อ่านตอนนี้เเล้ว...เฮ้อ....ตอนเเรกที่เห็นว่าเป็นชื่อตอน "จุม" เรานึกดีใจว่า คงจะเป็นช่วงที่น้องจุมหนีพี่วุฒิไปว่าอยู่อย่างไง กับใคร ทำอะไรบ้าง เเต่กลับไม่ใช่...
เราอ่านนิยายเรื่องนี้ของเจ้าหญิงมาตั้งเเต่ตอนเเรก จนถึงตอนนี้ ยอมรับว่าค่อนข้างอินกับตัวละคร และบางครั้งก็หงุดหงิดนิดหน่อยกับการกระทำของตัวละครแต่ละคน แต่ก็ต้องเตือนตัวเองไว้เสมอว่า มันคือนิยาย เราอย่าไปจริงจังหรือใส่อารมณ์กับมันมากนัก แต่ขอออกความเห็นกับเรื่องนี้หน่อยได้มั้ยคะว่า...
เจ้าหญิงหง่ะ...ทำไมถึงลงตอนที่น้องจุมเจอพี่วุฒิทำร้ายอีกเเล้ว อ่านเเล้วมันเจ็บยังไงไม่รู้...เหมือนกับตอกย้ำถึงสิ่งที่พี่วุฒิทำร้ายจุมมาตลอด ซึ่งในความคิดของเรา จุมเจอเรื่องไม่ดีและเจ็บทั้งตัวเเละใจมามากมายพอเเล้วตั้งเเต่ภาคเเรก และวุฒิก็ได้รับผลของการกระทำของตัวเองอย่างสาสมแล้ว (เหรอ) บางครั้งเหมือนกับตอกย้ำสิ่งที่จุมเจอมาเยอะมากเกินไป จนคนอ่านอย่างเรารู้สึกสงสารจุมจนไม่รู้จะสงสารยังไงเเล้ว...แค่เรื่องพี่ชนะก็อลหม่านและบีบหัวใจคนอ่านมากพอ แล้วยังมาเจอภาคน้องจุมเจอทำร้ายซ้ำ ๆ อีก บางครั้งเรายอมรับว่า เราก็จิตตกเหมือนกันเวลาอ่านตอนเเบบนี้
เฮ้อ...ได้ออกความเห็นเเล้วรู้สึกโล่งขึ้นมากมาย ยังไงเราก็เป็นกำลังใจและเคารพในการเเต่งนิยายของเจ้าหญิงเสมอมาอยู่แล้ว และก็จะอ่านนิยายเรื่องนี้ต่อไป ถึงเเม้ว่ามันจะบีบหัวใจขนาดไหนก็เหอะ
เจ้าหญิงค่ะ