หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[som]

งานนี้มีเสียน้ำตาด้วยเหรอพี่อิ๊ก ไม่ยอมนะ  ญี่ปุ่นต้องอ่านแล้วสนุกอย่างเดียวดิ
แต่เชื่ออยู่อย่าง  ความน่ารักชนะทุกสิ่งแน่ๆ  ป๊าต้องใจอ่อนเมื่อโดนลูกอ้อนของญี่ปุ่น


ญี่ปุ่นน้องขึ้นหลัก 100 เป็นคนแรก  เย่ๆๆๆๆ

[kanda53]

วนไปเวียนมา...เห็นหน้าที่ 100 พุ่งเข้ามาฉลองด้วยคน

[Dorumi]

 :mc4:ฉลองหน้า 100 ให้ ญี่ปุ่น สุดน่ารักด้วยเนะ

[kokikung]

โห้ใครๆๆก็รักปุ่นอ่าเนอะเดี๋ยวพ่อก็รับได้เองอ่าละ

แต่เฟียตแน่มากอ่า

แต่นะค้างมากกกกกกกกกกกก

พ่อจะว่้าไงบ้างหว่า

[zemicolon]

มาต่อเถอะคร้าบ... กะลังมันเลย อิอิ

 

[bbyuqin]

แอร๊ยยยย.....ว่าแล้ว คุณแม่ต้องทั้งรักทั้งหลงชัวร์

ส่วนป๊ะป๋า....คงจะดุปุ่นนั่นแหล่ะ แต่ระดับญี่ปุ่นแล้ว รับรอง ป๊าต้องรัก ต้องหลงเหมือนม๊าแน่ๆๆๆๆ

[ณยฎา]

เราว่ามันคงไม่ออกมาแบบดราม่าแน่ๆ เพราะแม่เฟียตเองก็หนุนหลังญี่ปุ่นเต็มที่ขนาดนี้
ขอให้น้ำตาที่ว่ามาจากความฮาจนน้ำตาเล็ดก็แล้วกันนะคะ
ขอชมคุณอิ๊กกี้ว่าสองตอนล่าสุดนี่ยาวจุใจมาก อ่านแล้วมันอิ่ม เต็มๆ ไม่ขัดใจอ่ะค่ะ ชอบมาก
อยากให้หมีดำกลับมาร่วมวงด้วยจัง ไม่ได้อยากให้เจ็บนะ แค่อยากให้ครอบครัวพร้อมหน้าอ่ะ

  :L2:ฉลอง 100 หน้าด้วยคน อย่าจบง่ายๆนะคะ ให้ยืนยาวไปถึง 200 นะคะ

[taem2love]

อร้ายส์...............น่ารักได้ใจคุณหญิงแม่ไปแล้ว

[hpsky]

เข้ามาฉลองให้พ่อหมี แม่หมี ครบ100หน้าค่า

[DexTunG]

 


ฉลองหน้า 100     

[HappyMelon]

หน้า 100 ทันมั้ยเอ่ย? อิอิ
แม่หมีตอนนี้น่ารักสุดๆไปเลยคร่า
มีแต่คนรักคนหลงนะ คุณแม่พ่อหมีหลงไปแล้วเรียบร้อย
ตอนนี้เหลือแค่ป๊าพ่อหมีคนเดียวเนะ
แต่คิดว่าน่าจะผ่านไปได้ด้วยดี
ที่ว่าร้องไห้นี่ เพราะเฟี๊ยตดีใจร้องไห้น้ำตาไหล
ที่ป๊ายอมรับน้องญี่ปุ่นใช่มั้ยคะ ฮ่าๆ
พยายามคิดแบบไม่มาม่า
รออ่านตอนหน้าจ้า ลุ้นๆ


แวะเข้ามาใหม่ เห็นโพสท์ตัวเองเมื่อกี้ 200 พอดี
น้องญี่ปุ่นก็ครบ 100 หน้า ถือว่าเป็นเรื่องดีอ่ะ  ฮ่าๆๆ

[bow55]

เสียน้ำตาเพราะขำหรือเพราะอะไรคะ

[eiky]

                                     Big PaPa

พอวิ่งเข้าไปในบ้านก็หยุดกึกลง คุณนายแม่พรอ้มด้วยเฟียต ฟอยด์เดินมาแอบอยู่ตรงประตู ญี่ปุ่นจ้องมองคุณอธิปที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์หน้าตาเหี้ยมเกรียมอยู่

"เอ๋ มีคนอ่านอยู่เนะ"

รำพึงออกมาค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆ คุณอธิปปราดตาคมมามอง

"อะไร"

เสียงดุเข้มจนญี่ปุ่นต้องสะดุ้งทำหน้าหวาดๆ

"อ่า ญี่ปุ่นมาเอาหนังสือพิมพ์ให้คุณแม่เนะ คุณลุง"

"ใครลุง เราเป็นใครเข้ามาในบ้านนี้ได้ยังไง อ้อ หรือว่านี่น่ะเหรอ"

ญี่ปุ่นทำตาปริบๆ คุณอธิปวางหนังสือพิมพ์ลงกับโต๊ะหันมาจ้องจริงจัง

"ผมชื่อญี่ปุ่นคร้าบ"

ทำหน้าใสซื่อเดินเข้าไปใกล้แล้วยกมือไหว้

"เราน่ะเหรอเป็นแฟนตาเฟียต"

"อิอิ เขินเนะ"

"ถามน่ะให้ตอบ" ตวาดเสียงดัง

"อ่าทำไมต้องดุญี่ปุ่นด้วยอ่า ใช่เนะ คุณลุงอ่านเสร็จแล้วหรา งั้นญี่ปุ่นขอไปให้คุณแม่เนะ"

เดินไปหยิบเอาเลยไม่ได้สนใจ

"เดี๋ยว กล้ามากนะเราน่ะ"

"อิอิ เอ๋นี่อารายอ่า ตารางๆ คุณลุงเล่นยังงายอ่า"

โอใจจะขาดลุ้นแทบแย่ พอเห็นตารางหมากรุก นั่งลงกับพื้นเอามือคร่อมโต๊ะไว้เลย ไม่ได้สนใจเสียงเอ็ดตะโรของคุณอธิปเลยแม้แต่น้อย

"คุณลุงสอนญี่ปุ่นเล่นหน่อยเนะ"

"ฮึ่ม สนใจกันบ้างไหมเนี่ย โมโหอยู่นะ ชั้นนี่ล่ะพ่อตาเฟียต"

"อ่า คุณพ่อ คุณพ่อสอนญี่ปุ่นเล่นหน่อยน้า ญี่ปุ่นอยากเล่นแบบนี้ อิอิ"

เอามือน้อยๆหยิบตัวม้าขึ้นมาดู ยิ้มแป้นให้คุณอธิป

"เสียเวลา ไปให้พ้นหน้านะ ไม่อยากเห็น"

"เอ๋ อิอิ คุณพ่อมีหนวดด้วยเนะ ญี่ปุ่นจับหน่อยได้ไหมอ่า อิอิ"

ปรี่เข้าไปเกาะตักของคุณอธิปไว้รายนั้นสะดุ้งโหยง ญี่ปุ่นกระพริบตาปริบๆ ทำตาอ้อนวอน

"อย่ามาเล่นหัวผู้ใหญ่ ออกไป"

ตวาดเสียงดัง

"อ่า"

ญี่ปุ่นตกใจถอยร่นไป

"จะไหวไหมม้า เดี๋ยวมันก็ร้องไห้หรอก"

เฟียตใจเต้นกำลังจะเดินออกไปหาคนตัวเล็กที่หน้าซีดอยู่ แต่มารดาจับมือเอาไว้

"อย่าเพิ่งตาเฟียต ป๊าแกใจอ่อน รอดูไปก่อน"

เฟียตลังเลสีหน้าไม่ดีเอาเสียเลย

"แอ่ะ ทำมายคุณพ่อต้องพูดดังๆอ่า ญี่ปุ่นตกใจเนะ"

"หนอย ลูกเต้าเหล่าใครกัน ทำไมประหลาดแบบนี้"

หน้าเริ่มเบะแล้ว คุณอธิปเองก็ตกใจเพราะเพิ่งรู้ตัวว่าพูดแรงไป

"อ่า ฮึกๆ พอพ่อเค้ายังมะเคยดุเค้าเนะ คุณพ่อใจร้าย มะเห็นเหมือนคุณแม่เนะ ฮึก คนแก่ใจร้าย"

โวยวายขึ้นน้ำตาคลอเบ้า คุณอธิปเองก็ทำหน้าไม่ถูก

"อ้าวไอ้หนู อย่ามาร้องไห้แถวนี้นะ"

"ทำมายอ่า ก็ว่าเค้าอ่า ร้องตรงนี้ล่ะเนะ ฮือๆๆ"

อ้าวกรรม ร้องจริงๆเสียด้วย แต่ไม่ยอมไปไหนนั่งลงกับพื้น คุณอธิปเองเริ่มมองหน้ามองหลัง

"ทำมายดุเค้าอ่า คนแก่ใจร้าย คนแก่ขี้โมโห คนแก่ใจดำ คนแก่มีหนวด"

"เว้ย ยังไม่แก่ ไอ้หนูนี่ เออไม่ดุแล้ว หยุดร้อง"

"สัญญาเนะ"

ทำหน้าน่าสงสาร คุณอธิปได้แต่ส่ายหน้า

"ทำมายส่ายหน้าอ่า พยักหน้าเนะ"

อุเหม่ ไปบอกเค้าอีก คุณอธิปเองก็เหมือนบ้าจี้พยักหน้า

"อิอิ สัญญาเนะ คุณพ่อสอนเค้าเล่นอันนี้หน่อยเนะ เค้าชอบม้าอ่า"

เอ่อเมื่อกี๊ร้องไห้ ตอนนี้เอามือปาดน้ำตาออกแล้วคลานกลับเข้าที่เดิม

"มาสอนญี่ปุ่นหน่อยเนะ"

พยักหน้าเรียกให้คุณอธิปมาสอนให้ รายนั้นเกาหัวแกรกๆ ยอมก้มลง

"ตัวนี้ม้า ตัวนี้ขุน เดินแบบนี้"

"อิอิ หนุกๆ ทำมายคุณพ่อเล่นคนเดียวอ่า ให้ญี่ปุ่นเล่นเป็นเพื่อนเนะ แอ่ะ ผมหงอกอ่า คุณพ่อผมหงอก หนายบอกมะแก่เนะ"

พอคุณอธิปก้มลงสอนก็ร้องโวยวายออกมาทำหน้าตาเหมือนเจอผี

"ก็แก่แล้วไง อย่ามาลามปามผู้ใหญ่นะ"

"แอ่ะ ญี่ปุ่นทักเฉยๆเนะ"

ทำหน้าเจี๋ยมลงหันไปมองบนกระดาน

"ตั้งใจดูนะ อย่าเซ้าซี้"

"เนะ คุณพ่อๆ"

"อะไร"

"ญี่ปุ่นดึงผมหงอกให้ไหมอ่า ญี่ปุ่นดึงเก่งเนะ"

"เฮ้ย นี่หัวผู้ใหญ่นะ จะมาเล่นหัวผู้ใหญ่ได้ยังไง"

เสียงดุขึ้นอีก ญี่ปุ่นทำหน้าเบ้อีก

"ก็ญี่ปุ่นกลัวคุณพ่อคันเนะ"

"ฮึ จะเล่นไม่เล่น"

เริ่มหงุดหงิดแล้ว

"เล่นเนะ อ่านั่นอารายอ่า กินได้ไหมอ่าคุณพ่อ"

ตาเหลือบไปเห็นจานถั่วอัลมอนด์วางอยู่ในจานแก้วคริสตัลอย่างดี คุณอธิปเหลือบตามองตาม

"อืม ถั่ว"

"ญี่ปุ่นกินได้ไหมอ่าคุณพ่อ"

ที่ถามน่ะมือยื่นไปแล้วนะ คุณอธิปไม่รู้จะยังไงกับไอ้ตัวแสบดี

"คุณพ่อมะกินหรา อร่อยเนะ"

"ไม่กิน ตกลงจะเล่นหรือไม่เล่น"

"เล่นเนะ คุณพ่อสอนเนะ"

เอามือท้าวคางมองอยู่ปากก็เคี้ยวถั่วไป

"เดินแบบนี้ ทางนี้ก็อย่าให้เขาล้ำมา นี่แบบนี้"

"อ่า คุณพ่อทำมายมะเดินตัวนี้อ่า ตัวนี้จาได้ตายเนะ"

จับตัวม้าไปแทนขุนอีกฝั่ง

"เออ จริงสิ หัวไวนะเรา"

"อิอิ เค้าฉลาดเนะ"

ทำหน้าเหวอไป สรุปเล่นกับญี่ปุ่นไปนานสองนานหัวเราะคิกคักกันอยู่

"คุณพ่อๆ"

"อะไรอีก"

"ญี่ปุ่นอยากดึงหงอกเนะ ขอดึงหน่อยได้ไหมอ่า"

"อืม เอาแต่เส้นขาวๆนะ"

แว้กก เคลิ้มไปก็เป็นคนเรา

"อิอิ คุณพ่อนอนลงเนะ เดี๋ยวญี่ปุ่นดึง"

ตบโซฟาแปะๆ คุณอธิปมองซ้ายมองขวากลัวว่าคนจะมาเห็นเสียมาดหมดแต่ก็ค่อยๆนอนลง

"อ่า เส้นหย๊ายหย่าย นี่แน่"

ดึงเมามันเชียวครับท่าน คุณอธิปเองพอมือนุ่มจับเบาๆอยู่บริเวณเส้นผมก็เคลิบเคลิ้มไป พอดึงไปได้เส้นสองเส้นก็เริ่มเบื่อ

"อ่าคุณพ่อๆ ญี่ปุ่นนอนด้วยเนะ เหมือนจาง่วงอ่า"

ไม่พูดเปล่านะครับ ปีนขึ้นไปนอนข้างๆคุณอธิปเลย โอย ปุ่นเอ้ย คุณอธิปเองก็ไม่ว่าอะไร ตัวมันนุ่มนี่นะ ว่าไปแล้วคุณอธิปมีส่วนเหมือนเฟียตอยู่มาก ปากแข็งแต่ใจอ่อน พอไอ้ตัวแสบปีนขึ้นไปได้ก็เอาหน้าซุกดันงุดๆอยู่สนใจที่ไหน ดันหาที่เหมาะให้ตัวเองนอนสบาย คุณอะธิปก็ขยับให้

"อย่าดิ้นสิไอ้หนู"

"แอ่ะ คุณพ่ออ่า ตัวหย่ายเนะ อื้อ อื้อ"

เอาหน้าดันนะเนี่ย ดันงุดๆเลย คุณพ่อเองก็เคลิ้มสิครับ พอดันไปดันมามันก็หลับไปตามระเบียบ ทำปากจุ๊บจั๊บอยู่

"อ่ะแฮ่ม"

สามเสียงที่เฝ้ามองดูอยู่กระแอมขึ้นพรอ้มกันหลังจากเห็นว่าทุกอย่างเริ่มที่จะเป็นไปได้ด้วยดี

"เอ้ย ไอ้หนูลุกๆ อย่ามานอนตรงนี้นะ"

สะดุ้งกระเด้งตัวขึ้นทำเสียงดุทันที

"แหมป๊า ไม่ต้องมาทำฟอร์มหรอกน่า เป็นไงน่ารักไหม"

ฟอยด์แหย่ทันที

"อะไร ป๊าไม่รู้เรื่อง แน่ะบอกให้ตื่นจับมากอดอยู่ได้ ลุกนะไอ้หนู"

จับตัวของญี่ปุ่นเขย่ามันก็คว้ากอดไว้แน่นเหมือนตุ๊กแก

"อย่าป๊า ปล่อยให้ตาหนูนอน ต๊ายน่ารักน่าชัง ดูท่านอนซิ"

คุณนายแม่นั่งลงข้างๆลูบคลำอยู่อย่างเอ็นดู

"อือ อือ"

"หือ เอาอะไรค้าตาหนู"

เอาหน้าลงไปกระซิบบอก

"มันไม่ตื่นหรอกครับม้า ถ้าไม่พูดเรื่องของกิน"

เฟียตบอกอายๆ

"หือ อะไรกันจริงเหรอ ตาหนูๆ มากินไอติมเร๊ว"

บ้าจี้ตามลูกชาย พอพูดออกไป ญี่ปุ่นก็ลืมตาขึ้นทันที

"เนะ หนายอ่าคุณแม่"

"มันแกล้งป่าวเนี่ย"

คุณอธิปทำหน้าไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น

"ไม่หรอกป๊า มันเป็นแบบนี้ล่ะ"

เฟียตบอกแล้วยิ้มให้ญี่ปุ่นที่ทำตาปรือๆอยู่

"เอ๋ ทำมายมากันเยอะเนะ มาแอบดูเค้านอนหรา อิอิ"

"ต๊าย มาหาแม่เร็วตาหนูอย่าไปกอดป๊าเค้าเลย เค้าไม่ชอบเราหรอก"

คุณนายแม่ประชดประชัน

"อ้าวแม่ ไอ้หนูนี่มันกอดป๊าอยู่นะ"

"อ๊าย อะไรกันป๊า ก็ป๊าไม่ชอบไม่ใช่เหรอ มาตาหนูแม่พาไปกินติม"

ปล่อยมือจากเอวคุณอธิปทันทีจะโผเข้าหา

"เอ๋ แต่คุณพ่อสอนเค้าเล่นตัวม้าเนะคุณแม่ อิอิ มาเล่นกะญี่ปุ่นไหมอ่า แข่งกะคุณพ่อ"

คุณนายแม่ทำหน้าคิดขึ้นมาได้

"หึหึ ได้ แม่ชอบแข่งขันอยู่แล้ว ไหนป๊ามาซิ มาแข่งกัน"

"โอ้โห คุณนายแม่นักเลงมาก นั่งลงข้างๆสามีทำหน้าทำตาท้าทาย

"แล้วตาหนูจะเชียร์ฝั่งไหนล่ะคะลูก"

"เชียร์ฝั่งชนะเนะ อิอิ"

"ว้ายตายฉลาด เหมือนคุณแม่เลย อิอิ"

"โหม้า"

ฟอยด์เองก็นั่งลงบนโซฟาตามด้วยเฟียตมองดูอยู่

"ตาหนูมานั่งข้างๆป๊านี่มา อะไรกันแม่ เอาไปกกคนเดียวได้ยังไง"

แป่ว คุณป๊าลืมไปเลยว่าเคยไม่ชอบ

"อิอิ ป๊า ตกลงเอาไงอ่ะเรื่องตาหนู หือ จะไปหย่ากับแม่ไหมพรุ่งนี้"

คุณนายแม่เองก็แหย่ผู้เป็นสามี

"บ้าเหรอแม่ เห็นแก่แม่นะเนี่ย เด็กนี่อะไรก็ไม่รู้"

"ต๊าย อะไรก็ไม่รู้งั้นตาหนูมาหาแม่นี่มาเดี๋ยวแม่เรียกป้าสายเอาไอติมมาให้กิน"

"อ่าแม่ เออ ชอบก็ได้ มาๆมานั่งใกล้ป๊าหน่อย นานๆจะมีเด็กมาอ้อน"

เผยไต๋ออกมาแล้ว เฟียตยิ้มหน้าแดง ฟอยด์เองก็หัวเราะออกมา

"หัวเราะอะไรค้าคุณลุก ไปบอกป้าสายหาไอติมมาให้น้องเร็ว"

คุณนายแม่ทำตาเขียวใส่สองพี่น้อง

"อ้าวม้า ลืมลูกสองคนนี่เลยเหรอ"

"ช่วยไม่ได้ ไม่น่ารักเท่าตาหนูนี่เนอะ"

หันไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่

"แม่ให้ป๊ากอดบ้างดิ กอดอยู่แต่คนเดียว"

"ว้ายป๊า เป็นผู้ชายมากอดอะไรเด็กผู้ชาย ไม่งามนะป๊า ไหนบอกไม่ชอบเกย์ไง เนอะตาหนูเนอะ"

"เกย์อารายอ่าคุณแม่"

"ก็"

"ไม่เอาตาหนูอย่าไปอยากรู้ เกย์เหมือนพี่เฟียตไงค้า เราน่ะเป็นเด็กน่าร้าก"

"อ้าว ม้า" เฟียตได้แต่ครางออกมาทำหน้าเหวอ

เอ่อ คุณนายแม่เวอร์มากขอบอกกอดไม่ยอมวางมือ คุณป๊าเองก็ปรี่เข้าไปแย่ง ถลึงตาใส่กันอยู่ ไอ้ตัวแสบก็ทำหน้าเอ๋ออยู่ตรงกลาง ส่วนเฟียตกับฟอยด์ก็ได้แต่อมยิ้ม เฟียตเองถอนหายใจออกมาโล่งใจเป็นที่สุด ส่วนฟอยด์เองก็ดีใจที่น้องชายกล้าพาแฟนมาเปิดตัว ทั้งที่ตัวเองคบหญิงแต่ยังไม่กล้าเท่าน้องชายเลย ที่ญี่ปุ่นมันเอ๋อและดูเหมือนจะท่าทางเหมือนเด็กอ่อนลงมาก ทั้งที่ตอนเข้ามาเรียนใหม่ๆมันไม่ได้เอ๋อขนาดนี้ เพราะว่ามันชอบอ้อน ยิ่งอ้อนแล้วได้ของกินยิ่งไปกันใหญ่ทำไปทำมาติดเลย พอเฟียตเรียกป้าสายให้หาไอติมมาให้ญี่ปุ่นป้าสายก็ยิ้มร่าดีใจยกถาดใส่ถ้วยไอติมมาถ้วยใหญ่

"อุ๊ยตาหนู ป้อนคุณแม่หน่อยซิค้า คุณแม่มือไม่ว่าง"

เปรี้ยวมากคุณนายแม่ พอพูดจบก็ทำสายตาเจ้าเลห์ใส่คุณป๊า

"ไหนตาหนูป้อนป๊ามั่งดิ"

"เอ่อ ป๊าไม่ชอบกินไม่ใช่เหรอไอติมน่ะ"

ฟอยด์ขัดขึ้นยิ้มที่มุมปาก

"ไม่ชอบก็ชอบได้เว้ย ทำไมวะ ป๊าอยากลองกิน ไหนตาหนูมาๆ"

ทำท่าเหมือนเด็กอยากกินขนม ญี่ปุ่นก็หัวเราะคิกคักอยู่ถูกใจมาก ตักไอติมป้อนคนนั้นป้อนคนนี้อยู่

"ไอ้เปี๊ยกป้อนพี่ด้วยดิ"

ฟอยด์ก็เอาอีกคน ส่วนเฟียตนั่งมองอมยิ้มอยู่สุขใจเหลือเกิน อะไรที่หนักใจอยู่มันหายไปหมดแล้ว โล่งสบายเพราะไอ้ตัวแสบคนเดียวแท้ๆที่ทำให้พ่อแม่หลงได้ขนาดนี้

"แอ่ะ เค้าเมื่อยเนะ เพ่มะหล่อป้อนเค้าบ้างดิ"

ทำหน้าย่นใส่ แทนที่ทุกคนจะตกใจกลับหัวเราะ กรี๊ดกร๊าดกันอยู่คงไม่เคยเจอ

"พ่อหมีขาวๆ เค้าปวดฉี่อ่า"

พอโดนรุมมากๆก็เดินออกมาหาเฟียตที่นั่งยิ้มอยู่

"อืมไปดิ เดี๋ยวพ่อหมีพาขึ้นไปฉี่"

"อะไรน๊ะ เรียกตาเฟียตว่าอะไรน๊ะ ตาหนู"

คุณนายแม่ร้องขึ้นมาเสียงหลง เหมือนเคยได้ยินก่อนหน้านี้แต่ไมได้ใส่ใจฟัง

"ญี่ปุ่นเรียกว่าพ่อหมีขาวเนะ"

คุณนายแม่ทำตาโต คุณป๊าเองก็ตาโตมองหน้ากัน

"ว้าย เข้าใจเรียก เขินจังอ่ะป๊า"

แป่ว บิดตัวหน้าแดงเขินสามีอยู่ รายสามีเองก็ยิ้ม

"เอ๋ทำมายอ่า คุณแม่ก็เรียกคุณพ่อว่า ป๊าหมีเนะ อิอิ น่าร้ากก"

"ว้าย ดีไหมอ่าป๊าหมี"

"เอ่อ ม้า แก่แล้วน้า"

ฟอยด์ดอดขึ้น

"แอ่ะ ไปว่าคุณแม่เนะ เพ่มะหล่อ เดี๋ยวเค้าตีเนะ"

ทำหน้าย่นใส่ฟอยด์ รายนั้นหัวเราะกิ๊กชอบใจใหญ่ คุณนายแม่กับคุณป๊าก็หัวเราะชอบใจ เฟียตต้องรีบดึงไปเข้าห้องน้ำที่ชั้นบนก่อนที่จะป่วนบ้านมากไปกว่านี้

"ตอนแรกคิดว่าจะตุ้งติ้งเสียอีก เฮ้อนะ ตาหนูนี่มันน่ารักจริงๆ"

"เห็นไหมป๊าหมี แม่บอกแล้วตาหนูน่ะน่ารักมาก แม่เห็นตอนแรกนะอยากกอดเลยล่ะ"

"ก็ได้เป็นลูกแล้วนี่ป๊า ม้า แต่มันน่ารักจริงนะฟอยด์ว่า อยากได้แบบนี้บ้างจัง"

"เฮ้ย ไม่ได้นะ ยอมให้น้องมันคนเดียว เราหาได้เหรอน่ารักแบบนี้น่ะ ป๊าว่าไม่มีแล้วล่ะ"

"แหม ป๊า พูดไปงั้นล่ะ ไม่เอาหรอก"

ทำหน้าแดงใส่ ส่วนคุณนายแม่กับคุณป๊าหมีก็แหย่กันกระหนุงกระหนิง กลับมาเป็นวัยรุ่นอีกครั้งไม่รู้ตัว

"พ่อหมีขาวๆ เราจากลับกี่โมงอ่า เค้าอยากนอนเนะ"

พอออกจากห้องน้ำก็ปรี่เข้ากอดเอวเฟียต

"เดี๋ยวก็กลับ ง่วงแล้วเหรอแม่หมี จะนอนก่อนไหมล่ะ ตื่นค่อยหลับ"

"ฮื่อ กินก่อนดีกว่าเนะ"

"ฮั่นแน่ ทำไมกินเยอะจังวะ กินแต่ไอติม ระวังปวดท้องนะ"

"มะปวดเค้าแข็งแรงเนะ อิอิ"

"ไหนพ่อหมีหอมแก้มหน่อยซิ ดีใจไหมที่ป๊ากับม้าไม่ห้ามเราแล้ว"

ทำแก้มป่องให้เฟียตก้มลงหอม

"เอ๋ ทำมายอ่า ป๊าหมีเค้ามะชอบเราหรา"

ทำหน้างงใส่ เฟียตได้แต่หัวเราะออกมา เรื่องบางเรื่องยากเกินไปที่จะอธิบายให้ไอ้ตัวแสบเข้าใจ

"อะไรตาเฟียต กลับมาทั้งที ปิดเทอมก็ไม่ได้กลับมาบ้าน ค้างที่นี่ล่ะอย่าเพิ่งกลับ"

"เออนั่นสิ พรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์แกมีเรียนเหรอ"

คุณป๊าหมีเสริม กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับญี่ปุ่นอยู่

"ก็"

"ค้างนี่ล่ะมึง อะไรวะ ทำเหมือนไม่ใช่บ้าน เอ้ยไอ้เปี๊ยก ค้างที่นี่ไหม พี่มีหนังการ์ตูนเยอะน้า"

หันไปหลอกล่อคนสำคัญ

"แอ่ะ เค้ามะใช่เด็กๆเนะ จาดูการ์ตูน ฮื่อ"

ทำหน้าย่นใส่ ทั้งคุณป๊าหมีคุณนายแม่หัวเราะชอบใจ

"ค้างนี่ล่ะตาหนูเดี๋ยวคุณแม่ทำของให้กิน อร่อยๆ มีขนม มีเค้ก มีผลไม้น้า สนใจไหม"

"อิอิ พ่อหมีขาวๆ เรานอนนี่ดีไหมอ่า"

ทำท่าถามไปงั้นล่ะ แต่ใจจริงอยากล้มตัวลงนอนเลยก็ว่าได้

"อืม อยากนอนก็นอน"

เฟียตพยักหน้า รายนั้นดีใจยิ้มแก้มปริ คนนั้นคนนี้รุมหอมแก้มซ้ายขวาอยู่ เฮ้อ ในที่สุดปัญหาที่ว่าหนักใจที่สุดก็ลุล่วงไปได้ แล้วจะมีอะไรที่หนักกว่านี้อีกเหรอที่จะมาขวางกั้นความรักที่มีต่อหวานใจหน้าเอ๋อคนนี้ได้


eiky

ปล เป็นงายล่าเป็นงาย จัดหนักเลยเห็นม้า อิอิ เสียน้ำตากันเลยไหม วะฮ่าๆๆๆ ท่าจะบ้าไปแล้วตู ขอให้มีความสุขกับน้องญี่ปุ่นนะครับ ส่งไปให้ใครหลายๆคนที่กำลังเศร้าใจอยู่ ร่าเริงๆน้า โลกมีหลายสีเสมอล่ะน่า ยิ้มๆๆ  เดี๋ยวพ่อหมีดำก็ใกล้มาแล้วน้า อิอิ แต่ยังไม่ได้เขียนหรอกเน้อ หลอกให้ดีจายไปงั้นล่ะ เดี๋ยวมาจะเอามาลงระเบิดทิ้งไว้เลย 55555 ขอบคุณทุกคนที่ติดตามคร้าบ หน้า 100 แล้วเนี่ย เป็นเร่องที่ 2 น้าที่ถึง 100 หน้า ดีใจเว้ยยยยยยย เนื้อเรื่องมันยังไม่ไปถึงไหนกันเลย 5555 ขำๆเนอะ คลายเครียด จุ๊บๆๆๆ

[4life]

อ๊ากกกก ญี่ปุ่นน่ารักสุดๆ
เฮ้อออ ในที่สุดคุณป๊าก็รับได้ละ

[111223]

ในที่สุด ป๊าก็แพ้ความน่ารักของญี่ปุ่น ฮ่าๆๆ
สนุกมากๆเลยจร้า
ชอบญี่ปุ่นที่สุดเลย อยากมีแบบนี้บ้างจัง >w<
 

[DexTunG]

สนุกมากๆ  มาเม้นรอบที่ 2    น้องญี่ปุ่น ตัววุ่น น่ารัก

+1  มาให้ด้วยเนะ อิอิ  เดวจะให้กำลังใจต่อนิ 

[roseen]

 :L1:สนุกๆน้องญี่ปุ๋นน่ารักมากๆ

[naiin]

สมใจคนรออ่านรอลุ้นจริงๆ สุดท้ายหลงเสน่ห์ไอ้หญ้าแห้งทั้งบ้านจริงๆ

[litlittledragon]

555 ผ่านฉลุย ทีนี้ก็เหลือแต่หมีดำสินะเนี้ย จะได้คู่กับใครกันน้า

[p_phai]

 :pighaun:ปุ่นน่ารัก

อยากได้ตอนพิเศษ คู่ของน้องพริกหวานบ้างอะ

[akike]

ภาวนาอย่ามาม่าเรย
เอามาม่าไปช่วยผู้ประสบภัยดีก่าน๊า
ญี่ปุ่นเหมือนเด็กน้อยง่ะ
พ่อแม่ไม่รักไม่หลงก้อไม่รู้จาว่าไง

[heefever]

น้ำตาไหลพราก ๆ ไม่ใช่แ่ค่น้ำตานะน้ำลายน้ำมูกมาหมด

เพราะมันฮาจนไม่ไหวจะเคลียร์ ญี่ปุ่นชนะเลิศ น่ารักที่สุดในสามโลก

[kunkai]

o13ผ่านฉลุย
ญี่ปุ่นซะอย่าง

[mamacub]

 o13นู๋ปุ่น

[pay-it-forward]

น้องญี่ปุ่นน่ารักขนาดนี้ จะไม่ให้ใครๆรักใครๆหลงได้ไง

ปล. นอกจากเรื่องหมีดำแล้ว อยากอ่านคู่นี้ตอนมหา'ลัยด้วยอ่ะคุณอิ๊ก
 

[iforgive]

    ปุ่นน่าร๊ากกกกกก

[lasom]

อิอิ หลงกั :laugh:นทั้งบ้านของเค้าแรงจริงๆๆ

[hpsky]

อ๊า  ฮาคุณป๊าเนะ ฟอร์มหลุดเลยอ่ะ คิคิ
แม่หมีน่าร๊ากกกกกก ทุกคนเลยรัก พ่อหมีนี่หลงหัวปักหัวปำ
ตอนต่อไปหมีดำจะทำไรอ่า หาคู่ให้หมีดำหรา คิคิ

[aimaim]

  ร่วมฉลองหน้าที่ 100 ด้วยคน ( ทันไหมๆๆ )

[knightofbabylon]

ฉลอง100หน้าให้คุณอิ๊กกับคอรบครัวหมีขาว  

---------------------------------------------

(ตบเข่าฉาด) เป็นไงล่ะคุณป๊าหมี ไหนบอกไม่ชอบๆ
ไหงหลงน้องญี่ปุ่นหัวทิ่มหัวต่ำเยี่ยงนี้เล่าคะคุณป๊าหมี
 



ทำมายดุเค้าอ่า คนแก่ใจร้าย คนแก่ขี้โมโห คนแก่ใจดำ คนแก่มีหนวด 
อ่านประโยคนี้ตอนแรกกำลังอิน สงสารญี่ปุ่นถูกคุณป๊าหมีดุ
มาหลุดขำพรืดออกมาไอ้ตรงคนแก่มีหนวดนี่แหละ ขำไม่หยุดจนจบเรื่อง