ขอโทษท่านผู้อ่านด้วยนะครับ
ที่ปล่อยให้รอนาน
พอดีติดม็อบ ไปช่วยเค้าเก็บของที่ CTW อยู่ อิอิ (ขออ้างของคนขี้เกียจ อิอิ)
อย่าเพิ่งหนี เพิ่งโกรธกันนะ
ไปอ่านกันเลยครับ
โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว
ตอนที่ 25 เสแสร้งแกล้งรัก
ก๊อกๆๆๆๆๆ ใครมาเคาะประตูแต่เช้าว่ะ
“ไอ้ตุลย์ตื่นยัง ไปมอได้แล้ว” ไอ้เชี่ยโชว์มา เอาไงดีว่ะ
“ใครมาแต่เช้าหรอตุลย์” โป้งลืมตาขึ้นมาถามผม แต่ยังกอดผมไม่ปล่อย
“ไอ้เชี่ยโชว์อ่า มันมารับไปมอ” ไอ้โป้งมองหน้าผม ผมพยักหน้าไปอีกที
“งั้นตุลย์ไปเปิดก่อนละกัน” ผมทำหน้าสงสัย แต่มันพยักหน้าเน้นย้ำ ผมเลยต้องจำใจลุกไปเปิด
“เปิดช้าแท้ว่ะ แล้วนี้มึงยังไม่อาบน้ำแต่งตัวอีกหรอ” มันเดินแทรกผ่านตัวผมเข้าไปในห้อง ตายห่าอย่าได้เกิดอะไรร้ายแรงขึ้นเลย ผมค่อยๆปิดประตูแล้วเดินตามเข้าไป ทำไมไม่มีอะไรเกิดขึ้นว่ะ อ้าวโป้งหายไปไหนอ่า
“ถ้ามึงรีบนักมึงก็ไปก่อนสิ กูมีเรียนบ่าย” ผมพูดหลังเดินตามมันเข้ามา
“ไม่มึงต้องไปพร้อมกู เพราะตอนนี้กูโทรนัดเพื่อนมึงไอ้กายไว้ที่บาร์ใหม่แล้ว เปิดตัวจำไมได้หรอ” ไอ้เชี่ย ขนาดนั้นเลยหรอว่ะกูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนว่ะ แล้วสื่อมวลชนนัดรึยัง เอาทุกช่องทุกสำนักเลยนะ จัดแถลงข่าวซะใหญ่โต สาส
“ไอ้เชี่ย ทำไมมึงต้องทำขนาดนั้นด้วยว่ะ ไม่ไปวิทยุมหาลัยเลยล่ะ”
“อ่อ มึงจะเอางั้นหรอ ได้เลย” ผมมองหาว่าไอ้โป้งไปแอบตรงไหนว่ะ
“มองหาอะไร” มันถามคงเห็นผมมีพิรุท
“ป่าว กูหาผ้าเช็ดตัว จะอาบน้ำ”
“ผ้าเช็ดตัวมึงก็แขวนอยู่นี้ไง เป็นเชี่ยไร” เอออยู่แทบจะชนหน้ากูอยู่แระ อิอิ
“เออๆๆ มึงไปรอที่บ้านมึงก่อนไป เดี๋ยวกูรีบตามลงไป”
“กูรอนี้แหละ”
“ก็เพราะมึงรอนี้แหละจะยิ่งทำให้กูช้า” ผมพูดไป ก็มันอย่างนั้นจริงๆ มีคนมานั่งดูเราอาบน้ำแต่งตัว ทำอะไรก็ไม่สะดวก
“เออๆ ก็ได้กูให้เวลาครึ่งชั่วโมง ถ้ามึงยังไม่ลงไปกูจะตามมาลาก เข้าใจ”
“เออ แล้วเดี๋ยวกูลงไป มึงออกไปได้แระ” มันก็เดินออกไปครับ ผมรีบวิ่งไปล๊อคประตู โป้งค่อยๆเดินออกมาจากระเบียง
“โป้ง ทำไมต้องแอบด้วยล่ะ” ผมถามเพราะสงสัย ไหนบอกจะจัดการให้ไง แล้วจะแอบทำไม
“ ไม่อยากมีเรื่อง” โอ้โหไม่อยากมีเรื่องแมนมาก
“ไหนบอกจะช่วยไง”
“ตุลย์ฟังนะ ถ้าเรารีบทำอะไรตอนนี้มันจะมีแต่เสียกับเสีย เราควรปล่อยให้มันวางใจก่อน ระหว่างนี้ตุลย์ก็ทำดีกับมันไปก่อน ให้มันเชื่อใจ”
“อืม” ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“ไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวมันรอนานนะ” มันหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วดันให้ผมเข้าห้องน้ำ
“แต่เดี๋ยว อาบด้วยดีกว่า” มันเดินเข้าห้องน้ำมาด้วยเลย เป็นการอาบน้ำที่เหนื่อยมาก อิอิ
“มันรอที่ไหน” โป้งถาม เมื่อต่างคนต่างแต่งตัวเสร็จ แล้วจะออกจากห้อง
“บ้านมันอ่า ตรงข้ามแฟลตไง”
“อือ เล่นเนียนๆนะ ตามใจมันหน่อย แต่ห้ามคิดจริงนะกูไม่ยอมด้วย”
“กูนี่นะจะคิดจริง ทำกับกูขนาดนั้นกูไม่เอาหรอก เชื่อใจกูดิ”
“อืมกูเชื่อใจมึง ไปได้แล้วเดี๋ยวสามีน้อยรอ” มันพูดขำขำล้อเลียนผม
“สาสส ใครสามีกู สามีหลวงยังไม่มีเลย” เล่นกลับไป อิอิ แล้วก็ไปส่งมันขึ้นรถ
“ขับรถดีดีนะ”
“ครับ มีอะไรโทรหากูนะ อย่าเก็บไว้อีกล่ะ” มันสั่งผม ผมพยักหน้ารับ แล้วขับรถออกไป แล้วผมก็เดินข้ามเข้าบ้านไอ้กร่างไป
“ทำไมช้าจังว่ะ” มันถามเมื่อผมเดินเข้าไปบริเวณหน้าบ้าน มันรออยู่ที่โรงรถอยู่แล้ว
“มึงจะรีบไปไหน กูก็มาแล้วนี้ไง อย่าบ่นมากดิ” ผมพยายามพูดดีทำดีกับมัน
“เออ งั้นขึ้นรถ เสียฤกษ์เปิดตัวแฟนใหม่กูหมด” สัสส แหวะกูจะอ้วก กูเต็มใจมาก ผมก็ขึ้นรถ
“แล้วมึงนัดใครบ้างเนี้ยะ” ผมถามมันเมื่อขับรถออกมาเพื่อทำลายความเงียบ
“ก็ไอ้กาย ไอ้เจ๋ง แล้วก็เพื่อนๆ มึงแค่นี้แหละ ไม่อยากจัดอะไรใหญ่โต” เอาเข้าไป ไม่ใหญ่โตเลย แต่ละตัว
“ ไม่ต้องบอกไม่ได้หรอ” ผมเริ่มกังวล
“ไม่ได้ เดียวใครมายุ่งกับแฟนกู ต้องแสดงความเป็นเจ้าของหน่อย” ไม่ใส่ปลอกคอกูเลยล่ะ
“เฮออ กูละไม่อยากจะเถียงมึง” ผมถอนหายใจ พยายามหายใจเข้าลึกๆๆ ท่องเอาไว้กูต้องใจเย็นกับมัน เย็นไว้ๆๆๆ
“ก็ไม่ต้องเถียง นั่งเงียบๆแหละน่ารักดี” ไอ้สัส ชมกูอีก แล้วเวลากูพูดมันไม่น่ารักหรอว่ะ ไอ้กร่างเอ้ย แล้วมาถึงบาร์ใหม่ แหมนั่งกันครบเลยนะพวกมึง อิอิพี่กายด้วยครับ ผมก็เดินเข้าไปครับ
“หวัดดีพี่กาย” ผมสวัสดีพี่กาย
“ดีครับ”
“แหม ไอ้ข้าว ไอ้เจ๋ง ห่างกันบ้างก็ได้นะนั่งตัวจะติดกันแระ” มันรีบผละออกจากกัน ขอแซวหน่อยเถอะ
“ไหนอ่ะไอ้โชว์ แฟนมึงที่จะพามาโชว์ตัว” พี่กายถามไอ้กร่าง ผมใจหวิวๆเลยครับ
“คนนี้พวกมึงคงรู้จักเค้าแล้วแหละ” เออรู้จักดีด้วย
“ใครว่ะ ไม่เห็นมาด้วยกันเลย” มันเดินมาข้างผมแล้ว กอดคอผม ผมพยายามเอาออกแต่มันรัดแน่นเลยครับ
“มึงอย่าบอกนะ” พี่กายมองหน้าผม ทุกคนมองตาม ไอ้โชว์พยักหน้า
“ใช่ นี้แหละแฟนกู รู้จักยัง” มันพูดหน้าตาเฉยทุกคนหันมองผม โต๊ะข้างๆก็คงได้ยิน หันมามอง โดยเฉพาะไอ้ข้าวมองผมอย่างสงสัยเชิงคำถาม ผมก็ได้แต่ยิ้มๆ ไอ้สัสสโชว์มึงไม่คิดว่ากูอายบ้างหรอ
“มึงนั่งลงกันมาเลย” ไอ้พี่กายให้นั่ง
“เป็นไงมาไง” ไอ้พจน์เปิดประเด็นถาม
“ก็ไม่มีอะไร ชอบกัน มีความรู้สึกดีดีให้กัน ก็แค่นั้น” หรอไอ้กร่าง กูรู้สึกว่าไม่ใช่มั้ง
“ไอ้ตุลย์ไหนมึงบอกไม่มีอะไรไง” ไอ้ข้าวถามผม
“ก็ไม่มีไรไง” ไอ้โชว์หันมามองผม ประมาณว่ามึงพูดดีๆ
“ก็มันเอาใจเก่ง ก็เลยชอบ” ผมก็โกหกไป เฮอลำบากใจจริง
“งั้นคืนนี้ก็ต้องฉลอง” พี่กายพูดขึ้น
“ที่ไหนดีพี่” ไอ้คิวรีบถาม ไม่ค่อยเลยนะมึง
“ได้ๆ คืนนี้กูเลี้ยงเอง ฉลอง” ไอ้เชี่ยพูดเฉยๆ ก็ได้ไม่ต้องมาโอบกู
“งั้นไปสละโสดกัน” ไอ้พจน์ บอก
“เอาตามนั้น” พี่กายเสริม
“งั้นคืนนี้ สองทุ่มเจอกันสละโสด ใครไปไงมั้ง” ไอ้โชว์ถาม
“เดี๋ยวไอ้ข้าวไปรถผมครับ” ไอ้เจ๋งรีบบอก
“งั้นกูกับไอ้พจน์ไปรถมึงด้วยละกัน จะได้ไม่ต้องเอารถไปหลายคัน” ไอ้คิวบอก
“เออๆ ได้ๆ”
“งั้นกูเอารถไปเองคนเดียวนะ พอดีกูไม่มีคู่ว่ะ” พี่กายพูดเชิงน้อยใจ แต่เค้าคงแหย่เล่นแหละ หน้างี้ไม่มีแฟนไม่เชื่อหรอก
“ตามนั้น” ไอ้โชว์บอก
“รักกันจริงๆ ข้าวใหม่ปลามัน แล้วได้กันยังว่ะ” ผมที่นั่งกินน้ำอยู่สำลักเลยครับ ถามมาได้ไอ้พี่กาย
“เฮ้ยๆ ไม่ต้องรีบตอบๆ “ กูไม่ได้รีบตอบไอ้พี่กายกูตกใจ แต่ตอนนี้ไอ้โชว์ ทำท่ายิ้มๆยักไหล่
“จริงดิ เป็นไงว่ะ น้องมันเด็ดป่าวว่ะ” ผมนี้หน้าแดงเลยครับ นี้คุยเชี่ยไรกันเนี้ยะ
“พอเหอะๆ พี่คุยเรื่องอื่นเหอะ นี้เรียนกี่โมงเนี้ยะ” ผมตัดบท
“อายหรอไอ้ตุลย์ แค่นี้ทำเป็นอาย” ไอ้เจ๋งเสริม
“เออ แล้วมึงสองคนเมื่อไหร่จะเปิดตัว เห็นควงกันไปควงกันมา หรือจะรอให้ท้องก่อนรึไง” ผมถามพวกมันหักหน้ามันบ้าง ไอ้ข้าวมีปฏิกิริยาอย่างเห็นได้ชัด หน้าแดงขึ้น คงเขิล
“จวยไรมึง กูไม่ได้เป็นเชี่ยไรกับมัน” ไอ้ข้าวรีบปฏิเสธ
“ทำไมเมื่อคืนไม่เห็นพูดงี้เลย” ไอ้เจ๋งพูด ทุกคนร้องโห่
“ไอ้เชี่ย กูพูดไร กูทำไม เดี๋ยวมึงโดน” ไอ้ข้าวตะคอกกลับ ไอ้เจ๋งจ๋อยไปเลย 55 กลัวไอ้ข้าวนะมึง
“งั้นแยกย้ายไปเรียนได้แล้ว อีกสิบนาที” ไอ้พจน์บอก เราทุกคนก็แยกย้าย แต่เหมือนเดิมทำไมไอ้เจ๋งไม่ไปกับพี่มัน อ้างว่ายังไม่ถึงเวลาเรียน
“ไอ้ข้าวไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อยดิ พวกมึงเดินกันไปก่อนเลยเดี๋ยวกูตามไป ไอ้เจ๋งมึงด้วย” มันทำท่าเหมือนจะตามมา พอแยกออกมาแล้วผมก็ถามออกมาเลยครับ
“ไอ้ข้าวสรุปว่ามึงกับไอ้เจ๋ง...กันจริงๆแล้วใช่ไหม” ผมทำท่าเอานิ้งสองนิ้วชนกัน
“เชี่ยไรมึง”
“มึงอย่ามาปฏิเสธกูดูออก กูเพื่อนมึงนะเว้ย”
“เออ” มันยอมรับ
“สรุปมึงรักมันใช่ไหม” ผมถามมัน
“อืม” มันเริ่มหน้าแดง
“แล้วมึงจะปิดบังพวกกูทำไม” ผมถามอย่างสงสัย
“กูยังไม่พร้อม กูอาย” มันก้มหน้าตอบ
“ว่าแต่มึงเหอะ เป็นแฟนได้ไงไหนบอกไม่มีอะไร” ตายห่าลืมคิดถึงเรื่องตัวเอง ไม่คิดว่ามันจะถาม
“ก็บอกว่ามันชอบเอาใจไง ตามรับ ตามส่ง บ้านก็อยู่ใกล้ๆห้องกู” ผมก็ว่าไปตามที่จะโกหกได้ ไม่อยากเวอร์เกิน ลำบากใจกับการโกหกเพื่อน แต่ลำบากใจกับการโกหกตัวเองมากกว่า
“อืม ไปเรียนก่อนดีกว่าแล้วไว้ค่อยคุยกัน” ผมบอกมัน แล้วเดินนำหน้ามันมา การเรียนวันนี้ก็เรื่อยๆ
“เฮ้ย สองทุ่มเจอกัน” มันบอกผมก่อนแยกย้าย มันต่างคนแยกย้ายกลับไปเสริมหล่อ ทิ้งผมอยู่ที่ซุ้มคนเดียว เพราะไอ้เชี่ยกร่างโทรมาบอกให้รอเดี๋ยวมารับ ผมว่างๆ เลยโทรหาโป้งดีกว่า คิดถึง
“หวัดดีครับขอสายคุณโป้งหน่อยครับ” ผมเล่นๆๆ อิอิ
“ไม่อยู่อยู่ครับ มีอะไรฝากไว้รึป่าวครับ” มันเล่นกลับ
“ฝากบอกว่าคิดถึง” เล่นไม่เลิก
“คิดถึงใคร” ไอ้สัสส โชว์ครับมันกระชากมือถือออกไปเลย ตายแล้วสิ
“ฮัลโล ใครครับ” ไอ้โชว์กรอกสายไปที่ปลายสาย แต่ไอ้โป้งคงวาวงไปแล้ว
“มึงบอกมาว่าคิดถึงใคร” มันตะคอกผม คนที่ซุ้มเริ่มหันมามอง
*******************************************************
2 BE CONTINUED
หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05 (อ่าน 1296979 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก