หัวข้อ: ที่ผูกพัน...ของสองใจ [ตอน 24: 21-09-53] รวมรูปหน้าแรกครับ

[♠DekDoy♠]

สุดยอดนินจา ฮ่าๆๆ

ไผ่ก็เกรงใจติณเหมือนเดิมเลยนะ ^^

[yayu]

น้องนินจาน่ารักจัง 
พี่เคก็ตามใจน้องเถอะ ^^

คืนนี้คนมาเต็มบ้าน ตินไผ่จะเป็นไง
จะมีโอกาสได้หวานๆกันรึเปล่าน๊า..

[iforgive]

นินจาเอ๊ยย  แสบจริง ๆ

[kungyung]

  :laugh:มุขนี้คิดได้งัยอ่ะ..น้องนินจา

[kanda53]

น้องไผ่เป็นเด็กดีและคิดมาก....คุณชายตินตินจะทำอะไร
คงต้องระวัง....และถนอมน้ำใจให้มากหน่อยนะ....
แต่ยังไง...น้องไผ่ก็ให้ใจคุณชายตินตินไปแล้วชัวร์...
นู๋นินจา.....พาความใส ๆ มาฝากอีกแล้ววววว....
พี่เคเกาะติดอย่าได้ห่าง......น่ารักแบบนี้...เผลอโดนขโมยแน่

  คุณบี 
กด + ให้น้องไผ่ กะ นู๋นินจา

[PEENAT1972]

อ่านเรื่องนี้ไปตอนหลังนี่เหมือนนินจาจะเอาคืนพี่เคได้ซะที

(เอาคืนกันข้ามเรื่อง แย่งซีน ติน+ไผ่) 5555

อีป้าแก่ ๆ สะใจชะมัด +1 ค่ะ

[warin]

นินจาต่อรองได้เจ๋งมาก

[BossZa]

     

       นินจาน่ารักอ่ะ คิดได้ไงนอนให้ครบทุกคน

[jokirito]

แหมๆๆๆ ตินตินเนี่ยล่ะอาเสี่ยจริงๆ ทำแบบนี้น้องไผ่ยิ่งลำบากใจนะ

[bbyuqin]

น้องไผ่เข้าใจผิดไปถึงไหนนั่น อิอิ นึกว่าติณชวนไปจดทะเบียนสมรสเหรอ 

ส่วนน้องจา น่ารักได้อีก...เดี๋ยวพี่เคโมโหก็จับล่ามโซ่ไว่ในห้องหรอก..อิอิ จะทิ้งไปนอนกับเพื่อน พี่เคคงเศร้า แต่น้องจาก็คงเหงาเหมือนกันแหล่ะ ไม่มีพี่เคคอยกอด คริคริ

[namtaan]

น้องไผ่เข้าใจตินหน่อยนะ ว่าติดต่อคนที่รักไม่ได้น่ะ มันทุรนทุราย ทุกข์ทรมานขนาดไหน 

แต่นินจานี่สิ มาทำตัวน่ารักน่าฟัดแบบนี้อีกแล้ว
พี่เคก็แย่สิ ถ้านินจาทำแบบนั้นจริงๆ
ตัวเล็กร้ายไม่เล็กอีกแล้ว

บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณบีบีมากจ้า
 

[hotladyanyavee]

น้องตรินมีแนวโน้มว่าจะเป็นห่วงเป็นใยน้องไผ่มากมายอะนะ แต่ก็อย่างว่ามีแฟนน่ารักนี่
แค่งานนี้อย่างทีว่าน้องนินจาน่ารักอะ คิดเป็นเด็กๆ พี่เคก็นะรักแฟนจริงๆๆ เอาเป็นว่าไงก็เชียร์ไผ่อะนะ

[aeecd]

:man1:รักไผ่กะติน
แต่มาน้อยไปอ่ะคุณบี
 

[ordkrub]

แล้วติณต้องรอถึงเมื่อไหร่หนอกว่ามันจะเท่าเทียม เอาใจช่วยนะ

[i1_to*pp]

ไผ่อย่าคิดมากนะที่ตินทำไปทั้งหมดก็เพราะรัก

นินจาเอาคืนพี่เคได้แสบจริงๆ

[aehJTS]

พาไปจดทะเบียน ชอบ ๆ
นินจา  สุดยอด อิ.อิ.ง
  writer คะ

[anajulia]

น้องไผ่ก๊อ ว่าที่แฟนให้ของก็รับๆไว้เถอะค่ะ คริคริ 
อยากจะมีบุญตาเห็นน้องนินจาเขินบ้างอะไรบ้าง กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกส์ (เกี่ยวมินี่ตรู)

[yayee2]

อ่านทีไรก็หวามไหว และหวานๆไปกับไผ่และติณทุกที

[mascot]

โฮย นินจาทำได้นะ

[fkjj]

ชอบตัวละครที่เป็นไผ่จริง  ทั้งบุคลิก  นิสัย  การวางตัว
ไผ่น่าสงสารมากๆ  เด็กที่ต้องต่อสู้คนเดียวมาตั้งแต่ ม3
พออ่านมาถึงช่วงวันเกิด  อยากร้องไห้สุดๆ  ไผ่มีบ้าน 
แต่ทั้งบ้านเหลือไผ่แค่คนเดียว  มันให้ความรู้สึกเหงา
แบบสุดๆ  ไผ่โชคดีจริงๆที่มาเจอตินและเพื่อนๆแบบนี้


แอบชอบนินจา  สงสัยจะต้องไปตามอ่านแล้วล่ะ

[pandaๅ123]

“ไปจดทะเบียนกัน”
กร๊ากกกก ประโยคนี้โนไปเต็ม ๆ โดนใจคนอ่าน 555

สุดท้ายนี้ขอไว้อาลัยให้อิพี่เคสุดที่รัก(ของนินจา)
เจอคุณแฟนยื่นคำขาดแบบนั้น ใครไม่ยอมอ่อนให้ก็บ้าแระ หึหึ

 

[getto]

 :กอด1:พี่บี
หายไวๆค้าบ
พักผ่อนเยอะๆนะพี่บี

[aeecd]

คุณบีหายเร็วนะคร้าบบบ
ยาเยอะกินทุกวันเด๋วมันก็น้อยเองแหละ
  ฮา ฮานะ

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

มานั่งรอนอนรอน้องไผ่

[NUTTYZERO]

นายไผ่จะน่ารักไปถึงหนายคร๊าบบบ

รออ่านตอนต่อไปอยุุ่ เอิ้กส์ ^^!

[DeJavu~ ★]

ชอบตัวละครที่เป็นไผ่จริง  ทั้งบุคลิก  นิสัย  การวางตัว

ไผ่น่าสงสารมากๆ  เด็กที่ต้องต่อสู้คนเดียวมาตั้งแต่ ม3

พออ่านมาถึงช่วงวันเกิด  อยากร้องไห้สุดๆ  ไผ่มีบ้าน 

แต่ทั้งบ้านเหลือไผ่แค่คนเดียว  มันให้ความรู้สึกเหงา

แบบสุดๆ  ไผ่โชคดีจริงๆที่มาเจอตินและเพื่อนๆแบบนี้


ps.ชอบไผ่อ่าน่ารักมากๆๆๆๆๆๆเลย

และก้อนิจจายังเหมือนเดิม

[sadness]

[24]

   “ไผ่...ไปช่วยพี่ในครัวดีกว่า” พี่แอนเดินมาหาไผ่ด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น
   “นินจาไปด้วย” นินจาที่นั่งเกาะไผ่อยู่ อาสาตามไปด้วยอีกคน
   “มานี่เลย ไปก็ ไปก่อกวนเค้าเปล่าๆ” พี่เคเดินมาคว้าแขนนินจาไว้ พร้อมกับปั้นหน้าบูดเข้าใส่
   “นินจาจะไปกับไผ่นี่นา พี่เคอย่าห้ามสิ” นินจาหันมางอแงกับพี่เค ซึ่งผมกับไอ้เจก็ดูลาดเลาอยู่ จะดูสิว่างานนี้ใครจะชนะ
   “เอ.....ไม่ได้กินนมมานานเท่าไหร่แล้วนะ ดื้อๆแบบนี้น่าจะต้องกินนมดีกว่าไหมเนี่ย” พี่เคทำท่าคิดอยู่สักครู่ สีหน้างอแงของนินจาก็เปลี่ยนเป็นหวาดๆขึ้นมาทันที
   “ไม่ไปดีกว่าเน้อ ในครัวมีแต่อะไรก็ไม่รู้ นั่งดีกว่า” นินจาเปลี่ยนมาชวนพี่เคนั่งที่โซฟาเช่นเดิม ส่วนผมก็แอบหันไปยิ้มกับไอ้เจ

   พอไผ่กับพี่แอนเข้าไปในครัวแล้ว ผมจึงแอบตามไปยืนอยู่แถวนั้นด้วย ดูท่าแล้วพี่สะใภ้ของผมคงอยากให้เป็นอย่างนั้น เพราะพี่แอนหันมาพยักหน้าให้ผม ก่อนที่จะหายเข้าไปในครัว
   “เราชื่อไผ่ใช่ไหม” พี่แอนถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร
   “ใช่ครับ” ไผ่ก็ตอบไปด้วยความสดใสเช่นกัน
   “พี่ขอถามตรงๆนะ....เราชอบตินหรือเปล่า” พี่แอนถามด้วยรอยยิ้ม ผมหละเชื่อพี่สะใภ้ผมจริงๆ พี่ท่านถามได้ตรงอะไรแบบนั้น
   “ชอบครับ” คนถามก็ถามตรง คนตอบก็ตอบตรงประเด็นด้วยสิงานนี้
   “ชอบ แต่ก็ยังไม่ยอมรับเป็นแฟน...ทำไมหละ” พี่แอนถามในสิ่งที่ทำให้ผมต้องตาโตอยากรู้ เพราะถึงผมจะรอได้ แต่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าต้องรอถึงเมื่อไหร่
   “ผมกับติน เราห่างกันเกินไปครับ” ไผ่ยังคงตอบในแบบที่บอกผม
   “ถ้าต้องรอให้ไผ่เก็บเงินให้เท่าเทียมกับติน ตินไม่ต้องรอจนแก่ตายเลยหรือไงหละ” พี่แอน พี่พูดซะผมเห็นอนาคตอันแสนเศร้าของตัวเองเลย
   “ผมไม่อยากให้ใครว่า ว่าผมคบกับตินเพราะหวังเงิน” ไผ่ก้มหน้าพูดออกมา
   “เพื่อตัวเอง?” พี่แอนยังถามต่อไปอีก แต่ตอนนี้ผมไม่อยากรู้แล้ว เพราะผมไม่อยากให้พี่แอนไปบีบคั้นไผ่ให้ต้องพูด คนทุกคนก็ไม่อยากจะให้คนอื่นเข้าใจผิดตัวเองทั้งนั้น ก็ไม่แปลกอะไรที่ไผ่จะคิดแบบนั้นด้วย

   “เปล่าครับ เพื่อติน” ไผ่เงยหน้ามายิ้มให้กับพี่แอน
   “ยังไง” พี่แอนถาม แต่เริ่มมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า
   “ผมไม่ต้องการให้ใครมองตินว่าตินเป็นคนโง่ ถ้าคนอื่นจะมองว่าผมคบตินเพื่อหวังเงิน ผมไม่ว่าอะไร แต่ถ้าเค้าคิดว่าตินโง่ที่โดนผมหลอก นั่นสิที่ผมไม่อยากให้เป็นแบบนั้น เพราะตัวผมเอง... รักตินด้วยใจจริง และการที่ผมยังไม่ตอบตกลงเป็นแฟน ก็เพราะตินอาจจะเจอคนที่ดีกว่าผมก็ได้นะครับ ผมไม่อยากปิดกั้นตินไว้กับคนที่ไม่มีอะไรแบบผม” แค่ได้ยินคำพูดของไผ่ รอยยิ้มบนใบหน้าผมก็เริ่มปริ เพราะผมเองก็รักไผ่ด้วยใจจริงเช่นกัน

   “พี่ว่าตินเค้าเลือกแล้วหละ เค้าคงไม่ไปหาคนอื่นอีก” พี่แอนตอบ พร้อมกับเหล่มาทางที่ผมยืน เหมือนเป็นการถามว่า - - จริงไหมหละ - - ซึ่งผมก็ได้แต่พยักหน้าเบาๆ
   “แต่ในเมื่อผมยังไม่พร้อม ก็ไม่อยากผูกมัดตินไว้นะครับ”

   “แล้วไผ่จะทรมานตินไปถึงเมื่อไหร่หละ” พี่แอนก็ยิ้มไม่ได้ต่างจากผมเลย เมื่อได้ยินสิ่งที่ไผ่ตอบมา ทำให้ตอนนี้ผมรู้ว่าพี่แอนก็หลงรักไผ่ไปแล้วอีกคน แต่ไม่ใช่เชิงชู้สาวแบบผม แต่เป็นความรักและความเอ็นดูให้กับไผ่ของผม

   “ก่อนตอบพี่ขอบอกอะไรสักอย่างนะไผ่” พี่แอนเห็นท่าอึกอักของไผ่ จึงเป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน
   “ไผ่เป็นเด็กดี...พี่เชื่อว่าไผ่ไม่ได้มาหลอกลวงติน ส่วนคนอื่นจะคิดยังไง เราไม่มีสิทธิ์ไปห้ามเค้าได้ แต่พี่เชื่อว่า ใครที่ได้รู้จักไผ่ จะไม่มีใครคิดในทางที่ไม่ดีแน่นอน” พี่แอนลูบหัวไผ่เบาๆ รอยยิ้ม คำพูด มันช่างดูอบอุ่นเหลือเกิน
   “ผมไม่อยากให้คนอื่นมาว่าตินนะครับ” ไผ่ก้มหน้าตอบด้วยเสียงเบาๆ
   “พี่ว่าตินก็ไม่สนใจเหมือนกัน ถ้าใครจะว่าแบบนั้น” พี่แอนบอกในสิ่งที่ใจผมก็คิดเช่นกัน ผมไม่สนใจใครจะว่า ที่ผมสนใจคือ ไผ่ชอบผมก็พอ

   “ผมหวังว่าผมจะเรียนจบ ให้พ่อกับแม่ภูมิใจ” หลังจากเงียบไปนาน ไผ่ก็ตอบพี่แอนด้วยรอยยิ้ม ซึ่งพี่แอนก็ยิ้มตอบให้ไผ่เช่นกัน
   “รอได้ไหมสี่ปีนะ?” พี่แอนยังมองหน้าไผ่เช่นเดิม แต่ในคำถามนั้น ผมเข้าใจได้ว่าพี่แอนกำลังถามผมอยู่ ผมจึงเดินเข้าไปในห้องครัว....ไผ่พอเห็นผมก็ทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย
   “มากกว่าสี่ปีก็รอไหวครับ” ผมตอบโดยมองจ้องที่หน้าไผ่ เหมือนเป็นการยืนยันในคำพูด
   “แต่ถ้าเป็นไปได้ แค่สี่ปีพอดี....ก็พอนะ” ผมขยายความต่อท้ายด้วยความเขิน ทำให้ไผ่หัวเราะออกมาเบาๆ

   “ไอ้พวกที่ไม่เกี่ยวข้องนะ ออกมาได้แล้ว” พี่แอนพูดออกมาด้วยเสียงอันดังพอสมควร ทำให้ทั้งผมและไผ่หันไปที่ประตู ก็เจอครบเลย ค่อยๆทยอยเดินออกมาทีละคน ด้วยหน้าแหยๆ นำทีมโดยพี่ป่าน จะมีก็แต่พี่เคที่เก๊กหน้าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ต่อไป......ทำไมผมไม่ทันเห็นนะ ตอนที่ผมแอบฟังอยู่นะ หรือผมมัวแต่สนใจไผ่ เลยลืมดูว่ามีคนอื่นมาแอบฟังด้วย

   “รับปริญญาแล้วย้ายไปอยู่กับตินนะ” ผมกระซิบข้างหูไผ่เบาๆ ซึ่งเจ้าตัวก็หันมายิ้มให้ผม พร้อมกับพยักหน้า แค่นั้นใจผมก็เต็มไปด้วยความสุขจนแทบจะล้นแล้ว....................
   

[sadness]

ขอโทษที่หายไปนาน

พอดีเป็นไข้เล็กน้อยนะครับ

หมอเลยให้ทานยา

บอกว่าทานยาสัก 10 วันอาการก็จะดีขึ้น

เฮ้อ....นานไปไหมหมอ

[win200]

รับปริญญาเรวๆนร๊าไผ่

ตีนกับผองเพื่อนรออยู่


 :กอด1:ไรเตอร์

[KM]

แจ๋ว ระวังหวัดละ