หัวข้อ: Heroine (ที่นี่ไม่มีนายเอก) **แจ้งข่าว** P 114

[Vesi]

ร้ายกาจมากกกก
หยามกันแบบสุดๆ

[Little Devil]

ชอบ แต่ขออ่านยาวยาวได้มั๊ย
+1

[なおみ™]

โตโต้เอ้ย ได้เมียแบบภูมิบุญก็ดีนะ ชีวิตจะได้มีแสงสว่าง 

ตอนนี้สั้นจังค่ะ ตอนหน้าเอาให้เต็มที่เลยนะคะ 

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

       ---->>   

[fuku]

สุดยอดเป็นการเอาตัวรอดที่เจ๋งมาก
ได้ความสะใจและรอดพ้นได้ในคราวเีดียว

+1ให้ eiky เผื่อไปให้ภูมิด้วยนะคะ

[taem2love]

ไอชุดเครื่องนอนไม่มีน้ำยาค่ะ ห่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ เจ้ถูกใจมาก

หนูภูมิของเจ้........แรงส์ได้ใจมากค่ะ

เจ้ช๊อบชอบ ยายโตโต้หน้าแตกไปเลยอิอิอิอิอิ เจ้สะจายยยยยยยยย

ว่ะห่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง)

[*SparklinG*]

แรงมากกกก ตั้งแต่ต้นเรื่องแล้ว ภูมิบุญเจ๋งไปเลย!!

[ayanae]

ชอบภูมิบุญมากๆ แรงดี
อ่านเรื่องนี้แล้วหลงรักนายเอกสุดๆ ใครดีมาก็ดีตอบ แต่ถ้าใครร้ายมาคนนั้นก็จะอยู่อย่างไม่มีความสุข
เราชอบนายเอกแบบนี้นะ ไม่ยอมให้ใครรังแก สู้คน ได้ใจสุดๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ เรื่องสนุกๆแบบนี้จะติดตามต่อไปค่า

[eiky]

ฉากนี้ไม่แรงนะครับ จะแรงทุกฉากทุกตอนมันเกินจริงไปหน่อยเนอะ เอาแบบค่อยเป็นค่อยไปน้า รักทุกคนครับ

ขอบคุณทุกๆการเปิดเข้ามาอ่าน ขอบคุณมากๆสำหรับทุกคำติชม จากใจครับ อิ๊กกี้  




                                                 ฉากยี่สิบ

ชีวิตของภูมิบุญที่มหาวิทยาลัยเกือบกลับมาเป็นปกติ เพราะภูมิบุญพยายามหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับเพื่อนๆของแทนทวีโดยเฉพาะนิตา กับทันที่มีคดีกันอยู่ อีกทั้งการที่ได้คบกับแทนทวีทำให้เขากลายเป็นเกราะคุ้มภัยให้กับภูมิบุญได้ ประมาณหนึ่ง แทนทวีเองก็ทำหน้าของตนได้เป็นอย่างดีไปรับไปส่งตลอดทุกวัน แม้เขาเองจะไม่มีเรียนตอนเช้า หรือเรียนตอนสายแต่ก็ยอมทนตื่นแต่เช้าไปส่งภูมิบุญ ความดีของเขาทำให้ภูมิบุญใจอ่อนได้เหมือนกัน เพราะเวลาอยู่กับแทนทวีภูมิบุญจะเป็นตัวของตัวเองมากที่สุดไม่ได้แสดงละครตบ ตาใคร ฝ่ายเพื่อนๆของแทนทวีก็พยายามหาวิธีเอาคืนอยู่เช่นกันแม้ช่วงนี้จะเข้าถึง ตัวของภูมิบุญได้ยากก็ตาม

"แก ฉันหมั่นไส้แทนจังเลย ทำไมเดี๋ยวนี้เขาทิ้งแกไปเลยนะนิตา"

เพื่อนสนิททางสังคมของนิตาเอ่ยขึ้นตอนที่นั่งรวมกลุ่มกันอยู่หน้าคณะทุกคนมา ครบเว้นแต่แทนทวีที่ไปรอรับภูมิบุญกลับบ้าน

"นี่ยัยฟ้า ไม่พูดก็ไม่มีใครว่าหล่อนเป็นใบ้หรอกนะยะ อย่าพูดมากมันแทงใจชั้น คอยดูนะอย่าให้ฉันมีโอกาสเอาคืน อีนังเด็กกระเทยนั่นต้องเจอดีแน่"

นิตากัดปากตัวเองสายตาแสดงออกมาว่าเคียดแค้นคนที่กล่าวถึงอย่างมาก

"เฮ้ยนิตา แกอยากได้ไอ้แทนคืนจริงๆป่ะ"

ทันที่นั่งฟังอยู่ถามขึ้น นิตาจ้องมองที่หน้าของทันอยากรู้มากกว่าที่จะเอ่ยออกมาเป็นคำพูดเพราะมัน สื่อออกมาทางสายตาหมดแล้ว

"แกมีแผนอะไรไอ้ทัน บอกมาเลยมีทางไหนที่ชั้นจะเอาชนะอีตุ๊ดนั่นได้ชั้นจะทำ"

"โห นี่แกอยากจะเอาชนะไอ้นั่นขนาดนี้เชียว สาวสังคมชั้นสูงอย่างแกแคร์ด้วยเหรอวะเด็กบ้านนอกอย่างนั้นอ่ะ"

กัสสวนขึ้นเพราะนั่งฟังอยู่นานพอสมควร

"หุบปากไปเลยแก ไหนว่ามาซิไอ้ทันแกมีแผนอะไร"

นิตาหันไปหาทันสายตาเค้นเอาคำตอบ

"แหมแก จะเล่นทั้งทีก็เอาให้จมหายไปเลยดิ อย่าให้มันได้เกิดอีก"

"เฮ้ย อย่าเอาถึงขั้นเลือดตกยางออกนะมึง ถ้าไอ้แทนรู้กูไม่เกี่ยวด้วยนะโว้ย"

กัสร้องลั่นมองหน้าเพื่อนทั้งสองอย่างเกรงกลัว ต่อสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น

"ถ้าไม่อยากยุ่งก็ไปไกลๆรำคาญไอ้คนดี ว่ามาไอ้แทน อ้าวแล้วแกจะนั่งหน้าบื้ออยู่ทำไมวะไอ้กัส ไป๊"

นิตาทำสีหน้ารำคาญกัสอย่างสุดทน เชิดหน้าใส่แล้วหันไปทางทัน กัสส่ายหน้าแล้วลุกเดินหนีจากกลุ่มทันที

"นี่ไอ้กัส มึงอย่าเสือกไปบอกไอ้แทนล่ะ ถ้ามันรู้มึงมีเรื่องแน่"

ทันขู่ตามหลังกัสหยุดกึกทันทีแล้วหันหน้ากลับไป

"เรื่องของกู ทำไมวะกล้าทำเรื่องเลวๆแล้วมึงจะกลัวอะไรวะ"

"ไอ้กัส!!" ทันกับนิตาร้องขึ้นพร้อมกันแต่กัสไม่สนใจเดินหนีไปแล้ว

"กวนตีนว่ะ ถ้าไอ้แทนรู้เรื่องจะเล่นไอ้กัสนี่ล่ะคนแรก"

ทันบ่นทำหน้าไม่สบอารมณ์

"เอาเถอะแก ไหนแกมีแผนอะไรว่ามา"

นิตาเข้าเรื่องเพราะไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้ แล้ว

"ก็เสาร์นี้วันเกิดแกไม่ใช่เหรอ แกก็ชวนไอ้ภูมิมาด้วยสิ"

"ต๊าย ไม่มีทาง บ้านนอกอย่างนั้นเนี่ยนะ ไม่มีทางได้มาเหยียบงานวันเกิดชั้นหรอก แกเอาอะไรคิดวะไอ้ทัน"

นิตาทำสีหน้าไม่พอใจกับความคิดของเพื่อนส่ายหน้า เบะปาก

"อ้าวแกก็คิดให้มันลึกๆหน่อยดิวะ ตามใจนะเพราะชวนมันมาได้น่ะ กูมีวิธีจะจัดการมันอยู่แล้ว แกโง่ดักดานอย่างนี้นี่เองไอ้แทนมันถึงไม่เอา"

"ไอ้ทัน ปากหมานะมึง กล้าดียังไงมาด่าชั้น"

นิตากรีดเสียงร้องตวาดขึ้นทันที

"ตกลงมึงจะฟังป่ะ ร้องอยู่ได้น่ารำคาญ"

ทันพูดทำสีหน้าเบื่อหน่ายเต็มแก่ นิตากัดฟันอยู่อยากจะด่าทันให้สาแก่ใจแต่ก็ได้แต่ทำหน้างอใส่

"พอมึงชวนมันมาได้ กูก็จะวางยามันแล้วพาไปทำปู้ยี้ปู้ยำถ่ายคลิปไว้ คราวนี้ล่ะมึงปากดีแค่ไหนมันก็อยู่ที่นี่อีกไม่ได้"

ทันบอกแผนการชั่วร้ายออกมา แววตาสื่อออกมาในทางเดียวกับความคิด นิตายิ้มออกมา

"แกนี่ชั่วได้ใจจริงๆเลยว่ะไอ้ทัน เออได้เดี๋ยวชั้นจะยอมชวนมันมาให้แกเชือด หึหึ คราวนี้ล่ะไอ้ภูมิแกได้ย้ายมหาฯลัยแน่ๆ"

นิตาแสยะยิ้มออกมาอย่างสะใจทั้งที่ยังไม่ได้ลง มือ แต่ฟังแค่แผนก็สะใจได้ขนาดนี้ถ้ามันเกิดขึ้นจริงเธอคงจะเลี้ยงฉลองเหมือน เรียนจบเป็นแน่

ภูมิบุญเองพอได้เรียนอย่างเป็นปกติสุขก็ตั้งใจ เรียนมากขึ้น แม้จะระแวงศึกนอกศึกในอยู่แต่ก็ไม่มากเหมือนแต่ก่อน แทนทวีเป็นที่พึ่งยามร้อนใจได้จริงๆ ภูมิบุญขอให้พลอยถักตุ๊กตาหมีแต่เอาแต่ส่วนหัวกลมๆเพื่อที่ตนจะเอามาทำเป็น พวงกุญแจมอบให้แทนทวีเพื่อตอบแทนน้ำใจบ้าง พอถักเสร็จก็เตรียมมอบให้แทนทวีอย่างที่ตั้งใจไว้

"พี่แทน วันนี้ภูมิเลิกเร็วพาภูมิไปนั่งรถเล่นหน่อยสิครับ"

ภูมิบุญเอ่ยขึ้นตอนที่แทนทวีมารับช่วงเย็น พูดแล้วยิ้มให้อย่างที่พูดจริงๆ

"ไปไหนดีครับภูมิ ไปดูหนังกันไหม"

"มันจะเลิกค่ำไหมอ่ะครับ กลัวกลับบ้านดึก"

ภูมิบุญลังเลเพราะไม่อยากให้มีปัญหากับที่บ้าน

"อืม แต่ตอนนี้เพิ่งห้าโมงเองนะ งั้นไปกินข้าวดีกว่าเนอะ จะได้ไม่กลับค่ำ"

แทนทวีตามใจเพราะไม่อยากขัดภูมิบุญเหมือนกัน

"พี่แทน ภูมิมีอะไรให้พี่แทนด้วยนะครับ"

ภูมิบุญล้วงเข้าไปในเป้ที่กอดเอาไว้หยิบเอาพวง กุญแจออกมา แล้วยื่นให้แทนทวี

"หือ พวงกุญแจเหรอครับ น่ารักจัง ขอบคุณครับภูมิ"

แทนทวีหันมาจับพวงกุญแจแล้วเอาไปยกดูหน้าพวง มาลัยรถยิ้มออกมา

"มันไม่มีราคานะครับพี่ เก็บไว้เฉยๆก็ได้ ไม่ต้องเอาออกมาใช้หรอกอายคนเขา"

ภูมิบุญบอกแล้วมองหน้าแทนทวี

"ภูมิ พี่ไม่ได้สนใจหรอกนะว่ามันจะมีราคาหรือเปล่า สนใจแค่ของชิ้นนี้เป็นของที่คนให้ให้ด้วยความเต็มใจหรือเปล่า อีกอย่างมันเป็นของคนพิเศษพี่ดีใจมากอยู่แล้วนะครับ"

แทนทวีหันมายิ้มให้ภูมิบุญซึ่งยิ้มรออยู่แล้วพึง ใจกับคำตอบที่ได้รับ

"พี่ชอบภูมินะครับ" แทนทวีเน้นย้ำเพื่อให้ภูมิมั่นใจในตัวเขามากยิ่งขึ้น

"ขอบคุณครับพี่แทน ที่ดีกับภูมิ"

ภูมิบุญยังไม่อยากบอกว่าชอบแทนทวีเหมือนกัน บางอย่างในใจที่ทำให้เขาอยากลองดูๆแทนทวีไปก่อน ของสิ่งใดที่ได้มาง่ายมักจะเสียไปง่ายเช่นกันภูมิบุญเชื่อแบบนี้ แทนทวีพาภูมิบุญไปทานข้าวที่สวนลุมไนท์บาร์ซาร์ บรรยากาศยามพลบค่ำช่างสวยงามแสนหวานสำหรับผู้ที่กำลังมีรักในใจ แต่แสงแดดสีส้มแดงอ่อนๆแบบนี้มันเป็นพิษสำหรับคนที่กำลังหัวใจกลัดหนองหรือ หำลังเสียความรักไป ภูมิบุญกับแทนทวีอยู่ในข้อแรกแสงสีส้มแดงเป็นฉากหลังแห่งความหวานของใจที่ ถ่ายทอดให้ซึ่งกันและกัน ทั้งสองเดินเตร่กันดูของก่อนแล้วถึงไปกินข้าว แทนทวีมั่นใจในตัวภูมิบุญเต็มพิกัดของหัวใจแล้ว ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นแต่คนตรงหน้าที่นั่งยิ้มหวานให้ในตอนนี้คือคนที่เขา จะกุมมือจูงเดินไปด้วยกันในวันข้างหน้า รอยยิ้มที่ไม่ค่อยได้เห็นเกลื่อนกลาดเพราะเจ้าตัวเป็นคนยิ้่มน้อย แต่พอยิ้มออกมาก็เหมือนดอกไม้บานในฤดูใบไม้ผลิที่อดทนผ่านหนาวมาเพื่อเบ่ง บานให้ใครต่อใครยลโฉม แทนทวีเป็นสุขใจยิ่งได้เห็นยิ่งชิดใกล้หัวใจก็ยิ่งละลายหลอมไปให้ภูมิบุญหมด สิ้นแล้ว ภูมิบุญเองก็สบายใจเวลาที่ได้อยู่กับแทนทวี ไม่มีความกังวลใจเพราะแทนทวีให้เกียรติไม่ละลาบละล้วง มีเพียงใจที่สื่อออกมา นั่นเป็นสิ่งที่พอเพียงแล้วสำหรับภูมิบุญ แทนทวีพาภูมิบุญกลับบ้านตอนประมาณทุ่มกว่า พอกลับถึงบ้านก็ไปช่วยอ้อยกับจันทร์เตรียมอาหารเย็น พอเสร็จก็ยกออกไปตั้งโต๊ะคุยกับคุณอภิสราอยู่สักพักก็ขอตัวกลับมาพักที่ห้อง ของตน ส่วนโตโต้ยังไม่กลับจากที่ทำงานเพราะเจองานค้างของคุณอภิสราที่ยกไปกองหน้า โต๊ะทำงานกองใหญ่

ด้านแทนทวีกลับบ้านไป ด้วยใบหน้าที่เปี่ยมสุขยิ้มแป้นไปแต่ไกล

"อารมณ์ ดีเชียวนะไอ้แทน ไปทำอะไรมา"

เสียงทักของพี่สาวทำให้แทนทวีหุบยิ้มลงทันที

"ไปกับแฟนดิ"

แทนทวีตอบห้วนๆแล้วเดินเลี่ยงไป

"อีตุ๊ดภูมินั่นน่ะเหรอ ไม่อยากจะเชื่อว่าแกจะชอบกินถั่วดำ อี๋น่าเกลียดแกไม่น่ามาเป็นน้องฉันเลยนะไอ้แทนรู้ถึงไหนอายไปถึงนั่นเสื่อม เสียเกีรติยศชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล"

แวนแสดงอาการรังเกียจออกมาอย่างไม่มีปิดบัง

"ผมก็ไม่ได้อยากมีพี่สาวจิตใจชั่วร้ายแบบนี้หรอก นะพี่ ผมจะกินถั่วแดงถั่วดำมันก็ไม่เกี่ยวกับพี่ แล้วก็ขอร้องอย่าไปเรียกภูมิเขาแบบนั้นเขาดีเกินกว่าที่พี่จะไปว่าเขา"

"แหมออกรับแทนเชียวนะ อยากรู้จริงๆว่าจะรักกันไปได้สักกี่น้ำ"

แวนเชิดหน้าจ้องหน้ามองน้องชาย

"ของพี่เองก็เอาให้ติดก่อนเถอะพี่ หมั้นก็ยัง จะแต่งหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ไปนอนกับเขาเป็นว่าเล่น ตะกร้าน่ะคงเอาใส่พี่ล้างน้ำไม่ไหวหรอกนะ"

"กรี๊ดด ไอ้แทน"

แวนกรีดร้องออกมา แต่แทนทวีเดินขึ้นห้องไปแล้ว หงุดหงิดใจขึ้นมาทันทีรำคาญพี่สาวที่ไม่รู้จักแยกแยะคบคนแค่เปลือกนอก แทนทวีทิ้งตัวลงเตียงอย่างเหนื่อยใจ พอหยิบพวงกุญแจที่ภูมิบุญเพิ่งให้มาออกมาดูก็ยิ้มออกมาได้ "นี่สินะเขาเรียกแรงใจ พี่ไม่ยอมถอยหรอกนะภูมิ" แทนทวีพูดออกมากับพวงกุญแจ พลันเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ไม่อยากจะรับสักเท่าใดนักเพราะแทนทวีจ้องมองชื่อของคนที่โทรเข้ามา "นิตา"

"ครับนิตา"

แทนทวีถอนหายใจก่อนจะรับโทรศัพท์

"แทนคะ แหมทำเสียงยังกะโลกจะแตกแน่ะ ไม่ดีใจเหรอคะที่นิตาโทรมา"

"ครับ มีอะไรหรือนิตา"

แทนทวีได้ยินเสียงก็เหมือนได้กลิ่นไขน้ำมันหมู ผสมกับครีมสลัดรู้สึกเลี่ยนจนอยากจะสำรอกออกมา

"แทนคะ ทำไมคะ ไม่มีอะไรนิตาจะโทรหาแทนไม่ได้เหรอ แทนเปลี่ยนไปมากนะคะ หายไปเลยไม่เคยโทรหานิตาบ้างเลย"

นิตาตัดพ้อ ทั้งที่แต่ก่อนตั้งแต่รู้จักกันมาแทนทวีจะโทรหานิตาก็ตอนมีงานกลุ่มหรือมี ธุระจริงๆ นอกจากนั้นนิตาเป็นคนโทรหาเขาเองตลอด

"ครับ"

เสียงตอบที่เบาเกินกว่าจะได้ยิน ฝ่ายนิตาเองก็รู้ดีว่าแทนทวีกำลังเห่อภูมิบุญศัตรูหัวใจของเธอ

"คือวันเสาร์นี้น่ะคะแทน จำได้ไหมว่าเป็นวันอะไร"

นิตาพยายามจะหยั่งเชิงอย่างน้อยถ้าแทนทวีจำได้ก็ แสดงว่าเธอยังมีความสำคัญอยู่

"วันอะไรครับ"

อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ แต่นิตาก็เม้มปากเอาไว้แน่น

"วันเกิดนิตาไงคะแทน แหมจำไม่ได้เลยเหรอ น้อยใจนะคะ"

นิตาตัดพ้ออีกครั้ง รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอย่างบอกไม่ถูก

"อ้อ โทษทีครับผมไม่ได้จำ"

แทนทวีแสดงความใจดำออกมา เขาถือคติที่ว่าตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลม ตัดบัวก็อย่าให้เหลือใยเพราะตั้งแต่คบกันมาไม่เคยมีครั้งใดที่เขาแสดงออกว่า เขาปรารถนานิตาฉันท์ชู้สาว

"แทน"

นิตาครางออกมา เม้มปากหนักกว่าเดิมแต่สายตากลับถลนออกมาโกรธแค้นเจ็บปวดในใจ

"คือนิตาอยากชวนแทนกับน้องภูมิมางานวันเกิดน่ะคะ มีแต่เราเพื่อนๆกัน คือ นิตาเคยทำไม่ดีกับน้องภูมิไว้เยอะ อยากจะขอโทษ หวังว่าแทนคงให้โอกาสนิตานะคะ อย่างน้อยก็เห็นแก่ความเป็นเพื่อนของเรา"

นิตากัดฟันพูดแล้วยิ้มแสยะออกมา แทนทวีเองก็รู้สึกสะท้อนใจ ใช่สินะไม่ใช่ว่าเพราะมีภูมิบุญเข้ามาในชีวิตแล้วจะทำให้เขาทิ้งเพื่อนๆไป

"อืมได้เดี๋ยวผมจะลองชวนภูมิดูนะว่าอยากจะไปหรือ เปล่า"

คำแทนตัวของแทนทวีมันแสดงความห่างเหินชัดเจน แต่ก่อนเขาจะแทนตัวเองว่าเรา แต่เดี๋ยวนี้สรรพนามมันเปลี่ยนไปนิตาเองก็รู้ซึ้งแก่ใจดี

"แทนต้องชวนน้องภูมิมาให้ได้นะคะ นิตาขอร้อง นิตารู้สึกผิดจริงๆ ฮึกๆ"

นิตาแกล้สะอื้นออกมาทำเสียงเศร้า แทนทวีตกใจลุกขึ้นจากเตียงมานั่งทันที

"นิตา นิตาเป็นอะไรไหม"

น้ำเสียงของชายหนุ่มแสนดีที่ คอยห่วงใยใครต่อใครเรื่อยมามันออกมาจากใจไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำเหมือนคนที่ กำลังสะอื้นลมอยู่

"ไม่ เป็นไรค่ะแทน นิตาขอร้องนะคะ พาน้องภูมิมาให้ได้"

นิตาทำเสียงสะอื้นแล้ววางสายไป พอกดวางสายโทรศัพท์ก็แสยะยิ้มออกมา

"แกเจอดีแน่ไอ้ภูมิ ฉันไม่ได้แกก็อย่าหวังว่าแกจะได้ แทนต้องเป็นของชั้นคนเดียวไม่ใช่แก"

นิตากัดฟันฉายแววตาที่น่ากลัวออกมา ด้านแทนทวีพอนิตากดวางสายไปก็จ้องมองโทรศัพท์ คิดอยู่ในใจว่าจะชวนภูมิบุญยังไงดี เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าสองคนนี้ไม่ถูกกัน แต่นิตาก็น่าเห็นใจถ้าเธอรู้สึกสำนึกผิดแล้วจริงๆภูมิบุญเองก็น่าที่จะให้ อภัย แทนทวีระบายลมหายใจออกมาอย่างเคร่งเครียด สักพักก็กดโทรศัพท์ไปหาภูิมบุญ

"ครับพี่แทน ภูมิเพิ่งอาบน้ำเสร็จครับ พี่แทนล่ะอาบน้ำหรือยังครับ"

เสียงของภูมิบุญลอดสายมาทำให้คนที่กำลังกลุ้มใจ เครียดอยู่ยิ้มออกมาได้

"พี่คิดถึงภูมิสิครับ เนี่ยยังไม่ได้ทำอะไรเลย"

"แหมพี่แทน เด็กไปหรือเปล่าพี่ เราเพิ่งแยกจากกันนะ ภูมิไม่ใช่เด็กๆนะจะมาหวานใส่แบบนี้น่ะ"

ภูมิบุญพูดแล้วหัวเราะออกมา

"อ้าว ก็พี่คิดถึงเราจริงๆนี่ครับ จะทำไงได้"

"ภูมิก็คิดถึงพี่แทนครับ แต่ก็เอาพี่แทนเป็นกำลังใจในการทำนั่นทำนี่ เห็นไหมว่าภูมิทำเสร็จหมดแล้วเพราะมีพี่แทนเป็นกำลังแรงใจไงครับ"

ภูมิบุญตอบเรียบง่ายกลับทำให้แทนทวีถึงกลับอึ้ง พูดไม่ออกแต่ก็ยิ้มออกมาโดนใจเขาเหลือเกิน

"โห น่ารักจริงๆแฟนใครน้า"

"แฟนภูมิเขาน่ารักมากนะพี่แทน เขาใจดีมาก นิสัยดีมารับมาส่งภูมิทุกวันเลยอ่ะ"

ภูมิบุญพูดออกไป เป็นคำพูดที่กร้านโลกเหลือเกิน แต่เขาก็พูดมันออกไปจากใจแม้จะรู้สึกได้ไม่เต็มหัวใจก็ตาม

"แล้วพี่จะสู้เขาได้ไหมเนี่ย ตายแล้วท่าทางจะเป็นคนดีมากนะนั่น"

แทนทวียิ้มจนแก้มปริมีความสุขที่สุด

"ไม่รู้นะพี่ ต้องลองดูแต่ภูมิไม่คบใครทีละหลายคนนะครับ ว้า ทำยังไงดีล่ะ"

ภูมิบุญก็ไม่ยอมน้อยหน้า หยอดคำหวานให้อีกฝ่ายยิ้มหุบไม่ลงเสียที แทนทวีฟังภูมิบุญคุยจนเพลินแต่ก็มาฉุกคิดขึ้นได้ว่ามีเรื่องจะบอก

"ภูมิครับ พี่อยากจะชวนภูมิไปงานวันเกิดเพื่อนน่ะครับ ไปได้ไหม"

แทนทวีตัดสินใจพูดออกมา

"ภูมิไม่ถนัดงานเลี้ยงครับพี่แทน พี่แทนก็รู้ว่าภูมิโลโซจะตาย พาภูมิไปพี่แทนขายขี้หน้าเขาเปล่าๆ"

ภูมิบุญพูดกึ่งตลกแต่ในใจค้านว่าไม่อยากไป

"มีแต่ เพื่อนๆที่สนิทนะครับภูมิ พี่อยากให้ภูมิไปนะครับ"

ภูมิบุญนิ่งเงียบคิดอยู่ว่าเป็นงานวันเกิดใครกัน แน่ทำไมแทนทวีถึง อยากจะพาเขาไปหนักหนา

"ภูมิ งานวันเกิดนิตาน่ะครับ นิตาเขาอยากจะขอโทษที่ทำกับภูมิไว้ไม่ดี จึงขอร้องให้พี่มาชวนภูมิ"

แทนทวีอ้ำอึ้งอยู่ นานกว่าจะเอ่ยปากออกมา ภูมิบุญยิ้มออกมาที่มุมปากทันที

"คือนิตาเขาน่าเห็นใจนะภูมิ พอนิตามีเรื่องกับภูมิพี่ก็บอกไปว่าจะตัดความสัมพันธ์เป็นเพื่อนกันเลย ตอนนี้เขาสำนึกผิดแล้ว ภูมิให้อภัยเขาได้ไหมครับ คนดีของพี่"

แทนทวีใช้ลุกอ้อนในตอนท้ายเพราะรู้ว่าภูมิบุญแม้ ท่าทางจะดูแข็ง นอกแต่ภายในก็มีจิตใจดี ส่วนภูมิบุญนั่งคิดอยู่แล้วแสยะยิ้มออกมา

"ภูมิขอคิดดูก่อนได้ไหมครับพี่แทน ไม่ใช่พรุ่งนี้ใช่ไหมครับ" ภูมิบุญพูดออกมา

"วันเสาร์ครับภูมิ ได้ๆ พี่ให้ภูมิคิดดูก่อนก็ได้ พี่ดีใจนะครับที่แฟนพี่เป็นคนน่ารักที่สุดเลย"

"อ้าว ภูมิเป็นแฟนพี่แล้วเหรอครับพี่แทน ภูมิมีแฟนแล้วนะ"

ภูมิบุญกลับมาหยอกแทนทวีเหมือนเดิม พอวางสายจากแทนทวีก็นั่งมองผนังห้องจ้องดูอยู่เหมือนจะให้มันบอกใบ้อะไร บางอย่าง

"จะมาไม้ไหนอีกนิตา ได้ถ้าเชิญก็จะไป หึหึ มารยาหญิงเขาว่าร้อยเล่มเกวียน แล้วเธอรู้ไหมว่ามารยาเกย์อย่างฉันน่ะกี่พันเล่มเกวียน"

ภูมิบุญพูดกับตัวเองแล้วแสยะยิ้มออกมาคิด เหตุการณ์ล่วงหน้าไว้แล้วว่าการที่นิตาเอ่ยปากขอร้องให้แทนทวีลงทุนมาชวนคน ที่เกลียดที่สุดไปร่วมงานวันเกิด มันต้องไม่ธรรมดาแน่ ภูมิบุญไม่ได้ใส่ใจมากล้มตัวลงนอนคิดถึงหน้าชายหนุ่มที่เพิ่งวางสายไปก็ยิ้ม ออกมาหลับตาลงอย่างเป็นสุขใจ





 




เขียนโดย eiky

[win200]

ภูมิเริ่มมีใจให้พี่แทนแร้วแหงแป๊ะ

[Annetemis]

กลัวจังเลยค่ะ ระวังตัวดี ๆ นะค่ะภูมิ เค้าเป็นห่วง

[PEENAT1972]

หวานซ่อนขม ละสิ

[eiky]

ใครเมนต์คนแรก มารับไปเลย จุ๊บๆๆๆ อิอิ

 

รักทุกคนน้า



อิ๊กกี้

[kanda53]

น้องภูมิอย่าประมาทน้า.....เป็นห่วงจัง
กลัวเคราะห์กรรมซ้ำเติม....แค่เสีย...ให้ไอ้โตโต้ก้อซวยหนักแล้ว....
ว่าแล้วก้อขอ  ไอ้โตโต้ก่อนจากกกก....(เหมือนแค้นส่วนตัวเลย)

  น้องภูมิ กะ น้อง eiky

[4life]

จะทำไงล่ะเนี้ยภูมิ

คนเรานี้ก็เลวได้โล่จริงๆ เลย

[roseen]

สงสัยงานนี้น้องภูมิได้ผัวยกฝูงแน่ๆ1ไอ้โต้ /2แทน/3ทัน  และเพื่อนๆไอ้ทัน

[vvivy]

น้องภูมิต้องระวังตัวรอบด้านเลย..ทั้งในบ้านนอกบ้าน

[*SparklinG*]

แหงะ เป็นห่วงภูมิจริงจัง = = " จะรอดเงื้อมมือพวกนี้ไหมเนี่ย

[wowhaha]

เอาให้แรงอีก น้องภูมิ

[filmybutter]

อิจฉาจริงๆเลย

จะหวานไปถึงไหน

มดกัดหมดแล้วนะ  

[BeeRY]

ดูแลตัวเองด้วยนะภูมิ รู้สึกจะมีลางสังเห่า เอ๊ย สังหรณ์ไม่ดี

[teerasak]

  เอาใจช่วย สู้ๆๆๆ

[na_near]

น่าเป็นห่วงภุมิจังจะรอดเงื้อมือมารชั่วทั้ง2ตัวไหมเนี้ยะ

ถ้าจะให้ดีให้มารทั้ง2ตัวได้กันเองจะสะใจที่สุด

[fuku]

ถึงจะรักภูมิแต่กินหญ้าเป็นอาหารก็ไม่ขอเชียร์นะคะ
ปกป้องไม่ได้ ดูแลไม่ได้ ไม่รู้จะมีไว้ทำอะไร

[mixmix]

เค้าจะเอาพี่แทนเป็นพระเอก อยากได้พระเอกแบบนี้ อยากได้ๆ  55+

ตอนต่อไปหนูภูมิต้องรับงานหนักอีกแล้ว หวังว่าคงไม่เผลอไปหลงแผนการณ์ของพวกนั้นเข้านะ 

[yoyo]

ขอให้แคล้วคลาดนะภูมิบุญ
กลัวว่าเรื่องนี้จะเป็นจุดเปลี่ยนให้แทนเปลี่ยนไปรึเปล่า

คงไม่ใช้ไอ้โต้ได้เป็นพระเอกงานนี้หรอกนะ กรี๊ดดด รับไม่ด๊าย

[fannan]

เจอแต่เรื่องเจอแต่ปัญหา


ไม่รู้ว่าครั้งนี้จะรอดไหมเนี่ย




ทันเจ้าเล่ห์มากอ่ะแผนการเลวมาอ่ะ

[wisa]

 

[silverspoon]

เรื่องนี้เค้า ปะ ฉะ ดะ กันจริงๆ 

[som]

วางแผนกันซะสุดยอด จนผู้ติดตามหัวหมุนกันแล้ว แต่ชอบพี่ภูมิทันคนมันดี  แต่ระวังตัวหน่อยก็ดีนะครับหลายหัว ยังไงก็ดีกว่าหัวเดียวนะคับ