Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673  (อ่าน 4625094 ครั้ง)

zllbleazz

  • บุคคลทั่วไป
จุมนะจุม
วันหลังเข้าชมรมกรีฑาที่โรงเรียนซะนะ
จะได้ฝึกไว้เยอะ ๆ เอาไว้วิ่งหนีอิพี่วุฒิ

ออฟไลน์ zatamare

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 808
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1
จะให้อิพี่วุฒิหงออ้าาาาา


แง่งๆ

ออฟไลน์ Mitra

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 469
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-2
พี่วุฒิก็น้า
ไม่มีเหตุผลยังไงก็เหมือนเดิมเนอะ
อารมณ์ร้อนยังไงก็เหมือนเดิม

สงสารจุมจังเลยอ่ะ

รอตอนต่อไปนะ
เป็นกำลังใจจ้า
สู้ๆ นะจ้ะ

pattybluet

  • บุคคลทั่วไป
 o13 แบงค์กล้า?ดี?
บอกไปเหอะ ไหนๆก้อไหนๆแล้วทำอะไรไปตั้งเยอะ
จะมาตีหน้ามึนเป็นเพื่อนที่แสนดีอยู่ก้อน่าละอายเกินไป
ยังไงซะคนที่เลือกว่าจะรักไม่รักก้อคือน้องจุมอยู่ดี
แบงค์สู้ๆ จุมสู้ๆ รอลุ้นตอนต่อไปค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

sEpIA

  • บุคคลทั่วไป
พี่วุฒิเหมือนจะเชื่อง
จุมอย่าไปใจอ่อนเด็ดขาด  :angry2:

ออฟไลน์ Phing

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1489
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
ดูเหมือนอิพี่วุฒิจะดีขึ้นนิดนึง

แต่แบงค์เนี้ยกล้าจริงๆๆที่กล้าสารภาพความจริงอ่ะ o13
ถึงจะตีท้ายครัวเพื่อนก็เถอะ

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
ฮิ ฮิ ฮิ  เริ่มหวานปะแล่ม ๆ แล้ว

“ อย่ามาสั่งพี่ไม่ชอบ!”
“ อะไรพี่ก็ไม่ชอบทั้งนั้นแหละ!”
“ พี่ชอบจุม”

โห  แน่นอนจริง ๆ

ตกลงชิดนี่เป็นเสือใช่มั๊ยเนี่ยะ
เฮ้ยย แต่อิพี่วุฒิเป็นเสือกินยาบ้านะเฟ้ยย  อย่ามาแหยมเชียว

ตอนนี้ไม่รู้จะเมนท์อะไร  แอบปลาบปลื้มใจเล็ก ๆ

น้องจุมเอ๋ยยยยยย  น้องกำลังจะเป็นใหญ่ในใต้หล้าแล้วนะ

ขอบคุณคร้าบบบบบ  :pig4:
ขอตอนต่อไปด้วย  จัดมาเลย





Phelyra

  • บุคคลทั่วไป
เดาอารมณ์ไอ้พี่วุฒิไม่ได้เลยค่ะ เปลี่ยนแปลงเร็วมาก แล้วจะไว้ใจได้หรอค่ะ คงไม่หลอกพาเข้าโรงแรมแล้วทำร้ายจุมอีก เหมือนที่เคยทำในครั้งแรกหรอกนะค่ะ เพราะถ้าพาจุมกลับบ้านจริง ๆ จะคุยกันยังไงอ่ะ แม่ก็อยู่ด้วย ไอ้พี่วุฒิก็เสียงดังตลอด :เฮ้อ: เอ๊ะ...หรือพากลับบ้านไอ้พี่วุฒิ o22

ออฟไลน์ ToeyTato

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-1
ไม่ไหวแระนะ เพิ่งอ่านถึงตอน43 แต่ขอเม้นก่อน

เกลียดอีพี่วุฒิตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ ขนาดว่าความจำเสื่อมอีพี่วุฒิมันยังไม่สำนึกในสันดานและการกระทำของตัวเอง
คนแบบนี้มีอยู่ในโลกด้วย อะไรมันจะโหด ป่าเถื่อน ชั่ว ขนาดนี้เนี้ย Oh my godddd ไม่อยากจะเชื่ออ่านแล้ว
รู้สึกรังเกลียดคนแบบอีวุฒิจิงๆนะ รู้ว่ามีปัญหาเรื่องทางบ้าน แต่คนที่มีปัญหา ไม่ได้ต้องเป็นคนสันดานเสียแบบนี้สักหน่อย
อ่านแล้วปรี๊ดดด สุดขั้วหัวใจจิงๆเลย ปวดตับ แต่ก็ต้องอ่านเพราะว่าอยากรู้ว่าจะเป็นงัยต่อไป

ปล.ไรเตอร์เขียนเก่งมากเลยจ๊ะ แต่มีคำผิดหลายอยู่เหมือนกันนะจ๊ะ แต่เป็นกำลังใจให้น้า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-04-2010 15:52:25 โดย ToeyTato »

Empirez

  • บุคคลทั่วไป
พี่ ช นะ เ ลิก กั บแ ฟ น แล้ ว ม าด า ม ใ จ พี่ แบ ง ค์ เ ถ้อ ะ ! !!

รักเจ้าหญิงสุโค่ย!!~~ o13

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: บุพเพวายร้าย 50. ............................หน้า159
« ตอบ #4809 เมื่อ: 20-04-2010 16:04:41 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ kboom

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 498
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-2
อิแบงค์มึงหาเรื่องให้อิน้องกูแล้วไม่ล่ะ :beat:
 
ปารถนาอย่างยิ่งว่างานจะไม่เข้าิอน้องจุมฟ้าที่รัก :call:

สู้ ๆ ครับที่รัก อิวุฒิเผลอแล้วเจอกัน :m14:

จุ๊บ ๆ ๆ  :จุ๊บๆ:

zemicolon

  • บุคคลทั่วไป
จุมกล้าขึ้นมานิดหน่อย


พี่วุฒิก้อน่ารักขึ้น


สงสารพี่แบงค์แฮะ :sad4: :sad4:

ออฟไลน์ nonae

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3260
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +361/-1
จุมมมม...นายไม่รู้ตัวเลยใช่ป่ะ...ว่าเริ่มจะเอาอีตาวุฒิได้อยู่หมัดแล้ว...
เรื่องพี่แบงค์มะเป็นไร...เวลาช่วยได้อยู่แล้ว ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก...
ด้วยนิสัยใจคอแล้ว เคลียร์ง่ายกว่าอีตาวุฒิ...
แต่อีตาวุฒิของเรานี่สิ...ไม่รู้จะดีได้แค่ไหน... o18

bbyuqin

  • บุคคลทั่วไป
อ่านไปก็ลุ้นตัวโก่งอยู่หลายตอนเลย...
ตั้งแต่อิพี่แบงค์กล้าหาญชาญชัยมาบอกเรื่องปล้ำจุมแล้วอืพี่วุฒิมันหึงโหด
ไหนจะตอนที่อิพี่วุฒิมันว่าจุมอ่อยพี่แบงค์กลัว (อ่านไปกลัวน้องจุมโดนหมกรถ จริงๆ)
แตสุดท้าย เฮ้อ สถานการณ์ผ่อนคลาย ขำก็อิตอนที่จะให้เตะช้างน้อยนี่แหล่ะ หุหุ ... ให้พี่วุฒิดีแบบนี้ และดีขึ้นเรื่อยๆๆน๊า....

ปล.แต่เวบาพี่วุฒิดีเนี่ย...มันก็ดี ดี๊ ดี จริงๆ แต่อย่างถามเวลาเลว...หุหุ รู้ๆกันอยู่

เหมียนฉิว

  • บุคคลทั่วไป
เหอๆ จุมนี่ดีขึ้นเยอะ  ^^
ส่วนแบงค์ จะประกาศสงครามกับวุฒิ ???

ออฟไลน์ katarena

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 287
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
ว้าว ..  ไม่เชื่ออย่าลบหลู่
น้องจุมหลังจากความจำเสื่อม น้องกล้าสั่งอีพี่วุฒิ
พี่ล่ะปลื้มจริงๆ TvT (แถมมันยังฟังด้่วยนะนั่น)

ที่สำคัญยิ่งกว่าอื่้นใด อีพี่วุฒิยอมสัญญา แม้จะัแค่เรื่องเล็กๆ แต่ก็ยอม? เย้ๆๆ

ออฟไลน์ ☥ŹeMî☠kändä☥

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ขอ 51 ขอรับ!!!

อ่านๆไป ทำไมรู้สึกว่าจิ้น ชิดจักร ได้ก็ไม่รู้

ไม่คิดว่าอิพี่วุฒิจะยอมอ่อนให้จุมถึงขนาดนี้แหะ แปลกมาก

ถือเป็นเรื่องน่ายินดี... แต่อย่ามาดีแตกตอนหลังอีกนะเฟ้ย!! แฮ่~

เป็นกำลังใจให้เจ้าหญิงต่อไปขอรับ

kittyfun

  • บุคคลทั่วไป
อดทนไว้จุม

อีกไม่นานจุมต้องได้เป็นใหญ่เหนือพี่วุฒิแน่

แต่จุมต้องรู้จักหลอกล่อพี่วุฒิให้อยู่มือ

รับรองหัวเราะทีหลังดังกว่าแน่

Jesale

  • บุคคลทั่วไป
พี่ ช นะ เ ลิก กั บแ ฟ น แล้ ว ม าด า ม ใ จ พี่ แบ ง ค์ เ ถ้อ ะ ! !!

รักเจ้าหญิงสุโค่ย!!~~ o13

เห็นด้วยกับรีบนมากมาย อีกแล้ว

ยิ่งอ่าน ยิ่งรู้สึกว่าไม่พอ อยากอ่านมากขึ้นๆเรื่อยๆ  ว่างไม่ได้ต้องมาเปิดคอม รีเฟรชวันละหลายรอบ
ไม่ได้อ่าน ยิ่งรู้สึกทุรนทุรายคล้ายจะลงแดง อาการแบบนี้ เรียกว่า ติดนิยายขั้นโคม่าหรือเปล่า เจ้าหญิงช่วยตอบที  :dont2: :dont2:

ขอตอน 51 อีกได้ไหมจ้ะ  :impress:

ออฟไลน์ Hachi_an1234

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
ตามมาอ่านต่อฮับบบบบ...
คิดถึงน้องจุมกับไอ้พี่วุฒิอะะ.... ทนุถนอมน้องหน่อยไม่ได้เหรอไง ฮะๆๆๆ :angry2: :z6: สักที...
ฮาๆๆๆ

น้องจุมสู้ๆๆๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: บุพเพวายร้าย 50. ............................หน้า159
« ตอบ #4819 เมื่อ: 20-04-2010 17:36:41 »





ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106
อีป้าแก่ๆ สรุปว่า ไอ้วุฒิ นี่ ถูกเลี้ยงดูมาด้วย

น้ำตาลหรือเปล่าคะ มันถึงได้ดุจังเลย

แต่ค่อยยังชั่่วหน่อย ดูมันเริ่มจะปรับพฤติกรรมละ

+1 จัดไป  :กอด1: คนแต่ง สัก 50 ที

เผื่อว่า ความรักความอบอุ่นของป้า จะส่งให้คนแต่ง

เขียนให้อีตาวุฒิ มันอบอุ่นเป็นบ้างอะ  :pig4:

ออฟไลน์ CMYK

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-1
วุฒิ สงสัยป่วยเป็นโรค 2 บุคลิก

ออฟไลน์ Oo๐FosfoggY๐oO

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 442
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-0
โหยพี่แบงค์ช่างกล้า

แต่นี่ละนะกล้าทำกล้ารับอย่างนี้ดีกว่าเยอะ o13

พี่วุฒิมันจะได้รู้ด้วยว่าจุมไม่ใช่ของตาย ไม่ได้ไม่มีคนต้องการ

แล้วนายชิดจะมาเป็รตัวแปรอะไรรึปล่าว เค้าแอบจิ้น ชิด - จักรอยู่นะเนี่ย

พี่วุฒิตอนนี้ถึงจะใจร้อนเหมือนเดิมแต่มีสติขึ้นมามากเลย ดีจัง

จุมกำลังจะเป็นใหญ่ 555

ออฟไลน์ meawlynx

  • =^^~
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +965/-339


http://www.youtube.com/v/49o395Ubdsc&hl=en_US&fs=1&
กด สีขาวตรงกลางฟังเพลง ณ บัดเน้อ ของเขาดีจริงเลยเอามาให้ฟัง

 
***



บุพเพวายร้าย
51.

   พี่วุฒิกุมมือผมเดินเข้าประตูที่ผมวิ่งออกมาเมื่อกี้ แล้วพาผมไปที่รถพาผมกลับไปถึงบ้านอย่างที่สัญญาไว้
หน้าบ้านมีรถสปอร์ตสีแดงจอดอยู่ รถพี่แบงค์ครับ!!?
“ เหี้ย!!” พี่วุฒิว่า จอดรถได้ก็พุ่งตัวออกไป เดินลิ่วๆไป พี่แบงค์และพี่ชนะที่เปิดประตูรถออกมา
   พี่วุฒิเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อพี่แบงค์ยกแขนจะต่อยแต่พี่ชนะเอามือ 2 ข้างไปดึงไว้
“วุฒิอย่า!” (พี่ชนะ)
“ มรึงมาที่นี่ทำไม!” พี่วุฒิถามพี่แบงค์ ผมวิ่งเข้าไปยืนข้างๆพี่วุฒิ สบตากับพี่แบงค์ครู่หนึ่ง ไม่เข้าใจเหมือนว่าทำไมพี่แบงค์ถึงได้มาที่นี่ ทำไมไม่รู้ให้พี่วุฒิใจเย็นกว่านี้ก่อน
“ อยากมาคุยกับมรึงให้รู้เรื่อง”
“ กรูไม่มีอะไรจะคุย!!!”
“ วุฒิ”(พี่แบงค์)
“ กรูจะลืมว่ามีเพื่อนอย่างมรึง!!”
“ วุฒิ!?” (พี่ชนะและพี่แบงค์)
“ พี่ครับ” (ผม)
“ ไอ้วุฒิ มรึงจะไปตัดเพื่อนกับไอ้แบงค์มันทำไม ไอ้แบงค์มันก็มีสิทธ์จะชอบใครก็ได้ มรึงไม่มีสิทธิ์ไปว่ามัน!”
แต่คนที่มันชอบคือ เมียกรู!!” พี่วุฒิแทบตะโกน ใบหน้าแดงก่ำยิ่งกว่าเดิม
“ แล้วไง มรึงคิดว่าความรักมันห้ามได้เหมือนน้ำประปาหรือไงวะ ขนาดน้ำประปามันยังมีวันไม่ไหล!” พี่ชนะพูดราวกับตะคอก ใบหน้าเริ่มซับสีเลือดด้วยอารมณ์ไม่ต่างจากพี่วุฒิ
“ มันคิดจะปล้ำเมียกรู มรึงได้ยินไหมชนะ!!”
“ แต่สุดท้ายมันก็ไม่ทำ ถ้ามันทำปานนี้จุมไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้หรอก ที่มันหยุดตัวเองไว้ก็เพราะว่ามันรู้ว่าจุมคือเมียมรึง ถึงแม้จะเป็นเมียที่มรึงใช้กำลังได้มาก็ตาม!”
“ แล้วไง แต่ยังไงจุมก็คือเมียกรู!”
“ วุฒิที่กรูบอกมรึงก็เพราะ กรูไม่อยากปิดบังมรึง กรูอยากบอกมรึงเพราะมรึงคือเพื่อนกรู” พี่แบงค์ดูจะพูดปกติแล้วแต่เสียงกลับสั่น
“เพราะกรูเป็นเพื่อนมรึง มรึงเลยบอก กรูดีใจตาย!” พี่วุฒิพูดไม่มีท่าทางเกรี้ยวกราดเหมือนเมื่อกี้ แต่กลับแสดงสีหน้าเจ็บปวดออกมาแทน ดวงตาคมในพื้นที่สีขาวเป็นสีแดงมากขึ้น
“ ตอนกรูไม่อยู่ กรูไว้ใจมรึง ให้มรึงดูแลจุมแทนกรู แต่มรึงกลับหักหลังกรู!!” พี่วุฒิว่าเสียงสั่น ....ตัวสั่น หมัดที่ยกค้างไว้ไม่มีทีท่าว่าจะลง
   ผมรู้ว่าพี่วุฒิกำลังเสียใจและกำลังผิดหวัง แม้แต่พี่ชนะเองก็เช่นกันสีหน้าผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด . . .
“ มรึงก็รู้  กรูไว้ใจ แต่กับพวกมรึงที่เป็นเพื่อนกรู กรูไม่เคยปิดปังเรื่องอะไร คำว่าเพื่อนกรูให้พวกมรึงเต็ม 100 กรูคิดว่าไม่ว่าจะผ่านไปปี ยังไงความเป็นเพื่อนมันก็ไม่เปลี่ยน แต่ดูสิ่งที่มรึงทำกับกรู! มรึงบอกกรูว่ามรึงรักจุม และยังมาบอกกรูอย่างหน้าด้านทำเหมือนเป็นเรื่องปกติที่มันเกิดขึ้นได้ !...” ยิ่งพูดพี่วุฒิก็ยิ่งสงบลง
“ วุฒิ กรูขอโทษ แต่กรูห้ามใจแล้ว มรึงก็น่าจะรู้จักกรูว่า สำหรับพวกมรึงกรูก็ให้มากกว่า 100 กรูเหมือนกัน กรูไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ แต่หัวใจมันไม่รักดีชอบเมียมรึงไปแล้ว กรูไม่รู้จะทำยังไง . . .ห้ามมันแล้ว แต่มันเหี้ย!ไม่เชื่อเลยต้องบอกมรึง” พี่แบงค์แสดงสีหน้าไม่ต่างจากพี่วุฒิ เสียงทั้งสั่นและแหบ
   ผมรู้สึกผิด ที่เป็นต้นเหตุ . . .ผมเชื่อแล้วว่าพี่แบงค์รักผมจริง
“ อย่าพูดให้ตัวเองดูดี สุดท้ายมรึงก็ไม่ใช่เพื่อนกรู” พี่วุฒิบอกเสียงเบาลงเรื่อยๆยิ่งท้ายประโยคยิ่งแผ่วเบา แขนกำหมัดสะบัดหลุดจากมือพี่ชนะ
“ ไอ้วุฒิ แค่ไอ้แบงค์มันมีความรัก มรึงก็ตัดเพื่อนกับมัน ถึงมันจะรักเมียมรึงแต่มันได้แย่งจุมจากมรึงไหมก็ไม่! ………………… แล้วใครที่ไหนดูแลจุมตอนที่มรึงทำร้ายจุม  ถ้าไม่มีมันป่านนี้จุมตายไปนานแล้วมรึงคิดบ้างไหม ใครที่ไหนที่ให้คำปรึกษาเรื่องมรึงกับจุม ใครที่ไหนที่เป็นเพื่อนร่วมเป็นรวมตายกับมรึงมา เป็น 10 กว่าปี !!”
“ หึ!” พี่วุฒิยักยิ้มมุมปาก แต่แววตาเจ็บปวดเช่นเดิม ก่อนที่จะเดินมาดึงแขนผม
“ อยากกลับบ้านนัก ก็เข้าบ้าน!”  พี่วุฒิว่า ผมหันไปมองพี่แบงค์ที่ยืนก้มหน้า มีพี่ชนะยืนอยู่ข้างๆ แต่ผมไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้แม้แต่คำเดียว
   พี่วุฒิดึงแขนผมเข้ามาในห้อง ก่อนที่ปล่อยแล้วพี่เขาก็นั่งบนเตียง เหมือนคนหมดแรง
“ ขอโทษนะครับ ที่ผมทำให้พี่กับเพื่อนต้องทะเลาะกัน”
“ ชอบไอ้แบงค์ไหม!?” พี่วุฒิถามผมอีก ทั้งที่เคยถามไปแล้ว
“ ถามว่าชอบไอ้แบงค์ไหม!” พี่วุฒิกระชากเสียง ผมถอนห่างออกมา
“ ไม่ได้ ชอบครับ” พี่วุฒิยื่นแขนมาหาผม
“ มาหาพี่” ผมมองหน้าพี่วุฒิที่ฉายแววไม่เปลี่ยนจากตอนอยู่ข้างล่าง ผมเลยเดินไปแล้วแขนพี่วุฒิก็กอดเอวผมเข้าไปกอด ลงไปนั่งบนตักพี่วุฒิ ผมไม่ได้ปฏิเสธ
   ผมเห็นใจ สงสาร.................................................................และเจ็บปวด
“ แล้วพี่ล่ะชอบไหม?” พี่ถามเอา แก้มตัวเองมาแนบแก้ม ผมเอี้ยงหน้านิดหน่อยเพราะแรงกดจากหน้าพี่วุฒิ
“ พี่ถามผมบ่อยแล้วนะครับ”
“ ถามบ่อย แต่จุมไม่เคยตอบว่าชอบสักครั้ง”
“ พี่ครับ” ผมเงยหน้าขึ้นสบตาพี่วุฒิ “ ผมไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้ผมรักพี่หรือเปล่า แต่ตอนนี้หลังจากที่ผมฟื้นจากโรงบาลมาไม่ถึง 2 อาทิตย์ ซึ่งเท่ากับผมเพิ่งรู้จักพี่แค่ 2 อาทิตย์ ผมคงจะบอกพี่ได้ไม่เต็มปากว่าชอบพี่หรือเปล่า แต่บางครั้งผมก็เขินพี่ หัวใจเต้นแรง กับการกระทำของพี่ หรือคำพูดพี่ ถึงไม่ใช่คำว่าชอบที่อยากจะเป็นแฟนแต่ผมว่ามันคงใกล้เคียง” ผมบอกอย่างที่รู้สึก แต่ผมไม่ได้พูดหรอกว่า บางครั้งพี่วุฒิก็ทำให้ผมกลัวเช่นกัน
“ .......................”
“ เพราะงั้นอย่าเร่งรัดผม ให้ชอบพี่เลยครับ”
“ อย่างงั้นเขาเรียกชอบแล้ว” พี่วุฒิบอก ก้มหน้าลงมาผมหันหนี ปากพี่วุฒิเลยโดนแก้มผม ไม่เพียงเท่านั้น พอโดนแก้มพี่วุฒิกลับเอาปากมาจูบแก้มผม
   หัวใจผมเต้นเร็วมาก เต้นจนแทบจะกระเด็นออกมา ใบหน้าก็ร้อนเหมือนไฟสุม
“ พี่ครับ พอแล้วครับ” ผมบอกดันหน้าพี่วุฒิที่เหมือนจะมีใครติดกาวไว้ไม่ยอมจะออกไปง่ายๆ
“ พี่ครับ ถ้าพี่ไม่เอาปากพี่ออกไปจากแก้มผม ผมจะโกรธนะครับ”
“ ก็แก้มจุมมันหอมดีพี่ชอบ” พี่วุฒิพูดตาเป็นประกาย แต่ใบหน้ายังมีแววเหนื่อยล้า
“ บ้า แก้มผมเหม็นเหงื่อจะตาย” ผมบอกเขิน
“ ก็พี่หอมของพี่”
“ เรื่องของพี่   ดิ
“ เรื่องของพี่ไม่ได้หรอก แก้มไม่ใช่แก้มพี่..”
“ ...............................” ผมไม่กล้าสบตา ลุกขึ้นจากตักพี่วุฒิแต่พี่วุฒิก็ดึงไปนั่งเหมือนเดิม ผมได้นั่งอยู่เฉยๆทำอะไรไม่ถูก เขินจนหัวเบลอไปหมด
“ เมียใครหว่า น่ารักโคตร”
“ ...........................” ผมไม่ใช่เมียใครสักหน่อย
   เสียงรถหน้าบ้าน ยังเงียบ พี่แบงค์และพี่ชนะน่าจะจะยังไม่กลับไป
“ พี่วุฒิ”
“ ครับผม” ยังกอดเอวไว้หลวม ๆ เอาคางวางบนไหล่ผม
“ เรื่องพี่แบงค์”
“ จุม อย่าพูดชื่อมันให้พี่ได้ยิน” เสียงพี่วุฒิเปลี่ยนไปในทันที
“ แต่พี่แบงค์เป็นเพื่อนพี่ ผมไม่อยากให้พวกพี่ผิดใจกันเพราะผม มันไม่คุ้มหรอกครับ”
“ จุม อย่าพูดเรื่องนี้อีก!”
“ พี่ลองคิดดูดีๆนะครับ ว่าถึงพี่แบงค์จะชอบผม แต่ถ้าผมไม่มีใจให้พี่เขามันก็ไม่มีประโยชน์ แล้วทุกอย่างที่ผ่านมา เพราะเป็นพี่แบงค์ใช่ไหมครับ แต่ถ้าเป็นคนอื่น......................” ผมเงียบให้พี่วุฒิคิดเอง
“ ........................” (พี่วุฒิ)
 “พี่ครับ”
“ พี่ไม่อยากฟัง!!” พี่วุฒิพูดหันหน้าไปอีกทาง ผมเลยไม่กล้าพูดต่อ เรื่องนี้คงไม่จบแค่วันเดียวหรอกครับ
   แต่ผมเชื่อว่าถ้าเป็นเพื่อนกันจริงๆเวลาจะช่วยรักษามิตรภาพไว้ได้ เพราะไม่มีอะไรพิสูจน์ได้ดีกว่าเวลา
“ ผมโทรหาแม่นะครับ” ผมบอกลุกขึ้น พี่วุฒิยังนิ่งอยู่แม้ผมว่าจะลุกขึ้นมาแล้ว ผมโทรหาแม่
“ อัลโหลแม่ครับ วันนี้มีโอหรือครับ?” ผมถาม เพราะพยาบาลห้องไอซียูเวลาไม่ค่อยแน่นอน
“ เปล่า แม่กำลังซื้อกับข้าว หน้าปากซอย ว่าจะโทรบอกจุมอยู่พอดี ให้หุงข้าวรอแม่ด้วย” แม่บอก
“ ครับ”
   ผมคุยกับแม่เสร็จ หันกลับมาพี่วุฒิยังนั่งอยู่ไม่ต่างจากเดิม(ตอนนี้ ทุ่มกว่าๆ)
“ พี่ครับ ผมจะลงไปหุงข้าวรอแม่ พี่อาบน้ำเลยก็ได้นะครับ” ผมบอกเดินออกมา
“ พี่ไปด้วย” พี่วุฒิบอกเดินตามหลังผมออกมา
   แล้วก็ยืนรอจนผมกดหมดหุงข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วเดินตามผมขึ้นมา นี่ใช่ไหมครับที่เขาเรียกเงาตามตัว
“ ...................”
   ตอนแม่กลับมาจนกินข้าว พี่วุฒิก็ไม่ยอมพูดยอมจา และเหมือนเมื่อเช้าแม่ส่งสายตาถามผมว่าพี่วุฒิเป็นอะไร แต่คราวนี้ผมรู้ว่าเพราะอะไร ทว่าผมรู้แต่ส่ายหน้าตอบแม่ไม่รู้เพราะไม่อาจจะพูดต่อหน้าแม่ได้ว่าพี่วุฒิทะเลาะกับเพื่อนเพราะผม (ตอนนั้นพี่แบงค์ พี่ชนะกลับไปแล้ว ผมถามแม่ตอนพี่วุฒิรับโทรศัพท์ว่าเห็นรถสปอร์ตสีแดงที่หน้าบ้านไหม? แม่บอกว่าไม่มี)

   กินข้าวเสร็จ ..อาบน้ำ .. . .จนผมทำการบ้านจวนจะนอนแล้วผมเพิ่งขึ้นได้ว่า มีกุหลาบแดงช่อใหญ่ในรถพี่วุฒิ ผมเลยว่าจะลงไปเอามาใส่แจกันไว้
   ผมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หันไปหาพี่วุฒิที่นอนบนเตียงด้านหลัง สายตาพี่วุฒิมองเพดานแต่ผมว่าพี่วุฒิไม่ได้มองเพดานหรอกครับ
“ พี่.. เดี๋ยวผมผมจะลงไปเอากุหลาบในรถ กุญแจอยู่ไหนครับ?” ผมถามพี่วุฒิหันหน้ามาหาผม
“ ไม่ต้องลงไปเอา”
“ ผมว่าจะเอาไปใส่แจกัน” ผมบอก พี่วุฒิเงียบ “ นะครับ”
“ เดี๋ยวพี่ลงไปเอาให้”
“ ครับ เดี๋ยวผมเตรียมแจกันรอ” ผมยิ้มบอก
“ เอามาให้แล้ว หอมพี่เป็นการขอบคุณ”
“ งั้นผมไปเอาเอง”
“ หอมหน่อยดิ” พี่วุฒิพูดเหมือนเด็กอยากได้ของเล่น เพราะมีแต่จะเอาอย่างเดียวโดยไร้เหตุผล
“ ผมจะไปเอาเอง” ผมบอก
“ พี่ไม่ให้กุญแจ”
“ พี่วุฒิ ! ”
“ ก็รถพี่” พี่วุฒิพูดลอยหน้าลอยตา เมื่อกี้ลุกขึ้นมานั่งแล้วตอนนี้กลับลงไปนอนเหมือนเดิม
“ แต่ดอกไม้ผมนะครับ!”
“ ขอให้หอมแก้มนิดเดียวก็ไม่ทำให้ ก็ปล่อยกุหลาบมันไว้นั่นแหละ”
“ พี่ครับ”
“ ..................................”(พี่วุฒิ)
   ผมเลยหันกลับไปทำการบ้านต่อ จนผ่านไปสัก 10 นาที จึงมีเสียงพี่วุฒิเรียกผมจากด้านหลัง
“ จุม”
“ ครับ”
“ งอนพี่เหรอ?”
“ เปล่าครับ” ก็นิดหน่อยครับ ไม่เข้าใจว่าแค่ผมจะไปเอากุหลาบมาใส่แจกัน ทำไมต้องต่อรองด้วย
“ พี่จะจูบจุมก็ได้ แต่พี่อยากให้จุมจูบพี่มากกว่า ไม่อยากบังคับนะ” ผมว่ามันไม่ต่างกันเลย
“ นั่นเขาเรียกบังคับ” ผมบอก ยังไม่หันกลับไป
“ เดี๋ยวพี่ลงไปเอาให้” ผมไม่ตอบ แต่พี่วุฒิก็ออกจากห้องไป ผมจึงค่อยลงไปหาแจกันในครัวด้วย ผมจำได้ว่าในตู้มีแจกันอยู่หลายอัน
   ในตู้ทีติดผนังด้านขวาแม่เอาไว้เก็บของหลายอย่าง ในนั้นมีแจกันอยู่ 4 ห้าใบ ผมเลือกสีขาวล้วน และสีเขียวลายดอกเล็กๆที่มี 2 ใบมาล้างแล้วเช็ดให้แห้งพอเช็ดเสร็จ พี่วุฒิก็เดินถือช่อกุหลาบเข้ามา แล้วยิ้มแปลกๆ ก่อนที่จะเดินมาหาผมแล้วคุกเข่าลง ชูช่อกุหลาบสีแดงสดขึ้น ??
“ คุณจุมฟ้าครับ ได้โปรดยกโทษให้ผมนายวรวุฒิด้วยครับ” พี่วุฒิพูดพร้อมเงยหน้าจ้องผมที่กำลังตกใจ ที่พี่วุฒิเล่นแปลกๆ
“ ...................” ผมพูดไม่ออก จะเขินก็ใช่ดีใจก็ยิ่งใช่ และยังสายตาหวานเยิ้มที่พี่วุฒิมองผมอีก ..
“  ผมนายวรวุฒิขอสัญญาจะพยายามเป็นสามีที่ดี  ”
   
“ เอาดอกไม้ผมมาขอโทษ แล้วคิดว่าจะถูกยกโทษหรือครับ ” ผมพูดกลบเกลื่อนอาการหน้าร้อนตัวเอง แล้วดึงช่อกุหลาบจากมือพี่วุฒิมาแล้วหันหน้าหาถาดที่ผมวางรอไว้ก่อนหน้านี้ซึ่งเป็นการหันหลังให้พี่วุฒิโดยปริยาย
“ ยกโทษหรือไม่ยกโทษ พี่ก็ต้องทำหน้าที่สามีอยู่แล้ว ” พี่วุฒิบอกข้างหู ผมเอี้ยงตัวหนี
“ ...........................” ผมไม่ตอบ ก้มหน้าก้มตาแกะช่อกุหลาบไม่ยอมหันไปมองพี่วุฒิ โดยมีพี่วุฒิยืนอยู่ข้างๆผม จนผมเอากุหลาบใส่แจกันทั้ง 3 ใบเสร็จ ผมตั้งไว้โต๊ะกินข้าวในครัว 1 ใบ และตรงโต๊ะห้องดูโทรทัศน์(เป็นห้องรับแขกด้วย) 1 ใบและใบสีขาวผมเอาขึ้นห้องไปตั้งไว้โต๊ะเขียนหนังสือที่ผมทำการบ้านเมื่อกี้ ผมตั้งไว้แล้วเดินห่างออกมา 3 ก้าวมองดู แล้วรู้สึกถึงความสุขจนต้องยิ้มออกมา
“ ยกโทษแล้วก็ .........” พี่วุฒิว่าอุ้มผมแบบเจ้าบ่าวอุ้มเจ้าสาวจนตัวผมลอยขึ้น
“ พี่ครับ นี่พี่จะทำอะไร!?” ผมว่าดิ้น แต่ไม่ทันแล้วผมถูกนำไปวางบนเตียงเรียบร้อยแล้ว
“ ทำหน้าที่สามี” พี่วุฒิตอบหน้าตาเฉย
“ ผมยังไม่ได้........” ผมว่าตีไหล่พี่วุฒิพี่ที่อยู่เหนือตัวขึ้นไป
“ ยังไม่ยกโทษให้ไม่เป็นไร พี่ไม่ถือ” พี่วุฒิตอบแทรกไม่ทันให้ผมพูดจบ หน้าตาเฉยอีก
“ แต่ผมถือ!” ผมพูด
“ ...........................................”(พี่วุฒิ)
“ ..................” ผมหน้ามุ่ย พี่วุฒิก้มลงจูบหน้าผากผมเร็วๆก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมามอง
“ ก็ได้ เดี๋ยวรอสัก 5 นาที”
“ รออะไรครับแค่ 5 นาที” ผมว่าดิ้น พี่วุฒิเลยนอนลงกอดผมแล้วกอดผมเต็มๆแทน
“ รอ10 นาทีไม่ไหวเลยต้องรอ 5 นาที”
“ พี่บ้า!” ไม่รู้สรรหาคำมาพูดเอาคำว่าบ้านี่แหละ เหมาะดี เพราะพี่วุฒิทำอะไรไรไม่มีที่มา บางที่อารมณ์ก็ขึ้นๆลงๆเดาใจไม่ถูก
“ ฮ่าๆๆ” พี่วุฒิหัวเราะ  ก่อนที่จะหันมาจ้องผมแทน
“ พี่คนบ้า!!”
“ ถ้าว่าพี่บ้าจริงๆพี่ทำอะไรอย่าถือสาพี่เลยนะ” อยู่ๆพี่วุฒิก็พูดจริงจังขึ้นมา คงจะหมายถึงเรื่องคราวที่แล้ว
“ ก็ ……ต้องดูก่อน” ผมบอกเสียงเบาไม่ได้ตอบถึงเรื่องคราวนั้นไม่อยากคิดถึงเรื่องคราวนั้นอีก
   คิดว่าฝันไป แต่บางอย่างมันตอกย้ำว่ามันคือเรื่องจริง
   หรือว่าผมยึดติดกับเรื่องคืนนั้นมากเกินไป แต่ผมว่าก็ไม่ เป็นใครที่เจอเหมือนผมก็ต้องจำไม่ลืม

*      *      *      *


   ตื่นเช้าผมไปโรงเรียนเหมือนเมื่อวาน โดยมีพี่วุฒิไปส่งแต่วันนี้พี่วุฒิเรียนถึง 5 โมงเย็นเลยจะให้คนที่บ้านมารับ ผมบอกว่าไม่ต้อง พี่วูฒิก็ดูโมโหขึ้นมาผมไม่อยากมีปัญหาก็เลยตามใจพี่วุฒิ
   ตอนเลิกเรียนผมออกมารอที่หน้าโรงเรียนตามปกติ(หลังจากทำความสะอาดเขตรับผิดชอบแล้ว) แต่ว่าคนที่มาเป็นพี่แบงค์ พี่เขาเดินมาหาผม
“  .....................” พี่แบงค์เดินมาหยุดตรงหน้าผม ซีซี่เดินไปกระแซะพี่แบงค์
“ จุม”
“ พี่มีอะไรหรือเปล่าครับ?” ผมถาม
“ พี่ไม่มีอะไร มาหาจุมไม่ได้เหรอ?”
   กริ้งๆ
   โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงดัง ผมรีบรับทันที
“ คุณจุมครับ ผมลุงใบ รอคุณจุมอยู่หน้าโรงเรียนตอนนี้คุณจุมอยู่ไหนครับ?” คงเป็นคนที่จะมารับผม ตามที่วุฒิบอก
“ ครับลุงใบ อยู่หน้าโรงเรียนเลยครับ” ผมบอกมองหาลุงใบ เห็นคนอายุราว 50 กำลังยืนหันซ้ายแลขวาข้างรถเบนต์สีดำที่ไม่ไกล ผมเลยโบกมือ
“ ผมโบกมือให้ลุงใช่ไหมครับ?” ผมถาม
“ ใช่แล้วครับ”
“ ถ้างั้นเดี๋ยวผมเดินไปหานะครับ” เมื่อผมบอกลุงใบแล้วก็กดวาง พี่แบงค์ยังเอาแต่จ้องผม ทำให้ผมทำตัวไม่ถูก
“ พี่ครับเดี๋ยวผมต้องกลับบ้าน มีคนมารับแล้ว ” ผมบอกพี่แบงค์และบอกพวกจักรก่อนที่จะเดินออกมา
   ผมไม่รู้ต้องทำตัวยังไง จะให้ทำตัวเป็นปกติ ก็กำลังพยายามทำอยู่
“ จุม พี่ไปส่ง” เสียงพี่แบงค์บอกข้างหลัง ผมหันกลับไป
“ ...............”
“ ได้ไหม” น้ำเสียงสั่นเครือ
“ ถ้าพี่วุฒิรู้ พี่เขาต้องไม่พอใจและอาจจะโกรธพี่นะครับ” ผมบอกสงสารพี่แบงค์
“ พี่แค่อยาก..............เลวบ้าง พี่ยอมหากเลวได้ใกล้ชิดกับจุมแม้เล็กน้อยก็ยังดี เพราะตอนนี้หัวใจพี่มันดื้อด้านตัดใจไม่ได้”เสียงที่ว่าสั่นเครือแล้วยิ่งสั่นเครือเข้าไปอีก
“คุณจุมครับ” ลุงใบเดินมาหาที่หยุดเดินระหว่างทาง ตอนนี้
“ อ้าวคุณแบงค์”
“ ลุงครับเดี๋ยวผมไปส่งจุมเอง” ลุงใบหันหน้ามาไม่พูด แต่เป็นเชิงถาม
“ ...............................” ผมไม่คิดว่าเป็นเรื่องผิดที่พี่แบงค์จะไปส่งผม แต่ผมกลับคิดว่านั่นมันจะเป็นปัญหา
“ พี่แบงค์ขอบคุณนะครับ ที่จะไปส่งผม แต่ตอนนี้อย่าเพิ่งเลย ไว้ให้พี่ปรับความเข้าใจกับพี่วุฒิได้ก่อนเถอะครับ” ผมบอก เดินนำลุงใบไปรถ
“ จุม” พี่แบงค์ว่าดึงมือผม
“ พี่ครับ” ผมไม่ได้หันกลับไป
“ ให้โอกาสพี่เหมือนที่ให้ไอ้วุฒิไม่ได้หรือไง จุมก็ไม่ได้ชอบมันแล้ว พี่ไม่มีสิทธิ์ใช่ไหม หรือว่าเพราะเป็นพี่..จึงไม่ได้รับโอกาสนั้น” ลุงใบเดินไปรอผมในรถเหมือนต้องการจะให้ผมพูดกับพี่แบงค์ให้จบ
“ ...................”
“ พี่ถามตัวเองว่า พี่มีอะไรที่แตกต่างกับไอ้วุฒิ จุมถึงไม่ยอมให้โอกาสพี่ คิดเท่าไรพี่ก็คิดไม่ออก ถ้าจะบอกว่าจุมเป็นเมียไอ้วุฒิแต่จุมบอกเองว่าไม่ใช่ งั้นก็พี่จีบจุมก็ได้...”
“ แต่พี่เป็นเพื่อนพี่วุฒิ” ผมบอกหันกลับไปหาพี่แบงค์ แล้วดึงมือตัวเองกลับ มองหน้าพี่แบงค์ที่ทั้งเหนื่อยล้าและเหมือนเจ็บปวดได้แค่แป๊บเดียวก็หันไปมองถนนแทน เพราะทนมองไม่ได้
“ พี่เลยต้องตัดใจ ใช่ไหม?”
“ ...................” ผมไม่ตอบ
“ พี่คิดว่าทำไมพี่ไม่เลวกว่านี้จะได้ฉุดจุมไปเก็บไว้ไม่ให้ใครเห็น จะได้ข่มขืนจุม จะได้กอดจุม เหมือนอย่างที่ไอ้วุฒิมันทำ เผื่อว่าพี่อาจจะสมหวัง จุมจะได้เปรียบเทียบว่าใครเลวกว่ากัน ...” ยิ่งพูดสีหน้าพี่แบงค์ก็ยิ่งเหมือนกำลังเจ็บมากขึ้นราวกับว่าคำพูดนั้นกำลังเสียดแทงตัวพี่เขาอยู่
“ พี่ครับ อย่าพูดอีกเลย พี่ที่เป็นพี่แบบนี้ดีแล้ว” ผมบอก
“ ไม่ดีหรอก”
“ ดีสิครับ พี่ดูอบอุ่น แข็งแรง ผมอยากมีพี่ชายแบบนี้ ผมว่าเรามาเป็นพี่น้องกันเถอะครับ”
“ พี่ไม่อยากเป็นพี่ชาย พี่อยากเป็น  ...”
“ ..............” จุกด้วยคำพูด
“ ไม่ต้องคิดมากหรอก พี่ก็แค่คนเลวที่มันคิดไม่ซื่อ เอาแต่ใจตัวเองที่ยัดเหยียดความรู้สึกตัวเองให้จุมรับรู้พี่รู้ตัวว่าผิด แต่กลับอยากผิดมากกว่าเดิม...............”
“ ........................ผม ไม่รู้ว่าพี่เห็นอะไรในตัวผม ถึงได้ชอบผม”
“ ไม่ได้ชอบ พี่รักจุม”
“ครับ” ผมพูดได้แค่นั้น ก้มหน้ามองรองเท้าตัวเอง
“ แค่เป็นจุม ก็เพียงพอที่จะรักแล้ว....พี่รักนัยน์ตาซื่อๆของจุม พี่รักนิสัยของจุม พี่รักที่เป็นตัวจุม ถึงแม้ตอนนี้แรกจะแค่สงสารแต่ตอนนี้รัก           มาก  ” พี่แบงค์บอกเน้นพยางค์สุดท้าย
“ พี่ ผมตอบรับความรู้สึกพี่ไม่ได้” เสียงผมแผ่วเบาโดยอัตโนมัติ
“ ..............................” ผมที่ก้มลงนอกจากจะมองเห็นปลายรองเท้าตัวเองก็ยังเห็นปลายรองเท้าพี่แบงค์ตอนนี้เท้าพี่แบงค์ขยับถอยออกไป 1 ก้าวก่อนที่หันกลับไปอีกทาง ผมเงยหน้าขึ้น มองเห็นแผ่นหลังพี่แบงค์ที่กำลังเดินไป ผมจ้องมองมองแผ่นหลังที่โดดเดียว..
   ผมเสียใจที่เรื่องมันป็นแบบนี้
   พี่แบงค์เอามือขึ้นมากด 2 สามครั้ง แล้วยกเอาขึ้นแนบหู
   กริ้งๆ
   โทรศัพท์ผมดัง เอาขึ้นมาดูคนที่โทรมาคือ พี่แบงค์!   ?
“ .....................”
   ผมกดรับ แต่ไม่รู้จะพูดว่าอะไร
“ พี่จะรอโอกาส รอจุม ...”
“ .......................” (ผม)
“เลวได้แค่รอ    พี่ ขอ โทษ   ที่ ตัด ใจ ไม่ ได้  ”
   ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ ที่ไม่อาจจะรักพี่ได้


   *      *      *      *
   
   ฉลอง :mc4: 100,000 ลงอีกตอนเน้อ
^^~


:pig4:
มากๆเจ้าค่ะ








เครดิตเพลง: youtube-อย่าเกลียดกันก็พอ aof pongsak (live concert) [อยากให้สนใจเสียงและเนื้อเพลง เลยไม่ให้เห็นหน้าจอเจ้าค่ะแต่ทำได้แค่นี้T^T]

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-04-2010 08:36:53 โดย meawlynx »

ออฟไลน์ IIMisssoMII

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2030
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-2
วุฒิยังไร้สาระเหมือนเดิม ไม่มความคิดเล๊ย

ความสัมพันของทั้งสองคนก็เหมือน อ่างน้ำวน

เฮ้อ :เฮ้อ:

ออฟไลน์ Death_note

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
 :sad4: สงสารพี่แบงค์มากๆๆๆ เลยอ่ะะะะ

รู้สึกว่า อายพี่วุฒิ ตอนนี้น่ารักมากๆๆ เลย  ถ้าไม่นับเรื่องขี้โมโหนะ

ยังไง จุม ก็เลือกพี่วุฒิ อยู่ดี  แบงค์ตัดใจเถอะะะะะ

ปล. รออ่านตอนต่อไปอยู่น้าาาา จ๊ะ

chae

  • บุคคลทั่วไป
>< พี่วุฒิน่ารักนิดนึง

ส่วนแบงค์คับ ทำแบบนี้มันแย่นะ

ออฟไลน์ kungyung

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1755
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-3
อืมมมมมมมมมมมมมมมมม
อีกคนก็เล้วววววววววเลววววววววววววววว
อีกคนก็พระเอ๊กกกกกกกกกพระเอกกกกกกกกกกก :เฮ้อ:

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106
 :กอด1: อีก 10 ที มาได้เวลาเหมาะๆ มาก อีป้าแก่ๆ กำลังเพลิน  :pig4:

gtm

  • บุคคลทั่วไป
สงสารพี่แบงค์จับใจ หัวใจมันห้ามกันได้ที่ไหน

แต่อยากให้ตัดใจเุถอะ รักคนมีเจ้าของ  :z3:

วุฒิใจเย็น ๆ ลงนะ เด่วจุมก็ใจอ่อน และเิปิดรับหัวใจให้เอง

อย่ารีบร้อน เด่วจะไปกันใหญ๋

ปล.สุดยอด มา 2 ตอน ขอแบบนี้เรื่อยๆ นะครับเจ้า ญ :z13:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-04-2010 19:07:53 โดย gtm »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด