วันนี้นั่งอ่านทั้งวันเลยค่ะ...ตามทันจนได้...อ่านประชดเจ้านายที่ไม่ให้หยุด ฮ่าๆๆ
ข้าวหอมเอ๊ยยยย....เป็นลูกเป็นหลาย เป็นน้องเป็นนุ่ง แม่จะจับตีซะให้ก้นลายเลย
ทำไมหนูถึงดื้อ ซน เซี้ยว เฮี้ยว ใจแข็ง ปากเสีย ได้ขนาดนี้คะลูก...
อ่านไปก็ลุ้นไป เหนื่อยใจจริงๆ เฮ้ออออออ.....
แต่มาอ่านตอนท้ายๆ นี่แล้วก็อดจะมีหวังขึ้นมานิดๆ ไม่ได้ ดีใจจริงๆ....
อุตส่าห์ไปในทิศทางที่ดีแล้ว....ได้โปรดอย่ามาอะไรมาทำให้ต้องนับ 1 ใหม่เลยนะคะ...
รอวันพุธด้วยใจจดจ่อ...อยากอ่านต่อมากๆ อยากให้ถึงตอนเค้าหวานกันเร็วๆ จังเลย พี่หมอที่แสนดีของเราคงจะมีความสุข
ขอบคุณมากๆ นะคะ