หัวข้อ: (เรื่องสั้น ..) คืนที่หนึ่ง....

[pay-it-forward]

ยังไม่เห็นวี่แววว่าเชนจะมีโอกาสกินน้องบอลได้เลย
 

[Junrai_Hyper™]

เรื่องเก่าก้ดองเอาไว้

เรื่องใหม่ก็เริ่มดองและ

ที่สำคัญ พรีวิวก็ยังไม่ส่งนะครับที่รัก

เด่วจับกดเลยนิ

ชิส์

 

[Oo๐FosfoggY๐oO]

ท่าทางน้องบอลจะเตรียมแห้วมาเสิร์ฟนายเชนยกไร่แหงๆ

[kikipanda]

สนุกดีค่ะ ลุ้นตามตลอดว่า ระหว่างไอ้เสือช่างตื้อกับหนุ่มน้อยจอมมึน ใครจะชนะในคืนที่หนึ่ง

รออ่านตอนต่อไปค่ะ 

[dahlia]

ชอบมุข ผมมีคนไปส่งแล้ว อย่างฮาเลย 

มาต่อเร็วๆๆ นะ อ่านเรื่องของคุณ anocha ทีไรมันรู้สึกไม่จุใจซะที เป็นคนอ่่านที่นิสัยแย่เนอะ 

[BeeRY]

คนนี้เอาจริง พี่เชนก็เลยตื้อแหลก
แต่น้องบอลนี่ึมึนได้ใจมาก
ส่วนอิพี่ปุ่นนี่ออกแนวร้ายแฮะ
+1 ขอบคุณที่มาต่อคร้า

[Cha Ris Ma]

 
น้องบอลน่ารัก
มึนๆ เอ๋อๆ ถูกใจ

[kun]

อีก 2 ตอนก่จะจบหรอ

กำลังมันเลยอ่ะ

มาต่อไวไวน่ะ

น้องบอลมึนได้ใจจริงๆๆ

[KriT_SuN]

  555 สู้ต่อไป เชนเอ๋ย อีกสองตอนจบละ ลุ้นซะ ฮ่า ๆ ๆ จะเปนไงน๊า รออ่านละกันนะค้าบผม โย่ววว

[JENA]

จะได้ไปส่งมั๊ยเนี่ย  ราเชน 
พี่ปุ่นนี่ ร้ายเหมือนกันนะเนี่ย  หุหุ

รักเด็กมึน   อิอิ

[OhJa]

เพิ่งจะได้เข้ามาอ่าน  เอ่อ...หนุกแฮะ
ตอนนี้หลงรักเจ้าน้องบอลเข้าให้แล้ว 

[altctrldelete]

พฤติกรรมพี่ปุ่นน่าสงสัย
แต่ที่แน่ๆเชนน่าจะอดงาบ 

รอตอนต่อไปค่าา ^ ^

[anocha]

ราเชนฝืนยิ้มหน้าระรื่นทั้งที่รู้สึกเหมือนโดนสอยเข้าที่ปลายคางอย่างจัง  เหล้าที่ไหลลงคอนั้นรสขื่นอย่างน่าประหลาด....
ตื๊อก็แล้ว.. ง้อก็แล้ว.. ทำไมถึงไม่ยอมใจอ่อนซักทีนะ..หรือเขาจะดูไม่น่าไว้ใจในสายตาของมันจริงๆ


หรือว่า...
 
"บอลเช่าห้องอยู่กับแฟนเหรอครับ?".. .ราเชนแกล้งปะเหลาะถามแล้วกลั้นใจรอฟังคำตอบ   บางทีมันอาจจะมีแฟนอยู่แล้ว..
แฟนของมันจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย     แล้วจะน่ารักเท่ามันไหมนะ?


"เปล่า...ผมอยู่บ้านญาติ  ก็น้าที่เปิดร้านเสื้อในสวนแหละครับ.."

 
"งั้น...ที่ไม่อยากให้พี่ไปส่งเพราะเกรงใจน้ากลัวน้าจะรู้เหรอครับ"

 ราเชนทำเสียงออด   อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าที่จริงมันก็คงอยากให้เขาไปส่งเหมือนกัน...


"เปล่าครับ น้าไม่ว่าหรอก ผมเองนี่แหละที่อยากกลับเอง.." คำพูดตรงๆของมันทำให้ราเชนจุกอกไม่น้อย   แต่พอเห็นหน้าซื่อๆแล้วก็โกรธไม่ลง  ไม่รู้ทำไม...


"บอลรังเกียจพี่เหรอครับ.."


"เปล่านิครับ อยู่ในร้านพี่ก็เป็นลูกค้า แต่เลิกงานแล้วก็เป็นเวลาส่วนตัวของผม   ผมก็อยากไปไหนมาไหนตามใจผมสิครับ.."


มันพูดด้วยเสียงเรื่อยๆเนือยๆตามเคย แต่คำพูดนั้นทำให้ราเชนรู้สึกแปลบที่หน้าอก


สำหรับมันแล้วเขาก็เป็นแค่ลูกค้า   เหมือนคนอื่นทั่วไป   เหมือนคนอีกเป็นสิบเป็นร้อยที่เข้ามากินเหล้าในร้านนี้
พอพรุ่งนี้ ก็จะมีลูกค้าคนใหม่แวะเวียนเข้ามา    แล้วมันก็ต้องทำตามหน้าที่ของมัน คอยเอาใจลูกค้าเหมือนอย่างที่มันคอยเอาใจเขา ..

..อันที่จริง เขาควรจะต้องขอบใจมันด้วยซ้ำที่มันทำหน้าที่ของมันอย่างดีจนราเชนนึกอยากให้คืนนี้ยาวนานไม่สิ้นสุด...


แม้อยากจะเข้าข้างตัวเองว่า    สำหรับมันแล้ว    เขาคงเป็นคนพิเศษกว่าคนอื่นๆอยู่บ้าง.. แต่ดูจากท่าทางของมันแล้ว ไม่ว่าใครก็ตามที่เป็นลูกค้าร้านนี้ มันก็คงต้องดูแลเท่าๆกันหมด..  ที่มันชงเหล้าให้   ที่มันคอยชวนคุย   ที่มันคอยเทคแคร์  ก็เพราะมันเป็นแค่หน้าที่
ของเด็กเสิร์ฟในร้านเท่านั้น     ราเชนนึกละอายแก่ใจที่ตอแยมันเสียจนมันคงนึกรำคาญใจ ชายหนุ่มยกเหล้าขึ้นจิบช้าๆ
ตามองเรียวเล็กๆปากคู่นั้นอย่างนึกเสียดาย... อยากจะฝากรอยจูบไว้สักครั้ง..
 
อยากเป็นเจ้าของ.. อยากเก็บมันไว้คนเดียว..
 

 
ชายหนุ่มหวนนึกไปถึงตอนที่ตัวเองเป็นเด็ก   ยืนมองของเล่นราคาแพงลิ่วผ่านกระจกใส ..

ในตอนนั้น..   ไม่ว่าเด็กชายราเชนจะอยากได้อะไร แพงลิบขนาดไหน ลงถ้าได้อาละวาดชักดิ้นชักงอที่พื้น...ไม่ช้า ใครซักคนในครอบครัวก็จะต้องยอมตามใจจนได้


แต่ในคืนนี้ ของที่อยู่ตรงหน้า ไม่ว่าอยากได้แค่ไหน  ทุ่มลงไปแค่ไหน  ก็คงไม่มีทางได้ครอบครอง ...


 
ชายหนุ่มกระดกแก้วให้เหล้าไหลลงคอ เพื่อให้รสขื่นๆช่วยดับอาการปวดแปลบในอก แบบนี้เรียกว่าอกหักรึเปล่านะ?
ไม่สิ..ต้องเรียกว่าผิดหวังอย่างแรงมากกว่า..
 
"พี่ทำให้บอลรำคาญรึเปล่าครับเนี่ย..?"


มันทำหน้างง ดูเหมือนจะไม่เคยได้ยินคำถามแบบนี้มาก่อน    "ไม่นิครับ คุยกับพี่ก็สนุกดี.."


ไอ้นี่มันยังไงของมันนะ เดี๋ยวก็ทำให้ช้ำใจ แป๊บๆก็กลับมาทำให้ชื่นใจอีกแล้ว...


"พี่ว่าคืนนี้พี่คงกินเหล้าจนเช้าแล้วว่ะ.."



"แล้วจะขับรถกลับไหวเหรอครับ " มันถาม ทั้งที่ชงเหล้าแก้วใหม่ให้อีก

วะ! ไอ้นี่  ยังไงของมันกันแน่..



"ถามแบบนี้ เป็นห่วงพี่หรือไงครับ.." ราเชนทำเสียงอ้อน ยื่นหน้าเข้มๆไปจนเกือบจะชิดแก้มขาวๆอยู่แล้ว


"อือ.." มันตอบซื่อๆแบบไม่มีลีลา ทำเอาชายหนุ่มหัวใจพองโตขึ้นมาอีกครั้ง  แต่เมื่อมองเข้าไปในดวงตาคู่นั้นแล้วราเชนก็ต้องหักใจตัวเอง   เพราะแววตาของมัน    ไม่ได้คิดเป็นอื่นเลยนอกจากคนที่หวังดีต่อกันธรรมดาๆเท่านั้นเอง...


 
"เวลาที่เราชงเหล้า พี่เห็นลูกค้าหลายคนชอบกอดคอ จับมือเราด้วย ไม่รำคาญรึไง  "  ราเชนจิบเหล้าแล้วชวนมันคุยไปเรื่อยๆ
อย่างน้อย ได้รับรู้ความรู้สึกของมันบ้างก็ยังดี..


"ไม่รำคาญหรอกพี่   ธรรมดาคนเมาก็เป็นแบบนี้แหละ.."


 
"อ้าว..แล้วถ้าเกิดพี่เมาๆแล้วดึงเราเข้าไปกอดบ้างล่ะ.."
 
มันมองหน้าราเชนอย่างงงๆ    ชายหนุ่มเดาเอาว่ามันคงจะคิดว่าเขากำลังเมาหนัก....

 
"อือ..ก็กอดดิ.."


พูดยังไม่ทันขาดคำ ชายหนุ่มก็รวบมันไปกอดไว้กับอก สัมผัสอุ่นไอจากผิวนุ่มๆแน่นๆ    ราเชนพึ่งรู้ว่ามันเตี้ยจนกระหม่อมของมันอยู่ชิดจมูกเขาพอดี กลิ่นแชมพูอ่อนๆโชยเข้าจมูกหอมเย้ายวนยิ่งกว่าน้ำหอมราคาแพงขวดไหนๆ
ชายหนุ่มซึมซับเสี้ยวนาทีอบอุ่นไว้ในใจ ก่อนที่จะดันตัวมันออกจากอก..

เสียดายก็เสียดาย แต่ก็กลัวใจจะห้ามตัวเองไว้ไม่ไหว...แล้วทำอะไรเลยเถิดไปยิ่งกว่านี้ แล้วมันจะพาลไม่ยอมมองหน้าเอาดื้อๆ..
 
ราเชนจ้องหน้ามันอย่างค้นหา   เผื่อว่าจะเห็นร่องรอยบางอย่างที่พอจะหวังได้บ้าง  ว่ามันก็กำลังคิดแบบเดียวกัน


 แต่เปล่าเลย..มันยังทำหน้าปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..
 
เป็นเพราะมันถูกใครต่อใครกอดแบบนี้ทุกคืนรึเปล่านะ..


 
"กินปลาหมึกย่างมั้ยพี่.."

คำถามของมันดึงราเชนกลับสู่โลกแห่งความจริงอีกครั้ง ชายหนุ่มนึกขำกับความคิดแบบเด็กๆของมันที่พยายามจะเอาใจเขาหลังจากที่มันออกปากปฏิเสธเขาครั้งแล้วครั้งเล่าในคืนเดียว..


มันเองก็รู้ในสิ่งที่เขาต้องการจากมัน แ  ต่ดันจะให้ปลาหมึกย่างมาแทน    ราเชนเอามือขยี้หัวมันเล่นเบาๆอย่างเอ็นดู


"บอล.."


"อะไรครับพี่.."


"เสิร์ฟเหล้าให้คนเมาแบบนี้ทุกคืนเบื่อบ้างมั้ย?"


"ไม่เบื่อครับ ส่วนใหญ่ผมเจอแต่ลูกค้าใจดี.."  ก็แน่ล่ะ  มันน่ารักขนาดนี้   ใครจะไปใจร้ายกับมันได้ลง...


ราเชนอ้าปากจะชวนมันคุยต่อ โทรศัพท์เจ้ากรรมก็เกิดจะมาดังขัดจังหวะ ชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมากดรับสายก่อนจะพูดกรอกลงไปด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด


"อะไรของมรึงวะ โต๊ะอยู่ใกล้กันแค่นี้มึงจะโทรหากูทำไมเนี่ย.."


"กูจะบอกมึงว่า   ผับใกล้จะปิดแล้ว   กูจะกลับแล้วเว้ย.."


"อือ..มึงก็กลับไปดิ เช็คบิลโต๊ะนู้นไปก่อน  แล้วเดี๋ยวค่อยมาเก็บกับกูทีหลัง.."


"แล้วนี่มึงป้อน้องบอลไปถึงไหนแล้วเนี่ย มึงจะอยู่เฝ้าจนเช้าเลยรึไง กูไม่อยู่รอมึงนะเว้ย.."


"ได้เด็กแล้วสิ" ราเชนดักคออย่างรู้ทัน


"แล้วมึงจะอยู่รอเฝ้าไอ้บอลให้แห้วแดกทำไมวะ   น้องโต๊ะข้างๆเค้ามาเซ้าซี้ขอเบอร์มึงจากกูเนี่ย.."


"มึงก็บอกไปดิว่ากูมีแฟนแล้ว เออ..แค่นี้นะ.." ราเชนรีบกดวางสาย พลางลอบสังเกตสีหน้าของไอ้เปี๊ยก   แอบหวังลึกๆในใจว่ามันจะทำหน้าอยากรู้อยากเห็นว่าเขาคุยโทรศัพท์กับใคร เรื่องอะไร  แต่ก็เปล่า  มันยังคงก้มหน้าก้มตาคีบน้ำแข็งใส่ลงในแก้ว  ชงเหล้า แล้วก็ส่งให้ราเชนตามเดิม..
 
"จะฆ่าพี่ให้ตายคาขวดเหล้าเลยเหรอครับ.."


"อ้าว กินไม่ไหวแล้วเหรอพี่..งั้นผมหยุดชงก็ได้ครับ.."  ราเชนอยากหัวเราะใส่สีหน้าตื่นๆอขงมันที่เหมือนจะกำลังกลัวว่าทำอะไรให้เขาไม่พอใจ   ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย!  ไม่รู้ตัวบ้างซะเลยว่าอย่างเดียวที่เขาไม่พอใจในคืนนี้ก็คือมันไม่ยอมให้เขาไปส่งนี่แหละ..
 

"เมาแล้วเหรอครับ ..ผ้าเย็นมั้ยพี่ "  มันจ้องราเชนตาแป๋ว  จนชายหนุ่มต้องเอามือมันมาแตะที่แก้มเบาๆ...

"เมานิดหน่อย.."


"เช็คบิลเลยป่ะครับ จะได้กลับไปนอน.."

กรรมตามทันแล้วไหมล่ะกู   ราเชนนึกในใจ   พึ่งออกปากไล่พี่ปุ่นไปหยกๆ   กลับต้องมาเป็นฝ่ายโดนไล่ไปซะเอง..
ราเชนส่ายหัว   เริ่มรู้สึกว่าลิ้นไก่ชักจะพันกัน..

 "ไล่พี่เหรอ.."
 
"เปล่าครับพี่ แต่ผมกลัวพี่จะกลับไม่ไหว.."


"กลับไม่ไหวก็จะนอนมันหน้าร้านนี่แหละ ก็ไม่มีใครยอมกลับด้วยนี่.."


มันดึงมือออกจากแก้มอย่างนุ่มนวลเพื่อไม่ให้เขาเสียความรู้สึก  ก่อนจะพูดกับเขาด้วยเสียงเนือยๆเหมือนเดิม..


"นอนหน้าร้านไม่ได้หรอกพี่ เดี๋ยวรถขยะมาเก็บไป... ผมไปตามเพื่อนพี่ให้ไหมครับ.."

"เพื่อนพี่มันไม่ไปส่งพี่หรอกครับ มันมีคนกลับด้วยแล้ว  เหลือแต่พี่นี่แหละที่ไม่มีใครกลับด้วย.."


อาจเพราะฤทธิ์เหล้าหรือความน่ารักของมันก็ไม่รู้ที่ทำให้ราเชนอยู่ในอารมณ์ที่จะตามเซ้าซี้มันไม่เลิกรา...  มันจะรู้ตัวบ้างหรือเปล่าว่าเขาอยากตามตอแยมันแบบนี้ไปตอลด...
 


ผู้คนในร้านเริ่มพากันทยอยออกมายืนหน้าร้าน   จังหวะเพลงเร่งร้อนเปลี่ยนเป็นเพลงช้า   ไฟในร้านเริ่มสว่างจนเห็นทุกอย่างชัดเจน.ชายหนุ่มหลายคู่ยืนขยี้ปากนัวเนียกันอยู่หน้าร้านอย่างไม่แคร์สายตาใคร    บางกลุ่มยืนเม้าท์กันที่หน้าร้านอย่างสนุกสนานทั้งที่สายตาคอยสอดส่ายหาใครสักคนที่จะเป็นไม้สุดท้ายติดมือกลับบ้านไปด้วย    ท้องถนนยามดึกเปลี่ยนเป็นคึกคักเมื่อแท็กซี่หลายคันโฉบมาคอยผู้โดยสาร
 


ไอ้ตัวเปี๊ยกของราเชนยืดคอมากระซิบข้างหูเขาว่า   "ร้านปิดแล้วพี่ เดี๋ยวผมเช็คบิลเลยนะครับ ส่วนเหล้าที่เหลือ พี่ฝากไว้ที่ร้านก็แล้วกัน.."


ราเชนส่งเงินค่าเหล้าให้มันโดยไม่นับให้เสียเวลา แต่มันกลับส่งบางส่วนคืนให้แล้วย้อนกลับมาว่า.. "เกินค่าเหล้าไปเยอะแล้วพี่.."


"เกินก็เก็บไว้แล้วกัน.. พี่จะยืนกินเหล้าอยู่โต๊ะนี้แหละ ถ้าเด็กมาเก็บโต๊ะ เดี๋ยวพี่จะย้ายไปร้านข้างๆ"


"ไหวเหรอพี่ กลับดีกว่ามั้ง.."


 
ชายหนุ่มส่ายหัวปฏิเสธอย่างดื้อดึง ก่อนจะพูดคำที่ตัวเองไม่นึกว่าตัวเองจะได้พูดแบบนี้กับใคร.. "

ถึงเอ็งจะไม่ให้พี่ไปส่งแต่พี่ก็อยากอยู่ดูจนกว่าเอ็งจะเลิกงานแล้วกลับบ้าน..เข้าใจมั้ย? ไม่ไปส่งที่บ้าน ยืนส่งที่นี่ก็ยังดี.."


 
มันทำหน้างงๆใส่ราเชน ก่อนจะอ้าปากเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้ว    มันก็หันกลับแล้ววิ่งปรู๊ดเข้าไปในร้าน ทิ้งให้ราเชนยืนกินเหล้าอยู่เพียงลำพัง



ชายหนุ่มยืนเงี่ยหูฟังเพลงที่ลอยออกมาจากในร้าน น่าแปลกที่เมื่อก่อนเขาไม่เคยชอบเพลงนี้เลย แต่ในคืนนี้ ชายหนุ่มคิดว่ามันเข้ากับตัวเองอย่างน่าประหลาด..
 


อยากให้คืนนี้ของเราเป็นคืนที่หนึ่ง   ไม่ใช่หนึ่งคืนเท่านั้น   

อยากให้เธอรู้ว่าฉันเห็นเธอสำคัญ    และมีความหมายเพียงใด

ให้มันเป็นคืนหนึ่งที่ได้โรแมนติก กับเธอคนเดียวรู้ไหม

 เพราะรักของเรายิ่งใหญ่ มากกว่า one night stand..


ไฟในร้านที่กำลังสว่างทำให้ชายหนุ่มเห็นสภาพภายในร้านหลังผับเลิกได้ชัดเจน    เศษแก้วกระจายเกลื่อนที่พื้นซึ่งเจิ่งนองไปด้วยน้ำเฉอะแฉะ    ขวดโซดาล้มกลิ้งอยู่ใต้โต๊ะ    กระดาษทิชชู่เปียกน้ำเกลื่อนเต็มพื้นดูน่าแขยง    ความสวยงามฉูดฉาดที่เคยเห็นภายใต้แสงไฟสลัวมลายหายไปจนหมด   ไม่ใช่แค่สภาพภายในหร้าน..  แม้กระทั่งใบหน้าขาวเนียนของหนุ่มน้อยนักท่องราตรีหลายคนเมื่ออยู่ใต้แสงไฟสว่างก็กลับเห็นรองพื้นฉาบหนาชัดเจน

 ราเชนอมยิ้มกับตัวเองเมื่อเห็นว่าไอ้ตัวเปี๊ยกของเขากลับยิ่งน่ารักมากกว่าเดิมเมื่อได้เห็นหน้ากันชัดๆถายใต้แสงสว่างแบบนี้ 
มันวิ่งตรงมาทางเขา ส่งเงินทอนคืนกลับมาให้


"ตังค์ทอนครับพี่..."

"เอาเก็บไว้เหอะ วันนี้ทำงานหนักไม่ใช่เรอะ?"

"ทิปเยอะไปแล้วพี่..เอาไว้ทิปวันหลังมั่งก็ได้ .."
 
ชายหนุ่มโบกไม้โบกมือใส่มันเป็นเชิงปฏิเสธ ตาตี่ๆคู่นั้นมองมาที่ราเชนอย่างฉงนฉงาย   แต่แล้วมันก็ยกมือไหว้ ก่อนจะบอกกับราเชนว่า

"ผมขอกลับไปทำความสะอาดร้านก่อนนะพี่.."

 
ทั้งที่อยากรั้งไว้ใจแทบขาด แต่ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะเซ้าซี้ให้มันต้องลำบากใจ   มันวิ่งหายกลับเข้าไปในร้านอีกรอบ โดยมีสายตาของราเชนมองตามหลังอย่างไม่คลาดสายตา..
 


ชายหนุ่มยืนมองมันผ่านกระจกใสหน้าร้าน เห็นมันกำลังทำงานของมันอย่างขมักเขม้น ทยอยเก็บแก้วใส่ลัง หอบขวดโซดาหายกลับเข้าไปหลังบาร์   แล้วหิ้วถังน้ำกับม็อบถูพื้นออกมาด้วย

 ในขณะที่เด็กเสิร์ฟเก๋าๆหลายคนฉวยโอกาสอู้งานด้วยการยืนอ้อนลูกค้าประจำของร้านอย่างสนิทสนม.. ไอ้เปี๊ยกของเขากลับก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างขันแข็ง


ราเชนถอนหายใจกับตัวเอง..ไม่น่าเชื่อว่าเพียงหนึ่งคืน  มันจะทำให้เขาทั้งรัก ทั้งเอ็นดู ทั้งสงสารได้ขนาดนี้ 

แต่จะมีประโยชน์อะไรถ้านั่นไม่ใช่สิ่งที่มันต้องการ..


ใครคนหนึ่งสะกิดหลังราเชนเบาๆ    เมื่อชายหนุ่มหันไปมอง    ก็พบเด็กเสิร์ฟเก่าที่คุ้นหน้ากันดียืนทำหน้ากระอักกระอ่วนใจอยู่ด้านหลัง
 
"เอ่อ พี่เชนครับ ผับปิดแล้ว ถ้าพี่จะนั่งต่อเดี๋ยวผมย้ายโต๊ะไปร้านข้างๆให้"

ชายหนุ่มพยักหน้า แล้วคว้าแก้วเหล้าเตรียมจะย้ายโต๊ะ  แต่ทันทีขยับตัวจะเดินตามเด็กเสิร์ฟ   โลกกลับเอียงวูบกระทันหัน
 ราเชนรู้สึกว่าหน้าของตัวเองกำลังพุ่งเข้าไปใกล้ฟุตบาท.. แต่โชคดีที่เด็กเสิร์ฟด้านหลังคว้าต้นแขนไว้ทัน   น้ำที่อยู่เต็มกระเพาะพุ่งออกจากปากเป็นสายรดไปที่พื้นฟุตบาท   สมองหมุนติ้วไปหมดในขณะที่หูได้ยินเสียงคนโวยวายอยู่รอบตัว...




"เฮ้ย! ลูกค้าอ้วกว่ะ! มึงไปตามไอ้บอลมาดูหน่อยเร็ว..ไอ้นี่..มอมลูกค้าจนอ้วกอีกแล้ว..."
 

[anocha]

อยากจะชวนคุยยาวๆเหมือนกัน แต่คืนนี้ดึกแล้ว  เรื่องนี้ อีก 1 ตอนก็จบแล้วนะครับ คาดว่าภายในวันสองวันนี้แหละ คืนนี้บ๊ายบายนะครับ..

[mecon]

  เวงกำ แผนการรึ..........
อะไรกันไหนว่าน้องบอลใสซื่อไม่มีพิษมีภัยไง
อิอิ จะล้วงคองูเห่าแบบเสี่ยราเชนรึ อิอิ
+1 คะ

[underscoreONES]

อ่านแล้วน้องบอลน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่พออ่านตอนล่าสุด บรรทัดสุดท้าย...  อ้าวววว? นี่น้องบอลมอมเหล้าจริงป่ะเนี่ย งี้เมื่อไหร่พี่เชนจะสมหวัง 


.

[maxtorpis]

 

[krappom]

ปรากฎว่าเป็นแผนของเจ้าบอลใช่มั้ยเนี่ย
กร๊ากกกกกกกกกกก
 

เรื่องเก่าก้ดองเอาไว้

เรื่องใหม่ก็เริ่มดองและ

ที่สำคัญ พรีวิวก็ยังไม่ส่งนะครับที่รัก

เด่วจับกดเลยนิ

ชิส์

 

รอแอบดูพี่พูห์จับกด
เอิ๊กๆ

[namtaan]

เอาแล้วๆ ตกลงที่ทิ้งท้ายไว้นี่มันจะดีหรือร้ายกันแน่นะ

น้องบอลจะใส่ซื่อไร้เดียงสา หรือว่าร้ายลึก รอลุ้นตอนจบจ้า

บวก 1 แต้ม ขอบคุณนะคะ

[Little Devil]

รู้หน้าไม่รู้ใจ 
.......
ท่าทาง behind the scene
จะน่าสนใจกว่า คริ คริ

[gypsy]

โว้ว

จบได้ระทึกใจมาก

ราเชนเมาไม่รู้ตัว

น้องบอลนี่แสดงว่ามอมลูกค้าบ่อย

555

อยากรู้ตอนจบมาก

แต่ก็ไม่อยากให้จบ

ไม่อยากให้เป็นเพียงเรื่องสั้นเลย

หนึ่งคืนมันน้อยเกินไป

เนอะ 

[jasmin]

ดูท่าบอลจะใช้แผนนี้บ่อย

ถึงว่าชงเอาๆลูกเดียว ก้อเลยเมาอ้วกกันไป

รออ่านตอนจบน๊า

[BeeRY]

อ่านชื่อตอนผิด...ตกคำว่าก่อนไป นึกว่าตอนจบ
แล้วไงต่อเนี่ย น้องบอลจะรับผิดชอบพี่เชนเค้ายังไง
มอมเหล้าจนพี่เค้าอ้วกแตกอ้วกแตนอย่างเนี้ยย
+1 ขอบคุณพร้อมกับรอตอนจบคร้า

[kikipanda]

ทุกท่านอย่าเพิ่งกล่าวหาน้องมึนของเรา(ชื่อฟังดูโคเรียม๊าก 55+)

น้องบอลแค่ทำหน้าที่เด็กเสริฟ์ได้ดีเด่นเกินไปเท่านั้นเอง (ชงเหล้าอร่อย+เอาใจลูกค้า+พูดคุยสนุก?)

ส่วนพี่เชน ก็เพลิดเพลินเจริญใจกับน้องบอล+เหล้าอร่อยๆ เลยยกกระโดกไปไม่บันยะบันยัง ออกแนวไม่เจียมนิดๆ เพราะมัวแต่หื่น 55+

น้องบอลเลยตกเป็นผู้ต้องหามอมเหล้าแขก โดยบริสุทธิ์ใจไปชิบ 

ปล.ตอนแรกที่เห็นชื่อเรื่อง ใจก็นึกถึงเพลงคืนที่หนึ่งของชินเหมือนกันค่ะ เข้ากับเรื่องนี้มากจริงๆ

[กุหลาบเดียวดาย]

One Night Only ใช่ไหมนี่

สงสัยเจ้าบอลนี่ พี่ปุ่นเอาไว้จัดการลูกค้าขี้หลีจอมแสบแน่ๆ

[Y2Y]

น้องบอล สุดยอดมาก  จากที่ว่า มอมเหล้าจนลูกค้าอ๊วก เห็นนิ่งๆ  ที่แท้ก้แอบร้ายนะตัวแค่เนี่ยะ

ต้องทันลูกค้าอย่างนี้ ใช่เลย จะได้ไม่ตกเป็นเหยื่อลูกค้า 

แต่ว่า พอมาเจอราเชนทร์ แล้ว น้องบอลจะพากลับได้ไง

[lizzii]

อ้าว ๆๆๆ ยังไงละเนี่ย
น้องบอลนี่แอบแสบนะ 555

[winndy]

ลุ้นตอนจบ

[altctrldelete]

เป็นงั้นไป...น้องบอล

รออ่านตอนจบค่ะ

[jokirito]

    อะไรเป็นอะไรกันหนอนี่