ก่อนอื่นก็ต้องขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาติดตามผลงาน และให้กำลังใจ
แต่เดิมก็ไม่ได้ตั้งใจจะมีภาค ๒ ของเรื่องนี้เลย ในภาค ๑ ก็มีคนบอกว่าอยากแต่งภาค ๒ ในแบบของ fanfic ซึ่งผมก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง เพราะอยากรู้เหมือนกันว่า สำหรับผู้อ่านแล้วจะมองตัวละครของผมอย่างไร และอยากให้มีชีวิตในนิยายเรื่องใหม่นั้นในรูปแบบไหน
แต่อย่างไรไม่ทราบ จู่ๆ ก็อยากจะเขียนเรื่องของหมูขึ้นมา ทั้งๆที่กำลังเขียนนิยายเรื่องอื่นค้างไว้ถึง ๓ เรื่อง
คนที่เคยติดตาม 'ผู้มาเยือนยามวิกาล' ภาคแรกมาแล้ว ผมเคยเขียนไว้ในรีพลายว่า หมู เป็นตัวละครที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ คือตอนที่พลอตเรื่องไว้ ไม่มีตัวละครตัวนี้ แต่พอเริ่มเขียนก็มีตัวละครนี้ออกมาโดยไม่ตั้งใจ ทีแรกก็จะให้เป็นตัวละครที่ผ่านมาเพียงแว่บเีดียวเท่านั้น แต่ .....
... แต่พอผมเขียนไปแล้ว กลายเป็นว่า หมูเป็นตัวละครที่สำคัญของเรื่อง เป็นตัวผลิกผันให้เกิดเรื่องทั้งที่น่ายินดี และเศร้าสลด ...
ในความคิดของผู้อ่านหลายคน หมูคงจะน่ารังเกียจ แต่สำหรับผม ... หมูน่าสงสารและน่าเห็นใจที่สุด
มากกว่าติ๊ก ... มากกว่าต้นไม้
ถึงหมูจะทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องในการที่ได้ตัวน้ำหยดมา แต่พอได้มาแล้ว หมูรักและถนอมน้ำหยด
ถึงแม้ในภายหลัง หมูก็ทำสิ่งไม่ดีขึ้นมาอีก ส่วนหนึ่งเพราะอุปนิสัยของหมูเอง และอีกส่วนหนึ่ง ... เพราะรัก
สุดท้ายเมื่อน้ำหยดต้องจบชึีวิตลง คนที่น่าจะเป็นทุกข์ที่สุด ผมมั่นใจว่า...หมู...คือคนคนนั้น
ผมเคยได้ยินมาว่า ... เงามืดที่ดำทมึนเกิดขึ้นได้เพราะแสงสว่าง
หมูจึงดูเลวร้ายเมื่อเทียบกับต้นไม้ และติ๊ก
แต่ผมมองกลับกัน ... ถ้าไม่มีความมืด เราคงไม่รู้ว่าแสงสว่างนั้นสว่างเพียงใด
ต้นไม้และติ๊ก จึงดูดีงามเมื่อเปรียบเทียบกับหมู
ผมจึงอยากเขียนเรื่องที่หมูจะเป็นผู้ได้รับความสุขในตอนท้าย
เพื่อปลอบประโลมใจของหมูผู้น่าสงสาร ... ของผม
สำหรับต้นไม้่ และติ๊ก ผมก็คงต้องเขียนถึง แต่คงไม่มากนัก ผมจึงต้องขออภัยล่วงหน้า หากว่ามันอาจเป็นการทำให้บางคนผิดหวัง
แต่นั่นแหละ ผมเคยบอกไว้ว่า การเขียนนิยายสำหรับผมแล้ว มันเหมือนการทำให้ชีวิตชีวิตหนึ่งเติบโต หลายครั้งผมไม่สามารถควบคุมมันได้ หลายครั้งที่สมองของผมทำงานเกินกรอบที่ตีไว้ มันอาจจะมีอะไรเกิดขึ้นนอกเหนือจากที่ผมตั้งใจไว้อีกก็ได้ อย่างตอนนี้ ผมรู้สึกว่าพลาดไปเสียแล้ว เพียงแค่ ๗ ตอนที่ผมเขียนไว้ เรื่องวุ่นวายมันขมวดปมของมัน เพิ่มขึ้นจากที่ผมตั้งใจไว้อีกแล้ว ซึ่งบางคนอาจเริ่มสังเกตได้จากตอนที่ ๓ ที่เพิ่งลงไปแล้วก็ได้
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
