มาแล้วคร้าบ หายไปนาน อิอิ ตอนนี้สั้นๆมาเพื่อให้เพื่อนๆหายคิดถึงญี่ปุ่น ยังรักกันอยู่ไหมอ่า รักกันๆๆ น้า
(หวาน)
เฟียตเองลุกไปปิดไฟแล้วกลับมานอนกอดคนตัวเล็กที่ทำปากจุ๊บจั้บอยู่ เบียดกายกระชับแน่นเป็นสุขใจที่ได้กอดแค่เพียงได้กอดก็เป็นสุขใจมากแล้ว แต่ก่อนไม่ได้คิดว่าจะคิดไปได้ไกลขนาดนี้กับญี่ปุ่น ชอบเพราะเห็นว่ากวนดีแปลกแตกต่างไปจากหลายๆคนที่ผ่านมา ความสดใสร่าเริงความเอ๋อที่พิชิตใจของเฟียตไปแล้ว เขานอนยิ้มอยู่หลับไปด้วยความสุขใจ
"เอ๋ ทำไมกอดเค้าแน้นแน่นเนะ อิอิ"
พอตื่นมาตอนเช้าญี่ปุ่นก็ดิ้นยุกยิกเพราะรู้สึกว่ามีคนกอดอยู่
"เอ๋ น้องชายโด่น้าหมีขาว อิอิ ไหนๆ กู๊ดมอร์นิ่งหน่อย"
ญี่ปุ่นดิ้นหาตำแหน่งที่เหมาะสมจับคลึงน้องชายของเฟียตเล่นทันที
"อ่า ไอ้เปี๊ยก มึงตื่นแล้วเหรอ"
เฟียตครางอยู่ในคอแต่ยังไม่ได้ลืมตาปล่อยให้ ญี่ปุ่นคลึงเล่นอย่างสบายมือ
"หวาย ผงกหัวด้วยอ่า อิอิ น่ากลัวเนะ"
ญี่ปุ่นท้าวคางดู เอามือปัดไปปัดมาเล่นอย่างสนุกสนาน
"เออ เล่นเข้าไป ไอ้นี่เดี๋ยวกูก็คึก สอยเอาซะหรอก"
เฟียตเริ่มรู้สึกตัวตื่นเต็มที่ พอเห็นคนตัวเล็กกำลังสนุกสนานกับน้องชายของตัวเองก็ขู่
"เอ๋ จับเฉยๆนิ ทำไมเค้าชอบเล่นน้องชายหมีขาวเนะ อิอิ ตาหลกดีเนะ"
ญี่ปุ่นพูดเองเออเอง เฟียตก็ผงกหน้าขึ้นมาดู
"กูให้มึงเล่นคนเดียวล่ะ คนอื่นกูสอยไปนานแล้ว"
"หือ สอยอารายอ่า ไม่ใช่มะม่วงเนะ จะสอยได้งายอ่า"
ญี่ปุ่นทำหน้าเอ๋อ ยิ้มพราวสดใส เฟียตเองก็ยิ้ม
"เพราะอย่างนี้นี่ไง กูถึงถนอมมึงนักไอ้เปี๊ยก มาหอมแก้มที"
เฟียตดึงร่างญี่ปุ่นขึ้นมาทาบอกแล้วหอมเข้าที่พวงแก้มที่เริ่มป่องฟอดใหญ่
"อ่า เค้าอายเนะ อิอิ"
ญี่ปุ่นทำหน้าแดงซุกห้าลงอกของเฟียต
"เอ๋ เค้าหอมบ้างดิ"
ญี่ปุ่นเงยหน้าขึ้นทันที แล้วหอมแก้มเฟียตบ้าง
"น่า รักจริงๆ เมียกู"
"อิอิ ไหนอ่าปลาท่องโก๋อ่า เค้าหิวเนะ"
ญี่ปุ่นแถไปเรื่องอื่นทันที
"เดี๋ยวดิ ให้กูกอดก่อนเดี๋ยวค่อยไปกิน"
"เอ๋ หมีขาวมะไปโรงเรียนหรา สายแล้วน้า"
"ไม่ไปอ่ะ วันนี้โดดเรียนอยู่กะกูนะ"
"หวายๆ ใกล้สอบแล้วน้า เดี๋ยวสอบตกน้า"
"ยังกะไปโรงเรียนมึงตั้งใจเรียนอย่างนั้นล่ะ บอกโดดก็โดด"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่นเพราะเฟียตรู้ทัน
"แล้วจาทำอารายอ่า อยู่แต่ในห้องเค้าก็เบื่อเนะ"
ญี่ปุ่นทำเสียงอ่อย แต่หน้ายังยับย่นอยู่
"เดี๋ยวไปเดินเล่นไง"
"ที่หนายอ่า แดดร้อนเดี๋ยวเค้าไม่สบายน้า"
"เออ น่า เดี๋ยวกูพาไปดูหนัง"
"อิอิ ไปๆ"
พอได้ยินชื่อกิจกรรมก็ทำตาโตทันที ดิ้นออกจากวงแขนของเฟียตวิ่งเข้าห้องน้ำทันที
เมื่อคืนที่หอซี
"เอกไปอาบน้ำสิ เราจะได้อาบ"
บอยบอกเมื่อกลับมาถึงห้อง
"อาบด้วยกันดินะนะบอย"
"บ้าเหรอ เราอายนะ"
บอยหน้าแดงหันหลังให้ทันที เอกได้ทีเข้ามาสวมกอดทันที
"นะครับบอย อาบน้ำกะเราน้า"
เอกอ้อนเอาหน้าซุกลงซอกคอของบอยทันที บอยย่นคอหน้าแดงก่ำ
"ไม่เอา นายไปอาบก่อน เดี๋ยวเรากวาดบ้านก่อน"
"น่านะบอย ไอ้หญ้าแห้งไม่อยู่ ไม่เป็นไรหรอกนะ"
"ไม่เอาอ่ะ ไปๆ นายไปอาบจะได้มาอ่านหนังสือ"
เอกไม่ฟังเสียงดึงเสื้อยืดของบอยออกทันที
"เอ๊ะ เอกไม่เอา"
"หือ อะไรครับคนดี เรายังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ"
เอกรุกล้ำมากขึ้นมือไม้ก็ป่ายลูบไปตามร่างกายเปล่าเปลือยท่อนบน บอยถึงกับขนลุกพยายามเอี๊ยวตัวออก แต่เอกก็กอดไว้แน่นปากก็พรมจูบไปทั่วต้นคอ บอยเริ่มอ่อนแรงหน้าแดงก่ำใจสั่นเต้นแรงตุบตับ ใจจริงก็อยากทำแบบนี้อยู่แต่ก็ยังอายๆอยู่ เอกดันตัวบอยให้หันหน้าข้าหา พอหันหน้ามาเผชิญเอกบอยก็หลุบตาก้มหน้าลงต่ำ เอกช้อนคางบอยให้เงยหน้าขึ้น แล้วทาบริมฝีปากลงทันที บอยสะดุ้งพยายามถอยร่นออก แต่ก็ตอบรับจุมพิศนั้นแต่โดยดี เอกได้ทีดันตัวบอยให้ถอยไปที่เตียง พอล้มตัวลงบอยก็ถอนหน้าออก
"อ่า เอกจะทำเลยเหรอ ยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ"
"ไม่สนอ่ะ เราไม่ไหวแล้ว"
เอกก้มหน้าลงอีกคราวนี้ซุกไซร้ลงต่ำจนบอยดิ้นตัวงอ
"เอก อ่า"
ได้แต่เรียกชื่อแล้วครางออกมา เอามือกดหัวเอกแน่น
"บอยครับ เราขอนะ"
เอกพูดเสียงกระเส่าเมื่อไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนร่างของทั้งสองแล้ว บอยหน้าแดง
"เรากลัวเจ็บอ่ะ"
"เดี๋ยวเราทำเบาๆนะ นะครับบอย"
เอกทำเสียงอ้อน จูบเนิ่นนาน บอยพยักหน้าน้อยๆ เอกถึงกับยิ้มออกมา
"เราอ่านในเว็บ มันต้องมีอะไรหล่อลื่นอ่ะบอย เอาโลชั่นดีกว่าเนอะ"
เอกพูดอยู่คนเดียวแล้วเดินโทงๆไปหยิบขวดโลชั่นของบอยที่โต๊ะมา พอได้ที่ก็ดำเนินการต่อ
"อ่ะ เอกเบาๆ เจ็บ"
"เขาบอกมันจะเจ็บแป๊บเดียว เดี๋ยวก็ดีนะบอย"
"อ่า ไม่เอาอ่า เอาออกๆ เราเจ็บ"
"บอยครับ อ่า"
"แว้กก"
บอยร้องลั่น เพราะเอกแทงพรวดเข้าไปหมดลำ
"เจ๊บ เราเจ็บ"
บอยร้อง น้ำตาพลันไหลออกมา
"อ่า เราขอโทษน้า แป๊บเดียวนะครับ อ่า แน่นจังเลยอ่ะบอย เสียว"
"ไอ้บ้า นายเสียวเราเจ็บเว้ย"
บอยพยายามดิ้นออกทุรยทุราย ดันร่างของเอกออก
"อยู่นิ่งๆนะครับ ที่รัก อ่าเราเสียวมากอ่ะ"
"เอก เอาออก เราเจ็บ เราเจ็บจริงนะ"
บอยอ้อนวอนเพราะเจ็บจริง สีหน้าบูดเบี้ยวทรมาน
"อ่า แน่นมากเลยอ่ะบอย ทนหน่อยน้า"
เอกนิ่งแช่อยู่ แล้วก้มลงจูบบอยพยายามผ่อนคลาย บอยเองก็พยายามผ่อนคลาย พอได้สักพักก็รู้สึกดีขึ้น
"หายเจ็บยังครับ ที่รัก"
เอกก็ พยายามทำเสียงหวานออดอ้อน บอยพยักหน้าน้อยๆ เอกจึงเริ่มขยับเอว
"อ่า เราไม่ไหวแล้วบอย"
"รอเราด้วย เอก รอเรา"
เสียงของบอยขาดๆ หายๆ เอกเองก็เร่งสปีดเหงื่อเริ่มไหลผุดออกมาจากดวงหน้า บอยเองก็เร่งมือขยับของตัวเอง แล้วก็ร่างกระตุกกอดเอกไว้แน่น
"อ่า"
ทั้งสองครางออกมาพร้อมกัน เอกซุกหน้าลงที่คอของบอย
"เสียวจริงๆ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเอากันมันจะเสียวแบบนี้ อิอิ"
เอกล้อเลียน บอยก็เขินหน้าแดง ทั้งคู่นอนก่ายกอดกันอยู่สักพักจึงไปอาบน้ำ คราวนี้เอกไม่ต้องร้องขอบอยดึงแขนเอกเข้าไปอาบน้ำด้วยกันทันที
"เรารักบอยนะ"
เอกกอดบอยแน่นใต้ฝักบัว
"อย่าทิ้งเรานะเอก"
บอยส่งสายตาหวานวิงวอน
"เราไม่ทิ้งบอยหรอก รักจะตาย"
ความหวานชื่นของคู่รักคู่ใหม่ตลบอบอวลไปทั้งห้อง พอเป็นของกันและกันดูเหมือนว่าบอยเองก็จะเริ่มชินกับน้องชายของเอก สรุปคืนนั้นบทรักบทใหม่เริ่มขึ้นจบลง เริ่มขึ้นจบลง อยู่สี่ครั้งจนทั้งคู่อ่อนเพลียนอนหลับไป และตื่นขึ้นมาตอนสิบโมง ทั้งคู่ก็ไม่ได้ไปเรียนเหมือนกัน พอตื่นขึ้นมาก็ทักทายกันต่อ สรุปทั้งวันไม่มีญี่ปุ่นคอยกวนใจก็ทำรักกันอยู่หลายรอบ จนบอยบอกไม่ไหว เอกเองก็หน้าซีดจะเป็นลม
ญี่ปุ่นอาบน้ำเสร็จก็มานั่งรอเฟียตอาบน้ำที่เตียง กอดเล่นหุ่นยนต์อยู่อย่างสบายใจ พอเฟียตอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกจากหอไป
"หมีขาวๆ เค้าหิวอ่า"
"อือ กินไรดีเปี๊ยก ที่นี่เขามีร้านอาหารอยู่หลายร้านนะ"
เฟียตบอกเมื่อไปถึงโรงหนัง ทั้งคู่ยืนอยู่หน้าร้านเมื่อเฟียตไปซื้อตั๋วหนังเสร็จ
"เค้า อยากกินเบอร์เกอร์อ่า"
"อืม เอาดิ โน่นร้านอยู่ตรงโน้น"
เฟียตบุ้ยปากไปยังร้านอาหารฟาสต์ฟู๊ด ญี่ปุ่นก็เดินลิ่วนำหน้าไปทันที พอบอกของที่ต้องการเสร็จเฟียตก็สั่งให้ คนตัวเล็กยืนเกาะชายเสื้อคนตัวใหญ่อยู่ตลอดเวลา พอกินเสร็จก็ไปดูหนัง หนังเริ่มฉายเฟียตก็มากุมมือของญี่ปุ่นเอาไว้
"คันอ่ะ"
"คันไรวะ"
"คันมือเนะ ก็มือหมีขาวมีเหงื่ออ่า"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่นพูดเสียงเบา เฟียตเอามือออกแล้วเอามาเช็ดกับเสื้อตัวเองค่อยเอามือไปจับใหม่ พอสักพัก
"ออกอีกแล้วอ่า เหนียวเนะ"
"จิ๊"
เฟียตจิ๊ปากทันที เรื่องมากจริง แต่ก็ไม่ได้พูดออกไป อยากจะปล่อยมือของคนตัวเล็กเสีย แต่ก็ล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบเอาผ้าเช็ดหน้ามาพันไว้ที่มือแล้วค่อยไปจับมือ ของญี่ปุ่น พอเห็นสิ่งที่เฟียตทำก็หัวเราะคิกคักชอบใจ คราวนี้ญี่ปุ่นไม่บ่นแล้ว ปล่อยให้เฟียตจับมือคลึงเล่นอยู่ เฟียตเองก็ไม่ได้สนใจหนังเลย จับมือมองหน้าคนตัวเล็กที่ตาเริ่มปรือ เพราะเริ่มง่วงก็หาว พอหาวก็นอนไปเลย เฟียตอมยิ้มอยู่ ดึงพนักรองแขนขึ้นและกระชับร่างของญี่ปุ่นมาเบียดไว้กับอก ส่วนญี่ปุ่นก็นอนน้ำลายยืดไปตามประสา
"เปี๊ยก ตื่นๆ หนังจบแล้ว"
เฟียตเขย่าตัวญี่ปุ่นเบาๆเมื่อหนังจบ ไฟเปิดสว่างขึ้น
"อ่า เค้ายังไม่ได้ดูเลยอ่า"
"อ้าว ก็มึงมัวแต่นอน ช่วยไม่ได้"
"แอ่ะ ทำไมไม่ปลุกเค้าอ่า เค้าอยากดูนะเนี่ย"
พอตื่นขึ้นมาก็โวยวายทำหน้าย่นใส่เฟียต แต่เฟียตเองกลับหัวเราะ ไม่ได้รู้สึกรำคาญเหมือนแต่ก่อน คงเพราะชินกับอาการของคนตัวเล็กไปแล้ว
"ไปๆ คนเขาออกไปหมดแล้ว"
เฟียตดันตัวให้ลุกขึ้น แต่ญี่ปุ่นยังทำหน้าย่นใส่อยู่
"งั้นเค้าจากินติมน้า อิอิ กินเยอะๆเลยเนะ"
"เออๆ ไปๆ กินอะไรก็กิน มึงนี่"
"อิ อิ"
หัวเราะแล้วเดินนำหน้าทันที ญี่ปุ่นดูลั่นล้ากับการโดดเรียนครั้งนี้มาก เวลาเดินก็เดินติดตัวเฟียตตลอด คอยเกาะชายเสื้อบ้างจับแขนบ้าง คนตัวใหญ่หัวใจพองโตรู้สึกสมบูรณ์ในใจอย่างประหลาด รู้สึกหัวใจอิ่มเอมที่ได้อยู่ด้วยกับคนที่เขารักไปแล้วเต็มหัวใจ ไม่ได้รู้สึกอายสายตาใครต่อใครที่มองเด็กนักเรียนหัวเกรียนสองคนที่เดิน คลอเคลียกันอยู่ เพราะปกติเวลาเดินกับคนอื่นๆที่ผ่านมาเฟียตจะให้เดินห่างๆ ห้ามเข้าใกล้ตัว แต่ตอนนี้ความรู้สึกกระดากอายเหล่านั้นมันหายไป แม้เขาจะรู้สึกเขินอายสายตาใครต่อใครบ้างเวลาที่ญี่ปุ่นมาเกาะแขนแล้วอ้อนจะ กินนั่นกินนี่ แต่ญี่ปุ่นเองก็ไม่ยอมปล่อย เพราะรายนั้นไม่สนใจใครอยู่แล้ว วันที่เปี่ยมสุขกำลังจะผ่านไป เฟียตพาญี่ปุ่นไปเดินเล่นที่สวนข้างๆโรงเรียน พอแดดเริ่มร่ม แสงอาทิตย์อ่อนๆสาดแสงมาทาบร่างของคนตัวใหญ่ที่เดินเกาะกุมคนตัวเล็กอยู่ ตลอดเวลา เป็นภาพที่สวยงามยิ่งนัก
เขียนโดย eiky
หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164** (อ่าน 1007463 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก