มาดึกดื่น ตลอดเลย แหะๆ
แถมตอนนี้ไม่ยาวมากด้วยค่ะ
เรื่องก็ยังไม่ค่อยไปถึงไหนเท่าไหร่ 
ตอนหน้า สองเขย เขาจะแข่งกันสู่ขอลูกป๊า กับม๊ารึเปล่านะเนี่ย
ว่าแต่ อยากให้ พี่คิวกะน้องโรสคู่กันไหมคะ
ถ้ากระแสมาแรง จะจับคู่ให้จริงๆ จังๆ ค่ะ 
วันนี้ไปสัปดาห์หนังสืออีกแล้ว อยากไปนวดขาสุดๆ เมื่อยมาก
และ 
ทุกๆ คน ค่ะ
อ่านแล้วเม้นท์ให้เค้าด้วยนะตัวเอง เขาชอบอ่านเม้นท์ของทุกคนค่ะ(ติดตอบเม้นท์ไว้ก่อนนะคะ)
++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 20 สุดที่รักมาเคลียร์ (มา UP แล้วค่ะ 01/04/10)เฮ้ออ!!! แค่คนรักกันสองคน ทำไมเรื่องมันต้องมากมายวุ่นวายขนาดนี้นะเนี่ย
ผมกับพี่เซฟรีบกลับมารอไอ้โรสที่รีสอร์ทครับ แต่พอเลี้ยวเข้ามาที่จอดรถปุ๊บ ผมก็เจอรถไอ้โรสจอดอยู่ครับ
ฉิบหายแล้วกู!!!!!!!!
เป็นประโยคเดียวที่คิดได้ตอนนี้จริงๆ ครับ ไหนว่าเพิ่งถึงเพชรบุรีไง ทำไมมาไวจังวะ
อ้าว พี่คิวยืนคอยผมอยู่ครับ (หวังว่าคงไม่ได้ยืนรอตั้งแต่คืนนั้นนะ กร๊ากก ยังมีอารมณ์มาฮาอีกกรู)
“น้องเลิฟ มาเร็วๆ เถอะครับ พายุทอม กำลังตั้งเค้าแล้วครับ” เอ่อ นี่ก็อีกคนจะเล่นเพื่อ!!! พายุทอมนี่จะร้ายแรงกว่าพายุเกไหมครับเนี่ย
“พี่คิวไมไม่เกลี่ยกล่อมให้มันใจเย็นหละครับ” ช่วยหน่อยก็ไม่ได้พี่คิวอะ
“โห!!! กล้าพูดนะครับ ถ้าพี่เกลี่ยกล่อมสุดที่รักได้ ป่านนี้พี่ได้เป็นแฟนไปแล้ว” ก็จริงเนอะ
“จะยืนคุยกันตรงนี้อีกนานไหม จะให้ฉันนั่งรอจนเรียนจบเลยรึเปล่า” อ๊ากกกกกกกก มันมาแล้วครับ มันโผล่มาแล้ว ไอ้สุดที่ร๊ากกกกกกกกกก
“ก็กำลังจะเข้าไปไง แกใจร้อนว่ะโรส ไปๆๆ” ต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบซะหน่อย
เราทั้งผอง ก็เดินตามไอ้โรสขึ้นไปที่ห้องผมกันอย่างเงียบๆ เดธแอร์มากๆ ครับตอนนี้ แล้วพอถึงกันแล้วยังไม่ทันที่ก้นจะหย่อนลงบนโซฟาในห้องรับแขกของห้องผมเลยครับ ไอ้โรสก็เปิดฉากทันที
“ใครยอมให้แกสองคนคบกัน” ฉันยอมเองผิดตรงไหนอะ แต่ยังไม่กล้าพูดออกไปครับ
“.................................”
“ห๊ะ!!! เงียบทำไม กล้าทำ ไม่มีใครกล้ารับหรือไง” นี่มึงเป็นอาจารย์ฝ่ายปกครอง หรือว่าสารวัตรกรมสอบสวนคดีพิเศษกำลังรีดความลับจากปากผู้ต้องหาคดีอุกฉกรรจ์วะ เป็นน้องสาวกูนะเว้ยเฮ้ย!!! ขู่กูเอาๆ
“เรารักกัน เลยตัดสินใจคบกันครับ น้องโรสยังข้องใจอะไรในตัวพี่อยู่ ถามพี่ได้ คุยกับพี่ได้ครับ แต่อย่าไปว่าเลิฟเลย เราสองคนตัดสินใจร่วมกันก็จริงครับ แต่ถ้าอยากจะด่า จะว่าอะไร ก็ว่าพี่เถอะ แต่ยังไงซะเราก็ไม่เลิกคบกันแน่นอนครับ” เป็นพี่เซฟครับที่เอ่ยปากโต้ตอบไอ้โรส
“อย่ามาทำตัวแมน ไอ้พี่เซฟ พี่นั่นแหละตัววุ่นวายเลย ผมไม่ได้ข้องใจอะไรในตัวพี่ แต่ผมโมโห เข้าใจไหม พี่ทำไอ้เลิฟเจ็บหนักจะเป็นจะตายขนาดไหนห๊ะ!! แล้วจะมายอมกันง่ายๆ อย่างนี้น่ะเหรอ พยายามน้อยไปไหม”
“โรส พอเถอะ เราผิดเองที่ใจอ่อนง่ายเกินไป แต่เราไม่เคยโกรธพี่เซฟเลยนะ เรารักพี่เขาโรสก็รู้ไม่ใช่เหรอ เราขอโทษที่เราไม่ได้บอกโรสก่อน แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่เห็นว่าโรสไม่สำคัญนะ เรารู้สึกได้ด้วยใจของเราว่าพี่เซฟเขาจริงใจกับเราจริงๆ แล้วเขาก็รักเราจริงๆ ถ้ามันจะต้องเจ็บอีกครั้ง เราก็จะยอมนะโรส ขอแค่ได้ใช้เวลาตอนนี้ เดี๋ยวนี้กับคนที่เรารัก เราพอแล้วจริงๆ”
“เลิฟครับ พี่จะไม่ทำให้เลิฟเสียใจอีก น้องโรสพี่รู้ว่าพี่ไม่ควรได้รับโอกาสนี้ แต่ว่าเลิฟก็ยังให้โอกาสพี่ พี่จะรักษามันไว้ให้ดีครับ นะครับน้องโรส” พี่เซฟเอื้อมมือมาจับมือผมบีบไว้แน่น เหมือนจะถ่ายทอดความรู้สึกให้ผมรับรู้ ว่าพี่เขารักผมมากแค่ไหน ผมรับรู้ได้ครับ มันอบอุ่น อ่อนหวาน และจริงใจ
“แล้วเรื่องนังน้องบูมล่ะ จะทำยังไง รู้บ้างไหมว่ามันมาอาระวาดใส่ผมที่คณะ มันคิดว่าผมเป็นไอ้เลิฟ มาด่าหาว่าแย่งแฟนมันไป เอาแฟนมันไปไว้ไหน สาระพัด จะเคลียร์ยังไงว่ามา ถ้าไม่เคลียร์ ก็ไม่ต้องมาคบกับไอ้เลิฟ หรือจะให้ผมเคลียร์เอง เคลียร์อีเด็กนั่นก่อน แล้วค่อยมาเคลียร์พี่ ห๊ะ!!”
โหย นังน้องบูม แม่งแรงหวะ ยังไม่เลิกอีกเหรอ ไหนพี่เซฟบอกแค่ให้มันช่วยเล่นละครไง เออ อันนี้เริ่มข้องใจและ ยังไงครับ ยังไง
“จริงเหรอ” ไม่ควรถามประโยคนี้นะพี่เซฟ เดี๋ยวระเบิดลง
“พี่คิดว่าผมโกหก ใส่ร้าย เมียพี่เหรอไอ้พี่เซฟ อีเด็กห่านั่นมันเป็นเมียพี่จริงๆ ใช่ไหม ไม่งั้นมันคงไม่มาตามทวงคืน เกาะจิก ขนาดนี้หรอก จะจับปลากี่มือหะ” ใจหวิว เลยครับผม พอได้ยินประโยคว่า ไอ้เด็กนั่นเป็นเมียพี่เซฟ ไม่จริงหรอกมั้งครับ ปฏิเสธสิครับพี่
“ไม่ใช่นะครับ น้องเค้าไม่ได้เป็นอะไรกับพี่จริงๆ พี่แค่ให้มาเล่นละครด้วยเฉยๆ ครับไม่เคยยุ่งเกี่ยวกันเลย อย่างมากก็แค่จับมือ ไม่เคยทำอะไรเกินกว่านั้นจริงๆ นะครับ เลิฟครับ เชื่อพี่นะ ถ้าพี่จะมีอะไรกับใครซักคน คนนั้นต้องเป็นเลิฟ” อร๊ายยยยยยยยย ไอ้พี่เซฟ ยังมีหน้ามาพูดให้จิ้น พูดประโยคแบบนี้แถมทำหน้าตาจริงจังอีกนะ ว่าแต่มือข้างไหนที่จับมือมัน เอามาล้างเดทตอลด่วนเลยนะ
“งั้นรีบกลับไปเคลียร์กันอีเด็กนั่นเลย ต่อหน้าพวกเราทุกคน เอาให้เคลียร์อย่าให้มันมาทำอะไรเลิฟนะ โดนแน่” อืมจริงครับ ต้องไปจัดการไอ้เด็กบูมให้จบ ไม่งั้นผมก็ไม่เอามันไว้แน่ครับ ผมไม่ใช่นางเอกละครนะครับ จะมานั่งเป็นดาวพระศุกร์โศกา อาดูร ร้ายมาผมก็ร้ายตอบ แรงมาผมก็แรงตอบแน่นอน
“ได้ครับ กลับวันนี้เลยก็ได้นะ” ใจมากๆ พี่เซฟ แต่ยังไม่อยากกลับเลยอะ
“โหยยย อย่าเพิ่งไปไหนกันดิ พี่ยังไม่ได้ออกไปเที่ยวหัวหินเลยนอกจากตลาดเนี่ย พี่รอไปเดทกับสุดที่รักอยู่นะครับ” พี่คิวครับ ผิดคิวไปไหม นั่นๆ มีการหันไปทำตาหวานใส่ไอ้โรสด้วย ระวังมันเอานิ้วจิ้มตาบอดหรอก
“ใครให้พูดห๊ะ!!! ไอ้พี่คิว มันใช่เรื่องของพี่ไหมเนี่ย แล้วใครบอกจะเดทกับพี่” อ้าว สรุปไอ้โรสไม่ยอมหรือพี่คิวมันโม้ตั้งแต่แรกวะ
“อ้าว จะให้เอาที่คุยกันเปิดให้ฟังไหม พี่อัดไว้ในโทรศัพท์นะ พี่กะแล้วว่าสุดที่รักต้องเล่นแบบนี้ อย่าหวังว่าจะหนีพี่พ้นเลย” เออ ดีเว้ย คนอย่างไอ้โรสมันต้องเจออย่างพี่คิว แรงดีจริงๆ คู่นี้ ถ้ามีลูกด้วยกันขอตัวนึงนะ โหะๆๆ
“ไอ้....ไอ้....โว้ยยย ไอ้บ้า พาหลงประเด็นตลอด ไอ้พี่เซฟ ยังไม่ต้องไปตอนนี้ เดี๋ยวค่อยกลับไปพร้อมกันวันอังคาร เลิฟเดี๋ยวพวกไอ้โม ไอ้แชมป์ ไอ้น๊อต ไอ้ตาล ไอ้แทนมันจะตามมาด้วยนะ มาเที่ยวกัน เดี๋ยวค่อยกลับไปพร้อมกันวันอังคาร ฉันมีเรียนวันพุธน่ะ” อ้าวสรุปมากันหมด เอ่อ มีไอ้แชมป์ด้วยเหรอเนี่ย แต่ช่างมันเหอะตอนนี้เรามีที่รักแล้วไม่ต้องกลัว ฮิฮิ
“ที่รัก ทำไมเปลี่ยนเรื่องอะ แล้วพาเพื่อนมาไมเยอะแยะครับ ไมไม่อยู่เที่ยวกันพี่สองคน พี่คิดถึงจะแย่อยู่แล้วนะ” พี่คิวไม่หยุดครับ สงสัยไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว
“ไอ้พี่คิว ใครบอกให้เรียกที่รัก แล้วใครจะเที่ยวกับแก ฝันไปเถอะ ถึงอัดเสียงไว้ก็ไม่กลัวเว้ย อ่อ เดี๋ยวป๊ากับม๊า มาพี่ก็ไปเที่ยวกับผู้ใหญ่แล้วกันนะ ตามประสาคนแก่” อ้าวป๊ากะม๊าจะมาด้วยเหรอเนี่ย มาดูหน้าว่าที่ลูกเขยรึเปล่าน้า แหม มากันเยอะขนาดนี้ เหมือนมาร่วมงานมงคล (สมรส) เลยเนอะ ฮ่าๆๆๆ
“ดีครับ พี่จะได้เกริ่นเรื่องสู่ขอลูกสาวท่าน” อืม สงสัยพี่คิวอยากตายจริงๆ
“ไอ้บ้าพี่คิว เว้ย แม่งยิ่งพูดด้วยยิ่งเหนื่อย เงียบๆ ไปเลยไป ไอ้เลิฟ แล้วเรื่องพี่เซฟแกจะให้ป๊ากับม๊ารู้ไหม เอายังไง” ผมไม่เคยมีความลับกับป๊าม๊านะครับ ป๊าม๊าก็รู้ว่าผมเป็นยังไง ป๊าม๊าผมหัวสมัยใหม่ครับ เป็นอะไรก็เป็นไป แค่อย่าทำอะไรให้ตัวเองและสังคมเดือดร้อนก็พอ ม๊ายังเคยบอกผมเลยนะว่า หาแฟนหล่อๆ นะเลิฟ ม๊าชอบคนหล่อๆ เป็นไง ม๊าผม แรงไหมล่ะ
“พี่เซฟว่ายังไงครับ ถ้าเลิฟจะบอกพ่อกับแม่เรื่องของเรา” ผมกลัวพี่เซฟไม่กล้าครับ ต้องถามความสมัครใจก่อน
“พ่อกับแม่เลิฟจะไม่ว่าเหรอครับที่ลูกชายตัวเองมีแฟนเป็น...เอ่อ...เป็นผู้ชายน่ะ” พี่เซฟกังวลจริงๆ ด้วย ผมว่าถ้าเป็นพ่อแม่พี่เค้าคงจะรับเรื่องแบบนี้ลำบากเหมือนกันนะ เอาเป็นว่าพ่อแม่ผมไม่ว่าก็ดีแล้วครับ
“ไม่หรอกครับ ป๊ากับม๊า ใจดีมากๆ นะ ป๊ากับม๊ารู้ว่าเลิฟเป็นยังไง เลิฟไม่เคยมีความลับกับท่านครับตอนสมัยก่อนที่เลิฟแอบชอบรุ่นพี่ เลิฟก็เล่าให้ม๊าฟัง ตอนเสียใจก็ร้องไห้กับโรสกับม่าม๊า หรือพี่เซฟไม่อยากบอกครับ ไม่เป็นไรนะครับไม่บอกก็ได้” ตอนสมัยพี่เอ็ม ผมก็เล่าให้ม๊าฟังว่าแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนหนึ่ง หล่อมาก นิสัยดี แต่ตอนที่อกหักจากพี่เอ็ม ก็มาร้องไห้ซบม่าม๊า นี่แหละครับ
“เนี่ย เห็นไหม แค่นี้ก็ปอดแหกและ อีกหน่อยจะไหวเหรอวะ” ไอ้โรสคอยซ้ำอยู่ตลอดครับ
“พี่ไม่ได้ปอดครับ พี่แค่ไม่รู้ว่าพ่อแม่น้องเลิฟจะเข้าใจเรื่องแบบนี้ได้รึเปล่า ถ้าเลิฟบอกแบบนี้พี่ก็สบายใจ พี่เองก็อยากกราบขอขมาที่ทำให้ลูกชายป๊ากับม๊าเสียน้ำตาไปหลายกระบุง แล้วก็จะถือโอกาสขอลูกชายท่านอย่างเป็นทางการด้วย” ไม่ต้องขอป๊ากับม๊าก็ใส่พานให้พี่อยู่แล้วแหละ อิอิ เขินอะ พี่เซฟแกอ่านนิยายเยอะเกินไปแน่เลย น้ำเน่าสุดๆ
พี่เซฟขยับมานั่งชิดกับผมมากขึ้นบนโซฟาตัวเดียวกัน แล้ววาดมือโอบไหล่ผม แล้วผมจะขืนตัวให้เมื่อยทำไมครับ ผมก็เลยซบหัวลงบนไหลหนาของพี่เซฟ เฮ้ออ!!! สบายจังเลย ไหล่นี้จะเป็นของผมตลอดไปใช่ไหมครับ
“สุดที่รัก หายข้องใจกับคู่นี้เค้ารึยังครับ ถ้าหายแล้วเราไปหากาแฟจิบข้างนอกกันไหม พี่อยากกินเค้ก จิบกาแฟ ร้าน.....” อ้าววว เค้กอยู่ในรถ ละลายไปแล้วแน่เลย อดกินเลย แง่ๆๆๆๆ ไปซื้อมาใช้คืนเลยนะ ทั้งพี่คิว ทั้งไอ้โรสเลย
“หายแล้ว แต่ว่าฉันก็ยังไม่สนิทใจกับแฟนแกหรอกนะเลิฟ ถ้าเค้ายังไม่เคลียร์เรื่องเมียตุ๊ดหน้าขาวของเขาให้เสร็จสิ้น ฉันก็ยังไม่ยอมรับเค้าหรอกนะ” หือ เรียกซะเสียเลย เมียตุ๊ดหน้าขาว ฮ่าๆๆๆๆ แต่ว่าอย่ามีคำว่าเมียสิวะ ฉันนี่เมียพี่เซฟ กร๊ากกกกกกกกกกกกก ช่างกล้าเนอะกรู
“ส่วนพี่คิว ทางใครทางมัน ต่างคนต่างอยู่ อย่ามาทำตัวน้ำเน่าแถวนี้ เดี๋ยวแฟนโรสจะตามมาด้วย ห้ามมาพูดจาแบบนี้อีกนะรู้ไหม” ไอ้โรสมันแทนตัวว่าโรสกับพี่คิวเพราะว่ามันติดตั้งแต่เด็กๆ ครับ ไม่ใช่เพราะพิเศษกว่าคนอื่นหรืออะไรหรอกครับ แต่ว่าพาแฟนมาด้วยนี่แสดงว่ากลัวพี่คิวอะดิ๊ อ่อนหวะไอ้โรสเอ๊ยย
ฉันจะคอยดูซิว่า แกจะหนีพี่คิวพ้นไหมไอ้โรส เพราะผมรู้สึกว่าครั้งนี้พี่คิวจะเริ่มเอาจริงแล้ว!!!
หัวข้อ: Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมสักที ประกาศจอง P.1 (12/11/13) (อ่าน 885349 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก