หัวข้อ: ลบลาย...นายคาสโนว่า ภาค.เจ้าชู้ดีนัก..รักซะให้เข็ด ตอนที่ 26 จบภาคแรก 27/8/53

[VICTORY]

อ๊ากก
ชอบเรื่องนี้มากกกมายย

[Jesale]

อาร์ม โดม รักกันที เลือดสาดกระจาย เหอะๆ

[YELLOWSTAR]

รักโชกเลือดจิงๆ 

แต่แอบหวานนะเนี่ยยยย

555++ 

ไรเตอร์สู้ๆๆๆๆๆค่ะ

[ronlbb]

รักโชคเลือด

แม่งโดนสุดๆ

ชอบ

 

[Dee^daY]

หมดแล้ว..ชื่อเสีย(ง)

[S4ms]

อ่านทันแล้วงับ                   
ซาดิสต์ได้อีก             
จะรออ่านนะงับ  มาโพสต์ด้วยนะงับ                   

[Little Devil]

คู่นี้ รักโหดจัง
+1

[CanonDNattari]

รักเลือดสาดดดดด  SM SM SM 

[VICTORY]

 

[zemicolon]

 
 
 
แอบมาจิ้ม อยากอ่านนายอร์ามต่อ

[zwin]

ดีครับแวะมาอ่านครั้งแรกเป็นกำลังใจให้นะครับทั้งเรื่องนิยายและความรัก

อย่างไงก็อย่าคิดมากไปนะครับเค้าอาจจะมีเหตุผลของเขา

เราก็อย่าไปคิดมากครับในเมื่อรักแล้วก็ต้องไว้ใจกันและกันครับ

ถ้าไปสักพักถ้าเป็นแบบนี้อีกเราก็คงต้องคงต้องหันหน้าคุยกันครับ

เพราะถ้าปล่อยไว้คงไม่เป็นการดีกับทั้งสองฝ่าย

มีอะไรก็เคลียร์กันให้รู้เรื่องไปเลยครับดีกว่าคิดเองเข้าใจเอง

ไงผมก็เอาใจช่วยนะครับจะรอดูและเป็นกำลังใจให้นะครับ คณFinix

[Finix]

เอาไปแค่นั้ก่อนนะครับ แล้วจะมาลงทั้งหมดให้อาจจะดึกหน่อย เฮ้ย....ความรักทำให้คนบาดเจ็บได้เหมือนกันนะ

“มึงต้องการอะไร มึงทำแบบนี้กับกูทำไม เมื่อไหร่มึงจะเลิกยุ่งกับกูสักที่ไอ้อาร์ม”ใช่แล้วคนที่ขโมยจูบเค้าเมื่อกี้ก็คือ
อาร์ม
“มึงบอกมาสิว่ามึงต้องการอะไรถึงจะเลิกยุ่งกับกูสักที”โดมตะโกนใส่หน้าอาร์มอย่างเหลืออด
“มึง”อาร์มตอบสั้นๆ
“ว่าไงนะ”โดมถามเพราะไม่เชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
“มึงไง.......กูต้องการมึง”อาร์มพูดด้วยเสียงหนักแน่นและดังกว่าเดิม โดมได้ยินดังนั้นจึงใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักอาร์มออกพร้อมกับ

[zwin]

 :z13:คุณFinix คนเรามาทำให้อยากและก็จากไปนะครับอย่างนี้มันน่า.....จริงๆๆ

[โมโม่ที่รัก]

 
สั้นได้ใจมาก

[Finix]

‘หมาเลียปาก’นั่นคือชื่อที่โดมเมมเบอร์ของอาร์มไว้
“มึงโทรมาทำไม”
(เปล่ากูกดเบอร์ผิด)
“กดผิดมึงก็วางไปสิโง่หรือเปล่า”
(อันที่จริงแล้วกูตั้งใจโทรมาหามึง)
“เพื่อ”
(กูก็ไม่รู้ รู้แต่ใจมันสั่งให้โทรมาหามึง)
“แต่กูไม่อยากคุยกับมึง”แล้วโดมก็กดวางทันที
‘หมาเลียปาก’
“มึงเลิกยุ่งกับกูสักทีได้ไหม”
(คงไม่ได้ แล้วไม่ต้องถามนะว่าทำไม เพราะกูก็ตอบมึงไม่ได้)
“มึงมัน”
(ตู๊ดๆๆๆๆ)
‘มันเป็นบ้าอะไรของมัน เรื่องเมื่อวันก่อนยังไม่ได้ล้างแค้นเลย มีอย่างที่ไหนมาจูบเค้าต่อหน้าคนเยอะจนาดนั้น
และที่ยิ่งไปกว่านั้น ข่าวมันแพร่สะพัดกลายเป็น Take of the town ไปแล้ว ข่าวฉาวสองหนุ่มหล่อแห่งวิศวะ
และสถาปัตย์ จูบกันอย่างดูดดื่มท่ามกลางสายตาสักขีพยานขับยี่สิบคน จนตัวเค้าเองไม่มีหน้าออกไปไหนเพราะไม่
อยากตอบคำถาม แต่ถึงแม้ไม่ออกไป แต่
“โหลครับ”
(พี่โดมแป้งไม่ยอมนะค่ะ)
“ไม่ยอมอะไรหรอครับแป้ง”
(ก็ไอ้ข่าวที่เค้าว่ากันว่าพี่โดมไปยืนจูบกับพี่อาร์มสุดหล่อของวิศวะหน่ะสิค่ะ มันไม่จริงใช่มั้ยค่ะ)
“ใครบอก ไม่มี ไม่จริงหรอกครับ พี่จะไปทำเรื่องแบบนั้นไปไงจริงมั้ยครับ”โดมแก้ตัวไปน้ำขุ่น อาจจะใช่ว่าเค้าจูบ
กับมัน แต่มันไม่ใช่ด้วยความสมัครใจของเค้าสักหน่อย ถ้าจะพูดให้ถูกเค้าถูกไอ้บ้านั่นขโมยจูบต่างหาก
(เฮ้ย โล่งอกไปที แป้งก็นึกอยู่แล้วว่าอย่างพี่โดมไม่มีทางเป็นเกย์อย่างแน่นอน)
“ใช่ไหมล่ะครับ แป้งก็เคยรับรู้ด้วยตัวเองแล้วนิครับว่าพี่แมนแค่ไหน”
(พี่โดมบ้าแป้งอายนะค่ะ แป้งเป็นผู้หญิงนะ เรื่องแบบนี้เอามาพูดได้ไง ว่าแต่ว่าพี่โดมคืนนี้ว่างมั้ยค่ะ)
“ว่างสิครับ สำหรับน้องแป้ง งั้นเจอกันที่เดิมนะครับ”
(ค่ะ งั้นเดี๋ยวเจอกันค่ะ)

โดมพาแป้งมานั่งในร้านอาหารกึ่งผับแห่งหนึ่ง คืนนี้คนเยอะกว่าพอสมควร
“พี่โดมทานอะไรดีค่ะ”สาวสวยออดอ้อนชายหนุ่มอย่างเอาใจ
“แล้วแต่แป้งสิครับ”โดมหันไปบอกหญิงสาวแล้วสบตาอย่างบอกความต้องการ จนสาวสวยออกอาการเขิน รีบหยิบเมนูแล้วสั่งพนักงานบริการทันที....................รอไม่นานอาหารหลายอย่างก็ทะยอยยกมาเสริ์ฟจนครบ
“ทานเถอะครับเดี๋ยวเราจะได้ไปสนุกกันต่อ”โดมบอกสาวสวยตรงหน้าพร้อมรอยยิ้มบาดใจ
“ค่ะ”สาวสวยตอบได้แค่นั้น สองหนุ่มสาวทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย
“แป้งครับเดี๋ยวเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะครับ เช็คบิลเลยนะครับ”โดมหันไปยื่นบัตรเครดิตให้พนักงาน
“พี่ไปแป๊บเดียวนะครับ”โดมเดินห้องน้ำที่ตอนนี้เหมือนจะไม่มีใครใช้อยู่เลย เลยแก๊ก โดยไม่ทันตั้งตัวร่างของโดม
ถูกใครคนนึงผลักจนหลังติดกับผนังห้องน้ำ พร้อมปากร้อนของใครคนนั้นประกบจูบปากอย่างรวดเร็ว ลิ้นพยายาม
ล่วงล้ำเข้ามาด้านในให้ได้
“จูบมึงหวานว่ะไอ้โดม”นี่คือคำพูดของคนที่จูบปากของเค้า
“มึงต้องการอะไร มึงทำแบบนี้กับกูทำไม เมื่อไหร่มึงจะเลิกยุ่งกับกูสักที่ไอ้อาร์ม”ใช่แล้วคนที่ขโมยจูบเค้าเมื่อกี้ก็คือ
อาร์ม
“มึงบอกมาสิว่ามึงต้องการอะไรถึงจะเลิกยุ่งกับกูสักที”โดมตะโกนใส่หน้าอาร์มอย่างเหลืออด
“มึง”อาร์มตอบสั้นๆ
“ว่าไงนะ”โดมถามเพราะไม่เชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
“มึงไง.......กูต้องการมึง”อาร์มพูดด้วยเสียงหนักแน่นและดังกว่าเดิม โดมได้ยินดังนั้นจึงใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักอาร์มออกพร้อมกับ
“ผลั๊ก”หมัดกระทบแก้มซ้ายอาร์มอย่างจัง พร้อมตีนถีบเข้าท้องอาร์มอย่างจังจนอาร์มนอนไปกองที่พื้นห้องน้ำ
“ต้องการกูใช่มั้ย ตุ๊บ ตั๊บๆ”โดมกระหน่ำเตะซ้ำอย่างรุนแรงหลายต่อหลายทีจนสะใจ
“อย่ามายุ่งกับกูอีก กูเคยเตือนมึงแล้ว”แล้วโดมก็เดินออกไปปล่อยอาร์มให้นอนอยู่พื้นห้องน้ำอยู่อย่างนั้น
“เซ็นนี่ด้วยครับ”พนักงานร้านยื่นสลิปให้
“ไปกันเถอะครับแป้ง”โดมพูดก่อนจะฉุดมือหญิงสาวให้ลุกตามไป
แต่
“ว้าย กรี๊ดๆ ไม่จริงเป็นไปไม่ได้”สาวสวยกรีดร้องให้กับภาพที่เห็นข้างหน้าโดมถูกอาร์มผลักจนล้มนั่งลงกับเก้าอี้
อาร์มคร่อมตัวโดมแล้วประกบจูบปากโดมอย่างดูดดื่มเร้าร้อน โดยไม่แคร์สายตาใคร
“พี่โดมกับพี่อาร์มเป็นคู่เกย์อย่างที่เค้าพูดกันจริงๆด้วย ว้าย”แล้วหญิงสาวก็ร้องกรี๊ดๆ แล้วขึ้นแท็กซี่จากไป ราวกับว่าทุกอย่างมันถูกหยุดไว้ตรงนั้น
“ไปกับกู”อาร์มพูดกับโดมที่เหมือนกับยังไม่พร้อมจะรับรู้สิ่งต่างรอบกาย อาร์มพาโดมมาที่รถแล้วขับออกไปทันที
ไม่มีคำพูดใดออกมาจากทั้งสองคน นานนับสองชั่วโมงจนรถหยุดเคลื่อนที่ อาร์มเดินออกจากรถ
“มึงพากูมาที่นี่ทำไม”โดมถาม แต่ก็ไม่มีคำตอบใดออกจากปากของอาร์ม
“มึงว่าทะเลกลางคืน สวยไหมว่ะ”อาร์มถาม
“มันมืดมองไม่เห็นหรอกว่าสวยหรือไม่สวย”โดมตอบ
“งั้นมึงลองทำตามที่กูบอกนะ มึงลองหลับตาสิ”อาร์มบอก ก็ไม่รู้ว่าอะไรมาดลใจให้โดมทำตามสิ่งที่อาร์มบอกอย่างว่าง่าย
“มึงได้ยินเสียงลมไหม”อาร์มถาม
“อืม”โดมตอบ
“งั้น มึงรู้สึกถึงลมเย็นๆที่พัดผ่านไหม”อาร์มถามต่อ
“อืม”
“งั้นแล้วสุดท้าย มึงได้ยินเสียงคลืนไหม”อาร์มถามคำถามสุดท้าย
“แล้วมึงตอบกูได้หรือยังว่าทะเลคืนนี้สวยไหม”อาร์มหันไปถาม
“มึงนี่....ถ้าจะโดนตีนกูจนบ้านะไอ้อาร์ม”โดมหันไปด่าอาร์ม
“กูถามมึงจริงเถอะ..ทำกับกูแบบนั้นทำไม”โดมหันไปถาม
“ที่กูจูบมึงนะเหรอ”อาร์มพูดพร้อมกับเดินมาเผชิญหน้ากับโดม
“ตอนแรกกูยอมรับว่ากูแค่ต้องการแก้แค้นมึง แต่พอเอาเข้าจริงๆหลังจากนั้น”อาร์มหยุดพูดแล้วสบตาของโดม
“กูก็โหยหาแต่รสจูบของมึง”อาร์มพูดจบพร้อมกับประกบปากจูบกับโดมอย่างดูดดื่ม ฝ่ายโดมก็ไม่ยอมแพ้จูบตอบ
กลับอย่างดูดดื่มเร้าร้อนไม่แพ้กันอยู่นาน จนโดมค่อยผลักอกของอาร์มออกแล้วมองไปในดวงตาของอาร์ม ถึงแม้
มันจะมืด แต่แสงของดวงจันทร์มันก็ทำให้โดมเห็นแววตาที่จริงจังนั้นได้อย่างชัดเจน
“เดินเล่นกันเถอะ กูขอสงบศึกวันนึงเถอะว่ะ”อาร์มพูดขัดขึ้นมา
“เอาสิ”แล้วอาร์มกับโดมก็เดินไปเรื่อยๆ จนลืมเวลา
“กลับเถอะว่ะ”โดมพูด
“แต่มันดึกมากแล้ว นอนที่นี่เถอะว่ะ”อาร์มตอบ
“แต่กูไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย”โดมตอบ
“มึงไม่มีแต่กูมี โอเคนะ”อาร์มหันไปถามโดม
“งั้นก็แล้วแต่มึงแล้วกันกูจะทำอะไรได้ รถก็รถมึง”โดมได้แต่ตอบปลงq
“ดีมากว่านอนสอนง่าย น่ารัก”อาร์มพูด
“เมื่อกี้มึงว่าไงนะ”โดมถามอย่างไม่แน่ใจ
“เปล่า ไปเถอะ”
“ห้องมึงสวยดีว่ะ”พูดขณะที่อยู่ในคอนโดที่ครอบครัวโดมเป็นเจ้าของ
“พอดีพ่อกูยกให้ห้องหนึ่งหน่ะ”อาร์มบอก
“มึงก็เลยเอาไว้เชือดพวกสาวๆสินะ”โดมแซวอย่างรู้ทัน
“เปล่า ห้องนี้กูไว้เวลาพาเพื่อนมาเที่ยว ไม่เคยพาใครมาเชือดกะว่าเชือดมึงคนแรก”อาร์มหันไปยักคิ้วกวนให้โดม
“ผ้าเช็ดตัว เสื้อกางเกงอยู่ในตู้ น่าจะใส่ได้ เพราะดูแล้วมึงก็น่าจะตัวพอๆกับกู ส่วนกางเกงในถ้ามึงไม่ถือจะใส่ของกูก็ได้นะ”พูดจบอาร์มหันไปยิ้มให้โดม
“สัดด”แล้วโดมก็หายเข้าไปในห้องน้ำ โดมเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพ ท่อนบนเปลือย ร่างขาวๆ เต็มไปด้วย
มัดกล้ามพองามกับซิคแพ็คบนหน้าท้องแบนเรียบนั่น มันทำให้โดมน่ามองไม่ใช่น้อย ถึงจะเป็นผู้ชายด้วยกันก็เถอะ
ก็อดที่จะมองไม่ได้
“มองไมว่ะ มึงมีไม่เหมือนกูหรือไง”โดมที่เริ่มอายกับสายตาของอาร์มถามขึ้น
“เปล่า ก็แค่.........มึงหุ่นดีว่ะ”อาร์มเดินเข้าห้องน้ำทันทีเมื่อพูดจบ
แต่
“เฮ้ย เดี๋ยวมีรูมเซอร์วิสเอาอาหารมาส่ง”เสียงอาร์มเริ่มเอื่อยลง
“ถ้าหิวก็ เอ่อเอ่อกินก่อนได้เลยนะ”ที่อาร์มเป็นแบบนี้ ก็เพราะไม่คิดว่าจะได้เห็นโดมในสภาพล่อนจ่อน ไม่มีอะไร
ติดตัวเลยอย่างนั้น มันยิ่งทำให้อาร์มใจเต้นเข้าไปใหญ่ ส่วนโดมเองก็แทบอยากจะโดดตึกตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาล่อนจ่อนต่อหน้าผู้ชายคนอื่นแบบนี้ และแถมคนๆนั้นยังเป็นอาร์มศัตรูของตัวเองอีก
‘นี่มึงจงใจยั่วกูใช่ไหมไอ้โดม มึงเป็นผู้ชายคนแรกเลยนะเนี่ยะที่ทำให้กูมีอารมณ์ได้ขนาดนี้’อาร์มคิดพร้อมกับน้องชายคนเล็กของอาร์ม
ก็เริ่มตื่นขึ้น จนอาร์มต้องรีบอาบน้ำเพื่อกำจัดความคิดที่กำลังฟุ้งซ่าน
“อ่าวยังไม่กินข้าวเหรอ”อาร์มเดินออกมาในสภาพเดียวกับที่โดมออกมาครั้งแรก โดมหันมามอง อาร์มก็รูปร่างดีไม่แพ้เลยซักนิด
ดูจะล่ำๆกว่าเล็กน้อยด้วยซ้ำ อาร์มเห็นว่าโดมกำลังจ้องตัวเองอยู่
“เฮ้ย”โดมร้องเสียงดัง เมื่ออยู่ๆผ้าขนหนูที่อาร์มคาดอยู่ก็หลุดไปกองอยู่กับพื้น จนโดมหันหนีไม่ทันเห็นน้องชายคนเล็กของอาร์มอย่างชัดเจน
“ฮ่า ฮ่า หน้าแดงเลยเหรอครับโดม”อาร์มในสภาพเปลือยเดินเข้ามาประชิดโดม ยื่นมือไปจับมือของโดมให้มาจับน้องชายตัวดีของเค้าที่ตอนนี้ตื่นเต็มที่อยู่ในมือโดม ส่วนอาร์มก็รูดกางเกงบอลของโดมหลุดไปกองอยู่ที่ปลายเท้าเป็นที่เรียบร้อย
“ช่วยกูหน่อย”อาร์มกระซิบที่ข้างหูของโดม แล้วก็เหมือนมนต์สะกดกอดให้โดมเริ่มรูดน้องชายของอาร์มขึ้นลงขึ้นลงอย่างช้า พร้อมกันกับที่น้องชายของโดมก็ถูกอาร์มดึงรั้งขึ้นลงช้าๆเหมือนกัน
“อ่า ดีจัง”เสียงอาร์มครางอย่างสุดเสียว
“อืม”เสียงหวานๆของโดมเริ่มตามมา แล้วทั้งสองคนก็เริ่มขยับส่วนอ่อนไหวของกันและกันอย่างไม่อาจจะหยุดยั้งได้จากช้าจะเร่งเร็ว จนใกล้จะทนไม่ไหว
“โดมกูจะไม่ไหวแล้ว”อาร์มพูดเสียงสั่น
“กูก็เหมือนกัน”โดมก็ไม่ต่างกัน อาร์มแนบริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากของโดมแล้วแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม
“โอ้ว ไม่ไหวแล้วเสียวสัดๆ”อาร์มร้องพร้อมเข้ากอดกระชับร่างโดมพร้อมกับน้องชายพ่นลวาออกมาเต็มมือโดม
“อ่า”โดมร้องแค่นั้นแล้วกอดอาร์มแน่นพร้อมกับปลดปล่อยออกมาเหมือนกัน ทั้งสองหยุดนิ่ง
“เป็นไงมันส์มั้ยว่ะ”อาร์มเงยหน้าถาม
“สัดด อย่าพูดมาก และกูก็หวังว่านี่จะเป็นครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายที่กูกับมึงจะทำอะไรกันแบบนี้”โดมพูดแล้วผละออกจากอ้อมกอดของอาร์ม ก่อนจะดึงกางเกงขึ้นเหมือนเดิม
“กูก็หวังจะจะเป็นอย่างนั้น”อาร์มตอบพร้อมกับหันมาสบตา ทั้งที่ใจของอาร์มไม่ได้คิดแบบที่พูดเลยซักนิด เพราะสำหรับอาร์มแล้วนี่คือจุดเริ่มต้นต่างหาก
“กินข้าวกันกูหิวล่ะ”อาร์มพูดทำลายความเงียบ อาร์มเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบมาสวมแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะกินข้าว

“กูยอมลงให้มึงแค่วันนี้วันเดียว ตั้งแต่พรุ่งนี้มึงกับกูคือศัตรู”โดมพูดในขณะที่นอนอยู่บนเตียงกับอาร์ม
“อืม”อาร์มพูดก่อนจะหันตะแคลข้างเข้าไปกอดโดม แรกๆโดมก็ขัดขืนแต่แล้วก็กลับปล่อยให้อาร์มกอดโดยดี
“กูขอแค่คืนนี้คืนเดียว ส่วนพรุ่งอะไรจะเกิดก็แล้วแต่มึงเป็นคนกำหนดแล้วกัน”อาร์มพูดก่อนจะกระชับกอดโดมแน่นขึ้น แล้วทั้งสองก็ปล่อยกายปล่อยใจหลับไหลไปกับค่ำคืนในที่สุด

[โมโม่ที่รัก]

เริ่มชอบโดมแล้วหรอ
 

[VICTORY]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
แม่เจ้าาาา


เริ่มจะสานสัมพันกันและ

[PEENAT1972]

ตร้่ายตายเล้ว อุ๊แม่เจ้า ขนาดไม่ชอบขี้หนากันนะคะนี่

ถ้ารักกันขึ้นมา บรรดา มดแมงแมงต่างๆ ไม่ขาดสารอาหารแน่ๆค่ะ

อีป้าแก่ๆ ฟันธง

[kajeaw]

ว้าว ... เริ่มแล้วแบบซอฟท์ ๆ 

[zemicolon]

อ๊า่กกก จนได้อร์าม โดม

 

เขิล

[Phelyra]

เริ่มหวั่นไหวกับความรู้สึกลึก ๆ ของแต่ละคนกันแล้วชิมิค่ะ อาร์ม+โดม ถ้าใช่...ความรู้สึกต่อจากนี้ที่สองคนมีให้กันจะไม่มีวันเหมือนเดิมและปฏิเสธได้อีก งั้นก็ลองเปิดใจมองกันในแง่มุมที่ต่างออกไปและอย่าหลอกหัวใจตัวเองกันอีกเลยค่ะ ยินดีกับคู่รักคู่ใหม่ล่วงหน้าด้วยนะค่ะ ฉลอง

[Finix]

ผมว่าผมทนไม่ได้แล้วหล่ะครับ มันมากเกินไป ไม่ไหวแล้ว ไม่ทนแล้ว
เค้าทิ้งผม ปากบอกว่ารัก แต่มันสวนทาง เค้าบอกว่าผมเป็นคนดี
ฮ่า ฮ่า อยากจะหัวเราะให้กับตัวเอง อย่าที่เค้าว่า
คนดีไม่มีที่อยู่ถ้าจะใช้ได้กับผม แต่ไม่เป็นไรหลอกครับ ไม่ต้องห่วงผม
เค้าทิ้งผมไว้นาน จนผมเริ่มรู้สึกว่า ไม่มีเค้าผมก็อยู่ได้ มันคงตายได้ไปพร้อมกับความรู้สึกที่ว่า
ไม่เป็นไร ชักเองก็ได้ ผมต้องทำได้ ผมจะตัดเค้าให้ได้ ไม่ใจอ่อนอีกต่อไปแล้ว
เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ ผมกำลังจะทำให้เค้ารู้ว่า กูไม่รักมึงแล้ว กูไม่ต้องการมึงแล้ว เข้าใจผมนะครับ

[Jesale]

ในเรื่อง อาร์มกับโดม ปากว่ามือถึงนะเนี่ย เพิ่งประจักษ์ก็วันนี้เอง 
ในใจ สู้ๆนะจ้ะไรเตอร์ เป็นกำลังใจให้เข้มแข็งในเร็ววัน 

[ronlbb]

คืนเดี่ยวจัดการให้เสร็จนะอาร์ม

55+

[reneisance]

อดทนไวเถอะ พรุ่งนี้ต้องดีกว่า

ปาดน้ำตา มองฟ้าและก้าวต่อไป

อดทนไว้เถอะ มีรักในวันที่ดีรออยู่ไม่ไกล

เจ็บอยู่ใช่ไหม แค่บอกตัวเองไว้พรุ่งนี้เอง

เป็นกำลังใจไห้นะครับคุณ finix

[kajeaw]

เป็นกำลังใจให้คุณ finix ครับ

ชีวิตยังต้องเดินอีกต่อไป หนทางข้างหน้ามีอนาคตที่สดใสกว่าวันนี้รออยู่ครับ
อย่าเสียเวลา และเสียใจกับใครที่ไม่เห็นคุณค่าของเราเลยครับ
 

[cipher]

หากเปรียบกับชีวิตของคน
เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่
ก็คงเปรียบได้กับฤดู
คงเป็นฤดูที่แสนสดใส

(และ/แต่) ถ้าวันหนึ่งวันไหน
ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
บอกกับตัวเองเอาไว้
ความเจ็บต้องมีวันหาย
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า(แค่ไหนที่เฝ้ารอ)

เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ
จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน
เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น
กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป

(และ/แต่) ถ้าวันหนึ่งวันไหน
ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
บอกกับตัวเองเอาไว้
ความเจ็บต้องมีวันหาย
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)

อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ
อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย
น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย
หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)

ที่เฝ้ารอ


เอาเนื้อเพลง"ฤดูที่แตกต่าง"
มาเป็นกำลังใจให้คุณ Finix
ยังไงก็ยังมีพวกเราชาวเล้าฯ เป็นเพื่อนอยู่น๊า  
ปล. +1 เป็นกำลังใจให้ 
 

[rmlab]

อาร์มไว้ใจได้เปล่าเนี่ย
โดมระวังตัวด้วยนะ

[Yunatsu]

อาร์ม รักจิงหรือหลอก บอกมาน้าาาาาาาา
โดมมม อย่าไปใจอ่อน เด๋วมันเปนแผนของอาร์ม พรุ่งนี้ต่อยมันให้นวมเลยย
555

พี่finix ทนไม่ไหวก้ไม่ต้องทนแล้วคะ
เหนื่อยเปล่าๆ
 

[lomekung]