มาแล้วคร้าบ ญี่ปุ่นมาแล้ว อิอิ รอนานไหมอ่า
(อะไรเอ่ย อยู่ใต้เตียง)พอออกมาจาก ห้องน้ำก็ทำท่าเขินอาย
"แอ่ะ เหม็งอารายอ่า"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่นบีบจมูกไว้
"ไอ้นี่ ของมึงนั่นล่ะ เสือกขี้ออกมาได้ ไอ้บ้า"
เฟียตโวยวายยืนทำหน้าเซ็งอยู่ พอญี่ปุ่นออกจากห้องน้ำก็รีบเข้าไปบ้าง
"อิอิ ก็เค้าไม่เคยนิ"
ญี่ปุ่นเดินไปเปิดประตูให้ลมระบายอากาศออกไปข้างนอก พอเฟียตออกมาจากห้องน้ำก็ปรี่เข้าไปหา
"เอาอีกไหมอ่า"
"โว้ย ไม่เอาแล้ว กูล่ะเซ็งมึง คราวก่อนก็ตด คราวนี้ขี้แล้วมึงจะเอาอะไรออกมาอีก"
เฟียตตวาดเสียงดังลั่น
"อ่า หมีขาวอ่า"
ญี่ปุ่นทำหน้าสลดลงไปทันที พอพูดออกไปถึงรู้ตัว
"โอ๋ๆ ไม่เอาหรอก เดี๋ยวมึงเจ็บ"
"แอ่ะ ว่าเค้าอ่า เค้าไม่เคยนิ ไอ้บ้า"
ญี่ปุ่นเอามือผลักหน้าเฟียตออกทันที
"อ่า กูขอโทษ มาๆกอดเฉยๆ"
"มะเอาอ่า แหย่เค้าบ้างดิ หมีขาวแหย่ไม่เป็นอ่า ไม่เก่งเลย"
โบ้ยความผิดไปซะอย่างนั้น
"เออ กูมันอ่อน"
เฟียตทำหน้าเซ็งดึงคนตัวเล็กมากอด
"อิอิ งั้นเค้าเล่นของหมีขาวหน่อยดิ"
ตาเป็นประกายขึ้นมา กระโดดขึ้นไปบนเตียงที่เฟียตเพิ่งปูเสร็จตบเบาะแปะๆ
"เออ ให้มันได้อย่างนี้ กูเซ็งตัวเองว่ะ เมียก้นขาวน่ารัก กูไม่มีปัญญาทำอะไร"
"อิ อิ บ่นอารายอ่า มามะหมีขาวน้อย มาให้เค้าเล่นซะดีๆ"
พูดแล้วกลิ้งไป เอาหุ่นยนต์มากอดเตรียมไว้ พอเฟียตข้นเตียงมาก็จู่โจมทันที พลิกไปพลิกมาคลึงเล่นอยู่อย่างนั้นจนน้องชายของเฟียตตื่นตัว ญี่ปุ่นหัวเราะชอบใจเล่นอยู่อย่างนั้นจนหลับคาหน้าตักของเฟียต
"เฮ้อ กูจะฟาดตอนมึงนอนดีไหมเนี่ย"
เฟียตรำพึงออกมา แต่ก็ไมได้ทำอะไรกอดญี่ปุ่นขึ้นมาไว้กับอกแล้วนอนหลับไป
พอเช้าญี่ปุ่นรีบแจ้นออกจากห้องไปก่อนไม่รอเฟียต มีจุดประสงค์คือดักรอเจอบอย พอบอยเดินมากับเอก ก็ปรี่เข้าไปหาทันที
"อิอิ ยิ้มแป้นเลยอ่า โดนอีกแล้วหราบอย"
"บ้าเหรอปุ่น"
ปฏิเสธแต่อายหน้าแดง เอกเดินมาใกล้ๆ
"อะไรไอ้หญ้าแห้ง มาแต่เช้าเชียวนะมึง"
"เมื่อ คืนเอาบอยกี่รอบอ่าปลาดุก"
"สามเอง แว้กกก"
บ้าจี้เผลอตัวบอกไป ญี่ปุ่นหัวเราะออกมา
"แอ่ะ น้อยกว่าเราเนะ เราห้าทีแน่ะ เหอๆๆ ชนะ"
คุยทับเพื่อน ทั้งที่ถ้ารู้ความจริงเพื่อนคงหัวเราะเยาะ
"เอ้ย จริงดิ แต่ไม่เห็นเดินขาถ่างเหมือนเราเลยอ่ะปุ่น"
"แน่นอนอยู่แล้ว เราเก่งน้า อิอิ หมีขาวติดจายเลย อิอิ"
ญี่ปุ่นโม้ไปทำหน้ากระหยิ่มยิ้มย่อง
"จริงดิปุ่น นายทำไงอ่ะ"
บอยดึงแขนญี่ปุ่นมากระซิบกระซาบถาม
"เอ๋ บอยมะเก่งหรา อิอิ ความลับเนะบอกมะได้"
"อ้าว ปุ่นไหนบอกจะไม่มีความลับกะเราไง อะไรอ่า"
"แอ่ะ โอเชๆ บอกก็ได้ ก็ทำเหมือนบอยอ่ะแหล่ะ บอยทำไงอ่า"
"อ้าว เราก็ทำปกตินะ"
"หือ เราต้องดูอ่า เดี๋ยวสอนให้"
"บ้าเหรอ ใครจะให้นายดู"
"อ้าว เดี๋ยวปลาดุกไม่ติดจายน้า อย่าหาว่าเราไม่เตือน อิอิ"
กลายเป็นคนขี้โกงขึ้นมาทันที
"ไม่เอาอ่ะ"
"เอ๋ ของแบบนี้มันต้องมีเทคนิคเนะ เดี๋ยวเราไปแอบดูก็ได้เนะ ปลาดุกไม่รู้หรอกน่า"
"บ้าเหรอ แต่เรารู้นี่ เราอายนะปุ่น"
"ไม่อายๆ เรายังไม่อายเลยอ่า บอยจะอายทำมายอ่า"
"แว้กก นายบ้าไปแล้ว"
"เอ๋ เราจะช่วยให้ปลาดุก ติดจายนายน้าบอย"
ญี่ปุ่นพูด บอยหน้าแดงอายดิ้นไปดิ้นมา
"ห้ามโผล่ออกมาน้า"
ในที่สุดก็ยอมจำนน ญี่ปุ่นหัวเราะร่าออกมา
"แต่ปลาดุกไม่หย่ายนี่เนอะ อิอิ บอยไม่ค่อยเจ็บหรอกม้าง ของหมีขาวเบ่อเร่ออ่า อิอิ เราก็ไม่เจ็บเนะ เราเก่ง"
ยังคุยโวไม่เลิก บอยทำหน้าเหรอหรา พอเลิกเรียนญี่ปุ่นก็รีบวิ่งกลับห้องไปก่อนบอยกับเอก
"ไอ้หญ้าแห้งมันรีบไปไหนอ่ะบอย"
เอกถามขึ้นเพราะเห็นท่าทางของญี่ปุ่นรีบร้อนจน ผิดสังเกต
"คงปวดท้องมั้ง หิวข้าวไหมอ่ะเอก"
"ฮื่อ ไม่อ่ะ บอยหิวเหรอ ไปกินข้าวกันก่อนไหม"
"อืม ก็ดี ถึงห้องจะได้ไม่ต้องลงมาอีก"
"อิอิ รู้น้าคิดอะไรอยู่"
เอกล้อเลียน
"บ้าเหรอเอก คิดอะไรอ่ะ ไม่ใช่แบบนั้นนะ เราขี้เกียจลงมาตะหาก"
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย ดีเหมือนกันจะได้อยู่กะบอยนานๆสองต่อสอง"
เอกพูดแล้วหัวเราะ บอยตีบ่าทันทีเขินอายหน้าแดง เดินนำหน้าไปก่อน เอกเองก็ยิ้มกริ่มเดินตาม ทั้งสองเดินเกี้ยวพาราสีกันไปตลอดทางจนถึงห้อง
"อ่า เอกทำไรอ่ะ"
พอปิดประตูปุ๊บเอกก็กอดเอวบอยไว้ปั๊บ ซุกหน้าลงตรงซอกคอ
"ชื่นใจไงครับบอย คิดถึงจะตายอยู่แล้ว"
"อ่านะ อยู่ด้วยกันทั้งวัน ยังจะคิดถึงอยู่เหรอ"
บอยหน้าแดงกว่าเดิม
"คิดถึงก้นขาวๆของบอยไงครับ ที่รัก"
"บ้าเอก คิดอยู่แต่เรื่องเดียว หมกมุ่นไปป่ะเนี่ย"
"อ้าว ก้เรารักของเรานี่นะ"
"บ้า" บอยเขินหนักกว่าเดิม เอกเองก็ไม่ยอมปล่อยตัวโดยง่าย มือก็ไวควานไปตามตัว บอยครางออกมา
"อือ ไม่เอาเอก ไปอาบน้ำก่อนเหม็นเหงื่อ"
"หือ เราไม่เหม็นอ่า ตัวบอยหอมออก"
เอกจับหน้าของบอยให้หันมาแล้วประทับริมฝีปากลงไป ทันที บอยเองก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใดโต้ตอบอย่างเราร้อน ทั้งสองยืนเบียดกันอยู่กลางห้อง แล้วเอกก็ดันตัวของบอยให้ถอยไปที่เตียง
"อ่า เก่งมากเลยครับบอยของเอก"
"อิอิ"
ญี่ปุ่นที่แอบอยู่ใต้เตียงแอบขำ เพราะไม่เคยเห็นเอกพูดเพราะเสียงหวานแบบนี้มาก่อน
"หือ ขำไรครับบอย"
"อ่ะ ปะปล่าว"
บอยเริ่มเขินเพราะรู้ว่าญี่ปุ่นได้เข้ามาอยู่ใน ห้องนี้แล้ว เอกเองก็ไม่หยุดเล้าโลม บอยเองไม่ได้สนใจอีกต่อไป
"เราขอนะบอย"
เอกพูดเสียงกระเส่า บอยพยักหน้าน้อยๆแต่พองาม อีกคนใต้เตียงหูผึ่ง
"อ่า สุดยอด"
เอกครางออกมา พรอ้มกันกับบอย
"อ่าเอก"
"หือ ทามรายอ่า"
ญี่ปุ่นที่ตอนนี้โผล่ออกมาจากเตียงแต่อยู่ตรง ปลายเตียง หลบอยู่ มองดูหลับตาปริบๆพูดกับตัวเองเบาๆเพราะกลัวว่าเพื่อนจะได้ยิน
"บอยคร้าบ เราเสียว"
เอกยังครางอยู่
"ระ เราก็เสียว อ่าเอก"
บอยเสียงขาดๆหายๆ
"เอ๋ ทำไมต้องเด้งเข้าเด้งออกเนะ"
ญี่ปุ่นพิจารณาอยู่ เอกเปลี่ยนท่าให้บอยขึ้นบน พอบอยขึ้นมาบนตัวของเอก
"แว้กกก ปุ่น"
บอยแหกปากออกมาทันที
"เอ้ย ไอ้หญ้าแห้ง เข้ามาทำไม๊"
"เอ๋ ก็เข้ามาสอนบอยเนะ บอยมะเห็นเก่งเลยเนะ เราเห็นนอนเฉยๆอ่า ไม่เห็นทามอารายเลย"
พูดหน้าตาเฉยคลานออกจากเตียงมายืนกอดอกดูเพื่อน ทั้งสอง ที่เริ่มอาย
"เอ๋ ทำมายไม่เด้งแรงๆเนะ บอยเด้งดิๆ"
ญี่ปุ่นเชียร์
"กูไม่สนแล้วโว้ย ไม่ไหวแล้ว"
เอกร้องออกมาแล้วเร่งขยับช่วงล่าง
"อ่า เอก อ่าไม่ไหวเหมือนกัน"
"อิอิ ตาหลกอ่า บอยเจ็บหรา"
"อ่า" บอยกับเอกครางพร้อมกันหอบแฮ่กๆ ส่วนเจ้าตัวดียืนหัวเราะอยู่หน้าแดง
"เอ๋ ทำแบบนี้กันหรา มะเห็นหนุกตรงหนายเลยอ่า"
ญี่ปุ่นยืนพูดอยู่คนเดียว ทั้งสองคนไม่ได้สนใจญี่ปุ่นเลยกลับกอดซบกันอยู่
"ไปดีกว่า อิอิ ไปหาหมีขาวดีก่า"
ว่าแล้วก็วิ่งออกจากห้องไปเลย วิ่งไปทางหอพักของเฟียตอย่างไม่ลืมหูลืมตา พอวิ่งขึ้นไปบนห้องเฟียตยังไม่กลับมา
"เอ๋ ไปหนายอ่า แฮ่กๆๆ"
ญี่ปุ่น ก้มตัวลงจับเข่าตัวเองหอบอยู่
"รอดีกว่าเนะ อิอิ วันนี้ล่ะเค้าจานั่งเหมือนบอย หุหุ แอบดูมาแย้ว"
ญี่ปุ่นหมายมาดเอา ไว้ แล้วก็หัวเราะออกมา นั่งรออยู่นานจนค่ำเฟียตก็ยังไม่กลับมา
"เฮ้ย ไอ้ยี่ปุ่นนี่หว่า โหมารอไอ้เฟียตถึงหน้าห้องเลยโว้ย"
รุ่นพี่ที่ เดินมากำลังจะเข้าห้องเห็นเข้าจึงชวนกันดูญี่ปุ่นที่นั่งชันเข่าอยู่กับพื้น
"ไอ้ หนู มึงมารอไอ้เฟียตเหรอ"
"เอ๋ มารอหมีขาวตะหาก"
ญี่ปุ่นทำหน้า ย่นใส่ไม่ได้สนใจ
"อ้าวไอ้นี่หมีขาวอะไรวะ ท่าทางกวนตีนนะมึง"
"แอ่ะ กวนตีนอารายอ่า พี่มาทำไมหรา"
"อ้าวไอ้นี่ ห้องกูอยู่ตรงนี้กูก็ต้องกลับห้องกูดิ"
"หรา หนายอ่า เค้าอยากกินน้ำอ่า ขอกินน้ำหน่อยดิพี่"
ญี่ปุ่นลุกขึ้นทันที รุ่นพี่เกาหัวแกรกๆ
"เออ กูไม่น่าถามมึงเลยนะ"
"หือ ถามได้ๆ เค้าไม่หยิ่งหรอกน่า"
ว่าไปโน่นไปยืนเกาะอยู่ข้างหลังเขาเหมือนกำลังจะ สิงร่าง
"เออๆ เอานี่"
พอรุ่นพี่เปิดห้องเสร็จก็ไปหยิบขวดน้ำ มาให้ญี่ปุ่นกับยื่นแก้วน้ำให้
"แอ่ะ น้ำก็ไม่เย็นเนะ ม่ายอาหร่อย"
"อ้าว ไอ้นี่ ตกลงมึงจะแดกไม่แดก"
"อิอิ ทำมายห้องพี่ร๊กรกเนะ กวาดบ้างไหมอ่า ยี้ฝุ่นเต็มเลยอ่ะ"
"เฮ้ยมึง ออกไปเลยๆ ไม่น่าชวนเข้ามาเลยไอ้นี่"
"เอ๋ อารายอ่า นั่นน่ะ"
"แว้กก ห้ามดูโว้ย หนังสือเรียนกู"
ญี่ปุ่นเห็นหนังสือวางอยู่บนเตียงปรี่ เข้าไปตะครุบทันที
"เอ๋ หนังสือเรียนทามมายมีผู้หญิงมะใส่เสื้อผ้าเนะ วิชาอารายอ่า"
ญี่ปุ่นทำหน้างง ยังไม่ทันจะได้เปิดดูแต่เขาแย่งหนังสือเอาไปก่อนแล้ว
"วิชาเพศศึกษา โว้ย ไปๆมึงไปรอข้างนอกกูจะอาบน้ำ"
เขาไล่ทันที ญี่ปุ่นทำหน้าย่น
"แอ่ะ มะอยากอยู่หรอก รกจาตาย อิอิ ไปดีกว่า ขอบคุณน้าพี่ที่ให้เค้ากินน้ำอ่า วันหลังมาใหม่น้า"
"โว้ย ไปเลยอย่ามาอีก"
เสียงเขาไล่หลังมา พอออกไปยืนรอก็รู้สึกหิวข้าวเดินกลับลงไปข้างล่าง เดินปรี่ไปที่ร้านข้าวข้างๆหอ
"อ้าว น้องญี่ปุ่นมาหาใครครับ"
เสียงเนทักดังมาเพราะเขาก็กำลังซื้อข้าวอยู่พอดี
"อ่า พี่เน๊เน้ อิอิ ดีจัง"
"หือมาหาใครเรา วันนั้นน่ะพี่ยังไม่ได้ว่าเราเลยนะ ทำไมนัดพี่ให้ไปเจออีกระสือนั่นอ่ะ พี่นึกว่าจะได้เดทกะเราซะอีก"
เนย้อนเวลาให้ญี่ปุ่นระลึกได้ แต่เจ้าตัวกลับทำหน้าย่นไม่รับรู้
"เอ๋ ก็พี่คนสวยเค้าชอบพี่เน๊เน้นี่เนอะ ไหนอ่าข้าวเค้าอ่ะ"
"อ้าว เรายังไม่ได้กินข้าวเหรอ มาๆ กินกะพี่"
ญี่ปุ่นปรี่ไปนั่งข้างๆทันที ยิ้มร่าอย่างดีใจ
"แล้วยังไม่ตอบเลยมาหาใคร"
"เค้ามาหาหมีขาว เนะ"
"หือ ใครหมีขาว"
"เอ๋ หมีขาวก็หมีขาวเนะ เค้าจามานอนกะหมีขาว"
"เฮ้ย ทำไมล่ะ"
เนคิดลึกไปไกล มองหน้าญี่ปุ่นอยู่
"เอ่ ก็เค้ามานอนกะหมีขาวทุกวันเนะ หมีขาวเป็นแฟนเค้าน้า"
ญี่ปุ่นพูดออกไปเนแทบจะสำลักข้าว
"ห๊า อะไรน๊ะ"
เนตะโกนออกมาเสียงดังทำหน้าเหมือนเห็นผี
"มีแฟนแล้ว เหรอ น้องญี่ปุ่น"
"อิอิ เขิน มีเนะ"
"เฮ้ย ใครวะหมีขาวเนี่ย"
ญี่ปุ่น ไม่สนใจพูดต่อก้มหน้าก้มตากินข้าวที่วางอยู่ตรงหน้า
"ไอ้เปี๊ยก มาทำอะไรอยู่ตรงนี้วะ"
เสียงของตัวจริงดังมาแต่ไกล เฟียตเดินกลับมาจากโรงเรียนเหงื่อท่วมตัวเพราะแวะเล่นบาสฯกับเพื่อนๆก่อนก ลับ
"อ่า หมีขาวอ่าทำมายเพิ่งมาเนะ เค้ารอน๊านนาน"
"ห๊า ไอ้เฟียตเนี่ยเหรอ หมีขาว"
เนทำเสียงตกใจอีกรอบ มองหน้าญี่ปุ่นแล้วหันไปมองหน้าเฟียต
"ทำไมวะไอ้เน มึงมาวอแวอะไรเด็กกู"
เฟียตปรี่เข้าไปหา
"เอ๋ไม่วอแวเนะ พี่เน๊เน้เลี้ยงข้างเค้าอ่า หมีขาวมากินข้าวดิพี่เน๊เน้จาเลี้ยง"
"เว้ย กูเลี้ยงน้องญี่ปุ่นคนเดียวโว้ย มึงหาแดกเอง"
"ไอ้นี่ รีบกินเลยไอ้เปี๊ยก กูซื้อขึ้นไปกินบนห้องเองก็ได้เว้ย อยู่ตรงนี้นานมีคนมองเด็กกูจะแดกเข้าไปแล้วเนี่ย"
เฟียตเขม่นเนอยู่ รีบเดินไปสั่งข้าวพอเสร็จก็ลากตัวญี่ปุ่นขึ้นห้องไปทันที เนได้แต่นั่งเอ๋ออยู่เซ็งขึ้นมาทันที
เขียนโดย eiky
หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164** (อ่าน 1009659 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก