องสูดหายใจแรงๆ  ริวรู้สึกถึงอาการไหวโคลงของทุกสิ่งทุกอย่างรอบกายจนนั่งไม่อยู่ต้องเอนตัวไปพิงพสุไว้


“พี่...ริวเป็นอะไรไม่รู้  ริวร้อนมากเลย”  ริวกระซิบบอกพสุเสียงสั่น  พร้อมกับขยับเข้ามาเบียดจนพสุต้องหันกลับมาแตะตัวริว  เด็กหนุ่มตัวร้อนผ่าว  ดวงตาฉ่ำเยิ้มเหมือนคนเมาหนัก  ทั้งที่ตั้งแต่สำลักเหล้าริวก็ไม่ได้แตะเหล้าอีกเลย  พสุก็เห็นอยู่ว่าริวกินแต่น้ำอัดลมแต่ทำไมอาการริวกลับยิ่งแย่กว่าเดิม

“ไหวมั๊ยริว  เวียนหัวมากเลยเหรอ?”

“...พี่...ริว...รู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก  ริวร้อนจัง” ริวกระซิบแล้วบีบมือเขาแน่นพร้อมกับซุกหน้ามาที่ไหล่  ลมหายใจที่รินรดต้นคอร้อนจนพสุสะดุ้ง 
ชายหนุ่มหันไปหาตะวันแล้วเหยียดเท้าไปเตะขาอีกฝ่ายอีกรอบ  ตะวันหันมามอง  พอเห็นริวซุกหน้าอยู่กับไหล่พสุก็ชะงักรีบลุกมาหา

“น้องเป็นอะไรไผ่?”

“อาการแปลกๆ  ฉันจะพาริวกลับ  นายบอกพี่เผ่าให้ด้วยแล้วกัน” ทรงเผ่ากับไมตรีลุกออกไปยืนคุยอยู่กับโปรดิวเซอร์ของ JKG ที่เพิ่งตามมาสมทบอยู่อีกด้าน  ส่วนกรเวชนั้นลงไปตามประกบไวยากรณ์กับธีรดลข้างล่าง

“ไปด้วยกันนี่แหละ  เดี๋ยวฉันมา”

“เร็วๆนะ” พสุเร่งแล้วหันมาลูบหัวเปียกเหงื่อของริวเบาๆ เป็นเชิงปลอบ  เสียงหายใจของริวดูเร็วกว่าเดิม  มือที่บีบมือพสุก็เกร็งแน่นจนเจ็บ

“พี่...พี่ริวร้อน”

“อดทนไว้นะริว  เดี๋ยวเราจะกลับกันแล้ว”

“อ้าว! มิสเตอร์เกรสันเป็นอะไรไปเหรอครับ  เมาเหรอ?” สีหน้าเยาะๆ ของปาร์ควังซองทำให้พสุจ้องมองอีกฝ่ายอย่างระแวง  ชายหนุ่มเหลียวมองหาอีกคนที่น่าจะอยู่ด้วยแล้วก็พบว่าลีชินกีนั้นดูเหมือนจะเมาจนไม่ได้สติ  ชายหนุ่มเต้นโงนเงนอยู่ระหว่างเพื่อนสองคนของปาร์ควังซองที่กำลังลูบไล้เนื้อตัวชินกีอย่างน่าเกลียด  แม้ว่าชินกีจะพยายามปัดป้องแต่ก็ดูอ่อนแรงเต็มที

“ไม่ได้เมาหรอกครับ  แค่ไม่สบาย  ผมก็เลยจะพากลับไปพักผ่อน” พสุตอบเสียงเรียบๆ  แล้วขยับลูบหลังเปียกเหงื่อของริวเบาๆ  แต่เด็กหนุ่มกลับสะท้านเฮือกทั้งตัวจนชายหนุ่มต้องหยุดลูบ 

“งั้นให้ผมช่วยนะ” ปาร์ควังซองขยับจะเข้ามาหาริวแต่กลับถูกปัดมือออกอย่างรวดเร็วจนเขาชะงัก  ปาร์ควังซองหันไปมองหน้าคนที่ปัดมือเขาออกอย่างไม่พอใจในตอนแรก  แล้วก็เปลี่ยนเป็นยักไหล่ยิ้มๆ  เมื่อเห็นว่าคนที่ปัดมือเขาคือตะวัน

“ไม่จำเป็น  ขอบคุณที่มีน้ำใจ  เราดูแลกันเองได้” ตะวันบอกเสียงห้วนแล้วยืนขวางหน้าปาร์ควังซองเอาไว้  จนวังซองต้องถอยห่างอย่างยอมแพ้ 

“งั้นเหรอ...ก็...ตามสบายครับ” สีหน้าสะใจแกมหยันๆ ที่วังซองทิ้งทวนไว้ทำให้ตะวันกัดกรามกรอดด้วยความไม่พอใจ  ชายหนุ่มหันกลับมาก็พบว่าพสุกำลังพยายามจะประคองริวลุกขึ้น

“ริว...ลุกไหวไหม  กลับบ้านกัน”

“ไหวครับ  ไหว...” ริวตอบเสียงแผ่วแต่ไม่ยอมขยับตัว จนกระทั่งตะวันเอื้อมมือไปถูกตัว  เด็กหนุ่มก็หดตัวหนี

“ไม่!” ริวตัวสั่น  ผิวไวสัมผัสอย่างประหลาดจนรู้สึกเหมือนมือของตะวันทั้งร้อนและระคายจนไม่อยากให้แตะต้อง  เด็กหนุ่มซุกตัวลงกับอ้อมแขนของพสุเพื่อสัมผัสผิวเย็นๆ ของพี่ที่ดูจะช่วยให้อาการขนลุกขนพองด้วยความรู้สึกประหลาดบรรเทาลง

“ริว...นี่พี่เอง  พี่จะช่วยพาไปขึ้นรถ” ตะวันบอกเสียงเรียบๆ  แล้วหันไปหยิบผ้าเย็นมาฉีก  ชายหนุ่มใช้ผ้าเย็นรองมือก่อนจะจับต้นแขนของริวยกขึ้น  ขณะที่พสุรีบสอดตัวเข้าไปอีกด้านเพื่อพยุงริวขึ้นยืน  เด็กหนุ่มทิ้งน้ำหนักลงไปบนตัวพสุ  แม้ตะวันจะมีผ้ารองมืออีกชั้นแต่สัมผัสร้อนๆ ดูจะซึมผ่านจากผ้าลงมาที่ผิวจนริวกระสับกระส่ายด้วยความขยะแขยง  พสุรีบพาริวเดินออกจากที่นั่นโดยเร็วพลางกระซิบบอกให้ริวเร่งฝีเท้าเพื่อออกไปให้เร็วที่สุด


พอออกมาข้างนอกตะวันก็โบกเรียกแท็กซี่ที่จอดเรียงรายอยู่หน้าผับ  ซึ่งก็แล่นมาจอดเทียบทันทีเหมือนกัน  พอเข้าไปนั่งในรถได้ริวก็พยายามดึงแขนออกจากการเกาะกุมของตะวัน


“พี่ตะวันปล่อย...ริวไม่ไหว...” ริวกระซิบหน้าซีดเผือดเป็นสัญญาณที่คุ้นกันดี  ตะวันรีบปล่อยแขนเด็กหนุ่ม  ขณะที่ริวซุกหน้ากับไหล่พสุแน่นเพื่อสะกดกลั้นอาการคลื่นเหียนและอาการแปลกประหลาดในช่องท้อง... 

“ช่วยด้วย  ช่วยผมด้วย!”  ตะวันถึงกับสะดุ้งเมื่อหันกลับมาพบว่าชินกีโถมเข้ามากอดเขาเอาไว้  ถ้าเขารับไว้ไม่ทันชินกีคงล้มคว่ำลงกับพื้น  ชายหนุ่มมองไปด้านหลังชินกีก็เห็นชายสองคนที่มากับปาร์ควังซองวิ่งตามชินกีออกมาด้วยสีหน้าเหี้ยนกระหือรือ  สัญชาตญาณบอกกับตะวันว่าชินกีเองก็เจอปัญหาให้แล้ว  ชายหนุ่มเหลียวไปมองคนในรถแล้วตัดสินใจปิดประตูแท็กซี่

“เอาน้องไปบ้านก่อนไผ่  เดี๋ยวฉันตามไป” ตะวันสั่งแล้วหันไปโบกเรียกแท็กซี่อีกคัน  ตราบใดที่เขายังอยู่คนพวกนั้นก็ยังไม่กล้าแตะต้องชินกีแน่ๆ


................................................

[samsoon@doll]

อุ๊ยพี่ตะวันไม่อยู่แบบนี้ก็ทางปลอดโปร่งสิคะเนี้ย
 

ว่าแต่พวกนี่เลวจริงๆอ่านแล้วอยากจะพุ่งเอาส้นทรีนเหยียบหน้าพวกมันนัก

[k00_eng^^]

โอ๊ยยยยยยค้าง
ริวโดนวางยาใช่ป่ะเนี่ย

[pattybluet]

ชินกีโดนวางยาแน่ๆเลย แล้วก้อพอดีกับริวที่ซัดโฮกเหล้าแก้วนั้นไปเลยโดนด้วย
โชคดีที่มีพสุกับตะวัน ยังไงคืนนี้ก้อคงรอดแหละ
อ่านแล้วลุ้นมากๆเลยค่ะตอนนี้  รอตอนหน้านะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[maho]

   ริวโดนวางยาแน่นอนอ่ะ
หรือว่านี้จะเป็นที่มาของNC  แต่แบบนี้ไม่เอาได้มั้ยอ่ะ  มันดูมาม่าไงไม่รู้อ่ะ
อลันนนน    รีบมาจัดการคนที่มาแกล้งริวเร็วเข้า   

[JJHJJH]

อรั้ย หวาดเสียววววว ริวโดนยา แล้วพี่ไผ่จะช่วย.....ยังไงค๊า >//<

[LalaBam]

ริวโดยยาปลุกเหรอเนี่ย


เฮือก
 


พี่ไผ่จะรอดหรือเปล่าเนี่ย

[indy❣zaka]

อิสามตัวนี้ใส่ยาในแก้วชินกีแน่เลย มันมีเรื่องกันอยู่แล้วนี่เนอะ
แล้วชินกีมันก็เอาแก้วตัวเองมาแกล้งริวอีก

จะกลายเป็นสองคู่มั๊ยหว่้า ตะวัน-ชินกี อีกคู่ อิอิ ตะวันจะได้มีคู่กะเขาสักที
ชินกีก็ดีนะ ไม่ได้เสียหายอะไร เพราะจีบริว อย่างน้อยเขาก็จีบตรงๆไม่มากเล่ห์เหมือนไอ้ซองผ้าป่านั่น

[Kimchuchu]

อี......วังสอง   ช่างเดรัจฉานสันดานเยี่ยงนี้ !!!!!!!! IQ มีต่ำกว่าพวกเหลือบไรอสูรนรกสันดานชั่วรึ !!!  

กูขอสาปแช่ง!!  ให้ไอ้อีวังซอง  ......................>NL?GFULTDCBVCJ<HFGUYHJCV P(*)(^*%&^$^#WU%Q

น้องริว!!  ตื่นมาได้สติจัดการมันเลย    ฟ้องศาล  USA  เลย !!!!!!!!  บอกบลันส่งคนมาจัดการมัน !!!!!!!!!!!!!!!!