เธอคือ...ลมหายใจ by Anonymus
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เธอคือ...ลมหายใจ by Anonymus  (อ่าน 2599067 ครั้ง)

bellity

  • บุคคลทั่วไป
สมน้ำหน้า เจอริวตาขวางใส่ ชริ ชอบชินกีแล้วมายุ่งกับพสุทำไม :z6: :z6:

หนูริวไม่ต้องน้อยใจไปนะยังไงพสุก็ต้องเป็นของริวคนเดียว :กอด1:

ออฟไลน์ -~iK@iZ_KunG~-

  • Tomorrow Never Die!!!
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-2
กลับมาจากภูกระดึงเหนื่อยๆ
ได้อ่านแล้วมีความสุขดี
แต่น่าจะยาวๆ กว่านี้ก็ดีนะครับ อิอิ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งครับ

ออฟไลน์ minchy

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-0
ริวคะ  ริวยังน่ารักเหมือนเดิม แถมเดี๋ยวนี้กล้าแต๊ะอั๋งกันซึ่งหน้า

เรื่องตัวมารหนูโทรไปบอกอลันให้เทคโอเวอร์บริษัทมันเลยดีมั้ยลูก   :laugh:



ปล. มาม่าที่ว่าคงไม่ใช่พี่ไผ่รู้ว่าริวคิดยังไง แล้วถอยห่างนะ 
     ส่วน NC อิช้านหล่ะงง ว่าหนูริวจะเป็นคนกดพี่ไผ่ยังไงในเมื่อหนูอิโนเซ้นท์ซะขนาดนั้น  ส่วนจะให้คุณพี่ไผ่มากดอืมถึงตอนนี้พี่แกก็ยังไม่รู้ตัวแล้วมันจะเป็นไปได้มั้ย :เฮ้อ:

+1 ให้น้องคนโพสต์และน้องคนแต่งค่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-12-2010 15:22:40 โดย minchy »

ออฟไลน์ cheyp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1534
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-0
โอ๊ยยยย เซ็ง มีตัวป่วนความรักเพิ่มขึ้นมาอีกคน

แต่ริวก็ทำตามที่พี่ไผ่บอกนะ ไม่ชอบก็เก็บไว้ในใจ แล้วค่อยแทงข้างหลังตอนมันเผลอ คนอื่นจะได้ไม่รู้ด้วย อิอิ

แต่แหม หนูริวออกจะใสซื่อขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อเนอะ

ลุ้นๆ เชียร์นู๋ริวกะพี่ไผ่ให้ร้ากกกกกกันไวๆ

ส่วนนายปาร์คไรนั่นก็...นี่ของขวัญ... :z6: :z6: :z6:

lasom

  • บุคคลทั่วไป
อลันอยู่ไหนจัดไปสักดอกจิ น้องริวจะไม่ไหวล่ะนะ :z6:

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
อ๊ายยย คนเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ มันส์แน่ๆค่ะ

ออฟไลน์ Noi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 655
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-2
เข้ามาทวงตอนต่อไป o18

ออฟไลน์ lomekung

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1762
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-1

ออฟไลน์ minchy

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-0
 :call: :call: :call:


รอนะ


 :L2:

morrian

  • บุคคลทั่วไป
พี่ไผ่ ยังคงน่ารักกับน้องเสมอ  :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Kimchuchu

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องนี้..............................อาจไม่ต้องถึงมืออลัน !!!!!!!

น้องริวก็สามารถทำได้ !!   อิอิ                  อย่าลืมว่าน้องริวสามารถปั่นป่วนหุ้นให้ตลาดหุ้นโลกได้ !!

เรื่องแค่นี้จิ๊บ ๆ !!  ริวจัดการเลยลูก !!!  เคี๊ยกๆๆ

ออฟไลน์ tutu

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-2
หนูริว......จัดหนักกับค่ายเพลงเกาหลีเลยลูก....โทษฐานลุกชายบริษัทริอาจใช้สายตาโลมเลียพี่ไผ่ของหนูริว

ออฟไลน์ A-J.seiya*

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +306/-8
มารอ ....
วันนี้จะมามั้ยนะ
^^

ออฟไลน์ aphanite

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
แวะมาเปน fc,,Kiss Me

ด้วยคนนะค่ะ

ปล.ต่อไว ๆนะ แบบว่าอ่านรวดเดียว ค้างอ่ะค่ะ ^^

ออฟไลน์ Noi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 655
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-2
เข้ามานอนรอตอนต่อไป :t3:

Kimchuchu

  • บุคคลทั่วไป
คิดถึงน้องริวกะพี่ไผ่แล้วน้า!  ^^

ออฟไลน์ k00_eng^^

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-2
เมื่อไหร่จาอัพอ่า~
รอนานแร้วน้า

konmaidee

  • บุคคลทั่วไป
รออยุ่นะครับบบบบบ  :seng2ped:

ออฟไลน์ Tageszeit

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 103
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-1
ริว สู้ๆ เอาน่าไม่กี่อาทิตย์ก็กลับไทยแล้ว

V_we

  • บุคคลทั่วไป
เข้ามายุให้ริวจัดการด้วยอีกคน
เอาให้หนักเลยริว
โทษฐานมองพี่ไผ่ด้วยสายตาหน้าเกลียด
 :m16:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ sogato

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 340
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
กลับไปอ่านตั้งแต่ตอนแรกใหม่ ริวน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกมาก แถมอ่านแล้วไม่สะดุดด้วย ยาวสะจัย
แต่ก็อ่านจนถึงตอนปัจจุบันจนได้ เฮ้อออออออออออออออสะดุดเลย

ออฟไลน์ spring

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 279
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-7
ตอนที่ 58



ทีมงานเกาหลีหลายคนนั่งคุยกันอยู่บนพรมกลางห้อง  เพราะคนจำนวนมากหากจะนั่งให้พอดีก็ต้องใช้โต๊ะอาหาร  แต่ทรงเผ่าอยากได้บรรยากาศแบบสบายๆ มากกว่าจึงเลือกที่จะนั่งคุยกันบนพรมในห้องโถง  พสุพาริวไปนั่งข้างๆ ทรงเผ่า  ไมตรีเหลือบมองหน้าริวแล้วเอาศอกกระทุ้งให้ทรงเผ่าดู  ทรงเผ่าเหลือบมาสบตากับริวแล้วอมยิ้ม  ถึงริวจะทำท่าจ๋อยๆ ซึมๆ อยู่ข้างพสุ  แต่ดวงตาที่มองมายังเขายังเป็นประกายดื้อดึงอย่างเห็นได้ชัด  จนทรงเผ่าชักแน่ใจว่าถ้างานนี้ไม่มีพสุมาด้วยก็คงไม่มีใครควบคุมเด็กหนุ่มได้แน่ๆ
ซาวด์เอ็นจิเนียร์ที่เคยคุยอยู่กับทรงเผ่าเดินมานั่งข้างริวแล้วก็คุยกันเรื่องดนตรีจนพสุชักมึน  ถึงเขาจะมีความรู้เรื่องดนตรีพอสมควรแต่ก็ไม่ลึกซึ้งเท่าริว  ทั้งสองคนคุยไปได้สักครู่ทรงเผ่าก็ชะโงกไปคุยด้วย  พสุเลยต้องแอบลุกย้ายไปนั่งข้างไมตรีแทน  พอดีกับที่ไมตรีเอาเนื้อเพลงใหม่ของไวยากรณ์มาให้พสุช่วยดู  ทรงเผ่าจึงขยับเข้าไปนั่งประกบริวเพื่อคุยกันสามคนได้ถนัดๆ  ริวนั้นแม้จะโดนประกบอยู่ระหว่างซาวน์เอ็นจีเนียร์ของเกาหลีและโปรดิวเซอร์มือทองของไทย  แต่เด็กหนุ่มก็ยังคอยชำเลืองมองมาเป็นระยะๆ  พอเห็นว่าพสุยังนั่งดูเนื้อเพลงอยู่กับไมตรีเด็กหนุ่มถึงได้มีสีหน้าวางใจ
หลังจากทุกคนมารวมกันครบทรงเผ่าก็แจ้งตารางงานคร่าวๆ  โดยเริ่มจากการอัดเพลงที่เหลือให้เสร็จแล้วจะเร่งถ่ายทำเอ็มวีทันทีเพื่อให้เสร็จภายในอาทิตย์นี้  ซึ่งทุกคนก็เห็นด้วย


“ถ้าประชุมเสร็จแล้ว  เราออกไปสังสรรค์กันดีไหมครับ”  ปาร์ควังซองชวนทุกคนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม  พสุสังเกตเห็นทีมงานเกาหลีบางคนหันไปสบตากันแล้วทำหน้าเยาะๆ  ขณะที่ทีมงานไทยตอบรับอย่างเต็มใจ

“แต่พวกเราบางคนต้องขอตัวนะครับ  เพราะมีบางคนอายุยังไม่ถึง” กรเวชออกตัว แล้วปรายตามาทางไวยากรณ์กับริวเป็นเชิงเตือนว่าไม่ให้ไปด้วย

“โอ้  ไม่มีปัญหาครับ  ที่ๆ เราจะไปกันเป็นสถานที่เฉพาะของเมมเบอร์  รับรองว่าไม่มีปัญหาเรื่องตรวจบัตรอย่างแน่นอนครับ  เวลาเราเลี้ยงนักร้องในสังกัด  เราก็พากันไปฉลองที่นี่ครับ” ปาร์ควังซองรับรองแล้วส่งยิ้มมาให้พสุ  ซึ่งชายหนุ่มก็แสร้งทำไม่เห็นเสีย  สุดท้ายไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่  ทุกคนก็ต้องไปตามคำเชิญของปาร์ควังซองอยู่ดี


สมกับเป็นเมมเบอร์คลับชั้นสูงเพราะเมื่อปาร์ควังซองพาทีมงานเข้าไปก็ได้รับการต้อนรับอย่างดี  ทุกคนถูกเชิญขึ้นไปยังชั้นลอยที่แยกเป็นสัดส่วนมีแต่พวกเขาล้วนๆ ไม่มีคนอื่นมาปะปนและยังสามารถมองลงมาเห็นเวทีได้ถนัดตา
วังซองมีเพื่อนมาสมทบอีกสองคน  แม้จะหน้าตาดีแต่บุคลิกหลุกหลิกและสายตาไม่น่าไว้ใจก็ทำให้พสุอดจับตาดูคนของวังซองไม่ได้  คนของวังซองไม่พูดพร่ำทำเพลง  มาถึงก็ชงเหล้าแจกทุกคนทันที  แต่พอจะส่งมาให้  พสุก็ขอชงเหล้าเอง  ชายหนุ่มเลือกชงเหล้าบางๆ  เพราะไม่ต้องการให้ทุกคนเมากันไปเสียก่อน  ริวทำหน้าที่เป็นเด็กเสิร์ฟอย่างขมีขมัน  เด็กหนุ่มรับแก้วเหล้าที่ชงแล้วยกไปแจกจ่ายกับทุกคนอย่างทั่วถึง  ยกเว้นชินกี วังซองและเพื่อนอีกสองคนของวังซองเท่านั้น


“ใจร้ายจังเลยนะริว  ทำไมไม่เสิร์ฟเหล้าให้ผมบ้าง”ชินกีกระแซะเข้าไปถามซะใกล้  พอไม่ได้อยู่ในช่วงทำงาน ชายหนุ่มก็แสดงออกอย่างเต็มที่ว่าเขาสนใจริว  เด็กหนุ่มขมวดคิ้วแล้วเดินหนีชินกีดื้อๆ  ไม่สนใจจะรักษามารยาทใดๆ ทั้งสิ้น  แต่ชินกีไม่ยอมแพ้  ริวเดินหนีเขาก็เดินตาม  พอริวนั่งลงข้างพสุ  ชินกีก็ตามไปนั่งที่เก้าอี้ตัวข้างๆ  แล้วยื่นแก้วเหล้ามาตรงหน้าพสุเหมือนเห็นเขาเป็นเด็กชงเหล้า 


พสุรับแก้วมาชงเหล้าให้อย่างไม่เกี่ยงงอน  แม้จะรู้ว่ามีสายตาหยันๆ ของชินกีคอยจ้องมองเขาตลอดเวลาก็ตาม


“แต้งกิ้วนะพสุ  ถ้าวันหลังไม่ร้องเพลงจะเอาดีทางชงเหล้าก็เข้าท่านะ  ท่าทางคุณคล่องดี”


พสุเพียงแต่ยิ้ม  สีหน้านิ่งๆ ไม่แสดงท่าทีอะไรของเขายิ่งกระตุ้นให้ชินกีหงุดหงิดมากขึ้น  เพราะรู้สึกเหมือนเขาเป็นแค่อากาศธาตุในสายตาของพสุ  ขณะที่ริวหน้าเรียบเป็นกระดาษแต่ตาวาววับด้วยความไม่พอใจในคำพูดและกิริยาของชินกี  เพียงแต่เขารับปากพสุไว้แล้วว่าจะอดทนเด็กหนุ่มจึงทำได้เพียงขยับเข้าไปใกล้พสุจนไหล่กระทบกัน  พอพสุหันมามองริวก็ส่งยิ้มให้  ซึ่งพสุก็ยิ้มตอบเป็นเชิงรู้กัน
พอเห็นว่าพสุต้องชงเหล้าเอง  วังซองก็เรียกเด็กเสิร์ฟขึ้นมาชงเหล้าให้  เพราะเดาได้ว่าพสุคงไม่ค่อยไว้ใจเพื่อนเขา  และดูเหมือนเพื่อนๆ ของวังซองก็รู้ตัว  พวกเขานั่งดื่มเฉยๆ  ไม่วอแววุ่นวายกับใครอีก  ทำให้บรรยากาศเริ่มสบายๆ มากขึ้น  ทุกคนดื่มกินกันอย่างสนุก  หลายคนเริ่มออกไปยืดเส้นยืดสายเพราะอดใจไม่ไหวกับเพลงจังหวะเร้าใจ  ไวยากรณ์ก็ลากธีรดลลงไปเต้นที่หน้าเวทีเพราะตอนนี้บนเวทีมีนักร้องสาวเซ็กซี่ขึ้นโชว์ลีลาทั้งร้องทั้งเต้นอุณหภูมิบนเวทีแทบเดือดด้วยความร้อนแรงของเธอและทีมแดนเซอร์สาว
ริวถอนหายใจเฮือกอย่างเบื่อๆ แล้วยกแก้วน้ำอัดลมขึ้นจิบ  พสุกระซิบขอไว้ไม่ให้เขากินเหล้า  แต่ถึงพสุไม่ขอริวก็ไม่เคยคิดจะกิน  เด็กหนุ่มไม่ชอบมาสถานที่อึกทึกวุ่นวายแบบนี้  ถ้าเป็นไปได้เขาอยากใช้เวลาอยู่กับพสุสองคนมากกว่า  หากจะมองหาข้อดีสักข้อของการมาที่นี่คือการที่เขาได้มาคอยดูแลพสุไม่ให้วังซองมาวุ่นวายกับพี่  ริววางแขนไปตามพนักโซฟาทำให้เหมือนโอบพสุอยู่กลายๆ  เด็กหนุ่มขยับเข้าไปใกล้อีกนิดเพื่อฟังบทสนทนาของพสุกับทรงเผ่าที่นั่งถัดจากพสุไป  กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวพสุทำให้ริวเผลอขยับเข้าไปใกล้ยิ่งกว่าเดิมเพื่อสูดกลิ่นให้ถนัดๆ  ยอมรับว่าน้ำหอมกลิ่นนี้ก็ให้ความรู้สึกสดชื่นดี  แต่เขาชอบกลิ่นเดิมที่พสุใช้มากกว่า


“พี่...เปลี่ยนน้ำหอมเหรอครับ”

“หืม?  อืม วันนี้ลองใช้น้ำหอมที่พี่แก้วเขาซื้อมาให้”

“ของขวัญวันเกิดของพี่นะเหรอ?”

“ใช่...หอมไหมริว”

“ก็หอมครับ  แต่ริวชอบกลิ่นเดิมมากกว่า” ริวตอบแล้วถอยออกมานิดหนึ่ง  แค่รู้ว่าน้ำหอมที่พสุใช้เป็นของใครในอกก็ยอกแสยงแปลบปลาบ ริวคว้าแก้วขึ้นดื่มแล้วสำลักพรวด!


รสชาติขมขื่นบาดคอจนเขาสำลักทำให้เด็กหนุ่มแสบร้อนไปทั้งโพรงจมูกและในอก  ริวไอโขลก  รู้สึกได้ถึงอาการร้อนวาบไปหมดทั้งใบหน้าและในท้อง  สิ่งที่ตามมาติดๆ คืออาการมึนหัวจนหมุนติ้ว  ตาลายไปหมดจนทรงตัวไม่อยู่


“ริว! เป็นอะไร...นี่กินเหล้าเหรอ?” พสุถามพร้อมกับลูบหลังให้ 

“ริวไม่รู้ครับ  ริวกินแต่น้ำอัดลม  แต่ไม่รู้แก้วนี้มาได้ยังไง”

“โทษที  ผมเผลอวางเองแหละ  ไม่คิดว่าริวจะหยิบไปกิน”  ชินกีตอบยิ้มๆ  แล้วขยับเข้ามาช่วยลูบหลังให้ริวที่ยังไอโขลกเพราะสำลักเหล้า



เพี๊ยะ!



ชินกีสะดุ้งเมื่อริวปัดมือเขาออกแรงจนเจ็บ  สีหน้ารังเกียจไม่ปิดบังของเด็กหนุ่มทำให้ชินกีหน้าชาด้วยความอายแล้วแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ


“ผมแค่จะช่วยลูบหลังให้เพราะเห็นว่าคุณสำลักหรอกนะริว!”

“ไม่ต้อง  อย่าแตะตัวผม” ริวตอบเสียงห้วนแต่ไม่ดังนัก  และขยับถอยหนีจนเบียดชิดกับพสุ 

“ก็ตามใจ!  ผมก็แค่อยากจะช่วย  ไม่คิดว่าจะรังเกียจกันขนาดนี้” ชินกีต่อว่าแล้วลุกพรวดขึ้นยืน  ชายหนุ่มเดินลิ่วๆ ไปห้องน้ำเพื่อสงบสติอารมณ์  ไม่เคยมีใครปฏิเสธลีชินกีมาก่อน   เขาคือฟันเฟืองสำคัญในทีมโปรดิวเซอร์ของ JKG  และได้ชื่อว่าเป็นซาวด์เอ็นจิเนียร์ที่อายุน้อยที่สุดในวงการนี้ด้วย  แม้แต่ปาร์คแทอุงผู้บริหารของ JKG  ยังยอมรับในความสามารถของเขาและคอยเอาอกเอาใจเขาไว้ไม่ยอมให้เขาลาออกแม้เขาจะยื่นใบลาออกมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง  นับตั้งแต่มีปัญหากับปาร์ควังซอง

“เดี๋ยวช่วยเอาน้ำอัดลมมาให้มิสเตอร์เกรสันใหม่นะ”  วังซองหันไปสั่งพนักงานเสิร์ฟสองคนที่ทำหน้าที่ชงเหล้า  หนึ่งในสองลุกออกไปครู่เดียวก็กลับมาพร้อมขวดน้ำอัดลมใหม่ๆ ที่ยังไม่ได้เปิดและแก้วน้ำแข็งใบใหม่  พสุเหลือบมองนิดหนึ่ง เห็นพนักงานเสิร์ฟรินแต่น้ำอัดลมล้วนๆ ให้ริวก็โล่งใจ  ครั้นเหลือบไปเห็นเพื่อนของปาร์ควังซองขยับไปนั่งใกล้ตะวัน  ชายหนุ่มก็ยื่นเท้าไปเตะขาตะวันเบาๆ  พอตะวันเหลือบมองมาพสุก็ยกแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นมาเคาะเบาๆ เป็นสัญลักษณ์ที่รู้กันว่าให้ตะวันระวังแก้วเครื่องดื่มให้ดีๆ

“ริว...เป็นไงบ้าง” อาการนั่งกุมหัวและยังคงมีเสียงกระแอมกระไอของริว ทำให้พสุต้องหันมาลูบหลังให้เด็กหนุ่ม

“แสบคอครับ  ตาร้อนหน้าร้อนไปหมด”  ริวตอบแล้วสลัดศีรษะแรงๆ เพราะความมึนงงในฤทธิ์เหล้า  ถึงไร้เดียงสาแค่ไหนเด็กหนุ่มก็รู้ว่าชินกีแกล้งเขา  เหล้าล้วนๆ เพียวๆ แรงจนแทบทรงตัวไว้ไม่ได้

“กินน้ำเข้าไปเยอะๆ ริว  เดี๋ยวได้เข้าห้องน้ำสักรอบสองรอบก็ดีขึ้น”  พสุกระซิบบอกเบาๆ  หวังว่าถ้าดื่มน้ำเข้าไปมากๆ จะช่วยขับแอลกอฮอล์ออกจากร่างกายริวได้บ้าง


ริวยกแก้วน้ำอัดลมขึ้นดื่มรวดเดียวหมดติดๆ กันหลายแก้วอย่างที่พสุแนะนำ  แม้จะรู้สึกถึงรสหวานเลี่ยนแปลกๆ ของน้ำอัดลมก็ยังฝืนกินเข้าไป  แต่ยิ่งกิน  คอก็ยิ่งแห้ง  อาการร้อนวูบวาบด้วยฤทธิ์เหล้าเริ่มแปลกไปเล็กน้อย  น้ำอัดลมเย็นๆ ไม่ได้ทำให้เขาเย็นขึ้นแต่กลับร้อนจนแสบไปหมดทั้งตัว  เด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกจนต้องสูดหายใจแรงๆ  ริวรู้สึกถึงอาการไหวโคลงของทุกสิ่งทุกอย่างรอบกายจนนั่งไม่อยู่ต้องเอนตัวไปพิงพสุไว้


“พี่...ริวเป็นอะไรไม่รู้  ริวร้อนมากเลย”  ริวกระซิบบอกพสุเสียงสั่น  พร้อมกับขยับเข้ามาเบียดจนพสุต้องหันกลับมาแตะตัวริว  เด็กหนุ่มตัวร้อนผ่าว  ดวงตาฉ่ำเยิ้มเหมือนคนเมาหนัก  ทั้งที่ตั้งแต่สำลักเหล้าริวก็ไม่ได้แตะเหล้าอีกเลย  พสุก็เห็นอยู่ว่าริวกินแต่น้ำอัดลมแต่ทำไมอาการริวกลับยิ่งแย่กว่าเดิม

“ไหวมั๊ยริว  เวียนหัวมากเลยเหรอ?”

“...พี่...ริว...รู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก  ริวร้อนจัง” ริวกระซิบแล้วบีบมือเขาแน่นพร้อมกับซุกหน้ามาที่ไหล่  ลมหายใจที่รินรดต้นคอร้อนจนพสุสะดุ้ง 
ชายหนุ่มหันไปหาตะวันแล้วเหยียดเท้าไปเตะขาอีกฝ่ายอีกรอบ  ตะวันหันมามอง  พอเห็นริวซุกหน้าอยู่กับไหล่พสุก็ชะงักรีบลุกมาหา

“น้องเป็นอะไรไผ่?”

“อาการแปลกๆ  ฉันจะพาริวกลับ  นายบอกพี่เผ่าให้ด้วยแล้วกัน” ทรงเผ่ากับไมตรีลุกออกไปยืนคุยอยู่กับโปรดิวเซอร์ของ JKG ที่เพิ่งตามมาสมทบอยู่อีกด้าน  ส่วนกรเวชนั้นลงไปตามประกบไวยากรณ์กับธีรดลข้างล่าง

“ไปด้วยกันนี่แหละ  เดี๋ยวฉันมา”

“เร็วๆนะ” พสุเร่งแล้วหันมาลูบหัวเปียกเหงื่อของริวเบาๆ เป็นเชิงปลอบ  เสียงหายใจของริวดูเร็วกว่าเดิม  มือที่บีบมือพสุก็เกร็งแน่นจนเจ็บ

“พี่...พี่ริวร้อน”

“อดทนไว้นะริว  เดี๋ยวเราจะกลับกันแล้ว”

“อ้าว! มิสเตอร์เกรสันเป็นอะไรไปเหรอครับ  เมาเหรอ?” สีหน้าเยาะๆ ของปาร์ควังซองทำให้พสุจ้องมองอีกฝ่ายอย่างระแวง  ชายหนุ่มเหลียวมองหาอีกคนที่น่าจะอยู่ด้วยแล้วก็พบว่าลีชินกีนั้นดูเหมือนจะเมาจนไม่ได้สติ  ชายหนุ่มเต้นโงนเงนอยู่ระหว่างเพื่อนสองคนของปาร์ควังซองที่กำลังลูบไล้เนื้อตัวชินกีอย่างน่าเกลียด  แม้ว่าชินกีจะพยายามปัดป้องแต่ก็ดูอ่อนแรงเต็มที

“ไม่ได้เมาหรอกครับ  แค่ไม่สบาย  ผมก็เลยจะพากลับไปพักผ่อน” พสุตอบเสียงเรียบๆ  แล้วขยับลูบหลังเปียกเหงื่อของริวเบาๆ  แต่เด็กหนุ่มกลับสะท้านเฮือกทั้งตัวจนชายหนุ่มต้องหยุดลูบ 

“งั้นให้ผมช่วยนะ” ปาร์ควังซองขยับจะเข้ามาหาริวแต่กลับถูกปัดมือออกอย่างรวดเร็วจนเขาชะงัก  ปาร์ควังซองหันไปมองหน้าคนที่ปัดมือเขาออกอย่างไม่พอใจในตอนแรก  แล้วก็เปลี่ยนเป็นยักไหล่ยิ้มๆ  เมื่อเห็นว่าคนที่ปัดมือเขาคือตะวัน

“ไม่จำเป็น  ขอบคุณที่มีน้ำใจ  เราดูแลกันเองได้” ตะวันบอกเสียงห้วนแล้วยืนขวางหน้าปาร์ควังซองเอาไว้  จนวังซองต้องถอยห่างอย่างยอมแพ้ 

“งั้นเหรอ...ก็...ตามสบายครับ” สีหน้าสะใจแกมหยันๆ ที่วังซองทิ้งทวนไว้ทำให้ตะวันกัดกรามกรอดด้วยความไม่พอใจ  ชายหนุ่มหันกลับมาก็พบว่าพสุกำลังพยายามจะประคองริวลุกขึ้น

“ริว...ลุกไหวไหม  กลับบ้านกัน”

“ไหวครับ  ไหว...” ริวตอบเสียงแผ่วแต่ไม่ยอมขยับตัว จนกระทั่งตะวันเอื้อมมือไปถูกตัว  เด็กหนุ่มก็หดตัวหนี

“ไม่!” ริวตัวสั่น  ผิวไวสัมผัสอย่างประหลาดจนรู้สึกเหมือนมือของตะวันทั้งร้อนและระคายจนไม่อยากให้แตะต้อง  เด็กหนุ่มซุกตัวลงกับอ้อมแขนของพสุเพื่อสัมผัสผิวเย็นๆ ของพี่ที่ดูจะช่วยให้อาการขนลุกขนพองด้วยความรู้สึกประหลาดบรรเทาลง

“ริว...นี่พี่เอง  พี่จะช่วยพาไปขึ้นรถ” ตะวันบอกเสียงเรียบๆ  แล้วหันไปหยิบผ้าเย็นมาฉีก  ชายหนุ่มใช้ผ้าเย็นรองมือก่อนจะจับต้นแขนของริวยกขึ้น  ขณะที่พสุรีบสอดตัวเข้าไปอีกด้านเพื่อพยุงริวขึ้นยืน  เด็กหนุ่มทิ้งน้ำหนักลงไปบนตัวพสุ  แม้ตะวันจะมีผ้ารองมืออีกชั้นแต่สัมผัสร้อนๆ ดูจะซึมผ่านจากผ้าลงมาที่ผิวจนริวกระสับกระส่ายด้วยความขยะแขยง  พสุรีบพาริวเดินออกจากที่นั่นโดยเร็วพลางกระซิบบอกให้ริวเร่งฝีเท้าเพื่อออกไปให้เร็วที่สุด


พอออกมาข้างนอกตะวันก็โบกเรียกแท็กซี่ที่จอดเรียงรายอยู่หน้าผับ  ซึ่งก็แล่นมาจอดเทียบทันทีเหมือนกัน  พอเข้าไปนั่งในรถได้ริวก็พยายามดึงแขนออกจากการเกาะกุมของตะวัน


“พี่ตะวันปล่อย...ริวไม่ไหว...” ริวกระซิบหน้าซีดเผือดเป็นสัญญาณที่คุ้นกันดี  ตะวันรีบปล่อยแขนเด็กหนุ่ม  ขณะที่ริวซุกหน้ากับไหล่พสุแน่นเพื่อสะกดกลั้นอาการคลื่นเหียนและอาการแปลกประหลาดในช่องท้อง... 

“ช่วยด้วย  ช่วยผมด้วย!”  ตะวันถึงกับสะดุ้งเมื่อหันกลับมาพบว่าชินกีโถมเข้ามากอดเขาเอาไว้  ถ้าเขารับไว้ไม่ทันชินกีคงล้มคว่ำลงกับพื้น  ชายหนุ่มมองไปด้านหลังชินกีก็เห็นชายสองคนที่มากับปาร์ควังซองวิ่งตามชินกีออกมาด้วยสีหน้าเหี้ยนกระหือรือ  สัญชาตญาณบอกกับตะวันว่าชินกีเองก็เจอปัญหาให้แล้ว  ชายหนุ่มเหลียวไปมองคนในรถแล้วตัดสินใจปิดประตูแท็กซี่

“เอาน้องไปบ้านก่อนไผ่  เดี๋ยวฉันตามไป” ตะวันสั่งแล้วหันไปโบกเรียกแท็กซี่อีกคัน  ตราบใดที่เขายังอยู่คนพวกนั้นก็ยังไม่กล้าแตะต้องชินกีแน่ๆ


................................................

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
อุ๊ยพี่ตะวันไม่อยู่แบบนี้ก็ทางปลอดโปร่งสิคะเนี้ย
 :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:

ว่าแต่พวกนี่เลวจริงๆอ่านแล้วอยากจะพุ่งเอาส้นทรีนเหยียบหน้าพวกมันนัก :z6: :z6: :z6: :z6:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-12-2010 19:32:25 โดย samsoon@doll »

ออฟไลน์ k00_eng^^

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-2
โอ๊ยยยยยยค้าง
ริวโดนวางยาใช่ป่ะเนี่ย

pattybluet

  • บุคคลทั่วไป
ชินกีโดนวางยาแน่ๆเลย แล้วก้อพอดีกับริวที่ซัดโฮกเหล้าแก้วนั้นไปเลยโดนด้วย
โชคดีที่มีพสุกับตะวัน ยังไงคืนนี้ก้อคงรอดแหละ
อ่านแล้วลุ้นมากๆเลยค่ะตอนนี้  รอตอนหน้านะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ออฟไลน์ maho

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 52
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
 :serius2:  ริวโดนวางยาแน่นอนอ่ะ
หรือว่านี้จะเป็นที่มาของNC  o22 แต่แบบนี้ไม่เอาได้มั้ยอ่ะ  มันดูมาม่าไงไม่รู้อ่ะ :sad4:
อลันนนน  :o12:  รีบมาจัดการคนที่มาแกล้งริวเร็วเข้า   :z6:

ออฟไลน์ JJHJJH

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +293/-2
อรั้ย หวาดเสียววววว ริวโดนยา แล้วพี่ไผ่จะช่วย.....ยังไงค๊า >//<

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
ริวโดยยาปลุกเหรอเนี่ย


เฮือก
 :pighaun:


พี่ไผ่จะรอดหรือเปล่าเนี่ย

ออฟไลน์ indy❣zaka

  • กระซิกๆ เบื่อดราม่า...
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +625/-26
Re: เธอคือ...ลมหายใจ b
«ตอบ #2098 เมื่อ17-12-2010 19:53:24 »

อิสามตัวนี้ใส่ยาในแก้วชินกีแน่เลย มันมีเรื่องกันอยู่แล้วนี่เนอะ
แล้วชินกีมันก็เอาแก้วตัวเองมาแกล้งริวอีก

จะกลายเป็นสองคู่มั๊ยหว่้า ตะวัน-ชินกี อีกคู่ อิอิ ตะวันจะได้มีคู่กะเขาสักที
ชินกีก็ดีนะ ไม่ได้เสียหายอะไร เพราะจีบริว อย่างน้อยเขาก็จีบตรงๆไม่มากเล่ห์เหมือนไอ้ซองผ้าป่านั่น
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-12-2010 21:59:35 โดย ZakuPz »

Kimchuchu

  • บุคคลทั่วไป
อี......วังสอง   ช่างเดรัจฉานสันดานเยี่ยงนี้ !!!!!!!! IQ มีต่ำกว่าพวกเหลือบไรอสูรนรกสันดานชั่วรึ !!!  

กูขอสาปแช่ง!!  ให้ไอ้อีวังซอง  ......................>NL?GFULTDCBVCJ<HFGUYHJCV P(*)(^*%&^$^#WU%Q

น้องริว!!  ตื่นมาได้สติจัดการมันเลย    ฟ้องศาล  USA  เลย !!!!!!!!  บอกบลันส่งคนมาจัดการมัน !!!!!!!!!!!!!!!!   :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด