แง่ะ กดผิดจากด พรีวิว ดั๊น ไปกดโพสเฉยเลย- -
อุดส่าบิ๊วอารมได้แล้วเชียว สะดุดเลย แย่ แย่ ชิชะ - -*
อ่าต่อๆดีก่า
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
หลังจากวันนั้น วันที่ผมทั้งดีใจมาก และเสียใจมากไปพร้อมๆกัน......ชีวิติผมก้อเข้าสู่เหตุการณ์ๆแบบเดิมๆอย่างเคยอีกครั้ง(เบสยังคงอยู่เที่ยวกับผมอีก 2 วัน โดยผมก้อเป็นคนพามันเที่ยวอ่ะแหละ ) ระหว่างผมกับมัน เราตกลงกันที่จะไม่พูดเรื่องในวันนั้นอีก.......
เมื่อผมกลับมา ก้อแน่นอนอยู่แล้วที่ผมพูดไว้ก่อนไป นั่นก้อคือ รายงานผลไห้เจ้าน้องเซฟฟังไงคับ ยังจำกันได้ป่าว^^แน่นอน คืนที่ผมกลับถึงหอ ผมก้อรายงานน้องเซฟทันทีเลย^^
ทีนี้พอน้องเค้ารู้เรื่องนะ โหวๆๆๆๆๆ มันโทษตัวเองใหญ่เลย หาว่าเพราะมันยุไห้ผมไปบอกเบสไปซะ แต่ผมก้อไม่คิดงั้นนะคับ ผมกลับคิดว่าผมคิดถูกแล้วที่บอกมันไป เพราะถ้าไม่บอก เราก้อคงไม่เข้าใจกัน.......
น้องเค้าก้อดีคับ ช่วงนี้ น้องเค้าคอยให้กำลังใจสารพัดเลย ผมก้อนะรู้สึกดีขึ้นจิง ผมก้อยังคิดอยู่เลยว่า ที่ผมไม่เศร้าเสียใจซักเท่าไร ส่วนหนึ่งก้อคงเป็นการที่ผมก้อร้ว่ามันคิดยังไง ผมก้อรู้ว่าผมคิดยังไง มันไม่ใช่ไม่เศร้านะคับ มันเหมือนเป็นการเข้าใจกันมากกว่า ว่าผมก้อต้องทำเพื่อตัวผม มันก้อต้องทำเพื่อตัวมัน แรกๆอาจจะไม่ชิน แต่ผ่านวันไปมันก้อเริ่มทำใจได้คับ และ อีกส่วนหนึ่ง ก้อคงเป็นเพราะว่าใครบางคน..............นี้เอง
กิจวัตร ของผมช่วงนี้ก้อเหมือนเดิมคับ เที่ยวบ้าง เมาบ้าง ร้านเกมดูจะเป็นที่ซ่องสุมกำลังใจของผมเลยก้อว่าได้ เพราะผมมาร้านเกมผมรู้จักคนมากมาย(ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน) ทำไห้ผมคลายเหงาลงไปได้บ้าง
กับน้องเซฟ ผมก้อยังติดต่อน้องเค้าอยู่ตลอดเวลาคับ ไม่ได้เลิกหายไปไหน......เรื่องมันน่าจะดีใช่มั้ยคับ
แล้วอะไรหล่ะที่ผมบอกว่ามันเป็นปัญหา.......?
ผมกับน้องเซฟ เราคุยกันแบบถูกคอมากเลย เราติดต่อกันอยู่ประมาณสอง-สามเดือน(จำไม่ได้) คุยกัน แทบจะเรียกได้ว่าทุกวัน(ถ้าผมไม่ติดธุระนะ)
ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอก ว่าน้องเค้ามีเจตนา ที่คิดว่าผม เป็นพี่........แต่ไอ้ผมสิครับ ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ล้ำเส้นๆนั้นที่น้องเค้าขีดไว้ไปเสียได้
ผมไม่รู้ตัวคับว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน.........ผมไม่รู้ด้วยว่าผิดมั้ย ทั้งๆที่เรื่องผมกับเบสพึ่งจะจบไปได้ไม่นาน...หลายคนอาจจะหาว่าผมเจ้าชู้ ใจง่าย...ผมไม่รู้.....................................................ผมรู้แค่ว่า ผมห้ามไม่ได้.................ผมรักไปแล้ว
ช่วงนั้นที่ผมเพิ่งรู้ตัว(ประมานเกือบๆ2อาทิตย์ ก่อนผมมาเนปาล)....ผมพยายามแล้วที่จำทำตัวไห้ห่างๆกับน้องเค้า ไม่ว่า จะเป็นกาน เล่นเกมส์ไห้ดึกๆ(สอบนะนั่นกรู * *) เพื่อที่จะได้ไม่ต้องโทรหาน้องเค้า อ้างอ่านหนังสือบ้าง(แต่ผมก้ออ่านจิงๆนะ^^)
น้องเค้าก้อดูจะไม่เอะใจ สงสัยในความเปลี่ยนไปของผม..............................
จากที่คุยกันทุกวัน ต้องมาไม่ได้คุยกัน มันเหงานะครับ มันเหมือนขาดอะไร ไปบางอย่าง..............อะไร ที่สำคัญมากๆ ผมเปลี่ยนไป เที่ยวบ่อย ทั้งๆที่ใกล้สอบ(แต่ผมสอบไม่กี่ตัวไง แล้วก้ออ่านหนังสือทันด้วย^6^) บางวันเพื่อนผมไม่ว่าง ผมก้อไปนั่งคนเดียวก้อมี มันเหมือนช่วงเวลาเลวร้ายมันย้อนกลับมาอีกครั้ง จนไอ้เพื่อนผมคนนึงมันต้องมาด่าผมเตือนสติ หาว่าไม่สนใจตัวเองมั่งหล่ะ ไม่รู้เหรอว่าเพื่อนเป็นห่วงมั่งหล่ะ ทำไมผมจะไม่รู้คับ แต่จะไห้ผมทำยังไง.............ผมก้อคนๆนึง แค่คนที่ไม่อยากเศร้าเท่านั้น...............
จนผมเอากลับมาคิด . . . จะเอายังไงกะความรู้สึกของตัวเองดี..............จะสู้ต่อมั้ย? หรือจะทำเนียนๆไปน้องเค้าคงไม่รู้? หรือจะเลิกติดต่อไปเลยดี?................แล้วผมก้อให้คำตอบแก่ตัวเองได้แล้วคับ.......ใช่แล้ว.............ผมยอมแพ้......................
ผมยอมที่จะตัดใจแล้ววกกลับไปสู่จุดของคำว่า"พี่ชาย"ให้ได้......แล้วผมก้อคิดต่อ....แล้วผมก้อคิดต่อ ความรู้สึกของผมหล่ะ จาได้บอกออกไปมั้ย ทีนี้ผมก้อต้องคิดหนักอีก
ถ้าผมบอกไป....น้องเค้าจะผิดหวังในตัวผมมั้ย?........หรือถ้าผมไม่บอก มันจะดีกว่ามั้ย........แล้วไอ้เบสก้อทำไห้ผมก้อนึกออกคับ ผมได้เคยเรียนรู้มาแล้วจากการที่เก็บอะไรไว้คนเดียว ไม่ยอมบอกออกไปมาแล้วครั้งนึง.....เพราะฉะนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะบอกออกไปคับ.................................................
แต่ว่าจะมีวิธีไหนหล่ะคับ.........(เพิ่งมาคิดได้เอาตอนก่อนมาเนปาลนี่แหละ แล้วมาแล้วถึงเริ่มต้นพิมพ์) แล้วผมก้อคิดออก......ก้อคือเล้าแห่งนี้ไงครับ ผมเข้ามานั่งพิมพ์ ความรู้สึกของผมออกไป
ตลอดเวลา คำพูดต่างๆที่เคยพูดกัน มันยังดังก้องอยู่ในหูตลอดเวลา....................................
.......................
............
.......
...
..
.
วันนี้กินข้าวกับอะไรครับ วันนี้ ไปเรียนป่าวน่ะ โดดอีกแล้วหล่ะสิ วันนี้โดนขโมยกระเป๋าหนังสืออ่ะ ทำไงดีอ่ะพี่จิน พี่จินวันนี้โดนขโมยรองเท้านักเรียนอ่ะคับT^T วันนี้กินขนมจีนอีกและ อะไรไม่เบื่อมั่งเลย วันนี้จาออกไปกินเหล้าอีกแล้วเหรอ พี่จินอ่ะ นอนกอดน้องหมามันด้วยนะ วันนี้น้องหมี มันลวนลามพี่อ่ะน้องเซฟ 5 5 5+ อากาศหนาวอ่ะดิ ยิ้งเป็นภูมิแพ้อยู่อ่ะพี่อ่ะ ไปหายากินเลยนะ วันนี้ผมปวดท้องอ่ะพี่ เลยไม่ได้ไปโรงเรียน เลยโรงกระเพราะอีกแล้ววันนี้พี่กินลูกชิ้นปลาอ่ะ ใส่น้ำจิ้มลูกชิ้นกะมายองเนสด้วยแหลง แงะ เค้าใส่มายองเนสกันด้วยเหรอ เอาไว้ไปลองมั่งดีก่า วันนี้เลิกเรียนเลยไปเล่นเกมส์มาด้วยแหละ หิวอ่ะ มะกี้ไปเอาข้าวกะซอส อะไรน๊า ไอ้นั่นไง ใช่ๆ ซีอิ๋วขาวอ่ะ มากินกับข้าว หนาวมั้ย คิดถึงพี่จินจัง คิดถึงผมมั้ย พรุ่งนี้ห้ามโดดเรียนด้วย ไอ้พี่จิน ผมขอโทษ หายโกรธยางงงงงงง คันปากเหรอ พี่ช่วยเกามะ 5 5 5+ คนเค้างอนอ่ะ จาง้อหน่อยก้อไม่ได้ พี่สัญญากะผมหน่อยดิจาอยู่คุยกันไม่หายไปไหนอ่ะ ไม่ได้อ่ะคับ ไม่อยากสัญญา พี่กลัวทำไม่ได้ เอาเป็นว่าพี่จะพยายามไห้ดีที่สุดละกันนะคับ ก้อได้... พี่คิดถึงน้องเซฟจัง จิงอ่า โกหก 5 5 5+ไอ้พี่จิน 
ง่วงยัง วันนี้กินไรยังอ่ะ พี่จินเล่นเกมอีกแล้วเหรอ พอแล้วเลย กลับหอเลยๆ ห้ามออกมาอีกด้วย หายใจไม่ออกเหรอ พี่จินไปเนปาลตั้งหลายวัน ผมคิดถึงพี่แน่ๆเลย ยาพี่หมดหว่ะ เด๋วพี่ออกไปขอยา ห้องข้างๆแปบนะ เด็กดื้อไม่มีคนรักนะ อย่าดื้อดิ เด็กดื้อไม่มีใครรักจิงอ่ะ ฝันดีนะคับ..............................................
................................
..................
...........
......
..
.
จนถึงตอนนี้ผมนึกไม่ออกจิงๆว่าจะพิมอ่ะไรต่อไปดี.................
เรื่องอะไรๆ ...... มันก้อคงจะสิ้นสุดลงในตอนนี้แล้ว
แต่ผมก้อยังอยากบอก แค่บอกไห้รับรู้ไว้เท่านั้น...............
ผมไม่ต้องการ หรือร้องขอ ความรักกลับคืนมา....................
ที่ผมต้องการก้อคือ.........เวลา แค่เวลาเท่านั้น.....
เวลา...ที่เป็นผู้ให้ทุกสิ่ง แล้วก้อช่วงชิงกลับคืนไป แต่กระนั้นผมก้อยังอยากที่จะได้ เวลา
เวลา...ที่จะช่วยไห้ผมแข้มแข็งขึ้นอีกครั้ง
เวลา...ที่จะช่วยไห้ผมกลับไปเป็นพี่ชายคนเดิม
เวลา...ที่จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง....................
ถึงตอนนี้คำพูดเพียงคำเดียวที่ผมอยากจะบอกกับน้องเซฟก้อคือ
พี่ขอโทษขอโทษ..........ที่คิดมาไกลเกินไป
ขอโทษ.......................ที่เป็นพี่ชายที่ดีไม่ได้
ขอโทษ....................ที่ทำไห้ลำบากใจ เพราะพี่รู้ ถ้าพี่บอกออกมา น้องเซฟต้องอึดอัดอย่างแน่แท้
ขอโทษ..........................ที่เป็นคนขี้ขลาด ไม่กล้าบอกกับตัวเอง
ขอโทษ...................สำหรับที่ผ่านๆมา
แต่พี่ก้อขอให้สัญญา ครั้งที่ 2 กับคนสำคัญคนที่สองว่า................
".......พี่จะต้องกลับไปเป็น "พี่ชาย" คนเดิมให้ได้ ......."
...................................
...............................
........................
................
..........
.......
..
.
มองดูเวลาที่มี ก็รู้ว่ามันคงเป็นนาทีที่เราต้องร่ำลา
มีบางคำที่เตรียมใจมา ไม่รู้ว่ามันจะพอทันเวลาไหม
ต่อไปจากนี้ไม่รู้ว่าฉันจะได้พูดอย่างวันนี้หรือไม่
ให้เธอรู้ไว้ก่อนทุกเรื่องที่เราเคยมีจะเป็นเพียงรูปภาพ
ขอพูดคำว่ารักอีกที ขอให้คำๆ นี้แทนกาย
ขอให้แทนทุกลมหายใจ แม้มันเป็นนาทีสุดท้าย
แม้ไม่มีวันพบกันใหม่ ขอให้คำนี้แทนหัวใจ
สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่า ฉันจะได้มีวันได้ดูแลเธออีกหรือเปล่า
ไม่รู้จะมีอะไรเทียบเท่า ได้เกิดมาได้อยู่ได้ทำเพื่อเธอ
ต่อไปจากนี้ ก็รู้ว่าทุกเรื่องที่มีจะเป็นเพียงรูปภาพ
ขอพูดคำว่ารักอีกที ขอให้คำๆ นี้แทนกาย
ขอให้แทนทุกลมหายใจ แม้พรุ่งนี้มันจะหายไป
แม้ไม่มีวันพบกันใหม่ ขอให้คำนี้แทนหัวใจ เป็นคำสุดท้าย
สุดท้ายนี้..........
ต้องขอขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกคนมากคับ ที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ และคอยติดตามเรื่องของผม
ขอบคุนมากจิงๆ
ปล.1 ไอ้หวาน กุชอบเพลงนี้หว่ะ กลับไป ม. เมื่อไร สอนกุเล่นกีต้าทีนะ จาเล่นเพลงนี้ไห้เป็นเลย^^
ปล.2 แฮะ จิน ขอหายตัวไปซัก5วันนะคับ พอดีกลับพรุ่งนี้ปั๊บ ก้อกะต่อไปสุราดเลย ใครอยู่สุราดมั่งอ่า พาจินเที่ยวมั่งดิ^^ อยากลองไปเที่ยวทะเล คนเดียว(แงะกำ มีไอ้แขกนี่กลับด้วยนี่หว่า งั้นก้อสองคนดิ) มานานแล้ว.........อะไร แหมมมมม คิดถึงจินกันขนาดนั้นเลย(^^) แค่ห้าวันเองน่าๆๆๆๆๆๆ
แล้วจินจากลับมาคับ
ขอบคุนคับ
จุ๊ฟๆๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
