หัวข้อ: (เรื่องสั้น ..) คืนที่หนึ่ง....

[KriT_SuN]

 

[nithiwz]

  ท่าทางคนนี้ของดีจริง  เจ้าของร้านยังหวง  เหอะๆๆๆ
สู้ๆ ครับเสือเชน  ไม่รู้จะได้หรือเปล่า

[THIP]

ส่วนตัวเดาตอนจบไว้แล้ว แต่ต้องรอดูคนแต่งอีกที 

[namtaan]

มันจะยาวกี่ตอนกันหละหนอ

เพราะลุ้นกับตอนจบว่าจะลงเอยยังไง

งานนี้ต้องพี่ปุ่นจัดการช่วยเท่านั้นหรือ

บวก 1 แต้มให้นะคะ ขอบคุณค่ะ

[JENA]

พี่ปุ่นนะพี่ปุ่น  ปล่อยเด็กไปเถอะ  อิอิ 
แต่แบบนี้  จริงจังชิมิ เชน

สู้ๆ เอาเด็กกลับให้ได้นะ 
แล้วอย่าทำอย่างอื่นล่ะ  ฮ่าๆๆๆๆ

[Y2Y]

อีตาปุ่น  นี่ส่าสงสัยแฮะ จะว่าหวงก้างก็ไม่เชิง

คงไม่ใช่แอบชอบน้องเชนหรอกนะ

 

[@BUA@]

สนุกแบบนี้ ขอยาวๆ เลยได้ไหม
 

[Oo๐FosfoggY๐oO]

ลุ้นแทนนายเชนจนปวดตับและนิ

[a_tapha]

เข้ามาดันค่ะ

[kun]

ค้างงงงงง

เชนจะพาน้องบอลกลับไปด้วยได้ไหมเนี่ย

มาต่อไวไวน่ะ

[KriT_SuN]

 

[langwang76]

รีบมานะครับ

[pickki_a]

ราเชนเหมือนเสือจนแต้ม

ผมว่าอับเกรดเป็นนิยายเรื่องยาวเลยดีกว่าป่ะครับ

[ไอ้หัวแห้ว]

เพิ่งตามอ่านครับ


ชอบสำนวนการเขียนมากครับ



ปล. "เลศนัย" ครับ

[nithiwz]

มารอต่อนะครับ 

[anocha]

"ถ้าเจ้าบอลมันเชื่อใจยอมให้เชนไปส่ง เชนจะแค่ไปส่งอย่างเดียวจริงๆเหรอครับ สาบานได้รึเปล่าว่าจะไม่แวะทำอย่างอื่น..
 
เจ้าของคำถามมองหน้าราเชนอย่างเสียดสีแกมท้าทาย เป็นครั้งแรกที่ราเชนหลบสายตาคนตรงหน้า

ชายหนุ่มมั่นใจตัวเองว่าคิดกับไอ้เปี๊ยกนั่นลึกซึ้งเกินกว่าแค่อยากจะมีเซ็กส์ชั่วข้ามคืนเหมือนคนอื่นๆที่ผ่านมา   แต่หากได้อยู่กันสองต่อสองจริงๆ  ก็กลัวใจตัวเองจะข่มอารมณ์ที่มันพลุ่งพล่านจนแทบจะคุ้มคลั่งไว้ไม่ไหว...


ไม่ใช่เทพบุตร ..ไม่ใช่พระอิฐพระปูน... ยิ่งกับไอ้เปี๊ยกนั่นด้วยแล้ว อย่าว่าแต่อยู่กันสองต่อสองเลย ขนาดอยู่ในผับที่มีคนเป็นร้อย  ยังแทบจะหักห้ามใจตัวเองไว้ไม่ไหว อยากจะดึงมันมากอดไว้แน่นๆแล้วจูบที่แกมใสๆนั่นแรงๆให้หายหมั่นเขี้ยว ..แต่ตอนนี้คงต้องยั้งใจไว้ก่อน...

ราเชนมองคนตรงหน้าเพื่อประเมินสถาณการณ์     ชายหนุ่มแน่ใจว่าผู้จัดการร้านคงไม่มีสิทธฺก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวระหว่างลูกค้ากับเด็กเสิร์ฟ
แต่ที่เขายังคงคาใจก็คือ   ดูเหมือนปุ่นจะหวงก้างเจ้าเปี๊ยกนี่เป็นพิเศษ    ซึ่งคงจะไม่ใช่ด้วยเหตุผลว่ารักใคร่เอ็นดู    แม้จะดูไม่ออกว่าภายใต้ท่าทางมีลับลมคมในนั้น ปุ่นต้องการอะไรกันแน่  แต่สัญชาติญาณบอกกับราเชนว่าปุ่นคงไม่ได้มาดีแน่นอน ..



"ผมคงรับปากไม่ได้หรอกครับว่าผมจะไม่ทำอะไรเจ้าบอล แต่ผมบอกได้เลยว่าผมจะดูแลมันอย่างดีที่สุด เพราะที่ผมรู้สึกกับมันไม่เหมือนคนอื่น ว่าแต่พี่ปุ่นจะช่วยให้มันกลับกับผมได้รึเปล่าครับ.."


ราเชนพูดเสียงนุ่มเป็นเชิงอ้อนวอน แม้ใจจะเริ่มรำคาญหนุ่มร่างท้วมเต็มแก่ และไม่ชอบขอร้องใครโดยนิสัย แต่เพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ต้องการแล้ว จะให้ทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น..


"แหม...พี่เป็นผู้จัดการผับนะครับ ไม่ใช่พ่อเล้า พี่บังคับให้เด็กในร้านไปกับใครไม่ได้หรอกครับ.."


ได้ฟังแบบนี้แล้วราเชนก็ยิ้มแค่นๆ    เดาได้ไม่ยากว่าปุ่นต้องพูดแบบนี้   ไม่ว่าปุ่นจะหาข้ออ้างมาร่วมโต๊ะด้วยเหตุผลอะไร  ชายหนุ่มก็ไม่สนใจ...
ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องเกรงใจกันอีก...


"ถ้าพี่ปุ่นช่วยอะไรผมไม่ได้ งั้นผมคงต้องหาทางเองแล้วกันครับ .. งั้นคืนนี้ผมคงไม่สะดวกกินเหล้ากับพี่ปุ่นแล้วนะครับ..." ชายหนุ่มผายมือเป็นเชิงไล่ปุ่นไปจากโต๊ะอย่างสุภาพ..  ไม่สนใจว่าคู่สนทนาจะกำลังหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด


"ผมคงต้องขอเวลากินเหล้ากับน้องบอลแบบสองต่อสองน่ะครับ..เชิญครับ.."


"นี่น้องเชนไล่พี่เหรอครับ.."

"พี่ปุ่นอย่าคิดอย่างนั้นสิครับ เดี๋ยวจะไม่สบายใจกันไปเปล่าๆ เอาเป็นว่าคืนนี้ผมขอเวลาเป็นส่วนกับน้องบอลแล้วกันนะครับ.."


ราเชนพูดเสียงนุ่มใส่คนที่กำลังหงุดหงิด ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นจิบอย่างสบายอารมณ์


"แล้วเชนคิดว่าอย่างเจ้าบอลจะกลับกับเชนงั้นเหรอ" ปุ่นพูดด้วยน้ำเสียงแดกดัน "ต่อให้เชนจะหล่อจะรวยแค่ไหน แต่เจ้าบอลมันเป็นเด็กผู้ชาย มันคงไม่ยอมให้บอลหิ้วกลับด้วยหรอก.."



"ไม่สำคัญหรอกครับว่ามันจะยอมกลับกับผมรึเปล่า..ยังไงคืนนี้ผมก็จะตามตื๊อมันอย่างนี้แหละ ถ้าถอดใจง่ายๆก็ไม่ใช่ผมสิครับ.."


คนตรงยิ้มใส่ราเชนอย่างสมเพช ดวงตาที่วาวอยู่ในความมืดดูน่าแขยงอย่างประหลาด   "นึกไม่ถึงเลยนะครับว่าอย่างเชนจะมาติดใจเด็กเสิร์ฟกระจอกๆ อยากเปลี่ยนบรรยากาศหรือหาดีกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะครับ.."
 
ราเชนซ่อนหมัดที่กำแน่นจนเส้นเลือดหลังมือปูดเป็นเส้นอยูใต้โต๊ะ    ไม่เคยนึกอยากกระโดดชกปากใครมากขนาดนี้มาก่อน ชายหนุ่มฝืนยิ้มทั้งที่ใบหน้าเครียดขึง ก่อนจะตอบกลับไปว่า


"ผมไม่สนใจหรอกครับว่าเจ้าบอลจะเป็นเด็กเสิร์ฟ หรือขายพวงมาลัย    มันน่ารักมากๆสำหรับผม     ผมไม่ได้คิดแค่อยากมีอะไรคืนเดียวกับมันแล้วก็จบ ผมอยากรู้จักมันให้มากกว่านี้ครับ.."


 
"ที่พูดแบบนี้เพราะยังไม่ได้รึเปล่าครับ บางทีพอได้แล้วเชนอาจจะเขี่ยทิ้งง่ายๆเหมือนคนอื่นก็ได้.."


ราเชนยักไหล่    "ที่ผมเขี่ยทิ้งง่ายๆ อาจเป็นเพราะที่ผ่านมาผมยังไม่เจอคนที่ใช่ก็ได้.."


 
"น่าแปลกนะครับ คนที่ใช่สำหรับเชนจะเป็นเด็กเสิร์ฟตัวกะเปี๊ยกหน้าตาตลกๆ.."


"แล้วไงครับ?"


"แล้วถ้าเกิดคนที่เชนคิดว่าใช่ เค้าไม่ได้คิดแบบเชนล่ะครับ เด็กร้านพี่ส่วนใหญ่มีแต่แมนๆทั้งนั้น น้องเชนอาจจะผิดหวังก็ได้นะครับ.."


 
"ผมไม่แคร์หรอกครับ..ลงว่าผมจะจีบแล้ว ยัวงไงผมก็ตื๊อมันให้ถึงที่สุด.." ราเชนกระดกเหล้าลงคออย่างรื่นรมย์ที่ได้เห็นท่าทางหัวเสียของหนุ่มร่างท้วม    "อะไรที่ได้มายากๆมันถึงจะมีคุณค่าครับ แต่บางที พี่ปุ่นอาจจะไม่รู้เพราะเคยแต่ซื้อกินตลอด.."
 



คราวนี้กลับเป็นปุ่นที่แทบจะยกถังน้ำแข็งสาดใส่หน้าเชน... แต่ก่อนที่หนุ่มใหญ่จะทันได้อ้าปากพูดอะไร ราเชนก็กวักมือเรียกไอ้ตัวเปี๊ยกของเขาทั้งที่มันก็กำลังเดินตรงมาที่โต๊ะอยู่แล้ว สีหน้าของปุ่นยิ่งหงุดหงิดหนักมากขึ้นเมื่อมันเดินมาตัวเปล่า ไม่ได้หอบแก้วมาเพิ่มตามที่สั่ง...เจ้าเปี๊ยกเดินมาชงเหล้าให้ราเชนเป็นอันดับแรก แล้วหันไปพูดกับปุ่นด้วยน้ำเสียงเนือยๆ..
 


"พี่พัดบอกว่า คืนวันเสาร์คนเยอะ ไม่อยากให้พี่ปุ่นกินเหล้ากับลูกค้าครับ ให้พี่ปุ่นไปช่วยเคลียร์โต๊ะให้เพื่อนผู้กองเต้ด้วย เค้าอยากจะย้ายจากโซนหน้าห้องน้ำอ่ะครับ "
 

ราเชนอยากจะหัวเราะออกมาดังๆที่ไอ้เปี๊ยกนั่นทำหน้ามึนไม่รู้ไม่ชี้ใส่แววตาเกรี้ยวกราดของปุ่น ในที่สุดหนุ่มร่างท้วมก็ยอมล่าถอยไปโดยดี แต่กระนั้นก็ยังไม่วายขู่ใส่เจ้าเปี๊ยกทิ้งท้าย..


"เอาใจพี่เชนเค้าดีๆล่ะ พี่เค้าทิปหนักนะจะบอกให้ อ้อ แล้วก็ระวังพี่เค้าด้วยนะ  พี่เค้าตัวอันตราย...ใครอยู่ใกล้พี่เชนเนี่ยเป็นต้องเสร็จเค้าแล้วก็โดนเขี่ยทิ้งทุกราย.."

 
มันทำท่างงใส่คำพูดเสียดสีนั้น ก่อนจะพูดด้วยเสียงเนือยๆเหมือนคนกำลังง่วงนอน    "เขี่ยทิ้งไม่ว่า อย่าลืมจ่ายตังค์ค่าเหล้าด้วยนะครับ.."
 

ปุ่นเดินไปจากโต๊ะด้วยสีหน้าหงุดหงิด ในขณะที่ราเชนหัวเราะก๊ากออกมา..ชายหนุ่มวางมือลงบนไหล่บางๆที่ไม่น่าจะยกลังโซดาไหว โล้วโน้มหน้าเข้าไปกระซิบมันที่ข้างหู   ใกล้จนลมหายใจอุ่นๆเป่าข้างแก้มขาวๆ


"รู้รึเปล่าว่าที่พี่ปุ่นพูดน่ะหมายถึงอะไร.."


มันควักป๊อบคอร์นที่ราเชนใช้ให้ไปซื้อทั้งที่เจ้าตัวไม่ได้ชอบกินขึ้นมาใส่ปากเคี้ยว   ตามองออกไปยังถนนที่มีรถพลุกพล่าน.. 
"พี่ปุ่นเค้าก็พูดอะไรไปเรื่อยแหละครับ ผมก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง.."


"ก็ที่พี่ปุ่นว่าพี่เป็นตัวอันตรายไงครับ.."


มันแหงนมองหน้าราเชน ด้วยความสูงที่แทบจะไม่พ้นไหล่ทำให้ชายหนุ่มเห็นดวงตาหยีคู่นั้นชัดเจนว่ากำลังรู้สึกขำ
 
"ผมก็ว่าพี่ปกติดีนิครับ ไม่เห็นจะน่าอันตรายตรงไหน.."


ราเชนถือโอกาสโอบไหล่แล้วดึงตัวมันเข้ามาชิด.. "ถ้าไม่คิดว่าพี่อันตรายล่ะก็ ให้พี่ไปส่งสิครับ...."

 
"อ้าว..ก็ผมบอกพี่แล้วไง ว่าผมต้องไปช่วยน้าเปิดร้านที่สวน.."

 
"นั่นแหละครับ   เปิดร้านเสร็จแล้วพี่ไปส่ง จะแปดโมง สิบโมง หรือบ่ายสองพี่ก็รอได้.."

 
"คืนนี้ผมมีคนไปส่งแล้วพี่..."

 
ราเชนใจแป้ว น่ารักอย่างมันจะมีเจ้าของแล้วก็ไม่แปลก... แต่กระนั้น..ชายหนุ่มก็ยังกลั้นใจถามมันไปว่า.. "ใครครับ คนที่จะไปส่งบอล.."


 
"คนขับรถเมล์สาย 8 พี่ วิ่งตลอดคืน.."

 
ชายหนุ่มหัวเราะอย่างโล่งอก ก่อนจะถามมันเสียงออด.. "ไม่อยากเปลี่ยนมานั่งรถพี่บ้างเหรอครับ... ไม่เสียค่ารถด้วยนะเอ้า.."

 
มันส่ายหัวให้ราเชน ทำเอาชายหนุ่มหัวใจหล่นอีกครั้ง "ไม่เอาหรอกพี่ คนขับท่าจะเมาแล้ว..."

 
"โถ่..พี่ยังไม่เมานะครับ เนี่ย กินไปนิดเดียวเอง.. ถ้าบอลกลับกับพี่จริงๆ พี่หยุดกินแล้วอ่ะ.."

 
แทนที่มันจะสนใจคำพูดของราเชน มันกลับชงเหล้าใส่แก้วให้ราเชน ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องไปอย่างเนียนๆ.. "พี่มาเที่ยวทั้งที ไม่เห็นเต้นเลยครับ.."

 
"พี่ไม่ชอบเต้น ชอบกินเหล้ามากกว่า  ทำไม..เราชอบเต้นเรอะ.."

 
"ไม่ค่อยชอบหรอกครับ แต่บางทีลูกค้าก็ให้เต้นให้ดู.."


ราเชนขมวดคิ้ว ถ่อนจะจะถามมันอย่างสงสัย   "แล้วทำไมลูกค้เต้องให้เต้นให้ดูด้วยล่ะ.."
 
"ไม่รู้เหมือนกันพี่ คงเมาๆแล้วหาเรื่องแหย่เด็กเสิร์ฟเล่นล่ะมั้ง แต่ให้เต้นผมก็เต้นนะ เด็กเสิร์ฟร้านนี้ ลูกค้าให้เต้นก็เต้นกันทุกคน.."

 
"งั้นเต้นให้พี่ดูหน่อยสิครับ.." ราเชนทำเสียงออด.. ทั้งที่นึกเห็นใจมันจะแย่ ต้องมาทำอะไรบ้าๆบอๆเอาใจคนเมา.. แต่พอมันเริ่มเต้นชายหนุ่มก็ขำจนแทบจะกลิ้งไปอยู่ใต้โต๊ะ  ท่าเต้นของเจ้าเปี๊ยก ทำให้ราเชนนึกถึงตุ๊กตาดุ๊กดิ๊กที่ติดอยู่หน้ารถ  ทำหน้าเป็นแล้วส่ายหัวด๊อกแด๊กไปมา หน้าตาไม่ได้บอกเลยว่าเจ้าตัวอยากจะเต้น..


"เฮ้ย! เวลาเต้นให้ลูกค้าดูทำหน้าเซ็งแบบนี้เลยเหรอ...."
 
"อือ.. ลูกค้าชอบด้วยนะ บอกว่ากวนตีน  เห็นแล้วขำดี.."


มันพูดจบแล้วยื่นแก้วเหล้าให้ราเชนยกขึ้นดื่มอีก  ชายหนุ่มหมั่นไส้จนนึกนึกอยากเขกกะโหลกมันเล่นสักที   มอมให้เมาแล้วก็ไม่ยอมกลับด้วยแบบนี้มันน่านัก...

 
"บอลครับ...."


 
"หือ....."


 
 
"จะไม่ยอมให้พี่ไปส่งจริงๆเหรอ?.."




 
มันทำหน้าเอ๋อตามเดิม ก่อนจะทำท่าคิดอยู่ชั่วขณะเหมือนกำลังชั่งใจ  แล้วตอบราเชนอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า
 
 




"ผมว่าไม่ดีกว่าครับ.."

[anocha]

ขอโทษทีนะครับที่หายหัวไปนาน เพราะงานยุ่ง และต้องอาศัยแรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้ด้วยการไปกินเหล้าที่อตก. (เด็กดีไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ 555 ผมโตแล้วครับ กินได้)

อีก 2 ตอนก็จบแว้วนะครับ จะได้ไปปั่นเรื่องยาวให้จบซะที หวังว่าเรื่องนั้นคงไม่ถูกย้ายบอร์ดไปก่อนนะ 555

สำหรับคืนนี้ ฝันดีนะครับ

รักนะ จุ๊บๆ

[namtaan]

อยากอ่านตอนจบเร็วๆแล้วหละค่ะ
อยากรู้ว่าพี่เชนจะทำให้น้องบอลใจอ่อนได้หรือเปล่า

น้องมันก็ช่างมึนแท้ๆ ซื่อๆ มึนๆ แต่ก็น่าเอ็นดูนะเนี่ย

บวก 1 แต้ม ฝันดีเช่นกันค่ะ 

[jasmin]

พี่เชนช่างตื้อเหลือเกิน

น้องบอลก้อไม่มีหลุดอ่ะ ไม่ยอมตลอด

งานนี้มีลุ้นว่าพี่เชนว่าทำยังไงต่อไป

ปล.ฝันดีเช่นกันค่ะไรทเตอร์

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

ชอบเรื่องนี้จังเลย

จิ้นท่าเต้นตาบอล

แล้วฮาแตกฮะ กั๊ก ๆ

[@BUA@]

ถ้าจริงใจกะน้องบอลจริง
ก็พยายามเข้านะพี่เชน
 

[silverspoon]

ลุ้นตามจนเหนื่อยเลยคร่ะ

[Little Devil]

ใครจะชนะเกมนี้

[mecon]

จิ้นท่าเต้นหน้ามึนๆของเจ้าบอลออก จะหาไปไหนฟ่ะ  
โอ๋ก็แล้ว ปลอบก็แล้ว อ้อนก็แล้ว ขอร้องก็แล้ว กรั่กๆ นุ้งบอล
มันยังทำหน้ามึนๆ ปฏิเสธนักล่าได้อีก เอิ๊กซ์ ไอ่พี่ปุ่นมันหวงก้างป่าวฟ่ะเนี่ย
กันท่าสุดพลัง อิอิ หรือเจ้าบอลอ่ะมันโดนชวนมาจนชิน เลยไมไ่ด้รู้สึกอะไร
"เขี่ยทิ้งไม่ว่า อย่าลืมจ่ายตังค์ค่าเหล้าด้วยนะครับ.."
>>เรือ่งเิงินเรื่องใหญ่ ชิมิเจ้าบอล  
+1 คะ เริ่ดดดดด

[maxtorpis]

too short

[jokirito]

เจ้าบอลเตรียมไปซื้อแห้วมาให้พี่เชนกินแกล้มเหล้าด้วยนะครับ 

[krappom]

น่ารักไปไหนเนี่ยเจ้าบอล
 

[กุหลาบเดียวดาย]

ราตรีนี้ช่างยาวนาน

ลุ้นต่อ ยังไม่รู้จะเชียร์เชนดีหรือเปล่า

ประวัติน่ากลัวมาก

[gypsy]

คืนหนึ่งนี่ยาวจริงๆเลย

อยากรู้ว่าผ่านคืนนี้ไปแล้วเชนกับบอลจะเป็นยังไง

รออีกสองตอนนะครับ

  คนแต่ง

[Y2Y]

ชักอยากจะเห็นท่าเต้นของเจ้าหนูบอลนี่ แล้ว