กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
อ่านแล้วค่อดจะอิน...แอบน้ำตาซึมตามทัวร์ไปด้วยเลยอ่ะ T^Tเข้าใจความรู้สึกของทัวร์นะ...ไหนจะเรื่องพ่อ ไหนจะเรื่องหัวใจ...มะรุมมะตุ้มกันซะจนน่าปวดหัวทัวร์เจออะไรเข้ามาพร้อม ๆ กันแบบนี้...ยังทนอยู่ได้ขนาดนี้ถือว่าเก่งมากแล้วหล่ะทัวร์ที่พี่เมตรพูดมากถูกทุกอย่าง...เจ็บตอนนี้ดีกว่าปล่อยไว้นาน แล้วมาถอนตัวทีหลัง ถึงตอนนั้นแผลมันอาจจะใหญ่และลึก จนเกินเยียวยาถ้าไอ่พี่พีมันไม่ยอมเลิก...เราก็หนีมันไปซะไกล ๆ ยังไงทัวร์ก็ต้องไปฝรั่งเศสอยู่แล้ว...ใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์ค่อดจะหมั่นไส้ไอ่พี่พี...ตัวเองมีแฟนอยู่แล้วยังจะมาทำทีเล่นทีจริงกะทัวร์อีกไหนจะที่ทัวร์พูดอยู่ปาว ๆ ว่าจะหยุด จะหยุด...แต่ไอ่พี่พีแมร่งก็ไม่ยอมหยุด...จะเอายังไงกันแน่ฟ่ะต้องให้เห็นคน ๆ หนึ่งร้องไห้จะเป็นจะตาย...เจ็บปวดทรมานแสนสาหัสก่อนหรือไงถึงจะพอใจถ้าไม่ชัดเจนในความรู้สึกของตัวเองแบบนี้...หรือเห็นแค่ทัวร์เป็นแค่ของเล่น ก็หยุดแค่นี้เหอะ...ทัวร์เจ็บมามากพอแล้วหรือทำไปเพราะความสะใจห๊ะไอ่บ้าพี่พี *จับฟาด*คิดกลับในอีกมุม...เหมือนพี่พีมันไม่กล้าทิ้งปาล์ม...จะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่างแต่คนเราจับปลาสองมือไม่ได้หรอกนะพี่พี...มันต้องเลือกทางใดทางหนึ่งเท่านั้นแหล่ะ...>[]<