หัวข้อ: รักคือ... รัก >>> ส่งข่าว

[Sweet cream]

จะมีเรื่องยุ่งเพราะพี่กาวน์หรือเปล่านิ
อีกคนก็พี่ อีกคนก็น้อง 

[PeeYaR]

สงสารน้องป่านนนนน
TT^TT

[dahlia]

ชื่อตอนทำจิตตกเลย นึกว่าคู่เอก ที่แท้ก็เป็นป่านกับอิพี่กาวน์จอมก่อเรื่องอีกแล้ว

อิพี่กาวน์ นี่ต้องโดนแบบจัดหนักๆๆ นะ 

[Angel_K]

ตอนที่ 46 ปกปิด [2/2]

“รอให้มันบอกเองแล้วกัน กรขอไม่พูดได้ไหม” ผมบอกกันต์ บอกตามตรงเลยครับว่าผมไม่อยากพูดเรื่องนี้ รอให้เจ้าตัวเขาตัดสินใจดีกว่า

“อย่าโกรธนะ” ผมบอกคนตรงหน้า ที่เอาแต่ยืนนิ่ง จนผมไม่รู้จะทำยังไง


“อย่าโกรธ”


“อย่าโกรธหรอกร” กันต์พูดทวนคำที่ผมพูดกับเขา ด้วยอารมณ์ที่ผมไม่อยากให้เกิด แต่มันคงเกินจะห้ามได้แล้วในตอนนี้

“แล้วกรจะให้กันต์ทำยังไง นั่นมันน้องกันต์นะ คิดบ้างหรือเปล่าว่ากันต์จะรู้สึกยังไง” กันต์ยืนกำหมัดแน่นอย่างคนที่พยายามจะสะกดอารมณ์ของตัวเองไว้ แต่ก็ทำได้แค่ไม่นาน

“ทำไมไม่ตอบล่ะ รู้ แล้วเอาแต่เงียบแบบนี้ มันหมายความว่ายังไง” กันต์พูด พร้อมกับยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาขยำเสื้อตรงหน้าอกผม และกำไว้ในมือจนแน่น ในขณะที่ดวงตาก็จดจ้องมาที่ผมอย่างคนที่ต้องการคาดคั้นเอาคำตอบ แต่ในชั่วขณะหนึ่งผมกลับเห็นประกายวูบไหวในดวงตาคู่นั้น ผมรู้ว่าเขายังฝังใจกับเรื่องที่เคยเกิดขึ้นกับตัวเอง

จริงอยู่ว่ากันต์รู้ความจริงในเรื่องนั้นแล้ว แต่มันไม่สามารถลบความรู้สึกที่เกิดในช่วงนั้นให้หมดไปได้เสียทีเดียว พอมาเจอเรื่องแบบนี้ ถึงจะไม่ใช่กับตัวเอง แต่มันก็กลายเป็นตัวกระตุ้นให้ความรู้สึกบางอย่างมันคืนกลับมาอีก


...แล้วผมควรทำยังไง
     

“กันต์ไม่ได้อยากถามป่านเลยสักนิด” กันต์ยังคงระบายความรู้สึกของตัวเองออกมาอย่างต่อเนื่อง โดยที่มือทั้งสองข้างยังกำเนื้อผ้าของเสื้อที่ผมใส่ไว้ในมือจนแน่น ผมไม่ได้แกะมือเขาออก แต่ยกมือขึ้นไปกุมมือซ้อนทับกับมือเขาไว้อีกที

“แต่จะให้ทำยังไง กันต์อยากรู้ว่าใครทำป่าน”


“ใคร?” กันต์ถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงกว่าในตอนแรก


“รู้ไหมว่าเจอเรื่องแบบนั้น มันรู้สึกยังไง”

“มันรู้สึกยังไง รู้ไหม...” กันต์มองสบตากับผมแล้วพูด เขาจะรู้ไหมว่าคำพูดของเขาแต่ละคำ มันไม่ได้เป็นมีดที่ทิ่มแทงใจเขาให้เจ็บเพียงคนเดียว เพราะผมเองก็เจ็บไม่แพ้กัน

“มันแย่นะกร มันแย่มาก”

“ใครทำ ใครทำป่านแบบนี้” เขาพูดกับผมเสียงเครือ จนผมต้องรวบตัวเขามากอดไว้แน่นๆ และยกมือขึ้นไปลูบหลังเขาไปด้วย

“ใจเย็นๆ นะ ใจเย็นๆ” ผมพูด พร้อมกับลูบหลังกันต์ไปเรื่อยๆ พอได้ระบายสิ่งที่อัดอั้นไว้ออกมาบ้าง กันต์ก็มีท่าทีที่อ่อนลงกว่าในตอนแรก
 
“ป่านมันก็เพื่อนกรนะ กรก็เป็นห่วงมันไม่น้อยกว่ากันต์หรอก เชื่อสิ” ผมพูดเพื่อให้คนในอ้อมกอดรับรู้ความรู้สึกของผมบ้าง ส่วนอีกใจตอนนี้อยากพุ่งออกไปหาต้นเหตุของเรื่องแล้วต่อยหน้ามันสักที 

“เชื่อใจกรไหม” ผมถามคนที่ยืนนิ่ง ปล่อยให้ผมกอด โดยที่เขาไม่ได้ยกแขนขึ้นมากอดผมตอบ 

กันต์ยืนนิ่งอยู่แบบนั้น ก่อนจะยกแขนขึ้นมากระชับแน่นรอบคอผม แล้วฝั่งหน้าลงไปกับบ่า

ผมรู้ว่านั่นเป็นคำตอบของเขา “เชื่อใจ”

“ที่กรไม่บอก ไม่เล่า ไม่ได้แปลว่ากรไม่ห่วงมัน หรือห่วงมันน้อยกว่ากันต์” ผมเริ่มพูดต่อ เมื่อคิดว่ากันต์พร้อมที่จะฟังผมแล้ว

“แล้วกันต์คิดว่ากรจะยอมให้ใครมาทำร้ายเพื่อนตัวเองโดยไม่รู้สึกอะไรหรอ กรก็ไม่อยากเห็นมันเป็นแบบนี้ แต่เรื่องนี้ป่านมันต้องตัดสินใจด้วยตัวมันเอง”

“แต่ถ้ามันจะเป็นอะไรมากไปกว่านี้กรก็ไม่ยอมเหมือนกัน”

ผมพูดออกไปทั้งที่ผมเองก็ยังไม่เข้าใจไอ้ป่านมันเลยสักนิดว่ามันจะทนอยู่แบบนี้ไปทำไม มันหนีมาหาผมกับกันต์ก็จริง แต่สุดท้ายมันก็จะกลับไป กลับไปไม่เท่าไหร่มันก็เจ็บกลับมาอีก จนบางครั้งผมก็อ่อนใจกับมันนะ แต่พูดกับมันไปก็แค่นั้น
แล้วที่ผมพูดแบบนี้เพราะรู้ว่าป่านมันเป็นแบบนี้เพราะใคร ลองเป็นคนอื่น คงไม่ต้องรอให้กันต์มาถามเอากับผมแบบนี้ ผมคงจัดการอะไรไปเรียบร้อยแล้ว


ว่าไปแล้วก็อยากถอนหายใจหนักๆ กับตัวเองสักที เพราะเริ่มโล่งใจเมื่อเห็นกันต์เขาสงบลงเยอะแล้ว ตอนแรกกลัวว่าอารมณ์เขาจะแรงกว่านี้ แต่เขายอมฟังผมแบบนี้ ก็เบาใจไปเยอะครับ พูดตามตรงว่าผมไม่อยากให้เรื่องของคนอื่นมาเป็นประเด็นให้เขากับผมทะเลาะกัน ถึงคนที่ว่านั่นจะเป็นน้องของเขา และเป็นเพื่อนของผมก็เถอะ ให้ผมกับกันต์คุยกันรู้เรื่องก่อน แล้วค่อยช่วยกันคิดว่าจะจัดการยังไงต่อกับเรื่องนี้ ห่วงทั้งแฟน ห่วงทั้งเพื่อนครับงานนี้

.
.
.

หลังจากกันต์อารมณ์เย็นลงได้ไม่ทันไร ตัวต้นเหตุก็โทรมาหากันต์ครับ คงโทรมาถามหาไอ้ป่าน ในใจผมก็คิดว่าถ้ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก ครั้งหน้าผมว่าจะพาไอ้ป่านหนีไปไกลๆ ให้ตามหาให้ตายกันไปข้าง ตอนนี้คิดแล้วก็หงุดหงิดครับ แต่ทำอะไรไม่ได้  หลังจากกันต์วางโทรศัพท์ก็มาบอกผมว่าพี่ชายเขาจะมารับป่านกลับ

พอคนที่โทรเข้ามาหากันต์มาถึง ผมก็เป็นคนไปเปิดประตูรับเขาเข้ามาในห้อง บอกตามตรงว่าถึงตอนนี้ผมก็ยังทำใจนับญาติด้วยไม่ได้ เลยแค่เปิดประตูให้เข้ามา แต่ก็เผลอจ้องหน้าไป ก่อนก้มหัวทักทายพอเป็นพิธี แล้วเดินเลี่ยงเข้าไปหาไอ้ป่านที่น่าจะยังนอนหลับอยู่ในห้อง ส่วนคนที่เข้ามาใหม่ก็เข้าไปคุยกับกันต์ครับ ห่วงกันต์ไหม มันก็ห่วง ไม่รู้ว่าจะคุยอะไรแล้วทำให้กันต์คิดมากหรือเปล่า แต่ก็พยายามปลอบใจตัวเอง และคิดว่าคนที่มาหาป่านมันคงไม่อยากสร้างปัญหาให้ตัวเองเพิ่มอีก



แล้วบทสรุปก็ออกมาเหมือนเดิมครับ ป่านมันก็กลับไปกับเขา แต่คนที่ลงไปส่งสองคนนั่นสิครับ ทำไมกลับขึ้นมาพร้อมรอยแดงเป็นเทือกที่ข้อนิ้ว ผมเห็นตอนที่กันต์เขาเดินกลับมาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาที่มีผมนั่งรอเขาอยู่ก่อนแล้ว พอเขาวางมือลงมาบนหน้าขาผม ผมก็เลยเห็น

กันต์เขาไม่ได้จงใจจะให้ผมเห็นหรอก แต่เป็นความเคยชินเขามากกว่า เวลานั่งอยู่ด้วยกันต์เขาจะเอามือมาวางบนหน้าขาผม รอให้ผมจับ เพราะผมชอบจับมือเขา พออยู่ด้วยกันผมก็เอามือเขามาจับตลอด เขาก็เลยชินไปด้วย หลังๆ เลยเอามือมาวางรอเลย   

“ไปโดนอะไรมา” ผมถาม แล้วช้อนมือกันต์ให้เข้ามาอยู่ในมือผม ก่อนใช้หัวแม่มือลูบรอยแดงนั้นเบาๆ

“ต่อยคน” พูดสั้นๆ แต่ได้ใจความครับ ท่าทางจะเหนี่ยวหมัดเสียเต็มที่ เล่นเอามือแดงขนาดนี้ ส่วนคนที่โดนหมัดไปน่าจะได้เลือดกันบ้างล่ะงานนี้ คิดแล้วก็ชักหนาวๆ แฮะ แฟนใครวะ โหดจริง

“ถ้าเขาตอบกลับมาจะทำยังไง” อันนี้ถามเพราะห่วงครับ ตอนนี้ไม่ค่อยมั่นใจว่าพี่น้องบ้านนี้เขารักกันยังไง เห็นต่อยกันมาสองครั้งแล้ว

“ก็ต่อยกลับ” ฟังคนข้างผมเขาตอบสิครับ เรื่องแบบนี้ไม่กลัวกับเขาบ้างเลย พอเขาตอบแล้วก็เอนหัวมาพิงซบที่ไหล่ผม ผมเลยไม่พูดอะไรต่อ

“ครับๆ เก่งครับ แต่กรเป็นห่วงนะ แล้วคุยกันรู้เรื่องหรือยัง” ผมถาม

“ยัง แต่ก็พอรู้” ตกลงรู้ หรือไม่รู้ล่ะครับแบบนี้

“อื้ม แล้วจะเอายังไงต่อ” ผมถาม เห็นเขานิ่งๆ เลยไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ครับ

“ก็ดูไปเรื่อยๆ” กันต์บอกผม



“กันต์” ผมเรียกเขา ที่ยังเอนตัวพิงผมอยู่

“ฮือ” กันต์ตอบรับ แล้วเงยหน้ามามองผม

“หิวอ่ะ มีอะไรกินบ้าง” ไม่ได้อยากจะกวนเลยครับ ยิ่งเห็นเขาอยู่ในท่าสบายๆ แบบนี้ แต่ทำไงได้ท้องผมมันร้องนิครับ ก่อนป่านมันจะมาผมเพิ่งกินราดหน้าไปได้ไม่กี่คำเอง แล้วก็ไม่ได้กินต่อ จนตอนนี้จะบ่ายสามแล้ว มันก็หิวสิครับ

“ยังมีราดหน้าเหลืออยู่ เดี๋ยวไปอุ่นให้” กันต์บอกแล้วขยับตัวลุก โดยมีผมเดินตามเขาเข้าครัวไปอย่างเคย ตอนนี้อยู่กันสองคนแล้ว กลับไปคุยเรื่องของเราสองคนกันต่อดีกว่าครับ ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าปีใหม่จะไปเที่ยวไหนกันดี แล้วยังเรื่องงานเลี้ยงปีใหม่ของบริษัทฯ กันต์เขาอีก

.
.
.

แล้วตอนนี้ผมก็ได้ราดหน้าร้อนๆ ใส่จานใบใหญ่สีขาวตัดขอบด้วยสีน้ำเงินเข้มมาอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง ส่วนคนที่ตักมาให้ก็หย่อนตัวลงนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับผม และมีถ้วยคัสตาร์ดที่ซื้อมาใส่ตู้เย็นไว้เมื่อวานอยู่ในมือ

“งานเลี้ยงบริษัทฯ นี่ยังไง จะให้กรไปด้วยหรอ” ผมถามอีกครั้ง สำหรับผมเองก็ไม่ได้กังวลนะครับ ที่จะไปงานด้วยกันกับเขา อย่างมากก็เนียนๆ ไปว่าเป็นพี่เป็นน้องที่รู้จักกัน ไปด้วยกันคงไม่แปลก

“อื้ม แม่โทรมาบอกให้พากรไปด้วย” กันต์ถามผม พร้อมตักคัสตาร์ดในถ้วยส่งเข้าปาก

“จะมีอะไรหรือเปล่า” ผมถาม พอถูกย้ำว่าแม่เขาบอกให้พาผมไปด้วยนี่เริ่มรู้สึกแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้ครับ ไม่ใช่ว่ากลัวจะมีเรื่องอะไรไม่ดีนะครับ เพราะแม่กันต์เขาน่ารักครับ ถ้าไม่อย่างนั้นจะยกลูกชายหัวแก้วหัวแหวนมาให้ผมหรอ คิดเหมาไปแล้วครับว่ายกให้ ก็นะมาอยู่ด้วยกันจนจะสร้างบ้านใหม่ด้วยกันเสร็จแล้ว ไม่ยกให้ก็พาหนีอย่างเดียวแล้วล่ะครับงานนี้ แต่ที่คิดว่าแปลกนี่มันก็บอกไม่ถูกเหมือนกันครับว่ายังไง

“ไม่รู้สิ” คนที่นั่งละเลียดกินของหวานพูดตอบ เจอขนมหวานๆ เย็นๆ เข้าไปไม่สนใจกันเลย

“ปีใหม่อยากไปไหน” ผมถามคนที่กำลังเพลินกับขนมหวานในมือ แล้วก็กลับมาคุยเรื่องที่ตั้งต้นจะคุยกันตั้งแต่แรกได้สักที ถูกขัดจังหวะมาหลายรอบแล้ว

“ไม่รู้อ่ะ แล้วกรอยากไปไหน” กันต์ตอบแล้วถามกลับมา จะว่าไปนี่เป็นปีใหม่แรกเลยครับ ที่ผมไม่มีแผนการอะไรอยู่ในหัว ถ้าเป็นปีที่ผ่านๆ มาส่วนใหญ่ผมจะบินไปสมทบกับพ่อแม่ที่ต่างประเทศ ซึ่งก็แล้วแต่ครับว่าปีนั้นพ่อแม่ผมดูงานอยู่ที่ไหน อย่างปีที่แล้วอยู่ฮ่องกง ปีก่อนนู้นอยู่เกาหลี ก็อยู่ในเอเชียนี่แหละครับ ไม่ได้ไปไกลอะไรมาก แต่มาปีนี้พ่อแม่กลับมาอยู่บ้านแล้ว ผมเลยไม่มีแผนบินไปไหน

แล้วอย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ แค่มีกันต์อยู่ด้วยอยู่ที่ไหนก็ได้ครับ ได้อยู่ด้วยกันอยู่ที่ไหนก็ได้ ยิ่งช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันมากเท่าไหร่ ได้หยุดอยู่ด้วยกันยาวๆ บ้าง ก็อยากใช้ให้คุ้มครับ แล้วอีกอย่างผมก็กำลังจะเรียนจบแล้ว พ้นปีใหม่ไปอีกสองสามเดือน ก็คงต้องเริ่มเข้าไปทำงานแล้ว ยังไม่รู้เลยครับว่าถึงตอนนั้นจะเป็นยังไง เอาเป็นว่าใช้เวลาที่ยังพอมีว่างอยู่ตอนนี้ให้คุ้มที่สุดดีกว่า

“อยากขับรถเที่ยว แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะไปไหนดี” อันนี้กันต์พูดขึ้นมาครับ เรื่องของเรื่องผมว่าอยากหาเรื่องไปใช้รถใหม่ของเขาให้เต็มที่มากกว่า ก็ไอ้เจ้ารถสปอร์ตแปะตราสี่ห่วงของกันต์น่ะ ตั้งแต่เจ้าตัวเขาถอยออกมาเกือบจะครึ่งปี ขับไปไกลสุดก็แค่หัวหิน ได้ออกมาขับสบายๆ ในกรุงเทพฯ กับเขาแบบไม่เจอรถติดก็นานๆ ที แล้วไอ้นานๆ ทีที่ว่านั่น ผมก็ต้องออกมานั่งรถไปกับเขาตอนเที่ยงคืนตีหนึ่งนั่นล่ะ

“อยากลองรถก็บอก รู้ทันเหอะ” ผมพูดแซวเขา พร้อมยักคิ้วส่งไปให้แบบกวนๆ

“ใครว่า ได้อยู่ในรถสองคนนานๆ ต่างหาก ไม่ดีหรอ นั่งเครื่องบินไปเที่ยวไกลๆ คนก็เยอะ ขับรถอ่ะ มีกันแค่สองคนเองนะ” กันต์ตอบ แล้วยิ้มให้แบบกวนๆ ไม่แพ้กัน

“ตอบแบบนี้หาเรื่องนะเนี่ย” ผมมองหน้าเขาแล้วพูด

“หาเรื่องตรงไหน” กันต์ถามกลับมา ก่อนตักขนมส่งเข้าปากต่อ แล้วทำไม่รู้ไม่ชี้

“หาเรื่องเสียตัวอ่ะ” ผมตอบ ก่อนจะถูกคนตรงหน้าว่ากลับมาว่า

“ไอ้หื่น นิสัยเสียว่ะ”

“คิดเป็นอยู่เรื่องเดียว ไอ้บ้า” โดนมาเป็นชุดเลยผม แต่ก็ขำๆ ครับ พอพูดจบกันต์ก็รีบลุกหนีไปทิ้งตัวลงกระแทกกับโซฟานู่น แถมยังทิ้งถ้วยขนมไว้ให้ผมเก็บอีกต่างหาก ฮาๆ แล้วเจ็บไหมละนั่น ทิ้งตัวลงเสียแรง แอบถามอยู่ในใจนะครับ ขืนถามออกไปจริงๆ งานนี้ได้งอนกันจริง เพราะจะโดนหาว่าไปแซวเขา 

แล้วไอ้ที่เขาตอบมาแบบนี้มันหาเรื่องกันจริงไหมล่ะ ผมพูดผิดตรงไหน อยากน่ารักเองทำไม

.
.
.

พอกันต์ลุกไปแล้ว ผมก็เอาจานกับถ้วยขนมไปล้างเก็บ ก่อนจะเดินไปหากันต์ที่กำลังนั่งกดรีโมทเปลี่ยนช่องโทรทัศน์หารายการที่น่าสนใจดูอยู่บนโซฟา

“ขึ้นไปหาปู่กับย่าไหมล่ะ” ผมเสนอ ได้ขับรถทางไกลสมใจเขา แล้วยังได้ไปเยี่ยมปู่กับย่าท่านด้วย ส่วนเรื่องรถติดช่วงเทศกาลผมว่าไม่น่ามีปัญหาเท่าไหร่ เพราะหยุดก่อนบริษัทฯ อื่นหลายวันอยู่เหมือนกัน

“คราวนี้มีเวลาตั้งหลายวัน ไปเที่ยวที่อื่นด้วยก็ได้” ผมพูดต่อ กันต์ก็ฟังแล้วทำท่าเหมือนคิดตามผมไปด้วย 
       
“ไปหาย่าก็ดีเหมือนกัน คิดถึง” กันต์หันกลับมาพูดกับผม

“ออกสักตีสองตีสาม แล้วไปถึงนู่นสายๆ ก็ได้” พอเขาเห็นด้วยแผนเดินทางก็มาเลยครับ ส่วนเรื่องไปเที่ยวต่างประเทศเดี๋ยวคงมีกันแน่ๆ แต่ปีใหม่นี้คงไม่ทันแล้ว

“วันเสาร์มีงานบริษัทฯ แล้วจะออกคืนวันอาทิตย์เลยไหม” ผมถาม ถ้าจะให้ออกคืนวันเสาร์ที่ 25 เลยก็คงไม่ไหว คิดว่ากว่างานจะเลิกคงดึกเอาเรื่อง

“อื้อ เดี๋ยวได้โทรไปบอกย่าว่าจะไป” กันต์บอกผม ดูท่าแล้วงานนี้กลับมาคงได้น้ำหนักขึ้นกันอีกแน่ๆ แต่ไม่เป็นไรครับ กินเยอะก็ต้องหาอะไรทำเพื่อเผาผลาญให้เยอะขึ้นไปด้วย ออกกำลังกายครับ ออกกำลังกาย

.
.
.

แล้วก็ไม่รู้ว่าวางแผนเที่ยวกันท่าไหน คนที่เริ่มแผนว่าอยากขับรถเที่ยวถึงได้เอนตัวพิงอกผมแล้วหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวเอาแบบนี้ พอเห็นเขาหลับเลยต้องขยับตัวจัดท่าใหม่ให้เขานอนสบายกว่านี้ ไม่อย่างนั้นตื่นมาได้ปวดคอปวดหลังกันบ้าง ก็ให้เขานอนพิงตัวผมอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่ผมคว้าหมอนมาซ้อนหลังตัวเองให้มันสบายขึ้นหน่อย จะได้นอนถนัดทั้งสองคน แล้วไม่นานผมก็ได้พักสายตายามบ่ายไปพร้อมอีกคน

------------------------------------------------------------- 

[RakorN]

พี่กาวน์ทำกันต์หลอนฝังใจเลยอ่ะ แล้วป่านกลับไปด้วยคราวนี้อะไรมันจะดีขึ้นหรือเปล่า เฮ้อ ไม่เอาไม่คิดดีกว่า กาวน์ป่าน เครียดเกินไป กลับมาหวานหยดกับกรกันต์ดีกว่า ปีใหม่วางแผนจะไปเที่ยวกันอีกแล้ว คู่นี้เขาเข้าขากันดีจริงๆ แต่เรื่องงานเลี้ยง...ยังไม่อยากจิวางใจเลยอ่ะ หรือบางทีแม่จะประกาศเปิดตัวลูกเขย 
ขอบคุณค่ะ
 

[pattybluet]

เตรียมแผนสวีทกันแล้ว 
ไม่รู้ไปงานคราวนี้คุณแม่จะมีเซอร์ไพรส์รึป่าวน๊า..
รอลุ้นต่อไป เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมค่ะ 

[WhatLoveIs]

 

[Sweet cream]

  กรอ่ะพาเข้าเรื่องนั้นได้ตลอดเลยนะ
เรื่องเที่ยวนะ อิอิ แหม เตรียมแผนไปสวีทกันอีกละ
ตอนนี้ยังไม่ยาวมาก จะเก็บเอาไว้ตอนหน้าใช่ไหมล่ะ
รู้นะ (เขาหวังอยู่ 55+)

[PeeYaR]

เริ่มมาแบบเครียดๆ
แต่สุดท้ายก็แพ้ความหวานของกันต์กรอยู่ดี
^^

[bbc52]

อ่านเรื่องนี้ทีไร

อยากจะบอกหวานกันมากเลยย แถมเข้าใจกันอีก ชอบๆสส

รออ่านตอนหวานๆ ไปสวีตกันนะ คนเขียน

[kabung]

ชอบบบบบบบบบ



ว่าแต่ แอบลุ้นว่าคุณแม่มีอะไรหรือเปล่าหว่า

[pinkky_kiku]

ป่าน ทำไมต้องยอมอ่ะ ขัดใจอ่ะงิ เซ็ง 
กันต์ ก็นะ พยายามดีแล้วหล่ะควบคุมอารมณ์ไว้
หวานได้อีกอ่ะ กร อิอิ

[samsoon@doll]

เฮ่ออออออออนึกว่าจะมามีเรื่องกันเองเสียอีก ผ่านไปได้ด้วยดีเราหรือก็ลุ้นเสียเกร็ง

[lasom]

หู้ยยย ฟังแผนล่ะอิจฉาคนมีคู่

[Little Devil]

อึดอัดแทน จะปิดทำไม
สงสารป่าน
+1

[Rockstar]

เรื่องของคนสองคนอ่ะก็ให้เค้าจัดการกันเองก็ดีแล้วเนอะ
เป็นเพื่อนกับเป็นพี่ก็แค่ดูอยู่ห่างๆ ถ้ามากไปก็ยื่นมือไปช่วยนิดๆหน่อยๆ
นอกนั้นให้เค้าตัดสินใจเองก็ดีเหมือนกัน เพราะว่าก็โตๆกันแล้วด้วย
ส่วนกรกับกันต์คู่นี้น่ารักตลอดเหอะ อิจฉานะเนี่ย

[fOnfOn :D]

หวานกันตลอดอ่ะ 

[OHmeza019]

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[Miyabi]

น่ารักจัง บรรยากาศอบอุ่นสุดๆ 

[Anonymus]

อูยยยยยยยยยย มดกัด....มดเยอะเนาะ  อิอิ 

เห็นด้วย กะ Rockstar เรื่องแบบนี้ต้องให้เจ้าตัวเขาตัดสินใจเอง

แต่ไม่ว่ายังไง กันต์กะกร  ก็หวานนนนนนนนนนนนนนนนนได้ใจอย่างเดิม

บรรยากาศหวานๆอุ่นๆแบบนี้  อยู่ไปนานๆนะค้าบ  อย่าเพิ่มมาม่าเร๊ย

[nunamicky]

อยากอ่านพาร์ทของป่านบ้างจัง

[anajulia]

มีความสุขไปกับคู่รักตัว ก

และ..........รอตอนต่อไปในเรื่องนู้นอย่างจดจ่อค่ะน้องกวาง
อยากเห็นออร่าพระเอกจากพี่กาวน์ใจไม่ร้ายแต่การกระทำร้ายสักที

[iforgive]

กันต์น่ารัก  กรก็น่ารัก  สองคนนี้ดูแลกันเป็นอย่างดีทั้งร่งกายและจิตใจเลยนะ  อิจฉามั่กๆ

[yayee2]

อยากให้ถึงตอนป่านกับกาวน์ จะหวานแค่ไหน จะกินคู่กันต์กับกรลงไหม
อ่านไปก็ปลื้มไป ยิ้มไปกับคู่รัก กันต์-กร
555แผนเที่ยวปีใหม่ ของคู่รักคู่นี้ พร้อมวิธีลดน้ำหนัก
 "....ดูท่าแล้วงานนี้กลับมาคงได้น้ำหนักขึ้นกันอีกแน่ๆ แต่ไม่เป็นไรครับ กินเยอะก็ต้องหาอะไรทำเพื่อเผาผลาญให้เยอะขึ้นไปด้วย ออกกำลังกายครับ ออกกำลังกาย...."

ใช่จ้ะออกกำลังกายด้วยการเล่นกีฬาประเภทเตียงคู่ 555 (ชั้นเคยรู้จัก แค่กีฬาประเภทลู่กับประเภทลาน)

[Kfc_Pizza]

 

[dahlia]

สงสัยคุณแม่มีเซอร์ไพรซ์อะไรหรือเปล่าค่ะ  แต่ตอนนี้ อยากรู้ว่า กร กับ พี่กันต์ออกกำลังกายกันอย่างไงอะ ดูท่าเผาผลาญไขมันได้ดี 

[Fanun]

ชอบเรื่องนี้ค่ะ กันต์กับกรน่ารัก เวลาอยู่ด้วยกันดูอบอุ่นยังงไงไม่รู้

แต่ว่าอยากอ่านตอนของป่านจังเลย

ติดตามตอนต่อไปค่ะ
 

[rellachulla]

เฮ้อออออออออ กับคู่ป่าน
แต่ยิ้มมหวานกับคู่ของกร กันต์
รัก คือ รัก จริงๆ ^ ^

[yeyong]

ชีวิตสองคนนี้ดูชิลๆ
ชอบจัง

[manami1155]

เฮ้อ..เกือบแล้วไหมละ
พี่กันต์กะกรเกือบทะเลาะกัน
เพราะเรื่องของพี่กาวน์อีกแล้ว
 

แต่ชอบคู่นี้จังเลยอ่าคะ
ถึงจะมีอะไรขุ่นข้องใจ
แต่สุดท้ายก็คุยกัน เข้าใจกัน
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก