หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[kanda53]

สนใจเค้าละสิ....ถึงได้แกล้งไม่เลิก.....
เจอเด็กเมิน....แล้วจะเจ็บนะจ๊ะ......พี่หมีดำ..
ทำเป็นโหด....ชิ....สุดท้ายก็กลัวนู๋ญี่ปุ่น....

  น้อง eiky อย่างแร๊งงง....

[minima]

กรี๊ดกร๊าดดด
ลุฟท์น่ารัก
อิหมีดำน่าเกลียดดดด

[sweetiiez]

โฟคจะโหดไปมั้ย ทำน้องลุฟท์ได้ไงแบบนี้
เดี๋ยวฟ้องญี่ปุ่นเลยนิ ว่าแต่สนใจน้องเค้าเหรอ
แกล้งไม่เลิกเลย

[yeyong]

แนวกินเด็กเนี่ย ชอบจ้า
แต่แหมใช้กำลังเนี่ยไม่ดีนะ

[HappyMelon]

หมีดำอ่า ไปทำน้องทำไมอ่า นิสัียไม่ดีเรยนะ
ก็รู้ว่าน้องมันน่าแกล้ง แต่แกล้งไปแกล้งมา
ระวังจะหลงน้องมันนะ อิอิ น้องลุฟท์จ๋า
เกลียดยังไงก็ได้อย่างนั้นน๊า เกลียดคนหน้าดำก็จะได้แบบนั้นหละ ฮ่า
ไม่เชยหรอกคร่าคุณอิ๊กกี้ ชอบบแบบนี้อ่า น่ารัก กุ๊กกิ๊กดี อิอิ

[som]

เหอเหอ  โฟกเจอคู่ปรับแล้ว  แต่จะมสน้ำสมเนื้อกันป่าวน๊า
ลุฟสู้ๆ

[knightofbabylon]

ขอให้ญี่ปุ่นเอ็นดูน้องลุฟท์ให้มากๆ

รอเวลาโฟคทั้งรักทั้งหลงน้องลุฟท์ก่อนเหอะ 

โฟค แอบนิสัยไม่ดี 

[DexTunG]

       ไม่เชยหรอก

 

[meduza]

แนวตบจูบยังงี้มันส์แน่นอนอิอิ
แต่พี่โฟคทำเกินไปไหมอ่ะไม่รู้ทำเพราะอยากแกล้งรึทำเพราะสนุกสงสารลุฟท์อ่ะ
ตัวก็แคระมาโดนยักษ์แกล้งอีกน่าสงสารที่สุดเดี๋ยวพี่โฟคจะโดนโบกนะเค๊อชริๆ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า

[Kfc_Pizza]

 

[kyoya11]

แล้งน้องไฟสูงของเค้าล่ะ T^T

[OCto]

อย่างเงี้ยะ ลูกดก

[litlittledragon]

เข้าทางญี่ปุ่น ให้ญี่ปุ่นจัดการเลย ลุฟอยากปล่อยให้บรรดาหนุ่มเข้าชมรม (กม) เดียวกันให้หมด

[kyoya11]

อย่างเงี้ยะ ลูกดก

เห็นด้วย ^^

[gayraygirl]

โฟคแกอ่ะผิดเต็มๆ
ไปแกล้งเขานี่คิดไรป่าวอ่ะหะ
ลุฟท์เข้าหาปุ่นเลย ให้ปุ่นเคลียร์ให้
เพราะโฟคมันกลัวปุ่นเว้ย 555+

[kanda53]

  อยู่ไหนน้า......

[morrian]

 

[som]

ญี่ปุ่น
บอย
พริก
ลุฟ
คิดถึงๆ

[zemicolon]

หมีดำ มีเนื้อคู่กะเค้าซะที

[TamuNe]

นายเอกคนใหม่มาแล้ว แต่ต้องเอาญี่ปุ่นกับเฟียตมาบ่อยๆๆน้า

[b27072010]

ไอหน้าดำ

คราวนี้คงได้คู่แล้วแหละ

[eiky]

                                      จุดเริ่มต้น

"ไอ้โฟค กูว่ามึงทำเกินไปนะ กะน้องน่ารักคนนั้นน่ะ"

พอวันเปิดเทอมโด่งเพื่อนสนิทของโฟคก็เอ่ยขึ้นระหว่างทางเดินเข้าโรงเรียน เสียงนักเรียนทั้งเก่าทั้งใหม่ดังจอแจอยู่ทั่วบริเวณ

"เกินไปไงวะ"

"ไอ้นี่ ก็มึงนะที่เป้นคนผิด มึงยังไปทำน้องมันร้องไห้อีก เดี๋ยวน้องมันก็หาว่ารุ่นพี่นิสัยเสียหรอกมึง เสียชื่อรุ่นพี่หมด โรงเรียนเราไม่เคยมีรุ่นพี่ทำรุ่นน้องแบบนั้นนะมึงเท่าที่กูรู้มา แกงค์พี่เฟียตถึงจะโหดแต่มึงสังเกตไหมล่ะมีแต่เด็กๆกรี๊ด ก็เพราะเขาไม่เคยรังแกรุ่นน้องไงล่ะ กูว่ามึงไปขอโทษน้องเขาเถอะว่ะ"

"เฮ้ย ไม่ได้ กูบอกไปแล้วว่ากูจะไม่ขอโทษมัน"

"อ้าว บอกแล้วก็บอกใหม่ได้นี่หว่า มามีศักดิ์ศรีอไรเอาตอนนี้วะ"

"โว้ย ไอ้นี่ กูก็อายนี่หว่า วันนั้นอยากแกล้งมันหน่อย ขาวดีนัก มาว่ากูดำอีก"

"อ้าว หรือว่ามึงขาว"

"ไอ้ส้นตีน"

ยกเท้าขึ้นจะถีบเพื่อนแล้ว แต่วิ่งหนีไปแล้ว โฟคกัดฟันกรอด

"ลุฟท์ๆ นั่นพี่ญี่ปุ่นนี่ โหย วิ้งมาแต่ไกลเลยอ่ะ เอ๊ะ พี่คนนั้นมาส่งอีกแล้ว"

เม้งสะกิดบอกลุฟท์ให้หันไปดูทางเข้าโรงเรียนที่มีรถคันโตสีดำมะเมื่อมมาจอด ญี่ปุ่นก้าวลงจากรถใบหน้ายิ้มแย้ม

"น่ารักเนอะ พี่ญี่ปุ่นอ่ะ ไม่เหมือนไอ้หน้าดำนั่น รุ่นพี่อะไรก็ไม่รู้"

ทำหน้าเครียดขึ้นมาเมื่อเอ่ยถึงโฟค

"พ่อหมีขาว เค้าไปน้า"

"อย่าให้ใครมาวอแวนะแม่หมี เดี๋ยวพ่อหมีมารับ สามโมงครึ่ง"

"เนะ พ่อหมีก็อย่าให้ใครมาวอแวเนะ"

"บ้า มหาฯลัยยังไม่เปิดนะแม่หมี"

"อิอิ นั่นล่ะ ห้ามแวะวอแว ว้อแว้กะครายเนะ เดี๋ยวเค้าจัดการเนะ"

ทำหน้าย่นใส่ ยังไงอย่างนั้นไม่เคยเปลี่ยนเฟียตหัวเราะชอบใจรอให้ญี่ปุ่นเดินเข้าโรงเรียนลับตาไปค่อยเคลื่อนรถออกไป

"ปุ่นๆ ทางนี้ๆ"

บอยร้องเรียกยืนคู่อยู่กับเอกยิ้มแป้นรออยู่ทางเข้าโรงเรียน

"บอย ปลาดุก อิอิ รอเราหรา"

"แหมยิ้มแป้นเชียวนะมึง พี่เฟียตมาส่งเหรอ"

"บ้าเนะ ฝามีเรามาส่งตะหาก อิอิ"

หัวเราะชอบใจ เอกหน้าเหวอไป

"ท่าทางปุ่นรักพี่เฟียตเต็มใจแล้วสินะ"

"เอ๋ อารายอ่า เรารักพ่อหมีขาวมานานแล้วเนะ อิอิ บอยมะรู้หรา"

"อ้าวนะ ก็ไม่เห็นบอก นายทำท่าเอ๋อตลอดอ่ะ ใครจะไปรู้"

"แอ่ะ เรามะเอ๋อซะหน่อย ไปกินหนมกันป่ะ"

สนใจที่ไหนทำหน้าเหรอหราแล้วเดินนำเพื่อนๆเข้าโรงเรียน ยามหน้าโรงเรียนก็ทัก เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ม ต้น หรือคนที่เคยเรียนม ต้นที่นี่แล้วไม่ย้ายไปเรียนที่อื่นก็ทัก เสียงเรียกชื่อ ญี่ปุ่นๆ ดังเซ็งแซ่

"เราว่า ท่าทางพี่ญี่ปุ่นจะไม่ได้มีแต่เราแล้วล่ะที่เห็นว่าพี่เค้าน่ารักอ่ะ เหอๆ ท่าทางจะดังมิใช่น้อย"

"แหม เม้ง ดูหน้าพี่เขาดิ น่ารัก ยิ้มน่ารักขนาดนั้นไม่ดังก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วล่ะ"

ทั้งสองเดินตามดูอยู่ห่างๆ คนดังนี่นะ ใครๆก็อยากดูว่าทำอะไรบ้าง

"ไอ้เปี๊ยก เป็นไง จะไปกินหนมเหรอ เดี๋ยวกูเลี้ยง"

พูดเองเออเองเสร็จสรรพ โฟคออกมาจากใต้อาคารเรียนเมื่อเห็นญี่ปุ่นเดินมากับเพื่อนๆจึงปรี่ออกไปหา

"อ่า หมีดำ โตขึ้นอ่ะเปล่าอ่า"

"ฮ่าๆ เขาเรียกสูงขึ้นโว้ย ไอ้เปี๊ยก ให้ตายเถอะ ไม่เจอสองเดือนมึงน่ารักขึ้นเป็นกองเลยนะ"

โด่งร้องขึ้น

"อิอิ เนะ เค้ารู้เนะ"

ทั้งบอยและเอกหัวเราะกับอาการและท่าทางของญี่ปุ่น

"หมีดำจาเลี้ยงหรา อิอิ"

หัวเราะชอบใจแต่พอจะก้าวเข้าไปหาโฟคที่ยืนยิ้มรออยู่ก็เหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้

"อ่า มะเอาดีกว่าเนะ เดี๋ยวพ่อหมีขาวว่าเอา"

โฟคกัดฟันกรอดขึ้นมาทันที

"ปุ่น"

สายตาของเพื่อนๆก็สลดลงทันที

"มะกินดีกว่าเนะ ไปหาพริกดีกว่า พริกบอกจาซื้อหนมมาฝากจากออสสะเตเลีย อิอิ"

หันไปพยักหน้าให้บอยกับเอก ยิ้มแป้นไม่ได้มองมาทางโฟค

"ไอ้เปี๊ยก ทำไมวะ ไม่ไปกินหนมล่ะ กูเลี้ยงเอง"

"มะเอาอ่า เค้าอยากไปกินหนมเมืองนอกดีกว่าเนะ"

"อ่า ปุ่น"

ได้แต่อ้าปากค้าง ทั้งบอยกับเอก แต่ก็ต้องเดินตามหลังญี่ปุ่นไป โฟคหน้าตาเคร่งเครียด ยิ่งพยายามเข้าใกล้เหมือนว่ายิ่งออกห่างไปอีกเท่าตัว

"อ้อ ที่แท้ แบบนี้นี่เอง"

ลุฟท์ครางขึ้นมาเบาๆ เพราะดูอยู่ไกลๆ

"อะไรอ่ะ"

"แอบรัก แอบชอบของคนอื่น คนมีปมด้อย"

สายตามองดูโฟคอย่างเกลียดชัง แล้วเดินไปรวมแถวกับเพื่อนๆ

"นายๆ นายชื่อไรอ่ะ น่ารักจัง"

พอเข้าห้องเรียนเพื่อนๆก็กรูกันเข้ามาถามลุฟท์กันใหญ่

"นั่นดิ หน้าใสเชียว"

พอบอกชื่อไปเพื่อนๆก็เกรียวกราว

"ชื่อเท่ห์จังอ่ะ กรุงเทพ น่าร้าก"

"ดีใจจังที่ได้อยู่ห้องเดียวกับนาย นายน่ารักเหมือนพี่ญี่ปุ่นเลยอ่ะ"

"นั่นดิ พี่ญี่ปุ่นวันนี้อ่ะเห็นเดินเข้าโรงเรียนมา ใสวิ้งๆเลยอ่ะ พี่เฟียตก็หล่อ อิจฉาอ่ะ"

"เนอะ พี่ญี่ปุ่นอ่ะน่ารักมาก"

เสียงเพื่อนๆชมกันไม่ขาดปากลุฟท์จึงขยับตัว

"พี่ญี่ปุ่นนี่ท่าจะฮอตมากเนอะ"

"โหย นายมากๆเลยล่ะ มีแต่คนรัก มีคนไม่ชอบอยู่ไม่เยอะหรอก"

"มีไม่ชอบด้วยเหรอ"

"มีดิ อย่างพี่กาย ม ๕ ไง"

และแล้วก็โม้ออกรสเชียว

"แต่เราว่าพี่ญี่ปุ่นน่ารักเกินกว่าจะเกลียดนะ"

ลุฟท์ออกความเห็น

"ใช่ ยิ่งตอนงานโรงเรียนนะ เจิดมาก ขอบอกน่ารัก เราเองยังกรี๊ดเลยอ่ะ"

คุยกันอยู่สักพักอาจารย์ประจำชั้นก็เดินเข้ามา ก็เป็นไปอย่างเคยคือการแนะนำตัว พอมาถึงลุฟท์เพื่อนๆก็ฮือฮากันใหญ่

"ลุฟท์ ไปชมรมแบดฯป่ะ เราจะเข้าชมรมแบดฯ"

เม้งเอ่ยปากชวนเมื่อตอนเย็นกิจกรรมที่น้องๆ ม ๔ กับ ม ๑ ต้องทำคือเลือกชมรมนั่นเอง

"ไม่เอาอ่ะ เราไม่เล่นกีฬา"

"อ้าว แล้วนายจะไปอยู่ชมรมไรอ่ะ ไม่ไปอยู่ใกล้ๆพี่ญี่ปุ่นเหรอ"

"บ้า เต็มแล้วล่ะมั้งป่านนี้ เห็นคนอยากเข้ากันเยอะนี่"

"นั่นดิ ต้องรีบไปแล้ว"

เม้งวิ่งไปทันทีโดยที่ไม่รอ

"อ้อ ลุฟท์นายเสร็จแล้วไปหาเราที่ชมรมแบดฯนะ ไปกินข้าวกัน"

หันกลับมา ร้องบอกเพราะคิดขึ้นมาได้ ลุฟท์ได้แต่ยิ้มให้ แล้วเดินไปชมรมดาราศาสตร์

"ว่าไงน้องมาเลยๆ อยู่ดาราศาสตร์ดีนะ ได้เที่ยวนอกสถานที่ด้วยนะ"

เสียงร้องเรียกรุ่นน้องอยู่ดังเซ็งแซ่แข่งกัน ชมรมต่างๆก็อยากมีน้องๆเข้ากันทั้งนั้น ออกปากร้องเรียกกันระงม เว้นอยู่ชมรมเดียว คือแบดฯที่แถวยาวออกมานอกอาคารเลย

"ผมอยากเข้าชมรมดาราศาสตร์ครับพี่"

"มาเลยๆ ลงชื่อเลยครับน้อง ชื่ออะไรนะเรา"

"ชื่อลุฟท์ครับ ตรงนี้เหรอครับพี่"

สายตามองอยู่ที่แผ่นกระดาษ ไม่ได้มองหน้าคนที่พูด เขาหยุดมองอ้าปากหวอ

"น่ารัก แจ่มว่ะ"

"ครับพี่ อะไรนะครับ"

ลุฟท์เงยหน้าขึ้น เห็นท่าทางของรุ่นพี่ถึงกับยิ้มออกมา

"โหยน้อง ลงชื่อเร็วๆเลยครับ อยู่ห้องไหนนะครับ ทำไมพี่ไม่ยักเห็นเรา"

"สี่ทับสี่ครับ"

"ห๊า"

ร้องออกมาเสียงหลง เพราะห้องนี้เมื่อปีที่แล้วก็ดังกระฉ่อนไปทั่วนี่นา

"ครับ ทำไมเหรอครับ"

"นั่นมันห้องเดียวกับน้องญี่ปุ่นเมื่อปีที่แล้วเลยนี่ โว้ย อะไรจะบังเอิญขนาดนี้"

"จริงเหรอครับ พี่ญี่ปุ่นก็เคยอยู่ห้องนี้เหรอครับ"

ลุฟท์ทำท่าดีใจขึ้นมา

"ชอบเหมือนกันอ่ะดิ๊ แต่อย่าเลยน้อง น้องญี่ปุ่นน่ะมีแฟนแล้ว พี่เฟียต โหดนะจะบอก หวงมากด้วย"

"อ้อ เปล่าหรอกครับพี่ ผมก็แค่แปลกใจเท่านั้นเอง"

"น้องอยู่หอไหนนะครับ พี่อยู่หอเอฟนะ"

"หอซีครับ"

"อ้าว บังเอิญอีกแล้ว"

พอเล่าออกไปลุฟท์เองถึงกับยิ้มออกมา ดีใจนะที่ได้อยู่หอที่ญี่ปุ่นเคยอยู่

"พี่ชื่อแจ็คนะครับ ลงชื่อเสร็จแล้วไปกินติมกันไหมครับน้องลุฟท์พี่เลี้ยง"

ออกแนวจีบเห็นๆ

"เอ่อ ไม่เป็นไรครับพี่ ขอบคุณครับ พอดีผมนัดเพื่อนเอาไว้"

"อ้าว เหรอ"

"ครับเสร็จแล้วนะครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"

ลุฟท์เดินออกมาจากชมรมดาราศาสตร์แล้วตรงไปยังชมรมแบดฯ เห็นแถวยาวแล้วถึงกับแอบขำทำไมเพื่อนๆถึงอยากเข้าชมรมแบดฯกันจังนะ

"ยังไม่ได้ลงชื่ออีกเหรอเม้ง"

"โห นายดูคนดิ จะได้ลงหรือเปล่าไม่รู้"

"นายไม่ไปลงชมรมอื่นก่อนล่ะ แล้วค่อยกลับมา"

"ไม่ได้เสียคิวดิ แย่งกันจะตาย นี่ลุฟท์เห็นพี่ญี่ปุ่นด้วยล่ะ น่ารักมาก พี่ดำของเราก็หล่อ"

ทำตาวิ้งๆ พอได้ยินชื่สุดท้ายลุฟท์เบะปากทันที

"จะให้เรารอตรงไหนอ่ะ"

"ยืนรอกับเรานี่ล่ะ"

"บ้าเหรอเม้งเหนื่อยจะตาย ปวดขาดิ เราไปหาที่นั่งดีกว่า แล้วไหนอ่าพี่ญี่ปุ่นอ่ะ"

สายตามองเข้าไปในห้องพอดีกับมองไปประสานสายตากับคนที่ไม่ชอบขี้หน้ามากที่สุด ลุฟท์ไม่รู้จะหลบตายังไงดี ทำท่ามองไปทางอื่น

"ชมรมกูเต็มแล้ว ไม่รับคนเพิ่ม"

โฟคเองเดินตรงดิ่งมาหาเอ่ยขึ้นทันที

"เห็นไหมเม้ง เขาบอกเต็มแล้ว ไปชมรมอื่นเถอะ เสียเวลาเปล่าๆ"

"กูหมายถึงมึง ชมรมกูเต็มแล้ว"

น้องๆที่ยืนอยู่ข้างๆมองกันใหญ่

"ใครอยากจะเข้าชมรมนี้ ผมมาหาเพื่อน ไม่ได้มาขอเข้าชมรม"

ลอยหน้าลอยตาพูด

"หนอย ไปยืนคอยที่อื่น เกะกะ รกหูรกตา"

"ไม่ได้อยากมายืนหรอกนะ ฮึ ไอ้หน้าดำ"

วิ่งหนีไปเลย โฟคได้แต่กัดฟันกรอดอยู่ ทำอะไรไม่ได้เพราะอยู่ในโรงเรียน

"หมีดำมีอารายหรา"

เจ้าของเรื่องเดินมาแล้ว น้องๆที่ยืนรอคิวอยู่อ้าปากค้าง ยิ่งมอใกล้ๆหน้ามันยิ่งใสวิ้งๆ

"ไม่มีไรหรอก เราจะทำไงดีวะ น้องๆมาเยอะเกิน รับไม่หมดหรอกนะ ได้แค่ ๕๐ คนเท่านั้นเอง"

"เอ๋ แล้วให้น้องเค้ามายืนรอทำไมเนะ"

"ใครจะรู้วะว่ามันจะมาเยอะขนาดนี้"

"อ่า ทำงายอ่า"

"ต้องบอกน้องๆว่ะ"

"น้องๆคร้าบ ชมรมเต็มแล้วน้า"

แหกปากร้องขึ้นทันที เสียงน้องๆที่รอคิวอยู่อื้ออึงไม่ยอม

"แอ่ะ น้องเขาไม่ยอมอ่า"

หันมาโฟคเหือนขอความเห็น

"น้องๆไปเข้าชมรมอื่นกันนะครับ ชมรมแบดรับคนแค่ ๕๐ คนเองนะ"

"ไม่เอาอ่า ไม่เอา"

เสียงร้องดังเซ็งแซ่ขึ้น

"ทำมายมะไปอยู่พี่คนสวยเนะ พี่คนสวยเป็นชมรมเชียร์อ่า"

"เออ นั่นสิ"

พอบอกน้องๆออกไปว่าชมรมเชียร์มีความสัมพันธ์แนบแน่นกับชมรมแบดฯรวมทั้งชมรมกีฬาอื่นๆ น้องๆจึงยอมวิ่งกรูกันไปทางชมรมของริต้ากับซาร่า

"มึงกลับเลยไหมไอ้เปี๊ยก เดี๋ยวกูไปส่ง"

"เนะ เค้าจากลับเลย พ่อหมีขาวจามารับเนะ"

พูดแล้วก็เดินไปหยิบกระเป๋าเดินออกไปทันที โฟคยืนกัดกรามอยู่ โมโหขึ้นมาไม่มีสาเหตุ เดินหลบไประงับสติอารมณ์ที่โรงอาหารแต่กรรมก็ไปเจอลุฟท์นั่งกินน้ำหวานอยู่

"โว้ย ขวางหูขวางตาจังวะ"

ร้องขึ้น ลุฟท์หันมาพอเห็นก็เบะปากเมินหน้าหนีไปทางอื่น

"มึงเบะปากใส่ใคร ไอ้หน้าจืด"

ลุฟท์ทำเป็นไม่ได้ยินไม่สนใจ

"กูถามน่ะ หูตึงเหรอ"

"พี่คุยกะใครล่ะ โวยวายอยู่ได้"

"ไอ้นี่ กวนตีนนะมึง"

"อะไรพี่ อย่านะ"

โฟคปรี่เข้าหา ลุฟท์ยืนขึ้น

"เข้ามาผมสาดด้วยน้ำหวานจริงๆนะ"

"โห เก่งๆ แบบนี้สิดี"

ไม่พูดเฉยๆนะโฟคปรี่เข้าหา ด้วยความที่เล่นกีฬาไวอยู่แล้วเขาจับข้อมือของลุฟท์ที่ตั้งท่าจะสาดน้ำหวานไว้แน่น

"โอ๊ย ปล่อยนะพี่ ผมเจ๊บ"

"ก็กูทำให้เจ็บ กวนตีนดีนักใช่ไหมมึง"

"อย่านะ ผมฟ้องจารย์จริงๆนะ"

"นอกจากปากดียังขี้ฟ้องอีกนะมึง"

"ปล่อยน๊ะ ผมเจ๊บ"

ร้องออกมาหน้าเริ่มแดง โฟคเองเหมือนเป็นโรคจิตบีบแน่นขึ้นจนลุฟท์ต้องปล่อยมือจากแก้วน้ำหวาน

"ไม่ปล่อย จะดูซิมึงจะเก่งสักแค่ไหน"

"ฮึ"

ลุฟท์เห็นจวนตัวจึงเอาไหล่เข้ากระแทกหน้าอกของโฟคอย่างแรง เขาถอยร่นไปจนม้านั่งแทนที่จะปล่อยมือน้องมันนะ ก็ไม่โฟคเสียหลักล้มลงนั่งกับม้านั่งลากลุฟท์ขึ้นมานั่งทับที่หน้าขา

"เฮ้ย"

"อ๊ะ"

ร้องออกมาทั้งสองคน หน้าของลุฟท์จออยู่ที่ปากของโฟคพอดิบพอดี

"เฮ้ย ออกไปเลยมึง"

ผลักตัวของลุฟท์ออกจากตัก ลุฟท์เองก็รีบลุกขึ้น

"อยากนั่งตายล่ะ ไอ้หน้าดำ"

วิ่งหนีไปแล้ว แปลกทำไมหน้าแดง คนวิ่งหนีก็หน้าแดง คนนั่งนิ่งอยู่ก็หน้าแดง อิอิ


เขียนโดย อิ๊กกี้


ปล ไม่มีอะไรจะพูด

[naiin]

ตกลงจะเป็นคู่กัดหรือคู่รักกันแน่

[heefever]

เห็นมาเยอะและ เกลียดๆ กันแบบนี้แหละ

อยู่ดีๆ ก็รักกันเฉยซะงั้น 

[meiji]

555555 โฟค เสียหมดแล้ว หึหึ
ญี่ปุ่นน่ารักทุกตัวอักษรเลยย กรี๊ดดดดดดด 
พ่อหมีขาวยังหล่อเข้มเหมือนเดิมเลย อิอิ
น้องลุฟท์ น่ารักจัง อ้าว แล้วน้องไปอยู่ชมรมดาราศาสตร์เหรอ
เอ๊ะ แล้วเรื่องจะเป็นไงเนี่ย นึกว่าจะพบรักกันที่ชมรมแบดอีกล่ะ
ไม่ใช่ซะงั้น สู้ๆน้าา พี่อิ๊กกี้ด้วย : )
 

[roseen]

ตัวดำจะหน้าแดงได้ไงไอ้โฟคนิสัยไม่ดี

[b27072010]

พี่หน้าดำกลายเป็นคนพาลไปตั้งแต่เมื่อไหร่

ชอบจังคำที่ว่ายิ่งใกล้ยิ่งห่าง

[yeyong]

ความรักระหว่างโฟล์คกับลุฟท์ หวังว่าคงไม่ฟุบนะ

[HappyMelon]

พี่โฟค ก็กัดกับน้องลุฟท์ได้ตลอดเวลาเลยน๊า
อยากให้เห็นตอนมีหนุ่มมาจีบน้องลุฟท์จัง
ไม่รุ้จะโมโหด้วยความหึง หรือเพราะหมั่นไส้กันแน่
จะได้รู้ใจตัวเองบ้างว่าที่แกล้งน่ะ เพราะชอบเค้า ฮ่าๆ
รอตอนหน้าจ้า

[dukdikdukdik]

ปีนี้หมีดำโรคจิตขึ้นแฮะ กร้ากกก

คิดถึงญี่ปุ่นจังเลย ออกฉากมาบ่อย ๆ นะจ๊ะ