หัวข้อ: บทที่หนึ่งในความทรงจำ:Primeira Neve de Nós (26/12/2010)

[heavenly**yaoi]

ฮ้าาาาาาาาาาาาาาาา   ติดงอมแงมเรื่องนี้ อ่านทันแล้วเย้ๆ ไรท์เตอร์ รูมั้ย อ่านไปอมยิ้มไป  เขินแทนอิส    เอดูทำไมเป็นคนโรแมนติกขนาดนี้ลูกกกกกกก  ^_____________^
Spark!!!!!!!!!!!!!

[Nus@nT@R@]

น่ารักมากๆ
ไม่ได้อ่านน้องอิสมาหลายวัน
วันนี้มาอ่านแล้ว ยิ้มปากฉีก
เอดูจะน่ารักไปไหน ขี้หึงขี้หวงอีกต่างหาก
แต่ก็อย่างว่าอะนะ น้องอิสเราน่ารักใช่เล่นซะที่ไหน สงสัยจะตามประกบตลอด24 ชม.ซะแล้ว เอ๊ดู

[jasmin]

โอ๊ยย อยากจะบอกเหมือนกันว่าคนอ่านก็เขินโว้ยยยยยยยยย!!
น่ารักเหลือเกิน นี้ขนาดหึงนะเนี่ย
อิสก็ขี้อ้อนซะ 
เรื่องนี้อ่านแล้วยิ้มได้ตลอดเลยอ่ะ

[anajulia]

แวบมาตอบเมนท์ พร้อมรายงานว่าอีกไม่เกินครึ่งชั่วโมงจะมาแปะตอนต่อไปนะคะ
คือว่าที่จริงจะเขียนเรื่องสั้นแปะในเรื่องเล่าจากความฝัน แต่เขียนไปเขียนมามาม่าต้มยำน้ำข้นคลั่ก เลยพักไว้
มาซบอกเอ๊ดูมันฟื้นฟูสภาพจิตใจเสียหน่อย หงิงๆ
..............................

โอ๊ยย อยากจะบอกเหมือนกันว่าคนอ่านก็เขินโว้ยยยยยยยยย!!
น่ารักเหลือเกิน นี้ขนาดหึงนะเนี่ย
อิสก็ขี้อ้อนซะ 
เรื่องนี้อ่านแล้วยิ้มได้ตลอดเลยอ่ะ

ดีใจนะที่น้องยามินาร์อ่านแล้วยิ้มได้ อิสมันน่ารักเนอะ กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกส์

น่ารักมากๆ
ไม่ได้อ่านน้องอิสมาหลายวัน
วันนี้มาอ่านแล้ว ยิ้มปากฉีก
เอดูจะน่ารักไปไหน ขี้หึงขี้หวงอีกต่างหาก
แต่ก็อย่างว่าอะนะ น้องอิสเราน่ารักใช่เล่นซะที่ไหน สงสัยจะตามประกบตลอด24 ชม.ซะแล้ว เอ๊ดู

เอ๊ดูมันเป็นหมาบ้าค่ะคุณนุสานทารา (มั่วชื่อคนอ่านตลอดเว) โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ฮ้าาาาาาาาาาาาาาาา   ติดงอมแงมเรื่องนี้ อ่านทันแล้วเย้ๆ ไรท์เตอร์ รูมั้ย อ่านไปอมยิ้มไป  เขินแทนอิส    เอดูทำไมเป็นคนโรแมนติกขนาดนี้ลูกกกกกกก  ^_____________^
Spark!!!!!!!!!!!!!

ยินดีต้อนรับนะคะ อีกแป๊บๆ เดี่ยวตอนต่อไปมาแล้วค่ะ ^o^

อย่างอิสไม่เรียกอีหนูนั่งตักป๋าแล้ว  ต้องเป็นไอ้หนูนั่งตักแด็ดดี้ถึงจะถูกนะ ฮ่าๆๆๆ

เอดูก็หึงน่าดูเลยนะตอนนี้ ส่วนอิสนี่ก็เด็กจริงขนาดคนมาชวนเดทยังไม่รู้เรื่อง
แล้วไม่ให้เอดูหัวเสียได้ไง  มีคนรักยังไม่ยอมโตซะที ฮ่าๆๆ

เอริ้กๆๆๆๆๆๆๆ ใช่ๆๆๆไอ้หนูนั่งตักแด๊ดดี้ เอร๊ยยยยยยยยย
แต่ ตอนนั้นอิสมันไม่รู้จริงๆนะคะ มันงมเซอะ แถมง่าวน้อยๆด้วยสิ

ยิ่งอ่านยิ่งชอบ เขินแทนอิสนะเนี่ย
ถึงเอดูจะหึงแต่ก็แพ้ลูกอ้อนของอิสอยู่ดี ฮ่า ฮ่า  ชอบ "ของกูนะมึง" จัง แค่นี้ก็บอกได้ทุกอย่างแล้วว่าทั้งรักทั้งหวง

เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน >///////////< "ของกูนะมึง"

อู๊ย...เจ็บแก้มแล้ว ยิ้มไม่หุบบบบบ
เอดู น่ารักอ่ะ อิสก็นะ บ้องแบ๊วได้อีก
ใช่ นุ่น ไม่มีอะไรขวางได้ เหมือนเอดูกะอิสจิงๆๆ

ว่าแล้วก็ไปหาจีบเด็กบ้างดีกว่า อยากให้มีเด็กมาอ้อน โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อร้าย เอ๊ดู มันน่ารักจริงๆเลยเฟ้ยผู้ชายอะไรงอลน่ารักโคตร

งอนเก๊กเทพมากเหอะน้องฝน เก๊กตลอด เก๊กได้อีก กร้ากกกกกกกกกกส์

ฮ่า ๆ ไม่เศร้าแล้ว +1 จัดไปสำหรับความน่ารัก

ขอบคุณค่ะ กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ขอบคุณนะคะไรเตอร์ หายไปนานกลับมาที เอาความหวานมาฝากเป็นกระบุงเลย หงิง หงิง เอดู น่ารักมากกกกกก คุคุคุ

โอ้.....สายเอ๊ดูขนานแท้นี่นา งุงิงิงุ ตาร้อนผ่าวๆ

น่ารักมากๆอ่านไปเขินไป 
อิสขี้อ้อนมีแอบยั่วเล็กน้อย
เอดูหึงน่ารักสุดๆ  อิจฉาอยากได้แบบนี้บ้าง 
บวก1ค่ะพี่นุ่น 

ขอให้ได้ขอให้โดนนะคะน้องหนึ่ง กร้ากกกกกกกกกกกกกส์ พันธุ์หมาบ้า ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆงิ

ปล.กอดรวบคนอ่านที่น่ารักทุกท่านเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[PEENAT1972]

มาตอบเม้นท์แล้ว จะมาต่อเรื่องเลยไหมคะนุ่น 555

แบบว่าเพิ่งเ็จ็บตับเลยแวะหาของหวานแก้เจ็บตับหน่อย อะไรเงี้ย แฮะ ๆๆๆ

[anajulia]

^
^
มาแล้วค่ะพี่พีนัท ^o^
.......................................
มาอ่านต่อกันเลยนะคะนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
.......................................

บทที่หนึ่งในความทรงจำ
: “Estou confiante em ti....”

“Sair da noite comigo?”

“….”

“Iss, sair da noite comigo…..por favor.”
…………………………………..

“O qué é foi?!!”

กรรมแท้ๆ เอ่อ.....คุณว่า สิ่งที่เราคิดว่าไม่มีอันตราย มันจะทำให้เราทั้งเจ็บทั้งอายได้มากแค่ไหนกันครับ
เรื่องที่ผมจะเล่านี่เป็นเรื่องจริง ที่ไม่ได้เกิดกับผม แต่มันเกิดขึ้นกับเด็กปีหนึ่ง ห้องเรียนอยู่ถัดจากห้องผมไปสองห้องและ....มันน่าสยดสยองมากครับ

วันนั้นเริ่มต้นอย่างธรรมดา อากาศแจ่มใส ท้องฟ้าเหนือซาน โฮเซ่ เป็นสีฟ้าสว่าง มีเมฆขาวเหมือนสำลีก้อนโตลอยอยู่สองก้อน
ล่อลวงให้ใครหลายคนเข้าใจว่ามันก็คงจะเป็นวันธรรมดาๆอีกวันหนึ่ง
........จนกระทั่ง ใกล้จะหมดเวลาพักหลังคาบเรียนที่สอง

เมื่อผมกำลังเดินผ่านหน้าห้องปีหนึ่งเพื่อกลับเข้าห้องเรียนหลังออกไปยืดเส้นยืดสายเล่นวิ่งไล่จับ...
เอ่อ.....ก็พวกเราเล่นวิ่งไล่จับกันจริงๆนี่ครับ เด็ก ม.ปลาย ทั้งหลายอย่าได้อายไปเมื่อคุณรู้สึกอยากเล่นวิ่งไล่จับ
เพราะขนาดห่างออกไปไกลครึ่งโลกเด็กไฮสกูลแถวนั้นก็สนุกกับการเล่นวิ่งไล่จับเหมือนกัน

เล่าต่อดีกว่าครับ ระหว่างมุ่งหน้ากลับห้องเรียนผมและผองเพื่อนนักวิ่งไล่จับก็ได้ยินเสียงโวยวายดังออกมาจากในห้องของปีหนึ่ง ผสมกับแว่วเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด หน้าประตูนั้นมีคนมาอออยู่เต็ม
ผม....ที่ไม่ค่อยอยากรู้อยากเห็นในเรื่องน่ากลัวสักเท่าไหร่กำลังจะสาวท้าวผ่านหน้าห้องนั้นไปอยู่แล้ว แต่ไอ้คนเดินประกบหลังสิครับ มันไม่ยอม

ไอ้บ้า ถ้าอยากรู้อยากเห็นเรื่องคนอื่นนักก็ไปคนเดียวสิวะ นี่ดันผ่าดึงผมติดมือเข้าไปในห้องปีหนึ่งเพื่อร่วมติดตามสถานการณ์ด้วย
อ้อ....เชิญใส่ลงไปในช่องคุณสมบัติของนายเอดูวาร์โด้ด้วยนะครับ ว่ามันเป็นคนมักอยากรู้อยากเห็น เรียกง่ายๆว่าขี้เสือกนั่นเอง ฮ่าๆๆๆ

ภาพตรงหน้าทำให้ผมที่ถูกไอ้คนอยากรู้อยากเห็นลากเข้ามาเจอต้องเบิกตากว้าง แถมด้วยกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
เพราะมีผู้หญิงและผู้ชายคู่หนึ่งกำลังติดกันอยู่

สองคนนั้นมีปากติดกัน แบบที่แค่มองก็รู้แล้วว่าพยายามจะแยกจากกันแทบตายแต่ก็ทำไม่ได้
แล้วมันน่าสยองน้อยซะเมื่อไหร่ ในเมื่อความพยายามจะแยกปากออกจากกันมันมากมายจนมีทั้งเลือดทั้งน้ำลายไหลเลอะออกมาจากมุมปากทั้งสองคน

“โอ คิ แค โฟย?!!” เกิดอะไรขึ้นน่ะ?!!

และไม่ต้องสงสัยเลยครับว่าคำถามนี่มาจากใคร ก็ไอ้ตัวที่ยังไม่ยอมปล่อยให้มือขวาผมเป็นอิสระนี่แหละ
แต่ดีแล้วครับที่มันถาม เพราะผมก็ชักจะอยากรู้เหมือนกัน

ถึงผมจะฟังภาษาบ้านนั้นเมืองนั้นแบบรัวๆเร็วๆไม่เข้าใจทั้งหมด แต่การที่จับได้บางประโยคกับภาพที่เห็นตรงหน้า ทำให้กระจ่างได้ไม่ยากถึงสาเหตุการแกะไม่ออกของเด็กปีหนึ่งคู่นั้น

คือสองคนนั้น....คบกัน แบบที่ทั้งโรงเรียนรับรู้ว่าเขาคบกันเป็นแฟน
แล้วไม่รู้เกิดอะไรขึ้น เมื่อเริ่มเวลาพักไปได้ไม่นาน ผู้เห็นเหตุการณ์ก็บอกว่าพวกเขาเริ่มทะเลาะกัน เสียงดังใส่กัน
สักพักฝ่ายชายก็กระชากฝ่ายหญิงเข้ามาจูบกันกลางห้องเรียน ตอนแรกก็จูบหนักๆแค่ภายนอก
แต่จะด้วยอารมณ์รักมันคุโชนหรืออย่างไรไม่ทราบ รู้ตัวอีกทีสองคนก็ผละจากกันไม่ได้เสียแล้ว....เพราะ เหล็กดัดฟัน

ไม่รู้เหมือนกันว่าเหล็กดัดฟันของคนใดคนหนึ่งไม่แน่นหนาพอ และมีส่วนที่ยื่นออกมาพอให้ไปเกาะเกี่ยวกับของอีกคนได้อยู่ก่อน หรือจะเป็นเพราะสองคนเขาเคลื่อนไหวภายในช่องปากรุนแรงเกินไป จนทำให้ส่วนของเหล็กดัดฟันมันไปเกี่ยวกันและกันเข้า

ที่ผมแน่ใจมีอย่างเดียว สองคนนั้นต้องเจ็บมากแน่ๆ เพราะนอกจากน้ำเลือดและน้ำลาย ผมยังเห็นน้ำตาของน้องผู้หญิงไหลจนชุ่มโชก ข้างๆมีเด็กปีหนึ่งอีกสองคนที่คงจะเป็นเพื่อนสนิทยืนลุ้นเอาใจช่วยพร้อมกับยัดกระดาษชำระใส่มือของน้องผู้หญิง เธอค่อยๆใช้มันซับมุมปากทั้งของตัวเองและของแฟน แต่มันก็ทำได้ยาก คงเพราะมองเห็นไม่ถนัด แล้วเจ้าความพยายามที่จะแยกจากกันก็ยังทำให้เลือดไหลออกมาไม่หยุด

แล้วมันก็ช่วยไม่ได้ที่ผมจะรู้สึกว่าฉากที่เห็นนี่ไม่น่าสยองเสียทีเดียว ทั้งๆที่มันเป็นฉากรักนองเลือด เพราะมือของน้องผู้ชาย แทนที่จะสนใจรับกระดาษมาเช็ดคราบสกปรก กลับใช้ข้างหนึ่งลูบหลังน้องผู้หญิงเบาๆอีกข้างที่ถูกจับยัดกระดาษชำระใส่มาให้ก็คอยเช็ดน้ำตาให้แฟนอยู่ตลอด....จนผมชักจินตนาการเตลิดเปิดเปิงว่าไอ้ที่บอกว่าตอนแรกทะเลาะกันนั่น เพราะสองคนเขาหาเรื่องให้ได้จูบกันรึเปล่า หึๆๆๆ

คิดมาถึงตอนนี้ก็พอดีเสียงกริ่งบอกเริ่มคาบเรียนต่อไปดังขึ้น เล่นเอาเหยื่อเหล็กดัดฟันทั้งสองยิ่งลนลาน แต่ก็ไม่ทันแล้วล่ะน้องเอ๋ย อาจารย์สอนวิชาภาษาโปรตุเกสเดินเข้ามาพร้อมเสียงอุทาน แล้วโบกมือไล่ผู้สังเกตการณ์อย่างพวกผมออกไปนอกห้องแล้ว

ผมรีบกระตุกมือดึงไอ้ตัวอยากรู้อยากเห็นให้ก้าวตามกันกลับมาที่ห้อง ในใจยังสับสนตัดสินใจไม่ได้ว่าจะสยองดีหรือจะหวามไหวกับความอ่อนหวานใต้คราบเลือดดี ไอ้ตัวที่เดินตามมามันก็ก้มมากระซิบข้างหูให้ใจเต้นเล่น

“ดีเนอะ ที่เราสองคนไม่มีใครใส่เหล็กดัด”
โฮ่!! ไอ้บ้า เล่นประโยคเดียวจอดแบบนี้จะตอบโต้อะไรได้ พอหันไปมองหน้ามันก็เห็นระรื่นชื่นบาน ไม่ได้รู้สึกทั้งสยองหรือทั้งอบอุ่นกับฉากรักนองเลือดเมื่อกี้เลยแม้แต่น้อย

หน้าตาผมมันคงแสดงความรู้สึกบางอย่าง เช่น อาการเหวอแดกออกไปแน่ๆ ไอ้บ้าเอดูมันเลยขยี้หัวผมให้ยุ่งเล่นแล้วยังหัวเราะ.....
เอ่อ ถึงจะไม่มีเสียงออกมาเพราะเราเดินมาถึงหน้าห้องแล้วก็จริง แต่ไอ้ลักยิ้มแก้มบุ๋มกับปากเม้มสนิท แล้วรอยย่นรอบดวงตาที่กดลงลึกกะทันหันนั่นมันบอกอยู่เห็นๆครับ ว่าไอ้คนอยากรู้อยากเห็นแต่ไม่เดือดร้อนกับเรื่องชาวบ้านมันกำลังขำผมอยู่

ผมเลยจัดศอกใส่มันไปหนักๆเข้ากลางพุง แถมแลบลิ้นพร้อมย่นจมูกให้อีกอย่างละหนึ่งขนาน แก้อาการหัวเราะใบ้ๆได้ชะงัดนัก แล้วก็เดินไปนั่งทำท่าตั้งใจเรียนต่อ

จนเลิกเรียนแล้วนั่นแหละ ถึงได้รู้ข่าวว่าในที่สุดน้องสองคนนั้นก็ถูกอาจารย์ห้องพยาบาลพาขึ้นรถไปคลินิกทันตแพทย์ทั้งๆที่ยังติดกันราวกับแฝดสยามที่เชื่อมกันตำแหน่งปาก ว่าแล้วก็....อายแทนจริงๆ


“อิส”

“หืม?”

หลังแบ่งข้างเล่นฟุตบอลซึ่งผมถูกผลักไสให้เฝ้าประตูตามเคย ตอนนี้พวกเรากำลังล้างหน้าล้างตัวกันอยู่ครับ
คือผมอ้ะ แค่ล้างหน้ากับล้างมือ แต่เอดูมันอยู่ข้างถอดเสื้อ มันเลยทำตัวเองสกปรกชื้นเหงื่อไปทั้งตัว แล้วเลยล้างมันซะทั้งหน้าทั้งตัว
เพราะมันเล่นฟุตบอลสไตล์บราซิลขนานแท้และดั้งเดิมแบบที่ต้องมีการล้มลุกคลุกคลาน
ประมาณว่าล้มแล้วได้เสียงกรี๊ดเล็กๆจากสาวๆแฟนคนอื่นที่อยู่รอคนรักกลับบ้านพร้อมกันเป็นแรงใจ

ขณะที่ผมเงยหน้าจากก๊อกน้ำมาสะบัดๆขนไล่น้ำอยู่ไอ้ตัวสกปรกเศษดินที่กำลังก้มมุดอยู่ใต้ก๊อกน้ำก็เรียกขึ้นมาเหมือนจะเริ่มบทสนทนา

“ว่าไงล่ะ เรียกแล้วเงียบเดี๋ยวมีก้านคอ ยิ่งกำลังก้มๆด้วย ไม่ต้องกลัวจะก้านคอไม่ถึง หึๆๆๆ”

“โหด โหดร้ายไม่เข้ากับหน้า”
แน่ะ มันน่าหมั่นไส้น้อยอยู่เมื่อไหร่ เงยหน้ามาทำหน้าหมาหงอยแต่ลูกกะตาวิบวับ แอ๊คติ้งไม่เทพแบบนี้มันต้องเจอนี่
ฮึบ.....ว่าแล้วก็ยันตูดโก้งโค้งนั่นด้วยอะอิดาสสีขาวฟ้าไปหนึ่งโครม

ไม่ต้องเป็นห่วงมันนะครับ ยันเบาๆพอให้คนถูกยันมันต้องเอามือสองข้างเท้ากับผนังปูนข้างก๊อกเล่นๆแค่นั้นแหละ
ก็ขนาดไอ้คนถูกยันมันยังตอบโต้ด้วยการหัวเราะร่วนเชียว เล่นกันพอขำๆ


“อิส?” อีกแล้ว เรียกชื่อลอยๆอีกแล้ว เล่นกับมันหน่อยแล้วกันครับ

“เอดู?”

“คืนวันศุกร์เข้าไร่มั้ย?”

“คืนวันศุกร์เข้าไร่มั้ย?” หุๆ แกล้งมันครับ กวนตีนวันละนิดจิตแจ่มใส

“เข้าล่ะสิ”

“เข้าล่ะสิ” แน่ะๆ ชักมีถอนหายใจ กร้ากกกกกกกกกกส์

“งั้นคืนวันอาทิตย์ล่ะ?”

“งั้นคืนวันอาทิตย์ล่ะ?”
หงะ.....หมาบ้ากำลังจะมาสิงร่างมันแล้วครับ มันยืดตัวขึ้นยืนเต็มความสูงเหมือนจะข่มให้ผมหงอ...เพราะสังวรในความเตี้ย และก็เริ่มย่างสามขุมเข้ามาหาผมแล้ว
อย่านะเว้ย อย่ามาออกสเต็ปคาโปเอร่าแถวนี้

ถอยครับ เราต้องรู้จักตัวเองก่อนออกรบ ปราชญ์ซุนวูท่านว่าไว้ ‘รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง’  
นี่ขนาดตัวคนละรุ่นแบบนี้ แบบที่ผมมันก็ได้แค่ Flyweight ส่วนไอ้บ้าที่กำลังปรอทแตกแล้วย่างสามขุมเข้ามามันไม่ต่ำกว่า Middleweight
น้ำหนักห่างกันเกือบๆยี่สิบกิโลกรัม เอ่อ.....ถ้ามันเอาจริง ผมคงเละเป็นโจ๊กบดแน่ๆ

และ....ขอย้ำครับ ว่าชีวิตจริงไม่ต่างจากละคร ผมนะขำตลอดเวลาที่แม่ดูละครแล้วนางเอกถอยหลังหนีพระเอกไปจนมุมเพราะถอยหลังไปชนกำแพง
แต่แล้วคนเขียนบทละครก็ไม่ต้องเสียเวลาพิสูจน์ครับ เพราะถึงผมจะไม่ใช่นางเอก แต่ตอนนี้.....ผมถอยจนพาตัวเองมาติดกำแพงเรียบร้อยแล้วครับ
แถมผมยังน่าสงสารกว่านางเอกละครหลังข่าวอีก เพราะนางเอกส่วนใหญ่จะชนผนังเรียบๆในห้องรโหฐาน ถึงหลังจากนั้นจะถูกทำอะไรอะไร
เอ่อ...เช่น นั่นแหละ อย่างที่คุณๆคิดนั่นแหละครับ แต่ก็เป็นที่รโหฐาน ไม่มีสายตาอื่นเป็นสักขีพยาน....สักขีพยาน

อา.....คิดมาถึงตอนนี้ผมก็เริ่มกลอกตาไปทั้งซ้ายและขวา มันต้องมีสักคนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือลูกแมวน้อยตาดำๆหัวดำๆบ้างสิน่า

อุแม่เจ้า......กับอีแค่แกล้งกันไปกวนตีนกันมาไม่กี่ประโยค ไอ้หัวทองหัวแดง หัวน้ำตาล กว่าสิบชีวิตที่เหลือมันสลายตัวเปิดตูดกลับบ้านไปหมดแล้วครับ
ไม่มีใครยังอยู่พอให้ลูกแมวน้อยๆอย่างผมขอตัวช่วยได้เลยสักคน

มันมาแล้วครับ มาพร้อมสเต็ปพระเอกใจโฉด ทาบแขนสองข้างกั้นคอกไว้ไม่ให้ผมหนี
แถมมันเด็ดกว่าพระเอกหลังข่าวอีก เพราะเล่นเข้าประชิดตัวจนผมที่คิดจะมุดลอดใต้แขนต้องเลิกคิดไปเลย

“Domingo à noite?”  .......ตกลงคืนวันอาทิตย์ว่าไง?

“Domingo à noite vai ficar tudo bem…..” หงะ...คืนวันอาทิตย์ก็โอเคอ้ะ
เสียงอ่อยมาเลยกู ไม่กล้าเงยหน้ามองมันเลยด้วยเอาไงดีหว่า ก้มหน้ามองต่ำก็เจอพุงที่ไม่มีพุงมีหยดน้ำเกาะ หน้าร้อนเว้ย!!
ว่าแล้วผมก็เลย...หมุนตัวหันหลังให้มันซะเลย
เป็นไงครับ ผมฉลาดมั้ย มองกำแพงปูนเปลือยขรุขระตอนนี้ ยังไงก็ดีกว่ามองอกเปลือยๆของไอ้พระเอกใจโฉดแน่ๆ ถึงแทบจะต้องเอาหน้าแนบปูนก็เหอะ

“Então, sair da noite comigo?” ถ้างั้น....ส่าอีร์ ดา น้อยทิ โคมิโก้? ถ้างั้น....ไปเดทกับมันนะงั้นเหรอ

ถามมาได้เนอะ แล้วที่ไปโน่นมานี่ด้วยตลอด ขนาดไปค้างคืนในห้องเดียวกันสองต่อสองบนเตียงเดียวกันก็เคยมาแล้ว
นี่มันยังมีหน้ามาถามอะไรแบบนี้อีกเหรอวะ

“Sair da noite comigo?”

“….”
ว่าแต่....แล้วทำไมผมถึงต้องรู้สึกหน้าร้อนเข้าไปใหญ่อย่างนี้ล่ะ หรือจะเพราะไอ้ที่มันแนบเข้ามาด้านหลัง หรือเพราะลมหายใจอุ่นๆที่สัมผัสได้ใกล้จนแทบจะไม่มีช่องว่างนี่

“Iss, sair da noite comigo…..por favor.” อึ๋ย....อย่ามาพล้งมาพลีสนะเว้ย ขนลุก

“Louco, claro sim.” อ่า...ไอ้บ้า มันก็ต้องเซย์เยสแหงอยู่แล้วล่ะน่า

โอย.....แล้วทำไมผมต้องพลอยติดเชื้อบ้าพูดเสียงเหมือนกระซิบแบบมันไปด้วยล่ะครับ
แล้วดูมันนะ แค่ตอบตกลงล่ะทำได้ใจ มาหัวเราะหึๆอีก เดี๋ยวก็เอาคำตกลงคืนซะเลย คนยิ่งเขินๆอยู่

“หัวเราะอะไร?”

“ก็แปลกใจ นี่ไม่คิดจะถามหน่อยเหรอว่าจะพาไปไหน?”

“Porque eu estou confiante em ti, então não quero pedir.”
ผมยอมรับนะครับว่ากำลังเขินมาก แต่ว่า....ผมก็อยากให้ไอ้คนที่ยืนแนบชิดกันอยู่ตอนนี้มันรับรู้จริงๆ
ผมก็เลยหมุนตัวกลับ หันไปเผชิญหน้ากับมันก่อนจะพูดประโยคเมื่อกี้ออกมา
ประโยคที่ผมไม่ได้สนใจว่าจะถูกไวยากรณ์รึเปล่า แต่แน่ใจว่าคนฟังมันเข้าใจได้ทุกคำ
‘ก็เพราะว่าเราเชื่อใจเอดู เราถึงไม่มีคำถามไงล่ะ.’

แล้วผมก็มั่นใจว่าประโยคที่ตั้งใจบอกให้มันรับรู้ซึมเข้าหัวใจมันจริงๆ เพราะมันดึงผมเข้าไปกอดจนแน่น
แล้วก้มหน้ามาสูดลมหายใจหนักๆอยู่แถวซอกคอ พึมพำบอกว่ามันดีใจแค่ไหนที่ได้เจอผม
นานจนเกือบลืมไปแล้วว่าเรายังอยู่กันริมสนามในรั้วโรงเรียน มันก็ดันตัวผมออก
แล้วก็บอกออกมาเองว่าที่มาชวนเดทเป็นทางการขนาดนั้น.....มันจะพาผมไปดูหนัง กินข้าว แล้วต่อด้วยหาที่ดีๆดูดาว

หึๆ นี่มันคงยังหงุดหงิดกับคำชวนดูดาวของกีแน่ๆ แต่ด้วยอารมณ์อบอุ่นอ่อนหวานในตอนนี้
ผมไม่โง่พอจะหลุดชื่อไหนก็ตามออกมาให้ไอ้คนที่มันจัดการใส่เสื้อกลับเข้าไปอีกครั้งแล้วจูงผมมาที่จักรยานต้องเสียอารมณ์หรอกครับ
ผมก็แค่เออๆออๆไปเรื่อย แล้วก็คอยส่งยิ้มหวานๆให้มัน......ก็แค่นั้นเอง
...................................
...................................

..โปรดติดตามตอนต่อไป..

[Rockstar]

ฮิ้ว จะไปเดทกันแล้ว ไปดูดาวด้วย
โรแมนติกเป็นที่สุด

[PEENAT1972]

เดท 555

น่าจะหวานแหล่ม นะคะ ตอนต่อไป เอาละได้เวลาอัพของพี่ซะทีนะน้อง กร๊าาาาาาาาาาาาาาาาก

[aeecd]

มันมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นจริงๆเรอะพี่นุ่น
น้องสองคนนั่นท่าจะเจ็บน่าดู น่าฉงฉาน
................................................................
เดทอย่างเป็นทางการ อิอิ
 

[กระต่ายชมจันทร์]

จะเอาอีกๆๆๆ

สั้นไปง่า (พูดไปไม่ดูตัวเองเลย)

พี่นุ่นอ่ะ นึกว่าจะมีฉากจุ๊บสักนิด บู่~ -3-~

ส่วนจุ๊บของคู่เหล็กดัดฟัน...เอ่อ ประสบการณ์ที่ไปเจอจริงๆใช่มั้ยคะ = ='

[Whatever it is]

กรี๊ดกร๊าดๆ มาทีเดียวสามตอนรวด หุๆ น่ารักกันจริงๆสองหนุ่มคนนี้ มากอดๆ อิๆ  

[yayee2]

เคยให้คำขวัญไปแล้วว่า

                              "เหล็กดัดฟัน  อันตรายต่อการจูบ"

[N.T.❁]

คู่นั้นเค้ารักกันน่ากลัวได้อีก .. นิยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ถ้าคิดจะจูบ ควรหลีกเลี่ยงความรุนแรง หากคุณและคนของคุณ .จัดฟัน.  = ="

ชวนเดทๆๆๆๆ
เด๋วนี้อิสเขินอายเอดูบ๊อยบ่อย แต่ไม่เป็นไรค่ะ เพราะคนอ่านก็ชอบเวลาเอดูทำให้อิสเขิน 

[i1_to*pp]

จะไปเดทกันแล้ว
เอดูถึงจะชอบอยากรู้อยากเห็นเรื่องชาวบ้านเค้าแต่ก็ยังน่ารักนะพี่นุ่น 
  พี่นุ่น

[Rinze]

หวานจริ๊งงงงงงงงงงง
เดทเนอะ เดท
เอดูน่ารักสุดค่ะๆคุณนุ่น
ว่าแต่พุงที่ไม่มีพุงนี่มีแพ็คมั้ยเอ่ย~

[anajulia]

^
^
มีค่ะ แต่อิคนเขียนมันเขิน เลยไม่กล้าเล่า >//////////<
เอ๊ดูตอนนั้นบ้าเล่นเวทสร้างกล้ามมาก
วันแรกที่เจอกะอิสกับช่วงในเรื่องนี่เอ๊ดูมันหนาขึ้นเยอะ แบบว่าอิสมันสงสารแขนเสื้อเอ๊ดูมากอ้ะค่ะ
แขนเสื้อฟิตตลอด กลัวปริงิ

[jasmin]

  เหล็กดัดฟันทำพิษ
ไม่คิดมาก่อนเลยว่าเหล็ดดัดฟันจะเป็นอันตรายต่อความรักขนาดนี้
ดีนะที่ 2 คนนั้นไม่ได้ใส่
ยังไม่อยากอ่านจูบหวานๆรสเลือด
จะได้ไปเดทกันแล้ว 

[iforgive]

โอยยย  อยากจะบอกว่าถึงตอนนี้จะหวานแค่ไหน  แต่พี่เสียวฟันไม่หายเลยอ่ะ
แบบ...ไอ้เหล็กดัดฟันติดกัน  มันค้างในหัวตลอด

[♠DekDoy♠]

ตามไปแอบดูเค้าเดทกันด้วยได้ป่าวอ่ะ ^^

[Cha Ris Ma]

  รักเลือดสาดของแท้



น้องอิสน่ารัก

[Ryze]

 
เค้าจะเอา เค้าจะเอา เค้าจะเอาแบบนี้มั่งง่ะ!

[ordkrub]

โรแมนติคซะ

[กระต่ายชมจันทร์]

พี่นุ่นจ๋า แวะมาบอกว่าน้องฟ้าบอกไดเฮบทใหม่ไม่ดราม่านะ มีบทหวานด้วย (สเกลวัดจากน้องฟ้ามิใช่ต่ายเพราะต่ายเครื่องวัดเจ๊งหมดแล้ว 555+)

[anajulia]

^
^
บทหวานระหว่างท่านเทพเฮฟเฟสตุสกะนางนิมพ์อ้ะนะ???

ไม่ๆๆพี่นุ่นจะรออีกสักสองสามตอน แล้วแวบเข้าไปสแกนใหม่ มาม่าต้มยำใส่เครื่องปรุงแบบดับเบิ้ลงิ

[hahn]

อยากรู้แล้วอ่ะ ว่าเอดูจะพาอิสไปที่ไหน

[Papoonn]

กรี้ดดดดดด     !!!!
ตอนนี้น่ารักมาก   ประทับใจ  ><
โอ้ยยยยยยยยยย   ~  อิสน่ารัก       
เอดู  ฮันแน่  !!   หึงหรอเรา     

[TONG]

อ่านนิยายเรื่องนี้ไปก็รู้สึกเหมือนกินน้ำเชื่อมไปด้วย หวานเจี๊ยบจริงจัง

[Nus@nT@R@]

อ่านคู่รักเหล็กดัดแล้วสยอง
แต่พอมาคู่น้องอิสของเรา ว้าย คนละอารมณ์
หวานเว่อร์ได้อีก คริๆ

[V_we]

อ่านเริ่มต้นบทแล้วแบบว่า
 
มันสยองแทนสยิวจริงๆ นะเออ
เหล็กจัดฟันติดกัน!
 
ตอนกลางๆ มาถึงท้ายหวานอ่ะ
โห มีชวนออกเดทอย่างเป็นทางการด้วย
น่าร้ากกกกกกกก

+1 ขอบคุณค่ะคุณนุ่นที่มาต่อให้
เป็นกำลังใจให้จ้า

[pandaๅ123]

คือ..อารมณ์ตอนอ่านเหล็กติดกันมันแบบ...อี๋ แหวะ แหยะ สยอง
(ก็นะบรรยายซะนึกภาพตามได้เป็นฉาก ๆ หยองจริง ๆ น่ากลัวด้วย)
 
แอบกัดฟันกรี๊ด อึก อึก อยู่ในใจ
เค้าจะไปเดทกันแร้วววววว เย้ ๆๆๆๆๆ
นั่งนับดาวกันทั้งคืนเลยไหม อิอิ
รวบกอดเอดูและอิส (ก่อนจะโดนเอดูผลักหัวออกมา นิสัย!!)
กอดเจเจ้ก็ได้ ชิๆ