ตอนแรกๆ ไม่ชอบอิคุณทานมากค่ะ
แบบว่านี่เมิง ซาดิสก์รึไงเคอะ
รังแกน้องอ้อนอยู่ได้ ทั้งๆที่เค้าขาไม่ค่อยดี
แย่มากกกกกกกกกกกกกก

แต่ตอนหลังรู้สาเหตุของนิสัยแบบนั้นของทาน
แอบสงสารเหมือนกัน
ที่แท้ ผู้ชายคนนี้ก็แค่เด็กโข่ง นั่นเอง

ตอนที่ชอบอ้อนแล้วแบบ
ยอมทุกอย่างนี่ กลายเป็นเหมือนเด็กว่าง่าย
เชื่อฟังคุณแม่(ทูลหัว)ไปเรยนะเคอะ

จากกัดกันความสัมพันธ์ก็พัฒนามาทีละนิด

จนมารักกันในที่สุด ทั้งนี้ต้องยกความดีให้ความอดทนของอ้อนด้วยนะ อิอิ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ

คนแต่ง

คนโพส