หัวข้อ: {มาเฟียที่รัก กิ๊กรัก คุณชายตาโต ] ตอนพิเศษ น้ำซอส+เดียร์ P.80 |10/พฤษภาคม/2555|

[seaz]

เหอะๆ แรงจริงอะไรจริง

[boylove_yj]

รอ ฉัน รอ เธอ .... แต่ไม่รู้เธอ อยูหนใด 55

[indy❣zaka]

แวะมาบริจาคเลือดให้โลกค่ะ
 

[● MaYa~Boy ●]

หืม....น่ารักที่สุดอ่า ^^ ^^

[ChiOln]

  ไหนว่ากลัวน้ำซุปสะเทือนแผลไงลีโอ

[pinkky_kiku]

เจ้าพ่อ เก่งทุกทาง แพ้อย่างเดียว ความดื้อของน้ำซุป ฮ่าๆๆๆ  หงอเรย

[boylove_yj]

เจ้าพ่อ เก่งทุกทาง แพ้อย่างเดียว ความดื้อของน้ำซุป ฮ่าๆๆๆ  หงอเรย

เรา +ให้คุณกลับเช่นกัน

*********  ดั่งใจเป๊ะๆ

[TheWanFah]

น่ารักอ่ะ
เจ้าพ่อเนี่ย เพอร์เฟค เเมน จริงๆเลยค่ะ

คิดถึงพี่เคลวินกับฟาร์จังเลยยยยยยย

อยากถามไรเตอร์มากเลยค่ะ
นิคกับนิครอสเนี่ยเพื่อนของเคลวินใช่มั้ยค่ะ
ถ้าใช่ ทำไมถึงมาทำงานกะลีโอค่ะ

[Pikky]

  อ่านแล้วต้องกดบวกให้เลย น้ำซุปน่ารักจนโดนลีโอฟัด 55+

 

[boylove_yj]

I' have changed ever since the day i've met you
 I keep thinking abort yot
 because i love you so much

 ยอมรับว่าเปลี่ยนไป
 ตั้งแต่ได้มาพบเธอ
 ยอมรับว่าพร่ำเพ้อ
 ก็เพราะว่ารักเธอจนหมดใจ

…………………………………………………………………………………………



Part 48   ( ครึ่งแรก )


กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนผัน ดั่งกับสายน้ำที่ไม่มีวันหวนกลับ สรรพสิ่งทั้งหลายทั้งมวล มนุษย์ สัตว์ ต่างผลัดเปลี่ยนกันเติบใหญ่และสูญสิ้น และเมื่อห้วงชีวิตดับสูญไปแล้ว ดวงชีวิตดวงใหม่ก็มักจะเกิดขึ้นมาทดแทนสิ่งที่หายไป เป็นเฉกเช่นนี้ ไม่มีใครรู้ว่า โลกของสิ่งมีชีวิตจะดับสูบไปเมื่อไร ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตเบื้องหน้านั้น จะเปลี่ยนแปลงในทางใด  แต่คนทุกคนต่างรู้ดีว่า “ทุกอย่างเมื่อเกิดขึ้นมาแล้ว มักจะมีจุดสิ้นสุดรอยู่เสมอ”

กี่วัน แล้วที่คนสองคนอยู่เคียงคู่กันมา
กี่เดือนแล้ว ทั้งสองคนก้าวไปด้วยกัน และจับมือซึ่งกันและกัน ไม่ปล่อยไปไหน
กี่ปีแล้ว   ที่คนทั้งคู่ไม่จากกันไปไหน ต่างอยู่ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน และจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง จะจางหายไปไหน

สองรัก หล่อหลอมรวมกัน เป็น “รักเดียว”
สองคน หล่อหลอมรวมกันเป็น “หนึ่งเดียว”

ในห้องนอนใหญ่ที่ประกอบไปด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหรา บ่งบอกรสนิยมของผู้ใช้สอยเป็นอย่างดี กลิ่นอายความสดชื่นลอยตลบอบอวล หากสูดดมเมื่อใดก็ชื่นกายชื่นใจเมื่อนั้น เพราะคนตัวเล็กที่ดำรงตำแหน่งเมียมาเฟีย และนายใหญ่ประจำบ้าน ดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี สำหรับลีโอ แอ็คซายน์แล้ว เมื่อกลับเข้ามาบ้านแล้ว เขาจะเป็นเพียงแมวตัวน้อยๆที่เชื่อฟังเมียอย่างไม่ขาดตก บกพร่อง ความเกรงอกเกรงใจมีให้ร่างบางอย่างไม่ขาดสาย ยอมรับว่าบางครั้งที่น้ำซุปโมโห มันก็มีบ้างที่ “กลัว”    เพราะฉะนั้นถ้าอยากอยู่อย่างสงบสุขปนสุขกายสบายใจ อย่าไปทำให้ “น้ำซุป ผู้ชนะสิบทิศ”  เขากริ้ว เป็นอันขาด

หลังจากเหตุการณ์อันเลวร้ายผ่านไปได้ 1 เดือน ลีโอ แอ็คซายน์ ก็กลับบไปทำงานได้อย่างปรกติสุข แต่ไม่ค่อยสบายใจเท่าไร เพราะมีห่วงอยู่บ้าน กลัวไปต่างๆนานา ว่าไอ้พวกศัตรูทั้งหลายมันจะเข้าไปลอบทำร้ายหัวใจดวงที่สอง แต่คนตัวเล็กเขาก็ยืนยันอย่างหนักแน่นว่าจะไม่ดื้อ ไม่ซนอีกแล้ว นั่นแหละ มาเฟียใหญ่ถึงได้สบายใจบ้าง

บาดแผลที่โดนยิงของร่างบางก็หายดีเป็นปรกติ ทิ้งไว้เพียงรอยแผลเป็น แต่ก็ไม่ได้ทำให้ร่างบางกังวลเท่าไร ยอมที่จะเป็นแผลเป็น ดีกว่าไม่มีร่างอยู่ในโลกนี้อีกแล้ว ...   ทุกอย่างดีขึ้นจนเกือบจะร้อยเปอร์เซ็นต์ เหลือเพียง บาดแผลทางใจเท่านั้น ที่ยังไม่หายสนิทดีเท่าไร รอคอยเวลาที่จะเยียวยาให้มันหายดีเฉกเช่นแต่ก่อน

ใบหน้าคมเข้มอย่างหนุ่มลูกครึ่ง ซุกซบอยู่ตรงซอกคอหอมกรุ่นของร่างบางที่นอนตะแคงหันหลังให้ มองเห็นแต่เพียงเสี้ยวหน้าสวยหวานของเจ้าตัวเท่านั้น ริมฝีปากหนาเหยียดยิ้มออกมาอย่างสุขใจ เมื่อรับรู้ว่าคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดนั้นขยับไปมาอย่างคนอึดอัด เพราะร่างสูงเพิ่งแรงกอดกระชับให้แน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม  มือหนาค่อยๆไล่สัมผัสตั้งแต่เอวคอดกิ่วได้รูปของคนในอ้อมกอดอย่างช้าๆ เมื่อพอใจแล้วเขาก็เปลี่ยนเป้าหมายเป็นแผ่นหลังเนียนนุ่ม ที่ไม่ว่าจะสัมผัสเมื่อใดมันก็ตราตรึงใจเมื่อนั้น รอยแดงจากการร่วมรัก มีอยู่กระจัดกระจายทั่วแผ่นหลังเนียนของน้ำซุป นิ้วเรียวแข็งของลีโอ แตะรอยรักที่เด่นเป็นสง่าตรงหัวไหล่ของน้ำซุปอย่างเบาๆ และหมุนวนนิ้วไปมาอย่างแกล้งๆ

“อืม............”      น้ำซุปครางแผ่วๆ แล้วเอื้อมมือมาจับ “มือเจ้าเล่ห์” ที่กำลังกวนนิทราอันแสนหวานของตัวเอง เมื่อยื้อกันไปมาในที่สุดร่างสูงจึงผ่อนแรงให้คนมือหนาไปอยู่ในอุ้งมือบางของน้ำซุปอย่างจำยอม

ริมฝีปากบางกดจูบลงบนหลังมือของลีโออย่างรักใคร่ ดวงตากลมหวานยังไม่ลืมขึ้นมาสู่แสงแดดรำไรยามเช้าที่ลอดผ่านผ้าม่านเข้ามา ริมฝีปากบางเม้นเข้าหากันและยิ้มหวานอยู่อย่างเป็นสุข ที่สามารถหยุดมือใหญ่ของลีโอได้

“จุ๊บ...”    ร่างสูงก้มลงไปจูบลงบนหัวไหล่มนและเนียนของร่างบาง ชะโงกหน้าเข้าไปดูนิดหน่อย ก็เห็นว่าสคนตัวเล็กเริ่มที่จะหลับลึกไปอีกแล้ว

สายตาคมดุจเหยี่ยวมองดวงหน้าหวานของน้ำซุปด้วยความรักทั้งหมดของหัวใจ เนิ่นนานเท่าไรแล้วที่คนๆนี้ใช้แขนของเขาหนุนนอนต่างหมอน มันนานเท่าไรแล้วเขาก็จำไม่ได้ เขารู้เพียงอย่างเดียวว่า เขายินดีและเต็มใจ  

‘มือคู่นี้ เคยลูบไล้คนอื่นมาก่อนก็จริง ปากนี้เคยมอบจูบให้คนอื่นก่อนก็จริง ... แต่แขนคู่นี้ยังไม่เคยให้ใครมาหนุนอย่างนี้ น้ำซุปสนใจจะเป็นคนแรกไหม’

   ประโยคนี้เขาเอ่ยกับร่างบางไว้เมื่อนานมาแล้ว นึกย้อนหลังกลับไปตอนนั้น ร่างบางทะเลาะกับเขาจนเป็นเรื่องใหญ่ แล้วหนีไปกระบี่คนเดียว เหตุเพราะเขามีอดีตอันแสนเลวร้ายเกี่ยวกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วน และเขาเองก็ยอมรับผิดว่าก่อนที่จะมาเจอกับน้ำซุปนั้น เขาเปลี่ยนผู้หญิงบ่อย เพราะยังไม่มีตัวจริง ทุกคนที่ผ่านเข้ามาได้รับเพียง SEX  และเงินทองเท่านั้น  แต่มีอยู่หนึ่งอย่างที่พวกหล่อนยังไม่ได้รับจากเขา นั่นก็คือ หนุนแขนเขานอนแทนหมอน เมื่อน้ำซุปได้รับฟังว่าตัวเองเป็นคนแรก ก็ยอมกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง  ขอบคุณโชคชะตาและทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเก็บแขนไว้ให้ “ที่รัก” หนุนเป็นคนแรก

“ทำไมตื่นเช้าจัง...”  คนตัวเล็กผลิกกลับมาซุกซบอกอุ่นของร่างสูง ใบหน้าหวานเกลือกกลั้วไปมาทั่วแผ่นอกล่ำสันของลีโอ แอ็คซายน์ อย่างออดอ้อน ร่างบางยกลำแขนเรียวของตนเองโอบเอวหนาของร่างสูงด้วยความเคยชิน แล้วค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมาอย่างช้าๆ กลิ่นกายของลีโอ ทำน้ำซุปหน้าแดงขึ้นมาได้ไม่น้อย

“อยากตื่นมานอนมองหน้าน้ำซุป  จะได้หายคิดถึง”     ช่วงที่ร่างบางยังไม่ฟื้นนั้นเขาไม่ได้เข้าไปที่บริษัท งานก็เลยกองกันแทบซะทับหัว เป็นผลให้เขาต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำออกแต่เช้า แต่กลับดึกๆ ดื่นๆ หน้าเมียก็ไม่ค่อยได้เห็น ถึงจะได้ยินเสียงผ่านทางโทรศัพท์ แต่มันก็ยังไม่เพียงพอเท่ากับการได้มาเห็นหน้าและสัมผัสด้วยมือ

“หึหึ ปากหวาน”    ร่างบางพึมพรำเสียงเบาด้วยความอาย เขาก็คิดถึงลีโอเหมือนกัน อยู่แต่บ้าน จะคอตามไปที่บริษัทก็ไม่ได้ เดี๋ยวจะเป็นหวัด เป็นไข้ เป็นโน่นเป็นนี่  ทำอะไรที่ต้องใช้กำลังก็ไม่ได้ เพราะลีโอไม่ให้ทำ แค่ออกมาเดินหน้าบ้านยังไม่ค่อยได้เลย

“ชิมอีกรอบไหม เผื่อรอบนี้หวานกว่ารอบอื่น”    

ร่างบางก้มหน้าซุกออกร่างสูงอย่างหลบหลีก ก็บางก็ผลักไสใบหน้าหล่อที่ก้มลงมา เพราะเป้าหมายของริมฝีปากร้ายกาจนั่นก็คือ ริมฝีปากบางของเขานั่นเอง

“ไม่ต้องเลย กินปากน้ำซุปมาทั้งคืนแล้วนะ ยังไม่พอใจอีกเหรอ”    ถ้อยคำตัดพ้อ ที่ลีโอ แอ็คซายน์ฟังแล้ว ชักอยากจะกินขึ้นมาอีกรอบอย่างที่โดนกล่าวหา

“กับน้ำซุป ไม่ว่าจะกินกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ก็ยังไม่พอใจลีโออยู่ดี”  

“นี่แนะ  ชอบทำให้อาย มันต้องโดนอย่างนี้”    ร่างบางพลิกตัวเองขึ้นมาเกยทับร่างสูงแล้วใช้มือทั้งสองข้างบีบแก้มสากของร่างสูงอย่างหมั่นเขี้ยว ดวงตากลมหวานฉายแววสนุกและขี้เล่นไปในตัว

“ฮะๆ ยอมแล้วครับ หึหึ”     คำพูดคำจาเหมือนยอม แต่การกระทำนี่ช่างขัดกับคำพูดเหลือเกิน เพราะมือหนาด้านหนึ่งยกขึ้นลูบเอวบาง ส่วนอีกข้างก็ไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนมาหยุดวนอยู่ที่สะโพก

“ลีโอ!! หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ จับอะไรน่ะ ทะลึ่ง”   น้ำซุปคิดผิดเหลือเกินที่ขึ้นมานอนเกยอยู่บนตัวของลีโอ เพราะนั่นก็เหมือนเปิดทางให้คนตัวสูงเอาเปรียบร่างกายเขาได้เต็มที่ จะลงก็ไม่ได้ซะด้วยซิ เพราะยังไง ลีโอ แอ็คซายน์ ไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆแน่ๆ

“จับเอวครับ ทะลึ่งตรงไหน ผัวจับเอวเมีย ผิดตรงไหนครับ”

“รู้แล้วว่าจับเอว แล้วมืออีกข้างล่ะมันจับอะไร ปล่อยเลย น้ำซุปจะลง”    

“แค่จับเองครับ  เอ๊ะ ๆ หรือว่าจะทำมากกว่าจับ”   สิ้นเสียงพูดแล้ว มือหนาของร่างสูงก็ลูบต่ำลงไปกว่าบริเวณสะโพก เป้าหมายก็คือช่องทางอันแสนบอบบางของคนตัวเล็กนั่นเอง

“จะปล่อยไม่ปล่อย นับหนึ่งถึงหนึ่ง ถ้าไม่ปล่อยคืนนี้ไปนอนที่โซฟาแล้วกัน”

“ใจร้าย”

“หนะ...อุบ”       ยังไม่ทันที่ร่างบางจะพูดจบคำ ริมฝีปากบางก็ถูกริมฝีปากหนาของลีโอปิดเอาไว้เสียก่อน ไม่ได้ลึกซึ้งอย่างที่ทำประจำ แต่จูบนี้มีเพียงการบดจูบเพียงภายนอกเท่านั้น

“สวัสดีตอนเช้านะที่รัก”

 ถ้อยคำที่ร่างสูงเอื้อนเอ่ย

ถ้อยคำที่ได้ยินอยู่ทุกวัน  ไม่วันไหนที่มันจะลดความหมายลงเลย มีแต่เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ

“เช่นกันนะสามี”



...


นี่คือครึ่งแรก  ส่วนครึ่งหลังน่ะเหรอ >>> หึหึ  

[jojobuffy]

น้ำซุปน่ารักสุดๆ

[boylove_yj]

 



เมื่อยๆ

[kitty]

 

[aim]

หวานนนนนนนนนนนนน เดี๋ยวกินก๋วยเตี๋ยวไม่ต้องใส่น้ำตาลล่ะ

[pinkky_kiku]

น้ำซุป น่ารักเสมอเรย เจ้าพ่อด้วยยย อร๊างงง 

[Piaanie]

น่ารักกก เจ้าพ่อรักเมียดีมาก รักและเคารพ 

[tawan]

น่ารักจริงๆ

 

[hahn]

ครึ่งหลังแบบว่า.............แน่ ๆ มาไวๆ นะ

[punchnaja]

ค้างงงงง มาหลอกให้อยากแล้วก็จากเราไป

รอครึ่งหลังจ้า

ปล.สถานการณ์ชีวิตดีขึ้นแล้วใช่ม๊า สู้ๆนะคะ^^

[boylove_yj]

ค้างงงงง มาหลอกให้อยากแล้วก็จากเราไป

รอครึ่งหลังจ้า

ปล.สถานการณ์ชีวิตดีขึ้นแล้วใช่ม๊า สู้ๆนะคะ^^

ขอบคุณมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  ก็ดีขึ้นมานิดหนึ่งอ่ะค่ะ 5555555555+ ขอบคุณที่เป็นห่วงเป็นใยนะคะ ซาบซึ้งมากอ่ะ

[roseen]

 :impress2:หวานน้ำลายบูด


 

[ao16]

+1 เป็นสินบน  แล้วมาต่อครึ่งหลังไวไวน้า

     
         

[boylove_yj]

รับทราบ และทำตาม กำลังแอ๊บอยู่ค่ะ ก๊ากกกกกกกๆ

[tuek]

มาต่อครึ่งหลังไวๆนะคะ
+1 นะคะ

[ChiOln]

รอไอ้ หึหึ เนี้ยแหละ

หึหึ ๆ 

[● MaYa~Boy ●]

รออ่านครึ่งหลังนะคับ ^^

[peanjai]

ว่าแต่คมกริซหายไปไหน งงมากเลย 

[boylove_yj]

ว่าแต่คมกริซหายไปไหน งงมากเลย 

อย่าเพิ่ง งงๆ  คือมันไม่มีบทให้ออกอ่ะ ก๊ากกกกกกกกกกกกๆ

[pochu52]

สวีทหวานกันเกินไปแล้วเจ้าพ่อกะอิหนู อิจฉาตาร้อนมาก555

[boylove_yj]

 



แจ้งให้ทราบและแถลงไข เรื่อง นิค และ นิครอส พ่วงด้วยคมกริช

คือ เคลวินนี่จะมีนิคและนิครอสเป็นเพื่อนและผู้ช่วย

ส่วน ลีโอ แอ็คซายน์ จะมีคมกริชอ่ะคะ

แล้วปรากฏว่า คนแต่งจำสลับกัน เอานิค และ นิครอสมาใส่กับลีโอ เฉยเลย ตอนแรกก็ไม่เอะใจนะคะ เพราะฝ่ายตรวจพิสูจน์ตัวหนังสือ(เพื่อนหมวยเอง) เขาไม่ได้เต็ง หรือติง ก็เลยไม่รู้

ว่ามารู้วันนี้แหละ!!!!!!!!!!! ว่าเขียนสลับกัน โอยยยยยยยยยยยย ขี้เกียจแก้อ่ะ

เพราะฉะนั้นปล่อยตอนหลังๆ ทิ้งไปนะคะ เรามาเริ่มกันใหม่กับตอนหน้า เดี๋ยวจะเขียนให้มันเช้งวับกว่านี้ สัญญาเลย


ปล. นิยายเรื่องต่อไปที่กำลังจะเอาลง ก็คือ "สะใภ้เถื่อน"  ติดตามนะคะ