ช่วยด้วย! ผมได้แฟนเหี้ย ไอ้เด็กช่างยนต์ ตอนที่ 5 ตอนที่ 5 ช่วยด้วยครับผมโดนทิ้งแล้ว
ในเช้าวันเสาร์ ผมตื่นแต่เช้าเหมือนทุกๆวัน ทำภาระกิจเหมือนเดิม เสร็จสรรพ ผมมานั่งเล่นหน้าบ้านตามปกติ มองเห็นรถ ฮอนด้า เสียงดังคันหนึ่ง ขี่มาจอดหน้าบ้าน พร้อมตะโกน
“ที มึงลงมารอกูเหรอ ” ไอ้ปอตัวดีนั่นเอง พูดพร้อมกับเดินมาหาผม
“มันเป็นกิจวัตรประจำวันของกูไปแล้วเว้ย ”
“กูเข้างาน 8 โมงกูรีบมาหามึงก่อน ” ช่วงนั้น 7 โมงได้
“กูจะดีใจหรือเสียใจดีเนี้ย ”
“ ไอ้เหี้ย มึงต้องดีใจสิว่ะ ไม่คิดถึงกูเลยเหรอ ”
“หึ เฉยๆ” (เพิ่งรู้จักกันไม่เท่าไหร่เลย)
“ มึงอย่าพูดยังงั้นดิ กูไม่มีกำลังใจไปทำงาน ” (มันตีหน้าเศร้า เล่าความเท็จครับ)
“เรื่องของมึง ”
“งั้นกูขอหอมแก้มมึงก่อนไปทำงานได้ป่าว ” ยื่นหน้ามาเล็กน้อย
“มึงเข้ามา มึงโดนส้นตีนกูแน่ อยู่บ้านกูนะมึง ”
“กูล้อเล่น หรอกน๊า ... ที่บ้านมึงไปทำงานกันหมดแล้วเหรอ ”
“ ไอ้ปัญญาอ่อน วันนี้วันเสาร์ เค้าหยุดกัน พี่กูนอนยังไม่ตื่นมั้ง พ่อ แม่อยู่ในบ้าน”
“กูลืม ด่ากูเป็นชุดเลยนะมึง ”
“แสดงความโง่ให้กูเห็นตลอดเลย นี่เหรออยากจะมาดูแลกู ”
“เออน๊า กูอยู่ใกล้มึงนานๆไปกูก็จะฉลาดเอง ” (เออ มันก็รู้จักพูดให้ผมใจเย็น ที่จริงผมก็โง่ในเรื่องที่มันรู้ เช่นเรื่องรถ เครื่องยนต์ ผมไม่อยากบอกรู้มันเดี๋ยวหาว่าผมโง่)
“มึงรอกูนะ ตอนเย็นกูจะพามึงไปหาพ่อแม่กู ”
“กูไม่อยากไปเลยว่ะปอ กูพูดกับผู้ใหญ่ไม่ค่อยจะเป็น ”
“มึงไม่ต้องพูด กูพูดเอง ”
“กูอยากให้พ่อ แม่กูรู้ว่ากูชอบไปเล่นบ้านมึง แม่กูจะได้ไม่ห่วง ” (ยังดีที่คิดถึงพ่อแม่)
“เออๆ ไปเป๊ปเดียวนะ ” เห็นแก่ความดีอันน้อยนิดของมัน
“เดี๋ยวกูไปทำงานก่อน เจอกัน5โมง มึงจะกินไรป่าว เดี๋ยวกูซื้อมาฝาก ”
“ไม่เอา มึงอย่าซื้อมานะ ” ( คิดดีแล้วเหรอไปบ้านมัน ทำไมต้องทำตามทุกครั้งที่มันบอก)
5 โมงเย็น
ไอ้ปอมารับผมที่บ้าน บ้านมันซึ่งอยู่ห่างจากบ้านผมไม่ไกลนัก นั่งรถประมาณ 30 นาทีก็ถึง ลงจากรถทั้งคู่ ไอ้ปอเดินนำหน้า
“พ่อ แม่ นี่ที พามาเที่ยวบ้าน ” ไอ้ปอมองมาที่ผม มันบอกกับพ่อแม่ ด้วยน้ำเสียงดูห้วนๆ
“สวัสดี ครับ ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล ยกมือไหว้ก้มศรีษะลงเล็กน้อย
“พ่อ แม่สบายดีนะครับ” ผมกล่าวทักทายตามมารยาท
“ขอโทษนะครับที่ไม่มีของมาฝากพ่อแม่ พอดีมาแบบรีบๆครับ” เป็นเรื่องปกติของผมนะ ที่ไปหาญาติเพื่อนต้องมีของฝาก ไอ้ปอมองผมพูด
“สบายดีจ๊ะลูก ไม่ต้องเอาของมาฝากหรอก ไม่ต้องเกรงใจนะ ” แม่ปอพูด
“พอแล้วๆ แค่นี้แหละพ่อ แม่ ผมออกไปข้างนอกก่อน ” ไอ้ปอรีบตัดบท มันคงคิดว่าผมไม่อยากอยู่นาน แต่นี่มันก็เร็วเกินไป ไอ้ปอเดินออกมาก่อน(อ้าวแล้วกูจะอยู่ทำไมล่ะ)
“ผมกลับก่อนนะครับ สวัสดีครับ ” ผมไหว้
“นี่เหรอมึงบอกว่าเข้ากับผู้ใหญ่ไม่ได้ ” มันพูดกับผมเมื่อผมเดินมาถึงรถ
“เออ ก็แค่ 2-3 ประโยคใครๆก็พูดได้ มันเป็นประโยคพื้นฐาน แต่ให้คุยเป็นชั่วโมงกูคุยไม่ได้หรอก "
“แล้วทำไมมึงไม่ไหว้พ่อ แม่มึง” มันเพิ่งกลับจากวิทยาลัย ผมสังเกตไม่เห็นมันไหว้
“กูไม่เคยไหว้มานานแล้ว กูโตแล้วกูก็อายดิ ”
“ไอ้เวร พ่อ แม่ มึงเลี้ยงมึงมาตั้งนาน มึงทำอะไรไว้เยอะแยะ กูเชื่อว่าบางครั้งมึงก็ทำเรื่องน่าอาย กูก็เคย พ่อแม่มึงยังไม่อายเลย เลี้ยงมึงมาจนโต แค่ยกมือไหว้มึงอายเหรอ ”
“มึงเป็นเมียกู หรือแม่กูเนี้ย บ่นอยู่ได้ ” มันพูดเมียอีกแล้ว (กูโกรธแล้วนะ)ผมเอามือตบเบาๆไปที่ปากมัน
“เออๆ มึงอย่าบ่นนักเลย วันหลังกูจะไหว้แล้วกัน ”
“ไหว้หรือไม่ไหว้กูไม่รู้กับมึงหรอก แต่มึงทำมึงก็ได้เอง ”
“เอาใส่หมวกกันน๊อค รีบๆขึ้นมา ” มันยื่นหมวกกันน๊อกมาให้ผม
“จะไปไหน ”
“บางแสน กูจะพามึงไปดูพระอาทิตย์ตก ” ผมขึ้นซ้อนรถและมันออกรถแรงมากแล้วเบรค หมวกกันน๊อคชนกัน อกผมกระแทกกับหลังของมัน
“ไอ้เหี้ย ซี่โครงกูหักแล้วมั้ง ” มันหันหลังมามอง ยิ้มๆ
“กลับบ้านเถอะ กูเคยดูจนเบื่อแล้ว ”
“มึงเคยดูกับกูรึยัง ”
“ไม่เคยอ่ะ และไม่เคยคิดด้วย ”
“ปากดีนะมึง เดี๋ยวกูทิ้งไว้ข้างถนนเลย ”
“กูกลัวมากเลยว่ะปอ ”(ไอ้ห่ากูโตมาที่นี่ กูรู้ทุกซอกทุกมุม)
นั่งรถไปเรื่อยๆ ประมาณครึ่งชั่วโมงก็มาถึงบางแสน
“ทีมึงกินเบียร์ป่าว” ผมเดินไปนั่งที่โขดหิน
“หึ กูไม่ชอบ ” ไปกับเพื่อนหลายๆคน เข้าสังคมผมถึงกินครับ
“แล้วมึงจะกินไร”
“น้ำเปล่าก็ได้ ” หวังดีครับไม่อยากให้มันเปลืองตังค์
“มึงอย่ามากวนกูได้ป่าว มึงมากับกู ให้มันพิเศษหน่อยดิ ” มันเอามือชี้เข้าหาตัวเอง
“มึงอยากกินน้ำเปล่า มึงก้มลงไปกินน้ำทะเลข้างหน้ามึงน่ะ ” มือมันชี้ลงทะเล
“โอ้ย กูปวดประสาทกับมึงว่ะ แล้วแต่มึงล่ะกัน ”หวังดีของผมเป็นประสงค์ร้ายของมัน
“อืม รอแป๊ป อย่าไปไหนนะ ” (มันก็ไม่แน่ เผื่อเจอคนหล่อ กูจะวิ่งตามเขาเชียวแหละ) คิดนะครับ คิดด้วยความโมโหมัน ไม่ได้ทำจริง สักพักเห็น ไอ้ปอมาพร้อมกับ แป๊ปซี่ 2 กระป๋อง ขนมขบเคี้ยวหลายห่อ เม็ดแตง กุ้งเต้น ปลาหมึกย่าง
“มึงซื้อไรมาเยอะแยะว่ะ ”
“กูบอกแล้วไงว่าวันพิเศษ กูเลี้ยง ”
“แล้วมึงมีปัญญากินหมดเหรอ ”
“ไม่ต้องห่วงน้อง ”
“น้องบ้านป้ามึงนะสิ กู 22 ไอ้เด็กเมื่อวานซืน ”
“มึงรู้ได้ไงน้องป้ากู อายุ 22 ” มันกวนส้นตีนผมครับ ผมมองหน้ามันทำตาขรึม
“คร๊าบบพี่ ผมกลัวแล้ว กลัวจนKหดเลย ”
“ไอ้ทะลึ่ง มึงเปรียบกับอย่าอื่นได้ไหมว่ะ” มันนั่งกินของที่มันซื้อมา(แน่ใจนะว่ามึงซื้อมาให้กูกินด้วย ไม่เรียกกูสักคำ)
“ แล้วมึงไม่ไปซ้อมบอลเหรอ” ผมพูดก่อนที่กระดกน้ำแป็ปซี่ลงคอ
“ก็กูมากับมึง มึงจะให้กูแยกร่างไปเหรอ ”
“กูไม่น่าถามมึงเลย กูผิดเอง ”
นั่งคุยไปพักใหญ่ๆ คุยไปเรื่อยๆ สับเพเหระ ประมาณ 3 ทุ่ม มีเสียงมอไซต์มาเป็นกลุ่ม 5-6 คัน มาจอดที่ ที่ผมคุยกับไอ้ปอ
“รถคุ้นๆว่ะ รถไอ้ปอป่าววะเนี้ย ” 1คนในกลุ่มนั้นพูดขึ้น พลางกวดสายตามมองหาเจ้าของรถ
“เห้ยไอ้ปอ มาทำไรที่นี้ว่ะ” เดินมาจากรถตรงมาที่ผมกับไอ้ปอนั่ง
“มึงกินน้ำแป็ปซี่เหรอว่ะ 555 แล้วนี่ใครว่ะ ” มองมาที่ผม อยากจะบอกว่าผมไม่ชอบมันเป็น 2 เท่า คือไม่ชอบคนแบบนี้เลย ไม่มีมารยาท ทำตัวไร้การศึกษา (บางคนไม่ได้เรียน มารยาทดีเยอะไป แต่ไอ้นี้การศึกษาไม่ได้ช่วยมันให้ดีขึ้นเลย) ผมโกรธ ไอ้ปอก็รู้มั้งว่าผมไม่ชอบ ผมก็ไม่ได้พูด แต่ทำตาขวางไม่พอใจ
“น๊อต มึงมาทำอะไรแถวนี้วะ ” มันทักทายเพื่อน แต่ไม่ตอบคำถาม
“กูก็มาเที่ยวสิ วันเสาร์ เที่ยวดึกๆได้พรุ่งนี้หยุด ”
“ไอ้หรั่งมึงไปยกเบียร์ร้านซอยแปดมาซิ มานั่งกินกับไอ้ปอ” ไอ้น็อตมันตะโกนบอกเพื่อนมันที่อยู่รถ ผมนั่งนิ่งไม่พอใจมาก ไม่อยากรู้จักกับเด็กอันธพาล(น่าจะใช่ ดูการพูด) ผมก็รอดูไอ้ปอ ว่ามันจะว่ายังไง ในเมื่อผมไม่ชอบ ระหว่างเพื่อนกับผม...(เงียบสักพัก)....และแล้วมันก็มากระซิบที่หูผมครับว่า
“ที มึงกลับบ้านก่อนนะ มันดึกแล้ว ไปพวกนี้มันคงลากให้กูอยู่ เอานี่ไป ขับรถกูกลับ ขับได้ใช่ไหม ” (มึงไม่พูดกูก็กลับ จะให้กูนั่งร่วมวงกับพวกนี้นะเหรอ มึงลากกูมาด้วยแล้วไล่กูกลับ กูจะจำไว้ ไอ้ปอออออ)
“อืม” ผมพูดสั้นๆ ทั้งๆที่อยากจะพูดในสิ่งที่คิด แต่กลัวมันไม่สบายใจ
“กูกลับแล้วกูจะรีบไปหา ”
“ไม่ต้อง มันคงดึกมาก เดี๋ยวที่บ้านแตกตื่นกันหมด”
“กูสัญญาว่ากูจะไม่เมา ถึงบ้านกูจะโทรหามึง มึงก็ลงมาเปิดประตูให้กู จะได้ไม่มีใครตื่น ”
“กูบอกไม่ต้อง ” ผมเอากุญแจรถมันมาแล้วสตาร์ทรถแล้วขับกลับบ้าน (ถ้ามีรถสองแถวผ่านเส้นนี้น่ะมึง กูไม่เอารถมึงมาหรอก) ผมขับกลับถึงบ้าน อาบน้ำ เข้านอนทันที (ไม่ได้โกรธมันมากมายหรอกครับ แต่ง่วงนอน จะ 5 ทุ่มแล้ว
ไม่รู้ว่ากี่ทุ่มกี่ยามแล้ว เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น ผมกดรับทั้งๆที่หลับตา
“ทีมาเปิดประตูให้ปอหน่อย ปออยู่หน้าบ้าน ”
“ก็บอกแล้วไม่ต้องมา”
“ก็มันได้มาแล้ว เร็วๆดิ ไอ้แฝดเห่า เดี๋ยวพ่อ แม่ตื่น ”
ผมวางสาย (โอ้ย ไอ้บ้าหนิ กวนกูทั้งวัน) ผมมองดูนาฬิกา เกือบตี3 ครับ ผมเดินลงไปเปิดประตูให้มัน มันเดินเข้ามาตามหลัง กลิ่นเบียร์หึ่งเลยครับ
“ไหนมึงบอกว่าจะไม่กิน” ผมพูดเมื่อเข้ามาในห้อง
“ใครบอก กูบอกว่าไม่เมา ไม่ใช่ไม่กิน ” (ขึ้นห้องได้สันดานเก่าเริ่มออกเชียวนะมึง เมื่อกี้ยังพูดเพราะอยู่เลย)
“ช่างหัวมึงเถอะ กินมึงก็กินเอง เมามึงก็เมาเอง ” ผมล้มตัวนอน
“มึงไม่ห่วงกูเลยเหรอ ”
“เป็นญาติกูเหรอ ”
“หึ เป็นผัว ” (ผัว เมีย อีกแล้ว)มันรู้นะว่าผมไม่ชอบ พูดแล้วรีบเดินเซๆเข้าห้องน้ำ มันอาบน้ำมั้ง ผมก็สะลืมสะลือ อาบน้ำได้เป๊ปเดียว(อาบหรือวิ่งผ่านน้ำว่ะ) มันเดินออกจากห้องน้ำสไตส์เดิม แก้ผ้าร่อนจ้อน ไม่เช็ดตัว เดินไประเบียง (รู้ดีนะมึง)เช็ดตัวแห้งแล้วเดินเข้ามา มันเอามือมาเขย่าขาผม
“ที ที กูรู้นะมึงยังไม่นอน” ผมแกล้งหลับ ไม่อยากคุยแล้ว ง่วงนอน มันนอนลงข้างๆผม K ตั้งโด่ แต่ผมรำคาญมันมากกว่า(กูง่วง)
“มึงแกล้งหลับเหรอ งั้นกูจะลักหลับมึงแล้วกัน ” มันจับมือผมไปจูบ แล้วเอามือผมไปจับที่ K มัน
“กูง่วงนอนมาก วันหลังแล้วกัน ”
“น๊า นะที กูกินเบียร์มา กูเงี่ยนมาก กูขอแป๊ปเดียว” หลังจากได้สัมผัส K มันสักพักประกอบกลิ่นหอมตัวมันหลังอาบน้ำ K ผมก็เริ่มแข็งแล้วสิครับ ไอ้ปอเอามือมาจับ K ผม (น่าอายมาก)
“ปากมึงบอกว่าไม่ แต่หลักฐานมันฟ้องว่ะ. ” ผมก็ยังนอนเฉยๆ แล้วมันก็พูดต่อ
“กูไม่ให้มึงเหนื่อยหรอก นอนเฉยๆ เดี๋ยวกูยอมเหนื่อยเอง ”
" มึงใช้คำว่ายอม เหรอ" พูดไม่ทันจบมันเอาปากมันประกอบปากผม
“อึมๆ” มันยังดูดลิ้นได้ดีเหมือนเดิม
“เดี๋ยวๆ พอก่อน...กูปวดฉี่ ” ผมพูดเบาๆ
“ขัดจังหวะว่ะ ” มันยิ้มที่มุมปาก (ไอ้ที่ครั้งที่แล้ว ให้กูค้าง นอนอ่าซ่าอยู่บนเตียงไม่มากกว่านี้เหรอ ไอ้สาดดด)
. .
ตอนนี้แค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวให้คุณๆจิตนาการต่อ(จะได้มีเรื่องนั่งคิดไง เวลาอยู่ว่างๆ) ผมเข้าไปในห้องน้ำทำไม ปวดฉี่จริงเหรอ แล้วลุ้นครับว่าคืนนี้มันจะได้ผมไหม (ไม่ต้องคิดมาก ผมใม่ใช่คนใจง่ายเท่าไรนะ)แต่มี sex ทั้งๆที่เพิ่งเจอกกันได้ 2 วัน 555
ปล. กติกาเดิมนะครับ ช่วยๆกันเม้นให้หน่อย จักขอบพระคุณยิ่ง
.....................................................................................
ขอบคุณครับ
หัวข้อ: ช่วยด้วย! ผมได้แฟน***ไอ้เด็กช่างยนต์ By ที...60 ฟ้าหลังฝน หน้า 143 (01/28/61) (อ่าน 1276228 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก