คือดีงาม หลังจากอ่านแบบไม่สมัครสามาชิกมานาน อ่านมาหลายเรื่อง มาเจอเรื่องนี้ อืมคือคัน อยากเม้น แอบกลัวโดนแช่งให้ลงพุง ซึ่งไม่ลงพุ่งจ้า อ้วนทั้งตัวไม่กลัว555
เข้า เรื่อง
-งานเขียน รุนแรง และดูจริงดี เชื่อจริง
แอบเดาว่าข้อมูลในเนื้อเรื่อง ดูเหมือนวัฒนธรรมพวกยากูซ่าญี่ปุ่นนะ ดูอกกรณ์ใหญ่ด้วยแหละ
-ตัวละคร กลมดีคือมีมิติ มีเหตุผลดี
ตริญ ดูเข้าใจได้ โดนมาเยอะเจ็บ เรียนรู้แข็งแกรมคนปบบนี้ถึงเป็นหัวหน้านักเลงได้ วางอายุเหอะมาก ดำเนินชัวิตตามเส้นเวลาได้ดี มีเสน่ห์บนกองแห่งความกลัว
เขต ชีวิตของคนถูกขายมาเป็นคนให้ความสุขชั่วคราว ที่ถูกปิดตายเรียนรู้ทุกอย่างจากตรรกะที่ว่า ทำไมไม่ได้เงียบทำไปขัดไม่มีไรดี ถูกตริญย์กระทำทุกอย่าง ก็เพื่อ ป้องกัน ทุกๆอย่าง โทษน่ะเจตเหมือนสุนัขที่ซื่อสัตว์ต่อเจ้านาย ต่างกันตรง เขตซื่อสัตย์ต่อความรักที่ไม่มีข้อแม้
-โชคดีที่ได้อ่าน และโชคดีที่อ่านเฉยที่โพสจบแล้วมิงั้นติดในหัว เอาออกไม่ได้นี้อ่านติดกันสองวันจบ ยังลำบากเลย
ขอขอบคุณผู้เขียนอย่างสูงที่ทำให้ได้รับความรู้สึกมากมาย และสนุกมากจริงๆเรื่องหนึ่งเลย เป็นกำลังใจทำผลงานอีกนะครับ
อ้อ ตกใจมากที่ จำชื่อไม่ได(คือพอตัวละครเป็นผู้หญิงความจำจะน้อย) ที่กลายเป็น มีนา ย้อนแฟรชแบล็กไป คำที่เขาสอนเขต ว่าใบหน้านี้ก็ปลอมอย่าเชื่อ ย้อนไปตอนตริญย์รู้ข่าวว่าเจ็บหนักปางตายแล้วปฏิกิริยาเกินน้องรัก ร้องไห้ออกมาเลย การที่เขาจะไม่มีวันทรยศตริญย์ จะทรยศได้ไงเนอะคือมันกลม คือเสน่ห์ คือดี คือชม โอ้ยดี คนไรวางปมไวทุกจุด