ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0*****-*******-*******-*******-*******-******
บทที่ 1 :: เราชื่อยาหยี
*****-******-******-*******-******-*******
“ฮึก!ฮือ..”
ผมร้องไห้ ใช่ผมกำลังร้องไห้ให้กับความโง่ของตัวเองทำไมผมถึงด่าตัวเองนะหรอครับ ผมคงไม่ต้องมานั่งชีช้ำกะหล่ำปลีดองแบบนี้หรอกถ้าไม่ใช่ไอเวรตะไล..นั่นความจริงแล้วมันชื่อบอลครับ แฟนผมเองใช่ผมเป็นเกย์และรับเรื่องได้มาตลอด ผมชื่อยาหยี
เหตุที่ได้ชื่อนี้มาเพราะพ่อกะแม่ผมรักกันม๊ากมากเลยตั้งชื่อให้ผมว่ายาหยี ไม่รู้ว่าฟ้ากำหนดมายังไงถึงได้กำหนดให้ผมหน้าเหมือนแม่อย่างกับแกะแถมยังพ่วงดูรูปร่างที่สามารถพกพาใส่กระเป๋าได้อีกของผมด้วย ผมไม่ใช่ลูกคนเดียวนะครับ ผมมีพี่ชายมาดแมนเต็มร้อยกับน้องสาวหญิงไทยใจงามอยู่อีกสองคนครับ พี่ชายผมชื่อ ดาร์ลิ่ง ส่วนน้องสาวผมชื่อเบบี๋ครับชื่อซะไฮโซเลยแต่ละคน
เข้าเรื่องดีกว่าผมที่เรียนอยู่คณะเกี่ยวกับการทำขนมหวานหรือเรียกอีกอย่างว่าคหกรรมก็ได้ครับเอ้า!..ก็บ้านผมเปิดร้านอาหารนิครับพ่อกับแม่ก็สนับสนุนครับ แต่ด้วยความที่ผมมันหน้าดีเพื่อนเลยเยอะเป็นพิเศษหลายครั้งที่ผมถูกไหว้วานให้ไปช่วยงานของพวกคณะนิเทศแล้วเรื่องมันก็เริ่มต้นตรงนี้แหละครับก็ไอบอลแฟนผมนะสิดันไม่ชอบให้ผมแต่งตัวเป็นผู้หญิง แล้วงานครั้งนี้ผมต้องแต่งด้วยเหตุจำเป็นมากๆเพราะไอพวกที่กำกับการถ่ายทำหนังสั้นนะสิครับ
ดันหาตัวนางเอกไม่เจอแล้วไซส์เสื้อผ้าก็ดันมาตรงกับตัวผมพอดี ไอพวกรุ่นพี่พวกนั้นก็เลยฟังให้ไอ น้ำนิ่งเพื่อนรักสุดสวาทมาขอร้องผม(ได้ค่าตัวด้วยครับ) ไอผมก็คนดีแต่หารู้ไม่ว่าการทำดีแล้วมันได้รับผลตอบแทนมาแบบเหี้ยๆ ไอบอลมันบอกเลิกผมครับตอนแรกผมนึกว่าที่มันบอกเลิกผมเพราะผมแต่งตัวเป็นผู้หญิงแต่ไม่ใช่ครับลับหลังผมมันแอบไปมีกิ๊ก..แล้วผมจะไม่อาฆาตเลยถ้ากิ๊กมันจะไม่ใช่ผู้หญิง ใช่!มันทิ้งผมเพราะกลับไปหาผู้หญิงคนนั้นแล้วผมเป็นคนเจ็บแล้วจำด้วยสิ
“มึงเลิกร้องไห้เหอะว่ะไอหยี”น้ำนิ่งนั่งลงข้างผมพร้อมกับยื่นกระดาษทิชชู่ให้ผม
“มึงไม่ได้เป็นคนถูกบอกเลิกนิหว่าจะไปรู้อะไร”ความจริงผมร้องไห้เพราะแค้นต่างหากไม่ได้พิศวาทเลยถ้าไอเชี่ยบอลจะไปสมสู่ผสมพันธ์กับใครเพราะผมยังจิ้นนอยู่!!เป็นเกย์ก็รักนวลสงวนตัวเหมือนกันนะครับ
“ก็กูไม่ได้คบกับมันกูจะถูกบอกเลิกได้ไงว่ะฮาๆ”
“มึงเลิกกวนตีนกูได้ป่ะ กูกำลังเฮิร์ทนะเว้ยย!!~”ผมตะคอกใส่มันพร้อมกับปากระดาษทิชชู่ที่เต็มไปด้วยน้ำตาและน้ำมูกของผมฮาๆกูแก้แค้นมึงไอน้ำนิ่ง
“ยี้!!สกปรกเฮ้อเลิกทำหน้าเหมือนหมาแดกแฟ่บแล้วแดกเหล้ากันดีกว่า เดี๋ยวกูแนะนำแผนแก้แค้นไอบอลให้”แก้แค้นไอบอลผมก็หูพึ่งสิครับ
“ยังไงว่ะ”
“เดี๋ยวมึงก็รู้ไปแดกเหล้ากัน”
“กูไม่มีตังค์”
“เออน่า..วันนี้มีเจ้ามือแต่เอ๊ะ!!มึงเพิ่งได้ค่าตัวไปไม่หรอ”ผมได้แต่ยิ้มแหยๆส่งให้มันผมได้ค่าตัวมา5000ครับ งานง่ายๆแถมได้ตังค์แบบนี้ผมช๊อบชอบ และแล้วผมกับไอน้ำนิ่งก็ได้ย้ายตัวเองมานั่งอยู่ในร้านเหล้าปั่นแถวเอกมัย ผมนั่งกินกับไอน้ำนิ่งซักพักมันก็ทำหน้ายื่นไปยื่นมาส่องหาคนอยู่นั่นแหละ
“มึงเป็นไรของมึงว่ะ”
“หาคนอยู่มึงแดกๆไปเหอะพูดมากจริง”
“คนของมึงอ่ะตัวเล็กเท่าหอยมดหรอไงว่ะถึงได้ส่องหาขนาดนั้น เดี๋ยวมาจะมาเดี๋ยวแม่งก็เห็นเองอ่ะเลิกทำตัวยุกยิกซะทีกูรำคราญ”ไอน้ำนิ่งหันมาทำหน้าไม่พอใจใส่ผม แต่ผมยาหยีไม่สนใจหรอกครับแล้วผมก็นั่งกินไปสั่งไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าใครเป็นคนจ่าย แต่แล้วเรดาร์ของผมก็ทำงานเหมือนมีหนุ่มสมาสมาดแมนคมเข้ม หล่อบาดตาบาดใจเดินตรงเข้ามาในร้านและเดินตรงมาที่โต๊ะผมทันทีกริ๊ดดดด!~เพื่อนมึงหรอน้ำนิ่งไม่เห็นแนะนำกูเลยอิเพื่อนเวรรร
“ไงกว่าจะมาได้ให้กูนั่งรอจนรากงอกเลยนะเว้ย!!~”
“รถติด”โอววตอบนิ่งได้ใจมากครับคุณชายว่าแต่ไอน้ำนิ่งมึงแนะนำกูซักทีได้ม้ายยยแดกเหล้าเรียกร้องความสนใจจนเหยี่ยวจะราดอยู่แล้ววว
“เออนี่ไงเพื่อนกูที่บอกว่าผัวทิ้งอ่ะ..”
“แฟนเว้ยย!!กูยังจิ้นอยู่แสรดดด”แหมศักดิ์ศรีผมนะครับยังไม่ได้เล่นจ้ำจี้เลยนะเว้ยย!!กูยังจิ้นน ไอหล่อคมเข้มให้เหล่ตามามองผมมองเต็มตาก็ได้กูไม่สึกหร่อหรอกเว้ย!!
“ช่วยแล้วกูจะได้ไรตอบแทน”อะไรของมึงว่ะอน้ำนิ่งช่วยไรแล้วเกี่ยวไรกะกูมึงช่วยบอกกูหน่อยได้มั๊ยยย
“มึงยังอยากได้ของตอบแทนอยู่อีกหรอ”ไอน้ำนิ่งทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผมแล้วให้ไปยิ้มอย่างมีเลศนัยกับไอหล่อคมเข้มของผม กูงงอ่าเข้าใจป่ะ?
“หึ..แล้วชื่ออะไรละ”สนใจกูบ้างก็ดีไอหน้าหมานที่นั่งตรงข้ามผมพยักเพยิดมาทางผมเป็นเชิงให้ผมแนะนำตัวเอง
“เราชื่อยาหยีนายละ”ยิ้มหวานให้อีกทีนึงฮ่าๆๆ
“ชื่อน่ารักดีนะ..ผมชื่อปอร์เช่”
“หุหุชื่อเหมือนคนรวยฮาา”
“ก็รวยนะสิว่ะไอเช่บ้านมันเป็นเจ้าของโชว์รูมเลยนะเว้ยตัวมันเองเพิ่งกลับมาจากลอนดอนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง”โหหที่แท้ก็ลูกมหาเศรษฐีนี่เองอย่างนี่ต้องจับให้อยู่หมัดเอ้ย!ไม่ใช่
“แฮะๆอ่าหรอแล้วมึงจะให้มันช่วยอะไรกูว่ะไอนิ่ง”
“เอ้า!ก็แก้แค้นบอลให้มึงไง”
“ยังไงว่ะ”
“ก็คบกับมึงไงแล้วแย่งตำแหน่งคู่รักที่หวานที่สุดในมหาลัยมาให้ได้มึงก็รู้ว่าไอบอลมันอยากได้ตำแหน่งนี้มากแค่ไหน”ใช่ครับไอบอลมันชอบการแข่งขันและการที่มันอยากได้ตำแหน่งนี้มากเพราะมันจะได้อภิสิทธิ์หลายๆอย่างอ่ะครับรวมถึงการเช็คชื่อในแต่ละคลาสด้วยพูดง่ายๆคือโดดได้มากกว่าชาวบ้านอ่ะครับ
“อื้มก็น่าสนว่ะแต่กูไม่มีเงินจ้างหรอกนะเว้ย”ผมรีบพูดดักคอทันทีเดี๋ยวแม่งมาคิดตังค์กูค่าช่วยแล้วกูจะซวยบ้านยิ่งจนๆอยู่ด้วย ไอคุณปอร์เช่เริ่มจุดบุหรี่ขึ้นสูบแล้วครับผมบอกหรือยังว่าผมแพ้บุหรี่อ่า
“แค่กๆนายช่วยดับได้มั๊ยอ่าคือชั้นแพ้บุหรี่อ่ะ”ผมบอกพร้อมกับทำหน้าอ้อนๆมันฮาาใครๆก็แพ้ลูกอ้อนผมแล้วก็เป็นอย่างที่คิดมันทำให้ตกใจปนลังเลก่อนจะดับลง ผมแอบเห็นซองบุหรี่มันด้วยครับมีบี่ห้อด้วยแต่ร็สึกจะสูบจัดเหมือนกันนะ
“ติดบุหรี่หรอ”
“อืมนิดหน่อยนะ”พูดน้อยจริงวุ้ย!จะอยู่กับกูรอดมั๊ยเนี่ย
“งั้นหรอเฮ้ยไอนิ่งกูอยากกลับแล้วอ่ะใครจ่ายว่ะ”
“ไม่ต้องห่วงไอเช่มันเป็นหุ้นส่วนร้านนี้เว้ย”
“งั้นก็กินฟรีอ่ะดิฮ่าๆ..เอ้า!ลุกดิว่ะไอนิ่ง”แนะๆยังนิ่งๆ
“ไม่เอากูจะแดกต่อเดี๋ยวเพื่อนกูมาอีก”แล้วกูจะกลับกับใครไอเชี่ยย
“แล้วกูอ่ะกูมากับมึงนะมึงจะทิ้งเพื่อนตัวเล็กๆของมึงให้กลับบ้านคนเดียวหรอว่ะ”
“เดี๋ยวชั้นไปส่งเอง”ให้ไอหล่อคมเข้มนี่ไปส่งอ่อ!ผมลงแดงตายคารถพอดีพูดเยอะจังเลยนิมันนะ...แต่ต้องทำให้มันชินๆไว้เว้ย!!อีกหน่อยก็ร่วมหัวลงเตียงเดียวกันแล้วเอ้ยย!!ไม่ใช่ซักหน่อย
*****-******-******-******-
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
