ช่วยด้วย ! ผมได้แฟนเหี้ย ไอ้เด็กช่างยนต์ ตอน 4 มึง(ไม่ทีก็ปอ)ได้อายแน่กลางตลาด
ใครที่ยังไม่ได้อ่านตั้งแต่เริ่มกลับไปอ่านนะครับจะได้รู้เรื่อง ต้องอ่านตามขั้น(ห้ามกระโดดชั้นเรียน)นะเด็กๆ
หลังจากที่ ผมกับไอ้ปอกวนตีนกันความเงียบก็เกิดขึ้น ผมก็จ้องอยู่หน้าคอม มันก็นั่งอยู่บนเตียง พักนึงไอ้ปอมันมาดึงปลั๊กคอมผม
“ไอ้บ้า กูยังไม่ปิดเครื่องเลย”
“ก็กูบอกมึงแล้ว ให้มึงหยุดเล่น” มันกลับไปนั่งที่เดิม
“กูไม่อยากให้มึงเล่น เมื่อไหร่มึงจะเชื่อกู”
“มึงก็ทำตัวให้เหมือนพ่อ แม่ พี่กูดิ กูถึงจะเชื่อ....กูโตแล้วนะปอ กูทำอะไร กูคิดเป็นแล้ว ห่วงตัวมึงเถอะมึงอย่ามาอันธพาล นิสัยเด็กๆ ” โกรธมาก ด่าไม่ยั้ง
“ อายุกูอาจจะเด็กกว่ามึง แต่กูทำหลายอย่างได้ดีกว่ามึง กูเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย พ่อแม่ส่งกูได้ แต่กูไม่เอากูอยากยืนด้วยตัวกูเอง แล้วมึงล่ะ จบแล้วยังขอเงินพ่อแม่ใช้ ” มันร่ายยาวเหมือนกันคับ
“ .............. ” ผมนั่งนิ่งยังไม่ลุกไปจากหน้าคอม ทั้งๆที่คอมดับไปเรียบร้อยแล้ว
“แล้วมึงอยากให้กูทำตัวเหมือนครอบครัวมึง กูก็ทำแล้วนี่ไง ไม่ให้มึงเข้าเวปโป๊ หาผู้ชายมั่ว ” (ไอ้ห่าว่ากูซะเสีย)
“พ่อแม่กู ไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวของกู ”
“พ่อแม่มึงรู้รึป่าวว่ามึงเข้าเวปโป๊” (ไอ้นี่นิ มันไม่โป๊เลยนะเว้ย)
“ .............. ” ผมเงียบ
“ นั่นไงถ้าพอแม่มึงรู้ อย่างที่กูรู้ เค้าก็ต้องห้ามมึงหรือยึดคอมมึงด้วยซ้ำ ” สีหน้าจริงจัง
“ เออๆ กูไม่เล่นแล้วก็ได้เว้ย บ่นอะไรหนักหนาว่ะ ” หงุดหงิดเล็กน้อย แต่มันพูดก็น่าจะถูก ผมเดินไปปิดไฟ นอน แต่ผมนอนไม่หลับครับ ดิ้นไป ดิ้นมา
“ มึงนอนไม่หลับเหรอ ” (จะให้กูหลับได้ไงว่ะ เตียงก็เตียงเดี่ยว เล็กนิดเดียวนอน 2 คน)
“ เออ ”
“งั้นมึงอยากรู้อะไรเกี่ยวกับกูไหม ถามดิ ” (อยากรู้แต่ไม่อยากถาม)
“ ไม่ถามอ่ะ มึงอยากเล่าก็เล่า ” ผมหาทางออกได้ดีไหม 555
มันก็เล่าไปเรื่อยๆ พอจะจับใจความได้ว่า มันมีน้องสาวคนนึง มันชอบเกี่ยวกับรถทั้งหมดเลย ไม่ว่าจะเป็นจักรยาน มอไซต์ รถยนต์ สิบล้อ รถแข่ง ฯลฯ ทำงานมาตั้งแต่สมัยเรียน ปวช. ในวันเสาร์-อาทิตย์ ก็จะไปทำงานที่อู่... แห่งหนึ่ง มันเป็นนักกีฬาฟุตบอลวิทยาลัย ทุกเย็น 5โมง-3ทุ่ม จะไปซ้อมกันกับเพื่อนๆ (พูดดูดีมากไปซ้อมบอล กูไปเห็นมึงแบ่งทีมเตะกันเล่นๆตลอด) อยากพูดแต่ไม่อยากขัด มีแข่งบ้างแถวๆชล ศรีราชา บางนัดก็ช่วงกลางวันกลางแดดเปลี้ยงๆ(ทำให้มันดูขาวแบบหมองๆ ไม่ใสเท่าไหร่)
“ แล้วมึงล่ะเป็นไง ” ผมสะดุ้งกำลังฟังเคลิ้มๆ จะหลับแล้ว
“ กูเหรอ อายุ 22.... ” พูดเสียงเบาๆ ยังไม่ทันจบ
“ กูรู้แล้วมึงจะย้ำทำไม ” (แล้วมึงจะขัดกูทำไม)
“เรียนจบปอตรี จาก....(มหาวิทยาลัยรัฐมีชื่อแห่งหนึ่ง)... พักปี 1 เรียนโทปีหน้า ” กลืนน้ำลาย ง่วงนอนมากไม่อยากเล่า
“ เฮ้ยๆ อะไรต่อว่ะ ” มันจับแขนผมสั่น
“ กูเรียนคณะ....(สายวิทยาศาสตร์สุขภาพ)......... ” เสียงอ่อยๆจะหลับแล้ว
“มึงจะรีบเรียนไปไหนว่ะ แต่ก็ดีว่ะกูจะได้มีเมียเก่งๆ ไปทำงานคงได้เงินดี มาเลี้ยงผัว” (พูดผัวๆเมียๆอีกแล้ว)ไม่ชอบเลย แล้วคบกับเด็กด้วย ใครรู้เค้าคงคิดว่าผมเลี้ยงมัน โอ้ยไม่มมมมม....
“ ................. ” ผมเงียบมันคงคิดว่าผมโกรธ แต่ไม่ใช่ผมง่วง
“ กูพูดเล่น กูไม่ให้มึงเลี้ยงหรอก กูเป็นผู้ชาย กูหาเงินเลี้ยงมึงเอง แค่นี้สบาย ” (อ้าว มึงคิดว่ากูเป็นผู้หญิงเหรอ)
“กูก็ผู้ชาย กูไม่อยากให้ใครมาเลี้ยงเหมือนกัน เก็บเงินไว้เลี้ยงตัวมึงเองเถอะ ” เสียงดังขึ้นมาเล็กน้อย ผมอยากบอกว่าสิ่งที่ผมไม่ชอบให้แฟน(ถ้ามีเป็นตัวเป็นตน)พูดเลยคือ
1. มีคนมาเรียกผมว่าเมีย
2. มองว่าผมเป็นผู้หญิง
3. หาเลี้ยงผม หรือตรงกันข้างให้ผมหาเลี้ยง
4. คิดว่าผมอ่อนแอกว่า และมาบังคับ (เพราะผมเป็นผู้ชาย สามารถต่อยปากคนแตกและเตะต้นกล้วยขาดได้)
5. แฟนที่อายุน้อยกว่าผม (ถึงหน้าตาผมจะเด็กก็เถอะ)555
“ เออๆ มึงไม่เอาเงินกู งั้นกูเก็บไว้ให้ลูกกูก็ได้” ได้ยินแล้วใจแป้วเหมือนกันครับ (เออ สักวันมึงก็ต้องมีเมีย มีครอบครัว)
“ มึงคิดว่า เราจะมีลูกกี่คนดี ” (อ้าวไอ้นี่ ท่าจะบ้า) จึงมีข้อ6 ตามมา คือ
6. อย่าเพ้อเจ้อเรื่องลูก เพราะกูไม่มีมดลูก ( เห็นไหมครับจะให้ผมชอบมันได้ไง มันมีสิ่งที่ผมไม่ชอบตลอด)
“ ไอ้บ้า มึงเอาไขสันหลังคิดเหรอ ”
“ กูวางแผนของกูเล่นๆ อย่ามาทำลายความคิดกูดิว่ะ ”
“ เอาให้อยู่บนพื้นฐานความเป็นจริงหน่อย ”
“ .............. ” เงียบทั้งคู่
“ ที ” ดังพอควร
“อะ-ไร ปากจ่ออยู่หูกู แล้วมึงจะตะโกนทำไมว่ะ ”เริ่มหงุดหงิดอีกแล้ว (ถ้ามีคนมากวนช่วงที่ง่วงนอนผมมักจะหงุดหงิด)
“ กูลืมถาม มึงชอบกูป่าว ” (ให้กูอารมณ์ดีก่อนแล้วค่อยมาถามดีไหมน้อง) มันตะแคงตัวเอามือค้ำหัวตัวเอง ท่าทางจริงจัง
“ หึ มึงนะห่างไกลจากสเปกที่กูตั้งไว้ทุกอย่าง ”
“งั้นมึงบอกสเปกมึงดิ กูจะได้ปรับตัว ”
“ มึงคิดว่ามึงทำได้จริงเหรอ ”
“ คิดว่าทำได้นะ ”
“ สเปกกูต้องสุภาพ พูดเพราะ โรแมนติก ทะลึ่งได้นิดหน่อย หน้าตาธรรมดาก็พอ หุ่นปกติ ถ้าหุ่นดีก็จะดีมาก ” ผมเล่าชายในอุดมคติให้มันฟัง
“ โอ้ยยย ” ล้มตัวลงนอนหงาย
“กูทำไม่ได้หรอก แต่..ถ้างั้นมึงก็ว่ากูหล่อนะดิ มึงบอกว่ากูตรงข้ามสเปกมึง ”
“ อืมๆ กูก็เข้าใจนะ ใครๆก็ว่ากูหล่อ กูเข้าใจ เลิกเตะบอลหญิงมาหม้อกูเพียบเลย มึงดีใจไหม” (มันพูดสรรพคุณตัวเอง)แต่มองมันดีๆหน้ามันคล้ายๆ ชื่อแต๊ง(แฟนแตงโม) แต่มันไม่หล่อเท่าเค้าหรอกคับ หน้ามันไม่ใสขนาดนั้น ผิวตามแขนดูขาวแบบหมองๆแต่ภาพรวมก็คล้ายๆ
“ กูจะดีใจทำไม เค้าไม่ได้มาชมกู ”
“ ก็กูเป็นของมึงไง ”
“ถ้าคนหล่อเดินผ่านกูก็มอง แต่กูไม่ค่อยชอบคนหล่อ มันคิดว่าตัวเองหล่อ มันเลยเจ้าชู้ อวดดี ปากหมา ”(ใครจะไม่ชอบคนหล่อแต่ถ้าหล่อ ทำตัวเหี้ย กับขี้เหร่แล้วดี ผมเลือกอย่างหลังคับ)
“ มึงไม่ได้ว่ากูใช่ไหม ”
“ กูว่าทุกคนที่ชอบทำตัวแบบนี้ ”
“ นี่แหละที่กูชอบมึง อวดดี ปากดี กูสงสารมึงนะ ถ้ากูไม่เอามึงแล้วใครหน้าไหนว่ะจะมาเอามึง คนตาบอดยังไม่เอาเลย 5555 ”
“ อ้าว พูดเหมือนกูไปขอร้องมึงงั้นแหละ เท่าที่กูเห็น กูเห็นแต่มึงวิ่งโร่เข้ามาหากูเอง ”
“ ไม่รู้สิ กูเห็นมึงกูก็ชอบมึงเลย กูรู้นะว่ามึงแอบมองกู ” (งั้นมึงก็มองกูด้วยดิ)
“ เออ กูมอง ” มันทำหน้ายิ้มๆ ผมเห็นมันยิ้มเลยพูดต่อ
“ กูมองทุกคนที่ผ่านหน้ากู หมาตัวผู้กูยังมองเลย ” เป็นการกั้นๆไว้หน่อยเดี๋ยวมันจะหาว่าเราชอบ แล้วอวดเบ่งใส่เรา
“ ยิ่งพูดกับมึง ยิ่งได้ใจกูว่ะ ”
“ มึงหน้าหล่อ ดอสวย ได้มากี่คนแล้วล่ะ”
ทำท่านับนิ้วมือ..... “ หญิง 3 คน ชาย 2 ” (5 เลยเหรอ ฟังมันพูดแล้วใจหายยังไงไม่รู้)
“ อืม ”
.......................เงียบไปพักใหญ่(นอนไม่หลับเลยครับไม่น่าถามมันเลย)......................
“ มึงโกรธกูเหรอ ” ทำหน้าเหมือนจะง้อ (มั้ง)
“ กูจะโกรธมึงทำไม ” ไม่โกรธเท่าไหร่แต่ใจหาย แว๊บๆ
“ ตั้งแต่ 15 กูไม่เคยขาดแฟนเลยน่ะเว้ย ทั้งหมดมีแต่เข้ามาหากูเอง ”
“ มึงเป็นควายเหรอ มึงไม่ชอบไม่รู้จักปฏิเสธ ” แบบนี้มั้งเค้าเรียกว่างอน (ผมเผลอพูด)
“ แต่มึงเป็นคนเดียวที่กูเข้ามาหา กูชอบมึงมากกว่าคนอื่นๆเลยนะ ”
“พอเหอะ น้ำเน่าว่ะ ” มันก็พูดของมันไปเรื่อยๆจนผมหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้
. .
“ ทีๆ กูไปเรียนแล้วนะ ” มันมาเขย่าขาผม ผมลืมตา มันยังอยู่ในชุดบอลตัวเดิมของมันเมื่อวานและดูเหมือนอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว (เมื่อคืนนอนดึกครับ วันนี้เลยตื่นสาย)
“มึงไปเรียนชุดนี้เหรอ” ถามแบบไม่เต็มคำ
“ป่าวเดี๋ยวกูแวะกลับบ้านก่อน” (สดชื่นเชียวนะมึง กูยังนอนน้ำลายไหลอยู่เลย)
“มึงอาบน้ำบ้านกูเหรอ”
“ เออ ”
“ ทำไมกูไม่รู้ตัวว่ะ”
“ ถ้ากูไม่รีบไปเรียนนะ กูว่าจะลักหลับมึงอยู่ ” พูดยิ้มๆ
“ ไปไกลๆ ส้นตีนกูไป ”
“ คร๊าบบ เดี๋ยววันนี้ 5 โมงกูมารับไปตลาดหน้าศาลกัน ”
“ เออไปๆ มึงรีบไป ”
“ มึงอย่าคิดถึงกูให้มากนักนะ เดี๋ยวอยากขึ้นมาไม่มีที่ลง555 ” พูดพลางเดินไปเปิดประตู
“ ไอ้เหี้ย ” (กูเจ็บยังไม่หายเลย)
. .
5 โมงเย็น
“ที ปอมาหา ” เสียงแม่ผมเอง (ไอ้เหี้ย มึงไปแนะนำตัวกับแม่กูเมื่อไหร่ว่ะ) ผมเดินไปหน้าบ้าน
“ หิวไหม กูซื้อไส้กรอกมาฝาก ”
“ อืม ขอบใจ ทีหลังไม่ต้องซื้อมานะ กูอยู่บ้านไม่ได้อยู่ค่ายทหาร ไม่ได้อดอยาก ”ผมหยิบใส่กรอกจากมือมันแล้วมานั่งกินหน้าบ้าน (ไม่ได้หิวนะ แต่ตามมารยาท)
“ ถึงมันจะเล็กกว่าของกู แต่มึงก็ทนๆกินไปก่อน เดี๋ยวคืนนี้กูจัดชุดใหญ่ให้ ” มันหัวเราะคับ เมื่อเห็นผมกำลังกัดไส้กรอกค้าง
“ ทะลึ่งนะมึง กูยังเจ็บไม่หายเลย ”
“555 กูบอกแล้วมึงเจอของดีเข้าแล้ว ”
“ มึงจะหยุดพูดให้กูกิน หรือให้กูโยนให้ไอ้แฝดกิน ” (ไอ้แฝดหมาเพศผู้ สีดำ2ตัวพี่น้องกัน มันไม่มีชื่อคับ แยกมันไม่ออกมันก็เลยชื่อแฝดทั้ง 2 ตัว)
“ .............. ” นั่งเงียบทั้งสอง ผมกินตามปกติ(ไม่หิวเลยแต่กินหมด)
“ ไปยัง ” มันพูด
“ อ้าว แล้วมึงไม่ไปเตะบอลเหรอ ”
“ ทุ่มนึง เดี๋ยววันนี้กูไปเดทกับมึงก่อนไง ”
“ เออ กูจะถือว่ามันเป็นบุญของกู มั้ง ” (แต่ก่อนเงี่ยนๆอยากมีแฟน เสือกไม่มี ตอนนี้เฉยๆเสือกมาเอง อนิจจา.. ไม่มีให้เลือกด้วย มีไม่เหมือนชาวบ้านด้วย)
ณ ตลาดหน้าศาล
ผมกับไอ้ปอจดรถไว้ฝั่งตำหนักน้ำแล้วเดินข้ามไปอีกฝั่ง ไอปอจับมือผมวิ่งข้ามถนน
“เฮ้ย มากไปแหละ กูมาบ่อย กูรู้ดีกว่ามึงอีก”
“ ปากดีงี้ กูน่าจะผลักให้รถชนมึงตายเนอะ”
“กูตายอย่างน้อยมึงก็ตายเป็นเพื่อนกู ”
“เกี่ยวไรกับกู ทำไมกูต้องตาย ”
“ก็มึงรักกูมาก ขาดกูไม่เกิน 3 วันมึงคงฆ่าตัวตายแน่ๆ” (หลงตัวเองคับ พูดแซวมันเล่น)
“ 555 ไอ้บ้า ” เดินมาเรื่อยๆจนถึงทางเข้า มันหยุดพูด
“ไอ้ที เดี๋ยวมึงเดินข้างหน้ากู กูจะได้โอบมึงไว้ด้านหลัง จะได้ไม่มีใครเบียดมึง ”
“ ไอ้ปอกูมาบ่อย กูมาทุกครั้งกูก็เดินเองทุกครั้ง ”
“เออ มึงแหกตาดูดิ เดินเข้า-ออกแต่ละทีKแทบจะเสียบตูดกันอยู่แล้ว ไอ้เทศบาลก็ไม่มีปัญญาทำทางเข้าให้มันใหญ่กว่านี้เหรอว่ะ ” ก็จริงๆแหละครับคนแน่นมากทางเข้า-ออก สงสารแต่ผู้หญิงที่ต้องเอาหน้าอกไปเบียดเค้า บางทีถูกลลวนลามจะรู้ตัวป่าวเนี้ย
“มึงคิดไปคนเดียว คนอื่นไม่เห็นคิดเหมือนมึง ”
“กูไม่เชื่อ ใครมีแฟนก็คิดเหมือนกูทั้งนั้น”
“เค้าก็ธรรมดากัน มึงทำตัวให้มันเหมือนชาวบ้านเค้าได้ไหมว่ะ ชอบทำตัวแตกต่าง ”
“เออน๊า มึงเชื่อกู ” ผมก็ยอมๆมัน คงไม่มีใครสังเกตมั้งคับ
หลังจากที่เค้ามาได้แล้ว ก็ดูของไปเรื่อยๆคับ แต่ไม่ได้ซื้อ ผมหยุดมองอยู่ที่ร้านนาฬิกา
“มึงอยากได้เหรอ”
“เออ แต่กูไม่ซื้อหรอกมันแพง ”
“มึงรอสิ้นเดือน เดี๋ยวกูซื้อให้ ”
“ กูบอกแล้วว่ากูไม่เอา มันแพง มึงเก็บเงินไว้เรียนเถอะ ” ผมพูดจากใจจริง (คนดีอยู่นะ) จากนั้นก็เดินออกจากร้านนาฬิกาไปโดยปริยาย เดินมาเรื่อย เข้าไปดูร้านขายเสื้อ save world (ในร้านฝั่งซ้ายจะเป็นเสื้อไซต์ผู้หญิง เข้ารูป ฝั่งขวาจะเป็นไซต์ผู้ชาย) ผมกับไอ้ปอก็เดินไปฝั่งขวา
“มึงอยากได้ไหมเดี๋ยวกูซื้อให้ ใส่เหมือนกัน ลายเดียวกันด้วย ” บอกตรงๆผมเลี่ยน มันเร็วเกินไปที่จะหวานซะขนาดนั้น (ไอ้นี่ทุกครั้งก็ดูเถื่อนๆ เอะอะ โวยวาย ทีมึงหวานแล้วมันทะแม่งๆว่ะ)
“ไอ้ปอ มึงจะซื้อเสื้อไซต์ผู้ชาย ให้แฟนมึงเหรอ ” ผมตะโกนคนมองทั้งร้านเลยคับ ผมหัวเราะ สะใจดี
มันรีบวางเสื้อตัวนั้นเลยคับ ดึงมือผมออกจากร้าน อย่างรวดเร็ว
“ไอ้เหี้ย มึงดูคนหน่อยสิ พูดเสียงดังคนมองกูทั้งร้านเลย ”
“มึงอายเหรอ ”
“เออ ”
“กูไม่ยักรู้ว่ามึงอายเป็นกับเค้าด้วย ”
“กูคนนะเว้ย ไอ้สาดดดด ” เอามือตบหัวผมเบาๆ
“เพื่อนเล่นมึงเหรอ ”
“ป่าว เมียกูต่างหาก” มันมากระซิบข้างหูผม แล้วพูดต่อ
“พูดจริงๆนะเว้ยกูอยากใส่ save world คู่กับมึง กูรักโลก... มึงก็รักเด็ก ”
“มึงชอบพูดกวนตีนกูว่ะ กูไม่อยากใส่ถ้ามึงไปซื้ออีกกูก็จะพูดอีก ”
“ลองดูสิ ถ้ามึงกล้าพูด ” มันไปจริงๆครับ ไปร้าน save world แต่เป็นร้านใหม่
มึงกล้าไปอีก กูก็กล้าพูดอีก ผมพูดประโยคเดิมคับ
“ไอ้ปอ มึงจะซื้อเสื้อไซต์ผู้ชาย ให้แฟนมึงเหรอ ” เหมือนเดิมเปะ มันมองมาที่ผมก่อนที่จะตะโกนว่า
“อ้าว มึงบอกว่ามึงอยากใส่คู่กับกูไม่ใช่เหรอ ” ผมหน้าชาสิครับ ทำอะไรไม่ถูก (กูพูดกับมึงตอนไหนว่ะ มึงพูดคนเดียว)คราวนี้ผมดึงแขนมันออกจากร้าน
“กูบอกแล้วว่าอย่าพูด ”
“ไอ้เหี้ยหนิ ” ผมพูดกับมันเบาๆ ความอายยังไม่หาย
“มึงอาย กูก็อาย ถ้ามึงไม่อาย กูก็ไม่อาย เสมอกัน ” มันพูดทำหน้าเมินๆ
“..........” เงียบสักพัก ก่อนที่จะเดินผ่าน save world อีกร้าน (ช่วงกำลังฮิตคับ ร้านมีเป็นสิบ)
“กูอยากใส่จริงๆ มึงอย่าขัดกูได้ป่าว ”
“แล้วแต่มึง ”
“มึงพูดง่ายแต่แรกก็สิ้นเรื่อง ” ผมยืนรอมันอยู่หน้าร้าน ในที่สุดมันก็ได้มา 2 ตัว ผมไม่อยากได้ของมันเฉยๆเลยถามมันว่า
“อยากได้อะไรป่าว ถ้าอยากได้ก็บอก เผื่อกูจะซื้อให้ ”
“ไม่เอาหรอก มึงยังไม่ได้ทำงาน” (อ้าวถ้ากูทำงานแล้วมึงจะมาผลาญกูเหรอ) เดินไปเดินมาเห็นมันมองร้านขายเสื้อยืดคอกลม กางเกงในผู้ชาย กางเกงแบบซับในของผู้ชาย (ร้านนี้ขายข้างในผู้ชายอย่างเดียว)
“มาเดี๋ยวซื้อเสื้อยืดให้ ไว้ใส่กับซ๊อปข้างใน ”(มันน่าจะอยากได้อันนี้นะ) มันก็เดินเข้าไปข้างในแต่ไม่สนใจในคำพูดของผมเลยครับ ผมเห็นมันมองที่กางเกงใน
“ เออ เอากางเกงในดีกว่า อย่าได้สีไรเลือกเอาดิ ” ผมก็พยายามที่จะซื้อในสิ่งที่มันอยากได้
“ทำไม มึงรู้ว่ากูอยากได้กางเกงใน ”
“ตามึงมองแทบทะลุออกจากเบ้าขนาดนั้น ทีหลังอยากได้อะไรก็เก็บๆอาการหน่อย ” ผมเห็นมันเลือกจับมา2สีท่าทางมันจะเลือกไม่ถูก
“กูซื้อให้มึง 2 ตัวเลยอ่ะ ” มันดันกวนตีนเลือกสีเทาๆ เหมือนกันทั้ง 2 ตัว(เออ แล้วแต่มึง) จากนั้นผมหันหน้าไปถามพ่อค้า
“ตัวเท่าไหร่ครับพี่ ”
“250 คับ ” ทรุดๆ เข่าผมแทบทรุด หลังจากนั้นพ่อค้าก็บรรยายสรรพคุณเนื้อผ้าดียังงั้นดียังงี้(ใส่แล้วเหาะได้ป่าวเนี้ย) ผมจ่ายตังค์ไป (2ตัว 500 อยู่ข้างในไม่มีใครเห็นด้วย โชว์ใครก็ไม่ได้ แพงฉิบหาย) แต่พูดแล้วก็ต้องจ่าย ว้า เศร้า เสียตังค์500
“ แพงว่ะไม่เอาหรอก ”
“เฮ้ย ไม่เป็นไร กูซื้อให้ ” (ไม่น่าพูดเลย)
“งั้นกูจะใส่ของที่มึงซื้อให้ทุกวัน ”
“ขอร้อง อย่าเว่อร์ ”
หลังจากนั้นผมก็เดินออกจากตลาดก็ทำเหมือนเดิมกับตอนที่เข้าคับ
“เดี๋ยวกูไปส่งมึงที่บ้านก่อน แล้วกูค่อยมาเตะบอล รึมึงจะดูกูก่อน ” (ดูมึงกูไม่ดูหรอก กูดูคนอื่น)
“กูจะกลับบ้าน ” เสียเงิน 500 เสียใจยังไม่หาย
พอถึงบ้าน ลงจากรถ
“รถบ้าอะไรว่ะ ลงยากฉิบหาย ” รึว่าผมเข่าอ่อน (ฮอนด้าอะไรไม่รู้คันใหญ่ๆ มันเก็บตังค์ซื้อเองเชียวนะครับ เออผมก็ว่ามันเก่งเลยทีเดียว) (ผมไม่ใช่คนขี้เหนียวนะ แต่ดูของกับราคามันไม่น่าใช่ เสียตังค์ 500 ได้เสื้อแขนยาว หรือกางเกง ผมก็จะเฉยๆ นี่มันกางเกงใน)
“นี่ของมึง ” มันยืนถุงเสื้อมาให้ผม
“กูไปก่อนเดี๋ยวโทรหา ”
“อืม ” ตอบรับได้คำเดียว
ผมขึ้นห้องเอาเสื้ออกมาดู (เฮ้ย มีการเกงในด้วย ไอ้ปอลืมไว้แหง่เลย) ผมลองเสื้อ ก็ดีนะใส่สบาย เสื้อยืดพอดีตัว ประมาณ 3ทุ่มได้เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“ไอ้ปอ มึงลืมกางเกงในไว้ตัวนึง ”
“กูแบ่งให้มึงใส่ จะได้ใส่เหมือนๆกัน ”
“กูซื้อให้มึงนะ ”
“เสื้อกูซื้อให้มึงกูยังแบ่งใส่ด้วยเลย วันไหนมึงใส่มึงบอกกูนะกูจะได้ใส่พร้อมกับมึง ”
“ทะลึ่งกับกูแล้ว ไอ้ปอ ”
วันนั้นคุยกันประมาณชั่วโมงได้คับ (ไอ้นี่คุยเก่งว่ะ แต่ปากหมาเป็นระยะ)
“คิดถึงมึงว่ะ อยากกอดมึง ”ไอ้ปอพูดเสียงเบาๆ
“ มึงพูดมากี่คนแล้ว ”
“ทุกคนี่กูคบ ” (เออ มันก็กล้าที่จะพูดตรงๆ)
“งั้นก็เก็บไว้เหอะ ไม่ต้องมาพูดกับกู ”
“มึงงอนกูเหรอ ”
“มีธุระกับกูอีกไหม แม่ง รำคาญว่ะ ”
“กูอยากให้แม่กูไปขอมึงว่ะ กูจริงจังกับมึงมากเลยนะเว้ย ” ฟังมันพูดก็ดีใจเล็กน้อยเหมือนกัน
“ มึงตื่นจากฝันเถอะปอ ไอ้นี่ ชอบจิตนาการสูง ”
“ เออๆ ยังไงกูก็รักมึงมากนะ ”
“อืม กูจะรับรู้ไว้แล้วกัน แค่นี้นะ กูง่วง ” ง่วงนอนจริงๆคับ
“คร๊าบบบ ที่รัก ” ขนลุกเลยครับ มันไม่เคยพูดเพราะแบบนี้ ผมอึ้ง ไม่ได้ตอบ วางหูเลยครับ
. .
คืนนั้นทั้งคืนผมก็นอนอมยิ้ม หลับฝันดีเลยสิครับ 555 เหตุการณ์วันนี้เลยจบอย่างมีความสุข แต่พรุ่งนี้นะสิครับ มันจะพาผมไปไหว้พ่อ แม่มัน จะทำไงดี ผมคุยกับผู้ใหญ่ไม่ค่อยเป็นด้วย และตกตอนเย็นมันพาผมไปหาดบางแสน การไปครั้งนี้แหละคับ เกิดปัญหาขึ้นมา เมื่อมี 2 สิ่งให้มันเลือก ระหว่างผมกับเค้า ลองคิดดูเล่นๆนะครับว่ามันจะเลือกใคร
** ไม่ให้คิดดีกว่า เดี๋ยวคุณๆจะนอนไม่หลับ ผมเฉลยเลยแล้วกัน ตามสันดานของมัน มันเลือกเค้าคับ ผมก็เป็นแค่ทางผ่านมันมั้ง แล้วผมจะร้องไห้ขี้มูกโปร่งรึป่าว ติดตามตอนหน้าครับ ขอบคุณที่ติดตาม
............................................................................................
ขอบคุณที่ติดตามครับ...ทีฝากบอกมาว่ามีบางคอมเมนต์ที่น่ากลัว"เม้นซะยังกะเป็นเพื่อนบ้านกัน" หวังว่าทุกท่านคงให้ความร่วมมือน่ะครับ
ปล.เดี๋ยวดึกๆจะเอาของแถมมาฝากครับ