ผมนั่งรอโทรศัพท์มัน...
แล้วทำไมต้องมานั่งรอด้วยว่ะเนียะ
ไอ้บ้านั่นก็ไหนบอกว่าจะโทรมา...แล้วไหนล่ะ?...
ชิส์...
เกือบสี่ทุ่ม
โทรศัพท์ก็มีสายเข้า
"ทำไมโทรมาป่านนี้?..."
"นั่งรอสายกูอยู่อ่ะดิ...ใช่ป่ะ..."
" ไหน...ใครรอ..มั่วแล้วมึง..." มึงแหละไอ้จูน...รอ
"โทษครับ...พอดีคุยสายติดพันไปหน่อย..."
"ใคร?..." เสียงแข็งไปมั๊ยกู
"เพื่อนอ่ะ..."
.
.
.
.
.
.
"เงียบไมครับ?...เพื่อนจริงๆนะ..."
"ก็ไม่ได้ว่าไรซะหน่อย..."
"เชื่อใจกันนะ..."
"กูไม่เชื่อใจ..."
"อ้าว..."
"แต่กูเชื่อมึง..." หึหึหึ...หวานไปมั๊ยกู
"หึหึหึ...มึงจะน่ารักไปไหนครับ...แค่นี้กูก็หลงจนหาทางออกไม่เจอแล้ว..."
"พอเหอะ...เลี่ยน....แหวะ..."
"แต่ก็ชอบไม่ใช่เหรอ...?"
"แล้วพรุ่งนี้ของเราจะเป็นยังไง...จะมีอะไรเปลี่ยนไปมั๊ย?.."
"เปลี่ยนสิ....กูก็จะรักมึงมากขึ้น...คิดถึงมึงมากขึ้น ดูแลมึงมากขึ้น ห่วงมึงมากขึ้น และหวงมึงมากขึ้นด้วย..."
"มากไปแล้วมึง...." กูเขิน
"กูรู้ว่ามึงกำลังมุดหน้าในผ้าห่มอยู่...เพราะมึงเขิน..."
"ชิส์....แล้วเสกกับปาล์มล่ะ?..."
"ทำไม?..."
"เราจะบอกเค้ายังไง?..."
"ถ้ามึงยังไม่พร้อมที่จะบอกใคร....กูก็จะยังไม่พูด...."
"ขอบใจนะ..."
"คิดถึง...อยากเจอหน้ามึงจังอ่ะ..."
"เวอร์แล้วมึง...แต่กูก็คิดถึงมึงนะ..."
"หึหึหึ..กูมีความสุขจัง..."
"แล้วความสุขแบบนี้มันจะอยู่กับเราอีกนานแค่ไหนล่ะ..โจ๊ก?"
"นั่นแหละคือสิ่งที่เราต้องช่วยกัน...."
"เราจะเดินไปพร้อมกันใช่มั๊ย?"
"ใช่...เราจะเดินไปพร้อมกัน...ในมือมึงจะมีมือกู..ในมือกูจะมีมือมึง..."
"ฝันดีนะครับ...."
"ฝันดีครับจูน....พรุ่งนี้คือกันนะ...ความรักของผม..."
แค่นี้ก่อนนะครับ
หวานมากไปไม่ดี
เดี๋ยวฟันผุ...ดิวเป็นห่วง
อ๋อ...อายุอานามดิวก็ไม่มากไม่น้อยหรอกครับ
มากกว่า 20 แต่ไม่เกิน 27 ครับ..บอกได้แค่นี้แหละ
หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58 (อ่าน 1180441 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก