มาแล้วค่ะ
คราวนี้มาเคลียร์ครั้งแรกก่อนค่ะ ตอนหน้ามีต่อเคลียร์อีกค่ะ
ส่วนใครรอ NC 
ลองลุ้นดูนะคะว่าน้องจะโดนพี่เซฟ 
รึเปล่า โหะๆ
สงกรานต์ ไปไหนกันคะ
เราอยู่เฝ้ากทม. อ่านหนังสือ และปั่นนิยาย!!!
ช่วงนี้สุขภาพแย่ค่ะ อยู่ดีๆ ก็มีโรคประจำตัวขึ้นมาซะงั้น
เฮ้ออ!!! เครียดเล็กน้อยค่ะ มาปลดปล่อยกับนิยายค่ะ เป็นการบำบัดความเครียดมากๆ ค่ะ++++++++++++++++++++++++
๋JEFF : เกือบได้ทดลองแล้วค่ะ ตอนนี้เคลียร์กะแชมป์ก่อนนะตอนหน้าถึงเป็นตอนอีวอก ฮ่าๆๆ
Vesi : เดี๋ยวจะลองยุให้น้องขอพี่เซฟแกดูนะ เผื่อสลับหน้าที่กัน ขอ 
และ :beat:ที ยังมีแอบเรียกน้า เชอะๆ
สมุนไพร : รู้สึกว่าทุกคนจะอยากให้พี่เซฟโดนกดนะเนี่ย
Kwawaic : รอก่อนนะ ตอนหน้ามีเคลียร์กับกิ๊กเด็กแล้วค่ะ
posshiza : ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ รอตอนเคลียร์กะน้องบูมหน่อยนะคะ ตอนหน้าคงได้เคลียร์กัน
กระต่ายชมจันทร์ : มีแน่นอนค่ะคู่แชมป์ แต่ยังไม่ออกตอนนี้ค่ะ อีกซักแป๊บนะ
Ooคุณชายติ๋วoO : ขอบคุณค่ะคุณชาย ชมเค้า หรือชมน้องคะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ แอบเนียนว่าชมตัวเอง
tutu : 
O-สนิมสร้อย-O : ขอบคุณมากๆ นะคะน้องหนิม (ขอเรียกน้องหนิมเนอะ ช่วงนี้มีแต่คนเรียกพี่ เพราะ Vesi เปิดประเด็ดเรื่องแก่) คอมเม้นท์ถือเป็นกำลังใจของนักเขียนนะคะ แล้วก็เชียร์ค่ะให้ไปบอกความในใจกับคนที่แอบรัก สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้น้องหนิมค่ะ มีไรมาคุยมาแบ่งปันประสบการณ์กันได้ค่ะ 
PEENAT1972 : ดีใจที่ป้ามีความสุขค่ะ ป้า ยี่สิบที
sayhi11 : พี่เซฟแกคงไม่ศึกษาแล้วหละ แกคงพูดไปงั้น ใจจริงแกคงอยากปฏิบัติเต็มแก่แล้ว
anajulia : ฮ่าๆ เขาไม่หักมุมหรอกค่ะ นอกจากพี่เซฟจะทำให้น้องเจ็บอีกจะยุน้องจับกดดีมะ ขอบคุณมากๆ ที่ช่วยพรู๊ฟนะคะ ^^ 
Phelyra : อย่าเพิ่งร้องไห้ค่ะ เดี๋ยวคอยติดตามต่อไปนะคะว่าสองหนุ่มเขาจะแฮปปี้ไหม ยังไง
lune : นั่นสิ น้องยิ่งดุดุ อยู่ด้วยนะ จับกดซะเลย จะแย่นะเนี่ย
vvivy : สงสัยจะเฝ้ากทม.ค่ะ ไม่รู้จะไปไหนดี หยุดยาว ว่าจะนอนเอาแรง แล้วก็อ่านหนังสือที่ไปขนมาจากงานสัปดาห์ คุณ vvivy ไปไหนคะ มีที่แนะนำเปล่า
maxtorpis : ขอบคุณค๊าบบบ
Little Devil : จ้า เดี๋ยวเค้าจะช่วยสองหนุ่มเองไม่ต้องห่วง
DE SaiKuNee : อยากเห็นพี่เซฟโดนกดอะดิ
n2 : เผอิญช่วงนี้ไรท์เตอร์หวานน่ะค่ะ พี่เซฟกะน้องเลิฟเลยหวานตามไปด้วย ฮ่าๆๆ พี่คิวกะน้องโรส รอหน่อยนะ เดี๋ยวหยุดยาวนี้เค้าจะจัดให้
bbyuqin : น้องบูมมันจิกไม่ปล่อยค่ะ พี่เซฟแกก็คิดจะปฏิบัติเลยนั่นแหละ อิอิ
krappom : ขอบคุณแทนพี่คิวค่ะ คงมีกำลังใจไล่จีบน้องโรสอีกเยอะเลย
kitty : บทจะหวาน เค้าก็หวานไม่หยุดเลยทีเดียวค่ะ คู่พี่คิวรอหน่อยนะ
InDY_Sky : คิดถึงคุณ InDY_Sky เหมือนกัน ไม่ว่างนี่เองถึงได้ว่าหายไปไหน
jadezii : ตอนนี้พี่เซฟแกกำลังเรียกความหื่นของตัวเองอยู่ค่ะ
jiBtar : มารอดูซิว่าน้องเลิฟจะรอดไหมเนี่ย อิอิ
tombaza : ค่า ตอนนี้เคลียร์กับเพื่อน ตอนหน้าจะเคลียร์กะน้องบูมค่ะ
kengumm : 
สิบทีค่ะ คุณเพื่อน ควรเรียกชื่อเป็นภาษาอังกฤษค่ะ เรียกเมตตาแล้วดูแปลกๆ ค่ะ คุณเพื่อนมาบังคับให้เค้าบอก แล้วคุณเพื่อนก็ไม่ค่อยเข้ามาอ่านนะคะ งอนค่ะงอน
● MaYa~Boy ● : ใจเย็นค่ะ เดี๋ยวตอนหน้ามีเคลียร์ค่ะ
vanny : มีแต่คนเชียร์ให้พี่เซฟลุยนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ น้องเลิฟจ๋ามีแต่คนเขาอยากให้หนูเสียตัวนะลูก+++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 23 เคลียร์ 1 (อัพแล้วค่ะ NC รึเปล่า?) 08/04/10คืนนี้เรามีปาร์ตี้บาบีคิวกันครับ หลังจากเรื่องราวทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี แล้วผมกับพี่เซฟก็ควงกันได้อย่างเปิดเผย เราเลยสวีทหวานกันตลอดเวลาแบบไม่อายใครครับ
อีกคู่ที่ดูจะหวานซะยิ่งกว่าคู่ผมอีกก็คือคู่ไอ้โรสกับน้องมิมิครับ ตั้งแต่น้องมิมิมาถึง ไอ้โรสก็เกาะติดกับน้องตลอดเวลา จนผมอดที่จะสงสารพี่คิวไม่ได้ แรกๆ พี่คิวก็หน้าหมอง มองตาละห้อยเลยครับ แต่ตอนนี้ผมคิดว่าพี่คิวหาทางออกให้กับปัญหาของตัวเองได้แล้วครับ
เพราะพี่คิวแกเล่นตามติดคู่นี้เหมือนกันน่ะสิครับ พยายามหาทางเนียนเข้าไปแทรกกลางระหว่างคู่รักทอมดี้คู่นี้ตลอดเวลา ผมเห็นไอ้โรสฮึดฮัด ฟึดฟัด อยู่หลายรอบแล้วครับ ก็พี่คิวเนี่ยกวน..น้อยซะที่ไหน แต่มีสิ่งแปลกๆ ที่ผมสังเกตเห็นได้อีกอย่างคือ...สายตาของน้องมิมิที่มองพี่คิวครับ เป็นสายตาที่ชื่นชม แกมเชิญชวน แล้วยังรอยยิ้มหวานยั่วยวนที่ขยันแอบส่งให้พี่คิวอีกครับ...มันยังไงกันล่ะเนี่ย น่าสงสัย!!!
“เลิฟ เราช่วยย่างไหม” ไอ้แชมป์ครับ ปรี่เข้ามาหาผมทันทีที่พี่เซฟเดินไปเข้าห้องน้ำ
“ไม่เป็นไรแชมป์ เราย่างให้พี่เซฟอยู่น่ะ แชมป์จะกินอะไรก็ย่างเลยไม่ต้องเผื่อเรา”
“เลิฟคบกับพี่คนนั้นจริงๆ ใช่ไหม” หลังจากเงียบไปอึดใจไอ้แชมป์ก็ถามขึ้นมาครับ
“จริง...เออ...แชมป์ เดี๋ยวเราค่อยคุยกันได้ไหม หลังจากจบปาร์ตี้แล้ว เราขอคุยด้วยนะ เรามีเรื่องอยากเคลียร์กับแชมป์” แชมป์หน้าเสียกว่าเดิมอีกครับ ผมว่าแชมป์ก็คงจะพอเดาได้ว่าเรื่องที่ผมจะคุยด้วยน่ะคืออะไร
+
+
+
“พี่เซฟ เดี๋ยวเลิฟขอไปคุยกับแชมป์หน่อยนะ” ขออนุญาตซะหน่อย เดี๋ยวมีงอน
“คุยไรครับ ทำไมต้องไปคุยกันสองคน” แง่ เสียงเข้มมาเลย อย่าเพิ่งหึงเค้าดิ
“ก็จะไปเคลียร์กับมัน พี่เซฟก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าแชมป์มันชอบเลิฟอยู่ เลิฟอยากจะเคลียร์ความรู้สึกกับมัน มันอาจจะเจ็บตอนนี้ แต่ดีกว่ามันจะมานั่งหวังลมๆ แล้งๆ ต่อไป”
“แต่แชมป์ก็น่าจะรู้ว่าพี่กับเลิฟคบกัน แค่นี้ก็น่าจะตัดใจได้แล้ว” คือไม่อยากให้ไปคุยกันสองต่อสองว่างั้น บทจะดื้อ ก็ดื้อมากนะเนี่ยแฟนใครวะ
“ก็ใช่...มันรู้...แต่ว่าบางที การที่เราได้พูดจากปาก แสดงออกจากใจ มันทำให้รู้สึกดีกว่าปล่อยให้เขารู้เอง คิดเอง เจ็บเองนะ อย่างน้อยแชมป์ก็เป็นเพื่อนของเลิฟ แถมยังอยู่กลุ่มเพื่อนสนิทของไอ้โรส มันเป็นเพื่อนที่ดี นิสัยดี เลิฟก็ไม่อยากเสียเพื่อน พี่เซฟเข้าใจเลิฟนะครับ” เอาน้ำเย็นและเหตุผลเข้าลูบซะหน่อยครับ ดับร้อน
“ก็ได้ครับ ว่าแต่ไปด้วยไม่ได้เหรอ” ยังมีหน้ามาอ้อน
“พี่เซฟอะ ดื้อนะเดี๋ยวนี้ ไม่ไว้ใจเลิฟหรือไงครับ เลิฟคุยไม่นานหรอก ไปรอเลิฟที่ห้องนะครับ เดี๋ยวเลิฟไปนอนด้วย ฟอดดดดด” ต้องมีของแถมครับ ไม่งั้นจะงอแงไปมากกว่านี้ ว่าแต่แก้มพี่เซฟก็นุ๊ม นุ่มเหมือนกันนะเนี่ย
“งั้นรีบมาเร็วๆ นะครับ พี่จะอาบน้ำรอ” อ๊ากกกก อาบน้ำรออะไร เอาให้เคลียร์ พูดเสร็จแล้วเดินหนีไปเลย พูดให้จิ้นนะเนี่ย
ผมก็เดินตามหาแชมป์ครับ หาไม่นานก็เจอ มันนั่งอยู่ริมทะเล แถวๆ หน้ารีสอร์ทนั่นแหละครับ เงียบสงบ มีไฟจากทางรีสอร์ท เปิดส่องตลอดเวลา ไม่อันตราย และเปลี่ยวเกินไป ผมรีบเดินไปทรุดตัวลงนั่งข้างๆ แชมป์
“จะมาบอกให้เราตัดใจใช่ไหม” แชมป์เอ่ยขึ้นก่อนที่ผมจะได้พูดอะไร
“อืม...แชมป์ เรารู้ว่าแชมป์ชอบเรา แต่เรารักพี่เซฟ เราขอบใจที่แชมป์หยิบยื่นไมตรี ความหวังดี มาให้เรา เราขอรับทุกอย่างไว้ในฐานะของเพื่อน แต่ที่เกินกว่านี้เราคงรับมาไม่ได้” ผมเป็นคนพูดตรงๆ ครับ ความจริงอาจทำให้เจ็บ แต่ไม่ตายครับ
“ทำไมเป็นเราไม่ได้...เรารักเลิฟนะ เรารักเลิฟมาก่อนผู้ชายคนนั้นอีก เราพยายามแสดงออกให้เลิฟเห็นตลอดว่าเราชอบเลิฟ แต่เลิฟก็ทำเหมือนไม่เห็น เราไม่ดีตรงไหน เราไม่มีอะไรที่ผู้ชายคนนั้นมีหรือไง เราไม่เคยโลเลเหมือนผู้ชายคนนั้น เราไม่เคยทำให้เลิฟเสียใจ เรามั่นคง เราไม่สับสน และเราก็รักเลิฟไม่แพ้ใคร ทำไมล่ะ ทำไมเป็นเราไม่ได้” ตอนนี้เราสองคนหันหน้ามาเผชิญกัน แชมป์เขย่าหัวไหล่ผมจนหัวสั่น เสียงที่พูดกันได้ยินแค่สองคนกลับดังขึ้นเรื่อยๆ
“เราตอบไม่ได้หรอก ว่าใครดีกว่าใคร ทุกคนก็มีคุณค่าของตัวเองไม่ต่างกัน แต่สิ่งที่พี่เซฟมีเหนือทุกคนคือ ความรักของเรา เป็นสิ่งที่เราเองก็ให้ใครไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเราให้แชมป์ไม่ได้ แต่เราให้ใครไม่ได้อีกแล้ว เพราะเราให้พี่เซฟไปแล้ว การที่เราจะรักใครซักคน เราก็ตอบไม่ได้หรอกแชมป์ว่าทำไม ไม่ใช่เพราะเขาดีกว่าทุกคนบนโลกนี้เราถึงรักเขา แต่เพราะเรารักเขา เขาถึงดีกว่าทุกคนในสายตาเรา เรามีเจ้าของแล้วแชมป์ หัวใจเรามีเจ้าของแล้ว เรารักพี่เซฟมาก แล้วเราก็ไม่คิดจะเปลี่ยนใจด้วย เราเป็นเพื่อนกันไม่ได้เหรอ เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไม่ได้เหรอแชมป์”
“เฮ้อ!!! อกหักจริงๆ ซินะ เราไม่ควรหวังอีกต่อไปใช่ไหม” ผมพยักหน้าช้าๆ เพื่อยืนยันคำตอบให้กับแชมป์
“เราจะพยายามตัดใจจากเลิฟนะ แต่จะให้ปุบปับเลยคงไม่ได้ เลิฟเองก็กำลังมีความรัก เลิฟก็เข้าใจใช่ไหมว่าการที่จะหยุดรักใครซักคน...มันทำยากแค่ไหน แต่เราจะพยายาม และตั้งแต่นี้ไป เราจะเป็นเพื่อนที่ดีของเลิฟนะ” ผมยิ้มรับมิตรภาพใหม่ที่แชมป์กำลังพยายามหยิบยื่นให้
“ได้เลยเพื่อน ไว้กลับไป ไปหาร้านออดิชั่นเล่นดนตรีกัน” ครั้งนี้ผมจะไปแจมกับวงของไอ้โรสไอ้แชมป์มันครับ ไปเล่นที่ผับตอนกลางคืน ได้เงิน แถมได้ประสบการณ์ด้วย นักร้องนำวงไอ้แชมป์มันไปซัมเมอร์ที่ต่างประเทศครับ
+
+
+
+
+
ผมกลับเข้าห้องพักตัวเอง ในห้องรับแขกไม่มีคนอยู่แล้วครับ ป๊ากับม๊า แล้วก็ไอ้โรสคงแยกย้ายกันเข้าห้องนอนแล้ว ในห้อง VIP สำหรับครอบครัวผม มันจะเป็นห้องใหญ่แล้วก็มีห้องแยกๆ อีกสามห้องครับ ห้องใหญ่สุดของป๊ากับม๊า มีห้องน้ำในตัว ห้องเล็กอีกสองห้องจะใช้ห้องน้ำร่วมกันครับ คือห้องที่ผมนอนและอีกห้องก็เป็นของไอ้โรสไป
ผมรีบเข้าไปอาบน้ำ ขัดสีฉวีวรรณตัวเองให้หอมสะอาด สดชื่น เสร็จแล้วก็ออกมายืนเลือกชุดนอน
ใส่อะไรดีหว่า!!! ปกติก็ใส่เสื้อยืดเน่าๆ กับกางบ๊อกเซอร์เก่าๆ นอน แต่ว่าวันนี้เป็นคืนแรกที่จะได้นอนกับแฟน เอาให้ดีกว่าเดิมหน่อยดีกว่านะ ผมเลยเลือกใส่กางเกงผ้าฝ้ายขายาวเนื้อนิ่มสีฟ้า กับเสื้อยืดตราห่าน (ไม่ได้โฆษณาแต่ของเขาใส่ดีจริงๆ) คอวีสีขาวตัวใหม่ ทาครีมและแต่งตัวเสร็จ ก็รีบย่องออกจากห้องครับ
ปลอดโปร่งครับ ทางสะดวกรีบออกไปก่อนที่ไอ้โรสจะจับได้ดีกว่า
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!! แกร๊ก
ผมเคาะประตูเบาๆ อยู่สามที พี่เซฟก็เปิดประตูต้อนรับด้วยรอยยิ้มกว้าง แหม!! หน้าตาไม่ค่อยจะบ่งบอกความคิดเลยนะ
เดินเข้ามาในห้อง พี่เซฟก็ดูฟุตบอลอยู่ครับ ผมก็ชอบนะ แต่ไม่ใช่คู่ที่เชียร์ก็เลยไม่สนใจเท่าไหร่
“นอนเลยไหมครับ” เฮ้ย!!! ก้นยังไม่ทันแตะเตียงจะนอนเลยเหรอ
“ไม่คุยกันซักหน่อยเหรอครับ ไม่อยากรู้เรื่องที่เคลียร์กับแชมป์เหรอ” ในที่สุดผมก็หย่อนก้นลงนั่งบนปลายเตียงครับ เตียงขนาดควีนไซส์ ไม่ใหญ่ไม่เล็กมาก
“ไม่อะครับ พี่ไว้ใจเลิฟของพี่ว่าจะต้องเคลียร์ทุกอย่างได้เรียบร้อย นอนเลยเถอะพี่ง่วง” แล้วพี่เซฟก็ปิดโทรทัศน์ ปิดไฟ เหลือแต่โคมไฟที่หัวเตียงส่องแสงนวลตา ผมก็ไม่มีทางเลือกครับ เลยกระดึ๊บกระดึ๊บตัวเองขึ้นไปนอนบนเตียง พี่เซฟก็ตามมาติดๆ ครับหัวยังไม่ทันถึงหมอน ก็ฟัดแก้มผมทันที
ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!
“ชื่นใจที่สุด หอมเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อเลย” จ้า ขอให้ไม่เบื่อตลอดไปนะ...
พี่เซฟกึ่งค่อมตัวผมอยู่ มือข้างหนึ่งเท้าลงบนที่นอนพยุงตัวให้อยู่เหนือตัวผม มืออีกข้างไล้แก้มผมเบาๆ สลับกับก้มลงไปหอม ก่อนจะค่อยๆ วนเวียนมาอยู่แถวๆ ริมฝีปาก พี่เซฟค่อยๆ แตะปากลงบนกลีบปากผมเบาๆ ก่อนที่จะเน้นย้ำซ้ำๆ หยอกเอิน แต่ก็จริงจัง เมื่อปากเราสองคนแนบสนิท ลิ้นอุ่นๆ ของพี่เซฟก็ค่อยๆ รุกล้ำเข้ามาในปากผม ผมเผยอปากรับอย่างสมยอม
พี่เซฟยังคงวนเวียน แนบชิดอยู่บนริมฝีปากของผม จูบไปสลับกับคำรักหวานหู ที่คอยพร่ำบอกว่า ‘พี่เซฟรักเลิฟนะครับ’ ‘รักมากนะครับ’ เหมือนผีเสื้อนับร้อยนับพัน กระพือปีกอยู่เต็มอก มันวูบไหวเหมือนตกจากที่สูง แต่ร่วงลงมาสู่ขนนกที่บางเบา อ่อนหวาน อิ่มใจ
“พ...พี่...พี่เซฟ..ครับ...ไหน...อืม...ไหนว่า...อืมจะ...นอนกอดกัน...ไง” ลมหายใจผมเริ่มติดขัด เมื่อพี่เซฟรุกเร้า ซุกต่ำลงที่ซอกคอ สลับกับเป่าลมหายใจเบาๆ ที่ใบหู อึ๊ยยย!!! มัน...มัน...บอกไม่ถูกครับ รู้สึกดี แต่ก็จั๊กจี๋ รู้สึกว่าหน้าเริ่มเห่อด้วยเลือดลมที่ไหลเวียนไปซับอยู่บนใบหน้า
“หืม!! พี่บอกเหรอครับว่า...นอนกอดกันเฉยๆ ก็เลิฟบอกห้ามพี่ไปทดลองกับใคร พี่ก็กำลังจะทดลองกับแฟนตัวเองนี่ไง หืม...ไม่ได้เหรอ” พี่เซฟกลายร่างเป็นคนเจ้าเล่ห์ตั้งแต่เมื่อไหร่กันครับเนี่ย แววตาวิบวับ บวกกับรอยยิ้มมุมปากที่ยั่วยัว กลายเป็นทำให้ผมต้องสอดแขนโอบรอบคอพี่เขา เมื่อพี่เซฟก้มลงมาชิมริมฝีปากของผมอีกครั้ง
“อืม...อืมม พี่เซฟ...อืม พอก่อนครับ...อืม...ให้เลิฟ...ไป...ศึกษา..มาก่อนสิ..อืม” ผมปฏิเสธได้อย่างยากเย็นมากครับ เพราะพี่เซฟไม่เปิดโอกาสให้ปากผมได้ใช้งานเลย
“ไม่อนุญาตให้ไปศึกษาเองครับ ห้ามมองผู้ชายคนอื่นโป๊เด็ดขาด มองพี่ได้คนเดียวเข้าใจไหม หืม!! ฟอดดด!!!” โอ๊ยย!!!! แก้มช้ำหมดแล้วเนี่ย โหยใจร้ายเกิดมายังไม่เคยมองผู้ชายโป๊เลย แล้วพอจะเห็นก็โดนจำกัดให้เห็นได้คนเดียวอีก ไม่ยุติธรรม
อ้าว!!! เผลอ คิดอะไรเพลินแป๊บเดียว มือพี่เซฟไม่อยู่สุขแล้วครับ ลูบไล้ไปทั่วตัวผม ปากก็ยังคงซุกไซ้ซอกคอ ไล่วนมาบนแอ่งชีพจร ค่อยๆ ต่ำลงๆ มือไม้ก็ปัดผ่านสะเปะสะปะไปทั่วร่าง เผลอแว๊บเดียวก็สอดเข้าไปใต้เสื้อยืดตัวบางของผม คราวนี้ลมหายใจผมรวยรินเต็มที แต่หัวใจผมดันเต้นรัวเร็วเหมือนมีใครมาตีสแนร์สักสิบใบพร้อมกัน
เสื้อยืดผมหลุดออกจากตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ครับ มารู้ก็ตอนลิ้นอุ่นๆ ลากเรื่อยวนต่ำมาที่สะดือ
“อืมมม....อ่าห์!!!! พี่....อืมม....พี่เซฟ..ครับ...พ...พอ...ก่อน...อืมมม” ผมเผลอแอ่นตัวรับสัมผัสของพี่เซฟโดยอัตโนมัติ พร้อมครางเสียงในลำคอ พี่เซฟเหมือนจะพอใจ ละเลงลิ้น วน รัว อย่างไม่ลดละ
มือพี่เซฟเกาะอยู่บนขอบกางเกงของผม พร้อมจะปลดลงจากร่างของผมทันที
ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง “เปิดประตู!!!!!!!!!”
เฮ้ย!!! ผมเผลอสะดุ้งสุดตัว เลยทำให้เข่ากระแทกเข้ากับจุดยุทธศาสตร์ของพี่เซฟเข้าอย่างจัง
“โอ๊ยยยยย!!! ที่รัก ที่รักยังไม่ได้ใช้งานเลยจะทำให้มันเจ๊งซะแล้วเหรอครับ” ยังมีหน้ามาทะลึ่งอีก แล้วใครมาตะโกนเรียกอยู่หน้าห้องเนี่ย เสียงคุ้นๆ
“เฮ้ยยยย!!! บอกให้เปิดประตู อย่าให้พักเข้าไปนะเว้ย” คราวนี้สะดุ้งพร้อมกันทั้งคู่เลยครับ ชัดเจนมากกกกก!!! เสียงไอ้โรสครับ
“พี่เซฟครับ...เออ...ไปเปิดประตูเถอะครับ” เปิดเถอะฮะ เดี๋ยวเส้นเลือดในสมองมันแตก ตะโกนแหกปากซะขนาดนี้ แขกห้องข้างๆ เขาจะฟ้องร้องรีสอร์ทเราได้ว่า ทำไมรีสอร์ทระดับห้าดาวถึงปล่อยให้ทอมวิกลจริตเข้ามาอาละวาดได้
“เฮ้ออออออ!!!! ที่ผ่านมาพี่ไม่เคยแค้นน้องโรสเท่าวันนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย” ผมรีบหยิบเสื้อมาใส่ พี่เซฟก็ฟึดฟัดตัดพ้อเล็กน้อยก่อนจะเดินปัดๆ ไปเปิดประตู
ตุบ!!!! โอ๊ย!!!!!
“ไอ้โรสสสสสสสสสสส!!!!” เสียงโอ๊ยที่ได้ยินคือเสียงพี่เซฟครับ เสียงดังตุบเบาๆ นั่นคือเสียงฝีเท้าไอ้โรสที่ยันตรงกลางลำตัวพี่เซฟทันทีที่พี่เซฟเปิดประตู ผมตกใจตะโกนลั่น พร้อมรีบถลาเข้าไปหาพี่เซฟที่นอนกุมท้องอยู่บนพื้นห้องหน้าประตู
“ไอ้เลิฟมาทำอะไรห้องนี้ กลับห้องเดี๋ยวนี้” ผมหันไปมองไอ้โรส แล้วมองเลยไปข้างหลังเห็นน้องมิมิมาพร้อมไอ้โรสด้วย สงสัยจะนอนด้วยกัน
“ไม่กลับ คืนนี้เราจะนอนห้องนี้ เราจะนอนกับพี่เซฟ” พอพี่เซฟพยุงตัวไปนั่งบนเตียนได้แล้วผมก็หันไปแวดใส่ไอ้โรสทันทีครับ
“จะนอนกันสองคนได้ยังไง เดี๋ยวไอ้บ้านี่มันก็ทำมิดีมิร้ายแกหรอก” โหยยย กูสมยอมเว้ย!!!
“แต่พี่เซฟเค้าเป็นแฟนฉัน แล้วถ้าเราจะมีอะไรกันจะผิดตรงไหน ทีแกกับมิมิยังนอนห้องเดียวกันได้เลย” มันติ๊ดฉึ่ง ฉิ่งฉับกันไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วครับ
“แต่ไอ้พี่เซฟมันเป็นผู้ชายนะ” กรูเป็นผู้หญิงหรือไงวะ
“อ้าว เราก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ผิดตรงไหน กลับไปนอนเหอะโรส เรากับพี่เซฟก็จะนอนแล้ว” ผมพยายามดันไอ้โรสออกนอกห้อง แต่มันขืนตัวไว้ครับ
“ฉันกะแล้วว่าแกจะต้องไม่ยอม เอาล่ะ ฉันโทรให้พนักงานเอาเตียงมาเสริมแล้ว ในเมื่อแกจะนอนห้องนี้ ฉันก็จะนอนด้วย” เออะ!!! มึงจะหวงกูไปไหนไอ้โรส กูเป็นพี่มึงนะไม่ใช่ลูกมึ๊งงงงงง ป๊ากับม๊าก็ยังไม่เห็นว่าอะไรเลย
“ไอ้โรส แกบ้าเปล่าวะ” ผมว่าอากาศร้อนอาจทำให้สมองคนเลอะเลือนได้นะครับ
“ฉันห่วงพี่ชายตัวเองผิดตรงไหนวะ” แต่ผมว่ามันอยากจะแกล้งพี่เซฟครับ คงยังไม่สะใจมัน
พอพนักงานมาเสริมเตียงเสร็จ คราวนี้คงจะได้นอนกันจริงๆ แล้วล่ะครับ ไอ้โรสกับน้องมิมินอนกอดกันบนเตียงเสริม ผมกับพี่เซฟก็นอนกอดกันบ้าง ดีนะครับที่ไอ้โรสไม่ได้ห้ามผมกับพี่เซฟนอนเตียงเดียวกัน
พี่เซฟดึงหมอนออกมาไว้ข้างเตียงหนึ่งใบ เหลือหมอนไว้หนุนด้วยกันอีกหนึ่งใบ พี่เซฟสอดมือใต้ท้ายทอยของผม รั้งศรีษะผมเบาๆ ให้ตะแคงซบลงบนไหล่กว้าง แขนข้างซ้ายของผมก็วาดโอบรอบลำตัวของพี่เซฟไว้ พี่เซฟทาบทับแขนขวาของพี่เขาลงบนแขนผม ลูบเบาๆ เหมือนกล่อมพร้อมทั้งซบลงมาสูดกลิ่นหอมเส้นผมของผมเบาๆ
ผมรู้สึกปลอดภัยในอ้อมแขนนี้ อุ่นใจและพร้อมที่จะฝากทุกอย่างไว้กับผู้ชายคนนี้
ผมค่อยๆ เคลิ้ม กำลังจะอยู่ในภวังค์ แต่.....
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ปั้ง ปั้ง ปั้ง !!!!!
ว้อยยยยยยยยยยยย!!!! อะไรนักหนาวะเนี่ย คนจะหลับฝันหวานกับแฟนแค่นี้ต้องมีมารผจญตลอดเลยวะ แล้วคราวนี้ก็เป็นผมที่ฮึดฮัด ลุกพรวดออกไปเปิดประตูอย่างรวดเร็ว อยากจะรู้จริงๆ ว่าใครวะ
พรวด แอ๊ดด!!!
“พี่มาขอนอนด้วยนะ นอนคนเดียวมันเหงา คิดถึงสุดที่รัก”
“พี่คิวววววววววววว!!!!!”
เฮ้อ!! ผมว่าพรุ่งนี้เราลงไปนอนล็อบบี้กันทั้งหมดนี่เลยดีไหม????
++++++++++++++++++++++++
โถ่ๆๆๆ สงสารพี่เซฟ มารผจญ เยอะเกิ๊น ฮ่าๆๆๆ
อ่านแล้ว อย่าลืมเม้นท์กันซักนิดนะคะ ขอบคุณค่า
หัวข้อ: Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมสักที ประกาศจอง P.1 (12/11/13) (อ่าน 886592 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก