ในที่สุด เจ๊คง
จะหายจากอาการคัน หลังจาก หยากไย่ปกคลุมมาเป็นระยะเวลายาวนานแล้วงั้นสินะคะ
ถูกใจเจ๊จริง ๆ แต่ต้องมาตามดูละกัน
++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 44 มาแล้ว ๆ หลังจากที่ลุ้นระทึกว่า ใครน้อลงมาเดินย่ำพื้นอยู่ได้ สรุปค่ะสรุป นายภูนั่นแหละที่ลงมาเดินน่ะ แต่หาได้เดินมาหาฉันแต่อย่างใด มันเดินไปห้องน้ำค่ะ กำ อุตส่าห์จิ้นซะดิบดี เสียเซลฟ์หมดเลยตู
มันเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ฉันก็โล่งอก หลังจากที่นอนตะแคงข้างหันหลังให้มันจนเมื่อย ก็เลยพลิกมานอนหงายมั่งดีกว่า สักพักนึงมันก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แสงไฟในห้องสาดมาแยงตาฉัน ตอนนั้นแอบมองมันอยู่ พอมันเปิดนั่นก็หลับตาเลย
เสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามา แต่เอ.... ทำไมใกล้ฉันจังเลยล่ะ ตายละวา งานนี้
“......” มันเดินมาหยุดข้างๆฉันแน่ ฉันรู้สึกได้ ฉันทำเป็นแกล้งหลับแต่หัวใจสิ แทบจะหลุดออกมาเต้นข้างนอกแล้ว
แป๊บเดียวของมันนั้น สำหรับฉันแล้วมันนานแสนนานเหลือเกิน จะทำอะไรก็ทำซะทีเถอะ ฉันพร้อมแล้ว อ้างงงงงงง (กำของกรู)
“นี่แน่ะ แกล้งหลับล่ะสิ” มันเอานิ้วมาจิ้มหน้าผากฉันอ่ะ แถมยังพูดบ้าๆอีก
“มาจิ้มฉันทำไมเนี่ย” ฉันก็ตื่นสิคะ
“ก็แกล้งหลับทำไมล่ะ”
“เอ้า แล้วแกล่ะ ไมไม่ไปนอน มาจิ้มหน้าคนอื่นเค้าทำไมยะ” ฉันเถียงมัน ทั้งๆที่ยังนอนอยู่
“นอนไม่หลับ” สั้นๆเลย
“ก็กินยาแก้แพ้สิ หลับสนิทเลย” ฉันแนะนำมันไป
“ไม่มีอ่ะ”
“เอ้า แล้วจะให้ทำไงล่ะ ไปนอนเถอะไป เด๋วก็หลับเองแหละ” ฉันไล่มันไปนอนซักที
“ไปนอนด้วยกันป่ะ” มันพูดออกมา
“หะ.... อะไรนะ” ฉันก็นอนอ้าปากค้างสิ นึกไม่ถึงว่านายจะกล้ามาก
“ไปเหอะ มีคนนอนด้วย อาจจะหลับลึกก็ได้” กำ ตบหน้าฉันอย่างแรง หาว่าฉันไม่มีเสน่ห์ล่ะสิ อิตาบ้า น่าตบปากจริงๆ
“ไม่เอา จะนอนตรงนี้แหละ แกไปนอนได้แล้ว”
“ไปเหอะ ไปนอนเป็นเพื่อนหน่อย” มันยังรบเร้าอยู่เหมือน อืม ฉันว่ามันยังไงยังไงอยู่นะ
“เฮ่อ... แกนี่ ไปก็ไป แต่ห้ามทำอะไรฉันนะเว้ย”
“โฮ้ย ใครจะทำแกลงฟะ ถ้าเป็นผู้หญิงก็ว่าไปอย่าง” กำ ตบหน้ากรูดีกว่ามั้ย มาพูดแบบนี้
“ย่ะ ขอให้เป็นอย่างปากพูดเถอะ ลองมาโดนตัวฉันนิดเดียวนะ ฉันจะถีบแกให้” เป้นไงล่ะ เปรี้ยวสุดๆ มันก็ทำหน้าแหยๆ
“ลุกๆ ไปนอนนู้น เด๋วฉันไปปิดไฟห้องน้ำเอง”
และแล้ว ฉันก็ต้องลุกไปนอนบนเตียงของคุณชายสาม (ว่าที่คนที่สาม) เอาวะ มันคงไม่ทำอะไรเราจริงๆนั่นแหละ ก็มันมีแฟนแล้วนี่ มันจะมาสนใจอะไรกับคนอย่างฉัน แถมเราก็ยังสนิทกันมากด้วย เอาน่า ไม่มีอะไรหรอก (ปลอบใจตัวเอง)
“เฮ้ย เขยิบไปหน่อยสิ นอนซะเต็มเตียงเลยนะ” อะไรยะ ตรงไหนเต็มเตียง ก็แค่เหลือที่ไว้ให้มันนิดนึงเอง หุหุ
“เออ นั่นแหละ นอนไป แล้วอย่ามากอดฉันนะเว้ย”
“หลงตัวเองไปหน่อยรึเปล่าแก” มีรึที่จะไม่กัดมัน
ไอ้ภูมันก็หัวเราะหึหึไป มันล้มตัวลงนอนแล้วเอาแขนพาดขึ้นไปบนหัว (เหม็นเต่าว่ะ อิอิ) สงสัยจะคิดอะไรอยู่ล่ะมั้ง ส่วนฉันก็เขยิบไปจนจะตกเตียงอยู่และ อย่างว่า คนไม่เคยอ่ะ (ไม่เคยครั้งเดียวน่ะสิ) (----รู้ดีจริงๆ)
“จะเขยิบไปถึงไหน” ในที่สุดมันก็ถาม
“ก็ กะว่าถ้าลงจากเตียงได้ก็คงลงไปแล้วล่ะ” หุหุ ตรงคำถามป่ะ
“เหอะ ดูพูดเข้า เขยิบมาใกล้ๆก็ได้ ไม่กัดหรอกน่า” อุ อยากให้กัดมากกว่าอ่ะ
“ตรงนี้แหละ สบายแล้ว”
“ตามใจ” แล้วมันก็นอนหันหลังให้ฉัน
“นอนซะที เหนื่อยกับมันจริงๆ” ฉันพูดพึมพำ และแล้วฉันก็เริ่มทนความง่วงไม่ไหว ตาเริ่มปรือๆ หัวสมองเริ่มวิ้งๆ
ในที่สุด ฉันก็.... หลับ นึกกันล่ะสิใช่ม้า ว่าจะต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ ๆ เลย ไม่มีหรอกค่ะ เผอิญว่าเราบริสุทธิ์ใจกันทั้งสองฝ่ายน่ะ (หรอ ฝ่ายไหนล่ะจ้ะ) แหม กัดฉันจังเลยนะ อิคนแต่งเนี่ย
วันรุ่งขึ้น ฉันก็พบว่า นายภูขี่รถออกไปซื้อข้าวกล่องมาให้แต่เช้าเลย โอ้ว แม่จ้าว ช่างดีเลิศประเสริฐศรีอะไรเยี่ยงนี้ ทำดีกับฉันทำมาย ทำให้ฉันรักแกทำมายคะ
และแล้ว หัวใจอิฉันก็ยกให้กับความดีของชายคนนี้ที่ทำให้ฉันโดยไม่ได้หวังผลตอบแทนอะไรเลย คุณเคยเจอบ้างมั้ย คนที่มีแต่ให้เรา โดยที่ไม่เคยขออะไรจากเราเลย
แม่ว่าฉันจะได้ในสิ่งที่ภูให้มาหลายๆอย่าง แต่มีอยู่อย่างเดียวที่ฉันไม่เคยได้เลย นั่นก็คือ ความรักจากเค้า ฉันได้เป็นแค่เพียงเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งเท่านั้น
บอกแค่นี้ ก็คงเดากันได้ว่าสุดท้าย ความรักครั้งนี้จะจบลงอย่างไร มันก็คงเป็นได้แค่ แอบรักเขาข้างเดียวเท่านั้นเอง เจ็บปวดยิ่งกว่าอะไรเสียอีก โดยเฉพาะเวลาสุดท้ายที่ฉันตัดสินใจบอกรักกับเค้า ทุกอย่างกำลังจะมาถึงบทสรุปแล้ว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ปล. ตอนหน้าเป็นตอนจบแล้วนะ
สำหรับเรื่องนี้คงจบลงจริง ๆ ทั้งๆที่ยังมีเรื่องส่วนตัวหลังจากมาจากภูเก็ตแล้ว แต่คงไม่เอามาลงต่อเรื่องนี้แล้ว เพราะเหนื่อยเหลือเกิน
โชคดีนะทุกๆคนที่อ่านเรื่องนี้ขอให้รักสมหวังกันนะ อย่าเจอแบบจืดในเรื่องนี้เลย มันเจ็บ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
