รอญี่ปุ่นนานหน่อยน้า อิอิ เพื่อนๆว่าผมเริ่มลามกขึ้นทุกวันๆ ไหมอ่า เหอๆๆ เหมือนๆเนอะ
(เสียวน้า) 
พอเดินออกมาจากโรงเรียนทั้งสามคนก็ลั่นล้าเพราะมีเงินกินข้าวแล้ววางแผนกัน ใหญ่ว่าจะไปกินอะไรกันดี แต่ญี่ปุ่นก็สะดุ้งหยุดกึกลงเพราะเห็นเฟียตยืนดักรออยู่หน้าประตูโรงเรียน
"แอ่ะ หมีขาวนี่นา อิอิ"
ญี่ปุ่นวิ่งแจ้นเข้าไปหาเฟียตทันที
"มารอ เค้าหรา หมีขาว"
เฟียตพยักหน้าตอนแรกทำหน้าตาบึ้งตึงอยู่ แต่พอเห็นท่าทางของญี่ปุ่นก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
"ไป ไปกินข้าว กูหิวแล้ว"
เฟียตพูดแก้เขิน บอยกับเอกก็ยืนอมยิ้มดูอยู่
"เออ ปุ่นงั้นเราไปกินข้าวกับเอกสองคนก็ได้นะ นายไปกับพี่เฟียตเถอะ"
บอยพูดยิ้มๆแล้วพยักเพยิดให้เอกเดินออกห่างไป
"เอ๋ นายไม่ไปหรา หมีขาวจะเลี้ยงข้าวน้า"
ญี่ปุ่นยังเป็นห่วงเพื่อนอยู่ ไม่ได้เข้าใจจุดประสงค์ของบอยกับเอก
"ไม่เป็นไรอ่ะ เราจะไปกินกับเอก นายไปเถอะไม่ต้องห่วง"
"เฮ้ย แต่เอาเงินมาแบ่งให้กูบ้างดิวะไอ้หญ้าแห้ง เนี่ยเงินหมดพอดี"
เอกงกขึ้นมาทันที ญี่ปุ่นทำหน้าย่นแล้วยื่นเงินให้
"ห้ามกินหมดน้า ซื้อหนมไปฝากเราด้วยน้า อิอิ"
ญี่ปุ่นยอมตัดใจยื่นเงินที่ซาร่าให้ไว้ให้เอกไป รายนั้นตะครุบเอาทันที
"เออๆ ป่ะบอย เดี๋ยวเราไปกินหมูกระทะกันเนอะ"
เอกพูดใส่ญี่ปุ่นที่ทำให้รายนั้นถึงกับทำตาโต
"แอ่ะ ไม่ได้ๆ เราไม่ได้กินด้วยห้ามไป บอยนายอย่าไปน้า กินข้าวหน้าโรงเรียนก็พอเนะ"
ญี่ปุ่นจับแขนบอยเขย่าเบาๆ บอยเองก็ยิ้มแล้วพยักหน้าเดินจากไปกับเอก
"เงินอะไรวะไอ้เปี๊ยก"
เฟียตยืนดูการกระทำของเด็กทั้งสามคนอยู่เริ่มสงสัย
"อิอิ ก็พี่คนสวยเค้าให้อ่า เนี่ยเขาวานให้เค้าไปจีบผู้ชายให้น้า อิอิ เลยให้เป็นรางวัลเนะ"
ญี่ปุ่นตอบแล้วยิ้มแห้งๆ ยื่นกระเป๋าให้เฟียตถือ เฟียตเองก็เคยชินกับการที่ญี่ปุ่นทำแบบนี้อยู่ประจำจึงรับกระเป๋าคนตัวเล็ก มาถือไว้
"จีบใครวะ อย่างมึงเนี่ยนะเป็นแม่สื่อแม่ชัก"
"เอ๋ แม่สื่ออารายอ่า เค้าเรียกคิวปิ๊ดหรอกหมีขาว มะรู้เรื่องเลยน้า"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่นใส่แล้วเดินนำหน้าเฟียตไปทั้งที่คนตัวใหญ่ยังไม่ได้บอกจุด หมายปลายทาง เฟียตเดินตาหัวเราะหึหึอยู่ในลำคอ
"เอ๋ จาพาไปกินอารายอ่า"
พอเดินไปสักพักก็หันกลับมาถาม เพราะคนตัวใหญ่ที่เดินตามอมยิ้มอยู่ไม่ยักพูดอะไรออกมา
"มึงอยากกินอะไรล่ะไอ้เปี๊ยก"
เฟียตถามแล้วเดินมาประชิดตัวเอามือวางบนบ่า
"แอ่ะ หนักอ่ะ ทำไมต้องเอามือมาวางบ่าเค้าอ่า"
ญี่ปุ่นทำหน้าเบ้พยายามจะแกะมือของเฟียตออก
"อ้าว เป็นแฟนกันก็ทำแบบนี้ดิ"
"เอ๋ ไม่จูจุ๊บกันหรา อิอิ ทำไมมาจับเนะ ไหนๆ เค้าจับบ้างดิ"
ญี่ปุ่นหันหน้ามาพยายามจะเอามือวางบนบ่าของเฟียตเหมือนกัน แต่ด้วยตัวเล็กเตี้ยกว่าจึงวางไม่ถึง
"เอ๋ ทำตัวเตี้ยๆหน่อยดิหมีขาว เค้าวางไม่ถึงเนะ"
"อ้าว ก็กูสูงอ่ะ ไม่ได้เตี้ยเหมือนมึงนี่ไอ้เปี๊ยก"
พูดแล้วก็หัวเราะญี่ปุ่นทำหน้าย่นทันที
"เอ๋ สูงแล้วงายอ่า ให้เค้าขี่หลังดิ อิอิ ถึงจามีประโยชน์"
ญี่ปุ่นได้ทีทำตาปริบๆใส่
"ไอ้บ้า คนเยอะแยะ มึงไม่อายเขาเหรอ เดี๋ยวไปขี่ที่ห้อง"
"แอ่ะ ไม่เอาอ่า หมีขาวจากวนเค้าอีกเนะ ยิ่งอ่านหนังสือไม่ทันอยู่นิ"
"อ้าว กูไม่กวนมึงหรอกน่า โหพูดซะน่ารักตายนักนี่มึงน่ะ"
"แอ่ะ น่าร้ากเนะ ไม่น่ารักมาตามเค้าไมอ่ะ ชิ"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่นใส่ เฟียตหัวเราะชอบใจ
"โอ๋ๆ น่ารักดิ น่ารักจะตายอยู่แล้วเนี่ย"
"แอ่ะ หมีขาวนิสัยไม่ดีน้า ว่าเค้าหรา ไม่ไปด้วยล่ะ ชิ"
ญี่ปุ่นพยายามจะแย่งเอากระเป๋าคืนมาเพราะเริ่มงอนหน้าย่นใส่เฟียตอยู่
"น่าไอ้เปี๊ยก กูล้อเล่น แหมถ้ามึงไม่น่ารักกูจะอยากได้มึงเป็นเมียเหรอ"
"แอ่ะ คำก็เมียสองคำก็เมียเนะ เค้ายังไม่ถึงสิบแปดเนะ เดี๋ยวแจ้งตำรวจจับเลยนิ"
ญี่ปุ่นพูดขึ้นมาเฟียตทำหน้าเหรอหราทันที
"เฮ้ย ไอ้บ้า ก็เมียอยู่กับผัวไง ไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย"
เฟียตแถไปเกาหัวแกรกๆ เจอมุขนี้ไปถึงกับอึ้ง
"อย่าพูดมากน้าหมีขาว เดี๊ยะเค้าจัดการเลยนิ"
ญี่ปุ่นขู่แล้วเดินต่อไปไม่สนใจ เฟียตเกาหัวแกรกๆรู้สึกหวาดๆกับคนตัวเล็กข้างหน้าขึ้นมา
"ไปกิน อาหารญี่ปุ่นกันนะไอ้เปี๊ยก"
เฟียตใช้ของแพงเข้าล่อ ได้ผลเพราะญี่ปุ่นหันขวับมายิ้มร่าดีใจ
"อิอิ จริงน้า ไปๆ เร็วๆ"
"แหม มึง พอบอกของแพงนี่ตาเป็นมันเลยนะ"
"แอ่ะ ว่าเค้าอีกแล้วอ่า งอนน้า"
ญี่ปุ่นพูดไปอย่างนั้นเอง เพราะถึงแม้จะโดนถากถางยังไงก็คงไม่ยอมเสียการไปกินอาหารญี่ปุ่นไป บอกตัวเองในใจ "อดทนเว้ย"
พอถึงร้านอาหารญี่ปุ่นถัดจากโรงเรียนไปหลายซอยเหมือนกัน ญี่ปุ่นก็ทำตาโตทั้งที่ก่อนถึงบ่นอุบอิบ เหนื่อยอย่างนั้นไกลอย่างนี้ เฟียตเป็นคนสั่งอาหารให้ญี่ปุ่นเพราะรายนั้นจะชี้เอาๆท่าเดียว
"อิอิ น่ากิ๊น น่ากินเนะ"
"เออ ก็ญี่ปุ่นมันน่ากินนี่นะ"
เฟียตทำตามีเลศนัยใส่แต่ญี่ปุ่นไม่ได้สนใจ
"เนอะ น่ากินเค้ากินเยอะๆได้ไหมอ่า"
"ไม่ได้เว้ย มันไม่ถูกนะมึง แดกเยอะเดี๋ยวก็ง่วงไม่ได้อ่านหนังสือกันพอดี"
เฟียตส่ายหน้าญี่ปุ่นทำหน้าย่น
"เอ๋ ไหนบอกรวยเนะ เลี้ยงเมียแค่นี้บ่นหรา เดี๋ยวเค้าหาผัวใหม่เลยนิ"
ญี่ปุ่นโพล่งออกไป เอามาจากคนตัวใหญ่นั่นล่ะที่คอยเสี้ยมสอนพูดกรอกหูอยู่ประจำ
"เฮ้ย ไอ้บ้า ไม่ได้โว้ย เออๆ จะกินอะไรก็สั่งเอาวะ ไอ้นี่"
เฟียตทำหน้าบอกไม่ถูก รู้สึกญี่ปุ่นมีฤทธิ์มีเดชขึ้นทุกวัน รายนั้นยิ้มร่าเอาเมนูอาหารขึ้นมาชี้เอาๆ เฟียตหน้าซีดเผือดลงทันที
"แอ่ะ หมีขาว อิอิ กลัวเค้าหรา ไม่สั่งแล้วก็ได้ พี่คร้าบๆ เมื่อกี๊ไม่เอาล่ะน้า เดี๋ยวกินมะหมด อิอิ ขอโทษน้าคร้าบ"
ญี่ปุ่นกวักมือเรียกพนักงานที่มารับรายการอาหาร บอกยกเลิกรายการอาหารที่สั่งไปทันที
"อ้าว สั่งได้ไอ้เปี๊ยก ไม่เป็นไร"
เฟียตโบกไม้โบกมือพยายามทำสีหน้าให้ดีขึ้น แต่ญี่ปุ่นก็ทำหน้าย่นใส่ยิ้มร่าที่ได้แกล้งคนตัวใหญ่คืน
"เอ๋ ไม่เอาก็จะให้เอาเนะ เดี๋ยวก็จนหรอก อิอิ เค้ากินไม่หมดหรอกหมีขาว เค้ากำลังลดหุ่นเนะ เนี่ยเริ่มอ๊วนอ้วนเนะ"
ญี่ปุ่นเอามือตีพุงตัวเองแล้วหัวเราะ เฟียตเองก็หัวเราะชอบใจในท่าางของญี่ปุ่น
"เออ ไม่เอาไม่ก็ไม่เอา มึงแดกเยอะๆแบบนี้อ่ะดิ ถึงอ้วน กลมจะกลิ้งได้อยู่แล้วนะเนี่ย"
"แอ่ะ มาว่าเค้าอีกแระ ชิ กลมแล้วจาเป็นแฟนเค้าไหมอ่า"
ญี่ปุ่นตอกกลับ เฟียตถึงกลับสะอึก
"เออ ทำไงได้วะ ก็มีเมียเป็นหมูน้อยไปแล้วนี่หว่า"
เฟียตแถไปรู้สึกร้อนๆหนาวๆ ตายล่ะสิตั้งใจจะพาญี่ปุ่นไปนอนด้วยที่ห้อง แต่ตอนนี้ชักน่ากลัวขึ้นมาแล้ว แต่เอาวะเป็นไงเป็นกัน
"วันนี้ไปนอนกับกูนะไอ้เปี๊ยก"
เฟียตโพล่งออกมา ก้มหน้าพูดไม่ได้มองหน้าญี่ปุ่นเลย
"ได้เนะ อิอิ"
รายนั้นก็ตอบไม่คิดเหมือนกัน เฟียตถึงกับสะดุ้ง ในใจก็คิด "โว้ย ปฏิเสธกูบ้างก็ได้เว้ย" แต่ก็แอบอมยิ้มอยู่
"กินเร็วๆดิ จะได้รีบไป อิอิ"
ญี่ปุ่นทำตาเจ้าเลห์ใส่ เฟียตเสียววาบไปถึงสันหลัง พอกินข้าวเสร็จก็เดินนำหน้าเจ้าของหอไปทันที ญี่ปุ่นยังลั่นล้าเหมือนเดิม แต่คนตัวใหญ่ที่เดินตามหลังกลับจิตใจเริ่มฝ่อ
"เอ๋ เดินช๊าช้าเนะ เค้าอยากอาบน้ำแล้วน้า"
ญี่ปุ่นหันมาทำหน้าย่นใส่ เฟียตเกาหัวแกรกๆ พอถึงห้องญี่ปุ่นก็กระโดดขึ้นเตียงเหมือนเคย กอดหุ่นยนต์นอนพลิกไปพลิกมา เฟียตยืนมองอยู่สีหน้าเริ่มหวาดกลัว
"ทำไมวันนี้มันง่ายจังวะ"
เฟียตพูดกับตัวเองเบาๆ
"พูดอารายอ่า"
"แว้ก ไอ้บ้า กูตกใจหมด"
เฟียตสะดุ้งแหกปากออกมา เพราะมัวคิดอะไรเพลิดเพลินอยู่ ญี่ปุ่นเอามือตบเตียงข้างตัว
"ไหนๆ มานี่ซิ มาให้เค้าเล่นหน่อย"
ดูพูดเข้าเห็นเฟียตเป็นของเล่นไปแล้ว เฟียตยังยืนนิ่งอยู่
"เอ๋ ทำมายไม่มาอ่า มาเร็วๆเนะ มามะหมีขาว"
ญี่ปุ่นดิ้นใหญ่เพราะคนตัวใหญ่ไม่ได้ดั่งใจ เฟียตก้าวเข้ามาช้าๆเริ่มลังเล พอนั่งลงขอบเตียงญี่ปุ่นก็ลุกขึ้นนั่งกระชากตัวลงนอนกับเตียงทันที
"อิ อิ เล่นตัวหราๆ อิอิ มาม๊ะ ให้เค้าเล่นหน่อยดิ"
"มึงจะเล่นอะไรวะ ไอ้บ้า กูไม่ใช่ตุ๊กตานะ"
"เอ๋ นอนเฉยๆก็ได้นิ เค้าจาเล่นอ่า ห้ามพูดเข้าใจ๊"
ญี่ปุ่นออกคำสั่งแล้วเข้าไปคลุกวงในทันที
"แอ่ะ เหม็นเต่าอ่า ยี้"
ญี่ปุ่นเอาหน้าไปซุกใต้วงแขนของเฟียตแล้วทำหน้าย่น
"เฮ้ย ไอ้บ้า มึงมาดมทำไม๊ กูยังไม่ได้อาบน้ำนี่หว่า"
เฟียตร้องเขินอายหน้าแดง
"อิอิ ก็พิสูจน์กลิ่นเนะ ดมเค้าดิ เค้าห๊อมหอม"
ญี่ปุ่นเอารักแร้ไปวางทาบหน้าของเฟียตทันที
"แว้ก ไอ้บ้า กูไม่ด๊ม"
เฟียตจะดิ้นออกแต่ช้าไปแล้ว พอโดนรักแร้ของญี่ปุ่นเข้าไปเต็มหน้า เผลอสูดหายใจเข้าเต็มปอด แต่ก็ไม่เหม็นอย่างที่คิดกลิ่นตัวของญี่ปุ่นเหมือนกลิ่นเด็กเพราะของใช้ก็ ใช้แต่ของเด็ก เฟียตพอใจกับกลิ่นที่ได้สูดเข้าไปเต็มปอด สูดหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆ
"แอ่ะ จั๊กจี้อ่า อิอิ"
ญี่ปุ่นดิ้นพรวดพราดทันที เฟียตโอบกอดเอาไว้แล้ว
"ทำไม มึงน่ารักอย่างนี้วะไอ้เปี๊ยก"
เฟียตพูดออกมายิ้มตาหวาน
"อิ อิ เค้ารู้หรอกน่า อิอิ อยู่เฉยๆดิหมีขาวอ่า เค้าจาเล่นเนะ อย่าดิ้นดิ"
ญี่ปุ่นตีมือเฟียตแล้วดิ้นออกมาจากวงแขนของคนตัวใหญ่ได้ ญี่ปุ่นก็เอาหุ่นยนต์มาไต่ตามตัวของเฟียต
"นี่แน่ เตะภูเขาเลย นี่แน่ กันตั้มเตะเล้ย"
ญี่ปุ่นพูดอยู่คนเดียวเขาขาหุ่นยนต์เหยียบตามตัวเฟียตวนไปวนมาจนคนตัวใหญ่ เคลิ้มตาปรือเพลิดเพลินจนเผลอหลับไป ญี่ปุ่นก็เพลินเพลินกับการเอาหุ่นยนต์ไต่ตามตัวของเฟียต
"เอ้ย ไอ้เปี๊ยก มึงถอดกางเกงกูทำไม๊"
เฟียตงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะคนตัว เล็กเอาหุ่นยนต์เตะน้องชายของเขาอยู่
"อิอิ โด่อีกแล้วอ่า เตะเล้ย กันตั้ม"
"แว้กก ไอ้บ้า กูเจ็บนะเว้ย"
"เอ๋ เตะเบาๆนิ อิอิ"
ญี่ปุ่นที่ตอนนี้นั่งอยู่ข้างๆตัวของเฟียตรูดซิปกางเกงของเฟียตลงตั้งแต่ตอน ไหนไม่รู้ แต่ตอนนี้กำลังสนุกสนานกับการเอาหุ่นยนต์เตะอยู่กับน้องชายของเฟียต
"ฟัน ดาบๆ อิอิ นี่แน่สู้หรา สู้หรา"
ญี่ปุ่นไม่ได้สนใจคนตัวใหญ่เลยแม้ แต่น้อยกลับเห็นเป็นเรื่องสนุก
"ไอ้บ้า เดี๋ยวมึงก็โดนหรอก มายั่วกูเองนะมึง"
"อิอิ ก็ไม่เห็นทำไรเค้านิ ทำดิ"
ญี่ปุ่นทำท่าอายหน้าแดงเอาหุ่นยนต์เหยียบไปแรงๆที่น้องชายของเฟียต
"โอ๊ย ไอ้บ้าเจ็บนะโว้ย"
เฟียตลุกขึ้นทันทีโน้มตัวญี่ปุ่นลงนอนแล้วเขาก็พลิกตัวขึ้นด้านบน
"มึงห้ามขัดขืนอีกนะ ไม่งั้นก็ไมได้ทำอะไรกันสักที"
เฟียตบอกญี่ปุ่นพยักหน้าหงึกๆ ใจเต้นตึกตัก เฟียตก้มลงเอาปากทาบลงริมฝีปากของคนตัวเล็กทันที ญี่ปุ่นที่เคยลิ้มลองรสชาติของการจูบแล้วก็ตอบรับทันที แม้จะมีน้ำลายไหลออกมาเปรอะแก้มก็ตาม เฟียตเริ่มมือไม่อยู่นิ่งลูบไล้ตามตัวของญี่ปุ่น
"อ่า เค้ารู้สึกแปลกๆ อ่าหมีขาว จั๊กจี๋อ่า"
"ไอ้บ้า เค้าเรียก เสียวเว้ย"
ด้วยวัยที่กำลังเป็นวัยรุ่นอยากรู้อยากลอง ญี่ปุ่นก็พยักหน้าตอบรับ นี่เหรอเสียว อิอิ เริ่มชอบ
"ญี่ปุ่นเคลิบ เคลิ้มไปกับลีลาของเฟียต จนเสื้อผ้าหลุดออกไปตอนไหนไม่รู้ตัว
"แอ่ะ ของเค้าก็โด่เนะ อิอิ แต่ทำมายไม่หย่ายเท่าของหมีขาวเนะ"
"ก็มึงเล็ก ไงไอ้เปี๊ยก หึหึ"
"เอ๋ ไม่เอาอ่า อยากหย่ายเหมือนหมีขาวอ่า"
"อ้าว ไอ้นี่ พ่อกูให้มาเว้ย เดี๋ยวของมึงก็โตเองล่ะ เออน่าไหนๆมึงก็จะได้เป็นเจ้าของคนเดียวล่ะน่า"
เฟียตพูด แต่ญี่ปุ่นไม่ได้คิดไปในทางที่เฟียตตั้งใจจะสื่อออกมา
"จริงน้า อิอิ ไหนๆ เอามาๆ"
ญี่ปุ่นลุกพรวดพราดขึ้นคว้าหมับไปที่น้องชายของ เฟียตทันที
"จับเบาๆ ดิไอ้เปี๊ยก เออ อย่างนั้นล่ะ"
เฟียตหลับตาพริ้มครางออกมาเบาๆ
"อิอิ ทำหน้าตาหลกอ่า เสียวหรา"
ญี่ปุ่นพูดอย่างที่เฟียตบอกเมื่อครู่
"อืม เสียว มึงไม่ลองชิมดูหน่อยล่ะ"
เฟียตยั่วยวน
"เอ๋ กินได้หรา แหวะ น่ากลัวออก มะเอาอ่า จับเฉยๆ"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่นแล้วจับคลึงเล่นต่อไป
"มันจะได้เสียวเยอะกว่านี้ไงไอ้ เปี๊ยก นะนะ ชิมหน่อย"
"เอ๋ ทำมายอ่า ทีหมีขาวมะเห็นชิมของเค้าเลยอ่า แล้วไมเค้าต้องชิมของหมีขาว"
ญี่ปุ่นพูดทำหน้างงๆ
"กูไม่ชิมเว้ย กูเป็นผัว มึงเป็นเมีย เมียก็ต้องชิมของผัวดิ"
"เอ๋ จริงหรา ก็ได้ๆ"
ญี่ปุ่นก้มหน้า ลงไปใกล้ๆ ทำจมูกฟุดฟดๆอยู่ใกล้ๆ
"แหว่ะ เหม๊นเหม็นอ่า ไม่เอาอ่าไม่ชิม"
"น่านะไอ้เปี๊ยก นะคร้าบที่รัก"
เฟียตอ้อน เสียงหวานครางกระเส่า
"มันเหม็นอ่า เค้ากลัว"
"เดี๋ยวก็ชิน เองล่ะไอ้เปี๊ยก เร็วๆดิ กูเสียว"
ญี่ปุ่นก้มหน้าลงอีกครั้งเอามือ บีบจมูกไว้แลบลิ้นออกมา พอลิ้นแตะโดนก็สะดุ้งตัวโหยง เฟียตจับตัวของญี่ปุ่นไว้
"มึงก็กลั้นหายใจดิไอ้เปี๊ยก แล้วอ้าปากงับเอาเลย"
เฟียตเริ่มหงุดหงิดเพราะญี่ปุ่นไม่ยอมทำเสียที
"อ่า ฮึ๊บ"
ญี่ปุ่นทำตามกลั้นหายใจแล้วงับเข้าไปทั้งแท่ง
"โอ๊ยย ไอ้เปี๊ยกกก กูให้อม ไม่ใช่ให้กั๊ดด"
ญี่ปุ่นงับเข้าไปเต็มแรง เฟียตดันตัวเองออกทันที แต่ญี่ปุ่นยังไม่ยอมปล่อย
"อ๊วกกก"
ญี่ปุ่นอ๊วกออกมาเต็มเป้ากางเกงของเฟียต น้ำหูน้ำตาไหลน้ำมูกยืด พออ๊วกออกมาก็อ๊วกอีกจนเลอะเตียง เฟียตกระเด้งตัวออก
"แว้กกก ไอ้เปี๊ยกก"
เฟียตที่กระโดดไปยืนข้างเตียง พอได้สติก็มาลากญี่ปุ่นเข้าห้องน้ำไปลูบหลังให้
"อ่า เหม็นอ่า อ๊วกก"
"กูว่าแล้ว เฮ้อ กูล่ะเพลียละเหี่ยใจกับมึง กูจะได้เป็นผัวมึงแบบสมบูรณ์แบบเมื่อไหร่เนี่ย"
เฟียตยืนทำหน้าเซ็งอยู่ ลูบหลังคนตัวเล็กที่อ๊วกอย่างเอาป็นเอาตาย
เขียนโดย eiky
หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164** (อ่าน 1009633 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก