ไม่ได้กลับบ้านครับ ที่ไม่ได้กลับบ้านคือยังอยู่กรุงเทพฯ เพราะแม่ห่วงเรื่องรถติดครับ เลยได้อยู่นี่อีกหน่อย นึกขึ้นได้ว่าน่าจะต่อตอนต่อไปให้อ่านกัน เหอะๆ ประมาณตี 5 ก็จะเดินทางกลับครับ มาต่อเลยดีกว่าๆ
กีตาร์ตัวแม่ ตอนที่ 20/2
“ โดนัท ... อย่ากอดแขนดิ ” หลังจากปิดมือถือ เพราะกลัวจะไม่มีแบตเหลือตอนโทรให้ไอต้ามารับแล้ว ผมก็เดินเล่นไปกับโดนัท ท่าทางเธอจะดีใจมากๆ
“ อะไรล่ะ กีตาร์ก็ นานๆจะได้ทำแบบนี้นะ ”
“ โห่ อย่างโดนัท มีแต่คนอยากควง ยิ่งปากหวานแบบนี้ด้วยนะ ” โดนัทหันมายิ้มบางๆ
“ แต่ก็ไม่ใช่กีนี่ ” อ้าว กลายเป็นหนังเศร้าแทนเฉยเลย ผมเริ่มนึกถึงคนนั้น ... คนที่ทำให้ผมเจ็บปวดจนไม่อยากจะคบใครอีก ... ผู้หญิงที่หลอกผมจนสนิทใจว่าเขาชอบผมจริงๆ
“ ไม่เอาน่า ไหนว่าจะพาไปเที่ยวไง ” ผมต้องสวมบทที่ทิ้งไปนาน บทบาทของคนที่ต้องเป็นฝ่ายปลอบ เฮ้อ ... ยิ่งทำแบบนี้ ผมยิ่งรู้สึกไม่ดี
“ ก็ด่ะ ไปไหนดีน้า อ่อ นึกออกแล้ว ” โดนัทลากผมไปชั้นล่าง ที่นั่นมีขายของแบบลดกระหน่ำ โดนัทลุยไปหยิบนู่นหยิบนี่ เอาผมเป็นตัวทดลองสินค้า
“ สนุกไหม ” ผมบ่นอย่างเซงๆ
“ ฮิ … ” คงไม่หรอกนะ อาการที่ช็อตตรงหัวใจเวลาที่เห็นโดนัทยิ้ม ผมคงไม่ได้รู้สึกหวั่นไหวนะ
“ นี่ เลือกให้นัทตัวหนึ่งนะ ... สีไหนดี ”
“ ตัวไหนก็ได้ ” จะให้ผมเลือกชุดที่เขาอยากใส่ครับ เข้าใจคิดนะ
“ เลือกมาๆ ”
“ ก็ โดนัทชอบตัวไหนล่ะ ” โดนัทยิ้มหวานให้ผม
“ ชอบตัวที่กีเลือกให้อะ ... ฮิ ” แกว่งเลยกู โดนัทน่ารักจริงๆ ... ไอต้า ทำไมมึงต้องทำกับกูด้วย มึงรู้ไหมว่าถ้ากูไม่เป็นอะไรกับมึง กูคง ... ผมหลับหูหลับตาชี้ไป
“ ว้าว ตาถึงซะด้วย เอาตัวนี้ค่ะ ” ทั้งเลือกทั้งลองเป็นสิบ สุดท้ายก็เลือกตัวเดียวครับ สาวๆนี่จริงๆเลย
“ ... จ้ะ อ้าว อ้วน ... ทำไมหรอ ... หรอ ” คุยกับไออ้วนแน่ แต่ทำไมถึงเสียงเศร้าๆแบบนั้น
“ อ่ะ ” พอคุยจบโดนัทยื่นโทรศัพท์ให้ผม
“ ว่าไง ”
“ กี นุโทรมาหา บอกว่าให้โทรกลับไปหาหน่อยน่ะ ” ไอลิงเผือกมีอะไรอีกล่ะ หรือว่ามีใครอยากติดต่อผม ... เออ จะว่าไปผิดมือถือแบบนั้น พวกมันก็คงเป็นห่วงสินะ
“ อืมๆ ไว้จะโทรหา ”
“ มีอะไรหรอกี ” ตอนที่ผมโทรหาไอต้าแล้วปิดมือถือ โดนัทคงรู้อยู่แล้วว่าพวกนั้นตามตัวอยู่ เอาไงดีเนี่ย
“ ไปดูหนังกันไหม ” ผมไม่ได้คิดอะไรมาก พวกนั้นรู้อยู่ว่าผมไปไหน ไอนุก็โทรคุยกับไออ้วนได้ ช่างมันเถอะขอแค่วันเดียว
“ เอ่อ ... ” ครั้งนี้ผมเป็นคนควงแขนโดนัทบ้าง ไม่รู้เพราะอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกว่าโดนัทเหมือนกับเธอคนนั้นเหลือเกิน ไอต้า อย่าโกรธกูเลยนะ แค่วันนี้วันเดียว ...
กีตาร์ตัวพ่อ ตอนที่ 11/2
ผมกินพาราสองเม็ดกันไข้กลับ แล้วรีบขับรถออกจากคอนโด เพื่อไปหาไอนุที่คณะของมัน พอผมไปถึงไอนุกำลังยืนคุยกับพี่ๆของมันอยู่ พอเห็นผมมันก็แยกกับพวกพี่ๆเดินมาคุยกับผม
“ ตกลงว่าไงไอนุ ”
“ อยู่ห้าง ... ตอนนี้ไออ้วนบอกว่าโทรหาไม่ติดแล้ว ” สองคนนั้นจะพากันไปไหนนะ
“ หมายความว่าไง ของเพื่อนที่กีไปด้วยก็ไม่ติดเหรอ ” ไอนุทำหน้าตาเหรอหรา เหมือนกับว่ามันแอบปิดบังอะไรผมอยู่
“ ก็ ไม่รู้ดิ ” มันพูดหน้าตาเฉย
“ เราเอาไงต่อดี ” ผมถามมันกลับ
“ ทำไมมึงลุกลี้ลุกลนนักวะ ป่วยก็ป่วย ไม่ยอมนอนอยู่ที่ห้อง ” มันเริ่มจะจิกผมอีกแล้ว
“ พี่จัสบอกว่าจะไปหากีด้วยอะดิ ” ไอนุมองอย่างงงๆ
“ เหอะๆ จะบ้าเหรอ พี่เขาไม่ได้อยู่กรุงเทพฯ ไอควาย ”
“ ก็เมื่อกี้ ... โดนหลอกแล้วกู ” นึกแล้วเซงพี่เขาจริงๆ
“ เป็นห่วงอะไรนักว้า มันไม่กล้าทิ้งมึงหรอก ” ไอนุพยายามจะปลอบใจ
“ มึงไม่รู้จักมันดีหรอก ” กระดากนะครับที่พูดออกแบบนั้น คือว่าไปแล้ว ผมแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับกีเลย ผมรู้จักกับตอน ม.5 ความสัมพันธ์ขึ้นๆลงๆ ใจหนึ่งผมยังกลัวอยู่เลยว่ากีจะแสดงอะไรแปลกๆที่ผมไม่เคยเห็น ให้ผมได้เห็นเข้าสักวัน
“ มึงเองก็เคยเตือนกู ว่ากีรักคนที่แสนดี แถมขี้สงสาร ... กูมั่นใจว่าเขาตั้งใจทำแบบนี้ เพื่ออะไรสักอย่าง ” ผมขยายความคำพูดให้ไอนุฟังต่อ
“ แล้วเดาออกไหมว่าอะไร ” ผมส่ายหน้า
“ งั้นไปหาพวกนั้นที่ห้างก่อนก็ได้ ยังไงไอกีก็ต้องกลับมาเจอพวกนั้น ” มันพูดถูกแฮะ กีกลับเองไม่ถูกอยู่แล้ว ไอนุวิ่งไปลาพวกพี่ๆ จากนั้นเราสองคนมุ่งหน้าไปยังที่หมายทันที
“ ไออ้วน ... ” พอถึงที่นั่น ไอนุถึงกับยืนค้าง ผมเองก็ตกใจไม่น้อย เพราะอ้วนที่เป็นแฟนของเกียร์กำลังนั่งควงอยู่กับผู้หญิง มันสองคนคงไม่ได้มีปัญหาอะไรร้ายแรงนะ … อีกปัญหาที่ผมตกใจไม่ใช่เรื่องของอ้วนกับเกียร์หรอกครับ
“ กีตาร์นี่ ” หนึ่งในผู้หญิงที่อยู่ตรงนั้น มีคนหนึ่งเป็นเพื่อนของผู้หญิงที่ผมไปมีอะไรด้วย ... ผมเองตกลงกับผู้หญิงคนนั้นว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้เงียบๆ พวกเพื่อนของเขายังเข้าใจว่าเราสองคนคบกันอยู่
“ ทำไมไม่ค่อยเดินกับ ... เลยล่ะ ” ไอนุหันขวับ มันเคยสั่งนักสั่งหนาว่าให้ผมจบเรื่องนี้
“ เอ่อ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างน่ะ ”
“ งอนกันล่ะสิ อิอิ ” โอย ไม่อยากอยู่ตรงนี้เลยครับ ไอนุเริ่มหรี่ตามอง ตามึงนี่น่ากลัวเหมือนกันนะ
“ นี่ๆ เขามาหากีน่ะ ” อ้วนตัดบท
“ อ๋ออ ... ไปหวานกับแฟนเขา ” อึ่ก ! ... ผมหันกลับไปจ้องไอนุบ้าง มันก็ไวครับ รีบหันหน้าหนี
“ มันไปไหนเหรอ ” ไอนุถามอ้วน แหม ... กลบเกลื่อนความผิดเชียว
“ หายไปนานขนาดนี้ คงไปดูหนัง ” โห ดูหนังเหรอ ขนาดกับผมยังไม่เคยได้ไปดูด้วยกันเลย
“ ติดต่อได้ไหม มีธุระด่วนอยากคุยด้วย ” ไอนุมันคงเข้าใจอารมณ์ของผม
“ รอหนังจบแหละ ให้เข้าไปหาในโรงไม่ดีหรอก … กีตาร์ๆ ดูแลเพื่อนเราหน่อยนะ ” ยังจะย้อนมาหาผมอีก พวกเขาไปเดินเล่นกันต่อ ตอนนี้เหลือแค่ผมกับไอนุสองคน
“ ไออ้วนมันเอาจริงแฮะ ” ไอนุบ่น
“ ไอนุ ไหนว่ามึงไม่รู้จักเพื่อนเขา เมื่อกี้นี้อะไร ”
“ เรื่องนั้นมันเรื่องเล็ก ... กูว่าเรามาคุยเรื่องของมึงดีกว่านะ ”
“ เอาไว้คุยทีหลัง ” ผมบ่ายเบี่ยง
“ ทีหลังของมึงคือเมื่อไหร่ มึงไม่ใช่คนโง่ ทำไมไม่จัดการให้เรียบร้อยวะ ” มันอารมณ์เสียใส่ผมทำไมเนี่ย ถึงผมยังไม่จบแต่ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรแล้ว
“ ตกลงกันว่าจะค่อยๆเงียบ ไม่น่าห่วงหรอก ”
“ เหรอ ลองนึกสิว่าถ้าไอกีรู้เข้า มันจะเป็นยังไง ” มันพูดให้ผมได้คิด
“ มึงสองคนนี่ ... ปวดหัวว่ะ ” หลังจากนั้นเราไม่ได้คุยอะไรกันอีก ผมได้แต่นิ่งรอให้กีออกมา เวลาผ่านไปนานมาก ไอนุรับโทรศัพท์แล้วบอกให้ผมตามมันมา
ผมมาหยุดที่ทางออกโรงหนัง เพื่อนๆของกีก็มายืนรอด้วย ภาพที่เห็นเบื้องหน้าทำเอาผม …
กีตาร์ตัวแม่ ตอนที่ 20/3
“ กีไปดูตัวอย่างหนังจากที่ไหน ” กว่าหนังจะจบ โดนัทเล่นกอดแขนของผมไว้แน่นตลอดเรื่อง ช้ำหมดแล้วมั้งเนี่ย
“ ไม่เคยดูหรอก ทำไมเหรอ ”
“ สนุกดีนะ วันหลังมากันอีกไหม ”
“ … ” ไม่อยากพูดเลยว่า อาจจะไม่มีอีกแล้ว โดนัทยิ้มเหมือนพอจะเดาคำตอบได้
“ หืม !!! ” พอเดินผ่านโค้งทางออก ผมตกใจสุดขีด ตรงหน้าผมนั่น ... ไอต้าเหรอ !
“ เอ่อๆ ” ไอต้าเดินพรวดๆเข้ามาหา มันจ้องผมอย่างกับว่าผมไปฆ่าญาติพี่น้องของมันมา
“ นี่อะไร ” มันถามผมเสียงเย็นๆ หนาวถึงกระดูกเลยกู โดนัทปล่อยแขนผมวิ่งไปหาพวกเพื่อนๆของเขา
“ กีๆ นี่ไงกีตาร์ แฟนของ ... ที่เล่าให้ฟังบนรถ ”
“ ห๊ะ ! ” ไอต้าสะดุ้งเฮือก ต้องย้อนไปเล่าตอนที่ยืนโหนรถโดยสารประจำทางนิดหน่อยครับ
ตอนนั้นหลังจากผมหาห่วงเกาะได้มั่นแล้ว พวกสาวๆก็เริ่มพูดถึงผู้ชายคนหนึ่ง ...
“ นี่ แกรู้หรือปล่าวว่าแฟนของ ... นิสัยแย่มากๆๆ ” แย่ขนาดไหนวะ ย้ำซะ
“ ต้องโทษที่มันไว้ใจง่ายเอง ผู้ชายหล่อใช่ว่าจะดีไปซะทุกคน ” รุมสับไอเลวคนนั้นใหญ่เลยครับ
“ ก็ไม่ใช่นะแก ไอคนเนี่ยมาตามจีบก่อน ”
“ แล้วยังไงล่ะ ”
“ พอได้แล้ว มันก็เริ่มหนีหน้า แต่มันก็แอบมาหาอยู่บ่อยๆนะ แกรู้นิสัยเพื่อนเราใช่ไหม ถ้าไอนั่นไม่ทำให้ไว้ใจจริงๆ มีเหรอมันจะยอมน่ะ ” อืม ผู้ชายเลวๆแบบนี้ก็มี
“ อย่าไปคบกับมันสิ บอกเพื่อนเลยว่าเลิกๆไปเลย ” ผมยืนฟังอยู่พักหนึ่งเกิดของขึ้นครับ หุหุ
“ ง่ายแบบนั้นก็ดีสิกี เวลารักใครสักคนมากๆ จะเข้าใจเอง ” โดนัทบอกผม
กลับมาที่เหตุการณ์เดิม ...
“ ยะ ... ยังไง ” ผมพูดออกมาอย่างลำบาก มันงงไปหมด
“ กลับคอนโด ” ไอต้าบอกผม
“ กูไม่ไป ! ” ประโยคต่างๆที่เพื่อนของโดนัทเล่ามา และที่ผมคิดมันวนเวียนเข้ามาไม่หยุด ... ไอต้าคือไอเลวคนนั้น !
“ มีอะไรกลับไปคุยกันนะ ”
“ ไอเชี่ย มึงทำเรื่องเลวๆอะไรมา ห๊ะ ! ” ตลอดเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่เกิดปัญหาขึ้น มันยังตีสองหน้าตลอดเวลา ... ขณะที่ผมกำลังโมโหสุดขีด ไอนุก็เดินเข้ามา
“ พวกมึงเสียงดังกันน่ะ ไม่อายก็เห็นใจเพื่อนๆบ้าง ” ผมต้องข่มอารมณ์เอาไว้ ไอนุเดินกลับไปบอกลาพวกเพื่อนๆ ไอต้าเดินนำออกมา สักพักไอนุก็เดินมากอดคอผม ตลอดทางกลับคอนโดผมอยากร้องไห้มากๆ ผมอดทนอย่างมาก จนมาถึงคอนโด
“ …ไอเลว มึงมันเลว ! ” ผมเดินแซงไอนุ แล้วง้างหมัดเข้าใส่ไอต้า
“ ไอกี อย่าเฮ้ย ! ”
“ กี !!! ” แต่ผิดคาด ไอต้าหลบทัน ผมถลาพุ่งเซไปตามทาง และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ตรงนั้นเป็นบันไดทางขึ้น ไม่มีผนังให้เกาะ ผมร่วงตกบันไดอย่างแรง โชคของผมคงไม่ดี หัวของผมกระแทกราวบันได ก่อนจะกลิ้งลงมา
“ ไอกี อย่าเป็นอะไรนะ กี ... กี ! ” ภาพนั้น ผมเห็นผู้ชายสองคนวิ่งตามลงมา ... ไม่ไหวแล้ว ผมปวดหัวเหลือเกิน แล้วภาพต่างๆก็ค่อยๆจางหายไปในที่สุด ...
หัวข้อ: คู่รัก นักกีฬา (กีตาร์ กะ กีตาร์) ส่งข่าว 09/09/2555 (อ่าน 368253 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก